به پیچ خوردگی و اتساع غیر نرمال سیاهرگ هایی که در بالای بیضه ها به وجود می آیند، بیماری واریکوسل یا واریس بیضه می گویند. این بیماری نتیجه ی ایجاد مشکلاتی در شبکه ی رگ های بالایی بیضه، به وجود می آید و در نتیجه سبب بزرگ شدن بیش از حد رگ هایی می شود که در بیضه وجود دارند.

این بیماری موجب ناباروری در مردان می شود چرا که کیفیت اسپرم ها را کاهش داده و سبب کم شدن کمیت آنها می شود. شما بهتر برای درمان این بیماری به متخصص اورولوژی یا متخصص کلیه و مجاری ادراری در سایت دکتر با من مراجعه نمایید.

درست است که این بیماری موجب انزال زود رس در آقایان نمی شود اما اسپرم ها را به شکل چشمگیری کاهش می دهد حتی شکل آنها را نیز تغییر می دهد. همچنین مشکلاتی نظیر کاهش تحرک اسپرم ها (sperm motility) و تغییر شکل آن ها را به دنبال دارد. امروزه روش های نوین درمانی مانند جراحی واریکوسل به خوبی این بیماری را درمان و موجب بهبودی سریع تر آن می شود.

انواع واریکوسل

این بیماری به راحتی با یک سونوگرافی رنگی کامل مشخص می شود. علت این نوع از بیماری، عدم چرخه ی طبیعی خون از شریان های بیضه به کلیه است یعنی عملکرد طبیعی انتقال خون به درستی در این نواحی صورت نمی گیرد.

در نتیجه در سونوگرافی شاهد لخته های خون در اطراف بیضه هستیم. که این موضوع می تواند خفیف، متوسط و یا شدید باشد که ما در این مقاله به صورت کامل برای شما توضیح داده ایم.

• واریکوسل خفیف یا گرید ۱:

در این مرحله دکتر عروق یا مجاری ادراری به صورت بالینی معاینه و با توجه به نتایج آزمایش و سونوگرافی این بیماری را تشخیص می دهد.

• واریکوسل متوسط یا گرید ۲:

در این مرحله از بیماری پزشک عروق و مجاری ادراری صرفا بیماری واریکوسل را می تواند از روی پوست بیضه تشخیص دهد و با توجه به نتایج درمان دارویی را مشخص کند.

• واریکوسل شدید یا گرید ۳:

در این بیماری، یک کلافه عروقی کاملا واضح در روی سطح بیضه مشخص است که با استفاده از جراحی یا دارو، با توجه به تشخیص پزشک اورولوژ درمان می شود.

علائم بیماری واریکوسل

این بیماری از طریق معاینه ی پزشک تشخیص داده می شود و نمی توان غیر از آن علائم خاصی را برای آن مشخص کرد اما اگر تورم ایجاد شده در حالت ایستاده بیشتر شود احتمال این وجود دارد بیماری شما در نوع اولیه خود باشد و اما چنانچه در حالت خوابیده از بین نرود، احتمالا به نوع ثانویه نزدیک تر است. چنانچه شما علائم زیر را مشاهده نمودید بهتر است هر چه سریع تر به دکتر اورولوژیست مراجعه کنید.

• تورم و برآمدگی بدون درد درون کیسه بیضه
• رگ های در هم تنیده که در در کیسه بیضه
• احساس در بیضه ها
• بیش از اندازه بزرگ شدن بیضه ها
• وجود نداشتن تقارن در اندازه بیضه ها
• سنگین بودن بیضه ها
• ایجاد مشکلات ناباروری
• حس کشیدگی در بیضه ها

موارد بالا مهمترین نشانه های بیماری واریکوسل که ممکن است در هر فرد نسبت به فرد دیگر کاملا متفاوت باشد.

علت بیماری واریکوسل چیست؟

این بیماری در دو گروه ثانویه و اولیه تقسیم بندی می شود. علت ایجاد واریکوسل اولیه: طولانی بودن مسیر ورید و فشار سایر عروق ها است و در خصوص ثانویه بایستی به فشار عروق شکمی اشاره کرد که بر روی بیضه ها تحمیل می شود. موارد زیر مهمترین علت ایجاد بیماری واریکوسل است که بهتر است حتما به آن توجه زیادی شود.

1. مشکلات مادرزادی:

مشکلاتی دریچه «لانه کبوتری» که در داخل بیضه وجود دارند، یکی از مهم ترین علل بیماری واریکوسل به صورت مادرزادی است که منجر به پایین آمدن کیفیت اسپرم می شود و همچنین به سلول های نطفه زا نیز آسیب می رساند. همچنین این شخص نیز شاهد کوچک شدن بیضه های خود نیز می باشد.

2. افزایش فشار بر روی شکم:

هرچه افزایش فشار بر روی شکم بیشتر باشد احتمال به وجود آمدن بیماری واریکوسل نیز بیشتر است.این بیماری که علت اصلی آن توموری به نام «خلف صفاق» است، موجب اختلال در بازگشت خون از بیضه ها است.

3. انجام دادن ورزش های سنگین

ورزش های سنگین موجب بیماری و پیچ خوردگی رگ ها و دریچه لانه کبوتری می شود. در نتیجه امکان ابتلای فرد به بیماری واریکوسل را فراهم می کند.

عوارض بیماری واریکوسل و اثر آن در ناباروری

بیماری واریکوسل مانند سایر بیماری ها عوارض خود را دارد که مهمترین آن می تواند، اختلال در باروری مردان باشد.

• ایجاد ناباروری اولیه در افرادی که به تازگی ازدواج کردند.
• شکل گیری ناباروری ثانویه در خصوص افرادی که دارای فرزند هستند اما برای باروری مجدد به علت پایین آمدن کیفیت اسپرم ها قادر به باروری مجدد نیستند.
• امکان ایجاد عفونت در محل انجام جراحی
• نابود شدن بیضه به علت اشکال در شریان
• بروز بیماری هیدروسل (تجمع مایع در کیسه بیضه است)

تشخیص بیماری واریکوسل

تشخیص این بیماری مراحل مختلفی دارد که مهمترین آن در ابتدا معاینه ی بالینی توسط پزشک است و بعد از انجام سونوگرافی جهت تشخیص و بررسی بیشتر توسط دکتر اورولوژ است. در این مرحله قطر رگ ها و اندازه بیضه ها و شریان ها به درستی قابل مشاهده است که به اورولوژیست امکان تصمیم گیری دقیق تر را می دهد.

در‌ خصوص تشخیص بیماری واریکوسل گرید ۱، اتساع عروق با فشار شکمی توسط پزشک و لمس عروق به راحتی قابل تشخیص و مشاهده است. اما در گرید 2 و 3 با کمی فشار و حتی بدون آن نیز به راحتی قابل تشخیص است.

تشخیص بیماری با معاینه ی بالینی

پزشک یا حتی خود شما نیز می توانید با معاینه فیزیکی اسکروتوم (scrotum) این بیماری را شناسایی کنید و در نتیجه شاهد یک توده در بالا بیضه ها خواهید شد که اگر بزرگ باشد به راحتی نیز قابل لمس است. اما در حالتی دیگر پزشک ممکن است از شما بخواهد که به صورت ایستاده نفس خود را حبس کنید تا با مشاهده بیضه و سیاهرگ ها بتواند به صورت بالینی این بیماری را تشخیص دهد.

سونوگرافی

روش تشخیصی دیگر این بیماری، سونوگرافی رنگی «داپلر» است که به راحتی می توان با استفاده از امواج آنها را تشخیص داد و قطر بیضه ها را با دقت اندازه گیری و بزرگ شدن رگ ها را نیز با دقت بالایی بررسی کرد. در نتیجه بهتر است برای درمان بیماری خود به دکتر اورولوژی در سایت دکتر با من مراجعه و نوبت خود را اخذ کنید.

چگونه از به وجود آمدن بیماری واریکوسل جلوگیری کنیم؟

شما با رعایت کردن یک سری نکات ساده زیر به راحتی می توانید از ایجاد بیماری واریس بیضه جلوگیری کنید و یا اینکه به روند درمان خود کمک کنید.

• اجتناب کردن از خوردن غذاهای دارای سودا
• عدم پوشیدن لباس های تنگ
• پیشگیری از مبتلا شدن به یبوست
• عدم بلند کردن وسایل سنگین

درمان بیماری واریکوسل

این بیماری در مردان به علت جریان یافتن بهتر خون در ناحیه بیضه است چرا که این موضوع به کیفیت اسپرم ها و باروری بهتر کمک می کند و در صورتی که شخص تمایلی به فرزند آوری نداشته باشد جراحی برای او انتخاب نمی شود چرا که تنها راه درمان واریکوسل جراحی است که به شیوه های مختلفی امکان پذیر است:

جراحی باز

یکی از تهاجمی ترین روش های درمان واریکوسل، جراحی باز است که بدین طریق یک برش بر روی کشاله های ران ایجاد می شود و با این عمل جریان اضافی خون در آن ناحیه به وسیله بستن رگ های آسیب دیده کنترل می شود.

واریکوسلکتومی

این عمل به اصطلاح، درمان سرپایی واریکوسل است که توسط جراح مجاری ادراری صورت میگیرد و از طریق شکم فرد، به بیضه های او دسترسی پیدا کرده و سیاهرگ های غیرنرمال را درمان می کند و در نتیجه جریان خون راحت تر منتقل می شود.

لاپاراسکوپی

لاپاراسکوپی نوعی جراحی کم تهاجمی تر است که متخصص اورولوژی به وسیله یک دوربین، رگ های آسیب دیده را مشاهده می کند و با توجه به برش های صورت گرفته بر روی بدن فرد و رد کردن لوازم جراحی از طریق آن، عمل جراحی را انجام و شخص را درمان می کند.

آمبولیزاسیون پوستی

در این روش رادیولوژیست با وارد کردن لوله‌ از قسمت کشاله ران یا گردن به داخل وریدها، می تواند رگ های آسیب دیده را مشاهده و هم زمان عکس برداری انجام دهد. بعد از مشاهده ی رگ ها از طریق کویل آنها را درمان می کند. اما این عمل به دلیل ریسک بالا و عوارض آن کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.

جراحی میکروسکوپی

این روش که یکی از کم تهاجمی ترین و کم عوارض شیوه های درمان است که به وسیله ی یک میکروسکوپ ریز جراحی انجام می شود و صرفا یک برش کوچک در پایین شکم برای مشاهده ی سیاهرگ ها توسط متخصص کلیه و مجاری ادراری ایجاد می شود و محل زخم آن نیز سریع تر بهبود می یابد.

چگونه از متخصص اورولوژی نوبت دریافت کنیم؟

شما برای معاینه و ویزیت خود می توانید از طریق سایت دکتر با من، لیست کامل متخصصین اورولوژی و مجاری ادراری را مشاهده و با توجه به بیماری خود و تخصص آنها، به صورت اینترنتی از سایت دکتر با من نوبت خود را اخذ نمایید. در واقع سایت دکتر با من به عنوان پلتفرم پزشکی در کشور امکان معاینه و دریافت ویزیت آنلاین از پزشکان را برای شما فراهم نموده تا به راحتی پزشک خود را پیدا و درمان خود را شروع کنید.

گاهی اوقات نیز بیمار امکان مراجعه حضوری به پزشک را ندارد و می تواند به صورت آنلاین در سایت دکتر با من ویزیت شود.

با آرزوی بهبودی و سلامت همیشگی شما هموطن عزیز

در این مقاله، ما در مورد سندرم پاهای بی‌قرار یا بی قراری پا صحبت خواهیم کرد. این سندرم یک بیماری اعصابی است که به طور عمده با درد و عدم توانایی در پاها همراه است. در ادامه، به توضیح علائم، درمان‌ها و پیشگیری از این بیماری خواهیم پرداخت. شما می توانید برای درمان خود از روانپزشک یا روانشناس در سایت دکتر با من نوبت اخذ نمایید.

تاریخچه ی سندرم پای بی قرار

سندرم پاهای بی قرار یا بی قراری پا Restless Legs Syndrome (RLS)، بیماری اعصابی است که در بسیاری از افراد دیده می‌شود. این بیماری از دهه ۱۹۵۰ میلادی شناخته شد و در آن زمان به عنوان “سندرم ساق پاهای بی قرار” شناخته می‌شد. در اوایل دهه ۱۹۶۰، تحقیقات بیشتری درباره این بیماری انجام شد و نام آن به “سندرم پاهای بی قرار” تغییر کرد. اما هنوز علت دقیق این بیماری شناخته نشده است و تحقیقات بیشتری برای شناسایی علل آن در حال انجام است.

مفهوم سندرم بی قرار

سندرم پاهای بی قرار یا سندرم بی قراری پا، یک بیماری اعصابی است که به طور عمده با درد و عدم توانایی در پاها همراه است. این بیماری در دو دسته طبقه بندی می‌شود؛ سندرم پاهای بی قرار اولیه که بدون علت مشخص به وجود می‌آید و سندرم پاهای بی قرار ثانویه که بر اثر بیماری‌های دیگر مانند دیابت، مشکلات تیروئید و عدم تعادل هورمونی به وجود می‌آید.علائم این بیماری ممکن است شامل درد و سوزش در پاها، احساس بی‌حسی یا خارش در پاها، تنگی نفس و ناراحتی شبانه‌روزی باشد. درمان این بیماری شامل داروهای مسکن درد، آنتی دپرسانت ها، ویتامین‌های گروه ب، روش‌های فیزیوتراپی و تغییر در روش زندگی و درمان بیماری‌های همراه می‌شود.

علت بیماری سندرم بی قراری پا

در اکثر موارد، دلیل ایجاد سندرم پاهای بی‌قرار مشخص نیست. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که علت اصلی این بیماری ناشناخته است. برخی از عواملی که ممکن است باعث ایجاد این بیماری شوند شامل فشار بر روی عصب سیاتیک، عدم تعادل الکترولیتی، کمبود ویتامین ب و سرما در پاها می‌شوند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که عوامل مختلفی ممکن است در بروز این بیماری نقش داشته باشند.به عنوان مثال، مشکلات در عملکرد سیستم عصبی مرکزی، کمبود آهن، بیماری‌های شرایط پزشکی مانند دیابت و بیماری‌های کلیوی، مصرف داروهای خاص، مصرف الکل و سیگار و عدم فعالیت بدنی می‌توانند به بروز سندرم بی قراری پا کمک کنند. در بعضی از موارد، علت دقیق هنوز مشخص نیست و این بیماری را به عنوان سندرم پای بی قرار نام می‌دهند.

پیشگیری از سندرم پاهای بی‌قرار

برای پیشگیری از سندرم بی قراری پا، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:

• • ورزش: ورزش منظم می‌تواند بهبود علائم سندرم پاهای بی‌قرار را تسریع کند. به عنوان مثال، پیاده‌روی، شنا و ورزش‌های هوازی می‌توانند به بهبود علائم این بیماری کمک کنند.

• • رعایت رژیم غذایی: رژیم غذایی سالمی که شامل مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی است، می‌تواند به کاهش علائم سندروم بی قراری پا کمک کند.

• • استراحت: استراحت مناسب و به دست آوردن خواب کافی، می‌تواند به بهبود علائم این بیماری کمک کند.

آمار جهانی سندروم پای بی قرار

با توجه به تحقیقات انجام شده، سندرم پاهای بی قرار یکی از شایع‌ترین بیماری‌های اعصابی است و به طور میانگین حدود ۷ درصد از جمعیت جهان با آن مبتلا هستند. همچنین، بیشترین شیوع این بیماری در افراد بالای ۶۰ سال است. البته باید توجه داشت که آمار دقیق درباره شیوع این بیماری به دلیل وجود شیوع پنهان، ممکن است به گمراهی بینجامد و آمار دقیق تر نیازمند تحقیقات بیشتر است.

انواع اختلال سندروم پای بی قرار

سندرم بی قراری پا می‌تواند در دو نوع اختلالات دسته‌بندی شود: اختلال خفیف و اختلال شدید.اختلال خفیف: در این نوع از بیماری، علائم کمتر و ملایم‌تر هستند و معمولاً بیماران به راحتی می‌توانند به کارهای روزمره خود ادامه دهند. همچنین در این نوع، بیماران معمولاً از درد و عدم راحتی خیلی کمتری شکایت می‌کنند.اختلال شدید: در این نوع، علائم شدیدتر و اغلب دردناک‌تر هستند و بیماران ممکن است نتوانند به کارهای روزمره خود ادامه دهند. این نوع از بیماری ممکن است با درد شدید، بی‌قراری شدید و ناراحتی شدید همراه باشد. همچنین در این نوع، بیماران ممکن است به علائم اضافی مانند سرگیجه، تعریق و تشنج‌های عضلانی رنج ببرند.

چه کسانی امکان ابتلای بیشتر به اختلال سندروم پای بی قرار را دارند؟

چندین عامل می‌تواند احتمال ابتلا به سندروم پاهای بی‌قرار را افزایش دهد. به عنوان مثال، این اختلال در سنین ۴۰ تا ۶۰ سالگی رایج‌تر است. همچنین، این بیماری در زنان بیشتر از مردان رخ می‌دهد. افرادی که دارای چاقی، دیابت، فشار خون بالا، بیماری های قلبی و عروقی و اختلالات اضطرابی هستند نیز احتمال ابتلا به این بیماری را بیشتر دارند. همچنین، سابقه خانوادگی از اختلال سندروم بی قراری پا نیز می‌تواند عامل افزایش خطر ابتلا به این بیماری باشد.

علائم سندروم پای بی قرار

علائم سندروم پای بی قرار ممکن است شامل حس بی قراری، سوزش، خارش، درد و ناراحتی در پاها باشد که معمولا در شب و هنگام استراحت بیشتر احساس می‌شوند. این علائم می‌توانند باعث اختلال در خواب و استراحت شبانه‌روزی فرد شوند و در نتیجه باعث خستگی، خواب آلودگی، افزایش تنش و افزایش احتمال ابتلا به اختلالات اضطرابی و افسردگی شوند. در برخی موارد، علائم سندروم پای بی قرار ممکن است با تورم و تغییر رنگ پوست پاها همراه باشد. در صورت بروز هر گونه علائمی از سندروم پای بی قرار، بهتر است به روانپزشک خوب در سایت دکتر با من مراجعه کرده و برای تشخیص و درمان مناسب مشاوره حرفه‌ای دریافت کنید.سندرم پاهای بی‌قرار با درد و عدم توانایی در پاها همراه است. این درد ممکن است از زانو به پایین شکم پاها و یا به سمت پشت پا احساس شود. همچنین، افرادی که این سندرم را تجربه می‌کنند ممکن است درد و سوزش در پاهایشان را احساس کنند.

 تشخیص سندروم بی قراری پا

سندرم پای بی قرار توسط پزشکان معمولاً با بررسی علائم و علت آن در هر فرد تشخیص داده می‌شود. برای تشخیص این بیماری، روانپزشک ابتدا باید به صورت دقیق به شرح علائم بیمار گوش دهد و سپس ممکن است از آزمایش‌های مختلفی مانند آزمایش‌های خون، سطح فارمنتین، ایمونولوژی و عصب‌روان‌شناسی استفاده کند تا به تشخیص دقیقی برسد. همچنین، برای مشخص کردن شدت بیماری و نیز پیگیری درمان، روانپزشک ممکن است از پرسش‌نامه‌هایی مانند پرسشنامه‌ی سندروم پای بی قرار استفاده کند.

درمان سندرم بی قراری پا

درمان سندرم پاهای بی‌قرار شامل یک سری تمرینات فیزیکی، مصرف داروها و مکمل‌هایی است که بهبود علائم و درد مربوط به این بیماری را افزایش می‌دهند. همچنین، برخی از روش‌های تکمیلی مانند آکوپانکچر، ماساژ و تزریقات نیز ممکن است بهبود علائم این بیماری را تسریع کنند.

درمان دارویی سندروم پای بی قرار

درمان دارویی سندروم پای بی قرار شامل مصرف داروهایی است که به کنترل علائم این بیماری کمک می‌کنند. برخی از داروهای استفاده شده در درمان سندروم پای بی قرار شامل داروهای ضدآنتی‌اکسیدان، داروهای ضداضطراب، داروهای ضدافسردگی و داروهای آرامبخش هستند. همچنین، برخی از داروهایی که برای درمان بیماری‌های مرتبط با سیستم عصبی مرکزی مانند پارکینسون استفاده می‌شوند، نیز ممکن است برای کنترل علائم سندروم بی قراری پا تجویز شوند.همچنین، مصرف مکمل‌های غذایی مانند آهن، فولیک اسید و منیزیم نیز ممکن است به کاهش علائم سندروم پای بی قرار کمک کند. هر چند، قبل از مصرف هرگونه دارو یا مکمل غذایی، بهتر است با پزشک اعصاب و روان خود مشورت کنید.در کنار درمان دارویی، تغییرات در سبک زندگی مانند تغییر رژیم غذایی، ممارسه ورزش منظم، کاهش مصرف قهوه و الکل و بهبود شیوه خواب به کاهش علائم سندروم پای بی قرار کمک می‌کند.

نتیجه‌گیری

سندرم بی قراری پا یک بیماری عصبی است که به طور عمده با درد و عدم توانایی در پاها همراه است. علائم، درمان‌ها و پیشگیری از این بیماری می‌تواند بهبود علائم و کاهش درد مربوط به این بیماری را تسریع کند. از روش‌هایی مانند ورزش، رعایت رژیم غذایی و استراحت مناسب برای پیشگیری از این بیماری می‌توانید استفاده کنید.امیدواریم این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد. بهتر است برای نتیجه گیری بهتر بایستی که به روانپزشک متخصص در سایت دکتر با من مراجعه نمایید و شیوه ی اخذ نوبت بدین شکل است که شما می توانید وارد سایت شوید و در آنجا نام پزشک مورد نظر خود را جستجو نموده و سپس با توجه به مشاهده ی پروفایل وی، نوبت اینترنتی خود را اخذ نماید.

سوالات متداول در خصوص سندروم بی قراری پا

برخی از سوالات متداول در خصوص سندروم پای بی قرار عبارتند از:

1. 1. سندروم پای بی قرار یک بیماری است؟ بله، سندروم پای بی قرار یک بیماری است که با علائمی مانند خارش، سوزش، درد و بی قراری در پاها همراه است.

1. 1. علت سندروم پای بی قرار چیست؟ علت دقیق سندروم پای بی قرار مشخص نیست، اما به عواملی مانند کمبود آهن، عوامل ژنتیکی، بارداری، استرس، بیماری های کلیوی و مصرف برخی داروها مرتبط است.

1. 1. آیا سندروم پای بی قرار قابل درمان است؟ بله، سندروم پای بی قرار قابل درمان است. درمان این بیماری از طریق تغییر سبک زندگی، استفاده از داروهای مختلف و درمان های جایگزین مانند ماساژ و تکنیک های تنفسی ممکن است.

1. 1. آیا تغییرات سبک زندگی می تواند به درمان سندروم پای بی قرار کمک کند؟ بله، تغییرات سبک زندگی می تواند به درمان سندروم پای بی قرار کمک کند. این تغییرات شامل تمرینات مناسب، حفظ وزن سالم، استفاده از کفش مناسب و جلوگیری از طولانی شدن مدت زمان نشستن یا ایستادن می شود.

1. 1. آیا سندروم پای بی قرار می تواند باعث مشکلات خطرناک شود؟ سندروم پای بی قرار معمولاً به مشکلات خطرناک منجر نمی شود، اما می تواند به مشکلات خواب، بی خوابی و کاهش کیفیت زندگی فرد مبتلا منجر شود.

1. 1. آیا ماساژ به درمان سندروم پای بی قرار کمک می کند؟ بله می تواند کمک بسیار شایانی بنمایید.

منابع

• • Restless Legs Syndrome

• • Restless legs syndrome – Symptoms and causes

• • Restless legs syndrome

• • Restless Legs Syndrome (RLS): Causes, Symptoms, …

• • Restless Legs Syndrome: Symptoms and Causes

• • Restless Legs Syndrome (RLS)

• • Restless legs syndrome

• • Restless Leg Syndrome: Causes, Home Remedies, and …

• • Restless Legs Syndrome (RLS)

در سایت دکتر با من به صورت تخصصی راجع به بیماری های روانپزشکی صحبت کرده ایم که یکی از مهم ترین آنها، پارافیلیا است که اختلالی رایج بوده و شخص بهتر است که حتما به روانپزشک یا متخصص اعصاب و روان مراجعه نماید و خود را درمان کند. ما در این مقاله هر آنچه نیاز است تا شما راجع به این اختلال بدانید را بیان کرده ایم که صرفا جهت آگاهی شما می باشد. پس تا انتهای آن همراه ما باشید.

مقدمه و تاریخچه

یک سری اصطلاحات وجود دارد که برای علایق جنسی غیر معمول استفاده می شود جان مانی؛ جنسیت شناس، اصطلاح پارافیلیا را به عنوان یک عمل تحقیرآمیز برای علایق جنسی غیر معمول رایج کرد. در واقع می توان گفت که پارافیلیا را به عنوان “عمل جنسی شهوانی یا جایگزینی برای هنجار رسمی ایدئولوژیک” توصیف کرده اند. روان‌پزشک گلن گابارد می‌نویسد که علی‌رغم تلاش‌های استکل و مانی، اصطلاح پارافیلیا در بیشتر شرایط تحقیرآمیز باقی می‌ماند و نمی توان جایگزینی مناسب تر برای آن پیدا نمود.

در اواخر قرن نوزدهم، روان‌شناسان و روان‌پزشکان شروع به دسته‌بندی پارافیلیاهای مختلف کردند، زیرا خواستار سیستم توصیفی‌تر از ساختارهای قانونی و مذهبی لواط و انحراف بودند. یعنی قصد داشتند این دو اصطلاح را از یکدیگر متمایز سازند. در سال 1981، مقاله ای که در مجله آمریکایی روانپزشکی منتشر شد، پارافیلیا را به عنوان تخیلات و تمایلات جنسی، یا رفتارهایی که حالت شدید برانگیختگی جنسی را توصیف می کند و عموماً شامل موارد زیر می شود:

• تمایل به اشیای غیر انسانی
• رنج یا تحقیر خود یا آزار شریک زندگی فرد
• رابطه ی جنسی با فرزندان
• رابطه ی جنسی با افراد غیر معاف

مفهوم بیماری پارافیلیا

پارافیلیا وضعیتی است که در آن برانگیختگی و ارضای جنسی فرد به خیال پردازی و انجام رفتار جنسی غیر معمول و افراطی بستگی دارد. پارافیلیا زمانی یک اختلال در نظر گرفته می شود که باعث ناراحتی یا تهدید به آسیب رساندن به شخص دیگری شود.

پارافیلیا می تواند حول یک جسم خاص (کودکان، حیوانات) یا یک رفتار خاص (ایجاد درد، افشای خود) بچرخد. با مشغولیت به شی یا رفتار تا حدی متمایز می شود که برای ارضای جنسی به آن شی یا رفتار وابسته است. بیشتر پارافیلیاها در مردان شایع تر از زنان است. تمرکز پارافیلیا معمولاً بسیار خاص و بدون تغییر است.

تشخیص اختلال پارافیلیک تنها در صورتی داده می‌شود که ناراحتی شخصی همراه با اختلال در عملکرد اجتماعی، شغلی یا سایر زمینه‌های مهم باشد، یا اگر این رفتار وجود داشته باشد باعث صدمه به طرف غیر مقابل می شود.

پارافیلیای قابل تشخیص عبارتند از: پدوفیلی، نمایش گرایی، فوتوریسم، فتیشیسم، مازوخیسم جنسی، سادیسم جنسی و اختلال ترنس

علل اختلال پارافیلیا چیست؟

علت بیماری پارافیلیا هنوز مشخص نیست. برخی از روانشناسان این نظریه را مطرح می کنند که فرد مبتلا به پارافیلیا در حال تکرار یا بازگشت به عادت جنسی است که در اوایل زندگی به وجود آمده است.

رفتارشناسان پیشنهاد می‌کنند که پارافیلیا از طریق یک فرآیند شرطی‌سازی شروع می‌شود: اگر اشیاء غیر جنسی به طور مکرر با فعالیت جنسی لذت‌بخش همراه شوند، می‌توانند تحریک‌کننده جنسی شوند. اعمال جنسی خاص (مانند نگاه کردن یا نمایش گرایی) که به خصوص لذت شهوانی شدیدی را فراهم می کند، می تواند باعث شود که فرد آن رفتار را ترجیح دهد. در برخی موارد، به نظر می رسد که یک عامل مستعد کننده وجود دارد، مانند مشکل در ایجاد روابط فرد با افراد متعدد دیگر که منجر به این اختلال می شود.

آمارها نشان می دهند که کودکی که قربانی یا ناظر رفتارهای جنسی نامناسب است، ممکن است یاد بگیرد که از آن رفتار تقلید کند.

همچنین افرادی که در جامعه نمی توانند یک رابطه ی نرمال با دیگری داشته باشند، از تماس‌های جنسی اجتماعی عادی محروم هستند و بنابراین به دنبال ارضای خود از طریق روش‌هایی هستند که کمتر قابل قبول در اجتماع است.

مدل‌های فیزیولوژیکی در این بیماری نشان می دهد که در بدن انسان به رابطه بین هورمون‌ها و سیستم عصبی مرکزی تمرکز کرده و شخص با علاقه خاصی به نقش پرخاشگری و هورمون‌های جنسی مردانه می پردازد. شواهد به دست آمده از برخی مطالعات نشان می دهد که ناهنجاری های خاصی در لوب های پیشانی و گیجگاهی مغز با تمایلات پدوفیلی مرتبط است. یک فرضیه در مورد فتیش پا از این واقعیت ناشی می شود که ناحیه ای در مغز که اطلاعات حسی پاها را پردازش می کند در مجاورت ناحیه ای است که اطلاعات حسی از اندام تناسلی را پردازش می کند. برخی تحقیقات نشان می‌دهند که درگیر شدن در رفتارهای جنسی سادیسمی، علاوه بر لذت جنسی، ممکن است ناشی از میل به احساس قدرت و تسلط باشد. در سال 2008 بر اساس تحقیق انجام شده، نشان داده شد، که مردان علاقه ی خاصی به فتیش جنسی دارند.

انواع پارافیلیا جنسی

حرکات نمایشی یا به نمایشگرایی

نمایش گرایی شامل کسی است که بدن و اندام تناسلی خود را در معرض بیماری های مختلف قرار می دهد. فرد مبتلا، احساس می کند که باید قربانیان خود را غافلگیر، شوکه کند یا تحت تاثیر خود قرار دهد و به سوی خود جذب نماید در اینجا رابطه ی جنسی اصولا برقرار نمی شود اما شخص مشاهده کننده یا نمایش دهنده ممکن است در حین مشاهده و انجام این کار، خود ارضایی کند.

فتیشیسم

افراد مبتلا به فتیش، تمایلات جنسی مرتبط با اشیا دارند. فرد با پوشیدن یا دست زدن به شی، تحریک می شود. به عنوان مثال، شخص می تواند نسب به یک لباس فتیش داشته باشد، مانند لباس زیر، لباس لاستیکی، کفش زنانه، لباس زیر زنانه یا لباس زیر مردانه. فتیش ممکن است جایگزین فعالیت جنسی با یک شریک شود یا ممکن است در فعالیت جنسی با یک شریک دیگر همراه شود. هنگامی که فتیش تنها موضوع میل جنسی می شود، اغلب از روابط جنسی اجتناب می شود. یک اختلال مرتبط به نام جزئی گرایی، شامل تحریک جنسی توسط بخشی از بدن مانند پاها، سینه ها یا باسن است.

اختلال فروتوریستیک

در اینجا فرد تمایل دارد به شخصی که علاقه و رابطه ای ندارد، بدن خود را بمالد. به طور مثال مردان ناحیه تناسلی خود را بر روی یک شخص یا جسم، اغلب در مکان‌های عمومی شلوغ می‌مالند. در اینجا رابطه ی جنسی برقرار نمی شود.

پدوفیلیا

افراد مبتلا به پدوفیلی، تخیلات، اصرار یا رفتارهایی دارند که شامل فعالیت جنسی غیرقانونی با کودک یا کودکان می شود. کودکان درگیر معمولاً 13 سال یا کمتر هستند. این رفتار شامل درآوردن لباس کودک، تشویق کودک به تماشای خود ارضایی و آزار دادن وی، دست زدن یا نوازش اندام تناسلی کودک و انجام اعمال جنسی به زور با کودک است. فعالیت پدوفیلی به معنای تجاوز جنسی است که اکثر قربانیان آن نیز کودک هستند اما شامل زن ها نیز می شود.

مازوخیسم جنسی

افراد مبتلا به این اختلال از تحقیر، ضرب و شتم یا رنج کشیدن برای رسیدن به هیجان و اوج جنسی استفاده می کنند. این اعمال ممکن است محدود به تحقیر کلامی باشد، یا ممکن است شامل ضرب و شتم، بستن، یا به شکل دیگری مورد آزار و اذیت باشد. مازوخیست ها ممکن است با اعمالی مانند بریدن یا سوراخ کردن پوست یا سوزاندن خود، خیالات خود را واقعی جلوه دهند. یا ممکن است به دنبال شریکی بگردند که از تحمیل درد یا تحقیر دیگران لذت می برد. فعالیت‌هایی که با طرف مقابل انجام می دهند شامل اسارت، کتک زدن و … است.

فانتزی ها و فعالیت های سادومازوخیستی در میان بزرگسالان هم جنس غیر معمول نیست. با این حال، در بیشتر این موارد، تحقیر و سوء استفاده به صورت فانتزی انجام می شود. شرکت کنندگان آگاه هستند که این رفتار یک بازی و به دلخواه خود آنها است و از درد و آسیب واقعی سعی می شود که اجتناب شود اما در این بین امکان آسیب رسیدن یا مرگ نیز وجود دارد.

سادیسم جنسی

افراد مبتلا به این اختلال فانتزی های مداوم دارند که در آن هیجانات جنسی ناشی از تحمیل رنج روانی یا جسمی (از جمله تحقیر و وحشت) به شریک جنسی است. این اختلال با اعمال جزئی پرخاشگری در فعالیت جنسی عادی متفاوت است .برای مثال، رابطه جنسی خشن که البته با نوع بالا فرق دارد و شدت خشونت بسیار است. در شدیدترین حالت، سادیسم جنسی شامل فعالیت های غیرقانونی مانند تجاوز، شکنجه و حتی قتل است که در این صورت مرگ قربانی باعث ایجاد هیجان جنسی می شود.

لازم به ذکر است که در حالی که تجاوز ممکن است با سادیسم جنسی باشد، تحمیل رنج برای اکثر متجاوزان انگیزه نیست و درد قربانی عموماً هیجان جنسی متجاوز را افزایش نمی دهد. در عوض، تجاوز شامل ترکیبی از رابطه جنسی و کسب قدرت بر قربانی است. این افراد نیاز به درمان شدید روانپزشکی دارند و ممکن است به خاطر این فعالیت ها مجازات شوند.

ترانسوتیتیسم

ترانسوتیتیسم یا فتیشیسم ترانسوستیک به عمل مردان دگرجنسگرا برای پوشیدن لباس زنانه برای ایجاد یا تقویت برانگیختگی جنسی اشاره دارد. برانگیختگی جنسی معمولاً شامل یک شریک واقعی نمی شود، بلکه شامل این خیال می شود که فرد شریک زن نیز است. برخی از مردان تنها یک لباس مخصوص زنانه مانند لباس زیر می پوشند، در حالی که برخی دیگر کاملاً زنانه از جمله مدل مو و آرایش آنها را انجام می دهند.

تشخیص پارافیلیا به چه صورت است؟

این بیماری از طریق معاینه بالینی و صحبت با فرد بیمار، توسط معروف ترین دکتر اعصاب و روان در سایت دکتر با من مشخص می شود که شامل موارد زیر است:

• آزمایشات پزشکی استاندارد، شامل آنالیز توالی چندگانه، شمارش کامل خون، آزمایش سریع پلاسما و بررسی سطح هورمون محرک تیروئید یا تست عملکرد تیروئید
• غربالگری HIV
• پانل هپاتیت
• سنتز DNA برنامه ریزی نشده
• توموگرافی کامپیوتری (CT)
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
• فشار سنج آلت تناسلی
• تست سفالومتریک
• الکتروانسفالوگرافی (EEG)

اما باز تشخص این موضوع صرفا بر عهده ی روانپزشک است و شخص خود نمی تواند این کار را انجام دهد.

درمان پارافیلیا به چه صورت است؟

گزینه های درمانی متفاوت است و باید نیازهای خاص هر مورد را در نظر بگیرید. گزینه های ذیل در دسترس هستند:

• روان درمانی
• درمان دارویی
• مداخلات جراحی (به طور گسترده استفاده نمی شود)

مداخلات روان درمانی شامل موارد زیر است:

• درمان شناختی- رفتاری
• بازسازی ارگاسم
• آموزش مهارت های اجتماعی
• برنامه های دوازده مرحله ای
• گروه درمانی
• روان درمانی بیانی- حمایتی فردی

ممکن است از مداخلات دارویی برای سرکوب رفتار جنسی استفاده شود. داروهایی که ممکن است در درمان اختلالات پارافیلیک در نظر گرفته شوند عبارتند از:

• داروهای ضد افسردگی (به عنوان مثال، مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین [SSRIs])
• هورمون های آزادکننده گنادوتروپین طولانی اثر
• آنتی آندروژن ها
• فنوتیازین ها
• تثبیت کننده های خلق و خو

در واقع درمان اصلی و تخصصی به عهده ی پزشک است و شما می بایست همواره از درمان خود سرانه برای این بیماری جدا خودداری نمایید.

نتیجه گیری

ما در مقالات گذشته در مورد شدیدترین بیماری های روانی صحبت کرده ایم. در این مقاله نیز در خصوص بیماری پارافیلیا به طور کامل صحبت کرده ایم تا شما بتوانید به خوبی از علائم و علل آن آگاه شوید و در نتیجه بتوانید نسبت به بیماری، به موقع درمان را شروع نمایید. و برای این کار نیاز است از روانپزشک یا متخصص اعصاب و روان در سایت دکتر با من نوبت اخذ نمایید. برای این کار نیاز است که به سایت مراجعه نمایید و در آنجا نام پزشک خود را جستجو نمایید و سپس با توجه به آدرس و روزهای حضور پزشک نوبت خود را ثبت و دریافت نمایید.

با آرزوی بهبودی شما همراهان عزیز دکتر با من

منایع

• https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1002/9781118896877.wbiehs329
• https://dictionary.apa.org/paraphilia
• https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32119312/#:~:text=Paraphilias%20are%20persistent%20and%20recurrent,that%20are%20atypical%20in%20nature.
• https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK554425/
• https://www.msdmanuals.com/home/mental-health-disorders/paraphilias-and-paraphilic-disorders/pedophilia
• https://www.merriam-webster.com/dictionary/paraphilia
• https://www.msdmanuals.com/professional/psychiatric-disorders/paraphilic-disorders/exhibitionistic-disorder
• https://www.sciencedirect.com/topics/medicine-and-dentistry/paraphilia

با توجه به اینکه بیماری های روانپزشکی رو به افزایش است، آشنایی با آنها امری لازم و ضروری است به همین جهت ما در این مقاله در خصوص بیماری نارکولپسی یا حمله ی خواب صحبت کرده ایم که شما می توانید به راحتی اطلاعات لازم را کسب کنید و همچنین در صورت نیاز ار سایت دکتر با من نوبت روانپزشکی اخذ نمایید.

تاریخچه بیماری

نارکولپسی (Narcolepsy) یا حمله خواب یک بیماری عصبی-روانی است که با اختلال در ساعت خواب و بیداری فرد همراه است. در این بیماری فرد مبتلا به صورت ناگهانی و بدون هشدار، در هر زمانی از روز و در هر شرایطی ممکن است به خواب برود. این بیماری عموماً در سنین بین 10 تا 30 سال شروع می‌شود و بیشتر در زنان رخ می‌دهد.تاریخچه نارکولپسی به سال ۱۸۸۰ برمی‌گردد، اما تا سال ۱۹۲۸ به عنوان یک بیماری شناخته نشده بود. در این سال، جورج گیسینگ (Georges Gilles de la Tourette) که پزشکی فرانسوی بود، برای اولین بار نارکولپسی را به‌عنوان یک بیماری مستقل تشخیص داد. او این بیماری را به دلیل اینکه افراد مبتلا به آن در حین رانندگی یا در کار خود خوابیدند، “نارکولپسی” نامید.در دهه ۱۹۶۰، دانشمندان متوجه شدند که علت نارکولپسی با کاهش یک ماده شیمیایی به نام هیپوگزانتین (Hypocretin) در مغز مرتبط است. این کشف به وجود آمدن درمان‌هایی برای این بیماری کمک کرد و برای برخی از بیماران، درمان موثری فراهم کرد..

نارکولپسی (Narcolepsy) چیست؟

نارکولپسی یا حمله‌ خواب یک اختلال عصبی است که با افتراق زودهنگام، خوابیدن در طول روز و همچنین حملات خواب ناگهانی در هر زمانی از روز همراه است. این حملات خواب می‌توانند در هر شرایطی اتفاق بیفتند، حتی در حین انجام کارهای معمول روزانه.بیماران نارکولپسی ممکن است احساس خستگی شدید، افت تمرکز، یا حتی مشکل در یادگیری داشته باشند. این بیماری باعث مشکلات اجتماعی و شغلی برای بیماران می‌شود و در صورت عدم درمان، ممکن است زندگی روزمره آن‌ها را تحت تاثیر قرار دهد.

علت بیماری نارکولپسی یا حمله خواب

نارکولپسی یک اختلال خواب است که با حملات ناگهانی خواب در طول روز همراه است. این بیماری ممکن است به دلیل کاهش تولید یا عدم عملکرد هورمون های مغزی مانند هیپوگزانتین و سروتونین در بدن باشد. همچنین برخی از ژن ها نیز می توانند عامل ایجاد نارکولپسی باشند. علاوه بر این، برخی از عوامل مانند استرس، افزایش فعالیت فیزیکی و یا مصرف الکل و مواد مخدر می توانند به شدت بیماری نارکولپسی تاثیر بگذارند.

عوامل بیماری حمله خواب یا نارکولپسی چیست؟

عوامل بیماری نارکولپسی که با حملات ناگهانی خواب در طول روز همراه است، ممکن است شامل کاهش تولید یا عدم عملکرد هورمون های مغزی مانند هیپوگزانتین و سروتونین در بدن باشد. همچنین برخی از ژن ها نیز می توانند عامل ایجاد نارکولپسی باشند. برخی از عوامل مانند استرس، افزایش فعالیت فیزیکی و یا مصرف الکل و مواد مخدر می توانند به شدت بیماری نارکولپسی تاثیر بگذارند. همچنین، در برخی از موارد، علت بیماری نارکولپسی ناشناخته می باشد.

علائم بیماری حمله خواب

علائم بیماری نارکولپسی شامل حملات ناگهانی خواب در طول روز به همراه سایر علائمی مانند افت فشار خون، ضعف عضلانی، افزایش تعریق، و بی حالی می باشد. همچنین، بیماران با نارکولپسی ممکن است در طول روز به طور ناگهانی و بدون هشدار در حالت خواب غیر ارادی و غیراختیاری به سمت زمین بیفتند که به عنوان حمله کاتاپلکتیک شناخته می شود. علاوه بر این، بسیاری از بیماران با نارکولپسی از اختلالات خواب شبانه مانند بیداری مکرر در شب، بی قراری و بیداری در بیمارستان رنج می برند. در برخی از موارد، بیماران با نارکولپسی ممکن است افسردگی و اضطراب داشته باشند.

انواع بیماری حمله خواب یا نارکولپسی

• • نارکولپسی نوع ۱: که با حملات ناگهانی خواب در طول روز، کاتاپلکسی (ضعف عضلانی ناگهانی)، هالوسیناسیون ها (تجسمات غیر واقعی)، و خواب پرخاشگرانه همراه است.

• • نارکولپسی نوع ۲: که با حملات ناگهانی خواب در طول روز و بدون کاتاپلکسی، هالوسیناسیون ها و خواب پرخاشگرانه همراه است.

• • نارکولپسی ترکیبی: که علاوه بر نارکولپسی، اختلالات خواب شبانه نظیر بیداری مکرر در شب، بی قراری و بیداری در بیمارستان نیز دارد.

• • نارکولپسی ثانویه: که ناشی از عواملی مانند آسیب به مغز، عفونت های ویروسی، یا مصرف مواد مخدر و داروها است.

چگونه از بروز بیماری حمله خواب جلوگیری کنیم؟

در حال حاضر، متاسفانه هیچ درمان دائمی برای بیماری نارکولپسی وجود ندارد. با این حال، برخی از روش های درمانی مانند داروهای تنظیم کننده خواب، داروهای تحریک کننده مغز و روش های رفتاری می توانند به مدیریت علائم بیماری و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کنند. همچنین، برخی از روش های پیشگیری مانند رعایت روال های خواب منظم، جلوگیری از استفاده از الکل و مواد مخدر، و کاهش تنش های روحی و جسمی می توانند به جلوگیری از بروز حملات خواب کمک کنند. در صورت مشاهده علائم بیماری، بهتر است به روانپزشک خوب در سایت دکتر با من مراجعه کرده و راهکارهای مناسب برای مدیریت و کنترل بیماری را با او مطرح کنید.

چه افرادی بیشتر در معرض بیماری حمله خواب هستند؟

هیچ گروه خاصی از افراد به طور مستقیم در معرض بیماری حملات خواب نارکولپسی قرار ندارند. با این حال، برخی عوامل مانند وراثت، آسیب های سر، اختلالات خواب و استفاده از مواد مخدر می تواند باعث افزایش خطر بروز بیماری شود. همچنین، بیماری نارکولپسی به طور معمول در سنین بین ۱۵ تا ۳۰ سال شروع می شود و در دوران جوانی بیشتر دیده می شود.به طور کلی، بیماری نارکولپسی در هر جنسیت و نژادی می تواند رخ دهد.به علاوه، بیماری نارکولپسی می‌تواند با بیماری های دیگری مانند افسردگی، اضطراب، اختلالات رفتاری، بیماری های اعصاب و روان و بیماری های خودایمنی همراه باشد.در صورت داشتن عوارضی مشابه با بیماری نارکولپسی، بهتر است به پزشک اعصاب و روان مراجعه کنید و بررسی های لازم را انجام دهید. همچنین، برای کاهش خطر بروز بیماری نارکولپسی، بهتر است سبک زندگی سالمی داشته باشید و از مصرف مواد مخدر و الکل خودداری کنید

چه عواملی ریسک بیماری را افزایش می دهد؟

عواملی که می‌تواند ریسک بروز بیماری نارکولپسی را افزایش دهند عبارتند از:

• • وراثت: در بیشتر موارد، بیماری نارکولپسی به دلیل وراثت بروز می‌کند.

• • آسیب های سر: آسیب‌هایی مانند ضربه به سر و یا سرگیجه شدید ممکن است باعث بروز بیماری نارکولپسی شوند.

• • اختلالات خواب: در بیشتر موارد، بیمارانی که دچار اختلال خواب مانند بی خوابی، بیماری های خواب و شیوع بیش از حد روی کردن به خواب هستند، به بیماری نارکولپسی مبتلا می‌شوند.

• • استفاده از مواد مخدر: مصرف مواد مخدر مانند کوکائین و مت آمفتامین می‌تواند باعث بروز بیماری نارکولپسی شود.

• • اختلالات روانی: بیمارانی که دچار اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب، و یا اختلالات رفتاری هستند، ممکن است با بیماری نارکولپسی همراه باشند.

تشخیص بیماری به چه صورت است؟

تشخیص بیماری نارکولپسی بر اساس تاریخچه بیماری، ارزیابی فیزیکی، آزمایش‌های خواب و برخی آزمایش‌های دیگر انجام می‌شود. برای تشخیص بیماری نارکولپسی، پزشک اعصاب معمولا از بیمار خواستار توصیف دقیقی از علائم و نوع حمله‌های خواب است. همچنین، انجام آزمایش‌های خواب مانند تست خواب دستی، تست MLST و پلی‌سونوگرافی نیمه‌خواب ممکن است به منظور تشخیص بیماری نارکولپسی صورت گیرد. در برخی موارد، برای تشخیص بیماری نارکولپسی ممکن است نیاز به مشاوره با متخصصین دیگر مانند دکتر روان‌پزشک، دکتر نورولوژیست و دکتر خواب باشد.علاوه بر این، برخی آزمایش‌های دیگر مانند آزمایش خون و انجام عکس‌برداری از مغز نیز ممکن است به منظور تشخیص بیماری نارکولپسی انجام شود. همچنین، برخی از علائم بیماری نارکولپسی ممکن است با علائم بیماری‌های دیگری مانند اختلالات خواب، افسردگی، اضطراب و بیماری‌های عصبی دیگر تلفیق شوند، بنابراین پزشک اعصاب باید برای تشخیص صحیح، همه‌ی این مسائل را در نظر داشته باشد. به طور کلی، تشخیص بیماری نارکولپسی نیازمند ترکیبی از تاریخچه بیماری، ارزیابی فیزیکی و آزمایش‌های مختلف است.

درمان بیماری حمله خواب

درمان بیماری حمله خواب معمولاً به منظور کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار انجام می‌شود، زیرا هیچ درمانی برای درمان کامل این بیماری موجود نیست. درمان بیماری نارکولپسی شامل مصرف داروها و روش‌های غیردارویی است.یکی از داروهای استفاده شده در درمان بیماری نارکولپسی، داروهای محرک مانند متیل‌فنیدات است که با افزایش سطح هورمون‌های محرک مغزی مانند نورآدرنالین و دوپامین، می‌تواند به کاهش خواب زایمانی و بهبود بیداری و تمرکز بیمار کمک کند. همچنین، داروهای دیگری مانند مودافینیل و آرمودافینیل نیز می‌توانند در درمان بیماری نارکولپسی موثر باشند.روش‌های غیردارویی نیز می‌تواند در درمان بیماری نارکولپسی مفید باشد. به عنوان مثال، تغییرات در روش‌های خواب و استراحت، تمرینات ورزشی منظم و تغییرات در رژیم غذایی می‌توانند به بهبود علائم بیماری کمک کنند. همچنین، روش‌های روانشناختی مانند مشاوره و روان‌درمانی نیز می‌توانند به بیمار کمک کنند تا با بیماری خود بهتر مقابله کند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشد.همچنین، برای بهبود علائم بیماری نارکولپسی، برخی تکنیک‌های پزشکی نیز وجود دارد. به عنوان مثال، استفاده از دستگاه CPAP که مخفف عبارت Continuous Positive Airway Pressure است، به بیمار کمک می‌کند تا در طول خواب تنفس بهتری داشته باشد و از بروز خواب زایمانی جلوگیری کند. همچنین، برخی از بیماران با نارکولپسی می‌توانند از جراحی استفاده کنند تا بخش‌هایی از مجرای تنفس خود را تقویت کنند.در کل، درمان بیماری نارکولپسی به عنوان یک بیماری مزمن و پیچیده، نیاز به رویکردهای ترکیبی دارد. برای بهترین نتایج، بیماران باید با پزشک اعصاب مشورت کرده و برنامه درمانی مناسب برای خود را تعیین کنند.

نتیجه گیری

ما در این مقاله در خصوص بیماری حمله خواب صحبت کرده ایم که یکی از بیماری های تقریبا رایج در حوزه ی روانپزشکی یا روانشناسی است و شما با مطالعه ی آن می توانید به خوبی در خصوص بیماری اطلاعات لازم را بدست آورید.علاوه بر این موضوع می توانید در سایت دکتر با من به متخصص روانپزشکی یا روانشناسی مراجعه کرده و در آنجا با توجه به پروفایل پزشک، نوبت خود را اخذ کنید.منابع

• • Narcolepsy – Symptoms and causes – Mayo Clinic

• • Narcolepsy – Symptoms

• • Narcolepsy: What It Is, Causes, Symptoms & Treatment

• • What Are the Symptoms of Narcolepsy?

• • Narcolepsy: Causes, Symptoms, Treatments

• • Narcolepsy | National Institute of Neurological Disorders and …

• • Narcolepsy: Definition, Symptoms, Causes, Diagnosis …

• • Narcolepsy Signs and Symptoms

• • Narcolepsy

تیم حرفه ای و روانپزشکی دکتر با من به صورت تخصصی در این حوزه فعالیت کرده و در خصوص بسیاری از بیماری های روانپزشکی صحبت نموده و مقالات بسیاری نگارش شده که یکی از مهمترین آنها بیماری افسردگی روانی است پس تا انتهای مطلب همراه ما باشید.

تاریخچه ی بیماری افسردگی روانی

تاریخچه‌ی بیماری افسردگی روانی به دوران قدیم باز می‌گردد. در قرن نوزدهم، نام “اوتیسم” برای بیماری افسردگی روانی استفاده می‌شد. در دهه‌ی ۱۹۳۰، در کتاب روانپزشکی آمریکایی، برای نخستین بار، نام افسردگی روانی به‌کار گرفته شد. اما تا دهه‌ی ۱۹۸۰، این بیماری به‌طور مستقل شناخته نشده بود و بیشتر به‌صورت یکی از زیرگروه‌های بیماری اسکیزوفرنی شناخته می‌شد.

پس از دهه‌ی ۱۹۸۰ و با پیشرفت‌های علمی و پژوهشی، به‌طور کامل به‌عنوان یک بیماری مستقل شناخته شد و به‌طور رسمی در DSM-III طبقه‌بندی شد. این بیماری با علائم شدید افسردگی، هلاوس و وهم در بیشتر موارد همراه است و نیاز به درمان مراقبتی و دارویی دارد.

مفهوم بیماری دپرشن

افسردگی روانی با وجود علائم افسردگی شدید، با علائم روان پریشی نظیر وهم، خودکشی و گاهی اوقات هلاوس و وسواس همراه است. این بیماری یکی از انواع اختلالات افسردگی است که نیاز به درمان مناسب و مراقبت از بیمار دارد. درمان این بیماری معمولاً شامل داروهای ضدافسردگی و ضدروان‌پریشی، همراه با درمان‌های روانشناختی مثل رواندرمانی و تحلیل رویا است. بهترین روش درمان برای هر فرد بسته به شدت علائم، سابقه بیماری و مشکلات شخصیتی و فردی او متفاوت است.

انواع بیماری افسردگی روانی

بیماری افسردگی روانی به چندین نوع تقسیم می‌شود. در ادامه به برخی از این انواع اشاره می‌کنیم:

1- افسردگی روانی با هلاوس: در این نوع از بیماری، علاوه بر علائم شدید افسردگی، هلاوس‌هایی نیز وجود دارد. این هلاوس‌ها ممکن است با واقعیت در تضاد باشند.

2- افسردگی روانی با وهم: در این نوع از بیماری، به جای هلاوس، وهم‌هایی وجود دارد. این وهم‌ها می‌توانند شامل اعتقادات نادرست درباره خود و دیگران و یا توهمات نظیر احساس تعقیب شدن باشند.

3- افسردگی روانی با خودکشی: در این نوع از بیماری، علاوه بر علائم افسردگی شدید، خودکشی نیز در بیمار وجود دارد.

4- افسردگی روانی با وسواس: در این نوع از بیماری، به جای هلاوس و وهم، وسواس‌هایی وجود دارد. این وسواس‌ها ممکن است شامل انجام رفتارهای تکراری و ناراضی کننده و یا خودکشی باشند.

5- افسردگی روانی با خلق و خو: در این نوع از بیماری، علاوه بر علائم افسردگی شدید، تغییرات شدیدی در خلق و خوی بیمار وجود دارد. بیمار ممکن است از احساس خوشحالی و شادی به احساس ناراحتی و افسردگی برود.

با توجه به شدت و نوع علائم، درمان این بیماری با روش‌های مختلفی از جمله داروهای ضدافسردگی و ضدروان‌پریشی، همراه است.

علت بیماری افسردگی روانی

علت بیماری افسردگی روانی (Psychotic Depression) می‌تواند به دلایل گوناگونی باشد، اما عوامل بیماری زایی، ژنتیک، محیطی و شخصیتی از جمله عواملی هستند که می‌توانند به بروز این بیماری کمک کنند.

عوامل بیماری زایی شامل عواملی مانند عفونت‌ها، مسمومیت‌ها و کمبود ویتامین‌ها و مواد مغذی هستند که ممکن است باعث تحریک سیستم عصبی مرکزی شوند و به بروز افسردگی روانی بیشتر کمک کنند.

همچنین، ژنتیک نیز می‌تواند نقشی در بروز این بیماری داشته باشد. برخی از افراد به دلیل وراثت ژن‌های خاصی، در برابر بیماری‌های روانی مانند افسردگی وابستگی بیشتری دارند.

عوامل محیطی مانند استرس، فشار کاری، رابطه با دیگران، مشکلات خانوادگی و مشکلات مالی همچنین می‌توانند به بروز این بیماری کمک کنند.

همچنین، برخی افراد با شخصیت‌های خاص مانند شخصیت وابسته، افسرده یا ناراحت، در معرض خطر بیشتری برای بروز این بیماری هستند.

این بیماری به عنوان یک نوع افسردگی شدید شناخته می‌شود که با علائم افسردگی شدید و تصورات اشتباه (دلیریوم) همراه است. بیماران با این بیماری ممکن است تصور کنند که شنود دارند، احساسات خود را از دست داده‌اند، مورد تعقیب قرار گرفته‌اند یا حتی فکر کنند که مورد تهدید و خطر قرار گرفته‌اند.

با توجه به شدت بالای این بیماری، درمان آن به دلیل دشواری‌هایی که دارد، چالش‌های خود را دارد. اما درمان‌هایی مانند داروهای ضدافسردگی، ضدروان‌پریشی و روان‌درمانی می‌توانند بهبود بیماری را ایجاد کنند. با درمان مناسب و به موقع، افراد مبتلا به افسردگی روانی قادر به بهبودی و بازگشت به زندگی عادی خود هستند.

علائم افسردگی روانی (Psychotic Depression)

این علائم شامل موارد زیر است:

۱- تبدیل شدن به یک فرد بسیار ناامید، ناراحت و محروم از شادی و لذت.

۲- احساس کاهش انرژی، خستگی و بی‌حالی.

۳- از دست دادن شناخت برای اینکه چگونه به عملکرد زندگی خود پرداخته و کارهای روزمره انجام دهد.

۴- احساس خودکشی و نداشتن امید به آینده.

۵- دچار بیماری‌های جسمی شدید مثل سردرد و درد‌های قلبی و گاهی اوقات نارسایی مزمن در کارکرد اعضای بدن.

۶- تغییرات خواب مانند بیشتر خوابیدن یا بی‌خوابی.

۷- تغییر در رفتار، فکر و تصمیم‌گیری های فردی.

۸- تغییر در نحوه تفکر و تمایل به بیش‌اندیشی و افکار منفی.

در صورت تجربه چنین نشانه‌هایی، بهتر است به یک روانشناس و یا دکتر روانکاو در تهران مراجعه کرده و درمان را به موقع شروع کنید.

برای تشخیص دقیق نوع بیماری بهتر است به دکتر روانپزشک در سایت دکتر با من مراجعه نمایید.

راه های پیشگیری از علائم افسردگی روانی (Psychotic Depression)

افسردگی روانی (Psychotic Depression) شرایطی است که شامل علائم روانی عمیق و علائم دیگر مانند توهمات و وسواس است. برای پیشگیری از این شرایط می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

1. مراجعه به پزشک: در صورتی که علائم افسردگی و روانی مشاهده می کنید، باید به پزشک مراجعه کنید تا درمان مناسب از جمله داروها و درمان های روانشناختی را تجویز کند.
2. مداوای موازی: درمان موازی با درمان پزشکی نظیر ورزش، ماساژ، روش های آرامش بخش و غیره می تواند در پیشگیری از افسردگی روانی مفید باشد.
3. مراقبت از خود: در ایجاد و حفظ سلامت روانی، مراقبت از خود بسیار مهم است. برای این منظور باید بهترین روش های مراقبت از بدن و ذهن را به کار گیرید.
4. ارتباط با دیگران: ارتباط با دیگران و تعامل با خانواده و دوستان می تواند در بهبود حالت روحی شما مفید باشد.
5. استراحت کافی: استراحت کافی و خواب به میزان کافی برای بهبود روحی شما مفید است.
6. خوردن مواد غذایی سالم: مصرف مواد غذایی سالم، ویتامین ها و مواد معدنی مهم برای سلامت روحی است.
7. مراقبت از بیماری های مرتبط با روحیه: برای پیشگیری از افسردگی روانی، باید از بیماری های مرتبط با روحیه افسردگی مانند اضطراب و استرس مراقبت کنید.

با انجام این اقدامات، می توانید از بروز افسردگی روانی جلوگیری کنید و سلامت روانی خود را حفظ کنید.

تشخیص بیماری افسردگی روانی

افسردگی روانی (Psychotic Depression) یک بیماری روانی است که شامل نشانه هایی از افسردگی شدید و اختلالات دلیریومی می شود. برخلاف افسردگی عادی، افراد مبتلا به افسردگی روانی ممکن است هالوسیناسیون ها و وهم دیداری داشته باشند. همچنین ممکن است احساس ناراحتی و ترس شدیدی در برابر واقعیت داشته باشند و حتی با ایده های خودکشی طرف باشند.

تشخیص افسردگی روانی بر اساس تاریخچه بیماری، علائم حاضر و بررسی وضعیت روانی افراد تعیین می شود. برای درمان این بیماری از داروهای ضدافسردگی و ضد روان پریشی استفاده می شود. همچنین درمان های روانشناختی مثل روان درمانی نیز می تواند بهبود وضعیت بیمار را تسریع کند. به دلیل خطر خودکشی در افراد مبتلا به دپرشن حاد، مراقبت های پایدار و مستمر بسیار مهم است.

به طور کلی، بیماران با دپرشن شدید نیاز به درمان مستمر دارند تا بهبود وضعیت آن حفظ شود. این درمان می تواند شامل داروهای ضدافسردگی، ضد روانپریشی و آرامبخش ها باشد. همچنین روش های روان درمانی مانند روان درمانی شناختی رفتاری (CBT) و درمان روان شناختی (Psychotherapy) می تواند به شدت بهبود وضعیت بیمار کمک کند.

همچنین برای کاهش خطر خودکشی در افراد با افسردگی روانی، نیاز است که افراد اطراف آنها و مراقبین بیمار با او در ارتباط باشند و نشانه های خطرناک را شناسایی کنند.

راه های درمان افسردگی روانی

افسردگی یکی از مشکلات شایع روانی است که باعث کاهش کیفیت زندگی و عملکرد فردی می‌شود. برای درمان این بیماری ، روش‌های متنوعی وجود دارد که می‌توان به برخی از آن‌ها اشاره کرد:

1- مشاوره روان‌شناختی: مشاوره با یک روان‌شناس می‌تواند به کاهش علائم افسردگی کمک کند. در این نوع درمان، فرد با یک مشاور، به بررسی علائم و عوامل موثر در افسردگی می‌پردازد و راه‌های مقابله با آن را یاد می‌گیرد.

2- درمان دارویی: در برخی موارد، پزشکان ممکن است داروهای ضدافسردگی را به عنوان یک راه حل پیشنهاد کنند. این داروها معمولاً با کاهش علائم افسردگی و افزایش خلقی و کارایی فرد کمک می‌کنند.

3- ورزش و فعالیت‌های مرتبط

برای درمان دپرشن، انواعی از داروها به کار می‌روند که به شرح زیر هستند:

۱- آنتی‌دپرسانت‌ها: این دسته از داروها برای درمان افسردگی استفاده می‌شوند و معمولاً ۲ تا ۴ هفته طول می‌کشد تا اثرات آنها به طور کامل بهبود یابد. انواع آنتی‌دپرسانت‌ها عبارتند از: سرترالین، فلوکستین، پاروکستین و سیتالوپرام.

۲- آنتی‌پسیکوتیک‌ها: این دسته از داروها برای درمان علائم توهمی و واهمه‌ای مانند شنیدن صداها و دیدن تصاویر نامناسب استفاده می‌شوند. انواع آنتی‌پسیکوتیک‌ها عبارتند از: کلوزاپین، هالوپریدول و ریسپریدون.

۳- آنزیولیتیک‌ها: این دسته از داروها برای کاهش اضطراب و تنش‌های روانی استفاده می‌شوند. انواع آنزیولیتیک‌ها عبارتند از: دیازپام، آلپرازولام و لورازپام.

نتیجه گیری

ما در این مقاله راجع به درمان افسردگی اساسی و هر آنچه شما بدان نیاز دارید صحبت کرده ایم تا بتوانید به خوبی از پس آن برآیید و به راحتی نیز با بهترین دکتر روانپزشک آن را در سایت دکتر با من نوبت، درمان کنید.

شیوه ی اخذ نوبت در این سایت بدین شکل است که شما می توانید وارد سایت شده و سپس نام تخصص و دکتر مدنظر خود را جستجو کرده و در آنجا با توجه به تخصص پزشک نوبت خود را اخذ و ثبت نمایید.

با آرزوی بهبودی و سلامتی شما بیمار گرامی دکتر با من

منابع

• What Is Depression? – Psychiatry.org
• Depression – NIMH – National Institutes of Health (NIH)
• Overview – Clinical depression – NHS
• Depression – World Health Organization (WHO)
• Depression (mood) – Wikipedia
• Depression – Mind
• Mental Health Conditions: Depression and Anxiety – CDC
• Depression: What It Is, Symptoms, Causes … – Healthline
• What is depression? | UNICEF Parenting
• Depression | CAMH
• Clinical depression – Symptoms – HSE.ie

 

تیم تخصصی روانپزشکی دکتر با من در این زمینه به صورت مستمر فعالیت داشته و با معرفی بهترین روانپزشکان و روانشناسان به شما کمک می نماید و در نتیجه شما با مطالعه ی انواع بیماری ها آشنایی کاملی نسبت به آنها پیدا می کنید که ما در این مقاله در خصوص بیماری اختلال یادگیری غیر کلامی صحبت کرده ایم؛ پیشنهاد می کنیم تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

تاریخچه بیماری

اختلال یادگیری غیرکلامی یا “افت توجه به طریق غیر شفاهی”، یکی از اختلالات یادگیری است که در آن فرد دچار مشکلاتی در زمینه‌هایی مانند شناخت اجتماعی، تفسیر و استفاده از اطلاعات غیرکلامی (مانند بدنی، فضایی و غیره) و ارتباط بین واژگان و تصاویر است.اصطلاح “افت توجه به طریق غیر شفاهی” برای اولین بار در سال ۱۹۸۳ توسط “نانسی هندرسون” مورد استفاده قرار گرفت. در سال ۱۹۹۴، در بروجرد، ایران، یک مطالعه انجام شد که در آن اولین گزارش رسمی از این اختلال در میان کودکان ایرانی منتشر شد.اختلال یادگیری غیرکلامی در ادبیات دانشگاهی از آن زمان به عنوان یکی از اختلالات یادگیری شناخته شده است و در آموزش و پرورش به‌عنوان یکی از اختلالات یادگیری مورد توجه ویژه قرار گرفته است.

اختلال یادگیری غیر کلامی یا (NLD (Nonverbal Learning Disability چیست؟

اختلال یادگیری غیر کلامی یا (NLD (Nonverbal Learning Disability به شکل عمده ای شامل مشکلاتی در حوزه هایی همچون شناخت فضایی، تصویرسازی، شناخت چهره، تفسیر عبارات غیرکلامی، و شناخت نواحی غیرکلامی صحبت کننده می باشد. افراد مبتلا به NLD اغلب در حوزه هایی همچون درک شبکه های اجتماعی، تعاملات اجتماعی، خواندن عمومی، و نوشتاری دچار مشکلاتی می باشند.اگرچه این اختلال معمولاً با اختلالات یادگیری کلامی مثل دیسلکسی، دیسکالکولیا و دیسگرافیا همراه است، اما بر خلاف این اختلالات، این مشکلات عمدتاً در حوزه های غیرکلامی مشاهده می شود. علائم افت توجه به طریق غیر شفاهی می تواند در دوران کودکی آغاز شود و در طول دوران نوجوانی و حتی بعد از آن نیز ادامه داشته باشد.به عنوان یکی از راه های درمان NLD، می توان به روش هایی مانند مشاوره، آموزش مهارت های اجتماعی، تمرینات کامپیوتری، و آموزش استفاده از استراتژی های مختلف یادگیری اشاره کرد. در کل، برای مدیریت بهتر این اختلال، بهتر است که افراد مبتلا به NLD با توجه به نیازهای شخصی خود، یک برنامه یادگیری مناسب و منظم داشته باشند.

علت اختلال یادگیری غیر کلامی

با وجود تحقیقات زیادی درباره علل افت توجه به طریق غیر شفاهی، دلایل دقیق آن هنوز مشخص نیست. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که عوامل مختلفی می‌توانند در بروز این بیماری نقش داشته باشند.برخی از عوامل عبارتند از:

1. 1. عوامل ژنتیکی: برخی مطالعات نشان داده‌اند که این اختلال به‌طور ژنتیکی به نسل‌های بعدی انتقال پیدا می‌کند و ممکن است به علت وراثت ژن‌های مشخص باشد.

1. 1. فشارهای محیطی: مثلاً، اضطراب در دوران بارداری مادر، عدم تغذیه صحیح در دوران نوزادی و کودکی، سوء مصرف مواد مخدر و …

1. 1. عوامل مرتبط با نوروسایکولوژی: تحقیقات نشان می‌دهد که اختلال‌هایی مانند نقص توجه و بیش‌فعالی و نقص توجه و کم‌فعالی می‌توانند به بروز این اختلال کمک کنند.

1. 1. عوامل مرتبط با محیط زندگی: این عوامل ممکن است شامل مشکلات خانوادگی، عدم پشتیبانی مدرسه و اجتماعی و … باشند.

با توجه به پیچیدگی این اختلال، برای تشخیص دقیق آن و مداخله درمانی مناسب، نیاز به انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه وجود دارد.

علائم اختلال یادگیری غیر کلامی

علائم افت توجه به طریق غیر شفاهی، مانند اختلال یادگیری کلامی، به وضوح در کودکان و نوجوانان قابل تشخیص است و ممکن است در طول زمان تغییر کنند. در ادامه به برخی از علائم اختلال یادگیری غیر کلامی اشاره می‌کنیم:

• • دشواری در تشخیص و استفاده از مفاهیم فضایی مانند بالا و پایین، جلو و عقب، راست و چپ، فاصله، شکل و حجم.

• • مشکل در شناخت و استفاده از الگوها، مانند ترکیب شکل‌ها و رنگ‌ها، ترتیب رخداد رویدادها، ارتباط دادن آیتم‌ها به یکدیگر.

• • دشواری در تشخیص و استفاده از مفاهیم زمانی، مانند ترتیب رویدادها، زمان‌بندی فعالیت‌ها، پایبندی به زمان‌ها و موعد.

• • ناتوانی در تفکر نمادین و کار با نمادها، مانند اعداد، نمودارها، جداول و نمایش داده‌های گرافیکی.

• • مشکل در فهمیدن معنای اشارات غیر کلامی، مانند بیانات صوری، بیانات انفعالی، نمادها و ایموجی‌ها.

• • دشواری در فهمیدن و استفاده از علائم صوتی و شنیداری، مانند تشخیص صداها، تفکر صوتی، موسیقی و ریتم.

اگر شما یا کودک شما به هر کدام از این علائم مبتلا هستید، بهتر است که با یک متخصص روانشناس کودک و روانپزشک در سایت دکتر با من مراجعه نمایید.

عوامل تاثیرگذار بر اختلال یادگیری غیر کلامی

عوامل اختلال یادگیری غیر کلامی شامل موارد زیر می‌شوند:1- علائم و نشانه‌های ژنتیکی: برخی از علائم افت توجه به طریق غیر شفاهی، از جمله اختلال یادگیری ارتباطی، ممکن است به دلیل وجود ژنتیکی باشد.2- عوامل محیطی: عوامل مختلفی مانند مواد مخدر، عوامل سمی، ضربه‌های سر و مغزی، آسیب‌های ناشی از حوادث و تصادفات و سایر عوامل مشابه می‌توانند عوامل ایجاد کننده اختلال یادگیری غیر کلامی باشند.3- مشکلات توسعه‌ای: برخی از اختلالات یادگیری غیر کلامی، مانند اختلال یادگیری ارتباطی، ممکن است به دلیل مشکلات در توسعه‌ی نوروپسیکولوژیکی در زمان زایمان و یا در دوران نوزادی رخ دهد.4- عوامل رفتاری: رفتارهای نامناسب و زندگی غیر سالم مانند نداشتن مراقبت‌های پزشکی مناسب، نداشتن تغذیه سالم، فعالیت بدنی کم، عدم مراقبت و نظارت مراقبین و سایر رفتارهای مشابه می‌توانند در ایجاد اختلالات یادگیری غیر کلامی نقش داشته باشند.5- عوامل اجتماعی: برخی از عوامل اجتماعی مانند محدودیت‌های اقتصادی و فرهنگی، افت تحصیلی، خانواده‌های دارای فشار ناشی از مشکلات مالی، جنگ و تنش‌های اجتماعی و سایر عوامل مشابه می‌توانند در ایجاد اختلالات یادگیری غیر کلامی نقش داشته باشند.

آمار جهانی اختلال یادگیری غیر کلامی

آمار جهانی در مورد اختلال یادگیری غیر کلامی به شرح زیر است:1- بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، حدود ۱۰٪ از جمعیت جهان در معرض خطر ابتلا به اختلال یادگیری هستند و حدود ۵٪ از این افراد از اختلال یادگیری غیر کلامی رنج می‌برند.2- در ایالات متحده آمریکا، تخمین می‌شود که بین ۴-۷٪ از جمعیت دارای اختلال یادگیری غیر کلامی هستند.3- در کانادا، حدود ۳٪ از جمعیت دارای اختلال یادگیری غیر کلامی هستند.4- در اروپا، تخمین می‌شود که بین ۴-۱۵٪ از جمعیت دارای اختلال یادگیری غیر کلامی هستند.5- در ایران، بر اساس برخی تحقیقات، تخمین زده شده است که حدود ۴٪ از کودکان دارای اختلال یادگیری غیر کلامی هستند.مشخص است که اختلال یادگیری غیر کلامی یکی از مشکلات شایع در جامعه است و نیاز به توجه و رسیدگی به آن دارد.

چه افرادی بیشتر در معرض بیماری افت توجه به طریق غیر شفاهی هستند؟

افرادی که در معرض اختلال یادگیری غیر کلامی بیشتر هستند عبارتند از:1- کودکان با سابقه وزن پایین و وزن تولد کمتر از میانگین.2- کودکان با مشکلات شنوایی، بینایی و حرکتی.3- کودکانی که با مشکلات رفتاری مانند ADHD و اختلالات اضطرابی مواجه هستند.4- فرزندانی که در خانواده هایی با سطح تحصیلات پایین و یا بهداشت روان نامناسب بزرگ شده اند.5- کودکانی که در محیط هایی با تحریم شدید اجتماعی و فرهنگی بزرگ شده اند.6- کودکانی که دچار مشکلات خانوادگی مانند طلاق و نارسایی والدین هستند.7- کودکانی که در محیط های فقیری زندگی می کنند و به تاسیسات و مراکز آموزشی دسترسی کم دارند.به عنوان نتیجه، بهبود شرایط اجتماعی، بهداشتی و تحصیلی می تواند در کاهش میزان افت توجه به طریق غیر شفاهی، در جامعه مؤثر باشند.

راه های پیشگیری از اختلال یادگیری غیر کلامی

برخی از راه‌های پیشگیری از افت توجه به طریق غیر شفاهی به شرح زیر است:1- حفظ سلامتی جسمی و روانی مادران در دوران بارداری.2- اطمینان از دریافت تغذیه مناسب در دوران بارداری و در کودکی.3- پرهیز از مصرف الکل و مواد مخدر در دوران بارداری و در کودکی.4- ارائه محیط مناسب برای رشد و توسعه کودکان، شامل فضای آموزشی مناسب، حضور والدین موثر و پشتیبانی از توسعه کودکان.5- شناسایی زودهنگام مشکلات یادگیری کودکان و مشاوره با پزشکان و متخصصین روان‌شناسی.6- ارائه برنامه‌های آموزشی مناسب برای کودکان با اختلال یادگیری غیر کلامی و همچنین آموزش معلمان و والدین در ارتباط با روش‌های آموزشی مناسب برای این دسته از کودکان.7- ارائه پشتیبانی و مشاوره در زمینه مشکلات رفتاری کودکان به والدین و معلمان.8- حضور فعال والدین در تحصیلات کودکان و ارائه پشتیبانی و تشویق آن‌ها به یادگیری.9- ارائه فرصت‌های اجتماعی و فرهنگی برای کودکان به منظور تحریک رشد و توسعه آنان.توجه به این راه‌ها می‌تواند در کاهش خطر بروز افت توجه به طریق غیر شفاهی در کودکان موثر باشد.

تشخیص بیماری افت توجه به طریق غیر شفاهی به چه نحوی است؟

تشخیص بیماری اختلال یادگیری غیر کلامی نیازمند بررسی‌های مختلف است که به شرح زیر می‌باشد:1- مصاحبه با والدین و معلمان کودک به منظور شناسایی مشکلات و نقاط ضعف کودک در حوزه‌های زبانی، ارتباطی و حسی.2- بررسی تاریخچه پزشکی کودک به منظور شناسایی عوامل مرتبط با اختلال یادگیری غیر کلامی مانند بیماری‌ها، تروما و مواد مخدر.3- انجام آزمون‌های مرتبط با اختلال یادگیری غیر کلامی مانند آزمون پرسشنامه تعامل اجتماعی (Social Communication Questionnaire)، آزمون توانبخشی ارتباط و ارتباطات اجتماعی (SCERTS) و آزمون توانمندی‌های حسی و حرکتی (Sensory Profile).4- ارزیابی نقاط قوت و ضعف کودک در حوزه‌های مختلف از جمله زبانی، ارتباطی، حسی، حرکتی و توانایی‌های ریاضی.تشخیص افت توجه به طریق غیر شفاهی، باید توسط متخصصین روان‌شناسی، متخصصین توانبخشی و روانپزشکان انجام شود.

درمان اختلال یادگیری غیر کلامی چگونه است؟

درمان افت توجه به طریق غیر شفاهی، باید با توجه به نوع و شدت بیماری انجام شود و شامل موارد زیر می‌شود:1- توانبخشی حسی و حرکتی: این نوع توانبخشی به کودکان کمک می‌کند تا با استفاده از تمرینات و بازی‌های خاص، نقاط ضعفشان در حوزه‌های حرکتی و حسی را بهبود بخشند.2- مشاوره و پشتیبانی خانواده: خانواده‌های کودکان مبتلا به اختلال یادگیری غیر کلامی نیازمند آموزش‌ها و مشاوره‌های خاص هستند تا بتوانند بهترین راهکارها را برای کمک به کودک خود پیدا کنند.3- درمان دارویی: برخی داروها مانند داروهای روان‌شناسی و داروهای تثبیت کننده توجه می‌توانند در درمان اختلال یادگیری غیر کلامی موثر باشند.4- آموزش مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی: مراکز تخصصی با ارائه تمرینات و آموزش‌های خاص به کودکان کمک می‌کنند تا مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی خود را تقویت کنند.5- آموزش رفتارهای اجتماعی: آموزش رفتارهای اجتماعی به کودکان کمک می‌کند تا در مواقع مختلفی مانند بازی با دیگران و مدرسه رفتار مناسب را انجام دهند.همچنین برای موفقیت در درمان اختلال یادگیری غیر کلامی، هماهنگی بین متخصصین مختلف از جمله روان‌شناسان، متخصصان توانبخشی و پزشکان بسیار مهم است.

نتیجه گیری

ما در این مقاله در خصوص بیماری افت توجه به طریق غیر شفاهی صحبت کرده ایم که هدف ما آشنایی بیشتر ما با این بیماری است. بهتر است که در سایت دکتر با من نوبت آنلاین پزشکی خود را از روانشناس یا روانپزشک معروف تهران اخذ نمایید.شیوه ی اخذ نوبت اینترنتی نیز بدین شکل است که شما بایستی وارد سایت شوید و تخصص مورد نظر خود را جستجو و با توجه به آن از پزشک مورد نظر خود نوبت اینترنتی اخذ نمایید. با آرزوی بهبودی و سلامتی شما بیمار عزیر دکتر با منمنابع

• • What is Nonverbal Learning Disorder? | NVLD Symptoms …

• • Nonverbal learning disorder

• • Nonverbal Learning Disorder (NLD)

• • What is Non-Verbal Learning Disorder | NVLD Symptoms

• • What Is Nonverbal Learning Disorder?

• • Nonverbal Learning Disability (NVLD)

• • What Is Nonverbal Learning Disorder?

• • Non-Verbal Learning Disability

بیماری های روانپزشکی از آن دسته مشکلاتی است که رسیدگی زود هنگام به آن می تواند به خوبی بیماری را درمان و از اتفاقات بدتر جلوگیری نماید. یکی از بیماری هایی که در این زمینه وجود دارد، اختلال وحشت خواب است که همه چیز راجع به آن در مقاله پیش رو ذکر شده است. اما به طور کلی بهتر است برای رسیدن به نتیجه ی مطلوب تر از دکتر روانپزشک یا روانشناس در سایت دکتر با من نوبت آنلاین اخذ نمایید.

تاریخچه اختلال وحشت خواب

اختلال وحشت خواب، اختلالی است که در آن فرد به صورت ناگهانی در حالت خواب به همراه احساسات نگرانی و وحشت بیدار می شود. این اختلال بیشتر در افراد بالغ و در طی دوران بزرگسالی رخ می‌دهد و می‌تواند باعث ایجاد اختلالات در کارایی و کیفیت زندگی شود.تاریخچه این اختلال به سال‌های قبل بازمی‌گردد. اولین بار این اختلال در سال ۱۸۶۲ توسط چارلز داروین توصیف شد. اما به طور رسمی در سال ۱۹۵۸ با نام “اختلال وحشت خواب” شناخته شد. این اختلال بیشتر در افرادی رخ می‌دهد که در سابقه خود بیماری روانی ندارند و معمولاً ناشی از فشارهای روانی، خستگی، بیماری‌های جسمی و یا مصرف داروهای خاص است.اختلال وحشت خواب به دلیل ایجاد احساس ترس و نگرانی در فرد مبتلا، می‌تواند باعث اختلال در کارایی و کیفیت زندگی شود. بنابراین برای درمان این اختلال از روش‌های مختلفی مانند درمان دارویی، روان‌درمانی و تغییر سبک زندگی استفاده می‌شود.

مفهوم اختلال وحشت خواب

اختلال وحشت خواب یک اختلال خواب است که در آن فرد به صورت ناگهانی در حالت خواب به همراه احساسات نگرانی و وحشت به بیداری می‌آید. این احساس وحشت و نگرانی به گونه‌ای شدید است که فرد به طور قطعی متوجه می‌شود که در واقعیت هست و برخلاف سایر اختلالات خواب، در طی این اختلال، فرد بیدار می‌شود و به حالت خواب بر نمی‌گردد.علت این اختلال در بسیاری از موارد مشخص نیست، اما شناخته شده است که فشارهای روانی، استرس، اضطراب، بیماری‌های جسمی و مصرف داروهای خاص ممکن است نقشی در ایجاد آن داشته باشند.این اختلال معمولاً با سایر اختلالات خواب متمایز است و می‌تواند باعث ایجاد اختلالات در کارایی روزانه و کیفیت زندگی فرد شود. درمان این اختلال با روش‌های مختلفی مانند درمان دارویی، روان‌درمانی و تغییر سبک زندگی میسر است.

علت اختلال وحشت خواب

علت اختلال وحشت خواب معمولاً مشخص نیست، اما برخی از عوامل ممکن است نقشی در ایجاد آن داشته باشند. به عنوان مثال:

• • فشارهای روانی، استرس و اضطراب

• • بیماری‌های جسمی مانند بیماری‌های قلبی، تیروئید و دیابت

• • مصرف داروهای خاص مانند آمفتامین‌ها، استروئیدها، آنتی‌دپرسانت‌ها و ضدانعقادها

• • مصرف مواد مخدر

• • نوع خاصی از سرطان یا بیماری‌های عصبی

همچنین، در برخی موارد، این اختلال می‌تواند به علت ترس از خوابیدن در محیطی نامأنوس یا در شرایط خاصی مانند سفر باشد.

انواع علل ابتلا به اختلال خواب

اختلال خواب یک عارضه پیچیده است که می‌تواند به علل مختلفی ایجاد شود. در ادامه به برخی از انواع علل اختلال خواب اشاره می‌کنیم:

• • اضطراب و استرس: اضطراب و استرس از جمله عواملی هستند که می‌توانند منجر به اختلال خواب شوند. تغییرات زندگی مانند تغییر شغل، از دست دادن کار، مشکلات مالی، مسائل خانوادگی، بیماری و… همه می‌توانند منجر به افزایش استرس و اضطراب شوند.

• • مشکلات جسمی: برخی مشکلات جسمی مانند درد، تنگی نفس، سردرد و بیماری های قلبی می‌توانند منجر به اختلال خواب شوند.

• • نورهای محیطی: نورهایی مانند نور خیابان، نور تلویزیون، نور لپتاپ و موبایل ممکن است بر روی هورمون ملاتونین تاثیر بگذارند که در نتیجه خواب را بهبود نمی‌دهند.

• • ناراحتی‌های روانی: مشکلات روانی مانند افسردگی، اختلالات خوردن مرتبط با خواب، بیماری عملکردی روده، اضطراب فراگیر، اختلالات شخصیت و… همه ممکن است منجر به اختلال خواب شوند.

• • مصرف مواد مخدر: مصرف مواد مخدر می‌تواند به علت افزایش فعالیت سیستم عصبی مرکزی منجر به اختلال خواب شود.

• • شرایط محیطی: محیطی نامأنوس، هوای گرم و خشک، نور شدید و صداهای بلند ممکن است باعث ایجاد اختلال در خواب شود.

راهکارهای مقابله با اختلال خواب

برای مقابله با اختلال خواب، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

1. 1. رعایت روال‌های خواب سالم: سعی کنید در هر شب در ساعت یکسان خوابیده و بیدار شوید. همچنین سعی کنید در اتاق خوابتان محیطی آرام و تاریک ایجاد کنید.

1. 1. اجتناب از مصرف مواد محرک: مصرف موادی مانند قهوه، نوشابه و سیگار ممکن است باعث افزایش فعالیت سیستم عصبی مرکزی شود و خواب را بهبود ندهد.

1. 1. مدیریت استرس و اضطراب: بهتر است تمرین های آرامشی مانند یوگا و مدیتیشن را انجام داده و سعی کنید استرس و اضطراب خود را کاهش دهید.

1. 1. اجتناب از مصرف الکل: الکل باعث افزایش تعداد بارهای بیدار شدن در طول شب می‌شود و ممکن است باعث اختلال خواب شود.

1. 1. ورزش منظم: ورزش منظم به افزایش خواب عمیق و بهبود کیفیت خواب کمک می‌کند.

1. 1. محدود کردن زمان استفاده از گوشی و تلویزیون قبل از خواب: استفاده از تلفن همراه و تلویزیون قبل از خواب باعث کاهش هورمون ملاتونین می‌شود که ممکن است باعث ایجاد اختلال در خواب شود.

1. 1. مصرف غذاهای سالم: مصرف غذاهای سالم مانند سبزیجات، میوه‌ها، ماهی و غذاهایی که حاوی مواد غذایی مفید هستند می‌تواند بهبود کیفیت خواب را بهبود ببخشد.

چه کسانی بیشتر با اختلال خواب مواجه هستند؟

اختلالات خواب به همه افرادی که خواب می‌کنند، اتفاق می‌افتد، اما برخی افراد در معرض بیشترین خطر ابتلا به اختلال خواب هستند. به‌طور کلی، مشکلات خواب بیشتر در زنان، افراد مسن، افراد دچار بیماری‌های روانی مانند افسردگی و اضطراب، افرادی که تحت استرس شدید قرار دارند، افراد با شیفت کاری نامنظم و مبتلا به بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی، دیابت، بیماری‌های تنفسی و بیماری‌های درد مزمن هستند. همچنین، مصرف الکل و مواد مخدر نیز می‌تواند عواملی باشد که به افزایش خطر ابتلا به اختلالات خواب منجر شود.

آمار جهانی اختلال خواب چیست؟

آمار جهانی نشان می‌دهد که بیش از 30٪ از جمعیت جهان با مشکلات خواب مواجه هستند و حدود 10٪ از جمعیت با اختلالات خواب شدید دست و پنجه نرم می‌کنند. در آمریکا، بیش از 70 میلیون نفر به مشکلات خواب مبتلا هستند و حدود 60٪ از آنها دارای اختلال خواب هستند. در اروپا نیز بیش از 40٪ از جمعیت با مشکلات خواب دست و پنجه نرم می‌کنند و حدود 20٪ از آنها دارای اختلال خواب هستند. در ایران نیز به‌طور متوسط، حدود 30٪ از جمعیت با مشکلات خواب مواجه هستند.

راه های تشخیص بیماری اختلال خواب

تشخیص بیماری‌های خواب بر اساس تاریخچه پزشکی فرد، بررسی رفتار خواب، پرسشنامه‌های خواب، آزمایش‌های تخصصی و ابزارهای سنجش خواب توسط متخصص روان درمانگر و روانپزشک انجام می‌شود.برخی از روش‌های تشخیصی بیماری‌های خواب عبارتند از:

1. 1. پرسشنامه خواب شبانه: این پرسشنامه به منظور بررسی رفتار خواب شامل زمان بیدار شدن و خوابیدن، تعداد بیدار شدن‌های در شب و مدت زمان بیدار ماندن در شب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

1. 1. پلی‌سومنوگرافی خواب: این تست با استفاده از دستگاهی به نام پلی‌سومنوگراف، فعالیت مغز، نوار قلب، تنفس و حرکات چشمی فرد در طول خواب را ثبت می‌کند.

1. 1. آزمایش خواب لابراتواری: در این آزمایش، فرد به مدت یک یا دو شب در لابراتوار خواب می‌کند و فعالیت‌های مختلف خوابش را ثبت می‌کنند.

1. 1. آزمون تنفس در خواب: این آزمایش برای بررسی علل بیماری‌های خواب مانند اختلال خواب خفیف، سردرد صبحگاهی و خستگی در طول روز انجام می‌شود.

پزشکان اعصاب و روان برای تشخیص بیماری‌های خواب ممکن است از چندین روش تشخیصی استفاده کنند تا به نتیجه نهایی برسند.

روش های درمان بیماری اختلال خواب

برای درمان بیماری اختلال خواب می‌توان از روش‌های زیر استفاده کرد:

• • رفتارهای خوابی سالم: ایجاد رفتارهای خوابی سالم مانند پایداری در زمان بیدار شدن و خوابیدن، ایجاد محیط خواب مناسب و همچنین عدم مصرف غذاهای سنگین یا آب قبل از خواب می‌تواند بهبود بیماری اختلال خواب را ایجاد کند.

• • ترکیب درمانی: ترکیب درمانی با استفاده از داروها و روش‌های رفتاری می‌تواند موثر باشد.

• • درمان دارویی: داروهایی که به صورت نیمه خوراکی، خوراکی و یا دستیابی به داروهای خواب طولانی مدت با توجه به نوع بیماری تجویز می‌شوند.

• • روش‌های رفتاری: مانند درمان رفتاری شناختی، درمان رفتاری مبتنی بر خود-سازماندهی، درمان تنفسی خواب و درمان رفتاری رابطه.

• • روش‌های تکمیلی: روش‌های تکمیلی مانند ماساژ، یوگا، تمرین ورزشی، تراپی موسیقی، آروماتراپی، تنظیم شدید نور و ترمومتر اتاق نیز می‌تواند به درمان بیماری اختلال خواب کمک کند.

تیم درمانی برای درمان بیماری اختلال خواب باید برای هر بیمار به صورت جداگانه برنامه درمانی مناسب تهیه کند.

نتیجه گیری

در نتیجه، اختلال خواب به یکی از مشکلات شایع در جوامع مدرن تبدیل شده است و می‌تواند به عواقب جدی برای سلامتی و کیفیت زندگی افراد منجر شود. درمان بیماری اختلال خواب باید با توجه به نوع بیماری و شدت آن برای هر فرد بصورت جداگانه تهیه شود. برای پیشگیری از بروز این بیماری، ایجاد رفتارهای خوابی سالم، ایجاد محیط خواب مناسب، مصرف غذاهای سبک و پرخاصیت، ورزش و تمرینات روزانه و ترکیبی از روش‌های رفتاری و درمانی می‌تواند مفید باشد.برای رسیدن به نتیجه ی بهتر می بایست از سایت دکتر با من نوبت پزشکی خود را از متخصص روانپزشک و یا روانشناس دریافت نمایید. شیوه ی اخذ نوبت بدین شکل است که شما بایستی وارد سایت شوید و نام پزشک متخصص را جستجو و سپس بر اساس پروفایل وی نوبت اینترنتی خود را اخذ نماید.منابع

• • Sleep terrors (night terrors) – Symptoms and causes

• • Night terror

• • Nightmares and Night Terrors

• • Night Terrors

• • Night terrors: Causes, symptoms, and treatment

• • Night Terrors – StatPearls

• • Sleep Terrors

• • Night Terrors (for Parents) – Nemours KidsHealth

• • Night terror Information | Mount Sinai – New York