تیم تخصصی و حرفه ای دکتر با من در حوزه ی روانشناسی و روانپزشکی فعالیت های گسترده داشته که یکی از آنها نگارش مطالب مفید در خصوص بیماری های روانپزشکی است در نتیجه بهتر است که تا انتهای این مطلب که در خصوص بیماری اختلال دیس تایمی است همراه ما باشید.
تاریخچه بیماری
تاریخچه اختلال دیس تایمی (Dysthymia) به سال‌های قبل از انتشار DSM-III (دستورالعمل تشخیصی و آماری اختلالات روانی) در دهه ۱۹۷۰ میلادی بازمی‌گردد. در این دوره، این اختلال به عنوان اختلال افسردگی شایع با مدت زمان طولانی تشخیص داده شد. در سال ۱۹۸۰، DSM-III منتشر شد و این اختلال به عنوان یک اختلال جداگانه با نام “اختلال دیس تایمی” شناخته شد. در نسخه‌های بعدی DSM (DSM-IV و DSM-5)، این اختلال به عنوان اختلال افسردگی مزمن (Chronic Depressive Disorder) شناخته شده است. اما با این حال، این اختلال تا به حال با نام “اختلال دیس تایمی” شناخته می‌شود و در میان متخصصین روانشناسی و روانپزشکی، همچنان به عنوان یکی از اختلالات رایج افسردگی مزمن مورد توجه قرار دارد.
مفهوم اختلال دیس تایمی
اختلال دیس تایمی (Dysthymia) یا اختلال افسردگی مزمن، یکی از اختلالات روانی است که در آن شخص برای دو سال یا بیشتر با حالت افسردگی مزمن مواجه است. افرادی که با این اختلال روبرو هستند، به طور معمول از تجربه احساسات بدخلقی، کم‌روحی و نارضایتی مزمن رنج می‌برند. این حالت، معمولاً در سنین بالغی آغاز می‌شود و ممکن است طولانی مدت نیز ادامه یابد.
در بسیاری از موارد، افراد با این اختلال، عملکرد خود را در کار، تحصیل یا فعالیت‌های اجتماعی کاهش می‌دهند و باعث کاهش کیفیت زندگی آنها نیز می‌شود. علاوه بر این، افرادی که با این اختلال روبرو هستند، ممکن است احساس خستگی مداوم، افزایش وزن، کاهش اشتها، بی خوابی، بی‌اختیاری، کمبود انرژی و احساس بی‌اراده داشته باشند. عوامل مختلفی می‌تواند به ایجاد این اختلال مزمن کمک کند، از جمله عوامل ژنتیکی، محیطی، اجتماعی و روانشناختی می تواند موثر باشد.
علت ابتلا به این اختلال
علت اختلال دیس تایمی (Dysthymia) مشخص نیست، اما فرضیه هایی برای توضیح آن وجود دارد. این اختلال می تواند به علت عوامل ژنتیکی، محیطی یا ترکیبی از این دو باشد.
در برخی افراد، اختلال دیس تایمی ممکن است به دلیل وجود ژن هایی باشد که باعث کاهش سطح سروتونین و نوراپینفرین (دو نوع نوروترانسمیتر) در مغز می شوند. این کاهش سطح نوروترانسمیترها می تواند باعث افزایش علائم اختلال دیس تایمی شود.
عوامل محیطی نیز ممکن است بر ایجاد این اختلال تاثیرگذار باشند. مثلاً تجربه ناگواری هایی در طول زندگی، فشارهای روانی مداوم، افتادن در شرایط مالی و اقتصادی سخت، بیماری های عصبی و درد مزمن می توانند باعث افزایش این اختلال شوند.
همچنین، ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی نیز می تواند ایجاد این اختلال را تسریع کند. به طور مثال، فردی با ژنتیک آسیب پذیری بالا ممکن است به علت تجربه های ناگوار در طول زندگی، بیشتر در معرض این اختلال باشد.
البته باید توجه داشت که عوامل دیگری نیز می توانند بر این اختلال تاثیرگذار باشند و علت این اختلال همواره مشخص نیست.
همچنین برخی مطالعات نشان داده‌اند که اختلالات اضطرابی مانند اختلال اضطراب عمومی (GAD) و اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) می‌تواند با اختلال دیس‌تایمی همراه باشد و این دو اختلال ممکن است با هم تعامل داشته باشند و علت‌های مشترکی داشته باشند.
هرچند این اختلال به ظاهر خفیف و کم‌شدت به نظر می‌رسد، اما ممکن است برای فرد دچارِ آن، بسیار مزاحم و سخت باشد و در صورت عدم درمان موجب کاهش کیفیت زندگی و تحریک فرد به سمت اختلالات شدیدتری مانند افسردگی شود.
با توجه به مشکلاتی که این اختلال برای فرد دارد، درمان مناسب این بیماری بسیار مهم است. درمان‌های مختلفی مانند روان‌درمانی دیس تایمی، درمان دارویی و ترکیبی از این دو مورد برای درمان این اختلال مورد استفاده قرار می‌گیرند. همچنین، برای کاهش این اختلال و پیشگیری از آن نیز می‌توان از راهکارهایی مانند مراقبت از سلامتی، تغذیه مناسب، تمرینات ورزشی و حفظ تعادل روحی و اجتماعی استفاده کرد.
علائم اختلال دیس تایمی (Dysthymia)
اختلال دیس تایمی (Dysthymia) یکی از اختلالات خلقی و روانی است که به طور معمول در مدتِ بیش از دو سال، وجود دارد. در این اختلال، شخص برای بیش از دو سال احساس افسردگی، بی‌اشتهایی، خستگی و ناامیدی دارد، اما شدت این علائم کمتر از اختلال افسردگی اساسی (Major Depressive Disorder) است.
اختلال دیس تایمی معمولاً به شکل مزمن و پایدار در فرد موجود است و می‌تواند باعث محدودیت‌هایی در کارکرد روزمره و روابط شخصی شود. افراد مبتلا به دیستایمیا عموماً به دنبال درمان هستند، اما به دلیل طولانی بودن مدت زمان این اختلال، درمان آن ممکن است چالش‌برانگیز باشد.
علاوه بر این، اختلال دیستایمیا می‌تواند با اختلالات روانی دیگری مانند اختلالات اضطرابی همراه باشد. بنابراین، تشخیص و درمان این اختلال نیازمند مشاوره و درمان‌های روانشناختی متناسب با نیاز فرد است.
علائم دیستایمیا شامل افسردگی مزمن، احساس ناامیدی و بی‌اشتهایی، خستگی و کاهش انگیزه، کاهش خود اعتمادی و اعتماد به دیگران، مشکلات در تمرکز و توجه، تغییرات در الگوی خواب و تغییرات در اشتها می‌باشد. همچنین، افراد مبتلا به دیستایمیا عموماً ناراحتی و اضطراب نیز تجربه می‌کنند.
تشخیص اختلال دیس تایمی بر اساس نشانه‌ها و علائم فردی و بررسی تاریخچه پزشکی و روانشناختی فرد تشخیص داده می‌شود. درمان دیس تایمی شامل مشاوره روانشناختی و درمان دارویی است. درمان‌های دارویی شامل آنتی‌دپرسانت‌ها و آنتی‌اضطرابی‌ها است که بهبود علائم افسردگی و اضطراب را ایجاد می‌کنند. همچنین، مشاوره روانشناختی برای بهبود روابط شخصی و تغییر الگوی فکری فرد نیز مفید است.
در کل، تشخیص و درمان دیستایمیا نیازمند همکاری بین فرد مبتلا، روانپزشک و مشاور روانشناختی است. به علت مزمن بودن این اختلال و تأثیرات آن بر زندگی فرد، درمان سریع و موثر برای بهبود وضعیت فرد بسیار حائز اهمیت است.
آمار اختلال دیس تایمی (Dysthymia)
براساس آمارها، اختلال دیس تایمی یکی از اختلالات روانی رایج است. این اختلال در حدود ۱-۲٪ جمعیت جهان دیده می‌شود. همچنین، بیشترین شیوع این اختلال در زنان و در گروه سنی بالای ۱۸ سال است.
در ایران نیز اختلال دیس تایمی به عنوان یکی از اختلالات رایج روانی شناخته شده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که در حدود ۴٪ جمعیت ایران به این اختلال دچار هستند.
از آنجا که این اختلال به شکل مزمن و پایدار در فرد وجود دارد، می‌تواند باعث محدودیت‌هایی در کارکرد روزمره و روابط شخصی شود. بنابراین، تشخیص و درمان این اختلال بسیار مهم است و بهتر است با روانپزشک در سایت دکتر با من ارتباط بگیرید.
راه های پیشگیری از اختلال دیس تایمی (Dysthymia)
برای پیشگیری از اختلال دیس تایمی، رعایت چند روش مهم می‌تواند مفید باشد. این روش‌ها عبارتند از:
- تحریک فعالیت بدنی: انجام فعالیت‌های ورزشی و تحریک بدنی می‌تواند بهبود وضعیت افسردگی و نگرانی را ایجاد کند.
- تغذیه سالم: مصرف مواد غذایی سالم و متنوع باعث افزایش سطح انرژی و کاهش احساس افسردگی می‌شود.
- رفع استرس: روش‌های مختلفی برای کاهش استرس و اضطراب وجود دارد که می‌توان از آنها استفاده کرد. به طور مثال؛ ماساژ، مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق است.
- خواب به موقع و کافی: برای جلوگیری از اختلالات خواب، خواب به موقع و کافی بسیار حائز اهمیت است.
- ارتباط با دیگران: برقراری رابطه با دوستان و خانواده و دریافت حمایت از آنها می‌تواند به کاهش احساس تنهایی و افسردگی کمک کند.
- مشاوره روانشناختی: در صورت نیاز، مشاوره روانشناختی و روان‌درمانی بهبود وضعیت روحی فرد را تسریع می‌کند.
به طور کلی، رعایت این روش‌ها به عنوان یک سبک زندگی سالم، نه تنها برای پیشگیری از اختلال دیس تایمی بلکه برای حفظ سلامتی روانی و جسمی بسیار مهم است
تشخیص بیماری دیس تایمی به چه صورت است؟
تشخیص این اختلال بر اساس علائم و نشانه‌های ذهنی و جسمی فرد، توسط پزشک یا روانشناس انجام می‌شود. برخی از علائم این بیماری شامل حالت افسردگی مزمن و مداوم، احساس نارضایتی، کاهش انرژی، کمتر شدن توانایی‌های روزانه، اختلال در خواب و افزایش وزن یا کاهش وزن بدون دلیل آشکار هستند. همچنین برای تشخیص دقیق‌تر، پزشک ممکن است از پرسشنامه‌های مختلفی مانند پرسشنامه بیک (Beck) و استاندارد اختلالات روانی و مصرف مواد (DSM-5) استفاده کند. در صورت تشخیص این بیماری، درمان مناسب از جمله مشاوره و داروهای ضد افسردگی ممکن است بهبود وضعیت بیمار را تسریع کند.
همچنین، برای تشخیص دیس تایمی، باید اطمینان حاصل شود که علائم بیمار به مدت حداقل دو سال مداوم بوده‌اند و به مراتب شدیدتر از افسردگی معمولی نبوده‌اند. همچنین، باید مطمئن شد که بیمار به مدت بیش از دو هفته از تمام علائم افسردگی رنج می‌برد.
به دلیل شباهت علائم دیس تایمی با سایر اختلالات روانی، تشخیص این بیماری توسط پزشک یا روانشناس با استفاده از پرسشنامه‌های ویژه و مصاحبه با بیمار صورت می‌گیرد. در نتیجه، در صورت تجربه هرگونه علائم افسردگی مزمن و مداوم، بهتر است به پزشک یا روانشناس مراجعه کنید تا بتوانند با استفاده از روش‌های تشخیصی مناسب، وضعیت شما را ارزیابی کنند و راهکارهای درمانی مناسب را برای شما تعیین کنند.
درمان این اختلال
درمان بیماری دیس تایمی شامل مشاوره و درمان دارویی می‌شود. در مرحله اول، مشاوره با یک روانشناس یا متخصص روان‌درمانی برای بررسی وضعیت روانی و شناخت علت اصلی افسردگی، توصیه می‌شود. مشاوره شامل ارائه راهکارهای تغییر شیوه‌های زندگی و ارائه راه حل‌های موثر برای مقابله با عوارض افسردگی است.
علاوه بر مشاوره، داروهای ضد افسردگی نیز برای درمان دیس تایمی تجویز می‌شوند. این داروها اغلب شامل دسته‌هایی مانند مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRI)، مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپینفرین (SNRI) و داروهای دیگری هستند که با کاهش علائم افسردگی، بهبود وضعیت بیمار را تسریع می‌کنند.
به علاوه، ترکیب درمان دارویی با مشاوره و روش‌های تغییر شیوه‌های زندگی مانند ورزش، خواب کافی و مصرف یک رژیم غذایی سالم و متعادل، می‌تواند به بهبود وضعیت بیمار کمک کند.
نتیجه گیری
ما در این مقاله راجع به درمان دیس تایمی و علل آن نیز صحبت کرده ایم و هر آنچه نیاز است تا شما راجع به این بیماری بدانید را آورده ایم در نتیجه بهتر است برای درمان زود هنگام خود حتما به متخصص روانپزشک یا روانشناس در سایت دکتر با من مراجعه نمایید.
شیوه ی اخذ نوبت بدین شکل است که شما بعد از مراجعه به سایت، بهتر است نام پزشک یا متخصص مدنظر خود را جستجو نموده و سپس با توجه به زمان و ساعتی که پزشک در پروفایل خود قرار داده است، نوبت خود را رزرو نمایید.
با آرزوی بهبودی و سلامتی شما بیمار عزیز دکتر با من
منابع
- Persistent depressive disorder – Symptoms and causes
- Dysthymic Disorder – PMC – NCBI
- Dysthymia | Johns Hopkins Medicine
- Dysthymia (Mild, Chronic Depression) – WebMD
- Persistent Depressive Disorder (PDD) – Cleveland Clinic
- Dysthymic Disorder: Background, Etiology, Epidemiology
- Dysthymia – Harvard Health
- Persistent Depressive Disorder (Dysthymia): What It Is and More
- Persistent Depressive Disorder (PDD) – FamilyDoctor.org
دیدگاه خود را درج کنید