همانطور که می دانید یکی از بخش های مهم بدن کلیه است. وظیفه ی کلیه این است که مانند فیلتری برای جداسازی خون از مواد زائد عمل می کند. امروزه دیده می شود که بسیاری از افراد مشکلات کلیوی دارند. کلیه های آسیب دیده و یا کار افتاده بنا به دلایلی در بین بسیاری از افراد شایع شده است. این دلایل می تواند ارثی، تغذیه نامناسب و یا استعمال دخانیات باشد. درصورتی که نارسایی درکلیه، وجود داشته باشد؛ وظایف مربوط به پاکسازی خون به خوبی انجام نمی گیرد. بنابراین یکی از روش هایی که می تواند بسیاری از عملکرد های طبیعی کلیه را پوشش دهد، دیالیز است. دیالیز مانند یک کلیه مصنوعی عمل می کند.

دیالیز چیست؟

افرادی که دارای کلیه سالم هستند، کلیه آن ها در طول روز حدود 120 تا 150 لیتر خون را فیلتر می کند. در صورتی که روند کارکرد کلیه نامناسب باشد، مواد زائد در خون جمع می شود. همین امر باعث به کما رفتن و یا مرگ آن شخص می شود. بنابراین با کمک دیالیز می توان این مشکلات را حل ساخت و از تجمع سطح مواد زائد در خون جلوگیری کرد.

روند دیالیز به چند دسته تقسیم می شود؟

دیالیز دارای انواع متفاوتی است که به سه روش تقسیم می شود:

• همودیالیز متناوب
• درمان های جایگزین مداوم کلیه
• دیالیز صفاقی

این روش ها، زیر مجموعه دیالیز هستند، که با توجه به بیماری که شخص دارد، به دستور پزشک تجویز می شود. در نوع همودیالیز، خون در خارج از بدن با کمک فیلر ها و دستگاه های مخصوص در گردش خواهد بود. خون با کمک لوله انعطاف پذیر به اسم کاتتر از ورید بیمار خارج می شود. فیلرها می توانند دقیقا کار کلیه ها را انجام دهند. به صورتی که مواد زائد خون را می توانند از بین ببرند. در نتیجه خون به صورت فیلتر شده با کمک کاتتر دیگری به بیمار بر می گردد. همودیالیز دقیقا مانند یک کلیه مصنوعی عمل می کند.

بسیاری از افراد نیاز به همودیالیز شدن دارند. برای این روش باید یک جراحی صورت گیرد که به منظور بزرگ شدن رگ های خونی در بازو انجام می شود.

بزرگ شدن ورید، باعث قرار دادن کاتتر ها می شود. همودیالیز ها نیاز دارند زمانی را برای انجام این روش مقدر سازند. در واقع باید سه بار در هفته به مدت 3 الی 4 ساعت این کار را انجام دهند. همچنین روند مربوط به همودیالیز شدن به میزان عملکرد کلیه و میزان افزایش آب بدن بیمار بستگی دارد.

دیالیز صفاقی هم یکی دیگر از روش هایی است که در واقع مایعی را با کمک لوله پلاستیکی در حفره شکم بیمار قرار می دهند تا مواد زائد و مایعات از بدن خارج شوند. دیالیز صفاقی از بافت بدن بیمار که مانند فیلتر است، استفاده می کند.

معایب مربوط به دیالیز کردن چیست؟

دیالیز کردن در انواع مختلفی ارائه می شود که می تواند باعث سلامتی فرد شود. اما در برخی مواقع باعث خطراتی هم شود. این خطرات به شرح زیر است:

• پایین آمدن فشار خون در بیماران
• باعث بروز کم خونی و کمبود گلبول های قرمز در بدن
• باعث بروز مشکلاتی چون گرفتگی عضلات
• به وجود آمدن مشکلاتی چون کم خوابی، خارش، عفونت خونی، ضربان قلب نامناسب و ایست قلبی
• بالا رفتن سطح بالای پتاسیم در خون
• التهاب غشای اطراف قلب
• بروز باکتری در جریان خون

روند درمان در دو روش دیالیز به چه صورت پیش می رود؟

در روش درمان همودیالیز نیاز بیمار بر آن است که هفته ای 3 بار روند مربوط به درمان خود را طی کند. در ابتدا، ناحیه اتصال بین شریان و ورید به صورت کامل تمیز می شود. که در نتیجه، روند مربوطه درمان با دو سوزن در داخل پیوند ادامه پیدا می کند. یک سوزن خون را به دستگاهی می برد، دیگری خون خارج شده از بیمار را به بدن برمی گرداند.

روش درمان از طریق دیالیز صفاقی می تواند، یک روش درمان مناسب برای جلوگیری از انواع عفونت ها باشد. در این فرایند محل کاتتر صفاقی تمیز می شود، به صورتی که مایع اجازه دارد در حفره صفاقی بماند. مواد زائد در مایع فیلتر می شود.

در نتیجه دوباره مواد زائد و مایعات به داخل کیسه پلاستیکی تخلیه می شوند. برای خارج شدن مایع دیالیز، این شیوه درمانی را باید به مدت 30 دقیقه تکرار کرد. در نتیجه در بلند مدت باعث بهبودی وضعیت کلیه ها خواهد شد.

همچنین در شیوه دیالیز به صورت صفاقی خطراتی چون: ضعیف شدن ماهیچه شکمی، بالا رفتن قند خون از دکستروز در دیابت، بروز افزایش وزن، بالا رفتن تب، درد معده و فتق وجود دارد.

برای معالجه ی بهتر است که به سایت دکتر با من مراجعه و نوبت خود را از پزشک متخصص نفرولوژی و فوق تخصص کلیه دریافت نمایید و برای درمان و تشخیص بیماری خود به وی مراجعه نمایید.

انواع شیوه دیالیز به صورت همودیالیز چگونه ارائه می شود؟

با برداشتن مواد ضایعات و مایعات اضافی می توان این روش از را پیش گرفت. اما این روند به سه صورت انجام می گیرد. همانطور که در مطالب فوق گفته شد؛ در روش همودیالیز خون باید تصفیه شود و دوباره به بدن باز گردد.

روش های مربوطه به شرح زیر است:

• فیستول شریانی وریدی:

در این مورد باید سرخرگ و سیاهرگ به یک دیگر متصل گردند. معمولا برای همودیالیز از این روش استفاده می کنند.

استفاده از فیستول شریانی وریدی در طولانی مدت برای افرادی که دیالیزی هستند، مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند مفید باشد. همچنین بعد از گذشت 2 الی 3 ماه از این شیوه درمان، بیمار می تواند دیالیز را شروع کند.

• گرافت شریانی وریدی:

در این روش از لوله های حلقه ای کمک گرفته می شود. بعد از گذشت 2 الی 3 هفته بعد عمل، بیمار می تواند همودیالیز را شروع کند.

• واسکولاراکسس یا وریدی به کمک کاتتر:

یکی از روش هایی است که کاتتر در یک ورید بزرگ در گردن جای می گیرد. روش درمان آن به صورتی که فرد بعد از یک دوره کوتاه می تواند روند مربوط به درمان را انجام دهد.

انواع شیوه دیالیز به صورت صفاقی چگونه ارائه می شود؟

همانطورکه در مطالب فوق گفته شد، روند مربوط به درمان دیالیز با این روش، با اتصال کاتتر به صفاق غشایی ناحیه شکمی بیمار انجام می گیرد. در این روش به مایعات بدن بیمار توجه می شود. در حقیقت مایع به داخل صفاق جریان میابد. درنتیجه این مواد را از خون جدا می سازد.

این روند به 3 روش انجام می گیرد که به شرح زیر است:

• دیالیز صفاقی مداوم سیار:

حفره شکمی در این روش روزی چند با پر و یا خالی می شود. در این روش، بیمار نیازی به دستگاه ندارد و در زمانی که بیمار بیدار است باید انجام گیرد.

• دیالیز صفاقی مداوم چرخه ای:

یکی از روش هایی است که مایعات داخل و بیرون شکم را به جریان در می آورد. این روش زمانی انجام می گیرد که بیمار خواب است.

• دیالیز صفاقی نوبتی:

از جمله روش هایی که کمی روند طولانی دارد و مانند دیالیز صفاقی مداوم چرخه ای، دیالیز صفاقی نوبتی است. می توان آن را در مراکز درمانی و یا خانه انجام داد.

روش های مربوط به دیالیز دارای چه مزایایی هستند؟

هر نوع روش درمانی دارای معایب و یا مزایایی هستند. البته نوع بیماری ها در افراد با یک دیگر دارای تفاوت است. بنابراین روش های مربوط به دیالیز شدن بیماران را معمولا پزشکان تجویز می کنند. روند مربوط به دیالیز در کنار رعایت کردن رژیم غذایی توسط بیمار باید انجام شود.

از جمله مزیت درمان به شیوه همودیالیز به شرح زیر است:

• استفاده از یک برنامه خاص
• بررسی بیماری به صورت 3 بار در هفته
• توجه به کنترل رژیم و کنترل مایعات بیمار

مزیت درمان به شیوه دیالیز صفاقی به شرح زیر است:

• یک برنامه ریزی مناسب به منظور بهبود بهتر بدن
• انجام تست های مربوط به دیالیز صفاقی در خانه
• توجه به زمان بندی انجام دیالیز در موقعیت های مشخص
• عفونت یکی از معایب دیالیز صفاقی است.

چگونه در خانه می توان روش های مربوط به دیالیز را انجام داد؟

روش هایی که درباره روند دیالیز گفته شد، قابلیت این را دارند که فرد بتواند درمان را در خانه انجام دهد. به طوری که فرد خودش در خانه به تنها قادر به انجام دیالیز صفاقی است. البته در روش همودیالیز نیاز به داشتن یک همراه برای مداوا ضروری است. با کمک گرفتن از پزشک می توان روش های مربوط به دیالیزکردن را در منزل آموخت. انجام این روش ها در منزل باعث می شود که فرد وقت و یا هزینه های زیادی را صرف دیالیز کردن در مراکزدرمانی نکند.

روش های دیگر درمانی که می توانند جایگزین برای دیالیز کلیه باشند

در صورت تمایل نداشتن به دیالیز شدن می توان از روش های دیگری کمک گرفت. حفظ سلامتی باعث جلوگیری از بیماری های کلیوی می شود.

برای درمان بیماری کلیوی روش هایی وجود دارد که به شرح زیر است:

• توجه به کم خونی بدن
• تزریق هورمون اریتروپویتین
• ترک سیگار و الکل
• داشتن رژیم غذایی مطمئن
• پیش گیری برای بیماری افسردگی

نتیجه گیری

روش های مربوط به بیماری دیالیز توسط پزشک تجویز می شود. این تجویز بر اساس نوع و شدت بیماری است. دیالیز به 2 روش همودیالیز و یا صفاقی انجام می گیرد. هر کدام از این روش ها دارای معایب و مزایایی هستند که به بیمار کمک می کنند. برای انجام درمان بیماری کلیوی می توان از این 2 روش بهره گرفت. بهتر است برای مراجعه به پزشک متخصص کلیه و اورولوژی از سایت دکتر با من نوبت اخذ نمایید و هرچه سریعتر با او مراجعه نمایید.

در مورد دیابت بارداری چه می دانید؟ به کدام دکتر برای حل این مشکل مراجعه می کنید؟ آیا از علت و نحوه ی درمان دیابت بارداری مطلع هستید؟ پس تا انتهای این مقاله همراه ما باشید چرا که ما در این مقاله به دیابت بارداری پرداخته ایم.

همچنین در خصوص علت و نحوه درمان این بیماری نیز شما را آگاه نموده ایم و پیشنهاد می کنیم در صورت بروز این مشکل حتما به دکتر زنان و زایمان مراجعه کنید.

انواع دیابت بارداری

دیابت بارداری مانند خود بیماری بارداری دارای دو نوع است که ما شاهد هر دو نوع آن در دوران بارداری هستیم:

• نوع 1: ما در اینجا شاهد یک نوع بیماری دیابت هستیم که مادر می تواند با رژیم غذایی آن را به خوبی کنترل کند.
• نوع دو: در این بیماری، مادر بایستی که حتما تحت نظر پزشک قرار بگیرد و از انسولین یا دارو استفاده شود.

برای اینکه متوجه شوید بیماری شما از کدام نوع است بهتر است به متخصص تغذیه و یا دکتر زنان و ماما در سایت دکتر با من مراجعه کنید. در واقع بسیار مهم است که بیماری شما از کدام نوع باشد، چرا که در مورد نوع دو، چنانچه از دارو استفاده نمایید ممکن است جان خود و نوزادتان را به خطر بیاندازید.

علائم دیابت بارداری چیست؟

علائم بارداری در ماه های مختلف نیز یکسان نیست و به همین جهت در دسته بندی متفاوتی قرار گرفته است. در زیر به صورت کامل برای شما توضیح داده ایم.

1. سه ماه اول:

در این دوره، جنین زیاد رشد نکرده است و اگر بررسی ها حتی قبل از بارداری صورت بگیرد، به خوبی می توان این دوره را کنترل کرد. به همین جهت مادری که مبتلا به دیابت است، عدم تحمل گلوکز در بدن خود را دارد، که سبب می شود قند خونِ ناشتای او از حد نرمال بالاتر رود. در این دوره نمی شود علائم را به خوبی مشاهده کرد به همین جهت بهتر است که چکاب و آزمایش قند خون را حتما انجام دهید تا مشخص شود که آیا احتمال دارد مادر به دیابت بارداری دچار شده باشد یا خیر؟ پس حتما در این دوران به متخصص غدد و متخصص زنان زایمان در سایت دکتر با من مراجعه و تحت نظر وی قرار بگیرید.

1. سه ماه دوم:

در این دوره سطح گلوکز در بدن افزایش پیدا می کند و مادر نیز دارای علائم دیابت خواهد بود، که در ادامه برای شما توضیح خواهیم داد. البته ناگفته نماند که علائم این دوران نیز ممکن است به صورت بیماری خاموش باقی بماند اما در هفته های 24 و 28 بارداری شدت پیدا کند. این بیماری به راحتی با آزمایش خون نیز قابل تشخیص است.

دیابت بارداری در سه ماه سوم چه علائمی دارد:

• خستگی زیاد
• عدم مشکل در بینایی
• تشنگی غیر معمولی
• حالت تهوع
• زیاد به دستشویی رفتن
• بیماری های جنسی مثل عفونت و قارچ

علل دیابت بارداری چیست؟

یک سری هورمون ها در دوران بارداری بسیار زیاد ترشح می شوند و در نتیجه مادر را دچار این بیماری می کند پس می توان گفت که در صورت مشاهده ی بالا بودن هورمون های شما در آزمایش خون، پزشک امکان ابتلای شما به بارداری را تشخیص می دهد.

• لاکتوژن جفت انسان (hPL)
• هورمون‌هایی که در نتیجه ی افزایش آنها در خون شما، مقاومت بدنتان پایین می آید.

در واقع این هورمون ها موجب تنظیم قند خون در بدن شما می شود و در نتیجه افزایش آن خطر ابتلا به دیابت بارداری را نیز بالا می برد.

هورمون انسولین یا همان تنظیم کننده قند خون، از خون به سلول ها می شود و انرژی بدن را متعادل نگه می دارد و در نتیجه می توان گفت که بدن تا حدی در برابر جذب انسولین مقاومت دارد. اما مقاومت بیش از حد به انسولین، خود خطر زا می باشد به نحوی که می تواند بیماری جدی، مثل دیابت را در دوران بارداری ایجاد کند.

روش های تشخیص دیابت بارداری

1. تست گلوکز

در این تست مادر بایستی گلوکز را میل کند و سپس بعد از یک ساعت از او تست گرفته شود. درنتیجه اگر جواب آزمایش او متعادل نباشد پزشک از او تست دو مرحله ای می گیرد.

در حالت های زیر پزشک تشخیص خود را با توجه به گزارش تایید می کند:

سطح قند خون ناشتای مادر در زمان آزمایش بیش‌تر یا مساوی ۹۲ میلی‌گرم در دسی‌لیتر باشد.

قند خون ۱ ساعته بیش‌تر یا مساوی ۱۸۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر باشد و اگر دو ساعته باشد و بیش‌تر یا مساوی ۱۵۳ میلی‌گرم در دسی‌لیتر گزارش شود، بایستی به پزشک زنان در اولین فرصت مراجعه کرد.

در آزمون دو مرحله ای که مادر بعد از نوشیدن مقداری گلوکز بدون ناشتا آزمایش می دهد، اگر ۱۳۰ تا ۱۴۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر باشد پزشک از شما می خواهد که مرحله دوم را انجام دهید تا به صورت دقیق تر شما را تحت درمان قرار دهد.

درمان دیابت بارداری

در دوران بارداری علاوه بر اینکه بایستی تحت نظر پزشک باشید، استفاده از یک سری محصولات غذایی و یا همان درمان سنتی می تواند مفید باشد که ما در ادامه به راهکارهای درمانی این بیماری پرداخته ایم:

رژیم غذایی در دوران دیابت بارداری

رژیم غذایی به شدت در کنترل دیابت بارداری موثر است به گونه ای که حتی امکان درمان این بیماری با یک رژیم سالم امکان پذیر است. بهتر است مواد غذایی زیر را در دستور رژیم غذایی خود بگذارید.

1. مصرف کربوهیدرات
   
   • غلات
   • برنج قهوه ای
   • کربوهیدرات
   • سبزی
   • میوه هایی که زیاد شیرین نیستند.

   از جمله موارد بسیار مفید در این دسته از محصولات غذایی هستند.

2. مصرف پروتئین
   
   1. زنان باردار بایستی حتما مصرف پروتئین را در برنامه ی غذایی خود بگنجانند مانند:
      • گوشت
      • مرغ
      • ماهی

   موارد بالا از جمله مواد غذایی است که بیشترین میزان پروتئین را در خود دارد و می تواند از دیابت بارداری جلوگیری کند.

3. فعالیت های ورزشی
   ورزش سطح قند خون در بدن را کاهش می دهد و سوخت و ساز بدن را بالا میبرد. بهتر است مادران در روز تا نیم ساعت فعالیت ورزشی سبک مانند پیاده روی و یوگا را داشته باشند.
4. درمان دارویی
   زمانی که پزشک متخصص زنان تشخیص دهد که به بیماری دیابت مبتلا شده اید، برای شما با توجه به نوع بیماری، دارو تجویز می کند که مهمترین آنها شامل موارد زیر است:

• انواع داروی خوراکی مثل، متفورمین
• داروی تزریقی به بدن مانند، انسولین

توجه داشته باشید که مادران باردار هیچ گاه نباید بدون دستور پزشک دارو مصرف کنند. چرا که این بیماری قابل انتقال به جنین است و ممکن است سلامتی او را به خطر بیاندازد و یا خطر مرگ را برای مادر ایجاد کند.

چه کسانی بیشتر مبتلا به دیابت بارداری می شوند؟

• کسانی که فشار خون بالا دارند
• کسانی که در خانواده خود سابقه ی فشارخون دارند.
• افراد چاق تر
• خانم هایی که چند قلو باردار هستند.
• سابقه ی بارداری مادر
• سقط جنین بیش از حد
• استفاده از استروئید هایی مانند گلوکوکورتیکوئیدها
• ابتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS)، آکانتوز نیگریکانس
• بالا رفتن بیش از حد وزن و پر خوراکی در بارداری

چرا خانم ها باید از دیابت بارداری جلوگیری کنند؟

1. عدم داشتن زایمان زودرس

مادرانی که به دیابت بارداری دچار می شوند، احتمال این وجود دارد که به زایمان زودرس دچار شوند که این موضوع خطری جدی برای جنین و مادر است.

2. عدم نارسایی در جنین

دیابت بارداری موجب نارسایی جنین در بدن مادر می شود به گونه ای که تاثیر مستقیم بر مغز، قلب و ستون فقرات جنین دارد. پس بایستی حتما در خصوص دیابت، پیشگیری های لازم انجام شود.

3. کاهش خطر سقط جنین

این بیماری ریسک سقط جنین را افزایش می دهد به گونه ای که احتمال دارد مادر به علت قند بالا، جنین خود را از دست دهد. پس حتما در صورت تمایل به بارداری رژیم خود را شروع کرده و از خوردن غذاهایی که قند بالایی دارند بپرهیزید.

در صورت مبتلا شدن به قند خون، به چه پزشکی می بایست مراجعه کنیم؟

زمانی که شما متوجه می شوید که به دیابت بارداری دچار شده اید می بایست حتما به پزشک زنان و زایمان و دکتر غدد در سایت دکتر با من مراجعه کنید. حتی بهتر است که قبل از بارداری نیز، تحت نظر پزشک قرار بگیرید و تست های لازم را انجام دهید به خصوص اگر در خانواده ی خود سابقه ی دیابت دارید.

شما برای این کار می توانید به سایت دکتر با من مراجعه کنید و در آنجا لیست کامل پزشکان متخصص را مشاهده و سپس از یکی از آنها نوبت بگیرید. این سایت بزرگِ پزشکی، کار شما را راحت تر کرده است، چرا که نیاز نیست شما به صورت حضوری برای اخذ نوبت مراجعه کنید. حتی شما می توانید به صورت آنلاین پزشک خود را نیز ملاقات کنید.

دیابت یکی از مشکلات شایع در جوامع امروزی است و به عنوان یک بیماری مزمن شناخته می‌شود. این مقاله به بررسی دیابت از علائم ابتدایی تا راه‌های درمان مختلف اختصاص دارد. ما در اینجا به شیوه‌های تشخیص، عوامل خطر، نوع‌های مختلف، و راه‌های متنوعی برای کنترل و مدیریت آن خواهیم پرداخت.

دیابت چیست؟

یک بیماری متابولیکی است که بر اثر نقص یا ناکافی بودن انسولین (یک هورمون تولید شده توسط ایسلته‌ها در لنزهای ایسلتی لانگرهانزانی در پانکراس) یا ناتوانی بدن در استفاده بهینه از انسولین ایجاد می‌شود. نتیجه این نقص افزایش سطح گلوکز (قند) در خون است که به عنوان هیپرگلیسمی شناخته می‌شود.

تاریخچه کامل و زمان کشف

دیابت یکی از بیماری‌های قدیمی است که تاریخچه طولانی و پیچیده‌ای دارد. این بیماری از گذشته تا به امروز تحولات زیادی را تجربه کرده است.

• قدمت دیابت

دیابت از زمان‌های بسیار قدیمی در تاریخ پزشکی انسان‌ها شناخته شده است. اولین توصیفات از علائم دیابت به دوره مصر باستان و هند باستان بازمی‌گردد. در مصر باستان، اطلاعاتی در متون پیروهای انسان‌های دیابتی به دست آمده است.

• دیابت در دوره‌های قدیمی

در دوره‌های قدیمی، از جمله دوره یونان باستان و روم باستان، مفهومی از دیابت وجود داشت. مصریان باستان به عنوان اولین نهادی که به علائم دیابت توجه کردند و آن را توصیف کردند، شناخته می‌شوند.

• تجدید نظر در دیابت

تا قرن 20، اطلاعات ما در مورد دیابت به مرور زمان توسعه یافت. در سال 1889، آلبرت آبت در اتریش انواع مختلف آن را تفصیل کرد. او به دیابت نوع 1 و نوع 2 اشاره کرد.

• کشف انسولین

یکی از رویدادهای مهم در تاریخچه این بیماری، کشف انسولین توسط فردریک بانتینگ و چارلز بست در دهه 1920 بود. این کشف توانایی مدیریت دیابت را برای بیماران به ارمغان آورد و زندگی آن‌ها را تغییر داد.

• تکامل در تشخیص و درمان

تا به امروز، تحقیقات بسیاری در زمینه این بیماری انجام شده و ما شاهد توسعه‌های مهمی در تشخیص و درمان آن هستیم. از وارد آمدن تکنولوژی‌های پیشرفته برای مانیتورینگ قند خون تا توسعه داروهای جدید و روش‌های جراحی، تلاش‌های مستمری برای مدیریت بهتر دیابت صورت می‌گیرد.

• زمان کشف دیابت

زمان کشف به واقعیتی تاریخی بستگی دارد و معمولاً به عوامل مختلفی نظیر نوع دیابت و عوامل خطر مرتبط با آن بستگی دارد. افراد ممکن است در سنین مختلفی دچار این بیماری شوند، اما اهمیت تشخیص به موقع و مدیریت مناسب آن برای پیشگیری از عوارض جلوگیری ناپذیر بسیار مهم است.

در نهایت، دیابت یکی از بیماری‌های جهانی است که با پیشرفت تحقیقات پزشکی و آگاهی بیشتر جامعه، ممکن است بهترمدیریت شود. تاریخچه طولانی این بیماری نشان از اهمیت تشخیص به موقع و مدیریت مناسب دارد.

آمار جهانی

جدیدترین و جامع ترین محاسبات نشان می دهد که نرخ شیوع جهانی فعلی 6.1 درصد است که دیابت را به یکی از 10 علت اصلی مرگ و میر تبدیل می کند. در سطح ابرمنطقه، بالاترین نرخ 9.3 درصد در شمال آفریقا و خاورمیانه است و پیش بینی می شود که این رقم تا سال 2050 به 16.8 درصد افزایش یابد. پیش بینی می شود این نرخ در آمریکای لاتین و دریای کارائیب به 11.3 درصد افزایش یابد.

دیابت به ویژه در افراد 65 سال و بالاتر در هر کشور مشهود است و نرخ شیوع بیش از 20 درصد برای آن جمعیت در سراسر جهان ثبت شده است. بالاترین نرخ برای افراد بین 75 تا 79 سال 24.4 درصد بود. بررسی داده ها بر اساس ابر منطقه، شمال آفریقا و خاورمیانه با 39.4 درصد در این گروه سنی بالاترین نرخ را داشتند، در حالی که اروپای مرکزی، اروپای شرقی و آسیای مرکزی بالاترین نرخ را داشتند.

تقریباً همه موارد جهانی (96٪) دیابت نوع 2 (T2D) هستند. همه 16 عامل خطر مورد مطالعه با T2D مرتبط بودند. شاخص توده بدنی بالا (BMI) خطر اولیه برای T2D بود – که 52.2٪ از ناتوانی و مرگ و میر T2D را به خود اختصاص می داد – پس از آن خطرات رژیم غذایی، خطرات محیطی / شغلی، مصرف دخانیات، فعالیت بدنی کم و مصرف الکل قرار گرفتند.

انواع دیابت

در اینجا به انواع اصلی اشاره می‌کنیم:

1. دیابت نوع 1 (دیابت نوجوانی)

• این نوع معمولاً در سنین جوانی ظاهر می‌شود.
• برای این نوع دیابت، سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول‌های بتای پانکراس را می‌ترکاند. این سلول‌ها مسئول تولید انسولین هستند.
• بیماران نیاز به تزریق روزانه انسولین دارند تا قند خونشان را کنترل کنند.

2. دیابت نوع 2 (دیابت نوع بزرگسالان)

• این نوع رایج‌ترین نوع دیابت است و معمولاً در بزرگترین سنین ظاهر می‌شود.
• در دیابت نوع 2، بدن انسولین تولید می‌کند، اما سلول‌ها به آن واکنش منفی نشان می‌دهند (مقاومت به انسولین).
• مدیریت این نوع دیابت شامل تغذیه مناسب، ورزش، و در برخی موارد داروها می‌شود.

3. دیابت نوع 1.5 (دیابت نوع لاتن)

• این نوع به عنوان ترکیبی از دو نوع دیابت نوع 1 و 2 شناخته می‌شود.
• افراد مبتلا به دیابت نوع 1.5 ابتدا به عنوان دیابت نوع 2 تشخیص داده می‌شوند، اما به مرور زمان بیشتر به شباهت‌های دیابت نوع 1 نزدیک می‌شوند.
• مدیریت این نوع دیابت ممکن است نیاز به انسولین داشته باشد.

4. دیابت حاملگی

• معمولاً در دوران بارداری ظاهر می‌شود.
• مرتبط با تغییرات هورمونی در دوران بارداری است.
• بیشتر افراد بلافاصله پس از زایمان از دیابت حاملگی بهبود می‌یابند، اما در آینده ممکن است به دیابت نوع 2 مبتلا شوند.

دیابت نوع MODY (Diabetes Mellitus نوع Maturity-Onset in Youth)

• یک نوع نادرتر و وراثتی می‌باشد.
• معمولاً در سنین جوانی یا کودکی ظاهر می‌شود و معمولاً به عنوان دیابت نوع 1 یا 2 تشخیص داده می‌شود.
• مدیریت این نوع دیابت معمولاً از داروها تا تغذیه مناسب بستگی به نوع MODY دارد.

تشخیص و مدیریت دقیق این بیماری بستگی به نوع آن دارد و نیاز به مشاوره پزشکی دارد. همچنین، تغذیه مناسب، ورزش منظم، و مدیریت استرس نیز در کنترل این بیماری نقش مهمی ایفا می‌کنند.

پیش دیابت چیست؟

یک وضعیت پیشینه دیابت می‌باشد که بیشتر در افرادی تشخیص داده می‌شود که قند خون آن‌ها بالاتر از حد طبیعی است، اما هنوز به میزان مورد نیاز برای تشخیص دیابت نمی‌رسد. این وضعیت نشان‌دهنده این است که بدن دچار مقاومت به انسولین شده و توانایی استفاده بهینه از انسولین تولید شده توسط پانکراس را از دست داده است.

علائم دیابت چیست؟ تفاوت علائم در مردان و زنان

علائم این بیماری ممکن است در مردان و زنان تا حدی متفاوت باشند. اگرچه بسیاری از علائم مشترک در هر دو جنس مشابه هستند، اما تعدادی از علائم ممکن است در هر جنس بیشتر ظاهر شوند یا برای هر دو جنس متفاوت باشند. در ادامه به برخی از این تفاوت‌ها اشاره می‌کنیم:

علائم مشترک در مردان و زنان:

• عطش بی‌پایان (پولی‌دیپسی)
• افزایش گرسنگی
• تکرر ادرار
• کاهش وزن بدون دلیل آشکار
• کاهش انرژی
• تاری در دید (مشکلات بینایی)
• عدم توانایی جنسی
• آسیب به ناخن‌ها و پوست

تفاوت‌ها در علائم

زنان

• ممکن است زنان علائم جوشی و زخم‌های پوستی بیشتری تجربه کنند.
• تغییرات در دوره‌های پریودی ممکن است اتفاق بیفتد. این شامل تاخیر در قاعدگی و تغییرات در شدت و مدت دوره‌های پریودی می‌شود.

مردان

• مشکلات جنسی ممکن است شامل عدم توانایی در انجام عمل جنسی و کم‌شدن لذت جنسی باشد.
• ممکن است علائمی مشابه آنفلوانزا مانند تب و سرفه نیز ظاهر شوند.

توجه داشته باشید که علائم این بیماری ممکن است در هر فرد متفاوت باشند و در برخی افراد، این علائم به صورت خیلی ضعیف یا حتی بی‌علامت ظاهر شوند. در هر صورت، اگر شما یا کسی که می‌شناسید علائمی از این بیماری تجربه می‌کنید، مهم است به متخصص اندوکرینولوژیست مراجعه کنید تا تشخیص دقیق انجام شود و برنامه‌های مدیریت مناسب شروع شود. مدیریت به موقع می‌تواند از عوارض جلوگیری کند و به بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

دلایل ایجاد دیابت

این بیماری به عوامل ژنتیک و محیطی برمی‌گردد و دارای عوامل مختلفی است که می‌تواند ایجاد آن را تسریع کند. در ادامه، به برخی از دلایل اشاره می‌کنیم:

عوامل ژنتیک: ژنتیک یکی از عوامل اصلی ایجاد دیابت می‌باشد. اگر کسانی در خانواده شما دیابت داشته باشند، احتمال ابتلا به این بیماری بالاتر است.

چاقی و اضافه وزن: چاقی و اضافه وزن عامل مهمی در ایجاد دیابت نوع 2 است. چاقی باعث مقاومت به انسولین می‌شود و با افزایش چربی در بدن ارتباط دارد.

فعالیت بدنی ناکافی: کم‌فعالیتی بدنی و نداشتن ورزش منظم باعث افزایش خطر ابتلا به این بیماری می‌شود. ورزش به بهبود حساسیت به انسولین کمک می‌کند.

مصرف مواد مخدر و تنباکو: مصرف مواد مخدر و تنباکو باعث افزایش خطر ابتلا به این بیماری می‌شود.

عوامل محیطی: برخی عوامل محیطی مانند استرس، افزایش فشار خون، و افزایش قند خون پس از مصرف مواد شیرین کننده‌ها نیز می‌توانند ایجاد این بیماری را تسریع کنند.

باروری زنان: دیابت حاملگی یا گسترش دیابت در دوران بارداری نیز ممکن است عامل ایجاد دیابت نوع 2 در زنان پس از زایمان شود.

بیماری‌های همزمان: برخی بیماری‌های دیگر مانند فشار خون بالا (هایپرتانسیون)، چربی خون بالا (هایپرلیپیدمی)، و اختلالات گلوکز خون می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند.

توجه داشته باشید که اغلب دیابت نوع 2 به عوامل ژنتیک و سبک زندگی برمی‌گردد و مدیریت مناسب آن از طریق کنترل وزن، فعالیت بدنی منظم، و تغذیه مناسب ممکن است به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند. همچنین، پیشگیری و مشاوره پزشکی می‌تواند در کاهش این خطر موثر باشد.

روش های تشخیص دیابت

تشخیص معمولاً با انجام آزمون‌ها و بررسی‌های خاص انجام می‌شود. در ادامه، روش‌های تشخیص را توضیح می‌دهیم:

1. آزمایش قند خون تراکمی (Fasting Blood Glucose Test) : به اندازه‌گیری سطح گلوکز (قند خون) بعد از حداقل 8 تا 12 ساعت ناشتایی اطلاق می‌شود.
2. آزمایش قند خون تصادفی (Random Blood Glucose Test): به دفعات متعدد در طول روز انجام می‌شود و نشان می‌دهد که در زمان‌های مختلف روز چقدر قند خون بالا است.
3. آزمون A1c (آزمون هموگلوبین A1c): این آزمون به میزان گلوکز متصل به هموگلوبین در خون اشاره می‌کند. این آزمون تاریخچه میانگین قند خون در 2-3 ماه گذشته را نشان می‌دهد.
4. آزمایش تحمل قند (Oral Glucose Tolerance Test – OGTT): شامل دو مرحله است. ابتدا یک آزمون قند خون تراکمی با پر شدن معده با مقدار خاصی از قند انجام می‌شود. سپس بعد از 2 ساعت، میزان قند خون مورد اندازه‌گیری قرار می‌گیرد.
5. آزمایش پست‌پراندیال (Postprandial Blood Glucose Test): به اندازه‌گیری سطح قند خون دو ساعت بعد از وعده غذایی انجام می‌شود.

تشخیص دقیق باید توسط متخصص داخلی انجام شود. عوامل دیگری نیز ممکن است برای تشخیص این بیماری مورد استفاده قرار گیرند، از جمله بررسی‌های کلینیکی و تاریخچه پزشکی فرد. تشخیص به موقع و آغاز درمان و مدیریت مناسب می‌تواند از عوارض بیشتری جلوگیری کند و به بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

راههای پیشگیری از ابتلا شدن به دیابت

پیشگیری از ابتلا به دیابت نوع 2 (دیابت نوع 1 بیشتر به عوامل ژنتیکی مرتبط است و قابل پیشگیری نیست) از طریق تغییر در سبک زندگی و رعایت عوامل زیر امکان‌پذیر است:

حفظ وزن مناسب: چاقی یکی از عوامل اصلی ابتلا به دیابت نوع 2 است. تلاش برای حفظ وزن مناسب از طریق تغذیه مناسب و فعالیت بدنی می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد.

فعالیت بدنی منظم: ورزش و فعالیت بدنی منظم می‌توانند به بهبود حساسیت به انسولین و کاهش قند خون کمک کنند. توصیه می‌شود حداقل 150 دقیقه فعالیت ورزشی معتدل در هفته را انجام دهید.

تغذیه سالم: مصرف مواد غذایی با اندازه مناسب از کربوهیدرات، چربی، پروتئین، میوه و سبزیجات می‌تواند به کنترل قند خون کمک کند. کاهش مصرف قند و مواد شیرین‌کننده نیز توصیه می‌شود.

کنترل استرس: استرس می‌تواند به افزایش سطح قند خون منجر شود. تمرین‌های استرس‌مدیریتی نظیر یوگا و مدیتیشن می‌توانند به کاهش استرس کمک کنند.

مراقبه از فشار خون: دنبال کردن فشار خون و درمان فشار خون بالا می‌تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند.

خواب کافی: برقراری الگوی خواب منظم و به دست آوردن خواب کافی مهم است. کمبود خواب می‌تواند به افزایش خطر ابتلا به این بیماری منجر شود.

همچنین، پیشگیری از ابتلا به این بیماری نیاز به تغییر سبک زندگی و رفتارهای سالمتر دارد. اطلاعات و آگاهی در مورد عوامل خطر و روش‌های پیشگیری می‌تواند به شما در این مسیر کمک کند.

روش های درمان دیابت

درمان این بیماری شامل چندین روش و اقدام مختلف است. در ادامه، به برخی از اصول درمان اشاره می‌کنیم:

کنترل قند خون: کنترل میزان قند خون یکی از مهم‌ترین جنبه‌های درمان این بیماری است. برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1، تزریق انسولین یا استفاده از پمپ انسولین ضروری است. در نوع 2، افزایش فعالیت بدنی و تغذیه مناسب به کنترل قند خون کمک می‌کنند.

تغذیه مناسب: تغذیه مناسب و مراقبت از رژیم غذایی مهمی در مدیریت این بیماری است. کاهش مصرف قند و آنتی‌اکسیدان‌ها، افزایش مصرف فیبر، و مدیریت سطح چربی‌ها در رژیم غذایی می‌تواند به کنترل قند خون کمک کند.

فعالیت بدنی: فعالیت بدنی منظم و ورزش مهمی در مدیریت این بیماری است. ورزش به افزایش حساسیت به انسولین و کاهش میزان قند خون کمک می‌کند.

داروها: برخی از افراد ممکن است نیاز به داروهای دیابت داشته باشند. این داروها ممکن است به عنوان جایگزین یا همراه با انسولین مورد استفاده قرار گیرند.

مانیتورینگ قند خون: مانیتورینگ منظم سطح قند خون با استفاده از دستگاه‌های تست قند خون مهم است تا تغییرات در سطح قند خون رصد شود و برنامه‌های درمانی متناسب اعمال شوند.

آموزش به بیمار: آموزش به بیمار در مورد مدیریت این بیماری، تغذیه، تزریق انسولین، و مانیتورینگ قند خون ضروری است.

مشاوره پزشکی: مشاوره پزشکی با توجه به نوع دیابت و وضعیت فرد مفید است تا برنامه‌های درمانی اختصاصی تنظیم شود.

در مدیریت این بیماری، هدف اصلی کنترل قند خون به حداقل طبیعی و کاهش عوارض مرتبط با آن است. برای هر فرد، روش‌های درمان ممکن است متفاوت باشند و باید با مشاوره پزشکی تعیین شود.

منبع درد در بیماران دیابتی

ممکن است از منابع مختلفی برخوردار باشد و به عوامل متعددی بستگی داشته باشد. در زیر به برخی از منابع شایع درد در بیماران دیابتی اشاره می‌کنیم:

نوروپاتی دیابتی: یکی از عوامل شایع درد در بیماران دیابتی، نوروپاتی دیابتی است. این وضعیت عمدتاً به عصب‌هایی که وظیفه احساس درد، دمای بدن، و لمس را دارند، آسیب می‌زند.

آنژیوپاتی دیابتی: این بیماری می‌تواند به عروق خونی آسیب برساند و عرق‌های خونی را محدود کند. این وضعیت باعث می‌شود که اندام‌ها به کم‌فروشی خونی دچار شوند، که می‌تواند به درد و سنگینی در اندام‌ها منجر شود.

دیابتیک نوروپاتی: درد و احساس سوزش در بیماران دیابتی ممکن است به علت آسیب به اعصاب حسی بوجود آید. این وضعیت ممکن است به علت کاهش احساس درد در بیماران دیابتی وجود داشته باشد.

عفونت‌ها: بیماران دیابتی به عفونت‌ها مستعدتر هستند و عفونت‌ها می‌توانند به علت التهاب و درد در محل عفونت، به وجود درد بیشتر در این بیماران بیانجامند.

تغییرات عضلات و استخوان‌ها: این بیماری می‌تواند در عضلات و استخوان‌ها تغییرات ایجاد کند که به درد و سنگینی در اندام‌ها منجر می‌شوند.

تشخیص درست منبع درد در بیماران دیابتی بسیار مهم است تا بتوان برنامه‌های مدیریت درد مناسب را اجرا کرد و به بهبود کیفیت زندگی این افراد کمک کرد. برای تشخیص و مدیریت درد در این بیماران، مشاوره متخصص غدد حیاتی است.

آیا دیابت می‌تواند به عوارض جدی منجر شود؟

بله، این عوارض می‌توانند در صورت عدم مدیریت مناسب یا نادرستی درمان، بروز کنند. در ادامه به برخی از این عوارض اشاره خواهیم کرد:

آسیب به عروق و عروق خونی: افزایش خطر بروز بیماری‌های قلبی و عروقی نظیر آنژین صدری و سکته قلبی.

آسیب به کلیه: آسیب به کلیه و کاهش عملکرد کلیه ودر نهایت دیالیز.

آسیب به عصب‌ها (نوروپاتی): آسیب عصب‌ها و درد و ضعف عضلات.

زخم‌ و عفونت: زخم‌ها و عفونت‌ها، به ویژه در پاها و دست‌ها.

کاهش کیفیت زندگی: کاهش کیفیت زندگی، افزایش استرس، و تأثیر منفی بر روی روحیه افراد.

آسیب به چشم: مشکلات چشمی، از جمله رتینوپاتی دیابتی.

آسیب به دندان‌ها: عفونت‌ها و مشکلات دندانی.

مشکلات گوارشی: مشکلات گوارشی نظیر گازهای معده و اسهال .

آسیب به استخوان‌ها: کاهش چگالی استخوان و افزایش خطر شکستگی‌های استخوانی.

مشکلات جنسی: مشکلات جنسی مردان و زنان.

توجه به مدیریت دقیق این بیماری، تغذیه مناسب، فعالیت بدنی منظم، و مراقبت پزشکی منظم می‌تواند به کاهش این عوارض و افزایش کیفیت زندگی کمک کند.

آیا این بیماری از نسل به نسل انتقال می‌یابد؟

دیابت نوع1 به عوامل ژنتیکی مربوط نمی‌شود و انتقال آن به نسل بعدی اتفاق نمی‌افتد. اما نوع 2 در برخی موارد می‌تواند از نسل به نسل منتقل شود.

دیابت نوع 2 به میزان بیشتری به عوامل ژنتیکی ارتباط دارد. اگر یکی از والدین دیابت نوع 2 داشته باشد، احتمال ابتلا به این بیماری در نسل بعدی افزایش می‌یابد. همچنین، عوامل محیطی نیز می‌توانند نقش داشته باشند. این شامل نحوه تغذیه، فعالیت بدنی، و وزن بدنی می‌شود.

بنابراین، در مورد دیابت نوع 2، می‌توان نسل به نسل انتقال دیابت را دید. اما همچنان عوامل محیطی و سبک زندگی نقش مهمی در ابتلا به این نوع دیابت ایفا می‌کنند، و می‌توان با تغییرات مناسب در این عوامل از ابتلا به این بیماری پیشگیری کرد.

نتیجه

این بیماری تأثیرات گسترده‌ای بر سلامتی انسان دارد. این بیماری باعث افزایش قند خون و مشکلات متعدد سلامتی می‌شود. از طریق ارائه اطلاعات جامع در مورد تاریخچه، انواع آن، علائم، روش‌های تشخیص، و درمان، متوجه شدیم که این بیماری به خوبی قابل مدیریت و کنترل است.

مهمترین نکته این است که پیشگیری از ابتلا به این بیماری از اهمیت بسیاری برخوردار است. با تغذیه مناسب، فعالیت بدنی منظم، کنترل وزن، و توجه به عوامل خطر، می‌توان خطر ابتلا به این بیماری را کاهش داد.

در سایت پزشکی دکتر با من، با مقالات معتبر در زمینه دیابت آشنا شوید. متخصص های برجسته در این سایت آماده‌اند تا بهترین و به‌روزترین مراقبت‌ها و درمان‌ها را برای بیماران ارائه دهند. اینجا می‌توانید از تجربه پزشکان استفاده کنید و بهبودی سلامتی خود را در اختیار داشته باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر و ارتباط با پزشکان متخصص، به سایت دکتر بامن مراجعه فرمایید.

پرسش های متداول

آیا مصرف داروها تنها راه درمان این بیماری است؟

نه، شامل تغذیه مناسب و فعالیت بدنی نیز می‌شود.

چگونه می‌توانم علائم دیابت را تشخیص دهم؟

علائم معمول شامل ادرار زیاد، تشنج، خستگی و… هستند. بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

آیا دیابت نوع 1 و 2 تفاوت‌ دارند؟

بله، در اعلام علائم، علت بروز، و شیوه‌های درمان متفاوتی دارند.

آیا این بیماری قابل درمان است؟

مدیریت دقیق این بیماری ممکن است به کنترل بیماری و کاهش علائم کمک کند، اما به طور کامل قابل درمان نیست.

منابع

Diabetes: a 21st century challenge

Epidemiology of diabetes

What Causes Diabetes?

Diabetes in Asia

این مقاله قصد دارد به موضوع ریزش مو در نوجوانی بپردازد و مطالبی را در این زمینه به افراد علاقه مند ارائه دهد.

در حال حاضر تغییرات زیادی در سبک زندگی افراد به وجود آمده و قرارگیری آن در کنار مواردی مانند رژیم های غذایی نامناسب و استرس سبب شده است که آغاز ریزش مو در برخی از افراد و به ویژه آقایان از سنین پایین تری باشد. اما با این حال همچنان ریزش مو در سنین کودکی و نوجوانی به امری نگران کننده برای آنها و همچنین والدین آنها تبدیل شده است. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید تا راجع به این موضوع بیشتر بدانید.

ریزش مو در نوجوانی و کلیه سنین

هر انسان در طی یک روز به طور طبیعی با از دست دادن 50 تا 100 عدد تار مو مواجه می شود که بخش عمده ای از این ریزش مو مربوط به شانه کردن موها هنگام خواب و استحمام است. اما در فردی طبیعی انتظار این است که موی ریخته شده با تار مویی جدید جایگزین شود.

فولیکول های مو، ساخت تار موی جدید را انجام می دهند که محل قرارگیری آنها در لایه میانی پوست (درم) است. جایگزینی تارهای موی ریخته شده در برخی شرایط به شکلی طبیعی نخواهد بود. در نتیجه بین تارهای موی ریخته شده و تارهای موی جایگزین شده عدم تعادل به وجود می آید که منجر به کچلی یا طاسی می شود.

طاسی می تواند به شکل موضعی یا سراسری ایجاد شود. در حالت موضعی تنها یک ناحیه مشخص درگیر این امر می شود و در شکل سراسری درگیری در تمام پوست سر رخ می دهد.

ریزش مو در نوجوانی و سنین پایین

به طور کلی ریزش مو برای تمامی سنین می تواند امری ناخوشایند تلقی شود. در واقع می توان گفت که ریزش مو به هر حال ناخوشایند و آزاردهنده است. ریزش مو علاوه بر جنبه های زیبایی، تاثیر قابل توجهی بر جنبه های روحی و روانی نیز دارد.

این اثرات روحی ممکن است شدت بیشتری در سنین پایین داشته باشند؛ زیرا توانایی پذیرش و تحمل در کودکان و نوجوانان پایین تر است که می تواند رویارویی با چنین چالش هایی را برای آنها دشوار و حتی غیرممکن کند.

دلایل ریزش مو در سنین پایین می‌تواند متفاوت باشد. طبقه بندی شایع ترین دلایل ریزش مو با توجه به سن به شکل زیر است.

دوران پیش از مدرسه

• اختلالات مادرزادی فولیکول ‌های مو
• آلوپسی آره‌ آتا

دوران مدرسه

• عفونت ‌های قارچی سر
• تلوژن افلوویوم
• تریکوتیلومانیا یا اختلال وسواس موکنی
• آلوپسی آره آتا
• ریزش موی کششی

دوران نوجوانی

• ریزش موی آندروژنی
• آلوپسی آره آتا
• تلوژن افلوویوم

برخی از علل ریزش مو ارتباطی با سن ندارند. برخی از آنها عبارتند از: آلوپسی آره آتا، بیماری لوپوس، کمبود برخی از مواد مورد نیاز بدن مانند آهن و روی، مصرف برخی داروها مانند داروهای شیمی درمانی و اختلالات غدد و متابولیسم مانند کم کاری غده تیروئید.

در برخی موارد، ریزش مو در سنین پایین می تواند نشان دهنده علائم یک بیماری زمینه ای باشد که در اغلب موارد بعد از درمان بیماری، این مشکل نیز حل خواهد شد. به طور کلی و با توجه به آمارهای موجود نمی توان ریزش مو در هر سنی را نشانه ای از بیماری یا مشکلی حاد دانست، اما در چنین شرایطی توصیه می شود که به پزشک مراجعه و مشکل بررسی شود و ارتباط با دکتر مو مورد توجه قرار گیرد.

دلایل ریزش مو در نوجوانی و سنین پایین چیست؟

در ادامه به برخی از دلایل ریزش مو در نوجوانی و سنین پایین اشاره خواهد شد.

اختلالات مادرزادی فولیکول‌ های مو

چنانچه پیش از این نیز به این موضوع اشاره شد، فولیکول های مو وظیفه ساخت تارهای مو را بر عهده دارند. در اختلالات مادرزادی فولیکول های مو، احتمال تشکیل نشدن این فولیکول ها یا مختل شدن عملکرد آنها وجود دارد. به این ترتیب ساخته شدن تار مو اتفاق نخواهد افتاد یا اگر هم ساخته شود، دارای دوام و جنس مناسبی نیست.

این اختلالات نادر هستند و به طور معمول تشخیص آنها به طور معمول در سنین ابتدایی و بعد از نمونه برداری از پوست سر و بررسی پاتولوژیکی (یا بعد از بررسی های ژنتیکی) انجام می شود.

ریزش موی نوزادی

ریزش موی نوزادی می تواند برای والدین امری نگران کننده باشد. اما جای نگرانی نیست. ریزش مو بعد از تولد نوزاد و طی شش ماه اول بعد از آن، امری طبیعی و فیزیولوژیک محسوب می شود. این ریزش مو با گذشت زمان کاملا و به طور خود به خود حل خواهد شد و نیازی به درمان وجود ندارد.

سایش

گاهی اوقات ریزش مو در پشت سر نوزادان و شیرخواران قابل مشاهده است. علت ریزش مو در این کودکان، این است که این نواحی با بالشت، زمین یا تخت به صورت مداوم ساییده می شود. با افزایش سن، وضعیت کودک از حالت دائما خوابیده به نشسته تغییر پیدا خواهد کرد و در نتیجه تماس سر با زمین و سطوح دیگر کاهش پیدا می کند. این شکل از ریزش مو نیز در سنین پایین حل خواهد شد و نیازمند درمان نخواهد بود.

رژیم غذایی نامناسب

تغذیه نقش قابل توجهی بر سلامت موها دارد. جنس تارهای مو از پروتئین است؛ در نتیجه در صورت نامناسب بودن میزان پروتئین دریافتی، روند ساخت تارهای مو با اختلال مواجه خواهد شد.

کمبود ویتامین های گروه B مانند نیاسین و بیوتین نقش بسزایی در ریزش مو دارند. آهن نیز از عناصری است که وجود آن برای سلامتی موها ضروری است. کمبود آهن بر گلبول های قرمز خون تاثیر می گذارد و کم خونی به وجود می آورد و می تواند منجر به ریزش مو نیز بشود. از سایر عناصر مورد نیاز برای سلامتی موها، عنصر روی (زینک ) است. کمبود هر کدام از این موارد می تواند ریزش مو در نوجوانی را به دنبال داشته باشد. بنابراین مواردی مانند رفع کمبودها، ارزیابی رژیم غذایی، مراجعه به پزشک متخصص یا مشاوره با دکتر مو می تواند برطرف کننده این مشکل باشند.

مراقبت نامناسب از موها

شانه کردن موها به صورت خشن و کشیده شدن تارهای مو می تواند فولیکول های مو را دچار آسیب دیدگی کند که ریزش موی کششی نیز نام می گیرند. شانه کردن یا هر نوع حالت دهی به موها باید با لطافت انجام شود.

گاهی اوقات برخی از افراد مواد و وسیله های مختلفی را مورد استفاده قرار می دهند تا به اهدافی مانند نظافت، مراقبت یا حالت دهی موها برسند که ژل، تافت، صاف کننده های مو و اتوی مو در این دسته قرار می گیرند. استفاده از این وسیله ها برای مدت طولانی، افزایش احتمال ریزش مو را به دنبال خواهد داشت. در نتیجه بهتر است که استفاده از این ابزار و مواد کاهش پیدا کند و در صورت امکان به حداقل برسد.

سشوار کشیدن نادرست هم می تواند منجر به ریزش مو شود. انتخاب حرارت مناسب در حین استفاده از سشوار و همچنین رعایت فاصله مناسب بین سشوار و موها ضروری است.

سایر موارد

سایر مواردی که به عنوان علل ریزش مو شناخته می شوند، عبارتند از:

• مصرف برخی داروها
• ابتلا به برخی عفونت ‌ها
• عفونت ‌های قارچی
• آلوپسی آره‌ آتا (ریزش موی سکه ‌ای)
• تریکوتیلومانیا (اختلال وسواس موکنی)
• کم‌ کاری غده‌ تیروئید
• آلوپسی آندروژنی
• تلوژن افلوویوم

کلام آخر

این مقاله به موضوع ریزش مو در نوجوانی پرداخته و مطالبی را در این زمینه به مخاطبان خود ارائه داده است. مجموعه دکتر با من قابلیت ارائه خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان خود را دارد و می تواند مواردی مانند مشاوره پزشکی و فروش محصولات پزشکی را انجام دهد. در واقع دکتر با من می تواند دسترسی به خدمات پزشکی مورد نیاز را برای مراجعه کنندگان آسان تر کند. به عنوان مثال دسترسی به متخصص مو غرب تهران و سایر نقاط تهران از طریق این مجموعه آسان است.

توصیه می شود که به وب سایت دکتر با من مراجعه کنید و به صورت دقیق نوع نیاز خود را به شکلی دقیق در زمینه های گوناگون دریافت خدمات مشخص کنید. پزشکی، روانشناسی یا لوازم پزشکی؟ به این ترتیب بهتر می توانید به خدمات پزشکی و سلامت دسترسی پیدا کنید.

در این مقاله به بررسی دلایل چربی پوست صورت اشاره خواهیم کرد. برای بسیاری از کسانی که پوست چرب دارند، ظاهر پوستشان بسیار آزاردهنده است، چون آرایش روی این پوست ظاهر بدی به خود می‌گیرد و مدام به هم می‌ریزد. علاوه بر آن پوست مدام حالت براق دارد. این چربی‌ها از منافذ پوست ترشح می‌شوند.

در این مقاله دلایلی که به خاطر آن‌ها پوست چرب می‌شود را برای شما توضیح می‌دهیم. با دانستن این دلایل می‌توانید چربی را کنترل کنید. برای اینکه علت دقیق را در خود شناسایی کنید، نیاز است که به یک متخصص پوست و مو مراجعه کنید که مشاوره تخصصی بگیرید.

برای این کار می‌توانید یه سایت دکتر با من رجوع کنید. اگر ساکن تهران هستید، این سایت با معرفی متخصص پوست در تهران دسترسی به این پزشکان را برای شما آسان خواهد کرد.

عوامل ژنتیکی

دلیل پوست چرب در بسیاری از مواقع به خاطر عوامل ژنتیکی است، یعنی این افراد با پوست چرب به دنیا آمده‌اند. در این حالت غدد سبابه فعالیت‌های زیادی دارند و چربی بیشتری نسبت به سایر افراد تولید می‌کنند.

سن

سن از دیگر دلایل چربی پوست صورت است. در سنین نوجوانی و جوانی چربی که از پوست ترشح می‌شود، بیشتر از سایر افراد است. با افزایش سن میزان چربی در پوست کاهش پیدا می‌کند. چون با افزایش سن کلاژن‌ها نیز در پوست رو به افول می‌گذارند و غدد سبابه فعالیت کمتری خواهند داشت.

به همین دلیل است که با کهولت پوست به سمت خشک شدن حرکت می‌کند. البته نیاز است که این نکته را نیز به شما گوشزد کنیم که در طول زندگی انسان ممکن است که نوع پوستش تغییر کند. برای اینکه به درستی متوجه شوید که شما چه نوع پوستی دارید، باید نظر یک متخصص پوست را بدانید.

آب و هوا و محل زندگی

شرایط محیطی عامل تعیین‌کننده دیگری در چرب شدن یا نشدن پوست دارد. در کنار سن و ژنتیک این عامل از تاثیرگذارترین علل چربی پوست هستند. زندگی در مکانی که آب و هوای گرم و مرطوب دارد، محیط مناسبی برای چرب شدن پوست است.

همینطور شاید برای شما هم پیش آمده باشد که احساس کنید در فصل تابستان و گرمای هوا پوست شما نسبت به قبل چرب‌تر شده است. در این شرایط باید در این فصول مراقبت از پوست خود را تغییر دهید. در بازار تکه‌های کوچکی از پد وجود دارند که جاذب چربی پوست هستند و برای کنترل چربی می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید.

منافذ باز

از دیگر دلایل چربی پوست صورت منافذ باز هستند که پوست عده‌ای از مردم روی صورت خود این مسئله را دارد در حالی که چنین منافذی روی پوست عده‌ای دیگر دیده نمی‌شود و به همین دلیل پوست این عده صاف‌تر به نظر می‌رسد. چربی از این منافذ ترشح می‌شود. برای کوچک نگه داشتن این منافذ باید یک روتین پوستی مناسب خود داشته باشید.

استفاده از محصولات نامناسب برای پوست

پوست انسان‌ها شبیه یکدیگر نیست. هر پوستی حساسیت‌ها خاص خود را دارد که با استفاده از محصولات متنوع متوجه این حساسیت‌ها می‌شوید. برای این که متوجه شوید دقیقا چه محصولاتی برای پوست شما مناسب است، باید به یک متخصص پوست مراجعه کنید.

اگر محصولی روی پوست صورت دوستتان جواب داده است، تضمینی وجود ندارد که برای شما نیز کارساز باشد. استفاده از یک محصول اشتباه می‌تواند به پوست شما آسیب وارد کند یا آن‌ را چرب‌تر کند.

اگر از آن دسته از افراد هستید که در فصول مختلف سال نوع پوست شما تغییر می‌کند، باید محصولات مناسب با آن فصل را تهیه کنید. محصول نامناسب می‌تواند میزان چربی پوست شما را تغییر دهد.

مراقبت بیش از حد

از دیگر دلایل چربی پوست صورت نیز مانند هر اگان دیگری در بدن نیاز به مراقبت دارد. اما به خاطر حساس بودن پوست صورت اگر بیش از حد مجاز مواد مختلف را حتی به جهت مراقبت از آن به آن تحمیل کنید، پوست دچار آسیب می‌شود. یکی از این آسیب‌ها چرب‌ شدن بیش از حد پوست است.

برای مثال لایه‌برداری برای مراقبت از پوست مهم است. اما اگر بیش از حد این کار را انجام دهید، پوست چرب می‌شود. با این کار غدد سبابه به کار میفتند و برای اینکه چربی از دست رفته را جایگزین کنند، چربی بیشتری تولید می‌کنند.

عدم استفاده از کرم ضدآفتاب

وقتی در گرمای آفتاب از ضدآفتاب استفاده نمی‌کنید، پوست در اثر برخورد اشعه خورشید خشک می‌شود. غدد سبابه در این صورت برای مقابله با خشکی پوست چربی بیشتری تولید می‌کنند. پس استفاده از کرم ضدآفتاب می‌تواند منجر به کنترل چربی صورت شما شود.

مصرف برخی داروها

بعضی داروها هستند که با مصرف آن‌ها هورمون‌ها در عملکرد خود دچار تغییر می‌شوند و در نتیجه چربی بیشتری از غدد ترشح می‌شود و در نهایت فرد با چربی روی پوست مواجه خواهد بود. برای اینکه مطمئن شوید علت چرب شدن پوستتان به خاطر داروهای مصرفی است، باید با پزشک مشورت کنید.

عدم استفاده از مرطوب کننده‌ها

اگر به طور مرتب از مرطوب کننده‌ها استفاده نکنید، رطوبت پوست تامین نخواهد شد و به این ترتیب غدد سبابه فعالیت بیشتری نخواهند داشت. اگر پوست شما چرب است، از مرطوب‌کننده‌هایی استفاده کنید که بدون روغن هستند.

لوازم آرایشی نامناسب

لوازم آرایشی بی‌کیفیت منافذ پوست شما را مسدود می‌کند و سبب می‌شود که پوست شادابی خود را از دست بدهد. همینطور سعی کنید لوازم آرایشی را انتخاب کنید که حاوی چربی نباشند.

تغذیه نامناسب

از مهم‌ترین دلایل چربی پوست صورت باید به تغذیه نامناسب اشاره کنیم. همانطور که قبلا هم گفتیم، پوست انسان‌ها یک ارگان حساس است. مواد غذایی که وارد بدن خود می‌کنیم، به سرعت تاثیر خود را روی پوست نمایان می‌کند.

برای مثال مصرف بی‌اندازه لبنیات و شکر و انواع کربوهیدرات‌ها باعث تولید چربی بیشتر در پوست می‌شود. در عوض استفاده از سبزجات و میوه‌جات باعث طراوت پوست می‌شود.

استرس

استرس نه تنها آرامش روانی شما را از بین می‌برد، بلکه می‌تواند انواع مشکلات جسمی را نیز برای شما به وجود آورد. یکی از ارگان‌هایی که زیاد تحت تاثیر استرس است، پوست انسان‌ است. با استرس کورتیزول بیشتری ترشح می‌شود و در پی آن تولید چربی افزایش می‌یابد و در نتیجه پوست نیز چرب‌تر خواهد شد.

کلام آخر

دلایل چربی پوست صورت در افراد متفاوت است. دلیل چربی پوست دوست شما به احتمال فراوان دلیلی متفاوت با پوست شما دارد. ما در این مقاله تلاش کردیم که این دلایل را به شما توضیح دهیم.

با آشنایی با دلایل آن می‌توانید درمان مناسب را نیز پیدا کنید. برای اینکه این مشکل را برطرف سازید، به شما توصیه می‌کنیم که از سایت دکتر با من استفاده کنید، چون این سایت ارتباط با دکتر پوست آنلاین را نیز برای شما میسر می‌کند.

درمان ریزش موی مردان و راه های جلوگیری از آن: مو تاثیر بسیار زیادی بر زیبایی چهره در مردان دارد به همین دلیل بسیار مهم است که شما آشنایی لازم در خصوص انواع الگوهای طاسی را داشه باشید تا با توجه به روش های درمانی گفته شده بتوانید به راحتی مشکل خود را حل نمایید. بسیار مهم است که ریزش موها در آقایان اصولا از سن 40 سالگی به بعد رخ می دهد و در واقع یک پدیده تقریبا طبیعی است.

آقایان می توانند با اصلاح سبک زندگی و رژیم غذایی روند ریزش موهای خود را به تعویض بیندازند و یا حتی آن را درمان کنند. اما بهتر است در مرحله اول تشخیص دهند که نوع ریزش مو در کدام دسته می باشد. درنتیجه پس از بررسی علت ریزش موها در مردان به روش درمان ریزش مو در مردان بپردازیم؛ اگر شما هم دچار این مشکل شده اید و یا دنبال پیشگیری از این عارضه هستید تا انتهای این مقاله همراه دکتر با من باشید.

تاریخچه ریزش مو در مردان

ریزش مو، یکی از مشکلات رایجی است که در بسیاری از مردان به وجود می‌آید. این مشکل، تأثیرات مختلفی روی ظاهر و اعتماد به نفس افراد دارد و تاکنون بسیار مورد توجه و مطالعه قرار گرفته است. در اینجا تاریخچه کاملی از ریزش مو در مردان ارائه می‌شود:

دوره‌های باستانی

ریزش مو همچنین در دوران باستان نیز وجود داشت. اسطوره‌ها و نسخه‌های کهنه از متون تاریخی مانند کتب آیوروئدا، موادی را ارائه می‌دهند که به درمان مشکلات مو و ریزش آن می‌پرداخته‌اند. این مواد معمولاً از مواد گیاهی و عصاره‌های طبیعی تشکیل شده بودند.

قرون وسطی

در دوران قرون وسطی، تفکرات مرتبط با ریزش مو تغییر کرد. در این دوره، بسیاری از باورهای خشونت‌آمیز و افسانه‌ای وجود داشت. از جمله باورها در اروپا این بود که افرادی که موهای زیادی دارند، معمولاً کمتر از نظر جسمی قوی و مقتدر هستند و افرادی که موهای کمتری دارند، بیشتر از نظر جسمی قدرتمند هستند. این باورها در ادبیات و فرهنگ عامه اجرا شد و تأثیرات طولانی‌مدتی داشت.

دوره مدرن

در قرن نوزدهم و بیشتر در قرن بیستم، تحقیقات علمی در زمینه ریزش مو توسعه یافت. دانشمندان و پزشکان متوجه شدند که ریزش مو به عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، تغذیه، هورمون‌ها، و عوامل محیطی مرتبط است.

با پیشرفت تکنولوژی و علوم پزشکی، روش‌های درمانی متنوعی برای مقابله با ریزش مو در مردان توسعه یافت. در حال حاضر، از مواد دارویی گرفته تا پیوند مو و روش‌های جراحی پیشرفته برای درمان این مشکل استفاده می‌شود.

ریزش مو در مردان یک مسئله تاریخی و پیچیده است که از دوران باستان تا امروز تغییرات مختلفی را تجربه کرده است. با پیشرفت علوم پزشکی و پژوهش‌ های علمی، درمان و مدیریت این مشکل بهبود یافته و امروزه راهکارهای موثری برای مقابله با ریزش مو در دسترس قرار دارد.

آمار ریزش مو در مردان در کشورهای مختلف

ریزش مو در مردان یک مشکل جهانی است که در اکثر کشورها شایع است. این مشکل تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، سن، تغذیه، و عوامل محیطی قرار می‌گیرد. در ادامه، به برخی از آمارها و اطلاعات مرتبط با ریزش مو در مردان در کشورهای مختلف اشاره می‌کنیم:

جمهوری چک بیشترین درصد ریزش مو در مردان را تجربه می‌کند. در این کشور، تقریباً 43 درصد از مردان تجربه ریزش موی خود را داشته‌اند یا در حال ریزش مو هستند. این آمار نشان می‌دهد که مشکل ریزش مو در جمهوری چک به طور چشمگیری شایع است و برای افراد بسیاری از جامعه این مشکل یک مسئله مهم در زندگی روزمره است.

در اسپانیا نیز نزدیک به 43 درصد از شهروندان مرد خود موهای خود را از دست داده‌اند. این مشکل ریزش مو در مردان در اسپانیا به نسبت بالا و شایعی مواجه است و برای افراد زیادی از جامعه اسپانیایی این موضوع یک مسئله مهم در زندگی روزمره خود است. آمار مشابهی نشان می‌دهد که این مشکل یکی از مسائل جدی در زمینه سلامتی مردان اسپانیایی است و نیاز به مراقبت‌ها و راهکارهای مناسب دارد.

در آلمان نیز تقریباً 41 درصد از شهروندان مرد با این مشکل روبرو هستند. این آمار نشان می‌دهد که مشکل ریزش مو در مردان به نسبت بالا و شایعی مواجه است و این کشور تنها کشور دیگری در جهان است که بیش از 40 درصد از شهروندان مرد آن یا موهای خود را از دست داده‌اند یا در حال ریزش موهای خود هستند. این مشکل در آلمان نیز به عنوان یک موضوع مهم در زمینه سلامتی مردان شناخته می‌شود و نیاز به مراقبت‌ها و راهکارهای مناسب دارد.

ایالات متحده همچنین درصد نسبتا بالایی از شهروندان مرد خود را دارد که موهای خود را از دست می‌دهند. در این کشور، تقریباً 39 درصد از مردان یا موهای خود را از دست داده‌اند یا در حال انجام این کار هستند. این مشکل نیز در ایالات متحده به عنوان یک موضوع جدی در زمینه سلامتی مردان شناخته می‌شود.

کشورهای آسیایی در مقایسه با سایر کشورها درصد کمتری از ریزش موی مردانه را تجربه می‌کنند. این مشکل در کشورهای آسیایی به طور عمومی با نرخ کمتری نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر جهان مواجه است. این ممکن است به عوامل متعددی برگردد از جمله ژنتیک مردان در این ناحیه، تغذیه مناسبی که برخی از کشورها در آن تأکید دارند، و همچنین تأثیر سبک زندگی و عوامل محیطی.

البته باید توجه داشت که هر کشور می‌تواند آمار خود را داشته باشد و اختلافات آماری در داخل هر کشور نیز وجود داشته باشد، اما به طور کلی، کشورهای آسیایی ممکن است نرخ کمتری از ریزش مو در مردان داشته باشند.

انواع ریزش مو در مردان

ریزش موی آندروژنتیک

ریزش موی آندروژنتیک یا ریزش موی وابسته به هورمون‌ها، از انواع ریزش مو در مردان است که به علت عوامل ژنتیکی و تأثیر هورمون‌های آندروژنی (مردانه) رخ می‌دهد. در این نوع ریزش، موهای سر به تدریج نازک‌ می‌شوند و ممکن است در قسمت‌های جلویی و بالای سر کاهش یابند.

ریزش موی ناشی از استرس

استرس می‌تواند عاملی برای ریزش مو در مردان باشد. زمانی که فشارهای روحی و روزمرگی زیادی وجود داشته باشد، این نوع ریزش مو رخ می‌دهد. موها به صورت گلابی شکل و در سراسر سر ریزش می‌کنند.

ریزش موی ناشی از تغذیه نامناسب

تغذیه نامناسب می‌تواند به ریزش مو در مردان منجر شود. کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی مهم مانند آهن و روی می‌توانند باعث ضعف موها و ریزش آنها شوند.

علائم اولیه ریزش مو در مردان

کاهش چگالی مو: یکی از علائم اصلی ریزش مو در مردان، کاهش چگالی موی سر است. این افت تدریجی در تعداد موها ممکن است تا حدی آغاز شود که به چشم معمولی قابل مشاهده نباشد.

موهای آسیب‌دیده: موهایی که تحت تأثیر ریزش قرار می‌گیرند، ممکن است شکننده و آسیب‌دیده به نظر بیایند. این موها ممکن است خشک شوند.

ریزش موها: یکی دیگر از علائم ریزش مو در مردان، مشاهده موهایی در دستها و برس بعد از شانه زدن است. این نشانه ممکن است نگران‌کننده باشد.

پیشروی خط موی پیشانی: در بسیاری از موارد، ریزش مو با پیشروی خط موی پیشانی همراه است. این به مرور زمان می‌تواند به شدت واضحتر شود.

موهای ریزتر: موهایی که در اثر ریزش به جای آنها رشد می‌کنند، ممکن است نازک‌تر و ریزتر از موهای اصلی باشند.

تغییر در پوست سر: ریزش مو می‌تواند منجر به تغییرات در پوست سر شود، از جمله خشکی، خارش، یا التهابات پوستی.

ریزش مو در مردان یک مشکل شایع است که نیاز به توجه و درمان دارد. شناخت علائم ابتدایی و مشاوره با پزشک متخصص می‌تواند به افراد کمک کند تا بهترین راهکارها را برای مدیریت و درمان این مشکل انتخاب کنند.

علل ریزش مو در مردان

• ژنتیک

یکی از عوامل اصلی ریزش مو در مردان، ژنتیک است. اگر پدر یا پدربزرگ شما تازه‌ترین موهای خود را در سنین پایین از دست داده‌اند، احتمالاً این مشکل به شما نیز ارث رسیده است.

• هورمون‌ها

تغییرات در هورمون‌ها نیز می‌توانند به ریزش مو در مردان منجر شوند. برای مثال، افزایش هورمون دی‌هیدروتستوسترون (DHT) می‌تواند باعث تضعیف موها و ریزش آنها شود.

• تغذیه نامناسب

تغذیه نامناسب و کمبود ویتامین‌ها و مواد مغذی مهم می‌توانند به سلامتی موها ضربه بزنند. کمبود آهن، پروتئین، ویتامین D و ویتامین E ممکن است ریزش مو را تشدید کنند.

• استفاده از محصولات شیمیایی

استفاده از محصولات شیمیایی برای مراقبت از موها مثل ژل‌ها و اسپری‌ها ممکن است به موها آسیب برساند و به ریزش آنها منجر شود.

مضرات استفاده از مواد شیمیایی برای موها

استفاده از مواد شیمیایی برای موها می‌تواند مضرات مختلفی داشته باشد. در زیر به برخی از مضرات احتمالی این مواد اشاره می‌شود:

1. تضعیف موها: برخی مواد شیمیایی مویی، مانند سولفات‌ها موجود در شامپوها، می‌توانند به موها آسیب برسانند و باعث تضعیف و شکنندگی آنها شوند.
2. حساسیت پوستی: برخی از افراد ممکن است نسبت به مواد شیمیایی حساسیت داشته باشند و با استفاده از محصولات حاوی مواد شیمیایی، علائمی مانند خارش، قرمزی، و تحریک پوست سر تجربه کنند.
3. تغییرات در رنگ و ساختار مو: بعضی از مواد شیمیایی مویی برای تغییر رنگ یا فرم موها استفاده می‌شوند. این تغییرات ممکن است باعث آسیب به ساختار موها شوند و به موهای خشک و آسیب‌پذیر تبدیل کنند.
4. آلرژی: برخی از مواد شیمیایی مویی می‌توانند آلرژی‌زا باشند و با استفاده مکرر ممکن است به آلرژی‌های پوستی و تحریکات منجر شوند.

راهکارهای مقابله با ریزش مو در مردان

مراقبت موی مناسب: استفاده از شامپوها و محصولات مراقبتی مناسب برای نوع موی خود و ماساژ ملایم می‌تواند به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک کند.

تغذیه بهینه: مراقبت از تغذیه بهینه با مصرف مواد مغذی مناسب می‌تواند به سلامت موها کمک کند. از موادی مانند میوه‌ها، سبزیجات، ماهی، و آجیل‌ها برای تأمین ویتامین‌ها و مواد مغذی استفاده کنید.

کاهش استرس: استرس می‌تواند به ریزش موها منجر شود. به روش‌های کاهش استرس مثل مدیتیشن، یوگا یا ورزش منظم پرداخته و به آرامش ذهنی خود اهمیت دهید.

جلوگیری از مواجهه با عوامل محیطی مضر: از مواجهه با عوامل محیطی مضر مانند آلودگی هوا و مواد شیمیایی محافظت کنید تا به موها آسیب نرسد.

مواد غذایی مفید برای سلامت موها

1. پروتئین: موها از پروتئین برای رشد و تقویت بهره می‌برند. مصرف مواد غذایی حاوی پروتئین مثل گوشت، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ، حبوبات و میوه‌های خشک می‌تواند به موها کمک کند.
2. ویتامین A: ویتامین A مهم برای تقویت موها و حفظ پوست سالم است. آن را از منابع مانند کدو، هویج، تخم‌مرغ و گوشت بدست آورید.
3. ویتامین C: این ویتامین به تولید کلاژن کمک کرده و موها را تقویت می‌کند. می‌توانید آن را از میوه‌ها مانند پرتقال، توت فرنگی و سبزیجات مصرف کنید.
4. ویتامین E: ویتامین E به عنوان یک آنتی‌اکسیدان عمل می‌کند و می‌تواند موها را از آسیب‌های اکسیدی محافظت کند. منابع آن شامل روغن‌های گیاهی، مغزهای خشک و تخم‌مرغ هستند.
5. ویتامین D: ویتامین D برای سلامت عمومی موها و پوست مهم است. آفتاب‌ کمک می‌کند تا نیاز بدن به ویتامین D تأمین شود.
6. مواد معدنی: مواد معدنی مانند آهن، روی، مس و سلنیوم نیز برای سلامت موها ضروری هستند. این مواد را از منابع متنوعی مانند ماهی، گوشت، دانه‌ها، و سبزیجات بدست آورید.
7. استفاده از آب: آب مصرف کافی آن مهم است تا موها و پوست شما به خوبی هیدراته شوند و خشکی را کاهش دهند.

درمان‌های موجود برای ریزش مو در مردان

• درمان‌های دارویی

درمان‌های دارویی می‌توانند به کاهش ریزش مو در مردان کمک کنند. این درمان‌ها معمولاً شامل موادی مانند مینوکسیدیل و فیناستراید می‌شوند که به تقویت رشد موها کمک می‌کنند.

• پیوند مو

در این روش، موهایی که از مناطق دیگری از بدن گرفته می‌شوند، به منطقه‌هایی که دچار ریزش شده‌اند پیوند می‌شوند. این روش بهبود چشمگیری در جلوگیری از ریزش مو دارد.

برای تشخیص و مدیریت ریزش مو در مردان، مشاوره با یک پزشک متخصص پوست و مو مهم است. درمان ممکن است شامل مصرف داروها، محصولات مویی مخصوص، یا روش‌های جراحی باشد. همچنین، رعایت یک سبک زندگی سالم از جمله تغذیه مناسب و کاهش استرس نیز می‌تواند به بهبود و پیشگیری از ریزش مو کمک کند.

داروهای پزشکی و شیمیایی ریزش مو در مردان

فیناستراید (Finasteride)

فیناستراید یک داروی پزشکی است که برای درمان ریزش مو در مردان استفاده می‌شود. این دارو عملکرد آنزیمی به نام 5-آلفا-ردوکتاز را مهار می‌کند که به تبدیل تستوسترون به دی‌هیدروتستوسترون (DHT) کمک می‌کند. DHT یکی از عوامل اصلی ریزش مو در مردان است. با مهار تولید DHT، فیناستراید می‌تواند به تقویت و حفظ موها کمک کند. این دارو معمولاً به صورت قرص مصرف می‌شود و نیاز به نسخه پزشکی دارد.

منوکسیدیل (Minoxidil)

منوکسیدیل یک داروی موضعی است که بر روی پوست سر استفاده می‌شود. این دارو به افزایش جریان خون به فولیکول‌های مو کمک می‌کند و می‌تواند به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک کند. منوکسیدیل در اکثر کشورها بدون نیاز به نسخه پزشکی در دسترس است و معمولاً به صورت محلول یا اسپری استفاده می‌شود.

کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids)

کورتیکواستروئیدها داروهایی هستند که برای کاهش التهاب ریزش مو استفاده می‌شوند. این داروها به صورت قرص یا محلول به کار می‌روند و می‌توانند به بهبود شرایطی کمک کنند که ریزش مو به علت التهاب یا بیماری‌های پوستی رخ می‌دهد.

لیزر درمانی

لیزر درمانی نیز به عنوان یک روش درمان ریزش مو در مردان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش شامل استفاده از لیزر بر روی پوست سر است که می‌تواند به تحریک رشد مو و افزایش ضخامت آنها کمک کند. این روش معمولاً توسط پزشکان متخصص انجام می‌شود.

درمان ریزش مو در مردان ممکن است نیاز به استفاده از داروهای پزشکی و شیمیایی داشته باشد. انتخاب داروی مناسب و مدت زمان درمان باید توسط پزشک متخصص مشخص شود. همچنین، ممکن است در برخی موارد از ترکیب چندین روش درمانی برای بهبود و حفظ موها استفاده شود.

راهکارهای پیشگیری از ریزش مو مردانه

خبر خوب این است که با اطلاعات مناسب و اقدامات پیشگیرانه، می‌توان از ریزش مو در مردان جلوگیری کرد یا آن را کاهش داد.

1. مراقبت از موها

• شامپوها و محصولات مراقبتی مویی انتخاب مناسب

استفاده از شامپوها و محصولات مراقبتی مویی با مواد طبیعی و مغذی می‌تواند به حفظ سلامت موها کمک کند. مطمئن شوید که محصولاتی که انتخاب می‌کنید، بدون مواد شیمیایی آسیب‌رسان هستند.

• حرارت و موهای مرطوب

استفاده از دمنده‌ها و اصلاح موها با حرارت بیش از حد می‌تواند موها را آسیب بدهد. در صورت استفاده از این وسایل، از حرارت کمتری استفاده کنید و همچنین موها را قبل از اصلاح به خوبی مرطوب کنید.

2. تغذیه صحیح

• مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی مهم

تغذیه مناسب با مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی مهم برای سلامت موها حائز اهمیت است. ویتامین‌هایی مانند آهن، زینک، و ویتامین D می‌توانند به تقویت موها کمک کنند. از میوه‌ها، سبزیجات، ماهی، و میوه‌های خشک استفاده کنید.

• مصرف پروتئین

پروتئین یکی از عوامل مهم در ساختار موها است. مصرف منابع غنی از پروتئین مانند گوشت، مرغ، تخم‌مرغ، و لبنیات به حفظ سلامت موها کمک می‌کند.

3.ترک مصرف دخانیات

• کاهش جریان خون به پوست سر

مصرف تنباکو باعث بسته شدن عروق خونی می‌شود و جریان خون به پوست سر کاهش می‌یابد. این باعث کم‌تر شدن تأمین مواد غذایی به موها و فولیکول‌های مو می‌شود که می‌تواند به ضعف و ریزش موها منجر شود.

• افزایش تولید دی‌آکسید تیتانیوم

تنباکو حاوی مواد مضری مانند دی‌آکسید تیتانیوم است. این ماده می‌تواند به آسیب موها و پوست سر برساند و به ریزش موها منجر شود.

• تغییر در ترکیب هورمون‌ها

مصرف دخانیات می‌تواند تغییرات در ترکیب هورمون‌ها ایجاد کند، به ویژه افزایش هورمون دی‌هیدروتستوسترون (DHT) که یکی از عوامل اصلی ریزش مو در مردان است. افزایش DHT می‌تواند به تضعیف ریشه‌های مو و ریزش موها منجر شود.

• آسیب به پوست سر

دخانیات می‌تواند به پوست سر آسیب برساند و التهاب‌های پوستی ایجاد کند. این التهاب‌ها می‌توانند به آسیب موها و فولیکول‌های مو بیافتند و ریزش موها را تسریع کنند.

درمان‌خانگی برای جلوگیری از ریزش موی مردانه

ماساژ موی سر

ماساژ موی سر یکی از راه‌های ساده و موثر برای افزایش جریان خون به فولیکول‌های مو است. با استفاده از انگشتان خود به آرامی موهایتان را ماساژ دهید. این عمل باعث تقویت موها و افزایش رشد آنها می‌شود.

استفاده از روغن‌های طبیعی

استفاده از روغن‌های طبیعی مثل روغن آرگان یا روغن نارگیل می‌تواند به تغذیه موها کمک کند. این روغن‌ها را به موهای خود بمالید و به مدت 30 دقیقه روی موها بگذارید و سپس با شامپو بشویید.

مصرف مکمل‌ها

مصرف مکمل‌ها حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی مهم مانند بیوتین، آهن، و زینک می‌تواند به تقویت موها کمک کند. قبل از مصرف هر مکمل، با پزشک مشورت کنید.

ریزش مو می‌تواند بر روی اعتماد به نفس و روحیه شما تأثیر بگذارد، اما با در نظر گرفتن این درمان‌های خانگی و تغذیه صحیح، می‌توانید از ریزش موی مردانه پیشگیری کنید یا آن را کاهش دهید. اگر مشکل ریزش مو شما شدیدتر از این است، بهتر است با پزشک متخصص مشاوره کنید.

کلام آخر

علت ریزش موهای مردان؛ عوامل ارثی و ژنتیکی، استرس، آسیب های جسمی، اختلالات هورمونی، کم کاری تیروئید، استرس، رژیم غذایی نامناسب می باشد. برای درمان ریزش مو در مردان بهتر است در کنار پزشک متخصص، با روش هایی مثل اصلاح رژیم غذایی، ترک سیگار، ماساژ پوست سر، استفاده از روغن هایی مانند روغن نعنا و رزماری آغاز کرد. اما هموراه بهتر است که شما یک مشاوره ی خوب با پزشک متخصص پوست و مو داشته باشید و وی پس از آزمایشات لازم بهترین روش درمان ریزش مو مردان را به شما پیشنهاد خواهد دهد.

دکتر با من به عنوان یک مرجع تخصصی پوست و مو؛ تعداد کثیری از پزشکان پوست و مو در سطح کشور را جمع آوری کرده است تا هموطنان عزیزانمان در هر جای این کره خاکی، در هر ساعت از شبانه روز و بدون مراجعه حضوری به کلینیک ها و بیمارستان ها مشکلات و بیماری های مربوط به پوست و موی خود را درمان کنند.

پرسش های متداول

آیا ریزش مو در مردان قابل درمان است؟

بله، ریزش مو در مردان قابل درمان است. اما نوع و میزان درمان بستگی به علت اصلی ریزش مو و میزان آن دارد.

آیا استرس عامل اصلی ریزش مو است؟

استرس می‌تواند یکی از عوامل موثر در ریزش مو باشد، اما نه عامل اصلی آن. ریزش مو یک مشکل پیچیده است و ممکن است از ترکیب چند عامل نظیر ژنتیک، تغذیه نامناسب، تغییرات هورمونی، بیماری‌های مزمن، عوامل محیطی و استرس ناشی شود.

آیا تغذیه مناسب می‌تواند ریزش مو را کاهش دهد؟

بله، تغذیه مناسب می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند. موها نیاز به مواد غذایی مناسب دارند تا سالم و قوی باقی بمانند. تغذیه نامناسب و کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به ضعف موها و ریزش آنها منجر شود.

آیا روش‌های جراحی برای درمان ریزش مو مناسب هستند؟

بله، روش‌های جراحی برای درمان ریزش مو در موارد خاص می‌توانند مناسب باشند. این روش‌ها به عنوان گزینه‌هایی برای افرادی که ریزش موی شان به حدی شدید است که روش‌های دارویی و مکمل‌های مویی به تنهایی کارآمد نیستند، مطرح می‌شوند.

آیا ریزش مو در مردان به عوامل ژنتیکی برمی‌گردد؟

بله، ریزش مو در مردان به عوامل ژنتیکی برمی‌گردد. این نوع ریزش مو به نام “ریزش موی وراثتی” یا “آلوپشیا آندروژنتیکا” نیز شناخته می‌شود. آلوپشیا آندروژنتیکا نوعی از ریزش مو است که به عوامل ژنتیکی و هورمونی برمی‌گردد.

آیا ریزش مو ناشی از عوامل محیطی قابل جلوگیری است؟

بله، در برخی موارد ریزش مو ناشی از عوامل محیطی قابل جلوگیری است. عوامل محیطی می‌توانند در ریزش موها اثر داشته باشند و با اتخاذ برخی اقدامات، می‌توان از این نوع ریزش موها جلوگیری کرد.

آیا تغییرات در شیوه زندگی می‌تواند به بهبود ریزش مو کمک کند؟

بله، تغییرات در شیوه زندگی می‌توانند به بهبود ریزش مو کمک کنند. شیوه زندگی سالم و عادات بهداشتی می‌توانند تأثیر بسزایی در سلامت موها داشته باشند.

آیا استفاده از مواد شیمیایی برای موها مضر است؟

بله، استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی برای موها می‌تواند مضر باشد. محصولات مویی حاوی مواد شیمیایی ناسالم می‌توانند به موها و پوست سر آسیب برسانند و منجر به مشکلات مویی شوند.

منابع

مقاله علمی در PubMed:

عنوان: “Androgenetic alopecia in men”

نویسندگان: Trüeb RM.

منتشر شده در: Frontiers in Hormone Research, سال 2019.

(https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30836365)

مقاله علمی در Wiley Online Library:

عنوان: “Androgenetic Alopecia: Pathogenesis, Genetics, and New Therapies”

نویسندگان: Mysore V, Shashikumar BM.

منتشر شده در: International Journal of Trichology, سال 2018.

(https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.4103/ijt.ijt_104_18)

مقاله علمی در ScienceDirect:

عنوان: “Male androgenetic alopecia”

نویسندگان: Gupta M, Mysore V.

منتشر شده در: Clinics in Dermatology, سال 2015.

(https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0738081X15001160)

مقاله علمی در ResearchGate:

عنوان: “Androgenetic alopecia: an update”

نویسندگان: Dhurat R, Saraogi P.

منتشر شده در: Indian Journal of Dermatology, Venereology, and Leprology, سال 2013.

(https://www.researchgate.net/publication/259701896_Androgenetic_Alopecia_An_Update)

همه ما به مخصوص خانم‌ها روی زیبایی و سلامت پوستمان حساس هستیم. به ویژه پوست صورت که در معرض دید و توجه قرار دارد. خشکی پوست در بیشتر موارد آن قدر حاد و جدی است که باعث نگرانی می‌شود و گاهی نیز سطحی و قابل چشم‌پوشی خواهد بود. این عارضه ممکن است موقت باشد و مثلا فقط در فصل سرما به سراغمان بیاید. اگر از خشکی و پوسته پوسته شدن صورتتان رنج می‌برید و به دنبال علت و راه درمان آن هستید، حتما با ما تا آخر این مقاله همراه باشید که راه‌های درمان خشکی پوست صورت را برای شما توضیح داده‌ایم.

چگونه بفهمیم پوست صورت خشکی داریم؟

پوست صورت در سه دسته بندی چرب، مختلط و خشک وجود دارد. هر یک از این نوع پوست‌ها بر اساس خصوصیاتی دسته بندی شده‌اند. پوست‌هایی را خشک می‌دانند که شرایط زیر برای آن‌ها صدق کند:

• در صورتی که پس از شست‌ و شو احساس خارش و کشیدگی دارید.
• اگر پوستتان رطوبت کافی نداشته باشد.
• در صورتی که پوستتان پوسته پوسته می‌شود.
• اگر ناخن روی صورت خود می‌کشید، پوسته‌های ریزی شروع به ریختن می‌کند.
• در صورتی که پوست زبری دارید.

چه چیزهایی موجب خشکی پوست صورت می‌شود؟

معمولا خشکی پوست صورت یک دلیل محیطی دارد. گاهی هم ابتلا به یک بیماری موجب ایجاد خشکی پوست می‌شود. موارد زیر می‌تواند از جمله علت‌های خشک بودن پوست باشند.

آب و هوا

با شروع فصل زمستان و سرما که دما و رطوبت هوا کاسته می‌شود، احتمال خشکی پوست صورت بیشتر است. همچنین مناطق بیابانی و دارای آب و هوای خشک آثار مخربی به همراه دارند که نمونه آن خارش و قرمزی پوست است، زیرا آب پوست تبخیر شده و باعث عمیق شدن چین و چروک‌ها می‌شود. توجه نداشتن و عدم رسیدگی به آن موجب بروز پیامدهای منفی زیادی برای پوست می‌شود.

وسایل گرمایشی

بالا بودن دمای وسایل گرمایشی در فصل سرما، سیستم حرارتی مرکزی و موارد مشابه پوستتان ‌را خشک می‌کند.

حمام و دوش آب داغ

استحمام، دوش طولانی آب داغ و شنا در آب دارای کلر زیاد از دیگر عوامل خشکی پوست است.

صابون و شوینده‌های قوی

اکثر مردم صبح‌ها هنگام بیدار شدن عادت به شستن صورتشان با صابون دارند. اگر شما هم جزو این افراد هستید، توصیه می‌کنیم که این کار را ترک کنید، زیرا صابون و سایر شوینده‌های قوی دارای موادی هستند که استفاده طولانی مدت از آن پوست صورت شما را خشک، زبر و کدر می‌کند.

سایر شرایط و بیماری‌ها

کسانی که بیماری پوستی خاصی مانند اگزما، حالت آلرژیک یا پسوریازیس دارند، بیشتر در معرض خشکی پوست قرار می‌گیرند.

کمبود آب در بدن

تمام سلول‌های پوستی برای عملکرد بهتر به حجم مناسبی از آب نیاز دارند. عدم نوشیدن آب کافی موجب کاهش حفظ رطوبت مناسب پوست و نرسیدن ریزمغذی‌ها به سلول‌های پوستی می‌شود. در نتیجه علائم پیری، چین و چروک‌ها و خطوط در پوست مشهود خواهد شد.

تشخیص علت خشکی پوست در بسیاری از مواقع غیر ممکن است. از این رو به شما پیشنهاد می‌دهیم با مراجعه به متخصص پوست تهران علت این مشکل پوستی را متوجه شوید و درصدد درمان آن برایید. در صورتی که به علت مشغله کاری نمی‌توانید به درمانگاه یا مطب بروید، از طریق ارتباط با دکتر پوست آنلاین مشکل خود را حل کنید.

دکتر با من در تلاش است که بهترین متخصص پوست در تهران را به شما معرفی کند. برای اطلاع از رزومه این پزشکان به سایت دکتر با من مراجعه کنید.

راه‌های پیشگیری و درمان خشکی پوست صورت چیست؟

حال که با علل و عوامل موثر در خشکی پوست آشنا شدید، وقت آن رسیده است که راه‌های درمان خشکی پوست صورت را نیز بدانید. این راه‌ها به شرح زیر هستند.

کرم مرطوب کننده

یکی از بهترین راهکارها برای مقابله با خشکی پوست قرار دادن کرم مرطوب‌کننده سازگار با پوستتان در روتین مراقبتی خود است. استفاده از کرم مرطوب‌کننده به خصوص در فصل سرما به بهبود بافت و ظاهر پوستتان کمک خواهد کرد.

استحمام

توصیه می‌شود برای جلوگیری از خشکی و خارش پوست، حتما با آب ولرم استحمام کنید، زیرا آب داغ یا سرد می‌تواند باعث پوسته پوسته شدن صورتتان شود. همچنین زمان استحمام خود را کوتاه کنید. تماس طولانی آب با پوست، باعث از بین رفتن رطوبت و چربی آن می‌شود. تعداد دفعات استحمام را بیشتر کنید، ولی زمان آن را کمتر از ده دقیقه در نظر بگیرید.

استفاده از شوینده مناسب

این موضوع را در نظر داشته باشید که پاکسازی پوست بسیار مهم است. در نتیجه آن را به درستی تمیز کرده و برای پاکسازی از یک پاک‌کننده مناسب استفاده کنید. بهتر است شوینده یا پاک‌کننده فاقد صابون ‌باشد و هم چنین وجود مرطوب‌کننده در این محصولات در سلامت این دسته از پوست‌ها کمک شایانی می‌کند. این را هم در نظر بگیرید که یک پاک‌کننده پوست خشک باید فاقد مواد حساسیت‌زا از قبیل عطر، پارابن، اسانس و الکل باشد.

مرطوب نگه داشتن هوا

همانطور که گفتیم، یکی از علائم بروز خشکی پوست صورت وجود وسایل گرمایشی است. از جمله راه‌های مرطوب ساختن هوای محیط، استفاده از دستگاه بخور، گیاهان آپارتمانی یا قرار دادن یک کاسه آب روی وسیله گرمایشی است.

نوشیدن آب کافی

همه‌ ما می‌دانیم که نوشیدن آب در طول روز در زیبایی پوست بسیار موثر است. نوشیدن آب در حفظ رطوبت بدن و رساندن ریزمغذی‌ها به سلول‌ها کمک می‌کند. آب می‌تواند جایگزین مناسبی برای درمان‌های گران قیمت ضدپیری پوست باشد.

اگر همه‌ افراد روزی ۸ تا ۱۰ لیوان آب بنوشند، خود را از خطر ابتلا به اختلالات پوستی نظیر اگزما یا چین و چروک‌ها نجات می‌دهند و این کار باعث افزایش رطوبت و درخشش پوست می‌شود.

آیا لازم است برای درمان خشکی پوست صورت به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر با رعایت نکات ذکر شده خشکی پوستتان بهبود نیافت، حتما باید به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید. پزشک بعد از شنیدن شرح حال و معاینه پوست صورت شما سوالاتی درباره داروهای مصرفی، تاریخچه بیماری‌ها، زمان آغاز خشکی پوست، عوامل موثر در بهبود یا وخامت آن، چگونگی استحمام، نوع تغذیه و رویکرد شما در مراقبت از پوست مطرح خواهد کرد.

ممکن است پزشک معالج برای تشخیص علت خشکی پوست آزمایش‌‌هایی درخواست کند، زیرا گاهی برخی بیماری‌ها مثل کم‌کاری تیروئید باعث خشکی پوست می‌شوند. پزشک معالج بر پایه تشخیص مربوطه، درمان لازم را برای مداوای خشکی پوست تجویز می‌کند.

به طور مثال اگر بیماری خاصی مانند پسوریازیس عامل خشکی پوست شما باشد، داروهای تخصصی تجویز می‌کند. حتی ممکن است پزشک برای بهبود و درمان خشکی پوست صورت شما و متعادل کردن رطوبت آن پماد یا کرم‌های ترکیبی دست‌ساز یا آماده تجویز کند.

برای ارتباط با دکتر پوست آنلاین، معرفی متخصص پوست تهران و بهترین متخصص پوست در تهران به سایت دکتر با من مراجعه کرده و بهترین و مطمئن‌ترین مشاوره را در رابطه با درمان خشکی پوست صورت دریافت کنید.

کلام آخر

خشکی پوست یکی از عارضه‌های رایج پوستی است که به دلایل مختلفی بروز پیدا می‌کند. درمان خشکی پوست صورت از ایجاد مشکلات حادتر جلوگیری خواهد کرد. از این رو به شما توصیه می‌کنیم که با مراجعه به موقع به پزشک متخصص علت بروز آن را متوجه شوید و در جهت درمان آن قدم بردارید.

در این متن سعی شد به طور کامل به معرفی علل و راه‌های درمان این عارضه پوستی پرداخته شود. امید آن است که مطالب فوق مورد استفاده شما قرار گرفته باشد.

همه ما می دانیم که در برخورد با دیگران اولین چیزی که به چشم می خورد، پوست ما است که تا حد زیادی بیانگر حالات درونی و روحی ما نیز خواهد بود. برای نمونه هنگامی که خسته و بی انرژی هستیم یا حتی از شب قبل خواب خوبی نداشتیم، دیگران به راحتی از پوست ما متوجه این موضوع می شوند. بنابراین مراقبت از پوست اگزمایی و رسیدگی به آن در اولویت قرار می گیرد و ما باید به آن اهمیت بدهیم.

یکی از مواردی که باید به آن دقت کنیم، مراقبت از پوست اگزمایی است که در این مقاله قصد داریم راه های مراقبت از آن را بیان کنیم؛ پس با دکتر با من همراه باشید.

مراقبت از پوست اگزمایی چگونه است؟

پوست یکی از بزرگترین بافت های پوششی بدن است و از اعضای بدن محافظت می کند. علاوه بر این نقش محافظتی پوست در برابر سیل عظیمی از حوادث و مشکلات قرار دارد، از قبیل سوختگی، جراحت، ضرب خوردگی و آسیب های فیزیکی.

علاوه بر تمامی این ها مشکلاتی نظیر جوش، آکنه، حساسیت پوستی و اگزما وجود دارند که ممکن است در هر سنی پدیدار شوند که ما در این مقاله به صورت خاص به اگزما و درمان آن می پردازیم. بهتر است در ابتدا با اگزما آشنا شوید.

اگزما چیست؟

اگزما یک نوع ناراحتی پوستی است که ممکن است ریشه ارثی نیز داشته باشد. در این بیماری پوست دچار خارش، قرمزی، سوزش و التهاب می شود. علل این بیماری هنوز به طور قطع مشخص نیست، اما در افرادی که آلرژی دارند، بیشتر دیده می شود. اگزما ممکن است در هر گروه سنی رخ بدهد، اما نشانه های بیماری در کودکان و بزرگسالان متفاوت است.

کودکان ممکن است از دو ماهگی تا 5 سالگی درگیر اگزما باشند، علائم بیماری اگزما در کودکان شامل قرمزی پوست، خشکی، خارش، التهاب و وجود برآمدگی در قسمت چانه یا پیشانی فرد است. هر چه کودک بزرگتر می شود، علائم بیماری در او شدت می یابد و هنگامی که بیماری به اوج خود رسید، با علائم شدید خشکی و خارش زیاد همراه است. ممکن است حتی پس از یک دوره درمان بیماری در کودکان دوباره عود کند و شدت بگیرد؛ به همین خاطر مراقبت از پوست اگزمایی بسیار اهمیت دارد.

برای نمونه درماتیت پوشک بر اثر پوشیدن پوشک در نوزادان ممکن است ایجاد شود. علت اصلی این نوع اگزما ممکن است که بر اثر قرار گرفتن قسمت های زیر پوشک با رطوبت ادرار و مدفوع، عدم تعویض به موقع پوشک و حرکت کردن با پوشک کثیف باشد.

در بزرگسالان ممکن است علائم اگزما در نواحی پشت زانو، گردن، آرنج، کف دست، کف پا و صورت دیده شود. در بزرگسالان علائم خشکی پوست با پوسته پوسته شدن دیده می شود و ممکن است که زخم هایی را در بدن ایجاد کند که گاهی به زخم های بزرگ، عمیق و عفونی تبدیل می شوند.

برای درمان اگزما ارتباط با دکتر پوست و مو خالی از لطف نیست و می توانید به این منظور به سایت دکتر با من مراجعه کنید.

انواع اگزمای پوستی چیست؟

اگزماهای پوستی با توجه به علائم و شدتی که از خود نشان می دهند، به چند دسته تقسیم می شوند که در علم پزشکی شامل موارد زیر هستند.

درماتیت تماسی

در اگزمای درماتیت تماسی، پوست به شدت دچار التهاب می شود و علت ایجاد این نوع اگرما قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی است. برای نمونه خانم های خانه دار، کارگران ساختمانی و نقاشان از گروه هایی هستند که بیشتر در معرض ابتلا به درماتیت پوستی قرار می گیرند.

در درماتیت پوستی، پوست به شدت دچار خارش، التهاب و ترک می شود و علت اصلی ایجاد آن تماس با صابون، محلول ها و شوینده های شیمیایی است. حتی تماس بیش از اندازه با آب نیز می تواند این نوع اگزما را به وجود بیاورد.

اگزمای دیس هیدروتیک

یکی دیگر از انواع اگزمای پوستی، اگزمای دیس هیدروتیک است که بدن در آن دچار تاول های پوستی شده و بیشتر در ناحیه دست و پا دیده می شود. این تاول ها علاوه بر ظاهر برجسته ای که دارند، بسیار دردناک نیز هستند. ممکن است بعد از دوره درمان کامل این نوع التهاب دوباره عود کند، بنابراین مراقبت از پوست اگزمایی بسیار اهمیت دارد و بهتر است از مشاوره رایگان با دکتر پوست از سایت دکتر با من بهره ببرید.

این نوع التهاب در واقع یک پاسخ آلرژیک به موادی مانند فلزات است و حساسیت های فصلی نیز می توانند آن را به وجود بیاورند. افراد پر استرس، کسانی که زیاد عرق می کنند، افرادی که در معرض موادی مانند کبالت، نیکل یا کروم هستند و هوای گرم و مرطوب می تواند این نوع اگزما را به وجود بیاورد.

این نوع اگزما با خارش شدید پوستی و ترکیدن تاول ها شروع می شود و به مرور پوسته پوسته شدن، خشکی و التهاب پوست را به وجود می آورند که ممکن است زخم هایی را به وجود آورد که بسیار دردناک است.

اگزمای نومولار

اگزمای نومولار بیماری مزمن است که به نوع عددی نیز شهرت دارد و در اگزما به صورت لکه های پراکنده و سکه ای بر بدن دیده می شود که خارش و سوزش شدیدی را ایجاد می کند و حتی بعد از خارش زیاد ممکن است مایع شفافی نیز از آن خارج شود. این نوع اگزما در بین مردان در سنین 55 تا 65 سال بسیار شایع است و معمولا زمانی ایجاد می شود که پوست دچار سوختگی شود یا جای نیش حشرات روی آن باقی بماند.

درماتیت ساکن

درماتیت ساکن یا وریدی بیشتر در ساق پاها دیده می شود و علت آن مشکل در سیستم گردش خون یا واریس است و علائم آن با توجه به شدت و ضعف اگزما متفاوت خواهد بود. این نوع التهاب بیشتر در افراد بالای 50 سال دیده می شود و علائمی مانند خشکی، التهاب، قرمزی، خارش و متورم شدن پوست دارد.

درماتیت سبورئیک

درماتیت سبورئیک یک نوع التهاب مزمن و سخت درمان است که هم در کودکان و هم در بزرگسالان دیده می شود. لکه های پوستی که به وجود می آید، می تواند به حدی خارش ایجاد کنند که سبب خونریزی آن محل شوند.

مراقبت از پوست اگزمایی بسیار اهمیت دارد و اگر درمان آن دیر شود و دقت لازم نباشد، ممکن است خطرات جدی برای فرد به همراه آورد. از علائم این اگزما می توان به زرد، چرب شدن و پوسته پوسته شدن آن اشاره کرد. علل ایجاد آن عبارتند از: ارث، استرس، پوست چرب، عدم شستشوی مناسب پوست و شرایط آب و هوایی.

اتوپیک

اگزمای اتوپیک گاهی با آسم و تب یونجه همراه می شود و معمولا در کودکان خردسال شایع تر است. علائم این اگزما مانند پوسته پوسته شدن و خارش هستند که گاهی این علائم آنقدر شدید می شوند که سبب خارش زیاد و در نتیجه زخم شدن و تغییر رنگ آن محل خواهند شد. در نتیجه زخم هایی که به وجود می آید، ممکن است بیماری های ویروسی و باکتریایی را به همراه داشته باشد.

درماتیت عصبی

در واقع درماتیت عصبی نوعی اگزما است که خودمان به دست خودمان آن را ایجاد می کنیم. هنگامی که لباس های تنگ یا پلاستیکی می پوشیم و در شستن یک قسمت از بدن دقت کافی را به خرج نمی دهیم، سبب به وجود آمدن این اگزما می شویم. ممکن است در این نوع اگزما دچار سوزش، خارش و التهاب شوید و همین امر سبب بروز زخم های کوچک بر بدن می شود و باید نسبت به آن ها دقت داشته باشید.

بهتر است در مراحلی که با علائم شدید بیماری مواجه هستند، سریع تر به بهترین متخصص پوست در تهران مراجعه کنید. ممکن است پزشک برای شما از داروهایی نظیر آنتی هیستامین، کورتیکو استروئید، پردنیزولون و آنتی بیوتیک استفاده کند. ممکن است پزشک برای شما آزمایش بنویسد یا حتی در موارد خاص مجبور به نمونه برداری شود.

روش های درمانی برای کاهش یافتن شدت علائم اگزما عبارتند از:

• نور درمانی
• کمپرس سرد
• حمام کردن
• رعایت کردن رژیم غذایی خاص
• استفاده از شوینده ها و صابون های مناسب
• دوری از گرما
• حفاظت پوست از سرما
• طب سوزنی
• ماساژ پوستی
• حفظ آرامش

همچنین بهتر است برای کمک به بهبود سریع از پوشیدن لباس های تنگ، لباس های پشمی یا پلاستیکی، شوینده های معطر، نامناسب و خشن، استفاده از مواد شیمیایی و حلال ها خودداری کنید. همچنین در صورتی که تمایل دارید، می توانید از درمان های خانگی نیز بهره ببرید که این موارد عبارتند از:

• روغن گل مغربی
• روغن نارگیل
• بلغور جو دو سر کلوئید
• روغن آفتابگردان
• گل همیشه بهار
• نارون کوهی
• تاک بالونی
• شیرین بیان
• بابونه
• ژل آلوئه ورا
• سرکه سیب
• عسل
• روغن درخت چای

کلام آخر

اگر شما هم از اگزمای پوستی رنج می برید، بهتر است که بدانید نسبت به این بیماری باید وقت و حوصله زیادی به خرج دهید. چرا که در صورت عدم مراقبت از پوست اگزمایی ممکن است علائم بیماری دوباره عود کند و باعث رنج و ناراحتی شود. یکی از راه هایی که در ابتدای راه به شما کمک می کند، مشاوره رایگان با دکتر پوست است که می توانید با مراجعه به سایت دکتر با من از خدمات این سایت استفاده کنید.

تصور کنید که دارید موهای خود را شانه می‌زنید، ناگهان حس می‌کنید بخشی از سر شما فاقد مو است. نگران می‌شوید و می‌ترسید که چه اتفاقی برای موهای شما افتاده است؟! شکل دایره‌ای آن شما را بیشتر نگران می‌کند و کابوس بدتر این است که در روزهای دیگر تعداد این دایره‌های عاری از مو ممکن است بیشتر و بیشتر شود. اصلا نگران نباشید، شما سالم هستید، این بیماری با وجود اینکه درمان قطعی ندارد، ولی در اکثر مواقع بدن درمان را به بدن هدیه می‌دهد و دوباره موها رشد خواهند کرد. این بیماری با نام ریزش مو سکه‌ای شناخته شده است. این بیماری خود ایمنی فرقی نمی‌کند که در چه سنی باشید، ممکن است برای همه اتفاق بیفتد.

طبق بررسی‌های انجام شده توسط دانشمندان علت این بیماری و اینکه چرا روند خود ایمنی اتفاق می‌افتد، مشخص نیست. البته حدس‌هایی دارند که باعث این روند می‌شود، آن هم می‌توان به وراثت اشاره کرد.

ما در این مقاله قصد داریم که این بیماری را معرفی و راه‌های درمان را بررسی کنیم. در نتیجه نگران این عارضه نشوید، ما همراه شما هستیم و در کنار هم این بیماری را زیر ذره‌بین خواهیم برد. شما در این مسیر تنها نیستید، ما شما را پرقدرت حمایت خواهیم کرد؛ بنابراین همراه باشید.

ریزش مو سکه‌ای چیست؟

این ریزش مو با نام آلوپسی آره آتا نیز در دنیای پزشکی شناخته می‌شود. در این بیماری ریزش مو به صورت دایره‌های کوچک در بخش‌های مختلف سر پدیدار می‌شوند. حتی امکان دارد که این بخش‌ها به یکدیگر بپیوندند و بخش بزرگ‌تری را تشکیل دهند که بیشتر قابل مشاهده است.

این ریزش مو، نوعی بیماری خود ایمنی است که سیستم ایمنی به فولیکول‌های مو حمله می‌کند. در نهایت باعث ریزش مو به شکل سکه‌ای می‌شود. این عارضه بیشتر در افرادی که مبتلا به بیماری تیروئید و ویتیلیگو هستند، دیده شده است.

دلیل بسیار کمرنگ دیگری نیز وجود دارد که می‌توان به استرس زیاد اشاره کرد. این عامل دارای شواهد علمی زیادی نیست که بتوان مهر تایید را روی آن زد.

اما توجه داشته باشید که اگر بیش از اندازه در ارتباط با این بیماری نگرانی و استرس داشته باشید، دچار تلقین خواهید شد و ممکن است روند ریزش مو را افزایش دهید.

این نوع بیماری بسیار رایج است و افراد زیادی را درگیر خود می‌کند. ریزش مو سکه‌ای در همه افراد با سنین، جنسیت و حتی قومیت متفاوت نیز اتفاق می‌افتد. همچنین هر فردی که مبتلا به این بیماری است، ویژگی‌های متفاوتی را تجربه خواهد کرد.

افراد مبتلا به این بیماری از نظر فیزیکی و جسمانی مشکلی ندارند و کاملا سالم هستند. گاهی وقت‌ها امکان دارد که این بیماری باعث شود که موهای کل بدن و سر را درگیر خود کند و ریزش به‌طور کامل انجام شود. از این رو احتمال درمان و رشد دوباره موها بسیار کم خواهد شد.

علت ریزش مو سکه‌ای چیست؟

فولیکول‌ها در زیر پوست ما قرار گرفته‌اند که موهای ما را تولید می‌کنند. همان‌طور که در بخش قبل بررسی کردیم، این عارضه یک بیماری خود ایمنی است. از این رو گلبول‌های سفید به این تولیدکننده‌های مو حمله می‌کنند.

در نتیجه وقتی فولیکولی در کار نباشد، مویی نیز در کار نیست، اما از آنجایی که بدن قابلیت ترمیم کردن دارد، به مرور این فولیکول‌ها ترمیم می‌شوند و دوباره موها رشد می‌کنند. در نتیجه خود بدن به‌طور خودکار روند بهبودی را برای شما به ارمغان می‌آورد. در ادامه علائم این عارضه را بررسی خواهیم کرد.

علائم ریزش مو سکه‌ای چیست؟

طبق بررسی‌هایی که انجام شده است، این عارضه بیشتر در موهای سر دیده می‌شود، اما این بدین معنا نیست که در بخش‌های دیگر بدن ایجاد نشود. به‌طور کل این بیماری امکان دارد در بخش‌های مختلف بدن که شامل سر، محل رویش ریش آقایان و سراسر بدن می‌شود، پدیدار شود.

در محلی که این بیماری خود را نمایان می‌کند، فقط سطح پوست قابل مشاهده است و هیچ‌گونه زخم، تورم یا حتی قرمزی قابل دیدن نیست. فقط ممکن است قبل از اینکه روند ریزش مو آغاز شود، محل مربوطه دچار خارش و سوزش شود.

رایج‌ترین علائمی که یکی از نشانه‌های این بیماری محسوب می‌شود، ریزش مو به صورت سکه‌ای است که در بخش‌های مختلف بدن دیده می‌شود. گاهی وقت‌ها مردان در بخش ریش دچار این عارضه می‌شوند که به مراتب دایره‌های کوچک‌تر فاقد مو ایجاد خواهد شد.

افرادی که مبتلا به این بیماری هستند، امکان دارد که علائمی را در سطح ناخن خود مشاهده کنند. به عنوان مثال می‌توان به قرمز شدن ناخن، چاله‌ها و برجستگی‌های سطح ناخن اشاره کرد. گاهی وقت‌ها حتی ممکن است سطح ناخن زبر شود یا در شخص دیگر ناخن‌ها شکننده‌تر خواهد شد. از این رو هر فرد ویژگی منحصر به فردی را تجربه خواهد کرد.

درمان ریزش مو سکه‌ای

متاسفانه این بیماری به‌طور حتم درمانی ندارد، اما به‌طور کل یکسری راه‌ها وجود دارد که می‌توان این عارضه را تحت کنترل خود درآورد و تا جایی که می‌توان، آن را درمان کرد. این بیماری بسیار روند غیرقابل پیش‌بینی‌ دارد. گاهی وقت‌ها بدون اینکه فرد درمانی را آغاز کند، فولیکول‌ها ترمیم می‌شود و روند تولید مو آغاز خواهد شد.

در نتیجه بخش‌هایی که ریزش مو در آنجا پدیدار شده بود، به‌طور کامل ناپدید خواهد شد. فقط ممکن است در ابتدا موهایی که تازه رشد کرده‌اند، نازک و کم‌حجم باشند که به مرور تعداد این موها بیشتر و بیشتر خواهد شد.

برای کنترل این عارضه می‌توانید از روش‌های دارویی و خانگی استفاده کنید، اما به یاد داشته باشید که مهر تایید درمان قطعی را ندارند.

درمان دارویی

برای مصرف داروهای درمانی حتما ابتدا با پزشک مربوطه مشورت کنید. به عنوان مثال، می‌توانید بعد از ارتباط با دکتر مو طبق تجویز پزشک، کورتون تزریق کنید. این دارو باعث می‌شود که سیستم ایمنی سرکوب شود و به فولیکول‌ها حمله نکنند.

درمان خانگی

روش‌های خانگی همگی به صورت تجربه ‌پیشنهاد می‌شوند که هیچ‌ کدام از نظر علمی و پزشکی مورد تایید قرار نگرفته‌اند. به عنوان مثال می‌توان به روش‌های درمانی ریزش موی سکه‌ای به کمک سیر، قرص ویویسکال و مکمل‌های زینک و بیوتن اشاره کرد یا حتی آب پیاز را نیز می‌توانید در محلی که ریزش اتفاق افتاده است، ماساژ دهید.

این روش‌های درمانی با ویژگی‌هایی که دارند، سرعت رشد مو را افزایش می‌دهند. در نتیجه با اینکه چنین روش‌هایی مهر تاییدیه درمان قطعی را ندارند، اما این درمان‌ها برای بسیاری از افراد جواب داده است.

روش‌های دیگری برای درمان وجود دارد که در ادامه بررسی خواهیم کرد. این روش‌ها نیز مهر تایید درمان قطعی را ندارند و بیشتر به صورت تجربی توسط افرادی که این روش‌ها را امتحان کرده‌اند، تایید شده است.

• شیمی‌نوردرمانی که به کمک اشعه UVA و داروی متوکسالن به روند تولیدی رشد موها کمک خواهد کرد.
• مزوتراپی به کمک ترکیبات تقویتی که دارد، به درون پوست تزریق می‌شود و روی روند رشد موها تاثیر بسزایی می‌گذارد.
• استفاده از لیزر برای درمان ریزش مو

نکات مهم دیگر ریزش مو سکه‌ای

همان‌طور که بیان شد، کسانی که به این بیماری مبتلا هستند، بدنی سالم دارند و بیماری خود را به شخص دیگری منتقل نمی‌کنند. چنین افرادی اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهند و حتی ممکن است در مسیر افسردگی نیز قرار گیرند. در نتیجه از جامعه دور شده و منزوی خواهند شد.

به یاد داشته باشید که اگر مژه‌ها و ابرو‌ها ریزش کردند، حتما از عینک استفاده کنید و کمتر در معرض گرد و غبار قرار گیرد که چشمانتان آسیب نبیند.

کلام آخر

به بیماری ریزش مو سکه‌ای فرصت دهید، شاید خود بدن شما را در مسیر سلامتی قرار دهد و شاهد رویش مجدد موهایتان شوید. در ارتباط با مصرف دارو، مشاوره با دکتر مو را جدی بگیرید و از استفاده خودسرانه دارو اکیداً خودداری کنید.

در ارتباط با مشکلات روانی که این بیماری با خود به همراه دارد، حتما با روان‌شناس صحبت کنید و خودتان را در این مسیر تنها نکنید و بگذارید که دیگران به شما کمک کنند.

اگر در غرب تهران ساکن هستید، می‌توانید به کمک سایت دکتر با من، بهترین متخصص مو غرب تهران را پیدا کنید. همچنین کسانی که ساکن تهران نیستند نیز می‌توانند با دکتر‌های بسیار خوب به صورت آنلاین ارتباط برقرار کنند.