عوامل زیادی روی پوست صورت تأثیر می‌گذارند. ژنتیک، پیری، هورمون‌ها و شرایطی مانند دیابت از عوامل داخلی هستند که بر پوست تأثیر می‌گذارند. شما نمی‌توانید از برخی از این موارد جلوگیری کنید، اما عوامل خارجی زیادی وجود دارد که می‌توانید آن‌ها را کنترل کنید که بتوانید پوست شاداب‌تر و سالم‌تری داشته باشید. در این مقاله نکاتی برای حفظ سلامت و شادابی پوست صورت آورده شده است که به شما کمک می‌کند چین و چروک‌ها را از بین ببرید، به پوست خود درخشندگی ببخشید و آن را در تمام طول سال نرم و لطیف نگه دارید.

در صورتی که برای مراقبت بهتر از پوست خود به راهنمایی‌های یک متخصص پوست و مو نیاز داشته باشید، می‌توانید با مراجعه به سایت دکتر با من از امکانات مربوط به مشاوره با دکتر پوست رایگان استفاده کنید و اگر ساکن غرب تهران هستید، می‌توانید از مجموعه اطلاعات تماس تعداد زیادی متخصص پوست غرب تهران برخوردار شوید.

1. رژیم غذایی سالم داشته باشید

آنچه می‌خورید به اندازه محصولاتی که روی پوستتان اعمال می‌کنید، مهم هستند. رژیم غذایی شما می‌تواند سلامت پوست شما را از درون به بیرون بهبود ببخشد، بنابراین پوست شفاف با داشتن یک رژیم غذایی سالم میسر می‌شود.

در اینجا برخی از غذاهایی که طی تحقیقات صورت گرفته به عنوان مواد سالم و مناسب برای پوست تایید شده‌اند، آورده شده است.

• انبه: این میوه حاوی ترکیباتی با خواص آنتی اکسیدانی است. آنتی اکسیدان برای کلاژن پوست که از اجزای مهم و ضروری تشکیل دهنده آن هم است، بسیار مفید خواهد بود.
• گوجه فرنگی: گوجه فرنگی دارای مزایای پیشگیری از سرطان پوست است. یک مطالعه روی موش‌ها نشان داده است که مصرف روزانه گوجه فرنگی باعث کاهش 50 درصدی ایجاد تومورهای سرطانی پوست پس از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش می‌شود.
• روغن زیتون: این ماده غذایی پیری شدید پوست صورت و علائم آن مانند چین و چروک‌ها، تغییر رنگ و لکه‌های تیره روی صورت را به طرز چشمگیری کاهش می‌دهد. اکثرا این موارد ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید هستند.
• فلاوانول‌های کاکائو: این ماده خوراکی موجود در شکلات تلخ ممکن است ساختار و عملکرد پوست را بهبود بخشد.

دانشمندان کشف کردند که فلاوانول‌های کاکائو زبری و پوسته پوسته شدن روی پوست را کاهش داده، آبرسانی پوست را افزایش می‌دهند و به محافظت از پوست در برابر آسیب اشعه ماوراء بنفش کمک می‌کنند.

• چای سبز: این چای فواید زیادی برای پوست دارد. ترکیبات یافت شده در چای سبز، سلول‌های در حال مرگ پوست را جوان می‌کند که نشان می‌دهد ممکن است برای بهبود زخم‌ها یا برخی بیماری‌های پوستی مفید باشد.
• کلم پیچ: این ماده غذایی یکی از بهترین منابع لوتئین و زآگزانتین است. لوتئین و زآگزانتین از پوست در برابر آسیب‌های ناشی از نور، به ویژه اشعه ماوراء بنفش محافظت می‌کنند.
• امگا 3: این ماده موجود در روغن ماهی، گردو، دانه‌های کدو تنبل یا روغن‌هایی مانند روغن بذر کتان و روغن ذرت از خشکی و پوسته پوسته شدن پوست جلوگیری می‌کند و باعث شادابی پوست صورت می‌شود.
• رژیم غذایی محدودکننده کالری: دانشمندان دریافتند که کاهش 35 درصدی کالری مصرفی روی پیری سلول تأثیر دارد. کاهش کالری باعث کاهش سرعت پروتئین‌سازهای سلول به نام ریبوزوم و همچنین کند شدن روند پیری می‌شود.

البته فراموش نکنید که صرفا مصرف این مواد غذایی برای محافظت از شما در برابر نور خورشید کافی نیستند. برای محافظت از خود در برابر نور خورشید، همیشه از کرم ضد آفتاب با SPF حداقل 15 استفاده کنید، بین ساعات 10 صبح تا 14 بعد از ظهر به دنبال سایه باشید و لباس‌هایی بپوشید که پوست شما را بپوشاند و از کلاه لبه‌دار هم استفاده کنید.

2. استرس را کنترل کنید

آیا برای شما هم تا به حال پیش آمده که درست قبل از یک رویداد مهم، جوشی ناخوشایند روی صورتتان ظاهر شود؟ خوب، دانشمندان ارتباطاتی را بین سطح استرس و مشکلات پوستی شناسایی کرده‌اند.

محققان دریافتند که استرس باعث افزایش مقدار سبوم می‌شود که ماده‌ای روغنی است و منافذ پوست را مسدود می‌کند. این به نوبه خود منجر به شدت بیشتر آکنه می‌شود.

کاهش سطح استرس باعث شفاف‌تر شدن و شادابی پوست صورت می‌شود. اگر فکر می‌کنید استرس روی پوست شما تأثیر می‌گذارد، تکنیک‌های کاهش استرس مانند تای چی، یوگا یا مدیتیشن را امتحان کنید.

3. رطوبت پوست خود را حفظ کنید

مرطوب‌کننده‌های پوست، لایه بالایی سلول‌های پوست را هیدراته نگه می‌دارند و رطوبت را حفظ می‌کنند. مرطوب‌کننده‌ها اغلب حاوی موادی برای جذب رطوبت، انسداد منافظ پوست برای حفظ رطوبت و نرم‌کننده‌هایی برای صاف کردن پوست هستند. راهکارهای زیر را برای حفظ رطوبت و جلوگیری از خشکی، قرمزی و خارش پوست می‌توان توصیه کرد.

• برای شستشوی روزانه یک دوش یا حمام 5 تا 10 دقیقه‌ای کافی است. شستشوی زیاد می‌تواند لایه چربی پوست را از بین ببرد و آن را خشک کند.
• به جای آب داغ از آب ولرم استفاده کنید.
• تا حد امکان از صابون استفاده نکنید. از یک پاک‌کننده ملایم و بدون عطر برای شستن پوست خود بهره ببرید.
• از برس‌های اسکراب، اسفنج‌های حمام و پارچه‌های شستشو که می‌توانند به سطح پوست آسیب برسانند، دوری کنید.
• پوست را به آرامی با حوله خشک کنید.
• بلافاصله پس از شستشو پوست خود را توسط کرم آبرسانی مناسب مرطوب کنید. برای به دام انداختن رطوبت، پمادها، لوسیون‌ها و کرم‌ها باید ظرف چند دقیقه پس از خشک شدن استفاده شوند.
• لباس‌هایی که حساسیت ایجاد نمی‌کنند، بپوشید. هنگام پوشیدن لباس‌هایی از جنس پشم یا سایر مواد زبر، سعی کنید زیر آن یک لباس ابریشم یا پنبه بپوشید.
• از مواد شوینده ضد حساسیت استفاده کنید.

اگر این تغییرات ساده باعث تسکین خشکی پوست نمی‌شود، با متخصص پوست خود تماس بگیرید. آن‌ها می‌توانند درمان هدفمندی را برای شکایت پوستی خاص شما ارائه دهند.

4. سیگار را ترک کنید

سیگار کشیدن رگهای خونی موجود در لایه بیرونی پوست را باریک میکند که جریان خون را کاهش میدهد و پوست را از مواد مغذی و اکسیژنی که برای سالم ماندن نیاز دارد، محروم میسازد.

کلاژن و الاستین به پوست استحکام و خاصیت ارتجاعی می‌بخشد. سیگار کشیدن ممکن است کشسانی طبیعی پوست را با تجزیه کلاژن و کاهش تولید آن کاهش دهد. اگر در حال حاضر سیگار می‌کشید، بهترین کاری که می توانید برای سلامت و شادابی پوست صورت خود انجام دهید، ترک آن است.

5. خوب بخوابید

خواب خوب، حلقه‌های سیاه دور چشمتان را از بین می‌برد و رنگ پوستتان را بهبود می‌بخشد و از همه بهتر، این خواب رایگان است.

بهتر است بزرگسالان روزانه بین ۷ تا ۹ ساعت بخوابند. کمتر از این مدت خوابیدن می‌تواند برای سلامتی شما و به ویژه پوستتان مضر باشد.

کمبود خواب مزمن با نقص ایمنی، چاقی، دیابت و سرطان مرتبط است، اما تحقیقات نشان داده است که کیفیت خواب ممکن است تأثیر قابل توجهی بر عملکرد پوست و پیری داشته باشد.

در افرادی که کم می‌خوابند، علائم پیری زودرس پوست افزایش پیدا می‌کند و توانایی پوست آن‌ها برای ترمیم خود در شب بخاطر استرس‌های محیطی مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید کاهش خواهد یافت.

در طول خواب عمیق، بدن شما وارد حالت ترمیم می‌شود و پوست، ماهیچه‌ها و سلول‌های خون و مغز را بازسازی می‌کند. بدون خواب کافی، بدن شما قادر به تولید کلاژن جدید نیست. کلاژن از افتادگی پوست شما جلوگیری می‌کند.‌ سعی کنید شب زود بخوابید و ۷ ساعت کامل خواب خود را داشته باشید که بهترین ظاهر خود را حفظ کنید.

در پایان

حفظ سلامتی و شادابی پوست صورت لزوماً به معنای هزینه‌های هنگفت برای خرید کرم‌ها و لوسیون‌های گران قیمت نیست. با پیروی از مراحل ساده گفته شده در این مقاله می‌توانید پوستی سالم و جوان داشته باشید.

یکی از شایع ترین مشکلاتی که افراد با پوست خود دارند، جوش است. فکرش را بکنید می خواهید به یک مصاحبه کاری مهم بروید یا به مهمانی دعوت شده اید؛ صبح که از خواب بیدار می شوید، دانه ای قرمز یا سفید به شما صبح بخیر خواهد گفت! پیدایش جوش صورت بسیار پیچیده است. در واقع پشت پیدایش هر جوشی، دلیلی نهفته است که باید کشف شود تا بتوانید برای رفع جوش صورت خود اقدام کنید.

اگر شما نیز با جوش های صورت دست و پنجه نرم می کنید و به دنبال راه هایی برای خلاص شدن از شر آن ها هستید، پیشنهاد می کنیم تا آخر مقاله همراه ما باشید.

برای رفع جوش صورت چه کنیم؟

جوش ها زمانی به وجود می آیند که چربی و سلول های مرده پوستی منافذ پوست را مسدود کنند. منافذ پوست برخی افراد نیز ممکن است به دلیل ترشح بیش از اندازه سبوم، بسته شده باشد و پوستشان جوش بزند. البته این ها تنها دلایل ایجاد جوش نیستند و عوامل دیگری مانند ژنتیک، نور خورشید، داروهای خاص، اختلالات غدد هورمونی، خورد و خوراک و مصرف زیادی شکر می توانند از جمله دلایل جوش زدن باشند.

برای اینکه بدانید دلیل جوش زدن شما چیست، بهتر است به یک متخصص پوست مراجعه کنید و اصولی و درست به درمان آن بپردازید.

حال اگر می دانید که دلیل جوش های صورت شما چیست، زمان درمان آن ها است. در ادامه راهکارهای کاهش و رفع جوش صورت را برای شما عزیزان آورده ایم.

شستن صورت

پاک کردن صورت و تمیزی آن پس از تعریق، یکی از مهم ترین اقداماتی است که در رفع یا کاهش جوش بسیار موثر است. سعی کنید در طول روز دو مرتبه صورت خود را بشویید و بعد از آن حتما از مرطوب کننده مناسب پوست خود استفاده کنید. چون خشکی پوست می تواند وضع پوست شما را با ترشح بیش از اندازه سبوم و در نتیجه جوش بیشتر، بدتر کند. از طرفی دیگر دقت داشته باشید که شستن بیش از اندازه صورت نیز می تواند نتایج عکس داشته باشد.

برخی از صابون ها و شوینده های ضد جوش در ایران همواره پرطرفدار هستند و برای برخی افراد پاسخگو بوده است. اما در نظر داشته باشید که استفاده زیاد از صابون برای پوست خوب نیست؛ زیرا صابون پوست را به شدت خشک می کند و می تواند باعث به وجود آمدن جوش بیشتر، دهیدراته شدن پوست و ترشح زیاد چربی شود. بنابراین برای رفع جوش صورت سعی کنید به جای استفاده از صابون از پن های مناسب استفاده کنید.

صابون در واقع تمامی چربی های پوست را از بین می برد و خشکی زیاد پوست را به همراه دارد. این در حالی است که پن ظاهری شبیه صابون دارد، اما چربی مفید پوست را از بین نمی برد.

اسکراب خشن

برخی بر این باورند که هر چقدر خشن تر و محکم تر صورتشان را تمیز کنند، صورتشان تمیزتر می شود؛ برای همین از اسکراب های خشن و زبر برای تمیزی پوست خود استفاده می کنند. اما این طرز تفکر کاملا اشتباه است. لایه برداری خشن موجب تحریک پوست می شود و جوش های شما را بیشتر می کند. برای سلامتی و رفع جوش صورت، سعی کنید با استفاده از شوینده های ملایم با دست صورت خود را ماساژ دهید. همچنین می توانید از فیس براش های ملایم برای شستشو استفاده کنید.

موی سر

موهای خود را تمیز نگه دارید؛ تمیزی مو تاثیر زیادی روی جوش های پوست دارد. اگر صورت شما با موهای چربتان برخورد داشته باشد، موجب بدتر شدن جوش های پوستی شما می شود. شستشوی مداوم یک روز در میان موها از بروز آکنه های بیشتر به خصوص نزدیک خط رویش مو جلوگیری خواهد کرد. همچنین انواع کاندیشنر و دیگر مواد مراقبتی مو می تواند در بروز آکنه تاثیر بگذارد. بنابراین مراقب باشید با دستان روغنی و آغشته به مواد مراقبتی مو به پوست صورت خود دست نزنید.

جوش های خود را نترکانید

شاید وسوسه انگیز به نظر برسد، اما این کار علاوه بر سرخی، ممکن است لکه جوش را نیز بر جای بگذارد. بنابراین برای رفع جوش صورت سعی کنید از درمان های موضعی استفاده کنید و با قرار دادن پچ های ضد جوش یا پماد، جوش های خود را از بین ببرید. شاید پروسه زمانبری باشد، اما نتیجه بهتری خواهد داشت.

استفاده از رتینوییدها

بسیاری از پمادهای ضد جوش وجود دارند که از مشتقات ویتامین آ گرفته شده اند و استفاده از آن ها می تواند جوش ها را بهبود ببخشد. این پمادها و کرم ها به لایه برداری پوست و تقسیم سلولی پوست کمک کرده و از انسداد منافذ جلوگیری می کنند. برخی از پمادهای دارای رتینوئید شامل ترتینوئین، تازاروتن و آداپالن هستند.

استفاده از آنتی بیوتیک نیز می تواند تاثیر زیادی در از بین بردن برخی از باکتری های پوستی که موجب جوش می شوند، داشته باشد. برخی از این آنتی بیوتیک ها شامل آزیترومایسین و کلیندامایسین هستند. اگر از این آنتی بیوتیک ها به تنهایی استفاده کنید، ممکن است باکتری ها نسبت به درمان، مقاومت نشان دهند. بنابراین ممکن است پزشک این داروها را همراه با بنزوئیل پراکسید تجویز کند که از مقاومت باکتری ها بکاهد.

گاها ممکن است دلیل جوش زدن برهم خوردن تعادل هورمونی باشد. برخی از قرص های ضد بارداری می تواند با تنظیم هورمون از بدتر شدن یا بروز آکنه بیشتر جلوگیری کند. اما باید در نظر داشت که قرص های ضد بارداری عوارض مخصوص به خود را دارند و قبل از استفاده باید حتما با پزشک مشورت کرد.

اسپیرونولاکتون یکی دیگر از داروهای مورد استفاده برای از بین بردن جوش های هورمونی است که البته عوارض جانبی زیادی دارد. بنابراین حتما با تجویز دکتر پوست عالی مصرف کنید.

همچنین در نظر داشته باشید که معمولا داروهای نام برده را برای آقایان توصیه نمی کنند. بنابراین از مصرف بدون تجویز توسط متخصص پوست غرب تهران یا شهرهای دیگر ایران بپرهیزید.

رژیم غذایی درست

هنوز به طور قطع نمی توان گفت که رابطه مستقیمی میان جوش و مصرف غذاهای مختلف وجود دارد؛ اما براساس مشاهدات اخیر محققین تا حد زیادی ثابت شد که برخی از غذاها می توانند موجب بروز آکنه در افراد شوند. طبق تحقیقات آکادمی پوست آمریکا غذاهایی با شاخص گلیسیمی بالا خطر ابتلا به بروز آکنه را افزایش می دهند. این نوع غذاها معمولا دارای محتوای کربوهیدرات بالا هستند. کیک ها و شیرینی ها مثال هایی با گلیسیمی بالا هستند.

بسیاری از غذاهای دیگر مانند لبنیات نیز می توانند خطر ابتلا به آکنه را در افراد بیشتر کنند. بنابراین اگر از این غذاها مصرف می کنید و همچنان آکنه دارید، مدت کوتاهی آن ها را مصرف نکنید تا بدانید مشکل واقعی از کجا است.

استفاده از ضد آفتاب

مضرات ماندن بدون محافظ زیر نور آفتاب بر کسی پوشیده نیست. آفتاب سوختگی می تواند موجب تولید بیش از اندازه چربی پوست شود که منجر به بدتر شدن آکنه ها و جوش های صورت می شود. بنابراین جهت پیشگیری و رفع جوش صورت حتما از کرم ضد آفتاب مناسب استفاده کنید.

استفاده از کرم ها و سرم های مخصوص

هنگام خرید کرم ها یا سرم های پوستی حتما محصولات مخصوص نوع پوست خود را انتخاب کنید. از خرید کرم های حاوی روغن بپرهیزید. برای انواع پوست کرم ها، لوسیون ها و ژل های ویژه ای در نظر گرفته شده اند و هر نوع پوستی روتین مناسب خود را دارد. استفاده نادرست از کرم ها می تواند به بدتر شدن اوضاع پوست شما منجر شود و منافذ پوست را ببندد. اگر پوستی چرب دارید، از کرم ها و لوسیون هایی استفاده کنید که بر پایه چربی نباشند، چون روغن می تواند وضع پوست و جوش های صورت شما را بدتر کند.

بنابراین به مواد تشکیل دهنده و نوع پوست خود هنگام انتخاب کرم ها و سرم ها دقت داشته باشید.

استرس

همیشه روان افراد نقش پررنگی در سلامت فیزیکی آن ها داشته است. در مورد جوش و آکنه نیز این موضوع صادق است. استرس و اضطراب می تواند بر زیبایی پوست شما تاثیر زیادی بگذارد و جوش های شما را بیشتر کند. اگر زندگی پر مشغله و پر استرسی دارید، سعی کنید برای رفع جوش صورت با روش هایی مانند مدیتیشن، یوگا و فعالیت هایی که به شما آرامش می دهند، از استرس خود کم کنید.

سخن آخر

جوش زدن می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. عدم تعادل سطح ترشح هورمون ها، استفاده از داروهای خاص، ماندن زیاد زیر نور خورشید بدون استفاده از ضدآفتاب، زدن کرم ها، سرم ها و لوسیون های اشتباه به پوست و خورد و خوراک، از جمله شایع ترین عواملی هستند که می توانند باعث جوش زدن و آکنه شوند. قبل از هر چیزی حتما با پزشک خود مشورت کنید. جوش پوستی می توانند دلیلی بر وجود مشکل در درون بدن انسان باشد؛ بنابراین برای رفع جوش صورت سعی کنید درمان خود را در ارتباط با دکتر پوست آنلاین یا حضوری انجام دهید و از خوددرمانی بپرهیزید.

به مواد تشکیل دهنده سرم و کرم های خود دقت داشته باشید و صرفا از تبلیغات پیروی نکنید. در آخر نیز برای اینکه توسط دکتر پوست عالی و متخصص پوست غرب تهران ویزیت شوید، به شما پیشنهاد می کنیم سری به وبسایت دکتر با من بزنید و توسط ارتباط با دکتر پوست آنلاین مشکلات پوستی خود را رفع کنید.

بسیاری از افراد از خشکی پوست خود رنج می­برند. این عارضه یکی از آزاردهنده­ترین و در عین حال شایع­ترین حساسیت­های پوستی است. اما عوامل تاثیرگذار در خشکی پوست صورت چیست؟ با دانستن علت­­های این مشکل می­توانید از بروز آن جلوگیری کنید یا اگر به آن دچار شده­اید، تاثیراتش بر پوستتان را کم کنید.

در این مقاله قصد داریم عواملی که ممکن است پوست شما را خشک کنند، به طور کامل بررسی کنیم. بسیاری از نکاتی که در ادامه خواهیم گفت، از جمله مواردی هستند که افراد به آن توجه زیادی ندارند و از انجام­دادن یا ندادن آن برای تاثیر بهتر بر پوست خود غافل هستند.

اگر شما هم می­خواهید بدانید که چه عواملی روی خشکی بیش از حد پوستتان تاثیر می­گذارند و سلامت پوستی­تان برای شما اهمیت دارد، در ادامه مقاله با ما همراه باشید و سعی کنید تمام نکاتی که گفته می­شود را رعایت کنید.

چگونه بفهمیم که پوستمان خشک است؟

خشکی پوست یکی از انواع حساسیت­های پوستی به شمار می­رود که اغلب با حساسیت­ها یا عارضه­های پوستی دیگر اشتباه گرفته می­شود. عوامل تاثیرگذار در خشکی پوست صورت ممکن است باعث اشتباه در تشخیص مشکلات پوستی شود. این اشتباه می­تواند به فاجعه تبدیل شود؛ چرا که با شروع درمانی نامناسب و غلط تنها مشکل را تشدید می­کنید.

در این قسمت نشانه­های خشکی پوست را به شما توضیح می­دهیم که در صورت مواجه با این مشکل بتوانید آن را تشخیص دهید. دقت کنید که حتی این نشانه­ها هم ممکن است در برخی عارضه­های دیگر رخ دهد؛ برای همین توصیه می­شود برای دانستن این که با چه چیزی رو به رو هستید، از مشاوره با دکتر پوست استفاده کنید.

احساس خشن بودن پوست

یکی از شایع­ترین نشانه­های خشکی پوست احساس خشن و زبر­ بودن آن است. اگر زمانی که پوستتان را لمس می‌کنید، احساس زبری بیش از حد دارید، احتمالا پوست شما به خشکی و کم­آبی دچار شده؛ البته لازم است بدانید که این امر تنها وقتی صحت دارد که پوست شما از قبل و در تمام طول عمرتان این­گونه نبوده باشد.

پوسته­ پوسته شدن

پوسته ­پوسته­ شدن یکی از نشانه­هایی است که معمولا همراه با خشکی پوست می­آید. پوسته پوسته­ شدن هنگام خشکی می­تواند به این دلیل باشد که سلول­های پوستی به ­اندازه کافی آب دریافت نکرده­اند؛ بنابراین سلول­ها کم­کم از بین می­روند و لایه­ای جدید جای آن­ها را می­گیرد.

خارش

اگر روی سطح پوست احساس خارش خفیفی می­کنید و این امر پس از مدت کوتاهی برطرف می­شود، هیچ­گونه جای نگرانی نیست؛ اما اگر خارش­ها شدید هستند و برای مدتی طولانی ادامه پیدا می­کنند، می­توانید آن را یکی از نشانه­های خشکی پوست در نظر بگیرید.

البته خارش­ها ممکن است دلایل خطرناک­تری مانند اگزما یا پسوریازیس داشته باشند؛ لذا در صورتی که آزاردهنده و ناراحت­کننده شدند، به متخصص پوست عالی در تهران یا شهرستان­ها مراجعه کنید که مطمئن شوید جای نگرانی نیست.

تغییر رنگ در پوست

یکی دیگر از نشانه­های خشکی پوست صورت که به راحتی نیز قابل تشخیص و مشاهده است، به عنوان تغییر رنگ در پوست شناخته می­شود. سلول­های پوستی در زمان خشکی دچار تغییراتی می­شوند که علاوه اپیدرم بر ظاهر پوست (لایه درم) نیز تاثیر می­گذارد.

رنگ پوست­های خشک معمولا به قرمز و صورتی تغییر پیدا می­کند؛ اما در حالت­های شدیدتر ممکن است رنگش خاکستری یا قهوه­ای نیز بشود. تغییر رنگ در پوست نباید بیشتر از یک هفته طول بکشد. در صورتی که پوستتان بیش از مدت زمان گفته شده تغییر رنگ پیدا کرد، باید حتما به پزشک مراجعه کنید. البته اگر مراجعه حضوری برایتان امکا­ن­پذیر نیست، ارتباط با دکتر پوست آنلاین که بهترین آنها را به راحتی می‌توانید در سایت دکتر با من پیدا کنید نیز کفایت می­کند.

چه عواملی سبب خشکی پوست صورت می­شوند؟

افراد معمولا از دلایلی که باعث می­شوند با مشکلات پوستی مانند خشکی پوست درگیر شوند، باخبر نیستند. دانستن این دلایل می­تواند احتمال بروز این مشکلات را تا حد زیادی پایین بیاورد و همچنین درمان آن را برای شما سهولت ببخشد.

در ادامه هر آنچه باید در مورد عوامل تاثیرگذار در خشکی پوست صورت بدانید را برای شما به طور مفصل توضیح خواهیم داد که بتوانید علل کم­آبی پوستتان را به خوبی شناسایی کنید.

از مواد مناسب برای شست و شوی پوست خود استفاده کنید

عدم استفاده از مواد شوینده مناسب رایج­ترین دلیل خشکی پوست در بین افراد است. امروزه با بالا رفتن تنوع محصولات مراقبت پوستی برخی ممکن است در انتخاب شوینده مناسب برای پوستشان احساس سردرگمی کنند.

معمولا محصولات مراقبت پوستی یا شوینده­ها به سه دسته تقسیم می­شوند، مواد مناسب برای پوست­های خشک، چرب و متعادل. اگر شوینده­ای که استفاده می­کنید با نوع پوستی شما تناسب نداشته باشد، با مشکلات زیادی همچون خشکی یا چربی بیش از حد پوست مواجه می­شوید.

شایان ذکر است در صورتی که نمی­دانید از چه نوع پوستی برخوردار هستید، بهتر است از مشاوره با دکتر پوست بهره بگیرید. هرگز در این مورد خودسرانه عمل نکنید، زیرا ممکن است اشتباه کنید و تایپ پوستی خود را به اشتباه تشخیص دهید. استفاده از تنها یک محصول پوستی نادرست می­تواند موجب ایجاد حساسیت­ها و مشکلات پوستی خطرناکی شود.

در شست و شود زیاده­روی نکنید

یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار در خشکی پوست صورت شست و شوی بیش از اندازه است. برخی افراد فکر می‌کنند که هر چه بیشتر صورتشان را بشویند، از پوست پاکیزه­تر و سالم­تری برخوردارند. این یک تفکر بسیار غلط است! جوش­ها و تیرگی پوست هرگز با شست و شوی زیاد از بین نمی­روند.

هنگامی که پوستتان را بیش از دو الی سه بار در روز می­شویید، چربی و رطوبت طبیعی آن را از بین می­برید. غدد چربی برای این که این موضوع را جبران کنند، به ترشح بیش­ از حد روغن روی می­آورند و همین امر سبب چربی و جوش­های بیشتر می­شود.

اگر از دست دادن رطوبت و چربی برای مدتی طولانی­تر از چند روز ادامه پیدا کند، غدد چربی دیگر توانایی جبران این کمبود را ندارند و کارکرد آن­ها دچار اختلال می­شود. همین امر موجب خشکی پوست صورت می‌شود.

تاثیرات داروهای خود را به خوبی مطالعه کنید

برخی از داروها و درمان­های پزشکی ممکن است بر لایه اپیدرم پوست و غدد چربی تاثیر بگذارند. پیش از اینکه درمانی را برای خشکی پوستتان شروع کنید، ابتدا در صورت مصرف داروهای خاص شرایط و عوارض آن­ها را به خوبی مطالعه کنید.

اگر بیماری خاصی دارید و دارویی مصرف می­کنید، حتما در رابطه با مشکلات پوستی باید از یک متخصص پوست عالی در تهران یا شهرستان­ها کمک بگیرید و به هیچ وجه درمانی را به طور خودسرانه و خانگی امتحان نکنید؛ چرا که ممکن است دچار تداخل دارویی یا دیگر مشکلات شوید.

سن را فراموش نکنید

افزایش سن به خودی خود می­تواند یکی از عوامل تاثیرگذار در خشکی پوست صورت باشد. این نکته یکی از عواملی است که بسیاری از افراد آن را در نظر نمی­گیرند و خشکی پوست ناگهانی در اثر بالا رفتن سن آن­ها را بیش از حد نگران می­کند.

اگر خشکی پوست شما به دلیل افزایش سن به وجود آمده، درمان­هایی ساده مانند استفاده از کرم­های آبرسان و مرطوب­کننده­­ها کافی است. لازم نیست برای آن نگرانی زیادی به خرج دهید؛ اما اگر این نشانه­ها تشدید پیدا کرده و شما را اذیت کردند، حتما از مشاوره با دکتر پوست کمک بگیرید.

کلام آخر

عوامل تاثیرگذار در خشکی پوست صورت نکاتی هستند که با کمی احتیاط و توجه به آن­ها در زندگی روزانه خود می­توانید تاثیرشان را کاهش دهید. توجه کنید که رعایت همیشگی این نکات احتمال درگیر شدن با مشکلات پوستی مانند خشکی بیش از حد را به طور چشمگیری کاهش می­دهد. به یاد داشته باشید که پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. به این منظور بهتر است با متخصص مربوطه که به راحتی می‌توانید از سایت دکتر با من دسترسی داشته باشید، مشورتی انجام دهید.

اگر بخش میانی چهره (ناحیه تی زون) شما برق می‌زند، اگر آکنه‌های زیادی روی پوست خود دارید و هرچه صورت خود را می‌شویید، بلافاصله برق می‌افتد، شما پوستی چرب دارید! تعداد عوامل تاثیرگذار در چربی پوست صورت زیاد است و محدود به دلیل خاصی نمی‌شود. برای کنترل چربی پوست، بهتر است ابتدا دلیل چرب شدن پوست خود را بشناسید تا بهتر بتوانید آن را درمان کنید. چنانچه برای کنترل چربی پوست خود نیاز به راهنمایی دارید، برای ارتباط با دکتر پوست می‌توانید از طریق وبسایت دکتر با من ویزیت شوید و مشکل پوستی خود را حل کنید.

در این مقاله عوامل تاثیرگذار در چرب شدن پوست را بررسی خواهیم کرد. با ما همراه باشید.

عواملی که در چربی پوست صورت تاثیر می‌گذارند

مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار در چربی پوست صورت شامل ژنتیک، محیط و شیوه زندگی است. در حالی که نمی‌توان از شر پوست چرب خلاص شد، می‌توان با تغییر در روتین مراقبت پوستی یا محیط، ترشح چربی را کم‌تر کرد. اما در مرحله اول باید دانست که دلیل چرب شدن پوست چیست.

همه ما زیر پوستمان غدد چربی داریم که ماده‌ای به نام سبوم تولید می‌کند. این ماده خیلی به کار می‌آید! در واقع سبوم با لیپیدها ترکیب می‌شوند و روی پوست محافظی تشکیل می‌دهند که در برابر باکتری‌ها و میکروب‌های موجود از پوست محافظت می‌کنند. این لیپیدها همچنین رطوبت پوست را تامین می‌کنند و نمی‌گذارند پوست حالت کشیدگی و خشکی داشته باشد.

اما هر چیزی به اندازه‌ش خوب است! ترشح بیش از حد چربی، باعث می‌شود سبوم با سلول‌های مرده پوست مخلوط شده و در منافذ گیر کنند؛ همین امر موجب ایجاد جوش می‌شود. دلایل زیادی در ترشح بیش از اندازه چربی دخیل‌اند که در ادامه آن‌ها را بررسی خواهیم کرد.

ژنتیک

داشتن پوست چرب می‌تواند ریشه در ژنتیک داشته باشد. اگر پدر یا مادر شما پوست چربی دارند، احتمالا شما نیز پوست چربی خواهید داشت؛ چون داشتن غدد چربی بزرگ‌ از طریق ژنتیک منتقل می‌شوند.

سن

آیا تا به حال توجه کرده‌اید که افراد مسن معمولا پوستی خشک دارند؟ سن یکی از عوامل تاثیرگذار در چربی پوست صورت است؛ به طوری که هر چه سن بالاتر می‌رود، پوست کلاژن و سبوم کمتری تولید می‌کند و این باعث می‌شود پوست خشک‌تر شود و علائم پیری را بیشتر نشان دهد. به همین دلیل است که پوست چرب نسبت به پوست خشک علائم پیری را کم‌تر نشان می‌دهد.

محل زندگی و فصل‌های مختلف

اینکه کجا زندگی می‌کنید، می‌تواند در میزان ترشح چربی پوست شما نقش بسزایی داشته باشد. معمولا در آب و هوای گرم و مرطوب پوست چربی بیشتری از خود ترشح می‌کند. همچنین معمولا در تابستان نسبت به پاییز یا زمستان، چربی بیشتری روی پوست ترشح می‌شود.

منافذ باز

ممکن است منافذ پوستی به دلیل بالا رفتن سن و عوامل دیگر بزرگ شوند. در نتیجه چربی بیشتری از منافذ خارج شده و پوست چرب‌تر می‌شود. منافذ بزرگ پوست را می‌توان با روتین پوستی مداوم و اصولی کوچک‌تر کرد.

استفاده از محصولات مراقبت از پوست اشتباه

یکی از عوامل تاثیرگذار در چربی پوست صورت روتین غلط است؛ یعنی از موادی استفاده کنید که مناسب با پوست شما ساخته نشده باشند. اگر پس از استفاده کردن از مواد بهداشتی احساس کردید کیفیت پوست شما روند نزولی دارد، دیگر از آن محصول استفاده نکنید؛ چون منافذ بزرگ صورت به راحتی‌ کوچک نمی‌شوند و ممکن است تا مدت‌ها با شما بمانند.

زیاده روی در روتین پوستی

شستن بیش از اندازه پوست چرب سبب کم‌تر شدن چربی آن نمی‌شود. فکر نکنید با استفاده از شوینده‌های قوی و لایه برداری بیش از اندازه، ترشح چربی کم‌تر می‌شود؛ این کار نتیجه عکس دارد و پوست را نازک و ضعیف می‌کند.

استفاده درست از شوینده‌ها و لایه‌بردار‌ها می‌تواند تا حدی ترشح چربی را در پوست متعادل کند. برای اینکه بدانید چه روتین پوستی مناسب شما است، با متخصص پوست و مو مشورت کنید تا در این راه دچار خطا نشوید.

عدم استفاده از کرم ضد آفتاب

نور خورشید از جمله عوامل تاثیرگذار در چربی پوست صورت است. نور خورشید در عین فواید زیادی که برای سلامتی دارد، دارای مضراتی نیز است. نور آفتاب موجب بزرگ‌تر شدن منافذ پوستی و ترشح بیشتر چربی می‌شود.

همانطور که اشاره شد، داشتن پوست چرب می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد که مهم‌ترین نکته برای کنترل آن پایبند بودن به روتین پوستی است؛ سعی کنید روتین پوستی مناسب با پوست خودتان را رعایت کرده و اگر از آن نتیجه نگرفتید، با پزشک مشورت کنید و روتین پوستی خود را تغییر دهید.

عوامل تاثیرگذار در چربی پوست صورت متفاوت‌ هستند؛ بنابراین سعی کنید ابتدا دلیل چرب بودن پوست را پیدا کرده و سپس در جهت درمان آن اقدام کنید. وبسایت دکتر با من، ارتباط با دکتر پوست را برای تمامی افراد در کشور آسان کرده است و شما می‌توانید برای شناخت محصولات بهداشتی مناسب با پوستتان با متخصصین پوست حرفه‌ای از طریق این وبسایت ارتباط برقرار کنید.

راه‌های کمتر کردن چربی پوست

همانطور که گفته شد، نمی‌توان نوع پوست را به کلی تغییر داد؛ شما تنها می‌توانید میزان چربی ترشح شده پوست را کم کنید تا از گرفتگی منافذ و ایجاد جوش جلوگیری به عمل آورید.

در ادامه برخی از راه‌های موثر جهت کم کردن چربی پوست را بررسی می‌کنیم.

شستن پوست

روزی دو مرتبه صورت خود را با شوینده‌ای ملایم و مخصوص پوست چرب بشویید. این‌گونه، ph پوست متعادل شده و از تولید چربی اضافه جلوگیری می‌شود. به امید آنکه چربی‌ها از بین بروند از شوینده‌های خشن استفاده نکنید؛ این کار تنها سبب ترشح بیشتر سبوم می‌شود.

استفاده نکردن از الکل

از مواد بهداشتی استفاده کنید که داخلشان از الکل استفاده نشده باشد. الکل سبب بزرگ‌تر شدن غدد چربی و در نتیجه بیشتر شدن ترشح چربی پوست می‌شود.

سالیسیلیک اسید

جوش بخاطر مخلوط شدن سبوم و چربی با آلودگی‌ها و سلول‌های مرده پوست تشکیل می‌شود. استفاده از لایه بردارها مانند سالیسیلیک اسید به از بین بردن لایه‌های مرده پوست، تمیزی و کم‌تر شدن چربی پوست کمک می‌کند.

مرطوب کننده

برخی افراد فکر می‌کنند زدن مرطوب‌کننده باعث چرب شدن پوست می‌شود؛ این طرز تفکر اشتباه است، شما ممکن است پوستی چرب اما دهیدراته داشته باشید که با وجود چربی همچنان نیاز به آبرسانی دارد.

بنابراین از مرطوب‌کننده‌هایی استفاده کنید که بر پایه آب هستند؛ یا به جای استفاده از بافت‌های سنگین مانند کرم، از ژل یا ژل کرم برای آبرسانی استفاده کنید.

ماسک صورت

برای کم‌تر شدن ترشح چربی، استفاده از برخی از ماسک‌های خانگی می‌تواند به شما کمک کند. از عوامل تاثیرگذار در چربی پوست صورت می‌توان به ماسک خاک رس و ماسک جعفری اشاره کرد. خاک رس به خصوص خاک رس سبز، می‌تواند چربی و آلودگی‌های پوستی را به خود جذب و پوست صورت را پاکسازی کند.

جعفری به دلیل داشتن مواد معدنی و ویتامین به تنظیم میزان ترشح سبوم کمک می‌کند. اگر در ماسکی که استفاده می‌کنید، از 4 درصد پودر جعفری استفاده شده باشد، می‌توانید تاثیر چشمگیری در کم شدن میزان ترشح چربی پوست خود ببینید.

چای سبز

پلی‌فنول‌ها و آنتی اکسیدان‌های موجود در چای سبز می‌توانند در کم کردن سبوم پوستی موثر واقع شوند. سعی کنید از کرم‌ها، تونرها و شوینده‌هایی استفاده کنید که در آن‌ها 3 درصد از چای سبز استفاده شده باشد تا به پوست شما در تنظیم ترشح سبوم کمک کند.

رژیم غذایی درست

مواد غذایی که شاخص گلیسمی بالایی دارند، منجر به بالا بردن قند خون و جزو عوامل تاثیرگذار در چربی پوست صورت هستند. بنابراین افرادی که پوست چرب دارند، بهتر است از غذاهایی استفاده کنند که شاخص گلیسمی کمتری دارند، مانند سبزیجات تازه، میوه، حبوبات، جو، غلات کامل و…

کاهش استرس

استرس جزو عوامل تاثیرگذار در چربی پوست صورت است. استرس در واقع موجب ترشح هورمون کورتیزول می‌شود که این خود ترشح سبوم را بیشتر می‌کند. بنابراین کاهش استرس در کاهش چربی پوست موثر است.

انجام یوگا، مدیتیشن، مصرف نکردن الکل و نیکوتین، ورزش، خواب کافی و غیره از جمله مواردی هستند که به کاهش سطح استرس کمک می‌کنند.

استفاده از رتینوئید

از مشتقات ویتامین A رتینوئیدها هستند که در کاهش تولید سبوم و کوچک کردن منافذ می‌توانند موثر باشند. البته در نظر داشته باشید رتینوییدها را همه، در هر شرایطی نمی‌توانند مصرف کنند و بهتر است در این باره از پزشک متخصص خود مشورت بگیرید.

استفاده از نیاسیامید

نیاسیامید یکی از مشتقات ویتامین B3 است و به کاهش سبوم کمک می‌کند و نتیجه موثری در کم کردن جوش‌ها دارد.

استفاده از ال کارنیتین

ال کارنیتین یک آمینو اسید است که می‌تواند به تجزیه اسیدهای چرب کمک کند و باعث می‌شود پوست حالت چرب به خود نگیرد.

شما می‌توانید از طریق وبسایت ما و معرفی متخصص پوست در تهران، توسط پزشک ویزیت شوید تا بدانید کدام یک از ویتامین‌ها و آمینو اسیدها برای شما مناسب است.

کلام آخر

عوامل تاثیرگذار در چربی پوست صورت می‌تواند شامل ژنتیک، محیط، اشتباه در روتین پوستی، خورد و خوراک و موارد دیگر باشد. برای تنظیم کردن چربی ابتدا باید دلیل ترشح بیش از حد چربی را مشخص کرده تا بتوانید آن را درمان کنید. حتما در این مسیر از مشاور پوستی کمک بگیرید تا درمان را کنترل شده انجام دهید.

سایت دکتر با من با معرفی متخصص پوست در تهران شما را در پیدا کردن بهترین متخصص پوست و مو، کمک می‌کند که می‌توانید در هر جای کشور که هستید، به راحتی ویزیت شوید.

شاید شما هم متوجه چند لکه تیره روی پوستتان شده باشید؛ دیدن لکه روی پوست اتفاق نادری نیست و ممکن است روی قسمت هایی از بدن افراد دیده شود. تیره شدن پوست صورت البته دلایل مختلفی هم دارد؛ مشکلات کبدی، آفتاب، کمبود ویتامین و موارد دیگر می توانند در تیره شدن پوست یا هایپر پیگمنتاسیون تاثیر زیادی داشته باشند.

هایپر پیگمانتاسیون بیماری نیست؛ اما می تواند نشان دهنده مشکل دیگری در بدن باشد. زمانی پوست تیره می شود که ملانین بیشتر شده یا ملانوسیت های بیش فعالی در آن قسمت از پوست وجود داشته باشند. ملانین اضافی لکه هایی ایجاد می کند که ممکن است قهوه ای، سیاه، خاکستری، قرمز یا صورتی به نظر برسند. البته وجود این تیرگی ها همراه با درد، خارش یا سوزش نیست. نگران نباشید؛ تغییر برخی از روش های زندگی و دور ماندن از آفتاب می تواند لکه های پوستی را تا حد زیادی از بین ببرد، اما در نظر داشته باشید که این لکه ها ممکن است دم از مشکل دیگری در بدن بزنند. پس حتما ارتباط با دکتر پوست آنلاین حفظ کنید و اجازه دهید متخصص پوست لکه ها و تیرگی پوست شما را بررسی کند.

در این مقاله قصد داریم دلایل تیرگی پوست صورت و راه های از بین بردن آن را مرور کنیم. اگر شما نیز روی صورت خود تیرگی هایی مشاهده کردید، تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

دلایل تیره شدن پوست صورت چیست؟

شاید اولین سوالی که برای شما پیش می آید، این است که چه چیز باعث به وجود آمدن لکه های پوستی می شود.

سلول های پوستی ماده ای به نام ملانین تولید می کنند. ملانین در واقع رنگ پوست افراد را مشخص می کند، اما وقتی که سلول های پوستی به دلایل مختلفی ناسالم باشند یا آسیبی به آن ها وارد شود، ممکن است پوست ملانین بیشتری تولید کند. وقتی این ملانین ها توده ای را تشکیل دهند، لکه های پوستی ایجاد می شوند. اینکه ملانین بیش از اندازه روی پوست ایجاد شود، می تواند دلایل مختلفی داشته باشد که این دلایل می توانند شامل موارد زیر باشند:

• اختلالات آدرنال؛ مانند بیماری ادیسون که زمانی اتفاق می افتد که بدن هورمونی به نام کورتیزول را تولید نمی کند.
• ژنتیک؛ مانند کک و مک که می تواند در خانواده شایع باشد.
• تغییرات هورمونی؛ مانند زمان بارداری یا بلوغ.
• آسیب های پوستی؛ مانند آکنه، بریدگی و سوختگی.
• مصرف برخی داروها؛ مانند قرص های ضد بارداری یا داروهایی که موجب حساسیت پوست نسبت به نور می شوند.
• ملاسما؛ معمولا این لکه های تیره روی صورت افراد خود را نشان می دهد و نشان دهنده تغییرات هورمونی است. اغلب نه همیشه، این لکه ها با هورمون های بارداری در ارتباط هستند.
• کمبود برخی ویتامین ها؛ مانند ویتامین B12 و فولیک اسید.
• آسیب های ناشی از نور خورشید که به آن ها اغلب لنتیژین های خورشیدی نیز می گویند. در واقع نور خورشید مسئول 80 درصد علائم پیری زودرس است.
• اختلالات تیروئیدی.

برخی از عواملی که می توانند در ایجاد لکه ها و تیره شدن پوست صورت تاثیر بگذارند، می توانند نشان دهنده برخی بیماری ها مانند بیماری ادیسون باشند. بنابراین در صورت مشاهده این لکه ها، اگر از دلیل آن مطمئن نیستید، حتما به پزشک مراجعه کنید.

چگونه لکه های تیره پوست را از بین ببریم؟

از آنجایی که دلایل مختلفی برای ایجاد لکه های پوستی وجود دارد، باید از درمان ها و روش های مختلفی برای از بین بردن آن استفاده کرد. بنابراین در این رابطه مشاوره با دکتر پوست را از یاد نبرید تا تصمیم اشتباهی نگیرید. استفاده سرخود و بدون دانش کافی از برخی مواد، ممکن است به بدتر شدن وضعیت پوستی شما منجر شود. در ادامه برخی از راه هایی که در کم شدن یا از بین بردن لکه های پوستی موثر هستند را برای شما آورده ایم.

• استفاده از پوشش مانند کلاه، دستکش و کرم ضد آفتاب که از بدن شما در برابر اشعه های مضر خورشید محافظت کنند.
• قطع هر دارویی که ممکن است باعث ایجاد لکه های پوستی شود.
• مصرف ویتامین های لازم.
• استفاده از اسید آزلائیک، کورتیکواستروئیدها، اسید گلیکولیک (آلفا هیدروکسی اسید)، هیدروکینون، کوجیک اسید (یک ماده شیمیایی که می تواند میزان ملانین تولیدی بدن را کاهش دهد)، اسید سالیسیلیک، ترتینوئین، ویتامین C یا B3 (نیاسین آمید).
• لایه برداری شیمیایی.
• لایه برداری پوست با لیزر.

برای استفاده از برخی از مواد ذکر شده حتما با پزشک خود مشورت کنید. لایه برداری شیمیایی یا استفاده از لیزر، راهکارهایی هستند که در کلینیک های زیبایی همراه مشاوره با دکتر پوست باید آن ها را دريافت کنید.

آیا تیغ، گلاب و وازلین در ایجاد لکه های پوستی موثر هستند؟

همه ما شنیده ایم که گلاب می تواند پوست را تیره کند یا استفاده از تیغ ممکن است موجب تیره شدن پوست یا ایجاد لکه های پوستی شود. اما آیا این حرف ها درست هستند؟ در ادامه اثرات گلاب، وازلین و تیغ را در تیره شدن پوست صورت بررسی می کنیم.

تیغ

یکی از پرطرفدارترین متدهای از بین بردن موهای زائد، تیغ است. این روش سریع، بدون درد، راحت و کم هزینه است و به همین دلایل افراد زیادی از آن استفاده می کنند. اما برخی همچنان نگران تیره شدن پوست خود هستند. اما آیا واقعا استفاده از تیغ موجب تیره شدن پوست صورت می شود؟

جواب این سوال در استفاده از تیغ نیست؛ بلکه در چگونگی استفاده از آن است. در واقع استفاده غلط از تیغ، پوست را تیره می کند. وقتی شما یک مسیر را مدام تیغ می کشید، باعث تیره تر شدن پوست بدنتان خواهد شد. در واقع استفاده از تیغ روی یک ناحیه، پوست را تحریک و آن را تیره می کند.

برای اینکه هم از تیغ استفاده کنید و هم پوستتان لک نیفتد، باید یکسری مسائل را رعایت کنید که در ادامه به آن ها می پردازیم.

1. حتما قبل از استفاده از تیغ دوش آب گرم بگیرید. این کار پوست شما رو شل می کند و احتمال تحریک شدن پوست توسط تیغ کم می شود.
2. حتما قبل از تیغ زدن پوست را با استفاده از اسکراب لایه برداری کنید.
3. حتما از یک لایه ضخیم فوم یا کرم مرطوب کننده برای شیو کردن استفاده کنید.
4. برای کم تر کردن تحریک های پوستی، در جهت رویش مو شیو کنید.
5. حتما پس از اتمام کار پوست خود را مرطوب کنید.
6. بعد از شیو به هیچ عنوان از موادی که در آن ها الکل وجود دارد، مانند عطر، ادکلن و لوسیون بدن استفاده نکنید.
7. در روز بیش از یکبار یک قسمت پوست را شیو نکنید.
8. حتما پس از استفاده، تیغ را به خوبی تمیز کنید و در جایی خشک از آن نگهداری کنید تا محلی برای رشد باکتری و قارچ نسازید.

بنابراین با رعایت چند نکته می توانید همچنان از تیغ برای از بین بردن موهای زائد خود استفاده کنید.

گلاب

گلاب یکی از مفیدترین مواد برای پوست است. خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی گلاب سبب شده است تا در بسیاری از محصولات و کرم های پوستی از این ماده استفاده کنند.

پوست بزرگ ترین ارگان بدن و اولین خط دفاعی در برابر میکروب ها و دیگر عوامل بیماری زا است که همچنین وظیفه دارد از بدن در برابر اشعه های مضر خورشید حفاظت کند. آنتی اکسیدان های موجود در گلاب به سلول های پوستی برای جلوگیری از آسیب های خورشیدی کمک می کنند. خواص ضد التهابی آن می تواند در شرایط خاص مانند اگزما و رزاسه بسیار مفید باشد.

گلاب همچنین در کم کردن چین و چروک پوستی موثر است و عامل ضد پیری محسوب می شود. اما حال چرا برخی اعتقاد دارند که این ماده شگفت انگیز پوست را تیره می کند؟ استفاده از آب گل رز خالص به خودی خود تیرگی به وجود نمی آورد؛ بلکه استفاده از گلاب هایی که در آن ها ناخالصی های فراوانی وجود دارد، می توانند باعت تیره شدن پوست شود.

عصاره گل رز خالص نه تنها موجب تیره شدن پوست صورت نمی شود، بلکه آن را روشن هم می کند. اما شاید تنها ایرادی که بتوان از آن گرفت، حساسیت زا بودن آن است؛ چون ممکن است برخی به این گل حساسیت داشته باشند و عوارضی مانند خارش، سوزش، التهاب و قرمزی را از خود بروز دهند که نشانه های ری اکشن های آلرژیکی است.

وازلین

وازلین یا به عبارت درست پترولیوم ژلی، ماده‌ ای است که از کودکی تا سنین بالا مورد استفاده همگان قرار می گیرد. این ماده در واقع به خودی خود خاصیت رطوبت رسانی ندارد؛ بلکه رطوبت را حفظ می کند. اگر در پوست خود احساس خشکی زیاد دارید، کافی است علاوه بر مرطوب کننده، به آن موضع وازلین بزنید. در واقع وازلین به عنوان سد دفاعی عمل می کند و نمی گذارد رطوبت پوست خارج شود. اما آیا وازلین به خودی خود باعث تیره شدن پوست صورت می شود؟

از آنجایی که وازلین رطوبت را در پوست حبس می کند، ممکن است در این حین، آلودگی و گرد و خاک را نیز روی پوست قفل کند. بنابراین ممکن است به این دلیل پوست افراد تیره شود. اما این ها به معنی استفاده نکردن از وازلین نیست. افراد زیادی از جمله متخصصین پوستی همچنان به استفاده از وازلین اعتقاد دارند و آن را راهی برای از بین بردن خشکی پوست می دانند. بنابراین در جاهایی مانند آرنج و زانو اگر احساس خشکی زیادی دارید، از وازلین استفاده کنید.

در نظر داشته باشید افرادی که پوستشان مستعد جوش است، نباید از وازلین برای حفظ رطوبت پوست استفاده کنند. همچنین اگر می خواهید از وازلین استفاده کنید، بهتر است بعد از شستشوی پوست از آن به مقدار کم استفاده کنید تا منافذتان بسته نشود.

سخن آخر

تیره شدن پوست صورت می تواند دلایل مختلفی داشته باشد که برخی از آن ها ممکن است نشانه هایی از وجود بیماری در بدن باشند. لذا برای اطمینان بیشتر پیشنهاد می کنیم مشاوره با متخصص پوست عالی در تهران یا دیگر شهرهای ایران را از یاد نبرید. چون ممکن است استفاده از شیوه ها، داروها و ژل ها نتیجه عکسی داشته و وضعیت پوستی شما را بدتر کنند.

برای پیدا کردن متخصص پوست عالی در تهران می توانید سری به وبسایت دکتر با من بزنید تا با مشاوره با دکتر پوست، روش مناسب برای از بین بردن تیرگی پوست خود را بشناسید. در این وبسایت ارتباط با دکتر پوست آنلاین است و لازم نیست ساعت ها در مطب به انتظار بنشینید.

پوست دست و صورت ممکن است خشک، چرب، مختلط یا معمولی باشد. افراد با در نظر گرفتن ژنتیک، شرایط محیطی، هوای سرد و گرم یا موارد دیگر می توانند جنس پوست متفاوتی را تجربه کنند. آیا شما از نوع پوست خود آگاه هستید؟ آیا علل ایجاد پوست خشک را می دانید؟ ویژگی های پوست خشک و علت و درمان آن چیست؟ آیا از عوارض خشکی پوست آگاه هستید؟

اگر دارای پوستی خشک هستید، بهتر است که عوامل ایجاد آن شناسایی شوند تا با جلوگیری از بروز این نوع پوست، مانع از ظهور علائم آن شوید. حتی امکان اقدام برای درمان، نگهداری و مراقبت از پوست خشک نیز وجود دارد.

هدف این مقاله این است که به نشانه ها و علائم پوست خشک اشاره کرده، علل آن را بررسی کند، روش های جلوگیری از آن را ارائه دهد و شرایط شدیدی که نیازمند مراجعه به پزشک متخصص و مشاوره با دکتر پوست رایگان است را توصیف کند. بنابراین با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

ویژگی ها و خصوصیات پوست خشک

ایجاد خشکی پوست بر اثر فعالیت اندک غدد سبابه و کمبود آبرسانی است. در نهایت خطوط و چین و چروک زودرس به وجود خواهد آمد. این پوست حساس با منافذ بسته به طور معمول دارای ظاهری خشن دارد و دچار قرمزی و پوسته پوسته شدن می شود.

پوست خشک دارای خاصیت ارتجاعی اندکی است و لطافت و صافی ندارد. افراد دارای پوست خشک، دست و صورتی خشن، پوسته پوسته، سفت، ترک خورده و همراه با چین و چروک دارند. در حقیقت، تولید غدد چربی در پوست خشک نسبت به پوست معمولی کمتر است. پوست خشک و زبر، نازک و شکننده است و نسبت به انواع دیگر پوست، نیازمند مراقبت و نگهداری بیشتری خواهد بود.

علت خشک شدن پوست

قبل از پرداختن به عوارض خشکی پوست، بهتر است بدانیم پوست چگونه خشک می شود. پوست تشکیل شده از چندین لایه است. بیرونی ترین لایه پوست، اپیدرم نام دارد که محافظت کننده پوست است. همچنین اپیدرم مانع از ورود آب و سایر آلودگی ها به بدن شده و در نتیجه سبب حفظ تعادل می شود.

در صورتی که اپیدرم را مانند یک دیوار آجری فرض کرد، آجرهای این دیوار را می توان سلول های کراتینوسیت در نظر گرفت که از بین برنده سلول های مرده است و می تواند فضایی جدید را ایجاد کند که مختص سلول های تازه خواهد بود. لیپیدها سیمانی هستند که این آجرها را در کنار هم نگهداری می کنند. لیپیدها انواع مختلفی شامل اسیدهای چرب، کلسترول، اجزای محلول در آب و هیدراتاسیون طبیعی را در بر می گیرد. عملکرد لیپیدها کار نگهداری آجرها در کنار هم را انجام می دهد و همچنین مانع از خروج آب از دیوار می شود.

علت خشک شدن پوست از لحاظ علمی

دلایلی که می توانند زمینه ساز خشکی پوست شوند، عبارتند از:

• انجام نادرست فرآیند بلوغ از سلول های کراتینوسیت و کیفیت پایین سلول های پوست که منجر به خشکی پوست می شوند.
• تغییر در لیپیدها؛ به گونه ای که تاثیر زیادی در ساختار و مقاومت پوست دارد و اجازه می دهد آب بیشتری اتلاف شود و در نتیجه خشکی پوست ایجاد می شود.
• ترشح کمتر غده سباسه که سبب می شود لایه هیدرولیپیدی تغییر پیدا کند.
• یکی از دلایل خشک شدن پوست، نقص در عملکرد پروتئین فیلاگرین است که قسمتی از فاکتور هیدراتاسیون طبیعی محسوب می شود.

علائم و نشانه های پوست خشک

خشکی پوست به صورت شدید اغلب موقتی است؛ برای مثال شدت آن در فصل پاییز و زمستان افزایش پیدا می کند که علت آن تغییر آب و هوا است. علائم و نشانه های خشکی پوست به عواملی بستگی دارد که عبارت است از: وضعیت سلامتی، سن، محل زندگی، ژنتیک و مدت زمان سپری شده در بیرون.

عوارض خشکی پوست

به طور کلی خشک شدن پوست می تواند یکی از دلایل ایجاد عوارضی باشد که در ادامه به آنها اشاره شده است. عوارض خشکی پوست عبارت است از:

• خارش پوستی
• پوست خشن، زبر و چروکیده
• لایه برداری یا پوسته پوسته شدن خفیف تا شدید
• ایجاد قرمزی در پوست
• ظهور خطوط ریز یا ترک هایی در دست و صورت
• ترک های عمیق در دست، صورت و کف پا که احتمال خونریزی آنها وجود دارد.
• یکی از عوارض خشکی پوست، احساس جمع شدن پوست به ویژه بعد از مواردی مانند شنا، دوش گرفتن و حمام کردن است.

مهمترین عوامل و دلایل خشکی پوست

• با کاهش درجه حرارت و رطوبت در زمستان، پوست خشک تر می شود.
• گرمایش مرکزی، بخاری ها، اجاق ‌های چوبی و شومینه ‌هامی توانند سبب کاهش رطوبت بدن شوند و خشکی پوست را به دنبال دارد.
• دوش گرفتن یا دوش آب گرم بلند مدت می تواند خشکی پوست را به همراه داشته باشد. از دیگر علل خشکی پوست می توان به شنا کردن مکرر به ویژه در استخرهایی با کلر بالا اشاره کرد.
• بسیاری از صابون ها، شامپوها و شوینده ها می توانند رطوبت بدن را بگیرند، زیرا فرموله و تهیه شدن آنها برای از بین بردن چربی است.
• افراد مبتلا به برخی از بیماری های پوستی مستعد خشکی پوست هستند که عبارتند از: درماتیت آتوپیک (اگزما) یا پسوریازیس.

تغییرات در PH پوست

در صورت افزایش میزان PH بدن و قلیایی تر شدن آن، آنزیم های پوست دیگر فعالیت نخواهند کرد و پوست دچار خشکی می شود. با بالا رفتن PH بدن، عملکرد لیپیدهای مهم پوست از بین می رود و به همین علت است که بدن توانایی مقاومت در برابر عفونت و خارش را نخواهد داشت.

حال اگر اتفاق برعکس باشد و با کاهش PH، بدن اسیدی شود، پوست دچار التهاب و قرمزی می شود. هر چیزی که با پوست تماس داشته باشد، می تواند تاثیر قابل توجهی بر تعادل PH بدن داشته باشد و مواردی مانند آلودگی، آب آلوده، دود سیگار، آفتاب مستقیم، محصولات پاک کننده و مراقبتی و تنباکو در این دسته قرار می گیرند.

در نتیجه پوست نیازمند محصولات شوینده و مراقبتی ملایم با PH اسیدی است تا حفظ تعادل اسیدی بودن پوست دست و صورت انجام شود. یکی از موارد حائز اهمیت در درمان خشکی پوست، رنگ پوست است که باید شناسایی شده و اقدامات لازم بر اساس آن انجام شود.

مشکلات و عوارض خشکی پوست

خشک بودن پوست اغلب با ضرر خاصی همراه نیست؛ اما در صورت عدم مراقبت و درمان های لازم ممکن است زمینه ساز بروز مشکلاتی شود که عبارت هستند از:

• درماتیت آتوپیک (اگزما): این حالت یکی از عوارضی است که در نتیجه خشکی پوست رخ می دهد. اگر در زمینه ابتلا به بیماری اگزما مستعد هستید، خشکی بیش از حد پوست می تواند این مشکل را به وجود آورد که قرمزی، تورم، خارش پوست، ترک خوردن پوست را به دنبال خواهد داشت.
• عفونت های پوستی: پوست خشک اجازه ورود باکتری ها و آلودگی ها را به بدن می دهد و در نتیجه سبب می شود که پوست دچار عفونت شود.
• زمانی که آسیب دیدگی مکانیزم های محافظتی طبیعی پوست با شدت زیادی رخ دهد، احتمال بیشتر شدن این عوارض نیز وجود خواهد داشت. به عنوان مثال پوست بسیار خشک می تواند ترک یا شکاف عمیق ایجاد کند (که احتمال باز شدن و خونریزی آن نیز بسیار بالا است) و اجازه می دهد باکتری های مهاجم وارد شوند.

روش های پیشگیری از ایجاد پوست خشک چیست؟

به طور کلی باید نکاتی را رعایت کرد تا از خشک شدن بیش از حد دست و صورت پیشگیری و جلوگیری کرد:

• مرطوب کننده مناسب برای پوست، پوست را نرم و آبرسانی می کند و همچنین سبب جلوگیری از خروج آب از بدن می شود. این مرطوب کننده ها فایده زیادی برای درمان خشکی پوست دارند.
• برای پیشگیری از خشکی پوست، بهتر است قرارگیری در معرض آب را کاهش دهید و محدود کنید. مدت زمان قرارگیری در وان حمام یا دوش را به کمتر از 10 دقیقه برسانید. سعی کنید شستشوی پوست با آب ولرم باشد.
• کاهش استفاده از صابون برای شستشوی دست و صورت نیز توصیه می شود. به جای آن استفاده از کرم های پاک کننده ملایم پوست، مرطوب کننده و ژل های شستشوی صورت پیشنهاد می شود. به این ترتیب می توان از خشکی پوست جلوگیری کرد و مانع از خشکی بیش از حد پوست شد.

کلام آخر

این مقاله به موضوع عوارض خشکی پوست پرداخته است. به عنوان نکته پایانی در این زمینه می توان گفت که بهتر است برای تشخیص نوع پوست و درمان به یک متخصص مرتبط مراجعه کرد. پیشنهاد این مقاله تیم دکتر با من است که می تواند به معرفی متخصص پوست در تهران و سایر شهرها بپردازد.

تیم دکتر با من می تواند خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان را در دسترس آنها قرار دهد. مشاوره پزشکی یکی از این خدمات است که توسط این مجموعه ارائه می شود. به عبارت بهتر این مجموعه می تواند برقراری ارتباط بین پزشکان و مراجعه کنندگان را ساده تر کند. به عنوان مثال می توان از طریق اطلاعات و محتوای وب سایت این مجموعه به جستجوی دکتر پوست ژنتیک پرداخت و مناسب ترین پزشک را بر اساس مشخصات و نحوه دسترسی انتخاب کرد.

مطالعات نشان می دهد که ریزش 80 تا 100 تار مو در روز طبیعی است و جای نگرانی ندارد. ریزش موی روزانه می تواند به پوست سر کمک کند که یک چرخه سالم رشد مو را داشته باشد؛ به این ترتیب موهای جدید جایگزین موهای قدیمی خواهند شد. اما اگر تعداد موهای از دست رفته در طی روز از مقدار طبیعی بیشتر باشد، تراکم موها کم کم از بین می رود و فرد را نگران خواهد کرد. به گونه ای که ممکن است برخی افراد در جستجوی متخصص پوست و مو باشند تا به رفع چنین مشکلی بپردازند. دلایل و علل ریزش مو می تواند ساده و موقتی (مانند کمبود ویتامین) تا دلایل پیچیده تر نظیر وضعیت کلی سلامتی باشد.

در ادامه به تعدادی از دلایل ریزش مو اشاره می شود. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

علل ریزش مو چه مواردی را در بر می گیرد؟

در ادامه به دلایل و رویدادهایی که می توانند زمینه ساز ریزش مو شوند، اشاره خواهد شد.

هرگونه آسیب جسمی

مواردی مانند تصادف رانندگی، جراحی یا بیماری شدید ممکن است منجر به ریزش مو شوند. مو، چرخه زندگی برنامه ریزی شده ای دارد. مرحله رشد کردن، مرحله استراحت و مرحله ریخته شدن. شرایط جسمی می تواند موجب بروز شوک در چرخه رشد طبیعی مو شود و در ادامه موها از دست بروند. میزان ریزش مو معمولا سه تا شش ماه بعد از تروما زیاد و قابل توجه است.

تأثیرات بارداری

بارداری یکی از نمونه های شوک جسمی به شمار می رود که می تواند منجر به ریزش مو شود. علت این امر، تغییرات به وجود آمده در سطح هورمون ها است. نکته جالب این است که ریزش موی مرتبط با بارداری اغلب بعد از زایمان مشاهده می شود. توجه به این نکته نیز الزامی است که بارداری در هر شخص مختص خود او است و ممکن است تجربه های هر فردی با دیگری متفاوت باشد. به همین علت ممکن است که تنها در تعداد اندکی از افراد، عدم تعادل هورمونی دوره بارداری منجر به ریزش مو شود.

مصرف بیش از حد ویتامین A

تحقیقات نشان می دهد مصرف بیش از حد مکمل ها یا داروهای دارای ویتامینA می تواند منجر به ریزش مو شود. ممکن است با مصرف مکمل ها، ویتامین آ بیش از میزان مجاز وارد بدن شود. قطع یک باره مصرف این ویتامین ها یا کاهش بیش از حد آن می تواند بدن را دچار آسیب دیدگی کند.

کمبود پروتئین در رژیم غذایی

با مصرف گوشت و تخم مرغ به میزان زیاد می توان پروتئین دریافت کرد، اما امکان رسیدن پروتئین از مجموعه غذاهای دیگر مانند برخی حبوبات نیز وجود دارد. اما در صورت عدم دریافت مقدار کافی از پروتئین در رژیم غذایی، چرخه رشد طبیعی مو با اختلال مواجه می شود که در نهایت می تواند به عنوان یکی از علل ریزش مو محسوب می شود. این رویداد ممکن است حدود دو تا سه ماه بعد از افت پروتئین در بدن ایجاد شود.

طاسی با الگوی مردانه و زنانه

گاهی اوقات طاسی الگوی مردانه و زنانه و ژنتیک می تواند به عنوان علت ریزش مو مورد توجه قرار گیرد. نوع ریزش مو در طاسی با الگوی مردانه به علت ترکیب علت هایی مانند عوامل ژنتیکی و هورمون های جنسی مردانه رخ می دهد. در طاسی الگوی زنانه، ژنتیک تاثیر بیشتری دارد.

تغییرات هورمونی

عدم تعادل در سطح هورمون ها یکی از دلایل و علل ریزش مو محسوب می شود. دلایل مختلفی می توانند سطح هورمون ها در خانم ها را تغییر دهند.

تغییرات هورمونی منجر به فعالیت گیرنده های آندروژن (هورمون مردانه) در پوست سر می شوند. فولیکول های مو کوچک می شوند و موهای بیشتری از دست می روند.

کم خونی ناشی از فقر آهن

یکی از مشکلات شایع در جامعه که منجر به ریزش مو نیز می شوند، کم خونی است. در رژیم غذایی باید میزان کافی آهن وجود داشته باشد.

یکی از شایع ترین انواع کم خونی، فقر آهن است. در صورت نرسیدن آهن به بدن، توانایی ساخت هموگلوبین نیز از بدن گرفته می شود و دیگر قادر به ساخت هموگلوبین نخواهد بود. هموگلوبین می تواند برای رشد و ترمیم سلول های مختلف در بدن، نقش اکسیژن رسانی را ایفا کند. با محدود شدن اکسیژن رسانی و خون رسانی به پوست سر، در رشد موها اختلال ایجاد می شود و ضعیف شدن آنها ریزش را به دنبال خواهد داشت.

کمبود آهن تاثیر قابل توجهی در خونرسانی و ضعف موها دارد و علاوه بر این می تواند طاسی الگوی مردانه و زنانه را تشدید کند. گرچه تنها آزمایش است که می تواند تشخیص قطعی را انجام دهد؛ اما در صورت مشاهده نقاط قهوه ای رنگ روی پوست سر و مواجهه با مواردی مانند خواب آلودگی، خستگی و سرگیجه، احتمال ابتلا به فقر آهن بالا است.

کم کاری تیروئید

تیروئید یک غده کوچک در گردن است که بر سلامت کلی بدن تاثیر فراوانی می گذارد. این غده توانایی تولید یک ماده هورمونی به نام TH را دارد که عهده دار وظایفی مانند تنظیم سوخت و ساز بدن، دما، ضربان قلب، خلق و خو و غیره است. تیروئید کم تحرک که تولید TH را به اندازه کافی انجام نمی دهد، می تواند زمینه ساز بروز مشکلاتی برای سلامتی باشد. در حقیقت یکی از اصلی ترین دلایل ریزش مو را می توان کم کاری تیروئید مطرح کرد. نشانه هایی نیز وجود دارند که در شناخت این اختلال کم کننده هستند که عبارتند از: خشکی شدید پوست سر، افسردگی، بی اشتهایی شدید و بزرگ شدن این غده در گلو.

کمبود ویتامین B

گاهی اوقات دلایل و علل ریزش مو پیچیده نیست. عدم دریافت کافی ویتامین ب یکی از همین دلایل است که شاید باور نکردنی باشد.

ویتامین ب یکی از ترکیب های محلول در آب محسوب می شود که دارای انواع بسیار مختلفی است. این ویتامین اغلب در مواد غذایی پروتئینی نیز یافت می شود. هویج، گوشت قرمز، تخم مرغ و سویا دارای میزان زیادی ویتامین ب هستند. به علت استفاده اکثر افراد از این گونه مواد غذایی، کمبود ویتامین ب یک مشکل کمیاب است. کمبود انواع آن به خصوص ویتامین ب 12 می تواند اختلالاتی را در عملکرد صحیح بدن به وجود آورد. حالت تهوع، بی اشتهایی عصبی و مشکلات گوارشی از نشانه های کمبود ویتامین ب 12 است.

علت ریزش مو مربوط به کمبود ویتامین ب 12 خواهد بود. این ماده در تولید DNA و گلبول های قرمز خون کمک کننده است و می تواند با پشتیبانی از سیستم ایمنی بدن، بدن را ترغیب به عملکرد عصبی سالم و رشد مو کند.

بیماری لوپوس

یکی از معروف ترین بیماری های ایجاد کننده ریزش مو، لوپوس است که یک بیماری خود ایمنی مزمن به شمار می رود. طی این بیماری به علت نوعی اختلال، حمله سیستم ایمنی بدنی به سلول های سالم خود رخ می دهد. سلول های پوستی و فولیکول های سالم مو یکی از مقاصد این حمله هستند. در صورت ابتلای فردی به لوپوس، می توان علت ریزش موی وی را به این اختلال مرتبط دانست.

از نشانه های شناخته شده این اختلال تب دائمی، خستگی و بی حوصلگی است. این بیماری، شیوع 15 درصدی دارد و اغلب به طور ژنتیکی است. تشخیص زودهنگام و اقدامات پزشکی لازم به منظور درمان را می توان تنها راه تشخیص این بیماری دانست.

استرس و افسردگی

استرس همواره کم و بیش در محیط کاری و زندگی احساس می شود. استرس علاوه بر عوارض برای بدن می تواند زمینه ساز ریزش مو نیز بشود. افراد در موقعیت های استرس زا رفتارهای متفاوتی را نشان می دهند که کشیدن موهای سر و بازی با آنها را می توان یکی از این رفتارها دانست و در نهایت به صورت تدریجی منجر به ریزش مو خواهند شد. همچنین در شرایط استرس زا، رفتاری عصبی دارند یا دچار شوک می شوند که شوک می تواند سبب ایجاد اختلال در عملکرد صحیح ارگان های بدن بشود و از دست دادن مو یکی از این اختلالات است.

برخی دیگر از دلایل و علل ریزش مو عبارتند از:

• کاهش شدید وزن
• تأثیرات مستقیم شیمی درمانی
• آلوپسی آره ئاتا
• سندرم تخمدان پلی کیستیک
• مصرف برخی داروها
• استایل آرایشی نادرست موها
• کم شدن آب بدن
• مصرف دخانیات به خصوص سیگار
• مصرف الکل

کلام آخر

این مقاله به معرفی و توضیح در مورد تعدادی از دلایل و علل ریزش مو پرداخته است. در پایان می توان گفت که بهتر است برای تشخیص علت و درمان ریزش مو به دکتر بیماری های پوستی و سایر مناطق مراجعه کرد و به مشاوره با دکتر مو پرداخت.

تیم دکتر با من از این قابلیت برخوردار است که خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان را به آنها ارائه دهد که این خدمات در برگیرنده مشاوره پزشکی و فروش محصولات پزشکی است. به عبارت بهتر دکتر با من پلی است که می تواند بین پزشکان و مراجعه کنندگان ارتباط برقرار کند. این مجموعه می تواند دسترسی به خدمات پزشکی مورد نیاز متقاضیان را آسان تر کند.

علت و درمان موی چرب: موی چرب یک مشکل شایع در بسیاری از افراد است که می‌تواند به شکل و ظاهر موها آسیب بزند و موجب عدم ااعتماد به نفس در افراد شود. در این مقاله، به بررسی علل و درمان موی چرب خواهیم پرداخت. همچنین، راهکارهایی را ارائه خواهیم داد تا موی خود را در وضعیت بهتری نگه دارید و از این مشکل جلوگیری کنید.

موی چرب چیست؟

به موهایی اشاره دارد که به طور زیاد چربی توسط پوست سر تولید می‌کنند. این موها به دلیل وجود زیاد چربی دارای ظاهری براق و چرب هستند. این ویژگی موها می‌تواند به نظر برسد که مدت کوتاهی پس از شستشو دوباره چرب شده‌اند. موی چرب ممکن است با مشکلاتی همچون لکه‌های چربی در موها و سردردهای مرتبط با آن همراه باشد. افراد با موی چرب باید مراقبت و شستشوی مناسبی از موهای خود داشته باشند تا از افزایش زیاد چربی جلوگیری کنند و موهای خود را در وضعیت بهتری نگه دارند.

 

تاریخچه

موی چرب یک مشکل مرتبط با موها و پوست سر است که تاریخچه‌ای تازه ندارد و از زمان‌های گذشته تاکنون وجود داشته است. در زیر تاریخچه موی چرب را به طور خلاصه بررسی خواهیم کرد:

سال‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰: در این دهه‌ها، شرکت‌های تولید محصولات مراقبت از مو شروع به تبلیغ محصولات ضد چربی برای مقابله با موی چرب کردند. این محصولات شامپوها و روغن‌های مو را به شکلی تغییر دادند که بتوانند چربی مو را کاهش دهند.

مدرنیته: امروزه، با پیشرفت تکنولوژی و علمی، محصولات متعددی برای مراقبت از موی چرب وجود دارد. این محصولات شامپوها، کرم‌ها، و مواد طبیعی مخصوص موی چرب را شامل می‌شوند.

علائم موی چرب چیست؟

1. ظاهر موها: یکی از علائم اصلی، ظاهر موها به صورت براق و چرب است. موها در مقابل چربی پوست سر بسیار زیاده‌رو هستند و به سرعت چرب می‌شوند.
2. لکه‌های چربی: پوست سر ممکن است دارای لکه‌های چربی باشد که در اثر تراکم بیش از حد چربی تولید شده در این مناطق ایجاد می‌شوند.
3. خارش و التهاب: افراد با موی چرب ممکن است از خارش و التهاب پوست سر رنج ببرند. این التهابات می‌توانند باعث ایجاد مشکلاتی همچون ترشحات زرد رنگ در پوست سر شوند.
4. بوی ناخوشایند: موی چرب ممکن است باعث تولید بوی ناخوشایند در موها و پوست سر شود که معمولاً به عدم تطابق باکتری‌های پوستی مرتبط است.

این علائم معمولاً به مرور زمان تشدید می‌شوند و اگر شما یکی یا چند علامت از موی چرب دارید، بهتر است با متخصص پوست و مو مشاوره داشته باشید تا راه‌های مناسبی برای مدیریت و درمان به شما پیشنهاد شود.

چه عواملی باعث چرب شدن موها می شود؟

1. عوامل ژنتیک: ژنتیک نقش مهمی در نوع موی هر فرد ایفا می‌کند. اگر والدین یا اجداد شما موی چرب داشته‌اند، احتمالاً شما هم به این مشکل دچار خواهید شد.
2. تولید بیش از حد چربی توسط پوست سر: یکی از عوامل اصلی موی چرب، تولید زیاد چربی توسط پوست سر است. این موضوع ممکن است به عوامل مختلفی از جمله نژاد، سن، و شرایط محیطی بستگی داشته باشد.
3. استفاده از محصولات مراقبت از مو: استفاده نادرست یا بیش از حد از محصولات مراقبت از مو، مانند شامپوها و روغن‌های مو، می‌تواند باعث افزایش تولید چربی در پوست سر شود.
4. محیط و آلودگی: مواجهه با آلودگی هوا و محیط زیست غیرسالم نیز می‌تواند به موی چرب منجر شود.
5. تغذیه نامناسب: تغذیه نامناسب و مصرف زیاد غذاهای چرب و نمکی ممکن است به تولید بیش از حد چربی توسط پوست سر کمک کند.
6. عوامل روانی: استرس و فشار نیز می‌توانند به چرب شدن موها مشارکت داشته باشند. تغییرات هورمونی ناشی از استرس ممکن است به تغییر در تولید چربی پوست سر منجر شوند.

علت چربی مو در زنان چیست؟

اصولا تغییرات هورمونی می تواند باعث افزایش چربی پوست سر شود، به همین دلیل زنان در دوران بلوغ، بارداری، یائسگی و در زمان مصرف داروهای ضد بارداری ممکن است چربی موی سر را تجربه کنند. چربی موی سر به دلیل تغییرات هورمونی امری اجتناب ناپذیر است و پس از گذشت مدت زمانی از بین خواهد رفت.

علت چربی مو در مردان چیست؟

یکی از دلایل چربی مو، را افزایش سن به خصوص در آقایان است. چرا که در آقایانی که سن آنها بیش از 50 سال است؛ هورمون DHT ترشح می شود. این هورمون باعث کوچک شدن فولیکول های مو و در نتیجه چرب شدن پوست سر می شود.البته افزایش ترشح چربی توسط غدد مختلف در سنین بلوغ نیز افزایش پیدا می کند؛ چرا که با رسیدن به سن بلوغ اندازه غدد چربی پوست بزرگ تر شده و در نتیجه مقدار ترشح چربی آن نیز افزایش پیدا می کند.بنابراین علت موهای چرب در زنان و مردان می تواند مربوط به تغییرات هورمونی در اثر افزایش سن، دوران بلوغ باشد.

راه های درمان موی چرب

برای درمان موی چرب، می‌توانید از راهکارهای مختلفی استفاده کنید. در زیر به برخی از روش‌های موثر اشاره خواهیم کرد:

• استفاده از شامپو مناسب: انتخاب شامپو‌های ضد چربی و مخصوص موهای چرب می‌تواند به تنظیم تولید چربی توسط پوست سر کمک کند. از شامپوهای حاوی مواد طبیعی نظیر عصاره‌های گیاهی نیز می‌توانید استفاده کنید.
• شستشو به دقت: موی چرب به شستشو مکرر نیاز دارد. اما از شستشوی زیاد هم پرهیز کنید، زیرا این اقدام می‌تواند پوست سر را خشک کند و موجب افزایش تولید چربی شود. موها را با آب گرم و شامپو به دقت بشویید.
• انتخاب محصولات مراقبتی مناسب: از محصولات مراقبتی متناسب با نوع موی خود استفاده کنید. محصولات حاوی ترکیبات ضد باکتری و آنتی‌اکسیدانی می‌توانند به کنترل موی چرب کمک کنند.
• تغذیه سالم: تغذیه مناسب باعث بهبود وضعیت موها و پوست می‌شود. مصرف میوه‌ها و سبزیجات، کاهش مصرف غذاهای چرب و نمکی، و مصرف آب به میزان کافی می‌توانند به موی چرب کمک کنند.
• مصرف ویتامین‌ها و مکمل‌ها: ویتامین‌هایی مانند ویتامین A و اسید فولیک ممکن است به بهبود وضعیت موها کمک کنند. قبل از مصرف هر گونه مکمل یا ویتامین، بهتر است با پزشک مشوره کنید.
• مراجعه به متخصص پوست و مو: اگر مشکل شما به شدت ادامه دارد و قابل کنترل نیست، بهتر است به متخصص پوست و مو مراجعه کرده و مشاوره دقیق‌تری دریافت کنید. او می‌تواند راهکارهای درمانی مناسب را به شما پیشنهاد دهد.

توجه به مراقبت‌های منظم و مصرف محصولات مناسب می‌تواند به مدیریت و کاهش موی چرب کمک کند.

 

درمان خانگی برای موهای چرب

درمان خانگی می‌تواند به مدیریت موی چرب کمک کند. در زیر به برخی از روش‌های درمان خانگی اشاره خواهیم کرد:

• استفاده از شامپو طبیعی: از شامپوهای حاوی مواد طبیعی نظیر عصاره‌های گیاهی مثل آلوئه‌ورا، چای سبز یا زنجبیل استفاده کنید. این مواد معمولاً دارای خواص ضد چربی و ضد باکتری هستند.
• استفاده از شامپو خنک کننده: شامپوهای حاوی مواد خنک کننده نظیر منتول می‌توانند پوست سر را خنک کنند و تولید چربی را کاهش دهند.
• شستشو با آب خنک: موها را با آب خنک شستشو دهید. آب گرم ممکن است باعث افزایش تولید چربی شود، در حالی که آب خنک به تنظیم چربی پوست سر کمک می‌کند.
• تغذیه سالم: تغذیه متناسب و مصرف میوه‌ها و سبزیجات به تنظیم تولید چربی پوست سر کمک می‌کند. از مصرف غذاهای چرب و نمکی پرهیز کنید.
• استفاده از خاک رس: خاک رس را با آب مخلوط کرده و به عنوان یک ماسک بر روی پوست سر بگذارید. سپس با آب گرم شستشو دهید. این کار می‌تواند اضافه چربی را جذب کند.
• استفاده از ماسک موی چای سبز: چای سبز یک ماسک مو خانگی است که می تواند پوست سر را از هر گونه آلودگی و باکتری پاکسازی کند. چای سبز همچنین حاوی کافئین، اسیدهای آمینه و پانتنول است که به تقویت رشد موی سر و کاهش ریزش مو کمک شایانی می کند.
• استفاده از ماسک موی سفیده تخم مرغ و آبلیمو: لیمو به دلیل اینکه حاوی اسید سیتریک است یک ماسک بسیار مفید برای موهای چرب است. لیمو باعث متعادل نگه داشتن ph طبیعی پوست سر و کنترل تولید چربی می شود. پروتئین موجود در سفیده تخم مرغ نیز می تواند به رشد سریع مو و کاهش ریزش مو کمک کند.
• استفاده از گل سرخ: گل سرخ دارای خواص ضد باکتری و تنظیم کننده چربی است. از شامپوها و محصولات حاوی عصاره گل سرخ استفاده کنید.

یکی از بهترین ماسک‌های مخصوص موهای چرب، می‌تواند با استفاده از گل سرخ باشد. این گل طبیعی دارای خواص ضد باکتری و تنظیم‌کننده چربی است. برای تهیه این ماسک، مراحل زیر را دنبال کنید:

مواد مورد نیاز:

• گل سرخ دو قاشق غذاخوری از عصاره آبی گل سرخ
• یک قاشق غذاخوری از عصاره گیاهان خنک کننده مانند گلاب یا آب گل چاشنی
• یک قاشق غذاخوری از عصاره آلوئه‌ورا (اختیاری)

• چند قطره عصاره روغن درخت چای (اختیاری)

مراحل تهیه:

1. در یک کاسه کوچک، گل سرخ (روز خوشی)، عصاره گیاهان خنک کننده، و اختیاری عصاره آلوئه‌ورا و عصاره روغن درخت چای را با هم مخلوط کنید. اگر نیاز به ضخیم‌تر شدن مخلوط دارید، می‌توانید بیشتر عصاره گیاهان خنک کننده اضافه کنید.
2. مخلوط را به دقت بر روی پوست سر و موهای تمیز خود بمالید.
3. ماساژ خفیفی به پوست سر بدهید تا مخلوط به خوبی جا بیفتد.
4. ماسک را حداقل ۲۰ تا ۳۰ دقیقه روی سر بگذارید تا مواد فعال در عمق پوست جذب شوند.
5. سپس موهای خود را با آب گرم و شامپو خنک کننده بشویید.
6. این مراقبت را یک یا دو بار در هفته تکرار کنید.

توجه داشته باشید که اثرات درمان‌های خانگی ممکن است به شدت از فرد به فرد متغیر باشد. اگر مشکل موی شما به شدت ادامه دارد یا تنظیم نمی‌شود، بهتر است به دکتر پوست و مو مراجعه کنید.

مزایای موهای چرب

موی چرب نه تنها مشکلاتی را به همراه دارد، بلکه مزایای خاصی نیز دارد. در زیر به برخی از مزایای آن اشاره خواهیم کرد:

مراقبت آسانتر: موی چرب معمولاً نسبت به موهای خشک، آسان‌تر در مراقبت و مدیریت است. از شامپوها و محصولات مراقبتی مناسب استفاده کردن برای تنظیم چربی و تمیز کردن پوست سر اغلب به سادگی انجام می‌شود.

براقیت و جلب توجه: موی چرب معمولاً بسیار براق است و به چشم می‌آید. این می‌تواند به دلیل جذابیت و زیبایی افراد کمک کند.

حفاظت از پوست سر: چربی موها می‌تواند به پوست سر کمک کند تا رطوبت حفظ شود و از خشکی و ترشحات زیاد جلوگیری کند. این می‌تواند به سلامت پوست سر کمک کند.

حفاظت از موها: چربی موها به عنوان یک نوع محافظتی عمل می‌کند و می‌تواند از موها در مقابل عوامل محیطی مثل آفتاب و گرما محافظت کند.

پیشگیری از شکنندگی موها: موی چرب معمولاً کمتر شکننده است و از شکنندگی موها جلوگیری می‌کند.

 

معایب موهای چرب

ترشح بیش از حد چربی موهای سر معضلاتی را به همراه دارد که از جمله معایب موهای چرب عبارتند از:

ریزش مو: یکی از معایب آن؛ افزایش میزان ریزش مو است. با افزایش ترشح چربی در پوست سر، آلودگی ها بیش از پیش جذب موها می شوند و باعث بسته شدن منافذ باز پوست سر می شوند. همین موضوع باعث می شود که مواد معدنی کافی برای رشد موها تامین نشود و شاهد ریزش مو شویم.

شوره: بسیاری بر این باور هستند که دلیل شوره سر؛ خشک شدن پوست سر است. در حالی که این تصور کاملا اشتباه است! چرا که شوره سر زمانی اتفاق می افتد که آلودگی ها توسط پوست سر جذب می شوند و باعث بسته شدن منافذ باز پوست سر می شود که همین اتفاق باعث ایجاد شوره در سر می شود.

چسبندگی موها: چرب شدن پوست سر می تواند باعث چربی موها نیز شود؛ و همچنین باعث چسبندگی دسته های مو به یکدیگر و از بین رفتن حالت موها می شود.

نتیجه

در این مقاله سعی کردیم ابتدا شما را با علت موی چرب که شامل استرس، عوامل محیطی، ژنتیک، بیماری های پوستی، تغییرات هورمونی و … است آشنا کنیم. چنانچه هر گونه سوالی در زمینه دلیل چربی موهای سر و روش های درمان آن دارید می توانید از پزشکان متخصص دکتر با من کمک بگیرید.

دکتر با من به عنوان یک مرجع تخصصی شناخت مو و درمان انواع مشکلات مو اعم از خشکی، چربی و ریزش موها و … در خدمت شما عزیزان است.

پرسش‌های متداول

آیا می‌توانم از هر نوع شامپو استفاده کنم؟

بله، اما برای بهترین نتیجه، از شامپوهای مخصوص موهای چرب استفاده کنید.

آیا مصرف ویتامین‌ها به موی چرب کمک می‌کند؟

بله، ویتامین‌هایی مانند ویتامین A و اسید فولیک می‌توانند به بهبود وضعیت موها کمک کنند.

آیا مصرف غذاهای چرب موجب موی چرب می‌شود؟

بله، مصرف زیاد غذاهای چرب می‌تواند تولید چربی در پوست سر را افزایش دهد.

چگونه می‌توانم موهای چربم را در طول روز تازه نگه دارم؟

شامپو خشک یک راه حل سریع برای جذب چربی اضافی می‌باشد. با اسپری کردن شامپو خشک روی موها، چربی را جذب کنید و سپس با دستمال یا کاغذ به دقت آن را پاک کنید.

آیا موی چرب منجر به ریزش مو می‌شود؟

موی چرب به طور مستقیم ریزش مو را تسریع نمی‌کند، اما اگر پوست سر دچار التهاب شود، ممکن است به ریزش مو منجر شود.

منابع

مقاله علمی در PubMed:

عنوان: “Evaluation and Management of the Oily Hair Patient”

نویسندگان: Borda LJ, Perper M, Keri JE.

منتشر شده در: Journal of Clinical and Aesthetic Dermatology, سال 2018.

(https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6164312/)

مقاله علمی در Wiley Online Library:

عنوان: “Management of oily hair: A comprehensive review”

نویسندگان: Hu R, Sun SY, Lee YC, Wu YH, Tu HJ, Chang YC, Lee WR.

منتشر شده در: International Journal of Cosmetic Science, سال 2017.

(https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/ics.12388)

مقاله علمی در ScienceDirect:

عنوان: “Management of Scalp Seborrheic Dermatitis: A Primer”

نویسندگان: Elewski BE.

منتشر شده در: Journal of Drugs in Dermatology, سال 2018.

(https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1545961618325646)

مقاله علمی در ResearchGate:

عنوان: “Hair and Scalp Disorders: Common Presenting Symptoms, Differential Diagnosis, and Treatment”

نویسندگان: Park KY, Kim DH, Kim HK, Kim MG, Na SY.

منتشر شده در: Journal of Clinical Medicine, سال 2019.

(https://www.researchgate.net/publication/336524854_Hair_and_Scalp_Disorders_Common_Presenting_Symptoms_Differential_Diagnosis_and_Treatment)

ریزش مو در زنان: زیبایی موهای سالم و ضخیم برای هر زنی اهمیت دارد. اما ریزش مو مشکلی است که ممکن است همه زنان با آن روبرو شوند. در این مقاله، به علل ریزش مو در زنان و راه های درمان آن خواهیم پرداخت.

تاریخچه

ریزش مو یک مشکل پوستی که تاریخچه طولانی‌ای دارد و از زمان‌های قدیم مورد توجه بوده است. در ادامه، تاریخچه ریزش مو و کشف آن را بررسی می‌کنیم:

• تاریخ باستان

ریزش مو از زمان باستان به عنوان یک مشکل پوستی شناخته می‌شد. انسان‌های باستان به دنبال راه‌هایی برای پیشگیری از ریزش مو و تقویت موها می‌گشتند.

• قرن‌های وسطی

در دوره قرون وسطی، برخی از درمان‌های سنتی برای ریزش مو وجود داشت. از جمله روش‌های اتخاذ شده در آن زمان می‌توان به استفاده از تخم مرغ و مخلوط‌های گیاهی اشاره کرد.

• قرن نوزدهم و بیستم

در این دوره، علم پوست‌پزشکی و داروسازی پیشرفت کرد و داروها و روش‌های مختلفی برای درمان ریزش مو معرفی شد. اولین شامپوها و محصولات مویی تجاری ظاهر شدند.

 

کشف و اهمیت:

• قرن بیستم

تحقیقات علمی در زمینه ریزش مو و توسعه روش‌های جدید برای درمان آن به شدت افزایش یافت. متخصصان پوست و داروسازی به دنبال داروها و روش‌های موثرتر برای مقابله با این مشکل بودند.

• اهمیت اقتصادی

با پیشرفت علم و فناوری، صنعت محصولات مویی و درمانی برای ریزش مو به یک صنعت پرسود تبدیل شد. میلیون‌ها نفر به دنبال راه‌هایی برای بهبود وضعیت موهای خود و جلوگیری از ریزش آنها می‌گردند. این اهمیت اقتصادی انگیزه برای تحقیقات و توسعه در این زمینه را افزایش داده است.

در حال حاضر، تحقیقات مداوم در زمینه ریزش مو انجام می‌شود و داروها و روش‌های جدیدی برای درمان این مشکل به بازار معرفی می‌شوند. اهمیت این موضوع از زمان‌های باستان تا به امروز باقی مانده و افراد به دنبال راه‌هایی برای داشتن موهای سالم و زیبا می‌باشند.

 

آمارجهانی

• 50 درصد از زنان در طول زندگی خود ریزش مو را تجربه می کنند
• 2 تا 3 درصد از زنان 30 سال،10 درصد از زنان 50 سال، 30 درصد از زنان 70 سال تحت تأثیر ریزش موی زنانه قرار دارند
• 50 درصد از زنان از 50 سالگی شروع به ریزش موهای خود می کنند
• 29 درصد از زنان مبتلا به ریزش مو دو علامت افسردگی را گزارش کردند
• زنانی که سطح استرس بالایی دارند 11 برابر بیشتر در معرض ریزش مو هستند
• 50 درصد از زنان پس از یائسگی ریزش مو را تجربه می کنند

آکادمی پوست آمریکا بیان می کند که هر فرد به طور متوسط بیش از 100000 تار مو تنها روی پوست سر خود دارد – یعنی از دست دادن بین 50 تا 100 تار مو در روز جای نگرانی ندارد. با در نظر گرفتن این موضوع، این میزان ریزش موی منظم بخشی از یک چرخه طبیعی مو است و به احتمال زیاد منجر به ایجاد لکه های طاسی روی پوست سر یا سایر نواحی بدن نمی شود. اما، اگر زنی متوجه تغییرات قابل توجهی در سرعت رشد موهای خود شود یا متوجه نازک شدن یا طاسی شدید شود، ممکن است شکل متفاوت و عمیق تری از ریزش مو را تجربه کند.

 

ریزش موی زنانه چیست ؟

ریزش موی زنانه یک مشکل معمول در زنان است که به معنای از دست دادن موهای سر به صورت نامعمول و بیش از حد معمول می‌باشد. این مشکل ممکن است در هر سنی رخ دهد و معمولاً با کاهش تعداد و ضعف موهای سر همراه است. ریزش مو می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله ژنتیک، تغذیه نامناسب، استرس، تغییرات هورمونی و بیماری‌های پایه ایجاد شود. برای مقابله با این مشکل، باید علت اصلی را تشخیص داده و راه‌های مناسبی برای پیشگیری و درمان انتخاب کرد.

 

علائم ریزش مو در زنان

علائم ریزش مو در زنان می‌توانند متنوع باشند و بستگی به علت اصلی و شدت ریزش مو داشته باشند. در زیر به برخی از علائم ریزش مو در زنان اشاره می‌شود:

کاهش ضخامت موها: یکی از علائم رایج ریزش مو در زنان کاهش ضخامت موهاست. موها به طور تدریجی نازک‌تر می‌شوند و به نظر می‌آید که موهای زیادی در هر بخش از پوست سر وجود ندارد.

ریزش مو در مناطق مختلف: ریزش مو ممکن است در مناطق مختلف سر اتفاق بیافتد. این ممکن است شامل مناطق پیشانی، بالای سر، یا خط مویی باشد.

تغییر رنگ پوست سر: ریزش مو می‌تواند منجر به تغییر رنگ پوست سر در مناطقی که موها ریزش کرده‌اند، شود. پوست سر ممکن است شفاف‌تر و حساس‌تر به نور و آفتاب باشد.

التهاب پوست سر: ریزش مو می‌تواند منجر به التهاب پوست سر شود. این ممکن است با خارش و تحریک پوست سر همراه باشد.

خشکی پوست سر: پوست سر ممکن است در نتیجه ریزش مو خشک شود، که منجر به خارش پوست سر می‌شود.

توجه داشته باشید که علائم ریزش مو در زنان می‌توانند با توجه به علل و شدت متغیر باشند. اگر شما یا کسی که می‌شناسید علائم ریزش مو دارید، توصیه می‌شود به پزشک متخصص پوست مراجعه کرده و دلایل و روش‌های درمان مشخص را مطالعه نمایید.

 

چه زنانی بیشتر دچار ریزش مو می شوند؟

زنان بیشتر در معرض ریزش مو می‌شوند اگر:

1. عوامل ژنتیکی: ژنتیک یکی از مهم‌ترین عوامل در ریزش مو در زنان است. اگر تاریخچه خانوادگی شامل ریزش مو باشد، احتمالاً شما نیز با این مشکل روبه رو می شوید.
2. تغذیه نامناسب: تغذیه نامناسب و کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به ضعف موها و ریزش آنها منجر شود. کمبود پروتئین، آهن، ویتامین D و سایر مواد غذایی می‌تواند مشکلات ریزش مو را تشدید کند.
3. تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی مانند بارداری، یائسگی و سایر دوره‌های هورمونی می‌توانند به ریزش مو در زنان منجر شوند.
4. استرس و اضطراب: استرس مزمن و اضطراب می‌توانند سیستم عصبی را تحریک کنند و به تغییرات هورمونی منجر شوند، که به ریزش مو ارتباط دارند.
5. بیماری‌های پایه: برخی بیماری‌های پایه مانند بیماری‌های تیروئید و دیابت می‌توانند به ریزش مو در زنان مرتبط باشند.
6. تغییرات سنی: با پیشروی سن، موها ممکن است ضعیف‌تر شوند و ریزش آنها افزایش یابد.
7. عدم مراقبت مناسب از موها: عدم مراقبت مناسب از موها می‌تواند به آسیب موها و ریزش آنها منجر شود.
8. استفاده از داروهای مشخص: برخی داروها ممکن است عارضه جانبی ریزش مو داشته باشند.

تأثیر هر یک از این عوامل بر ریزش مو ممکن است متغیر باشد و برای هر فرد متفاوت باشد. برای پیشگیری یا درمان ریزش مو، مهم است که عامل اصلی آن در هر فرد تشخیص داده شود و راهکارهای مناسب اتخاذ شود.

 

روش‌های مقابله با ریزش مو در زنان

ریزش مو در زنان ممکن است به دلایل مختلفی از جمله ژنتیک، تغذیه، تغییرات هورمونی و شرایط مختلف اتفاق بیافتد. برای مقابله با ریزش مو در زنان، می‌توانید از روش‌های مختلفی استفاده کنید. در زیر به برخی از روش‌های معمول مقابله با ریزش مو در زنان اشاره می‌شود:

• تغذیه صحیح: تغذیه صحیح با مصرف مواد غذایی حاوی پروتئین، ویتامین‌ها (مانند ویتامین A، C و E) و مواد معدنی (مانند آهن و روی) می‌تواند به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک کند. مصرف مواد غذایی مانند ماهی، تخم مرغ، مغزها و میوه‌ها و سبزیجات تازه تر و معدنی می‌تواند مفید باشد.
• استفاده از شامپوها و محصولات مویی متناسب: انتخاب شامپوها و محصولات مویی حاوی مواد تقویت‌کننده و آنتی‌اکسیدان‌ها می‌تواند به تقویت موها کمک کند.
• استفاده از مکمل‌های مویی: مکمل‌های مویی حاوی مواد غذایی مانند بیوتین، آهن، روی و کلاژن می‌توانند به تقویت موها و پیشگیری از ریزش کمک کنند. اما قبل از مصرف هر مکمل مویی، مشاوره پزشکی حیاتی است.
• مدیریت استرس: استرس می‌تواند به ریزش مو مرتبط باشد. تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن و یوگا می‌توانند به کاهش استرس و جلوگیری از ریزش مو کمک کنند.
• مشاوره با متخصص پوست: اگر با مشکل ریزش مو مواجه هستید، بهترین کار این است که به متخصص پوست و مو مراجعه کنید. او می‌تواند علت ریزش مو شما را تشخیص دهد و راهکارهای مناسب را پیشنهاد دهد.

درمان ریزش موی زنانه

روش‌های درمان ریزش مو متنوع هستند و بستگی به علت اصلی ریزش مو و شدت آن دارند. در زیر به برخی از روش‌های معمول درمان ریزش مو اشاره می‌شود:

لیزرتراپی: از لیزرهای پایین توان برای تحریک جریان خون به فولیکول‌های مو استفاده می‌شود. این تراپی می‌تواند به تقویت موها کمک کند.

مزوتراپی: یکی از کاربردهای مزوتراپی؛ برای درمان ریزش مو است که کاملا بدون درد است و عوارض خاصی ندارد. این کار بایستی حتما توسط دکتر مو صورت بگیرد و بهتر است که از مراجعه به افراد غیرمتخصص جلوگیری نمایید. این کار با استفاده از سرنگ های بسیار ریز انجام می شود و قبل از آن حتما بی حسی برای شما زده می شود. و با توجه به تجویز پزشک بایستی که روند درمان را سرموقع انجام دهید.

پی آر پی: در روش PRP درمانی متخصص پوست و مو، مقدار اندکی از خون خود بیمار را برای آماده سازی و جدا کردن پلاکت ها در سانترفیوژ قرار می دهد و سپس پلاسمای سرشار از پلاکت را به مناطقی از سر که دچار طاسی شده اند تزریق می کند. این روش با تحریک پوست سر و فولیکول های مو باعث رشد مجدد موها و درمان ریزش مو می شود.

درمان هورمونی: اگر ریزش مو به تغییرات هورمونی مرتبط با بارداری یا یائسگی مرتبط است، درمان هورمونی می‌تواند به کنترل تغییرات هورمونی و ریزش مو کمک کند. این درمان‌ها باید توسط پزشک تجویز شوند.

استفاده از روش‌های طب سنتی: برخی از سیستم‌های طب سنتی مانند طب سوزنی یا طب گیاهی برای درمان ریزش مو مورد استفاده قرار می‌گیرند. این روش‌ها ممکن است در برخی موارد مفید باشند، اما باید با توصیه متخصص انجام شوند.

 

تغذیه صحیح چگونه می‌تواند از ریزش مو جلوگیری کند؟

تغذیه صحیح می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از ریزش مو ایفا کند. در ادامه به تأثیر تغذیه در پیشگیری از ریزش مو اشاره می‌شود:

مصرف پروتئین: پروتئین یکی از عوامل مهم در سلامتی موهاست. اطمینان حاصل کنید که رژیم غذایی شما حاوی مقدار کافی پروتئین از منابعی مانند گوشت، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات و مغزها باشد.

مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی: ویتامین‌ها مانند ویتامین A، C، D و E، همچنین مواد معدنی مانند آهن و روی، برای سلامتی موها ضروری هستند.

مصرف اسیدهای چرب: اسیدهای چرب مانند اسید چرب امگا-3 موجب تقویت موها و پیشگیری از ریزش آنها می‌شوند. ماهی چرب مانند ماهی قزل‌آلا و ماهی سردآبی منابع خوبی از این اسیدها هستند.

مصرف آهن: کمبود آهن می‌تواند به ریزش مو منجر شود. مطمئن شوید که رژیم غذایی شما حاوی منابع غنی از آهن مانند گوشت قرمز، لوبیا، اسفناج و آفتابگردان باشد.

مصرف زینک: زینک نقش مهمی در رشد موها دارد. مصرف مواد غذایی حاوی زینک مانند گندم کامل، برنج، گوشت و مرغ می‌تواند به تقویت موها کمک کند.

مصرف آب: آب مهمترین عنصر برای سلامتی موها و پوست است. مطمئن شوید که به مقدار کافی آب می‌نوشید تا رطوبت موها حفظ شوند.

کاهش مصرف مواد غذایی مضر: مصرف زیاد مواد غذایی پراکنده، قند و چربی اشباع شده می‌تواند به تغذیه نامناسب موها و پوست منجر شود. کاهش مصرف این مواد غذایی ضررآور و انتخاب مواد غذایی سالم تر می‌تواند به سلامتی موها کمک کند.

مشاوره با متخصص تغذیه: مشاوره با یک متخصص تغذیه می‌تواند به شما در انتخاب رژیم غذایی مناسب برای سلامتی موها کمک کند.

به طور کلی، تغذیه صحیح می‌تواند به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک کند. اطمینان حاصل کنید که رژیم غذایی شما متنوع و حاوی تمامی عناصر مورد نیاز برای سلامتی موها باشد.

 

رابطه استرس و ریزش مو در زنان

استرس و ریزش مو در زنان رابطه‌ای مشهود دارند. استرس می‌تواند به عنوان یکی از عوامل مهم در ریزش مو در زنان مطرح شود. این رابطه به دلیل تأثیر مستقیم استرس بر سیستم عصبی و هورمونی بدن است. چگونگی تأثیر استرس بر ریزش مو به شرح زیر است:

استرس و تغییرات هورمونی: استرس می‌تواند سیستم هورمونی بدن را تغییر دهد. افزایش هورمون‌های تنشی مانند کورتیزول می‌تواند به موها آسیب برساند. این تغییرات هورمونی می‌توانند به ریزش مو منجر شوند.

کمبود تغذیه: زمانی که زنان در استرس هستند، ممکن است تغذیه مناسبی را دریافت نکنند یا به تغذیه نامناسب بپردازند. کمبود مواد غذایی می‌تواند به ضعف موها و ریزش آنها منجر شود.

تأثیر روانی: استرس می‌تواند به تأثیرات روانی منفی منجر شود. زنانی که با استرس مواجه هستند ممکن است توجه کافی به مراقبت از موها نداشته باشند.

خوردن مو: بعضی از زنان در واقعات استرس‌زا به خوردن موی سر می‌پردازند. این عادت نه تنها به سلامتی موها ضربه می‌زند بلکه به عنوان یک شیوه‌ی مخرب برای مقابله با استرس شناخته می‌شود.

برای پیشگیری و مدیریت ریزش مو مرتبط با استرس، مهم است که به مدیریت استرس و استفاده از تکنیک‌های آرامشی مانند مدیتیشن و یوگا توجه داشته باشید. همچنین، مراجعه به یک متخصص بهداشتی و تغذیه می‌تواند در تغذیه صحیح و مدیریت استرس به شما کمک کند.

 

تاثیر عوامل هورمونی در ریزش موی زنان

تأثیر عوامل هورمونی در ریزش موی زنان بسیار مهم است و ممکن است به عنوان یکی از عوامل اصلی این مشکل مطرح شود. تغییرات هورمونی مختلف می‌توانند به ریزش مو در زنان منجر شوند. در زیر به تأثیر عوامل هورمونی بر ریزش مو در زنان اشاره می‌شود:

بارداری و پس از زایمان: تغییرات هورمونی متداولی در زمان بارداری و پس از زایمان رخ می‌دهد. افزایش هورمون‌های مانند استروژن در طول بارداری ممکن است موها را به سمت رشد تقویت کند، اما پس از زایمان، افزایش ریزش مو معمول است.

یائسگی: یائسگی یک دوره مهم در زندگی زنان است که با کاهش تولید هورمون‌های تخمدان مانند استروژن همراه است. این تغییرات هورمونی می‌توانند به ریزش مو منجر شوند.

دوره‌های هورمونی ماهانه: تغییرات هورمونی ماهانه مانند سیکل‌های پریود، بارداری و پس از زایمان ممکن است به تغییرات در رشد موها و ریزش آنها منجر شوند.

تغییرات هورمونی ناشی از بیماری‌های تیروئید: بیماری‌های تیروئید می‌توانند به تغییرات هورمونی و اختلال در رشد موها و ریزش آنها منجر شوند.

تغییرات هورمونی در دوران استرس: استرس مزمن ممکن است به تغییرات هورمونی منجر شود که به ریزش مو ارتباط دارند.

برای مدیریت ریزش موی مرتبط با تغییرات هورمونی، مشاوره با یک پزشک یا متخصص پوست و مو می‌تواند به شما کمک کند.

 

 

ارتباط بین بیماری‌های مختلف و ریزش مو

ارتباط بین بیماری‌های مختلف و ریزش مو می‌تواند متنوع باشد. برخی بیماری‌ها و شرایط پایه می‌توانند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به ریزش مو منجر شوند. در زیر به برخی از بیماری‌های مختلف و ارتباط آنها با ریزش مو اشاره می‌شود:

تخمدان‌های پلی‌کیستیک: این اختلال هورمونی می‌تواند به ریزش مو منجر شود. افزایش هورمون‌های مردانه (آندروژن‌ها) در بدن زنان باعث ضعف موهای سر و ریزش آنها می‌شود.

بیماری‌های تیروئید: بیماری‌های تیروئید مانند هیپوتیروئیدیسم (کم‌فعالیت تیروئید) و هیپرتیروئیدیسم (زیادی فعالیت تیروئید) می‌توانند به تغییرات در رشد موها و ریزش آنها منجر شوند.

بیماری‌های پوستی و اختلالات فشار خون: برخی بیماری‌های پوستی و اختلالات فشار خون نیز می‌توانند به ریزش مو در زنان منجر شوند.

بیماری‌های ایمنی: بیماری‌های ایمنی مانند بیماری لوپوس و روماتوئید آرتریتیس نیز می‌توانند به ریزش مو منجر شوند.

بیماری‌های عفونی: بیماری‌های عفونی مانند سوریا، تنگاسو و سایر عفونتها می‌توانند به ضعف موها و ریزش آنها منجر شوند.

بیماری‌های عصبی: برخی بیماری‌های عصبی می‌توانند به تغییرات در سیستم عصبی و تغییرات هورمونی منجر شوند که به ریزش مو ارتباط دارند.

بیماری‌های پایه نادر: برخی بیماری‌های پایه نادر مانند سِکلودرما و اِکزمای دوسر می‌توانند به تغییرات پوستی و مویی منجر شوند.

مدیریت ریزش موی مرتبط با بیماری‌ها نیاز به تشخیص دقیق علت اصلی دارد. در بعضی موارد، از درمان‌های موضعی نیز می‌توان استفاده کرد. بهتر است با پزشک خود در مورد علت ریزش مو و گزینه‌های درمانی مشورت کنید.

 

راهکارهای طبیعی برای مقابله با ریزش مو

برای مقابله با ریزش مو، می‌توانید از راهکارهای طبیعی و ساده استفاده کنید. این راهکارها ممکن است به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک کنند. در زیر به برخی از راهکارهای طبیعی برای مقابله با ریزش مو اشاره می‌شود:

مصرف آلوئه‌ورا: ژل آلوئه‌ورا که از برگ‌های آلوئه‌ورا به دست می‌آید، خواص مرطوب‌کننده و تقویت‌کننده برای موها دارد. می‌توانید این ژل را به موهای خود بمالید و به مدت ۱۵-۳۰ دقیقه بگذارید و سپس با آب بشویید.

استفاده از روغن‌های طبیعی: برخی از روغن‌های طبیعی مانند روغن نارگیل، روغن کنجد و روغن جوجوبا می‌توانند به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک کنند. می‌توانید این روغن‌ها را به موهای خود مالیده و به مدت ۳۰ دقیقه تا یک ساعت بگذارید و سپس با آب و شامپو بشویید.

استفاده از عصاره‌های گیاهی: عصاره‌های گیاهی مانند گیاه آلوئه‌ورا، چای سبز و رزماری می‌توانند به تقویت موها و افزایش جریان خون به پوست سر کمک کنند. می‌توانید این عصاره‌ها را به موهای خود مالیده و به مدت ۱۵-۳۰ دقیقه بگذارید و سپس با آب بشویید.

توجه داشته باشید که نتایج این راهکارها ممکن است طی مدت زمانی طولانی‌تری مشاهده شوند، و برخی افراد ممکن است بهتر به آنها واکنش نشان دهند. اگر ریزش مو شما شدیدتر از حد معمول است یا به مدت طولانی ادامه دارد، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

 

لیست داروهای درمان ریزش مو

انتخاب دارو و درمان به علت ریزش مو و نیازهای شخصی هر فرد متغیر است و باید توسط پزشک تخصصی تعیین شود. در زیر به برخی از داروهای معمول برای درمان ریزش مو در زنان اشاره می‌شود:

مینوکسیدیل: مینوکسیدیل یک داروی معروف برای درمان ریزش مو است. این دارو به صورت محلی به پوست سر اعمال می‌شود و به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک می‌کند. این دارو بدون نیاز به نسخه پزشکی در دسترس است.

فیناستراید: فیناستراید یک داروی تجویزی است که به عنوان درمان برای ریزش مو در برخی از زنان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو به تعادل هورمون دی‌هیدروتستوسترون (DHT) کمک می‌کند که در بسیاری از موارد به علت ریزش مو می‌تواند افزایش یابد.

کورتیکواستروئیدها: کورتیکواستروئیدها به عنوان داروهای محلی برای کاهش التهاب پوست سر و بهبود شرایط پوستی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این داروها می‌توانند برای مواردی مانند التهاب پوست سر و کاهش علائم ریزش مو مفید باشند.

سپترین: سپترین یک نوع داروی تجویزی است که برای درمان ریزش مو در برخی از زنان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو به مواد تغذیه‌ای مورد نیاز موها تامین می‌کند و به تقویت آنها کمک می‌کند.

سپتینول: این دارو به عنوان یک ترکیب چندمنظوره از ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد استفاده قرار می‌گیرد. سپتینول به تغذیه پوست و موها کمک می‌کند و ممکن است در مواردی از ریزش مو مفید باشد.

آمینکسیل: آمینکسیل یک ماده فعال موجود در برخی از شامپوها و محصولات مویی است که به تقویت موها و جلوگیری از ریزش آنها کمک می‌کند. این دارو به صورت محلی بر روی پوست سر اعمال می‌شود.

آلداکتون: این دارو به عنوان درمان برای ریزش مو در برخی از زنان استفاده می‌شود. این دارو به تعادل هورمون‌های جنسی و تغییرات هورمونی مرتبط با ریزش مو کمک می‌کند.

پروکپیا (Finasteride): این دارو به تعادل هورمون دی‌هیدروتستوسترون (DHT) کمک می‌کند.

توجه داشته باشید که هر دارویی باید توسط پزشک تخصصی و با توجه به نیاز و وضعیت شخصی فرد تعیین شود. همچنین، نتایج درمان ممکن است زمان ببرد و باید توصیه‌های پزشک رعایت شود.

 

نتیجه

هر انسانی ممکن است در طول زندگی خود دچار ریزش مو شود اما ما در این مقاله به صورت کاملا تخصصی درباره ریزش موها در زنان صحبت کرده ایم، که در هر سن و در اثر عوامل بسیار مختلفی اتفاق می افتد. از جمله دلایل ریزش مو در بانوان ژنتیک، بارداری، اختلالات هورمونی، تنبلی تخمدان، استرس است.

برای درمان ریزش مو زنان بسته به علت ریزش موها و سن هر فرد می توان روش متفاوتی را پیش گرفت. در واقع بهترین روش درمان ریزش مو در زنان مراجعه به یک متخصص پوست و مو می باشد. ما در دکتر با من به عنوان مرجع تخصصی پوست و مو کار شما را راحت کرده ایم؛ شما در مدت زمان کوتاهی به صورت آنلاین یا تلفنی می توانید با پزشکان ما در تماس باشید و به علت و روش درمان مشکل خود پی ببرید.

پرسش های متداول

آیا ژنتیک نقش اصلی در ریزش مو دارد؟

بله، ژنتیک یکی از عوامل اصلی در ریزش مو است. این پدیده به نام “ریزش موی ژنتیکی” یا “آلوپشیا ژنتیکا” شناخته می‌شود. ریزش موی ژنتیکی در اثر وراثت و انتقال ژن‌های مرتبط با مو از نسل به نسل ایجاد می‌شود.

چه تغذیه‌هایی برای جلوگیری از ریزش مو مفید هستند؟

تغذیه مناسب می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از ریزش مو داشته باشد. تغذیه به عنوان یکی از عوامل مهم در سلامتی موها و پوست سر تأثیر دارد تغذیه متنوع و متوازنی داشته باشید و از تمام گروه‌های غذایی به میزان مناسبی استفاده کنید. همچنین، به مصرف ویتامین‌ها و مکمل‌های معرفی شده توسط پزشک یا متخصص تغذیه توجه داشته باشید.

چه مکمل‌های غذایی می‌توانند به سلامتی موها کمک کنند؟

مکمل‌های غذایی مانند: بیوتین (ویتامین H)، ویتامین D، اُمگا- 3می‌توانند به سلامتی موها وتقویت و رشد آنها کمک نمایند.

منابع

CDC – Hair Loss

AAD – Hair Loss

NCBI – Hair Loss in Women

CDC – Nutrition, Physical Activity, and Obesity

عفونت قارچی کاندیدیازیس چیست؟: عفونت‌های قارچی به عنوان یکی از مشکلات پزشکی رایج شناخته می‌شوند. کاندیدیازیس به عنوان یک عفونت قارچی مهم و گسترده‌ای که توسط قارچ‌های جنس Candida ایجاد می‌شود که ممکن است در انسان‌ها به ویژه در مناطق مختلف بدن ایجاد شود.

کاندیدیازیس علاوه بر اینکه به عنوان یک عفونت شایع شناخته می‌شود، می‌تواند در افراد با سیستم ایمنی ضعیف یا کاهش یافته، عفونت‌های جدی‌تری را ایجاد کند. به همین دلیل، شناخت دقیق‌تری از تاریخچه، علل و درمان کاندیدیازیس ضروری است. این عفونت از دیدگاه پزشکی و بهداشتی، همچنان موضوع تحقیقات و مطالعات بسیاری است.

در این مقاله، به بررسی تاریخچه کاندیدیازیس، علل ایجاد آن، علائم شایع، راه‌های درمان و نیز راه‌های پیشگیری از آن می‌پردازیم.

 

تاریخچه عفونت قارچی کاندیدیازیس

عفونت قارچی کاندیدیازیس به عنوان یکی از مشکلات پزشکی قدیمی و رایج شناخته می‌شود. تاریخچه این نوع عفونت به قرون گذشته بازمی‌گردد. در زیر، به تاریخچه عفونت قارچی کاندیدیازیس پرداخته می‌شود:

قرن‌های گذشته
عفونت‌های قارچی همواره برای انسان‌ها یک چالش پزشکی بوده‌اند. اما تا قرن 20، دانش کافی درباره علت و علاج این نوع عفونت‌ها وجود نداشته است. مردم اغلب به طریق‌های سنتی و با استفاده از تجربیات خود سعی در درمان این بیماری‌ها داشتند.

قرن 20

در قرن 20، با پیشرفت‌های علمی و پزشکی، دانش بهبود یافت. اولین بار که قارچ کاندیدا به عنوان عامل اصلی عفونت‌های انسانی شناخته شد، در اواخر این قرن بود. پژوهشگران توانستند مکانیزم‌های این نوع عفونت‌ها را بررسی و درمان‌های بهتری ارائه دهند.

قرن 21

در قرن 21، تحقیقات بیشتری در زمینه عفونت قارچی کاندیدیازیس انجام شده است. با پیشرفت تکنولوژی و توسعه داروهای بهبودیافته، درمان این نوع عفونت‌ها بهبود یافته و عفونت‌های کاندیدیازیس قابل مدیریت تر شده‌اند.

تاریخچه عفونت قارچی کاندیدیازیس نشان از پیشرفت‌های مهم در علم پزشکی و توانایی انسان در مقابله با بیماری‌های قدیمی دارد. امروزه، با دانش بهتر و درمان‌های موثرتر، افراد مبتلا به این نوع عفونت می‌توانند بهبود یابند و به سلامتی خود دست یابند.

علائم عفونت های قارچی چیست؟

عفونت قارچی کاندیدیازیس می‌تواند علائم مختلفی در افراد نشان دهد و بسته به محل ایجاد عفونت متغیر باشد. در زیر به برخی از علائم رایج عفونت قارچی کاندیدیازیس اشاره می‌شود:

1. علائم عفونت دهانی

• خارش و سوزش دهان
• تغییر در طعم غذاها
• تشکیل لکه‌های سفید در دهان

2. علائم عفونت مری

• درد و چسبندگی در ناحیه مری
• ترشحات غیرعادی از مری

3. علائم عفونت پوستی

• قرمزی، خارش، و ترشحات در ناحیه پوستی مبتلا
• تغییر در رنگ و بافت پوست

4. علائم عفونت واژنی

• خارش و سوزش در ناحیه واژن
• ترشحات غیرعادی و بوی نامطبوع
• درد در زمان رابطه جنسی

5. علائم عفونت ادراری

• تغییر در شدت و شکل ادرار
• درد و سوزش در زمان ادرار

6. علائم عفونت ناخنی

• تغییر در شکل و رنگ ناخن
• شکاف‌ها و خراش‌های پوستی در اطراف ناخن

7. علائم عفونت گوش

• درد و سوزش در گوش
• ترشحات غیرعادی از گوش

8. علائم عفونت چشم

• قرمزی و ترشح از چشم
• احساس خارش و سوزش در چشم

مهم است به علائم بالا توجه داشته باشید و در صورت داشتن هر یک از این علائم، به متخصص پوست مراجعه کنید. عفونت قارچی کاندیدیازیس با درمان به موقع و مناسب، قابل مدیریت و درمان است. همچنین، در صورتی که سیستم ایمنی شما ضعیف است یا عفونت مکرر دارید، مشورت با پزشک تخصصی می‌تواند مفید باشد.

 

عفونت های قارچی چطور به وجود می‌آیند؟

عفونت‌های قارچی معمولاً از طریق ورود قارچ‌های مختلف به بدن انسان به وجود می‌آیند. این ورود می‌تواند از طریق راه‌های مختلفی صورت گیرد.عوامل زیر توضیح می‌دهند چگونه عفونت قارچی به وجود می‌آید:

1. ضعف سیستم ایمنی

سیستم ایمنی بدن وظیفه مبارزه با عفونت‌ها و میکروب‌ها را دارد. زمانی که سیستم ایمنی ضعیف می‌شود، بدن توانایی کمتری در مقابله با قارچ‌ها دارد. افراد با سیستم ایمنی ضعیف‌تر نسبت به عفونت‌های قارچی حساس‌تر هستند و احتمال ابتلا به این نوع عفونت‌ها افزایش می‌یابد.

2. مصرف داروهای ضد باکتری

مصرف بیش از حد داروهای ضد باکتری می‌تواند تعادل میکروبی بدن را تغییر دهد. این ممکن است باعث افزایش تعداد قارچ‌های کاندیدا در بدن شود و عفونت‌های قارچی را تسهیل کند.

3. عوامل محیطی

عوامل محیطی مانند رطوبت و گرما می‌توانند به افزایش رشد قارچ‌ها کمک کنند. مناطق گرم و مرطوب بیشترین مکان‌های انتشار قارچ‌های کاندیدا هستند.

4. اختلالت هورمونی

تغییرات هورمونی مثل بارداری یا مصرف قرص‌های ضد بارداری نیز می‌توانند به افزایش احتمال عفونت‌های قارچی منجر شوند.

5. عفونت‌های مکرر

عفونت‌های قارچی ممکن است پس از درمان نادرست یا ناکام به صورت عودی (تکراری) بازگردند. این موضوع معمولاً در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند رخ می‌دهد.

6. تماس مستقیم با مناطق آلوده

تماس مستقیم با مناطقی که به قارچ کاندیدا آلوده هستند می‌تواند منجر به انتقال عفونت شود. این مناطق معمولاً شامل حمام‌های عمومی و حتی لباس‌ها می‌شوند.

عفونت قارچی زمانی به وجود می‌آید که عوامل مختلفی از جمله ضعف سیستم ایمنی، مصرف داروهای ضد باکتری، عوامل محیطی، تغییرات هورمونی، عفونت‌های مکرر، و تماس مستقیم با مناطق آلوده باعث تغییرات در تعادل میکروبی بدن شوند. برای پیشگیری از این نوع عفونت‌ها، مهم است به بهداشت شخصی دقت کرده و از اقدامات مناسبی مثل استفاده از لباس‌های تمیز و خشک و حفظ تعادل سیستم ایمنی بدن پیروی کرد.

 

راه‌های درمان عفونت‌های قارچی

عفونت‌های قارچی ممکن است از نظر علائم و شدت متفاوت باشند، از قارچ های سطحی پوستی گرفته تا عفونت‌های جدی‌تر در داخل بدن. درمان عفونت‌های قارچی به شدت به نوع عفونت، مکان ایجاد عفونت، و وضعیت سیستم ایمنی فرد وابسته است. در ادامه، به برخی از راه‌های درمان عفونت‌های قارچی اشاره خواهیم کرد:

1. داروهای ضد قارچ

یکی از داروهای معتبر و موثر برای درمان عفونت های قارچی در انسان، داروی “فلوکونازول” (Fluconazole) می‌باشد. این دارو به عنوان یک داروی ضد قارچ طبقه‌بندی می‌شود و در مورد عفونت های قارچی، به خصوص عفونت های قارچی دستگاه تناسلی و عفونت های قارچی پوستی به کار می‌رود. انواع مختلفی از داروهای ضد قارچ وجود دارد که به شکل قرص، کرم، یا قطره مصرف می‌شوند. انتخاب دارو و شیوه مصرف آن بستگی به نوع و مکان عفونت دارد. پیشنهاد می‌شود که درمان با فلوکونازول تحت نظر پزشک انجام شود.

2. کرم‌ها و پمادها

یکی از راه‌های متداول درمان عفونت های قارچی در پوست استفاده از کرم‌ها و پمادهای ضد قارچی است. این داروها معمولاً موثر در درمان عفونت های پوستی مانند خمیر کف پا و التهابات پوستی هستند.

3. قرص‌ها و کپسول‌ها

برای درمان عفونت های قارچی دستگاه تنفسی یا تناسلی، پزشک ممکن است قرص‌ها یا کپسول‌های ضد قارچی تجویز کند. این داروها معمولاً به مدت معینی باید مصرف شوند.

4. قطره‌ها و اسپری‌ها

برای درمان عفونت های قارچی در چشم یا گوش، قطره‌ها یا اسپری‌های خاصی توسط پزشک تجویز می‌شوند.

5. تغییرات در سبک زندگی

در برخی موارد، تغییرات در سبک زندگی می‌تواند به درمان عفونت‌های قارچی کمک کند. به عنوان مثال، حفظ بهداشت شخصی، استفاده از لباس‌های تمیز و خشک، و ایجاد محیط خشک‌تر می‌تواند رشد قارچ‌ها را متوقف کند.

6. تغذیه مناسب

تغذیه مناسب و تقویت سیستم ایمنی بدن می‌تواند به افراد کمک کند تا در مقابل عفونت‌های قارچی مقاومت بیشتری داشته باشند. مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی به عنوان یک جزء مهم در ارتقاء سلامتی عمومی مفید است.

درمان عفونت‌های قارچی نیاز به صبر دارد و ممکن است در مواردی به مدت طولانی‌تری ادامه یابد. در مواردی که عفونت جدی‌تر و مزمن باشد، مشورت با پزشک تخصصی اهمیت دارد. پزشک می‌تواند تشخیص دقیق تری برای نوع عفونت بگذارد و داروهای مناسبی تجویز کند.

 

درمان خانگی عفونت‌های قارچی کاندیدیازیس

عفونت‌های قارچی معمولاً نیاز به درمان پزشکی دارند، اما در برخی موارد می‌توانید با استفاده از روش‌های خانگی نیز به تسکین علائم بپردازید. در ادامه، به برخی از روش‌های درمان خانگی عفونت‌های قارچی اشاره خواهیم کرد:

1. استفاده از محصولات طبیعی

• سرکه سفید: از سرکه سفید برای پوسته‌ریزی مناطق مبتلا به عفونت‌های پوستی استفاده کنید. سرکه سفید می‌تواند باعث کاهش قارچ‌های پوستی شود.
• آب نمک: حمام‌های آب نمکی یا استفاده از آب نمک بر روی نواحی مبتلا به عفونت‌های پوستی می‌تواند به تسکین علائم کمک کند.

• سیر: خوردن سیر به عنوان یک ضدقارچ طبیعی می‌تواند به کاهش رشد قارچ‌های کاندیدا کمک کند.
• عسل: عسل خالص به دلیل ویژگی‌های ضدباکتری و ضدقارچی‌اش، ممکن است به کنترل رشد قارچ‌ها کمک کند. اما به مقدار معقول و با مشورت پزشک مصرف شود.

2. استفاده از عصاره‌های گیاهی

• عصاره‌ی چای درخت نعناع: نعناع دارای ویژگی‌های ضد قارچی است. عصاره‌ی چای نعناع را بر روی ناحیه مبتلا به عفونت بمالید.
• عصاره‌ی گوجه‌فرنگی: گوجه‌فرنگی دارای خواص ضد قارچی است. عصاره‌ی آن را بر روی ناخن‌ها یا ناحیه‌های مبتلا به عفونت پوستی بمالید.

3. استفاده از روغن‌های ضد قارچ

• روغن نارگیل: روغن نارگیل دارای ویژگی‌های ضد قارچی است. می‌توانید این روغن را به ناحیه‌های مبتلا به عفونت پوستی مالیده یا مصرف داخلی کنید.
• روغن چای درخت: این روغن نیز دارای خواص ضد قارچی است. می‌توانید قطره‌ای از این روغن را به عنوان درمان موضعی استفاده کنید.

4. استفاده از مواد طبیعی موضعی:

• ویتامین E: استفاده از روغن ویتامین E بر روی مناطق مبتلا به عفونت می‌تواند به تسکین خارش و التهاب کمک کند.
• مخلوط آب و سرکه سفید (آب و سرکه آبلیمو): مخلوطی از آب و سرکه سفید را می‌توان به عنوان محلول موضعی برای مناطق مبتلا به عفونت استفاده کرد. این مخلوط به کنترل رشد قارچ‌ها کمک می‌کند.

اگر علائم عفونت شدید باشد یا بهبود نیافته باشد، به هیچ وجه به تنهایی درمان خانگی ادامه ندهید و به پزشک مراجعه کنید.

استفاده از روش‌های درمان خانگی تنها باید به عنوان تکمیلی به درمان پزشکی انجام شود و در هیچ صورتی جایگزین مشاوره و داروهای دکتر نباشد.

 

راه های پیشگیری ازعفونت‌های قارچی کاندیدیازیس

پیشگیری از عفونت‌های قارچی می‌تواند با اتخاذ تدابیر مناسب و رعایت بهداشت شخصی صورت گیرد. در ادامه، چند نکته مهم برای پیشگیری از این نوع عفونت‌ها آورده شده است:

حفظ تمیزی و خشکی

• دست‌ها را به دقت بشویید و خشک کنید. استفاده از مایعات ضد عفونی کننده بعد از لمس سطوح عمومی می‌تواند کمک کند.
• ناحیه‌های پوستی خود را تمیز و خشک نگه دارید، به ویژه در مناطق با رطوبت بالا مثل لباس‌ها و جوراب‌ها را همیشه تمیز و خشک نگه دارید. از جابجایی لباس‌های تعریق شده و مرطوب پرهیز کنید.

استفاده از لباس‌های مناسب

• لباس‌ها را از جنس‌های تنفسی و مناسب برای شرایط آب‌وهوایی انتخاب کنید. جلوگیری از تعریق بیش از حد می‌تواند کمک کند.
• در مکان‌های عمومی استفاده از پاپوش‌های خصوصی می‌تواند از تماس مستقیم با قارچ‌ها جلوگیری کند.

توجه به تغذیه

• تغذیه مناسب با مصرف مواد غذایی حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند.

• مصرف مواد غذایی غنی از پروبیوتیک‌ها (مثل ماست) می‌تواند تعادل میکروبی بدن را حفظ کند.

محافظت در محیط‌های عمومی

• در مکان‌های عمومی مثل حمام‌های عمومی، استفاده از کف‌پوش‌های غیر انتقالی می‌تواند مخاطره عفونت کاهش یابد.
• از اشیای شخصی مثل حوله و تیشرت خود استفاده کنید و از به اشتراک گذاشتن این اشیا با دیگران پرهیز کنید.

اهمیت تنظیم دقیق سیستم ایمنی

• در صورت داشتن بیماری‌های مزمن یا سیستم ایمنی ضعیف، با پزشک خود مشورت کرده و راه‌های تقویت سیستم ایمنی بدن را بپرسید.
• واکسیناسیون‌های مورد نیاز خود را به موقع انجام دهید. برخی از واکسیناسیون‌ها می‌توانند از بروز عفونت‌های قارچی جلوگیری کنند.

به یاد داشته باشید که پیشگیری از عفونت‌های قارچی مهم است و اقدامات ساده می‌توانند به شما کمک کنند تا از این نوع عفونت‌ها جلوگیری کنید و سلامتی خود را حفظ کنید.

نتیجه

پیشگیری، تشخیص، و درمان به موقع عفونت‌های قارچی می‌تواند به افراد کمک کند تا از عوارض احتمالی این بیماری‌ها جلوگیری کنند و سلامتی خود را حفظ کنند. همچنین، توجه به نکات بهداشت شخصی و مشورت با پزشک باعث بهبود سریع‌تر علائم و بهبود کلی می‌شود.

تیم دکتر بامن تمام تلاش خود را انجام داده تا محتوای پزشکی علمی و به روز را برای شما عزیزان منتشر کند تا به سوالات پزشکی شما پاسخ داده باشد، همچنین سایت نوبت دهی دکتر بامن با داشتن بیش از 7000 دکتر جهت نوبت دهی و ارتباط با پزشکان در کنار شماست.

پرسش‌های متداول

آیا عفونت قارچی کاندیدیازیس به دیگر افراد منتقل می‌شود؟

عفونت قارچی کاندیدیازیس معمولاً از طریق تماس مستقیم با مناطق آلوده به قارچ انتقال پیدا می‌کند و به طور معمول به دیگر افراد منتقل نمی‌شود.

آیا می‌توان از طریق تغییر نمایشی عفونت قارچی کاندیدیازیس را پیشگیری کرد؟

بله، با حفظ بهداشت شخصی، استفاده از لباس‌های خشک و مناسب، و تقویت سیستم ایمنی بدن می‌توان از ابتلا به عفونت قارچی کاندیدیازیس پیشگیری کرد.

آیا عفونت قارچی کاندیدیازیس قابل درمان است؟

بله، عفونت قارچی کاندیدیازیس با استفاده از داروهای ضدقارچی معمولاً قابل درمان است، اما تشخیص و درمان به موقع بسیار مهم است.

آیا عفونت قارچی کاندیدیازیس عود می‌کند؟

بله، در برخی موارد، عفونت قارچی کاندیدیازیس ممکن است عود کند. این امر معمولاً در افرادی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا عوامل موجب عود عفونت شوند.

آیا عفونت قارچی کاندیدیازیس خطرناک است؟

عفونت قارچی کاندیدیازیس به طور معمول خطرناک نیست، اما در مواردی که درمان به موقع انجام نشود یا در افراد با سیستم ایمنی ضعیف، ممکن است به مشکلات جدی‌تری منجر شود. بهترین راه برای پیشگیری از مشکلات عفونت قارچی کاندیدیازیس، مراقبت از سلامت شخصی و مشاوره پزشکی منظم است.

منابع

https://www.cdc.gov/fungal/diseases/candidiasis/index.html

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/yeast-infection/symptoms-causes/syc-20378999#:~:text=A%20vaginal%20yeast%20infection%20is,some%20point%20in%20their%20lifetimes.

https://www.dshs.texas.gov/hivstd/info/thrush#:~:text=Yeast%20infections%20are%20not%20sexually,to%20your%20partner%20during%20sex.

https://www.webmd.com/skin-problems-and-treatments/what-is-candidiasis-yeast-infection