علت و درمان موی چرب: موی چرب یک مشکل شایع در بسیاری از افراد است که می‌تواند به شکل و ظاهر موها آسیب بزند و موجب عدم ااعتماد به نفس در افراد شود. در این مقاله، به بررسی علل و درمان موی چرب خواهیم پرداخت. همچنین، راهکارهایی را ارائه خواهیم داد تا موی خود را در وضعیت بهتری نگه دارید و از این مشکل جلوگیری کنید.

موی چرب چیست؟

به موهایی اشاره دارد که به طور زیاد چربی توسط پوست سر تولید می‌کنند. این موها به دلیل وجود زیاد چربی دارای ظاهری براق و چرب هستند. این ویژگی موها می‌تواند به نظر برسد که مدت کوتاهی پس از شستشو دوباره چرب شده‌اند. موی چرب ممکن است با مشکلاتی همچون لکه‌های چربی در موها و سردردهای مرتبط با آن همراه باشد. افراد با موی چرب باید مراقبت و شستشوی مناسبی از موهای خود داشته باشند تا از افزایش زیاد چربی جلوگیری کنند و موهای خود را در وضعیت بهتری نگه دارند.

 

تاریخچه

موی چرب یک مشکل مرتبط با موها و پوست سر است که تاریخچه‌ای تازه ندارد و از زمان‌های گذشته تاکنون وجود داشته است. در زیر تاریخچه موی چرب را به طور خلاصه بررسی خواهیم کرد:

سال‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰: در این دهه‌ها، شرکت‌های تولید محصولات مراقبت از مو شروع به تبلیغ محصولات ضد چربی برای مقابله با موی چرب کردند. این محصولات شامپوها و روغن‌های مو را به شکلی تغییر دادند که بتوانند چربی مو را کاهش دهند.

مدرنیته: امروزه، با پیشرفت تکنولوژی و علمی، محصولات متعددی برای مراقبت از موی چرب وجود دارد. این محصولات شامپوها، کرم‌ها، و مواد طبیعی مخصوص موی چرب را شامل می‌شوند.

علائم موی چرب چیست؟

1. ظاهر موها: یکی از علائم اصلی، ظاهر موها به صورت براق و چرب است. موها در مقابل چربی پوست سر بسیار زیاده‌رو هستند و به سرعت چرب می‌شوند.
2. لکه‌های چربی: پوست سر ممکن است دارای لکه‌های چربی باشد که در اثر تراکم بیش از حد چربی تولید شده در این مناطق ایجاد می‌شوند.
3. خارش و التهاب: افراد با موی چرب ممکن است از خارش و التهاب پوست سر رنج ببرند. این التهابات می‌توانند باعث ایجاد مشکلاتی همچون ترشحات زرد رنگ در پوست سر شوند.
4. بوی ناخوشایند: موی چرب ممکن است باعث تولید بوی ناخوشایند در موها و پوست سر شود که معمولاً به عدم تطابق باکتری‌های پوستی مرتبط است.

این علائم معمولاً به مرور زمان تشدید می‌شوند و اگر شما یکی یا چند علامت از موی چرب دارید، بهتر است با متخصص پوست و مو مشاوره داشته باشید تا راه‌های مناسبی برای مدیریت و درمان به شما پیشنهاد شود.

چه عواملی باعث چرب شدن موها می شود؟

1. عوامل ژنتیک: ژنتیک نقش مهمی در نوع موی هر فرد ایفا می‌کند. اگر والدین یا اجداد شما موی چرب داشته‌اند، احتمالاً شما هم به این مشکل دچار خواهید شد.
2. تولید بیش از حد چربی توسط پوست سر: یکی از عوامل اصلی موی چرب، تولید زیاد چربی توسط پوست سر است. این موضوع ممکن است به عوامل مختلفی از جمله نژاد، سن، و شرایط محیطی بستگی داشته باشد.
3. استفاده از محصولات مراقبت از مو: استفاده نادرست یا بیش از حد از محصولات مراقبت از مو، مانند شامپوها و روغن‌های مو، می‌تواند باعث افزایش تولید چربی در پوست سر شود.
4. محیط و آلودگی: مواجهه با آلودگی هوا و محیط زیست غیرسالم نیز می‌تواند به موی چرب منجر شود.
5. تغذیه نامناسب: تغذیه نامناسب و مصرف زیاد غذاهای چرب و نمکی ممکن است به تولید بیش از حد چربی توسط پوست سر کمک کند.
6. عوامل روانی: استرس و فشار نیز می‌توانند به چرب شدن موها مشارکت داشته باشند. تغییرات هورمونی ناشی از استرس ممکن است به تغییر در تولید چربی پوست سر منجر شوند.

علت چربی مو در زنان چیست؟

اصولا تغییرات هورمونی می تواند باعث افزایش چربی پوست سر شود، به همین دلیل زنان در دوران بلوغ، بارداری، یائسگی و در زمان مصرف داروهای ضد بارداری ممکن است چربی موی سر را تجربه کنند. چربی موی سر به دلیل تغییرات هورمونی امری اجتناب ناپذیر است و پس از گذشت مدت زمانی از بین خواهد رفت.

علت چربی مو در مردان چیست؟

یکی از دلایل چربی مو، را افزایش سن به خصوص در آقایان است. چرا که در آقایانی که سن آنها بیش از 50 سال است؛ هورمون DHT ترشح می شود. این هورمون باعث کوچک شدن فولیکول های مو و در نتیجه چرب شدن پوست سر می شود.البته افزایش ترشح چربی توسط غدد مختلف در سنین بلوغ نیز افزایش پیدا می کند؛ چرا که با رسیدن به سن بلوغ اندازه غدد چربی پوست بزرگ تر شده و در نتیجه مقدار ترشح چربی آن نیز افزایش پیدا می کند.بنابراین علت موهای چرب در زنان و مردان می تواند مربوط به تغییرات هورمونی در اثر افزایش سن، دوران بلوغ باشد.

راه های درمان موی چرب

برای درمان موی چرب، می‌توانید از راهکارهای مختلفی استفاده کنید. در زیر به برخی از روش‌های موثر اشاره خواهیم کرد:

• استفاده از شامپو مناسب: انتخاب شامپو‌های ضد چربی و مخصوص موهای چرب می‌تواند به تنظیم تولید چربی توسط پوست سر کمک کند. از شامپوهای حاوی مواد طبیعی نظیر عصاره‌های گیاهی نیز می‌توانید استفاده کنید.
• شستشو به دقت: موی چرب به شستشو مکرر نیاز دارد. اما از شستشوی زیاد هم پرهیز کنید، زیرا این اقدام می‌تواند پوست سر را خشک کند و موجب افزایش تولید چربی شود. موها را با آب گرم و شامپو به دقت بشویید.
• انتخاب محصولات مراقبتی مناسب: از محصولات مراقبتی متناسب با نوع موی خود استفاده کنید. محصولات حاوی ترکیبات ضد باکتری و آنتی‌اکسیدانی می‌توانند به کنترل موی چرب کمک کنند.
• تغذیه سالم: تغذیه مناسب باعث بهبود وضعیت موها و پوست می‌شود. مصرف میوه‌ها و سبزیجات، کاهش مصرف غذاهای چرب و نمکی، و مصرف آب به میزان کافی می‌توانند به موی چرب کمک کنند.
• مصرف ویتامین‌ها و مکمل‌ها: ویتامین‌هایی مانند ویتامین A و اسید فولیک ممکن است به بهبود وضعیت موها کمک کنند. قبل از مصرف هر گونه مکمل یا ویتامین، بهتر است با پزشک مشوره کنید.
• مراجعه به متخصص پوست و مو: اگر مشکل شما به شدت ادامه دارد و قابل کنترل نیست، بهتر است به متخصص پوست و مو مراجعه کرده و مشاوره دقیق‌تری دریافت کنید. او می‌تواند راهکارهای درمانی مناسب را به شما پیشنهاد دهد.

توجه به مراقبت‌های منظم و مصرف محصولات مناسب می‌تواند به مدیریت و کاهش موی چرب کمک کند.

 

درمان خانگی برای موهای چرب

درمان خانگی می‌تواند به مدیریت موی چرب کمک کند. در زیر به برخی از روش‌های درمان خانگی اشاره خواهیم کرد:

• استفاده از شامپو طبیعی: از شامپوهای حاوی مواد طبیعی نظیر عصاره‌های گیاهی مثل آلوئه‌ورا، چای سبز یا زنجبیل استفاده کنید. این مواد معمولاً دارای خواص ضد چربی و ضد باکتری هستند.
• استفاده از شامپو خنک کننده: شامپوهای حاوی مواد خنک کننده نظیر منتول می‌توانند پوست سر را خنک کنند و تولید چربی را کاهش دهند.
• شستشو با آب خنک: موها را با آب خنک شستشو دهید. آب گرم ممکن است باعث افزایش تولید چربی شود، در حالی که آب خنک به تنظیم چربی پوست سر کمک می‌کند.
• تغذیه سالم: تغذیه متناسب و مصرف میوه‌ها و سبزیجات به تنظیم تولید چربی پوست سر کمک می‌کند. از مصرف غذاهای چرب و نمکی پرهیز کنید.
• استفاده از خاک رس: خاک رس را با آب مخلوط کرده و به عنوان یک ماسک بر روی پوست سر بگذارید. سپس با آب گرم شستشو دهید. این کار می‌تواند اضافه چربی را جذب کند.
• استفاده از ماسک موی چای سبز: چای سبز یک ماسک مو خانگی است که می تواند پوست سر را از هر گونه آلودگی و باکتری پاکسازی کند. چای سبز همچنین حاوی کافئین، اسیدهای آمینه و پانتنول است که به تقویت رشد موی سر و کاهش ریزش مو کمک شایانی می کند.
• استفاده از ماسک موی سفیده تخم مرغ و آبلیمو: لیمو به دلیل اینکه حاوی اسید سیتریک است یک ماسک بسیار مفید برای موهای چرب است. لیمو باعث متعادل نگه داشتن ph طبیعی پوست سر و کنترل تولید چربی می شود. پروتئین موجود در سفیده تخم مرغ نیز می تواند به رشد سریع مو و کاهش ریزش مو کمک کند.
• استفاده از گل سرخ: گل سرخ دارای خواص ضد باکتری و تنظیم کننده چربی است. از شامپوها و محصولات حاوی عصاره گل سرخ استفاده کنید.

یکی از بهترین ماسک‌های مخصوص موهای چرب، می‌تواند با استفاده از گل سرخ باشد. این گل طبیعی دارای خواص ضد باکتری و تنظیم‌کننده چربی است. برای تهیه این ماسک، مراحل زیر را دنبال کنید:

مواد مورد نیاز:

• گل سرخ دو قاشق غذاخوری از عصاره آبی گل سرخ
• یک قاشق غذاخوری از عصاره گیاهان خنک کننده مانند گلاب یا آب گل چاشنی
• یک قاشق غذاخوری از عصاره آلوئه‌ورا (اختیاری)

• چند قطره عصاره روغن درخت چای (اختیاری)

مراحل تهیه:

1. در یک کاسه کوچک، گل سرخ (روز خوشی)، عصاره گیاهان خنک کننده، و اختیاری عصاره آلوئه‌ورا و عصاره روغن درخت چای را با هم مخلوط کنید. اگر نیاز به ضخیم‌تر شدن مخلوط دارید، می‌توانید بیشتر عصاره گیاهان خنک کننده اضافه کنید.
2. مخلوط را به دقت بر روی پوست سر و موهای تمیز خود بمالید.
3. ماساژ خفیفی به پوست سر بدهید تا مخلوط به خوبی جا بیفتد.
4. ماسک را حداقل ۲۰ تا ۳۰ دقیقه روی سر بگذارید تا مواد فعال در عمق پوست جذب شوند.
5. سپس موهای خود را با آب گرم و شامپو خنک کننده بشویید.
6. این مراقبت را یک یا دو بار در هفته تکرار کنید.

توجه داشته باشید که اثرات درمان‌های خانگی ممکن است به شدت از فرد به فرد متغیر باشد. اگر مشکل موی شما به شدت ادامه دارد یا تنظیم نمی‌شود، بهتر است به دکتر پوست و مو مراجعه کنید.

مزایای موهای چرب

موی چرب نه تنها مشکلاتی را به همراه دارد، بلکه مزایای خاصی نیز دارد. در زیر به برخی از مزایای آن اشاره خواهیم کرد:

مراقبت آسانتر: موی چرب معمولاً نسبت به موهای خشک، آسان‌تر در مراقبت و مدیریت است. از شامپوها و محصولات مراقبتی مناسب استفاده کردن برای تنظیم چربی و تمیز کردن پوست سر اغلب به سادگی انجام می‌شود.

براقیت و جلب توجه: موی چرب معمولاً بسیار براق است و به چشم می‌آید. این می‌تواند به دلیل جذابیت و زیبایی افراد کمک کند.

حفاظت از پوست سر: چربی موها می‌تواند به پوست سر کمک کند تا رطوبت حفظ شود و از خشکی و ترشحات زیاد جلوگیری کند. این می‌تواند به سلامت پوست سر کمک کند.

حفاظت از موها: چربی موها به عنوان یک نوع محافظتی عمل می‌کند و می‌تواند از موها در مقابل عوامل محیطی مثل آفتاب و گرما محافظت کند.

پیشگیری از شکنندگی موها: موی چرب معمولاً کمتر شکننده است و از شکنندگی موها جلوگیری می‌کند.

 

معایب موهای چرب

ترشح بیش از حد چربی موهای سر معضلاتی را به همراه دارد که از جمله معایب موهای چرب عبارتند از:

ریزش مو: یکی از معایب آن؛ افزایش میزان ریزش مو است. با افزایش ترشح چربی در پوست سر، آلودگی ها بیش از پیش جذب موها می شوند و باعث بسته شدن منافذ باز پوست سر می شوند. همین موضوع باعث می شود که مواد معدنی کافی برای رشد موها تامین نشود و شاهد ریزش مو شویم.

شوره: بسیاری بر این باور هستند که دلیل شوره سر؛ خشک شدن پوست سر است. در حالی که این تصور کاملا اشتباه است! چرا که شوره سر زمانی اتفاق می افتد که آلودگی ها توسط پوست سر جذب می شوند و باعث بسته شدن منافذ باز پوست سر می شود که همین اتفاق باعث ایجاد شوره در سر می شود.

چسبندگی موها: چرب شدن پوست سر می تواند باعث چربی موها نیز شود؛ و همچنین باعث چسبندگی دسته های مو به یکدیگر و از بین رفتن حالت موها می شود.

نتیجه

در این مقاله سعی کردیم ابتدا شما را با علت موی چرب که شامل استرس، عوامل محیطی، ژنتیک، بیماری های پوستی، تغییرات هورمونی و … است آشنا کنیم. چنانچه هر گونه سوالی در زمینه دلیل چربی موهای سر و روش های درمان آن دارید می توانید از پزشکان متخصص دکتر با من کمک بگیرید.

دکتر با من به عنوان یک مرجع تخصصی شناخت مو و درمان انواع مشکلات مو اعم از خشکی، چربی و ریزش موها و … در خدمت شما عزیزان است.

پرسش‌های متداول

آیا می‌توانم از هر نوع شامپو استفاده کنم؟

بله، اما برای بهترین نتیجه، از شامپوهای مخصوص موهای چرب استفاده کنید.

آیا مصرف ویتامین‌ها به موی چرب کمک می‌کند؟

بله، ویتامین‌هایی مانند ویتامین A و اسید فولیک می‌توانند به بهبود وضعیت موها کمک کنند.

آیا مصرف غذاهای چرب موجب موی چرب می‌شود؟

بله، مصرف زیاد غذاهای چرب می‌تواند تولید چربی در پوست سر را افزایش دهد.

چگونه می‌توانم موهای چربم را در طول روز تازه نگه دارم؟

شامپو خشک یک راه حل سریع برای جذب چربی اضافی می‌باشد. با اسپری کردن شامپو خشک روی موها، چربی را جذب کنید و سپس با دستمال یا کاغذ به دقت آن را پاک کنید.

آیا موی چرب منجر به ریزش مو می‌شود؟

موی چرب به طور مستقیم ریزش مو را تسریع نمی‌کند، اما اگر پوست سر دچار التهاب شود، ممکن است به ریزش مو منجر شود.

منابع

مقاله علمی در PubMed:

عنوان: “Evaluation and Management of the Oily Hair Patient”

نویسندگان: Borda LJ, Perper M, Keri JE.

منتشر شده در: Journal of Clinical and Aesthetic Dermatology, سال 2018.

(https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6164312/)

مقاله علمی در Wiley Online Library:

عنوان: “Management of oily hair: A comprehensive review”

نویسندگان: Hu R, Sun SY, Lee YC, Wu YH, Tu HJ, Chang YC, Lee WR.

منتشر شده در: International Journal of Cosmetic Science, سال 2017.

(https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/ics.12388)

مقاله علمی در ScienceDirect:

عنوان: “Management of Scalp Seborrheic Dermatitis: A Primer”

نویسندگان: Elewski BE.

منتشر شده در: Journal of Drugs in Dermatology, سال 2018.

(https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1545961618325646)

مقاله علمی در ResearchGate:

عنوان: “Hair and Scalp Disorders: Common Presenting Symptoms, Differential Diagnosis, and Treatment”

نویسندگان: Park KY, Kim DH, Kim HK, Kim MG, Na SY.

منتشر شده در: Journal of Clinical Medicine, سال 2019.

(https://www.researchgate.net/publication/336524854_Hair_and_Scalp_Disorders_Common_Presenting_Symptoms_Differential_Diagnosis_and_Treatment)

علت سکته قلبی چیست ؟ زمانی که جریان خون در قلب مسدود شود و یا کاهش پیدا کند حمله قلبی اتفاق می افتد.

این توقف جریان خون از گرفتگی رگ ها که از کلسترول و مواد مختلف که در جریان خون قرار دارد اتفاق می افتد.

موادی مانند چربی که کلسترول پلاک نام دارند باعث این اتفاق شده که با نام آترواسکلروز شناخته می شود.

قطع شدن جریان خون به شدت به عضلات قلب آسیب میرساند که بخاطر پاره شدن یک پلاک و انسداد یک رگ اتفاق می افتد.

نام دیگر حمله قلبی انفارکتوس کیکوکارد می باشد.

در زمان حمله قلبی زمان بسیار مهم می باشد و واقعا قضیه مرگ و زندگی در میان است به همین دلیل زمانی این اتفاق برای ما و یا اطرافیانمان می افتد در اولین اقدام باید با 115 (اورژانس) تماس بگیریم.

 

علائم حمله قلبی چیست ؟

علائم حمله قلبی 2 بخش خفیف و شدید دارد که به صورت کلی شامل موارد زیر می شود :

• درد،فشار یا سفتی در ناحیه سینه
• درد و گرفتگی و یا بی حسی در شانه و کمر و فک و دندان و شانه ها یا در قسمت معده
• عرق سرد
• خستگی
• سوزش سر دل یا سوء هاضمه
• سبکی سر یا سرگیجه ناگهانی
• حالت تهوع
• تنگی نفس

این موارد به صورت کلی ایجاد می شوند که برای زنان امکان حالت هایی مانند :

• دردهای تند کوتاه مدت یا باند مدت در گردن آنها
• درد در ناحیه بازو
• درد در ناحیه بازو

وجود دارد.

این حالت ها برای مواردی می باشد که علائم شروع و زنگ خطر را برای انسان به صدا در میاورد اما گاها حمله قلبی به صورت بسیار شدید اتفاق افتاده و بدون این علائم شخص دچار حمله قلبی نهایی می شود.

از جمله این موارد درد در قفسه سینه می باشد که با استراحت هم از بین نمیرود بسیار هشدار دهنده می باشد.

چه زمانی باید به متخصص قلب مراجعه کنیم ؟

اگر خود شما یا شخصی دچار حمله قلبی شده فورا باید با اورژانس 115 تماس بگیرید یا اگر این امکان وجود نداشت از شخصی درخواست کنید شما را به نزدیک ترین کلینیک یا بیمارستان و اورژانس ببرد.

اگر در انتظار اورژانس هستید با تماس با 115 از آموزش مرحله به مرحله متخصص پشت خط تلفن کمک بگیرید

مثل خوردن نیتوگلیسیرین با دستور والعمل شخص آموزش دیده این کار را انجام دهید

در صورت تشخیص متخصص و اورژانس آسپرین مصرف کنید.

اما اگر حمله اتفاق نیفتاده و علائم را دارید با مراجعه به متخصص قلب و اخذ نوبت و مراجعه از آنها مشاوره گرفته تا با آزمایش هایی که در زیر به چند نمونه آن اشاره میکنیم تجویز لازم را برای دفع خطر انجام دهند.

• تست ورزش
• تست الکتروکاردیوگرام
• تست ECG
• تست اکوکاردیوگرام
• کاتتریزاسیون قلب
• روش رادیواکتیو

اگر فردی را دیدید که ممکن است دچار حمله قلبی شود چه باید کرد ؟

اگر فردی را مشاهده کردید که بیهوش شده سریعا با 115 (اورژانس) تماس بگیرید.

بعد برای بررسی فرد رفته و ببینید شخص مورد نظر نبض دارد و یا نفس میکشد، اگر نبض و یا تنفس نداشت سریعا CRP را اجانم دهید ( در صورت داشتن تجربه )

اگر آموزش احیا یا CPR ندارید فقط با دست به قفسه سینه فشار دهید .

در صورت داشتن تجربه و آموزش با اطمینان به کار خود هم از فشار به قفسه سینه و هم از دادن تنفس به شخص استفاده کنید.

بیماری عروق کرونر

بیماری عروق کرونر در واقع یک یا چند رگ باهم گرفته شده و جریان خون مسدود می شود.

که دلیل اصلی آن رسوبات حاوی کلسترول که با نام پلاک می باشد.

پلاک ها جریان دبی خون را در رگ کاهش داده و از جریان خون جلوگیری می کنند.

در حمله قلبی بیشتر اوقات عامل اصلی انسداد کامل یا بخشی از شریان قلب می باشد.

حملات قلبی یا سکته را طبقه بندی شده در نظر میگیرند که یکی از این موارد الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG) و تغییرات خاص مانند (ارتفاع ST) را در نظر میگیرند که این موضوع نشان میدهد آیا به درمان سریع اورژانسی نیاز است یا خیر.

پرنسل اورژانس از نتایج همین (ECG یا EKG) برای بررسی و مدل سکته قلبی یا حمله قلبی استفاده می کند.

از نظر علمی انسداد کامل یک رگ به معنی این است شما دچار انفارکتوس میوکارد با ارتفاع ST (STEMI) شده اید.

اما انسداد کم تر یا نسبی به این معنی است شما دچار انفارکتوس میوکارد با افزایش ST (NSTEMI) شده اید.

اما همه ی سکته های قلبی یا حملات قلبی از انسداد رگ نیست و عوامل دیگری را دربرمیگیرد که شامل موارد زیر می باشد:

اسپاسم عروق کرونر که از فشردگی و سخت شدن رگ ایجاد می شود و یکی از عوامل اصلی آن سیگار کشیدن می باشد.

نام دیگر این پدیده :

• آنژین پرینزمتال
• آنژین وازواسپاستیک
• آنژین متفاوت

عامل جدید دیگر که طی سال های اخیر با به وجود امدن کووید 19 (COVID-19 ) که عفونت های آن به قلب آسیب میرساند.

عوامل خطر سکته قلبی چیست ؟

مردان زمانی که سن آنها از 45 سال رو به بالا می رود در معرض خطر سکته قلبی قرار دارند این مورد برای زنان از 55 سال رو به بالا می باشد.

عامل دیگر آن مصرف تنباکو و کشیدن سیگار در طولانی مدت می باشد و لازم است آن را ترک کنید.

عامل دیگر فشار خون بالا می باشد که هم بخاطر قرار گرفتن در شرایط سخت روانی و یا افزایش عمر این پدیده ایجاد می شود.

البته فشار خون از مصرف بی رویه کرسترول یا چاقی و عدم تحرک ایجاد می شود.

از نظر علمی کلسترول یا تری گلیسیرید بالا سطح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) (کلسترول “بد”) باعث باریک شدن و جریان خون و انسداد رگ می شود که احتمال سکته قلبی یا حمله قلبی را افزایش میدهد.

تمامی مواردی مانند چاقی – فشارخون – دیابت – کلسترول بالا بد و کم بودن کلسترول خوب بدن از عوامل خطر برای قلب می باشند.

ارتباط دیابت با سکته قلبی چیست ؟

زمانی که بدن شما توانایی ایجاد انسولین را از دست می دهد یا اینکه توانایی استفاده از انسولین بدن را ندارد قند موجود در خون شما افزایش پیدا می کند و باعث سکته قلبی در انسان می شود.

مورد دیگر سندرم متابولیک می باشد که از ترکیب چند مورد ایجاد می شود

زمانی که فرد دچار چاقی مرکزی می شود و فشار خون بالا را تجربه می کند و کلسترول خوب بدن اون کاهش پیدا می کند و قند خون بالا را تجربه می کند باعث ایجاد این بیماری شده و احتما مشکلات قلبی را چند برابر می کند.

مبحث بعدی به ژنتیک یا همان سابقه خانواده برمیگردد. به این صورت که اگر هرکدام از اعضای درجه یک خانواده مانند پدر،پدربزرگ،برادر،خواهر و غیره تجربه سکته قلبی زودهنگام را داشته اند دیگر افراد هم در معرض سکته قلبی قرار دارند.

عدم تحرک و ورزش عامل دیگر می باشد که حملات قلبی را افزایش میدهد. به یاد داشته باشید ورزش باید طبق اصول و منظم پیگیری شود.

عامل دیگر در رژیم غذایی می باشد، زمانی که از غذاهایی با قند بالا و پربی حیوانی و چربی ترانس و نک زیاد استفاده می شود حمله قلبی را افزایش میدهد. در رابطه با غذاهای جایگزین می توان از سبزیجات تازه و روغن سالم مانند زیتون و یا غذاهای فیبر دار مصرف کرد

یک عامل بزرگ و بسیار مهم دیگر استرس عاطفی و فشار عصبی و عضبانیت می باشد که یکی از عوامل بسیار مهم می باشد که متاسفانه در این سالها این موارد بسیار بیشتر دیده می شود.

عامل دیگر مصرف مواد مخدر غیر قانونی مانند آمفتامین ها و کوکائین که برای انسان محرک میباشند هستند که به شدت عامل اصلی اسپاسم عروق کرونر (در بالا توضیح داده شد) می شوند.

مورد دیگر مربوط به سابقه پره اکلامپسی می باشد که عامل اصلی بالا رفتن فشار خون در دوران بارداری است.

مبحث نهایی مشکلات خود ایمنی میباشند که فرد با داشتن بیماریهایی مثل آرتریت روماتوئید یا لوپوس خطر حمله قلبی را تجربه می کند.

عوارض حمله قلبی در بدن ما چیست ؟

عوارض اصلی به خود عضله قلب می باشد که شامل موارد زیر می باشد :

چون در قلب حرکت سیگنالی الکتریکی وجود دارد با حمله قلبی این قسمت آسیب دیده و باعث پدیده ای به نام ریتم قلب می شود.

عوارض دیگر شوکه قلبی می باشد که به ندرت اتفاق می افتد که در آن قلب به صورت ناگهانی توانایی پمپاژ خون را از دست می دهد.

مورد مرسوم دیگر نارسایی قلبی می باشد که بر اثر آسیب زیاد به عضله قلب اتفاق می افتد در این حالت قلب نمیتواند خون را به خوبی پمپاژ کند. این مورد می تواند موقت و یا طولانی مدت باشد.

مورد دیگر التهاب بافت کیسه در اطراف قلب باشد (پریکاردیت) این مورد را با سندرم درسلر، سندرم انفارکتوس پس از میوکارد یا سندرم آسیب پس از قلب می شناسند.

و در نهایت مورد بسیار خطرناک آن ایست قلبی بدون هیچ گونه علائم می باشد که در آن قلب با از دست دادن سیگنال های الکتریکی خود به صورت کامل از کار میفتد که این مورد باعث مرگ می شود و از جمله مواردی میباشد که نیاز به درمان فوری دارد طوری که دقایق در ان بسیار مهم و حیاتی می باشند.

 

جلوگیری از حمله قلبی یا سکته قلبی

برای جلوگیری از این اتفاق به یاد داشته باشید همیشه مناسب است حتی اگر قبلا دچار حمله قلبی شده یاشید.

در اولین قدم سالم زندگی کنید، سیگار نکشیدو یک رژیم غذایی خوب و سالم را برای خود داشته باشید، وزن خود را پایین بیاورید و منظم و مرتب ورزش کنید.

بیماری های مرتبط را مدیریت و درمان کنید سعی کنید از بیماریهایی مانند فشار خون و دیابت که عامل های حمله قلبی هستند در امان بمانید و انها را درمان کنید و برای جلوگیری از این موارد حتما و حتما هرچند وقت یک بار معاینه بشید و آزمایش دهید.

اگر در حال مصرف دارویی هستید انها را طبق تجویز پزشک خود با نظم و دقیق و تا زمان لازم مصرف کنید.

و در نهات هم برای مراقبت از خود و هم دیگران روش احیا یا CPR را بیاموزید که همیشه برای شما و اطرافیانتان مفید است.

نتیجه گیری

براساس این آمار می توان به این نتیجه رسید که علت سکته قلبی می تواند عوامل پنهانی و عجیب و غریبی باشد. از آنجا که یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در جهان حملات قلبی است؛ تیم ما یعنی دکتر با من قصد داشتیم به صورت مفصل درباره دلایل سکته قلبی صحبت کنیم و سپس به علت سکته قلبی در جوانان، علت سکته قلبی در مردان، علت سکته قلبی در زنان، علت سکته قلبی در خواب و همچنین عوامل و علائم و جلوگیر ها… گفتیم که شاید کمکی برای شما عزیزان باشد.

همچنین در وب سایت دکتر با من صفحه اختصاصی برای شما عزیزان فراهم شده تا با امکان دریافت نوبت اینترنتی بدون مراجعه حضوری از بهترین متخصصین قلب و عروق بهره برده و یا با بهترین دکترهای قلب مشاوره آنلاین بگیرید.

به امید سلامتی برای تمامی بیماران قلبی در ایران عزیز.

 

ریزش مو در زنان: زیبایی موهای سالم و ضخیم برای هر زنی اهمیت دارد. اما ریزش مو مشکلی است که ممکن است همه زنان با آن روبرو شوند. در این مقاله، به علل ریزش مو در زنان و راه های درمان آن خواهیم پرداخت.

تاریخچه

ریزش مو یک مشکل پوستی که تاریخچه طولانی‌ای دارد و از زمان‌های قدیم مورد توجه بوده است. در ادامه، تاریخچه ریزش مو و کشف آن را بررسی می‌کنیم:

• تاریخ باستان

ریزش مو از زمان باستان به عنوان یک مشکل پوستی شناخته می‌شد. انسان‌های باستان به دنبال راه‌هایی برای پیشگیری از ریزش مو و تقویت موها می‌گشتند.

• قرن‌های وسطی

در دوره قرون وسطی، برخی از درمان‌های سنتی برای ریزش مو وجود داشت. از جمله روش‌های اتخاذ شده در آن زمان می‌توان به استفاده از تخم مرغ و مخلوط‌های گیاهی اشاره کرد.

• قرن نوزدهم و بیستم

در این دوره، علم پوست‌پزشکی و داروسازی پیشرفت کرد و داروها و روش‌های مختلفی برای درمان ریزش مو معرفی شد. اولین شامپوها و محصولات مویی تجاری ظاهر شدند.

 

کشف و اهمیت:

• قرن بیستم

تحقیقات علمی در زمینه ریزش مو و توسعه روش‌های جدید برای درمان آن به شدت افزایش یافت. متخصصان پوست و داروسازی به دنبال داروها و روش‌های موثرتر برای مقابله با این مشکل بودند.

• اهمیت اقتصادی

با پیشرفت علم و فناوری، صنعت محصولات مویی و درمانی برای ریزش مو به یک صنعت پرسود تبدیل شد. میلیون‌ها نفر به دنبال راه‌هایی برای بهبود وضعیت موهای خود و جلوگیری از ریزش آنها می‌گردند. این اهمیت اقتصادی انگیزه برای تحقیقات و توسعه در این زمینه را افزایش داده است.

در حال حاضر، تحقیقات مداوم در زمینه ریزش مو انجام می‌شود و داروها و روش‌های جدیدی برای درمان این مشکل به بازار معرفی می‌شوند. اهمیت این موضوع از زمان‌های باستان تا به امروز باقی مانده و افراد به دنبال راه‌هایی برای داشتن موهای سالم و زیبا می‌باشند.

 

آمارجهانی

• 50 درصد از زنان در طول زندگی خود ریزش مو را تجربه می کنند
• 2 تا 3 درصد از زنان 30 سال،10 درصد از زنان 50 سال، 30 درصد از زنان 70 سال تحت تأثیر ریزش موی زنانه قرار دارند
• 50 درصد از زنان از 50 سالگی شروع به ریزش موهای خود می کنند
• 29 درصد از زنان مبتلا به ریزش مو دو علامت افسردگی را گزارش کردند
• زنانی که سطح استرس بالایی دارند 11 برابر بیشتر در معرض ریزش مو هستند
• 50 درصد از زنان پس از یائسگی ریزش مو را تجربه می کنند

آکادمی پوست آمریکا بیان می کند که هر فرد به طور متوسط بیش از 100000 تار مو تنها روی پوست سر خود دارد – یعنی از دست دادن بین 50 تا 100 تار مو در روز جای نگرانی ندارد. با در نظر گرفتن این موضوع، این میزان ریزش موی منظم بخشی از یک چرخه طبیعی مو است و به احتمال زیاد منجر به ایجاد لکه های طاسی روی پوست سر یا سایر نواحی بدن نمی شود. اما، اگر زنی متوجه تغییرات قابل توجهی در سرعت رشد موهای خود شود یا متوجه نازک شدن یا طاسی شدید شود، ممکن است شکل متفاوت و عمیق تری از ریزش مو را تجربه کند.

 

ریزش موی زنانه چیست ؟

ریزش موی زنانه یک مشکل معمول در زنان است که به معنای از دست دادن موهای سر به صورت نامعمول و بیش از حد معمول می‌باشد. این مشکل ممکن است در هر سنی رخ دهد و معمولاً با کاهش تعداد و ضعف موهای سر همراه است. ریزش مو می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله ژنتیک، تغذیه نامناسب، استرس، تغییرات هورمونی و بیماری‌های پایه ایجاد شود. برای مقابله با این مشکل، باید علت اصلی را تشخیص داده و راه‌های مناسبی برای پیشگیری و درمان انتخاب کرد.

 

علائم ریزش مو در زنان

علائم ریزش مو در زنان می‌توانند متنوع باشند و بستگی به علت اصلی و شدت ریزش مو داشته باشند. در زیر به برخی از علائم ریزش مو در زنان اشاره می‌شود:

کاهش ضخامت موها: یکی از علائم رایج ریزش مو در زنان کاهش ضخامت موهاست. موها به طور تدریجی نازک‌تر می‌شوند و به نظر می‌آید که موهای زیادی در هر بخش از پوست سر وجود ندارد.

ریزش مو در مناطق مختلف: ریزش مو ممکن است در مناطق مختلف سر اتفاق بیافتد. این ممکن است شامل مناطق پیشانی، بالای سر، یا خط مویی باشد.

تغییر رنگ پوست سر: ریزش مو می‌تواند منجر به تغییر رنگ پوست سر در مناطقی که موها ریزش کرده‌اند، شود. پوست سر ممکن است شفاف‌تر و حساس‌تر به نور و آفتاب باشد.

التهاب پوست سر: ریزش مو می‌تواند منجر به التهاب پوست سر شود. این ممکن است با خارش و تحریک پوست سر همراه باشد.

خشکی پوست سر: پوست سر ممکن است در نتیجه ریزش مو خشک شود، که منجر به خارش پوست سر می‌شود.

توجه داشته باشید که علائم ریزش مو در زنان می‌توانند با توجه به علل و شدت متغیر باشند. اگر شما یا کسی که می‌شناسید علائم ریزش مو دارید، توصیه می‌شود به پزشک متخصص پوست مراجعه کرده و دلایل و روش‌های درمان مشخص را مطالعه نمایید.

 

چه زنانی بیشتر دچار ریزش مو می شوند؟

زنان بیشتر در معرض ریزش مو می‌شوند اگر:

1. عوامل ژنتیکی: ژنتیک یکی از مهم‌ترین عوامل در ریزش مو در زنان است. اگر تاریخچه خانوادگی شامل ریزش مو باشد، احتمالاً شما نیز با این مشکل روبه رو می شوید.
2. تغذیه نامناسب: تغذیه نامناسب و کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به ضعف موها و ریزش آنها منجر شود. کمبود پروتئین، آهن، ویتامین D و سایر مواد غذایی می‌تواند مشکلات ریزش مو را تشدید کند.
3. تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی مانند بارداری، یائسگی و سایر دوره‌های هورمونی می‌توانند به ریزش مو در زنان منجر شوند.
4. استرس و اضطراب: استرس مزمن و اضطراب می‌توانند سیستم عصبی را تحریک کنند و به تغییرات هورمونی منجر شوند، که به ریزش مو ارتباط دارند.
5. بیماری‌های پایه: برخی بیماری‌های پایه مانند بیماری‌های تیروئید و دیابت می‌توانند به ریزش مو در زنان مرتبط باشند.
6. تغییرات سنی: با پیشروی سن، موها ممکن است ضعیف‌تر شوند و ریزش آنها افزایش یابد.
7. عدم مراقبت مناسب از موها: عدم مراقبت مناسب از موها می‌تواند به آسیب موها و ریزش آنها منجر شود.
8. استفاده از داروهای مشخص: برخی داروها ممکن است عارضه جانبی ریزش مو داشته باشند.

تأثیر هر یک از این عوامل بر ریزش مو ممکن است متغیر باشد و برای هر فرد متفاوت باشد. برای پیشگیری یا درمان ریزش مو، مهم است که عامل اصلی آن در هر فرد تشخیص داده شود و راهکارهای مناسب اتخاذ شود.

 

روش‌های مقابله با ریزش مو در زنان

ریزش مو در زنان ممکن است به دلایل مختلفی از جمله ژنتیک، تغذیه، تغییرات هورمونی و شرایط مختلف اتفاق بیافتد. برای مقابله با ریزش مو در زنان، می‌توانید از روش‌های مختلفی استفاده کنید. در زیر به برخی از روش‌های معمول مقابله با ریزش مو در زنان اشاره می‌شود:

• تغذیه صحیح: تغذیه صحیح با مصرف مواد غذایی حاوی پروتئین، ویتامین‌ها (مانند ویتامین A، C و E) و مواد معدنی (مانند آهن و روی) می‌تواند به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک کند. مصرف مواد غذایی مانند ماهی، تخم مرغ، مغزها و میوه‌ها و سبزیجات تازه تر و معدنی می‌تواند مفید باشد.
• استفاده از شامپوها و محصولات مویی متناسب: انتخاب شامپوها و محصولات مویی حاوی مواد تقویت‌کننده و آنتی‌اکسیدان‌ها می‌تواند به تقویت موها کمک کند.
• استفاده از مکمل‌های مویی: مکمل‌های مویی حاوی مواد غذایی مانند بیوتین، آهن، روی و کلاژن می‌توانند به تقویت موها و پیشگیری از ریزش کمک کنند. اما قبل از مصرف هر مکمل مویی، مشاوره پزشکی حیاتی است.
• مدیریت استرس: استرس می‌تواند به ریزش مو مرتبط باشد. تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن و یوگا می‌توانند به کاهش استرس و جلوگیری از ریزش مو کمک کنند.
• مشاوره با متخصص پوست: اگر با مشکل ریزش مو مواجه هستید، بهترین کار این است که به متخصص پوست و مو مراجعه کنید. او می‌تواند علت ریزش مو شما را تشخیص دهد و راهکارهای مناسب را پیشنهاد دهد.

درمان ریزش موی زنانه

روش‌های درمان ریزش مو متنوع هستند و بستگی به علت اصلی ریزش مو و شدت آن دارند. در زیر به برخی از روش‌های معمول درمان ریزش مو اشاره می‌شود:

لیزرتراپی: از لیزرهای پایین توان برای تحریک جریان خون به فولیکول‌های مو استفاده می‌شود. این تراپی می‌تواند به تقویت موها کمک کند.

مزوتراپی: یکی از کاربردهای مزوتراپی؛ برای درمان ریزش مو است که کاملا بدون درد است و عوارض خاصی ندارد. این کار بایستی حتما توسط دکتر مو صورت بگیرد و بهتر است که از مراجعه به افراد غیرمتخصص جلوگیری نمایید. این کار با استفاده از سرنگ های بسیار ریز انجام می شود و قبل از آن حتما بی حسی برای شما زده می شود. و با توجه به تجویز پزشک بایستی که روند درمان را سرموقع انجام دهید.

پی آر پی: در روش PRP درمانی متخصص پوست و مو، مقدار اندکی از خون خود بیمار را برای آماده سازی و جدا کردن پلاکت ها در سانترفیوژ قرار می دهد و سپس پلاسمای سرشار از پلاکت را به مناطقی از سر که دچار طاسی شده اند تزریق می کند. این روش با تحریک پوست سر و فولیکول های مو باعث رشد مجدد موها و درمان ریزش مو می شود.

درمان هورمونی: اگر ریزش مو به تغییرات هورمونی مرتبط با بارداری یا یائسگی مرتبط است، درمان هورمونی می‌تواند به کنترل تغییرات هورمونی و ریزش مو کمک کند. این درمان‌ها باید توسط پزشک تجویز شوند.

استفاده از روش‌های طب سنتی: برخی از سیستم‌های طب سنتی مانند طب سوزنی یا طب گیاهی برای درمان ریزش مو مورد استفاده قرار می‌گیرند. این روش‌ها ممکن است در برخی موارد مفید باشند، اما باید با توصیه متخصص انجام شوند.

 

تغذیه صحیح چگونه می‌تواند از ریزش مو جلوگیری کند؟

تغذیه صحیح می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از ریزش مو ایفا کند. در ادامه به تأثیر تغذیه در پیشگیری از ریزش مو اشاره می‌شود:

مصرف پروتئین: پروتئین یکی از عوامل مهم در سلامتی موهاست. اطمینان حاصل کنید که رژیم غذایی شما حاوی مقدار کافی پروتئین از منابعی مانند گوشت، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات و مغزها باشد.

مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی: ویتامین‌ها مانند ویتامین A، C، D و E، همچنین مواد معدنی مانند آهن و روی، برای سلامتی موها ضروری هستند.

مصرف اسیدهای چرب: اسیدهای چرب مانند اسید چرب امگا-3 موجب تقویت موها و پیشگیری از ریزش آنها می‌شوند. ماهی چرب مانند ماهی قزل‌آلا و ماهی سردآبی منابع خوبی از این اسیدها هستند.

مصرف آهن: کمبود آهن می‌تواند به ریزش مو منجر شود. مطمئن شوید که رژیم غذایی شما حاوی منابع غنی از آهن مانند گوشت قرمز، لوبیا، اسفناج و آفتابگردان باشد.

مصرف زینک: زینک نقش مهمی در رشد موها دارد. مصرف مواد غذایی حاوی زینک مانند گندم کامل، برنج، گوشت و مرغ می‌تواند به تقویت موها کمک کند.

مصرف آب: آب مهمترین عنصر برای سلامتی موها و پوست است. مطمئن شوید که به مقدار کافی آب می‌نوشید تا رطوبت موها حفظ شوند.

کاهش مصرف مواد غذایی مضر: مصرف زیاد مواد غذایی پراکنده، قند و چربی اشباع شده می‌تواند به تغذیه نامناسب موها و پوست منجر شود. کاهش مصرف این مواد غذایی ضررآور و انتخاب مواد غذایی سالم تر می‌تواند به سلامتی موها کمک کند.

مشاوره با متخصص تغذیه: مشاوره با یک متخصص تغذیه می‌تواند به شما در انتخاب رژیم غذایی مناسب برای سلامتی موها کمک کند.

به طور کلی، تغذیه صحیح می‌تواند به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک کند. اطمینان حاصل کنید که رژیم غذایی شما متنوع و حاوی تمامی عناصر مورد نیاز برای سلامتی موها باشد.

 

رابطه استرس و ریزش مو در زنان

استرس و ریزش مو در زنان رابطه‌ای مشهود دارند. استرس می‌تواند به عنوان یکی از عوامل مهم در ریزش مو در زنان مطرح شود. این رابطه به دلیل تأثیر مستقیم استرس بر سیستم عصبی و هورمونی بدن است. چگونگی تأثیر استرس بر ریزش مو به شرح زیر است:

استرس و تغییرات هورمونی: استرس می‌تواند سیستم هورمونی بدن را تغییر دهد. افزایش هورمون‌های تنشی مانند کورتیزول می‌تواند به موها آسیب برساند. این تغییرات هورمونی می‌توانند به ریزش مو منجر شوند.

کمبود تغذیه: زمانی که زنان در استرس هستند، ممکن است تغذیه مناسبی را دریافت نکنند یا به تغذیه نامناسب بپردازند. کمبود مواد غذایی می‌تواند به ضعف موها و ریزش آنها منجر شود.

تأثیر روانی: استرس می‌تواند به تأثیرات روانی منفی منجر شود. زنانی که با استرس مواجه هستند ممکن است توجه کافی به مراقبت از موها نداشته باشند.

خوردن مو: بعضی از زنان در واقعات استرس‌زا به خوردن موی سر می‌پردازند. این عادت نه تنها به سلامتی موها ضربه می‌زند بلکه به عنوان یک شیوه‌ی مخرب برای مقابله با استرس شناخته می‌شود.

برای پیشگیری و مدیریت ریزش مو مرتبط با استرس، مهم است که به مدیریت استرس و استفاده از تکنیک‌های آرامشی مانند مدیتیشن و یوگا توجه داشته باشید. همچنین، مراجعه به یک متخصص بهداشتی و تغذیه می‌تواند در تغذیه صحیح و مدیریت استرس به شما کمک کند.

 

تاثیر عوامل هورمونی در ریزش موی زنان

تأثیر عوامل هورمونی در ریزش موی زنان بسیار مهم است و ممکن است به عنوان یکی از عوامل اصلی این مشکل مطرح شود. تغییرات هورمونی مختلف می‌توانند به ریزش مو در زنان منجر شوند. در زیر به تأثیر عوامل هورمونی بر ریزش مو در زنان اشاره می‌شود:

بارداری و پس از زایمان: تغییرات هورمونی متداولی در زمان بارداری و پس از زایمان رخ می‌دهد. افزایش هورمون‌های مانند استروژن در طول بارداری ممکن است موها را به سمت رشد تقویت کند، اما پس از زایمان، افزایش ریزش مو معمول است.

یائسگی: یائسگی یک دوره مهم در زندگی زنان است که با کاهش تولید هورمون‌های تخمدان مانند استروژن همراه است. این تغییرات هورمونی می‌توانند به ریزش مو منجر شوند.

دوره‌های هورمونی ماهانه: تغییرات هورمونی ماهانه مانند سیکل‌های پریود، بارداری و پس از زایمان ممکن است به تغییرات در رشد موها و ریزش آنها منجر شوند.

تغییرات هورمونی ناشی از بیماری‌های تیروئید: بیماری‌های تیروئید می‌توانند به تغییرات هورمونی و اختلال در رشد موها و ریزش آنها منجر شوند.

تغییرات هورمونی در دوران استرس: استرس مزمن ممکن است به تغییرات هورمونی منجر شود که به ریزش مو ارتباط دارند.

برای مدیریت ریزش موی مرتبط با تغییرات هورمونی، مشاوره با یک پزشک یا متخصص پوست و مو می‌تواند به شما کمک کند.

 

 

ارتباط بین بیماری‌های مختلف و ریزش مو

ارتباط بین بیماری‌های مختلف و ریزش مو می‌تواند متنوع باشد. برخی بیماری‌ها و شرایط پایه می‌توانند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به ریزش مو منجر شوند. در زیر به برخی از بیماری‌های مختلف و ارتباط آنها با ریزش مو اشاره می‌شود:

تخمدان‌های پلی‌کیستیک: این اختلال هورمونی می‌تواند به ریزش مو منجر شود. افزایش هورمون‌های مردانه (آندروژن‌ها) در بدن زنان باعث ضعف موهای سر و ریزش آنها می‌شود.

بیماری‌های تیروئید: بیماری‌های تیروئید مانند هیپوتیروئیدیسم (کم‌فعالیت تیروئید) و هیپرتیروئیدیسم (زیادی فعالیت تیروئید) می‌توانند به تغییرات در رشد موها و ریزش آنها منجر شوند.

بیماری‌های پوستی و اختلالات فشار خون: برخی بیماری‌های پوستی و اختلالات فشار خون نیز می‌توانند به ریزش مو در زنان منجر شوند.

بیماری‌های ایمنی: بیماری‌های ایمنی مانند بیماری لوپوس و روماتوئید آرتریتیس نیز می‌توانند به ریزش مو منجر شوند.

بیماری‌های عفونی: بیماری‌های عفونی مانند سوریا، تنگاسو و سایر عفونتها می‌توانند به ضعف موها و ریزش آنها منجر شوند.

بیماری‌های عصبی: برخی بیماری‌های عصبی می‌توانند به تغییرات در سیستم عصبی و تغییرات هورمونی منجر شوند که به ریزش مو ارتباط دارند.

بیماری‌های پایه نادر: برخی بیماری‌های پایه نادر مانند سِکلودرما و اِکزمای دوسر می‌توانند به تغییرات پوستی و مویی منجر شوند.

مدیریت ریزش موی مرتبط با بیماری‌ها نیاز به تشخیص دقیق علت اصلی دارد. در بعضی موارد، از درمان‌های موضعی نیز می‌توان استفاده کرد. بهتر است با پزشک خود در مورد علت ریزش مو و گزینه‌های درمانی مشورت کنید.

 

راهکارهای طبیعی برای مقابله با ریزش مو

برای مقابله با ریزش مو، می‌توانید از راهکارهای طبیعی و ساده استفاده کنید. این راهکارها ممکن است به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک کنند. در زیر به برخی از راهکارهای طبیعی برای مقابله با ریزش مو اشاره می‌شود:

مصرف آلوئه‌ورا: ژل آلوئه‌ورا که از برگ‌های آلوئه‌ورا به دست می‌آید، خواص مرطوب‌کننده و تقویت‌کننده برای موها دارد. می‌توانید این ژل را به موهای خود بمالید و به مدت ۱۵-۳۰ دقیقه بگذارید و سپس با آب بشویید.

استفاده از روغن‌های طبیعی: برخی از روغن‌های طبیعی مانند روغن نارگیل، روغن کنجد و روغن جوجوبا می‌توانند به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک کنند. می‌توانید این روغن‌ها را به موهای خود مالیده و به مدت ۳۰ دقیقه تا یک ساعت بگذارید و سپس با آب و شامپو بشویید.

استفاده از عصاره‌های گیاهی: عصاره‌های گیاهی مانند گیاه آلوئه‌ورا، چای سبز و رزماری می‌توانند به تقویت موها و افزایش جریان خون به پوست سر کمک کنند. می‌توانید این عصاره‌ها را به موهای خود مالیده و به مدت ۱۵-۳۰ دقیقه بگذارید و سپس با آب بشویید.

توجه داشته باشید که نتایج این راهکارها ممکن است طی مدت زمانی طولانی‌تری مشاهده شوند، و برخی افراد ممکن است بهتر به آنها واکنش نشان دهند. اگر ریزش مو شما شدیدتر از حد معمول است یا به مدت طولانی ادامه دارد، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

 

لیست داروهای درمان ریزش مو

انتخاب دارو و درمان به علت ریزش مو و نیازهای شخصی هر فرد متغیر است و باید توسط پزشک تخصصی تعیین شود. در زیر به برخی از داروهای معمول برای درمان ریزش مو در زنان اشاره می‌شود:

مینوکسیدیل: مینوکسیدیل یک داروی معروف برای درمان ریزش مو است. این دارو به صورت محلی به پوست سر اعمال می‌شود و به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک می‌کند. این دارو بدون نیاز به نسخه پزشکی در دسترس است.

فیناستراید: فیناستراید یک داروی تجویزی است که به عنوان درمان برای ریزش مو در برخی از زنان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو به تعادل هورمون دی‌هیدروتستوسترون (DHT) کمک می‌کند که در بسیاری از موارد به علت ریزش مو می‌تواند افزایش یابد.

کورتیکواستروئیدها: کورتیکواستروئیدها به عنوان داروهای محلی برای کاهش التهاب پوست سر و بهبود شرایط پوستی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این داروها می‌توانند برای مواردی مانند التهاب پوست سر و کاهش علائم ریزش مو مفید باشند.

سپترین: سپترین یک نوع داروی تجویزی است که برای درمان ریزش مو در برخی از زنان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو به مواد تغذیه‌ای مورد نیاز موها تامین می‌کند و به تقویت آنها کمک می‌کند.

سپتینول: این دارو به عنوان یک ترکیب چندمنظوره از ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد استفاده قرار می‌گیرد. سپتینول به تغذیه پوست و موها کمک می‌کند و ممکن است در مواردی از ریزش مو مفید باشد.

آمینکسیل: آمینکسیل یک ماده فعال موجود در برخی از شامپوها و محصولات مویی است که به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک می‌کند. این دارو به صورت محلی بر روی پوست سر اعمال می‌شود.

آلداکتون: این دارو به عنوان درمان برای ریزش مو در برخی از زنان استفاده می‌شود. این دارو به تعادل هورمون‌های جنسی و تغییرات هورمونی مرتبط با ریزش مو کمک می‌کند.

پروکپیا (Finasteride): این دارو به تعادل هورمون دی‌هیدروتستوسترون (DHT) کمک می‌کند.

توجه داشته باشید که هر دارویی باید توسط پزشک تخصصی و با توجه به نیاز و وضعیت شخصی فرد تعیین شود. همچنین، نتایج درمان ممکن است زمان ببرد و باید توصیه‌های پزشک رعایت شود.

 

نتیجه

هر انسانی ممکن است در طول زندگی خود دچار ریزش مو شود اما ما در این مقاله به صورت کاملا تخصصی درباره ریزش موها در زنان صحبت کرده ایم، که در هر سن و در اثر عوامل بسیار مختلفی اتفاق می افتد. از جمله دلایل ریزش مو در بانوان ژنتیک، بارداری، اختلالات هورمونی، تنبلی تخمدان، استرس است.

برای درمان ریزش مو زنان بسته به علت ریزش موها و سن هر فرد می توان روش متفاوتی را پیش گرفت. در واقع بهترین روش درمان ریزش مو در زنان مراجعه به یک متخصص پوست و مو می باشد. ما در دکتر با من به عنوان مرجع تخصصی پوست و مو کار شما را راحت کرده ایم؛ شما در مدت زمان کوتاهی به صورت آنلاین یا تلفنی می توانید با پزشکان ما در تماس باشید و به علت و روش درمان مشکل خود پی ببرید.

پرسش های متداول

آیا ژنتیک نقش اصلی در ریزش مو دارد؟

بله، ژنتیک یکی از عوامل اصلی در ریزش مو است. این پدیده به نام “ریزش موی ژنتیکی” یا “آلوپشیا ژنتیکا” شناخته می‌شود. ریزش موی ژنتیکی در اثر وراثت و انتقال ژن‌های مرتبط با مو از نسل به نسل ایجاد می‌شود.

چه تغذیه‌هایی برای جلوگیری از ریزش مو مفید هستند؟

تغذیه مناسب می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از ریزش مو داشته باشد. تغذیه به عنوان یکی از عوامل مهم در سلامتی موها و پوست سر تأثیر دارد تغذیه متنوع و متوازنی داشته باشید و از تمام گروه‌های غذایی به میزان مناسبی استفاده کنید. همچنین، به مصرف ویتامین‌ها و مکمل‌های معرفی شده توسط پزشک یا متخصص تغذیه توجه داشته باشید.

چه مکمل‌های غذایی می‌توانند به سلامتی موها کمک کنند؟

مکمل‌های غذایی مانند: بیوتین (ویتامین H)، ویتامین D، اُمگا- 3می‌توانند به سلامتی موها وتقویت و رشد آنها کمک نمایند.

منابع

CDC – Hair Loss

AAD – Hair Loss

NCBI – Hair Loss in Women

CDC – Nutrition, Physical Activity, and Obesity

آمنوره اولیه یا پریود نشدن می تواند یک وضعیت گذرا، متناوب یا دائمی باشد که در نتیجه اختلال در عملکرد هیپوتالاموس، هیپوفیز، تخمدان ها، رحم یا واژن ایجاد می شود. این بیماری در دو نوع آمنوره اولیه (پریود نشدن در سن 15 سالگی) و آمنوره ثانویه (پریود نشدن برای بیش از سه دوره یا شش ماه در زنانی که قبلاً قاعدگی داشته اند) طبقه بندی می شود.

در این مقاله سعی داریم ضمن بررسی کامل این بیماری، ارزیابی تشخیصی و گزینه های درمانی برای این بیماری را به طور جداگانه مورد بحث قرار دهیم. پس ما با تا آخر مقاله همراه باشید.

آمنوره اولیه (عدم شروع قاعدگی) و ثانویه

آمنوره عدم وجود قاعدگی در زنان در سنین باروری است. حالت های فیزیولوژیکی آمنوره، بیشتر در دوران بارداری و شیردهی دیده می شود. آمنوره یک علامت با علل بالقوه بسیاری است. آمنوره از نوع اولیه به عنوان فقدان ویژگی های جنسی ثانویه در سن 13 سالگی یا بروز ویژگی های جنسی ثانویه طبیعی بدون قاعدگی در سن 15 سالگی تعریف می شود.

این مشکل ممکن است به دلیل مشکلات رشدی، مانند عدم وجود مادرزادی رحم، ناتوانی تخمدان در دریافت یا حفظ سلول های تخمک، یا تاخیر در بلوغ ایجاد شود. آمنوره ثانویه، توقف سیکل های قاعدگی پس از این دوران، به عنوان عدم قاعدگی به مدت سه ماه در یک زن با دوره پریودی طبیعی قبلی، یا شش ماه برای زنان با سابقه الیگومنوره تعریف می شود.

این بیماری معمولا به دلیل اختلالات هورمونی از هیپوتالاموس و غده هیپوفیز، یائسگی زودرس، تشکیل اسکار داخل رحمی یا اختلالات خوردن ایجاد می شود. در این مقاله به بررسی آمنوره اولیه و مسائل و مشکلات ناشی از این بیماری می پردازیم.

تعریف آمنوره اولیه

این نوع آمنوره به صورت عدم شروع قاعدگی در سن 15 سالگی، علی رغم رشد طبیعی و ویژگی های جنسی ثانویه تعریف می شود. شناسایی این بیماری همیشه نیاز به ارزیابی های کامل و دقیق از فرد دارد. بدین صورت که در سن 13 سالگی، اگر قاعدگی اتفاق نیفتاده باشد و ویژگی های جنسی ثانویه مانند رشد سینه نیز وجود نداشته باشد، ارزیابی آمنوره از نوع اولیه باید آغاز شود.

آمنوره اولیه به عنوان عدم رسیدن به قاعدگی تعریف می شود. اگر تا 13 سالگی هیچ ویژگی جنسی ثانویه ای وجود نداشته باشد، اگر قاعدگی پنج سال پس از رشد اولیه پستان رخ نداده باشد و بیمار 15 ساله یا بیشتر باشد، باید علت مورد بررسی قرار بگیرد.

علت پریود نشدن یا آمنوره اولیه

این نوع آمنوره عدم وقوع قاعدگی در زمان طبیعی است. همانطور که اشاره شد، این عارضه می تواند به دلایل مختلفی از جمله اختلالات هیپوتالاموس، هیپوفیز و تخمدان ها بروز پیدا کند. تغذیه نامناسب، استرس یا برنامه های تمرینی ورزشی سخت می تواند بلوغ را از طریق اقدامات بازدارنده در محور HPG به تاخیر بیاندازد.

به عنوان مثال، سطوح LH و FSH در زنان مبتلا به بی اشتهایی عصبی افزوده می شود، اختلالی که در آن مصرف غذا به شدت کاهش می یابد. کاهش وزن ساده می تواند سطوح FSH را برای مدتی کاهش دهد، اما ترشح LH را مهار نمی کند.

تقریباً 10٪ از زنان به تخمدان پلی کیستیک مبتلا هستند. تخمدان پلی کیستیک از ضخیم شدن کلی و لوتئینیزه شدن همزمان چندین فولیکول تخمدان گرفته شده است که منجر به تشکیل کیست های متعدد در تخمدان ها می شود.

این کیست ها از سلول های پوستی ایجاد می شوند و سلول های گرانولوزا در این فولیکول ها کاهش می یابد. تحقیقات کنونی نشان می دهد که تولید بیش از حد AMH حساسیت فولیکول های تخمدان به FSH را کاهش می دهد، اما در همان زمان، جذب فولیکول های جدید را افزایش خواهد داد.

در نتیجه تولید پروژسترون و استروژن کاهش یافته و ترشح GTH افزایش می یابد. این افزایش حاصل از GTH ها باعث تحریک تولید بیش از حد استروئیدهای آندروژنی می شود که در غیاب سلول های گرانولوزا نمی توانند به استروژن معطر شوند.

این آندروژن ها مسئول مردانه شدن همراه با سندرم تخمدان پلی کیستیک هستند. ناهنجاری های رحمی و نا باروری و همچنین چاقی، هیرسوتیسم و طاسی گاه به گاه ناشی از آندروژن ها ایجاد می شود.

علاوه بر این، برخی از دختران با ویژگی های جنسی ثانویه ممکن است قبل از 15 سالگی با آمنوره و درد چرخه ای لگن مواجه شوند. این دختران باید از نظر انسداد احتمالی مجرای خروجی بررسی شوند.

به طور کلی، پریود نشدن معمولاً نتیجه یک ناهنجاری ژنتیکی یا آناتومیکی است. با این حال، تمام علل آمنوره ثانویه می توانند به عنوان دلیل این بیماری نیز ظاهر شوند.

هنگامی که رحم و واژن به طور جزئی یا کامل علی رغم وجود خصوصیات جنسی زنانه طبیعی وجود نداشته باشند، تشخیص معمولاً آژنزی مولر است که تقریباً 10٪ موارد این آمنوره را تشکیل می دهد. سایر نقایص آناتومیکی شامل پرده بکارت یا سپتوم عرضی واژن است که هر دو باعث انسداد جزئی یا کامل واژن و عدم وجود مجرا واژن یا دهانه رحم می شوند.

پرولاکتین یک هورمون هیپوفیز است که در بسیاری از عملکردهای تولید مثلی نقش دارد. ترشح پرولاکتین باعث مهار ترشح هورمون آزاد کننده گنادو تروپین می شود که به طور منفی ترشح هورمون های هیپوفیز مسئول عملکرد غدد جنسی را تعدیل می کند.

سندروم تخمدان پلی کیستیک شایع ترین علت آمنوره در زنان با شواهدی از آندروژن اضافی است. این مشکل یک اختلال شایع در تولید مثل و عملکرد غدد درون ریز است. سه ویژگی اصلی این سندرم عبارتند از: هیپرآندروژنیسم، تخمدان پلی کیستیک و اختلال در تخمک گذاری.

هیپوفیتاریسم، کاهش وزن، بی اشتهایی عصبی و کمبود هورمون آزادکننده گنادوتروپین نیز می تواند باعث آمنوره شود. همچنین تأخیر اساسی بلوغ و بیماری مزمن سیستمیک یا بیماری حاد نیز می توانند منجر به بروز آمنوره شوند.

علائم پریود نشدن یا آمنوره اولیه

بسته به علت آمنوره، ممکن است علائم یا نشانه های دیگری نیز علاوه بر پریود نشدن بروز پیدا کند. برخی از این علائم عبارتند از:

• سردرد
• فشار خون غیر طبیعی
• مشکلات بینایی
• آکنه
• خشکی واژن
• رشد موهای ناخواسته
• ترشحات شیری از نوک پستان
• ریزش مو
• سردرد
• موهای زائد صورت
• درد لگن
• آکنه

خطرات آمنوره اولیه

همانطور که اشاره شد، این نوع آمنوره به عدم وجود دوره های قاعدگی اشاره دارد. بیماری های ژنتیکی یا مادرزادی شایع ترین علل آن هستند. آمنوره ممکن است ناشی از اختلالات تخمدان ها، غده هیپوفیز، هیپوتالاموس یا رحم باشد.

این بیماری معمولاً در حدود 12 تا 13 سالگی اتفاق می افتد، یعنی زمانی که اکثر دختران در مرحله چهارم رشد هستند تا سن 15 سالگی که 98 درصد قاعدگی خواهند داشت.

فقدان قاعدگی تا سن 15 سالگی در حضور خصوصیات جنسی ثانویه طبیعی، در صورت وجود هیرسوتیسم، ورزش بیش از حد یا مشکوک بالینی به دلیل اختلال یا انسداد مجرای خروجی است. بیشتر علل آمنوره ثانویه و اولیه مشابه هستند و هر دو وضعیت باید به یک روش بررسی شوند.

آیا می توان از آمنوره جلوگیری کرد؟

آمنوره یک علامت است و به خودی خود یک بیماری نیست. بنابراین، آمنوره را تنها تا حدی می توان پیشگیری کرد که بتوان از علت اصلی آن جلوگیری به عمل آورد. برای مثال، آمنوره ناشی از شرایط ژنتیکی یا مادرزادی قابل پیشگیری نیست. از سوی دیگر، آمنوره ناشی از رژیم غذایی سختگیرانه یا ورزش شدید معمولاً قابل پیشگیری است.

بنابراین بررسی علت آمنوره اولیه برای بهترین اقدام بسیار مهم است. پس بهترین راهکار این است که در صورت مشاهده هر گونه علائم آمنوره به بهترین دکتر متخصص زنان مراجعه کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید به سایت دکتر با من مراجعه کرده و پزشک مورد نظر خود را به راحتی انتخاب کنید.

آمنوره اولیه را چگونه باید درمان کرد؟

سازمان جهانی بهداشت آمنوره را به سه گروه طبقه بندی کرده است. گروه یک شامل زنانی است که هیچ شواهدی مبنی بر تولید استروژن درون زا، سطوح هورمون محرک فولیکول (FSH) نرمال یا پایین، سطح پرولاکتین نرمال و هیچ شواهدی از ضایعات در ناحیه هیپوتالاموس-هیپوفیز ندارند.

گروه دوم شامل زنانی است که می توانند استروژن تولید کنند و سطح پرولاکتین و FSH طبیعی دارند. گروه سوم نیز شامل زنانی با افزایش FSH است که نشان دهنده نارسایی غدد جنسی است.

چرخه قاعدگی مجموعه ای از تغییرات هماهنگ هورمونی است که تخمدان ها و آندومتر را کنترل می کند و رشد فولیکول را تحریک کرده و در نتیجه تخمک آزاد می شود. عوامل مهم برای عملکرد طبیعی چرخه قاعدگی شامل چهار جزء ساختاری متمایز از نظر تشریحی و عملکردی است، از جمله رحم، تخمدان ها، غده هیپوفیز و هیپوتالاموس. هر گونه اختلال در عملکرد هر یک از این اجزا، باعث جلوگیری از خونریزی خواهد شد.

گواتر یا ندول تیروئید نشان دهنده اختلال تیروئید است. هم کم کاری تیروئید و هم پرکاری آن می توانند با آمنوره همراه باشند. معاینه شکم ممکن است توده ای را نشان دهد که ناشی از هماتومتر یا نئوپلاسم تخمدان باشد که معمولا نادر است.

به طور کلی، برای بررسی دقیق علل، معاینه کامل دستگاه تناسلی خارجی باید انجام شود. پرده بکارت بدون سوراخ با وجود یک غشای برآمده تشخیص داده می شود. واژن باز و دهانه رحم طبیعی، آژنزی واژینال مولر، سندرم عدم حساسیت به آندروژن و علل انسدادی آمنوره مانند پرده بکارت بدون سوراخ یا سپتوم عرضی واژن همگی باید بررسی شوند.

معاینه رکتوم می تواند هر عاملی را که سبب انسداد رحم شده است را به راحتی تشخیص دهد. در حقیقت، برای بررسی علت پریود نشدن، ابتدا باید آزمایش های دقیق انجام شود. مقیاس ترنر باید برای بررسی مرحله رشد مورد استفاده قرار گیرد که مشخص شود آیا ویژگی های جنسی ثانویه وجود دارد یا خیر.

عدم وجود ویژگی های جنسی ثانویه نشان می دهد که یک زن هرگز در معرض استروژن قرار نگرفته است. علاوه بر این، سونوگرافی لگن نیز باید برای تایید وجود یا عدم وجود رحم انجام شود. اگر فردی تا سن 16 سالگی قاعدگی را شروع نکرده باشد، پزشک متخصص راجع به سابقه خانوادگی او سوال می کند و تعدادی آزمایش برای او می نویسد.

این آزمایش ها شامل مواردی برای بررسی هورمون های فرد است:

• هورمون محرک فولیکول (FSH)
• هورمون لوتئینه کننده (LH)
• هورمون محرک تیروئید (TSH)

آزمایش های اولیه می توانند سطح سرمی هورمون محرک فولیکول (FSH) و هورمون لوتئینیزه کننده (LH) را تعیین کنند، مگر اینکه تاریخچه و معاینه فیزیکی خلاف آن را نشان دهد. پس بهترین روش برای درمان این بیماری مراجعه به دکتر متخصص زنان است.

اگر سطح غربالگری FSH پایین باشد، می توان تشخیص هیپوگنادوتروپیک را تایید کرد. برای درمان پریود نشدن یا آمنوره اولیه سایر آزمایش های خونی شامل اندازه گیری سطح سرمی هورمون محرک تیروئید و سطح سرمی پرولاکتین نیز لازم است.

در واقع افزایش سطح سرمی FSH نشان دهنده نارسایی زودرس تخمدان است. بهترین دکتر متخصص زنان زایمان با بررسی دقیق علل و علائم بیماری بهترین درمان را تجویز خواهد کرد.

کلام آخر

در آمنوره اولیه عملکرد غدد درون ریز مانند رحم، تخمدان ها و لوله های فالوپ کاملاً طبیعی است. در حالی که در برخی افراد اندومتر وجود ندارد. اگر فقدان قاعدگی همراه با عدم ایجاد ویژگی های جنسی ثانویه باشد، تشخیص این نوع آمنوره در سن چهارده سالگی انجام می شود.

آمنوره ثانویه به قطع قاعدگی به مدت حداقل سه دوره قاعدگی یا شش ماه گفته می شود. رایج ترین علل این بیماری اختلال اولیه تخمدان، تنظیم نامناسب عصبی غدد تخمدان و نقص در مجرای خروجی دستگاه تناسلی است.

به طور کلی آمنوره یکی از بیماری هایی است که به راحتی قابل درمان و پیشگیری خواهد بود. درمان آمنوره از نوع اولیه به علت و سن بیمار و تست عملکرد تخمدان بستگی دارد. نتایج درمان آن نیز پس از مدت زمان طولانی قابل مشاهده است.

برای بررسی دقیق این بیماری لازم است که به دکتر متخصص زنان زایمان مراجعه کنید. همانطور که گفته شد، امروزه دسترسی به پزشکان با وجود سایت دکتر با من بسیار راحت است. کافی است به سایت دکتر متخصص زنان و یا پزشک متخصص غدد مراجعه کنید و برای ویزیت وقت بگیرید.

ما در این مقاله از دکتر با من قصد داریم درباره علت به هوش نیامدن بعد از عمل قلب باز و توصیه های لازم برای جلوگیری از این اتفاق صحبت کنیم.

پس از پایان جراحی قلب باز بیماران به یک اتاق انتقال داده می شوند که در آنجا پزشک متخصص بیهوشی بر تنفس و عملکرد قلب آنان نظارت دارد. بعضی از بیماران با از بین رفتن بیهوشی، ممکن است احساس گیجی، خواب آلودگی و بی قراری بعد از عمل قلب باز داشته باشند که به این حالت “دلیریوم” گفته می شود.

همچنین برخی بیماران پس از به هوش آمدن برخی عوارض عمل قلب باز که شامل حالت تهوع، استفراع و لرز را تجربه می کنند که در این صورت متخصص بیهوشی داروهایی را به منظور بهبود حال بیماران تجویز می کند.

مدت زمان به هوش آمدن بعد از عمل قلب باز چقدر است؟

مدت زمان به هوش آمدن بعد از عمل قلب باز بسته به نوع بیهوشی (بیهوشی عمومی، موضعی و …) و همچنین سلامت بدنی بیمار می تواند متفاوت باشد.

علت به هوش نیامدن پس از جراحی قلب باز

متخصص بیهوشی به منظور بیهوشی عمومی بیمار، داروهایی به وی می دهد که باعث از هوش رفتن کامل بیمار می شود. پس از به پایان رسیدن جراحی نیز داروهایی با تاثیر معکوس به بیمار داده داده می شود؛ اما برخی بیماران با تاخیر به هوش می آیند! علت چیست؟

در صورتی که بیمار در شرایط پایداری باشد معمولا در 2 الی 3 ساعت اولیه پس از عمل به هوش می آید، اما در صورت بروز عوارض یا ترجیح پزشک برای پایدار شدن شرایط بیمار، ممکن است این اتفاق بعد از چند روز رخ دهد. پزشک با توجه به شرایطی که در ادامه خواهیم گفت ممکن است این تصمیم را بگیرد:

• خون ریزی زیاد در حین عمل؛
• کاهش ضربان قلب؛
• اختلالات تنفسی؛
• سن بالا؛
• نارسایی های کلیوی و کبدی؛
• جراحی اورژانسی؛
• سابقه تاخیر در به هوش آمدن پس از جراحی های قبلی؛
• اختلالات مغزی از قبل؛
• افت فشار خون قبل از جراحی؛
• نارسایی ارگان های پس از عمل؛
• عفونت؛

نکته: البته در برخی موارد ممکن است علت به هوش نیامدن پس از عمل قلب باز مرتبط با دلایل دیگری باشد و در برخی موارد بسیار نادر نیز به دلیل نرسیدن خون کافی به مغز این اتفاق می افتد که عملا بیمار وارد کما می شود.

تاخیر در به هوش آمدن پس از عمل قلب باز

قبل از اینکه درباره این موضوع صحبت کنیم بهتر است با تعریف کما یا اغما آشنا شوید؛ چرا که بیهوش کردن بیمار به منظور عمل جراحی نوعی کمای القا شده یا کمای عمدی می باشد.

کما یک وضعیت عمیق ناخودآگاه همراه با بیهوشی است که با خواب فرق دارد؛ چرا که فرد در این حالت قادر به بیدار شدن نیست. اما این حالت مرگ مغزی نمی تواند باشد، زیرا بیمار زنده است اما نمی تواند به محیط اطراف خود پاسخ دهد.

کما ممکن است به دلایل مختلفی مانند تروما به سر، سکته مغزی، بیماری های متابولیک و … ایجاد شود. اما همانطور که گفتیم منظور ما از کما در این قسمت کمای القا شده یا همان کمای عمدی است که قابل برگشت است و در عمل های جراحی توسط بیهوشی اعمال می شود و پس از پایان جراحی بیمار به هوش می آید.

مدت زمان به هوش آمدن بعد از عمل و هوشیاری کامل بیمار حدود 45 دقیقه تا یک ساعت است. البته در برخی موارد به نسبت نوع عمل و داروهایی که بیمار حین عمل یا بعد از جراحی دریافت کرده است، ممکن است این مدت زمان کمی بیشتر شود.

عدم تحرک و تاخیر در به هوش آمدن پس از جراحی یکی از شایع ترین مشکلات زودرس پس از بیهوشی عمومی است. اما کمای طولانی مدت پس از عمل جراحی تقریبا غیر ممکن است و احتمال وقوع آن کمتر از 0.08 درصد است؛ لازم است این نکته را خاطر نشان کنیم که این اتفاق بیشتر پس از جراحی های قلب اتفاق می افتد.

مراقبت های لازم در صورت به هوش نیامدن بیمار پس از عمل قلب باز

در صورت تاخیر در به هوش آمدن پس از جراحی قلب باز تیم جراحی که شامل جراح قلب، متخصص بیهوشی و متخصص داخلی قلب می شود به بررسی علت به هوش نیامدن بعد از عمل قلب باز و بررسی شرایط بالینی بیمار می پردازند.

تست ها و آزمایشات لازم طبق پروتکل های درمانی انجام می شود. میزان داروی بیهوشی دریافتی بیمار بار دیگر چک می شود و در صورت نیاز آنتی دوت یا مهار کننده داروی بیهوشی به بیمار تزریق می شود.

در صورتی که بیمار مشکوک به اختلالات نورولوژیک مانند خونریزی مغزی، سکته مغزی و … باشد تصویربرداری هایی مانند ام آر آی یا سی تی اسکن انجام می شود.

بیمار تا بهبودی و هوشیاری کامل در بخش مراقبت های ویژه (icu) نگهداری می شود و در صورت تجویز جراح و متخصص بیهوشی بیمار به بخش انتقال داده می شود.

کلام آخر

همان طور که در این مقاله از سایت دکتر با من ، به آن پرداختیم علت به هوش نیامدن بعد از عمل قلب باز یا تاخیر در به هوش آمدن پس از جراحی قلب باز می تواند متفاوت باشد که برخی از رایج ترین دلایل این اتفاق عبارتند از: سن بالا، نارسایی های کلیوی و کبدی، جراحی اورژانسی، سابقه تاخیر در به هوش آمدن پس از جراحی های قبلی، اختلالات مغزی از قبل، افت فشار خون قبل از جراحی، نارسایی ارگان های پس از عمل، عفونت و …. که در اکثر مواقع به دلیل شرایط بدنی ناپایدار بیمار این تصمیم از سوی پزشک متخصص بیهوشی اتخاذ می شود.

ما در سایت دکتر با من مقالات تخصصی در خصوص بیماری های روانپزشکی نگارش نموده ایم تا سطح علمی و آگاهی از بیماری در افراد جامعه نیز افزایش یابد یکی از این بیماری ها، اختلالات عصبی-شناختی است که ما در ادامه این بیماری را به صورت کامل برای شما توضیح داده ایم تا بتوانید به خوبی از تمام جزئیات آن آگاه شوید. پس تا انتهای آن همراه ما باشید.

مقدمه

اختلالات عصبی و شناختی گروهی از شرایط هستند که اغلب منجر به اختلال در عملکرد ذهنی می شوند. سندرم ارگانیک مغز قبلاً اصطلاحی برای توصیف این بیماری بود، اما اختلالات عصبی و شناختی در حال حاضر اصطلاح رایج تر است که برای آن استفاده می شود.

اختلالات عصبی شناختی بیشتر در افراد مسن رخ می دهد، اما افراد جوان نیز ممکن است به آن مبتلا شوند. کاهش عملکرد ذهنی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات حافظه
• تغییرات در رفتار
• مشکل در درک زبان
• مشکل در انجام فعالیت های روزانه

این علائم ممکن است ناشی از یک بیماری تخریب کننده عصبی، مانند بیماری آلزایمر یا زوال عقل باشد. بیماری‌های عصبی باعث تحلیل رفتن مغز و اعصاب در طول زمان می‌شوند و در نتیجه عملکرد عصبی به تدریج از بین می‌رود. اختلالات عصبی شناختی نیز می توانند در نتیجه ی ضربه مغزی یا سوء مصرف مواد ایجاد شود.

پزشکان همچنین، معمولاً می توانند علت اصلی اختلالات عصبی شناختی را بر اساس علائم گزارش شده و نتایج آزمایش های تشخیصی تعیین کنند. علت و شدت اختلالات عصبی شناختی می تواند به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی کمک کند تا بهترین روش درمانی را تعیین کنند.

آینده افراد مبتلا به اختلالات عصبی شناختی به علت آن بستگی دارد. هنگامی که یک بیماری عصبی باعث اختلال عصبی شناختی می شود، این وضعیت اغلب با گذشت زمان بدتر می شود. در موارد دیگر، کاهش عملکرد ذهنی ممکن است موقتی باشد، بنابراین افراد می توانند انتظار بهبودی کامل را داشته باشند.

علائم اختلالات عصبی شناختی

علائم اختلالات عصبی شناختی بسته به علت این بیماری می تواند متفاوت باشد. علائم زیر مهم ترین نمونه هایی است که افراد مبتلا آن را تجربه می کنند:

• از دست دادن حافظه
• احساس گیجی در ناحیه سر
• اضطراب
• سردرد، به ویژه در کسانی که مبتلا به آسیب دیدگی مغزی هستند
• عدم توانایی تمرکز یا تمرکز
• از دست دادن حافظه کوتاه مدت
• عدم توانایی در رانندگی
• مشکل در راه رفتن و تعادل شخص
• تغییرات در بینایی و کم سو شدن چشم ها

موارد بالا صرفا مهم ترین علائم آن بوده و تشخیص اینکه شما به این بیماری مبتلا هستید صرفا توسط متخصص اعصاب و روان یا روانپزشک در سایت دکتر با من بایستی صورت بگیرد.

علت بیماری اختلالات عصبی شناختی

شایع ترین علت اختلالات عصبی-شناختی یک بیماری عصبی خاص است. بیماری های عصبی که می توانند منجر به ایجاد اختلالات عصبی-شناختی شوند عبارتند از:

• بیماری آلزایمر
• بیماری پارکینسون
• بیماری هانتینگتون
• زوال عقل
• بیماری پریون
• اسکلروز چندگانه

با این حال، در افراد زیر 60 سال، اختلالات عصبی شناختی بیشتر پس از نوع دیگر بیماری های روانی رخ می دهد. گاهی شخص در شرایط و یا بیماری قرار می گیرد که آن بیماری منجر به این اختلال خواهد شد.

• ضربه مغزی
• آسیب مغزی تروماتیک که باعث خونریزی در مغز یا فضای اطراف مغز می شود
• لخته شدن خون
• مننژیت
• آنسفالیت
• سپتی سمی
• سوء مصرف مواد مخدر یا الکل
• کمبود ویتامین

در صورت دارا بودن بیماری و علائم بالا حتما به متخصص اعصاب مراجعه نمایید تا پس از تشخیص آن بتوانید درمان شوید.

چه عواملی ریسک ابتلا به بیماری اختلالات عصبی- شناختی را بیشتر می کند؟

خطر ابتلا به اختلالات عصبی شناختی تا حدی به سبک زندگی و عادات روزانه شما بستگی دارد. کار در محیطی که در معرض قرار گرفتن خطرات کار با صنایع سنگین است، احتمال درگیر شدن این بیماری برای فرد وجود دارد و می تواند خطر ابتلا به اختلالات عصبی شناختی را تا حد زیادی افزایش دهد. فلزات سنگین مانند سرب و جیوه می توانند به مرور زمان به سیستم عصبی آسیب برسانند. این بدان معناست که قرار گرفتن مکرر در معرض این فلزات شما را در معرض خطر کاهش عملکرد ذهنی قرار می دهد.

همچنین چنانچه شرایط زیر را دارا هستید، احتمال اینکه به این بیماری دچار شوید بالاتر است:

• بالای 60 سال سن دارند
• اختلال قلبی عروقی دارند
• دیابت دارند
• سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
• شرکت در ورزش هایی با خطر بالای ضربه به سر، مانند فوتبال و راگبی

پس در این صورت سعی نمایید که همواره در صورت وجود این شرایط در خود به پزشک متخصص اعصاب روان و یا بهترین روانپزشک در سایت دکتر با من مراجعه کنید.

نحوه تشخیص اختلالات عصبی-رشدی

اختلالات عصبی شناختی ناشی از یک اختلال روانی نیست. با این حال، بسیاری از علائم اختلالات عصبی شناختی مشابه علائم برخی بیماری ها، از جمله اسکیزوفرنی، افسردگی و روان پریشی است. برای اطمینان از تشخیص دقیق، متخصصان تست های تشخیصی مختلفی را انجام می دهند که می تواند علائم اختلالات عصبی شناختی را از اختلالات روانی متمایز کند. این آزمایشات اغلب شامل موارد زیر است:

1. سی تی اسکن جمجمه: این آزمایش از مجموعه ای از تصاویر اشعه ایکس برای ایجاد تصاویری از جمجمه، مغز، سینوس ها و حفره های چشم استفاده می کند. همچنین ممکن است برای بررسی بافت های نرم مغز استفاده شود.
2. اسکن MRI سر: این تست تصویربرداری از امواج رادیویی برای تولید تصاویر دقیق از مغز استفاده می کند. این تصاویر می توانند نشانه هایی از آسیب مغزی را نشان دهند.
3. اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET): در اسکن PET از رنگ مخصوصی استفاده می شود که حاوی ردیاب های رادیواکتیو است. این ردیاب ها به داخل ورید تزریق می شوند و سپس در سراسر بدن پخش می شوند و نقاط آسیب دیده را برجسته می کنند.
4. نوار مغزی یا EEG فعالیت الکتریکی مغز را اندازه گیری می کند. این تست می تواند به شناسایی مشکلات مرتبط با این فعالیت کمک کند.

نحوه ی درمان اختلالات عصبی شناختی

درمان اختلالات عصبی شناختی بسته به علت زمینه ای متفاوت است. در برخی شرایط، بیمار ممکن است فقط نیاز به استراحت و دارو داشته باشد. اما بهتر است همواره در کنار درمان دارویی، از یک روانشناس خوب نیز کمک بگیرید.

درمان اختلالات عصبی شناختی ممکن است شامل موارد زیر باشد که تشخیص این موضوع صرفا بر عهده ی پزشک است:

• استراحت لازم در خانه و زمان گذاشتن کافی برای بهبود جراحات
• استفاده از داروهای ضد درد، مانند ایندومتاسین، برای تسکین سردرد
• استفاده از آنتی بیوتیک ها برای از بین بردن عفونت های باقی مانده موثر بر مغز، مانند مننژیت
• جراحی برای ترمیم هرگونه آسیب شدید مغزی در صورت نیاز
• روان درمانی برای کمک به توسعه مجدد مهارت های روزمره
• فیزیوتراپی برای بهبود قدرت، هماهنگی، تعادل و انعطاف پذیری

بیماران مبتلا به اختلال عصبی- شناختی چه آینده ایی را در پیش روی خود دارند؟

آینده ی افراد مبتلا به اختلالات عصبی شناختی به نوع اختلال عصبی-شناختی بستگی دارد که شخص گرفتار آن شده است مانند: زوال عقل یا آلزایمر که تاثیر بسیار زیادی بر روی این بیماری دارد. در واقع به این دلیل است که هیچ درمانی برای آن شرایط وجود ندارد و عملکرد ذهنی به طور پیوسته با گذشت زمان بدتر می شود.

اما به طور کلی جای امیدواری بسیار زیاد است چرا که این شرایط موقتی و قابل درمان هستند. در این موارد، افراد معمولاً می توانند انتظار بهبودی کامل را داشته باشند. پس بهتر است که درمان خود را هرگز به تعویق نیندازید.

نتیجه گیری

ما در مقاله ی بالا هر آنچه که نیاز است راجع به اختلالات عصبی شناختی بیان کرده ایم، برای شما گفته ایم تا بتوانید به خوبی درمان خود را انجام دهید و از علت بیماری و علائم آن نیز به صورت کامل آشنایی پیدا کنید. در نتیجه بهتر است تمامی این موارد را به عهده ی روانپزشک یا پزشک اعصاب و روان خود بگذارید تا درمان به موقع و دقیقی برای شما انجام گیرد و برای این کار بهتر است به سایت دکتر بامن مراجعه و نوبت اینترنتی خود را اخذ کنید.

نحوه نوبت گیری بدین شکل است که شما به سایت دکتر با من مراجعه می نمایید و سپس لیست کامل پزشکان را مشاهده می نمایید تا بتوانید از طریق نوبت دهی آنلاین بر اساس ساعات و روزهای حضور پزشک در مطب نوبت آنلاین خود را ثبت نمایید.

با آرزوی بهبودی و درمان شما همراهان عزیز دکتر با من

منایع

• https://medlineplus.gov/ency/article/001401.htm#:~:text=Neurocognitive%20disorders%20are%20grouped%20into,Also%20called%20dementia.
• https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6519631/
• https://www.baptisthealth.com/care-services/conditions-treatments/major-mild-neurocognitive-disorders
• https://med.uth.edu/neurology/specialty-programs/neurocognitive-disorders/
• https://psychcentral.com/blog/8-tips-for-improving-your-memory
• https://www.medicalnewstoday.com/articles/314850#will_there_be_a_dementia_explosion
• https://opentext.wsu.edu/abnormal-psych/chapter/module-14-neurocognitive-disorders/
• https://www.mindyra.com/solutions/adults/majorneurocognitivedisorder

رایج ترین علت مرگ و میر در سراسر دنیا سکته قلبی خفیف است.این بیماری به دلیل عدم توجه کافی به آن سالانه جان بسیاری از افراد را می گیرد. بنابراین اطلاع از علائم سکته قلبی خفیف در مردان و زنان و توجه به آنها می تواند، از وقوع وقایع ناگوار جلوگیری کند. ما در این مقاله از دکتر با من قصد داریم شما را با علائم سکته قلبی خفیف، عوارض سکته قلبی خفیف و داروهای سکته قلبی خفیف آشنا کنیم پس تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

سکته قلبی خفیف چیست؟

در حمله قلبی خفیف (اصطلاح علمی آنفارکتوس میوکارد بدون صعود قطعه ST یا NSTEMI) جریان خون داخل یکی از عروق کرونری قلب به دلیل جمع شدن پلاک های چربی تا حدی مسدود می شود و باعث خونرسانی ضعیف به قلب می شود. در واقع سکته قلبی خفیف بخش کوچکی از عضله قلبی را تحت تاثیر قرار می دهد و آسیب زیادی به بافت قلب وارد نمی شود.چنانچه در صورت مراجعه به متخصص قلب و عروق؛ پزشک به شما بگوید که یک حمله قلبی خفیف را پشت سر گذاشته اید، این بدین معنا است که آسیب جدی به قلبتان وارد نشده است و تنها بخش کوچکی از قلب درگیر شده است. البته سکته قلبی خفیف به عنوان یک هشدار است که در صورت عدم توجه به آن و درمان حمله قلبی خفیف ممکن است عوارضی مانند نارسایی قلبی، آریتمی ضربان قلب، خطر سکته قلبی دوم و سایر مشکلات قلبی دیگر را به دنبال داشته باشد.

علائم سکته ی خفیف چیست؟

چنانچه هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، می بایست هر چه سریعتر به یک مرکز اورژانس مراجعه کنید:

• ناراحتی یا درد قفسه سینه: یکی از علائم اصلی حملات قلبی خفیف و شدید درد قفسه سیسنه است که در حدود چند دقیقه طول می کشد یا امکان دارد از بین برود و مجددا درد عود کند. البته ممکن است فرد احساس ناراحتی قفسه سینه که شبیه احساس فشار در مرکز سینه، چلانده شدن یا پر بودن را نیز تجربه کند.
• درد در بالا تنه: یکی دیگر از علائم سکته قلبی خفیف یا به طور کلی سکته قلبی احساس درد یا سوزش در یک یا هر دو بازو، گردن، فک، معده و کمر است.
• کوتاهی تنفس: این نشانه می تواند همراه با درد یا سوزش سینه نیز رخ دهد.
• سایر علائم: فردی که دچار حمله قلبی خفیف یا به طور کلی حمله قلبی شده است ممکن است تعریق سرد، حالت تهوع، دل پیچه یا سرگیجه را نیز تجربه کند.

علائم سکته قلبی خفیف در مردان و زنان می تواند متفاوت باشد. درد یا سوزش سینه از علائم سکته قلبی خفیف در مردان و زنان است. اما بانوان بیش از آقایان نشانه های حمله قلبی خفیف به خصوص دل پیچه، حالت تهوع، کوتاهی تنفس، کمر درد یا احساس درد در فک را تجربه می کنند.

روش های درمان سکته قلبی خفیف

هر ثانیه به ثانیه پس از سکته قلبی بسیار مهم است؛ چرا که بافت های بیشتری از قلب دچار تخریب می شوند یا کاملا از بین می روند. بنابراین بازیابی سریع جریان خون می تواند به جلوگیری از وارد شدن آسیب های بیشتر به عضله قلب کمک کند. از جمله روش های درمان سکته قلبی خفیف عبارتند از:

1. داروهای سکته قلبی خفیف

از جمله داروهای سکته قلبی خفیف و شدید که ممکن است متخصصین قلب و عروق آنها را برای بیماران تجویز کنند عبارتند از:

• آسپرین: این دارو احتمال لخته شدن خون را کاهش می دهد و باعث تسهیل گردش جریان خون در رگ های باریک می شود.
• داروهای رفع انعقاد خون: به این داروها حلال لخته نیز گفته می شود و به انحلال لخته خونی که باعث مسدود شدن جریان خون به قلب می شود کمک شایانی می کند. چنانچه پس از حمله قلبی خفیف یا شدید، از این داروها استفاده شود، احتمال بهبودی زودتر فرد بسیار بالا است.
• داروهای ضد انعقاد خون: امکان دارد پزشک متخصص قلب و عروق بسته به شرایط بیمار داروهای ضد انعقاد خون یا همان داروهای ضدپلاکت را تجویز کند که این داروها از تشکیل لخته های جدید و بزرگ تر شدن لخته های موجود جلوگیری می کنند.
• سایر داروهای رقیق کننده خون: ممکن است پزشکان سایر داروهای رقیق کننده خون مانند هپارین را نیز تجویز کنند.
• داروهای مسکن: امکان دارد پزشک داروهای مسکنی مانند مورفین را نیز تجویز کند.
• نیتروگلیسرین: این دارو برای تسکین درد سینه تجویز می شود، همچنین نیتروگلیسرین می تواند باعث گشاد شدن شریان های خون و در نتیجه بهبود جریان خون به قلب شود.
• بتابلاکرها: از این دارو برای کاهش فشار خون، کند کردن ضربان قلب و راحت کردن وظایف قلب تجویز می شود. بتابلاکرها یا مسدودکننده گیرنده آدرنرژیکبتا؛ آسیب های وارد شده به قلب را محدود کرده و از سکته قلبی دوم یا سوم جلوگیری می کند.
• مهارکننده آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین: این دارو نیز باعث پایین آمدن فشار خون و در نتیجه کاهش فشار وارده به قلب می شود.
• استاتین ها: این داروها باعث کنترل سطح کلسترون خون می شوند.

توجه: تمامی این داروها می بایست توسط پزشک متخصص قلب و عروق تجویز شود و استفاده سرخود از آنها اکیدا ممنوع است.

2. تغییر سبک زندگی

برای سلامت قلب و کاهش احتمال بروز حملات قلبی خفیف و شدید، موارد زیر را انجام دهید:

• سیگار را ترک کنید.
• پایش سطح کلسترول و فشار خون را فراموش نکنید.
• وزنتان را متعادل نگه دارید.
• فعالیت بدنی روزانه را در برنامه خود قرار دهید.
• از خوردن فست فودها، غذاهای پرچرب و پر نمک پرهیز کنید و در عوض از خوردن مواد غذایی سرشار از پروتئین بدون چربی مثل ماهی و لوبیا، میوه، سبزیجات و حبوبات قافل نشوید.
• دیابت را کنترل کنید.
• از مصرف بیش از اندازه مشروبات الکلی جدا پرهیز کنید.
• سطح استرستان را کنترل کنید.

کلام آخرسکته قلبی خفیف؛ عارضه ای بسیار جدی است که در صورت عدم توجه به آن ممکن است عواقب ناگواری را تجربه کنید. چنانچه علائم سکته قلبی را داشتید باید هر چه سریعتر به یک دکتر قلب مراجعه کنید. شما می توانید از سایت دکتر بامن برای دکتر قلب نوبت خود را اخذ نمایید و هرچه سریعتر به او مراجعه کنید.ما در سایت دکتر با من مجموعه ای از بهترین متخصصین قلب و عروق کشور را جمع آوری کرده ایم تا شما به راحتی بتوانید نوبت اینترنتی از این پزشکان دریافت کنید یا مشاوره پزشکی به صورت آنلاین، تلفنی و متنی با این پزشکان داشته باشید.

احتمالا اولین تصویری که از افرد مبتلا به سکته قلبی شدید در ذهن شما نقش می بندند؛ فردی است که ناگهان احساس درد شدیدی در قفسه سینه می کند و به زمین می افتد. اما همیشه علائم سکته قلبی شدید یا خفیف صرفا به درد قفسه سینه ختم نمی شود، و علائم دیگری نیز ممکن است داشته باشد.در واقع حملات قلبی، بیماری بسیار جدی بوده که در صورت شناخت علائم سکته قلبی شدید و خفیف و روش های درمان آن می توانید شانس زندگی طولانی تری را داشته باشید. با ما در ادامه این مقاله همراه باشید تا به سوالاتی نظیر اینکه آیا سکته قلبی باعث مرگ میشود؟ علائم سکته قلبی شدید چیست؟ عوارض سکته قلبی شدید چیست؟ و سوالات این چنینی پاسخ دهیم.

سکته قلبی چیست؟

انفارکتوس یا سکته قلبی زمانی اتفاق می افتد که؛ خونرسانی و اکسیژن رسانی به عضلات قلب توسط یک یا چند عروق کرونری کاهش پیدا کند و در نتیجه این موضوع به سکته قلبی شدید منجر می شود.

سکته قلبی شدید چیست؟

حمله قلبی شدید بخش اعظمی از عضله قلب را تحت تاثیر قرار می دهد و در نتیجه باعث آسیب جدی به قلب می شود. عوارض سکته قلبی شدید شامل غش کردن، ایست قلبی، آسیب دائمی قلب، آریتمی ضربان قلب، نارسایی های قلبی، افزایش خطر سکته قلبی دوم و مرگ است.حمله شدید قلبی یک فوریت پزشکی است و در صورت بروز باید سریعا به یک مرکز اورژانس مراجعه کرد، تا از عوارض خطرناک آن در امان بود.

علائم سکته قلبی شدید چیست؟

نشانه ی سکته قلبی حاد که شامل انفارکتوس میوکارد با صعود قطعه ST و انفارکتوس میوکارد بدون صعود قطعه ST است، که در ادامه به صورت کامل به آن پرداخته ایم.علامت انفارکتوس میوکارد با صعود قطعه ST احساس ناراحتی یا درد در مرکز قفسه سینه می باشد. که این ناراحتی در قفسه سینه به صورت فشار یا احساس تنگی در آن ناحیه ی سینه احساس شود. لازم است بدانید که برخی از بیماران احساس درد در یک یا هر دو باز، پشت، گردن و یا فک را نیز تجربه می کنند.علائم دیگری که ممکن است بیمار به همراه درد قفسه سینه تجربه کند عبارتند از:

• حالت تهوع؛
• تنگی نفس؛
• اضطراب؛
• سبکی سر؛
• تعریق سرد؛
• تیر کشیدن قلب؛

پیشنهاد ما به شما این است که در صورت بروز اولین علائم سکته قلبی، سریعا به دکتر قلب در سایت دکتر بامن مراجعه نمایید. متاسفانه بیشتری افرادی که دچار سکته می شوند، پس از گذشت چند ساعت با مراکز اورژانس تماس می گیرند که این تاخیر می تواند باعث صدمات جبران ناپذیر به قلب و یا حتی مرگ بیمار شود.

انفارکتوس میوکارد بدون صعود قطعه ST

در این حالت بر خلاف حالت قبلی عروق کرونر فقط در قسمتی انسداد پیدا می کنند. انفارکتوس میوکارد بدون صعود قطعه ST هیچ گونه تغییری در بخش ST الکتروکاردیوگرام نمایش نمی دهد.آنژیوگرافی شریان های کرونر میزان انسداد و گرفتگی عروق را نمایش می دهد. در آزمایش خون نیز میزان پروتئین تروپونین بالا نمایش داده می شود. با اینکه انفارکتوس میوکارد بدون صعود قطعه ST امکان دارد آسیب قلبی کمتری به دنبال داشته باشد اما همچنان یک وضعیت جدی و خطرناک تلقی می شود.

روش های تشخیص سکته قلبی شدید

برای تشخیص سکته شدید قلبی یا سکته خفیف ممکن است پزشک معالج یکی از روش های زیر را انتخاب کند:

• الکتروکاردیوگرام؛
• آزمایش خون؛
• اکوکاردیوگرام؛
• عکس اشعه ایکس از قفسه سینه؛
• تصویربرداری هسته ای؛
• آنژیوگرافی عروق کرونر؛

روش های درمان سکته قلبی شدید

درمان سکته قلبی حاد یا خفیف به علائم آن بستگی دارد. برای مثال در صورت بروز درد قفسه سینه ممکن است پزشک معالج برای شما آسپرین یا نیتروگلیسیرین تجویز کند. نیتروگلیسیرین باعث بهبود جریان خون و تسکین موقتی درد بیمار می شود.چنانچه دچار حمله شدید قلبی شده اید دکتر قلب و عروق ممکن است یک یا ترکیبی از روش های درمانی زیر را انجام دهد:

• تجویز دارو برای حمله قلبی؛
• انجام آنژیوگرافی عروق کرونر؛
• آنژیوپلاستی؛
• جراحی بای پس؛

داروهای پس از سکته قلبی حاد

درمان سکته حاد قلبی تنها محدود به درمان بیمارستانی نیست؛ بلکه پس از ترخیص بیمار از بیمارستان نیز نیاز به مصرف برخی داروها مانند آسپرین، استاتین، مسدود کننده های بتا، مهار کننده های ACE، روغن ماهی و … به تشخیص پزشک هستید.

آیا سکته قلبی باعث مرگ میشود؟

جواب این سوال بله است؛ چرا که طبق تحقیقات انجام شده حمله قلبی یکی از ده دلیل اصلی مرگ و میر انسان ها در دنیا است. البته با شناسایی سریع حمله قلبی می توان تا حد زیادی مانع از مرگبار بودن آن شد.به دنبال مسدود شدن عروق قلبی؛ بلافاصله علائم سکته قلبی مشاهده می شوند. در صورت مراجعه به موقع به اورژانس آسیب های وارد شده به قلب در دقایق اول قابل جبران بوده و چنانچه رگ قلب باز شود، جریان خون مجددا به فعالیت خود ادامه می دهند و تمامی سلول های آسیب دیده نیز به فعالیت خود ادامه می دهند.با اینکه پس از گذشت دقایق اول حمله قلبی (20 تا 60 دقیقه اول) آسیب های وارده غیر قابل جبران بوده و مرگ سلول ها آغاز می شود، ولی باز هم چنانچه تا 12 ساعت پس از شروع حمله قلبی، رگ مسدود شده باز شود و جریان خون برقرار شود، به نسبت زمانی که رگ قلب باز شده است، تعداد کمتری از سلول های قلبی از بین می روند. اما پس از گذشت 12 ساعت از سکته قلبی، باز کردن رگ های مسدود شده کمک چندانی نمی تواند به فرد بکند.بنابراین پس از شروع سکته قلبی شدید، تلف کردن هر یک دقیقه باعث از بین رفتن سلول های قلبی بیشتر، بروز عوارض خطرناک حمله قلبی، نارسایی قلبی و حتی مرگ فرد می شود. با این تفاسیر در زمان حمله حاد قلبی سرعت در تشخیص و درمان بیش از هر چیز اولویت دارد.کلام آخردقایق اول پس از حمله قلبی شدید بسیار حائز اهمیت است، بنابراین در زمان شروع سکته قلبی دقایق طلایی درمان را از دست ندهید. دریافت سریع ترین درمان های پزشکی پس از سکته قلبی برای جلوگیری از ایست قلبی و مرگ بسیار حیاتی است.بنابراین در صورت مشاهده علائم سکته قلبی شدید یا خفیف هر چه سریعتر با یک مرکز اورژانس تماس حاصل فرمایید تا از عوارض خطرناک سکته قلبی حاد در امان باشید.چنانچه به دنبال بهترین متخصص قلب و عروق تهران یا هر شهر دیگری هستید می توانید از سایت دکتر با من کمک بگیرید.

یکی از شایع ترین بیماری های قلبی عروقی در زنان و مردان؛ سکته قلبی (heart attack) است که علائم سکته قلبی در زنان متفاوت تر از آقایان است به همین جهت احتمال زنده ماندن زنان در اولین سکته قلبی کمتر از مردان است.ما در این مقاله قصد داریم درباره علائم سکته قلبی در زنان، عوامل خطر برای سکته قلبی در زنان و روش های پیشگیری و درمان آن صحبت کنیم.

علائم حمله قلبی در زنان چیست؟

تصور بسیاری از افراد این است که حملات قلبی به طور ناگهانی اتفاق می افتند. در حالی که طبق تحقیقات انجام شده، نشان می دهد که که علائم سکته قلبی در زنان قبل تر از وقوع آن انجام می شود.در سال 2003 میلادی 515 زن را که دچار حمله قلبی شده اند مورد مطالعه قرار گرفتند و نتیجه مطالعات این بود که؛ 80 درصد از این زنان حداقل 4 هفته قبل از سکته قلبی خود حداقل یکی از علائم سکته قلبی را تجربه کرده اند. این امکان وجود دارد که علائم مداوم باشد یا گاهی از بین برود و مجدد بروز کند پس لطفا در زمان مشاهده ی اولین علائم سریعا به دکتر قلب در سایت دکتر بامن مراجعه نمایید. در واقع زنان صرف نظر از اینکه علائم خفیف سکته قلبی را تجربه کرده اند یا علائم شدید این بیماری را؛ می بایست سریعا به یک مرکز اورژانس مراجعه کنند.از جمله علائم سکته قلبی در زنان عبارتند از:

1. احساس درد یا ناراحتی در قفسه سینه

2. خستگی زیاد بدون هیچ دلیل خاصی

احساس خستگی غیرمعمول اصولا در هفته های منتهی به سکته قلبی گزارش می شوند. خستگی مفرط نیز دقیقا قبل از وقوع سکته قلبی تجربه می شود. به طوری که فرد حتی در انجام فعالیت های بسیار ساده نیز احساس خستگی می کند.

3.احساس ضعف

یکی دیگر از علائم سکته قلبی در زنان؛ احساس ضعف یا لرزش است. البته احساس ضعف یا لرزش ممکن همراه با احساس سبکی سر، سرگیجه، غش کردن و اضطراب باشد. همچنین در زمانی که احساس ضعف دارید این احتمال وجود دارد که شما فشارخون پایینی نیز داشته باشید.

4. تنگی نفس

تنگی قفس و یا تنفس سنگین به خصوص اگر همراه با درد قفسه سینه و خستگی باشد؛ به احتمال زیاد می تواند نشان از مشکلات قلبی باشد. برخی از زنان امکان دارد در هنگام خوابیدن نیز دچار تنگی نفس شوند، اما در زمانی که ایستاده اند یا نشسته اند احساس تنگی نفس کمتری داشته باشند. احساس تنگی نفس به عنوان یکی از علائم حمله قلبی بیشتر در سالمندان دیده می شود اما بدین معنی نیست که جوانان آن را نمی توانند تجربه کنند.

5. تعریق زیاد بدون دلیل خاصی

تعریق شدید و غیرطبیعی یکی دیگر از علائم سکته قلبی در زنان است. البته احساس سرما و گرفتگی نیز می توانند نشانه ای از این بیماری باشد که به استرس زیاد و یا فشار روانی نیز برمی گردد. به طور کلی استرس و اضطراب از جمله مواردی است که احتمال سکته قلبی در زنان را بالا میبرد

6. درد در بالای بدن

درد در نیم تنه بالایی مانند گردن، فک، دست و بازو نیز می تواند نشان از سکته قلبی باشد.

7. اختلالات خواب

تقریبا یک دوم از زنان، اختلالات خواب را در هفته های قبل از سکته قلبی تجربه کرده اند. اختلالات خواب می تواند منجر به حمله قلبی در زنان شود. نشانه های زیر از مهم ترین علائم آن است:

• مشکل خوابیدن
• بیداری غیرمعمول در طول شب
• احساس خستگی با وجود خواب کافی

8. مشکلات گوارشی

برخی از زنان قبل از سکته قلبی احساس معده درد یا فشار در معده را تجربه می کنند. سایر مشکلات گوارشی مرتبط با سکته قلبی عبارتند از:

• سوء هاضمه
• حالت تهوع
• استفراغ

9.سکته قلبی بعد از یائسگی

احتمال ابتلا به سکته قلبی پس از یائسگی به دلیل کاهش استروژن بسیار بالا است.علائم سکته قلبی بعد از یائسگی عبارتند از:

• احساس درد یا ناراحتی در بازوها، کمر، گردن، فک یا معده؛
• ضربان قلب نامنظم؛
• درد شدید در قفسه سینه؛
• تعریق بدون دلیل خاصی؛

عوامل خطر سکته قلبی در زنان

عوامل خطر حمله قلبی گوناگون است اما مهم ترین آنها شما موارد زیر است:

• سن: زنان بالای50 سال بیشتر در معرض خطر سکته قلبی هستند.
• ارث و ژنتیک؛
• ابتلا به بیماری هایی مانند فشار خون بالا و کلسترول بالا خطر سکته قلبی را در زنان و مردان افزایش می دهد.
• افرادی که بیماری هایی مانند دیابت، اضافه وزن و اختلالات خود ایمنی مبتلا هستند در معرض ابتلا به حملات قلبی هستند.
• انتخاب سبک زندگی ناسالم: استعمال دخانیات، داروهای محرک مانند کوکائین یا آمفاتمین، تحرک کم و استرس زیاد؛ خطر سکته قلبی را افزایش می دهند.

سن حمله قلبی در زنان چند است؟

متاسفانه امروزه بیش از گذشته جوانان و حتی نوجوانان دچار حملات قلبی می شوند. اما در این بین زنان بالای 50 سال به خصوص زنانی که سیگار مصرف می کنند بیشتر دچار حملات قلبی می شوند.

روش های پیشگیری از حمله قلبی در زنان

بهتر است قبل از اینکه دچار بیمارهای قبلی از جمله سکته قلبی در زنان شوید، از پیشگیری نموده و تا می توایند از آن جلوگیری کنید. از جمله روش های پیشگیری از سکته قلبی در زنان و مردان عبارتند از:

• در مورد خطرات و ریسک های سکته قلبی در خودتان یک مشاوره پزشکی از پزشک متخصص قلب و عروق دریافت کنید.
• مصرف دخانیات را کنار بگذارید.
• فعالیت بدنی را جزء برنامه روزانه خود قرار دهید. آیا می دانستید تنها با نیم ساعت راه رفتن در روز می توانید خطر ابتلا به سکته قلبی را کاهش دهید؟!
• غذاهای کم چرب، کم نمک، سبزیجات و میوه جات را در رژیم روزانه خود قرار دهید.

کلام آخرما در این مقاله به علائم سکته قلبی در زنان، عوامل خطر و روش های جلوگیری از سکته قلبی در زنان پرداختیم. چنانچه سابقه بیماری های قلبی دارید یا علائم سکته قلبی را تجربه کرده اید؛ می توانید از پزشکان متخصص قلب و عروق دکتر با من همین حالا مشاوره پزشکی آنلاین دریافت کنید و در صورت نیاز مراجعه حضوری به مطب متخصص قلب و عروق داشته باشید.

عفونت مثانه عموما مشکلی رایج در بین زنان و مردان است که منشا آن یک عفونت باکتریایی است. این عفونت غالبا مجرای ادراری و در حالت پیشرفته تر مثانه، کلیه ها و رحم را می تواند درگیر کند. زمانی که دچار عفونت مثانه می شوید در واقع به سیستیت مبتلا می شوید، یعنی مثانه شما متورم و تحریک می شود. این همان چیزی است که باعث بروز علائم می شود.

عفونت مثانه شایع ترین نوع عفونت دستگاه ادراری (UTI) است. زنان بسیار بیشتر از مردان به عفونت مثانه مبتلا می شوند.

معمولا عفونت ها بیشتر از اینکه جدی باشند آزاردهنده هستند و آنتی بیوتیک ها درمان آن هستند. اما در موارد پیشرفته تر عفونت مثانه می تواند از حالب ها به کلیه ها بروند و مشکلات شدیدتری ایجاد کنند، بنابراین درمان فوری آن مهم است.

شما می توانید از طریق سایت دکتر با من با بهترین پزشکان کلیه و مجاری ادراری در ارتباط باشید.

علل ایجاد عفونت مثانه

علت اصلی ایجاد عفونت مثانه نوعی باکتری به نام ای کولی است. این باکتری ها روی پوست و روده شما زندگی می کنند و در بیشتر مواقع مشکلی ایجاد نمی کنند. همه ی انسان ها آنها را دارند، اما اگر ای کولی ها وارد مجرای ادراری شوند، ممکن است به مثانه ختم شده و باعث عفونت شوند.

مجرای ادرار زنان کوتاه‌تر از مجرای ادراری مردان است و نزدیک به واژن و مقعد است که باکتری‌ها در آن زندگی می‌کنند. داشتن رابطه جنسی، پاک کردن از پشت به جلو پس از رفتن به حمام، استفاده از لباس زیر تنگ، مرطوب بودن لباس زیر و خشک نکردن خود بعد از ادرار، گذاشتن تامپون و استفاده از دیافراگم برای جلوگیری از بارداری، همه راه هایی هستند که باکتری ها می توانند وارد آن شوند.

در دوران بارداری، کودک می تواند به مثانه شما فشار بیاورد که از تخلیه کامل آن جلوگیری می کند و به باکتری ها مکانی برای رشد می دهد.

بعد از یائسگی، زنان هورمون استروژن کمتری دارند. این امر باعث نازک شدن پوشش مجرای ادرار می شود و ممکن است تعادل باکتری ها در واژن را تغییر دهد و احتمال عفونت مثانه را افزایش دهد.

وقتی مردان به عفونت مثانه مبتلا می شوند، معمولاً عفونت پروستات علت آن است. اما هر گونه انسداد مانند سنگ مثانه یا بزرگ شدن پروستات می تواند از تخلیه کامل مثانه جلوگیری کرده سبب عفونت مثانه در مردان شود.

علائم عفونت مثانه

عموما عفونت مثانه بی علامت نیست و راهی برای جلب توجه شما پیدا می کند. برخی از علائم رایج عفونت مثانه عبارتند از:

• خارش واژن و مجاری ادراری
• احساس درد و سوزش هنگام ادرار
• تکرر ادرار و احساس ادرار داشتن مکرر
• ادرار خون آلود و تیره
• میل به حمام رفتن مکرر
• تغییر در بوی ادرار و نامطبوع شدن بوی آن
• احساس گرفتگی یا فشار در زیر شکم یا کمر

اگر عفونت مثانه حاد شود علائم هم تغییر کرده و احتمال سرایت عفونت به کلیه و سایر مناطق افزایش می یابد. تب، کمر درد، سرد شدن بدن، حالت تهوع و استفراغ معمولا از علائم عفونت کلیه است که در نهایت ممکن است باعث سرطان کلیه شود.

از همین رو عفونت مثانه را باید جدی گرفت و قبل از گسترش آن، درمان های لازم را شروع کرد و به متخصص اورولوژ در سایت دکتر با من مراجعه کنید تا در اسرع وقت بتوانید نوبت بگیرید.

راه های درمان عفونت مثانه

عفونت مثانه در اکثر موارد با تجویز داروهای آنتی بیوتیک و غیره به منظور کشتن باکتری ها درمان می شود و این داروها سبب از بین بردن درد و سوزش ناشی از این عفونت باکتریایی می شود. اگر مبتلا به عفونت مثانه شدید به پزشک متخصص اورولوژیست مراجعه کرده و تحت درمان قرار گیرید. رعایت نکات بهداشتی و داشتن سبک زندگی سالم، شانس ابتلا شما به عفونت مثانه را کاهش خواهد داد.

درمان خانگی عفونت مثانه

هرچند که با مصرف آنتی بیوتیک و سایر داروها عفونت مثانه کاهش می یابد اما استفاده زیاد و مکرر از آنتی بیوتیک هم ممکن است منجر به مقاومت سیستم ایمنی بدن به آنتی بیوتیک گردد و دیگر اثری بر درمان بیماری نداشته باشد. از همین رو متخصصان حوزه سلامت استفاده از برخی روش های خانگی را برای پیشگیری و درمان عفونت مثانه ارائه داده اند که به شرح ذیل است.

نوشیدن آب و مایعات

نوشیدن آب و مایعات کافی یکی از بهترین راهکارها برای کمک به درمان عفونت مثانه است. زیرا از دهیدراته شدن بدن جلوگیری کرده و می تواند به دفع باکتری از مثانه کمک کند.

مطالعات نشان داده است افرادی كه میزان مصرف آب و مایعات روزانه خود را كمتر از 1.5 لیتر به 2.2 لیتر در روز افزایش دادند نسبت به قبل دوره های عفونت مثانه و مجاری ادراری كمتری را تجربه کرده اند.

رعایت رژیم غذایی

مصرف زیاد شیرینی جات و انواع شیرین کننده های مصنوعی، شانس ابتلا به عفونت مثانه را در افراد افزایش می دهد. قهوه، نوشیدنی های الکلی، میوه هایی از خانواده مرکبات، غذاهای درست شده با گوجه فرنگی و غذاهای ادویه دار و تندیجات از جمله غذاهای محرک عفونت مثانه است که نباید مورد استفاده قرار گیرد.

در مقابل مصرف بعضی مواد غذایی بر خلاف موارد بالا باعث تحریک مثانه نشده و مواد مغذی برای بدن را نیز تأمین می کنند این مواد غذایی عبارتند از ماست پروبیوتیک، گلابی، موز، لوبیا سبز، کدو حلوایی، سیب زمینی، انواع پروتئین بدون چربی، نان به ویژه غلات کامل، آجیل و تخم مرغ که مصرف آن برای جلوگیری و ابتلا به این مشکل را کاهش می دهد. آب زغال اخته هم یک درمان خانگی موثر برای جلوگیری از عفونت مثانه در زنان باردار به شمار می رود.

با توجه به نتایج یک تحقیق در سال 2021، آب زغال اخته و قرص های زغال اخته به عنوان یک درمان برای زنانی که اغلب در کنار درمان پزشکی به عفونت مثانه مبتلا می شوند، نویدبخش است.

دفع به موقع ادرار

همانطور که گفتیم ادرار کردن با خارج کردن باکتری ها از مثانه به از بین بردن عفونت مثانه کمک می کند. نگه داشتن ادرار یا دیر دستشویی رفتن، به باکتری ها فرصت می دهد تا در مثانه به تکثیر خود ادامه دهند.

ادرار کردن بعد از رابطه جنسی نکته مهمی است که حتما باید به آن توجه کرد. فعالیت جنسی هم در مردان و هم در زنان می‌تواند باکتری‌ها را به عمق مجرای ادرار جاری کند. ادرار کردن بعد از رابطه جنسی ممکن است به دفع باکتری ها از دستگاه ادراری شما کمک کند. این کار از ته نشین شدن میکروب ها و ایجاد عفونت جلوگیری می کند.

استفاده از مسکن ها

عفونت های شدید مثانه حتی زمانی که ادرار نمی کنید هم می تواند باعث درد در ناحیه لگن شود که آنتی بیوتیک ها این التهاب را درمان خواهند کرد. اما به خاطر داشته باشید که ممکن است یک یا دو روز طول بکشد تا داروها شروع به اثر کنند.

در این مدت مصرف داروهای ضد درد و مسکن های ساده، گرفتگی های شکمی، کمردرد و هر گونه ناراحتی را که ممکن است احساس کنید تسکین می دهند. البته قبل از مصرفِ آنها، از دکتر کلیه و مجاری ادرار خود بپرسید که آیا مصرف مسکن‌ های بدون نسخه برای شما بی‌ خطر است یا خیر. مصرف استامینوفن، ایبوپروفن، یا فنازوپیریدین می تواند درد را در زمانی که منتظر اثر آنتی بیوتیک ها هستید کاهش دهد.

استفاده از پدهای گرمایشی

قرار دادن حرارت کم در ناحیه شکم یا پشت ممکن است درد مبهمی را که گاهی در طول عفونت مثانه ایجاد می‌شود تسکین دهد. این راهکار می تواند در صورت استفاده همزمان با داروهای شما مفیدتر باشد.

می‌ توانید این حرارت ملایم را با گرم کردن یک حوله کوچک و قرار دادن آن روی مثانه یا شکم، یک کمپرس گرم و مرطوب را برایتان فراهم کند.

پوشیدن لباس مناسب

باکتری ها در محیط های گرم و مرطوب رشد می کنند. برای خانم‌ ها، شلوار جین تنگ و لباس‌ زیر نامناسب می‌ تواند رطوبت را در نواحی ظریف به دام بیندازد و موجب بروز عفونت مثانه شود. این کار باعث ایجاد بستری مناسب برای رشد باکتری های واژن می شود.

برای گردش هوا و کاهش رشد باکتری ها استفاده از لباس زیر نخی، شلوار گشاد یا دامن موثر است.

مصرف ویتامین سی

ویتامین C می‌تواند به افزایش اسیدیته ادرار، برای جلوگیری از رشد باکتری‌ های مضر کمک کند و از ابتلا به عفونت‌ های مکرر مثانه جلوگیری کند. علاوه بر این، ویتامین C دارای خواص ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی مطمئن است که می تواند برای جلوگیری از عفونت مفید باشد.

با این حال، برای درک اینکه چگونه مواد غذایی یا مکمل های ویتامین C ممکن است بر عفونت مثانه تأثیر بگذارند، تحقیقات بیشتری لازم است.

غذاهای غنی از ویتامین C مانند میوه ها یا سبزیجات را به رژیم غذایی خود اضافه کنید و مصرف ویتامین C خود را افزایش دهید تا در پیشگیری و ابتلا به التهاب مثانه جلوگیری کنید.

راه های پیشگیری از عفونت مثانه در آینده

تغییرات سبک زندگی زیر ممکن است به کاهش بروز عفونت مثانه کمک کند:

• روزانه شش تا هشت لیوان آب بنوشید.
• به محض احساس نیاز، ادرار کنید.
• به جای دوش واژینال، حموم کنید.
• لباس زیر نخی بپوشید.
• لباس زیر خود را روزانه عوض کنید.
• قبل و بعد از فعالیت جنسی ادرار کنید.
• از دیافراگم یا اسپرم کش خودداری کنید و به روش جایگزین کنترل بارداری تغییر دهید.
• از کاندوم هایی که حاوی مواد اسپرم کش هستند استفاده نکنید.
• بعد از ادرار کردن حتما از جلو به عقب خود را با دستمال پاک کنید.

اگر عفونت مثانه را چندین بار مکررا تجربه کنید، ممکن است دکتر کلیه و مجاری ادراری شما درمان پیشگیرانه را توصیه کند. این درمان می تواند شامل مصرف آنتی بیوتیک در دوزهای پایین روزانه برای جلوگیری یا کنترل آن در آینده باشد.