سرماخوردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات بهداشتی است که همه ما در طول عمر حداقل یک بار با آن روبرو می‌شویم. این مقاله به شما همه چیزی را که باید در مورد این بیماری بدانید ارائه خواهد داد. ما در اینجا در مورد علل، علائم، پیشگیری، و درمان صحبت خواهیم کرد.

سرماخوردگی چیست؟

یک عارضه تنفسی است که به عنوان یک التهاب تنفسی شناخته می‌شود و توسط ویروس‌ها، به ویژه رینوویروسها، ناشی از عفونت و التهاب در مجاری تنفسی انسان ایجاد می‌شود.

تاریخچه

سرماخوردگی به عنوان یکی از بیماری‌های عفونی بسیار رایج در تاریخ پزشکی شناخته شده است. این عارضه از زمان‌های دور وجود داشته و تاریخچه طولانی دارد. اما در سالهای اخیر، با پیشرفتهای علمی و تحقیقات پزشکی، دانش بیشتری در مورد علل و مکانیسم‌های ایجاد این عارضه به دست آمده است.

تا تاریخ (ژانویه 2022)، سرماخوردگی به عنوان یک عفونت تنفسی توسط ویروس‌های مختلف، به ویژه رینوویروسها، درسازمان جهانی بهداشت (WHO) و سایر مراکز پزشکی شناخته شده است. این عارضه از زمانهای دور به عنوان یک اختلال عفونی در مجاری تنفسی انسان شناخته شده و تاریخچه تحقیقات و توجه به آن بسیار طولانی است.

مطالعات و تحقیقات پزشکی در زمینه سرماخوردگی ادامه دارند تا بهترین راه‌ها برای پیشگیری از آن و درمان علائم آن شناسایی شود. به عنوان یک بیماری عفونی شایع، اهمیت مطالعات و تحقیقات در این زمینه بی‌پایان است.

 

دلایل ایجاد سرماخوردگی چیست؟

سرماخوردگی بیماری تنفسی است که معمولاً به دلیل عفونت ویروسی ایجاد می‌شود. عوامل مختلفی می‌توانند به ابتلا به این بیماری منجر شوند، از جمله:

ویروس‌های تنفسی: بیشتر موارد سرماخوردگی ناشی از عفونت ویروسی هستند. ویروس‌های مختلف مانند رینوویروسها، ویروس‌های آنفلوآنزا (آنفولانزا)، ویروس‌های پاراینفلوآنزا و ویروس‌های سیتومگالوویروس می‌توانند عوامل ایجادکننده سرماخوردگی باشند.

تماس با افراد مبتلا: ارتباط نزدیک با افراد مبتلا به سرماخوردگی، به ویژه در فصل‌های سرما، ممکن است علت انتقال ویروس شود.

سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، معمولاً به عفونت‌های ویروسی حساس‌تر می‌باشند و ابتلا به سرماخوردگی در آنها بیشتر است.

زمان و فصل سال: سرماخوردگی در فصل‌های سرما و زمستان شایع‌تر است. در این فصل‌ها، بدن انسان ممکن است به ویروس‌ها حساس‌تر باشد.

استفاده از اشیاء مشترک: تماس با اشیاء مشترکی مانند دستمال‌ها،یا اشیاء دیگر که ممکن است ویروس‌ها را حمل کنند، می‌تواند به انتقال عفونت کمک کند.

استرس و خواب کم: شرایط استرسی و عدم خواب کافی ممکن است سیستم ایمنی را ضعیف کرده و افزایش احتمال ابتلا به سرماخوردگی را به دنبال داشته باشد.

باید توجه داشت که سرماخوردگی ناشی از ویروس‌ها است و درمان مستقیمی ندارد. بهترین روش پیشگیری از سرماخوردگی، رعایت بهداشت شخصی، مصرف مایعات و استراحت است.

 

نشانه های سرماخوردگی چیست؟

علائم عمومی:

سرفه: سرفه خشک از علائم شایع سرماخوردگی است. سرفه به منظور پاکسازی مسیر هوایی از ترشحات مخاطی می‌باشد.

عطسه: عطسه مکرر نیز در سرماخوردگی شایع است و ممکن است به علت تحریک ناشی از التهاب تنفسی رخ دهد.

گلو درد: درد و التهاب در حلق یکی از علائم معمول سرماخوردگی است.

تب: در برخی موارد، افزایش دما و تب خفیف ممکن است همراه با سرماخوردگی باشد.

خستگی: احساس خستگی و ضعیفی عمومی نیز معمولاً همراه با سرماخوردگی است.

درد عضلات و مفاصل: درد عضلات و مفاصل در برخی از موارد همراه با سرماخوردگی دیده می‌شود.

علائم تنفسی:

تنگی نفس: تنگی نفس و احساس سنگینی در سینه نادراً در سرماخوردگی دیده می‌شود، اما در برخی از موارد ممکن است اتفاق بیفتد.

گرفتگی بینی: تورم و انسداد بینی باعث سختی در تنفس از بینی می‌شود.

تغییر در طعم و بو: بعضی افراد ممکن است در طی سرماخوردگی تغییرات در حس بویایی و طعم مواد مصرفی خود تجربه کنند.

این علائم عمومی و تنفسی معمولاً تا 1 تا 2 هفته یا بیشتر ادامه دارند. در صورتی که علائم شما شدیدتر شوند یا بهبود نیابد، بهتر است به متخصص عفونی مراجعه کنید.

علاوه بر علائمی که پیشتر ذکر شد، سرماخوردگی ممکن است با علائم دیگری نیز همراه باشد. برخی از علائم دیگر شامل موارد زیر می‌شوند:

التهاب حلق: در برخی از موارد، سرماخوردگی می‌تواند به التهاب حلق منجر شود و با درد و تورم حلق همراه باشد.

التهاب گوش: اغلب در کودکان، سرماخوردگی می‌تواند به التهاب گوش منجر شود که با درد و احساس تنگی گوش همراه است.

مشکلات معده: برخی افراد ممکن است علائم گوارشی مانند اسهال یا تهوع داشته باشند.

باید توجه داشت که علائم مختلف این بیماری در افراد مختلف ممکن است متفاوت باشد. اگر علائم شدیدتری دارید یا به مدت طولانی ادامه دارد، به متخصص مراجعه کنید.

 

علائم مشابه کرونا و سرماخوردگی

علائم کرونا و سرماخوردگی در برخی موارد به یکدیگر شبیه می‌شوند، که این امر می‌تواند به ایجاد ابهام بین این دو بیماری منجر شود. برخی ازاین علائم مشترک عبارتند از:

تب: هر دو بیماری می‌توانند با افزایش دمای بدن همراه باشند. اما تب در کرونا ممکن است شدیدتر باشد و به طور معمول بیشتر از ۳۸ درجه سلسیوس باشد.

سرفه: سرماخوردگی و کرونا هر دو می‌توانند با سرفه همراه باشند، اما در کرونا سرفه خشک و مزمن معمولاً شایع‌تر است.

گلو درد: در سرماخوردگی و کرونا، گلو درد معمولی است. اما در کرونا ممکن است گلو درد به عنوان یکی از علائم اولیه شدیدتر باشد.

باید توجه داشت که علائم کرونا ممکن است شدیدتر و پیچیده‌تر باشد و ممکن است علائمی دیگر نیز از جمله دل درد، سردرد شدید، اشکال در تنفس و از دست دادن حس بویایی یا ذائقه نیز داشته باشد. اگر شما یا کسی اطرافتان علائم مشابه کرونا دارید، به پزشک مراجعه کنید و تست کرونا انجام دهید. همچنین، پیروی از دستورالعمل‌ها برای پیشگیری از انتقال ویروس کرونا از اهمیت بسیاری برخوردار است.

تفاوت علائم سرماخوردگی در کودکان و بزرگسالان

تفاوت‌های مهم در علائم سرماخوردگی در کودکان و بزرگسالان وجود دارد. در ادامه به برخی از این تفاوت‌ها اشاره می‌شود:

شدت علائم: علائم سرماخوردگی در کودکان معمولاً خفیفتر و کمتر از بزرگسالان است. کودکان ممکن است تب و سرفه خفیف داشته باشند، در حالی که بزرگسالان ممکن است علائم شدیدتری داشته باشند.

علائم عمومی: کودکان معمولاً با علائم عمومی مانند خستگی، تب خفیف و ادرار زیاد همراه هستند. در مقایسه، بزرگسالان ممکن است تجربه تنگی نفس، سردرد شدید و تب بالاتر داشته باشند.

تغییرات در اشتها: کودکان ممکن است تغییرات در اشتهای غذایی داشته باشند و کمتر غذا بخورند، در حالی که بزرگسالان معمولاً توانایی در مصرف غذا را حفظ می‌کنند.

علائم روانی: کودکان ممکن است از عدم راحتی روانی و ناراحتی بیشتری نسبت به بزرگسالان را تجربه کنند.

توانایی ارتباطی: کودکان ممکن است نتوانند علائم خود را به دقت توصیف کنند و از بزرگ‌ترها به کمک نیاز داشته باشند.

توجه به این تفاوت‌ها می‌تواند در تشخیص و مراقبت از کودکان و بزرگسالان مبتلا به سرماخوردگی بسیار مفید باشد. در هر صورت، اگر علائم سرماخوردگی در کودکان یا بزرگسالان شدیدتر شود یا به مدت طولانی ادامه دارد، بهتر است به متخصص عفونی مراجعه کنید.

 

 

روش های تشخیص بیماری سرما خوردگی

تشخیص این بیماری معمولاً بر اساس علائم و نشانه‌های بیماری به همراه تاریخچه پزشکی بیمار تعیین می‌شود. در مواردی که شکی در تشخیص وجود دارد، ممکن است تست‌های تشخیصی مختلف نیز استفاده شود. در ادامه به برخی از روش‌های تشخیص این بیماری اشاره می‌شود:

• پزشک اغلب بر اساس علائم معمول سرماخوردگی تشخیص می‌دهد. این شامل سرفه، عطسه، گرفتگی بینی ، گلو درد، تب خفیف و احساس خستگی می‌شود.
• پرسش‌وپاسخ با بیمار در مورد تاریخچه بیماری، علائم حال، تماس با افراد مبتلا به سرماخوردگی و مسائلی مانند سفرهای اخیر و اعتیاد به دخانیات می‌تواند در تشخیص بیماری مفید باشد.
• در برخی موارد، پزشک ممکن است تست‌های تشخیصی انجام دهد. این تست‌ها معمولاً شامل تست‌های مختلف ویروسی یا مولکولی می‌شوند، اما تشخیص سرماخوردگی بیشتر بر اساس علائم بیماری و تاریخچه بیماری انجام می‌شود.
• در برخی موارد، پزشک ممکن است برای انحراف از علائم کلاسیک سرماخوردگی از علائم بیماری‌های دیگر، آزمایش خون انجام دهد.

در نهایت، تشخیص این بیماری معمولاً بر اساس علائم و تاریخچه بیماری انجام می‌شود، اگر علائم شما شدیدتر شد یا بهبود نیافت، بهتر است به متخصص مراجعه کنید.

تفاوت سرماخوردگی با آنفولانزا

تفاوت‌های مهم بین سرماخوردگی و آنفولانزا در موارد زیر آمده است:

عامل ایجادکننده

• سرماخوردگی ناشی از ویروس‌های تنفسی مختلف مانند رینوویروسها است.
• آنفولانزا توسط ویروس آنفلوآنزا ایجاد می‌شود.

علائم و شدت

• علائم سرماخوردگی معمولاً خفیفتر از آنفولانزا است. این علائم شامل سرفه، عطسه، گرفتگی بینی ، گلو درد، تب خفیف و احساس خستگی می‌شوند.
• آنفولانزا معمولاً با شدت بالاتری همراه است. علائم شدید‌تری مانند تب بالا، درد عضلات و مفاصل شدید، سرفه خشک، خستگی شدید و تنگی نفس ممکن است دیده شود.

شروع علائم

• علائم سرماخوردگی به طور کلی به تدریج ظاهر می‌شوند و بیشتر در چند روز اول شدت ندارند.
• آنفولانزا ممکن است ناگهانی شروع شود و علائم شدید خود را نشان دهد.

مدت بیماری

• معمولاً سرماخوردگی به مدت 1 تا 2 هفته ادامه دارد.
• آنفولانزا ممکن است به مدت 1 تا 2 هفته یا بیشتر ادامه یابد.

عوارض

• عوارض سرماخوردگی معمولاً خفیفتر و کمتر شدید از آنفولانزا هستند.
• آنفولانزا می‌تواند به عوارض جدی‌تری مانند التهاب ریه و آسیب به سیستم تنفسی منجر شود.

توجه داشته باشید که در برخی موارد، علائم سرماخوردگی و آنفولانزا ممکن است مشابه باشند، اما تفاوت‌هایی در شدت و مدت بیماری وجود دارد. در صورتی که علائم شدید شوند یا بهبود نیابند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. همچنین، واکسیناسیون مخصوص برای آنفولانزا وجود دارد که ممکن است در پیشگیری از بیماری مفید باشد.

 

لیست داروهای پزشکی سرماخوردگی

درمان معمولاً بدون نیاز به داروهای تجویزی انجام می‌شود، چرا که سرماخوردگی ناشی از ویروس‌های تنفسی است و داروی معینی برای درمان آن وجود ندارد. با این حال، برخی از داروها و محصولات می‌توانند علائم را تسکین دهند. در ادامه لیستی از داروها و محصولات پزشکی که ممکن است برای درمان این بیماری مفید باشند:

آنتی‌هیستامین‌ها: داروهایی مانند ستیریزین و لوراتادین می‌توانند به کاهش انسداد بینی، عطسه و سرفه کمک کنند.

آنتی‌توسینی‌ها: داروهای ضد سرفه مانند دکسترومتورفان و گوآیفنسین می‌توانند کمک به کاهش سرفه کنند.

داروهای ضد تب: داروهایی مانند پاراستامول و ایبوپروفن می‌توانند در کاهش تب و درد عضلات و مفاصل کمک کنند.

قطره‌های نمکی: این محصولات می‌توانند به ترشحات بینی و انسداد بینی کمک کنند.

داروهای ضد ویروسی: در برخی موارد، ممکن است پزشک داروهای ضد ویروسی خاصی تجویز کند، اما این بستگی به نوع و شدت عفونت دارد.

داروهای ضد التهاب و ضد سردرد: داروهایی مانند آسپرین و تایلنول می‌توانند به تسکین از درد و التهاب عضلات کمک کنند.

باید توجه داشت که مصرف دقیق داروها و محصولات باید به توصیه پزشک یا داروساز انجام شود.

راه های درمان سرماخوردگی

درمان این بیماری بیشتر از همه بر کاهش علائم تمرکز دارد، زیرا سرماخوردگی ناشی از ویروس‌های تنفسی است و درمان مستقیم برای آن وجود ندارد. اما می‌توان با رعایت مراقبت‌های مناسب علائم را کاهش داد و فرآیند بهبودی را تسریع کرد. در ادامه به برخی از راه‌های درمان اشاره می‌شود:

استراحت: به بدن فرصت دهید برای مقابله با عفونت استراحت کند. استراحت به سیستم ایمنی کمک می‌کند تا علائم را مهار کند.

نوشیدن مایعات: مصرف زیاد مایعات مانند آب، آبمیوه های طبیعی، چای گرم به مرطوب نگه داشتن حلق و مخاط تنفسی کمک می‌کند.

مصرف داروهای ضد سرماخوردگی: برخی داروها مانند آنتی‌هیستامین‌ها و آنتی‌توسینی‌ها می‌توانند علائم مانند انسداد بینی و عطسه را تسکین دهند.

مصرف مواد ضد التهاب: مواد غذایی مانند زنجبیل و عسل به عنوان ضد التهاب‌های طبیعی ممکن است به تسکین علائم کمک کنند.

رعایت بهداشت دست: شستشوی منظم و دقیق دست‌ها به مدت 20 ثانیه با آب و صابون، کمک به جلوگیری از انتقال عفونت به دیگران است.

پوشش مخاطی: از ماسک برای پوشش دهان و بینی استفاده کنید.

تغذیه سالم: تغذیه به مقابله با عفونت کمک می‌کند. مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد مغذی به سیستم ایمنی کمک می‌کند.

 

چرا در زمان بیماری سرماخوردگی سرفه میکنیم؟

عامل ایجادکننده سرماخوردگی معمولاً ویروس‌های تنفسی مثل رینوویروسها هستند. این بیماری باعث التهاب و تحریک تنفسی می‌شود و به علائمی مانند سرفه منجر می‌شود. دلایلی که در زمان این بیماری سرفه می‌کنیم عبارتند از:

ترشحات بینی و حلق: ویروس‌های سرماخوردگی باعث ترشحات بینی و تحریک حلق می‌شوند. این ترشحات می‌توانند به پشت حلق نقل مکان کرده و عصب‌های تنفسی را تحریک کنند.

پاکسازی مسیر هوایی: سرفه به عنوان یک مکانیسم دفاعی بدن عمل می‌کند. این فعالیت به پاکسازی مسیر هوایی از ترشحات بینی می‌کند. سرفه باعث حرکت ترشحات به بیرون از ریه‌ها می‌شود.

تسکین علائم: سرفه می‌تواند به تسکین علائمی مانند خفگی حلق و انسداد بینی کمک کند. این علائم معمولاً ناشی از التهاب تنفسی در سرماخوردگی هستند.

مهم است بدانید که سرفه در بیماری سرماخوردگی عمدی است و در واقع نقش مثبتی در بهبودی بیماری دارد.

 

برای درمان بیماری سرماخوردگی به کدام پزشک مراجعه کنیم بهتر است؟

پاسخ به این سوال بستگی دارد که شما در چه مرحله ای از سرماخوردگی باشید. گاهی اوقات شما صرفا دارای یک سری علائم معمولی مانند آبریزش بینی به صورت جزئی هستید که در این صورت مراجعه به پزشک عمومی یا متخصص داخلی در سایت دکتر با من کفایت می کند.

نتیجه

سرماخوردگی بیماری شایعی است که اغلب ناشی از عفونت ویروسی تنفسی می‌شود. علائم این بیماری شامل سرفه، عطسه، بینی گرفتگی، گلو درد، تب خفیف، خستگی و درد عضلات می‌شود. سرماخوردگی ممکن است تا 1 تا 2 هفته یا بیشتر ادامه داشته باشد.

این بیماری ناشی از ویروس‌های تنفسی مثل رینوویروسها و ویروس‌های آنفلوآنزا است. افراد معمولاً از طریق تماس با افراد مبتلا یا تماس با اشیاء مشترکی که ممکن است ویروس‌ها را حمل کنند، به این بیماری مبتلا می‌شوند.

توجه به بهداشت شخصی، مصرف مایعات به میزان کافی، استفاده از دستمال از جمله روش‌های پیشگیری از ابتلا به سرماخوردگی می‌باشد.

ما در این مقاله در خصوص بیماری سرماخوردگی صحبت کرده ایم تا شما با علائم بیماری و نحوه ی درمان آن به خوبی آشنا شوید تا بتوانید این بیماری را پشت سر گذاشته و سلامتی جسمی خود را بدست آورید.

علاوه بر این موضوع پیشنهاد می کنیم که هرچه سریعتر در زمان بیماری، به پزشک عمومی و یا متخصص عفونی در سایت دکتر با من، بزرگترین سایت پزشکی کشور نوبت خود را اخد کرده و سپس مراجعه نمایید.

پرسش های متداول

آیا واکسیناسیون در مقابل سرماخوردگی موثر است؟

خیر،سرماخوردگی ناشی از ویروس‌های تنفسی معمولاً به آنفولانزا (انفلوآنزا) نزدیک نیست و واکسیناسیون آنفولانزا نمی‌تواند از سرماخوردگی جلوگیری کند.

آیا آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند در درمان سرماخوردگی مفید باشند؟

خیر، این بیماری ناشی از ویروس‌های تنفسی معمولاً بوده و آنتی‌بیوتیک‌ها تنها در برابر عفونت‌های باکتریایی موثر هستند.

آیا ویروس‌های سرماخوردگی در فصل‌های مختلف سال فعالیت دارند یا فصل خاصی دارند؟

ویروس‌های سرماخوردگی در اصل در فصل سرما و زمستان فعالیت بیشتری دارند. در این فصل‌ها، برودت و رطوبت بیشتری وجود دارد که منجر به مناسب شدن شرایط برای انتقال ویروس‌های سرماخوردگی می‌شود. به همین دلیل، سرماخوردگی‌ها در فصل‌های سرما معمول‌تر هستند.

آیا افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض ابتلا به سرماخوردگی هستند؟

بله، سیستم ایمنی ضعیف به معنای آن است که بدن نمی‌تواند به خوبی علیه عفونت‌ها و ویروس‌های تنفسی مقاومت کند. افراد با سیستم ایمنی ضعیف مثل افراد مسن، بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن، و افرادی که دارای حالت‌های ایمنی کاهش یافته هستند، از خطر ابتلا به عفونت‌های تنفسی بالاتری رنج می‌برند.

آیا قرص سرماخوردگی برای کرونا استفاده می شود؟

این داروها جایگزین مناسبی برای درمان کرونا نیست چرا که این بیماری بسیار پیشرفته تر از سرماخوردگی است و صرفا می توان به عنوان مسکن و کاهش علائم تا حدودی از آنها استفاده کرد.

آیا بیماری سرما خوردگی ویروسی است؟

بله این بیماری به شدت مسری بوده و احتمال دارد که یک بیمار آلوده، به راحتی چندین نفر را درگیر این ویروس کند. پس تا جایی که می توانید از آنها دوری کنید.

منابع

Understanding the symptoms of the common cold and influenza

The common cold

The common cold: a review of the literature

Epidemiology, Pathogenesis, and Treatment of the Common Cold

Antivirals for the Common Cold

دیابت یکی از مشکلات شایع در جوامع امروزی است و به عنوان یک بیماری مزمن شناخته می‌شود. این مقاله به بررسی دیابت از علائم ابتدایی تا راه‌های درمان مختلف اختصاص دارد. ما در اینجا به شیوه‌های تشخیص، عوامل خطر، نوع‌های مختلف، و راه‌های متنوعی برای کنترل و مدیریت آن خواهیم پرداخت.

دیابت چیست؟

یک بیماری متابولیکی است که بر اثر نقص یا ناکافی بودن انسولین (یک هورمون تولید شده توسط ایسلته‌ها در لنزهای ایسلتی لانگرهانزانی در پانکراس) یا ناتوانی بدن در استفاده بهینه از انسولین ایجاد می‌شود. نتیجه این نقص افزایش سطح گلوکز (قند) در خون است که به عنوان هیپرگلیسمی شناخته می‌شود.

 

 

تاریخچه کامل و زمان کشف

دیابت یکی از بیماری‌های قدیمی است که تاریخچه طولانی و پیچیده‌ای دارد. این بیماری از گذشته تا به امروز تحولات زیادی را تجربه کرده است.

• قدمت دیابت

دیابت از زمان‌های بسیار قدیمی در تاریخ پزشکی انسان‌ها شناخته شده است. اولین توصیفات از علائم دیابت به دوره مصر باستان و هند باستان بازمی‌گردد. در مصر باستان، اطلاعاتی در متون پیروهای انسان‌های دیابتی به دست آمده است.

• دیابت در دوره‌های قدیمی

در دوره‌های قدیمی، از جمله دوره یونان باستان و روم باستان، مفهومی از دیابت وجود داشت. مصریان باستان به عنوان اولین نهادی که به علائم دیابت توجه کردند و آن را توصیف کردند، شناخته می‌شوند.

• تجدید نظر در دیابت

تا قرن 20، اطلاعات ما در مورد دیابت به مرور زمان توسعه یافت. در سال 1889، آلبرت آبت در اتریش انواع مختلف آن را تفصیل کرد. او به دیابت نوع 1 و نوع 2 اشاره کرد.

• کشف انسولین

یکی از رویدادهای مهم در تاریخچه این بیماری، کشف انسولین توسط فردریک بانتینگ و چارلز بست در دهه 1920 بود. این کشف توانایی مدیریت دیابت را برای بیماران به ارمغان آورد و زندگی آن‌ها را تغییر داد.

• تکامل در تشخیص و درمان

تا به امروز، تحقیقات بسیاری در زمینه این بیماری انجام شده و ما شاهد توسعه‌های مهمی در تشخیص و درمان آن هستیم. از وارد آمدن تکنولوژی‌های پیشرفته برای مانیتورینگ قند خون تا توسعه داروهای جدید و روش‌های جراحی، تلاش‌های مستمری برای مدیریت بهتر دیابت صورت می‌گیرد.

• زمان کشف دیابت

زمان کشف به واقعیتی تاریخی بستگی دارد و معمولاً به عوامل مختلفی نظیر نوع دیابت و عوامل خطر مرتبط با آن بستگی دارد. افراد ممکن است در سنین مختلفی دچار این بیماری شوند، اما اهمیت تشخیص به موقع و مدیریت مناسب آن برای پیشگیری از عوارض جلوگیری ناپذیر بسیار مهم است.

در نهایت، دیابت یکی از بیماری‌های جهانی است که با پیشرفت تحقیقات پزشکی و آگاهی بیشتر جامعه، ممکن است بهترمدیریت شود. تاریخچه طولانی این بیماری نشان از اهمیت تشخیص به موقع و مدیریت مناسب دارد.

 

آمار جهانی

جدیدترین و جامع ترین محاسبات نشان می دهد که نرخ شیوع جهانی فعلی 6.1 درصد است که دیابت را به یکی از 10 علت اصلی مرگ و میر تبدیل می کند. در سطح ابرمنطقه، بالاترین نرخ 9.3 درصد در شمال آفریقا و خاورمیانه است و پیش بینی می شود که این رقم تا سال 2050 به 16.8 درصد افزایش یابد. پیش بینی می شود این نرخ در آمریکای لاتین و دریای کارائیب به 11.3 درصد افزایش یابد.

دیابت به ویژه در افراد 65 سال و بالاتر در هر کشور مشهود است و نرخ شیوع بیش از 20 درصد برای آن جمعیت در سراسر جهان ثبت شده است. بالاترین نرخ برای افراد بین 75 تا 79 سال 24.4 درصد بود. بررسی داده ها بر اساس ابر منطقه، شمال آفریقا و خاورمیانه با 39.4 درصد در این گروه سنی بالاترین نرخ را داشتند، در حالی که اروپای مرکزی، اروپای شرقی و آسیای مرکزی بالاترین نرخ را داشتند.

تقریباً همه موارد جهانی (96٪) دیابت نوع 2 (T2D) هستند. همه 16 عامل خطر مورد مطالعه با T2D مرتبط بودند. شاخص توده بدنی بالا (BMI) خطر اولیه برای T2D بود – که 52.2٪ از ناتوانی و مرگ و میر T2D را به خود اختصاص می داد – پس از آن خطرات رژیم غذایی، خطرات محیطی / شغلی، مصرف دخانیات، فعالیت بدنی کم و مصرف الکل قرار گرفتند.

انواع دیابت

در اینجا به انواع اصلی اشاره می‌کنیم:

1. دیابت نوع 1 (دیابت نوجوانی)

• این نوع معمولاً در سنین جوانی ظاهر می‌شود.
• برای این نوع دیابت، سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول‌های بتای پانکراس را می‌ترکاند. این سلول‌ها مسئول تولید انسولین هستند.
• بیماران نیاز به تزریق روزانه انسولین دارند تا قند خونشان را کنترل کنند.

2. دیابت نوع 2 (دیابت نوع بزرگسالان)

• این نوع رایج‌ترین نوع دیابت است و معمولاً در بزرگترین سنین ظاهر می‌شود.
• در دیابت نوع 2، بدن انسولین تولید می‌کند، اما سلول‌ها به آن واکنش منفی نشان می‌دهند (مقاومت به انسولین).
• مدیریت این نوع دیابت شامل تغذیه مناسب، ورزش، و در برخی موارد داروها می‌شود.

3. دیابت نوع 1.5 (دیابت نوع لاتن)

• این نوع به عنوان ترکیبی از دو نوع دیابت نوع 1 و 2 شناخته می‌شود.
• افراد مبتلا به دیابت نوع 1.5 ابتدا به عنوان دیابت نوع 2 تشخیص داده می‌شوند، اما به مرور زمان بیشتر به شباهت‌های دیابت نوع 1 نزدیک می‌شوند.
• مدیریت این نوع دیابت ممکن است نیاز به انسولین داشته باشد.

4. دیابت حاملگی

• معمولاً در دوران بارداری ظاهر می‌شود.
• مرتبط با تغییرات هورمونی در دوران بارداری است.
• بیشتر افراد بلافاصله پس از زایمان از دیابت حاملگی بهبود می‌یابند، اما در آینده ممکن است به دیابت نوع 2 مبتلا شوند.

دیابت نوع MODY (Diabetes Mellitus نوع Maturity-Onset in Youth)

• یک نوع نادرتر و وراثتی می‌باشد.
• معمولاً در سنین جوانی یا کودکی ظاهر می‌شود و معمولاً به عنوان دیابت نوع 1 یا 2 تشخیص داده می‌شود.
• مدیریت این نوع دیابت معمولاً از داروها تا تغذیه مناسب بستگی به نوع MODY دارد.

تشخیص و مدیریت دقیق این بیماری بستگی به نوع آن دارد و نیاز به مشاوره پزشکی دارد. همچنین، تغذیه مناسب، ورزش منظم، و مدیریت استرس نیز در کنترل این بیماری نقش مهمی ایفا می‌کنند.

 

پیش دیابت چیست؟

یک وضعیت پیشینه دیابت می‌باشد که بیشتر در افرادی تشخیص داده می‌شود که قند خون آن‌ها بالاتر از حد طبیعی است، اما هنوز به میزان مورد نیاز برای تشخیص دیابت نمی‌رسد. این وضعیت نشان‌دهنده این است که بدن دچار مقاومت به انسولین شده و توانایی استفاده بهینه از انسولین تولید شده توسط پانکراس را از دست داده است.

علائم دیابت چیست؟ تفاوت علائم در مردان و زنان

علائم این بیماری ممکن است در مردان و زنان تا حدی متفاوت باشند. اگرچه بسیاری از علائم مشترک در هر دو جنس مشابه هستند، اما تعدادی از علائم ممکن است در هر جنس بیشتر ظاهر شوند یا برای هر دو جنس متفاوت باشند. در ادامه به برخی از این تفاوت‌ها اشاره می‌کنیم:

علائم مشترک در مردان و زنان:

• عطش بی‌پایان (پولی‌دیپسی)
• افزایش گرسنگی
• تکرر ادرار
• کاهش وزن بدون دلیل آشکار
• کاهش انرژی
• تاری در دید (مشکلات بینایی)
• عدم توانایی جنسی
• آسیب به ناخن‌ها و پوست

تفاوت‌ها در علائم

زنان

• ممکن است زنان علائم جوشی و زخم‌های پوستی بیشتری تجربه کنند.
• تغییرات در دوره‌های پریودی ممکن است اتفاق بیفتد. این شامل تاخیر در قاعدگی و تغییرات در شدت و مدت دوره‌های پریودی می‌شود.

مردان

• مشکلات جنسی ممکن است شامل عدم توانایی در انجام عمل جنسی و کم‌شدن لذت جنسی باشد.
• ممکن است علائمی مشابه آنفلوانزا مانند تب و سرفه نیز ظاهر شوند.

توجه داشته باشید که علائم این بیماری ممکن است در هر فرد متفاوت باشند و در برخی افراد، این علائم به صورت خیلی ضعیف یا حتی بی‌علامت ظاهر شوند. در هر صورت، اگر شما یا کسی که می‌شناسید علائمی از این بیماری تجربه می‌کنید، مهم است به متخصص اندوکرینولوژیست مراجعه کنید تا تشخیص دقیق انجام شود و برنامه‌های مدیریت مناسب شروع شود. مدیریت به موقع می‌تواند از عوارض جلوگیری کند و به بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

 

دلایل ایجاد دیابت

این بیماری به عوامل ژنتیک و محیطی برمی‌گردد و دارای عوامل مختلفی است که می‌تواند ایجاد آن را تسریع کند. در ادامه، به برخی از دلایل اشاره می‌کنیم:

عوامل ژنتیک: ژنتیک یکی از عوامل اصلی ایجاد دیابت می‌باشد. اگر کسانی در خانواده شما دیابت داشته باشند، احتمال ابتلا به این بیماری بالاتر است.

چاقی و اضافه وزن: چاقی و اضافه وزن عامل مهمی در ایجاد دیابت نوع 2 است. چاقی باعث مقاومت به انسولین می‌شود و با افزایش چربی در بدن ارتباط دارد.

فعالیت بدنی ناکافی: کم‌فعالیتی بدنی و نداشتن ورزش منظم باعث افزایش خطر ابتلا به این بیماری می‌شود. ورزش به بهبود حساسیت به انسولین کمک می‌کند.

مصرف مواد مخدر و تنباکو: مصرف مواد مخدر و تنباکو باعث افزایش خطر ابتلا به این بیماری می‌شود.

عوامل محیطی: برخی عوامل محیطی مانند استرس، افزایش فشار خون، و افزایش قند خون پس از مصرف مواد شیرین کننده‌ها نیز می‌توانند ایجاد این بیماری را تسریع کنند.

باروری زنان: دیابت حاملگی یا گسترش دیابت در دوران بارداری نیز ممکن است عامل ایجاد دیابت نوع 2 در زنان پس از زایمان شود.

بیماری‌های همزمان: برخی بیماری‌های دیگر مانند فشار خون بالا (هایپرتانسیون)، چربی خون بالا (هایپرلیپیدمی)، و اختلالات گلوکز خون می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند.

توجه داشته باشید که اغلب دیابت نوع 2 به عوامل ژنتیک و سبک زندگی برمی‌گردد و مدیریت مناسب آن از طریق کنترل وزن، فعالیت بدنی منظم، و تغذیه مناسب ممکن است به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند. همچنین، پیشگیری و مشاوره پزشکی می‌تواند در کاهش این خطر موثر باشد.

 

روش های تشخیص دیابت

تشخیص معمولاً با انجام آزمون‌ها و بررسی‌های خاص انجام می‌شود. در ادامه، روش‌های تشخیص را توضیح می‌دهیم:

1. آزمایش قند خون تراکمی (Fasting Blood Glucose Test) : به اندازه‌گیری سطح گلوکز (قند خون) بعد از حداقل 8 تا 12 ساعت ناشتایی اطلاق می‌شود.
2. آزمایش قند خون تصادفی (Random Blood Glucose Test): به دفعات متعدد در طول روز انجام می‌شود و نشان می‌دهد که در زمان‌های مختلف روز چقدر قند خون بالا است.
3. آزمون A1c (آزمون هموگلوبین A1c): این آزمون به میزان گلوکز متصل به هموگلوبین در خون اشاره می‌کند. این آزمون تاریخچه میانگین قند خون در 2-3 ماه گذشته را نشان می‌دهد.
4. آزمایش تحمل قند (Oral Glucose Tolerance Test – OGTT): شامل دو مرحله است. ابتدا یک آزمون قند خون تراکمی با پر شدن معده با مقدار خاصی از قند انجام می‌شود. سپس بعد از 2 ساعت، میزان قند خون مورد اندازه‌گیری قرار می‌گیرد.
5. آزمایش پست‌پراندیال (Postprandial Blood Glucose Test): به اندازه‌گیری سطح قند خون دو ساعت بعد از وعده غذایی انجام می‌شود.

تشخیص دقیق باید توسط متخصص داخلی انجام شود. عوامل دیگری نیز ممکن است برای تشخیص این بیماری مورد استفاده قرار گیرند، از جمله بررسی‌های کلینیکی و تاریخچه پزشکی فرد. تشخیص به موقع و آغاز درمان و مدیریت مناسب می‌تواند از عوارض بیشتری جلوگیری کند و به بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

راههای پیشگیری از ابتلا شدن به دیابت

پیشگیری از ابتلا به دیابت نوع 2 (دیابت نوع 1 بیشتر به عوامل ژنتیکی مرتبط است و قابل پیشگیری نیست) از طریق تغییر در سبک زندگی و رعایت عوامل زیر امکان‌پذیر است:

حفظ وزن مناسب: چاقی یکی از عوامل اصلی ابتلا به دیابت نوع 2 است. تلاش برای حفظ وزن مناسب از طریق تغذیه مناسب و فعالیت بدنی می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد.

فعالیت بدنی منظم: ورزش و فعالیت بدنی منظم می‌توانند به بهبود حساسیت به انسولین و کاهش قند خون کمک کنند. توصیه می‌شود حداقل 150 دقیقه فعالیت ورزشی معتدل در هفته را انجام دهید.

تغذیه سالم: مصرف مواد غذایی با اندازه مناسب از کربوهیدرات، چربی، پروتئین، میوه و سبزیجات می‌تواند به کنترل قند خون کمک کند. کاهش مصرف قند و مواد شیرین‌کننده نیز توصیه می‌شود.

کنترل استرس: استرس می‌تواند به افزایش سطح قند خون منجر شود. تمرین‌های استرس‌مدیریتی نظیر یوگا و مدیتیشن می‌توانند به کاهش استرس کمک کنند.

مراقبه از فشار خون: دنبال کردن فشار خون و درمان فشار خون بالا می‌تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند.

خواب کافی: برقراری الگوی خواب منظم و به دست آوردن خواب کافی مهم است. کمبود خواب می‌تواند به افزایش خطر ابتلا به این بیماری منجر شود.

همچنین، پیشگیری از ابتلا به این بیماری نیاز به تغییر سبک زندگی و رفتارهای سالمتر دارد. اطلاعات و آگاهی در مورد عوامل خطر و روش‌های پیشگیری می‌تواند به شما در این مسیر کمک کند.

 

روش های درمان دیابت

درمان این بیماری شامل چندین روش و اقدام مختلف است. در ادامه، به برخی از اصول درمان اشاره می‌کنیم:

کنترل قند خون: کنترل میزان قند خون یکی از مهم‌ترین جنبه‌های درمان این بیماری است. برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1، تزریق انسولین یا استفاده از پمپ انسولین ضروری است. در نوع 2، افزایش فعالیت بدنی و تغذیه مناسب به کنترل قند خون کمک می‌کنند.

تغذیه مناسب: تغذیه مناسب و مراقبت از رژیم غذایی مهمی در مدیریت این بیماری است. کاهش مصرف قند و آنتی‌اکسیدان‌ها، افزایش مصرف فیبر، و مدیریت سطح چربی‌ها در رژیم غذایی می‌تواند به کنترل قند خون کمک کند.

فعالیت بدنی: فعالیت بدنی منظم و ورزش مهمی در مدیریت این بیماری است. ورزش به افزایش حساسیت به انسولین و کاهش میزان قند خون کمک می‌کند.

داروها: برخی از افراد ممکن است نیاز به داروهای دیابت داشته باشند. این داروها ممکن است به عنوان جایگزین یا همراه با انسولین مورد استفاده قرار گیرند.

مانیتورینگ قند خون: مانیتورینگ منظم سطح قند خون با استفاده از دستگاه‌های تست قند خون مهم است تا تغییرات در سطح قند خون رصد شود و برنامه‌های درمانی متناسب اعمال شوند.

آموزش به بیمار: آموزش به بیمار در مورد مدیریت این بیماری، تغذیه، تزریق انسولین، و مانیتورینگ قند خون ضروری است.

مشاوره پزشکی: مشاوره پزشکی با توجه به نوع دیابت و وضعیت فرد مفید است تا برنامه‌های درمانی اختصاصی تنظیم شود.

در مدیریت این بیماری، هدف اصلی کنترل قند خون به حداقل طبیعی و کاهش عوارض مرتبط با آن است. برای هر فرد، روش‌های درمان ممکن است متفاوت باشند و باید با مشاوره پزشکی تعیین شود.

منبع درد در بیماران دیابتی

ممکن است از منابع مختلفی برخوردار باشد و به عوامل متعددی بستگی داشته باشد. در زیر به برخی از منابع شایع درد در بیماران دیابتی اشاره می‌کنیم:

نوروپاتی دیابتی: یکی از عوامل شایع درد در بیماران دیابتی، نوروپاتی دیابتی است. این وضعیت عمدتاً به عصب‌هایی که وظیفه احساس درد، دمای بدن، و لمس را دارند، آسیب می‌زند.

آنژیوپاتی دیابتی: این بیماری می‌تواند به عروق خونی آسیب برساند و عرق‌های خونی را محدود کند. این وضعیت باعث می‌شود که اندام‌ها به کم‌فروشی خونی دچار شوند، که می‌تواند به درد و سنگینی در اندام‌ها منجر شود.

دیابتیک نوروپاتی: درد و احساس سوزش در بیماران دیابتی ممکن است به علت آسیب به اعصاب حسی بوجود آید. این وضعیت ممکن است به علت کاهش احساس درد در بیماران دیابتی وجود داشته باشد.

عفونت‌ها: بیماران دیابتی به عفونت‌ها مستعدتر هستند و عفونت‌ها می‌توانند به علت التهاب و درد در محل عفونت، به وجود درد بیشتر در این بیماران بیانجامند.

تغییرات عضلات و استخوان‌ها: این بیماری می‌تواند در عضلات و استخوان‌ها تغییرات ایجاد کند که به درد و سنگینی در اندام‌ها منجر می‌شوند.

تشخیص درست منبع درد در بیماران دیابتی بسیار مهم است تا بتوان برنامه‌های مدیریت درد مناسب را اجرا کرد و به بهبود کیفیت زندگی این افراد کمک کرد. برای تشخیص و مدیریت درد در این بیماران، مشاوره متخصص غدد حیاتی است.

 

آیا دیابت می‌تواند به عوارض جدی منجر شود؟

بله، این عوارض می‌توانند در صورت عدم مدیریت مناسب یا نادرستی درمان، بروز کنند. در ادامه به برخی از این عوارض اشاره خواهیم کرد:

آسیب به عروق و عروق خونی: افزایش خطر بروز بیماری‌های قلبی و عروقی نظیر آنژین صدری و سکته قلبی.

آسیب به کلیه: آسیب به کلیه و کاهش عملکرد کلیه ودر نهایت دیالیز.

آسیب به عصب‌ها (نوروپاتی): آسیب عصب‌ها و درد و ضعف عضلات.

زخم‌ و عفونت: زخم‌ها و عفونت‌ها، به ویژه در پاها و دست‌ها.

کاهش کیفیت زندگی: کاهش کیفیت زندگی، افزایش استرس، و تأثیر منفی بر روی روحیه افراد.

آسیب به چشم: مشکلات چشمی، از جمله رتینوپاتی دیابتی.

آسیب به دندان‌ها: عفونت‌ها و مشکلات دندانی.

مشکلات گوارشی: مشکلات گوارشی نظیر گازهای معده و اسهال .

آسیب به استخوان‌ها: کاهش چگالی استخوان و افزایش خطر شکستگی‌های استخوانی.

مشکلات جنسی: مشکلات جنسی مردان و زنان.

توجه به مدیریت دقیق این بیماری، تغذیه مناسب، فعالیت بدنی منظم، و مراقبت پزشکی منظم می‌تواند به کاهش این عوارض و افزایش کیفیت زندگی کمک کند.

آیا این بیماری از نسل به نسل انتقال می‌یابد؟

دیابت نوع1 به عوامل ژنتیکی مربوط نمی‌شود و انتقال آن به نسل بعدی اتفاق نمی‌افتد. اما نوع 2 در برخی موارد می‌تواند از نسل به نسل منتقل شود.

دیابت نوع 2 به میزان بیشتری به عوامل ژنتیکی ارتباط دارد. اگر یکی از والدین دیابت نوع 2 داشته باشد، احتمال ابتلا به این بیماری در نسل بعدی افزایش می‌یابد. همچنین، عوامل محیطی نیز می‌توانند نقش داشته باشند. این شامل نحوه تغذیه، فعالیت بدنی، و وزن بدنی می‌شود.

بنابراین، در مورد دیابت نوع 2، می‌توان نسل به نسل انتقال دیابت را دید. اما همچنان عوامل محیطی و سبک زندگی نقش مهمی در ابتلا به این نوع دیابت ایفا می‌کنند، و می‌توان با تغییرات مناسب در این عوامل از ابتلا به این بیماری پیشگیری کرد.

 

نتیجه

این بیماری تأثیرات گسترده‌ای بر سلامتی انسان دارد. این بیماری باعث افزایش قند خون و مشکلات متعدد سلامتی می‌شود. از طریق ارائه اطلاعات جامع در مورد تاریخچه، انواع آن، علائم، روش‌های تشخیص، و درمان، متوجه شدیم که این بیماری به خوبی قابل مدیریت و کنترل است.

مهمترین نکته این است که پیشگیری از ابتلا به این بیماری از اهمیت بسیاری برخوردار است. با تغذیه مناسب، فعالیت بدنی منظم، کنترل وزن، و توجه به عوامل خطر، می‌توان خطر ابتلا به این بیماری را کاهش داد.

در سایت پزشکی دکتر با من، با مقالات معتبر در زمینه دیابت آشنا شوید. متخصص های برجسته در این سایت آماده‌اند تا بهترین و به‌روزترین مراقبت‌ها و درمان‌ها را برای بیماران ارائه دهند. اینجا می‌توانید از تجربه پزشکان استفاده کنید و بهبودی سلامتی خود را در اختیار داشته باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر و ارتباط با پزشکان متخصص، به سایت دکتر بامن مراجعه فرمایید.

پرسش های متداول

آیا مصرف داروها تنها راه درمان این بیماری است؟

نه، شامل تغذیه مناسب و فعالیت بدنی نیز می‌شود.

چگونه می‌توانم علائم دیابت را تشخیص دهم؟

علائم معمول شامل ادرار زیاد، تشنج، خستگی و… هستند. بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

آیا دیابت نوع 1 و 2 تفاوت‌ دارند؟

بله، در اعلام علائم، علت بروز، و شیوه‌های درمان متفاوتی دارند.

آیا این بیماری قابل درمان است؟

مدیریت دقیق این بیماری ممکن است به کنترل بیماری و کاهش علائم کمک کند، اما به طور کامل قابل درمان نیست.

منابع

Diabetes: a 21st century challenge

Epidemiology of diabetes

What Causes Diabetes?

Diabetes in Asia

این روز ها با شایع شدن ویروس کرونا و آنفولانزا به همراه تب بالا در دنیا و به خصوص ایران، نیاز است که در خصوص این بیماری ها اطلاعات کاملی را به دست آوریم. یکی از نشانه های بسیار مهم این بیماری ها که مشترک بوده، تب است. تب بالا در بسیاری از اوقات خطرناک نبوده و اما در برخی از بیماری ها مثل کرونا در صورت داشتن تب بالا بایستی که حتما به پزشک متخصص داخلی مراجعه نمود.

در واقع در بدن انسان سیستمی وجود دارد که تب او را کنترل می کند اما در صورت بالا رفتن آن بهتر است که به پزشک تب و بیماری های عفونی در سایت دکتر با من مراجعه نمود. فرماندهی کنترل تب در بدن به قسمت هیپوتالاموس، مغز بر می گرد.

دسته بندی گیرنده های حرارتی در بدن

در بدن انسان گیرنده های حرارتی به اسم ترمورسپتور وجود دارد که در دو دسته تقسیم بندی می شود.

دسته اول: در ناحیه هیپوتالاموس، گیرنده های درجه حرارت مرکزی وجود دارند که جزو دسته ی اول، هستند.

دسته ی دوم: ناحیه ی گیرنده های حرارتی در پوست است که از محیط حرارت را دریافت می کند. در واقع این گیرنده ها به دو صورت ارادی و غیر اداری هستند.

در مواقعی که شما لباس های زیاد می پوشید، نیاز دارید که حتما لباس های خود را با این محیط سازگار نمایید. در واقع در اینجا متعادل کردن دمای محیط کاملا به خود انسان برمی گردد. زمانی که دمای محیط بالا می رود، بدن انسان شروع به عرق کردنِ بیشتر می کند که موجب می شود دمای خود بدن نیز پایین تر رود.

علاوه بر این موضوع، عضلات غیر ارادی رگ های پوست، منبسط می شود و خون زیادتری را به پوست منتقل می نماید. در واقع سطح پوست بسیار منبسط خواهد شد. این موضوع موجب خواهد شد که پوست به میزان بالایی از حرارت خواهد رسید و در نتیجه خونی که در سطح پوست بدن قرار دارد خنک می شود و این خون خنک در بدن جریان پیدا می کند. در واقع این موضوع در بدن انسان موجب می شود که تب کاهش یابد و بدن انسان دمای پایین تری را تجربه کند.

در نتیجه بدن انسان تجربه ای با دمای متعادل که میانگین تا 37 درجه است را تجربه می کند و این عامل موجب تعادل تب یا دمای بدن با دمای محیط می شود.

چه دمایی در بدن به عنوان تب شناخته می شود؟

یکی از مهمترین مواردی که موجب تب در بدن انسان می شود، عفونت است که به محض مطلع شدن بهتر است هرچه سریع تر به دکتر عفونی در سایت دکتر با من مراجعه شود.

در مواقعی که شما دچار تب می شوید، در واقع این بدن است که این واکنش را برای سرکوب باکتری های موجود در خون از خود نشان می دهد. در نتیجه این افزایش دما تاثیر گرفته از عواملی است که نقش بیماری زایی در هیپوتالاموس بدن دارد.

به افزایش دمای بدن در این وضعیت تب می گوییم. در واقع بیماری تب بیانگر یک مشکل یا بیماری دیگر در بدن ما است که خود را به حالت تب نشان می دهد. به طور کلی در صورتی که میزان دماسنج تب، دمایی بالاتر از 37.5 و کمتر از 37.9 را نشان دهد، به آن تب خفیف می گویند.

چه دمایی تب خفیف محسوب می شود؟

در مواقعی که دمای دهانی از 37.9 درجه سانتیگراد بیشتر شود و یا در صورتی که دمای بدن افراد، از 40 بیشتر شود خطرات زیادی برای انسان به وجود می آید چرا که زندگی او را به خطر می اندازد. به این علت است که در دمای بیشتر از 40 درجه، تنظیم میان پروتئین ها و آنزیم های بدن بهم می ریزد.

در واقع دمای بیشتر از 44 درجه خیلی خطرناک بوده و احتمال فوت شخص خیلی زیاد است به همین جهت بهتر است که هر چه سریعتر به دکتر داخلی و عفونی در سایت دکتر با من مراجعه شود تا با درمان به موقع جلوی بسیاری از بیماری های خطرناک دیگر گرفته شود.

در نتیجه دمای بالای 39 درجه برای افراد به شدت آسیب زا و خطرناک است اما در این بین دمای بدن کودکان نیز بایستی به صورت مرتب چک شود. دماهای زیر بر اساس سن کودکان تقسیم بندی شده است که بهتر است به خوبی در زمان بیماری آنها مورد توجه قرار بگیرد. در صورت بیماری حتما با پزشک متخصص اطفال و عفونی در سایت دکتر با من مشورت شود.

• تب 38 درجه و بالاتر در کودکان زیر 3 ماه
• تب 38.2 درجه و بالاتر در کودکان 3 تا 6 ماه
• تب 38.8 درجه و بالاتر در کودکان بالای 6 ماه

هایپرترمی و بررسی علت این بیماری

هایپرترمی یا هیپرترمی افزایش دمای بدن، در زمانی پیش می آید که بدن نتواند به خوبی تب را کنترل کند. در نتیجه به علت این بیماری، دما در قسمت هیپوتالاموس نمیتواند به خوبی تنظیم شود و دمای بدن به صورت خودکار بالا می رود و دیگر جسم انسان قادر به تنظیم درجه ی تب نخواهد بود.

پزشکان عفونی و تب علل زیادی را در خصوص این بیماری بیان کرده اند که مهمترین موارد آن عبارت است از: زیاد ماندن در محیط گرم، استنشاق داروی بیهوشی مانند: فنوتيازين‌ها و نورولپتيک‌ها، تومور یا آسیب های مغزی است که می توان آنها را از مهمترین علل این بیماری نام برد.

هایپرترمی شدید و تب بالا برای سلامتی شخص بسیار خطرناک بوده و ممکن است حتی خطر مرگ او را تهدید نماید. بنابراین زمانی که دمای بدن بیمار افزایش یافت، در عین تلاش برای مراجعه به پزشک، با کمک پاشویه سعی در کاهش دمای بدن بیمار نمایید و او را به پزشک برسانید.

بررسی علت تب و درمان توسط پزشک

با توجه به اینکه تاکنون گفته شد که تب بالا نشانه بیماری های مختلف دیگر است و ممکن است موجب مرگ انسان شود، به همین جهت مراجعه به دکتر عفونی در سایت دکتر با من لازم و ضروری است. چرا که در صورت عدم رسیدگی به موقع ممکن است جان شما در خطر بیفتد.

در نتیجه اگر به بیماری تب بالا مبتلا شدید، قطعا به درمان های خانگی اکتفا نکنید و خود را به اورژانس برسانید. چرا که صرفا با این کار حتی اگر نشانه ی بالینی را در خود حذف نمایید، به این دلیل نیست که بیماری شما درمان شده است بلکه به این معنی است که شما نیاز دارید علت اصلی بیماری در شما شناخته شود و سپس بر اساس آن درمان صورت بگیرد. بهترین دکتر برای درمان شما متخصص عفونی و دکتر داخلی است که لیست کامل آنها در سایت دکتر با من وجود دارد که می توانید به صورت اینترنتی نوبت اخذ نمایید.

دمای بدن یا تب خود را چگونه اندازه بگیریم؟

زمانی که شما می خواهید دمای بدن خود را اندازه بگیرید بایستی که حتما از طریق وسیله ی مخصوص باشد که به عنوان دماسنج دستی و یا دیجیتال شناخته می شود. دماسنج زیر بغل بهترین گزینه است برای اندازه گیری دمای کودکان و بزرگسالان که بسیار دقیق تر از دیگر دماسنج ها برا اندازه گیری تب در بدن انسان است.

قبل از استفاده از دماسنج های جیوه ای حتما آن را تکان دهید تا مطمئن شوید که جیوه ی آن به حالت نرمال درامده است. زمانی که بدن کودک به دمای پایینی مانند 34 درجه برسد بایستی حتما او را پوشانده و دمای بدنش را بالاتر ببرید. مراقب باشید که دمای بدن او را بعد از چند ساعت مجددا اندازه گیری نمایید. بسیاری از بزرگسالان می توانند از دماسنج دهانی نیز استفاده کنند اما در هر صورت بهتر است که در زمان بیماری و یا در منزل خود حتما از دماسنج دیجیتال استفاده نمایید چرا که بسیار دقیق تر از دماسنج دستی است.

چگونه از دکتر تب یا عفونی نوبت اخذ نماییم؟

سایت پزشکی دکتر با من به عنوان یکی از سایت های معتبر در زمینه ی درمان و سلامت فعالیت دارد که این امکان را به شما می دهد که به صورت آنلاین ویزیت شوید و یا اینکه به صورت اینترنتی نوبت اخذ نمایید.

به همین جهت می توان گفت که شما به راحتی می توانید از منزل خود با دکتر ملاقات داشته و یا اینکه ساعات حضور او را بدون مراجعه به مطب پزشکی در سایت دکتر با من مشاهده نمایید.

در برخی از مواقع که شما دچار زخم و یا آسیب دیدگی می شوید، بایستی که سریعا جلوی خونریزی آن را بگیرید تا قبل از رسیدن به پزشک بتوانید جان خود را حفظ نمایید. به همین دلیل ما در این مقاله برای شما توضیحات کاملی در خصوص اقدام فوری برای درمان خانگی خون ریزی را توضیح داده ایم تا بتوانید سریعا به خوبی زخم خود را درمان کنید.

معرفی انواع زخم

معمولا زخم ها دارای انواع زیادی هستند که برای درمان خانگی خون ریزی استفاده می شود. انواع زخم ها شامل موارد زیر هستند:

• خراشیدگی: این نوع زخم جدی نیست و صرفا لایه های رویی آن را شامل می شود.
• پارگی : این زخم بافت های زیر پوست را نیز شامل می شود.
• سوراخ شدگی : به دلیل برخورد جسم به یک وسیله تیز به وجود می آید.
• له شدگی : بافت پوست در این نوع زخم، تغییر شکل می دهد.
• زخم گلوله: بر اثر اصابت گلوله یا ترکش ایجاد می شود.

پس بهتر است در اولین مرتبه، نوع زخم پوست را شناسایی کنید و راه مراقبت از زخم را پیدا نمایید. به همین جهت بهتر است که شما بیمار را معاینه و زخم او را پیدا کنید.

مراحل متوقف کردن خونریزی در خانه

1. روی زخم را فشار دهید.
   در مرحله اول به شخص کمک کنید تا بتواند آرامش خود را در آن لحظه حفظ نماید.
2. سپس از فرد بخواهید که دراز بکشد و پاهای او را به سمت بالا قرار دهید. چنانچه بقایای جسم خارجی بر روی زخم وجود دارد، آنها را بردارید. اگر بریدگی کوچک باشد سعی کنید که آن را تمیز کنید ولی اگر زخم بزرگ بود سعی در تمیز کردن آن ننمایید.

3. اولین قدم در خصوص اینکه چگونه جلوی خونریزی را بگیرید این است که درمان خانگی خونریزی را که شامل محکم نگه داشتن آن با دست است را امتحان کنید و عضو آسیب دیده فرد را تا جای ممکن بالاتر از قلب خود نگه دارید.
4. در زمان فشار دادن زخم بهتر است که از گاز استریل استفاده نمایید و چنانچه در دسترس نداشتید حتما از یک پارچه برای این کار استفاده کنید.
   چنانچه پارچه آغشته به خون شد و یا نشست خون ایجاد شد، هرگز پارچه را تعویض نکنید چرا که با این کار ممکن است خونریزی شدید تر شود.
   به همین جهت بهتر است که حتما از کمپرس دیگری، برای فشار دادن استفاده کنید. به مدت 5 تا 10 دقیقه ناحیه ی زخم را فشار دهید و چنانچه خونریزی بند نیامد دوباره این کار را تکرار کنید.

5. بعد از اینکه خونریزی بند آمد بهتر است که ناحیه ی مد نظر را با آب گرم و صابون بشویید. اما حواستان باشد در درمان خانگی خون ریزی و تمیز کردن آن از پراکسید هیدروژن و یا ید استفاده نکنید، زیرا به بافت زخم آسیب می رساند.

راه های درمان خانگی خون ریزی خانگی

1. کمپرس یخ

استفاده از کمپرس یخ در زمان خونریزی از جمله روش های درمان خانگی برای جلوگیری از خونریزی است. یخ به کاهش تورم کمک کرده و جلوی خون ریزی را می تواند بگیرد. لطفا توجه کنید که قالب یخ را مستقیم به روی زخم نگذارید و حتما با یک پارچه آن را ببندید و سپس روی محل مورد نظر قرار دهید.

2. چای

از جمله روش های درمان خانگی خونریزی، در پاسخ به سوال، چگونه جلوی خونریزی را بگیریم؟ این است که، می توانید از کمپرس چای یا همان کیسه ی چای استفاده کنید که استفاده از آن در دندان پزشکی نیز بسیار معروف است. در واقع ماده شیمیایی موجود در چای جلوی خونریزی را می گیرد و موجب منعقد شدن خون خواهد شد.

3- بومادران

گیاه بومادران از جمله گیاهانی است که برای درمان خانگی خون ریزی می توان از آن استفاده نمود. می توانید برای این کار مقداری از گیاه بومادران را لای یک پارچه پیچیده و روی زخم قرار دهید.

5- گیاه فندق جادوگر

این گیاه برای جلوگیری از خونریزی و سفت شدن محل زخم استفاده می شود. به همین جهت می توان گفت که شما می توانید گیاه را با یک گاز استریل بر روی زخم قرار داده و سپس به آرامی فشار دهید. البته کِرمِ این گیاه را هم می توانید از داروخانه نیز تهیه کنید.

6- استفاده از قرص روی و پودر ویتامین C در درمان خانگی خونریزی

ترکیب پودر ویتامین C و آبنبات پاستیلی برای درمان خانگی خونریزی به خصوص خونریزی های شدید کمک می کند. در این مواقع شما می توانید پودر ویتامین سی را بر روی زخم خود بریزید و سپس به صورت همزمان نیز یک قرص روی در دهان خود قرار دهید تا بتوانید سریعا جلوی خونریزی را بگیرید.

7- وازلین

وازلین در درمان خانگیِ خونریزی در خصوص زخم های غیرعمیق استفاده می شود. می توان گفت که شما می توانید بعد از قطع خونریزی، محل زخم را تمیز کرده و سپس آن را بر روی آن قرار دهید تا موجب التیام در ناحیه ی آسیب دیده شود.

8- ضد تعریق

کلرید آلومینیوم (Aluminum Chloride) یک ماده شیمیایی است که جلوی عرق کردن بیش از حد بدن را می گیرد و شما می توانید از این ماده برای جلوگیری از خونریزی بیشتر در محل زخم استفاده نمایید.

9- دهان شویه

الکلی که در دهانشویه قرار دارد، به لخته شدن خون کمک می‌کند. در واقع این ماده یکی از دسترس ترین موادی است که در اختیار شخص قرار دارد و به همین جهت می توان گفت که استفاده از این ماده بهترین راه برای جلوگیری از خونریزی است.

در چه زمانی به دکتر متخصص در سایت دکتر با من مراجعه کنیم؟

در صورتی که شما زخم عمیق به همراه خونریزی شدید داشته باشید بهتر است که هرچه زودتر به دکتر داخلی در سایت دکتر با من مراجعه نمایید تا بتوانید جلوی خونریزی زیاد را که حتی ممکن است به مرگ شما ختم شود بگیرید و روند بهبودی سریع تری را آغاز نمایید. علاوه بر این موضوع شما می توانید با راهکارهای بالا به عنوان درمان خانگی خونریزی به کار ببرید.

یکی از بیماری های شایع، تبخال است که هرکسی در زندگی خود، آن را تجربه می کند. این بیماری، خطرناک نبوده و با درمان به موقع خیلی سریع از بین می رود. در نتیجه ما در این مقاله برای شما به طور کامل در خصوص بیماری تبخال، نحوه درمان و علل ایجاد آن را به خوبی بیان کرده ایم، تا شما بتوانید در صورت دچار شدن به این بیماری، خیلی سریع آن را درمان کنید و علاوه بر این موضوع، در سایت دکتر با من برای پزشک عمومی و پزشک داخلی نوبت اخذ کنید.

بیماری تبخال چیست ؟

یک نوع بیماری عفونی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس ایجاد شده که در نتیجه، شاهد این بیماری در سطح پوست بدن مانند ناحیه ی تناسلی و مقعد خواهیم بود.

شما ممکن است که به این بیماری دچار شوید و اما علائمی از آن را بر روی سطح پوست خود مشاهده نکنید. این نکته را هم بدانید که ویروس در دراز مدت از بدن شما خارج خواهد شد.

علائم تبخال چیست؟

همان طور که گفته شد، احتمال اینکه شما پس از ابتلا نشانه ای از این بیماری را مشاهده نکنید زیاد است، اما بدین معنی نیست که این ویروس وجود ندارد. علاوه بر این موضوع می توان گفت که، حدود 4 تا 12 روز پس از مواجهه، این علائم به صورت اولیه بر روی سطح پوست شما ظاهر می شود. افراد زیادی پس از ابتلا به این بیماری دوباره شاهد بروز آن خواهند بود و به قولی بازگشت مجدد تبخال را تجربه می کنند. ما این علائم را در ادامه در دو دسته بررسی خواهیم کرد.

1. علائم اولیه

این علائم زمانی ظاهر می شود که شخص برای اولین بار گرفتار بیماری تبخال شده است. این علائم به شرح زیر است:

• ایجاد تبخال بر روی واژن و یا دهانه ی رحم
• ترشحات غیرعادی واژن در خانم ها
• دردناک بودن محل تبخال
• بزرگ شدن غدد لنفاوی
• احساس سوزش و درد در زمان ادرار
• مشاهده تبخال دهان
• حس بی حالی
• بروز تبخال در هر کجای پوست

در اکثر موارد بالا، تبخال درمان شده و از نظر ظاهری آثاری بر روی سطح پوست باقی نمی گذارد.

2.علائم در زمان شدت عفونت

زمانی که تبخال مجدد در بدن شما عود می کند، شدت کمتری داشته و تعداد علائم آن نیز کمتر است. در واقع موارد بالا در عفونت اولیه جزء علائم عود عفونت است اما شدت آن بسیار کمتر شده است.

علت ایجاد تبخال چیست؟

یکی از علت های بارز و مهم این بیماری تماس به صورت مستقیم با فرد آلوده است یعنی شخصی که به تبخال مبتلا شده می تواند به راحتی از طرق زیر این بیماری را انتقال دهد:

1. رابطه ی جنسی
2. استفاده از وسایل شخصی افراد دیگر
3. تماس جنسی با فرد آلوده به هر طریقی می تواند این ویروس را به بدن شخص مقابل انتقال دهد.
4. تماس دهانی

پس لطفا در زمان رابطه ی جنسی خود سعی کنید که حفاظت شده این کار را انجام دهید و تا حد امکان نیز از تماس با فرد آلوده خودداری نمایید.

در صورتی که می خواهید از علت ایجاد این بیماری مطلع شوید می توانید در سایت دکتر با من، نوبت خود را از پزشک متخصص عفونی، دکتر داخلی و متخصص پوست، نوبت دریافت کنید.

یکی از دلایلی که این بیماری از راه جنسی بیشتر منتقل می شود، به دلیل رابطه ی مستقیم میان دو نفر است که از این طریق صورت می گیرد. در واقع تبخال تناسلی یکی از انواع بیماری جنسی نیز محصوب می شود.

راه های درمان تبخال چیست؟

تبخال نیز مانند بسیاری از بیماری ها درمان خودش را دارد و اصلا جای نگرانی نیست اما بهتر است بدانید که شما هر چه سریعتر برای درمان اقدام کنید، خیلی سریعتر بهبودی مورد نظر پزشکان را به دست می آورید. علاوه بر این موضوع تا جایی که می توانید از استرس و اضطراب دوری کنید چرا که هر چه بیشتر دچار هراس باشید، بیماری شما بیشتر و دیرتر خوب خواهد شد.

درمان تبخال

راه های زیادی برای درمان تبخال وجود دارد که یکی از آنها خانگی است و به روش های زیادی قابل درمان است:

• استفاده از مسکن های رایج مانند استامینوفن
• شستن محل تبخال با استفاده از آب
• در صورت ابتلا به تبخال تناسلی می توانید در تشت آب گرم بنشینید.
• استفاده از وازلین در ناحیه ی تبخال
• عدم استفاده از لباس های بسیار تنگ
• بعد از لمس کردن ناحیه ی تبخال حتما دست های خود را با آب گرم بشویید تا بیماری به جای دیگر نفوذ نکند.
• ترک فعالیت های جنسی تا زمان بهبود یافتن بیماری
• در صورتی که درد داشتید می توانید از کمپرس آب گرم استفاده کنید.

علاوه بر موارد بالا، شما بایستی در زندگی شخصی خود استرس را کم کرده و برنامه ی ورزشی مخصوص خود داشته باشید چرا که این موضوع عامل اصلی بیماری در شخص است.

روش های دارویی

درمان قطعی و دارویی برای تبخال وجود ندارد، به همین جهت می توان گفت که پزشکان برای جلوگیری از تکثیر ویروس، ضد ویروسی مانند آسیکلوویر که مربوط به این بیماری است را تجویز می کنند تا از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند و علائم آن را تا حدودی کاهش دهند. داروهای زیر نیز برای درمان این بیماری توسط پزشک متخصص عفونی تجویز می شود:

• آسیکوویر
• والاسیکلوویر
• فامسیکلوویر

این داروها به شکل خوراکی بوده و به بدن شخص کمک می کند که هرچه سریعتر درمان شود و همچنین از شدت مجدد آن در بدن نیز جلوگیری می کند.

درمان های سرکوبگر

زمانی که شخص در سال چندین مرتبه به تبخال دچار شده باشد، پزشک از داروهای ضد ویروسی استفاده می کند تا از عود شدن بیماری جلوگیری شود. به همین جهت بهتر است که شما در صورت بروز مجدد این ویروس، حتما به متخصص عفونی و یا پزشک پوست در سایت دکتر با من مراجعه نمایید. چرا که با این کار از انتقال این بیماری به شریک جنسی جلوگیری می نمایید.

چگونگی تشخیص ویروس تبخال

این ویروس با یک معاینه ساده توسط پزشک داخلی قابل تشخیص است اما همان طور که گفته شد این علائم پنهان بوده و ممکن است بروز نکند. به همین جهت دکتر پوست برای تشخیص بهتر از شما می خواهد که آزمایش HSV را انجام دهید چرا که با این آزمایش می توان HSV-1 و HSV-2 که ویروس های تبخال هستند را تشخیص و بهترین درمان توسط پزشک انجام شود. پس بهتر است در اولین فرصت به بهترین دکتر پوست مراجعه کنید.

تبخال تناسلی

این تبخال بر روی ناحیه ی واژن و مقعد نیز به وجود می آید، به نوعی که با معاینه پزشک کاملا مشخص است و ممکن است شخص در زمان رابطه ی جنسی و یا ادرار، احساس درد و یا سوزش داشته باشد. البته این احتمال وجود دارد که پزشک آزمایش های تخصصی تری را از شما بخواهد تا در صورت وجود ویروس دیگری در بدن شما، به صورت کامل تشخیص داده شود.

راه های پیشگیری از تبخال تناسلی

این بیماری مسری بوده و در نتیجه یک تماس آلوده با فردی است که بدن او درگیر این بیماری شده است لذا، توصیه ی ما به شما، رعایت کردن نکات زیر است:

1. رابطه جنسی را در حالت ایمنی برقرار کنید
2. از وسایلی که موجب انتقال بیماری می شود، استفاده نکنید.
3. در صورت مشاهده ی علائم نترسید و سریعا به پزشک مربوطه مراجعه کنید.
4. از ایجاد رابطه ی دهانی پرهیز کنید.

موارد بالا نکات مهمی در خصوص جلوگیری از بیماری تبخال تناسلی است که اصلا جای نگرانی نداشته و صرفا به آگاهی و درمان نیاز دارد.

چگونه از پزشک برای درمان بیماری تبخال نوبت بگیرم؟

سایت دکتر با من به عنوان سایت تخصصی در زمینه ی پزشکی و سلامت، امکان اخذ نوبت اینترنتی را برای شما فراهم کرده است و یا اینکه در صورتی که به هر دلیلی نمی توانید حضوری به پزشک مراجعه کنید، به صورت آنلاین ویزیت شده و مشکل خود را با دکتر در میان بگذارید.

در آخر هم با آرزوی بهبودی و سلامتی شما، خواهشمندیم در صورتی که به بیماری تبخال دچار شدید به جای استرس های بیهوده در اولین فرصت به پزشک داخلی مراجعه و یا از طریق سایت نوبت خود را دریافت کنید.

بیماری سوزاک یا بیماری کاوازاکی (Kawasaki disease) یک بیماری التهابی نادر است که بیشتر در کودکان زیر 5 سال دیده می‌شود. این بیماری عمدتاً عروقی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند باعث التهاب و آسیب به عروق کرونری (عروقی که خون را به عضله قلب می‌برند) شود.علت دقیق بروز بیماری سوزاک هنوز مشخص نیست، اما معمولاً به عنوان یک واکنش ناشی از عوامل عفونی تلقی می‌شود. این بیماری به طور عمده تحت تأثیر ژنتیکی قرار می‌گیرد و می‌تواند به صورت تجربی در فرزندان خانواده‌های مبتلا به بیماری سوزاک به ارث برسد.

تاریخچه بیماری کاوازاکی

بیماری سوزاک برای اولین بار در سال 1967 توسط یک پزشک ژاپنی به نام تومیساکو سوزاکی شناسایی شد و به نام وی نیز نامگذاری شد. در آن زمان، سوزاکی توصیف کرد که یک گروه کوچک از کودکان به علت عوارض قلبی ناشی از عفونت‌های تنفسی مراجعه کرده‌اند.در سال‌های بعد، پزشکان و محققان به بررسی بیشتری درباره بیماری سوزاک پرداختند. آنها متوجه شدند که بیماری سوزاک یک بیماری التهابی است که بیشتر در کودکان زیر 5 سال دیده می‌شود و به ویژه در کشور ژاپن رایج است. این بیماری عمدتاً عروقی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، به خصوص عروق کرونری که خون را به عضله قلب می‌برند. همچنین این بیماری یکی از انواع بیماری های جنسی نیز محسوب می شود.تاکنون علت دقیق بروز بیماری سوزاک مشخص نشده است، اما فرضیاتی مبنی بر نقش عوامل عفونی، ژنتیکی و ایمنی در بروز این بیماری مطرح شده است. بیماری سوزاکی تا به امروز باعث علائم مختلفی مانند تب بالا، آبله‌ها، التهاب دهان و لب ها، تورم مفاصل و تغییرات در پوست انگشتان و ناخن‌ها می‌شود.از آن زمان تاکنون، محققان در سراسر جهان به بررسی بیشتر درباره بیماری سوزاک پرداخته‌اند و روش‌های درمانی مناسب برای کنترل آن ارائه داده اند. درمان زودهنگام و صحیح بیماری کاوازاکی می‌تواند عوارض جدی مانند آنژیوپلاستی و انسداد عروق کرونری را کاهش دهد و به بهبود پیامدهای بیماری کمک کند.

آیا بیماری سوزاک قابل انتقال است؟

بله، بیماری سوزاک یک بیماری عفونی نیست، اما قابل انتقال از فرد به فرد است. راه‌های انتقال بیماری سوزاک شامل تماس مستقیم با بزرگترها از طریق خارج شدن مایعات بدنی مانند خلط، ترشحات بینی، اشک، ترشحات دهان و بزاق است. همچنین، تماس با آبله‌های پوستی در بیماران سوزاک می‌تواند به انتقال بیماری منجر شود.بنابراین، اگر فردی به بیماری کاوازاکی مبتلا است، باید اقداماتی را برای جلوگیری از انتقال آن به دیگران اتخاذ کند. این روش ها شامل رعایت بهداشت دست، اجتناب از تماس مستقیم با آبله‌های پوستی و محدود کردن تماس با بیماران سوزاک می‌شود. همچنین، در صورت بروز علائم بیماری سوزاک در فردی، باید به سرعت پزشک متخصص عفونی معالج مراجعه کنید تا درمان مناسب صورت گیرد و احتمال انتقال به دیگران کاهش یابد.

علائم بیماری سوزاک

بیماری سوزاک (بیماری کاوازاکی) علائم مختلفی را در کودکان نمایش می‌دهد. این علائم ممکن است در مراحل مختلف بیماری ظاهر شوند و ممکن است تدریجی یا همزمان رخ دهند. برخی از علائم رایج بیماری سوزاک شامل موارد زیر است:

• • تب بالا: تب معمولاً بیش از ۳۹ درجه سانتیگراد است و به مدت بیش از ۵ روز ادامه دارد.

• • آبله‌های پوستی: در ابتدای بیماری، آبله‌های خفیف و ناچیزی روی بدن و صورت کودک ظاهر می‌شود. این آبله‌ها ممکن است با ظاهری شبیه به آفتاب سوختگی یا جوش‌های قرمز روبرو شوند.

• • التهاب دهان و لب ها: قرمزی و التهاب در لب ها و دهان، چنانچه که به قرمزی و تورم زبان همراه باشد، از علائم بیماری سوزاک می‌باشد.

• • تغییرات پوستی: تغییرات در پوست انگشتان و ناخن‌ها می‌تواند رخ دهد. معمولاً ناخن‌ها سفید می‌شوند و ممکن است خشک و شکننده شوند. همچنین، پوست اطراف ناخن می‌تواند قرمز یا بنفش باشد.

• • تورم و التهاب مفاصل: ممکن است کودک دچار تورم و التهاب مفاصل شود که همراه با درد و سختی در حرکت می‌باشد.

• • تغییرات در عروق: عروقی که خون را به عضله قلب می‌برند (عروق کرونری) ممکن است التهاب و آسیب ببینند، که می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند آنژیوپلاستی (توسعه غیرطبیعی عروق کرونری) و انسداد عروق شود.

در صورتی که شما یا کودکتان علائم بیماری سوزاک را تجربه می‌کنید، بهتر است با پزشک متخصص داخلی مشورت کنید. او می‌تواند تشخیص دقیق بیماری را بررسی کند و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.

درمان بیماری سوزاک

درمان بیماری کاوازاکی شامل استفاده از داروها و مراقبت‌های پزشکی می‌باشد. هدف از درمان، کاهش التهاب و پیشگیری از عوارض جدی مانند آنژیوپلاستی و انسداد عروق کرونری است. درمان باید توسط یک پزشک متخصص عفونی صورت گیرد و بر اساس وضعیت هر بیمار ممکن است متفاوت باشد.برخی از روش‌های درمانی معمول در بیماری سوزاک عبارتند از:

1. 1. مصرف داروها: پزشک عفونی ممکن است داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین یا ایبوپروفن را تجویز کند تا علائم التهابی را کاهش دهد.

1. 1. ایمونوگلوبولین‌های وریدی: در صورتی که برای بیمار عوارض قلبی و عروقی رخ دهد، از ایمونوگلوبولین‌های وریدی استفاده می‌شود. این داروها به طور مؤقت سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کنند و عوارض جدی را کاهش می‌دهند.

1. 1. پیگیری و نظارت پزشکی: بیماران باید به طور دقیق پیگیری و نظارت شوند تا هر تغییری در وضعیت خود را به دکتر متخصص عفونی خود اطلاع دهند. پزشک ممکن است آزمایش‌های خون، آنژیوگرافی (تصویربرداری عروق) و سایر آزمایش‌های تشخیصی را برای تعیین وضعیت قلبی و عروقی بیشتر انجام دهد.

مهم است که به همه دستورات و مشاوره‌های پزشک خود پایبند باشید و در صورت بروز هرگونه علامت یا عارضه ناشی از بیماری سوزاک، به پزشک متخصص عفونی اطلاع دهید. همچنین، پزشک ممکن است توصیه کند کودکتان را برای چند هفته یا چند ماه از مدرسه یا محل زندگی خارج کنید تا از احتمال انتقال عفونت به دیگران جلوگیری شود.منابع:

• • https://www.medicalnewstoday.com/articles/155653

• • https://www.webmd.com/sexual-conditions/gonorrhea

• • https://www.healthline.com/health/gonorrhea

• • https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/4217-gonorrhea

• • https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/gonorrhea/symptoms-causes/syc-20351774

• • https://www.cdc.gov/std/gonorrhea/stdfact-gonorrhea-detailed.htm#:~:text=Gonorrhea%20is%20a%20sexually%20transmitted,urethra%20in%20women%20and%20men.

آمبولی هوا یک وضعیت پزشکی خطرناک است که هنگام ورود هوا به سیستم عروقی بدن ایجاد می‌شود. دراین مقاله از دکتر با من به بررسی دقیق این پدیده پرداخته و علل، علائم، پیشگیری، و درمان آن را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

آمبولی هوا چیست؟

وضعیتی است که هنگام ورود هوا به سیستم عروقی بدن ایجاد می‌شود. وقوع آمبولی هوا می‌تواند به مشکلات جدی در عملکرد سیستم قلبی و عروقی، و همچنین عوارض جانبی چندگانه منجر شود. این وضعیت به‌طور خاص در زمان انجام روش‌های پزشکی یا در صورت تروما و آسیب به عروق رخ می‌دهد.

علل آمبولی هوا

معمولاً به دو دسته اصلی تقسیم میشوند: علل مربوط به روش‌های پزشکی و علل مربوط به تروما و آسیب‌ها.

1. علل مربوط به روش‌های پزشکی

در حین عملیات جراحی: هنگامی که بخشی از جسم برای عمل جراحی بریده یا باز می‌شود، امکان ورود هوا وجود دارد.

استفاده از ابزارهای پزشکی: در برخی روش‌های پزشکی مانند وسایل تزریق، اگر هوا به ناحیه وارد شود، آمبولی هوا ایجاد می‌شود.

2. علل مربوط به تروما و آسیب‌ها

شکستگی‌ها: آسیب به عروق خونی ناشی از تصادفات یا ضربه‌ها می‌تواند به ورود هوا و ساخت حباب‌های هوایی منجر شود.

آسیب به عروق خونی در مواقع اورژانس: به عنوان مثال، آسیب به عروق ناحیه قفسه سینه در صورت شکستگی‌های جدی.

آگاهی از این علل و اتخاذ تدابیر پیشگیرانه، می‌تواند خطر آمبولی هوا را کاهش دهد.

علائم و نشانه‌ها

علائم و نشانه‌ها ممکن است فوراً یا با تأخیر ظاهر شوند و بستگی به مقدار هوا و محل ورود آن به خونریزی دارد. در ادامه، علائم این وضعیت را می‌توانید بیابید:

علائم فوری

• درد شدید در ناحیه سینه
• افت انرژی و حالت خستگی
• احساس سرگیجه ناگهانی

علائم تأخیری

• ضعف عضلانی
• تنگی نفس
• از دست دادن آگاهی و تاری دید

در هر صورت، هر گونه علامتی که به نظر شما ناشی از ورود هوا به سیستم عروقی باشد، نیاز به مراجعه به پزشک فوری دارد. زیرا آمبولی هوا یک وضعیت اورژانس پزشکی است که به درمان فوری نیاز دارد.

تدابیر پیشگیری

پیشگیری از آمبولی هوا بسیار حیاتی است و می‌تواند خطرات وقوع این وضعیت پزشکی را کاهش دهد. در زیر، تدابیر پیشگیری موثر را برای جلوگیری را آورده‌ام:

1. اطمینان از دقت در اجرای راهنماها و پروتکل‌های ایمنی در عملیات جراحی.
2. اطمینان از کنترل دقیق فشار هوا در خطوط تزریق.
3. آموزش تیم‌های پزشکی در مورد شناخت، پیشگیری، و مدیریت آمبولی هوا.
4. استفاده از تجهیزاتی که مانع ورود هوا به سیستم عروقی می‌شوند.
5. مراقبت و مدیریت دقیق بیماران با بیماری‌های قلبی یا تنفسی تا حد امکان.
6. کنترل فشار خون به صورت منظم.
7. ارزیابی و به‌روزرسانی مداوم پروتکل‌ها و راهنماهای پزشکی برای حفظ بهترین شیوه‌های پیشگیری و مدیریت آمبولی هوا.

گزینه‌های درمان

در صورت وقوع آمبولی هوا، اقدامات درمانی فوری و طبی در نظر گرفته می‌شود. در زیر، گزینه‌های درمانی این وضعیت آمده است:

واکنش فوری: در صورت شک از ورود هوا به سیستم عروقی، توقف فوری فعالیت یا عمل جراحی و اعلام وضعیت اورژانس الزامی است.

توقف ورود هوا: در صورت مشاهده ورود هوا، تدابیر فوری باید اتخاذ شود تا ورود هوا متوقف شود؛ مثلاً محل ورود مسدود شده و سوراخ‌ها یا شکاف‌ها بسته ‌شوند.

پشتیبانی تنفسی: در صورت تأثیر آمبولی هوا بر تنفس، توجه ویژه به حمایت تنفسی مانند استفاده از دستگاه‌های تنفسی.

مانیتورینگ و پیگیری: برای مشاهده وضعیت بیمار و پیگیری علائم بعد از حادثه، استفاده از دستگاه‌های مانیتورینگ مثل اکسیمتر و نظارت دقیق تیم پزشکی ضروری است.

درمان همزمان: در برخی موارد، ممکن است برای درمان عوارض جانبی آمبولی هوا، از درمان همزمان برای حمایت از قلب، سیستم تنفسی و اعضای مختلف استفاده شود.

توجه به سریعترین واکنش و درمان این وضعیت اورژانسی از اهمیت بالایی برخوردار است و نیاز به تیم پزشکی ماهر و تجهیزات پزشکی مناسب دارد.

پیچیدگی‌های آمبولی هوا

یک وضعیت پیچیده پزشکی است که ممکن است به مشکلات جدی و حتی فوت منجر شود. در زیر، به برخی از پیچیدگی‌های این وضعیت اشاره می‌شود:

اختلال در عروق خونی

• ورود هوا به سیستم عروقی می‌تواند باعث ایجاد حباب‌های هوایی در خون شود وعروق را مسدود کند.

تأثیر بر سیستم قلب و تنفس

• آمبولی هوا می‌تواند تأثیر مستقیمی بر سیستم قلب و تنفس داشته باشد؛ این امور می‌توانند باعث تنگی نفس، ضعف عضلانی، و افت فشار خون شوند.

آسیب به اعضای حیاتی

• حباب‌های هوایی که به سیستم عروقی وارد می‌شوند می‌توانند باعث آسیب و نارسایی اعضای حیاتی مانند مغز و قلب شوند.

عوارض جانبی

• برخی از عوارض جانبی ممکن است شامل آسیب به بافت‌ها، آسیب به عضلات، و حتی اختلالات عملکرد مغز باشند.

آمبولی هوا یک وضعیت اورژانس پزشکی است که نیاز به توجه فوری، تشخیص دقیق، و درمان سریع دارد.

نتیجه

آمبولی هوا یک وضعیت پیچیده و خطرناک در پزشکی است که ممکن است به مشکلات جدی در سیستم عروقی، سیستم قلبی و تنفسی، و حتی عضلات و اعضای حیاتی مانند مغز منجر شود. ورود هوا به سیستم عروقی می‌تواند باعث مسدود شدن عروق، ایجاد حباب‌های هوایی در خون، و آسیب به اعضا شود. تشخیص دقیق، درمان فوری، و مدیریت حادثه با اهمیت بالایی همراه است، و هر تأخیری ممکن است عواقب جدی داشته باشد. پیچیدگی‌ها در تشخیص، عوارض جانبی، و نیاز به تدابیر فوری و خلاق در مدیریت این وضعیت اورژانسی، این مسئله را به یک چالش جدی تبدیل کرده است. بنابراین، پیشگیری از وقوع آمبولی هوا و آموزش تیم‌های پزشکی برای مدیریت سریع و مؤثر این حادثه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

پرسش های متداول

آیا آمبولی هوا قابل پیشگیری است؟

بله، با رعایت دقیق راهنماها و تدابیر پیشگیرانه.

چه علائمی نشانگر آمبولی هوا هستند؟

علائمی مانند درد سینه، ضعف، و سرگیجه ممکن است ظاهر شود.

آیا این وضعیت در هر نوع جراحی رخ می‌دهد؟

نه، اما در برخی جراحی‌ها و روش‌های پزشکی خطر آن افزایش می‌یابد.

آیا درمان ممکن است مشکلات جانبی داشته باشد؟

بله، اما در بسیاری از موارد با درمان سریع واکنش مثبتی خواهد داشت.

چگونه می‌توان از خطر آمبولی هوا در جراحی جلوگیری کرد؟

با دقیق رعایت راهنماها و کنترل فشار هوا در سیستم‌های پزشکی.

منابع

Fifty percent nitrous oxide does not increase the risk of venous air embolism in neurosurgical patients operated upon in the sitting position.

Venous air embolism

Air embolism in hip surgery

AIR EMBOLISM

حتما همه شما تا به حال نام بیماری آبله مرغان را شنیده اید. این بیماری یک بیماری مسری است که توسط واریسلا ایجاد می شود و معمولا کودکان را به خود درگیر می کند. اگر می خواهید در رابطه با این بیماری واگیر دار بیشتر بدانید، در ادامه با ما همراه باشید و با تاریخچه، نوع درمان این بیماری و خطرات آن بیشتر آشنا شوید.

آبله مرغان چیست؟

علت بروز این بیماری واگیر دار و خطرناک ویروس وارسیلا زوستر است، این بیماری موجب ایجاد دانه های قرمزی در بدن می شود که حتی ممکن است تعدادشان به 500 عدد هم برسد. آبله مرغان یک بیماری معمولا خفیف است که در بسیاری از افراد به آسانی بهبود پیدا می کند، اما در برخی از افراد نیز می تواند بسیار خطرناک باشد و حتی منجر به مرگ آنها شود.

اما از زمان کشف واکسن این بیماری تعداد مرگ و میر بسیار کاهش یافته و با زمان های گذشته بسیار تفاوت پیدا کرده است. تا قبل از کشف واکسن این بیماری سالانه حدود 11000 هزار نفر از این بیماران به بیمارستان مراجعه می کردند و 100 نفر از آن بیماران جان خود را از دست می دادند.

تاریخچه بیماری آبله مرغان به چه زمانی مربوط است؟

تاریخچه این بیماری مسری به دوران باستان مربوط می شود و اولین استفاده شناخته شده از واژه آبله مرغان به سال 1691 بر می گردد، اما اینکه چگونه این نام را به خود اختصاص داده است، مشخص نیست.

برخی از افراد معتقدند که این بیماری مسری و خطرناک توسط کاشفان و مهاجران اروپایی در قرن پانزدهم به قاره آمریکا انتقال پیدا کرده است. بدین ترتیب این بیماری در میان سایر بومیان آمریکا و بقیه مناطق گسترش یافت.

تا قبل از قرن هجدهم بیماری های بسیاری با پیشوند آبله وجود داشتند که موجب ایجاد جوش های پوستی در افراد می شدند. این بیماری ها شامل بیماری هایی مانند آبله مرغان، آبله و سیفلیس بودند که به آبله بزرگ نیز معروف بودند. اولین دانشمندی که موفق به ارائه شرح مفصلی از این بیماری ها شد و آنها را از آبله مرغان متمایز کرد، پزشکی انگلیسی به نام ویلیام هبردن بود که در سال 1767 به تفاوت های فیزیکی این دو بیماری اشاره کرد.

همچنین یکی از جالب ترین نکاتی که این دانشمند موفق به کشف آن شد، این بود که افرادی که یک بار به آبله مرغی مبتلا می شوند، نمی توانند دوباره به این بیماری مبتلا شوند.

مدت ها بعد داشمندان متوجه ارتباط بین این بیماری با زونا نیز شدند. در اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم، جیمز فون بوکای که یک متخصص اطفال مجارستانی بود، موارد متعددی را مشاهده کرد که نشان می دادند افراد جوان پس از قرار گرفتن در معرض افرادی که به زونا مبتلا بودند، به آبله مبتلا می شدند؛ بیماری که در صورت عدم درمان مناسب می تواند موجب آسیب های عصبی شود.

این باعث شد که او ارتباط میان این دو بیماری را مطرح کند. دانشمندان نیز بعدها این نظریه را تایید کردند و دریافتند پس از بهبود آبله، ویروس واریسلا در بدن افراد باقی می ماند و منجر به ایجاد زونا می شود.

علائم بیماری آبله مرغان چیست؟

هر کسی که تا به حال آبله مرغان نگرفته باشد یا واکسن این بیماری را دریافت نکرده باشد، می تواند به این بیماری مبتلا شود. مدت زمان درمان این بیماری معمولا حدود 4 تا 7 روز طول می کشد. از جمله علامت های این بیماری می توان به بثورات پوستی که به تاول های خارش دار و پر از مایع تبدیل می شوند و در نهایت به چیزی به نام دلمه تبدیل می شوند، اشاره کرد. بیایید با مراحل ایجاد این نوع علائم بر پوست آشنا شویم:

مرحله 1: لکه ها ظاهر می شوند

• این لکه ها می توانند در هر نقطه ای از بدن از جمله داخل دهان یا اطراف اندام تناسلی ایجاد شوند که می توانند بسیار دردناک باشند.
• این لکه ها می توانند در مناطق متفاوتی از بدن پخش شوند یا اینکه می توانند تنها در یک قسمت کوچک از بدن باقی بمانند.
• بسته به نوع رنگ پوست شما، لکه ها می توانند قرمز، صورتی، تیره تر یا همرنگ با پوست اطراف آن ناحیه باشند.
• لکه های ایجاد شده از این بیماری بر پوست های تیره رنگ سخت تر تشخیص داده می شود.

مرحله 2: لکه ها تبدیل به تاول می شوند

این لکه ها می توانند پس از مدتی ملتهب شده، پر از مایع و تبدیل به تاول شوند. این تاول ها خارش بسیار شدیدی دارند که می تواند منجر به عصبی شدن افراد شود و همچنین ممکن است که تاول ها بترکند.

مرحله 3: تاول ها به پوسته تبدیل می شوند

در نهایت تاول ها تبدیل به دلمه می شوند. برخی از این دلمه ها پوسته پوسته هستند و برخی دیگر از آنها مایع نشت می کنند.

سایر علائم معمولی این بیماری که ممکن است یک تا دو روز قبل از لکه ها ظاهر شوند، عبارتند از:

• تب
• خستگی
• از دست دادن اشتها
• سردرد

آبله مرغان در افراد واکسینه شده

حتی افرادی که علیه این بیماری واکسینه شده اند نیز می توانند به این بیماری خطرناک مبتلا شوند. اما محلول واکسنی که در بدن این افراد وجود دارد، موجب می شود که آنها تاول های کمتری داشته باشند یا اصلا تاول نداشته باشند (فقط لکه های قرمز داشته باشند)، آنها می توانند اصلا تب نداشته باشند یا تب بسیار خفیفی داشته باشند.

همچنین افرادی که واکسینه شده اند، مدت زمان کوتاه تری نسبت به افرادی که واکسینه نشده اند، بیمار هستند. اما با این وجود گاهی اوقات ممکن است افرادی که واکسینه شده اند، مانند افرادی که واکسینه نشده اند، علائم داشته باشند.

بیماری آبله مرغان چه خطراتی دارد؟

عوارض این بیماری ممکن است برای همه افراد رخ بدهد، اما در افراد سالمی که به این بیماری مبتلا می شوند، شایع نیست. افرادی که ممکن است به مورد جدیدی از این بیماری مبتلا شوند و در معرض خطر آن قرار بگیرند، عبارتند از:

• نوزادان
• نوجوانان
• بزرگسالان
• زنان حامله
• افرادی که به دلیل داروهایی که به خاطر بیماری دیگر مصرف می کنند، بدنشان توانایی مبارزه با میکروب ها را ندارد.
• افرادی که به سرطان، HIV/AIDS مبتلا هستند.
• بیمارانی که پیوند انجام داده اند.
• افرادی که تحت شیمی درمانی هستند.

عوارض جدی بیماری آبله مرغان می تواند موارد زیر باشد:

• عفونت باکتریایی (این نوع عفونت معمولا پوست یا بافت های نرم را تحت تاثیر قرار می دهد)
• پنومونی (عفونتی شدن ریه ها)
• آنسفالیت (عفونت یا التهاب مغزی)
• التهاب کبد
• کم آبی بدن
• مشکلات خون ریزی
• سپسیس (عفونت خون)
• سندرم ری، در افرادی که آسپرین (یک داروی بسیا خطرناک برای این بیماری) مصرف می کنند.

برخی از افراد به عوارض بسیار شدیدی دچار می شوند که آنها را راهی بیمارستان می کند. همچنین در برخی موارد خاص این عوارض می توانند کشنده باشند. البته از زمانی که واکسیناسیون به طور مرتب برای تمامی افراد انجام می شود، تعداد این مرگ و میر بسیار کاهش پیدا کرده است، اما همچنان برخی از افراد هستند که به واکسن این بیماری مجهز نیستند.

بر اساس کتابچه راهنمای مرک (Merck)، حدودا از هر 400 بزرگسالی که به آبله مرغان مبتلا می شود، 1 نفر به زات الریه مبتلا شده و این اتفاق در کودکان با سیستم ایمنی طبیعی به ندرت رخ می دهد. علائم معمولی پنومونی شامل سرفه، تب و مشکلات تنفسی است.

از هر 1000 نفری که به این بیماری مبتلا هستند، تنها یک تا 2 مورد از آنها به عفونت یا التهاب مغزی گرفتار می شوند. از علائم عفونت یا التهاب مغزی می توان به مواردی مانند سردرد، بی ثباتی هنگام راه رفتن، سرگیجه، گیجی و حتی تشنج اشاره کرد. بروز این عارضه در بزرگسالان می تواند تهدید کننده زندگی آنها باشد.

سندرم ری یکی از عوارض نادر است، اما افرادی که به آن مبتلا می شوند، باید آن را بسیار جدی بگیرند، زیرا موجب ایجاد التهاب در مغز و کبد می شود. معمولا پس از تجویز آسپرین به کودکان مبتلا به عفونت رخ می دهد. به همین دلیل آسپرین به هیچ عنوان برای افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، توصیه نمی شود.

درمان خانگی آبله مرغان

اگرچه برای درمان هر نوع بیماری ابتدا باید به پزشک مراجعه کنید، زیرا گاهی اوقات ممکن است علائمی که شما به سادگی از کنارشان می گذرید، بسیار خطرناک باشند و جان افراد را تهدید کنند. اما چند روش وجود دارد که به شما کمک می کند که راحت تر با این بیماری کنار بیایید. در ادامه به مشاهده این روش ها می پردازیم.

از لوسیون کالامین استفاده کنید

این لوسیون دارای خواص تسکین دهنده پوست از جمله اکسید روی است، در نتیجه می تواند به کاهش خارش تاول ها کمک کند. تنها کافی است آن را با یک پنبه روی نواحی خارش دار پوست بمالید و پخش کنید. توجه داشته باشید که نباید از این لوسیون اطراف چشم خود استفاده کنید.

بستنی های بدون شکر سرو کنید

از آنجایی که تاول های این بیماری می توانند در دهان شما نیز به وجود بیایند و البته که بسیار دردناک هستند، مکیدن بستنی بدون قند می تواند تسکین دهنده بسیار خوبی باشد. همچنین مکیدن بستنی بدون قند موجب می شود که بدن شما مایعات بیشتری دریافت کند و دچار کم آبی نشود.

در بلغور جو دوسر استحمام کنید

حمام بلغور جو دوسر نیز می تواند تسکین دهنده خارش های بدن باشد. شما این محلول جو دو سر را هم می توانید از داروخانه ها خریداری کرده یا خودتان آن را در منزل درست کنید.

برای جلوگیری از خراشیدن دستکش بپوشید

خاراندن تاول ها می تواند بسیار وسوسه انگیز باشد، اما بعد از خاراندن آنها با عفونت هایی که به همراه می آورند، باعث پشیمانی شما می شوند. برای جلوگیری از خاراندن تاول ها ناخن های خود را کوتاه کنید و دست های خود را با دستکش یا جوراب بپوشانید.

حمام جوش شیرین بگیرید

یکی دیگر از روش های تسکین دهنده خارش، جوش شیرین است. جوش شیرین را در آب ولرم مخلوط کرده و حدود 15 تا 20 دقیقه در آن استراحت کنید. اگر این روش برای شما تسکین دهنده است، می توانید روزی دو الی سه بار آن را انجام دهید.

از کمپرس بابونه استفاده کنید

بابونه اثر ضد عفونی کننده و ضد التهاب دارد، در نتیجه می تواند یک تسکین دهنده برای خارش های شما باشد. دو عدد چای کیسه ای بابونه را دم کنید و بگذارید خنک شود. سپس پدهای پنبه ای را به چای بابونه آغشته کنید و روی نواحی خارش دار بمالید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در حالی که بیشتر علائم آبله مرغان با مرور زمان از بین می رود، اما علائمی نیز وجود دارد که باید با پزشک یا متخصص داخلی تماس گرفت. این علائم عبارتند از:

• اگر فرد مبتلا به ویروس زیر یک سال سن دارد.
• اگر فرد مبتلا سیستم ایمنی ضعیفی دارد یا به یک بیماری مزمن یا سرطان مبتلا است.
• اگر تب بیش 39 درجه سانتی گراد داشته باشد، تب بیش از 4 روز طول بکشد یا اینکه تب پس از 24 ساعت از بین برود، اما دوباره عود کند.
• اگر فرد گیجی، مشکلات تنفسی یا بثورات خونی دارد.

در این مواقع شما باید به یک دکتر داخلی مراجعه کنید. اما چگونه می توانید بهترین دکتر متخصص داخلی را پیدا کنید؟ اگر به دنبال یافتن یک سایت دکتر متخصص داخلی هستید، ما به شما سایت «دکتر با من» را معرفی می کنیم.

در این سایت انواع دکترها و متخصص ها برای هر نوع بیماری با تلفن و آدرس مطبشان در اختیار شما قرار داده می شوند. شما به کمک سایت «دکتر با من» می توانید دکتر متخصص مشهور در تهران و دیگر شهرها را به راحتی پیدا کنید.

حرف آخر

مشاهده کردیم که بیماری آبله مرغان از زمان باستان تا به حال وجود داشته است و دانشمندان با تلاش های فراوان طی سالها توانستند واکسن علیه این بیماری را کشف کنند. این بیماری خطرات بسیاری دارد و می تواند منجر به مرگ برخی از افراد شود. البته که افرادی که واکسینه هستند، دوره بیماری کوتاه تری نسبت به افراد واکسینه نشده دارند.

شما می توانید با استفاده از برخی از روش های خانگی آزارهای این بیماری که از علائم شایع آنها خارش های پوستی است را تسکین بدهید. اما این نکته را در نظر داشته باشید که همه افراد پس از مشاهده علائم این بیماری باید به یک متخصص داخلی مراجعه کنند و شما بهترین متخصصان را می توانید در سایت «دکتر با من» به راحتی پیدا کنید