آبسه مقعد یا آبسه آنورکتال را می توان بروز آبسه در پیرامون مقعد یا درست در سوراخ مقعد (یا جداره راست روده) در نظر گرفت. به عبارت دیگر می توان گفت که با بسته شدن دهانه غده های نزدیک مقعد، غده عفونت خواهد کرد و دچار تورم و چرک شده و آبسه ایجاد می شود.

آبسه پری آنال، شایع ترین نوع آن است. بروز این نوع آبسه اغلب به صورت تورم همراه با درد جوش در نزدیکی مقعد است. آبسه های مقعدی قرار گرفته در بافت های عمیق تر، شیوع کمتری دارند و کمتر قابل دیدن هستند. این مقاله به همین موضوع پرداخته است و علاوه بر علائم و علل این آبسه، روش های درمان و پیشگیری از ابتلا به فیستول را مطرح کرده است. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید تا راجع به این نوع آبسه بیشتر بدانید.

علل ایجاد آبسه مقعدی چیست؟

علل ایجاد آبسه مقعدی

دلیل بروز آبسه از نوع مقعدی در اکثر موارد، وجود باکتری های استافیلوکوک و اشرشیاکولی در مقعد است و گاهی اوقات نیز برخی از قارچ ها آن را به وجود می آورند. به طور کلی می توان گفت که علت ایجاد آبسه در مقعد را می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد:

• عفونت های منتقل شونده از راه جنسی
• غده های مقعدی مسدود شده

برخی از افراد شرایط خاصی دارند و به این دلیل احتمال ابتلای آنها به این بیماری بیشتر است؛ از جمله این بیماری ها می توان موارد زیر را نام برد:

• کولیت
• دیابت
• بیماریروده التهابی از جمله بیماری کرون یا کولیت زخمی
• دیورتیکولیت
• رابطه جنسی مقعدی
• بیماری التهابی لگن (PID)
• استفاده از داروهایی مانند پردنیزون
• بارداری
• ایدز
• سل
• شقاق مقعدی
• آپاندیسیت
• بیماری های مقاربتی

علائم آبسه مقعدی شامل چه مواردی است؟

علائم آبسه مقعدی

علائم این بیماری با علائم سرماخوردگی مشترک است و به همین علت ممکن است تشخیص اشتباهی برای آن انجام شود. در نتیجه ضروری است که به علائم توجه شده و جهت تشخیص آن به پزشک مراجعه شود. مهم ترین علائم ایجاد آبسه در مقعد شامل موارد زیر است:

• درد در حین لمس راست روده یادرد ضربان دار
• بدن درد
• تب
• بی اشتهایی
• قرمزی و التهاب یاورم بافت های پیرامون مقعد
• یبوست یا درد ناشی از حرکات روده
• درد شدید در لبه مقعد
• خروج خون و چرک

تبدیل آبسه مقعدی به فیستول

تبدیل آبسه مقعدی به فیستول

ممکن است این نوع از آبسه در برخی از موارد تبدیل به بیماری فیستول شود یا ابتلای فرد به این بیماری بدون هیچ نشانه قبلی (نشانه آبسه) رخ دهد. فیستول مقعدی را می توان اتصالی غیرطبیعی بین دو بافت یعنی پوست پیرامون مقعد و مقعد (آنوس یا رکتوم) در نظر گرفت. انواع فیستول شامل موارد زیر است:

• در صورت گذشتن فیستول از عضله اسفنکتر خارجی، فیستول از نوع HIGH است.
• در صورت کوتاه بودن مسیر فیستول و در بر نگرفتن اسفنکتر خارجی، فیستول از نوع LOW است.

بعد از تخلیه آبسه، محو شدن علائم بیماری به طور کامل نیازمند دو هفته زمان است، اما در صورت بسته نشدن دهانه ایجاد شده برای تخلیه (به صورت خود به خودی یا از طریق جراحی برای تخلیه) فیستول مقعدی به وجود می آید.

این مجرا سبب راه یافتن محتویات روده بزرگ به سطح پوست و عفونت و بروز مجدد آبسه مقعدی می شود. لیزر درمانی را می توان بهترین راهکار درمان فیستول مقعدی در نظر گرفت.

پیشگیری از ابتلا به فیستول با درمان آبسه مقعدی چگونه ممکن است؟

یکی از مهم ترین دلایل ایجاد بیماری های ناحیه مقعد از جمله شقاق و فیستول این است که فرد مبتلا به آبسه به موقع به درمان آن نپرداخته است. به همین علت توصیه می شود که در صورت مواجهه با هر کدام از علائم این آبسه مانند تورم، درد، قرمزی و غیره به پزشک و بهترین دکتر متخصص اورولوژ مراجعه شود تا از ابتلا به فیستول مقعدی پیشگیری شود و با درمان این آبسه از عفونت های شدید این بیماری جلوگیری به عمل آید.

دکتر با من با ارائه خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان، نیازهای آنها را مانند مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی برطرف می کند. به عبارت بهتر این مجموعه می تواند برقراری ارتباط بین متخصصان و مراجعه کنندگان را آسان تر کند. این مجموعه اطلاعاتی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک را به متقاضیان ارائه می کند.

تشخیص و معاینه این نوع آبسه

اگر با علائم غیر قابل کنترل از این بیماری مواجه شده اید، اقدام برای درمان آن و مراجعه به دکتر متخصص اورولوژ مشهور در تهران الزامی است. پزشک به تشخیص این بیماری از طریق معاینه بالینی می پردازد. گاهی اوقات تشخیص این بیماری با کمک مواردی مانند آزمایش خون، ادرار، تست های تصویربرداری و غیره انجام می شود.

توجه به نکات زیر برای تشخیص آبسه مقعدی ضروری است:

• درد با ضربان در ناحیه رکتوم
• شواهد سیستمیک (مانند عفونت)
• شواهد خارجی آبسه (به عنوان مثال سفتی قابل لمس یا حساسیت، درد با لمس ناحیه مقعد و اطراف آن)

در مورد برخی از بیماران که به آبسه مبتلا هستند و بیماری های زیر را نیز دارند، امکان دارد انجام سونوگرافی یا معاینه تحت بی هوشی باشد:

• عفونت های مقاربتی
• بیماری دیورتیکول
• بیماری التهابی روده
• سرطان رکتوم

روش درمان آبسه مقعدی چگونه است؟

روش درمان آبسه مقعدی

در صورت عفونت و عدم تخلیه این نوع آبسه، مراجعه به پزشک متخصص اورولوژیست یا جراح در این زمینه برای تخلیه آن الزامی است. پزشک از بی حسی یا بی هوشی عمومی بهره می گیرد و به تخلیه عفونت ایجاد شده می پردازد تا شدت درد بیمار کاهش پیدا کند. توصیه این است که بعد از درمان، همزمان با مصرف چرک خشک کن های تزریقی و خوراکی (تحت نظر پزشک)، نشستن در لگن آب گرم دارای بتادین (روزی 3 تا 4 مرتبه به مدت 20 دقیقه) همواره مورد توجه قرار گیرد تا مانع از بروز عفونت مجدد زخم شود.

سایر داروهایی که بعد از تخلیه آبسه مورد نیاز هستند، شامل داروهای ضد قارچ و مسهل می شوند؛ زیرا یبوست موجب تشدید بیماری خواهد شد. لازم است که خروج مدفوع از بدن بیمار به طور کامل انجام شود تا از عود مجدد عفونت جلوگیری به عمل آید. همچنین بعد از تخلیه می توان از صفحه های گرم کننده و کمپرس آب گرم استفاده کرد یا مسکن مصرف کرد تا درد این آبسه کاهش پیدا کند.

چگونگی درمان آبسه مقعدی با لیزر بدون جراحی

هدف از درمان آبسه این است که هرگونه علائم این عارضه برطرف شوند و بیمار از درد رهایی پیدا کند. روش جراحی برای درمان این بیماری مورد استفاده قرار می گیرد و پاسخ دهی لیزر بیشتر است؛ به گونه ای که احتمال عود کردن آن در حدود صفر خواهد بود.

پزشک متخصص جراح عمومی را می توان بهترین گزینه برای درمان بیماری آبسه در نظر گرفت که آگاهی کامل به هر دو روش لیزر و عمل جراحی را دارد. اما طول دوره نقاهت از راه درمان با لیزر کوتاه است و انجام این روش به صورت بی حسی موضعی است.

در نتیجه بی هوشی بیمار صورت نمی گیرد. پس از درمان آبسه مقعد، رعایت موارد زیر الزامی است:

• عدم استفاده از توالت فرنگی تا زمان بهبودی کامل
• جلوگیری از بروز یبوست از طریق مصرف مواد غذایی دارای فیبر
• شستشوی خود با آب گرم پس از دفع مدفوع
• خودداری از تاخیر در دفع مدفوع
• قرار دادن پیاده روی در فعالیت های روزانه
• پرهیز از مصرف صابون های معطر

در این راستا برای کوتاه شدن مسیر رسیدن بیمار به پزشک اورولوژ یا گوارش برای این بیماری، دکتر با من توانسته است با جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان، نیازهای افراد را پاسخ دهد. به این ترتیب افراد از موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، مشخصات، نحوه دسترسی و دیگر موارد مرتبط با هر پزشک و متخصص اطلاع پیدا خواهند کرد و با در نظر گرفتن این موارد انتخاب مناسبی خواهند داشت.

درمان خانگی آبسه مقعدی شامل چه مواردی است؟

در برخی از موارد و در صورت کم بودن میزان عفونت، توصیه استفاده از درمان های خانگی است که می توانند تاثیر قابل توجهی بر درمان آبسه داشته باشند. علاوه بر این، استفاده از این درمان ها می توانند موجب کاهش میزان عفونت و التهاب ناشی از آبسه شوند. برخی از شیوه های درمان خانگی آبسه مقعدی شامل موارد زیر هستند.

زنجبیل

بعد از تهیه چند تکه زنجبیل، باید آن را تا نرم شدن و به شکل خمیری درآمدن جوشاند. پس از ذوب کردن مقداری چربی یا پی گاو باید آن را با زنجبیل مخلوط کرد. بعد از این که به حالت شیاف درآمد، می توان هر شب مقداری از آن را استفاده کرد.

آب کلم

آب کلم ماده ای به نام گلوماتین دارد که تاثیر قابل توجهی بر عملکرد طبیعی روده خواهد گذاشت. به این منظور بعد از تهیه مقداری آب کلم می توان آن را روزی یک تا دو بار استفاده کرد. آب کلم از طریق نرم کردن مدفوع می تواند سبب جلوگیری از ایجاد یبوست شده و همچنین موجب کاهش درد ناشی از این آبسه شود.

کمپرس آب گرم

کمپرس گرم باعث افزایش گردش خون در این ناحیه می شود و با رقیق کردن چرک و عفونتی که در ناحیه درگیر وجود دارد، درد ناشی از این بیماری را کاهش می دهد. آبسه های کوچک تر پاسخ مثبتی به کمپرس آب گرم می دهند و درمان آنها سریعا انجام می شود.

ویتامین C

نقش این ویتامین در درمان آبسه مقعدی بسیار مهم است و از پیشرفت و ایجاد فیستول مقعدی جلوگیری می کند. توصیه این است که روزانه 1000 میلی گرم از این ویتامین مصرف شود؛ زیرا بیشتر از این مقدار می تواند زمینه ساز اسهال و آسیب دیدگی بیشتر باشد.

گیاه بارهنگ

برای استفاده از این گیاه بعد از ریختن برگ آن در آب داغ و خورد کردن آن می توان آن را روی آبسه قرار داد. سپس پوشاندن محل ایجاد عفونت به وسیله فویل نیز باید انجام شود. استفاده از دمنوش گیاه افسنطین نیز در کنار این روش پیشنهاد می شود.

سبوس گندم

مقداری سبوس گندم باید در یک پاره توری ریخته شود، سپس خیس کردن آن در چهار لیتر آب باید به مدت 12 ساعت اجرا شود. سپس بدون خارج کردن کیسه سبوس، آب آن باید گرم شود. به مدت 5 تا 6 دقیقه باید در آن نشست و سپس به آرامی به خشک کردن ناحیه مقعد پرداخت. تکرار این روش به صورت روزانه توصیه می شود.

نارون

یکی از بهترین درمان ها برای کاهش التهابات آبسه مقعدی، این گیاه است. مصرف چای نارون قابلیت پوشش دادن لوله های گوارشی را با یک لایه محافظ مخاط دارد و می تواند سبب جلوگیری از آسیب دیدگی بیشتر شود. اما این شیوه جنبه کنترلی و حفاظتی دارد و تاثیری در درمان قطعی این بیماری نخواهد گذاشت.

سنفیتون

این گیاه، گلبرگ هایی به رنگ های سفید، آبی و بنفش دارد که تهیه آن باید به صورت پودر یا همراه با روغن جوانه گندم باشد و روی موضع قرار گیرد. این دارو می تواند علائم این آبسه (از جمله کاهش درد) را تسکین دهد و در درمان این بیماری تاثیر قابل توجهی داشته باشد.

مصرف فیبر

مصرف این ماده غذایی بر درمان این بیماری بسیار کمک کننده است؛ زیرا مانع از ایجاد یبوست می شود که این امر بر درمان این آبسه تاثیرگذار است. انواع حبوبات، میوه ها، سبزیجات تازه، نان گندم و جو دو سر از مواد غذایی دارای فیبر هستند.

عرق بومادران

از دیگر موارد اثرگذار بر درمان آبسه مقعد، عرق بومادران است. برای انجام این درمان، تهیه مخلوطی از نصف استکان عرق بومادران و نصف استکان آلوئه ورا الزامی است که باید مصرف آن قبل از هر وعده غذایی باشد.

اسفرزه

لازم است برای انجام این روش درمانی، دو قاشق غذاخوری اسفرزه در یک لیوان آب شیرین شده ریخته شده و بعد از لعاب دادن، میل شود. این مخلوط باید بعد از وعده های شام و نهار مصرف شود و پس از مصرف آن، نوشیدن یک لیوان آب ضروری است.

عوارض احتمالی این آبسه چه مواردی را در بر می گیرد؟

در صورت بی توجهی به این عارضه و عدم درمان به موقع آن، احتمال بروز عوارض خطرناکی وجود خواهد داشت. همچنین در صورت درگیر شدن افراد با بیماری های زیر، احتمال ابتلای افراد به این عارضه افزایش خواهد یافت:

• دیابت
• عفونت های مقاربتی
• شقاقیا زخم مقعدی
• بیماری های التهابی روده مانندکرون یا کولیت استراتیو
• ویروس ایدز
• افراد مبتلا به سرطان و تحت شیمی درمانی
• رابطه جنسی از پشت
• بارداری

کلام آخر

آبسه مقعد موضوع مورد بحث این مقاله بوده و افرادی که سایت دکتر متخصص گوارش را جستجو می کنند را مخاطب قرار داده است. به چنین افرادی توصیه می شود که به وب سایت دکتر با من مراجعه کرده و پزشک متناسب با نوع نیاز خود را همراه با اطلاعات موردنیازشان از آن پزشک مانند آدرس سایت، آدرس مطب و شماره تلفن مطب انتخاب کنند.

آبسه مغزی می تواند بر مردان بالغ پایین 30 سال تاثیرگذار باشد. رشد آبسه های مغزی در بین کودکان اغلب در سنین 4 تا 7 سال رخ می دهد. نوزادان تازه متولد شده هم در معرض خطر ابتلا به این آبسه هستند. واکسیناسیون می تواند بروز این آبسه در کودکان خردسال را کاهش دهد.

این مقاله به همین موضوع پرداخته است و قصد دارد در مورد علائم، تشخیص و درمان این آبسه مطالبی را به افراد علاقه مند ارائه دهد. پس با این مقاله همراه باشید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

آبسه مغزی چیست؟

آبسه نوع مغزی را می توان مجموعه ای از چرک در نظر گرفت که ایجاد آن به منظور پاسخ به عفونت یا ضربه است. آبسه یک وضعیت جدی به شمار می رود که می تواند زندگی را تهدید کند. در گذشته این آبسه به صورت ثابتی کشنده بود؛ اما محققان دریافته اند که پیشرفت چشمگیری در تشخیص و درمان حاصل شده و این پیشرفت روزافزون بسیار قابل توجه است. این درمان ها به اندازه آبسه و محل تشکیل آن در مغز بستگی داشته و بر اساس آن با دیگری تفاوت دارد.

علائم آبسه مغزی چیست؟

علائم آبسه مغزی

یکی از علائم شایع این آبسه، سردرد است که 69 تا 70 درصد از موارد را در بر می گیرد. همچنین تب (45 تا 53 درصد از موارد) و تهوع و استفراغ (40 درصد) نیز از سایر علائم است. ممکن است تشنج اولین علامت آبسه باشد. معمولا افزایش فشار در درون مغز منجر به تهوع و استفراغ می شود. همچنین شروع درد از کنار آبسه رخ می دهد و ممکن است آرام یا ناگهانی باشد. در 65 درصد از موارد نیز تغییرات روحی و روانی ایجاد می شود که می تواند زمینه بروز موارد زیر را به وجود آورد:

• گیجی
• تحریک پذیری
• خواب آلودگی و بی حالی
• تمرکز ذهنی ضعیف
• فرآیندهای فکری کند
• پاسخگویی ضعیف
• کما (احتمال اندک)

مشکلات عصبی می تواند بر 50 تا 65 درصد از افرادی که به آبسه مغزی مبتلا هستند، تاثیر بگذارد. این مشکلات معمولا همراه با سردرد ایجاد می شوند و پیدایش آنها چند روز یا چند هفته به طول می انجامد که می توانند موارد زیر را در بر بگیرند:

• ضعف عضلانی
• مشکلات گفتاری از جمله گفتار نامفهوم
• ضعف یا فلج در یک طرف از بدن
• سفت شدن پشت، گردن یا شانه ها
• هماهنگی ضعیف
• تاری دید، دوبینی یا خاکستری

علائم آبسه مغزی از ترکیب عفونت، فشار بر مغز و آسیب دیدگی بافت مغز به وجود آمده است؛ زیرا با رشد آبسه، فضای بیشتری اشغال خواهد شد. با بدتر شدن سردرد به صورت ناگهانی، احتمال ترکیدن آبسه وجود خواهد داشت. در دو سوم موارد، علائم تا دو هفته به طول می انجامد. به طور متوسط، تشخیص این مشکل 8 روز بعد از شروع علائم توسط پزشکان انجام می شود.

علت آبسه مغزی چیست؟

به احتمال بسیار زیاد، این آبسه (Cerebral abscess) در نتیجه عفونت باکتریایی یا قارچی در قسمتی از مغز رخ می دهد. انگل ها نیز می توانند زمینه ساز بروز آبسه شوند. آلوده شدن بخشی از مغز توسط باکتری ها، قارچ ها یا انگل ها منجر به التهاب و تورم می شود. در چنین مواردی آبسه سلول های مغزی آلوده، گلبول های سفید فعال و مرده و ارگانیسم های ایجاد کننده مشکل را در بر می گیرد.

با تجمع سلول ها، دیواره یا غشایی پیرامون آبسه به وجود می آید. این امر کمک می کند که عفونت جداسازی شده و از گسترش آن به بافت سالم جلوگیری شود. متورم شدن آبسه موجب وارد شدن فشاری فزاینده به بافت مغز اطراف می شود. به علت انعطاف ناپذیر بودن جمجمه، امکان منبسط شدن آن وجود ندارد. فشار ناشی از آبسه می تواند سبب مسدود شدن رگ های خونی شود و از رسیدن اکسیژن به مغز ممانعت کند که در نهایت بافت ظریف مغز را دچار آسیب دیدگی یا تخریب می کند.

نحوه ورود عفونت به مغز

عفونت های مغزی نادر هستند که این موضوع دلایل مختلفی دارد. یکی از این دلایل می تواند سد خونی – مغزی، شبکه ای محافظ از رگ های خونی و سلول ها باشد. این امر موجب مسدود شدن اجزایی خاص از خونی که به سوی مغز جریان پیدا می کند، می شود. اما به سایرین اجازه عبور می دهد.

گاهی اوقات، عفونت قابلیت عبور از سد خونی مغزی را دارد. این رویداد زمانی خواهد بود که التهاب، سد را دچار آسیب دیدگی می کند و در آن شکاف ایجاد می شود. ورود عفونت از سه مسیر اصلی به مغز رخ می دهد:

• از راه خون ناشی از عفونت که در بخش دیگری از بدن وجود دارد.
• ناشی از جراحات تروماتیک یا جراحی عفونت از بخش دیگری از بدن
• پخش شدن از یک مکان مجاور مانند گوش

در صورت بروز عفونت در جای دیگری از بدن، حرکت ارگانیسم های عفونی می تواند از طریق جریان خون رخ دهد و با دور زدن سد خونی مغزی، وارد مغز شده و سبب آلودگی آن شوند. بین 9 تا 43 درصد از آبسه ها به علت پاتوژن هایی رخ می دهند که از بخش دیگری از بدن انتقال پیدا کرده اند.

سرچشمه بسیاری از آبسه های باکتریایی مغز از ضایعه ای موجود در بخش دیگر بدن است. پیدا کردن ضایعه اولیه اهمیت زیادی دارد، زیرا احتمال تکرار عفونت در آینده وجود خواهد داشت. فردی با سیستم ایمنی ضعیف، بیشتر در معرض خطر مبتلا شدن به آبسه مغزی قرار می گیرد که ناشی از عفونت خونی است. ممکن است فردی دارای سیستم ایمنی ضعیفی باشد، اگر:

• مبتلا به ایدز باشد.
• افراد تحت درمان شیمی درمانی
• نوزادان زیر 6 ماه
• افرادی که پیوند عضو انجام داده اند.
• افرادی که استفاده از داروهای استروئیدی را به صورت طولانی مدت اجرا می کنند.

شایع‌ ترین عفونت ‌هایی که برای ایجاد آبسه مغزی شناخته شده اند، شامل موارد زیر هستند:

• اندوکاردیت: عفونت دریچه قلب
• عفونت گوش میانی: در صورت عدم درمان عفونت، احتمال بروز آبسه مغزی وجود دارد.
• عفونت‌ های شکمی: مانند التهاب دیواره درونی شکم و لگن سیستیت یا التهاب مثانه، پریتونیت و عفونت ‌های لگنی دیگر
• اوتیت میانی: عفونت گوش میانی
• پنومونی: عفونت های ریه
• ماستوئیدیت: عفونت استخوان پشت گوش

سرایت کردن عفونت از یک ناحیه مجاور امکان پذیر است که این عامل 14 تا 58 درصد منبع آبسه های مغزی است. با شروع عفونت از درون جمجمه (به عنوان مثال در گوش یا بینی) احتمال سرایت آن به مغز وجود دارد. محل آبسه بستگی به محل و نوع عفونت اصلی خواهد داشت.

تشخیص آبسه مغزی

تشخیص آبسه مغزی

به منظور تشخیص این نوع از آبسه، پزشک به ارزیابی علائم و نشانه ها می پردازد و سوابق پزشکی و سفر اخیر وی را بررسی می کند. پزشک باید مطلع شود که آیا فرد اخیرا دچار عفونت بوده است یا خیر؟ سیستم ایمنی وی ضعیف است یا نه؟

ممکن است بررسی ها به علائم بیماری ها و شرایط دیگر شباهت داشته باشند، در نتیجه تشخیص نیازمند زمان زیادی است. اگر پزشک توانایی تعیین زمان آغاز علائم و نحوه پیشرفت آنها را به صورت دقیق داشته باشد، تشخیص آسان تر می شود. پزشک مغز و اعصاب به منظور تشخیص دقیق به بررسی و انجام مجموعه ای از آزمایشات می پردازد.

آزمایش خون به منظور بررسی سطوح بالای گلبول های سفید خون انجام می شود که ممکن است نشان دهنده عفونت باشد. اسکن های تصویربرداری مانند ام آر آی یا سی تی اسکن که آبسه در آنها به صورت یک یا چند نقطه نمایش داده می شوند. آسپیراسیون با هدایت CT نوعی بیوپسی سوزنی است که نمونه برداری از چرک به منظور تجزیه و تحلیل را در بر می گیرد. در دهه های اخیر به علت استفاده روزافزون از هدایت CT و MRI اسکن در تشخیص، تعداد مرگ و میر در نتیجه آبسه های مغزی کمتر شده است.

دکتر با من قابلیت ارائه خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان را به آنها دارد. خدمات پزشکی مواردی مانند مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی را در بر می گیرد.

به عبارت بهتر این مجموعه می تواند برقراری ارتباط میان پزشکان متخصص و مراجعه کنندگان را ساده تر کند. این مجموعه می تواند خدمات پزشکی را به افراد متقاضی ارائه دهد و مواردی مانند مشخصات و چگونگی دسترسی به هر پزشک متخصص را تعیین کند.

درمان آبسه مغزی

درمان آبسه مغزی

به طور کلی درمان این بیماری، جراحی و دارو را در بر می گیرد. پیشرفت های اخیر در پزشکی و فناوری به این معنا است که در حال حاضر شانس بهبودی آبسه مغزی نسبت به گذشته بیشتر شده است. به طور معمول در صورت مشکوک بودن پزشک به این آبسه، تجویز آنتی بیوتیک ها توسط وی انجام می شود؛ زیرا آبسه ممکن است تهدید کننده زندگی باشد.

اگر آزمایش ها نشان دهنده عفونت ویروسی به جای باکتریایی باشد، پزشک و دکتر مغز و اعصاب تغییر درمان را بر این اساس انجام می دهند. اثربخشی درمان بستگی به موارد زیر دارد:

• اندازه آبسه
• تعداد آبسه های موجود
• دلیل آبسه
• وضعیت سلامتی فرد به صورت کلی

اگر آبسه دارای قطری کوچکتر از یک اینچ باشد، احتمالا فرد تنها داروهای آنتی بیوتیک و ضد ویروس دریافت می کند. این در حالی است که پزشک ممکن است نیازمند تخلیه آبسه کوچک تر باشد تا آنتی بیوتیک بهتر را تعیین کند.

در صورت بزرگ تر بودن قطر آبسه (بزرگ تر از یک اینچ) پزشک باید به آسپیره، تخلیه یا برش دادن آن بپردازد. در صورت وجود چندین آبسه، ممکن است بریدن آنها خطرناک باشد. در این حالت، توصیه مراجعه به جراح آسپیراسیون است. همچنین فرد برای هر عفونت اولیه (برای مثال در ریه ها، بینی یا شکم) نیازمند درمان است.

دکتر با من توانسته است جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان را اجرا کند. به این ترتیب افراد می توانند به صورت کامل با مشخصات، موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، نحوه دسترسی و سایر موارد مرتبط با هر پزشک آشنایی پیدا کرده و با آگاهی از این موارد انتخاب کنند.

کلام آخر

آبسه مغزی موضوع مورد بحث این مقاله بوده است. در واقع این مقاله افرادی که به دنبال سایت بهترین دکتر مغز و اعصاب هستند یا بهترین دکتر مغز و اعصاب خوب در تهران و سایر شهرها را جستجو می کنند را مخاطب قرار داده است. به چنین افرادی توصیه می شود که از وب سایت دکتر با من کمک بگیرند.

علائم، علل، چگونگی تشخیص و درمان آبسه کبدی از مواردی است که در این مقاله به آن پرداخته شده است. اگر شما هم با چنین عارضه ای مواجه شده اید و دکتر متخصص گوارش و کبد مشهور در تهران و شهرهای دیگر را جستجو می کنید، با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

آبسه کبدی چیست؟

آبسه کبد، کیسه ای پر شده از چرک است که اغلب عفونت باکتریایی در کبد زمینه ساز ایجاد آن محسوب می شود. چرک مایعی است که از گلبول های سفید و سلول های مرده تشکیل شده است و تشکیل آن عموما در زمانی است که بدن با عفونت مقابله می کند.

در آبسه کبد، جمع شدن چرک در یک کیسه در داخل کبد انجام می شود و از محل عفونت تخلیه نمی شود. به طور معمول این بیماری، تورم و التهاب در نواحی اطراف را به دنبال دارد. این بیماری سبب می شود که در شکم، درد و تورم به وجود آید.

توسعه و گسترش در تکنیک های رادیولوژیکی جدید، پیشرفت در شیوه های تخلیه و بهبود تشخیص های میکروبیولوژیکی می تواند موجب کاهش در آمار مرگ و میر در اثر آبسه کبد به میزان قابل توجهی شود. ضایعه آبسه کبد در صورت درمان نشدن می تواند منجر به مرگ شود.

دسته بندی آبسه کبد با توجه به عامل ایجاد آن در سه نوع انجام می شود که عبارت هستند از:

• آبسه پیوژنیک کبد که اغلب چند میکروب به وجود آورنده آن هستند و 80 درصد از آبسه های کبدی از این نوع به شمار می روند. آبسه پیوژنیک کبد را می توان شایع ترین نوع آن در نظر گرفت.
• آبسه آمیبی کبدی که عامل ایجاد آن انتاموبا هیستولیکا است و ده درصد از آبسه های کبدی را در بر می گیرد.
• آبسه کبد قارچی که ایجاد آن بر اثر گونه های کاندیدا است و شامل کمتر از 10 درصد از آبسه های کبدی می شود.

علائم آبسه کبدی

علائم آبسه کبدی

علائم این بیماری مشابه علائم التهاب کیسه صفرا یا عفونت شدید است. این علائم عبارت هستند از:

• لرز
• تب
• استفراغ
• درد در بالا و سمت راست شکم
• کاهش وزن به صورت ناگهانی
• ادرار تیره
• بی اشتهایی
• بی قراری
• اسهال
• مدفوع سفید یا طوسی رنگ

در مواردی که چند آبسه کبد موجود است، علائمِ آن شدت بیشتری دارند و علائم و نشانه هایی از سمیت سیستمیک نیز قابل مشاهده است.

علت آبسه کبدی چیست؟

دریافت خون از جریان خون سیستمیک و پورتال توسط کبد انجام می شود. سلول های کوپفر پوشاننده سینوزوئیدهای کبدی می توانند موجب از بین رفتن باکتری ها شوند و در نتیجه بروز عفونت کبدی کمیاب و نادر است.

برخی از عواملی که آبسه کبد ایجاد می کنند، عبارتند از:

• آپاندیسیت را می توان عمده ترین علت آبسه کبد به شمار آورد. با پیشرفت تشخیص و درمان آپاندیسیت می توان سبب کاهش میزان آبسه های کبدی ناشی از آپاندیسیت شد.
• در حال حاضر بیماری مجاری صفراوی را می توان شایع ترین دلیل آبسه کبد در نظر گرفت. انسداد جریان یافتن مایع صفرا، تکثیر باکتری ها را امکان پذیر می کند. شرایط که تحریک کننده بروز این بیماری هستند، مواردی مانند بیماری سنگ صفرا، جراحت و بیماری های مادرزادی، بدخیمی انسدادی تاثیرگذار بر صفرا را در بر می گیرند. در مواردی که عامل بروز آبسه کبد، صفرا باشد، آبسه کبدی اغلب چندتایی است و درمان آن به کمک جراحی و قرار دادن استنت هایی در مجاری صفراوی انجام می شود.
• عفونت هایی که در مسیر جریان خون پورتال وجود دارند، آمبولی های عفونی می شوند که ممکن است عامل زمینه ساز آبسه کبد باشند. با آزاد شدن آمبولی های عفونی به جریان خون کبدی، سینوزوئیدهای کبدی تبدیل به محل هایی برای تشکیل آبسه کوچک می شوند.
• همچنین ممکن است آبسه کبد کوچک در اثر پراکندگی سیستمیک باکتری ها ایجاد شود؛ مشابه حالتی که اندوکارتیت و پیلونفریت رخ می دهد. بروز آبسه های کبدی در کودکان با نقص سیستم ایمنی بیشتر شایع است.
• حدود 4 درصد از آبسه های کبدی بر اثر وجود حفره هایی در عفونت های درون شکمی است.
• آسیب های کبدی نفوذ کننده می تواند موجب باز شدن راهی برای ورود میکروارگانیسم ها به پارانشیم کبد به صورت مستقیم شوند و آبسه کبد ایجاد کنند. آسیب های کبدی غیر نفوذ کننده می توانند زمینه ساز نکروز کبدی، نشت صفرا و خونریزی داخل کبدی شوند و و آبسه کبد ایجاد کنند. محیط بافتی حاصل، رشد باکتریایی را امکان پذیر می کند که موجب بروز آبسه کبد می شود. این ضایعات اغلب به صورت تکی هستند.

عوامل ایجاد آبسه کبدی

تعداد باکتری هایی که در به وجود آمدن این مرض نقش دارند، بسیار زیاد هستند. مهم ترین باکتری های عامل این بیماری، اشریشیا کلای و کلبسیلا نومونیا نام دارند.

عموما گونه انتروباکتریاسه باکتری ها در آبسه کبد با منشا صفراوی دخیل هستند. ایجاد این بیماری ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس مانند حالتی است که در اندوکاردیت رخ می دهد و در اثر پراکندگی سیستمیک میکروارگانیسم ها است.

ایجاد آبسه آمیبی کبدی در اغلب موارد تحت تاثیر انتاموبا هیستولیکا است. آبسه کبد را می توان شایع ترین نشانه خارج از روده ای ناشی از این عامل عفونی در نظر گرفت.

عامل آبسه کبدی قارچی، کاندیدا آلبیکنز است. بروز این نوع از آبسه کبد در افرادی است که برای طولانی مدت داروهای ضدمیکروبی را مورد استفاده قرار داده اند، به بدخیمی های هماتولوژیک مبتلا هستند، سابقه پیوند عضو دارند یا دچار نقش ایمنی اکتسابی یا مادرزادی هستند.

بررسی های صورت گرفته روی برخی از آبسه های کبدی نشان می دهد که بیماری زمینه ای کارسینوم هپاتوسلولار وجود دارد.

در مناطقی با میزان بالای شیوع آبسه کبد و کارسینوم هپاتوسلولار، پزشکان و بهترین دکتر متخصص گوارش و کبد باید به امکان وجود بیماری کبدی کارسینوم هپوتوسلولار در افراد دارای فاکتورهای خطر بیماری، توجه ویژه ای داشته باشند.

فاکتورهای خطر آبسه کبدی

• سن: پیش از عصر آنتی بیوتیکی، شیوع آبسه کبد در اثر عواقب ناشی از آپاندیسیت اغلب در دهه چهل و پنجاه زندگی اشخاص قابل مشاهده بود. بعد از توسعه راهکارهای موجود به منظور تشخیص آبسه کبد، تجویز آنتی بیوتیک در مراحل ابتدایی و بهبود زندگی افراد مبتلا، این سن تا دهه شصت و هفتاد زندگی بالا رفت. علت ایجاد آبسه کبد در نوزادان، کاتریزاسیون ورید نافی و سپسیس است. بروز آبسه کبد در کودکان و نوجوانان می تواند نشان دهنده وجود نقص ایمنی زمینه ای، تروما یا سوتغذیه شدید باشد و در واقع احتمال وجود این موارد بسیار بالا است.
• جنسیت: با این که بروز آبسه کبد در مردان در سنین پایین تری رخ می دهد، اما در ابتلا به آبسه کبد هیچ برتری جنسیتی مشاهده نمی شود. به طور کلی پیش بینی می شود که مردان در مقایسه با خانم ها کمتر به این عارضه دچار شوند.

عوارض آبسه کبدی

این بیماری عوارضی را در صورت مراجعه نکردن زود هنگام به پزشک متخصص به دنبال دارد که برخی از آنها عبارتند از:

• سپسیس
• پارگی آبسه کبد و به وجود آمدن پریتونیت
• ایجاد آمپیم به علت گسترش آبسه یا پارگی داخل شکمی آبسه کبد
• اندوفتالمیت در آبسه کبد در نتیجه کلبسیلا نومونیا

تشخیص آبسه کبدی

در این بخش روش های تشخیص این بیماری را برای شما شرح خواهیم داد.

معاینه فیزیکی

معاینه فیزیکی آبسه کبدی

وجود تب و بزرگ شدن کبد را می توان رایج ترین نشانه های این بیماری در نظر گرفت. در همه موارد آبسه کبد، وجود توده قابل لمس قابل مشاهده نیست.

احتمال وجود یرقان نیز در 25 درصد از مبتلایان به آبسه کبد بالا است. ایجاد یرقان نیز در این بیماران به دلیل بیماری مجاری صفراوی یا بروز چندین آبسه است.

تست های آزمایشگاهی

تست های خونی، شمارش کامل سلول های خونی و تست عملکرد کبدی را در بر می گیرد که انجام آنها برای تشخیص آبسه کبدی است. از ناهنجاری های رایج در تست کبدی می توان به هیپوآلبومینمیا و بالا بودن سطح آلکالین فسفاتاز اشاره کرد که در تشخیص این بیماری کمک کننده هستند.

تست های تصویر برداری

توموگرافی کامپیوتری با کانتراست و سونوگرافی به عنوان تکنیک های رادیولوژی در تشخیص این بیماری مورد استفاده قرار می گیرند. در این روش تصویربرداری ضایعات کبدی به صورت نواحی مشاهده می شوند که پارانشیم کبد آنها را احاطه کرده است. ضایعات کمتر از یک سانتی متر نیز در توموگرافی کامپیوتری قابل مشاهده هستند.

همچنین این روش این امکان را فراهم می کند که مشکلات موجود در شکم و لگن به صورت همزمان تشخیص داده شوند. توده هایی با حاشیه نامنظم نیز در سونوگرافی قابل رویت هستند. ارزیابی دقیق مجاری صفراوی نیز در سونوگرافی امکان پذیر است. سپتوم های داخلی در کبد و باقی مانده های حفره هم می توانند تشخیص داده شوند.

در این راستا دکتر با من می تواند خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان شامل مشاوره پزشکی و محصولات پزشکی را به آنها ارائه کند.

این مجموعه می تواند برقراری ارتباط میان پزشکان و مراجعه کنندگان را آسان تر کند. این مجموعه با ارائه مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک، متقاضیان را آگاه می کند تا بهترین انتخاب را داشته باشند.

درمان آبسه کبدی شامل چه روش هایی می شود؟

عدم درمان این بیماری می تواند عواقبی مانند آمپیم یا پریتونیت را در اثر پارگی آبسه در فضای جنبی یا پری تونئال ایجاد کند یا سبب شود به فضای پشت پریتونئوم گسترش پیدا کند. این موارد در نهایت می توانند کشنده باشند. تخلیه پوستی یا جراحی نیز، در درمان کمک کننده هستند.

درمان دارویی آبسه کبدی

درمان با آنتی بیوتیک در این بیماری را می توان یک روش درمانی غیرمعمولی در نظر گرفت؛ با این حال تعداد موارد موفقیت آمیز گزارش شده اندک است. در مواردی که بیمار نتواند روش های تهاجمی را تحمل کند یا در مواردی که تعداد آبسه کبد بیش از یکی است و تخلیه پوستی یا جراحی ممکن نیست، می توان از آنتی بیوتیک درمانی برای درمان آن استفاده کرد.

در چنین شرایطی، بیمار نیازمند چندین ماه آنتی بیوتیک درمانی به همراه انجام تصویربرداری های منظم است. آنتی بیوتیک درمانی را می توان یک درمان کمکی در نظر گرفت که در کنار تخلیه پوستی یا جراحی می توان آن را مورد استفاده قرار داد.

ترکیب بتا لاکتام ها / مهارکننده های بتالاکتاماز، کارباپنم ها یا نسل دوم سفالوسپورین ها از آنتی بیوتیک هایی هستند که تجویز آنها در رژیم درمانی آبسه کبدی باکتریایی انجام می شود. ممکن است در مواردی برای مهار بهتر باکتری های عامل، مترونیدازول یا کلیندامایسین به رژیم درمانی افزوده شود.

داروی میترونیدازول به درمان آبسه آمیدی کبدی کمک می کند. بعد از انجام تست های خونی لازم، آغاز درمان آبسه کبدی آمیبی به کمک میترونیدازول خواهد بود. افرادی که پاسخی به میترونیدازول برای درمان این نوع آبسه نمی دهند، می توانند داروی کلروکین را دریافت کنند؛ دریافت این دارو می تواند به تنهایی یا به همراه امتین یا دهیدروامتین استفاده شود.

استفاده از داروهای ضدقارچ سیستمیک برای درمان آبسه از نوع کبدی قارچی و پس از تخلیه آبسه با کمک تخلیه پوستی یا جراحی اجرا می شود. در ابتدا داروی آمفوتریسین بی به منظور درمان این آبسه مورد استفاده قرار می گیرد. گزارشاتی وجود دارد که نشان می دهد درمان آبسه کبدی قارچی به کمک فلوکونازول (در موارد عدم تاثیر آمفوتریسین) موفقیت آمیز بوده است.

می توان گفت که استفاده از فلوکونازول را باید خط اول درمان در نظر گرفت و نیازمند مطالعه بیشتری است. دوره درمان کوتاه مدت (دو هفته) پس از تخلیه پوستی آبسه کبد، تاثیر اندکی دارد و پاسخگویی آن در تعداد اندکی از بیماران مثبت است. در اکثر موارد، بازگشت آبسه کبد، حتی پس از دوره درمان طولانی تر ممکن است.

دوره درمان 4 تا 6 هفته عموما برای آن دسته از آبسه های کبدی توصیه می شود که به خوبی تخلیه شده اند. در موقعیت وجود چندین آبسه کبد، معمولا درمان 12 هفته ای مورد نیاز است. در اغلب موارد، وضعیت بالینی بیمار و بررسی های رادیولوژیکی می توانند طول دوره درمان آبسه کبد را تعیین کنند.

دکتر با من توانسته است مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان را انتخاب کرده و آنها را در کنار هم جمع آوری کند. به این ترتیب افراد خواهند توانست از موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، مشخصات، نحوه دسترسی و موارد دیگری که در ارتباط با هر کدام از پزشکان وجود دارد، مطلع شوند و انتخاب مناسبی داشته باشند.

جراحی آبسه کبدی

تخلیه آبسه کبد به کمک جراحی تا زمان ارائه تکنیک تخلیه پوستی به عنوان روشی استاندارد در این زمینه در نظر گرفته می شود. بعد از پیشرفت روش های تصویربرداری به صورت تدریجی، تخلیه پوستی این بیماری را می توان یک روش درمانی استاندارد به شمار آورد.

کاربردهای رایج روش جراحی برای درمان این بیماری عبارتند از: درمان مشکلات زمینه ای داخل شکمی مانند علائم پریتونیت، موفق نبودن در تخلیه های قبلی آبسه کبد، آبسه دیورتیکولیت و وجود یک آبسه چند قطبی با دیواره ضخیم پر شده از چرک غلیظ.

جراحی باز در درمان این بیماری با استفاده از یکی از روش های زیر اجرا می شود:

یک روش ترانس پریتونئال که تخلیه آبسه کبد و بررسی شکم را ممکن می کند تا آبسه های شناسایی نشده تشخیص داده شوند و موقعیت عامل ایجاد کننده آبسه مشخص شود.

روش ترانس پلورال خلفی برای جراحی آبسه کبد مورد استفاده قرار می گیرد تا ضایعات خلفی از بین برده شوند. در این روش راحت تر می توان به آبسه کبد دسترسی پیدا کرد؛ این در حالی است که تشخیص ضایعات دیگر و بررسی مشکلات درون شکمی به صورت همزمان امکان پذیر نخواهد بود.

روش لاپاروسکوپی نیز برای جراحی این نوع بیماری استفاده می شود. این یک روش جراحی با تهاجم کمتر در نظر گرفته می شود که بررسی کامل شکم را ممکن می کند و موجب کاهش قابل توجه احساس ناراحتی ناشی از جراحی می شود.

پیامدهای پس از جراحی بسیار رایجی وجود دارند که مواردی مانند آبسه های درون شکمی، آبسه کبد برگشت پذیر، نارسایی کبدی یا نارسایی کلیوی و عفونت زخم جراحی را در بر می گیرند.

کلام آخر

آبسه کبدی موضوع مورد بحث این مقاله بوده است و افرادی را مخاطب قرار می دهد که به دلایل مختلف به دنبال سایت دکتر متخصص گوارش و کبد هستند.

همچنین در این مقاله به بیماران مبتلا به این نوع بیماری پیشنهاد کردیم که برای یافتن بهترین پزشک متخصص کبد یا سایت دکتر متخصص گوارش در تهران یا سایر شهرها و کسب اطلاعات این متخصصان به سایت دکتر با من مراجعه کنند.

آبسه سینه (آبسه پستان) که ماستیت نیز نامیده می شود، از دیرباز یکی از مشکلات شایعی بوده است که با پستان ها ارتباط دارد و در برخی افراد در نوک پستان به وجود می آید. در حال حاضر نیز این عارضه برای برخی از خانم ها در دوره های گوناگونی مانند دوران شیردهی، روی می دهد. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید که در این باره اطلاعات بیشتری در اختیار شما قرار خواهیم داد.

آبسه سینه (پستان) چیست؟

آبسه سینه

جمع شدن چرک در زیر پوست سینه را می توان آبسه سینه در نظر گرفت. عفونت سینه می تواند منجر به آبسه سینه شود.

آبسه سینه در مادران شیرده شیوع بیشتری دارد؛ اما امکان ابتلای همه افراد به آبسه سینه وجود دارد. آمارها نشان می دهند که حدود دو تا سه درصد زنان شیرده با عفونت سینه یا ماستیت مواجه می شوند که حدود 5 تا 11 درصد این موارد زمینه ساز بروز آبسه سینه خواهد بود.

اما تنها دلیل بروز آبسه سینه، ماستیت نیست و امکان دارد آبسه در همه افراد به وجود آید. مطالعات نشان دهنده این است که احتمال بروز آبسه سینه در زنان دارای اضافه وزن یا زنانی که سیگار مصرف می کنند، بیش از سایر افراد است.

تعریف آبسه پستانی

چنانچه به این موضوع اشاره شد، آبسه سینه را می توان تجمع دردناک عفونت و چرک در پستان مطرح کرد که باکتری ها آن را به وجود می آورند. اغلب یک عفونت باکتریایی آبسه ها را در زیر پوست به وجود می آورد. پستان، آبسه دردناک و متورمی دارد که اغلب سبب قرمز شدن رنگ پوست می شود و پوست را داغ می کند. آبسه سینه موجب متورم شدن پوست نواحی اطراف و بالا رفتن تب می شود.

ممکن است علائم آبسه سینه مشابه با سایر بیماری ها مانند ماستیت گرانولوماتوز یا میکروکلسیفیکاسیون بدخیم باشد که تشخیص بیماری با روش های تشخیصی مانند ماموگرافی به طور دقیق امکان پذیر است. در صورت تایید کلسیفیکاسیون در ماموگرافی، جراح سینه از روش های درمانی کلسیفیکاسیون استفاده می کند تا بیمار درمان شود.

چنانچه به این موضوع اشاره شد، التهاب سینه و ماستیت را می توان از شایع ترین علل بروز آبسه سینه مطرح کرد. با ورود باکتری به سینه و ایجاد عفونت، امکان ایجاد آبسه سینه در زنان باردار وجود دارد. راه های ورود باکتری ها به بافت سینه عبارت است از:

• بریدگی روی پوست
• مجاری شیری
• ترک‌ خوردگی نوک سینه

آبسه سینه و خطرات ناشی از آن

آبسه سینه و خطرات ناشی از آن

از آنجایی که آبسه سینه اغلب در زنان شیرده شایع است، برای حفظ سلامتی مادر و نوزاد، مراجعه زودهنگام به پزشک و تحت درمان قرار گرفتن اهمیت بیشتری پیدا می کند. اما در حالت کلی کلیه افراد در معرض خطر ابتلا به آن قرار دارند. بنابراین این عارضه باید به سرعت درمان شود؛ زیرا می تواند عفونت را تشدید کند.

چه عواملی باعث ایجاد آبسه می شوند؟

اغلب آبسه با ماستیت (درد همراه با تورم و التهاب) ارتباط دارد که به طور معمول در زنان شیرده به چشم می خورد. در صورت ورود باکتری به بافت هنگام شیردهی یا مسدود شدن مجاری شیری، ممکن است عفونت به وجود آید که سبب ایجاد ماستیت می شود و در صورت عدم درمان می تواند آبسه را به وجود آورد.

در افرادی که شیرده نیستند نیز در صورت ورود باکتری ها به مجاری شیر از طریق زخم ها یا ترک های نوک، بروز ماستیت ممکن است. باکتری ها با حمله به بافت چربی روی مجاری شیری تورم و فشار ایجاد می کنند.

در این هنگام، گلبول های سفید خون به محل باکتری ها می روند تا با عفونت مقابله کنند که در نتیجه در آن مکان منجر به تشکیل فضای توخالی و کوچک پر از چرک (آبسه) می شود. در صورت درمان نشدن ماستیت، احتمال حاد شدن و تبدیل آن به آبسه وجود خواهد داشت.

انواع عفونت سینه

عفونت پستانی به دو دسته تقسیم می شود که در ادامه هر کدام را مفصل توضیح داده ایم.

1. زمان شیردهی

بروز آبسه پستان اغلب در زمان شیردهی شایع است. با توجه و مراقبت در این دوران می توان از بروز این مشکل جلوگیری کرد که مواردی مانند جلوگیری از پرشدن شیر در پستان و جلوگیری از خراش در نوک آن در دسته این مراقبت ها قرار می گیرند. همچنین مادران می توانند پستان ها را قبل و بعد از شیردهی شستشو دهند و خشک کنند تا از ایجاد عفونت در آنها پیشگیری شود.

احتمال ابتلای مادران شیرده به آبسه پستان در دو مرحله در دوران شیردهی وجود دارد.

بعد از اولین حاملگی و در طی ماه اول شیردهی

در این زمان، نوک پستان ها بیشتر در معرض آسیب قرار خواهد داشت؛ زیرا مادران آگاهی کافی ندارند و بهداشت پستان ها مورد توجه قرار نمی گیرد. در این دوران حدود 75 درصد از آبسه های پستانی به وجود می آیند.

در زمان گرفتن کودک از شیر

در دوران گرفتن کودک از شیر، احتمال آسیب دیدگی پستان مادر و در نتیجه عفونت آن وجود دارد؛ زیرا شیر در پستان های مادر تجمع پیدا می کند. علائمی مانند تب و درد به وجود می آید و در صورت بی توجهی به آن، عفونت یا آبسه در پستان ایجاد خواهد شد.

2. غیر از زمان شیردهی

عفونت های غیر از زمان شیردهی اغلب در سنین بالا به وجود می آید که تنوع میکروبی در آنها بالاتر از عفونت های دوران شیردهی است و می توانند به دو دسته تقسیم شوند.

عفونت یا آبسه قسمت مرکزی

در این مورد، عفونت به مجاری پستان مربوط است که علائم آن در زیر هاله پستان به چشم می خورد و اغلب در خانم هایی به وجود می آید که بارداری آنها در سنین 15 تا 45 سالگی رخ می دهد. این آبسه چند نوع میکروب دارد و در صورت درمان نشدن می تواند خطرناک باشد. مصرف سیگار در ایجاد این نوع آبسه نقش مهمی دارد.

آبسه یا عفونت قسمت محیطی پستان

شیوع این عفونت ها نسبت به عفونت های مرکزی کمتر است و در سنین بالاتر به چشم می خورد. این آبسه ها در خانم های یائسه به طور ناگهانی و بدون وجود هر گونه بیماری زمینه ای پدیدار می شود که علت دقیق آن هنوز تعیین نشده است. اما برخی از بررسی ها نشان دهنده این است که اتساع مجاری پستان در این دوران می تواند به وجود آورنده عفونت باشد. در این حالت، پزشکان متخصص بیماری های پستان، شیوه تخلیه چرک را به کار می گیرند تا پستان را درمان کنند.

علائم آبسه پستان

احساس درد و تورم در سینه، خروج ترشحات از سینه و تب را می توان از شایع ترین نشانه های آبسه سینه معرفی کرد. سایر علائم شایع آبسه سینه شامل موارد زیر می شود:

• خارش
• ورم کردن، گرم شدن یا حساسیت بیش از حد بافت سینه
• حساس شدن نوک سینه
• متورم شدن غدد لنفاوی زیر بغل
• سردرد
• قرمزی پوست
• حالت تهوع و استفراغ
• خستگی

آبسه سینه در زنان شیرده می‌تواند منجر به کم شدن شیر شود. در صورت مواجهه با چنین علائمی بهتر است به پزشک متخصص جراح عمومی مراجعه کرد.

حدود شش هفته بعد از زایمان را می توان میانگین زمان آغاز عفونت پستان در زنان شیرده دانست؛ همچنین می توان شیردهی را دلیل 10 تا 33 درصد عفونت های سینه مطرح کرد.

درست است که شیوع این مشکل بیشتر در زنان شیرده به چشم می خورد، اما احتمال ابتلای زنان غیر شیرده و مردان نیز به عفونت و آبسه سینه وجود دارد. دلیل اصلی آبسه سینه در چنین افرادی این است که عفونت سینه آنها درمان نشده است. ورود باکتری ها به بافت سینه می تواند از چند طریق رخ دهد و منجر به عفونت شود:

• بریدگی سینه
• ترک خوردگی نوک سینه
• سوراخ کردن و پیرسینگ سینه

ریسک فاکتورهای عفونت سینه چیست؟

برخی از موارد، افزایش دهنده احتمال بروز آبسه سینه هستند. مواردی که در زنان شیرده خطرآفرین هستند، عبارتند از:

• عدم رعایت برنامه‌ منظم برای شیردهی به نوزاد
• حذف دفعات شیردهی
• پوشیدن لباس زیر خیلی تنگ و فشار به مجاری شیر
• از شیر گرفتن نوزاد پیش از زمان مناسب
• استرس و خستگی مادر

برخی عوامل نیز افزایش دهنده احتمال بروز آبسه سینه در مردان و زنان غیر شیرده هستند که عبارتند از:

• بالا رفتن سن و خروج از سن باروری
• مصرف دخانیات یا سیگار
• سابقه فردی آبسه سینه
• ابتلا به سرطان التهابی پستان (نوعی نادر و کمیاب از سرطان سینه)
• اضافه وزن

تشخیص آبسه سینه

تشخیص آبسه پستان

علائم عفونت و آبسه سینه شباهت بسیار زیادی به یکدیگر دارند و تشخیص تفاوت این دو بر عهده پزشک است. پزشک با پرسیدن شرح حال فرد و انجام معاینه بالینی می تواند به تشخیص عفونت یا آبسه بپردازد.

انجام سونوگرافی می تواند تشخیص آبسه سینه را قطعی کند. در برخی موارد ممکن است نیازمند آسپیراسیون سوزنی باشد. در این روش، پزشک از یک سوزن بسیار نازک استفاده می کند و به نمونه برداری از سینه می پردازد. این روش می تواند به بررسی سایر بیماری ها مانند کیست های خوش خیم و سرطان سینه بپردازد.

درمان آبسه پستانی در دوران شیردهی و غیر شیردهی

درمان آبسه پستانی در دوران شیردهی و غیر شیردهی

روش های زیر برای درمان آبسه در دوران های مختلف به ویژه در دوران شیردهی مادران توصیه می شود:

• مصرف آنتی بیوتیک ها: در صورت تجویز آنتی بیوتیک برای خانم های مبتلا به عفونت پستانی توسط پزشک، مصرف آن به طور منظم ضروری است. زیرا آنتی بیوتیک یکی از بهترین روش های درمان این عارضه است.
• استراحت مادر: استراحت و استفاده از کمپرس های سرد و گرم از روش هایی است که مادران به کار می گیرند تا عفونت پستان خود را درمان کنند.
• شستشوی پستان پیش از شیر دادن: در صورت عفونت پستان، شستشوی سینه مادر با آب گرم و صابون تمیز و مخصوص 15 دقیقه قبل از شیر دادن به نوزاد توصیه می شود. همچنین خشک کردن آن نیز با یک دستمال پارچه ای تمیز الزامی است.

درمان آبسه سینه

درمان آبسه سینه

در ادامه به رایج ترین روش های درمان آبسه پستان اشاره خواهد شد.

تخلیه چرک

تخلیه چرک از سینه، یکی از بهترین روش هایی است که می توان به منظور از بین بردن تورم و التهاب سینه به کار برد. در زنان شیرده یا مواردی که آبسه کوچکتر از سه سانتی متر باشد، پزشک اغلب از آسپیراسیون سوزنی استفاده می کند تا چرک سینه را تخلیه کند.

احتمال این که آبسه سینه در افراد غیرشیرده تکرار شود، بیشتر از زنان شیرده است؛ به همین علت معمولا ترجیح پزشکان این است که در مورد این افراد از روش های دیگری به منظور درمان آبسه سینه استفاده کنند. در صورت بزرگ بودن اندازه آبسه سینه، پزشک آبسه را تخلیه کرده و سپس محل آن را بسته و جمع می کند. این کار موجب تسریع روند درمان می شود.

دارو درمانی

در برخی از موارد ممکن است تجویز مصرف آنتی بیوتیک توسط پزشک برای چهار تا هفت روز باشد. در صورت تجویز آنتی بیوتیک توسط پزشک، دارو باید طبق دستور مصرف شود و حتی در صورت بهبود علائم به صورت کامل مصرف شود. همچنین برای تسکین درد می توان از مسکن هایی استفاده کرد که نیازی به نسخه پزشک نداشته باشد، مانند استامینوفن، ایبوپروفن یا کمپرس گرم.

دکتر با من می تواند خدمات پزشکی مورد نیاز متقاضیان شامل مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی را به آنها ارائه دهد. به عبارت بهتر این مجموعه بین پزشکان و مراجعه کنندگان ارتباط برقرار می کند. مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک توسط این تیم ارائه شده است.

راه های پیشگیری از آبسه پستانی

استفاده از کرم های نرم کننده برای نوک سینه را می توان یکی از راه های پیشگیری از آبسه سینه در نظر گرفت. این کار از ترک خوردن نوک سینه جلوگیری می کند. در صورت ابتلا به ماستیت بهتر است که اقدامات لازم برای درمان بیماری در اسرع وقت و قبل از ایجاد آبسه سینه انجام شود.

زنان شیرده باید برخی نکات را رعایت کنند تا از این طریق به پیشگیری از بروز آبسه‌ سینه بپردازند:

• خالی کردن سینه ها به صورت مرتب و خودداری از داشتن سینه پرشیر به مدت طولانی
• اجتناب از وقفه طولانی بین دو بار شیردهی
• ممانعت از وارد شدن فشار شدید به سینه ها و پرهیز از پوشیدن لباس زیر تنگ

مراجعه به پزشک و بهترین دکتر متخصص برای آبسه سینه

در صورت داشتن علائم ماستیت (عفونت سینه) بیش از 24 ساعت بهتر است به پزشک مراجعه و با وی مشورت شود. اغلب آنتی بیوتیک ها توسط پزشکان برای درمان ماستیت استفاده می شوند.

در صورت تجربه علائم زیر در اولین فرصت باید به پزشک مراجعه کرد و به مشاوره پرداخت:

• احتمال وجود عفونت در هر دو سینه
• مشاهده خطوط قرمز در ناحیه زخم یا پیرامون آن
• مشاهده‌ی چرک یا خون در شیر
• علائم شدید ماستیت
• تجربه‌ علائم ماستیت به‌ طور ناگهانی

دکتر با من اقدام به جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان کرده است تا افراد از موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، مشخصات، نحوه دسترسی و سایر موارد مربوط به هر پزشک آگاهی کامل پیدا کنند. به این ترتیب می توانند بهترین انتخاب را متناسب با نوع نیاز خود داشته باشند.

کلام آخر

یکی از مشکلات شایع مرتبط با پستان، آبسه سینه یا ماستیت است که یکی از دلایل نگرانی و مراجعه به پزشک خواهد بود. آبسه سینه اغلب درد و ناراحتی را به دنبال دارد؛ عدم درمان آبسه سینه می تواند عفونت را منتشر کند و زمینه ساز مشکلات جدی شود. در صورت مواجهه با علائم غیرطبیعی آبسه سینه باید به پزشک و دکتر متخصص جراحی عمومی مراجعه کرد تا این مشکل برطرف شود. از طریق مراجعه به وب سایت دکتر با من می توان بهترین سایت متخصص فلوشیپ جراحی پستان را پیدا کرد.

شاید تا به امروز درباره آبسه اطلاعاتی به دست آورده و تا حدودی با آن آشنا باشید. اما باید بدانید که آبسه انواع مختلفی دارد که نوع ریوی هم یکی از آنها است. آبسه ریه، موضوعی است که در این مقاله به آن خواهیم پرداخت و تعریف، انواع، علل، خطرات، عوارض، نحوه تشخیص و چگونگی درمان این بیماری را ارائه خواهیم کرد. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

آبسه ریه چیست؟

آبسه ریه

آبسه ریه به عنوان یک عفونت باکتریایی در بافت ریه به وجود می آید. عفونت باعث می شود که بافت و تجمع چرک در آن فضا از بین برود. آبسه ریه می تواند خطرناک باشد.

طبقه بندی آبسه های ریه به دو صورت اولیه و ثانویه صورت می گیرد. ایجاد آنها از سویه های مختلف باکتری است و می توانند دلایل مختلفی داشته باشند.

آبسه های اولیه

ایجاد آبسه های اولیه بر اثر مواردی مانند عفونت و ذات الریه در درون ریه خواهند بود. پنومونی آسپیراسیون به عنوان نوعی عفونت، بعد از استنشاق غذا یا ترشحات از دهان، معده یا سینوس ها در ریه ها ایجاد می شود؛ این در حالی است که باید وارد مری شوند. یکی از علل شایع آبسه های اولیه، این موضوع است.

آبسه ریه در اثر تعرق در غذا یا ترشحات اغلب در حالت آرام یا بیهوش بودن فرد، مسمومیت یا موارد دیگر رخ می دهد. مواد استنشاق شده اغلب بافت ریه را دچار آسیب دیدگی می کنند. همچنین به طور معمول پر از باکتری است یا ایجاد آن به علت عفونت یا باکتری های طبیعی موجود در دهان، معده یا دستگاه تنفسی خواهد بود.

اعتیاد به الکل، رایج ترین بیماری است که فرد را مستعد مبتلا شدن به آبسه ریه می کند. افرادی که الکل استفاده می کنند، اغلب با استفراغ و تغییر سطح هوشیاری مواجه می شوند. این شرایط موجب افزایش پیدا کردن احتمال استنشاق محتوای معده و باکتری در ریه ها می شود که می تواند زمینه ساز عفونت شود. چنین افرادی به علت ضعف در سلامت عمومی و تغذیه اغلب دچار ضعف سیستم ایمنی بدن می شوند که سبب افزایش ابتلا به عفونت خواهد شد.

آبسه های ثانویه

آبسه های ثانویه به دلیل عفونتی دیگر که در ریه آغاز شده است، ایجاد می شود. این وضعیت می تواند بر اثر انسداد مجاری تنفسی بزرگ، بیماری در ریه ها یا عفونت در دیگر قسمت های بدن رخ دهد که به ریه ها نیز منتشر می شود.

علل آبسه ریه را بشناسید

برخی از شرایط که به طور مستقیم بر ریه ها تاثیرگذار هستند و ممکن است فرد را مستعد مبتلا شدن به این بیماری کنند، عبارتند از:

• ذات الریه: هر نوع ذات الریه ممکن است زمینه ساز آبسه شود؛ به خصوص اگر تشخیص و درمان آن به موقع انجام نشود.
• تومورها: ممکن است یک سرطان زمینه ای تقریبا در 10 تا 15 درصد از افراد موجب تشکیل آبسه ریه شود. در چنین حالتی انسداد مجاری تنفسی به علت تومور می تواند منجر به ذات الریه (ذات الریه بعد از انسداد) شود و به نوبه خود آبسه ایجاد کند. سرطان سلول سنگفرشی ریه ها را می توان شایع ترین شکل سرطان ریه معرفی کرد که سبب بروز آبسه ریه می شود. اما دیگر سرطان ها مانند لنفوم ها نیز می توانند علت اصلی باشند.
• بیماری ریوی زمینه ای: آبسه ریه می تواند در نتیجه بیماری های ریه مانند فیبروز کیستیک، کوفتگی ریه (کوفتگی)، برونشکتازی و سکته های انفارکتوس عفونی رخ دهد.
• کمبود ایمنی: سندرم های نقص ایمنی مادرزادی و موارد اکتسابی (مانند ایدز) یا شیمی درمانی می توانند منجر به آبسه شوند.

علل آبسه ثانویه ریه

آبسه ثانویه ریه ممکن است هنگامی به وجود آید که سرایت باکتری های مناطق دیگر با استنشاق (تنفس)، از راه جریان خون یا از خارج از بدن به ریه ها رخ دهد.

• آسپیراسیون مواد عفونی از دهان و همچنین مجاری هوایی فوقانی
• آمبولی سپتیک: ممکن است انتقال عفونت ها به ریه ها از راه هایی صورت گیرد که عبارت هستند از: دریچه قلب آلوده (اندوکاردیت باکتریایی) در طرف راست قلب (مانند دریچه سه تایی)، مصرف دارو از طریق جریان خون، ناحیه ترومبوفلبیت، کانتر مرکزی آلوده.
• نفوذ: احتمال نفوذ عفونت از راه هایی به ریه ها وجود دارد که عبارتند از: عفونت مدیاستین یا آبسه زیر دیافراگم (آبسه سابفرنیک)، مناطق مجاور مانند مری (فیستول برونش مری).

علائم آبسه ریوی چیست؟

علائم آبسه ریه

سرفه از بارزترین علائم آبسه ریه است. احتمال خونی یا چرکی بودن محتویات سرفه و بدبو بودن آن وجود دارد. ظهور علائم آبسه ریه ممکن است به سرعت یا به آرامی باشد. انواع آبسه ها با توجه به مدت زمان بروز علائم، این گونه است:

• حاد:مدت زمان کوتاه تر از ۶ هفته
• مزمن:بیشتر از ۶ هفته

علائم و نشانه های اولیه می توانند موارد زیر را در بر بگیرند:

• تب و لرز: ابتدایی ترین نشانه آبسه ریه، تب است که حداقل هشتاد درصد افراد دارای این علامت هستند.
• عرق شبانه: عرق شب اغلب نیازمند تغییر لباس شب است. همچنین تشکیل عرق در طول روز نیز ممکن خواهد بود.
• سرفه مداوم: سرفه در ابتدا معمولا خشک است، اما ممکن است تبدیل به بلغم شود. به خصوص اگر پاره شدن آبسه در نایژه ها رخ دهد.

علائم و نشانه های بعدی می توانند شامل موارد زیر باشند:

• خستگی
• خلط با بوی بد
• تنگی نفس
• لاغری ناخواسته
• درد با تنفس عمیق (درد قفسه سینه که بدتر شدن آن با نفس عمیق رخ می دهد.)
• چماق زدن (تغییری که در آن ظاهر ناخن ها قاشق مانند وارونه می شود).
• سرفه کردن خون (هموپتیز): هموپتیزی در آبسه های ریه پیشرفته امری شایع است.

عوامل خطر آبسه ریوی

افرادی که مشروبات الکلی استفاده می کنند یا اخیرا با بیماری مواجه شده اند (به خصوص با ذات الریه)، در معرض خطر مبتلا شدن به آبسه هستند. سایر افراد با سیستم ایمنی ضعیف که شرایطی مانند سرطان، پیوند اعضا و بیماری خودایمنی دارند نیز در معرض این خطر هستند.

خطر ابتلا به این بیماری برای اشخاصی که اخیرا بی هوشی یا آرام بخشی داشته اند و افرادی بر اثر ضایعه یا بیماری دچار بیهوشی شده اند، بالا است. استنشاق به عنوان یک جسم خارجی که موجب مسدود شدن راه هوایی می شود نیز عامل خطر است.

تشخیص آبسه ریوی چگونه است؟

تشخیص آبسه ریه

برای تشخیص آبسه ریه، پزشک در ابتدا به بررسی سابقه سلامتی و اقدامات اخیر که در آن بی هوشی استفاده شده است، می پردازد. در صورت مشکوک بودن به آبسه، پزشک به تجزیه و تحلیل خلط یا چرک خواهد پرداخت. همچنین احتمال دارد ابزارهای تصویربرداری و رادیولوژی مانند اشعه ایکس یا سی تی اسکن استفاده کند تا محل عفونت در ریه ها را تشخیص دهد و سایر شرایط مانند سرطان یا آمفیزم را رد کند. برای عفونت های جدی تر، پزشک می تواند روشی را برای انجام نمونه برداری از آبسه اتخاذ کند.

در صورت تشخیص پزشک ریه و دستگاه تنفسی مبنی بر ورود یک جسم خارجی به ریه ها، احتمال قرار دادن ابزاری به نام برونکوسکوپ وجود دارد تا بررسی محل آن را انجام دهد.

در این راستا برای راحت تر شدن کار بیماران جهت یافتن بهترین دکتر متخصص ریه در تهران یا سایر شهرها، دکتر با من توانسته است مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان را به وجود آورد تا افراد از موقعیت مکانی، شماره تلفن، مشخصات، نحوه دسترسی و سایر موارد مرتبط با هر متخصص و پزشک آگاه شوند و با آگاهی کامل پزشک خود را انتخاب کنند.

روش های درمان آبسه ریه

آنتی بیوتیک، درمان اصلی آبسه ریه است. ممکن است نیاز باشد که از دارو به مدت شش ماه استفاده شود. همچنین احتمال دارد تغییر شیوه زندگی نظیر نوشیدن مایعات و خودداری از مصرف سیگار توصیه شود.

در حالی که تخلیه به عنوان روش ترجیحی درمان آبسه در اکثر نواحی بدن در نظر گرفته می شود، به ندرت نیازمند درناژ یا جراحی است. آنتی بیوتیک ها اغلب برای درمان این بیماری کافی هستند و حدود 80 درصد مواقع تاثیرگذار خواهند بود.

دکتر با من می تواند بهترین دکتر متخصص ریه در تهران و سایر شهرها را در اختیار متقاضیان قرار دهد.

آنتی بیوتیک و توان بخشی ریه

شروع آنتی بیوتیک ها اغلب از راه وریدی و بسته به میزان بیمار بودن فرد خواهد بود. مدت زمان آن چهار تا شش هفته است و معمولا تا زمانی خواهد بود که مطالعات تصویربرداری دیگر نشان دهنده شواهد مرتبط با آبسه نباشند.

در آبسه های ناشی از قارچ، انگلی و عفونت با مایکوباکتریوم، نوکاردیا یا اکتینومایسس احتمال دارد درمان نیازمند مدت طولانی تری مانند 3 تا 6 ماه باشد.

آنتی بیوتیک ها در حدود 80 درصد آبسه ریوی را برطرف می کنند؛ اما در صورت عدم بهبودی ممکن است احتیاج به درمان های دیگر نیز باشد. توانبخشی ریه و تخلیه وضعیتی هم معمولا سودمند است و اغلب ترکیب آن با درمان آنتی بیوتیکی انجام می شود. معمولا با توجه به بهبودی بعد از 10 تا 14 روز مصرف آنتی بیوتیک در نظر گرفته می شود و باید در این مورد زودتر از آن قابل توجه قرار گیرد.

ممکن است انجام تخلیه از طریق سوزنی که از دیواره قفسه سینه وارد آبسه شده است (تخلیه از راه پوست) یا از طریق برونکوسکوپی و سونوگرافی درون برونشی (تخلیه درون برونش) باشد. در صورت وجود خطر سوراخ در بافت ریه ممکن است در آبسه هایی که در مرکز و دور از پلور هستند، تخلیه درون برونش به عنوان گزینه ای بهتر در نظر گرفته شود، اما انجام تخلیه از راه پوست بیشتر است.

در برخی از موارد احتمال نیاز به اقدامات تهاجمی یا جراحی بیشتر است. می توان لوله ای را از آبسه به درون ریه ها فرو برد تا چرک تخلیه شود یا ممکن است یک روش جراحی نیاز باشد تا برداشتن بافت ریه آلوده یا آسیب دیده اجرا شود.

عوارض آبسه ریه چیست؟

در موارد نادر، احتمال پاره شدن آبسه ریه وجود دارد که یک نگرانی جدی پزشکی به شمار می آید. عوارض احتمالی متعاقب پاره شدن یا درمان جراحی آبسه شامل موارد زیر است:

• آمیما: مجموعه ای بزرگ از مایع آلوده پیرامون ریه است که در محل آبسه به وجود می آید. این امر می تواند خطرناک باشد و نیازمند درمان پزشکی فوری است تا حل شود.
• فیستول: زمانی رخ می دهد که بین یک راه هوایی بزرگ در درون ریه و فضای موجود در پوشش پیرامون آن ارتباطی به وجود آید. اصلاح آن از طریق جراحی امکان پذیر است.
• خونریزی از دیواره ریه یا قفسه سینه: این وضعیت ممکن است مقداری خونریزی به دنبال داشته و بسیار خطرناک باشد.
• عفونت: عفونت به نقاط دیگر بدن منتشر می شود. با خروج عفونت از ریه، ممکن است در سایر بخش های بدن از جمله مغز نیز آبسه به وجود آید.

پیش آگهی آبسه ریه

بهبود آبسه ریه تحت درمان با آنتی بیوتیک ممکن خواهد بود و عارضه ای ندارد. افرادی که سیستم ایمنی سرکوب شده دارند، مبتلا به بیماری زمینه ای هستند یا به مراقبت های بهداشتی دسترسی ندارند، ممکن است در معرض ابتلا به عواقب نامطلوب این بیماری قرار داشته باشند.

کلام آخر

آبسه ریه به عنوان یک حفره پر از چرک در ریه ها در نظر گرفته می شود که ایجاد آن در اثر عفونت با باکتری، قارچ یا انگل خواهد بود. اغلب اوقات این عارضه تنها نیازمند آنتی بیوتیک است، اما در برخی از موارد نیازمند تخلیه یا جراحی خواهد بود.

برای درمان سریع تر این بیماری و جلوگیری از بروز خطرات احتمالی، می توان به بهترین دکتر متخصص ریه مراجعه کرد و با وی به مشاوره پرداخت. افرادی که در جستجوی سایت دکتر متخصص ریه یا دیگر راه های ارتباطی با پزشکان هستند، می توانند به وب سایت دکتر با من مراجعه کنند.

این مقاله قصد دارد به موضوع آبسه دندان بپردازد و علائم، عوارض و راه های پیشگیری و درمان آن را بررسی کند. در حقیقت هدف مقاله این است که مشخص کند علت بروز آن چیست و برای جلوگیری از عوارض آن باید چه درمانی را در پیش گرفت. بنابراین در ادامه مقاله همراه ما باشید.

آبسه دندان چیست؟

آبسه به عنوان حفره یا بافتی پر از چرک در نظر گرفته می شود و محل ایجاد آن در اطراف ریشه دندان عفونی است و می تواند در تمامی گروه های سنی رخ دهد.

ایجاد این عارضه در اثر عفونت باکتریایی است و اگر به موقع درمان شود، مشکل ساز نخواهد شد. اما در غیر این صورت، احتمال گسترش آن از فک به گردن، سر یا دیگر اعضای بدن وجود خواهد داشت. این مشکل باید درمان شود و برای درمان آن باید به دندان پزشک مراجعه کرد.

انواع آبسه دندان

تقسیم بندی این آبسه به چند دسته کلی است که در ادامه آنها را شرح خواهیم داد.

آبسه پریودنتال

آبسه پریودنتال که آبسه جانبی یا آبسه پاریتال نیز نامیده می شود، بر استخوان کنار دندان تاثیرگذار خواهد بود. این ضایعه به عنوان یک وضعیت اورژانس دندانی، بسیار شایع و دردناک است که تجمع باکتری یا گیر افتادن جسم خارجی در کیسه های پریودنتال سبب ایجاد آن می شود. این مشکل بیشتر افرادی را تحت تاثیر قرار می دهد که دچار بیماری پریودنتال بوده و نیازمند مدیریت سریع و طولانی مدت هستند.

آبسه ژنژیوال

یکی از انواع آبسه دندان، آبسه ژنژیوال یا لثه است که محل ایجاد آن بین لثه و دندان است. این امر به علت عفونت باکتریایی ایجاد می شود که مواردی مانند مسواک زدن نادرست، پوسیدگی دندانی، گیر کردن غذا در خط لثه، شکستگی دندان، خونریزی در خط لثه و غیره زمینه ساز آن هستند. آسیب تروماتیک یا اعمال نیروی بیش از حد روی دندان (در نتیجه ارتودنسی) می تواند این نوع از آبسه را به وجود آورد.

آبسه پری ‌آپیکال

محل شکل گیری این آبسه در انتهای ریشه دندان است. به این صورت که گاهی اوقات چرکی که در نتیجه عفونت دندان از نوک ریشه به وجود می آید و از طریق استخوان به درون لثه پخش می شود، سبب متورم شدن لثه ها در نزدیکی ریشه دندان می شود. اغلب دلیل درد شدید دائمی، تورم ناشی از چرک است که در حین جویدن بدتر می شود.

در چنین حالتی بسته به محل دندان، احتمال گسترش عفونت به بافت های نرم وجود خواهد داشت و می تواند سبب بروز تورم در فک، ناحیه گونه ها یا کف دهان شود. ممکن است در نهایت بافت باز شود و اجازه تخلیه چرک را بدهد. نکته قابل توجه این است که عفونت هایی گسترش پیدا می کنند تا بر راه هوایی تاثیر بگذارند، ممکن است جدی و خطرناک باشند.

در نتیجه در این نوع از آبسه با عبور باکتری از پالپ (درونی ترین بخش دندان) و نفوذ تا ریشه دندان، آبسه پری اپیکال به وجود خواهد آمد.

آبسه دندان عقل

دندان های عقل به عنوان آخرین مجموعه از دندان های آسیاب پشتی در اکثر موارد هیچ عملکرد موثری ندارند؛ علاوه بر این ممکن است مشکلاتی برای سلامت دهان و دندان به وجود آورند. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن این دندان ها نیز به علت موقعیت قرارگیری آنها دشوارتر است. در نتیجه این دندان ها به علت نهفتگی و سلامت ضعیف دهان می توانند عفونت ایجاد کنند و در نهایت منجر به آبسه دندان عقل شوند.

در صورت احساس درد در هنگام غذا خوردن یا مواجهه با بوی بد دهان، ممکن است این مشکل رخ داده باشد. در این صورت باید در اولین فرصت به دندان پزشک مراجعه شود. زیرا در صورت بی توجهی به این مشکل، احتمال خطر و بروز مواردی مانند دندان درد، تورم غدد در گردن و غیره وجود دارد.

آبسه دندان عصب کشی شده

پس از عصب کشی دندان به علت مواردی مانند نفوذ متریال باقی مانده از عصب به نوک ریشه دندان و درون بافت دندان و وجود ضایعه و عفونت در استخوان و لثه پیرامون دندان عصب کشی شده، ممکن است تورم و آبسه رخ دهد. در چنین مواقعی نیز بهتر است در اولین فرصت به دندان پزشک مراجعه شود.

دلایل آبسه دندان

دلایل آبسه دندان

دندان از بیرون، ساختاری سفت و محکم دارد، اما داخلی ترین بخش آن (پالپ دندان) تشکیل شده از اعصاب، عروق خونی و بافت همبند است که عفونی شدن آن گاهی اوقات و در نتیجه عوامل مختلفی امکان پذیر است. به طور کلی آبسه دندان اغلب به دلایل زیر رخ می دهد:

• عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و بی توجهی به مواردی مانند مسواک زدن، استفاده از نخ دندان یا مصرف فلوراید به صورت منظم
• برخی بیماری ها (مانند سرطان و دیابت) و استفاده از برخی داروها
• وجود حفره عمیق در دندان یا پوسیدگی دندانی
• بیماری لثه که بیماری پریودنتال نیز نامیده می شود.
• داشتن رژیم ‌های غذایی پر از قند
• آسیب دیدگی دندان و ترک ‌خوردگی آن

در صورت عدم درمان این عفونت، پالپ دندانی دچار آسیب دیدگی می شود و آبسه به وجود می آید.

علائم آبسه دندان

اغلب هنگام آبسه دندان، ناحیه اطراف دندان دچار درد می شود. در این صورت معمولا دردی شدید در نزدیکی دندان به وجود می آید که ممکن است به فک یا قسمت های دیگر صورت نیز گسترش پیدا کند.

همچنین علائم زیر نیز ممکن است ایجاد شود:

• تورم
• تب
• قرمزی لثه
• تورم غدد لنفاوی
• احساس مزه بد در دهان
• مشکل در تنفس یا بلع
• التهاب لثه
• حساسیت به دمای سرد یا گرم
• بوی بد دهان
• احساس درد در حین گاز گرفتن یا جویدن غذا
• درد شدید گوش، گردن یا فک

گاهی اوقات آبسه سبب می شود که برآمدگی های شبیه به جوش روی لثه ایجاد شود که در صورت فشار دادن آن و خروج مایعی از آن به بیرون، قطعا دندان دچار آبسه شده و مایع خارج شده چرک است.

پیشگیری از آبسه دندان

پیشگیری از آبسه دندان

اقدامات ساده زیر به منظور حفظ سلامت دندان ها و لثه ها توصیه می شوند:

• مراجعه به دندان پزشک برای معاینه روتین (چکاپ دندان ها) هر چند وقت یک بار انجام شود.
• مسواک زدن دندان ها دو بار در روز، هر بار به مدت دو دقیقه با خمیر دندان دارای فلوراید
• تعویض مسواک هر سه تا چهار ماه یک بار
• استفاده از نخ دندان برای تمیز کردن نواحی بین دندان ها و لثه ها که دسترسی به آنها دشوار است.
• مراجعه به دندان پزشک در اولین فرصت در صورت داشتن دندان لق یا ترک خورده
• محدود کردن مصرف غذاها و نوشیدنی های شیرین؛ زیرا شیرینی ها و نوشابه ها در دندان حفره به وجود می آورند که می توانند سبب بروز آبسه شوند.
• محدود کردن مصرف میان وعده بین وعده های غذایی

درمان آبسه دندان در صورت مراجعه به پزشک

هدف از درمان آبسه این است که فرد از عفونت و درد رها شود. برای انجام این کار، پزشک متخصص روش های درمانی زیر را پیشنهاد می کند.

داروی آبسه دندان

آنتی بیوتیک ها مانند آموکسی سیلین، پنی سیلین و مترونیدازول اغلب به عنوان اولین گزینه برای درمان عفونت دندان در نظر گرفته می شوند. در صورت جدی تر شدن عفونت دندان، ممکن است دندان پزشک به تجویز ترکیبی از آموکسی سیلین و داروی دیگری به نام کلاولانات (کوآموکسی کلاو) بپردازد. استامینوفن یا بروفن نیز برای کاهش درد تجویز می شود. اغلب پس از 48 ساعت از مصرف آنتی بیوتیک، مشکل برطرف می شود و سه تا پنج روز بعد از مصرف آنتی بیوتیک ها بهبود قابل توجهی حاصل خواهد شد.

درمان آبسه دندان با آنتی ‌بیوتیک

در صورت گسترش عفونت از محل آبسه به فک یا نواحی دیگر بدن، تجویز آنتی بیوتیک انجام می شود. این در حالی است که آنتی بیوتیک ها قابلیت درمان آبسه را نخواهند داشت.

کشیدن دندان

در صورتی که راهی برای نجات دندان توسط اندودنتیست یافت نشود، به ناچار باید دندان کشیده شود.

درمان آبسه با عصب ‌کشی دندان

بهترین راه برای حفظ دندان، عصب کشی است. اندودنتیست با ایجاد سوراخی در دندان مورد نظر، اقدام به تخلیه آبسه و تمیز کردن پالپ عفونی از داخل دندان و کانال های ریشه ای می کند. سپس پر کردن ناحیه پالپ و فضاهای خالی را با ماده مخصوصی انجام می دهد.

در گام بعدی، به کانال ریشه تمیز شده شکل داده و ترمیم دندان را با روکش بعد از مهر و موم کردن آن انجام می دهد. به این ترتیب، ظاهر و عملکرد دندان ترمیم شده مانند سایر دندان ها خواهد بود.

درمان فوری آبسه دندان با جراحی

این روش ممکن است توسط متخصص اتخاذ شده تا آبسه پریودنتال تخلیه شود. در صورت پاره شدن آبسه، درد کاهش پیدا می کند، اما مراجعه به یک دندان پزشک و متخصص پیشنهاد می شود.

دکتر با من می تواند خدمات پزشکی مربوط به دندان را در اختیار مراجعه کنندگان قرار دهد و بهترین دندان پزشک را به متقاضیان معرفی کند. به عبارت بهتر این مجموعه برقراری ارتباط بین پزشکان و مراجعه کنندگان را امکان پذیر می کند که متقاضیان بتوانند مشاوره پزشکی مورد نیاز خود را دریافت کنند.

این مجموعه دسترسی به خدمات پزشکی را برای مراجعه کنندگان ساده تر می کند و مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک را ارائه می دهد.

درمان‌های خانگی آبسه دندان

راهکارهای زیر برای کاهش علائم و شدت آبسه پیشنهاد می شود.

دهان ‌شویه با آب ‌نمک

دهان شویه با آب نمک می تواند به عنوان تکنیکی آسان و مقرون به صرفه در نظر گرفته شود تا آبسه را به صورت موقتی تسکین دهد. این شیوه از طریق فرآیند اسمز برای بهبود آبسه کمک کننده خواهد بود. به گونه ای که نمک یا کلرید سدیم با مایع باکتریایی، سلول ها و غیره تماس پیدا کرده و آنها را از بدن خارج می کند و در پاکسازی ناحیه موثر است. به این منظور، اضافه کردن نصف قاشق چایخوری نمک به یک لیوان آب گرم و شستشوی دهان با آن به مدت دو دقیقه توصیه می شود.

دهان‌ شویه با جوش شیرین

رشد بسیاری از باکتری ها در شرایط اسیدی رخ می دهد. جوش شیرین سبب افزایش PH دهان می شود. با قلیایی شدن محیط، تکثیر باکتری ها به راحتی انجام نمی شود. بسیاری از مشکلات دهان و دندان نیز به علت عدم تعادل اسید رخ می دهد که جوش شیرین موجب متعادل شدن سطح اسیدیته دهان می شود.

جوش شیرین برای حذف پلاک ها و باکتری های دهانی موثر و کمک کننده است. بیوفیلم هایی مانند پلاک را می توان کلنی هایی از باکتری ها در نظر گرفت که با چسبیدن به سطح دندان ها و لثه ها منجر به مشکلات دهانی می شوند. دانه های جوش شیرین می تواند موجب اختلال در عملکرد این بیوفیلم ها شوند و موجب کاهش پیدا کردن باکتری های روی دندان ها و آسیب دیدگی ناشی از آنها می شوند.

به این منظور توصیه می شود که شستشوی دهان با مخلوط جوش شیرین و آب دو بار در روز (هر بار به مدت 5 دقیقه) انجام شود. همچنین تهیه خمیر با استفاده از جوش شیرین و آب و قرار دادن آن روی لثه ها نیز توصیه می شود.

درمان فوری آبسه دندان با اسانس پونه کوهی

روغن پونه کوهی دارای خواص ضد باکتریایی و آنتی اکسیدانی بسیار زیادی است که باعث می شود تورم و درد ناشی از آبسه دندان کاهش پیدا کند. برای این روش، مخلوط کردن پونه کوهی با روغن نارگیل توصیه می شود تا از تحریک لثه ها جلوگیری شود. سپس مخلوط با پنبه یا موارد مشابه روی ناحیه آلوده قرار بگیرد. پس از ده دقیقه، مواد باید از دهان بیرون ریخته شود.

خمیر سیر

آلیسین، ترکیبی در سیر است که خواص ضد میکروبی و ضد باکتریایی فراوانی دارد و در کشته شدن باکتری های موجود در دهان کمک کننده است. در نتیجه استفاده از سیر در ناحیه عفونی می تواند درد آبسه را کاهش دهد و آن را بهبود ببخشد. در این روش با له کردن یک حبه سیر و خمیری درآوردن آن باید آن را روی ناحیه عفونی پیرامون آبسه قرار داد.

کمپرس سرد با یخ

عفونتی مانند آبسه می تواند در محل، تورم ایجاد کند. به همین علت، قرارگیری یخ در این ناحیه موجب منقبض شدن رگ های خونی می شود و درد و تورم را کاهش می دهد. هر چند این اقدام آبسه را بهبود نمی بخشد، اما می تواند علائم آن را کاهش دهد. برای این روش باید قرارگیری یک کیسه یخ به مدت پانزده دقیقه روی ناحیه آبسه (چند بار در روز) همواره مورد توجه قرار گیرد.

درمان عفونت لثه و آبسه با ژل آلوئه ‌ورا

آلوئه ورا اغلب به عنوان یک گیاه شگفت انگیز در نظر گرفته می شود که دارای آنتی اکسیدان ها و خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی است. استفاده از آلوئه ورا در ناحیه مورد نظر می تواند موجب تسکین درد شود و در بهبود آبسه کمک کننده باشد. به این منظور پس از مالیدن آلوئه ورا روی ناحیه آسیب دیده باید منتظر تاثیر آن ماند.

آبسه دندان کودکان

کودکانی که با این مشکل مواجه شده اند، به دردی در بافت لثه خود دچار می شوند که اغلب قرمزی و تورم را به دنبال دارد. ممکن است این تورم مانند یک جوش روی لثه به نظر برسد. امکان گسترش درد ناشی از آبسه در این گروه سنی وجود دارد که حین جویدن و غذا خوردن بدتر خواهد شد. همچنین احتمال دارد دندان آسیب دیده در مقایسه با دندان های اطراف، تیره تر دیده شود.

درمان: در ابتدا پیشنهاد دندان پزشک به کودک، آنتی بیوتیک است تا موجب توقف عفونت شود. ممکن است با ایجاد یک سوراخ در داخل دندان کودک یا یک برش در آبسه نسبت به تخلیه چرک و عفونت احتمالی اقدام کند. به این ترتیب درد کودک تسکین پیدا می کند. ممکن است بسته به شدت آبسه نیازمند عصب کشی یا کشیدن دندان باشد.

عوارض و خطرات آبسه دندان

در صورت عدم درمان این عارضه، ممکن است عوارض جدی تری ایجاد شود که برخی از رایج ترین آنها عبارتند از:

• از دست ‌دادن دندان
• سپسیس (در صورت عدم درمان، باکتری ناشی از آبسه می تواند با سرایت به جریان خون سپسیس یا سپتی سمی (در اصطلاح گندخونی) ایجاد کند که در این صورت زندگی را تهدید خواهد کرد.
• آنژین لودیگ (هنگامی رخ می دهد که گسترش سلولیت به بافت های زیر زبان، زیر چانه و فک پایین اتفاق بیفتد).
• استئومیلیت (عفونت استخوان زیرین) آبسه مغزی یا مرگ بافت پیرامون آبسه یا قانقاریا
• عفونت سینوسی

کلام آخر

غذاها و نوشیدنی های شیرین بر رشد باکتری ها موثر هستند و می توانند زمینه ساز بروز پوسیدگی یا سایر مشکلات دندانی شوند. در صورت مسواک زدن دندان ها حداقل دو بار در روز و خودداری از مصرف قند بالا می توان احتمال ابتلا به عارضه آبسه دندان را کاهش داد.

اگر شما هم به دنبال سایت بهترین دندانپزشکان هستید یا بهترین دکتر متخصص دندان در تهران و سایر شهرها را جستجو می کنید، می توانید به وب سایت دکتر با من مراجعه کنید.

آبسه، تجمع چرک در زیر پوست یا درون بدن است، یعنی توده ای دردناک و پر از چرک است که اغلب در اثر عفونت باکتریایی به وجود می آید. این مشکل اغلب به علت عفونت یا گیر کردن یک جسم خارجی در بدن به ایجاد می شود.

در هنگام مقابله بدن با عفونت یا در هنگام تلاش بدن برای از بین بردن جسم خارجی گیر افتاده در بدن، پر شدن بافت های آسیب دیده توسط گلبول های سفید خون انجام می شود و مایع به دست آمده که چرک نامیده می شود، در ناحیه مورد نظر ایجاد می شود.

چرک دارای گلبول های سفید مرده و زنده، باکتری های زنده و مرده، بقایای سلول ها و بافت هایی است که عفونت یا پاسخ ایمنی بدن منجر به کشته یا زخمی شدن آنها شده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره، با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

انواع مختلف این عارضه

احتمال بروز آبسه در سراسر بدن وجود دارد؛ ممکن است قابل مشاهده باشند یا به علت وجود داشتن در داخل بدن به آنها بی توجهی شود و زمینه ساز عوارض جدی مانند آسیب به اندام ها شوند. رایج ترین انواع آن شامل موارد زیر است.

پوستی

آبسه پوستی

در نتیجه عفونت هایی رخ می دهد که منجر به تجمع چرک در پوست می شوند. این نوع از آبسه عفونت های ناشی از باکتری (به طور معمول استافیلوکوک)، جوش ها، زخم ها، جراحات جزئی که عفونی می شوند و عفونت های فولیکول مو (فولیکولیت) را در بر می گیرد. ایجاد آبسه های پوستی در هر جایی از بدن امکان پذیر است.

دندانی

آبسه دندانی

آبسه دندان، احتمال دارد در مرکز دندان (پالپ) به وجود آید و به ریشه یا ساختارهای استخوانی نگهدارنده دندان گسترش پیدا کند. در صورتی که باکتری ها از طریق سوراخی مانند حفره پوسیدگی دندان وارد شوند یا از راه شکستگی، ترک خوردگی یا بریدگی دندان ورود پیدا کنند، احتمال عفونی شدن دندان وجود خواهد داشت.

سایر انواع آن که کمتر رایج هستند، شامل موارد زیر می شوند.

شکمی

آبسه شکمی

ممکن است در نزدیکی یا داخل اندام های شکمی مانند پانکراس، کبد یا کلیه ها قرار داشته باشد. علل آبسه شکمی مواردی مانند پارگی اندام ها (مانند آپاندیس یا تخمدان)، عفونت ها و بیماری التهابی روده است.
کبد آمیبی

نوعی ناشی از آمیبیاز به عنوان یک عفونت روده ای که احتمال سرایت آن به کبد وجود دارد. انتامبا هیستولیتیکا به عنوان عفونت ناشی از انگل روده ای که ممکن است از طریق غذا و آب آلوده به مدفوع دارای انگل پخش شود. آمیبیازیس در جمعیت ‌های شلوغ که رعایت بهداشت نامناسب است، بیشتر شایع خواهد بود.

آنورکتال

آبسه آنورکتال

محل پیدایش آن در داخل یا نزدیک مقعد یا راست روده است و ایجاد آن اغلب در نتیجه بیماری های مقاربتی، مسدود شدن غدد، عفونت شقاق مقعد یا ضربه به ناحیه مورد نظر خواهد بود.

بارتولین (یا کیست)

آبسه بارتولین یا کیست

ممکن است در غدد بارتولین موجود در هر طرف دهانه واژن به وجود آید. احتمال مسدود شدن مجرای غده وجود دارد و می تواند مایع را طی مدت زمانی جمع کند و به صورت بالقوه سبب عفونت و تشکیل بارتولین شود.

مغزی

آبسه مغزی

اغلب در نتیجه یک عفونت باکتریایی یا قارچی در قسمتی از مغز رخ می دهد. فشار ایجاد شده توسط آن می تواند مشکلات مغزی جدی مانند تشنج، مشکلات زبانی و از دست دادن عملکرد عضلانی را ایجاد کند. این عارضه به عنوان یک مورد اورژانس پزشکی، نیازمند درمان فوری است.

اپیدورال

آبسه اپیدورال

این عارضه را می توان اتفاقی نادر مطرح کرد که در نتیجه عفونت ناحیه بین مننژها (غشاهای پوشش دهنده مغز و نخاع) و استخوان های جمجمه یا ستون فقرات رخ می دهد و اگر درون جمجمه باشد، تشکیل اپیدورال درون جمجمه اتفاق می افتد. اگر داخل ستون فقرات باشد، اپیدورال نخاعی است که می توان آن را شایع ترین نوع اپیدورال معرفی کرد.

پری لوزه

آبسه پری لوزه

عفونت لوزه ها، عارضه بالقوه ای است که زندگی لوزه ها را تهدید می کند. اغلب چنین عفونت هایی به وسیله باکتری های گروه A استرپتوکوک بتا همولیتیک به وجود می آیند؛ همان باکتری که منجر به گلودرد استرپتوکوکی می شود. آبسه پری لوزه به علت مصرف آنتی بیوتیک ها به منظور درمان سریع و اثرگذار لوزه، به ندرت مشاهده می شود.

پیوژنیک کبد

آبسه پیوژنیک کبد

محل ایجاد آن در ناحیه ای روی کبد است که تولید چرک را انجام می دهد. بسیاری از انواع عفونت های شکمی، عفونت لوله های تخلیه کننده صفرا یا ضربه به کبد می توانند زمینه ساز بروز آن باشند.

نخاع

آبسه نخاع

ناشی از عفونت در داخل ستون فقرات بوده و بسیار نادر است. در هنگام رخ دادن، اغلب یک عارضه اپیدورال به شمار می آید.

علل به وجود آمدن این عارضه

احتمال بروز آن در هر نقطه از بدن وجود دارد. انواع آن شامل موارد زیر می شود:

• پوستی: که محل ایجاد آن در زیر پوست است.
• داخلی: که محل ایجاد آن داخل بدن، درون یک اندام یا در فضاهای میان اندام ها است.

اغلب آبسه پوستی به شکل یک توده متورم و پر از چرک در زیر سطح پوست ایجاد می شود. همچنین احتمال بروز علائم دیگری مانند عفونت درجه حرارت بالا و لرز نیز وجود خواهد داشت.

تشخیص این عارضه درون بدن دشوارتر است، اما علائم آن شامل موارد زیر خواهد بود:

• درد در ناحیه آسیب دیده
• احساس ناخوشی بیمار
• دمای بالا

علل ایجاد

اغلب عفونت باکتریایی منجر به تشکیل این توده می شود. با ورود باکتری ها به بدن، سیستم ایمنی بدن به مقابله با عامل خارجی می پردازد و به این منظور از گلبول های سفید خون کمک می گیرد تا این گلبول ها به نواحی آسیب دیده برسند.

با حمله گلبول های سفید خون به باکتری، برخی بافت های نزدیک از بین می روند و حفره ای به وجود می آورند که بعد از پر شدن با چرک منجر به تشکیل این عارضه می شوند. چرک ترکیبی از بافت مرده، باکتری ها و گلبول های سفید خون است.

آبسه های داخلی معمولا به عنوان یکی از عوارض مشکلاتی که در بدن وجود دارند، در نواحی دیگر بدن به وجود می آیند. عفونت را هم باید یکی از مشکلات در نظر گرفت. به عنوان مثال با ترکیدن آپاندیس در نتیجه آپاندیسیت و پخش باکتری ها در داخل شکم، ایجاد می گردد.

اغلب عفونت باکتری های استافیلوکوکی منجر به تشکیل این عارضه ها می شوند؛ با ادامه عفونت و تولید چرک، امکان بزرگ تر و دردناک تر شدن این توده وجود خواهد داشت.

برخی از انواع باکتری های استافیلوکوکی قابلیت تولید سمی به نام لنکوسیدین را دارند که گلبول های سفید خون را از بین می برند. این شرایط سبب ایجاد سلول های بیشتری توسط بدن می شود تا با عفونت مقابله کرده و عفونت های مکرر پوستی ایجاد کنند. در موارد نادری، ایجاد این عارضه پوستی توسط ویروس، قارچ یا انگل امکان پذیر است.

علل آبسه های پوستی شامل چه مواردی است؟

امکان دارد با رسیدن باکتری ها به سطح پوست، ایجاد شود. احتمال بروز این مشکل در هر نقطه ای از بدن وجود خواهد داشت؛ اگرچه آبسه های پوستی اغلب در مواردی نواحی هستند که عبارتند از:

• زیر بغل
• تنه
• دست و پا
• باسن
• دستگاه تناسلی

اگر فرد، زخمی جزئی مانند بریدگی یا چربی کوچک روی پوست داشته باشد یا مسدود شدن غده چربی یا غدد عرق در پوست رخ دهد؛ باکتری ها می توانند با ورود به پوست، آن را ایجاد کنند.

علل آبسه های داخلی چیست؟

توده هایی که درون شکم ایجاد می شوند، بر اثر عفونت در بافت های عمیق تر موجود در بدن به وجود می آیند. موارد زیر می توانند زمینه ساز بروز این مشکل باشند:

• یک آسیب
• گسترش عفونت از ناحیه مجاور
• جراحی شکم

برای گسترش عفونت به داخل شکم، راه های زیادی وجود دارد که منجر به تشکیل این توده خواهد شد. برای مثال بعد از عفونت باکتریایی در ریه ها (مانند ذات الریه) تشکیل آبسه ریه ممکن خواهد بود و آپاندیسیت نیز قابلیت پخش کردن باکتری های درون شکم را دارد.

عوامل زمینه ساز این عارضه چیست؟

مواردی که افزایش دهنده احتمال ایجاد این مشکل هستند، می توانند موارد زیر را در بر بگیرند:

• داشتن سیستم ایمنی ضعیف: ممکن است علت این مشکل، بیماری هایی مانند ایدز یا درمان هایی مانند شیمی درمانی باشد.
• ابتلا به دیابت
• ابتلا به یک بیماری التهابی زمینه ای

درمان آبسه

درمان آبسه

ممکن است تخلیه آبسه کوچک پوستی به طور طبیعی رخ دهد یا کوچک شدن و خشک شدن آن به آسانی ممکن باشد و نیازمند هیچ درمانی برای از بین رفتن نباشد.

ممکن است توده های بزرگ تر نیازمند درمان با آنتی بیوتیک ها باشند تا عفونت از بین برود و احتمال دارد که چرک احتیاج به تخلیه شدن داشته باشد. به این منظور، سوزن در پوست قرار داده می شود یا یک برش کوچک در پوست روی این توده ایجاد می شود.

دکتر با من می تواند خدمات پزشکی (مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی) مورد نیاز متقاضیان را به آنها ارائه دهد. به عبارت بهتر این مجموعه می تواند برقراری ارتباط میان پزشکان و مراجعه کنندگان را ساده تر کند. این مجموعه مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک را به مراجعه کنندگان ارائه می دهد.

جلوگیری از آبسه پوستی چگونه ممکن است؟

ورود باکتری به زخم، ریشه مو یا مسدود شدن چربی یا غده عرق علت ایجاد اکثر آبسه های پوستی است. اطمینان از تمیز و سالم و عاری از باکتری بودن پوست می تواند موجب کاهش پیدا کردن خطر ایجاد توده های دردناک پوستی شود.

انجام برخی از اقدامات می تواند باعث کاهش خطر انتشار باکتری ها شود که عبارتند از:

• شستشوی مرتب دست ها
• استفاده از حوله های مجزا و خودداری از استفاده از وان
• تشویق اعضای خانه به شستشوی دست ها به صورت مرتب
• منتظر ماندن برای درمان و بهبودی توده پوست به صورت کامل قبل از استفاده از هر گونه تجهیزات بدنسازی، وسیله های عمومی و سونا یا استخر.
• خودداری از فشار دادن این توده؛ زیرا این کار می تواند به راحتی سبب انتقال یافتن باکتری ها به نواحی دیگر شود. در صورت استفاده از دستمال برای پاک کردن چرک خارج شده از توده، دستمال باید بلافاصله دور ریخته شود تا مانع از انتشار میکروب ها شود. بعد از دور انداختن دستمال ها، شستشوی دست ها باید به خوبی انجام شود.
• هنگام اصلاح صورت، ناحیه زیربغل، پاها یا ناحیه بیکینی باید مراقب بریده شدن پوست باشید. از استفاده از تیغ یا مسواک به صورت مشترک خودداری کنید.

همچنین کاهش خطر آبسه های پوستی با موارد زیر ممکن است:

• حفظ رژیم غذایی متعادل و سالم
• ترک سیگار
• کاهش وزن در صورت چاقی یا اضافه وزن

زمان مراجعه به پزشک و بهترین دکتر متخصص پوست

در صورت مشکوک بودن به داشتن این توده، مراجعه به پزشک الزامی است. پزشک می تواند با بررسی و تایید آن، فرد را به بیمارستان ارجاع دهد. چندین آزمایش برای تشخیص تجویز داده می شود که به محل قرارگیری توده بستگی دارد.

دکتر با من اقدام به جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان در کنار هم کرده است تا افراد از مواردی مانند موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، نحوه دسترسی، مشخصات و دیگر موارد مرتبط با هر پزشک آگاه شوند و با توجه به آن پزشک مورد نظر خود را انتخاب کنند.

کلام آخر

این مقاله به موضوع آبسه پرداخته است و مخاطب آن افرادی هستند که دکتر متخصص پوست مشهور در تهران و سایر شهرها را جستجو می کنند و در جستجوی سایت دکتر متخصص پوست هستند. در این مقاله علاوه بر کسب اطلاعات مفیدی درباره این بیماری، می توانید به سایت دکتر با من که پیشنهاد کردیم، مراجعه کنید و خدمات یا پزشک مورد نیاز خود را به راحتی بیابید.

چشم ها یکی از مهم ترین اعضای بدن ما هستند و بینایی بزرگ ترین موهبتی به شمار می رود که به انسان عرضه شده است، اما چشم ها نیز مانند سایر اعضای بدن ممکن است دچار مشکلاتی در طول زندگی ما شوند و نیاز به درمان و مراقبت داشته باشند. یکی از بیماری های مربوط به چشم، آب مروارید نام دارد و عمل جراحی مربوط به این بیماری در بین مردم بسیار شایع است.

اگر می خواهید در رابطه با این بیماری بیشتر بدانید، با ما همراه باشید. ما در رابطه با تاریخچه، علائم، خطرات و راه حل های درمان این بیماری اطلاعاتی را جمع آوری نموده ایم و امیدواریم برای شما مفید واقع شوند.

آب مروارید چیست؟

آب مروارید چیست؟

بیماری مورد نظر (به انگلیسی: Cataract) سبب ایجاد ناحیه ای مه آلود و کدر در عدسی چشم افراد می شود. وقتی به تازگی به این بیماری مبتلا شوید، ممکن است متوجه تغییرات به وجود آمده در بینایی خود نشوید، اما به مرور زمان دید شما تار شده و در انجام فعالیت های روزانه، رانندگی یا خواندن کتاب، دچار مشکل می شوید. این بیماری جزو آن دسته از بیماری هایی است که با بالا رفتن سن احتمال ابتلا به آن افزایش می یابد و تغییر بینایی شما به محل و اندازه قرار گیری ابر ایجاد شده بستگی دارد.

انواع این بیماری

این بیماری دارای انواع مختلفی است که در ادامه مورد بررسی قرار می گیرند.

• هسته ای: این نوع بیماری، مرکز عدسی را تحت تاثیر قرار می دهد و در ابتدای پیدایش سبب ایجاد نزدیک بینی می شود یا حتی ممکن است به صورت موقتی دید شما در خواندن بیشتر شود. به مرور زمان عدسی زرد رنگ شده و بینایی تیره تر می شود، با پیشرفت این نوع بیماری، ممکن است عدسی حتی قهوه ای رنگ شود.
• قشری یا کورتیکال: این نوع با تحت تاثیر قرار دادن لبه های عدسی، سبب ایجاد تیرگی یا رگه هایی سفید در لبه بیرونی قشر عدسی شده و با گذشت زمان، این رگه ها تا مرکز گسترش می یابند و سبب ایجاد اختلال در مسیر عبور نور از مرکز عدسی می شوند.
• زیرکپسولی: این نوع از بیماری، نسبت به انواع دیگر آن سریع تر پیشرفت کرده و پشت عدسی را درگیر می کند و سبب ایجاد ناحیه ای کوچک و مات می شود که معمولا در نزدیکی پشت عدسی و در مسیر نور است. این نوع سبب کاهش دید در نور شدید خواهد شد، به طوری که افراد دارای این بیماری، در شب ها تابش خیره کننده یا هاله ای در اطراف نورها مشاهده خواهند کرد.
• مادرزادی: ممکن است بعضی از نوزادان با آب مروارید متولد شوند. دلیل این نوع ممکن است ژنتیک باشد یا در اثر عفونت های داخل رحمی ایجاد شود و همیشه بینایی شخص را تحت تاثیر قرار نداده، اما در صورت تاثیرگذاری در بینایی فرد توسط متخصص چشم حرفه ای، بلافاصله برداشته خواهند شد.

عوامل ایجادکننده بیماری

این بیماری در اثر عوامل مختلفی همچون آسیب به چشم، رژیم غذایی نامناسب و سیگار کشیدن ممکن است بروز کند، ما در ادامه به بررسی بعضی از عوامل دیگر خواهیم پرداخت.

• سن: با افزایش سن، پروتئین های درون عدسی تغییر می کنند و سبب ایجاد لکه هایی ابری می شوند. افزایش سن، شایع ترین دلیلی ایجاد این بیماری است.
• داشتن سابقه خانوادگی: اگر در خانواده ای، وجود این نوع بیماری مشاهده شده باشد، افراد آن خانواده در معرض ابتلا به این بیماری خواهند بود.
• قرار گرفتن زیاد در برابر نور شدید خورشید و اشعه ماورا بنفش: افرادی که به طور طولانی مدت در برابر تابش نور خورشید قرار می گیرند یا در معرض تشعشعات مختلفی هستند، بیشتر احتمال دارد به این بیماری مبتلا شوند.
• داروهای شیمیایی: مصرف برخی از داروها نظیر کورتیکواستروئیدها در طولانی مدت خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند.
• دیابت: اشخاص مبتلا به دیابت دو برابر اشخاصی که دیابت ندارند، در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

عوامل کاهنده پیشرفت بیماری

در بین پژوهشگران اختلافات نظر بسیاری وجود دارد و هیچ یک از مطالعات نشان نمی دهند که حتما اقدامات پیشگیرانه ای برای این بیماری وجود خواهد داشت، اما برخی از متخصصان عواملی را پیشنهاد داده اند که ممکن است در پیشگیری از این بیماری مفید واقع شوند.

• عینک آفتابی: وقتی در معرض نور خورشید هستیم، با استفاده از عینک های آفتابی می توانیم راه رسیدن اشعه ماورا بنفش به چشمان خود را مسدود کنیم، این اشعه یکی از عواملی است که به پیشرفت آب مروارید کمک می کند.
• کاهش مصرف سیگار و الکل: مصرف زیاد این دو ماده سبب افزایش خطر ابتلا به آب مروارید می شود، پس با کاهش مصرف آن ها می توانیم سرعت پیشرفت بیماری را کاهش دهیم.
• داشتن وزن مطلوب: با خوردن غذاهای سالم، ورزش کردن و کاهش کالری های مصرفی روزانه، وزن مطلوب خود را حفظ کنیم.
• خوردن غذاهای سالم: غذاهایی مثل اسفناج، تخمه آفتابگردان و بادام که دارای مقادیر زیادی ویتامین E هستند، برای محافظت و تقویت چشم مفید خواهند بود و می توانند از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند.
• معاینه منظم چشم: معاینه چشم سبب می شود که در مراحل اولیه پیدایش بیماری، تشخیص صورت گیرد و درمان انجام پذیرد.

تاریخچه بیماری

این بیماری پیشینه بسیار طولانی دارد و قرن هاست که برای بشر شناخته شده است. عبارت انگلیسی این بیماری از کلمه لاتین Cataracta گرفته شده که به معنی آبشار بوده و احتمالا دلیل این نام گذاری به علت ایجاد هاله ای سفید روی چشم که در آبشار نیز در اثر جاری شدن سریع آب ایجاد می شود، بوده است.

اولین مورد ثبت شده از این بیماری مربوط به مجسمه ای است که در یکی از موزه های قاهره نگهداری می شود و به حدود 2457-2467 قبل از میلاد باز می گردد. این مجسمه چوبی مربوط به یک کشیش بوده که روی چشم چپ او هاله ای سفید مشاهده می شود و به نظر می آید که آب مروارید است.

تاریخچه اولین روش درمانی آن: روش کوچینگ

درمان آب مروارید – روش کوچینگ در گذشته

اولین روش درمانی که برای این بیماری مورد استفاده قرار گرفت، روشی به نام کوچینگ بود. در معابد و مقبره های مصری، تصاویری وجود دارد، بدین صورت که ابزارهای جراحی را نشان می دهند که در این روش به کار گرفته می شدند.

روش انجام این کار توسط ماهارشی سوشروتا، جراح هندی باستان در 800 سال قبل از میلاد نوشته شده است. در این روش با استفاده از یک سوزن، عدسی را به پشت چشم فشار می دانند و عدسی به فضای زجاجیه سقوط می کرد. سپس چشم با کره شفاف آغشته و بانداژ می شد.

در اواخر سلسله «هان غربی» که تا 206 سال پس از میلاد ادامه داشت، این روش به کشور چین انتقال یافت و در آن جا به نام «جین پی شو» شناخته شد. با مرور زمان این روش در سراسر کشور چین گسترش یافت و در طول سلسله تانگ که تا 907 سال پس از میلاد ادامه داشت، با طب سوزنی نیز ترکیب شد. جین پی شو تا سال 1911 که جمهوری چین تشکیل شد، بخشی از عمل های جراحی کشور چین را شامل می شد، اما پس از آن روشی غیر علمی شناخته شد.

روش کوچینگ برای درمان آب مروارید خطرناک و ناموفق بود و در بیشتر موارد عوارض شدیدی به همراه داشت و سبب ایجاد نابینایی کامل می شد.

روش فیکوامولسیفیکاسیون

این روش توسط پزشکی به نام چارلز دی کلمن، در سال 1967 معرفی شد. در این روش بدون نیاز به ایجاد برشی بزرگ در قرنیه چشم، به کمک امواج اولتراسونیک هسته عدسی کریستالی شکسته شده و آب مروارید برداشته می شود. با انجام این روش بیماران می توانند خیلی سریع مرخص شوند و درد زیادی را تجربه نکنند.

علائم آب مروارید

علائم آب مروارید

قبل از مراجعه به دکتر چشم باید بدانید هنگامی که به تازگی به این بیماری مبتلا شده اید، علائم ممکن است قابل توجه نباشند و متوجه آن ها نشوید، اما با افزایش سن و گذشت زمان، علائم بیان شده در ادامه می توانند در یک یا دو چشم شما احساس شوند.

• ایجاد شدن نقاط تار، مه آلود و لکه های کوچکی در دید و بینایی شخص
• کم شدن بینایی در محیط های دارای نور کم و حتی نور بسیار زیاد
• دوبینی در آغاز پیدایش بیماری
• مشاهده شدن هاله ای در اطراف نورهای روشن به ویژه در شب
• سفید یا محو شدن رنگ ها و مایل به زرد رسیدن آنان
• دشوار شدن انجام فعالیت هایی نظیر مطالعه یا تماشای تلویزیون
• کاهش اثرگذاری عینک های قبلی در کمک به بینایی افراد
• جاری شدن اشک، خشکی و خارش چشم
• تضعیف دید در شب

خطرات آب مروارید

لیستی از خطراتی که این بیماری برای انسان می تواند داشته باشد، در ادامه بررسی می شوند:

• حتی با بهبود بیماری، دید نزدیک ضعیف خواهد شد.
• اگر این بیماری درمان نشود، سبب ایجاد گلوکوم و حتی نابینایی خواهد شد.
• ممکن است توانایی رانندگی به مرور زمان مختل شود.

راه حل های درمان خانگی

بیماری آب مروارید و بیماری آب سیاه با عمل جراحی از بین می رود، اما می توان برخی از روش های خانگی را مثال زد که ممکن است در درمان بیماری موثر باشند. البته به یاد داشته باشید برای استفاده از آن ها حتما باید با پزشک خود مشورت کرده و سرخود اقدام به استفاده از آن ها نکنید. یکی از راه های درمان خانگی این بیماری، سرکه سیب است که اثربخشی ثابتی ندارد، اما ممکن است به درمان آن کمک کند، چرا که سیب دارای آنتی اکسیدان هایی است که برای سلامت چشم مفید خواهند بود.

ممکن است بعضی از افراد بگویند که عسل طبیعی می تواند به درمان آب مروارید کمک کند، چرا که دارای خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی است. گیاهان دارویی نیز ممکن است بتوانند پیشرفت این بیماری را کند کنند، اما نمی توانند تاثیری که جراحی بر روند بهبود بیماری می گذارد را ایجاد کنند. مصرف کم آب سبب می شود که بدن دهیدراته شده و سموم در آن جمع شوند، مصرف آب کافی سبب سم زدایی و دفع سموم می شود.

روش های درمان در صورت مراجعه به پزشک

مراجعه به پزشک – درمان آب مروارید

وقتی آب مروارید پیشرفت کند، عدسی چشم تیره تر می شود و نور کمتر می تواند از آن عبور کند و به شبکیه برسد، در این زمان بینایی تار شده و نیاز به درمان احساس خواهد شد. برای درمان بعضی از گونه های آب مروارید توسط پزشک عینک تجویز می شود و استفاده از نور روشن تر هنگام مطالعه کمک خواهد کرد. اما با گذشت زمان و افزایش سن، بهترین گزینه برای درمان بیماری، جراحی خواهد بود.

عمل جراحی

در عمل جراحی این بیماری، عدسی طبیعی چشم با عدسی مصنوعی و پلاستیکی شفاف جایگزین خواهد شد، به این عدسی مصنوعی، ایمپلنت داخلی چشم یا عدسی داخلی چشم می گویند. برای انجام این جراحی، بی حسی موضعی صورت می گیرد و ناحیه چشم بی حس شده و عضلات چشم شل می شوند، سپس پلک ها باز نگه داشته شده و برای این که چشم خشک نشود، به طور مداوم مایعات به آن وارد می شوند.

برش و سوراخی کوچک در بالای قرنیه ایجاد شده و توسط آن عدسی طبیعی خارج و عدسی مصنوعی جایگزین آن خواهد شد. جراحی آب مروارید نیاز به بستری شدن ندارد و به دلیل بی حسی موضعی، بیمار دردی را تحمل نخواهد کرد و به جز نور خورشید قادر به دیدن چیزی نیست.

فیکوامولسیفیکاسیون

اگر شما در سایت فوق تخصص چشم به دنبال روش درمان این بیماری بگردید، خواهید دانست که این روش شکل مدرن جراحی است و در آن کاوشگری کوچک از طرف برشی در انتهای فوقانی قرنیه وارد عدسی می شود و با استفاده از امواج فراصوت یا امواج صوتی با فرکانس بالا به شکستن عدسی های ابری به قطعات کوچک می پردازد، پس از آن طی فرایند آسپیراسیون، قطعات شکسته شده با استفاده از مکش از چشم خارج می شوند. در مرحله بعد عدسی مصنوعی که از پلاستیک تهیه شده است، وارد چشم می شود. این عمل جراحی ۱۵ الی ۳۰ دقیقه زمان می برد.

اگر شما به دنبال یافتن بهترین متخصص چشم برای درمان بیماری های مربوط به چشم و بینایی خود هستید، می توانید به سایت دکتر با من مراجعه کرده و با بسیاری از پزشکان متخصص چشم آشنا شوید و صحبت کنید. دکتر با من یکی از بهترین سایت های موجود در زمینه اطلاعات پزشکی بوده که ارائه دهنده خدمات آنلاین پزشکی از قبیل مشاوره پزشکی و فروش محصولات مورد نیاز درمانی است. جالب توجه است که شما با استفاده از این سایت به صورت ۲۴ ساعته می توانید خدمات و اطلاعات پزشکی را از سراسر ایران دریافت کنید.

کلام آخر

کمتر کسی وجود دارد که ممکن است بیماری آب مروارید به گوشش نخورده باشد. این بیماری همیشه بین افراد سالمند شایع بوده است. در این مقاله اطلاعات کاملی درباره این بیماری جمع آوری کردیم که امیدواریم مورد توجه شما قرار گرفته و پاسخگوی سوالات شما درباره بیماری باشند.

با توجه به اهمیت بسیار زیاد بینایی در فعالیت های روزانه انسان، توجه به بیماری های مربوط به چشم و معاینه چشم به صورت منظم اهمیت دارد.