اورژانسی در کنار شما هستیم! 09399589963
جستجوی
پیشرفته
  1. خانه
  2. تومور‌ دسموئید
تومور‌ دسموئید

تومور‌ دسموئید

  • شهریور 5, 1402
  • 0 لایک
  • 416 بازدید
  • 0 دیدگاه

زمانی که DNA سلول های سالم آسیب ببیند و باعث تغییر سلول‌ها شود به طوری که خارج از کنترل رشد کنند باعث ایجاد تشکیل توده میشود. این تومور ها یا سرطانی هستند و یا خوش خیم. در تومور سرطانی بدخیم هست که اگر رشد و به تمام قسمت‌های بدن سرایت کند و درمان و تشخیص به موقع صورت نگیرد تهدید جدی ایجاد می‌‎کند که به آن متاستاز می‌گویند. اگر تومور رشد کند اما به نقاط دوردست بدن گسترش نیابد و کل بدن را درگیر نکند به این تومور ها، تومور خوش خیم می گویند. تومور دسموئید تقریبا در هر نقطه از بافت نرم بدن می‌تواند ایجاد شود. افراد انواع علائمی که از تومور دارند به محل شروع و اندازه تومور بستگی دارد.

تومور دسموئید چیست؟

تومور‌های دسموئید به نوعی تومور‌های بافت‌ نرم هستند که منشأشان بافت فیبری هست که مربوط به سرطان های بافت همبند به نام سارکوم هستند، اما تومور‌های دسموئید سرطانی نیستند چون به سایر‌ بخش‌های بدن گسترش نمی‌یابند. تومور‌های دسموئید می‌توانند در‌ هر‌ جای بدن ایجاد شوند چون بافت فیبری در هر جای بدن یافت می‌شود.

تومور‌های دسموئید اگر به کندی رشد کنند باعث ایجاد مشکل نمی‌شوند، اما اگر بعضی از تومور‌های دسموئید که به سرعت رشد کنند، می‌توانند باعث ایجاد اختلال در بدن شوند.

از آنجایی که بیشتر دسموئید‌ها تهدید کننده نیستند با این‌حال اگر با بافت و اندام های حیاتی مانند کلیه‌ها، روده‌ها، ریه‌ها، رگ‌های‌خونی اصلی یا اعصاب در تماس باشند تهدید‌کننده زندگی هستند. کنترل و برداشتن این نوع تومورها به نوعی سخت است و ممکن است پس‌ از جراحی عود کنند. گاهی‌اوقات ممکن است تومور‌ها بدون هیچ درمانی کوچک و غیر‌فعال شوند که به آن رگرسیون خودبه‌خودی می‌گویند و به درمان نیازی ندارند.

تومور‌های دسموئید در شایع‌ترین نوع سلول در بافت همبند به نام فیبروبلاست شروع می شود. فیبروبلاست‌ها در بهبود زخم نقش مهمی دارند. گاهی تومور‌های دسموئید به عنوان فیبروماتوز تهاجمی، فیبروماتوز‌ دزموئید یا فیبروماتوز عمیق شناخته می‌شوند و می‌توانند در کودکان و بزرگسالان رخ دهند.

با اینکه تومور‌های دسموئید در همه‌جای بدن میتوانند به وجود آیند، اما معمولا در بازو، پا، یا شکم یافت می‌شوند.

توصیف پزشکان از تومور‌های دسموئید:

  • تومور‌های دسموئید دیواره شکم: این تومور‌ها اندام‌های داخل شکم را احاطه کرده و در دیواره شکم تشکیل می‌شوند.
  • تومور‌های دسموئید داخل شکمی: این تومور‌ها در بافتی به نام مزانتر که بالشتک و رگ های‌خونی را برای روده‌ها در شکم فراهم میکند قرار دارد. آنها اغلب هیچ علامتی ندارند مگر اینکه اندام‌های داخلی را تحت فشار قرار دهند و یا به صورت یک توده احساس شوند.
  • تومور‌های دسموئید خارج شکمی: تومور‌هایی که در قسمت‌های خارج از شکم یا دیواره شکم تشکیل شوند مانند شانه، بازوها، دیواره قفسه‌سینه، و قسمت بالایی‌ پاها از تومور های خارج شکمی هستند که گاهی اوقات می‌توانند در سر یا گردن هم مشاهده کرد اما به ندرت و خیلی‌کم می‌توان آنها را در سیستم اورولوژیک مثل مثانه یا کیسه بیضه یافت.

فرد معمولا یک تومور دسموئید منفرد ایجاد می‌کند، اما ممکن است بیشتر از یک تومور در یک زمان ایجاد شود. هنگامی که پزشک متخصص آنکولوژیست معتقد شود که تومور یافته شده یک تومور دسموئید است برای تایید تشخیص، بیوپسی بسیار ضروری و مهم است تا مراحل بعدی دنبال شود. پاتولوژیست پزشکی که از میکروسکوپ برای بررسی نمونه ای از تومور برای تشخیص استفاده میکند بهتر است این پزشک متخصص لاپاراسکوپی تومور‌های نادری مثل دسموئید را با نمونه بافت بررسی کند.

پاتولوژیست زیر میکروسکوپ نگاه می‌کند تا سلول های تومور را از نظر اندازه و شکل به نام موفولوژی و لکه‌های‌خاصی به نام ایمونوهیستوشیمی برای تایید و تشخیص تومور‌ را بررسی کند. گاهی نیاز به اطلاعات بیشتری دارند که برای این کار از آزمایشات ژنتیکی تکمیلی استفاده می‌شود و ضروری است که توسط یک تیم مراقبت بهداشتی از متخصصین در سارکوم مراقبت شود.

آمار معتبر تومور‌ دسموئید

میزان بقا به عوامل مختلفی بستگی دارند و هیچ یک از افراد مبتلا به تومور، یکسان نیستند و متفاوت است و عوامل مختلفی برای خطر تشخیص این تومور و شانس بهبودی بعد از تشخیص تاثیر می‌گذارد.

تومور دسموئید در چند نفر تشخیص داده‌ شده؟

تومور‌های دسموئید نادر هستند و در زنان شایع‌تر از مردان است و در هر سنی ممکن است رخ دهد اما در افراد بین 15 تا 60 سال رخ می‌دهد و در ایالت متحده هر سال تقریبا 900 تا 1500 نفر تشخیص داده می‌شوند. این تومور در کودکان اغلب در سنین 15 تا 16 سالگی رخ می‌دهد. و به همان اندازه دختران و پسران در معرض مبتلا به‌این تومور هستند.

اندازه بقای تومور دسموئید چقدر هست؟

انواع مختلفی از آمار هست که به پزشکان در ارزیابی شانس بهبودی افراد در تومور دسموئید کمک کند که به این آمار بقا می‌گویند.

در نظر داشته‌ باشید که این آمار فقط یک تخمین است و نمیتوانند به ما بگویند که این تومور آیا باعث کوتاهی عمر آنها می‌شود یا نه. در مقابل، آمار روند را در گروه‌هایی که افراد با همان بیماری قبلا تشخیص داده شده‌ بودند، از جمله مراحل خاص بیماری‌ را بیان می‌کند.

این تومور ها به ندرت باعث مرگ می‌شوند. با این حال می‌توانند به بافت ساختار‌های مجاور و اندام‌ها آسیب زده و دردناک باشند و کیفیت زندگی فرد را مختل کند. از آنجایی که این تومور‌ها بسیار ناردند تعیین دقیق میزان بقا دشوار است اما بنا به یک گزارش 99% از بیماران 5 سال بعد از تشخیص زنده بودند.

بر اساس عوامل مختلف میزان بقای این تومور متفاوت هست و شامل مرحله تومور، سن و سلامت عمومی‌فرد، و نحوه عملکرد طرح درمان است. از جمله عوامل دیگری که ممکن است بر نتایج تاثیر بگذارند عبارتند از سرعت‌ رشد تومور و محل قرارگیری تومور.

بیشترین احتمال ایجاد عوارض تهدید‌کننده زندگی تومور‌های داخل‌ شکمی هستند زیرا ممکن است باعث انسداد‌ روده شوند و همچنین تومور‌هایی که در ناحیه سر و گردن قرار دارند نیز می‌توانند تهدید‌کننده جدی زندگی باشند.

اغلب تومور‌های دسموئید پس‌ از جراحی عود می‌کنند و میزان عود در هر فرد متفاوت است اما طبق گزارش از حدود 20% تا 80% هست.

عوامل خطر تومور دسموئید

هر چیزی که احتمال ابتلای‌ فرد به تومور را موجب شود و افزایش دهد را عامل خطر میگویند اما اگر چه این عوامل اغلب تاثیر می‌گذارند اما بیشتر آنها باعث ایجاد تومور نمی‌شوند به طوری که برخی از افراد با عامل خطر هرگز دچار تومور نمی‌شوند این در حالی است که برخی افراد دیگر هیچ فاکتور شناخته شده‌ای برای این تومور ندارند اما دچار تومور شده‌اند. دانستن این عوامل ممکن است به شما کمک کند تا درمورد شیوه‌ زندگی و انتخاب مراقبت‌ها آگاهانه باشید.

با اینکه هیچ دلیل ثابت و شناخته شده‌ای برای وجود این تومور‌ها وجود ندارد اما ممکن است این موارد شانس ابتلای‌ افراد به تومور دسموئید را افزایش دهد.

  • جنسیت: تومور‌های دسموئید اغلب در زنان نسبت به مردان کمی شایع‌تر است.
  • استروژن: تحقیات نشان داده که ممکن است تومور‌های دسموئید با سطوح بالای هورمون استروژن مرتبط باشد.
  • بارداری: ممکن است این تومور‌ها در طول بارداری به وجود آیند و ممکن است به سطوح بالای استروژن و کشش دیواره‌ شکم در دوران بارداری مرتبط باشند.
  • پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی: افرادی که دارای یک بیماری ارثی و ژنتیکی نادر به نام (fap) هستند در معرض خطر سرطان کولورکتال و تومور‌های دسموئید هستند. تومورهای دسموئید داخل‌شکمی اغلب در افراد مبتلا به این بیماری ایجاد می‌شوند. دومین علت شایع مرگ بر اثر تومور دسموئید در افرادی هست که دارای بیماری fap هستند. برخی از افراد با تشخیص دسموئید به ویژه در ناحیه داخل‌ شکمی ممکن است نیاز به غربالگری داشته‌باشند.
  • ضربه به بدن: برخی تحقیقات نشان می‌دهد که ضربه جدی یا مکرر، جراحی یا آسیب شدید امکان دارد خطر ایجاد تومور را در محل آسیب از جمله اسکار، افزایش دهد.

تشخیص تومور دسموئید

چون آزمایش‌های زیادی روی تومور دسموئید انجام می‌شود، تمام تست‌هایی که اینجا توضیح داده شده است برای هر فردی استفاده نمی‌شود و پزشک متخصص خون ممکن است این عوامل را هنگام انتخاب یک آزمایش تشخیصی در نظر بگیرد:

  • محل مشکوک تومور شما را با دقت بررسی کند
  • علائم و نشانه های شما را درست تشخیص دهد
  • سن و سلامت عمومی شما را بررسی کند
  • نتایج آزمایشات پزشکی قبلی شما را در نظر داشته باشد

تومور‌های دسموئید نادر هستند و هیچگونه آزمایش های غربالگری استانداردی برای این نوع تومور ها وجود ندارد. پزشک باید توده هایی که بیشتر از 2 اینج هستند و برآمدگی غیر معمولی دارند را مورد بررسی قرار دهد و توسط متخصص جراح عمومی خارج شود.

روش تشخیص تومور دسموئید

  1. تصویر‌برداری رزونانس مغناطیسی یا MRI
  2. توموگرافی کامپیوتری یا CT
  3. سونوگرافی

علائم تومور دسموئید

لنگیدن یا یک‌سری از مشکلات در حرکت دادن پا‌ها در تومور‌ دسموئید
  • درد ناشی از فشار تومور بر روی اعصاب، ماهیچه‌ها یا رگ‌های خونی مجاور
  • احساس سوزن سوزن شدن یا گزگز زمانی که تومور به اعصاب موضعی یا عروق خونی فشار وارد می‌کند
  • مشکل در حرکت دادن بازو‌ها یا دست‌ها
  • لنگیدن یا یک‌سری از مشکلات در حرکت دادن پا‌ها
  • درد

تومور دسموئید تقریبا در هر نقطه از بافت نرم بدن می‌تواند ایجاد شود. افراد انواع علائمی که از تومور دارند به محل شروع و اندازه تومور بستگی دارد. تغییراتی که در بدن خود تجربه میکنید، علائم هستند و علائم تغییرات در چیزی است که اندازه گیری می‌شود، همانند اندازه گیری فشار‌خون، یا انجام آزمایش‌های آزمایشگاهی. علامت‌ها و نشانه‌ها همگی با هم می‌توانند به وجود یک مشکل پزشکی اشاره کنند. اما گاهی‌ اوقات مشکلاتی مانند تومور دسموئید هیچ یک از علائم و نشانه‌های شرح داده شده را ندارند یا علت وجود یک علائم در بدن ممکن است ربطی به وجود تومور نداشته باشد و وجود یک مشکل دیگر باشد.

تومور‌های داخل شکمی نیز ممکن هست این علائم را داشته باشند و همچنین علامت‌های مربوط به روده مسدود شده را ایجاد کنند، مانند:

  • نفخ
  • یبوست
  • درد‌شکم
  • پارگی‌روده ها

اگر هر یک از علائم بالا را تجربه می‌کنید و نگرانی دارید، بهتر است با پزشک متخصص گوارش خود در این رابطه صحبت کنید. و پزشک بر‌اساس سوالاتی که از شما می‌کند علت مشکل را پیدا و بررسی می‌کند.

انواع درمان‌های متداول برای تومور دسموئید

برنامه مراقبتی شما ممکن است شامل درمان علائم و عوارض جانبی نیز باشد:

  1. نظارت فعال
  2. عمل‌جراحی
  3. پرتو‌درمانی
  4. کرایو‌جراحی
  5. فرسایش‌حرارتی یا فرکانس‌رادیویی
  6. دارو‌های ضد‌انعقادی غیر‌استروئیدی
  7. هورمون‌درمانی
  8. شیمی‌درمانی

بقا به چه معناست؟

کلمه بقا کمی پیچیده است زیرا برای افراد معانی مختلفی دارد. تعاریف رایج درباره‌ی بقا: پس از تمام شدن درمان، هیچ نشانه‌ای از تومور وجود ندارد. بر اساس این تعریف از زمان تشخیص تومور تا در طول درمان و پایان عمر فرد بقای تومور گفته می‌شود و ادامه دارد. بازماندگان ممکن است ترکیبی از احساسات همچون ترس، نگرانی، شادی، و احساس گناه را تجربه بکنند. بعضی از افراد پس از تشخیص بیشتر از زندگی خود قدردانی می‌کنند و پذیرش بیشتری از خود به دست می‌‌آورند و برخی دیگر در مورد سلامتی خود بسیار نگران و مضطرب می‌شوند و از کنار آمدن با آن مطمئن نیستند. همچنین با گذشت زمان ممکن است احساس ترس و اضطراب رخ دهد اما نباید کل زندگی‌را مختل کند و بخش زیادی از ثبات زندگی‌را در‌برگیرد.

آخرین تحقیقات در‌مورد تومور دسموئید

 پزشکان در تلاش هستند تا راه های پیشگیری از تومور های دسموئید اطلاعات بیشتری کسب کنند. حوزه‌های تحقیقاتی زیر ممکن است گزینه های جدید و بهتری را برای بیماران از طریق آزمایش‌های بالینی شامل شود. درمان‌های هدفمند خاصی مانند سورافنیب و پازوپانیب برای درمان تومور‌های دسموئید استفاده می‌شوند. درمان دیگری که مورد تحقیق و بررسی است تگاویوینت است که این دارو ممکن است به پروتئینی به نام TBL1 وصل هست که این به بتا کاتنین وصل می‌شود، که هدف مهار بتا کاتنین اضافی ناشی از جهش‌ژن CTNNB1 است.

زمانی‌ که برای درمان تومور‌های دسموئید به هورمون‌ درمانی‌های استاندارد پاسخ ندهند، از هورمون‌درمانی های جدید که در حال بررسی استفاده از اندوکسیفن است استفاده می‌شود و باعث کندی و توقف سرطان های مرتبط با استروژن را فراهم میکند.

با اینکه سونوگرافی با فرکانس بالا برای درمان تومور‌ها در چند مرکز پزشکی استفاده می‌شود اما تحقیقات کارآزمایی بالینی در مورد اثر بخشی طولانی مدت آن تازه شروع شده است.

هر درمانی می‌تواند در بدن شما تغییر و احساساتی ایجاد کند. با تیم مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید و آنها را از هرگونه عوارض جانبی جدید و یا تغییر در عوارض جانبی آگاه کنید تا بتوانند راه‌هایی برای تسکین یا مدیریت عوارض جانبی به شما کمک کنند .

گاهی اوقات ممکن است پس از پایان درمان عوارض جانبی همچنان ادامه یابند که پزشکان به این عوارض، عوارض طولانی‌مدت می‌گویند و ماه‌ها و سال‌ها ادامه یابد عوارض دیررس نامیده می‌شود.

نتیجه

افرادی که از تومور دسموئید درمان می‌شوند تلاش می‌کنند تا از دستور های معین برای حفظ سلامتی و سبک زندگی سالم مانند ورزش‌کردن، سیگار‌نکشیدن، خوب غذا‌خوردن پیروی کنند. تیم مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند به شما یک برنامه ورزشی مناسب بر اساس نیاز‌ها و توانایی بدنیتان کمک کنند تا شیوه زندگی سالم‌تر داشته باشید.

منبع:

دیدگاه خود را درج کنید