بیماری اوتیسم چیست و چه علائمی دارد؟
- فروردین ۲۸, ۱۴۰۲
- 0 لایک
- 310 بازدید
- 0 دیدگاه
اختلال اوتیسم یکی از اختلالات نورو تایپیک است که تاریخچه‌ی آن به دهه ۱۹۴۰ میلادی بازمی‌گردد. در سال ۱۹۴۳، پزشک کودکان لئو کانر به همراه همکارش در یک مقاله‌ی علمی با عنوان “نوعی نقص عصبی در کودکان”، این اختلال را به عنوان یک مجموعه از علائم شناخته و توصیف کردند که شامل مشکلات در تعاملات اجتماعی، ارتباطات غیرعادی، و الگوهای رفتاری تکراری و محدود بود.
در دهه‌های بعد، با پیشرفت تحقیقات، شناخت این اختلال و تشخیص آن بهبود یافت و در سال ۱۹۸۰، در رده‌بندی رسمی بیماری‌های روانی، به عنوان یک اختلال نورو تاپیک به نام “اختلالات اطیاب” شناخته شد که شامل اختلالات متفاوتی از جمله اوتیسم، سندرم آسپرگر و سایر اختلالات شناختی است.
هم‌اکنون، این اختلال به عنوان یکی از اختلالات عصبی شایع در جوامع دنیا شناخته می‌شود و تلاش‌های فراوانی برای شناخت بهتر و درمان این اختلال انجام می‌شود.
مفهوم بیماری اختلال اوتیسم
اختلال طیف اوتیسم یا همان اختلال آسپرگر یکی از اختلالات نورو تایپیک است که شامل سه شکل مختلف سندرم آسپرگر، اوتیسم کلاسیک و سندرم رت می‌شود. این اختلال مغزی که اغلب در دوران کودکی شروع می‌شود، با مشکلاتی در ارتباطات اجتماعی، الگوهای رفتاری تکراری و محدود، و مشکلات در ارتباط با محیط پیرامون همراه است.
علل دقیق این اختلال هنوز مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد ژنتیک، محیط و ترکیبی از این دو عامل می‌تواند در ظهور این اختلال نقش داشته باشد. درمان این اختلال شامل مداخلات رفتاری و آموزشی، داروهای مختلف و مشاوره است.
علت بیماری اوتیسم چیست؟
علت دقیق این بیماری هنوز به طور کامل مشخص نشده است. با این حال، برخی از مطالعات نشان داده‌اند که عوامل ژنتیکی، محیطی و ترکیبی از این دو ممکن است در ظهور این اختلال نقش داشته باشند.
بیشترین شواهدی که برای نقش ژنتیک در ایجاد بیماری اوتیسم وجود دارد، به وجود خانواده‌هایی اشاره دارد که در آنها بیماری اوتیسم بیشتر مشاهده شده است. همچنین، مطالعات ژنتیکی نشان داده‌اند که ژن‌های خاصی نیز با این بیماری مرتبط هستند.
علاوه بر عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی نیز می‌توانند در ظهور این بیماری نقش داشته باشند. به عنوان مثال، ممکن است عواملی مانند عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی در دوران بارداری، مصرف داروهای خاص، مواجهه با مواد شیمیایی مضر و تغذیه نامناسب به ظهور این بیماری کمک کنند.
به طور کلی، به دلیل پیچیدگی بالای این اختلال، علت دقیق آن هنوز به طور کامل مشخص نشده است و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
انواع بیماری اوتیسم چیست؟
انواع این بیماری شامل سه دسته اصلی سندرم آسپرگر، اوتیسم کلاسیک و سندرم رت می‌شود.
- سندرم آسپرگر: در این نوع، کودکان معمولاً دارای هوش بالایی هستند، اما مشکلاتی در ارتباط با دیگران و همچنین درک عواطف دارند. این کودکان به صورت معمول دارای علامت خاصی مانند تکرار عملیات یا حرکات و عدم توانایی در تفکیک واژه‌های مجرد از یکدیگر هستند.
- اوتیسم کلاسیک: در این نوع بیماری، کودکان دارای مشکلات عمده‌ای در ارتباط با دیگران هستند و نمی‌توانند درک درستی از عواطف دیگران را داشته باشند. علاوه بر این، آنها معمولاً مشکلاتی در زبان دارند و نمی‌توانند به درستی صحبت کنند.
- سندرم رت: در این نوع، کودکان دارای مشکلاتی در ارتباط با دیگران هستند، اما در مواردی می‌توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند. این کودکان معمولاً دارای تکرار عملیات و حرکات خاصی هستند و در مواردی مشکلاتی در زبان دارند.
به طور کلی، علائم بیماری اوتیسم بسته به نوع آن متفاوت است و برای تشخیص دقیق و درمان صحیح آن نیاز به مشاوره پزشک گفتاردرمان و بهترین دکتر فوق تخصص مغز و اعصاب است.
علائم بیماری اوتیسم
علائم بیماری اوتیسم بسته به نوع آن و شدت آن متفاوت است. در ادامه، علائم عمومی بیماری اوتیسم را ذکر می‌کنیم:
- مشکلات در ارتباط با دیگران: افراد مبتلا به بیماری اوتیسم معمولاً مشکلاتی در برقراری ارتباط با دیگران دارند و می‌توانند خجالتی یا متمایل به انزوا باشند.
- نارسایی در تفهیم عواطف دیگران: این افراد معمولاً مشکلاتی در درک عواطف دیگران دارند و نمی‌توانند به درستی با آنها همدردی کنند.
- مشکلات در زبان: افراد مبتلا به بیماری اوتیسم ممکن است مشکلاتی در زبان داشته باشند و نتوانند به درستی صحبت کنند یا بیان کنند که چه می‌خواهند.
- تکرار عملیات و حرکات: افراد مبتلا به این بیماری معمولاً تکرار عملیات و حرکات خاصی دارند که می‌تواند شامل حرکات دست و صورت، تکرار واژه‌ها و جملات یا موارد دیگری باشد.
- علاقه به چیزهای خاص: بسیاری از افراد مبتلا به بیماری اوتیسم علاقه خاصی به چیزهای خاصی مانند اسباب‌بازی‌های خاص یا رنگ‌های خاص دارند.
اگر شما یا کودک شما دارای چنین علائمی هستید، بهتر است به دکتر گفتار درمانی یا متخصص کار درمانی توجه کنید تا بهترین درمان ممکن برای شما تعیین شود.
راه های پیشگیری از بیماری اوتیسم
پیشگیری از اوتیسم یک موضوع مورد بحث و تحقیق بسیاری در علم پزشکی است و همچنان موضوعی مورد بررسی قرار می‌گیرد. در ادامه، راه‌هایی که برای پیشگیری از اوتیسم پیشنهاد می‌شوند را ذکر می‌کنیم:
- واکسیناسیون: یکی از راه‌های مهم پیشگیری از این بیماری، واکسیناسیون در برابر بیماری‌هایی است که می‌تواند در ابتدای زندگی و در دوران کودکی، از جمله واکسن‌های خاص مخصوصاً واکسن واکنش آنفلوانزایی (MMR)، انجام شود.
- مصرف مکمل‌های غذایی: مصرف مکمل‌های غذایی حاوی ویتامین‌هایی مانند ویتامین D و مکمل‌های حاوی اسید فولیک و امگا-۳ می‌تواند به بهبود سلامتی عمومی کودکان و پیشگیری از بروز اوتیسم کمک کند.
- رعایت تغذیه مناسب در دوران بارداری: رعایت تغذیه مناسب در دوران بارداری و مصرف مکمل‌هایی که حاوی اسید فولیک و ویتامین D هستند، می‌تواند به پیشگیری از بروز اوتیسم کمک کند.
- کاهش تماس با مواد شیمیایی ضدعفونی کننده: کاهش تماس با مواد شیمیایی ضدعفونی کننده می‌تواند به پیشگیری از بروز بیماری اوتیسم کمک کند. برای این منظور می‌توانید از مواد طبیعی و بدون مواد شیمیایی برای تمیز کردن خانه و لباس کودک استفاده کنید.
استفاده از مکمل‌های غذایی، کاهش تماس با مواد شیمیایی و واکسیناسیون در برابر بیماری‌هایی که می‌تواند در دوران کودکی به وجود آید، می‌تواند به پیشگیری از بروز بیماری اوتیسم کمک کند. همچنین در صورت تشخیص اولیه بیماری، درمان سریع و مناسب و همچنین ارائه مراقبت‌های پزشکی و روان‌شناختی به بیماران می‌تواند در بهبود وضعیت آنها موثر باشد. به همین دلیل، تشخیص و درمان سریع و مناسب بیماری اوتیسم بسیار مهم است و باید به این موضوع توجه کرد.
چه اشخاصی بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند؟
اشخاصی که در خانواده‌هایی با تاریخچه بیماری اوتیسم وجود دارد، افرادی که دچار مشکلات خاصی مثل ناتوانی‌های حرکتی، مشکلات توجه، اختلالات خواب و مشکلات گویایی هستند و همچنین کودکانی که در دوران نوزادی و کودکی شاهد اختلالات در توسعه زبان و ارتباطات اجتماعی خود هستند، بیشتر در معرض خطر بروز بیماری اوتیسم هستند.
علاوه بر این، جنین‌هایی که در دوران بارداری با تحریکات محیطی زیادی مثل عفونت، استرس و مصرف برخی داروها مواجه شده‌اند، نیز بیشتر در معرض خطر بروز اوتیسم هستند.
چه عواملی این بیماری را تشدید می کند؟
عوامل مختلفی می‌توانند بیماری اوتیسم را تشدید کنند. این عوامل شامل موارد زیر می‌شوند:
- استرس و اضطراب
- عوارض جانبی برخی داروها
- مصرف مواد مخدر و الکل
- نبود سرپرست و مراقبت‌های مناسب
- مشکلات خانوادگی و اجتماعی
- عوارض جانبی برخی درمان‌های دارویی
- نبود تحرک و فعالیت بدنی مناسب
- نبود تغذیه سالم و متنوع
- مواجهه با تحریکات محیطی شدید، مانند نورهای خیره‌کننده و صداهای شدید
با مدیریت این عوامل و ارائه درمان‌های مناسب، می‌توان به کاهش علائم بیماری اوتیسم و بهبود وضعیت بیماران کمک کرد.
راه های تشخیص بیماری اوتیسم
روش‌های تشخیص این بیماری عبارت‌اند از:
- ارزیابی توسعه‌ای: در این روش، مشخص می‌شود که کودک در زمینه‌هایی مانند زبان، توانایی‌های اجتماعی، ارتباط بصری و توانایی‌های حرکتی چه وضعیتی دارد.
- مصاحبه با خانواده: پرسشنامه‌هایی از خانواده برای بررسی علائم و شیوع بیماری به کار می‌روند.
- ارزیابی شناختی: در این روش، توانایی‌های شناختی، از جمله توجه، حافظه، تفکر و مهارت‌های حل مسئله کودک بررسی می‌شوند.
- ارزیابی تشدید بیماری: در این روش، با توجه به شدت علائم بیماری، وضعیت کودک تشخیص داده می‌شود.
- تشخیص پزشکی: با توجه به علائم بیماری، بررسی تاریخچه پزشکی، بررسی داروهای مصرفی و انجام آزمایشات، تشخیص بیماری صورت می‌گیرد.
همه این روش‌ها می‌توانند در تشخیص این بیماری مفید باشند و روانپزشک و متخصصان مغز و اعصاب با ترکیب چندین روش برای تشخیص بیماری به نتیجه دقیق‌تری برسند.
روش های درمان بیماری اوتیسم چیست؟
برای درمان بیماری اوتیسم، روش‌های مختلفی وجود دارند که به طور معمول ترکیبی از آنها استفاده می‌شود. به عنوان مثال:
- درمان شناختی-رفتاری: در این روش، کودکان با بیماری اوتیسم به تمرینات شناختی و رفتاری تحت نظر متخصصین مشغول می‌شوند تا بتوانند مهارت‌های ارتباطی، تفکر و حل مسئله خود را بهبود بخشند.
- درمان گفتاری: در این روش، کودکان با بیماری اوتیسم با کمک متخصصین، مهارت‌های گفتاری خود را بهبود می‌بخشند.
- درمان تحت فشار: در این روش، تحت فشار قرار دادن کودکان با بیماری اوتیسم به منظور کاهش تحریک‌های بیش‌ازحد مغزی انجام می‌شود.
- درمان دارویی: برخی داروها می‌توانند برای کاهش برخی از علائم بیماری اوتیسم مفید باشند، اما تصمیم‌گیری در مورد مصرف دارو بهتر است با پزشک مشاوره شود.
- درمان ارتباطی: در این روش، به والدین و خانواده‌ها آموزش داده می‌شود که چگونه باید با کودکان خود که اوتیسم دارند، ارتباط برقرار کنند.
- درمان شناختی: در این روش، کودکان با بیماری اوتیسم آموزش می‌بینند که چگونه با مشکلات خود مثل تنش‌های احساسی، سبک زندگی و مشکلات تعاملی دست و پنجه نرم کنند.
استفاده از ترکیبی از این روش‌ها می‌تواند به کودکان با بیماری اوتیسم کمک کند تا مهارت‌های ارتباطی،شناختی و رفتاری بهبود یابد.
نتیجه گیری
ما در این مقاله در خصوص بیماری اوتیسم هر آنچه نیاز است بدانید را گفته ایم. در واقع هدف این است که شما اطلاعات لازم را در این خصوص داشته باشید. علاوه بر این شما می توانید به راحتی در سایت دکتر با من نوبت اینترنتی خود را اخذ کنید.
بدین شکل که وارد سایت می شوید و دکتر مورد نظر یا تخصص را جستجو نموده و با مشاهده پروفایل نوبت اینترنتی خود را اخذ کنید.
منابع
دیدگاه خود را درج کنید