افتادگی پوست یکی از عواملی است که سلامتی و شادابی پوست را تحت تاثیر قرار می دهد. بی شک برای افرادی که کاهش وزن در باشگاه های ورزشی را تجربه کرده اند، شلی پوست نیز اتفاق افتاده است. شلی و افتادگی پوست که معمولا بر اثر کاهش وزن به وجود می آید، اغلب با از بین رفتن بافت چربی همراه است. البته شل شدن پوست صورت عوامل دیگری نیز دارد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.

در این مقاله سعی داریم این علل و روش های درمان افتادگی پوست را بررسی کنیم، پس با ما همره باشید.

افتادگی و شل شدن پوست صورت چگونه اتفاق می افتد؟

همانطور که در مقدمه گفته شد، کاهش وزن و در نتیجه از بین رفتن بافت چربی باعث شلی و افتادگی پوست می شود. البته دلایل دیگری نیز وجود دارد که می توان به کاهش کلاژن و الاستین موجود در لایه درم پوست اشاره کرد.

این گزاره درست است که شل شدن پوست ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد، اما با بالا رفتن سن و در نتیجه کاهش سطح کلاژن، از دست دادن وزن و در نتیجه از بین رفتن بافت چربی و ابتلا به سایر بیماری ها ممکن است سبب افتادگی پوست شود. درمان های مختلفی برای رفع افتادگی و شلی پوست وجود دارد که می توان به درمان های بدون نسخه تا جراحی های شدید اشاره کرد.

شاید برای شما هم سوال باشد که به چه پوستی افتاده و شل می گویند؟ باید بدانید پوستی که محکم است، زمانی که کشیده می شود، سریعا به حالت اول باز می گردد و زمانی که پوست این خاصیت ارتجاعی را از دست بدهد، شل می شود. افتادگی پوست ممکن است در هر قسمتی از بدن رخ بدهد، اما بخش هایی که بیشتر مستعد هستند، عبارتند از:

• پلک ها
• غبغب
• چانه
• گلو
• بالای بازوها
• شکم

اگر شما نیز برای حل مشکل شل شدن پوست صورت نیازمند مشاوره با دکتر پوست هستید، ما به شما سایت دکتر با من را پیشنهاد می کنیم تا بتوانید از خدمات دکتر پوست عالی بهره مند شوید. در ادامه باید گفت که عواملی که باعث شلی پوست می شوند، شامل موارد زیر هستند.

افزایش سن

همانطور که به اختصار اشاره شد، با افزایش سن سطح دو پروتئین مهم کلاژن و الاستین تولید شده در لایه درم پوست کم کم کاهش می یابد و از بین می رود. الاستین همانطور که از نام آن پیدا است، به پوست خاصیت ارتجاعی می بخشد و این امکان را برای پوست های محکم ایجاد می کند که زمانی که کشیده شدند، دوباره به عقب برگردند.

کلاژن از فیبروبلاست ها تولید می شود. این ماده از الیاف محکم ساخته شده است و به پوست کمک می کند که ساختار و استحکام خود را حفظ کند. تولید هر دو نوع پروتئین با افزایش سن کاهش می یابد و همچنین می توانند با گذشت زمان و بر اثر عوامل خارجی تخریب شوند که این عوامل عبارتند از:

• قرار گرفتن در برابر اشعه مضر فرابنفش نور خورشید
• آلاینده ها و آلودگی های محیطی مانند دود سیگار
• سبک زندگی نامناسب و مصرف بیش از اندازه الکل
• تغذیه نامناسب

قرار گرفتن در برابر پرتوهای زیانبار نور خورشید و عدم مراقبت از پوست باعث تسریع روند پیری و شل شدن پوست صورت می شود و می تواند پوست شما را در سنین جوانی، پیر، شل و چروک نشان دهد.

کاهش وزن

داشتن اضافه وزن زیاد در مدت زمان طولانی سبب آسیب به الیاف کلاژن و الاستین پوست می شود. در نتیجه زمانی که شما بخواهید لاغر کنید، پوست شما سخت تر و دیرتر جمع می شود و اگر لاغری زیادی داشته باشید، در حدود 45 کیلوگرم و بیشتر سبب شل و چروک شدن پوست شما می شود که به صورت قابل توجهی محسوس است.

در روش های جراحی برای رفع چاقی نیز امکان افتادگی پوست بیشتر است و دیده می شود که در اکثر روش های لاغری و کاهش وزن سریع با جراحی، افتادگی زیادی برای پوست ایجاد می شود. باید بدانید از آنجاییکه که پوست های جوان سریع به حالت اول خود برمی گردند، کاهش وزن نیز در سنین جوانی می تواند در میزان شل شدن پوست تاثیر داشته باشد.

بارداری

بارداری یکی دیگر از عواملی است که در شل شدن پوست صورت نقش دارد، به خصوص اگر بارداری چندقلویی باشد: دوقلو یا بیشتر. معمولا تا حدی افتادگی پوست بعد از زایمان طبیعی است. سن بارداری نیز در رفع علامت های افتادگی پوست نقش دارد و هر چه مادر جوان تر باشد، قدرت ترمیم پوست بیشتر است.

بیماری

برخی از بیماری ها از افتادگی و شل شدن پوست شناخته می شوند. یکی از این بیماری ها به پوست شل گرانولوماتوز معروف است که در زیر گروه بسیار نادر از لنفوم سلول T پوستی قرار می گیرد. این بیماری معمولا به خوبی درمان نمی شود. افراد مبتلا به گرانولوماتوز به صورت تدریجی شل شدن پوست را روی آرنج و زانوی خود تجربه می کنند.

یکی از بیماری هایی که سبب شل شدن پوست صورت می شود، بیماری سندرم اهلرز- دانلوس است که یک اختلال ارثی نادر در بافت هم بند سبب بروز این مشکل می شود. این افراد در تولید کلاژن نقص دارند و همین امر سبب به وجود آمدن پوستی خمیری و شل در ناحیه صورت می شود.

درمان افتادگی پوست

اگر شما هم جزو کسانی هستید که از افتادگی و شل شدن پوست خود رنج می برید و نگران هستید، کارهایی وجود دارند که می توانید برای رفع این موضوع انجام دهید. مقادیر پوست آویزان از کم تا زیاد می تواند متغیر باشد و شما برای در پیش گرفتن روش درمانی باید مواردی از جمله: ناحیه ای که پوست دچار افتادگی و شل شدگی شده است، میزان افتادگی و احساس شما نسبت به وضعیت موجود را در نظر بگیرید.

اگر افتادگی شما خفیف بوده و رسیدن به حد متوسط برای شما ایده‎آل است، می توانید از روش های خانگی استفاده کنید. یکی از این روش ها ورزش کردن است. اگر شما هم پوست شل و آویزان دارید که نتیجه کاهش وزن متوسط است یا تجربه بارداری داشته اید، می توانید با ورزش این وضعیت را بهبود ببخشید.

هر حرکت ورزشی که توده عضلانی ایجاد می کند یا سبب محکم شدن ماهیجه ها شود، می تواند ظاهر افتادگی پوست را کاهش دهد.

به عنوان نمونه می توان به تمرین وزنه برداری و استقامتی اشاره کرد. همانطور که می دانید، کار کردن با وزنه و دستگاه های ورزشی و باندهای استقامتی به افزایش توده عضلانی و کاهش علائم و نشانه های افتادگی پوست کمک می کند.

پیلاتس نیز که از آن به عنوان کنترولوژی یاد می شود را می توان برای انجام حرکات کنترل شده برای سفت کردن ماهیچه های سرینی، پاها و بازوها استفاده کرد.

ورزش صورت نیز جزو مواردی است که می تواند به رفع شل شدن پوست صورت در ناحیه چانه، غبغب و گلو کمک کند. طرفداران یوگا بر این باورند که تمرینات خاصی وجود دارد که از افتادگی پوست جلوگیری می کند، مانند حرکت شیر (سیمهاسانا).

مصرف مکمل ها

تحیقات نشان می دهد مصرف مکمل هایی که حاوی کلاژن و اسید هیالورونیک هستند، به کاهش افتادگی پوست کمک خواهند کرد. برخی از این مکمل ها عبارتند از:

• کلاژن هیدرولیز شده: همانطور که قبلا گفته شد، برای حفظ شادابی و استحکام پوست کلاژن بسیار ضروری است. این مکمل می تواند آثار پیری پوست را تا حدود زیادی از بین ببرد.
• پروتئین: مصرف پروتئین برای بدن و سلامت پوست ضروری است. اسیدهای آمینه موجود در پروتئین لیزین و پرولین واحدهای سازنده ضروری برای تولید کلاژن در بدن هستند.
• ویتامین سی: یکی از موارد ضروری برای ساخت کلاژن، ویتامین سی است.
• ژلاتین: ژلاتین یک منبع عالی از گلایسین است که واحد سازنده برای کلاژن محسوب می شود. ژلاتین اغلب در ژله و باستیل وجود دارد که کلاژن پخته شده حیوانی است.

درمان های موضعی

شما می توانید با استفاده از سرم، کرم و لوسیون هایی که حاوی رتینول هستند، تا حدودی خاصیت ارتجاعی اطراف چشم و پوست صورت خود را ارتقا ببخشید و از افتادگی و شل شدن آن جلوگیری کنید. این مواد سبب افزایش سطح کلاژن پوست می شوند و از شل شدن پوست صورت جلوگیری می کنند.

تغییر سبک زندگی

یکی از مواردی که در حفظ سلامت پوست بسیار اهمیت دارد، رعایت سبک زندگی سالم است که عبارتند از: هیدراته کردن بدن با نوشیدن میزان کافی مایعات، استفاده از ضد آفتاب و دوری از اشعه زیانبار فرابنفش، خواب کافی، عدم استعمال دخانیات و الکل.

درمان شل شدن پوست صورت

شما می توانید متناسب با شرایط خود و بعد از مشورت با متخصص پوست که در سایت دکتر با من معرفی متخصص پوست در تهران نیز وجود دارد، یکی از اقدامات زیبایی را برای رفع افتادگی پوست خود انجام دهید.

اگر افتادگی پوست شما خفیف تا متوسط است، با موارد گفته شده امکان بازگشت پوست به حالت قبل نیز وجود دارد و حتی می توانید از اقدامات کمتر تهاجمی نیز استفاده کنید. اما اگر افتادگی پوست شما شدید است، بهتر است که زیر نظر پزشک از روش های تهاجمی مانند کانتورینگ یا پیکر تراشی استفاده کنید.

البته به غیر از موارد گفته شده، اقدامات دیگری نیز وجود دارد که می توانید برای رفع مشکل افتادگی پوست از آنها بهره ببرید، این روش ها عبارتند از: لیزر درمانی، جوان سازی پوست با لیزر و اولترا سوند فوق متمرکز که با مشورت پزشک می توانید یکی از این موارد را انجام دهید.

کلام آخر

اگر شما هم جزو کسانی هستید که از شل شدن پوست صورت خود ناراحت هستید و تمایل دارید که به حالت اول برگردد، بی شک خواندن این مقاله به شما کمک خواهد کرد.

در مراحل ابتدایی بهتر است روش های خانگی را در پیش بگیرید و با رعایت سبک زندگی سالم به داشتن پوستی سالم شفاف کمک کنید. در این راستا نیز دکتر با من همراه شما است.

همانطور که می‌دانید، پوست پا بیشتر در معرض خشکی، تیرگی، ترک و پارگی بوده و دلیل آن کمتر بودن غدد چربی در این نواحی است. بنابراین در دکتر با من به بررسی راه‌های جوانسازی پوست پا می‌پردازیم، مسئله‌ای که شاید برای بسیاری از افراد بی‌اهمیت باشد.

خشکی و ترک پوست پا معمولا در قسمت پاشنه، بغل‌های پا و لای انگشتان دیده می‌شود، گاهی این ترک‌ها سطحی است و گاهی باعث ایجاد درد و خارش می‌شوند. در بسیاری از موارد خشکی پا به قدری شدید است که با یک ساییدگی ساده دچار خونریزی می‌شود.

چندین متخصص پوست عالی در تهران بر این باور هستند که پوست پا بسیار حساس است و نیاز به مراقبت‌های ویژه دارد، چرا که پاها تمام روز سنگینی بدن را تحمل می‌کنند و در بسیاری از مواقع مدت زیادی داخل کفش هستند که می‌تواند دلیلی برای این ترک‌ها باشد.

بسیاری از افراد اهمیت چندانی به سلامت پوست پای خود نمی‌دهند، چرا که مشغله زیاد کاری زمانی برای فکر کردن به این مسائل برای آن‌ها باقی نمی‌گذارد. گاهی این خشکی خفیف است و ایجاد درد و ناراحتی نمی‌کند، بنابراین این افراد نیازی به درمان ندارند و زیبایی برای آن‌ها اهمیت چندانی ندارد.

از طرف دیگر دسته‌ای وجود دارند که همواره به دنبال پیدا کردن یک دکتر پوست عالی برای از بین بردن ترک‌ها و لایه‌های مرده پوست پا خود هستند. مشاوره با دکتر پوست می‌تواند کمک بسیاری به این دسته از افراد کند، اما اگر این ترک‌ها خفیف هستند، بدون نیاز به پزشک برطرف می‌شوند.

دلایل خشکی پوست پا

قبل از بررسی راه‌های جوانسازی پوست پا، به عوامل ایجاد خشکی آن می‌پردازیم. دلایل زیادی باعث ایجاد خشکی در پوست پا می‌شوند که در اینجا به بررسی بعضی از آن‌ها می‌پردازیم.

• کمبود رطوبت: به دلیل وجود غدد چربی کمتر در قسمت‌های پاشنه، بغل و لای انگشتان پا، میزان رطوبت نیز در این نواحی کمتر بوده و کمبود رطوبت یکی از دلایل اصلی برای خشکی پوست پا است.
• ایستادن طولانی: ایستادن طولانی و استفاده از کفش نامناسب باعث تحریک پوست پا و ایجاد ترک در آن می‌شود. معمولا افرادی که مجبور به ایستادن زیاد در شغل خود هستند، بیشتر با این پدیده روبرو می‌شوند.
• گرما و رطوبت: پوشیدن کتونی و پوتین باعث ایجاد یک فضای گرم و مرطوب برای پاها می‌شود که این گرما ایجاد عرق در پا می‌کند. در واقع رطوبت موجود در پا از آن خارج می‌شود که نتیجه آن خشکی، تیرگی، ترک و پوست پوست شدن پا است.
• صابون: استفاده بیش از حد از صابون و محصولات شوینده که حاوی مواد شیمیایی هستند، باعث خشک شدن بیش از حد پوست پا و در نتیجه ترک در پا می‌شود.
• افزایش سن: با گذشت زمان و افزایش سن پوست طراوت، تازگی و مقدار زیادی از رطوبت خود را از دست می‌دهد. معمولا پدیده خشکی و ترک در افراد مسن بیشتر دیده می‌شود، چرا که پوست آن‌ها نازک‌تر و خشک‌تر است.
• اگزما: اگزما یک نوع بیماری پوستی است که ایجاد خشکی، تورم و خارش در پوست می‌کند و در هر قسمتی از بدن ممکن است اتفاق بیفتد و فقط محدود به پوست پا نیست، اما بسیار رایج است و باعث خشکی پوست پا می‌شود.

راه‌های جوانسازی پوست پا

به ‌طور کلی سلول‌های مرده پوست باید از بین بروند، زمانی که فرد اینکار را نمی‌کند، باعث ایجاد خشکی و ترک در پا می‌شود. این خشکی و ترک نتیجه انباشته شدن سلول‌های مرده روی یکدیگر هستند، برای جوانسازی پوست پا راه‌هایی وجود دارد که به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.

تراشیدن پوست مرده

برای تراشیدن پوست مرده می‌توانید از یک جسم یا مواد شیمیایی به سلیقه خود استفاده کنید، معمولا بسیاری از اسکراب‌های پا برای اینکار مناسب هستند. برخی از این اسکراب‌ها حاوی مواد شیمیایی مانند انواع رایحه و الکل‌های مصنوعی هستند که می‌توانند پوست حساس را تحریک کنند، بنابراین مهم است که قبل از خرید لایه بردار پا، لیست موادی که در آن بکار رفته است را بررسی کنید.

قرار دادن پا در آب

خیس کردن پا در آب ولرم باعث نرم شدن پوست پا و همینطور بهتر شدن گردش خون در پا می‌شود و همین امر از ایجاد خشکی در پا جلوگیری می‌کند. افزودن کمی سرکه به آب می‌تواند به از بین بردن میکروب‌ها کمک کند که همین امر از ایجاد خشکی در پا جلوگیری می‌کند.

استفاده از سنگ پا یا سوهان پا

استفاده از سنگ پا می‌تواند مانند لایه بردار عمل کند، اما باید مراحل آن را به ترتیب انجام دهید. اول پاها را در آب ولرم خیس کنید، سپس سنگ پا را خیس کرده و به آرامی کف پا بکشید و لایه‌های مرده پوست را بتراشید.

بعد از تراشیدن لایه‌های مرده پاها را با حوله خشک کنید و از آبرسان استفاده کنید. آبرسان و مرطوب‌کننده بعد از استفاده از سنگ پا بسیار مهم است، چرا که اگر پا مرطوب نشود، باعث ایجاد خشکی در آن خواهد شد.

استفاده از مرطوب کننده

یکی از راه‌های جوانسازی پوست پا استفاده مکرر از مرطوب‌کننده‌ها است، مرطوب نگه داشتن پوست پا آن را از خشکی نجات می‌دهد. دقت داشته باشید که این‌ کار را به‌ طور مداوم و روزانه باید انجام دهید، بهترین زمان برای استفاده از مرطوب‌کننده‌ها بعد از حمام است.

پیشگیری از خشکی پا

بهترین روش برای داشتن پاهای سالم و زیبا پیشگیری از خشکی است. همانطور که می‌دانید، همیشه پیشگیری عمل راحت‌تری نسبت به درمان است. در اینجا بعضی از راه‌های پیشگیری را با هم بررسی می‌کنیم.

• تمیزی و شستشو مناسب پا
• استفاده از آب ولرم به جای آب داغ هنگام شستشو و حمام
• استفاده از کفش مناسب که پا را اذیت نکند.

کلام آخر

پا یکی از اعضای بدن است که گاهی از آن غافل می‌شویم، به دلیل اینکه پا اکثرا داخل کفش یا جوراب است، زیاد دیده نشده و به همین دلیل اهمیت کمتری به آن داده می‌شود. این اهمیت کمتر باعث شده است که ترک پا به امری رایج تبدیل شود و تقریبا بسیاری از افراد آن را تجربه می‌کنند.

در این میان هستند افرادی که از ترک ایجاد شده در پای خود ناراضی بوده و به دنبال راه‌های جوانسازی پوست پا خود هستند. معمولا این افراد بعد از مشاوره با دکتر پوست راهی برای بهبودی پا خود پیدا می‌کنند، چرا که این ترک‌ها یک بیماری غیرقابل درمان نبوده، بلکه حالت طبیعی است که در نتیجه انباشته شدن پوست مرده ایجاد می‌شود.

بی‌شک یکی از مراحل سخت مادر شدن دوران شیردهی است. شیردهی به مرحله‌ای گفته می‌شود که مادر از سینه‌های خود نوزاد را تغذیه می‌کند و به او شیر می‌دهد. همانطور که می‌دانید، بهترین تغذیه برای نوزادان شیر مادر است. شیردهی نوزاد برای مادر و نوزاد مفید است، اما این امر می‌تواند مشکلاتی را نیز به وجود آورد. برای نمونه می‌توان به ریزش مو در دوران شیردهی اشاره کرد که در بین زنان شیرده بسیار شایع است که البته باید مورد بررسی قرار بگیرد، زیرا ممکن است عواملی جدا از شیردهی سبب ریزش مو در این بازه زمانی شده باشند.

ریزش مو در این بازه زمانی یکی از مواردی هست که خانم‌ها باید بعد از زایمان و شروع دوران شیردهی به آن‌ها اهمیت بدهند، زیرا ریزش مو برای خانم‌ها بسیار سخت تر از آقایان است. پس ما با همراه باشید که به بررسی این موضوع بپردازیم.

ریزش مو در دوران شیردهی

ریزش مو در دوران شیرین مادری به خصوص شیردهی معمولا برای تمامی خانم‌ها آغاز یکسانی ندارد. خانم‌هایی که وارد مرحله شیردهی می‌شوند، باید نسبت به این موضوع توجه کافی داشته باشند و با دیدن کمترین علائم به پیشگیری و مقابله با آن بپردازند که از بروز مشکلات ناشی از ریزش مو جلوگیری کنند.

بیشترین احتمال ریزش مو در دوران شیردهی به سن 2 الی 4 ماهگی نوزاد برمی‌گردد. لازم است که مادران در این دوره حساسیت بیشتری به خرج دهند و بر ریزش موهای خود کنترل دقیق‌تری داشته باشند که بتوانند به راحتی با ریزش موی خود مقابله کنند، در غیر اینصورت تعداد موهای ریخته شده از مرز طبیعی می‌گذرد که اصلا خوشایند نیست.

بررسی موهای ریخته شده و شکل ظاهری مو در دوران شیردهی می‌تواند در حفظ کیفیت و سلامت مو کمک شایانی کند و تمامی مراقبت‌های شما دست به دست هم می‌دهند که از ریزش مو در بازه شیردهی جلوگیری کنند.

علت ریزش مو در دوران شیردهی و روش‌های مقابله با آن

ریزش مو عوامل و علل مختلفی دارد که البته در دوران شیردهی حضور یکی از این عوامل از بقیه پررنگ‌تر است و آن کمبود سطح هورمون‌ها در زنان شیرده است. شاید خیلی از افراد تصور کنند که ریزش مو در این دوران به دلیل شیر دادن به نوزاد است که تصور کاملا غلطی است. زیرا تحقیقات نشان می‌دهد زنانی که به صورت مستقیم به نوزاد خود شیر می‌دهند و کسانی که از شیردوش استفاده می‌کنند، هر دو دچار ریزش مو می‌شوند.

اگر بخواهیم فراتر از شیردهی را بررسی کنیم، خواهید دید که ریزش مو در زنانی که سقط جنین داشته‌اند یا فرزندشان زنده به دنیا نیامده نیز مشاهده می‌شود. پس این امر نشان می‌دهد که ریزش مو در این دوران وابسته به تغییرات هورمونی است.

بعد از تولد نوزاد سطح هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون در بدن کاهش می‌یابد. این هورمون‌ها معمولا بعد از 24 ساعت به سطح طبیعی خود برمی‌گردند، اما تا زمانی که شما به نوزاد شیر می‌دهید، سطح پرولاکتین بالا است و حجم خون شما کاهش می‌یابد. در نتیجه افت آن تدریجی است و بعد از چند هفته از تولد نوزاد به حالت طبیعی خواهد رسید. پس از کم شدن حجم موی خود نگران نباشید که به دلیل کاهش هورمون‌ها است.

اگر شما هم بنا به هر دلیلی دچار ریزش مو هستید و قصد دارید که با متخصص پوست و مو مشاوره داشته باشید، ما به شما سایت دکتر با من را پیشنهاد می‌کنیم. در ادامه می‌خواهیم به روش‌هایی که به کنترل ریزش مو شما کمک می‌کند، بپردازیم.

استفاده از شامپوهای مناسب

یک از مواردی که به خانم‌ها در کنترل ریزش مو کمک می‌کند، استفاده از شامپوهای ضد ریزش مو است. در این میان شامپوهای گیاهی و طبیعی بسیار مناسب هستند، چون هیچگونه حساسیتی در فرد ایجاد نمی‌کنند. شامپوهای طبیعی تارهای مو را ضخیم کرده و به افزایش حجم مو کمک می‌کنند.

استفاده از شامپوهای مناسب برای خانم‌ها مشکل آلرژی یا حساسیت ایجاد نمی‌کند و حتی افرادی که موی نازک دارند، می‌توانند برای حفظ نرمی و لطافت موی خود در مرحله آخر حمام از نرم‌کننده استفاده کنند. در نتیجه موهایشان دچار شکست و آسیب نمی‌شوند و جلوی ریزش مو در دوران شیردهی گرفته می‌شود.

مراقبت از موها

یک دیگر ار مواردی که در حفظ سلامت مو تاثیر بسزایی دارد، مراقبت از آن است. به خصوص در دوران شیردهی که احتمال ریزش مو تا حد زیادی افزایش می‌یابد. برای نمونه هنگامی که از حمام بیرون می‌آیید، نباید موهای خود را زمانی که خیس است، شانه بزنید و از پیچیدن مو در حوله خودداری کنید. همچنین حالت دادن و خشک کردن مو با وسایلی که حرارت تولید می‌کنند را قطع کنید.

استفاده از اتو مو، سشوار و لوازم حالت‌دهنده را به حداقل برسانید. اینها عواملی هستند که به سادگی سبب نازک شدن تار مو می‌شوند و زمانی که مو نازک شود و ضخامتش کم شود، به راحتی شروع به ریزش می‌کند.

همچنین سعی کنید از رنگ کردن مو در دوران شیردهی خودداری کنید. زیرا رنگ مواد شیمیایی دارد و سبب نازک شدن ریشه مو می‌شود و این به خودی خود ریزش مو را تشدید می‌کند.

توجه داشته باشید که موهای خود را بیشتر از یک بار در روز شانه نزنید، زیرا شانه زدن زیاد مو سبب ریزش می‌شود. سعی داشته باشید از مدل‌ موهای ساده استفاده کنید که کمتر سبب شکستگی و آسیب مو می‌شوند. برای نمونه مدل دم اسبی به دلیل کشش موها سبب ریزش مو می‌شود و ریزش مو در دوران شیردهی را تشدید می‌کند.

در این دوره که با ریزش مو دست و پنجه نرم می‌کنید، بهتر است که از روبالشی‌‌های ساتنی و ابریشمی استفاده کنید، زیرا روبالشی نخی رطوبت مو را جذب می‌کند و سبب خشکی مو می‌شود، اما روبالشی‌های ساتنی رطوبت طبیعی مو را حفظ می‌کند و چون اصطکاک مو را به حداقل می‌رساند، گره خوردگی مو را کم می‌کند.

همچنین استفاده از شامپوهای ویتامینه نیز بسیار مناسب هستند، زیرا رطوبت و مواد مغذی مورد نیاز مو را تامین می‌کند و آن‌ها را سالم و قوی نگه می‌دارد.

تغذیه و تغییر رژیم غذایی

یکی از مواردی که باید به آن در دوران بارداری توجه کافی داشته باشید، تغییر سبک زندگی است. تغذیه شما در دوران بارداری باید به گونه‌ای باشد که تمام ویتامین‌ها و مواد معدنی که برای شیردهی لازم است را به حد کافی دریافت کرده باشید که بدن با کمبود دچار نشود و ریزش مو در دوران شیردهی رخ ندهد. ویتامین‌های گروه ب به خصوص بیوتین، ماده معدنی آهن، سلنیوم و روی از مواردی هستند که متخصصان زنان و زایمان معمولا تجویز می‌کنند.

همچنین مکمل‌ها و مولتی ویتامین‌های بسیار زیادی در بازار موجود هستند که می‌توانید در دوران بارداری و شیردهی از آن‌ها استفاده کنید. البته لازم به ذکر است که مصرف مولتی ویتامین باید زیر نظر پزشک باشند و مصرف خودسرانه آن به خصوص در این دوران حساس خطرناک است. به خصوص در دوران شیردهی که مواد از شیر مادر به نوزاد منتقل می‌شوند.

استرس

استرس یکی از عواملی است که سبب بروز ریزش مو در دوران شیردهی می‌شود، بنابراین لازم است که تا حد امکان استرس و اضطراب را از خود دور کنید. کاهش استرس به کاهش ریزش مو بسیار کمک می‌کند.

اینها تمام عواملی هستند که به کنترل ریزش مو در دوران 2 ساله شیردهی کمک می‌کنند و اگر شما قصد دارید که به بهترین متخصص مو در تهران مراجعه کنید، لازم است که به سایت دکتر با من سر بزنید و از خدمات بینظیر این سایت استفاده کنید.

درمان ریزش مو به روش طب سنتی

خوشبختانه طب سنتی راهکارهای فراوانی برای کمک به درمان ریزش مو دارد. از ماساژ درمانی با روغن گرفته تا استفاده از مواد گیاهی مانند حنا، مورد و سدر. شما می‌توانید هر شب موهای خود را با روغن‌هایی نظیر روغن رزماری، روغن بادام تلخ، نارگیل و کنجد ماساژ دهید. همچنین می‌توانید از داروهای گیاهی زیر استفاده کنید:

• بذر کتان
• دمنوش رزماری
• آب انگور فرنگی هندی
• دمنوش گیاه نخل مرداب
• دمنوش بابونه و آویشن
• دمنوش برگ گیاه بهیرنگراج

توجه داشته باشید استفاده هر کدام از این مواد باید زیر نظر متخصص طب سنتی باشد که بر اساس شرایط بالینی شما دارو تجویز شود.

در بسیاری از موارد ریزش مو تا تولد یکسالگی نوزاد طبیعی است، اما اگر بعد از آن نیز ادامه داشت و توده‌هایی از مو را بر برس خود مشاهده کردید، لازم است که به متخصص مو مراجعه کنید. ممکن است ریزش موی شما بر اثر عوامل رایج بعد از زایمان مانند کم کاری تیروئید یا کم خونی باشد که به راحتی قابل درمان هستند. اگر شما نیز شرایط مراجعه حضوری را ندارید، می‌توانید برای ارتباط با دکتر مو به سایت معرفی شده مراجعه کنید و از خدماتشان بهره ببرید.

کلام آخر

اگر شما نیز مادر هستید و از ریزش مو در دوران شیردهی رنج می‌برید، ما به شما سایت دکتر با من را پیشنهاد می‌کنیم که بتوانید از متخصص مو مشاوره بگیرید. لازم به ذکر است که ریزش مو در این دوران طبیعی است و به تغییرات هورمونی برمی‌گردد و بهترین کاری که می‌توانید برای جلوگیری از ریزش مو انجام دهید، مراقبت از مو با روش‌های گفته شده در مقاله است. بنابراین جای نگرانی نیست و این ریزش معمولا تا بعد از یک سالگی نوزاد رفع می‌شود.

در برخی از مواقع که شما دچار زخم و یا آسیب دیدگی می شوید، بایستی که سریعا جلوی خونریزی آن را بگیرید تا قبل از رسیدن به پزشک بتوانید جان خود را حفظ نمایید. به همین دلیل ما در این مقاله برای شما توضیحات کاملی در خصوص اقدام فوری برای درمان خانگی خون ریزی را توضیح داده ایم تا بتوانید سریعا به خوبی زخم خود را درمان کنید.

معرفی انواع زخم

معمولا زخم ها دارای انواع زیادی هستند که برای درمان خانگی خون ریزی استفاده می شود. انواع زخم ها شامل موارد زیر هستند:

• خراشیدگی: این نوع زخم جدی نیست و صرفا لایه های رویی آن را شامل می شود.
• پارگی : این زخم بافت های زیر پوست را نیز شامل می شود.
• سوراخ شدگی : به دلیل برخورد جسم به یک وسیله تیز به وجود می آید.
• له شدگی : بافت پوست در این نوع زخم، تغییر شکل می دهد.
• زخم گلوله: بر اثر اصابت گلوله یا ترکش ایجاد می شود.

پس بهتر است در اولین مرتبه، نوع زخم پوست را شناسایی کنید و راه مراقبت از زخم را پیدا نمایید. به همین جهت بهتر است که شما بیمار را معاینه و زخم او را پیدا کنید.

مراحل متوقف کردن خونریزی در خانه

1. روی زخم را فشار دهید.
   در مرحله اول به شخص کمک کنید تا بتواند آرامش خود را در آن لحظه حفظ نماید.
2. سپس از فرد بخواهید که دراز بکشد و پاهای او را به سمت بالا قرار دهید. چنانچه بقایای جسم خارجی بر روی زخم وجود دارد، آنها را بردارید. اگر بریدگی کوچک باشد سعی کنید که آن را تمیز کنید ولی اگر زخم بزرگ بود سعی در تمیز کردن آن ننمایید.

3. اولین قدم در خصوص اینکه چگونه جلوی خونریزی را بگیرید این است که درمان خانگی خونریزی را که شامل محکم نگه داشتن آن با دست است را امتحان کنید و عضو آسیب دیده فرد را تا جای ممکن بالاتر از قلب خود نگه دارید.
4. در زمان فشار دادن زخم بهتر است که از گاز استریل استفاده نمایید و چنانچه در دسترس نداشتید حتما از یک پارچه برای این کار استفاده کنید.
   چنانچه پارچه آغشته به خون شد و یا نشست خون ایجاد شد، هرگز پارچه را تعویض نکنید چرا که با این کار ممکن است خونریزی شدید تر شود.
   به همین جهت بهتر است که حتما از کمپرس دیگری، برای فشار دادن استفاده کنید. به مدت 5 تا 10 دقیقه ناحیه ی زخم را فشار دهید و چنانچه خونریزی بند نیامد دوباره این کار را تکرار کنید.

5. بعد از اینکه خونریزی بند آمد بهتر است که ناحیه ی مد نظر را با آب گرم و صابون بشویید. اما حواستان باشد در درمان خانگی خون ریزی و تمیز کردن آن از پراکسید هیدروژن و یا ید استفاده نکنید، زیرا به بافت زخم آسیب می رساند.

راه های درمان خانگی خون ریزی خانگی

1. کمپرس یخ

استفاده از کمپرس یخ در زمان خونریزی از جمله روش های درمان خانگی برای جلوگیری از خونریزی است. یخ به کاهش تورم کمک کرده و جلوی خون ریزی را می تواند بگیرد. لطفا توجه کنید که قالب یخ را مستقیم به روی زخم نگذارید و حتما با یک پارچه آن را ببندید و سپس روی محل مورد نظر قرار دهید.

2. چای

از جمله روش های درمان خانگی خونریزی، در پاسخ به سوال، چگونه جلوی خونریزی را بگیریم؟ این است که، می توانید از کمپرس چای یا همان کیسه ی چای استفاده کنید که استفاده از آن در دندان پزشکی نیز بسیار معروف است. در واقع ماده شیمیایی موجود در چای جلوی خونریزی را می گیرد و موجب منعقد شدن خون خواهد شد.

3- بومادران

گیاه بومادران از جمله گیاهانی است که برای درمان خانگی خون ریزی می توان از آن استفاده نمود. می توانید برای این کار مقداری از گیاه بومادران را لای یک پارچه پیچیده و روی زخم قرار دهید.

5- گیاه فندق جادوگر

این گیاه برای جلوگیری از خونریزی و سفت شدن محل زخم استفاده می شود. به همین جهت می توان گفت که شما می توانید گیاه را با یک گاز استریل بر روی زخم قرار داده و سپس به آرامی فشار دهید. البته کِرمِ این گیاه را هم می توانید از داروخانه نیز تهیه کنید.

6- استفاده از قرص روی و پودر ویتامین C در درمان خانگی خونریزی

ترکیب پودر ویتامین C و آبنبات پاستیلی برای درمان خانگی خونریزی به خصوص خونریزی های شدید کمک می کند. در این مواقع شما می توانید پودر ویتامین سی را بر روی زخم خود بریزید و سپس به صورت همزمان نیز یک قرص روی در دهان خود قرار دهید تا بتوانید سریعا جلوی خونریزی را بگیرید.

7- وازلین

وازلین در درمان خانگیِ خونریزی در خصوص زخم های غیرعمیق استفاده می شود. می توان گفت که شما می توانید بعد از قطع خونریزی، محل زخم را تمیز کرده و سپس آن را بر روی آن قرار دهید تا موجب التیام در ناحیه ی آسیب دیده شود.

8- ضد تعریق

کلرید آلومینیوم (Aluminum Chloride) یک ماده شیمیایی است که جلوی عرق کردن بیش از حد بدن را می گیرد و شما می توانید از این ماده برای جلوگیری از خونریزی بیشتر در محل زخم استفاده نمایید.

9- دهان شویه

الکلی که در دهانشویه قرار دارد، به لخته شدن خون کمک می‌کند. در واقع این ماده یکی از دسترس ترین موادی است که در اختیار شخص قرار دارد و به همین جهت می توان گفت که استفاده از این ماده بهترین راه برای جلوگیری از خونریزی است.

در چه زمانی به دکتر متخصص در سایت دکتر با من مراجعه کنیم؟

در صورتی که شما زخم عمیق به همراه خونریزی شدید داشته باشید بهتر است که هرچه زودتر به دکتر داخلی در سایت دکتر با من مراجعه نمایید تا بتوانید جلوی خونریزی زیاد را که حتی ممکن است به مرگ شما ختم شود بگیرید و روند بهبودی سریع تری را آغاز نمایید. علاوه بر این موضوع شما می توانید با راهکارهای بالا به عنوان درمان خانگی خونریزی به کار ببرید.

داشتن پوست و موی زیباتر آرزوی هر انسانی است. مهم نیست در کجا زندگی می‌کنید، چه شغلی دارید و سنتان چقدر است، همه ما نیاز داریم که پوست و مویی سالم داشته باشیم. آثار سوء سبک زندگی ناسالم یا کمبود مواد مغذی در بدن، در چهره ما ظاهر می‌شوند. موهای خشک و نازک، کدر بودن پوست یا جوش زدن زیاد از جمله مواردی است که اکثر ما آن‌ها را تجربه کرده‌ایم.

برای داشتن مو و پوست زیباتر چه باید کرد؟ چه خوراکی‌هایی را باید در رژیم غذایی گنجاند؟ روتین پوستی و فعالیت‌های روزانه را چگونه باید تغییر داد که پوست و مویی سالم داشت؟ شما می‌توانید از طریق وبسایت دکتر با من بهترین متخصص مو در تهران را پیدا کنید و به صورت آنلاین ویزیت شوید.

با ما در این مقاله همراه باشید که رازهای داشتن پوست و موی زیبا را بشناسید.

راز داشتن پوست و مویی زیبا

زیبا بودن به معنای داشتن چشمانی زیبا یا بینی بی نقص نیست. زیبایی در واقع تلاش برای سالم نگه داشتن و زیباتر نشان دادن ویژگی‌های ظاهری افراد است؛ ویژگی‌هایی که با آن، هرکس از شخص دیگر متمایز می‌شود.

هر چقدر که از عمر می‌گذرد، بیشتر به دنبال جوان نگه داشتن مو و پوست خود هستیم و می‌خواهیم روند پیر شدن را به تعویق بیاندازیم؛ لازمه این کار داشتن رژیم غذایی سالم، روتین پوستی و مویی مناسب، انجام فعالیت‌های بدنی و البته مشورت با متخصص پوست و مو است. در ادامه رازهایی را که باید برای زیباتر شدن پوست و موی خود بدانید، برای شما آورده‌ایم.

ورزش

اهمیت ورزش بر هیچکس پوشیده نیست‌؛ حتما شنیده‌اید که ورزش به کاهش استرس کمک می‌کند. استرس می‌تواند موجب بدتر شدن وضعیت پوست و موی افراد شود. به عنوان مثال اگزما، آکنه و ریزش موی شدید از جمله مواردی هستند که در افراد مضطرب خود را بیشتر نشان می‌دهند.

استرس موجب تولید چربی بیشتر در غدد چربی و در نتیجه جوش بیشتر می‌شود. با ورزش‌هایی اعم از بدنسازی، پیاده‌روی روزانه، یوگا یا مدیتیشن، سطح استرس و اضطراب خود را پایین بیاورید که پوست و موی زیباتر و سالم‌تری داشته باشید.

همچنین ورزش سبب گردش خون بیشتر در بدن می‌شود؛ با گردش خون بیشتر، اکسیژن در بدن بهتر بخش شده، مواد مغذی به پوست و مو می‌رسد و در نتیجه ریزش مو کمتر می‌شود و پوست شفاف‌تری خواهید داشت.

خواب کافی

خواب کافی ارتباط مستقیمی با زیبایی پوست و مو دارد. هنگامی که از خواب بیدار می‌شوید، پوست درخشان‌تر و شاداب‌تری دارید؛ دلیل آن هم گردش خون زیر پوست است. معمولا هنگام خواب، پوست شروع به بازسازی خود می‌کند، گردش خون در بدن افزایش می‌یابد و در نتیجه اکسیژن و مواد بیشتری به پوست و مو می‌رسد.

وقتی به اندازه نمی‌خوابید، خون به خوبی در بدن جریان پیدا نمی‌کند؛ به عنوان مثال زیر چشم خون جمع می‌شود و برای همین هم است که وقتی کم خوابی دارید، زیر چشم از حالت عادی ممکن است کبودتر دیده شود.

البته در سیاه بودن دور چشم عواملی مانند ژنتیک و افزایش سن دخیل هستند و تنها با خواب نمی‌توان آن را درمان کرد، اما مطمئنا خواب کمتر می‌تواند آ‌ن‌ها را گودتر و سیاه‌تر نشان دهد. برای اطمینان یافتن از دلیل کبودی زیر چشم، حتما با دکتر پوست خوب در تهران مشورت کنید.

خواب حتی در ظاهر شدن چین و چروک هم تاثیر می‌گذارد؛ هنگامی که خواب هستید، پوست کلاژن بیشتری می‌سازد که سبب جلوگیری از ایجاد چین و چروک‌های بیشتر می‌شود.

از دست دادن مو، کم پشتی و دیگر آسیب‌هایی که موی شما به آن‌ها دچار است، می‌تواند بخاطر کمبود خواب باشد. مواد مغذی و لازم برای رشد مو باید از طریق فولیکول‌ها (جایی که مو شروع به رشد می‌کند) جذب ‌شود. خواب کم مساوی است با نبود گردش خون در بدن که در نهایت موجب شکنندگی و کم پشتی مو می‌شود.

بنابراین سعی کنید حتما روزی حداقل 7 ساعت بخوابید که پوست و موی زیباتر و سالم‌تری داشته باشید.

خاموش کردن گوشی و لپتاپ

خیلی مهم است که حداقل نیم ساعت قبل از خواب از چشم دوختن به صفحه لپ تاپ و گوشی بپرهیزید. تحقیقات نشان داده است که قرار گرفتن در معرض نور سفید و آبی قبل از خواب از عوامل بازدارنده ترشح هورمون ملاتونین است.

این هورمون وظیفه تنظیم چرخه خواب و بیداری بدن را برعهده دارد و هنگام شب بیشتر ترشح می‌شود. اختلال در ترشح این هورمون سبب بی خوابی، خستگی و پایین آمدن کیفیت خواب می‌شود که همه این‌ها خود زمینه را برای ایجاد چین و چروک پوست و سیاهی دور چشم مهیا می‌کند. بنابراین سعی کنید قبل از خواب به کامپیوتر و موبایل خود چشم ندوزید.

تغذیه مناسب

یکی از رکن‌های اصلی برای داشتن پوست و مویی سالم، تغذیه سالم است. استفاده از بهترین و گران‌ترین سرم‌ها و کرم‌ها نمی‌تواند داشتن پوست خوب را تضمین کند، اگر ورودی غذایی بدن ناسالم و یا ناکافی باشد. بنابراین از درون نیز برای کمک رسانی به پوست، باید مواد مغذی را به بدن رساند.

از خوردن شکر، چربی اشباع شده و نمک زیاد خودداری کنید؛ در عوض سعی کنید میوه‌ها و سبزیجات، غلات، پروتئین بدون چربی و روغن‌های سالم مانند روغن زیتون، آواکادو را وارد رژیم غذایی خود کنید. در ادامه به معرفی مهم‌ترین مواد معدنی و مغذی برای پوست و موی زیباتر می‌پردازیم.

آهن

اگر در برنامه غذایی آهن به اندازه کافی وجود نداشته باشد، پوست حالت کدری به خود می‌گیرد و مو شکننده می‌شود. بنابراین سعی کنید با مصرف مواد خوراکی مانند بروکلی، کلم، عدس، بادام هندی، قارچ، زیتون و اسفناج آهن مورد نیاز را به بدن خود برسانید. دوز مصرفی آهن برای آقایان روزانه چیزی در حدود 8.7 میلی‌گرم و برای زنان بین سنین 19 تا 50 سال، 14.8 میلی‌گرم و برای زنان بالای 50 سال، 8.7 میلی‌گرم در روز است.

ویتامین سی

ویتامین سی یک آنتی‌اکسیدان است که به پوست جهت بهتر شدن و جوانسازی کمک می‌کند. مصرف خوراکی و موضعی این اسید علاوه بر کمک به پوست برای نگه داشتن رطوبت، در روشن کردن پوست و از بین بردن لکه‌ها، افزایش کلاژن‌سازی و جلوگیری از شل شدن آن نیز تاثیر دارد.

این ویتامین همچنین به عنوان آنتی‌اکسیدان از پوست در برابر اکسیدهای موجود در هوا، چه آلودگی و چه اشعه‌های مضر خورشید، محافظت می‌کند و سرعت روند پیری پوست را کاهش می‌دهد.

ویتامین آ

ویتامین آ یک ویتامین مناسب برای جلوگیری از خشکی پوست است. برای دریافت ویتامین آ می‌توانید از سبزیجاتی به رنگ‌های زرد، قرمز و سبز استفاده کنید. مواد خوراکی مانند هویج، اسفناج، انبه و هندوانه سرشار از منابع مغذی و ویتامین آ هستند.

بدن ویتامین آ را به رتینول که ماده‌ای موثر برای جوانسازی و از بین بردن چین و چروک پوست است، تبدیل می‌کند. البته دقت داشته باشید که مصرف زیاد ویتامین آ موجب آسیب زدن به کبد و زردی چشم می‌شود.

ویتامین E

ویتامین E آنتی اکسیدانی است که نقش بسیار موثری در استحکام بخشی به پوست دارد. خاصیت از بین‌برندگی لکه‌های پوستی، نرم‌کنندگی و کم کردن اثرات آفتاب سوختگی سبب شده است این ویتامین در محصولات پوستی به مقدار زیادی مورد استفاده قرار بگیرد.

خاصیت این آنتی اکسیدان تنها به پوست ختم نمی‌شود؛ ویتامین E به دلیل افزایش گردش خون در تمام قسمت‌های پوستی از جمله پوست سر، موجب تغذیه فولیکول‌های مو می‌شود و پوست سر را به بستری مناسب برای رشد مو تبدیل می‌کند.

می‌توانید از مواد خوراکی مانند دانه‌های روغنی و آووکادو و همچنین کپسول‌های ویتامین E برای درمان و داشتن پوست و موی زیباتر استفاده کنید.

پروتئین

پروتئین نقش مهمی در ساخت مواد لازم برای داشتن پوست و موی زیباتر دارد. موادی مانند الاستین (عامل کشسانی پوست)، کلاژن (عامل سلامت و شادابی پوست) و کراتین (سلامت و نرمی مو)، همگی موادی هستند که به کمک پروتئین ساخته می‌شوند. رژیم غذایی که در آن پروتئین به مقدار کافی نباشد، موجب بی رنگی و کدری پوست و ضعف مو و ناخن خواهد شد.

البته مصرف بیش از حد پروتئین اصلا خوب نیست و موجب انباشت چربی در بدن می‌شود.

آب کافی

کم آبی عامل مهمی در خشکی پوست و مو و ایجاد چین و چروک است. وقتی بدن کم آب است، پوست خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهد و این موقع است که چین و چروک‌های پوستی خود را نشان می‌دهند.

بیش از 60 درصد بدن انسان از آب تشکیل شده است؛ بنابراین بدن انسان به آب کافی برای عملکرد بهتر نیاز دارد. آب موجب تکثیر سلولی درست و به اندازه می‌شود، دمای بدن را متعادل نگه می‌دارد و سبب رطوبت رسانی و حفظ آن در پوست و مو می‌شود.

نور خورشید

ویتامین D برای سلامت و درخشندگی پوست و مو بسیار لازم است؛ اما دریافت زیادی آن اثرات مخربی به همراه دارد و می‌تواند چین و چروک‌های پوستی را افزایش دهد، پوست را دچار لک کند و در بدترین حالت منجر به سرطان پوست شود.

حتما از ضد آفتاب استفاده کنید که اثرات مخرب نور خورشید را به حداقل برسانید. سعی کنید روزانه‌ تنها 10 دقیقه زیر آفتاب سپری کنید تا ویتامین د مورد نظر بدن شما تامین شود.

کلام آخر

برای داشتن پوست و موی زیباتر فاکتورهای زیادی وجود دارد که باید آن‌ها را رعایت کنید، اما به خود سخت نگیرید؛ بدن خود را چه بیرونی و چه درونی آبرسانی کنید، تغذیه مناسب داشته باشید، ورزش کرده و استرس و اضطراب را از خود دور کنید؛ در مدتی کم تغییرات چشمگیری را در سلامت پوست و مو خود مشاهده خواهید کرد.

در این مسیر حتما از دکتر پوست خوب در تهران کمک بگیرید و سعی کنید توسط بهترین متخصص مو در تهران ویزیت شوید. ممکن است ریزش مو یا ضعف‌های پوستی شما ناشی از مشکلات جدی‌تری باشد که صرفا با ترک عادت‌های غلط درمان نشود.

در دکتر با من می‌توانید با تعداد زیادی متخصص پوست و مو در تماس باشید و مشکلات پوستی و مویی خود را حل کنید.

چنانچه یکی از اطرافیانتان دچار سکته قلبی شده است، شما می توانید با انجام برخی کارهای بسیار ساده جان او را نجات دهید. ما در این مقاله از دکتر با من پس از بررسی برخی از علائم سکته قلبی به جواب این سوال که چگونه به فردی که دچار سکته قلبی شده کمک کنیم؟ خواهیم پرداخت. از آنجا که احتمال سکته قلبی در هر کسی وجود دارد بنابراین دانستن روش های کمک به فردی که سکته قلبی کرده بر هر کسی الزامی است، پس به هیچ وجه این مقاله را از دست ندهید.

اهمیت کمک به فردی که سکته قلبی کرده است

سکته قلبی اصولا در اثر گرفتگی عروق کرونری قلب و در نتیجه خونرسانی و اکسیژن رسانی ضعیف به قلب رخ می دهد. شدت حملات قلبی به تاثیرپذیری عضلات بستگی دارد و کمک به فردی که سکته قلبی کرده در زمان درست از اهمیت بسزایی برخوردار است. این نکته را فراموش نکنید که اگر شما دیدید که شخصی دچار حمله قلبی شده است، قبل از اینکه سایر نشانه های این بیماری ظاهر شوند، می بایست از یک مرکز اورژانس تقاضای کمک کنید.دقایق و ساعات اولیه سکته قلبی زمان طلایی هستند و در صورتی که بتوانید در این ساعات کمک به فردی که حمله قلبی کرده است بکنید، احتمال زنده ماندن فرد به سه برابر افزایش پیدا می کند.در زمان سکته قلبی اصولا نشانه های مشترکی در اکثر بیماران دیده می شود اما این بدین معنا نیست که همه بیماران این نشانه ها را باید داشته باشند.

علائم سکته قلبی

قبل از اینکه به جواب این سوال که چگونه به فردی که دچار سکته قلبی شده کمک کنیم؟ بپردازیم،بهتر است که با نشانه های حملات قلبی آشنا شوید؛ چرا که در صورت عدم شناخت علائم حمله قلبی نمی توانید اقدامات اورژانسی در سکته قلبی را به درستی انجام دهید. از جمله علائم سکته قلبی عبارتند از:

• احساس ضعف؛
• سرگیجه؛
• درد قفسه سینه که گاها این درد در یک بازو یا هر دو بازو، فک و شانه ها نیز کشده می شود و با استراحت هم درد کاهش پیدا نمی کند.
• احساس ناراحتی و درد در بالا شکم چیزی مانند آنچه در سوء هاضمه تجربه می شود.
• تنگی نفس؛
• احساس ترس فراوان مانند احساس نزدیک شدن به مرگ؛
• تعریق فراوان؛
• رنگ پریدگی؛
• غش کردن؛
• از دست دادن هوشیاری؛

اما چگونه به فردی که دچار سکته قلبی شده کمک کنیم؟

در صورت مشاهده علائم حمله قلبی در فردی باید اقداماتی را برای کمک به وی در زمان سکته قلبی انجام دهید. از جمله اقدامات پس از سکته قلبی برای افرادی که هوشیاری دارند عبارتند از:

• پیش از هر چیز در زمان مواجهه با فردی که دچار حمله قلبی شده است باید با 115 یا همان مرکز اورژانس تماس بگیرید.
• در حد امکان لباس بیمار را در بیاورید یا مناطقی مانند قفسه سینه، گردن بیمار را باز کنید.
• پنجره یا درب خانه را باز کنید تا هوا گردش داشته باشد.
• بیمار را در حالت نشسته قرار دهید و پاهای وی را آویزان کنید.
• بیمار باید کاملا در حالت استراحت قرار داشته باشد و از انجام هر گونه فعالیت اضافی مانند راه رفتن، بالا رفتن از پله ها و … باید پرهیز کند.
• در زمان حمله قلبی خانواده یا نزدیکان خود به روحیه خود کاملا مسلط باشید و تمامی تلاش خود را برای کاهش استرس و اضطراب بیمار انجام دهید. بنابراین از انجام هر کاری که باعث اضطراب بیشتر بیمار می شود مانند سر و صدا کردن، گریه و … جددا خودداری کنید.
• از دادن هر گونه نوشیدنی مانند آب و … به بیماری که دچار سکته قلبی شده است جددا خودداری کنید چرا که می تواند باعث خفگی وی شود.
• چنانچه بیمار از داروی GNT (گلیسریل تری نیترات) به صورت قرص یا اسپری، استفاده می کند و پزشک برایش تجویز کرده است، فورا از این دارو به وی بدهید. این دارو باعث می شود به سرعت عروق کرونری بیمار گشاد شود و به این ترتیب اکسیژن رسانی به قلب افزایش پیدا کند و درد قفسه سینه کاهش پیدا کند.
• چنانچه داروی GNT موثر نبود، در زمان سکته قلبی برای کمک به فردی که حمله قلبی کرده؛ می توانید یک قرص آسپرین 300 میلی گرم (در صورتی که بیمار قبلا به تجویز پزشک از این دارو استفاده می کرده) به بیمار بدهید. قرص آسپرین باعث می شود که سرعت لخته شدن خون کاهش پیدا کند. بنابراین در زمان سکته قلبی از ایجاد لختگی بیشتر خون جلوگیری می کند.
• در زمان رسیدن نیروهای اورژانس آرامش خود را حفظ کنید. تا سرعت درمان و احیای سکته قلبی توسط آنها با سرعت بیشتری انجام شود.

اما برای کمک به فردی که سکته قلبی کرده و هوشیاری خود را هم از دست داده است، می بایست ابتدا با یک مرکز اورژانس تماس بگیرید. قبل از رسیدن نیروهای اورژانس CPR (احیای قلبی ریوی) را برای نگه داشتن جریان خون آغاز کنید. در حدود 100 فشار سخت و سریع بر روی قفسه سینه فردی که دچار سکته قلبی شده است. در صورتی که آموزش CPR دیده اید و مسیر تنفسی بیمار قطع شده است می توانید تنفس مصنوعی هم به وی بدهید.چنانچه به دستگاه شوک الکتریکی خارجی خودکار دسترسی دارید و بیمار بیهوش شده است، دستگاه را تنظیم کنید و عملیات احیای سکته قلبی را انجام دهید.توجه داشته باشید که هر فردی که دچار حملات قلبی شده است نیاز به احیای قلبی ریوی یا همان CPR ندارد! بلکه تنها کسی که قلبش کار نمی کند یا تنفس خود را از دست داده است نیاز به احیا دارد.راهنمای انجام احیای قلبی ریوی:

1. تماس با اورژانس؛
2. بیمار را به پشت بخوابانید.
3. چنانچه فرد نفس نمی کشد می توانید احیا را شروع کنید.
4. 30 ماساژ قلبی دهید سپس 2 تنفس مصنوعی؛

کلام آخرما در این مقاله سعی کردیم درباره اینکه چگونه به فردی که دچار سکته قلبی شده کمک کنیم؟ چرا که کمک به فردی که سکته قلبی کرده در ساعات اولیه سکته تا حد زیادی می تواند جان بیمار را نجات دهد.

Previous slide Next slideآیا صورتتان پوسته پوسته می شود و در فصول سرد سال خشک و آزاردهنده می شود؟ اگر جوابتان برای به این سوالات مثبت است؛ پوست شما از نوع پوست خشک است. ما در این مقاله می خواهیم شما را با ویژگی های پوست خشک و نحوه ی مراقبت از آن آشنا سازیم تا شما با رعایت آن بتوانید پوستی سالم و لطیفی داشته باشید. پس تا انتهای آن همراه ما باشید.

پوست خشک

قبل از هر چیز بهتر است که شما با علائم پوست خشک، آشنا شوید. در واقع خشکی پوست یکی از رایج ترین مشکلات پوستی است که ممکن است هر کسی در هر سنی آن را تجربه کند. خشکی پوست زمانی اتفاق می افتد که پوست شما، رطوبت و روغن کافی را به خود جذب نکند. درواقع پوست خشک یک حالت کشیدگی و پوست پوست شدن را دارد که گاهی حتی فرد ممکن است یک نوع سوزش را نیز تجربه کند.

نشانه های پوست خشک

پوست هر انسان ویژگی ها و شرایط مختص به خود را دارد اما به طور کلی علائم زیر مهم ترین نشانه های پوست خشک است.

• خارش پوست؛
• پوسته پوسته شدن پوست؛
• ترک پوستی
• سوزش پوست؛
• شلی پوست؛
• قرمزی پوست؛

دلایل پوست خشک

ژنتیک یکی از مهم ترین فاکتورهایی است که نوع پوست ش

• شرایط آب و هوایی خیلی گرم یا خیلی سرد با رطوبت کم؛
• استفاده از وسایل گرمایشی با حرارت بالا در فصول سرد سال؛
• دوش های طولانی مدت؛
• استحمام با آب داغ؛
• شنا کردن متعدد در استخرهای دارای کلر زیاد؛
• استفاده از صابون ها و مواد شوینده قوی؛
• بیماری هایی مانند کم کاری تیروئید، پرکاری تیروئید و دیابت
• تغذیه نامناسب؛

عوارض خشکی پوست

خوشبختانه خشکی پوست در اکثر مواقع نشان از یک بیماری زمینه ای نیست و اصولا با روش های مراقبتی ساده در خانه قابل درمان است. اما در صورت عدم مراقبت از پوست خشک ممکن است عوارض خشکی پوست را تجربه کنید

• ایجاد عفونت: در صورتی که خشکی پوست شدید باشد ممکن است منجر به ترک های پوستی شود. باکتری ها و ویروس ها از طریق همین ترک های پوستی وارد بدن می شوند و در نهایت باعث ایجاد عفونت در اثر خشکی پوست می شود.
• چنانچه مستعد بیماری های پوستی مانند اگزما هستید، خشکی بیش از حد پوست می تواند باعث منجر شدن به این بیماری و ایجاد عوارضی مثل قرمزی پوست، ترک خوردگی پوست و التهاب شود.

 

درمان خشکی پوست

زمانی که نوع پوست خود را شناختید اولین کاری که بایستی انجام دهید، این است که مراقبت های لازم را با استفاده از محصولات متناسب با پوست خشک استفاده نمایید و در صورت لزوم حتما به دکتر پوست در سایت دکتر با من مراجعه نمایید. از جمله روش های درمان پوست خشک عبارتند از:

• سعی کنید حمام کردنتان بیش از 15 دقیقه طول نکشد.
• از دوش آب داغ جددا خودداری کنید.
• پس از استحمام یا شستشوی دست و صورت، استفاده از مرطوب کننده فراموش نشود.
• روزانه حداقل دوبار از کرم های مرطوب کننده یا نرم کننده پوست استفاده کنید.
• مناسب ترین کرم برای پوست خشک؛ مرطوب کننده های فاقد الکل هستند.
• از پاک کننده پوست ملایم و غیرصابونی استفاده کنید.
• استفاده از صابون های آنتی باکتریال ممنوع!
• استفاده از دستگاه بخور در فصول سرد سال در فضای منزل و محل کار فراموش نشود.
• در فصول سرد سال از دستکش، شال و کلاه استفاده کنید.
• از مصرف نوشیدنی های الکل دار پرهیز کنید.
• از پوشیدن لباس های پلاستیکی و حساسیت زا پرهیز کنید.

مراقبت از پوست خشک

زمانی که متوجه شدید نوع پوست شما خسک است بایستی با توجه به نکاتی که گفته شد حتما مراقب پوست خود باشید. در واقع یک سری راه ها را بایستی در منزل خود انجام دهید مانند: رعایت روتین پوستی و مورد دیگر این است که حتما به پزشک متخصص پوست در سایت دکتر بامن مراجعه کنید تا با بررسی دقیق تر بتواند بهترین محصولات و در صورت نیاز داروهای مناسبی را دریافت کنید.

1. استفاده از کرم های مرطوب کننده پوست فراموش نشود: کرم های مرطوب کننده و آب رسان مانع از دست رفتن آب پوست می شوند.
2. زمان استحمامتان بیش از 15 دقیقه طول نکشد.
3. سعی کنید در معرض نور خورشید، هوای سرد یا باد قرار نگیرید. در فصول سرد سال حتما از روسری، کلاه و دستکش استفاده کنید.
4. مصرف الکل و سیگار را کنار بگذارید.
5. از شوینده های مخصوص پوست خشک استفاده کنید.
6. نوشیدن آب کافی در طول روز فراموش نشود.
7. از مصرف مواد غذایی حاوی امگا 2 و امگا6 مانند ماهی، تخم مرغ، تخم کتان و … غافل نشوید

 

بیماری های ناشی از پوست خشک

همان طور که بارها در طی این مقاله گفتیم در اکثر مواقع خشک شدن پوست مشکل حاد و خطرناکی نیست و با چند روش درمانی ساده قابل کنترل است. اما در صورتی که با روش های درمانی گفته شده پوست شما همچنان خشک بماند و یا حتی شدت خشکی آن نیز بیشتر شود، می تواند نشانه یک بیماری تلقی شود. به همین جهت است که می گویند خشکی پوست در انسان ممکن است نشانه ایی دیگر از این بیماری باشد. بیماری های ناشی از پوست خشک عبارتند از: اختلالات تیروئید (کم کاری یا پرکاری تیروئید)، دیابت، سوء تغذیه و سندرم شوگرن. پس در صورت مشاهده ی طولانی مدت این بیماری حتما به پزشک متخصص پوست مراجعه نمایید.

چه ماسک هایی برای پوست خشک مناسب است؟

همان طور که در بالا گفته شد شما علاوه بر استفاده از محصولات دارویی بهتر است که همواره در طول روز مراقب پوست خود باشید. به عنوان مثال ماسک های خانگی یکی از ر وش هایی است که شما می توانید به راحتی می توانید آن را تهیه و از بهترین ترکیبات برای سالم نگه داشتن پوست استفاده نمایید.

ماسک روغن زیتون و شکر

• یک فنجان شکر را با دو قاشق غذاخوری روغن زیتون ترکیب کنید.
• · این ماسک را به آرامی روی پوستتان بزنید و سپس آن را بشویید.
• در نهایت از یک مرطوب کننده مناسب استفاده کنید.

ماسک عسل

چند دقیقه قبل از اینکه به حمام بروید مقدار کمی از عسل را بر روی مناطقی از پوستتان که خشک شده است بزنید و سپس دوش بگیرید.

 

 

ماسک عسل و هویج

ماسک عسل و هویج یک ماسک روشن کننده برای خشکی پوست است و برای درمان لک های صورت نیز بسیار می تواند موثر باشد. برای تهیه این ماسک پوست خشک نیاز است که 2 قاشق غذاخوری پوره هویج را با یک قاشق غذاخوری عسل ترکیب کنید. این ترکیب را به مدت 10 الی 15 دقیقه روی پوست صورت خود قرار دهید و سپس صورتتان را با آب ولرم شستشو دهید.

ماسک عسل و موز

عسل برای درمان خشکی پوست؛ معجزه می کند. یکی دیگر از بهترین ماسک های پوست خشک؛ ماسک عسل و موز است. برای تهیه این ماسک خانگی پوست خشک؛ یک عدد موز له شده را با یک قاشق غذاخوری عسل و روغن زیتون ترکیب کنید. ترکیب به دست آمده را به صورت خود بزنید و پس از ده دقیقه، صورتتان را بشویید.

پوست خشک در زمستان و سرما

اصولا افرادی که نوع پوستشان خشک است در فصول سرد سال این خشکی پوست شدیدتر می شود. همچنین برخی افرادی که دارای پوست معمولی نیز هستند ممکن است در فصول سرد سال خشکی پوست را تجربه کنند. اما دلیل خشکی پوست در زمستان چیست؟در واقع دلیل اصلی خشک پوست در زمستان استفاه از وسایل گرمایشی و سرمای شدید هوا است که این عوامل باعث کاهش میزان آب لایه شاخی پوست و در نهایت خشکی پوست می شود.

لوازم آرایشی مناسب پوست خشک

در کنار روتین پوستی برای پوست خشک باید حواستان به لوازم آرایشی که در طول روز استفاده می کنید باشد، چرا که ممکن است یک سری از محصولات برای پوست شما مضر باشد و خشکی آن زا افزایش دهد. به طور مثال کرم پودر و پنکیک شما بایستی متناسب با پوست خشک باشد. اگر اهل آرایش مات هستید و پوستتان خشک است، باید هر چه سریعتر این سبک آرایشی را کنار بگذارید. چرا که آرایش مات باعث خشک تر شدن پوستتان می شود و یا اینکه به صورت تلفقی همراه با مخصولات چرب استفاده نمایید.خلاصهیکی از شایع ترین مشکلات پوستی؛ خشکی پوست است که در مرحله ی اول بهتر است تشخیص آن را بر عهده یپزشک متخصص بگذاریم و سپس همراه با آن مراقبت کاملی از پوست خشک خود داشته باشیم.که یکی از راه های آن استفاده از ضدآفتاب مناسب، شوینده ی مخصوص پوست خشک، آبرسان و مرطوب کننده است. در واقع از طریق این راه حل ها می توانیم تا حدی مراقب پوست خشک خود باشیم. از جمله علائم خشکی پوست می توان به پوسته پوسته شدن پوست، قرمزی، التهاب، خارش اشاره کرد و رایج ترین دلایل خشکی پوست می تواند آب و هوای سرد و گرم، دوش های طولانی مدت، تغذیه نامناسب باشد که در اکثر مواقع با روش های کم هزینه مانند استفاده از دستگاه بخور، استفاده از کرم مرطوب کننده مناسب، و ماسک پوست خشک و … قابل درمان است.اما در صورتی که خشکی پوست به دلیل بیماری هایی مانند اختلالات تیروئیدی، دیابت بوده و شدت آن نیز زیاد است، دیگر با روش های خانگی قابل درمان نمی باشد. در این شرایط نیاز است که به یک متخصص پوست و مو مراجعه کنید تا ایشان پس از بررسی های لازم بهترین درمان برای پوست خشک را تجویز کنند. چنانچه زمان کافی برای مراجعه به کلینیک ها و مراکز پوست و مو را ندارید می توانید از طریق سایت دکتر با من از دکتر پوست نوبت اخذ نمایید.پزشکان دکتر با من در هر ساعت از شبانه روز به صورت تلفنی یا آنلاین آماده کمک رسانی و درمان مشکلات پوست و موی شما اعم از پوست خشک، پوست چرب، بیماری های پوستی. هستند.

تومور های مغزی و نخاعی در سلول های مغز یا نخاع ایجاد می شوند. مغز و نخاع با هم سیستم عصبی مرکزی یا CNS را تشکیل میدهند. گاهی بر اثر عواملی سلول های مغز یا نخاع تغییر میکنند و رفتار و بافت طبیعی خود را از دست می دهند. این تغییرات ممکن است در گذر زمان در مغز و نخاع، باعث ایجاد کیست یا تومور مغزی در کودکان شود. انواع مختلفی از تومورهای مغز و نخاع توسط پزشکان و دانشمندان کشف و بررسی شده که ما در ادامه این مقاله سعی میکنیم تا شما را با انواع آن ها را به شما معرفی کنیم.

ساختار سیستم عصبی مرکزی بدن

قبل از شروع توضیحات درباره آنچه تومور سیستم عصبی مرکزی در کودکان گفته میشود، داشتن اطلاعاتی پایه در مورد ساختار کلی سیستم عصبی مرکزی میتواند به درک بهتر و بیشتر شما کمک کند. سیستم عصبی مرکزی بدن (CNS) از مغز و نخاع تشکیل شده است. مغز به عنوان مرکز فکر، حافظه و احساسات شناخته میشود و پنج حواس را که شامل بویایی، چشایی، شنوایی، بینایی و لامسه است، کنترل میکند. همچنین وظیفه هماهنگی عملکرد های اساس بدن مانند ضربان قلب، گردش خون و تنفس را دارد. نخاع شامل اعصابی است که اطلاعات را از محیط گرفته و به مغز انتقال میدهد و دستور صادر شده از مغز را به سلول ها و ارگان های بدن میرساند تا درست و هماهنگ کار کنند.

تومور سیستم عصبی مرکزی در کودکان چیست؟

تومور های سیستم عصبی مرکزی (CNS) عامل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در کودکان هستند و ۳۰ درصد از مرگ ناشی از سرطان را تشکیل میدهند. تومور CNS زمانی بوجود می آید که سلول های سالم در مغز یا نخاع تغییر کنند و رشد خارج از کنترل داشته باشند و در نهایت توده هایی را در مغز و نخاع تشکیل دهند. این تومور ها میتوانند سرطانی (بدخیم) یا غیر سرطانی (خوش خیم) باشند. تومور سرطانی بدخیم به توموری گفته میشود که به سرعت رشد میکند و در سایر قسمت های بدن گسترش یابد. تومور خوش خیم به توموری گفته میشود که اغلب سرعت انتشار و رشد کمتری داشته باشد. تومور ایجاد شده در CNS میتواند بسیار چالش برانگیز باشد زیرا ممکن است فرآیند های حیاتی فرد مانند فرآیند های فکری و حرکتی را تحت تاثیر قرار دهد. درمان تومور CNS در نوزادان و خردسالان میتواند چالش برانگیز تر هم باشد زیرا مغز آن ها هنوز در حال رشد و تکامل است.

علائم و نشانه های تومور های سیستم عصبی مرکزی در کودکان چیست؟

قبل از شروع این بخش اشاره به این نکته الزامی است که گاهی کودک مبتلا به تومور CNS میتواند هیچ یک از علائم و نشانه های شرح داده شده در زیر را نداشته باشد و یا ممکن است علائم نام برده شده تنها علت و یا نشانه یک بیماری پزشکی دیگر باشد. لیکن، قبل از نتیجه گیری شخصی راجع به این موضوع ضروریست که آن را با یک پزشک متخصص مغز و اعصاب و یا متخصص اطفال در میان بگذارید. تیم مشاوره و پزشکی دکتر با من در این زمینه میتواند به شما و کودکتان یاری رساند. علائم تومور مغزی در کودکان ممکن است بر هر یک از عملکرد های مغز تاثیر بگذارد که به محل قرار گیری تومور بستگی دارد. تومور CNS به طور کلی میتواند علائم زیر را در کودکان ایجاد کند:

• • سردردی که اغلب با گذشت زمان شدیدتر شده و حتی گاهی ممکن است خواب کودک را دچار اختلال کند.

• • حالت تهوع و استفراغ مداوم

• • ضعف و کلافگی غیر قابل توجیه مانند دشواری در راه رفتن و حفظ تعادل

• • مشکلات در بینایی کودک

• • تاخیر در رشد

• • کاهش سطح یادگیری

• • شروع زود هنگام یا دیر هنگام بلوغ

• • درد به خصوص در ناحیه کمر

• • تشنج که شامل حرکات غیر ارادی و ناگهانی در عضلات کودک است.

• • تیک های حرکتی یا عضلانی

در صورت مشاهده این علائم در کودکان حتما آن را با پزشک متخصص مغز و اعصاب کودکان در میان بگذارید و در صورت تشخیص تومور همکاری و مشارکت لازم را با تیم پزشکی به عمل آورید.

انواع تومور های سیستم عصبی مرکزی در کودکان کدام است؟

اغلب تومور های سیستم عصبی مرکزی در سلول های طبیعی مغز و نخاع یعنی نورون ها و گلیا ایجاد میشوند. تومور هایی که از نورون ها شروع میشوند شامل مدولوبلاستوما و تومور های نورواکتودرمال اولیه یا PNETs هستند و توموهایی که از گلیا شروع میشوند شامل گلیوما، آستروسیتوما، اولیگوندرگلیوما و اپاندیموم میباشند. تومور های CNS اغلب با توجه به منشا بافت تومور ها و درجه یا grade نام گذاری و توصیف میشوند. هر تومور درجه ای بین ۱ تا ۴ میگیرد که نشان دهنده این است که آیا تومور رفتار تهاجمی دارد؟ و آیا احتمال انتشار آن به سایر قسمت های مغز و ستون فقرات وجود دارد؟ در ادامه با جزئیات بیشتری به توضیح این بخش میپردازیم.

پیشگیری از ابتلا به تومور های سیستم عصبی مرکزی در کودکان چگونه ممکن است؟

هنوز منشا پیدایش این نوع تومور ها مشخص نیست به همین دلیل نیز هیچ راه حل علمی و شناخته شده ای برای جلوگیری از ابتلا به آن در کودکان وجود ندارد اما با انجام اقداماتی میتوان به طور کلی از ابتلا به سرطان جلوگیری کرد.

• • مشاوره ژنتیک: اگر در خانواده شما سابقه ابتلا به تومور های مغزی یا نخاعی وجود دارد، مشاوره ژنتیک میتواند به تعیین وجود یک عامل خطر به شما کمک کند

• • اجتناب از قرار گرفتن در معرض تشعشعات: قرار گرفتن در معرض پرتو ها مانند پرتو های دستگاهای MRI میتواند خطر ابتلا به تومور های مغزی را افزایش دهد بنابراین ضروریست که کودکتان را کمتر در معرض خطر این پرتو ها قرار دهید.

• • محافظت در برابر آسیب به سر: اسیب به سر میتواند خطر ابتلا به تومور های مغزی را افزایش دهد. بنابراین استفاده از کلاه ایمنی در هنگام انجام ورزش ها و فعالیت های پرخطر ضروریست.

• • سبک زندگی سالم: حفظ یک سبک زندگی سالم که شامل یک رژیم غذایی سالم ورزش منظم است میتواند به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند.

• • معاینات منظم: معاینات منظم پزشک متخصص اطفال میتواند به شناسایی به موقع هر نوع خطر بالقوه برای کودک کمک کند.

درمان تومور مغزی در کودکان چگونه انجام میشود؟

در بسیاری از موارد تیمی از پزشکان با یک کودک و خانواده برای ارائه مراقبت همکاری میکنند. اعضای این تیم اغلب شامل جراح مغز و اعصاب، انکولوژیست اطفال، انکولوژیست پرتودرمانی، متخصص مغز و اعصاب، رادیولوژیست اعصاب و آسیب شناس عصبی است. این تیم همچنین شامل دستیاران پزشک و پرستاران و داروسازان نیز هست. گزینه های درمانی و توصیه های علمی برای کودکان به عوامل مختلفی از جمله نوع تومور، سرطانی بودن یا نبودن، درجه یا گرید تومور، عوارض جانبی احتمالی درمان، ترجیحات خانواده، سن و سلامت کلی کودک بستگی دارد. به طور مثال پرتو درمانی برای کودکان زیر ۳ سال پیشنهاد نمیشود، زیرا ممکن است در فرآیند یادگیری و حافظه کودک در آینده مشکل ایجاد کند. در ادامه به انواع متداول رویکردهای درمان تومور های CNS در کودکان میپردازیم.

عمل جراحی تومور های سیستم عصبی مرکزی در کودکان

برداشتن تومور و برخی از بافت های سالم اطراف آن در طی یک عمل جراحی انجام میگیرد. هدف از جراحی برداشتن بافت جهت تشخیص و برداشتن کامل تومور مغزی برای بیشتر شدن شانس درمان و تسکین علائم ناشی از ایجاد تومور است. گاهی تومور بین سلول های عصبی سالم گسترش پیدا میکند که باعث دشواری انجام عمل جراحی میشود یا گاهی ممکن است به علت محل خاص رشد تومور در مغز با جراحی قابل برداشتن نباشد، در این شرایط جراحی ممکن است محدود و یا درمان دیگری توصیه شود. جراحی ممکن است عوارضی جانبی برای سلامت کودک شما داشته باشد پس لازم است قبل از انجام این درمان بر روی کودکتان با تیم پزشکی درباره عوارض جانبی احتمالی آن صحبت کنید.

پرتو درمانی تومور های سیستم عصبی مرکزی در کودکان

در پرتودرمانی با استفاده از تاباندن انواع مختلفی از پرتوها با انرژی بالا از رشد تومور جلوگیری میشود و آن را از بین میبرد. در یک برنامه پرتو درمانی معمولا تعداد معینی از درمان در یک دوره زمانی خاص به کودک داده میشود. رایج ترین نوع پرتو درمانی، پرتو درمانی خارجی نامیده میشود که در آن پرتو از یک دستگاه خارجی به محل مورد نظر میتابد. هنگامی که پرتو درمانی با استفاده از ایمپلنت انجام شود، به آن پرتو درمانی داخلی میگویند. نوع دیگری از پرتو درمانی که ممکن است برای تومور سیستم عصبی مرکزی در کودکان استفاده شود، پروتون درمانی است. پروتون درمانی نوعی از پرتو درمانی خارجی است که به جای اشعه ایکس از ذره ای به نام پروتون استفاده میشود. انرژی بالای این ذرات میتواند سلول های سرطانی را از بین ببرد و این درحالی است که آسیب کمتری به بافت سالم وارد میکند. عوارض جانبی پرتو درمانی ممکن است شامل خستگی، ناراحتی های پوستی، اختلال در کارکرد درست معده، سردرد و اختلالات روده باشد که البته اکثر این عوارض بلافاصله پس از پایان درمان از بین میروند.

شیمی درمانی تومور سیستم عصبی مرکزی در کودکان

در این روش با استفاده از داروهای قوی سعی میشود تا سلول های سرطانی از بین روند و از رشد و انتشار بیشتر آنها جلوگیری شود. شیمی درمانی سیستمیک وارد جریان خون کودک میشود تا به سلول های سرطانی در سراسر بدن برسد. شیمی درمانی معمولا از طریق تزریق دارو به رگ و کانال نخاعی یا بلعیده شدن قرص یا کپسول انجام میشود. یک برنامه شیمی درمانی معمولا شامل تعداد مشخصی از چرخه های انجام شده در یک دوره زمانی است و ممکن است در آن از یک نوع دارو و یا ترکیبی از انواع دارو ها استفاده شود. با توجه به نوع تومور کودک ممکن است به همراه شیمی درمانی از پرتو درمانی نیز استفاده شود. گاهی نیز پس از شیمی درمانی ممکن است کودک نیاز به بافت برداری یا عمل جراحی داشته باشد. عوارض جانبی شیمی درمانی برای هر فرد میتواند متفاوت باشد اما به طور کلی شیمی درمانی باعث خستگی، خطر ابتلا به عفونت، حالت تهوع و استفراغ، ریزش مو، از دست دادن اشتها و اسهال در کودک میشود.

چه کسانی بیشتر در خطر ابتلا به تومور های سیستم عصبی مرکزی قرار دارند؟

اطلاعات کافی و قابل استنادی هنوز برای جواب قاطع به این سوال در دسترس نیست اما به طور کلی میتوان برخی از عوامل تاثیر گذار در ابتلا به تومور مغزی در کودکان را اینگونه نام برد:

1. 1. سن: تومور های مغزی در کودکان زیر ۸ سال بیشتر دیده میشوند.

1. 1. جنسیت: انواع خاصی از تومور ها در پسران بیشتر از دختران به وجود می آیند.

1. 1. سابقه خانوادگی: سابقه خانوادگی تومورهای مغز یا نخاع خطر ابتلا به این تومورها را افزایش می دهد.

1. 1. اختلالات ژنتیکی: برخی اختلالات ژنتیکی مانند نوروفیبروماتوز، توبروس اسکلروزیس و سندرم Li-Fraumeni خطر ابتلا به تومورهای مغزی را افزایش می دهند.

1. 1. اختلالات سیستم ایمنی: کودکان مبتلا به اختلالات سیستم ایمنی، مانند HIV/AIDS یا گیرندگان پیوند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به تومورهای مغزی هستند.

سخن پایانی

به طور کلی ایجاد تومور مغزی در کودکان بسیار نادر است و همین مسئله گاهی فرآیند درمان را با دشواری همراه میکند. کمک گرفتن از علم نوین روز و پیشرفت ها روز افزون در این حوزه میتواند به سلامت کودک شما کمک کند. تیم مشاوره و پزشکی دکتر با من اینجاست تا شما را در این راه سخت و دشوار همراهی کند.منابع

• • https://www.msdmanuals.com/professional/pediatrics/pediatric-cancers/overview-of-central-nervous-system-tumors-in-children

• • https://www.cancer.net/cancer-types/central-nervous-system-tumors-brain-and-spinal-cord-childhood/introduction

تومور مغزی کرانیوفارنژیوم گروهی از تومورهای نادر و خطرناک در مغز هستند که از بافت‌های مختلف مغز و فارنکس نشأت می‌گیرند. این تومورها به طور عام در نواحی عمقی و پیچیده‌ی مغز واقع شده و اغلب در نواحی که در دسترس جراحی سخت‌تر هستند، رشد می‌کنند. این بیماری در اکثر موارد در سنین میانسالی و جوانی تشخیص داده می‌شود.

تومورهای مغزی کرانیوفارنژیوم ممکن است به صورت خوش‌خیم یا خطرناک باشند و بسته به نوع و مرحله تومور، علائم متفاوتی از جمله سردرد شدید، تغییرات در شناخت و حافظه، مشکلات بینایی و شنوایی، و اختلالات حرکتی ایجاد کنند. تشخیص این تومورها از طریق اسکن‌های مغزی مختلف انجام می‌شود و در صورت تایید تومور، درمان‌های مختلفی از جمله جراحی، رادیوتراپی، و درمان‌های دارویی در نظر گرفته می‌شود. این بیماری نیازمند تیم‌های چندتخصصی از جمله جراح مغز و اعصاب، متخصص پاتولوژی و متخصص سرطان شناسی برای تشخیص و درمان صحیح آن است.

تاریخچه

تاریخچه کامل بیماری تومور مغزی کرانیوفارنژیوم به عنوان یکی از تومورهای نادر در دستگاه عصبی مرکزی، تازه‌ترین پیشرفت‌ها در زمینه شناخت این بیماری را نمایان می‌کند. این بیماری در اوایل قرن بیستم به عنوان یک تومور نادر و خاص شناخته شد. در آن زمان، تشخیص و درمان این نوع تومورها به علت کمبود اطلاعات و فناوری‌های پزشکی، بسیار دشوار بود.

در دهه‌های اخیر، با پیشرفت فناوری‌های تصویربرداری مانند اسکن‌های MRI و CT امکان شناسایی دقیق‌تر و زمانی‌تر تومورهای مغزی کرانیوفارنژیوم ایجاد شده است. این تکنولوژی‌ها امکان مشاهده و بررسی ناحیه مغزی و فارنکس را با دقت بیشتری فراهم کرده‌اند.

همچنین، پیشرفت‌های ژنتیکی و مولکولی در دهه‌های اخیر به ما اطلاعات بیشتری از نحوه ایجاد و تکامل این تومورها ارائه داده‌اند. این دانش به پژوهشگران و پزشکان اجازه داده است تا بهترین روش‌های درمانی را برای این بیماری نادر راه‌اندازی کنند و به بیماران مراقبت‌های بهتری ارائه دهند.

از آن زمان تا کنون، پژوهش‌های پزشکی و پیشرفت‌های فناوری در زمینه تومورهای مغزی کرانیوفارنژیوم به مرور زمان ادامه داشته‌اند و امیدواریم که با پیشرفت در این حوزه، درمان‌های مؤثرتری برای بیماران فراهم آید.

 

علائم بیماری تومور مغزی کرانیوفارنژیوم

علائم بیماری تومور مغزی ممکن است بسته به مکان و اندازه تومور، فشاری که بر روی ساختارهای مغزی و فضای داخل جمجمه وارد می‌کند، متفاوت باشند. در اینجا چند علامت که ممکن است در افرادی که از این بیماری رنج می‌برند، مشاهده شوند:

• سردرد شدید و مداوم: سردرد معمولاً یکی از نخستین علائم تومور مغزی است. این سردرد معمولاً در قسمتی از سر احساس می‌شود و ممکن است با تغییرات در وضعیت بدتر یا بهتر شود.
• تغییرات در دید: مشاهده تغییرات در دید از جمله دید مات شدن، دید دوتایی یا تاری دیدگی می‌تواند نشانه‌های وجود تومور مغزی باشد.
• اختلالات در شنوایی: افراد ممکن است کاهش شنوایی را تجربه کنند.
• سرگیجه و عدم تعادل: سرگیجه‌ها و عدم تعادل نیز از مشکلات رایجی است که ممکن است ناشی از تومور مغزی باشند.
• تغییرات در هوش و رفتار: تومورهای مغزی ممکن است باعث تغییرات در هوش و رفتار فرد شوند، از جمله مشکلات حافظه، کاهش تمرکز و افزایش خستگی.
• تشنج و حملات تعادلی: افراد ممکن است حملات تشنجی (اپیلپسی) یا حملات تعادلی تجربه کنند که نشانه‌های تومور مغزی باشند.
• اختلالات در گفتار و زبان: دشواری در صحبت کردن، فهمیدن کلمات یا تشخیص نیز ممکن علائم تومور مغزی باشد.
• کاهش توانایی حرکتی: کاهش توانایی حرکتی در یکی از نیمه‌های بدن، ضعف عضلات یا کم‌حرکتی نیز ممکن است ناشی از فشار تومور بر روی مناطق مختلف مغز باشد.
• اختلالات خواب: مشکلات در خواب مانند بیدار شدن مکرر در شب و کابوس‌های شدید ممکن است ناشی از تومور مغزی باشد.
• تغییرات در رفتار و شخصیت: افراد ممکن است تغییرات ناگهانی در رفتار، شخصیت یا مزاج داشته باشند. این تغییرات می‌توانند شامل افزایش خشم و عصبیت، یا برعکس، بی‌اعتمادی و بی‌حالی باشند.
• کاهش شناخت و هویت: مشکلات در شناخت، از فراموشی ساده تا مشکلات جدی در حافظه و تمرکز ممکن است ناشی از تومور مغزی باشد.
• سرفه یا مشکلات در بلعیدن: تومور ممکن است فشاری بر روی اعصاب یا راه‌های تنفسی ایجاد کند که می‌تواند منجر به سرفه مداوم یا مشکلات در بلعیدن غذا و مایعات شود.
• اختلالات در حس و حرکت: ممکن است احساسات مختلف مانند خنده یا گریه غیرمنطقی را تجربه کرد، همچنین مشکلات در حرکات عادی و واکنش‌های نادرست به تحریکات دردی داشته باشد.
• سرگیجه‌ها و افتادن: سرگیجه‌های متناوب یا افتادن ممکن است علائم تومور مغزی باشند.
• تغییرات در وزن و اشتها: تغییرات ناگهانی در وزن و اشتها ممکن است نشانه‌های این بیماری باشد.

لطفاً توجه داشته باشید که اگر هر یک از این علائم را تجربه می‌کنید یا نگران هرگونه تغییر در سلامتی خود هستید، بهتر است که بلافاصله به پزشک متخصص مراجعه کنید. تشخیص و درمان زودهنگام می‌تواند در مدیریت بهتر و کاهش عوارض احتمالی کمک کند.

 

تشخیص بیماری مغزی کرانیوفارنژیوم

تشخیص بیماری تومور مغزی کرانیوفارنژیوم نیازمند انجام مجموعه‌ای از تست‌ها و فعالیت‌های تخصصی است. این تشخیص توسط پزشکان متخصص نورولوژی انجام می‌شود. در ادامه، روش‌های تشخیص بیماری مغزی کرانیوفارنژیوم را بررسی خواهیم کرد:

• تاریخچه پزشکی و مصاحبه با بیمار: در این مرحله، پزشک به دقت تاریخچه پزشکی بیمار را جمع‌آوری می‌کند و از وی در مورد علائم، نحوه ظهور آنها، و تغییرات در وضعیت سلامتی سوال می‌پرسد.
• بررسی علائم و نشانه‌ها: پزشک با بررسی علائم و نشانه‌های مرتبط با کرانیوفارنژیوم مانند سردرد، تشنج، اختلالات حسی، و مشکلات در حرکت‌ها آشنا می‌شود.
• آزمایشات عصبی: آزمایشات عصبی ممکن است شامل تست‌های تعادل و حرکت و بررسی حس لامسه، باشد.
• سی تی اسکن (CT Scan): این تست از اشعه‌های ایکس برای ایجاد تصاویر مفهومی از داخل جمجمه و مغز استفاده می‌کند. CT Scan ممکن است کمک کند تا مکان و اندازه تومور را تشخیص دهد.
• رزونانس مغناطیسی (MRI): MRI از میدان‌های مغناطیسی و امواج رادیویی برای تولید تصاویر دقیق‌تر از ساختارهای داخلی مغز استفاده می‌کند. این تست به پزشک اطلاعات دقیق‌تری از تومور و محیط اطراف آن را می‌دهد.
• آنژیوگرافی: این تست از تصاویر رادیوگرافی محیطی عروق خونی (آنژیوگرافی) برای تصویربرداری از رگ‌ها و سایر عروق نزدیک به تومور استفاده می‌کند.
• بیوپسی: در برخی موارد، پزشک ممکن است برای دریافت نمونه بافت از تومور، یک بیوپسی انجام دهد تا انواع سلول‌ها و نوع تومور را تشخیص دهد.

لطفاً توجه داشته باشید که تشخیص و درمان بیماری تومور مغزی کرانیوفارنژیوم نیاز به تجزیه و تحلیل دقیق از سوی پزشکان متخصص دارد. هرگونه نگرانی یا علائمی که تجربه می‌کنید، باید به پزشک معالج خود اطلاع دهید تا او بتواند ارزیابی دقیق‌تری انجام دهد و درمان مناسب را تجویز کند.

 

دلایل ایجاد این بیماری

اینکه چرا این تومورها ایجاد می‌شوند، دقیقاً مشخص نیست، اما برخی از عوامل و فرضیات در مورد علل احتمالی وجود دارند:

• عوامل ژنتیکی: برخی از تحقیقات نشان می‌دهند که عوامل ژنتیکی و وراثت ممکن است نقشی در ایجاد این بیماری داشته باشند. اگر یکی از اعضای خانواده تومور در این ناحیه داشته باشد، احتمال ابتلا به این بیماری در افراد خانواده افزایش می‌یابد.
• عوامل محیطی: برخی عوامل محیطی نظیر مواد شیمیایی خاص، تراکم نوروتوکسین‌ها در محیط، یا تعامل با ویروس‌ها ممکن است نقشی در ایجاد این نوع تومور داشته باشند.
• فعالیت‌های هورمونی: تغییرات در سطح هورمون‌ها ممکن است اثراتی در ایجاد تومورها داشته باشند. این تغییرات ممکن است ناشی از بیماری‌های غدد درون ریز یا مصرف داروهای خاص باشد.
• تعامل با عوامل مخرب محیطی: مواجهه با مواد شیمیایی خاص یا امواج الکترومغناطیسی ممکن است در برخی افراد به عنوان عامل ایجاد‌کننده، اثر کنند.

با توجه به نادر بودن این نوع تومور، مطالعات دقیق و گسترده‌تری برای تایید دلایل ایجاد بیماری مغزی کرانیوفارنژیوم نیاز است. همچنین، توصیه می‌شود که در صورت بروز علائم نگران‌کننده یا عوارض ناشی از این تومور، فوراً به پزشک متخصص مراجعه کرده و ارزیابی و درمان لازم را دریافت کنید.

 

راه های درمان بیماری مغزی کرانیوفارنژیوم

درمان بیماری تومور مغزی کرانیوفارنژیوم نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و تیمی از پزشکان متخصص است. انتخاب روش درمانی به ویژگی‌های تومور، موقعیت آن، سلامت عمومی بیمار، و سایر عوامل بستگی دارد. درمان برای بیماری مغزی کرانیوفارنژیوم ممکن است شامل یک یا ترکیبی از روش‌های زیر باشد:

• جراحی: برای برخی تومورهای کرانیوفارنژیوم، جراحی برای برداشتن تومور و حذف کامل آن ممکن است ضروری باشد. در این روش، جراح تلاش می‌کند تا تومور را به‌طور کامل از ناحیه مغز و ساختارهای اطراف آن جدا کند. این جراحی می‌تواند تأثیر گذار باشد اگر تومور قابل دسترس و قابل تعامل باشد.
• پرتو درمانی (Radiation Therapy): در بعضی موارد، پرتو درمانی برای کاهش اندازه تومور و کنترل رشد آن استفاده می‌شود. این روش از امواج پرتوی با انرژی بالا برای انتقال اشعه به ناحیه تومور استفاده می‌کند و کمک می‌کند تا سلول‌های توموری نابود شوند یا رشد آنها کاهش یابد.
• درمان دارویی: در بعضی موارد، داروها ممکن است برای کنترل علائم یا کاهش اندازه تومور مورد استفاده قرار گیرند. این داروها ممکن است شامل داروهای ضدالتهابی، داروهای کمکی در کاهش فشار داخلی مغز، یا داروهای هورمونی باشند.
• مراقبت‌های پالیاتیو (Palliative Care): در صورتی که تومور قابل جراحی نباشد یا درمان موثری وجود نداشته باشد، مراقبت‌های پالیاتیو می‌توانند به بیمار کمک کنند تا با راحتی و کیفیت زندگی بهبود یابد. این مراقبت‌ها شامل کاهش علائم و احترام به انتخابات بیمار می‌شود.

همچنین، توصیه می‌شود که بیماران با پزشکان مختصص خود در مورد روش درمانی مناسب برای شرایط خاص خود مشاوره کنند. هر فرد و هر تومور ممکن است نیازها و ویژگی‌های منحصر به فردی داشته باشد.

 

لیست دروهای بیماری مغزی کرانیوفارنژیوم

درمان بیماری مغزی کرانیوفارنژیوم نیاز به برنامه درمانی شخصی‌سازی شده است که توسط پزشکان مختصص تعیین می‌شود. در اینجا یک لیست از دروهایی که ممکن است برای درمان این بیماری تجویز شوند:

• داروهای ضدالتهابی: این داروها ممکن است برای کاهش التهاب و درد در ناحیه تومور مورد استفاده قرار گیرند.
• داروهای هورمونی: در بعضی موارد، داروهای هورمونی می‌توانند برای کنترل و تنظیم تومور مفید باشند، به خصوص اگر تومور وابسته به هورمون باشد.
• پرتو درمانی (Radiation Therapy): از امواج پرتوی با انرژی بالا برای نابودی سلول‌های تومور استفاده می‌شود.
• مراقبت‌های پالیاتیو (Palliative Care): در صورتی که درمان کامل ممکن نباشد، مراقبت‌های پالیاتیو برای کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار مورد استفاده قرار می‌گیرند.

توصیه می‌شود که هرگزینه درمانی با توجه به ویژگی‌های خاص بیمار، مشاوره و تصویب پزشکان متخصص انجام شود. همچنین، بیماران باید با پزشکان خود در مورد هرگونه عوارض یا تغییرات در درمان خود در تماس باشند.

 

راههای پیشگیری از بیماری مغزی کرانیوفارنژیوم

به دلیل کمیاب بودن و علت مشخص نشدن دقیق عامل ایجاد کرانیوفارنژیوم، راههای پیشگیری خاصی برای این بیماری وجود ندارد. با این حال، برخی از تدابیر سلامتی عمومی و شیوه‌های زندگی ممکن است در کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مغزی کمک کنند :

• حفظ سلامتی عمومی: ایجاد یک سبک زندگی سالم با مصرف غذاهای سالم، ورزش منظم، کافی خوابی و کاهش استرس می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کرده و در کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف، از جمله کرانیوفارنژیوم، مؤثر باشد.
• مراقبت از سلامت روحی: استرس و اضطراب می‌توانند بر سلامتی عمومی بدن تأثیرگذار باشند. مدیتیشن، یوگا، و تکنیک‌های تنفس عمیق می‌توانند به مدیریت استرس و افزایش روحیه کمک کنند.
• مراجعات پزشکی منظم: مراجعه به پزشک برای بررسی‌ها و آزمایشات منظم می‌تواند به شناسایی زودتر هرگونه علائم غیرطبیعی و پیشگیری از تشدید مشکلات کمک کند.
• استفاده از محافظت‌های مرتبط با صنعت: اگر شما در محیط‌های شغلی یا صنعتی کار می‌کنید که ممکن است به مواد شیمیایی یا تابشات مضر مستقر باشید، حفاظت‌های مرتبط با این مخاطرات، مانند استفاده از ماسک و لباس محافظتی، می‌تواند کمک کند.

توجه داشته باشید که این پیشنهادات به عنوان راهکارهای کلی برای حفظ سلامتی و پیشگیری از بیماری‌ها مطرح شده‌اند و بیماری‌های خاصی مانند کرانیوفارنژیوم ممکن است نیازهای پزشکی خاص و مدیریت درمانی داشته باشند. همیشه به مشاوره پزشک خود اعتماد کنید و نکات خاص پیشگیری را از او دریافت کنید.

 

نتیجه

با توجه به اطلاعات ارائه شده در مورد بیماری مغزی کرانیوفارنژیوم، می‌توان نتیجه گرفت که این بیماری یک تومور نادر در ناحیه کرانیوفارنژیال است که معمولاً از سلول‌های نابجایی نشأت می‌گیرد. علائم و نشانه‌های این بیماری ممکن است متنوع باشد و از علائم نورولوژیک گرفته تا مشکلات هورمونی شامل اختلالات در هیپوفیز مشاهده می‌شود.

درمان بیماری مغزی کرانیوفارنژیوم به دلیل تنوع و مختلف بودن نوع و موقعیت تومور، نیازمند یک روش درمانی شخصی‌سازی شده است. این درمان‌ها ممکن است شامل جراحی برای برداشتن یا کاهش اندازه تومور، پرتو درمانی برای کنترل رشد تومور، درمان دارویی برای کاهش علائم، و در موارد پیشرفته، مراقبت‌های پالیاتیو جهت بهبود کیفیت زندگی بیمار ممکن است باشد.

همچنین، عدم وجود راههای قطعی پیشگیری از این بیماری نشان از اهمیت مراقبت از سلامتی عمومی، مراقبت از سلامت روحی، و مراجعه به پزشکان متخصص برای ارزیابی‌های منظم دارد. از آنجا که بیماری مغزی کرانیوفارنژیوم نادر است، هر فردی باید در صورت وجود علائم ناشی از این بیماری به پزشک متخصص مراجعه کند تا تشخیص دقیق گرفته و برنامه درمانی مناسب برای خود را آغاز کند.

شما را به سایت دکتر بامن (doctorbaman.com) دعوت می‌کنیم. وب‌سایت ما یک منبع معتبر برای مشاوره و مطالعه در مورد بیماری‌های مختلف و به‌روزترین مقالات پزشکی است. در سایت ما، متخصصان مجرب در حوزه‌های مختلف پزشکی فعالیت می‌کنند و می‌توانند شما را در خصوص بیماری مغزی کرانیوفارنژیوم مشاوره دهند.

سوالات متداول

1. آیا تومورهای مغزی کرانیوفارنژیوم قابل درمان هستند؟

بله، این تومورها در صورت تشخیص زودهنگام و مداخله درمانی مناسب قابل درمان هستند. اما درمان ممکن است به نوع و مرحله تومور بستگی داشته باشد.

2. آیا این تومورها وابسته به فاکتورهای ژنتیکی هستند؟

تحقیقات نشان داده‌اند که عوامل ژنتیکی ممکن است در ایجاد این نوع تومورها نقش داشته باشند.

3. آیا درمان این تومورها با پرتو درمانی ممکن است؟

بله، پرتو درمانی می‌تواند یکی از روش‌های درمانی برای این تومورها باشد، اما تصمیم‌گیری در مورد درمان مناسب باید توسط پزشک متخصص انجام شود.

4. آیا پس از درمان این تومورها، احتمال بازگشت دوباره وجود دارد؟

بله، در برخی موارد، این تومورها ممکن است بعد از درمان دوباره ظاهر شوند. بنابراین، پیگیری منظم و مراقبت از سلامتی بسیار مهم است.

5. چه نوع آزمایش‌های تشخیصی برای این تومورها وجود دارد؟

آزمایش‌های تشخیصی این تومورها شامل اسکن‌های مغزی (مانند MRI و CT Scan)، بیوپسی و آزمایشات خون ممکن است. انجام این آزمایش‌ها به تشخیص دقیق‌تر کمک می‌کند.

منابع

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK459371/#:~:text=Craniopharyngioma%20is%20a%20rare%2C%20virtually,visual%20disturbances%2C%20and%20endocrine%20disturbances.

https://www.hopkinsmedicine.org/health/conditions-and-diseases/craniopharyngioma#:~:text=At%20present%2C%20there%20are%20no,proven%20risk%20factors%20for%20craniopharyngioma.

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/craniopharyngioma/cdc-20354175

https://rarediseases.org/rare-diseases/craniopharyngioma/