اورژانسی در کنار شما هستیم! 09399589963
جستجوی
پیشرفته
  1. خانه
  2. اختلالات رفتار مخرب و کنترل تکانه چیست؟
اختلالات رفتار مخرب و کنترل تکانه چیست؟

اختلالات رفتار مخرب و کنترل تکانه چیست؟

  • اسفند ۲۴, ۱۴۰۱
  • 0 لایک
  • 323 بازدید
  • 0 دیدگاه

ما در سایت دکتر با من در خصوص بیماری های روانپزشکی با وجود متخصصین اعصاب و روان، به طور کامل مطالب بسیار مفیدی نگارش کرده ایم تا شما بتوانید به خوبی در سایت، در خصوص یکی از اختلالات مهم به نام اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب آگاهی لازم را به دست آورید. پس تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

مفهوم اختلالات کنترل تکانه و رفتار مخرب

یک سری اختلال ها هستند که مرتبط با اختلال های خشونت آمیز و کنترل تکانه هستند. به طور معمول، رفتارها یا اعمال ناشی از آن در درجه اول تهدیدی برای سلامت دیگران و یا هنجارهای اجتماعی در نظر گرفته می شوند. برخی از مصادیق این مسائل؛ شامل دعوا، تخریب مال، سرکشی، دزدی، دروغگویی و قانون شکنی است.

انواع اختلال کنترل تکانه چیست؟

این رفتارها به طور کلی از زمان کودکی در شخص آغاز می شود و در صورت عدم درمان به دوران بزرگسالی وی بر میگردد و حتی کم کم ممکن است این بیماری در وی بیشتر شود. اما به طور کلی درصد بیماری در مردان بیشتر از زنان است.

گزارش درمان اختلال رفتار مخرب، 2018-2026
گزارش درمان اختلال رفتار مخرب و کنترل تکانه، ۲۰۱۸-۲۰۲۶

انواع اختلال کنترل تکانه عبارت است از :

  • اختلال نافرمانی مخالف
  • اختلال انفجاری متناوب
  • اختلال رفتاری
  • پیرومانیا
  • کلپتومانیا
  • سایر اختلالات کنترل تکانه و رفتار مخرب
  • اختلال نابسامان، کنترل تکانه و سلوک نامشخص

این مسائل درمانی بایستی توسط روانپزشکان به خوبی درمان شود و علاوه بر این شناسایی این بیماری بر عهده روانپزشکان و معروف ترین دکتر اعصاب و روان تهران در سایت دکتر با من است. یک تفاوت بین اختلالات رفتاری مخرب و بسیاری دیگر از شرایط سلامت روان، این است که این اختلال مستقیم بر روی جامعه نیز به دلیل رفتارهای گوناگون می تواند تاثیر بگذارد. اما اختلال های دیگر بسیار درونی است و بیشتر خود فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.

اختلال نافرمانی مخالف

اختلال نافرمانی مخالف - اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب
اختلال نافرمانی مخالف – اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب

اشخاصی که مبتلا به این اختلال هستند اصولا کودکان بوده و تجربیاتی نظیر: اختلال عملکرد به دلیل مخالفت، کینه توزی، مشاجره و پرخاشگری را تجربه می کنند.

الف) علائم اختلال نافرمانی مقابله ای :

  • خلق و خوی خشمگین که تحریک پذیر است و افراد لزوما حرکات پرخاشگرانه را تجربه می کنند.
  • رفتار استدلالی/سرکشی که اکثرا با دیگران بحث می کنند و سعی می کنند که در مواقع درست به جای گوش دادن به صحبت های افراد دیگر، حرف های خود را عملی کنند و اغلب حرف های دیگران را رد می کنند.
  • کینه توزی – کینه توزانه

این رفتار ها به شدت دیگران را آزار می دهد و حتی موجب می شود که خود آنها در محل کار و یا جای دیگر نیز به مشکل بر بخورند. این اشخاص حتما با افراد بزرگتر از خود دچار چالش نیز خواهند شد.

ب) نحوه تشخیص اختلال نافرمانی:

برای تشخیص اختلال نافرمانی، بایستی مخالفت با افراد بیرون از اجتماع حداقل چندین بار پی درپی رخ دهد. علائم این اختلال در دوران کودکی شروع می شود و بایستی حداقل چندین بار در هفته رخ دهد و به مدت ۶ ماه پیاپی نیز ادامه دار باشد. اختلال نافرمانی مقابله ای توسط روانپزشک یا سایر متخصصان سلامت روان بر اساس اطلاعات فرد (کودک، نوجوان، بزرگسال) و برای کودکان/نوجوانان از والدین، معلمان و سایر مراقبان تشخیص داده می شود.

آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا (AACAP) خاطرنشان می کند که برای کودک مهم است که یک ارزیابی جامع برای شناسایی سایر شرایطی که ممکن است در ایجاد مشکلات نقش داشته باشد، مانند ADHD، ناتوانی های یادگیری، افسردگی یا اضطراب داشته باشد.

پ) علت و میزان شایع بودن اختلال نافرمانی مخالف:

علت اختلال نافرمانی مقابله ای به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، اعتقاد بر این است که ODD ثانویه به چندین عامل بیولوژیکی، روانی و اجتماعی مربوط باشد.

چندین خطر مرتبط با ایجاد اختلال نافرمانی مقابله ای وجود دارد:

تحمل ناامیدی ضعیف، سطوح بالای واکنش عاطفی، غفلت در دوران کودکی و والدین ناسازگار. ODD در کودکانی که در فقر زندگی می کنند شایع تر است و قبل از نوجوانی در پسران شایع تر از دختران است. شیوع اختلال نافرمانی مقابله ای حدود ۳.۳ درصد است. حدود ۷۰ درصد از افراد مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای تا سن ۱۸ سالگی علائم را برطرف می‌کنند. علاوه بر این، حدود ۶۷ درصد از کودکانی که با اختلال نافرمانی مقابله‌ای تشخیص داده می‌شوند، در طی یک پیگیری ۳ ساله دیگر معیارهای تشخیصی را برآورده نمی‌کنند.

بزرگسالان و نوجوانانی که مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای تشخیص داده شده اند، ۹۰ درصد احتمال دارد که در طول زندگی خود با یک بیماری روانی دیگر تشخیص داده شوند. به ویژه اختلالات اضطرابی، اختلالات خلقی، سوء مصرف مواد، اختلال شخصیت ضداجتماعی و غیره. اختلالات شخصیتی افراد مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای، نسبت به جمعیت عمومی در معرض خطر بیشتری برای خودکشی هستند.

ت) درمان شایع بودن اختلال نافرمانی مخالف:

درمان اختلال نافرمانی مقابله ای اغلب شامل ترکیبی از درمان و آموزش برای کودک و آموزش برای والدین است. برای کودکان و نوجوانان، آموزش حل مسئله شناختی می تواند راه های مثبتی را برای پاسخ به موقعیت های استرس زا آموزش دهد. آموزش مهارت های اجتماعی به کودکان و نوجوانان کمک می کند تا یاد بگیرند که با کودکان و بزرگسالان به شیوه ای مناسب تر و مثبت تر تعامل کنند. در برخی موارد، داروها ممکن است ضروری باشند.

آموزش مدیریت والدین می تواند به والدین کمک کند تا مهارت ها و تکنیک هایی را برای پاسخ به رفتار چالش برانگیز بیاموزند و به فرزندان خود در رفتارهای مثبت کمک کنند. این آموزش بر ارائه نظارت حمایتی و نظم و انضباط فوری و ثابت برای رفتار مشکل ساز، متمرکز است.

اختلال رفتاری

اختلال رفتاری - اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب
اختلال رفتاری – اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب

این اختلال ناهنجاری های اجتماعی را نقض می کند و شامل پرخاش کردن به دیگران و حیوانات است که حتی شخص بر اثر این اختلال ممکن است اموال عمومی را تخریب کند و همگی جزء نقض قانون نیز محسوب می شود. در واقع شخص با رفتار خود نشان می دهد که چه مواردی را می تواند نقض کند.

الف) علائم اختلال رفتاری شامل چه مواردی است:

  • پرخاشگری به مردم و حیوانات (قلدری، ارعاب دیگران، شروع دعوا، استفاده از سلاح، ظلم به دیگران، ظلم به حیوانات، دزدیده شدن در هنگام مواجهه با قربانی، تجاوز به دیگران).
  • تخریب اموال (آتش سوزی عمدی، خرابکاری).
  • فریبکاری یا دزدی (شکسته شدن به اموال، دستکاری اموال دیگران، سرقت).
  • نقض جدی قوانین (فرار از خانه، فرار از مدرسه، بیرون ماندن در شب).

طبق DSM-5 ، این رفتارها را می توان برای اولین بار در دوره پیش دبستانی مشاهده کرد. با این حال، علائم قابل توجه تری بین دوران کودکی و نوجوانی میانی ظاهر می شود. نادر است که این علائم برای اولین بار پس از ۱۶ سالگی ظاهر شوند. اختلال سلوک فقط در کودکان و جوانان تا ۱۸ سالگی تشخیص داده می شود. بزرگسالان با علائم مشابه ممکن است با اختلال شخصیت ضد اجتماعی تشخیص داده شوند. درمان زودهنگام می تواند به جلوگیری از ادامه مشکلات تا بزرگسالی کمک کند.

ب) عوامل و میزان شایع بودن اختلال رفتاری:

عوامل خطر متعددی برای ایجاد اختلال رفتاری وجود دارد، از جمله: سبک‌های فرزندپروری خشن، قرار گرفتن در معرض سوء استفاده فیزیکی یا جنسی در دوران کودکی، تربیت ناپایدار، مصرف مواد مخدر توسط مادر در دوران بارداری، مصرف مواد و فعالیت‌های مجرمانه والدین و فقر.

این رفتارها باعث اختلال قابل توجه در محیط‌های مختلف مانند خانه، مدرسه، روابط و محیط‌های شغلی می‌شود. با این حال، افراد مبتلا به اختلال رفتاری ممکن است رفتارهای خود را انکار کنند یا کم اهمیت جلوه دهند. اختلال رفتاری عموماً جدی تر از ODD در نظر گرفته می شود. این اختلال می تواند با رفتارهای مجرمانه، ترک تحصیل از دبیرستان و سوء مصرف مواد همراه باشد.

حدود ۴۰ درصد از افرادی که معیارهای تشخیصی اختلال را دارند، بعداً معیارهای تشخیصی اختلال شخصیت ضد اجتماعی را خواهند داشت. شیوع اختلال سلوک بین ۱.۵ تا ۳.۴ درصد است که در مردان شایع تر است. حدود ۱۶ تا ۲۰ درصد از جوانان مبتلا به اختلال سلوک نیز ADHD دارند. ۵ نکته قابل توجه، جوانانی که هم ADHD و هم اختلال سلوک دارند، در معرض خطر بیشتری برای مصرف مواد هستند.

پ) درمان اختلال رفتاری به چه صورت است:

درمان می تواند به کودکان کمک کند تا طرز فکر خود را تغییر دهند و احساسات خشمگین را کنترل کنند. درمان ممکن است شامل آموزش مدیریت والدین و خانواده درمانی، مانند خانواده درمانی عملکردی باشد. خانواده درمانیِ عملکردی به خانواده ها کمک می کند تا این اختلال و مشکلات مربوط به آن را درک کنند، مهارت های فرزندپروری مثبت را آموزش می دهد و به ایجاد روابط خانوادگی کمک می کند. می تواند به خانواده ها کمک کند تا تغییرات مثبت را در سایر زمینه ها و موقعیت های مشکل دار اعمال کنند.

اختلال انفجاری متناوب

اختلال انفجاری متناوب - اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب
اختلال انفجاری متناوب – اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب

اختلال انفجاری متناوب اختلالی است که شخص شدیدا عصبانی می شود و به خاطر موضوعی طغیان می کند. در این جا آنقدر خشم شخص در طول روز زیاد است که به سختی می شود آن را کنترل نمود.

الف) علائم اختلال انفجاری متناوب

  1. عصبانیت‌های خلقی، مشاجرات کلامی و دعوا دارند.
  2. رفتارهای مشاهده شده منجر به حمله فیزیکی به دیگران یا حیوانات، تخریب اموال یا تجاوزات کلامی می شود.
  3. طغیان های تهاجمی را از خود نشان می دهند.
  4. با رویداد یا حادثه ای که آنها را تحریک کرده است، تناسب ندارند و بیش از حد برای شخص ناراحت می شوند.
  5. رفتارها تکانشی هستند.
  6. رفتار آنها باعث ناراحتی زیادی برای افراد می شود.
  7. اشخاص مشکلاتی را در محل کار یا خانه ایجاد می کنند.

توجه به این نکته ضروری است که این رفتارهای پرخاشگرانه برنامه ریزی نشده، تکانشی و مبتنی بر عصبانیت هستند. آنها به سرعت پس از تحریک شدن اتفاق می‌افتند و معمولاً بیش از ۳۰ دقیقه طول نمی‌کشند. این طغیان ها باید با ناراحتی ذهنی یا اختلال در عملکرد اجتماعی یا شغلی همراه باشد.

افراد مبتلا، تمایل به رضایت از زندگی ضعیف و کیفیت زندگی پایین تر دارند. برای برآوردن معیارهای تشخیصی، افراد مبتلا باید حداقل ۶ سال یا معادل رشد داشته باشند. با این حال، این اختلال معمولاً برای اولین بار در اواخر دوران کودکی یا نوجوانی مشاهده می شود. شیوع یک ساله ۲.۷٪ و شیوع مادام العمر ۷٪ است.

ب) عوامل اختلال انفجاری متناوب

عوامل خطر بسیاری با ایجاد اختلال انفجاری متناوب شناسایی شده اند، مانند: مرد، جوان، بیکار، مجرد، داشتن سطح تحصیلات پایین و قربانی خشونت فیزیکی یا جنسی. اختلال انفجاری متناوب با اضطراب و اختلالات با بیماری دوقطبی مرتبط است. افراد مبتلا به این اختلال در مقایسه با افراد بدون آن در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلالات مصرف مواد هستند. یعنی افرادی که از مواد مخدر استفاده می کنند بیشتر در معرض این بیماری هستند و ممکن است به راحتی دچار این بیماری شوند.

پ) درمان اختلال انفجاری متناوب

درمان معمولاً شامل درمان شناختی رفتاری با تمرکز بر تغییر افکار مربوط به خشم و پرخاشگری و ایجاد آرامش و مهارت های مقابله است. گاهی اوقات، بسته به سن و علائم فرد، دارو ممکن است مفید باشد. اینکه چه دارویی برای این بیماران تجویز شود صرفا بر عهده ی روانپزشک و یا متخصص اعصاب و روان در سایت دکتر با من است چرا که شما بایستی از مصرف داروهای خودسرانه به صورت کلی پرهیز نمایید.

اختلال پیرومانیا چیست؟

اختلال پیرومانیا - اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب
اختلال پیرومانیا – اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب

پیرومانیا که یک اختلال نادر است که شامل تکانه‌های مکرر یا تمایل شدید برای ایجاد آتش‌سوزی عمدی است و با سایر بیماری ها و اختلالات متفاوت است. آتش سوزی در این مورد معمولاً با کنجکاوی انجام می شود و معمولاً در کودکان بدون نظارت با دسترسی به فندک و کبریت رخ می دهد. از طرف دیگر، افراد مبتلا به پیرومانیا مجذوب آتش و موارد استفاده از آن هستند.

افراد آسیب دیده درگیر آتش‌زنی مکرر و عمدی می‌شوند که به دلایل خارجی انگیزه ندارد. آنها تمایل شدیدی برای شرکت در آتش‌سوزی خطرناک دارند. آنها همچنین قبل از برافروختن آتش، تنش درونی را تجربه می کنند که پس از روشن شدن آتش، لذت را به دنبال دارد. این افراد برای رهایی از تنش عاطفی درونی، مکان های مختلف را آتش میزنند، نه برای هر نوع سود مادی یا موارد دیگر که مدنظر بزرگسالان است.

عوامل پیرومانیا چیست؟

جنسیت مرد، مصرف مواد، قربانی سوءاستفاده قرار گرفتن، شیفتگی به آتش سوزی و ابتلا به بیماری روانی. شیوع پیرومانیا در ایالات متحده حدود ۱٪ است. این بیماری با اختلالات یا ویژگی های شخصیتی (به ویژه اختلال شخصیت ضد اجتماعی یا رفتارهای ضد اجتماعی) و اختلالات مصرف مواد مرتبط است.

درمان پیرومانی معمولاً شامل درمان شناختی رفتاری و آموزش است. این درمان می تواند به افراد کمک کند تا از احساسات تنش آگاهی بیشتری پیدا کنند و راه هایی برای مقابله با آن بیابند. باید به هر کودکی در مورد خطرات بازی با آتش و عواقب احتمالی آموزش داده شود.

اختلال کلپتومانیا چیست؟

اختلال کلپتومانیا - اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب
اختلال کلپتومانیا – اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب

کلپتومانیا یک اختلال نادر است که شامل سرقت غیرارادی، تکانشی و غیرقابل مقاومت از سوی فرد است که برای استفاده شخصی یا سایر اشکال مورد نیاز نیستند.

این مورد با دزدی از مغازه متفاوت است، زیرا دزدان مغازه برای نوعی سود، دزدی می کنند و اغلب اقدامات خود را برنامه ریزی می کنند. با این حال، افراد مبتلا به کلپتومانیا به چیزی که دزدیده اند نیاز ندارند. آنها اغلب اشیای دزدیده شده را پس می دهند، پنهان می کنند یا احتکار می کنند.

افراد مبتلا به کلپتومانیا می‌دانند کاری که انجام می‌دهند اشتباه است، اما نمی‌توانند انگیزه دزدی را کنترل کنند، که منجر به دزدی عجولانه و با تفکر ضعیف می‌شود. آنها قبل از دزدی تنش درونی را تجربه می کنند که بعد از سرقت برطرف می شود. در حالی که از دزدی لذت می برند، پس از آن احساس گناه یا اندوه می کنند.

بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال ممکن است سعی کنند از دزدی خودداری کنند اما از ناتوانی خود در انجام این کار احساس گناه و شرمندگی می کنند. همچنین بسیاری ممکن است به دلیل این رفتارها دستگیر یا زندانی شوند.

اختلال کلپتومانیا چه زمانی آغاز می شود؟

این اختلال در سنین نوجوانی ظاهر می شود. با این حال، شروع آن می تواند به طور قابل توجهی بین دوران کودکی و پیری متفاوت باشد. شیوع این اختلال مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که این، یک تشخیص عمومی غیر معمول است که ممکن است در زنان و بیماران روانپزشکی شایع تر باشد. بسیاری از مبتلایان به این اختلال همچنین دارای اختلالات مصرف مواد، اختلالات خلقی و خویشاوندان درجه یک با اختلالات مصرف مواد و OCD هستند. هنگامی که بیماران دچار بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال وسواس فکری-اجباری نیز می شوند، علائم شدیدتر می شوند. این اختلال در صورت عدم درمان، می تواند مزمن باشد.

نتیجه گیری

ما در این مقاله در خصوص اختلالات کنترل تکانه و رفتار مخرب صحبت کرده ایم تا شما بتوانید به خوبی از پس آن بر بیایید و با آگاهی کامل درمان خود را آغاز کنید. در واقع هدف این است که شما با مراجعه به بهترین روانپزشک و یا متخصص اعصاب و روان درمان خود را به راحتی شروع کنید.

برای این کار نیاز است که به سایت دکتر با من مراجعه کنید و در آنجا لیست کامل پزشکان را مشاهده و سپس یکی از متخصصین را انتخاب و با توجه به ساعات و روزهای خالی پزشک، نوبت اینترنتی خود را دریافت کنید.

با آرزوی بهبودی و سلامت شما همراهان عزیز دکتر با من

منابع

دیدگاه خود را درج کنید