تصویر شاخص نویسنده: همه چیز راجع به بیماری افسردگی روانی

دکتر زارعی ، با شرکت در دوره های مختلف و بروزی همچون جراحی ستون فقرات، آندوسکوپی تومور و … دارای دانش بروزی بوده؛ و از این بابت در جراحی های ایشون میتوان جدیدترین متد ها و تکنیک های جراحی ۲۰۲۴ را مشاهده نمود تا بهترین نتیجه را از انجام انواع جراحی های مغز و اعصاب بدست آورید.

۳ بهمن ۱۴۰۳ توسط مدیر سایت 0 دیدگاه

همه چیز راجع به بیماری افسردگی روانی

افسردگی روانی : تیم حرفه ای و روانپزشکی دکتر با من به صورت تخصصی در این حوزه فعالیت کرده و در خصوص بسیاری از بیماری های روانپزشکی صحبت نموده و مقالات بسیاری نگارش شده که یکی از مهمترین آنها بیماری افسردگی روانی است پس تا انتهای مطلب همراه ما باشید.

تاریخچه

تاریخچه‌ی بیماری افسردگی روانی به دوران قدیم باز می‌گردد. در قرن نوزدهم، نام “اوتیسم” برای بیماری افسردگی روانی استفاده می‌شد. در دهه‌ی ۱۹۳۰، در کتاب روانپزشکی آمریکایی، برای نخستین بار، نام افسردگی روانی به‌کار گرفته شد. اما تا دهه‌ی ۱۹۸۰، این بیماری به‌طور مستقل شناخته نشده بود و بیشتر به‌صورت یکی از زیرگروه‌های بیماری اسکیزوفرنی شناخته می‌شد.

پس از دهه‌ی ۱۹۸۰ و با پیشرفت‌های علمی و پژوهشی، به‌طور کامل به‌عنوان یک بیماری مستقل شناخته شد و به‌طور رسمی در DSM-III طبقه‌بندی شد. این بیماری با علائم شدید افسردگی، هلاوس و وهم در بیشتر موارد همراه است و نیاز به درمان مراقبتی و دارویی دارد.

مفهوم بیماری دپرشن

افسردگی روانی با وجود علائم افسردگی شدید، با علائم روان پریشی نظیر وهم، خودکشی و گاهی اوقات هلاوس و وسواس همراه است. این بیماری یکی از انواع اختلالات افسردگی است که نیاز به درمان مناسب و مراقبت از بیمار دارد. درمان این بیماری معمولاً شامل داروهای ضدافسردگی و ضدروان‌پریشی، همراه با درمان‌های روانشناختی مثل رواندرمانی و تحلیل رویا است. بهترین روش درمان برای هر فرد بسته به شدت علائم، سابقه بیماری و مشکلات شخصیتی و فردی او متفاوت است.

Depression (major depressive disorder) is a common and serious mental disorder that negatively affects how you feel, think, act, and perceive the world.

افسردگی (اختلال افسردگی اساسی) یک اختلال روانی شایع و جدی است که بر احساسات، تفکر، عمل و درک شما از جهان تأثیر منفی می‌گذارد.

https://www.psychiatry.org/patients-families/depression/what-is-depression

انواع بیماری افسردگی روانی

بیماری افسردگی روانی به چندین نوع تقسیم می‌شود. در ادامه به برخی از این انواع اشاره می‌کنیم:

1- افسردگی روانی با هلاوس: در این نوع از بیماری، علاوه بر علائم شدید افسردگی، هلاوس‌هایی نیز وجود دارد. این هلاوس‌ها ممکن است با واقعیت در تضاد باشند.

2- افسردگی روانی با وهم: در این نوع از بیماری، به جای هلاوس، وهم‌هایی وجود دارد. این وهم‌ها می‌توانند شامل اعتقادات نادرست درباره خود و دیگران و یا توهمات نظیر احساس تعقیب شدن باشند.

3- افسردگی روانی با خودکشی: در این نوع از بیماری، علاوه بر علائم افسردگی شدید، خودکشی نیز در بیمار وجود دارد.

4- افسردگی روانی با وسواس: در این نوع از بیماری، به جای هلاوس و وهم، وسواس‌هایی وجود دارد. این وسواس‌ها ممکن است شامل انجام رفتارهای تکراری و ناراضی کننده و یا خودکشی باشند.

5- افسردگی روانی با خلق و خو: در این نوع از بیماری، علاوه بر علائم افسردگی شدید، تغییرات شدیدی در خلق و خوی بیمار وجود دارد. بیمار ممکن است از احساس خوشحالی و شادی به احساس ناراحتی و افسردگی برود.

با توجه به شدت و نوع علائم، درمان این بیماری با روش‌های مختلفی از جمله داروهای ضدافسردگی و ضدروان‌پریشی، همراه است.

علت بیماری افسردگی روانی

علت بیماری افسردگی روانی (Psychotic Depression) می‌تواند به دلایل گوناگونی باشد، اما عوامل بیماری زایی، ژنتیک، محیطی و شخصیتی از جمله عواملی هستند که می‌توانند به بروز این بیماری کمک کنند.

عوامل بیماری زایی شامل عواملی مانند عفونت‌ها، مسمومیت‌ها و کمبود ویتامین‌ها و مواد مغذی هستند که ممکن است باعث تحریک سیستم عصبی مرکزی شوند و به بروز افسردگی روانی بیشتر کمک کنند.

همچنین، ژنتیک نیز می‌تواند نقشی در بروز این بیماری داشته باشد. برخی از افراد به دلیل وراثت ژن‌های خاصی، در برابر بیماری‌های روانی مانند افسردگی وابستگی بیشتری دارند.

عوامل محیطی مانند استرس، فشار کاری، رابطه با دیگران، مشکلات خانوادگی و مشکلات مالی همچنین می‌توانند به بروز این بیماری کمک کنند.

همچنین، برخی افراد با شخصیت‌های خاص مانند شخصیت وابسته، افسرده یا ناراحت، در معرض خطر بیشتری برای بروز این بیماری هستند.

این بیماری به عنوان یک نوع افسردگی شدید شناخته می‌شود که با علائم افسردگی شدید و تصورات اشتباه (دلیریوم) همراه است. بیماران با این بیماری ممکن است تصور کنند که شنود دارند، احساسات خود را از دست داده‌اند، مورد تعقیب قرار گرفته‌اند یا حتی فکر کنند که مورد تهدید و خطر قرار گرفته‌اند.

با توجه به شدت بالای این بیماری، درمان آن به دلیل دشواری‌هایی که دارد، چالش‌های خود را دارد. اما درمان‌هایی مانند داروهای ضدافسردگی، ضدروان‌پریشی و روان‌درمانی می‌توانند بهبود بیماری را ایجاد کنند. با درمان مناسب و به موقع، افراد مبتلا به افسردگی روانی قادر به بهبودی و بازگشت به زندگی عادی خود هستند.

علائم افسردگی روانی (Psychotic Depression)

این علائم شامل موارد زیر است:

۱- تبدیل شدن به یک فرد بسیار ناامید، ناراحت و محروم از شادی و لذت.

۲- احساس کاهش انرژی، خستگی و بی‌حالی.

۳- از دست دادن شناخت برای اینکه چگونه به عملکرد زندگی خود پرداخته و کارهای روزمره انجام دهد.

۴- احساس خودکشی و نداشتن امید به آینده.

۵- دچار بیماری‌های جسمی شدید مثل سردرد و درد‌های قلبی و گاهی اوقات نارسایی مزمن در کارکرد اعضای بدن.

۶- تغییرات خواب مانند بیشتر خوابیدن یا بی‌خوابی.

۷- تغییر در رفتار، فکر و تصمیم‌گیری های فردی.

۸- تغییر در نحوه تفکر و تمایل به بیش‌اندیشی و افکار منفی.

در صورت تجربه چنین نشانه‌هایی، بهتر است به یک روانشناس و یا دکتر روانکاو در تهران مراجعه کرده و درمان را به موقع شروع کنید.

برای تشخیص دقیق نوع بیماری بهتر است به دکتر روانپزشک در سایت دکتر با من مراجعه نمایید.

راه های پیشگیری از علائم (Psychotic Depression)

افسردگی روانی (Psychotic Depression) شرایطی است که شامل علائم روانی عمیق و علائم دیگر مانند توهمات و وسواس است. برای پیشگیری از این شرایط می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

  1. مراجعه به پزشک: در صورتی که علائم افسردگی و روانی مشاهده می کنید، باید به پزشک مراجعه کنید تا درمان مناسب از جمله داروها و درمان های روانشناختی را تجویز کند.
  2. مداوای موازی: درمان موازی با درمان پزشکی نظیر ورزش، ماساژ، روش های آرامش بخش و غیره می تواند در پیشگیری از افسردگی روانی مفید باشد.
  3. مراقبت از خود: در ایجاد و حفظ سلامت روانی، مراقبت از خود بسیار مهم است. برای این منظور باید بهترین روش های مراقبت از بدن و ذهن را به کار گیرید.
  4. ارتباط با دیگران: ارتباط با دیگران و تعامل با خانواده و دوستان می تواند در بهبود حالت روحی شما مفید باشد.
  5. استراحت کافی: استراحت کافی و خواب به میزان کافی برای بهبود روحی شما مفید است.
  6. خوردن مواد غذایی سالم: مصرف مواد غذایی سالم، ویتامین ها و مواد معدنی مهم برای سلامت روحی است.
  7. مراقبت از بیماری های مرتبط با روحیه: برای پیشگیری از افسردگی روانی، باید از بیماری های مرتبط با روحیه افسردگی مانند اضطراب و استرس مراقبت کنید.

با انجام این اقدامات، می توانید از بروز افسردگی روانی جلوگیری کنید و سلامت روانی خود را حفظ کنید.

راه های تشخیص این بیماری

افسردگی روانی (Psychotic Depression) یک بیماری روانی است که شامل نشانه هایی از افسردگی شدید و اختلالات دلیریومی می شود. برخلاف افسردگی عادی، افراد مبتلا به افسردگی روانی ممکن است هالوسیناسیون ها و وهم دیداری داشته باشند. همچنین ممکن است احساس ناراحتی و ترس شدیدی در برابر واقعیت داشته باشند و حتی با ایده های خودکشی طرف باشند.

تشخیص افسردگی روانی بر اساس تاریخچه بیماری، علائم حاضر و بررسی وضعیت روانی افراد تعیین می شود. برای درمان این بیماری از داروهای ضدافسردگی و ضد روان پریشی استفاده می شود. همچنین درمان های روانشناختی مثل روان درمانی نیز می تواند بهبود وضعیت بیمار را تسریع کند. به دلیل خطر خودکشی در افراد مبتلا به دپرشن حاد، مراقبت های پایدار و مستمر بسیار مهم است.

به طور کلی، بیماران با دپرشن شدید نیاز به درمان مستمر دارند تا بهبود وضعیت آن حفظ شود. این درمان می تواند شامل داروهای ضدافسردگی، ضد روانپریشی و آرامبخش ها باشد. همچنین روش های روان درمانی مانند روان درمانی شناختی رفتاری (CBT) و درمان روان شناختی (Psychotherapy) می تواند به شدت بهبود وضعیت بیمار کمک کند.

همچنین برای کاهش خطر خودکشی در افراد با افسردگی روانی، نیاز است که افراد اطراف آنها و مراقبین بیمار با او در ارتباط باشند و نشانه های خطرناک را شناسایی کنند.

راه های درمان افسردگی روانی

افسردگی یکی از مشکلات شایع روانی است که باعث کاهش کیفیت زندگی و عملکرد فردی می‌شود. برای درمان این بیماری ، روش‌های متنوعی وجود دارد که می‌توان به برخی از آن‌ها اشاره کرد:

1- مشاوره روان‌شناختی: مشاوره با یک روان‌شناس می‌تواند به کاهش علائم افسردگی کمک کند. در این نوع درمان، فرد با یک مشاور، به بررسی علائم و عوامل موثر در افسردگی می‌پردازد و راه‌های مقابله با آن را یاد می‌گیرد.

2- درمان دارویی: در برخی موارد، پزشکان ممکن است داروهای ضدافسردگی را به عنوان یک راه حل پیشنهاد کنند. این داروها معمولاً با کاهش علائم افسردگی و افزایش خلقی و کارایی فرد کمک می‌کنند.

3- ورزش و فعالیت‌های مرتبط

داروهای رایج تجویز پزشک برای این  بیماری

درمان افسردگی روانی (که به آن افسردگی عمده یا بالینی نیز گفته می‌شود)، معمولاً ترکیبی از روان‌درمانی و دارو درمانی است. در بخش دارویی، پزشکان متخصص روانپزشکی بسته به شدت علائم، وضعیت جسمی و سابقه بیمار، داروهای مختلفی را تجویز می‌کنند. این داروها معمولاً در یکی از چند گروه اصلی ضدافسردگی قرار می‌گیرند که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم.

یکی از رایج‌ترین گروه‌های دارویی مورد استفاده برای درمان افسردگی، مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) هستند. این داروها شامل فلوکستین، سرترالین، سیتالوپرام، پاروکستین و اس‌سیتالوپرام می‌شوند. داروهای این گروه نسبت به سایر داروهای ضدافسردگی عوارض کمتری دارند و معمولاً به عنوان گزینهٔ اول درمان انتخاب می‌شوند. آن‌ها با افزایش میزان سروتونین در مغز باعث بهبود خلق‌وخو، افزایش انرژی و کاهش احساس غم می‌شوند.

در مواردی که SSRIs به‌تنهایی مؤثر نباشند، یا در صورت وجود علائم خاصی مانند دردهای جسمی همراه با افسردگی، ممکن است پزشک از گروهی دیگر به نام مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین (SNRIs) استفاده کند. داروهایی مانند دولوکستین و ونلافاکسین در این گروه قرار دارند. این داروها علاوه بر سروتونین، روی نوراپی‌نفرین نیز اثر می‌گذارند و در برخی بیماران مؤثرتر واقع می‌شوند.

اگر افسردگی به درمان‌های معمول پاسخ ندهد یا بیمار دچار علائم شدیدتری باشد، ممکن است از داروهای قدیمی‌تری مانند ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای (TCAs) استفاده شود. این داروها مانند آمی‌تریپتیلین و نورتریپتیلین، تأثیر خوبی دارند اما به دلیل عوارض جانبی بیشتر، کمتر به‌عنوان گزینه اول توصیه می‌شوند.

در موارد خاصی، خصوصاً وقتی افسردگی به درمان‌های مرسوم پاسخ ندهد، از مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز (MAOIs) استفاده می‌شود. این داروها تأثیرگذاری خوبی دارند اما به دلیل تداخلات غذایی و دارویی خطرناک، نیازمند مراقبت دقیق و رعایت رژیم غذایی خاصی هستند.

گروهی دیگر از داروهای ضدافسردگی که با مکانیسم متفاوتی عمل می‌کنند، ضدافسردگی‌های غیرمعمول نام دارند. از جمله آن‌ها می‌توان به بوپروپیون (که برای افسردگی و ترک سیگار استفاده می‌شود)، ترازودون (که اغلب برای بهبود خواب در بیماران افسرده تجویز می‌شود) و میر‌تازاپین (که برای بیمارانی با بی‌خوابی یا کاهش وزن مناسب است) اشاره کرد.

در برخی بیماران، خصوصاً آن‌هایی که به درمان‌های رایج پاسخ نمی‌دهند یا دچار اختلالات خلقی مانند اختلال دوقطبی هستند، روانپزشک ممکن است از داروهای کمکی مانند لیتیم، آریپیپرازول یا لاموتریژین نیز استفاده کند.

در نهایت باید تأکید کرد که مصرف داروهای ضدافسردگی باید حتماً تحت نظر پزشک باشد، چرا که انتخاب داروی مناسب، تنظیم دوز، پیگیری واکنش‌های بدن و کنترل عوارض جانبی نیاز به ارزیابی مداوم و دقیق دارد. همچنین برای رسیدن به بهترین نتیجه، دارو درمانی معمولاً باید با روان‌درمانی همراه باشد.

نتیجه گیری

ما در این مقاله راجع به درمان افسردگی اساسی و هر آنچه شما بدان نیاز دارید صحبت کرده ایم تا بتوانید به خوبی از پس آن برآیید و به راحتی نیز با بهترین دکتر روانپزشک آن را در سایت دکتر با من نوبت، درمان کنید.

شیوه ی اخذ نوبت در این سایت بدین شکل است که شما می توانید وارد سایت شده و سپس نام تخصص و دکتر مدنظر خود را جستجو کرده و در آنجا با توجه به تخصص پزشک نوبت خود را اخذ و ثبت نمایید.

سوالات متداول

افسردگی روانی چه تفاوتی با افسردگی معمولی دارد؟

افسردگی روانی نوعی شدیدتر از افسردگی اساسی است که علاوه بر علائم رایج مانند غم، ناامیدی، بی‌انرژی بودن و اختلال خواب، شامل نشانه‌های روان‌پریشی مانند هذیان (وهم) یا توهم (هلاوس) نیز می‌شود. این علائم معمولاً بیمار را از درک واقعیت دور می‌کند و نیاز به درمان فوری و تخصصی دارد.

آیا افسردگی روانی قابل درمان است؟

بله. با استفاده از ترکیبی از داروهای ضدافسردگی، ضدروان‌پریشی و روان‌درمانی تخصصی، بسیاری از بیماران بهبود می‌یابند و می‌توانند به زندگی عادی بازگردند. درمان زودهنگام و پیگیری منظم نقش حیاتی دارد.

آیا افراد مبتلا به افسردگی روانی خطرناک هستند؟

این افراد ممکن است در دوره‌های حاد بیماری دچار افکار یا اقدام به خودکشی شوند یا رفتارهای آسیب‌زننده به خود داشته باشند. به همین دلیل، نظارت مستمر پزشک و خانواده بسیار ضروری است. در موارد شدید ممکن است بستری در بیمارستان روانپزشکی نیاز باشد.

چه عواملی خطر ابتلا به افسردگی روانی را افزایش می‌دهد؟

عوامل ژنتیکی، سابقه خانوادگی اختلالات روانی، استرس شدید، مصرف مواد مخدر یا الکل، بیماری‌های مزمن و شخصیت‌های خاص (مانند شخصیت‌های افسرده یا وابسته) می‌توانند خطر ابتلا را افزایش دهند.