اختلال ارتباط اجتماعی از علت تا درمان
تیم تخصصی و روانپزشکی دکتر با من در خصوص بیماری های مختلف روانی و نوبت دهی پزشکی فعالیت گسترده دارد و هدف آن ارتقای سطوح درمانی و پزشکی جامعه است. یکی از این بیماری ها، اختلال ارتباط اجتماعی یا پراگماتیک است، که در این مطلب به طور کامل برای شما توضیح داده ایم تا بتوانید به خوبی در این خصوص آگاه باشید. در نتیجه پیشنهاد می کنیم تا انتهای مطلب همراه ما باشید.
تاریخچه بیماری
تاریخچه اختلال ارتباط اجتماعی به دوران باستان برمی‌گردد، اما به عنوان یک بیماری روانی و عصبی به‌طور رسمی تا دهه ۱۹۵۰ شناخته نشده بود. اولین توصیف این بیماری در سال ۱۹۵۱ توسط روانشناس آمریکایی هاری سولومن صورت گرفت. او این بیماری را با نام “اختلال رفتار اجتماعی” شناخت و آن را به عنوان یکی از اختلالات روانی شناساند.در دهه ۱۹۶۰، مفهوم اختلال ارتباط اجتماعی به عنوان یکی از اختلالات روانی و اجتماعی پذیرفته شد و محققان بیشتری در این زمینه فعالیت کردند.در دهه ۱۹۸۰، اختلال ارتباط اجتماعی به عنوان یکی از اختلالات طیف اوتیسم شناخته شد و در رده بندی روانشناسی و اختلالات رفتاری ثبت شد.در سال‌های اخیر، با پیشرفت تحقیقات علمی و نظریه‌پردازی‌های جدید در زمینه روانشناسی و علوم اعصاب، درک ما از اختلال ارتباط اجتماعی بهبود یافته است و روش‌های درمانی موثرتری برای این بیماری ارائه شده است. امروزه، توجه بیشتری به این مسئله شده و آگاهی بیشتری در جامعه و حتی در محیط‌های آموزشی و درمانی نسبت به این بیماری وجود دارد.مفهوم اختلال ارتباط اجتماعی چیست؟
علت اختلال ارتباط اجتماعی چیست؟
اختلال ارتباط اجتماعی یکی از اختلالات روانشناختی است که در آن فرد دچار مشکلاتی در برقراری و حفظ روابط اجتماعی می‌شود. این اختلال معمولاً در دوران کودکی شروع می‌شود و در صورت عدم درمان، ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد و باعث مشکلاتی در زندگی اجتماعی و شغلی فرد شود.علائم این اختلال شامل دشواری در برقراری ارتباطات اجتماعی، عدم توانایی در درک و استفاده از زبان بدن، مشکلات در مکالمه و گفتگو، اضطراب اجتماعی در مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی جدید و کاستی در توانایی همکاری با دیگران است.درمان این اختلال شامل روش‌هایی مانند مشاوره روانشناختی، آموزش مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی، مداخله‌های دارویی و ترکیبی از این روش‌ها می‌شود.علائم اختلال ارتباط اجتماعی چیست؟
-
- دشواری در برقراری ارتباط با دیگران، از جمله مشکل در شروع و حفظ مکالمات
-
- عدم توانایی در درک و استفاده از زبان بدن و نواحی غیرکلامی ارتباطی، مانند ابراز احساسات و انتقال اطلاعات از طریق چشمک زدن، اشاره و غیره
-
- مشکلات در مکالمه و گفتگو، از جمله تکرار کلمات و عبارات، بیان مفاهیم نامرتبط، استفاده از صداهای تکراری و تکلم طولانی و یکنواخت
-
- اضطراب و نگرانی در مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی جدید، مانند جلسات گروهی، مراسم رسمی و رویدادهای اجتماعی
-
- کاستی در توانایی همکاری با دیگران و برقراری روابط سالم در محیط کاری و اجتماعی.
راه های پیشگیری از اختلال ارتباط اجتماعی چیست؟
-
- حضور در فعالیت‌های اجتماعی: شرکت در فعالیت‌های گروهی، مثل ورزش، گردش، دیدار با دوستان و خانواده و شرکت در رویدادهای اجتماعی، می‌تواند به کاهش احساس انزوا و تنهایی کمک کند.
-
- رعایت اصول ارتباطی: آموزش مهارت‌های ارتباطی، مانند توجه به نظرات دیگران، بهره‌گیری از صحبت کردن به صورت مستقیم و صادقانه، گوش دادن به مخاطب و صرف وقت در ارتباط با دیگران، می‌تواند به افزایش مهارت‌های ارتباطی کمک کند.
-
- کاهش استفاده از رسانه‌های اجتماعی: استفاده بیش از حد از رسانه‌های اجتماعی ممکن است باعث کاهش میزان تعاملات اجتماعی شود. این رویکرد را می‌توان با تنظیم زمان استفاده از رسانه‌های اجتماعی و افزایش فعالیت‌های جایگزین بهبود بخشید.
-
- مراجعه به روانپزشک: اگر شما با مشکلات ارتباطی جدی روبه‌رو هستید، بهتر است که با روانپزشک خود مشورت کنید. او می‌تواند نظریه‌های درمانی، شامل روان درمانی و گروه درمانی را توصیه می کنیم.
چه افرادی بیشتر درگیر اختلال ارتباط هستند؟
اختلال ارتباط اجتماعی می‌تواند برای هر فردی رخ دهد، اما برخی افراد در برابر این بیماری بیشتر در معرض خطر هستند. این افراد عبارتند از:-
- افرادی که دچار اضطراب و افسردگی هستند.
-
- افرادی که از دوران کودکی با مشکلات ارتباطی روبرو شده‌اند.
-
- افرادی که توانایی ارتباط با دیگران را ندارند یا در محیط‌های اجتماعی توانایی تعامل ندارند.
-
- افرادی که با مشکلات روانی مانند اختلالات اضطرابی، افسردگی، اختلال وسواسی-جبری و اختلالات شخصیتی روبرو هستند.
-
- افرادی که به علت شرایط زندگی خاصی مانند مهاجرت، تغییر محل کار یا تحصیل، جدایی از خانواده و دوستان و … با محیط اطراف خود آشنایی ندارند.
-
- افرادی که از نوع شخصیتی خودکامگی، شخصیت نارسا، شخصیت توجه‌به-خود و شخصیت پرخاشگری برخوردارند.
معرفی انواع اختلال ارتباط اجتماعی
اختلال ارتباط اجتماعی به شکل‌های مختلفی می‌تواند رخ دهد. برخی از انواع این اختلالات عبارتند از:-
- اختلال وسواسی-جبری: در این نوع اختلال، فرد مجبور به انجام کارهای خاص و تکراری است و این می‌تواند منجر به اختلال در ارتباط با دیگران شود.
-
- اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی: فردی که دچار این نوع اختلال است، به سختی می‌تواند توجه خود را به موضوعاتی که در گفت‌وگوی اجتماعی مطرح می‌شود، متمرکز کند.
-
- اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی-نارسایی اجتماعی: در این نوع اختلال، فرد دچار نقص توجه و بیش‌فعالی است و این می‌تواند باعث مشکلاتی در تعامل با دیگران شود.
-
- اختلال شخصیت مرزی: در این نوع اختلال، فرد دچار مشکلاتی در تنظیم احساسات و روابط با دیگران است و ممکن است با عدم توانایی در برقراری روابط صمیمانه و احساسی روبرو شود.
-
- اختلالات اضطرابی: در برخی از اختلالات اضطرابی مانند اختلال اضطراب اجتماعی، فرد دچار نگرانی‌ها و ترس‌هایی مرتبط با موقعیت‌های اجتماعی می‌شود و این می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در تعامل با دیگران شود.
راه های تشخیص بیماری اختلال ارتباط اجتماعی
درمان اختلال ارتباط اجتماعی به چه صورت است؟
پس از تشخیص اختلال ارتباط اجتماعی، روش‌های درمانی برای کاهش علائم و بهبود رفتار فرد در محیط‌های اجتماعی وجود دارد. برخی از روش‌های معمول درمان این اختلال عبارت‌اند از:-
- روان‌درمانی شناختی رفتاری (CBT): در این روش درمانی، به بیماران آموزش داده می‌شود که چگونه با موقعیت‌های اجتماعی مختلف برخورد کنند و از مهارت‌های ارتباطی مناسب برای بهبود تعاملات اجتماعی استفاده کنند.
-
- درمان دارویی: در برخی موارد، داروها می‌توانند برای بهبود علائم اختلال ارتباط اجتماعی موثر باشند. این داروها معمولاً شامل آنتی‌استیمولانت‌ها، آنتی‌اضطرابی‌ها و ضدافسردگی‌ها هستند.
-
- مشاوره خانواده: اعضای خانواده می‌توانند با شناخت بهتر نیازها و مشکلات فرد مبتلا به اختلال ارتباط اجتماعی، بهبود تعاملات خود با فرد را داشته باشند و از او حمایت کنند.
-
- آموزش مهارت‌های اجتماعی: افراد با اختلال ارتباط اجتماعی ممکن است نارسایی در مهارت‌های ارتباطی داشته باشند. آموزش مهارت‌های اجتماعی می‌تواند به فرد کمک کند تا مهارت‌های ارتباطی خود را بهبود بخشد و با موقعیت‌های اجتماعی مختلف بهتر برخورد کند.