زمانی که DNA سلول های سالم آسیب ببیند و باعث تغییر سلول‌ها شود به طوری که خارج از کنترل رشد کنند باعث ایجاد تشکیل توده میشود. این تومور ها یا سرطانی هستند و یا خوش خیم. در تومور سرطانی بدخیم هست که اگر رشد و به تمام قسمت‌های بدن سرایت کند و درمان و تشخیص به موقع صورت نگیرد تهدید جدی ایجاد می‌‎کند که به آن متاستاز می‌گویند. اگر تومور رشد کند اما به نقاط دوردست بدن گسترش نیابد و کل بدن را درگیر نکند به این تومور ها، تومور خوش خیم می گویند. تومور دسموئید تقریبا در هر نقطه از بافت نرم بدن می‌تواند ایجاد شود. افراد انواع علائمی که از تومور دارند به محل شروع و اندازه تومور بستگی دارد.

تومور دسموئید چیست؟

تومور‌های دسموئید به نوعی تومور‌های بافت‌ نرم هستند که منشأشان بافت فیبری هست که مربوط به سرطان های بافت همبند به نام سارکوم هستند، اما تومور‌های دسموئید سرطانی نیستند چون به سایر‌ بخش‌های بدن گسترش نمی‌یابند. تومور‌های دسموئید می‌توانند در‌ هر‌ جای بدن ایجاد شوند چون بافت فیبری در هر جای بدن یافت می‌شود.تومور‌های دسموئید اگر به کندی رشد کنند باعث ایجاد مشکل نمی‌شوند، اما اگر بعضی از تومور‌های دسموئید که به سرعت رشد کنند، می‌توانند باعث ایجاد اختلال در بدن شوند.از آنجایی که بیشتر دسموئید‌ها تهدید کننده نیستند با این‌حال اگر با بافت و اندام های حیاتی مانند کلیه‌ها، روده‌ها، ریه‌ها، رگ‌های‌خونی اصلی یا اعصاب در تماس باشند تهدید‌کننده زندگی هستند. کنترل و برداشتن این نوع تومورها به نوعی سخت است و ممکن است پس‌ از جراحی عود کنند. گاهی‌اوقات ممکن است تومور‌ها بدون هیچ درمانی کوچک و غیر‌فعال شوند که به آن رگرسیون خودبه‌خودی می‌گویند و به درمان نیازی ندارند.تومور‌های دسموئید در شایع‌ترین نوع سلول در بافت همبند به نام فیبروبلاست شروع می شود. فیبروبلاست‌ها در بهبود زخم نقش مهمی دارند. گاهی تومور‌های دسموئید به عنوان فیبروماتوز تهاجمی، فیبروماتوز‌ دزموئید یا فیبروماتوز عمیق شناخته می‌شوند و می‌توانند در کودکان و بزرگسالان رخ دهند.با اینکه تومور‌های دسموئید در همه‌جای بدن میتوانند به وجود آیند، اما معمولا در بازو، پا، یا شکم یافت می‌شوند.

توصیف پزشکان از تومور‌های دسموئید:

• • تومور‌های دسموئید دیواره شکم: این تومور‌ها اندام‌های داخل شکم را احاطه کرده و در دیواره شکم تشکیل می‌شوند.

• • تومور‌های دسموئید داخل شکمی: این تومور‌ها در بافتی به نام مزانتر که بالشتک و رگ های‌خونی را برای روده‌ها در شکم فراهم میکند قرار دارد. آنها اغلب هیچ علامتی ندارند مگر اینکه اندام‌های داخلی را تحت فشار قرار دهند و یا به صورت یک توده احساس شوند.

• • تومور‌های دسموئید خارج شکمی: تومور‌هایی که در قسمت‌های خارج از شکم یا دیواره شکم تشکیل شوند مانند شانه، بازوها، دیواره قفسه‌سینه، و قسمت بالایی‌ پاها از تومور های خارج شکمی هستند که گاهی اوقات می‌توانند در سر یا گردن هم مشاهده کرد اما به ندرت و خیلی‌کم می‌توان آنها را در سیستم اورولوژیک مثل مثانه یا کیسه بیضه یافت.

فرد معمولا یک تومور دسموئید منفرد ایجاد می‌کند، اما ممکن است بیشتر از یک تومور در یک زمان ایجاد شود. هنگامی که پزشک متخصص آنکولوژیست معتقد شود که تومور یافته شده یک تومور دسموئید است برای تایید تشخیص، بیوپسی بسیار ضروری و مهم است تا مراحل بعدی دنبال شود. پاتولوژیست پزشکی که از میکروسکوپ برای بررسی نمونه ای از تومور برای تشخیص استفاده میکند بهتر است این پزشک متخصص لاپاراسکوپی تومور‌های نادری مثل دسموئید را با نمونه بافت بررسی کند.پاتولوژیست زیر میکروسکوپ نگاه می‌کند تا سلول های تومور را از نظر اندازه و شکل به نام موفولوژی و لکه‌های‌خاصی به نام ایمونوهیستوشیمی برای تایید و تشخیص تومور‌ را بررسی کند. گاهی نیاز به اطلاعات بیشتری دارند که برای این کار از آزمایشات ژنتیکی تکمیلی استفاده می‌شود و ضروری است که توسط یک تیم مراقبت بهداشتی از متخصصین در سارکوم مراقبت شود.

آمار معتبر تومور‌ دسموئید

میزان بقا به عوامل مختلفی بستگی دارند و هیچ یک از افراد مبتلا به تومور، یکسان نیستند و متفاوت است و عوامل مختلفی برای خطر تشخیص این تومور و شانس بهبودی بعد از تشخیص تاثیر می‌گذارد.

تومور دسموئید در چند نفر تشخیص داده‌ شده؟

تومور‌های دسموئید نادر هستند و در زنان شایع‌تر از مردان است و در هر سنی ممکن است رخ دهد اما در افراد بین 15 تا 60 سال رخ می‌دهد و در ایالت متحده هر سال تقریبا 900 تا 1500 نفر تشخیص داده می‌شوند. این تومور در کودکان اغلب در سنین 15 تا 16 سالگی رخ می‌دهد. و به همان اندازه دختران و پسران در معرض مبتلا به‌این تومور هستند.

اندازه بقای تومور دسموئید چقدر هست؟

انواع مختلفی از آمار هست که به پزشکان در ارزیابی شانس بهبودی افراد در تومور دسموئید کمک کند که به این آمار بقا می‌گویند.در نظر داشته‌ باشید که این آمار فقط یک تخمین است و نمیتوانند به ما بگویند که این تومور آیا باعث کوتاهی عمر آنها می‌شود یا نه. در مقابل، آمار روند را در گروه‌هایی که افراد با همان بیماری قبلا تشخیص داده شده‌ بودند، از جمله مراحل خاص بیماری‌ را بیان می‌کند.این تومور ها به ندرت باعث مرگ می‌شوند. با این حال می‌توانند به بافت ساختار‌های مجاور و اندام‌ها آسیب زده و دردناک باشند و کیفیت زندگی فرد را مختل کند. از آنجایی که این تومور‌ها بسیار ناردند تعیین دقیق میزان بقا دشوار است اما بنا به یک گزارش 99% از بیماران 5 سال بعد از تشخیص زنده بودند.بر اساس عوامل مختلف میزان بقای این تومور متفاوت هست و شامل مرحله تومور، سن و سلامت عمومی‌فرد، و نحوه عملکرد طرح درمان است. از جمله عوامل دیگری که ممکن است بر نتایج تاثیر بگذارند عبارتند از سرعت‌ رشد تومور و محل قرارگیری تومور.بیشترین احتمال ایجاد عوارض تهدید‌کننده زندگی تومور‌های داخل‌ شکمی هستند زیرا ممکن است باعث انسداد‌ روده شوند و همچنین تومور‌هایی که در ناحیه سر و گردن قرار دارند نیز می‌توانند تهدید‌کننده جدی زندگی باشند.اغلب تومور‌های دسموئید پس‌ از جراحی عود می‌کنند و میزان عود در هر فرد متفاوت است اما طبق گزارش از حدود 20% تا 80% هست.

عوامل خطر تومور دسموئید

هر چیزی که احتمال ابتلای‌ فرد به تومور را موجب شود و افزایش دهد را عامل خطر میگویند اما اگر چه این عوامل اغلب تاثیر می‌گذارند اما بیشتر آنها باعث ایجاد تومور نمی‌شوند به طوری که برخی از افراد با عامل خطر هرگز دچار تومور نمی‌شوند این در حالی است که برخی افراد دیگر هیچ فاکتور شناخته شده‌ای برای این تومور ندارند اما دچار تومور شده‌اند. دانستن این عوامل ممکن است به شما کمک کند تا درمورد شیوه‌ زندگی و انتخاب مراقبت‌ها آگاهانه باشید.با اینکه هیچ دلیل ثابت و شناخته شده‌ای برای وجود این تومور‌ها وجود ندارد اما ممکن است این موارد شانس ابتلای‌ افراد به تومور دسموئید را افزایش دهد.

• • جنسیت: تومور‌های دسموئید اغلب در زنان نسبت به مردان کمی شایع‌تر است.

• • استروژن: تحقیات نشان داده که ممکن است تومور‌های دسموئید با سطوح بالای هورمون استروژن مرتبط باشد.

• • بارداری: ممکن است این تومور‌ها در طول بارداری به وجود آیند و ممکن است به سطوح بالای استروژن و کشش دیواره‌ شکم در دوران بارداری مرتبط باشند.

• • پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی: افرادی که دارای یک بیماری ارثی و ژنتیکی نادر به نام (fap) هستند در معرض خطر سرطان کولورکتال و تومور‌های دسموئید هستند. تومورهای دسموئید داخل‌شکمی اغلب در افراد مبتلا به این بیماری ایجاد می‌شوند. دومین علت شایع مرگ بر اثر تومور دسموئید در افرادی هست که دارای بیماری fap هستند. برخی از افراد با تشخیص دسموئید به ویژه در ناحیه داخل‌ شکمی ممکن است نیاز به غربالگری داشته‌باشند.

• • ضربه به بدن: برخی تحقیقات نشان می‌دهد که ضربه جدی یا مکرر، جراحی یا آسیب شدید امکان دارد خطر ایجاد تومور را در محل آسیب از جمله اسکار، افزایش دهد.

تشخیص تومور دسموئید

چون آزمایش‌های زیادی روی تومور دسموئید انجام می‌شود، تمام تست‌هایی که اینجا توضیح داده شده است برای هر فردی استفاده نمی‌شود و پزشک متخصص خون ممکن است این عوامل را هنگام انتخاب یک آزمایش تشخیصی در نظر بگیرد:

• • محل مشکوک تومور شما را با دقت بررسی کند

• • علائم و نشانه های شما را درست تشخیص دهد

• • سن و سلامت عمومی شما را بررسی کند

• • نتایج آزمایشات پزشکی قبلی شما را در نظر داشته باشد

تومور‌های دسموئید نادر هستند و هیچگونه آزمایش های غربالگری استانداردی برای این نوع تومور ها وجود ندارد. پزشک باید توده هایی که بیشتر از 2 اینج هستند و برآمدگی غیر معمولی دارند را مورد بررسی قرار دهد و توسط متخصص جراح عمومی خارج شود.

روش تشخیص تومور دسموئید

1. 1. تصویر‌برداری رزونانس مغناطیسی یا MRI

1. 1. توموگرافی کامپیوتری یا CT

1. 1. سونوگرافی

علائم تومور دسموئید

• • درد ناشی از فشار تومور بر روی اعصاب، ماهیچه‌ها یا رگ‌های خونی مجاور

• • احساس سوزن سوزن شدن یا گزگز زمانی که تومور به اعصاب موضعی یا عروق خونی فشار وارد می‌کند

• • مشکل در حرکت دادن بازو‌ها یا دست‌ها

• • لنگیدن یا یک‌سری از مشکلات در حرکت دادن پا‌ها

• • درد

تومور دسموئید تقریبا در هر نقطه از بافت نرم بدن می‌تواند ایجاد شود. افراد انواع علائمی که از تومور دارند به محل شروع و اندازه تومور بستگی دارد. تغییراتی که در بدن خود تجربه میکنید، علائم هستند و علائم تغییرات در چیزی است که اندازه گیری می‌شود، همانند اندازه گیری فشار‌خون، یا انجام آزمایش‌های آزمایشگاهی. علامت‌ها و نشانه‌ها همگی با هم می‌توانند به وجود یک مشکل پزشکی اشاره کنند. اما گاهی‌ اوقات مشکلاتی مانند تومور دسموئید هیچ یک از علائم و نشانه‌های شرح داده شده را ندارند یا علت وجود یک علائم در بدن ممکن است ربطی به وجود تومور نداشته باشد و وجود یک مشکل دیگر باشد.تومور‌های داخل شکمی نیز ممکن هست این علائم را داشته باشند و همچنین علامت‌های مربوط به روده مسدود شده را ایجاد کنند، مانند:

• • نفخ

• • یبوست

• • درد‌شکم

• • پارگی‌روده ها

اگر هر یک از علائم بالا را تجربه می‌کنید و نگرانی دارید، بهتر است با پزشک متخصص گوارش خود در این رابطه صحبت کنید. و پزشک بر‌اساس سوالاتی که از شما می‌کند علت مشکل را پیدا و بررسی می‌کند.

انواع درمان‌های متداول برای تومور دسموئید

برنامه مراقبتی شما ممکن است شامل درمان علائم و عوارض جانبی نیز باشد:

1. 1. نظارت فعال

1. 1. عمل‌جراحی

1. 1. پرتو‌درمانی

1. 1. کرایو‌جراحی

1. 1. فرسایش‌حرارتی یا فرکانس‌رادیویی

1. 1. دارو‌های ضد‌انعقادی غیر‌استروئیدی

1. 1. هورمون‌درمانی

1. 1. شیمی‌درمانی

بقا به چه معناست؟

کلمه بقا کمی پیچیده است زیرا برای افراد معانی مختلفی دارد. تعاریف رایج درباره‌ی بقا: پس از تمام شدن درمان، هیچ نشانه‌ای از تومور وجود ندارد. بر اساس این تعریف از زمان تشخیص تومور تا در طول درمان و پایان عمر فرد بقای تومور گفته می‌شود و ادامه دارد. بازماندگان ممکن است ترکیبی از احساسات همچون ترس، نگرانی، شادی، و احساس گناه را تجربه بکنند. بعضی از افراد پس از تشخیص بیشتر از زندگی خود قدردانی می‌کنند و پذیرش بیشتری از خود به دست می‌‌آورند و برخی دیگر در مورد سلامتی خود بسیار نگران و مضطرب می‌شوند و از کنار آمدن با آن مطمئن نیستند. همچنین با گذشت زمان ممکن است احساس ترس و اضطراب رخ دهد اما نباید کل زندگی‌را مختل کند و بخش زیادی از ثبات زندگی‌را در‌برگیرد.

آخرین تحقیقات در‌مورد تومور دسموئید

پزشکان در تلاش هستند تا راه های پیشگیری از تومور های دسموئید اطلاعات بیشتری کسب کنند. حوزه‌های تحقیقاتی زیر ممکن است گزینه های جدید و بهتری را برای بیماران از طریق آزمایش‌های بالینی شامل شود. درمان‌های هدفمند خاصی مانند سورافنیب و پازوپانیب برای درمان تومور‌های دسموئید استفاده می‌شوند. درمان دیگری که مورد تحقیق و بررسی است تگاویوینت است که این دارو ممکن است به پروتئینی به نام TBL1 وصل هست که این به بتا کاتنین وصل می‌شود، که هدف مهار بتا کاتنین اضافی ناشی از جهش‌ژن CTNNB1 است.زمانی‌ که برای درمان تومور‌های دسموئید به هورمون‌ درمانی‌های استاندارد پاسخ ندهند، از هورمون‌درمانی های جدید که در حال بررسی استفاده از اندوکسیفن است استفاده می‌شود و باعث کندی و توقف سرطان های مرتبط با استروژن را فراهم میکند.با اینکه سونوگرافی با فرکانس بالا برای درمان تومور‌ها در چند مرکز پزشکی استفاده می‌شود اما تحقیقات کارآزمایی بالینی در مورد اثر بخشی طولانی مدت آن تازه شروع شده است.هر درمانی می‌تواند در بدن شما تغییر و احساساتی ایجاد کند. با تیم مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید و آنها را از هرگونه عوارض جانبی جدید و یا تغییر در عوارض جانبی آگاه کنید تا بتوانند راه‌هایی برای تسکین یا مدیریت عوارض جانبی به شما کمک کنند .گاهی اوقات ممکن است پس از پایان درمان عوارض جانبی همچنان ادامه یابند که پزشکان به این عوارض، عوارض طولانی‌مدت می‌گویند و ماه‌ها و سال‌ها ادامه یابد عوارض دیررس نامیده می‌شود.

نتیجه

افرادی که از تومور دسموئید درمان می‌شوند تلاش می‌کنند تا از دستور های معین برای حفظ سلامتی و سبک زندگی سالم مانند ورزش‌کردن، سیگار‌نکشیدن، خوب غذا‌خوردن پیروی کنند. تیم مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند به شما یک برنامه ورزشی مناسب بر اساس نیاز‌ها و توانایی بدنیتان کمک کنند تا شیوه زندگی سالم‌تر داشته باشید.منبع:

• • www.cancer.net

آبسه سینه (آبسه پستان) که ماستیت نیز نامیده می شود، از دیرباز یکی از مشکلات شایعی بوده است که با پستان ها ارتباط دارد و در برخی افراد در نوک پستان به وجود می آید. در حال حاضر نیز این عارضه برای برخی از خانم ها در دوره های گوناگونی مانند دوران شیردهی، روی می دهد. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید که در این باره اطلاعات بیشتری در اختیار شما قرار خواهیم داد.

آبسه سینه (پستان) چیست؟

جمع شدن چرک در زیر پوست سینه را می توان آبسه سینه در نظر گرفت. عفونت سینه می تواند منجر به آبسه سینه شود.

آبسه سینه در مادران شیرده شیوع بیشتری دارد؛ اما امکان ابتلای همه افراد به آبسه سینه وجود دارد. آمارها نشان می دهند که حدود دو تا سه درصد زنان شیرده با عفونت سینه یا ماستیت مواجه می شوند که حدود 5 تا 11 درصد این موارد زمینه ساز بروز آبسه سینه خواهد بود.

اما تنها دلیل بروز آبسه سینه، ماستیت نیست و امکان دارد آبسه در همه افراد به وجود آید. مطالعات نشان دهنده این است که احتمال بروز آبسه سینه در زنان دارای اضافه وزن یا زنانی که سیگار مصرف می کنند، بیش از سایر افراد است.

تعریف آبسه پستانی

چنانچه به این موضوع اشاره شد، آبسه سینه را می توان تجمع دردناک عفونت و چرک در پستان مطرح کرد که باکتری ها آن را به وجود می آورند. اغلب یک عفونت باکتریایی آبسه ها را در زیر پوست به وجود می آورد. پستان، آبسه دردناک و متورمی دارد که اغلب سبب قرمز شدن رنگ پوست می شود و پوست را داغ می کند. آبسه سینه موجب متورم شدن پوست نواحی اطراف و بالا رفتن تب می شود.

ممکن است علائم آبسه سینه مشابه با سایر بیماری ها مانند ماستیت گرانولوماتوز یا میکروکلسیفیکاسیون بدخیم باشد که تشخیص بیماری با روش های تشخیصی مانند ماموگرافی به طور دقیق امکان پذیر است. در صورت تایید کلسیفیکاسیون در ماموگرافی، جراح سینه از روش های درمانی کلسیفیکاسیون استفاده می کند تا بیمار درمان شود.

چنانچه به این موضوع اشاره شد، التهاب سینه و ماستیت را می توان از شایع ترین علل بروز آبسه سینه مطرح کرد. با ورود باکتری به سینه و ایجاد عفونت، امکان ایجاد آبسه سینه در زنان باردار وجود دارد. راه های ورود باکتری ها به بافت سینه عبارت است از:

• بریدگی روی پوست
• مجاری شیری
• ترک‌ خوردگی نوک سینه

آبسه سینه و خطرات ناشی از آن

از آنجایی که آبسه سینه اغلب در زنان شیرده شایع است، برای حفظ سلامتی مادر و نوزاد، مراجعه زودهنگام به پزشک و تحت درمان قرار گرفتن اهمیت بیشتری پیدا می کند. اما در حالت کلی کلیه افراد در معرض خطر ابتلا به آن قرار دارند. بنابراین این عارضه باید به سرعت درمان شود؛ زیرا می تواند عفونت را تشدید کند.

چه عواملی باعث ایجاد آبسه می شوند؟

اغلب آبسه با ماستیت (درد همراه با تورم و التهاب) ارتباط دارد که به طور معمول در زنان شیرده به چشم می خورد. در صورت ورود باکتری به بافت هنگام شیردهی یا مسدود شدن مجاری شیری، ممکن است عفونت به وجود آید که سبب ایجاد ماستیت می شود و در صورت عدم درمان می تواند آبسه را به وجود آورد.

در افرادی که شیرده نیستند نیز در صورت ورود باکتری ها به مجاری شیر از طریق زخم ها یا ترک های نوک، بروز ماستیت ممکن است. باکتری ها با حمله به بافت چربی روی مجاری شیری تورم و فشار ایجاد می کنند.

در این هنگام، گلبول های سفید خون به محل باکتری ها می روند تا با عفونت مقابله کنند که در نتیجه در آن مکان منجر به تشکیل فضای توخالی و کوچک پر از چرک (آبسه) می شود. در صورت درمان نشدن ماستیت، احتمال حاد شدن و تبدیل آن به آبسه وجود خواهد داشت.

انواع عفونت سینه

عفونت پستانی به دو دسته تقسیم می شود که در ادامه هر کدام را مفصل توضیح داده ایم.

1. زمان شیردهی

بروز آبسه پستان اغلب در زمان شیردهی شایع است. با توجه و مراقبت در این دوران می توان از بروز این مشکل جلوگیری کرد که مواردی مانند جلوگیری از پرشدن شیر در پستان و جلوگیری از خراش در نوک آن در دسته این مراقبت ها قرار می گیرند. همچنین مادران می توانند پستان ها را قبل و بعد از شیردهی شستشو دهند و خشک کنند تا از ایجاد عفونت در آنها پیشگیری شود.

احتمال ابتلای مادران شیرده به آبسه پستان در دو مرحله در دوران شیردهی وجود دارد.

بعد از اولین حاملگی و در طی ماه اول شیردهی

در این زمان، نوک پستان ها بیشتر در معرض آسیب قرار خواهد داشت؛ زیرا مادران آگاهی کافی ندارند و بهداشت پستان ها مورد توجه قرار نمی گیرد. در این دوران حدود 75 درصد از آبسه های پستانی به وجود می آیند.

در زمان گرفتن کودک از شیر

در دوران گرفتن کودک از شیر، احتمال آسیب دیدگی پستان مادر و در نتیجه عفونت آن وجود دارد؛ زیرا شیر در پستان های مادر تجمع پیدا می کند. علائمی مانند تب و درد به وجود می آید و در صورت بی توجهی به آن، عفونت یا آبسه در پستان ایجاد خواهد شد.

2. غیر از زمان شیردهی

عفونت های غیر از زمان شیردهی اغلب در سنین بالا به وجود می آید که تنوع میکروبی در آنها بالاتر از عفونت های دوران شیردهی است و می توانند به دو دسته تقسیم شوند.

عفونت یا آبسه قسمت مرکزی

در این مورد، عفونت به مجاری پستان مربوط است که علائم آن در زیر هاله پستان به چشم می خورد و اغلب در خانم هایی به وجود می آید که بارداری آنها در سنین 15 تا 45 سالگی رخ می دهد. این آبسه چند نوع میکروب دارد و در صورت درمان نشدن می تواند خطرناک باشد. مصرف سیگار در ایجاد این نوع آبسه نقش مهمی دارد.

آبسه یا عفونت قسمت محیطی پستان

شیوع این عفونت ها نسبت به عفونت های مرکزی کمتر است و در سنین بالاتر به چشم می خورد. این آبسه ها در خانم های یائسه به طور ناگهانی و بدون وجود هر گونه بیماری زمینه ای پدیدار می شود که علت دقیق آن هنوز تعیین نشده است. اما برخی از بررسی ها نشان دهنده این است که اتساع مجاری پستان در این دوران می تواند به وجود آورنده عفونت باشد. در این حالت، پزشکان متخصص بیماری های پستان، شیوه تخلیه چرک را به کار می گیرند تا پستان را درمان کنند.

علائم آبسه پستان

احساس درد و تورم در سینه، خروج ترشحات از سینه و تب را می توان از شایع ترین نشانه های آبسه سینه معرفی کرد. سایر علائم شایع آبسه سینه شامل موارد زیر می شود:

• خارش
• ورم کردن، گرم شدن یا حساسیت بیش از حد بافت سینه
• حساس شدن نوک سینه
• متورم شدن غدد لنفاوی زیر بغل
• سردرد
• قرمزی پوست
• حالت تهوع و استفراغ
• خستگی

آبسه سینه در زنان شیرده می‌تواند منجر به کم شدن شیر شود. در صورت مواجهه با چنین علائمی بهتر است به پزشک متخصص جراح عمومی مراجعه کرد.

حدود شش هفته بعد از زایمان را می توان میانگین زمان آغاز عفونت پستان در زنان شیرده دانست؛ همچنین می توان شیردهی را دلیل 10 تا 33 درصد عفونت های سینه مطرح کرد.

درست است که شیوع این مشکل بیشتر در زنان شیرده به چشم می خورد، اما احتمال ابتلای زنان غیر شیرده و مردان نیز به عفونت و آبسه سینه وجود دارد. دلیل اصلی آبسه سینه در چنین افرادی این است که عفونت سینه آنها درمان نشده است. ورود باکتری ها به بافت سینه می تواند از چند طریق رخ دهد و منجر به عفونت شود:

• بریدگی سینه
• ترک خوردگی نوک سینه
• سوراخ کردن و پیرسینگ سینه

ریسک فاکتورهای عفونت سینه چیست؟

برخی از موارد، افزایش دهنده احتمال بروز آبسه سینه هستند. مواردی که در زنان شیرده خطرآفرین هستند، عبارتند از:

• عدم رعایت برنامه‌ منظم برای شیردهی به نوزاد
• حذف دفعات شیردهی
• پوشیدن لباس زیر خیلی تنگ و فشار به مجاری شیر
• از شیر گرفتن نوزاد پیش از زمان مناسب
• استرس و خستگی مادر

برخی عوامل نیز افزایش دهنده احتمال بروز آبسه سینه در مردان و زنان غیر شیرده هستند که عبارتند از:

• بالا رفتن سن و خروج از سن باروری
• مصرف دخانیات یا سیگار
• سابقه فردی آبسه سینه
• ابتلا به سرطان التهابی پستان (نوعی نادر و کمیاب از سرطان سینه)
• اضافه وزن

تشخیص آبسه سینه

علائم عفونت و آبسه سینه شباهت بسیار زیادی به یکدیگر دارند و تشخیص تفاوت این دو بر عهده پزشک است. پزشک با پرسیدن شرح حال فرد و انجام معاینه بالینی می تواند به تشخیص عفونت یا آبسه بپردازد.

انجام سونوگرافی می تواند تشخیص آبسه سینه را قطعی کند. در برخی موارد ممکن است نیازمند آسپیراسیون سوزنی باشد. در این روش، پزشک از یک سوزن بسیار نازک استفاده می کند و به نمونه برداری از سینه می پردازد. این روش می تواند به بررسی سایر بیماری ها مانند کیست های خوش خیم و سرطان سینه بپردازد.

درمان آبسه پستانی در دوران شیردهی و غیر شیردهی

روش های زیر برای درمان آبسه در دوران های مختلف به ویژه در دوران شیردهی مادران توصیه می شود:

• مصرف آنتی بیوتیک ها: در صورت تجویز آنتی بیوتیک برای خانم های مبتلا به عفونت پستانی توسط پزشک، مصرف آن به طور منظم ضروری است. زیرا آنتی بیوتیک یکی از بهترین روش های درمان این عارضه است.
• استراحت مادر: استراحت و استفاده از کمپرس های سرد و گرم از روش هایی است که مادران به کار می گیرند تا عفونت پستان خود را درمان کنند.
• شستشوی پستان پیش از شیر دادن: در صورت عفونت پستان، شستشوی سینه مادر با آب گرم و صابون تمیز و مخصوص 15 دقیقه قبل از شیر دادن به نوزاد توصیه می شود. همچنین خشک کردن آن نیز با یک دستمال پارچه ای تمیز الزامی است.

درمان آبسه سینه

در ادامه به رایج ترین روش های درمان آبسه پستان اشاره خواهد شد.

تخلیه چرک

تخلیه چرک از سینه، یکی از بهترین روش هایی است که می توان به منظور از بین بردن تورم و التهاب سینه به کار برد. در زنان شیرده یا مواردی که آبسه کوچکتر از سه سانتی متر باشد، پزشک اغلب از آسپیراسیون سوزنی استفاده می کند تا چرک سینه را تخلیه کند.

احتمال این که آبسه سینه در افراد غیرشیرده تکرار شود، بیشتر از زنان شیرده است؛ به همین علت معمولا ترجیح پزشکان این است که در مورد این افراد از روش های دیگری به منظور درمان آبسه سینه استفاده کنند. در صورت بزرگ بودن اندازه آبسه سینه، پزشک آبسه را تخلیه کرده و سپس محل آن را بسته و جمع می کند. این کار موجب تسریع روند درمان می شود.

دارو درمانی

در برخی از موارد ممکن است تجویز مصرف آنتی بیوتیک توسط پزشک برای چهار تا هفت روز باشد. در صورت تجویز آنتی بیوتیک توسط پزشک، دارو باید طبق دستور مصرف شود و حتی در صورت بهبود علائم به صورت کامل مصرف شود. همچنین برای تسکین درد می توان از مسکن هایی استفاده کرد که نیازی به نسخه پزشک نداشته باشد، مانند استامینوفن، ایبوپروفن یا کمپرس گرم.

دکتر با من می تواند خدمات پزشکی مورد نیاز متقاضیان شامل مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی را به آنها ارائه دهد. به عبارت بهتر این مجموعه بین پزشکان و مراجعه کنندگان ارتباط برقرار می کند. مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک توسط این تیم ارائه شده است.

راه های پیشگیری از آبسه پستانی

استفاده از کرم های نرم کننده برای نوک سینه را می توان یکی از راه های پیشگیری از آبسه سینه در نظر گرفت. این کار از ترک خوردن نوک سینه جلوگیری می کند. در صورت ابتلا به ماستیت بهتر است که اقدامات لازم برای درمان بیماری در اسرع وقت و قبل از ایجاد آبسه سینه انجام شود.

زنان شیرده باید برخی نکات را رعایت کنند تا از این طریق به پیشگیری از بروز آبسه‌ سینه بپردازند:

• خالی کردن سینه ها به صورت مرتب و خودداری از داشتن سینه پرشیر به مدت طولانی
• اجتناب از وقفه طولانی بین دو بار شیردهی
• ممانعت از وارد شدن فشار شدید به سینه ها و پرهیز از پوشیدن لباس زیر تنگ

مراجعه به پزشک و بهترین دکتر متخصص برای آبسه سینه

در صورت داشتن علائم ماستیت (عفونت سینه) بیش از 24 ساعت بهتر است به پزشک مراجعه و با وی مشورت شود. اغلب آنتی بیوتیک ها توسط پزشکان برای درمان ماستیت استفاده می شوند.

در صورت تجربه علائم زیر در اولین فرصت باید به پزشک مراجعه کرد و به مشاوره پرداخت:

• احتمال وجود عفونت در هر دو سینه
• مشاهده خطوط قرمز در ناحیه زخم یا پیرامون آن
• مشاهده‌ی چرک یا خون در شیر
• علائم شدید ماستیت
• تجربه‌ علائم ماستیت به‌ طور ناگهانی

دکتر با من اقدام به جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان کرده است تا افراد از موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، مشخصات، نحوه دسترسی و سایر موارد مربوط به هر پزشک آگاهی کامل پیدا کنند. به این ترتیب می توانند بهترین انتخاب را متناسب با نوع نیاز خود داشته باشند.

کلام آخر

یکی از مشکلات شایع مرتبط با پستان، آبسه سینه یا ماستیت است که یکی از دلایل نگرانی و مراجعه به پزشک خواهد بود. آبسه سینه اغلب درد و ناراحتی را به دنبال دارد؛ عدم درمان آبسه سینه می تواند عفونت را منتشر کند و زمینه ساز مشکلات جدی شود. در صورت مواجهه با علائم غیرطبیعی آبسه سینه باید به پزشک و دکتر متخصص جراحی عمومی مراجعه کرد تا این مشکل برطرف شود. از طریق مراجعه به وب سایت دکتر با من می توان بهترین سایت متخصص فلوشیپ جراحی پستان را پیدا کرد.