به پیچ خوردگی و اتساع غیر نرمال سیاهرگ هایی که در بالای بیضه ها به وجود می آیند، بیماری واریکوسل یا واریس بیضه می گویند. این بیماری نتیجه ی ایجاد مشکلاتی در شبکه ی رگ های بالایی بیضه، به وجود می آید و در نتیجه سبب بزرگ شدن بیش از حد رگ هایی می شود که در بیضه وجود دارند.

این بیماری موجب ناباروری در مردان می شود چرا که کیفیت اسپرم ها را کاهش داده و سبب کم شدن کمیت آنها می شود. شما بهتر برای درمان این بیماری به متخصص اورولوژی یا متخصص کلیه و مجاری ادراری در سایت دکتر با من مراجعه نمایید.

درست است که این بیماری موجب انزال زود رس در آقایان نمی شود اما اسپرم ها را به شکل چشمگیری کاهش می دهد حتی شکل آنها را نیز تغییر می دهد. همچنین مشکلاتی نظیر کاهش تحرک اسپرم ها (sperm motility) و تغییر شکل آن ها را به دنبال دارد. امروزه روش های نوین درمانی مانند جراحی واریکوسل به خوبی این بیماری را درمان و موجب بهبودی سریع تر آن می شود.

انواع واریکوسل

این بیماری به راحتی با یک سونوگرافی رنگی کامل مشخص می شود. علت این نوع از بیماری، عدم چرخه ی طبیعی خون از شریان های بیضه به کلیه است یعنی عملکرد طبیعی انتقال خون به درستی در این نواحی صورت نمی گیرد.

در نتیجه در سونوگرافی شاهد لخته های خون در اطراف بیضه هستیم. که این موضوع می تواند خفیف، متوسط و یا شدید باشد که ما در این مقاله به صورت کامل برای شما توضیح داده ایم.

• واریکوسل خفیف یا گرید ۱:

در این مرحله دکتر عروق یا مجاری ادراری به صورت بالینی معاینه و با توجه به نتایج آزمایش و سونوگرافی این بیماری را تشخیص می دهد.

• واریکوسل متوسط یا گرید ۲:

در این مرحله از بیماری پزشک عروق و مجاری ادراری صرفا بیماری واریکوسل را می تواند از روی پوست بیضه تشخیص دهد و با توجه به نتایج درمان دارویی را مشخص کند.

• واریکوسل شدید یا گرید ۳:

در این بیماری، یک کلافه عروقی کاملا واضح در روی سطح بیضه مشخص است که با استفاده از جراحی یا دارو، با توجه به تشخیص پزشک اورولوژ درمان می شود.

علائم بیماری واریکوسل

این بیماری از طریق معاینه ی پزشک تشخیص داده می شود و نمی توان غیر از آن علائم خاصی را برای آن مشخص کرد اما اگر تورم ایجاد شده در حالت ایستاده بیشتر شود احتمال این وجود دارد بیماری شما در نوع اولیه خود باشد و اما چنانچه در حالت خوابیده از بین نرود، احتمالا به نوع ثانویه نزدیک تر است. چنانچه شما علائم زیر را مشاهده نمودید بهتر است هر چه سریع تر به دکتر اورولوژیست مراجعه کنید.

• تورم و برآمدگی بدون درد درون کیسه بیضه
• رگ های در هم تنیده که در در کیسه بیضه
• احساس در بیضه ها
• بیش از اندازه بزرگ شدن بیضه ها
• وجود نداشتن تقارن در اندازه بیضه ها
• سنگین بودن بیضه ها
• ایجاد مشکلات ناباروری
• حس کشیدگی در بیضه ها

موارد بالا مهمترین نشانه های بیماری واریکوسل که ممکن است در هر فرد نسبت به فرد دیگر کاملا متفاوت باشد.

علت بیماری واریکوسل چیست؟

این بیماری در دو گروه ثانویه و اولیه تقسیم بندی می شود. علت ایجاد واریکوسل اولیه: طولانی بودن مسیر ورید و فشار سایر عروق ها است و در خصوص ثانویه بایستی به فشار عروق شکمی اشاره کرد که بر روی بیضه ها تحمیل می شود. موارد زیر مهمترین علت ایجاد بیماری واریکوسل است که بهتر است حتما به آن توجه زیادی شود.

1. مشکلات مادرزادی:

مشکلاتی دریچه «لانه کبوتری» که در داخل بیضه وجود دارند، یکی از مهم ترین علل بیماری واریکوسل به صورت مادرزادی است که منجر به پایین آمدن کیفیت اسپرم می شود و همچنین به سلول های نطفه زا نیز آسیب می رساند. همچنین این شخص نیز شاهد کوچک شدن بیضه های خود نیز می باشد.

2. افزایش فشار بر روی شکم:

هرچه افزایش فشار بر روی شکم بیشتر باشد احتمال به وجود آمدن بیماری واریکوسل نیز بیشتر است.این بیماری که علت اصلی آن توموری به نام «خلف صفاق» است، موجب اختلال در بازگشت خون از بیضه ها است.

3. انجام دادن ورزش های سنگین

ورزش های سنگین موجب بیماری و پیچ خوردگی رگ ها و دریچه لانه کبوتری می شود. در نتیجه امکان ابتلای فرد به بیماری واریکوسل را فراهم می کند.

عوارض بیماری واریکوسل و اثر آن در ناباروری

بیماری واریکوسل مانند سایر بیماری ها عوارض خود را دارد که مهمترین آن می تواند، اختلال در باروری مردان باشد.

• ایجاد ناباروری اولیه در افرادی که به تازگی ازدواج کردند.
• شکل گیری ناباروری ثانویه در خصوص افرادی که دارای فرزند هستند اما برای باروری مجدد به علت پایین آمدن کیفیت اسپرم ها قادر به باروری مجدد نیستند.
• امکان ایجاد عفونت در محل انجام جراحی
• نابود شدن بیضه به علت اشکال در شریان
• بروز بیماری هیدروسل (تجمع مایع در کیسه بیضه است)

تشخیص بیماری واریکوسل

تشخیص این بیماری مراحل مختلفی دارد که مهمترین آن در ابتدا معاینه ی بالینی توسط پزشک است و بعد از انجام سونوگرافی جهت تشخیص و بررسی بیشتر توسط دکتر اورولوژ است. در این مرحله قطر رگ ها و اندازه بیضه ها و شریان ها به درستی قابل مشاهده است که به اورولوژیست امکان تصمیم گیری دقیق تر را می دهد.

در‌ خصوص تشخیص بیماری واریکوسل گرید ۱، اتساع عروق با فشار شکمی توسط پزشک و لمس عروق به راحتی قابل تشخیص و مشاهده است. اما در گرید 2 و 3 با کمی فشار و حتی بدون آن نیز به راحتی قابل تشخیص است.

تشخیص بیماری با معاینه ی بالینی

پزشک یا حتی خود شما نیز می توانید با معاینه فیزیکی اسکروتوم (scrotum) این بیماری را شناسایی کنید و در نتیجه شاهد یک توده در بالا بیضه ها خواهید شد که اگر بزرگ باشد به راحتی نیز قابل لمس است. اما در حالتی دیگر پزشک ممکن است از شما بخواهد که به صورت ایستاده نفس خود را حبس کنید تا با مشاهده بیضه و سیاهرگ ها بتواند به صورت بالینی این بیماری را تشخیص دهد.

سونوگرافی

روش تشخیصی دیگر این بیماری، سونوگرافی رنگی «داپلر» است که به راحتی می توان با استفاده از امواج آنها را تشخیص داد و قطر بیضه ها را با دقت اندازه گیری و بزرگ شدن رگ ها را نیز با دقت بالایی بررسی کرد. در نتیجه بهتر است برای درمان بیماری خود به دکتر اورولوژی در سایت دکتر با من مراجعه و نوبت خود را اخذ کنید.

چگونه از به وجود آمدن بیماری واریکوسل جلوگیری کنیم؟

شما با رعایت کردن یک سری نکات ساده زیر به راحتی می توانید از ایجاد بیماری واریس بیضه جلوگیری کنید و یا اینکه به روند درمان خود کمک کنید.

• اجتناب کردن از خوردن غذاهای دارای سودا
• عدم پوشیدن لباس های تنگ
• پیشگیری از مبتلا شدن به یبوست
• عدم بلند کردن وسایل سنگین

درمان بیماری واریکوسل

این بیماری در مردان به علت جریان یافتن بهتر خون در ناحیه بیضه است چرا که این موضوع به کیفیت اسپرم ها و باروری بهتر کمک می کند و در صورتی که شخص تمایلی به فرزند آوری نداشته باشد جراحی برای او انتخاب نمی شود چرا که تنها راه درمان واریکوسل جراحی است که به شیوه های مختلفی امکان پذیر است:

جراحی باز

یکی از تهاجمی ترین روش های درمان واریکوسل، جراحی باز است که بدین طریق یک برش بر روی کشاله های ران ایجاد می شود و با این عمل جریان اضافی خون در آن ناحیه به وسیله بستن رگ های آسیب دیده کنترل می شود.

واریکوسلکتومی

این عمل به اصطلاح، درمان سرپایی واریکوسل است که توسط جراح مجاری ادراری صورت میگیرد و از طریق شکم فرد، به بیضه های او دسترسی پیدا کرده و سیاهرگ های غیرنرمال را درمان می کند و در نتیجه جریان خون راحت تر منتقل می شود.

لاپاراسکوپی

لاپاراسکوپی نوعی جراحی کم تهاجمی تر است که متخصص اورولوژی به وسیله یک دوربین، رگ های آسیب دیده را مشاهده می کند و با توجه به برش های صورت گرفته بر روی بدن فرد و رد کردن لوازم جراحی از طریق آن، عمل جراحی را انجام و شخص را درمان می کند.

آمبولیزاسیون پوستی

در این روش رادیولوژیست با وارد کردن لوله‌ از قسمت کشاله ران یا گردن به داخل وریدها، می تواند رگ های آسیب دیده را مشاهده و هم زمان عکس برداری انجام دهد. بعد از مشاهده ی رگ ها از طریق کویل آنها را درمان می کند. اما این عمل به دلیل ریسک بالا و عوارض آن کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.

جراحی میکروسکوپی

این روش که یکی از کم تهاجمی ترین و کم عوارض شیوه های درمان است که به وسیله ی یک میکروسکوپ ریز جراحی انجام می شود و صرفا یک برش کوچک در پایین شکم برای مشاهده ی سیاهرگ ها توسط متخصص کلیه و مجاری ادراری ایجاد می شود و محل زخم آن نیز سریع تر بهبود می یابد.

چگونه از متخصص اورولوژی نوبت دریافت کنیم؟

شما برای معاینه و ویزیت خود می توانید از طریق سایت دکتر با من، لیست کامل متخصصین اورولوژی و مجاری ادراری را مشاهده و با توجه به بیماری خود و تخصص آنها، به صورت اینترنتی از سایت دکتر با من نوبت خود را اخذ نمایید. در واقع سایت دکتر با من به عنوان پلتفرم پزشکی در کشور امکان معاینه و دریافت ویزیت آنلاین از پزشکان را برای شما فراهم نموده تا به راحتی پزشک خود را پیدا و درمان خود را شروع کنید.

گاهی اوقات نیز بیمار امکان مراجعه حضوری به پزشک را ندارد و می تواند به صورت آنلاین در سایت دکتر با من ویزیت شود.

با آرزوی بهبودی و سلامت همیشگی شما هموطن عزیز

اپیسپادیاس یک بیماری است که سیستم ادراری را تحت تأثیر قرار می‌دهد. درک دقیق این بیماری برای ارائه حمایت و مراقبت صحیح ضروری است. در این مقاله، به بررسی اجزای مختلف اپیسپادیاس، از تعریف آن تا چالش‌هایی که افراد با آن مواجه هستند، خواهیم پرداخت.

اپیسپادیاس چیست؟

اپیسپادیاس یک نقص مادرزادی (عموماً مردان) است که در آن، لوله ادراری به جای مکان معمولی‌اش در جلوی آلت تناسلی قرار می‌گیرد. به عبارت ساده‌تر، ادرار از مرکز آلت تناسلی خارج می‌شود. بیماران مبتلا به اپیسپادیاس، ناهنجاری و اختلال در قسمت مجاری ادراری خود دارند، به این معنا که لوله‌ای که از ابتدا تا انتهایش به مثانه متصل است و از بدن خارج می‌شود، دچار نقص شده است.

تاریخچه

این بیماری از زمان‌های دور شناخته شده است، اما تاریخچه دقیق کشف آن مشخص نیست. تا قرن‌های گذشته، این بیماری به عنوان یک وضعیت نادر و ناشناخته در زمینه پزشکی شناخته می‌شد.

با پیشرفت علوم پزشکی و تکنولوژی، اطلاعات بیشتری درباره اپیسپادیاس به دست آمد. مطالعات جامع در زمینه ژنتیک، عوامل محیطی، و راه‌های درمان این بیماری تا حد زیادی به بهبود در درک این حالت کمک کرده‌اند.

تحقیقات پزشکی در این زمینه همچنان ادامه دارد تا راه‌های جدید در تشخیص و درمان این بیماری نادر را کشف کند.

آمار جهانی

• اپیسپادیاس یک نقص مادرزادی نادر با شیوع تخمینی 1 در 10000 تا 50000 است.
• این بیماری در مردان شایع تر از زنان است.
• اپیسپادیای مردانه نادر است و شیوع آن کمتر از 1 در 100000 تولد زنده است.
• در زنان حتی نادرتر است و میزان بروز آن از حداقل 1 در 160000 تا 1 در 480000 تولد زنده متغیر است.

علل اپیسپادیاس

عوامل ژنتیکی: اگر در خانواده کسی اپیسپادیاس داشته باشد، احتمال اینکه این وضعیت به نسل بعد منتقل شود، افزایش می‌یابد. ژن‌های مسئول از والدین به فرزندان منتقل می‌شوند و ممکن است باعث بروز این عارضه شوند.

عوامل محیطی: تأثیر عوامل محیطی همچون تعدادی از مواد شیمیایی، داروها یا تشعشعات ممکن است در ظهور این نقص نقش داشته باشند. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که تماس با برخی مواد شیمیایی در دوران بارداری ممکن است احتمال بروز این بیماری را افزایش دهد.

عوامل گرمایی: برخی تحقیقات نشان داده‌اند که تعرض به حرارت بیش از حد در دوران بارداری ممکن است باعث افزایش احتمال اپیسپادیاس شود. از این رو، اجتناب از عواملی مانند حمام‌های داغ و استفاده از حملات گرم در دوران بارداری ممکن است تأثیرگذار باشد.

عوامل هورمونی: تغییرات در سطح هورمون‌ها نیز ممکن است در بروز این بیماری دخیل باشند. هورمون‌ها در تنظیم رشد و تکامل اعضای جنین نقش دارند و اختلالات در این فرآیند ممکن است به اپیسپادیاس منجر شود.

انواع بیماری اپیسپادیاس

بیماری اپیسپادیاس به نوعی نقص خلقی در ساختار آلت تناسلی انسانها محسوب می‌شود که در آن، لوله ادراری از موقع معمولی خود منحرف شده و در قسمت جلوی آلت تناسلی قرار می‌گیرد. این بیماری به انواع مختلفی تقسیم می‌شود:

• اپیسپادیاس پنیس

سوراخ پیشابراه که معمولاً در مرکز آلت قرار دارد، بر روی پوسته‌ی آلت تناسلی است. این سوراخ نقش اصلی در اخراج ادرار از بدن دارد. وقتی این سوراخ به طور نرمال در مرکز قرار دارد، ادرار به صورت مستقیم از این نقطه خارج می‌شود.اما در مواردی از نقص خلقی ممکن است این سوراخ به جلو یا عقب منتقل شده و وضعیتی به نام اپیسپادیاس پدید آید.

• اپیسپادیاس آلتی

در این نوع، محل دفع ادرار نزدیک به استخوان پوبیس یا شرمگاهی قرار دارد. به عبارت دیگر، سوراخ پیشابراه به جلوی آلت تناسلی منتقل شده و به نزدیکی استخوان پوبیس یا شرمگاهی قرار گرفته است. این مسئله باعث مشکلاتی شود؛ زیرا استخوان های شرمگاهی به درستی در جلو ادغام نشده‌اند، در نتیجه، مثانه به شکل نعل اسبی درآمده و بستر مناسبی برای نگه‌داری ادرار فراهم نمی‌کند. این وضعیت ممکن است باعث نشت ادرار شود، زیرا مثانه قادر به حفظ ادرار به صورت کامل نمی‌باشد.

• اپیسپادیاس غده ای

در این نوع، سوراخ مجرای ادراری در نوک آلت تناسلی قرار دارد و این وضعیت به نظر می‌رسد که طبیعی است. در این حالت، مردان قادر به نگه‌داشتن ادرار و مدیریت آن هستند. از این رو، این نوع اپیسپادیاس ممکن است نیاز به درمان دارویی یا جراحی را در موارد خاص داشته باشد. به دلیل طبیعی به نظر رسیدن سوراخ ادراری، احتمالاً نیاز به درمان جراحی در مواردی که عوارض جلوی زندگی روزمره را می‌گیرد، کمتر است. اما اگر نیاز به تداخل درمانی باشد، مشاوره با پزشک تخصصی مهم است تا بهترین راهکار برای مدیریت این وضعیت تعیین شود.

این بیماری در دختران و زنان چگونه است؟

در دختران و زنان مبتلا، اختلالاتی در نواحی مجرای ادراری وجود دارد. محل قرارگیری مجاری ادراری در دختران مبتلا به این وضعیت نیز به طور طبیعی نمی‌باشد. معمولاً مجاری ادراری در این دختران در بالاتر از محل معمول، به عبارتی نزدیک به کلیتوریس یا زیر شکم، قرار می‌گیرند. این تغییر محل مجاری ادراری به دلیل جابه‌جایی استخوان‌های ناحیه تناسلی رخ می‌دهد.

این جابه‌جایی ممکن است تأثیری بر شکل و ظاهر کلیتوریس نیز داشته باشد، زیرا به دلیل اختلاف مکانی استخوان‌ها، کلیتوریس نیز جابه‌جا شده است. برای تشخیص و درمان مناسب، مشاوره با پزشک تخصصی اهمیت دارد تا مسیر مناسب برای مدیریت این وضعیت تعیین شود.

نشانه ها و علائم بیماری اپیسپادیاس

بیماری اپیسپادیاس ممکن است به‌صورت مختلف در افراد ظاهر شود. در زیر به برخی از نشانه‌ها و علائم این بیماری اشاره خواهیم کرد:

• نقص در محل سوراخ پیشابراه
• نشت ادرار
• غیرطبیعی بودن شکل و ظاهر آلت تناسلی
• عفونت‌های مکرر
• مشکلات در کنترل ادرار در دوران کودکی

تشخیص این بیماری در دختران ممکن است دشوارتر باشد، زیرا علائم در دختران معمولاً کمتر آشکار هستند و نیاز به ارزیابی دقیق توسط تیم پزشکی دارند. همواره تشخیص نهایی و درمان باید توسط پزشک متخصص انجام شود.

استراتژی‌های پیشگیری

بررسی قبل از تولد

• با انجام آلتراسونوگرافی قبل از تولد (آنومالی اولتراسونوگرافی)، می‌توان نقص‌ها و اختلالات جنین را شناسایی کرد. این بررسی به پزشک این امکان را می‌دهد تا در صورت لزوم، برنامه‌ریزی برای مداخله و درمان سریعتر را آغاز کند.

مشاوره ژنتیکی

• افرادی که خطر ارثی برای اپیسپادیاس دارند، می‌توانند از مشاوره ژنتیکی بهره‌مند شوند. این مشاوره به آنها کمک می‌کند تا در مورد خطر انتقال به فرزندان خود اطلاعات دقیق‌تری داشته باشند.

تغذیه بهینه حاملگی

• مادران باید از تغذیه بهینه، مصرف مکمل‌های مورد نیاز و اجتناب از مواد مضر در طول دوره حاملگی اطمینان حاصل کنند.

مراقبت پزشکی دوران نوزادی

• برنامه‌ریزی مراقبت پزشکی دوران نوزادی از جمله انجام آزمون‌های پزشکی و مشاوره با تیم پزشکی متخصص، می‌تواند به شناسایی زودتر و مداخله در مواجهه با اپیسپادیاس کمک کند.

آگاهی از علائم

• والدین باید با علائم احتمالی اپیسپادیاس آشنا شوند تا در صورت وقوع هر گونه نشانه مشکوک، به سرعت به پزشک متخصص مراجعه کنند.

توجه به عوامل پیشگیری و انجام مراقبت‌های پزشکی منظم می‌تواند به کاهش احتمال این مشکل و همچنین شناسایی زودهنگام آن کمک کند.

گزینه های مدیریت و درمان

جراحی تصحیحی: بیشترین و مؤثرترین روش درمان، جراحی تصحیحی است. در این جراحی، پزشک متخصص با باز کردن ساختارهای غیرطبیعی، سوراخ پیشابراه را به محل معمولی خود بازمی‌گرداند. این جراحی معمولاً در 6 ماهگی تا 1 سالگی، انجام می‌شود.

پیشگیری از عفونت: افراد مبتلا ممکن است به علت نقص در ساختار سیستم تناسلی به عفونت‌های مکرر در دستگاه تناسلی دچار شوند. به همین دلیل، پیشگیری از عفونت‌ها و درمان به موقع آنها از اهمیت بسزایی برخوردار است.

پایش و مراقبت پس از جراحی: بعد از جراحی، نیاز به پایش و مراقبت دقیق از زمان بستری شدن تا بازگشت به خانه و حتی پس از بازگشت به خانه وجود دارد. پزشک معالج توصیه‌های خاصی برای نگهداری و درمان بهتر بعد از جراحی ارائه خواهد کرد.

آموزش به والدین: آموزش والدین در مورد نحوه مدیریت و مراقبت از کودک پس از جراحی و در مواقع خاص، مانع از وقوع مشکلات احتمالی می‌شود.

تشخیص دقیق و تصمیم درمانی باید توسط پزشک تخصصی انجام شود. هر چند که جراحی تصحیحی معمولاً بهترین راه حل برای اپیسپادیاس است، اما نیاز به ارزیابی دقیق و شخصی سازی بر اساس وضعیت هر بیمار دارد.

عوارض اپیسپادیاس چیست؟

• یکی از اصلی‌ترین عوارض اپیسپادیاس، نشت ادرار از محل‌های غیرمعمول سیستم تناسلی است. این مشکل می‌تواند باعث احساس ناراحتی و اختلال در زندگی اجتماعی شود.
• به دلیل نقص در ساختار تناسلی، افراد مبتلا به اپیسپادیاس ممکن است به عفونت‌های دستگاه تناسلی بیشتری دچار شوند که نیازمند درمان و مراقبت‌های ویژه هستند.
• افراد ممکن است مشکلاتی در کنترل ادرار داشته باشند که به دلیل نقص ساختار سیستم ادراری و سوراخ پیشابراه به وجود می‌آید.
• ممکن است مشکلات جنسی نظیر نشت ادرار در هنگام ارتباط جنسی یا مسائل دیگر مرتبط با ساختار تناسلی بروز کند.
• مشکلات فیزیکی و اجتماعی ممکن است بر روی سلامت روانی افراد تأثیر گذار باشد و فشارهای روانی ایجاد کند.

برای مدیریت و کاهش عوارض اپیسپادیاس، مشاوره با پزشک تخصصی و پیگیری مراقبت‌های پزشکی معین اهمیت دارد.

راهنمای مراجعه به پزشک

بهترین راه این است که به پزشک‌های تخصصی مراجعه کنید. در زیر تعدادی از پزشکان و تخصص‌هایی که می‌توانند در تشخیص و درمان این بیماری کمک کنند، آورده شده است:

متخصص اورولوژی: پزشکان اورولوژیست متخصص در امور دستگاه ادراری و تناسلی هستند. آنها می‌توانند اپیسپادیاس را تشخیص دهند و درمان‌های مرتبط را ارائه کنند.

متخصص اطفال: متخصصین اطفال در درمان مسائل جراحی مرتبط با کودکان، از جمله اپیسپادیاس تخصص دارند.

متخصص فیزیولوژی: این پزشکان متخصص در مطالعه علائم و فیزیولوژی بدن هستند و ممکن است در تحلیل علل اپیسپادیاس نقش داشته باشند.

 

نتیجه

این بیماری، یک نقص خلقی در ساختار سیستم تناسلی است که ممکن است زندگی روزمره و سلامت فرد را تحت تأثیر قرار دهد. تشخیص این بیماری اغلب در دوران نوزادی انجام می‌شود اما مواردی نیز گزارش شده که تا دوران بلوغ ادامه یافته است.

مهمترین چالش برای افراد مبتلا به این بیماری، مشکلات مرتبط با جوانب فیزیکی و روانی آن می‌باشد. عوارضی نظیر نشت ادرار، عفونت‌های دستگاه تناسلی، و مشکلات جنسی ممکن است به دنبال داشته باشد.

اپیسپادیاس به خوبی با جراحی تصحیحی قابل درمان است، و بیشترین اثربخشی را زمانی خواهد داشت که جراحی در دوران زودهنگام، معمولاً تا 6 ماهگی تا 1 سالگی انجام شود. مراقبت‌های پزشکی منظم و مشاوره از تخصصی‌ترین پزشکان ممکن است در بهبود کیفیت زندگی و سلامت افراد تأثیرگذار باشد.

در کنار این تدابیر پزشکی، حمایت روانی و اجتماعی نیز اهمیت دارد. افراد مبتلا به اپیسپادیاس باید با تیم پزشکی و حمایت اجتماعی، چالش‌های خود را مدیریت کنند. با رعایت نکات بهداشتی و مراقبت‌های پزشکی، امکان مدیریت و کاهش اثرات منفی این بیماری وجود دارد.

من از شما دعوت می‌کنم تا به سایت دکتر بامن مراجعه کرده و از آخرین مقالات علمی در زمینه این بیماری بهره‌مند شوید. این سایت به بیش از 7000 هزار متخصص دارویی ارتباط برقرار کرده است و اطلاعات و درمان‌های به‌روز در اختیار شما قرار می‌دهد. دکتران ما نیز در این زمینه تخصص دارند و می‌توانند به شما راهنمایی‌ها و مشاوره‌های لازم را ارائه دهند. برای دسترسی به اطلاعات کامل و مشاوره با متخصصان ما، لطفاً به سایت دکتر بامن مراجعه فرمایید.

پرسش های متداول

آیا این بیماری قابل درمان است؟

بله، جراحی تصحیحی اغلب به عنوان روش اصلی درمان این بیماری استفاده می‌شود. هدف اصلی جراحی، بازگرداندن ساختارهای تناسلی به حالت طبیعی و بهبود عملکرد ادراری و جنسی است.

آیا اپیسپادیاس ممکن است عود کند؟

در بیشتر موارد، جراحی با موفقیت انجام می‌شود و عود نمی‌کند. اما در موارد نادر، ممکن است به دلیل عواملی نظیر عفونت یا مشکلات جراحی، بخشی از مشکل بازگردد. پیگیری منظم پزشکی و پیشگیری از عوامل خطر این امکان را کاهش می‌دهد.

چه تأثیرات روانی ممکن است از این بیماری برجای بماند؟

می‌تواند تأثیرات روانی داشته باشد، به ویژه در دوران کودکی و بلوغ. ممکن است افراد با مشکلاتی نظیر اضطراب و کاهش اعتماد به نفس مواجه شوند. اهمیت حمایت روانی و مشاوره در مدیریت این تأثیرات بسیار مهم است.

چقدر زمان پس از جراحی لازم است تا بهبود یابیم؟

زمان لازم برای بهبود پس از جراحی به ویژگی‌های هر فرد و مداخله جراحی بستگی دارد. بعد از جراحی، فرد نیاز به یک دوره بازدیدهای پزشکی دارد تا پیشرفت و بهبود را نظارت کند. در اغلب موارد، افراد پس از چند هفته تا چند ماه قابل بهبودی هستند.

منابع

Congenital epispadias with incontinence

Hypospadias: Complete correction

Plastic procedure for correction of hypospadias

An operation for the cure of incontinence associated with epispadias

Congenital Epispadias With Incontinence

FEMALE EPISPADIAS

ما در مقالات قبل در سایت دکتر با من راجع به اختلالات روانپزشکی صحبت کرده ایم که یکی از آنها، اختلالات سیستم دفع است و شخص بایستی برای آگاهی بیشتر از روند درمان خود و مراجعه به پزشک اطلاعات کلی راجع به بیماری اختلال دفع داشته باشد. در نتیجه ما در این مقاله تمام مواردی که شما بایستی راجع به این اختلال بدانید را آورده ایم. پس تا انتهای آن همراه ما باشید.

مقدمه و مفهوم اختلال دفع

اکثر پزشکان بر این نظر هستند که انسان بایستی در طول روز آب بسیاری بنوشد تا بتواند از بدن خود به درستی مراقبت نماید. ولی آیا علت این کار را می دانید؟ به این دلیل که کمبود آب ممکن است منجر به اختلالات سیستم دفع و نارسایی کلیه، سنگ کلیه و بیماری اور یا به اصطلاح بالا رفتن اوره در خون شود. این اختلال می تواند منجر به تغییر کامل سبک زندگی شما شود و از این رو بر سلامت کلی شما نیز تاثیر بگذارد.

سیستم دفعی یک ساختار بیولوژیکی ضروری است که مسئول حذف مواد اضافی یا زائد از بدن انسان برای حفظ هموستاز است. این محصولات حاصل متابولیسم هستند و به صورت عرق، ادرار و مدفوع از بدن انسان خارج می شوند.

حتی با وجود اینکه چندین اندام با این فرآیند مرتبط هستند، اصطلاح سیستم دفعی برای اندام هایی که مستقیماً با روش دفع مرتبط هستند استفاده می شود. این شامل کلیه ها، غدد عرق، کبد و روده بزرگ است. بیماری های سیستم دفعی زمانی اتفاق می افتد که یک یا چند سیستم دفعی به درستی کار نمی کنند که اصلا وضعیت ایده آلی نیست. به همین دلیل، فرد ممکن است از انواع بیماری ها رنج ببرد. برای درمان و حل مشکل حتما به دکتر اورولوژی تهران مراجعه فرمایید.

کلیه ها چه کاری در بدن انجام می دهند؟

• کلیه ها مسئول فیلتر کردن مواد زائد و آب اضافی خون هستند.
• کبد اسیدهای آمینه و سایر سموم موجود در خون را تجزیه می کند.
• علاوه بر این، روده بزرگ وظیفه حذف مواد زائد جامد باقی مانده پس از هضم غذا را بر عهده دارد.
• غدد عرق به خلاص شدن از شر آب و نمک اضافی از طریق عرق کمک می کند.
• همچنین ریه ها دی اکسید کربن و بخار آب را بازدم می کنند.

همانطور که در بالا ذکر شد، عملکرد نامناسب این اندام ها می تواند منجر به چندین بیماری شود و برخی از آنها کشنده باشد. که در نتیجه انسان دچار اختلال در سیستم دفع شود.

انواع اختلالات سیستم دفع

همان طور که در بالا گفتیم یکی از مواردی که منجر به اختلال در سیستم دفع می شود، عملکرد نامناسب مجاری ادراری است که در ادامه انواع آن را توضیح خواهیم داد.

نارسایی کلیه

یکی از مهم ترین نارسایی ها در این نوع اختلالات، نارسایی کلیه است. این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که کلیه‌ها برای فیلتر کردن ادرار از طریق فیلتراسیون گلومرولی تلاش می‌کنند. نارسایی کلیه بیشتر به دو نوع حاد و مزمن طبقه بندی می شود.

نارسایی حاد کلیه زمانی رخ می دهد که هر دو کلیه به طور ناگهانی از کار بیفتند. علائم ARF تورم دست ها، صورت و پاها، خونریزی داخلی، تشنج و حتی کما است.

از سوی دیگر، نارسایی مزمن کلیه زمانی است که کلیه ها ظرفیت خود را به تدریج در طول زمان از دست می دهند. برخی از علائم برجسته CRF کاهش وزن ناگهانی، فشار خون بالا، گرفتگی عضلات، کبودی آسان است.

پیوند کلیه و دیالیز آن، درمان های موجود برای نارسایی کلیه هستند.

سنگ کلیه

رسوبی از مواد معدنی و نمک های اسیدی در کلیه است. دلیل دقیق این بیماری به سختی قابل تشخیص است زیرا از فردی به فرد دیگر متفاوت است. با این حال، برخی از موارد برجسته عبارتند از اضافه وزن، برخی شرایط پزشکی و استفاده منظم از مکمل ها و داروها.

علائم سنگ کلیه، درد شدید در طرفین شکم، کمردرد و حالت تهوع است. با وجود اینکه سناریوی دردناکی است، سنگ کلیه معمولاً هیچ آسیب دائمی بر جای نمی گذارد.

نوشیدن آب فراوان و برخی داروهای تجویز شده می تواند این مشکل را درمان کند. با این حال، در مورد سنگ های بزرگتر، اقدامات پزشکی لازم است.

اورمی یا سندرم اورمیا

اورمی سومین نام در لیست بیماری های دستگاه دفع است. این بیماری در نتیجه افزایش سطح اوره در خون است.

این وضعیت زمانی رخ می دهد که کلیه توانایی خود را در فیلتر کردن مواد زائد از دست می دهد. علائم اورمی عبارتند از حالت تهوع، خستگی، از دست دادن اشتها، آشفتگی ذهنی و طعم فلزی در دهان. همودیالیز درمان رایج این بیماری است.

نفریت

این یکی دیگر از بیماری های مهم دستگاه دفع است. در اینجا نفرون ها، عناصر عملکردی کلیه، ملتهب می شوند. به این وضعیت گلومرولونفریت نیز می گویند. تعیین علت دقیق این اختلال دشوار است و با گذشت زمان ممکن است ایجاد شود.

برخی از علائم بارز نفریت عبارتند از: ادرار کف آلود، وجود خون در ادرار، تغییر رنگ ادرار و غیره. مصرف منظم دارو و دیالیز در صورت نیاز می تواند این بیماری را درمان کند.سایر اختلالات قابل توجه دستگاه دفع ترشح رنین، ادم، اورتریت، آنوری، پلی اوری و غیره است.

اهمیت یک سیستم دفعی با عملکرد خوب را نمی توان به اندازه کافی مورد تاکید قرار داد. این یک فرد را سالم و عاری از چندین مشکل عمده بهداشتی نگه می دارد.

آنوریا

این وضعیتی است که با عدم دفع ادرار مشخص می شود. گزینه های درمانی متعددی می تواند وجود داشته باشد، اما افزایش مصرف مایعات و الکترولیت ها، درمان اولیه است که شخص بایستی آن ها را در اولویت خود بگذارد و می توان گفت که شما می توانید از متخصص اورولوژی در سایت دکتر با من اخذ نمایید.

پلی یوریا

این اصطلاحی است که به دفع زیاد یا تکرر ادرار داده می شود که زمانی اتفاق می افتد که کلیه ها قادر به فیلتر کردن و جذب مجدد آب ادرار نباشند. این علامتی است که در بسیاری از بیماری های زمینه ای بدن مانند دیابت شیرین و دیابت بی مزه دیده می شود.

علت اختلال سیستم دفع چیست؟

بیماری هایی که سیستم دفعی را تحت تاثیر قرار می دهند نفریت، اورمی، سنگ کلیه، پلی اوری، آونری، ادماتو هستند و علل مهم آن می تواند موارد زیر باشد.

1. مشکلات مادرزادی

برخی از افراد به صورت مادرزادی در خصوص سیستم دفع ادراری و کلیه های خود مشکلاتی دارند که کاملا به صورت ژنتیکی بوده و بایستی برای درمان آن به دکتر اورولوژی و کلیه در سایت دکتر با من مراجعه کنند.

2. اختلالات سیستم عصبی

یک سری از افراد نیز به دلیل مشکلاتی که در سیستم عصبی خود دارند بیماری های مختلفی مانند: نخاع، تشنج، فلج مغزی گرفته و در نتیجه آن دچار اختلالات در سیستم دفع می شوند و بهتر است به دکتر اعصاب و روان برای درمان آن مراجعه کنند.

3. عادت های بد رفتاری در زندگی شخصی

به طور مثال برخی از اشخاص، ادرار خود را نگه می دارند یا از خوراکی هایی استفاده می کنند که منجر به سنگ کلیه یا مثانه می شود. در این جا می توان گفت که شخص احتمال ابتلا به این اختلال را دارد.

4. اختلالات غددی

زمانی پیش می آید که به علت مشکلات تیروئیدی یا دیابت، کلیه ها دچار بیماری می شوند و سیستم دفع با اختلال مواجه می شود. که در این صورت مراجعه به دکتر غدد نیز در کنار متخصص اعصاب و روان واجب است.

نحوه تشخیص اختلال سیستم دفع

نارسایی کلیوی عمدتاً با کاهش میزان فیلتراسیون گلومرولی درک می شود که همچنین گفته می شود سرعت فیلتر شدن خون در گلومرول های کلیه است.

این با کاهش سطح تولید ادرار یا با تعیین مواد زائد مانند اوره یا کراتینین در خون بررسی می شود. بسته به دلیل، از دست دادن خون در ادرار یا از دست دادن پروتئین در ادرار می تواند مشخص شود. همچنین ممکن است برخی مشکلات عمده با افزایش سطح مایعات در بدن وجود داشته باشد که منجر به تورم افزایش سطح پتاسیم، افزایش سطح فسفات و کم خونی می شود.

استخوان های بدن نیز تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند تشخیص این موضوع بر عهده ی پزشک است که وی با توجه به معاینه و شرح حال بیمار موارد زیر را برای او تجویز می کند:

1. سونوگرافی از کلیه و مجاری ادراری
2. آزمایش خون، ادرار و مدفوع
3. تست نوار مثانه
4. در صورت موارد حاد، ام آر آی گرفته می شود.
5. بررسی نشانه های عصبی بیمار توسط روانپزشک

ولی به طور کلی این موضوع بر عهده ی پزشک اورولوژ است و لطفا از هرگونه اقدام بدون مشورت با وی پرهیز نمایید.

درمان اختلال سیستم دفع

• تجویز دارو برای تنظیم به موقع انجام ادرار در شخص و حذف مواد محرک آن
• درمان یبوست با دارو های روان کننده و دیگر داروها. چرا که این کار موجب خواهد شد فشار از روی مثانه برداشته شود.
• درمان عفونت ادراری
• تجویز داروهایی چون داروهای آنتی کولینرژیک، داروهای مهارگر رسپتور آلفا، جراحی و سونداژ متناوب تمیز از جمله راهکارهای دیگر است.
• مراجعه به روانپزشک یا روانشناس جهت درمان اختلال های عصبی است که موجب می شود شخص آرام تر شود و درمان او با کیفیت بهتری انجام شود.

انتخاب هر یک از موارد بالا به عهدی پزشک کلیه یا اورولوژی و اعصاب و روان است تا شما به سلامت و بهبودی کامل خود برسید.

نتیجه گیری

ما در این مقاله در خصوص اختلالات سیستم دفع، تشخیص و درمان آن صحبت کرده ایم تا شما بتوانید به خوبی اختلال سیستم دفع و مشکلات دفع ادرار خود را که می تواند که به دلیل مشکلات عصبی باشد را درمان کنید.

برای این کار بهتر است به متخصص روانپزشکی و کلیه مراجعه نمایید و نوبت اینترنتی خود را از سایت دکتر با من اخذ کنید. نحوه دریافت اخذ نوبت از سایت دکتر با من بدین شکل است: شما وارد سایت می شوید در آنجا متخصص اعصاب و روان و کلیه را جستجو نموده و سپس وارد پروفایل پزشک شده و به قسمت دریافت نوبت آنلاین می روید و نوبت خود را ثبت و در زمان مشخص به پزشک مراجعه می کنید.

با آرزوی بهبودی و سلامت شما همراهان عزیز دکتر با من

منابع

• 6 Disorders of the Urinary System – Human Biology
• Excretory System Diseases
• Kidneys and Urinary System – MedlinePlus
• Disorders of Excretory System: Types & How to Avoid – EMBIBE
• 46: Excretory System Diseases – Biology LibreTexts
• Disorders Of The Excretory System – GeeksforGeeks
• Urinary System Pathologies: Common Diseases and Disorders
• Urologic Diseases | NIDDK

عفونت مثانه عموما مشکلی رایج در بین زنان و مردان است که منشا آن یک عفونت باکتریایی است. این عفونت غالبا مجرای ادراری و در حالت پیشرفته تر مثانه، کلیه ها و رحم را می تواند درگیر کند. زمانی که دچار عفونت مثانه می شوید در واقع به سیستیت مبتلا می شوید، یعنی مثانه شما متورم و تحریک می شود. این همان چیزی است که باعث بروز علائم می شود.

عفونت مثانه شایع ترین نوع عفونت دستگاه ادراری (UTI) است. زنان بسیار بیشتر از مردان به عفونت مثانه مبتلا می شوند.

معمولا عفونت ها بیشتر از اینکه جدی باشند آزاردهنده هستند و آنتی بیوتیک ها درمان آن هستند. اما در موارد پیشرفته تر عفونت مثانه می تواند از حالب ها به کلیه ها بروند و مشکلات شدیدتری ایجاد کنند، بنابراین درمان فوری آن مهم است.

شما می توانید از طریق سایت دکتر با من با بهترین پزشکان کلیه و مجاری ادراری در ارتباط باشید.

علل ایجاد عفونت مثانه

علت اصلی ایجاد عفونت مثانه نوعی باکتری به نام ای کولی است. این باکتری ها روی پوست و روده شما زندگی می کنند و در بیشتر مواقع مشکلی ایجاد نمی کنند. همه ی انسان ها آنها را دارند، اما اگر ای کولی ها وارد مجرای ادراری شوند، ممکن است به مثانه ختم شده و باعث عفونت شوند.

مجرای ادرار زنان کوتاه‌تر از مجرای ادراری مردان است و نزدیک به واژن و مقعد است که باکتری‌ها در آن زندگی می‌کنند. داشتن رابطه جنسی، پاک کردن از پشت به جلو پس از رفتن به حمام، استفاده از لباس زیر تنگ، مرطوب بودن لباس زیر و خشک نکردن خود بعد از ادرار، گذاشتن تامپون و استفاده از دیافراگم برای جلوگیری از بارداری، همه راه هایی هستند که باکتری ها می توانند وارد آن شوند.

در دوران بارداری، کودک می تواند به مثانه شما فشار بیاورد که از تخلیه کامل آن جلوگیری می کند و به باکتری ها مکانی برای رشد می دهد.

بعد از یائسگی، زنان هورمون استروژن کمتری دارند. این امر باعث نازک شدن پوشش مجرای ادرار می شود و ممکن است تعادل باکتری ها در واژن را تغییر دهد و احتمال عفونت مثانه را افزایش دهد.

وقتی مردان به عفونت مثانه مبتلا می شوند، معمولاً عفونت پروستات علت آن است. اما هر گونه انسداد مانند سنگ مثانه یا بزرگ شدن پروستات می تواند از تخلیه کامل مثانه جلوگیری کرده سبب عفونت مثانه در مردان شود.

علائم عفونت مثانه

عموما عفونت مثانه بی علامت نیست و راهی برای جلب توجه شما پیدا می کند. برخی از علائم رایج عفونت مثانه عبارتند از:

• خارش واژن و مجاری ادراری
• احساس درد و سوزش هنگام ادرار
• تکرر ادرار و احساس ادرار داشتن مکرر
• ادرار خون آلود و تیره
• میل به حمام رفتن مکرر
• تغییر در بوی ادرار و نامطبوع شدن بوی آن
• احساس گرفتگی یا فشار در زیر شکم یا کمر

اگر عفونت مثانه حاد شود علائم هم تغییر کرده و احتمال سرایت عفونت به کلیه و سایر مناطق افزایش می یابد. تب، کمر درد، سرد شدن بدن، حالت تهوع و استفراغ معمولا از علائم عفونت کلیه است که در نهایت ممکن است باعث سرطان کلیه شود.

از همین رو عفونت مثانه را باید جدی گرفت و قبل از گسترش آن، درمان های لازم را شروع کرد و به متخصص اورولوژ در سایت دکتر با من مراجعه کنید تا در اسرع وقت بتوانید نوبت بگیرید.

راه های درمان عفونت مثانه

عفونت مثانه در اکثر موارد با تجویز داروهای آنتی بیوتیک و غیره به منظور کشتن باکتری ها درمان می شود و این داروها سبب از بین بردن درد و سوزش ناشی از این عفونت باکتریایی می شود. اگر مبتلا به عفونت مثانه شدید به پزشک متخصص اورولوژیست مراجعه کرده و تحت درمان قرار گیرید. رعایت نکات بهداشتی و داشتن سبک زندگی سالم، شانس ابتلا شما به عفونت مثانه را کاهش خواهد داد.

درمان خانگی عفونت مثانه

هرچند که با مصرف آنتی بیوتیک و سایر داروها عفونت مثانه کاهش می یابد اما استفاده زیاد و مکرر از آنتی بیوتیک هم ممکن است منجر به مقاومت سیستم ایمنی بدن به آنتی بیوتیک گردد و دیگر اثری بر درمان بیماری نداشته باشد. از همین رو متخصصان حوزه سلامت استفاده از برخی روش های خانگی را برای پیشگیری و درمان عفونت مثانه ارائه داده اند که به شرح ذیل است.

نوشیدن آب و مایعات

نوشیدن آب و مایعات کافی یکی از بهترین راهکارها برای کمک به درمان عفونت مثانه است. زیرا از دهیدراته شدن بدن جلوگیری کرده و می تواند به دفع باکتری از مثانه کمک کند.

مطالعات نشان داده است افرادی كه میزان مصرف آب و مایعات روزانه خود را كمتر از 1.5 لیتر به 2.2 لیتر در روز افزایش دادند نسبت به قبل دوره های عفونت مثانه و مجاری ادراری كمتری را تجربه کرده اند.

رعایت رژیم غذایی

مصرف زیاد شیرینی جات و انواع شیرین کننده های مصنوعی، شانس ابتلا به عفونت مثانه را در افراد افزایش می دهد. قهوه، نوشیدنی های الکلی، میوه هایی از خانواده مرکبات، غذاهای درست شده با گوجه فرنگی و غذاهای ادویه دار و تندیجات از جمله غذاهای محرک عفونت مثانه است که نباید مورد استفاده قرار گیرد.

در مقابل مصرف بعضی مواد غذایی بر خلاف موارد بالا باعث تحریک مثانه نشده و مواد مغذی برای بدن را نیز تأمین می کنند این مواد غذایی عبارتند از ماست پروبیوتیک، گلابی، موز، لوبیا سبز، کدو حلوایی، سیب زمینی، انواع پروتئین بدون چربی، نان به ویژه غلات کامل، آجیل و تخم مرغ که مصرف آن برای جلوگیری و ابتلا به این مشکل را کاهش می دهد. آب زغال اخته هم یک درمان خانگی موثر برای جلوگیری از عفونت مثانه در زنان باردار به شمار می رود.

با توجه به نتایج یک تحقیق در سال 2021، آب زغال اخته و قرص های زغال اخته به عنوان یک درمان برای زنانی که اغلب در کنار درمان پزشکی به عفونت مثانه مبتلا می شوند، نویدبخش است.

دفع به موقع ادرار

همانطور که گفتیم ادرار کردن با خارج کردن باکتری ها از مثانه به از بین بردن عفونت مثانه کمک می کند. نگه داشتن ادرار یا دیر دستشویی رفتن، به باکتری ها فرصت می دهد تا در مثانه به تکثیر خود ادامه دهند.

ادرار کردن بعد از رابطه جنسی نکته مهمی است که حتما باید به آن توجه کرد. فعالیت جنسی هم در مردان و هم در زنان می‌تواند باکتری‌ها را به عمق مجرای ادرار جاری کند. ادرار کردن بعد از رابطه جنسی ممکن است به دفع باکتری ها از دستگاه ادراری شما کمک کند. این کار از ته نشین شدن میکروب ها و ایجاد عفونت جلوگیری می کند.

استفاده از مسکن ها

عفونت های شدید مثانه حتی زمانی که ادرار نمی کنید هم می تواند باعث درد در ناحیه لگن شود که آنتی بیوتیک ها این التهاب را درمان خواهند کرد. اما به خاطر داشته باشید که ممکن است یک یا دو روز طول بکشد تا داروها شروع به اثر کنند.

در این مدت مصرف داروهای ضد درد و مسکن های ساده، گرفتگی های شکمی، کمردرد و هر گونه ناراحتی را که ممکن است احساس کنید تسکین می دهند. البته قبل از مصرفِ آنها، از دکتر کلیه و مجاری ادرار خود بپرسید که آیا مصرف مسکن‌ های بدون نسخه برای شما بی‌ خطر است یا خیر. مصرف استامینوفن، ایبوپروفن، یا فنازوپیریدین می تواند درد را در زمانی که منتظر اثر آنتی بیوتیک ها هستید کاهش دهد.

استفاده از پدهای گرمایشی

قرار دادن حرارت کم در ناحیه شکم یا پشت ممکن است درد مبهمی را که گاهی در طول عفونت مثانه ایجاد می‌شود تسکین دهد. این راهکار می تواند در صورت استفاده همزمان با داروهای شما مفیدتر باشد.

می‌ توانید این حرارت ملایم را با گرم کردن یک حوله کوچک و قرار دادن آن روی مثانه یا شکم، یک کمپرس گرم و مرطوب را برایتان فراهم کند.

پوشیدن لباس مناسب

باکتری ها در محیط های گرم و مرطوب رشد می کنند. برای خانم‌ ها، شلوار جین تنگ و لباس‌ زیر نامناسب می‌ تواند رطوبت را در نواحی ظریف به دام بیندازد و موجب بروز عفونت مثانه شود. این کار باعث ایجاد بستری مناسب برای رشد باکتری های واژن می شود.

برای گردش هوا و کاهش رشد باکتری ها استفاده از لباس زیر نخی، شلوار گشاد یا دامن موثر است.

مصرف ویتامین سی

ویتامین C می‌تواند به افزایش اسیدیته ادرار، برای جلوگیری از رشد باکتری‌ های مضر کمک کند و از ابتلا به عفونت‌ های مکرر مثانه جلوگیری کند. علاوه بر این، ویتامین C دارای خواص ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی مطمئن است که می تواند برای جلوگیری از عفونت مفید باشد.

با این حال، برای درک اینکه چگونه مواد غذایی یا مکمل های ویتامین C ممکن است بر عفونت مثانه تأثیر بگذارند، تحقیقات بیشتری لازم است.

غذاهای غنی از ویتامین C مانند میوه ها یا سبزیجات را به رژیم غذایی خود اضافه کنید و مصرف ویتامین C خود را افزایش دهید تا در پیشگیری و ابتلا به التهاب مثانه جلوگیری کنید.

راه های پیشگیری از عفونت مثانه در آینده

تغییرات سبک زندگی زیر ممکن است به کاهش بروز عفونت مثانه کمک کند:

• روزانه شش تا هشت لیوان آب بنوشید.
• به محض احساس نیاز، ادرار کنید.
• به جای دوش واژینال، حموم کنید.
• لباس زیر نخی بپوشید.
• لباس زیر خود را روزانه عوض کنید.
• قبل و بعد از فعالیت جنسی ادرار کنید.
• از دیافراگم یا اسپرم کش خودداری کنید و به روش جایگزین کنترل بارداری تغییر دهید.
• از کاندوم هایی که حاوی مواد اسپرم کش هستند استفاده نکنید.
• بعد از ادرار کردن حتما از جلو به عقب خود را با دستمال پاک کنید.

اگر عفونت مثانه را چندین بار مکررا تجربه کنید، ممکن است دکتر کلیه و مجاری ادراری شما درمان پیشگیرانه را توصیه کند. این درمان می تواند شامل مصرف آنتی بیوتیک در دوزهای پایین روزانه برای جلوگیری یا کنترل آن در آینده باشد.

سنگ کلیه یک نگرانی شایع در سلامتی است که افراد را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این مقاله، به جوانب مختلف سنگ کلیه و راهکارهای مقابله با آن خواهیم پرداخت.

سنگ کلیه چیست؟

توده‌های جامد که در داخل کلیه تشکیل می‌شوند و ممکن است از املاح مختلف موجود در ادرار به وجود آیند. این سنگ‌ها می‌توانند در سیستم ادراری حرکت کرده و به عنوان یک عامل موثر در ایجاد درد و علائم دیگر مشکلات ادراری باشند.

تاریخچه

اطلاعات دقیق و کامل در مورد تاریخچه سنگ کلیه به دلیل عدم ثبت دقیق تاریخ کشف این مشکل وجود ندارد. با این حال، می‌توان به برخی اطلاعات تاریخی و پزشکی اشاره کرد.

در طول تاریخ، مشکلات ادراری و دردهای مرتبط با حرکت سنگ کلیه مورد توجه پزشکان و دانشمندان قرار گرفته‌اند. نخستین ذکر مشکلات ادراری و مرتبط با سنگ کلیه ممکن است در نوشته‌های باستانی یا آثار پزشکی قدیمی باشد.

با پیشرفت علوم پزشکی و تشخیصی، روش‌های جدید برای شناسایی و درمان سنگ کلیه توسعه یافته‌اند. امروزه، از تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای برای تشخیص و درمان این بیماری استفاده می‌شود.

 

آمار جهانی

تفاوت های زیادی در میزان شیوع سنگ کلیه در سراسر جهان وجود دارد، بنابراین این میزان در آسیا 1-5٪، در اروپا 5-9٪ و در آمریکای شمالی 7-15٪ گزارش شده است. در حالی که در عربستان سعودی، نزدیک به 20 درصد افراد از سنگ کلیه رنج می برند، این سنگ تنها در 4 درصد از جمعیت چین دیده می شود.

دلایل بوجود آمدن سنگ کلیه

ممکن است به دلایل گوناگونی ایجاد شود. در زیر به برخی از دلایل مهم بروز سنگ کلیه اشاره شده است:

کم آبی: یکی از علل شایع، کمبود آب در بدن است. کم آبی باعث افزایش غلظت املاح در ادرار می‌شود و امکان تشکیل سنگ‌های کلیه را افزایش می‌دهد.

تغییر در ترکیب ادرار: اگر ترکیب املاح، مواد معدنی یا مواد شیمیایی در ادرار تغییر کند، این می‌تواند باعث ایجاد سنگ کلیه شود.

عوامل ژنتیکی: اگر در خانواده شما افرادی با سابقه سنگ کلیه وجود داشته باشند، احتمال اینکه شما نیز به این مشکل مبتلا شوید افزایش می‌یابد.

بیماری‌های مزمن: برخی بیماری‌های مزمن مانند دیابت و فشارخون بالا می‌توانند باعث افزایش خطر این بیماری شوند.

عوامل تغذیه‌ای: مصرف بیش از حد مواد غذایی مشخصی مانند نمک، پروتئین، یا مواد شیمیایی معین می‌تواند در ایجاد سنگ کلیه نقش داشته باشد.

عوامل محیطی: برخی عوامل محیطی مانند آلودگی هوا و آب ممکن است در تشکیل سنگ کلیه تأثیرگذار باشند.

عوامل مرتبط با سلامت مردانه و زنانه: برخی وضعیت‌های مرتبط با جنسیت مثل بارداری و تغییرات هورمونی ممکن است بر روی تشکیل سنگ کلیه تأثیر بگذارد.

در نظر داشته باشید که هر فرد ممکن است به دلایل مختلفی سنگ کلیه داشته باشد، و این دلایل ممکن است با یکدیگر ترکیب شوند. برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، بهتر است با پزشک مشورت کنید.

 

علائم سنگ کلیه

علائم می‌تواند بر اساس اندازه و مکان سنگ، و همچنین وجود یا عدم وجود عفونت، متغیر باشد. در زیر علائم معمولی ذکر شده‌اند:

1. درد شدید در ناحیه کمری

محل درد

• درد اغلب در یک یا هر دو ناحیه کمری احساس می‌شود. این ناحیه در بالای باسن و تا ناحیه پائینی کمر قرار دارد.

• در بسیاری از موارد، درد در ناحیه کمری از جانب یک کلیه به دیگری انتقال پیدا می‌کند.

ویژگی‌های درد

• این درد معمولاً به شکل تیغه‌ای یا خطی است.

• در بعضی موارد، ممکن است درد به شکل مثلثی با انتهای باسن به سمت جلوی شکم هم گسترش یابد.

شدت درد

• معمولاً بسیار شدید است و ممکن است منجر به حس مشکل در حرکت، نشستن، یا خوابیدن شود.

2. تغییرات در ادرار

تغییر رنگ

• این تغییر معمولاً به دلیل وجود خون در ادرار اتفاق می‌افتد. زمانی که سنگ باعث آسیب به بافت‌ها یا عروق اطراف کلیه می‌شود خون به ادرار می‌رسد و می‌تواند رنگ ادرار را به صورت قرمز یا قهوه‌ای تغییر دهد.

حس ادرار کم

• اگر سنگ کلیه باعث انسداد یا مسدود شدن مسیر ادراری شود، ادرار نمی‌تواند به طور کامل از کلیه خارج شده و به مقدار کافی در مثانه جمع نمی‌شود. این ممکن است باعث حس ادرار کم یا ادرار ناکافی شود. فرد ممکن است احساس کند که نیاز به ادرار کردن دارد، اما مقدار کمی ادرار آزاد می‌شود.

حس ادرار زیاد

• در برخی موارد، می‌تواند باعث تحریک مثانه شود و فرد احساس کند که نیاز به ادرار زیاد دارد. این احساس ممکن است باعث افزایش تعداد مراتب ادرار رفتن شود.

ادرار شبیه به دانه‌های شنی

• ممکن است مواد مختلفی نظیر کلسیم، اکسالات، فسفات، یا سایر املاح در ادرار جمع شده و به شکل کریستال‌ها یا دانه‌های شنی شکل بگیرند. این دانه‌ها می‌توانند در ادرار مشاهده شوند.

ادرار غلیظ

• به معنای این است که ممکن است ادرار شما دارای غلظت بالا باشد و به صورت شفاف نباشد. این امر نشان‌دهنده افزایش مواد معدنی یا املاح در ادرار است که ممکن است در فرآیند تشکیل سنگ کلیه نقش داشته باشند.

بوی نامطبوع

• اگر ادرار بوی نامطبوع داشته باشد، این ممکن است به علت وجود مواد شیمیایی یا فرایندهای التهابی در سیستم ادراری باشد. در بعضی موارد، وجود عفونت در مثانه یا سیستم ادراری می‌تواند باعث بوی نامطبوع در ادرار شود.

3. تهوع و استفراغ

تهوع

• وجود سنگ کلیه ممکن است باعث تحریک یا انسداد مسیرهای گوارشی شود که موجب تهوع می‌شود. همچنین، در صورتی که عفونت یا التهاب در سیستم ادراری به وجود آید، تهوع نیز ممکن است ظاهر شود.

استفراغ

• استفراغ ممکن است به عنوان پاسخی به تهوع یا اثرات انسداد سیستم گوارشی به دلیل سنگ کلیه رخ دهد.

4. تب و لرز

تب

• افزایش دما یا تب معمولاً نشان‌دهنده وجود عفونت است. سنگ کلیه ممکن است باعث تحریک یا عفونت در سیستم ادراری شود، که منجر به افزایش دما می‌شود.
• این تب ممکن است با شدت متفاوت باشد و ممکن است با دیگر علائم مانند درد شدید در ناحیه کمری همراه باشد.

لرز

• لرز یا احساس لرزش در بدن ممکن است یک واکنش به تب باشد.

• در مواردی که عفونت به سیستم ادراری یا اطراف کلیه‌ها گسترش یابد، لرز ممکن است به عنوان یک علامت همراه با تب ظاهر شود.

لطفاً توجه داشته باشید که علائم بالا ممکن است بر اساس شدت مشکل و ویژگی‌های هر فرد متغیر باشند. افرادی که این علائم را تجربه می‌کنند، بهتر است به پزشک مراجعه کنند تا تشخیص دقیق گرفته و درمان مناسب را دریافت کنند.

انواع سنگ کلیه

انواع مختلف بر اساس ترکیب مواد تشکیل‌دهنده‌شان تشخیص داده می‌شوند. در زیر به برخی از انواع معمول اشاره شده است:

سنگ کلسیم‌اکسالات

این نوع بیشترین تعداد را تشکیل می‌دهد و از کلسیم و اکسالات (اکسیژن و کربن) تشکیل شده است.

سنگ کلسیم‌فسفات:

این نوع از ترکیب کلسیم و فسفات ساخته شده است و ممکن است در مواردی با اختلالات در سطح اسیدهای ادراری اتفاق بیافتد.

سنگ مگنزیم:

این نوع معمولاً به دلیل اختلالات ژنتیکی ایجاد می‌شود و از موادی نظیر مگنزیم و آمونیوم فسفات تشکیل شده است.

سنگ اورات:

این نوع از ترکیب اورات (ترکیبات اوره) تشکیل شده است و در برخی افراد به دلیل عوامل ژنتیکی یا مشکلات در فرآیند متابولیسم ایجاد می‌شود.

سنگ سیستین:

این نوع به دلیل افزایش مقدار سیستین در ادرار ایجاد می‌شود و اکثراً به علت اختلال ژنتیکی در جذب این اسید آمینه رخ می‌دهد.

سنگ استروفورسین:

این نوع از موادی نظیر استروفورسین و اکسالات تشکیل شده است.

راههای تشخیص

تشخیص سنگ کلیه ممکن است با استفاده از روش‌های مختلف انجام شود. در زیر به برخی از راه‌های تشخیص اشاره می‌شود:

تاریخچه بالینی و معاینه فیزیکی: پزشک ممکن است تاریخچه بالینی بیمار را جمع‌آوری کند و معاینه فیزیکی انجام دهد تا نشانگرهای ممکنی از وجود سنگ کلیه تشخیص دهد، از جمله درد در ناحیه کمری.

آزمایش ادرار: برای ارزیابی سلامت سیستم ادراری، از جمله کلیه‌ها، مثانه و مجاری ادراری انجام می‌شود.

آزمایش خون: یک ابزار مهم در تشخیص و پیگیری مشکلات کلیه است و برای ارزیابی سلامت کلیه‌ها و عملکرد آنها انجام می‌شود.

سونوگرافی: یک روش تصویربرداری پزشکی است که برای تشخیص و ارزیابی سنگ کلیه و مشکلات داخلی سیستم ادراری به کار می‌رود.

CT اسکن (تصویربرداری کامپیوتری): اسکن CT (تصویربرداری کامپیوتری) یک روش تصویربرداری دقیق است که برای تشخیص و ارزیابی مشکلات داخلی سیستم ادراری استفاده می‌شود.

آرونگرافی اشعه ایکس: آرونگرافی اشعه ایکس یک روش تصویربرداری پزشکی است که برای به تصویر کشیدن ساختارهای داخلی بدن، به ویژه کلیه‌ها و سیستم ادراری، استفاده می‌شود. این روش به منظور تشخیص انواع مشکلات ادراری، اختلالات کلیه، یا وجود سنگ کلیه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سیستوگرافی: سیستوگرافی یک روش تصویربرداری پزشکی است که برای ارزیابی حرکت ادرار از کلیه‌ها به مثانه استفاده می‌شود. این فرایند به منظور تشخیص مشکلات در سیستم ادراری، اطلاعاتی درباره جریان ادرار و عملکرد کلیه‌ها فراهم می‌کند.

برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، پزشک معالج نتایج تست‌ها و اطلاعات جمع‌آوری‌شده را در نظر می‌گیرد.

 

روش های درمان سنگ کلیه

درمان به نحوه و اندازه سنگ، علت ایجاد آن، و نیازهای وضعیت سلامتی شما بستگی دارد. در زیر به برخی از روش‌های درمان اشاره می‌شود:

مصرف آب: یکی از راه‌های اصلی پیشگیری و درمان سنگ کلیه افزایش میزان مصرف آب است. مصرف آب بیشتر می‌تواند کمک کند تا مواد زائد و معدنی که سنگ کلیه را تشکیل می‌دهند، از طریق ادرار دفع شوند.

تغییرات در رژیم غذایی: ممکن است پزشک توصیه کند که برخی از مواد غذایی مثل نمک، مواد نگه‌دارنده، و مواد غذایی حاوی اسید اوریک را محدود کنید. همچنین، توصیه به افزایش مصرف مواد غذایی حاوی کلسیم و پتاسیم می‌تواند در کاهش ساخت سنگ کمک کند.

داروها: در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی را تجویز کند تا به کاهش سنگ‌ها یا جلوگیری از رشد آنها کمک کند. مثلاً داروهایی که مواد معدنی را از ادرار حذف کرده و یا اثرات مثبت بر روی عملکرد کلیه دارند.

تراشیدن (لیتوتریپسی): در صورتی که سنگ به اندازه کافی کوچک نباشد تا به صورت طبیعی از بدن خارج شود، پزشک ممکن است روش لیتوتریپسی را توصیه کند. در این روش، از لیزر برای شکستن سنگ استفاده می‌شود تا از طریق مجاری ادراری دفع شود.

جراحی: در مواردی که سنگ بزرگ یا قابل شکستن نباشد، ممکن است نیاز به جراحی باشد. در این روش، پزشک ممکن است از یک جراحی باز یا از طریق لوله‌هایی که از طریق بدن وارد می‌شوند (جراحی کم تهاجمی) برای حذف سنگ استفاده کند.

مهم است که درمان سنگ کلیه توسط پزشک انجام شود. همچنین، اگر علائم شما شدیدتر شدند یا تازه ظاهر شدند، باید به پزشک خود اطلاع دهید.

مصرف زیاد نمک بر ایجاد سنگ کلیه چه تأثیری دارد؟

مصرف زیاد نمک یکی از عواملی است که می‌تواند تأثیر منفی بر ایجاد سنگ کلیه داشته باشد. در زیر توضیحاتی در این خصوص آمده است:

افزایش اسید اوریک: مصرف زیاد نمک می‌تواند منجر به افزایش مقدار اسید اوریک در ادرار شود. افزایش این اسید می‌تواند به ایجاد سنگ‌های اسید اوریکی کمک کند.

افزایش مقدار کلسیم در ادرار: مصرف بیش از حد نمک ممکن است باعث افزایش مقدار کلسیم در ادرار شود. این افزایش می‌تواند به تشکیل سنگ‌های کلسیمی (کلسیم اکسالات) منجر شود.

افزایش فشار خون: مصرف زیاد نمک می‌تواند باعث افزایش فشار خون شود. افزایش فشار خون می‌تواند به نحوه عملکرد کلیه‌ها و ایجاد سنگ کلیه تأثیر بگذارد.

تشدید افزایش نمک در ادرار: نمک‌ها ممکن است به عنوان یک عامل تشدید کننده برای افزایش نمک در ادرار عمل کنند. این افزایش ممکن است به ایجاد سنگ‌ها کمک کند.

افزایش خطر انسداد مجاری ادراری: مصرف زیاد نمک می‌تواند منجر به ایجاد سنگ‌هایی باشد که مجاری ادراری را انسداد کنند. این انسداد می‌تواند به درد ناحیه کمری، اختلال در جریان ادرار، و افزایش خطر عفونت‌های ادراری منجر شود.

به طور کلی، کنترل مصرف نمک، مصرف آب کافی، و رعایت یک رژیم غذایی سالم می‌تواند در پیشگیری از ایجاد سنگ کلیه و حفظ سلامت کلیه‌ها مؤثر باشد. همچنین، مشاوره با پزشک یا تغذیه‌شناس برای راهنمایی در انتخاب رژیم غذایی مناسب می‌تواند مفید باشد.

 

 

عوارض سنگ کلیه چیست؟

ممکن است عوارض مختلفی ایجاد کند که به وضعیت و اندازه سنگ، موقعیت آن در سیستم ادراری، و تأثیر آن بر عملکرد کلیه‌ها بستگی دارد. در زیر عوارض احتمالی آمده است:

• درد
• تغییرات در ادرار
• آسیب به بافت کلیه
• عفونت ادراری
• اختلال در جریان ادرار
• آسیب به ادرارسازی

هرگونه علامت یا عارضه‌ای که باعث نگرانی شود یا مشکوک به وجود سنگ کلیه باشد، نیاز به مشاوره با پزشک دارد. پزشک با استفاده از آزمایشات تشخیصی مختلف می‌تواند تشخیص دقیق بگذارد و برنامه درمانی مناسب را پیشنهاد کند.

چه نکاتی برای مراقبت از کلیه‌ها و جلوگیری از بازگشت سنگ کلیه وجود دارد؟

• مصرف آب کافی بسیار اهمیت دارد. آب می‌تواند به حذف مواد زائد از ادرار کمک. توصیه معمول برای مصرف آب در روز حدود ۸-۱۰ لیوان است.
• مصرف نمک را در رژیم غذایی کاهش دهید. نمک می‌تواند مواد زائد را در ادرار افزایش دهد و فشار خون را افزایش بدهد که ممکن است تأثیر منفی بر کلیه‌ها داشته باشد.
• در برخی موارد، پزشک ممکن است توصیه کند که مصرف مواد معدنی خاص مثل کلسیم یا اسید اوریک را کنترل کنید.
• رژیم غذایی با تغذیه سالم و متوازن باعث حفظ وضعیت سلامتی کلیه‌ها می‌شود. مصرف مقدار مناسب از میوه‌ها، سبزیجات، میان‌وعده‌های سالم، و غذاهای حاوی مواد آنتی‌اکسیدان به افراد کمک می‌کند.
• کاهش مصرف موادی نظیر کافئین و الکل. مصرف زیاد این مواد ممکن است به تشدید علائم یا افزایش تراکم مواد معدنی در ادرار منجر شود.
• فعالیت بدنی منظم به حفظ وزن سالم و کنترل فشار خون کمک می‌کند. اما قبل از شروع هر برنامه ورزشی، بهتر است با پزشک مشورت کنید.
• کنترل بیماریهای همراه مثل دیابت و فشار خون باعث کاهش خطر ایجاد سنگ کلیه می‌شود.
• پیگیری درمانی توسط پزشک را رعایت کنید. این شامل مصرف داروها، تغییرات در رژیم غذایی، و آزمون‌های منظم تشخیصی می‌شود.
• استرس ممکن است بر برخی از شرایط سلامتی تأثیر بگذارد. روش‌های کاهش استرس مثل مدیتیشن، یوگا، یا ورزش مناسب می‌تواند به حفظ سلامت کلیه‌ها کمک کند.

توصیه مهم این است که هرگز تغییر درمان یا رژیم غذایی خود را بدون مشاوره با پزشک انجام ندهید. مشاوره با پزشک ممکن است نکات خاصی بر اساس شرایط شما داشته باشد.

عوامل خطرناک سنگ کلیه

• کم آبی و خشکی
• ژنتیک
• عوامل غذایی
• افزایش سن
• بیماریهای پایه
• تغییرات در ساختار کلیه
• کمبود فعالیت بدنی
• اختلال در ایمنی

همه این عوامل ممکن است به طور ترکیبی یا مستقل، خطر ایجاد سنگ کلیه را افزایش دهند.

 

راهنمای مراجعه به پزشک

برای درمان می‌توانید به یکی یا ترکیبی از پزشکان زیر مراجعه کنید:

اورولوژیست (پزشک اورولوژی): این پزشکان متخصص در بررسی و درمان مشکلات سیستم ادراری، اعضای تناسلی مردان، و کلیه‌ها هستند. اورولوژیست ممکن است اقدام به تشخیص و درمان سنگ کلیه کند و در صورت نیاز به روش‌های جراحی یا لیتوتریپسی (شکستن سنگ با لیزر) را اجرا کند.

پزشک عمومی (پزشک خانواده): اگر علائم شما نسبت به سنگ کلیه کمی ساده باشند، ممکن است ابتدا به پزشک عمومی مراجعه کنید. او می‌تواند شما را برای مشاوره و تست‌های بیشتر به یک متخصص ارجاع دهد.

نفرولوژیست: این پزشکان در مورد بیماری‌های کلیه و سیستم ادراری تخصص دارند. آنها ممکن است به عنوان یک گزینه برای تشخیص و درمان سنگ کلیه مورد استفاده قرار گیرند.

متخصص تغذیه: تغذیه‌شناس ممکن است در تغییرات رژیم غذایی و مصرف آب مناسب که در پیشگیری از بازگشت سنگ تأثیرگذار است، شما را راهنمایی کند.

بسته به شدت مشکلات، اندازه سنگ، و شرایط شخصیتان، ممکن است پزشک شما اقدام به ترتیب تست‌ها، تشخیص، و درمان‌های مختلف کند. همیشه توصیه می‌شود که با پزشک خود در مورد علائم و مشکلات خود مشورت کنید و به دنبال تشخیص و درمان متناسب با شرایط خود باشید.

نتیجه

سنگ کلیه می‌تواند به علل مختلفی ایجاد شود و باعث علائمی نظیر درد ناحیه کمری، تغییرات در ادرار، و در بعضی موارد، عفونت‌های ادراری شود. برای تشخیص و درمان، به مشاوره با پزشک و انجام آزمون‌ها و تصویربرداری‌های مناسب نیاز است تا بتوان بهبود و مدیریت این مشکل را انجام داد. همچنین، تغییرات در سبک زندگی و رعایت نکات پیشگیری می‌تواند در کاهش خطر ایجاد سنگ مؤثر باشد.

اگر به دنبال اطلاعات به‌روز و درمان‌های موثر در زمینه سنگ کلیه هستید، وب‌سایت دکتر بامن به شما این امکان را می‌دهد تا از آخرین تحقیقات علمی و مقالات تخصصی بهره‌مند شوید. دکترهای برجسته و متخصص این وب‌سایت نیز به شما اطمینان می‌دهند که شما در این مسیر درمانی بهترین همراه را خواهید داشت.

برای دسترسی به این معلومات علمی و به‌روز، لطفاً وب‌سایت دکتر بامن را به آدرس زیر مراجعه کنید:

[doctorbaman.com]

پرسش های متداول

آیا سنگ کلیه در دوران بارداری تأثیری دارد؟

بله، بارداری می‌تواند روند ایجاد و تشدید سنگ را تحت تأثیر قرار دهد و به عنوان یک عامل خطر افزایش یافتن عوارض مرتبط با سنگ کلیه شناخته می‌شود. افزایش تراکم کلسیم و دیگر مواد معدنی در ادرار و تغییرات هورمونی در دوران بارداری ممکن است به افزایش خطر ایجاد سنگ منجر شود. بنابراین، در صورت وجود علائم یا سابقه، مشاوره با پزشک در دوران بارداری اهمیت دارد.

آیا سنگ کلیه می‌تواند به طور خودبخود برطرف شود؟

خیر، در بسیاری از موارد، اگر سنگ کوچک باشد، افراد ممکن است بدون احتیاج به درمان خاص یا مداخله جراحی، سنگ را با ادرار دور کنند. این فرآیند ممکن است باعث درد یا علائم دیگر شود و نیاز به پیگیری توسط پزشک دارد. اگر سنگ بزرگتر باشد یا درمان خاصی نیاز باشد، ممکن است به روش‌های درمانی مثل لیتوتریپسی (شکستن سنگ با لیزر) یا جراحی متوسل شود.

آیا تغییرات در هوازی و افزایش فعالیت بدنی می‌تواند در کاهش خطر ایجاد سنگ کلیه کمک کند؟

بله، تغییرات در هوازی و افزایش فعالیت بدنی می‌تواند مؤثر باشد. ورزش‌های هوازی مثل پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، یا شنا می‌توانند به افزایش دفع آب از بدن و کاهش تراکم مواد معدنی در ادرار کمک کنند. همچنین، فعالیت‌های ورزشی ممکن است به حفظ وزن سالم کمک کرده و عوامل خطری که با ایجاد سنگ کلیه مرتبط هستند را کاهش دهند. با این حال، همیشه قبل از شروع یا تغییر در برنامه ورزشی، بهتر است با پزشک مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که فعالیت‌های انجام شده با وضعیت سلامتی شما سازگار هستند.

آیا سنگ کلیه می‌تواند به طور مکرر تکرار شود؟

بله، افرادی که یک بار این مشکل را تجربه کرده‌اند، ممکن است به دلیل عوامل ژنتیک، فاکتورهای محیطی، یا عادات غذایی خاص، به تکرار این مشکلات در آینده دچار شوند. این افراد بیشترین خطر ابتلا را دارند. بنابراین، ایجاد تغییرات در سبک زندگی و رعایت نکات پیشگیری می‌تواند کمک کند تا احتمال تکرار سنگ کلیه کاهش یابد.

منابع

The First Kidney Stone

An overview of kidney stone imaging techniques

Kidney stones

Determining the true burden of kidney stone disease

یکی از سرطان هایی که امروزه به دلیل عوامل مختلف در بین آقایان، شیوع پیدا کرده است، سرطان پروستات است. در نتیجه بهتر است با افزایش سن، چکاپ های دوره ای خود را نزد متخصص جراح کلیه و مجاری ادراری (اورولوژی) در سایت دکتر با من انجام دهید.

سرطان پروستات چیست؟

سرطان به معنی اختلالی در سلول های بدن انسان است. به این معنی که در نوع رشد و اختلال سلول ها نوعی تکثیر غیر نرمال وجود دارد و از نظر ساختاری نیز در سلول های بدن نیز مشکلاتی یافت می شود. در نتیجه این موضوع منجر به مشاهده ی تومور در ناحیه ای که دچار اختلال سلولی شده است، می شود. اگر این مراحل در ناحیه ی پروستات آقایان شکل بگیرد، سرطان پروستات خوانده می شود.

پروستات غده ای کوچک است که شبیه به گردو بوده و نقش تولید مایع منی را به عهده دارد و چنانچه این غده رشد بیش از اندازه داشته باشد، فرد به سرطان پروستات دچار خواهد شد. حتی اگر به موقع به دکتر اورولوژیست در سایت دکتر با من مراجعه نشود ممکن است که به سایر نقاط بدن نیز سرایت داشته باشد.

سرطان پروستات از چه مراحلی تشکیل می شود؟

سرطان پروستات از چندین مرحله تشکیل شده است که ما به طور کامل برای شما تمامی موارد را مرحله به مرحله توضیح می دهیم.

مرحله اول

این مرحله از بیماری صرفا در ناحیه پوستی تشخیص داده می شود. چرا که در این مرحله تشخیص، هیچ نوعی از تومور در عکسبرداری مشاهده نشده است و یا نمره گلیسون در نتیجه ی نمونه برداری مشاهده نمی شود و رنج عددی آن حدودا 6 است و سطح آزمایش PSA نمره ای کمتر از 10 دارد.

مرحله دوم

این مرحله خود از سه مرحله دیگر این بیماری تشکیل می شود که به شرح زیر است:

Stage IIA

این مرحله از بیماری در حال رشد است و هنوز پیشرفت زیادی نکرده است. همچنین تومور در بدن شخص رویت نشده و در معاینه ی بالینی نیز DRE مشاهده نمی شود. در صورت وجود توده یک لوپ پروستات درگیر خواهد شد. در نتیجه نمره گلیسون نیز ۷ می باشد و نتیجه ی آزمایش PSA کمتر از عدد 20 خواهد بود.

Stage IIB

در این مرحله نیز بیماری در منطقه ی بافت های انسان جریان داشته و روبه رشد است. این مرحله نیز مانند مراحل قبل ممکن است که در تصویربرداری هیچ گونه توموری را نشان ندهد. دو لب پروستات ممکن است که در این مرحله درگیر سرطان پروستات شود. نمره گلیسون ۷ و نتیجه ی گزارش PSA کمتر از ۲۰ می باشد.

Stage IIC

خیلی تفاوتی میان این مرحله با مرحله قبل وجود ندارد. نمره گلیسون ۷ یا ۸ و سطح آزمایش PSA کمتر از ۲۰ است. در این مرحله همچنین سلول های سرطان کمتر از دفعه قبل دیده می شود.

مرحله سوم

این مرحله نیز دارای سه مرحله ی دیگر شامل موارد زیر است:

Stage IIIA

هیچ گره ی لنفاوی در این مرحله رشد نکرده است و نمره گلیسون عدد ۸ بوده و جواب آزمایش پروستات کمتر از 20 است.

Stage IIIB

در این گرید، بیماری به خارج از پروستات سرایت کرده است؛ اما به بافت‌های دور یا غدد لنفاوی نرسیده است. سطح شاخص گلیسون ۸ یا کمتر از آن است.

Stage IIIC

سرطان در این مرحله به این بافت پروستات می رسد و نتیجه آزمایش گلیسون ۹ یا ۱۰ گزارش خواهد شد.

مرحله چهارم

مرحله چهارم در دو گرید تقسیم می شود:

Stage IVA

در این مرحله سرطان گسترش یافته و بافت‌ و غدد لنفاوی نزدیک را درگیر کرده است، اما هنوز نقاط دورتر در امان هستند. شانس بقاء بیمارانی که سرطان تا این مرحله پیشرفت کرده است، ۱۰۰ درصد است. یعنی اگر درمان به درستی انجام شود، آنها طول عمر طبیعی خود را خواهند داشت.

Stage IVB

در این مرحله بیماری به طور کامل پیشرفت کرده و خود را به نقاط دورتر مانند غدد لنفاوی و استخوان‌ها رسانده است.

تشخیص اینکه بیماری در چه مرحله‌ای قرار دارد، بسیار مهم است. چون با توجه به شدت و پیشرفت بیماری، شیوه درمان انتخاب خواهد شد.

علائم سرطان پروستات

پروستات یکی از بیماری های خاموش است که ممکن است نشانه هایش تا مدتی در بدن انسان ظاهر نشود به همین جهت می توان گفت که در صورت داشتن علائم زیر حتما به پزشک معالج اورولوژ مراجعه کنید.

• زیاد بودن تکرر ادرار در طول شبانه روز
• اختلال در سیستم ادراری
• عدم تعادل در زمان ادرار
• مشکل در زمان تخلیه ادرار و سوزش زیاد
• وجود خون یا منی در ادرار

وجود هر یک از علائم بالا به معنی ایجاد سرطان پروستات است که در صورت مشاهده احتمال سرطان پروستات داده می شود.

نحوه تشخیص سرطان پروستات چیست؟

در ادامه به روش های تشخیص این نوع سرطان اشاره می کنیم:

1. غربالگری DRE تخصصی

معاینه بالینی در قسمت مقعدی پروستات به نام DRE است. این روش معاینه، با توجه به شناخت ناهنجاری‌ها و نوع تومورها مشخص خواهد شد به همین جهت می توان گفت که شما می توانید در این مرحله به خوبی متوجه بیماری خود شوید.

2. روش معاینه‌ی دیجیتال مقعد

بهترین راه درمان مقعد از طریق DRE است. این مرحله بسیار ساده و راحت است. در اینجا شما بایستی که به حالت خمیده دراز بکشید و زانوهای خود را به داخل فرو برده و سپس دکتر رادیولوژی از طریق دست خود می تواند پروستات شما را از راه مقعد معاینه کند. همچنین با دست روی شکم شما ماساژ می دهد تا معاینه به صورت کامل انجام شود. انجام این معاینه دردی ندارد.

3. توصیه به انجام آزمایش پروستات (PSA)

اورولوژیست در این مواقع برای شما یک تست PSA می گیرد تا مشخص شود که شما سرطان پروستات دارید یا خیر. در این آزمایش با بررسی فاکتورهای مورد نظر وضعیت بیماری شما به خوبی مشخص خواهد شد.

شیوه های درمانی سرطان پروستات

1.نظارت فعال

بسیاری اوقات شخص به دلیل بالا بودن سن و یا بیماری های زمینه ای دیگر ممکن است از پس شیوه های سخت در درمان خود برنیاید و به همین جهت اورولوژیست می تواند به خوبی شیوه های درمانی را آرام آرام جلو ببرد و بیمار درمان شود. از طرفی می توان گفت که این بیماری با توجه به اینکه در اکثر اوقات، رشد زیادی ندارد و پیشرفت آن نیز کند خواهد بود، در نتیجه متخصص اورولوژی با مشاهده مستقیم بر روی این موضوع نظارت خواهد داشت که به آن نظارت فعال می گویند.

نوع درمان در این مرحله از طریق معاینه‌ی دیجیتال مقعد (DRE) و آزمایش پروستات psa است.

2. پرتودرمانی (Radiotherapy)

این درمان، یک شیوه ی درمانی موضعی است که آن ناحیه از بدن را که جار توده های سرطانی شده است را تحت تاثیر قرار می دهد و به درمان آن منطقه و ناحیه می پردازد. در واقع رشد توده در بدن را متوقف می کند.

در اینجا پرتوهای درمانی به قسمت آسیب دیده وارد شده و توده را درمان می کنند. با توجه به اینکه دقیقا کجای پروستات درمان شود، اشعه های دریافتی کاملا متفاوت است و عوارض آن نیز متغیر است. به همین جهت پرتودرمانی ممکن است سبب ریزش موهای شما شود و این موضوع باز از فردی به فرد دیگر فرق دارد.

2. عمل جراحی باز سرطان پروستات

عمل جراحی باز در خصوص سرطان پروستات یکی از مهم ترین روش های درمانی در این خصوص است. که این جراجی به دو شکل زیر می تواند صورت بگیرد:

• لاپاراسکوپی (laparoscopy)

این شیوه جدید ترین شیوه در حوزه ی جراحی است که موجب شده است، زمان جراحی و دوره ی نقاهت بسیار کوتاه باشد به همین جهت در ابتدا پزشکان از این شیوه برای درمان بیمار استفاده می کنند تا روند بهبودی حاصل شود.

• پروستاتکتومی باز (prostatectomy)

پروستاتکتومی باز، نوعی عمل تمام عیار می باشد بدین جهت که در این سبک جراحی ناحیه مورد نظر باز و طی یک شکاف عمیق، بافت آلوده درمان می شود.

درمان های خانگی برای پیشگیری از سرطان پروستات

همان طور که تا اینجا مطالعه نمودید این بیماری ممکن است در هر سنی به خصوص سنین بالا شما را گرفتار کند. به همین جهت سعی نمایید تا جایی که می توانید بدن خود را نسبت به این بیماری، مقاوم نگه دارید.

1. ورزش منظم

یکی از مواردی که شما می توانید بدن خود را نسبت به این بیماری مقاوم نگه دارید این است که در برنامه ی زندگی خود حتما ورزش های مناسب با بدن خود داشته باشید.

2.عدم مصرف دخانیات و فست فود

این دو گزینه موجب بسیاری از بیماری ها خواهند شد به همین جهت تا می توانید از روند رشد این بیماری و یا به وجود آمدن آن، با مصرف سبزیجات به ویژه گوجه فرنگی، میوه و غلات در طول روز جلوگیری کنید.

پس تا جایی که می توانید از بروز بسیاری از بیماری ها از جمله سرطان پروستات جلوگیری کنید چرا که این موضوع خود به خود موجب جلوگیری از بیماری پروستات خواهد شد.

چگونه از متخصص اورولوژی، جراح کلیه و مثانه نوبت اخذ کنیم؟

شما می توانید با مراجعه به بهترین متخصص اورولوژیست در سایت دکتر با من، نوبت خود را به صورت اینترنتی اخذ نمایید و دیگر به صورت حضوری برای اخذ نوبت به متخصص مراجعه نفرمایید. در واقع این سایت بزرگ پزشکی به شما امکان مشاوره آنلاین با متخصص اورولوژی را نیز خواهد داد.

خوشبختانه امروزه سرطان بیضه بین مردان یک بیماری نادر محسوب می شود. سرطان بیضه بیشتر مردان جوان را درگیر می کند. رده سنی که مردان ممکن است دچار سرطان بیضه شوند، ۱۵ تا ۴۹ سال است.سرطان بیضه مانند دیگر سرطان ها، علائم مختلفی از خود نشان می‌دهد. قصد داریم در این مقاله هر آنچه که باید درباره‌ی این بیماری بدانیم و راه حل‌های پیشگیری و درمان از آن آگاه شویم.

تاریخچه

سرطان بیضه سرطان جدیدی نیست و مانند دیگر سرطان‌ها از دیرباز وجود داشته است. تاریخ نشان می‌دهد با گذر زمان در درمان سرطان بیضه پیشرفت‌های زیادی به وجود آمده است و با استفاده از تکنیک‌های بی‌شمار در ۹۵ درصد بیماران با حفظ عملکرد جنسی، درمان صورت می‌گیرد. پیشرفت در درمان سرطان بیضه از جمله دستاوردهای بزرگ پزشکی محسوب می شود. FDA تاییدیه‌ای به طور جزئی و کامل از چندین عامل ناشی از آزمایشات سرطان بیضه از جمله وین بلاستین در دهه ۱۹۶۰، بلئومایسین در سال ۱۹۷۳، سیس پلاتین در سال ۱۹۷۸، اتوپوزاید در سال ۱۹۸۳ و ایفوسفامید در سال ۱۹۸۸ ارائه داده است.

سرطان بیضه چیست؟

قسمت مهمی از دستگاه تناسلی مردان را بیضه‌ها تشکیل می‌دهند. این اندام جنسی در مردان بیضی شکل است و داخل کیسه‌هایی قرار دارد. می‌توان گفت رشد جنسی مردان تا حد زیادی وابسته به این قسمت از بدنشان است زیرا هورمون تستوسترون و اسپرم در بیضه‌ها تولید می‌شود. اگر DNA سلول‌های این ناحیه با گذر زمان دچار تغییرات شوند به مرور توده یا تومورهای سرطانی در بیضه‌ها ایجاد می‌شود و سرطان بیضه رخ می‌دهد.

آمار ابتلا به سرطان بیضه

از بین تمام سرطان‌هایی که ممکن است بین مردان اتفاق بیفتد، سرطان بیضه تنها یک درصد آن‌ها را تشکیل می‌دهد و به طور کلی این نوع سرطان معمولا یک نوع نادر محسوب می‌شود.آمار نشان می‌دهد در بریتانیا حدود ۲۳۰۰ نفر سالانه به سرطان بیضه مبتلا می‌شوند. این تعداد از اواسط دهه ۱۹۷۰ تقریبا دو برابر افزایش یافته است.مردان سفید پوست بیشتر از مردانِ دیگر در معرض ابتلا به سرطان بیضه هستند ولی دلیل آن به خوبی مشخص نیست. سرطان بیضه بر خلاف سرطان‌های دیگر، مردان جوان را بیشتر تحت تاثیر قرار می‌دهد و سرطانی غیر معمول محسوب می‌شود.آمار نشان دهنده‌ این است که رده‌ی سنی ۱۵ تا ۴۹ سال در مردان بیشتر به سرطان بیضه مبتلا می‌شوند.بر اساس آمارهای دریافتی در انگلستان و ولز، پس از اینکه این بیماری تشخیص داده می‌شود، حدود ۹۹ درصد مردان به مدت یک سال یا بیشتر زنده می‌مانند و همچنین ۹۸ درصد افراد پس از تشخیص به مدت پنج سال یا بیشتر ممکن است زنده بمانند.آمار از ابتلای ۶۸۶۰۰۰ نفر و از مرگ ۹۴۰۰ نفر در سطح جهان در سال ۲۰۱۵ به سرطان بیضه خبر داده است. نرخ مرگ و میر در کشورهای درحال توسعه دو برابر بیشتر از کشورهای توسعه یافته است.

علائم سرطان بیضه چیست؟

سرطان بیضه هم مانند سایر سرطان ها، از خود علائم و نشانه‌هایی بروز می‌دهد. فردی که به سرطان بیضه مبتلا شده است ممکن است یکی از نشانه‌های زیر را داشته باشد:

• • در قسمت پایینی شکم یا قسمت کشاله‌ی رانش دردناک است.

• • احساس کمر درد دارد.

• • در یک یا هر دو بیضه تورم یا وجود توده‌ای را احساس می‌کند.

• • در کیسه‌های بیضه احساس درد یا ناراحتی را تجربه می‌کند.

• • در کیسه‌های بیضه احساس سنگینی می‌کند.

• • بزرگ شدن و حساس شدن در بافت بیضه‌هایش اتفاق افتاده است.

ناگفته نماند که سرطان بیضه در یکی از بیضه‌ها اتفاق می‌افتد و احتمال خیلی کم است که این نوع سرطان در هر دو بیضه اتفاق بیفتد.

انواع سرطان بیضه

سرطان بیضه مانند دیگر سرطان ها ممکن است انواع مختلفی داشته باشد که هر یک علائم و نشانه های خاص خود را دارد. بر اثر تغییراتی که در سلول بیضه‌ها رخ می‌دهد، سرطان بیضه اتفاق می‌افتد و بر حسب نوع سلول‌هایی که دچار تغییر می‌شوند، سرطان بیضه به دو دسته تقسیم می‌شود:

• • اولین و شایع‌ترین نوع سرطان در بیضه ها، سرطان بیضه سلول زایا نامیده می‌شود. سلول‌هایی که بدن فرد از آن‌ها برای تولید اسپرم استفاده می‌کند، سلول‌های زاینده نامیده می‌شود. اگر این سلول‌های زاینده دچار تغییرات شوند سرطان بیضه سلول زایا اتفاق می‌افتد.

سرطان بیضه سلول زایا به دو دسته تقسیم‌بندی می‌شود:

• • سمینوم ها: این نوع سرطان بیضه در ۲۰ سال قبل شیوع بیشتری داشته است. امروز در حدود ۴۰-۴۵ درصد از سرطان بیضه سلول زایا را تشکیل می‌دهند.

• • غیر سمینوم ها: این نوع سرطان سلول زایا از شیوع بیشتری برخوردار است. تومورهای کیسه زرده، کوریوکارسینوم‌های جنینی، تراتوم‌ها جز این نوع سرطان محسوب می‌شوند.

این دو نوع سرطان سلول زایا، معمولا به شیمی درمانی به خوبی پاسخ می‌دهند. برخی از انواع سرطان بیضه که از شیوع کمتری برخوردار هستند عبارتند از:

• • تومورهای سلول سرتولی: حدود یک درصد از موارد را شامل می‌شود.

• • تومورهای سلول لیدیگ: حدود یک الی سه درصد از موارد را شامل می‌شود.

آیا می توان از سرطان بیضه پیشگیری کرد؟

هیچ راهی برای پیشگیری از سرطان بیضه وجود ندارد و اگر در طول زندگی به سرطان بیضه مبتلا شدید باید به پزشک متخصص اورولوژ مراجعه و درمان مربوطه را شروع کنید و  باید بدانید پیشگیری یا خود درمانی خودسرانه پاسخ نمی‌دهد. با استفاده از درمان‌های مختلفی مثل جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی و … می‌توانیم به درمان بپردازیم.

غربالگری سرطان بیضه به چه صورت است؟

توصیه پزشکان اورولوژیست در این است که خود افراد بیضه‌هایشان را خودآزمایی کنند و هر گونه تغییرات احتمالی یا وجود توده را به دکتر اورولوژ گزارش دهند.همه پزشکان با این خودآزمایی‌ها موافق نیستند زیرا بر این باورند که این خودآزمایی‌ها نمی‌تواند فرد را از مرگ ناشی از سرطان بیضه نجات دهد. به همین دلیل خواهان غربالگری‌های سالیانه توسط پزشکان هستند.با این حال این امر می‌تواند تاحدودی برای شما و سلامتی‌تان کارساز باشد و شما می‌توانید برای خود آزمایی بیضه‌ها آن ها را لمس کنید.

علت سرطان بیضه چیست؟

می‌توان گفت علل دقیق ابتلا به سرطان بیضه نامشخص است. اما طی گذشت زمان تعدادی از عوامل شناسایی شده‌اند که خطر ابتلا به سرطان بیضه را در فرد بالا می‌برد. در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.بیضه‌های نزول نکرده: یکی از عللی که سلامت مردان را تهدید می‌کند، کریپتورکیدیسم یا بیضه‌های نزول نکرده نام دارد که یکی از مهم‌ترین علل خطر در ابتلا به سرطان بیضه محسوب می‌شود.حدود ۳ الی ۵ درصد نوزادان تازه متولد شده با بیضه‌هایی داخل شکم متولد می‌شوند. حدود سه یا چهار نوزاد از صد نوزاد بااین مشکل مواجه می‌شوند. این عارضه ممکن است بعد از یک سال از بین برود و بیضه‌ها به پایین بیایند؛ اما در برخی از نوزادان این مشکل به مرور رفع می‌شود.اگر این مشکل به طور طبیعی و خودبه خود برطرف نشود، پزشک اورولوژیست با عمل ارکیدوپکسی بیضه‌های فرد را به حالت طبیعی و به داخل کیسه‌ها باز می‌گردانند.ناگفته نماند این عمل باید در اوایل کودکی صورت بگیرد. پسرانی که به طور غیر طبیعی و با جراحی بیضه‌هایشان به داخل کیسه باز می‌گردد بیشتر از پسرانی که به طور طبیعی بیضه‌هایشان به کیسه باز میگردد در خطر ابتلا به سرطان بیضه هستند.در کل مردانی که بیضه‌های نزول کرده ندارند نسبت به مردانی که بیضه‌هایشان بعد از تولد یا به مرور زمان به پایین آمده است سه برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان بیضه قرار دارند.یکی از علل مهم در ابتلا به همه‌ی سرطان ها، سابقه‌ی خانوادگی است. در سرطان بیضه نیز اگر پدر یا یکی از بستگان نزدیک فرد به سرطان بیضه مبتلا شده باشند، خطر ابتلا به سرطان بیضه افزایش می‌یابد.به طور مثال اگر برادر شخص به سرطان بیضه مبتلا شده باشد، احتمال ابتلای فرد 8 برابر است و اگر پدر شخص به سرطان بیضه مبتلا شده باشد این احتمال ۴ برابر است.باید بیضه‌ها را از نظر اینکه چه شکل و حسی دارند مورد توجه قرار بگیرند و اگر یک بیضه دچار سرطان شد، مواظب بیضه‌ی دیگر باشید.بعد از تشخیص سرطان بیضه و درمان‌های مورد نیاز باید بین ۵ الی ۱۰ سال به طور منظم تحت نظر پزشک متخصص اورولوژ قرار بگیرید.

مراحل مختلف رشد سرطانی سلول های بیضه چیست؟

مانند دیگر سرطان ها، سرطان بیضه هم مراحل مختلفی دارد. هرچه سرطان بیضه در مراحل بالاتری قرار داشته باشد، درمان سخت تر می شود.

• • در اولین مرحله‌ی ابتلا، سرطان بیضه فقط محدود به یک یا هر دو بیضه می‌شود.

• • در مرحله‌ی ثانویه سرطان بیضه به غدد لنفاوی شکم نیز گسترش می‌یابد.

• • در مرحله آخر، این سرطان علاوه بر بیضه و غدد لنفاوی شکم به سایر اندام‌های بدن مثل مغز، کبد، ریه متاستاز می‌دهد. در مورد و مرحله‌ی سوم، درمان بسیار سخت‌تر است.

درمان سرطان بیضه به چه صورت است؟

برای درمان سرطان بیضه راه حل‌های متفاوتی وجود دارد. مهم‌ترین راه‌های درمان معمولا شامل برداشتن قسمتی از بافت بیضه آسیب‌دیده با جراحی (ارکیدکتومی یا ارکیکتومی) است. نکته‌ی قابل توجه این است که این عمل معمولاً بر ناتوانی جنسی و ناباروری مرد و زودانزالی تأثیر قابل توجهی نمی‌گذارد. در ادامه‌ی درمان از شیمی درمانی و پرتو درمانی استفاده می‌شود و بعد از درمان، فرد باید به مدت ۵ سال تحت نظر باشد.

چگونگی تشخیص رشد سرطانی سلول های بیضه

در برخی افراد سرطان بیضه توسط خود شخص با معاینه و خودآزمایی تشخیص داده می‌شود. یا اینکه پزشک اورولوژ در چکاپ سالانه با معاینه‌ی بیضه‌ها وجود توده را در آن کشف می‌کند. برای اینکه مشخص شود این توده چه ماهیتی دارد پزشک دو روش را مدنظر می‌گیرد که عبارتند از:

• • آزمایش خون

• • سونوگرافی

در آزمایش خون سطح تومور مارکرها در خون توسط آزمایشاتی مخصوص صورت می‌گیرد. به طور طبیعی این فاکتورها در خون وجود دارد ولی با این آزمایش مشخص می‌شود که سطح این تومور مارکرها در خون افزایش یافته است یا خیر.در سونوگرافی، توسط متخصص تصویربرداری با استفاده از امواج‌صوتی تصویری از کیسه‌ها و بیضه‌ها نمایان می‌شود و اگر داخل آن‌ها توده یا بافت غیر طبیعی وجود داشته باشد در این تصویر‌ها نمایان می‌شود. ماهیت توده‌ها توسط سونوگرافی نمایان می‌شود.

نتیجه گیری

از این مقاله استنباط می‌شود که یکی از سرطان‌های قابل درمان و حتی بهترین نوع سرطان، سرطان بیضه است.می‌توان گفت تقریباً تمام مردانی که به سرطان سلول زایای بیضه دچار می‌شوند و تحت درمان قرار می‌گیرند، به طور کل درمان می‌شوند و احتمال اینکه بعد از ۵ سال بیماریشان عود کند بسیار کم است. سرطان بیضه بیشتر مردان جوان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. برای مشاوره‌ی بیشتر به سایت دکتر با من مراجعه فرمایید.منابع:https://www.mayocilinic.org/diseases-conditions/testicular-canver-care/symptoms-causes/syc-20352986https://www.nhs.uk/conditions/testicular-cancer/#:text=cancer%20of%20the%20testicle%20is.what%20feels%20normal%20for%20you

همانطور که می دانید یکی از بخش های مهم بدن کلیه است. وظیفه ی کلیه این است که مانند فیلتری برای جداسازی خون از مواد زائد عمل می کند. امروزه دیده می شود که بسیاری از افراد مشکلات کلیوی دارند. کلیه های آسیب دیده و یا کار افتاده بنا به دلایلی در بین بسیاری از افراد شایع شده است. این دلایل می تواند ارثی، تغذیه نامناسب و یا استعمال دخانیات باشد. درصورتی که نارسایی درکلیه، وجود داشته باشد؛ وظایف مربوط به پاکسازی خون به خوبی انجام نمی گیرد. بنابراین یکی از روش هایی که می تواند بسیاری از عملکرد های طبیعی کلیه را پوشش دهد، دیالیز است. دیالیز مانند یک کلیه مصنوعی عمل می کند.

دیالیز چیست؟

افرادی که دارای کلیه سالم هستند، کلیه آن ها در طول روز حدود 120 تا 150 لیتر خون را فیلتر می کند. در صورتی که روند کارکرد کلیه نامناسب باشد، مواد زائد در خون جمع می شود. همین امر باعث به کما رفتن و یا مرگ آن شخص می شود. بنابراین با کمک دیالیز می توان این مشکلات را حل ساخت و از تجمع سطح مواد زائد در خون جلوگیری کرد.

روند دیالیز به چند دسته تقسیم می شود؟

دیالیز دارای انواع متفاوتی است که به سه روش تقسیم می شود:

• همودیالیز متناوب
• درمان های جایگزین مداوم کلیه
• دیالیز صفاقی

این روش ها، زیر مجموعه دیالیز هستند، که با توجه به بیماری که شخص دارد، به دستور پزشک تجویز می شود. در نوع همودیالیز، خون در خارج از بدن با کمک فیلر ها و دستگاه های مخصوص در گردش خواهد بود. خون با کمک لوله انعطاف پذیر به اسم کاتتر از ورید بیمار خارج می شود. فیلرها می توانند دقیقا کار کلیه ها را انجام دهند. به صورتی که مواد زائد خون را می توانند از بین ببرند. در نتیجه خون به صورت فیلتر شده با کمک کاتتر دیگری به بیمار بر می گردد. همودیالیز دقیقا مانند یک کلیه مصنوعی عمل می کند.

بسیاری از افراد نیاز به همودیالیز شدن دارند. برای این روش باید یک جراحی صورت گیرد که به منظور بزرگ شدن رگ های خونی در بازو انجام می شود.

بزرگ شدن ورید، باعث قرار دادن کاتتر ها می شود. همودیالیز ها نیاز دارند زمانی را برای انجام این روش مقدر سازند. در واقع باید سه بار در هفته به مدت 3 الی 4 ساعت این کار را انجام دهند. همچنین روند مربوط به همودیالیز شدن به میزان عملکرد کلیه و میزان افزایش آب بدن بیمار بستگی دارد.

دیالیز صفاقی هم یکی دیگر از روش هایی است که در واقع مایعی را با کمک لوله پلاستیکی در حفره شکم بیمار قرار می دهند تا مواد زائد و مایعات از بدن خارج شوند. دیالیز صفاقی از بافت بدن بیمار که مانند فیلتر است، استفاده می کند.

معایب مربوط به دیالیز کردن چیست؟

دیالیز کردن در انواع مختلفی ارائه می شود که می تواند باعث سلامتی فرد شود. اما در برخی مواقع باعث خطراتی هم شود. این خطرات به شرح زیر است:

• پایین آمدن فشار خون در بیماران
• باعث بروز کم خونی و کمبود گلبول های قرمز در بدن
• باعث بروز مشکلاتی چون گرفتگی عضلات
• به وجود آمدن مشکلاتی چون کم خوابی، خارش، عفونت خونی، ضربان قلب نامناسب و ایست قلبی
• بالا رفتن سطح بالای پتاسیم در خون
• التهاب غشای اطراف قلب
• بروز باکتری در جریان خون

روند درمان در دو روش دیالیز به چه صورت پیش می رود؟

در روش درمان همودیالیز نیاز بیمار بر آن است که هفته ای 3 بار روند مربوط به درمان خود را طی کند. در ابتدا، ناحیه اتصال بین شریان و ورید به صورت کامل تمیز می شود. که در نتیجه، روند مربوطه درمان با دو سوزن در داخل پیوند ادامه پیدا می کند. یک سوزن خون را به دستگاهی می برد، دیگری خون خارج شده از بیمار را به بدن برمی گرداند.

روش درمان از طریق دیالیز صفاقی می تواند، یک روش درمان مناسب برای جلوگیری از انواع عفونت ها باشد. در این فرایند محل کاتتر صفاقی تمیز می شود، به صورتی که مایع اجازه دارد در حفره صفاقی بماند. مواد زائد در مایع فیلتر می شود.

در نتیجه دوباره مواد زائد و مایعات به داخل کیسه پلاستیکی تخلیه می شوند. برای خارج شدن مایع دیالیز، این شیوه درمانی را باید به مدت 30 دقیقه تکرار کرد. در نتیجه در بلند مدت باعث بهبودی وضعیت کلیه ها خواهد شد.

همچنین در شیوه دیالیز به صورت صفاقی خطراتی چون: ضعیف شدن ماهیچه شکمی، بالا رفتن قند خون از دکستروز در دیابت، بروز افزایش وزن، بالا رفتن تب، درد معده و فتق وجود دارد.

برای معالجه ی بهتر است که به سایت دکتر با من مراجعه و نوبت خود را از پزشک متخصص نفرولوژی و فوق تخصص کلیه دریافت نمایید و برای درمان و تشخیص بیماری خود به وی مراجعه نمایید.

انواع شیوه دیالیز به صورت همودیالیز چگونه ارائه می شود؟

با برداشتن مواد ضایعات و مایعات اضافی می توان این روش از را پیش گرفت. اما این روند به سه صورت انجام می گیرد. همانطور که در مطالب فوق گفته شد؛ در روش همودیالیز خون باید تصفیه شود و دوباره به بدن باز گردد.

روش های مربوطه به شرح زیر است:

• فیستول شریانی وریدی:

در این مورد باید سرخرگ و سیاهرگ به یک دیگر متصل گردند. معمولا برای همودیالیز از این روش استفاده می کنند.

استفاده از فیستول شریانی وریدی در طولانی مدت برای افرادی که دیالیزی هستند، مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند مفید باشد. همچنین بعد از گذشت 2 الی 3 ماه از این شیوه درمان، بیمار می تواند دیالیز را شروع کند.

• گرافت شریانی وریدی:

در این روش از لوله های حلقه ای کمک گرفته می شود. بعد از گذشت 2 الی 3 هفته بعد عمل، بیمار می تواند همودیالیز را شروع کند.

• واسکولاراکسس یا وریدی به کمک کاتتر:

یکی از روش هایی است که کاتتر در یک ورید بزرگ در گردن جای می گیرد. روش درمان آن به صورتی که فرد بعد از یک دوره کوتاه می تواند روند مربوط به درمان را انجام دهد.

انواع شیوه دیالیز به صورت صفاقی چگونه ارائه می شود؟

همانطورکه در مطالب فوق گفته شد، روند مربوط به درمان دیالیز با این روش، با اتصال کاتتر به صفاق غشایی ناحیه شکمی بیمار انجام می گیرد. در این روش به مایعات بدن بیمار توجه می شود. در حقیقت مایع به داخل صفاق جریان میابد. درنتیجه این مواد را از خون جدا می سازد.

این روند به 3 روش انجام می گیرد که به شرح زیر است:

• دیالیز صفاقی مداوم سیار:

حفره شکمی در این روش روزی چند با پر و یا خالی می شود. در این روش، بیمار نیازی به دستگاه ندارد و در زمانی که بیمار بیدار است باید انجام گیرد.

• دیالیز صفاقی مداوم چرخه ای:

یکی از روش هایی است که مایعات داخل و بیرون شکم را به جریان در می آورد. این روش زمانی انجام می گیرد که بیمار خواب است.

• دیالیز صفاقی نوبتی:

از جمله روش هایی که کمی روند طولانی دارد و مانند دیالیز صفاقی مداوم چرخه ای، دیالیز صفاقی نوبتی است. می توان آن را در مراکز درمانی و یا خانه انجام داد.

روش های مربوط به دیالیز دارای چه مزایایی هستند؟

هر نوع روش درمانی دارای معایب و یا مزایایی هستند. البته نوع بیماری ها در افراد با یک دیگر دارای تفاوت است. بنابراین روش های مربوط به دیالیز شدن بیماران را معمولا پزشکان تجویز می کنند. روند مربوط به دیالیز در کنار رعایت کردن رژیم غذایی توسط بیمار باید انجام شود.

از جمله مزیت درمان به شیوه همودیالیز به شرح زیر است:

• استفاده از یک برنامه خاص
• بررسی بیماری به صورت 3 بار در هفته
• توجه به کنترل رژیم و کنترل مایعات بیمار

مزیت درمان به شیوه دیالیز صفاقی به شرح زیر است:

• یک برنامه ریزی مناسب به منظور بهبود بهتر بدن
• انجام تست های مربوط به دیالیز صفاقی در خانه
• توجه به زمان بندی انجام دیالیز در موقعیت های مشخص
• عفونت یکی از معایب دیالیز صفاقی است.

چگونه در خانه می توان روش های مربوط به دیالیز را انجام داد؟

روش هایی که درباره روند دیالیز گفته شد، قابلیت این را دارند که فرد بتواند درمان را در خانه انجام دهد. به طوری که فرد خودش در خانه به تنها قادر به انجام دیالیز صفاقی است. البته در روش همودیالیز نیاز به داشتن یک همراه برای مداوا ضروری است. با کمک گرفتن از پزشک می توان روش های مربوط به دیالیزکردن را در منزل آموخت. انجام این روش ها در منزل باعث می شود که فرد وقت و یا هزینه های زیادی را صرف دیالیز کردن در مراکزدرمانی نکند.

روش های دیگر درمانی که می توانند جایگزین برای دیالیز کلیه باشند

در صورت تمایل نداشتن به دیالیز شدن می توان از روش های دیگری کمک گرفت. حفظ سلامتی باعث جلوگیری از بیماری های کلیوی می شود.

برای درمان بیماری کلیوی روش هایی وجود دارد که به شرح زیر است:

• توجه به کم خونی بدن
• تزریق هورمون اریتروپویتین
• ترک سیگار و الکل
• داشتن رژیم غذایی مطمئن
• پیش گیری برای بیماری افسردگی

نتیجه گیری

روش های مربوط به بیماری دیالیز توسط پزشک تجویز می شود. این تجویز بر اساس نوع و شدت بیماری است. دیالیز به 2 روش همودیالیز و یا صفاقی انجام می گیرد. هر کدام از این روش ها دارای معایب و مزایایی هستند که به بیمار کمک می کنند. برای انجام درمان بیماری کلیوی می توان از این 2 روش بهره گرفت. بهتر است برای مراجعه به پزشک متخصص کلیه و اورولوژی از سایت دکتر با من نوبت اخذ نمایید و هرچه سریعتر با او مراجعه نمایید.

آبسه مقعد یا آبسه آنورکتال را می توان بروز آبسه در پیرامون مقعد یا درست در سوراخ مقعد (یا جداره راست روده) در نظر گرفت. به عبارت دیگر می توان گفت که با بسته شدن دهانه غده های نزدیک مقعد، غده عفونت خواهد کرد و دچار تورم و چرک شده و آبسه ایجاد می شود.

آبسه پری آنال، شایع ترین نوع آن است. بروز این نوع آبسه اغلب به صورت تورم همراه با درد جوش در نزدیکی مقعد است. آبسه های مقعدی قرار گرفته در بافت های عمیق تر، شیوع کمتری دارند و کمتر قابل دیدن هستند. این مقاله به همین موضوع پرداخته است و علاوه بر علائم و علل این آبسه، روش های درمان و پیشگیری از ابتلا به فیستول را مطرح کرده است. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید تا راجع به این نوع آبسه بیشتر بدانید.

علل ایجاد آبسه مقعدی چیست؟

دلیل بروز آبسه از نوع مقعدی در اکثر موارد، وجود باکتری های استافیلوکوک و اشرشیاکولی در مقعد است و گاهی اوقات نیز برخی از قارچ ها آن را به وجود می آورند. به طور کلی می توان گفت که علت ایجاد آبسه در مقعد را می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد:

• عفونت های منتقل شونده از راه جنسی
• غده های مقعدی مسدود شده

برخی از افراد شرایط خاصی دارند و به این دلیل احتمال ابتلای آنها به این بیماری بیشتر است؛ از جمله این بیماری ها می توان موارد زیر را نام برد:

• کولیت
• دیابت
• بیماریروده التهابی از جمله بیماری کرون یا کولیت زخمی
• دیورتیکولیت
• رابطه جنسی مقعدی
• بیماری التهابی لگن (PID)
• استفاده از داروهایی مانند پردنیزون
• بارداری
• ایدز
• سل
• شقاق مقعدی
• آپاندیسیت
• بیماری های مقاربتی

علائم آبسه مقعدی شامل چه مواردی است؟

علائم این بیماری با علائم سرماخوردگی مشترک است و به همین علت ممکن است تشخیص اشتباهی برای آن انجام شود. در نتیجه ضروری است که به علائم توجه شده و جهت تشخیص آن به پزشک مراجعه شود. مهم ترین علائم ایجاد آبسه در مقعد شامل موارد زیر است:

• درد در حین لمس راست روده یادرد ضربان دار
• بدن درد
• تب
• بی اشتهایی
• قرمزی و التهاب یاورم بافت های پیرامون مقعد
• یبوست یا درد ناشی از حرکات روده
• درد شدید در لبه مقعد
• خروج خون و چرک

تبدیل آبسه مقعدی به فیستول

ممکن است این نوع از آبسه در برخی از موارد تبدیل به بیماری فیستول شود یا ابتلای فرد به این بیماری بدون هیچ نشانه قبلی (نشانه آبسه) رخ دهد. فیستول مقعدی را می توان اتصالی غیرطبیعی بین دو بافت یعنی پوست پیرامون مقعد و مقعد (آنوس یا رکتوم) در نظر گرفت. انواع فیستول شامل موارد زیر است:

• در صورت گذشتن فیستول از عضله اسفنکتر خارجی، فیستول از نوع HIGH است.
• در صورت کوتاه بودن مسیر فیستول و در بر نگرفتن اسفنکتر خارجی، فیستول از نوع LOW است.

بعد از تخلیه آبسه، محو شدن علائم بیماری به طور کامل نیازمند دو هفته زمان است، اما در صورت بسته نشدن دهانه ایجاد شده برای تخلیه (به صورت خود به خودی یا از طریق جراحی برای تخلیه) فیستول مقعدی به وجود می آید.

این مجرا سبب راه یافتن محتویات روده بزرگ به سطح پوست و عفونت و بروز مجدد آبسه مقعدی می شود. لیزر درمانی را می توان بهترین راهکار درمان فیستول مقعدی در نظر گرفت.

پیشگیری از ابتلا به فیستول با درمان آبسه مقعدی چگونه ممکن است؟

یکی از مهم ترین دلایل ایجاد بیماری های ناحیه مقعد از جمله شقاق و فیستول این است که فرد مبتلا به آبسه به موقع به درمان آن نپرداخته است. به همین علت توصیه می شود که در صورت مواجهه با هر کدام از علائم این آبسه مانند تورم، درد، قرمزی و غیره به پزشک و بهترین دکتر متخصص اورولوژ مراجعه شود تا از ابتلا به فیستول مقعدی پیشگیری شود و با درمان این آبسه از عفونت های شدید این بیماری جلوگیری به عمل آید.

دکتر با من با ارائه خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان، نیازهای آنها را مانند مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی برطرف می کند. به عبارت بهتر این مجموعه می تواند برقراری ارتباط بین متخصصان و مراجعه کنندگان را آسان تر کند. این مجموعه اطلاعاتی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک را به متقاضیان ارائه می کند.

تشخیص و معاینه این نوع آبسه

اگر با علائم غیر قابل کنترل از این بیماری مواجه شده اید، اقدام برای درمان آن و مراجعه به دکتر متخصص اورولوژ مشهور در تهران الزامی است. پزشک به تشخیص این بیماری از طریق معاینه بالینی می پردازد. گاهی اوقات تشخیص این بیماری با کمک مواردی مانند آزمایش خون، ادرار، تست های تصویربرداری و غیره انجام می شود.

توجه به نکات زیر برای تشخیص آبسه مقعدی ضروری است:

• درد با ضربان در ناحیه رکتوم
• شواهد سیستمیک (مانند عفونت)
• شواهد خارجی آبسه (به عنوان مثال سفتی قابل لمس یا حساسیت، درد با لمس ناحیه مقعد و اطراف آن)

در مورد برخی از بیماران که به آبسه مبتلا هستند و بیماری های زیر را نیز دارند، امکان دارد انجام سونوگرافی یا معاینه تحت بی هوشی باشد:

• عفونت های مقاربتی
• بیماری دیورتیکول
• بیماری التهابی روده
• سرطان رکتوم

روش درمان آبسه مقعدی چگونه است؟

در صورت عفونت و عدم تخلیه این نوع آبسه، مراجعه به پزشک متخصص اورولوژیست یا جراح در این زمینه برای تخلیه آن الزامی است. پزشک از بی حسی یا بی هوشی عمومی بهره می گیرد و به تخلیه عفونت ایجاد شده می پردازد تا شدت درد بیمار کاهش پیدا کند. توصیه این است که بعد از درمان، همزمان با مصرف چرک خشک کن های تزریقی و خوراکی (تحت نظر پزشک)، نشستن در لگن آب گرم دارای بتادین (روزی 3 تا 4 مرتبه به مدت 20 دقیقه) همواره مورد توجه قرار گیرد تا مانع از بروز عفونت مجدد زخم شود.

سایر داروهایی که بعد از تخلیه آبسه مورد نیاز هستند، شامل داروهای ضد قارچ و مسهل می شوند؛ زیرا یبوست موجب تشدید بیماری خواهد شد. لازم است که خروج مدفوع از بدن بیمار به طور کامل انجام شود تا از عود مجدد عفونت جلوگیری به عمل آید. همچنین بعد از تخلیه می توان از صفحه های گرم کننده و کمپرس آب گرم استفاده کرد یا مسکن مصرف کرد تا درد این آبسه کاهش پیدا کند.

چگونگی درمان آبسه مقعدی با لیزر بدون جراحی

هدف از درمان آبسه این است که هرگونه علائم این عارضه برطرف شوند و بیمار از درد رهایی پیدا کند. روش جراحی برای درمان این بیماری مورد استفاده قرار می گیرد و پاسخ دهی لیزر بیشتر است؛ به گونه ای که احتمال عود کردن آن در حدود صفر خواهد بود.

پزشک متخصص جراح عمومی را می توان بهترین گزینه برای درمان بیماری آبسه در نظر گرفت که آگاهی کامل به هر دو روش لیزر و عمل جراحی را دارد. اما طول دوره نقاهت از راه درمان با لیزر کوتاه است و انجام این روش به صورت بی حسی موضعی است.

در نتیجه بی هوشی بیمار صورت نمی گیرد. پس از درمان آبسه مقعد، رعایت موارد زیر الزامی است:

• عدم استفاده از توالت فرنگی تا زمان بهبودی کامل
• جلوگیری از بروز یبوست از طریق مصرف مواد غذایی دارای فیبر
• شستشوی خود با آب گرم پس از دفع مدفوع
• خودداری از تاخیر در دفع مدفوع
• قرار دادن پیاده روی در فعالیت های روزانه
• پرهیز از مصرف صابون های معطر

در این راستا برای کوتاه شدن مسیر رسیدن بیمار به پزشک اورولوژ یا گوارش برای این بیماری، دکتر با من توانسته است با جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان، نیازهای افراد را پاسخ دهد. به این ترتیب افراد از موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، مشخصات، نحوه دسترسی و دیگر موارد مرتبط با هر پزشک و متخصص اطلاع پیدا خواهند کرد و با در نظر گرفتن این موارد انتخاب مناسبی خواهند داشت.

درمان خانگی آبسه مقعدی شامل چه مواردی است؟

در برخی از موارد و در صورت کم بودن میزان عفونت، توصیه استفاده از درمان های خانگی است که می توانند تاثیر قابل توجهی بر درمان آبسه داشته باشند. علاوه بر این، استفاده از این درمان ها می توانند موجب کاهش میزان عفونت و التهاب ناشی از آبسه شوند. برخی از شیوه های درمان خانگی آبسه مقعدی شامل موارد زیر هستند.

زنجبیل

بعد از تهیه چند تکه زنجبیل، باید آن را تا نرم شدن و به شکل خمیری درآمدن جوشاند. پس از ذوب کردن مقداری چربی یا پی گاو باید آن را با زنجبیل مخلوط کرد. بعد از این که به حالت شیاف درآمد، می توان هر شب مقداری از آن را استفاده کرد.

آب کلم

آب کلم ماده ای به نام گلوماتین دارد که تاثیر قابل توجهی بر عملکرد طبیعی روده خواهد گذاشت. به این منظور بعد از تهیه مقداری آب کلم می توان آن را روزی یک تا دو بار استفاده کرد. آب کلم از طریق نرم کردن مدفوع می تواند سبب جلوگیری از ایجاد یبوست شده و همچنین موجب کاهش درد ناشی از این آبسه شود.

کمپرس آب گرم

کمپرس گرم باعث افزایش گردش خون در این ناحیه می شود و با رقیق کردن چرک و عفونتی که در ناحیه درگیر وجود دارد، درد ناشی از این بیماری را کاهش می دهد. آبسه های کوچک تر پاسخ مثبتی به کمپرس آب گرم می دهند و درمان آنها سریعا انجام می شود.

ویتامین C

نقش این ویتامین در درمان آبسه مقعدی بسیار مهم است و از پیشرفت و ایجاد فیستول مقعدی جلوگیری می کند. توصیه این است که روزانه 1000 میلی گرم از این ویتامین مصرف شود؛ زیرا بیشتر از این مقدار می تواند زمینه ساز اسهال و آسیب دیدگی بیشتر باشد.

گیاه بارهنگ

برای استفاده از این گیاه بعد از ریختن برگ آن در آب داغ و خورد کردن آن می توان آن را روی آبسه قرار داد. سپس پوشاندن محل ایجاد عفونت به وسیله فویل نیز باید انجام شود. استفاده از دمنوش گیاه افسنطین نیز در کنار این روش پیشنهاد می شود.

سبوس گندم

مقداری سبوس گندم باید در یک پاره توری ریخته شود، سپس خیس کردن آن در چهار لیتر آب باید به مدت 12 ساعت اجرا شود. سپس بدون خارج کردن کیسه سبوس، آب آن باید گرم شود. به مدت 5 تا 6 دقیقه باید در آن نشست و سپس به آرامی به خشک کردن ناحیه مقعد پرداخت. تکرار این روش به صورت روزانه توصیه می شود.

نارون

یکی از بهترین درمان ها برای کاهش التهابات آبسه مقعدی، این گیاه است. مصرف چای نارون قابلیت پوشش دادن لوله های گوارشی را با یک لایه محافظ مخاط دارد و می تواند سبب جلوگیری از آسیب دیدگی بیشتر شود. اما این شیوه جنبه کنترلی و حفاظتی دارد و تاثیری در درمان قطعی این بیماری نخواهد گذاشت.

سنفیتون

این گیاه، گلبرگ هایی به رنگ های سفید، آبی و بنفش دارد که تهیه آن باید به صورت پودر یا همراه با روغن جوانه گندم باشد و روی موضع قرار گیرد. این دارو می تواند علائم این آبسه (از جمله کاهش درد) را تسکین دهد و در درمان این بیماری تاثیر قابل توجهی داشته باشد.

مصرف فیبر

مصرف این ماده غذایی بر درمان این بیماری بسیار کمک کننده است؛ زیرا مانع از ایجاد یبوست می شود که این امر بر درمان این آبسه تاثیرگذار است. انواع حبوبات، میوه ها، سبزیجات تازه، نان گندم و جو دو سر از مواد غذایی دارای فیبر هستند.

عرق بومادران

از دیگر موارد اثرگذار بر درمان آبسه مقعد، عرق بومادران است. برای انجام این درمان، تهیه مخلوطی از نصف استکان عرق بومادران و نصف استکان آلوئه ورا الزامی است که باید مصرف آن قبل از هر وعده غذایی باشد.

اسفرزه

لازم است برای انجام این روش درمانی، دو قاشق غذاخوری اسفرزه در یک لیوان آب شیرین شده ریخته شده و بعد از لعاب دادن، میل شود. این مخلوط باید بعد از وعده های شام و نهار مصرف شود و پس از مصرف آن، نوشیدن یک لیوان آب ضروری است.

عوارض احتمالی این آبسه چه مواردی را در بر می گیرد؟

در صورت بی توجهی به این عارضه و عدم درمان به موقع آن، احتمال بروز عوارض خطرناکی وجود خواهد داشت. همچنین در صورت درگیر شدن افراد با بیماری های زیر، احتمال ابتلای افراد به این عارضه افزایش خواهد یافت:

• دیابت
• عفونت های مقاربتی
• شقاقیا زخم مقعدی
• بیماری های التهابی روده مانندکرون یا کولیت استراتیو
• ویروس ایدز
• افراد مبتلا به سرطان و تحت شیمی درمانی
• رابطه جنسی از پشت
• بارداری

کلام آخر

آبسه مقعد موضوع مورد بحث این مقاله بوده و افرادی که سایت دکتر متخصص گوارش را جستجو می کنند را مخاطب قرار داده است. به چنین افرادی توصیه می شود که به وب سایت دکتر با من مراجعه کرده و پزشک متناسب با نوع نیاز خود را همراه با اطلاعات موردنیازشان از آن پزشک مانند آدرس سایت، آدرس مطب و شماره تلفن مطب انتخاب کنند.