بیماری های جنسی

• • تبخال

• • هپاتیت سی

• • سوزاک

• • تبخال تناسلی

• • بیماری جنسی جرب

• • اچ‌آی‌وی – HIV

• • آمیبیاز

• • کریپتوسپوریدیوزیس

• • ژیاردیا یا ژیاردیازیس

• • هپاتیت آ

• • شیگلوز یا دیسانتری شیگله

• • ویروس پاپیلوم انسانی

• • شانکروئید یا هموفیلوس دوکرئی

• • کلامیدیا تراکوماتیس

• • گرانولوم مغبنی

• • مایکوپلاسما ژنیتالیوم

• • سیفلیس

• • واژینوز باکتریال

• • بیماری‌های قارچی تناسلی

• • کاندیدیازیس واژن

• • زگیل آبکی

• • تبخال دستگاه تناسلی نوع اول یا لوشیونوز تبخالی

• • تبخال دستگاه تناسلی نوع دوم یا گنوکوکال آنترولیت

• • هپاتیت ب

• • عفونت تریکوموناس واژینالیس

• • تینیا کروریس یا عفونت قارچی ران

• • شپش عانه

• • لنفوگرانولوما ونروم یا LGV

• • گرانولوم اینگوینال یا دونوایلیتیس لنفوماتوز

• • اورتریت یا التهاب لوله ادراری

• • اوره پلاسما اورولیتیکوم

• • کاندیدا آلبیکنس

• • گاردنلا واژینالیس

لیست تمام بیماری‌ های جنسی و تناسلی بسیار طولانی است. دلیل این موضوع و حجم بیماری ها ارتباط مستقیم و غیر مستقیم پوستی می باشد. به عنوان مثال ممکن است یک بیماری لزوما جنسی نباشد اما اگر نکات لازم و ایمنی را در یک ارتباط جنسی رعایت نکنید امکان دارد دچار بیماری های مختلف، به صورت مستقیم یا غیر مستقیم شوید. اما تیم تحقیقاتی دکتر با من تلاش کرده در زیر لیستی از بیماری‌ های جنسی و مقاربتی رایج که در طول زمان طولانی در انسان به وجود آمده را جمع آوری کند که شما عزیزان هم می توانید خلاصه هر کدام را مطالعه کنید و یا با کلیک بر روی هرکدام از بیماری ها، مقاله اختصاصی آن بیماری را که برگرفته از کتاب های علمی دانشگاهی و مقالات معروف جهانی بوده مطالعه کنید :

انواع بیماری های جنسی و مقاربتی

بیماری های جنسی یا مقاربتی انواعی از بیماری ها هستند که از طریق سکس یا ارتباط جنسی و انجام حرکات پرخطر به وجود می آید.

تبخال

بیماری تناسلی تبخال یا سیلیس (Syphilis) یک بیماری جنسی عفونی است که توسط باکتری ترپونما پالیدوم (Treponema pallidum) ایجاد می‌شود. این بیماری از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از روش‌های جلوگیری منتقل می‌شود، هرچند ممکن است از طریق تماس مستقیم با زخم‌های باز تبخالی به دیگران نیز منتقل شود. بیماری تبخال در هر سنی و هر جنسی قابل ابتلا است. بیماری تناسلی تبخال در چهار مرحله پیشرفت می‌کند:

1. 1. مرحله اول (لکه تبخال): در این مرحله، زخمی کوچک و بی درد (تبخال) در محل ورود باکتری به بدن شکل می‌گیرد. این زخم معمولاً در منطقه تناسلی، دهان، شکم یا مقعد قرار می‌گیرد. این زخم ممکن است ناچیز باشد و به طور خودبخود بهبود یابد، به همین دلیل ممکن است افراد بیشتر به آن توجه نکنند.

1. 1. مرحله دوم (طاسی تبخال): در این مرحله، طاسی‌های قرمز روی بدن ظاهر می‌شوند. این طاسی‌ها می‌توانند در هر بخش از بدن ظاهر شوند و معمولاً غیر دردناک هستند. علاوه بر طاسی‌ها، علائم دیگری مانند تب، خستگی، سردرد، تورم لنفاوی و قرمزی آلت تناسلی نیز ممکن است وجود داشته باشد.

1. 1. مرحله سوم (مرحله خاموشی): در این مرحله، علائم بیماری تبخال ممکن است به طور کامل بهبود یابند و یا فاقد علائم باشد. اما درواقع باکتری ترپونما پالیدوم همچنان در بدن وجود دارد و ممکن است در این مرحله سالها یا دهه‌ها بعد، عوارض جدی را به وجود آورد.

1. 1. مرحله چهارم (مرحله مهاجرت باکتری): در این مرحله، باکتری ترپونما پالیدوم به اعضا و ساختارهای داخلی بدن از جمله مغز، قلب، عروق خونی و استخوان‌ها مهاجرت می‌کند و عوارض جدی مانند اختلالات عصبی، مشکلات قلبی، نقص اعصاب جنین در بارداری و ضعف عمومی را ایجاد می‌کند. با توجه به خطرات جدی که بیماری تبخال بهداشتی و جنسیتی به همراه دارد، اهمیت پیشگیری، تشخیص و درمان آن بسیار مهم است. تشخیص و درمان بیماری تبخال بایستی توسط پزشک متخصص زنان یا متخصص اورواوژ صورت بگیرد.

هپاتیت سی

هپاتیت سی (Hepatitis C) یک بیماری ویروسی است که باعث التهاب کبد می‌شود. ویروس هپاتیت سی (HCV) منتشر شده در خون و سایر مایعات بدنی انسان به راحتی از طریق تماس مستقیم با خون آلوده و یا وسایل تزریقی مشترک، مانند سوزن‌های مشترک، انتقال می‌یابد.

تاریخچه هپاتیت سی

• • در سال 1989، ویروس هپاتیت سی توسط دکتر میکل هوتس، دکتر مارشال هیگینز و تیم تحقیقاتی آنها کشف شد. آنها بر روی نمونه‌های خون از بیمارانی که مبتلا به التهاب کبد ناشی از منابع ناشناخته بودند، کار کردند و ویروس هپاتیت سی را شناسایی کردند.

• • در سال 1990، ویروس هپاتیت سی متمایز از سایر انواع هپاتیت شناخته شد و به عنوان هپاتیت C نامگذاری شد.

• • در سال 1997، آزمون آنتی‌بادی هپاتیت سی توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) و سازمان بین‌المللی خون (ISBT) توصیه شد تا تشخیص بیماران مبتلا به این بیماری را سریعتر و موثرتر کند.

• • از سال 2011، درمان‌های نوین برای هپاتیت سی با استفاده از داروهای ضد ویروسی موثرتر و کاملاً درمانی شروع شدند. این درمان‌ها، با درمان بدون تزریق و استفاده از داروهای خوراکی به مدت معین، توانایی درمان و بهبود کامل در بسیاری از موارد را دارند.

• • در سال 2014، برنامه جهانی بهبود کمیته بین‌المللی حقوق بشر موجب شد به اجرای برنامه‌های سراسری برای کنترل و پیشگیری از هپاتیت سی توجه بیشتری شود.

• • در سال 2016، درمان‌های جدید با داروهای ضد ویروسی مؤثرتر به بازار عرضه شدند و این امکان فراهم شد که بیشتر بیماران مبتلا به هپاتیت سی بهبود یابند. هپاتیت سی هنوز یک چالش جهانی در حوزه بهداشت است و تلاش‌های بیشتری برای کنترل، پیشگیری و درمان این بیماری در حال انجام است.

سوزاک

بیماری جنسی سوزاک یا “سوزاکی” (Suzaki)، به نام رسمی “سندروم آمیزشی سوزاکی” (Kawasaki disease)، یک بیماری التهابی ناشناخته‌ای است که بیشتر در کودکان ظاهر می‌شود. این بیماری در بسیاری از کشورها شناخته شده است و معمولاً بین 6 ماه تا 5 سالگی رخ می‌دهد، اما می‌تواند در سنین دیگر نیز ظاهر شود.

تاریخچه بیماری جنسی سوزاکی

• • در سال 1961، یک پزشک ژاپنی به نام تومیساکو کاوازاکی، اولین بار این بیماری را شناسایی و گزارش کرد. وی به بیماران و کودکانی با علائمی از جمله تب بالا، التهاب مشخص در عروق و علائم دیگر توجه کرد.

• • در سال 1974، نام “سندروم آمیزشی سوزاکی” برای این بیماری توسط یک گروه پزشکی ژاپنی در یک کنفرانس پزشکی در ژاپن پیشنهاد شد.

• • این بیماری در ابتدا فقط در ژاپن شناخته شده بود، اما در سال‌های بعدی گزارش‌هایی از موارد جنسی و آمیزشی سوزاکی در سراسر جهان، از جمله اروپا، آمریکا و کشورهای آسیایی دیگر دریافت شد.

• • تا کنون علت دقیق بیماری جنسی و آمیزشی سوزاکی مشخص نشده است، اما فرضیات مختلفی دربارهٔ عوامل ایجاد آن مطرح شده است، از جمله ویروس یا عوامل عفونی، عوامل ژنتیکی و ناهنجاری سیستم ایمنی بدن. بیماری جنسی سوزاکی همچنان یک مسئله پزشکی و تحقیقاتی فعال است و تلاش‌هایی برای شناخت علت و درمان این بیماری در حال انجام است. تشخیص و درمان زمانی که شبهه‌ای به بیماری جنسی سوزاکی وجود داشته باشد، بایستی توسط متخصص عفونی انجام شود.

تبخال تناسلی

تبخال تناسلی یا سیلیس یک بیماری عفونی است که در سیستم تناسلی مردان و زنان تأثیر می‌گذارد. این بیماری ناشی از عفونت با قارچ سیلیس است که معمولاً از طریق رابطه جنسی انتقال می‌یابد. علائم این بیماری ممکن است شامل التهاب، خارش، قرمزی، تورم و ترشحات نازک و نیمه شفاف از مناطق تناسلی باشد. تبخال تناسلی به‌عنوان یک بیماری جنسی منتقل می‌شود و برای جلوگیری از انتشار آن باید توجه ویژه‌ای به اقدامات پیشگیرانه و درمانی شود. برای تشخیص و درمان تبخال تناسلی، بهتر است با یک پزشک متخصص داخلی و عفونی مشاوره و درمان صحیح را دریافت کنید. پزشک ممکن است آزمایشات لازم را انجام دهد و در صورت تشخیص تبخال تناسلی، داروها و روش‌های درمانی مناسب را تجویز کند. همچنین، استفاده از روش‌های جلوگیری از بیماری و استفاده از روش‌های محافظتی مانند استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی نیز می‌تواند کمک کننده باشد.

بیماری جنسی جرب

جرب یا بیماری جنسی جرب یک بیماری پوستی است که ناشی از عفونت با هماتوپتیک سرباز (سوزن‌ماهی جرب) است. این بیماری به‌طور عمده از طریق تماس مستقیم با یک فرد آلوده، مانند رابطه جنسی، تماس بدنی یا استفاده از وسایل شخصی مثل لباس و غیره منتقل می‌شود. جرب در سراسر جهان وجود دارد و در همه سنین ممکن است رخ دهد. علائم جرب شامل خارش شدید که اغلب شبانه است و در مناطقی مانند کف دست، مچ، زیربغل، کمر و دور موضع تناسلی است. در صورت بروز عفونت بیشتر، ممکن است پوست قرمز و التهابی شود و زخم‌های خراشی کوچک یا خطوط ریز به‌وجود بیایند. علائم دیگر ممکن است شامل خارش شدید در شب، بدون خارش در روزها، خارش شدید پس از استحمام یا تماس با آب گرم و ترشحات مایع بین انگشتان باشد. درمان جرب ممکن است شامل استفاده از کرم‌ها یا لوسیون‌های ضد جرب که حاوی مواد مانند پرمترین، کروتم، بنزیل بنزوآت و غیره هستند، باشد. همچنین، بهتر است همه افرادی که با فرد مبتلا به جرب تماس داشته‌اند، همزمان و به صورت موازی درمان شوند. همچنین، محیط‌هایی که ممکن است آلوده باشند، مانند لباس، تخته‌کلید و غیره، باید بازدیدهای منظم و به‌صورت کامل تمیز شوند. در هر صورت، بهتر است با دکتر پوست خود مشورت کنید تا تشخیص و درمان صحیح را دریافت کنید و راهنمایی‌های لازم را درباره جلوگیری از انتشار بیماری و درمان موثر بیشتر دریافت کنید.

اچ‌آی‌وی HIV

بیماری اچ‌آی‌وی (HIV) یک بیماری ویروسی است که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند. ویروس اچ‌آی‌وی باعث ایجاد عفونت در سلول‌های سیستم ایمنی بدن می‌شود و می‌تواند به طور تدریجی باعث ضعف سیستم ایمنی بدن شود و بیماری ایدز را به وجود آورد. عفونت اچ‌آی‌وی از طریق موارد زیر منتقل می‌شود:

• • روابط جنسی بدون استفاده از روش های محافظتی مانند کاندوم با شخص آلوده.

• • تماس مستقیم با خون یا مایعات بدنی آلوده، مانند استفاده از سوزن‌های آلوده، تزریق مشترک مواد مخدر و یا تزریق خون ناامن.

• • انتقال از مادر به نوزاد در هنگام بارداری، زمان تولد یا شیردهی.

علائم بیماری اچ‌آی‌وی HIV ممکن است در مراحل اولیه ضعیف و غیرخاص باشد، اما در مراحل پیشرفته می‌تواند شامل علائم مانند خستگی مزمن، کاهش وزن، تب پ ersistent، عفونت‌های مکرر و عفونت‌های خطرناک باشد.در حال حاضر، درمان‌های موثری برای کنترل بیماری اچ‌آی‌وی وجود دارد. درمان معمولاً شامل داروهای ضد ویروسی اچ‌آی‌وی (آنتی‌ویروس) است که با کنترل تکثیر ویروس، ایجاد عفونت‌های جدید و سیستم ایمنی بدن را کاهش می‌دهند و تضعیف می کند.برای جلوگیری از ابتلا به بیماری اچ‌آی‌وی، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

• • استفاده از روش‌های محافظتی در روابط جنسی، مانند استفاده از کاندوم.

• • استفاده از سرنگ و سوزن تمیز و یکبار مصرف در صورت نیاز به تزریق.

• • عدم استفاده مشترک سرنگ، سوزن و سایر وسایل تیز و بریده‌ای که ممکن است خون آلوده را به‌خود جذب کنند.

• • دریافت تست اچ‌آی‌وی و از انجام آزمایشات قبل از ازدواج و همچنین پیش از بارداری اطمینان حاصل کنید.

در صورت بارداری، درمان مناسب و مراقبت‌های پزشکی دریافت کنید تا خطر انتقال اچ‌آی‌وی به نوزاد کاهش یابد. مهمترین نکته این است که با مشاوره پزشک زنان و دکتر اورولوژ و یا متخصص سکس تراپ و پیروی از راهنمایی‌های ارائه شده، می‌توانید اقدامات مناسبی برای جلوگیری از ابتلا به ویروس اچ‌آی‌وی انجام دهید.

آمیبیاز

بیماری آمیبیاز یا آمیبیازیس، عفونتی است که توسط آمیب‌های انتاموبا هیستولیتیکا ایجاد می‌شود. این آمیب‌ها معمولاً از طریق مصرف آب یا مواد غذایی آلوده و یا در روابط پر خطر که شامل حرکات پر خطر و … به دست می‌آیند. آمیبیاز بیشتر در مناطقی با آب و فضای بهداشتی ضعیف و یا در رابطه های جنسی با افرادی که بهداشت شخصی ضعیفی دارند رخ می‌دهد. علائم بیماری آمیبیاز ممکن است متنوع باشد و از نهایت خفیف تا شدیدترین حالت‌ها متفاوت باشد. برخی از علائم شایع شامل اسهال شدید با خون و مخاط، درد شکمی و دل درد، تب، تشنج، تغییرات در وزن و اشتها، خستگی و ضعف عمومی است. برخی از افراد مبتلا به آمیبیاز ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند ولی به عنوان بارندگان آمیب‌ها به دیگران منتقل کنند. برای تشخیص بیماری آمیبیاز، نمونه‌برداری از مدفوع و تست آزمایشگاهی جهت تشخیص آمیب‌ها وجود دارد. درمان آمیبیاز معمولاً شامل مصرف داروهای ضدآمیب مثل مترونیدازول یا تینیدازول است.

کریپتوسپوریدیوزیس

بیماری کریپتوسپوریدیوزیس یا کریپتوسپوروز، عفونتی است که توسط یک انگل میکروسکوپی به نام کریپتوسپوریدیوم ایجاد می‌شود. این انگل در بیشتر حیوانات و همچنین در انسان وجود دارد. انتقال بیماری به انسان معمولاً از طریق مصرف مواد غذایی یا آب آلوده یا در رابطه جنسی پر خطر و حرکات ناسالم مانند مصرف فضولات انسانی و غیره به کیست‌های انگل صورت می‌گیرد. علائم بیماری کریپتوسپوریدیوزیس ممکن است متنوع باشد و بستگی به سیستم بدنی و سطح عفونت داشته باشد. بیماری ممکن است به صورت بیماری خفیفی با اعراض عمومی مانند تب، خستگی، درد عضلانی و عملکرد ضعیف عضلات، یا به صورت بیماری شدیدتر با درگیری سیستم عصبی مرکزی، عضلات قلبی و دیگر اعضا صورت بگیرد. برای تشخیص بیماری کریپتوسپوریدیوزیس، معمولاً نمونه‌برداری و آزمایشگاهی از خون یا نمونه‌های بیولوژیکی دیگر (مانند مایع نخاعی یا عضلات) صورت می‌گیرد. درمان بیماری کریپتوسپوریدیوزیس عموماً شامل مصرف داروهای ضدپارازیتیک مانند سولفادیازین و پیریمتامین است. همچنین، برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، ممکن است نیاز به درمان مکمل با داروهای ضدعفونی دیگر داشته باشند. مهمترین نکته این است که با رعایت بهداشت شخصی و محیطی و مصرف مواد غذایی بهداشتی، می‌توانید خطر ابتلا به بیماری کریپتوسپوریدیوزیس را به طور قابل توجهی کاهش دهید.

ژیاردیا

بیماری ژیاردیا یا ژیاردیازیس، یک بیماری عفونی است که توسط یک انگل به نام ژیاردیا ایجاد می‌شود. این انگل در تمام انسان‌ها و حیوانات گوارشی وجود دارد و می‌تواند از طریق مصرف آب یا مواد غذایی آلوده وارد بدن شود. علائم بیماری ژیاردیا ممکن است متنوع باشد و بستگی به نوع ژیاردیا و شدت عفونت داشته باشد. برخی از علائم شایع شامل اسهال، کاهش اشتها، تب، افت وزن، نفخ، درد شکمی و استفراغ است. علائم معمولاً بعد از یک تا دو هفته از زمان عفونت ظاهر می‌شوند و ممکن است مدت طولانی (چند هفته تا چند ماه) به طول بیانجامد. برای تشخیص بیماری ژیاردیا، معمولاً نمونه‌برداری از مدفوع یا نمونه‌های دیگر مانند آب معده و انجام آزمایشات آزمایشگاهی از جمله آزمایش میکروسکوپی مدفوع، آزمایش PCR و آزمایش سرولوژیک لازم است. درمان بیماری ژیاردیا معمولاً شامل مصرف داروهای ضدپارازیتیک مانند مترونیدازول یا تینیدازول است. در برخی موارد، بسته به شدت عفونت و وضعیت بیمار، درمان مکمل با داروهای دیگر مانند نیتازوکسانید نیز تجویز می‌شود. مهمترین نکته این است که با رعایت بهداشت شخصی و محیطی، می‌توانید خطر ابتلا به بیماری ژیاردیا را به‌طور قابل توجهی کاهش دهید.

هپاتیت آ

هپاتیت آ به طور عمومی از طریق رابطه جنسی مستقیماً منتقل نمی‌شود. اصلی‌ترین راه انتقال هپاتیت آ، مصرف آب و مواد غذایی آلوده به ویروس هپاتیت A (HAV) است. ویروس HAV به طور معمول از طریق آب آلوده یا مواد غذایی نشسته یا کمتر پخته و بهداشتی منتقل می‌شود. بنابراین، رابطه جنسی به‌عنوان راه اصلی انتقال هپاتیت آ در نظر گرفته نمی‌شود. با این حال، در شرایطی که فردی با هپاتیت آ بیمار و آلوده به ویروس HAV باشد و به صورت مستقیم با شخص دیگری رابطه جنسی داشته باشد، ممکن است ویروس به صورت تحت‌الشعاعی انتقال پیدا کند. اما این حالت نادر و بسیار غیرمعمول است و راه‌هایی مانند مصرف آب و مواد غذایی آلوده به ویروس هپاتیت A اصلی‌ترین راه‌های انتقال هپاتیت آ هستند. به هر حال، در صورت وجود بیماری هپاتیت آ در هر فرد، بهتر است از رابطه جنسی بی‌اطمینان با شخصی که با این بیماری مبتلا است، خودداری کنید و در صورت نیاز، با پزشک داخلی یا دکتر عفونی مشورت کنید.

شیگلوز

بیماری شیگلوز یا دیسانتری شیگله از طریق رابطه جنسی به صورت مستقیم منتقل نمی‌شود. شیگلوز یک بیماری عفونی روده‌ای است که توسط باکتری شیگلا (Shigella) ایجاد می‌شود. راه‌های انتقال شیگلوز عمدتاً از طریق مدفوع آلوده و بهداشت نامناسب است. شیگلا از طریق مدفوع آلوده به بدن انسان وارد می‌شود، مانند نبود بهداشت مناسب در دستشویی، مصرف آب یا مواد غذایی آلوده به شیگلا و انتقال غذاهایی که به‌وسیله افراد آلوده به شیگلا لمس شده‌اند. همچنین، انتقال مستقیم از طریق رابطه جنسی نیز به‌صورت نادری گزارش شده است، اما راه اصلی انتقال شیگلوز به وسیله رابطه جنسی نیست. با رعایت بهداشت شخصی و محیطی و مصرف مواد غذایی بهداشتی، می‌توانید خطر ابتلا به شیگلوز را به‌طور قابل توجهی کاهش دهید. در صورت بروز علائم شیگلوز مانند اسهال شدید و تب، بهتر است به پزشک عفونی مراجعه کنید.

ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV

ویروس پاپیلوم انسانی (Human Papillomavirus یا HPV) یک ویروس عفونی است که به صورت انتقال جنسی یا تماس مستقیم با پوست وارد بدن انسان می‌شود. این ویروس می‌تواند در مناطق مختلفی از بدن مانند ناحیه تناسلی، مقعد، دهان و گلو، گلودرد و بینی عفونت ایجاد کند. بیشتر افرادی که به ویروس HPV آلوده می‌شوند، بدون اینکه از آن آگاه باشند، هیچ علامتی ندارند و بیماری را به دیگران منتقل می‌کنند. اما در برخی موارد، HPV می‌تواند علائمی مانند زگیل، خارش، زخم‌های کوچک، خونریزی غیرطبیعی در ناحیه تناسلی، مقعد یا سایر مناطق بدن ایجاد کند. ویروس HPV می‌تواند به بیماری‌ های جنسی مانند زگیل های تناسلی (Genital warts) و عفونت‌های سرطانی ناشی از HPV منجر شود. برخی از انواع ویروس HPV باعث ایجاد سرطان های مختلف می‌شوند، از جمله سرطان گردن رحم، سرطان مقعد، سرطان تناسلی مردان (سرطان پنیس، سرطان مجرای ادراری و سرطان مقعد مردان) و سرطان دهان و گلو. جهت پیشگیری از عفونت HPV و بیماری‌های مرتبط، می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:

• • استفاده از روش‌های موثر برای جلوگیری از بارداری غیرمطلوب و عفونت‌های جنسی، مانند استفاده از کاندوم و واکسیناسیون HPV.

• • مراقبت از بهداشت شخصی و بهداشت تناسلی، از جمله شستن منظم دست‌ها و استفاده از روش‌های بهداشتی در روابط جنسی.

• • اجتناب از تماس مستقیم با زگیل‌ها و موارد مشابه و عدم استفاده اشتراکی از عوامل بهداشتی شخصی مانند لوازم اصلاح و محصولات بهداشتی شخصی.

با این حال، مهمترین اقدام برای مقابله با HPV، واکسیناسیون است. واکسن‌های HPV در دسترس هستند و با ایجاد ایمنی در برابر انواع ویروس‌های HPV متداول، می‌توانند خطر ابتلا به عفونت و بیماری‌ های مرتبط را به شدت کاهش دهند.

شانکروئید (هموفیلوس دوکرئی)

بیماری شانکروئید یا هموفیلوس دوکرئی (Haemophilus ducreyi) یک بیماری عفونی جنسی است که نیاز به تماس مستقیم جنسی برای انتقال دارد. این بیماری عمدتاً از طریق رابطه جنسی نامناسب یا بی‌اطمینان با فرد آلوده منتقل می‌شود. از جمله عوامل خطر ابتلا به شانکروئید، مشارکت در روابط جنسی بی‌اطمینان یا بدون استفاده از روش‌های موثر مانند کاندوم است. بیماری شانکروئید باعث ایجاد زخم‌های قرمز و دردناک در ناحیه تناسلی می‌شود، که ممکن است همراه با تورم، خارش و ترشحات غیرطبیعی باشد. این علائم عموماً در عرض چند روز تا یک هفته پس از انتقال ویروس ظاهر می‌شوند. در صورت مشاهده علائم مشکوک در ناحیه تناسلی یا هر علامت غیرطبیعی دیگر، بهتر است به پزشک فوق تخصص زنان و یا فوق تخصص اورولوژ مراجعه کنید تا تشخیص درست و درمان مناسب را دریافت کنید.

کلامیدیا تراکوماتیس

بیماری کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis) یک بیماری عفونی جنسی است که نیاز به تماس جنسی یا تماس مستقیم با مایعات بدنی آلوده دارای این باکتری دارد. این بیماری عمدتاً از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از روش‌های موثر مانند کاندوم، تماس مستقیم محلول‌ها، تماس با ترشحات بدنی یا انتقال از مادر به نوزاد در زمان زایمان منتقل می‌شود. بیماری کلامیدیا تراکوماتیس ممکن است بدون نمایان علائم و عوارض واضح ظاهر شود، به‌طوری‌که بسیاری از افراد آلوده به این باکتری هیچ علامتی ندارند. در برخی افراد، ممکن است علایم مانند ترشحات غیرطبیعی از ناحیه تناسلی، سوزش و خارش در ناحیه تناسلی، سوزش و خارش هنگام ادرار کردن، درد در ناحیه تناسلی و درد هنگام رابطه جنسی ظاهر شود. در صورت مشاهده علائم مشکوک در ناحیه تناسلی یا هر علامت غیرطبیعی دیگر، بهتر است به پزشک اورولوژ یا دکتر زنان مراجعه کنید تا تشخیص درست و درمان مناسب را دریافت کنید. همچنین، پزشک ممکن است تست کلامیدیا را برای تشخیص دقیق تر این عفونت انجام دهد.

گرانولوم مغبنی

بیماری گرانولوم مغبنی یا مغبنی دراکون (Granuloma Inguinale) یک بیماری جنسی نادر است که نیاز به تماس مستقیم جنسی با فرد آلوده دارد. این بیماری از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از روش‌های موثر مانند کاندوم و تماس مستقیم محلول‌ها و جرم‌ها منتقل می‌شود. بیماری گرانولوم مغبنی عمدتاً باعث ایجاد زخم‌های قرمز و دردناک در ناحیه تناسلی و مناطق نزدیک آن می‌شود. این زخم‌ها در طول زمان بزرگتر می‌شوند و می‌توانند خراش‌ها و ترشحات غیرطبیعی داشته باشند. در صورت عدم درمان، ممکن است زخم‌ها گسترش یابند و باعث تخریب بافت‌های محلی شوند. در صورت مشاهده علائم مشکوک در ناحیه تناسلی یا هر علامت غیرطبیعی دیگر، بهتر است به پزشک متخصص زنان یا متخصص اورولوژ مراجعه کنید تا تشخیص درست و درمان مناسب را دریافت کنید. پزشک می‌تواند تشخیص دقیق تری را بر اساس علائم و آزمایشات لازم انجام دهد و در صورت لزوم درمان متناسب را تجویز کند.

مایکوپلاسما ژنیتالیوم

بیماری مایکوپلاسما ژنیتالیوم (Mycoplasma genitalium) یک عفونت جنسی است که نیاز به تماس جنسی با فرد آلوده دارد. این باکتری عمدتاً از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از روش‌های موثر مانند کاندوم منتقل می‌شود. عفونت مایکوپلاسما ژنیتالیوم در بسیاری از موارد بدون علائم مشخص ظاهر می‌شود. با این حال، در برخی افراد ممکن است عوارضی شامل ترشحات غیرمعمول از ناحیه تناسلی، سوزش و خارش در ناحیه تناسلی، سوزش هنگام ادرار کردن، درد در ناحیه تناسلی و درد هنگام رابطه جنسی ظاهر شود. در صورت مشاهده علائم مشکوک در ناحیه تناسلی یا هر علامت غیرطبیعی دیگر، بهتر است به دکتر زنان یا اورولوژ مراجعه کنید تا تشخیص درست و درمان مناسب را دریافت کنید. پزشک می‌تواند تشخیص دقیق تری را بر اساس علائم، آزمایشات و در صورت لزوم، تست مایکوپلاسما ژنیتالیوم انجام دهد و درمان مناسب را تجویز کند.

سیفلیس (ترپونما پالیدوم)

بیماری سیفلیس جزو بیماری های جنسی است که توسط باکتری Treponema pallidum منتقل می‌شود. انتقال سیفلیس بیشتر از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از روش‌های موثر مانند کاندوم اتفاق می‌افتد. این باکتری قادر است از طریق زخم‌های باز، شکستگی‌ها یا صدمات ریزشده در اعضای تناسلی به بدن فرد سالم منتقل شود. علائم اولیه سیفلیس ممکن است شامل زخم قرمز و بی‌درد در ناحیه تناسلی، آفت‌های بدون درد در دستگاه تناسلی، لکه‌ها یا زخم‌های پوستی در سر و گردن، خستگی، تب، سردرد و تورم لنفاوی باشند. در صورت عدم درمان، سیفلیس می‌تواند به مراحل پیشرفته‌تری مانند سیفلیس دوم، سیفلیس لاتنس و سیفلیس تاخیری منتقل شود که ممکن است عوارض جدی و بلایای جسمی و عقلی داشته باشد. در صورت مشاهده علائم مشکوک در ناحیه تناسلی یا هر علامت غیرطبیعی دیگر، بهتر است به پزشک زنان یا اورولوژ مراجعه کنید تا تشخیص درست و درمان مناسب را دریافت کنید. پزشک می‌تواند تشخیص دقیق تری را بر اساس علائم و آزمایشات لازم انجام دهد و در صورت لزوم، درمان مناسب را تجویز کند.

واژینوز باکتریال

بیماری واژینوز باکتریال یک عفونت ناشی از تغییر تعادل باکتری‌های طبیعی در دستگاه تناسلی زنان است. این بیماری معمولاً ناشی از رشد بیش از حد باکتری‌های معمول در واژن است و نیازی به تماس جنسی مستقیم برای انتقال آن نیست. با این حال، تماس جنسی ممکن است به افزایش خطر ابتلا به این بیماری منجر شود. علائم واژینوز باکتریال ممکن است شامل ترشحات واژینال بو دار و غیرطبیعی، خارش و سوزش در ناحیه تناسلی، سوزش هنگام ادرار کردن و درد هنگام رابطه جنسی باشد. در برخی از موارد، این عفونت بدون علائم ظاهر می‌شود. در صورت مشاهده علائم مشکوک در واژن یا هر علامت غیرطبیعی دیگر، بهتر است به فوق تخصص زنان مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کنید. پزشک زنان می‌تواند بر اساس علائم و آزمایشات لازم تشخیص دقیق‌تری را برای شما قائل شود و درمان مناسب را تجویز کند.

قارچ

بیماری‌ های قارچی تناسلی عفونت‌هایی هستند که توسط قارچ‌های خاصی در مناطق تناسلی انسان ایجاد می‌شوند.برخی از بیماری‌ های قارچی تناسلی عبارتند از:

• • عفونت قارچی واژن (واژینیت قارچی): در این بیماری، قارچ‌های مانند Candida albicans باعث التهاب و التهاب در واژن می‌شوند. علائم آن شامل خارش، سوزش، ترشحات قارچی و التهاب در ناحیه واژینال است.

• • عفونت قارچی پوست تناسلی: قارچ‌هایی مانند Candida می‌توانند باعث عفونت پوست تناسلی شوند. علائم آن شامل خارش، سوزش، قرمزی و التهاب پوست تناسلی است.

• • عفونت قارچی کاندیدیازیس راحتیونال: این بیماری ممکن است در نواحی تناسلی و آنوس رخ دهد و علائمی مانند خارش، سوزش و قرمزی را به همراه داشته باشد.

برای تشخیص و درمان بیماری‌ های قارچی تناسلی بهتر است به متخصص داخلی عفونی مراجعه کنید. پزشک عفونی می‌تواند با بررسی علائم، انجام آزمایش‌های لازم و تجویز داروهای ضد قارچ مناسب، شما را درمان کند. همچنین، برای جلوگیری از ابتلا به بیماری‌ های قارچی تناسلی، حفظ بهداشت شخصی و بهداشت ناحیه تناسلی مهم است، مانند شستشوی منظم با آب و صابون ناحیه تناسلی و استفاده از لباس‌های مناسب و تمیز.

کاندیدیازیس واژن

کاندیدیازیس واژن یک نوع عفونت قارچی است که توسط قارچ Candida albicans در واژن ایجاد می‌شود. این قارچ به طور طبیعی در برخی از مناطق بدن مانند دهان، روده و مجرای تناسلی موجود است. با این حال، در شرایطی که تعادل قارچ‌های طبیعی در واژن به هر دلیلی بهم برخورد کند، می‌تواند رشد و تکثیر کند و عفونت کاندیدیازیس را ایجاد کند. علائم کاندیدیازیس واژن شامل موارد زیر می‌باشد:

• • خارش و سوزش در واژن و منطقه اطراف آن

• • قرمزی و التهاب در واژن

• • ترشحات قارچی، که معمولاً سفید، لبنی و خمیری هستند

• • درد و سوزش هنگام ادرار کردن یا رابطه جنسی

برای تشخیص و درمان کاندیدیازیس واژن، بهتر است به پزشک زنان مراجعه کنید. پزشک معمولاً با بررسی علائم، انجام آزمایش و بررسی نمونه ترشحات واژن، تشخیص را تایید می‌کند. درمان معمولاً شامل استفاده از ضدقارچ‌ها مانند کرم‌ها، قرص‌ها یا محلول‌های ضد قارچ است که به صورت موضعی یا سیستمیک (درون بدن) مصرف می‌شوند.همچنین، برای جلوگیری از تشدید عفونت و پیشگیری از کاندیدیازیس واژن می‌توانید رعایت موارد زیر را در نظر بگیرید:

• • حفظ بهداشت شخصی و بهداشت تناسلی منظم، شامل شستشوی منظم واژن با آب و صابون ناحیه تناسلی.

• • استفاده از لباس‌های مناسب و تمیز، به خصوص لباس ‌های زیراندام که باید از نوع نرم و تهویه‌دار باشند.

• • استفاده از پد‌های بهداشتی تنفسی و تعویض منظم آن‌ها.

• • اجتناب از استفاده از صابون‌ها و محصولات شیمیایی تحریک‌کننده در محدوده واژن.

• • استفاده از کاندوم در هنگام روابط جنسی ممکن است به کاهش خطر ابتلا به کاندیدیازیس کمک کند.

به هر حال، بهترین راه حل برای تشخیص دقیق و درمان موثر بیماری کاندیدیازیس واژن ارتباط با متخصص زنان است. پزشک شما می‌تواند تشخیص دقیق‌تری را بر اساس علائم و آزمایشات لازم برای شما قائل شود و درمان مناسب را تجویز کند.

زگیل آبکی

بیماری زگیل آبکی، یا به طور علمی نامیده می‌شود “گونوره”، یک عفونت باکتریایی جنسی است. این بیماری توسط باکتری Neisseria gonorrhoeae ایجاد می‌شود و معمولاً از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از وسایل جلوگیری مانند کاندوم منتقل می‌شود. باکتری زگیل آبکی می‌تواند به عنوان عامل اصلی عفونت‌های دستگاه تناسلی زنان و مردان شناخته شود. علائم بیماری زگیل آبکی ممکن است متفاوت باشد و بستگی به جنسیت و محل عفونت داشته باشد. در مردان، علائم شامل سوزش و درد هنگام ادرار کردن، ترشحات رنگ سبز یا زرد از اعضای تناسلی، قرمزی و التهاب در ناحیه اطراف آلت تناسلی است. در زنان، علائم می‌توانند ضعیفتر و نامشخص تر باشند و شامل سوزش و درد هنگام ادرار کردن، ترشحات زرد یا سبز از واژن، درد در ناحیه پایین شکم و خونریزی بین دوره‌های قاعدگی است. برای تشخیص و درمان بیماری زگیل آبکی، بهتر است به متخصص عفونی مراجعه کنید. پزشک معمولاً با بررسی علائم، انجام آزمایشات لازم و بررسی نمونه‌برداری، تشخیص را تایید می‌کند. درمان عموماً شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها برای کنترل عفونت است. همچنین، برای جلوگیری از انتشار بیماری، استفاده از وسایل جلوگیری مانند کاندوم به هنگام روابط جنسی و تماس جنسی کامل می‌تواند مفید باشد.

تبخال دستگاه تناسلی نوع اول (HSV)

بیماری تبخال دستگاه تناسلی نوع اول، به طور علمی به نام “لوشیونوز تبخالی” یا “Chancroid” شناخته می‌شود. این بیماری عفونتی است که به طور اصلی توسط باکتری Haemophilus ducreyi ایجاد می‌شود. انتقال این بیماری معمولاً از طریق روابط جنسی بدون استفاده از وسایل جلوگیری مانند کاندوم صورت می‌گیرد. علائم بیماری تبخال نوع اول شامل موارد زیر می‌شود:

• • ظاهر زخم‌های دردناک و آفت‌های قرمز یا خارش‌آور روی ناحیه تناسلی، به خصوص در مردان.

• • افزایش حجم و درد در لنفوزدهای اطراف ناحیه تناسلی.

• • ترشحات زرد یا سبز از زخم‌ها.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم، بهتر است به دکتر اورولوژ یا متخصص بیماری های مقاربتی مراجعه کنید. پزشک با بررسی علائم، انجام آزمایشات لازم و بررسی نمونه‌برداری، تشخیص را تایید یا رد می‌کند. در صورت تشخیص تبخال، درمان عموماً شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها برای کنترل عفونت است. همچنین، ممکن است به شما توصیه شود در دوران درمان از روابط جنسی خودداری کنید تا جلوگیری از انتشار بیماری به دیگران صورت گیرد.

تبخال دستگاه تناسلی نوع دوم (HSV)

بیماری تبخال دستگاه تناسلی نوع دوم، به طور علمی با نام “گنوکوکال آنترولیت” یا “گنوکوکال اورترایتیس” شناخته می‌شود. این بیماری نیز توسط باکتری با نام Neisseria gonorrhoeae ایجاد می‌شود. انتقال این بیماری معمولاً از طریق روابط جنسی بدون استفاده از وسایل جلوگیری مانند کاندوم صورت می‌گیرد.علائم بیماری تبخال دستگاه تناسلی نوع دوم در مردان و زنان ممکن است متفاوت باشد.در مردان، علائم شامل موارد زیر می‌شود:

• • سوزش و درد هنگام ادرار کردن.

• • ترشحات زرد، سبز یا قهوه‌ای از اعضای تناسلی.

• • التهاب و قرمزی در ناحیه آلت تناسلی.

در زنان، علائم بیماری ممکن است نامشخص یا ضعیف باشد و به طور معمول علائم زیر را شامل می‌شود:

• • سوزش و درد هنگام ادرار کردن.

• • ترشحات زرد یا سبز از واژن.

• • خونریزی بین دوره‌های قاعدگی.

• • درد یا آفت‌ها در ناحیه تناسلی.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم، بهتر است به پزشک زنان یا متخصص اورولوژ مراجعه کنید. پزشک با بررسی علائم، انجام آزمایشات لازم و بررسی نمونه‌برداری، تشخیص را تایید یا رد می‌کند. در صورت تشخیص تبخال دستگاه تناسلی نوع دوم، درمان عموماً شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها برای کنترل عفونت است. همچنین، ممکن است به شما توصیه شود در دوران درمان از روابط جنسی خودداری کنید تا جلوگیری از انتشار بیماری به دیگران صورت گیرد.

هپاتیت ب

بیماری هپاتیت ب (Hepatitis B) می‌تواند از طریق رابطه جنسی به انتقال یابد. ویروس هپاتیت ب (ویروس HBV) در خون و مایعات بدنی مانند منی و مایع اسپرم حضور دارد و در صورت انتقال این مایعات بین افراد، مخصوصاً در طول روابط جنسی بدون استفاده از وسایل جلوگیری مانند کاندوم، انتقال می‌یابد. علائم هپاتیت ب می‌تواند متنوع باشد و در برخی از موارد به طور ظاهری نمایان نمی‌شود. اما علائم شایع شامل موارد زیر می‌تواند باشد:

• • خستگی شدید و ضعف عمومی

• • تب و عارضه‌های سردرد و درد عضلانی

• • افت اشتها و تهوع

• • رنگ پریدن ادرار (زردی)

• • رنگ پریدن پوست و مخاط (زردی پوستی)

برای تشخیص و درمان هپاتیت ب، بهتر است به پزشک متخصص خون یا متخصص گوارش و کبد مراجعه کنید. پزشک ممکن است با بررسی علائم، انجام آزمایشات خونی (برای تشخیص ویروس HBV و میزان تاثیر بر کبد) و مشاوره لازم، تشخیص را تایید یا رد کند. در صورت تشخیص هپاتیت ب، درمان ممکن است شامل داروهای ضد ویروسی و مراقبت‌های حمایتی باشد.مهمترین راه‌های پیشگیری از انتقال هپاتیت ب از طریق رابطه جنسی عبارتند از:

• • استفاده از وسایل جلوگیری مانند کاندوم به طور مداوم و صحیح هنگام روابط جنسی

• • اطمینان از استفاده از وسایل تمیز و ضدعفونی برای سایر فعالیت‌های جنسی مانند تمیز کردن اسباب بازی‌ها و وسایل جنسی قبل و بعد از استفاده

• • انجام واکسیناسیون هپاتیت ب و دریافت دوره کامل واکسین هپاتیت ب

توجه داشته باشید که مشاوره و راهنمایی دکتر گوارش و کبد شما را درباره تشخیص، درمان و پیشگیری از هپاتیت ب بهترین شکل هدایت خواهد کرد.

تریکومونیازیس

بیماری تریکومونیازیس یا عفونت تریکوموناس واژینالیس (Trichomoniasis) یک عفونت تناسلی است که به وسیلهٔ یک انگل میکرواسکپیک به نام Trichomonas vaginalis ایجاد می‌شود. انتقال این عفونت عمدتاً از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از وسایل جلوگیری مانند کاندوم رخ می‌دهد.

• • ترشحات زرد یا سبز از واژن که ممکن است بو دار و خوشه نباشند.

• • خارش و سوزش در ناحیه تناسلی.

• • التهاب و قرمزی در ناحیه تناسلی.

• • درد هنگام رابطه جنسی یا ادرار کردن.

در صورت تشخیص عفونت تریکومونیازیس، درمان به وسیلهٔ داروهای ضد تریکوموناس صورت می‌گیرد. همچنین، درمان همزمان همسر یا شریک جنسی نیز توصیه می‌شود تا جلوگیری از بازگشت عفونت و انتقال آن به دیگران صورت گیرد. برای پیشگیری از عفونت تریکومونیازیس و سایر بیماری‌ های جنسی، استفاده مناسب از وسایل جلوگیری مانند کاندوم در هر رابطه جنسی توصیه می‌شود. همچنین، از ارتباط جنسی با افرادی که علائم عفونت دارند یا تا زمان بهبود کامل آن‌ها صرف نظر کنید.

تینیا کروریس

بیماری تینیا کروریس (Tinea cruris)، که به‌طور عام معروف به عفونت قارچی ران (Jock itch) است، یک عفونت قارچی است که در مناطق رطوبتی و گرم دستگاه تناسلی و منطقه ران رخ می‌دهد. این بیماری اغلب ناشی از قارچ‌های مختلفی مانند قارچ‌های تینا (Tinea) است که از طریق تماس مستقیم با پوست یا موی آلوده انتقال می‌یابد و رابطه جنسی نیز می‌تواند یکی از راه‌های انتقال باشد. علائم بیماری تینیا کروریس شامل موارد زیر می‌شود:

• • خارش و سوزش در ناحیه ران، آلت تناسلی و دور مقعد

• • قرمزی و التهاب پوست در این نواحی

• • تشدید علائم پس از ورزش، تماس با آب گرم و تماس بین پوست

برای تشخیص و درمان بیماری تینیا کروریس، بهتر است به متخصص پوست و درمان بیماری های عفونت قارچی مراجعه کنید. پزشک با مشاهده علائم، تشخیص دقیق را بررسی می‌کند و ممکن است آزمایشات پوستی یا آزمایش نمونه‌برداری پوست انجام دهد تا قارچ مسئول را شناسایی کند.درمان تینیا کروریس شامل استفاده از کرم‌ها یا قرص‌های ضدقارچ موضعی است که به توصیه پزشک پوست و مو قرار می‌گیرد. همچنین، مراقبت‌های پوستی مثل نظافت و خشک نگه داشتن ناحیه مبتلا و استفاده از لباس‌های محافظ در مناطق عمومی نیز توصیه می‌شود.برای پیشگیری از عفونت تینیا کروریس، رعایت موارد زیر مفید است:

• • نگهداری ناحیه تناسلی و ران خشک و تمیز

• • استفاده از لباس‌های مناسب و تهویه‌دار

• • استفاده از حوله و لباس شخصی جداگانه

• • عدم استفاده از اشتراکی ملزومات شخصی مانند حوله و لباس درامدی

شپش عانه

بیماری شپش عانه یا بوتاکس بیماری‌ ای است که به علت عفونت از پاشنه پا و منطقه عانه توسط پارازیت بوتاکس که یک نوع شپش است، ایجاد می‌شود. انتقال شپش عانه از طریق رابطه جنسی نیز امکان‌پذیر است، اما این عفونت نه اصلی و نه شایعترین راه انتقال شپش عانه است. علائم بیماری شپش عانه شامل موارد زیر می‌شود:

• • خارش شدید در ناحیه عانه، پاشنه پا و بین سوراخ مقعد

• • التهاب، قرمزی و تحریک پوست در این نواحی

• • حضور شپش عانه یا رنگ سیاه در موهای محل عفونت

برای تشخیص و درمان بیماری شپش عانه، بهتر است به پزشک پوست یا متخصص زنان مراجعه کنید. پزشک با مشاهده علائم و انجام بررسی‌های لازم، تشخیص را تأیید یا رد خواهد کرد. درمان بیماری شپش عانه شامل استفاده از محصولات ضد شپش، مانند شامپوها، کرم‌ها و اسپری‌ها است که به توصیه دکتر پوست مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، مراقبت‌های بهداشتی مانند تمیز نگه داشتن لباس‌ها، حوله‌ها و ملحفه‌ها، و انجام خوب عملیات شستشوی بدن و موها نیز توصیه می‌شود. برای جلوگیری از انتقال شپش عانه، می‌توانید موارد زیر را رعایت کنید:

• • اجتناب از تماس مستقیم با افرادی که علائم شپش عانه دارند

• • استفاده از لباس شخصی جداگانه و تمیز

• • تمیز نگه داشتن بستر خواب و ملحفه‌ها

• • استفاده از وسایل جداگانه در حمام‌های عمومی و مراقبت از بهداشت شخصی خود

لنفوگرانولوم ونروم

بیماری لنفوگرانولوما ونروم (Lymphogranuloma venereum) یا به اختصار LGV، یک عفونت تناسلی است که توسط گونه‌های خاصی از باکتری کلامیدیا (Chlamydia trachomatis) ایجاد می‌شود. انتقال بیماری LGV نیز از طریق رابطه جنسی، به ویژه رابطه جنسی بدون استفاده از وسایل محافظتی مانند استفاده از پوشاک، وسایل جنسی مشترک و مخاط بدنی، امکان‌پذیر است. علائم بیماری لنفوگرانولوما ونروم ممکن است در مراحل مختلف بیماری متفاوت باشد.معمولاً شامل موارد زیر می‌شود:

• • زخم‌های کوچک و بی‌درد در ناحیه تناسلی

• • التهاب و تورم لنفاوی در مناطق نزدیک به ناحیه عفونت

• • احساس ناراحتی و درد در ناحیه تناسلی و لگن

در صورت بروز هرگونه علائم مشکوک به بیماری LGV، بهتر است به پزشک متخصص زنان یا اورولوژ مراجعه کنید. پزشک عفونی یا متخصص اورولوژ یا زنان با بررسی علائم، انجام آزمایشات لازم و استفاده از تست‌های مختلف، می‌تواند تشخیص دقیق را قرار دهد. درمان بیماری LGV شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها مانند دوزیکلاین برای مدت زمان مشخص است. همچنین، همراهی با رعایت مراقبت‌های بهداشتی شامل جلوگیری از تماس جنسی طی درمان و استفاده از روش‌های جلوگیری از بارداری توصیه می‌شود.

گرانولوم اینگوینال (به علت کلامیدیا)

بیماری گرانولوم اینگوینال (Inguinal granuloma)، که به نام دیگر دونوایلیتیس لنفوماتوز (Donovanosis lymphogranuloma) نیز شناخته می‌شود، یک بیماری عفونی نادر و مزمن است که به علت عفونت با باکتری کلامیدیاگرانولوماتیس (Klebsiella granulomatis) ایجاد می‌شود. انتقال این بیماری نیز ممکن است از طریق رابطه جنسی اتفاق بیفتد، اما این عفونت بسیار نادر است و در مناطق خاصی از جهان محدود شده است. علائم بیماری گرانولوم اینگوینال معمولاً پس از یک دوره نهفتگی طولانی ظاهر می‌شوند و شامل موارد زیر می‌شوند:

• • ظاهر زخم‌های قرمز رنگ و گاهی با بافت زمینه کشسانی در ناحیه تناسلی

• • رشد آرام و تدریجی زخم‌ها به اندازه گرانولوم‌ها

• • ظهور آفت‌ها در ناحیه آنال

در صورت بروز هرگونه علائم مشکوک به بیماری گرانولوم اینگوینال، بهتر است به پزشک متخصص عفونی مراجعه کنید. پزشک با بررسی علائم، انجام آزمایشات لازم و استفاده از تست‌های مختلف، می‌تواند تشخیص دقیق را قرار دهد.درمان بیماری گرانولوم اینگوینال شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها مانند دوکسی‌سایکلین برای مدت زمان مشخص است. همچنین، برای از بین بردن آفت‌ها و جلوگیری از انتقال عفونت به دیگران، رعایت مراقبت‌های بهداشتی اهمیت دارد.

اورتریت

بیماری اورتریت (Urethritis) به معنای التهاب لوله ادراری (اورترا) است. این بیماری ممکن است به علت عفونت با باکتری، ویروس، یا عوامل دیگری که به لوله ادراری تجمع می‌کنند، ایجاد شود. انتقال اورتریت می‌تواند از طریق رابطه جنسی اتفاق بیفتد. علائم بیماری اورتریت شامل موارد زیر می‌شود:

• • درد و سوزش در هنگام ادرار کردن

• • احساس تحریک و خارش در ناحیه ادرار

• • خروج مقدار بیشتری از ادرار

• • ترشحات ادراری غیرعادی (مانند قرمزی، ترشحات رنگی، یا ترشحات پیوسته)

• • احساس درد در ناحیه پایین شکم

در صورت بروز هرگونه علائم مشکوک به اورتریت، بهتر است به متخصص کلیه و مجاری ادراری مراجعه کنید. پزشک با بررسی علائم، انجام آزمایشات لازم و استفاده از تست‌های مختلف، می‌تواند تشخیص دقیق دهد. درمان بیماری اورتریت بستگی به عامل ایجاد کننده دارد و ممکن است شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، ضدویروسی‌ها، یا داروهای دیگر باشد. همچنین، در صورت تشخیص عفونت تناسلی مانند گونورها (gonorrhea) یا کلامیدیا (chlamydia)، درمان همزمان هر دو نفرون را می‌توان توصیه کرد.

بیماری اوره پلاسما اورولیتیکوم

بیماری اوره پلاسما اورولیتیکوم (Ureaplasma urealyticum) یک نوع عفونت باکتریایی است که می‌تواند از طریق رابطه جنسی انتقال یابد. این باکتری در قسمت‌هایی از دستگاه تناسلی انسان، از جمله لوله ادراری و آلت تناسلی، می‌تواند حضور داشته باشد و با عفونت آن، علائمی مانند التهاب لوله ادراری (اورتریت) یا عفونت مجرای ادراری می‌تواند رخ دهد. علائم بیماری اوره پلاسما اورولیتیکوم معمولاً غیر واضح هستند و ممکن است بیماری بدون علائم واضحی رخ دهد.با این حال، در برخی موارد، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• • التهاب و سوزش در ناحیه ادراری

• • تغییرات در رنگ ادرار (مانند ادرار تیره یا غباری)

• • درد یا سوزش در هنگام ادرار کردن

• • خروج مقدار زیادی ادرار

• • ترشحات ادراری ناعادی (مانند قرمزی یا ترشحات پیوسته)

در صورت بروز هرگونه علائم مشکوک به بیماری اوره پلاسما اورولیتیکوم، بهتر است به پزشک نفرولوژی مراجعه کنید. پزشک کلیه و مجاری ادراری با بررسی علائم، انجام آزمایشات لازم و استفاده از تست‌های مختلف، می‌تواند تشخیص دقیق را قرار دهد. برای درمان بیماری اوره پلاسما اورولیتیکوم، معمولاً آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند آزیترومایسین، دوکسی‌سایکلین یا اریترومایسین تجویز می‌شوند. همچنین، در صورت تشخیص همزمان عفونت‌های دیگر، درمان همزمان این عفونت‌ها نیز صورت می‌گیرد.

کاندیدا آلبیکنس

کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans) یک قارچ است که می‌تواند بیماری‌ های قارچی در محدوده‌های مختلف بدن، از جمله دستگاه تناسلی، ایجاد کند. عفونت قارچی کاندیدا آلبیکنس در مناطق مرطوب و گرم مانند واژن، از طریق رابطه جنسی به انتقال می‌یابد. علائم بیماری کاندیدا آلبیکنس در زنان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• • خارش و سوزش در ناحیه واژن

• • التهاب و قرمزی در ناحیه واژن

• • ترشحات سفید، کرم یا سبز رنگ از واژن

درد یا سوزش در هنگام ادرار کردن یا رابطه جنسی در مردان نیز، باعث عفونت قارچی کاندیدا آلبیکنس می شود که ممکن است علائمی مانند خارش، التهاب، قرمزی و ترشحات غیرعادی در ناحیه آلت تناسلی را ایجاد کند. برای درمان بیماری کاندیدا آلبیکنس، معمولاً آنتی‌فانگال‌ها (مانند کرم آنتی‌فانگالیک) یا داروهای خوراکی مانند آزول‌ها تجویز می‌شوند. همچنین، تغییر در شرایط محیطی ناحیه مبتلا (مانند حفظ خشکی) و رعایت بهداشتی‌های مناسب می‌تواند به بهبود علائم کمک کند. همچنین، بهتر است به همسر یا شریک جنسی خود هم اعلام کنید تا در صورت وجود علائم، درمان لازم را انجام دهد و انتقال عفونت را به شما جلوگیری کند.

گاردنلا واژینالیس

گاردنلا واژینالیس (Gardnerella vaginalis) یک باکتری است که می‌تواند عفونت باکتریایی در واژن را ایجاد کند. این عفونت به عنوان یک عفونت تناسلی شناخته می‌شود، اما انتقال آن از طریق رابطه جنسی تأیید شده نیست و در برخی موارد، به صورت ناشی از تغییرات در تعادل بیولوژیکی واژن رخ می‌دهد. علائم بیماری گاردنلا واژینالیس ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• • ترشحات غیرطبیعی از واژن که معمولاً به شکل یک ترشح کرمی یا خاکستری با بوی نامطبوع و بدبو هستند

• • خارش و سوزش در ناحیه واژن

• • التهاب و قرمزی در ناحیه واژن

برای تشخیص و درمان بیماری گاردنلا واژینالیس، بهتر است به پزشک زنان مراجعه کنید. پزشک با بررسی علائم، انجام آزمایش‌های لازم (مانند آزمایش خود ترشحات واژن) و تشخیص دقیق، درمان مناسب را تجویز خواهد کرد. مهم است بدانید که در صورت بروز علائم یا شک برای وجود عفونت تناسلی، بهتر است به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود. این فقط یک لیست جزئی از بیماری‌ های جنسی و آمیزشی است. لیست کامل تمام بیماری‌ های جنسی و آمیزشی بسیار طولانی است و ممکن است شامل بیماری‌ های دیگری نیز باشد. همچنین، تشخیص و درمان هر بیماری بایستی توسط پزشک انجام شود.

تاریخچه بیماری های آمیزشی و تناسلی

بیماری‌های جنسی و آمیزشی از قدیمی‌ترین زمان‌ها تا به امروز انسان‌ها را تحت تأثیر قرار داده‌اند. این بیماری‌ها با شیوع بالا و عوارض جدی بر سلامت جامعه، همواره مورد توجه قرار گرفته‌اند. در ادامه، به تاریخچه برخی از بیماری‌ های جنسی و آمیزشی معروف اشاره خواهیم کرد:

• • سیفیلیس: سیفیلیس یکی از قدیمی‌ترین بیماری‌ های جنسی است. این بیماری توسط باکتری ترپونما پالیدوم (Treponema pallidum) ایجاد می‌شود. اولین گزارش‌ها درباره سیفیلیس در اروپا در قرن 15 میلادی ثبت شده است.

• • کلامیدیا: کلامیدیا جزو بیماری های جنسی است که توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis) ایجاد می‌شود. این بیماری از دهه 1960 میلادی شناخته شده است.

• • گنوره: گنوره یا آلزوت (Gonorrhea) نیز جزو بیماری های جنسی و آمیزشی است که توسط باکتری نواکسه‌گونوکوکوس (Neisseria gonorrhoeae) ایجاد می‌شود. نخستین گزارش‌ها درباره گنوره به قرون وسطی برمی‌گردد.

• • هرپس: هرپس (Herpes) نام مجموعه‌ای از بیماری‌های جنسی و آمیزشی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (Herpes simplex virus) ایجاد می‌شود. بیماری هرپس از هزاران سال قبل شناخته شده است.

• • آبله: آبله (Smallpox) یک بیماری واگیر و بسیار خطرناک است که توسط ویروس واریولا (Variola virus) ایجاد می‌شود. این بیماری در قرون وسطی و دوره‌های بعدی تا قرن 20 میلادی واژگونی بسیاری از جوامع جهان را به‌وجود آورد. با تلاش جهانی در دهه 1970، آبله به طور رسمی از جامعه جهانی از بین برداشته شد.

• • ایدز: ایدز (AIDS) نام بیماری ایمنی ناشی از ویروس اچ آی وی (HIV) است. این بیماری برای نخستین بار در دهه 1980 شناخته شد و از آن زمان تاکنون به یکی از بزرگترین ویروس‌های همه‌گیر در جهان تبدیل شده است.

این تاریخچه مختصری از بیماری‌ های جنسی و آمیزشی نشان می‌دهد که این بیماری‌ها همواره موضوعی حائز اهمیت برای جوامع بشری بوده‌اند و تلاش‌های زیادی برای پیشگیری، تشخیص و درمان آنها انجام شده است.منابع

• • American Congress of Obstetricians and Gynecologists (ACOG)

• • ACOG provides several resources on STDs/STIs:

• • Genital Herpes (PDF 641 KB)

• • Gonorrhea, Chlamydia, and Syphilis (PDF 345 KB)

• • Hepatitis B and Hepatitis C in Pregnancy (PDF 220 KB)

• • HIV and Pregnancy (PDF 328 KB)

• • The HIV Treatment Guidelines for Pregnant Women

• • How to Prevent Sexually Transmitted Infections (PDF 191 KB)

• • Human Papillomavirus Infection (PDF 342 KB)

• • Human Papillomavirus Vaccines (PDF 263 KB)

• • Protecting Yourself Against Hepatitis B and Hepatitis C (PDF 316 KB)

• • Centers for Disease Control and Prevention (CDC)

• • CDC offers patient education materials on hepatitis C, hepatitis B, and human papillomavirus (HPV) in several languages.

• • STD Wizard is a free interactive online tool based on the CDC STD Treatment Guidelines. This tool allows individuals to analyze their STD/STI risk based on their demographics and behaviors and recommends tests and vaccines based on individual responses. These recommendations can be used to start a discussion with the user’s health care provider. The STD Wizard is available from CDC in English and Spanish.

• • o CDC also offers STD Fact Sheets in English and Spanish.

• • CDC also has information about Zika virus, including prevention and transmission, as well as recommendations for pregnant women who might be traveling to areas with Zika.

• • Office on Women’s Health (OWH)

• • OWH offers a Sexually Transmitted Infections (STI) Fact Sheet and Your Rights as a Woman with HIV/AIDS.

• • National Library of Medicine (NLM)

• • The NLM’s Medline Plus X-Plain module on Sexually Transmitted Diseases offers information about STDs.

• • National Institute of Allergy and Infectious Diseases (NIAID)

• • NIAID provides information on STD/STI research and individual STDs.