سرطان غدد فوق کلیوی یا همان سرطان آدرنال یکی از نادرترین سرطان‌ ها به شمار می ‌رود. این سرطان در هر دو غدد فوق کلیوی یا فقط در یکی از آن‌ ها به وجود می ‌آید. غدد فوق کلیوی (آدرنال) دو غده کوچک مثلثی شکل هستند که در بالای کلیه‌ ها قرار دارند و هورمون ‌هایی که توسط این غده ها تولید می ‌شود به تنظیم موارد زیر کمک می‌ کند:

• • غدد آدرنال متابولیسم

• • سیستم ایمنی بدن

• • فشار خون

• • استرس

در سایت دکتر با من تلاش بر این است که اطلاعاتی درباره بیماری ها و راه های درمان آن در اختیار شما عزیزان قرار دهیم. تا انتهای این مقاله با ما باشید تا به بررسی این بیماری و علائم و درمان آن بپردازیم.

تاریخچه و چیستی تومور غدد فوق کلیوی

در این مقاله هدف توضیح شفافی از این بیماری نادر است. مطالعات بالینی آسیب شناسی روی یک جامعه آماری افراد مبتلا نشان داده است که تنها 0.04 درصد از بیماران به این بیماری دچار شده اند و تنها 0.2 درصد از بین موارد کالبد شکافی به سرطان آدرنال مبتلا بوده اند.در تحقیقات مشخص شده است از کودک 3 ساله تا بزرگسال 74 ساله به این سرطان دچار شده اند اما غالبا میانگین سنی مبتلایان به سرطان آدرنال 53 سال بوده است. زنان نسبت به مردان با تخمین 1.5 برابر به تومور غدد فوق کلیوی دچار شده اند.

غدد فوق کلیوی از چه بخش هایی تشکیل شده است و چه هورمون هایی تولید می کند؟

قشر و مدولا دو بخش تشکیل دهند غدد فوق کلیوی هستند. اگر تولید هورمون توسط این غدد کمتر شود، موجب نارسایی آدرنال (بیماری آدیسون) می‌ شود. گره هایی که گاهی اوقات توسط غدد آدرنال ممکن است ایجاد شود می توانند خوش خیم یا بدخیم باشند، که اگر بیش از حد هورمون های خاصی را تولید کنند منجر به مشکلاتی می شود که سلامتی را مورد تهدید قرار می دهد.تومور ها اکثرا در قسمت بیرونی یا همان قشر ایجاد می شوند. قشر، هورمون های خاص ضروری برای بدن می سازد که غالبا ساختار شیمیایی مشابهی داشته اند و استروئید نامید می شوند:

• • هورمون کورتیزول در کنترل استرس با ایجاد تغییراتی در متابولیسم بدن نقش چشمگیری را ایفا می کند.

• • هورمون آلدوسترون باعث تنظیم فشار خون از طریق کمک به کلیه ها برای تنظیم میزان نمک موجود در خون می شود.

• • هورمون آندروژن های آدرنال طی فرآیندی به هورمون های جنسی استروژن و تستوسترون تبدیل می شوند. البته این مقدار نسبت به تولید هورمون تولیده شده توسط بیضه ها در مردان و  هورمون استروژن زنانه توسط تخمدان ها بسیار ناچیز به شمار می رود.

• • بصل النخاع که در واقع گسترش سیستم عصبی را شامل می شود همان بخش داخلی غدد فوق کلیوی یعنی مدولا است.

• • هورمون آدرنالین که نام علمی آن هورمون های سیستم عصبی به نام نوراپی نفرین و اپی نفرین است را تولید می کند. فئوکروموسیتوم ها که غالبا خوش خیم بوده اند و نوروبلاستوماها از جمله تومورها و سرطان هایی هستند که در بصل الکلیوی آدرنال شروع به رشد می کنند.

سرطان غدد فوق کلیوی چگونه پدیدار می شود؟

با توجه به شناختی که از تعریف سرطان وجود دارد هر عاملی که باعث تغییر یا جهش در DNA سلول غدد فوق کلیوی شود باعث سرطان می شود. سلول ها وظایف خود را از طریق دستورالعملی که DNA به آن ها میدهد، انجام می دهند. جهش باعث تکثیر غیر قابل کنترل سلول ها می شود و پس از مدتی همه سلول های سالم می میرند و توده ای از سلول های غیر طبیعی تجمع می کنند و حتی امکان دارد جدا شوند به سایر اعضای بدن سرایت کنند.توده هایی که در غدد فوق کلیوی شروع به رشد  می کنند، اکثرا خوش خیم و غیر سرطانی هستند مانند آدنوم یا فئوکروموسیتوم که در غدد فوق کلیوی ایجاد می شوند.

علائم و نشانه های ابتلا به سرطان آدرنال

بعضی از علائم می تواند نشان دهنده ابتلای فرد به سرطان آدرنال باشد که اگر به دکتر متخصص کلیه مراجعه کند شک او را برطرف می کنند. برخی از علائم آن عبارتند از:

• • افزایش وزن بدون الگو

• • احساس ضعف عضلانی

• • علائم کشش صورتی یا بنفش روی پوست

• • تغییرات هورمونی در زنان که باعث موهای زائد صورت، ریزش مو در سر و پریودهای نامنظم می شود

• • تغییرات هورمونی در مردان که باعث بزرگ شدن بافت سینه و کوچک شدن بیضه ها می شود

• • احساس حالت تهوع

• • استفراغ

• • نفخ شکم

• • احساس کمر درد

• • تب

• • کاهش اشتها

• • کاهش وزن بدون تلاش

انواع تومور غده فوق کلیوی

این بیماری نادر به چند شکل متفاوت خود را نشان می‌ دهد. در این قسمت به بررسی و معرفی شایع ترین تومور‌های آدرنال می پردازیم.

• • آدنوم اتفاقی غده آدرنال که از آن تحت عنوان انسداد آلوما نیز یاد می شود. غالبا این بیماری در هنگام مراجعه بیمار برای یک بیماری غیر مرتبط، در زمان تصویربرداری از شکم دیده می شود. به همین علت نام آن آدنوم اتفاقی است چرا که به طور غیر منتظره خود را نشان می دهد.

• • آلدوسترونوما که به علت تولید مازاد هورمون آلدوسترون به وجود می آید. به آن هیپرآلدوسترونیسم نیز می گویند چرا که یکی از علل سندروم کان است. خوشبختانه آلدوسترونوما خوش خیم است.

• • تومور های قشر آدرنال به علت تولید مازاد هورمون کورتیزول تومور های قشر آدرنال به وجود می آیند. هورمون کورتیزول بر متابولیسم و کنترل استرس تاثیر می گذارد و شرایط جدید باعث سندروم کوشینگ می شود.

• • فئوکروموسیتوم ها و پاراگانگلیوماها فئوکروموسیتوم ها از تولید مازاد کاتکول آمین یا همان اپی نفرین و نوراپی نفرین به وجود می آیند. کارسینوم در قشر آدرنال به وجود می آید و متاسفانه جز تومور های بدخیم به حساب می آید که به نام کارسینوم قشر آدرنال یاد می شود.

غالبا چه افرادی به این بیماری دچار می شوند؟

اکثرا سرطان قشر آدرنال بیشتر پیش می آید و هر گروه سنی ممکن است به آن دچار شوند اما غالبا کودکان کمتر از 5 سال و افراد بالای 40 و 50 سال به آن مبتلا می شوند. آمار ابتلای خانم ها به این سرطان 1.5 برابر مردان است.

چه اقداماتی برای شناسایی و تشخیص سرطان آدرنال باید انجام شود؟

فرد مشکوک به سرطان آدرنال باید به دکتر متخصص کلیه یا متخصص نفرولوژیست مراجعه کند. اقدامات و آزمایشات اولیه را جهت چکاب انجام دهد. به چند مورد از راه های تشخیص در زیر اشاره کرده ایم:

• • خون و ادرار فرد مشکوک را آزمایش می کنند. در این آزمایش با توجه به تغییر  غیر عادی مقدار هورمون هایی مانند کورتیزول، آلدوسترون و آندروژن ها به وجود بیماری شک می کنند و سایر اقدامات لازم برای دستیابی به نتیجه واضح تری صورت می گیرد.

• • انجام تست های تصویربرداری و اسکن های سی تی و ام آر آی یا توموگرافی گسیل پوزیترون باعث بهتر مشخص شدن وضعیت بیمار می شود و به پزشک رادیولوژی برای گرفتن تصمیم بهتر کمک می کند.

• • جراحی غدد فوق کلیوی از طریق تجزیه و تحلیل غدد در آزمایشگاه: چنانچه دکتر کلیه با توجه به علائم به سرطان آدرنال مشکوک شود احتمالا جراحی و برداشتن قسمت آسیب دیده را توصیه می کند. پاتولوژیست که در واقع همان دکتری است که بافت های بدن را آنالیز می کند. این فرآیند مشخص می کند که آیا فرد مبتلا به سرطان شده است یا خیر. اگر جواب مثبت بود نوع آن را نیز با توجه به اینکه چه نوع سلولی درگیر است مشخص می کنند.

راه های درمان سرطان غدد فوق کلیوی

غالبا جراحی یکی از پرکاربرد ترین راه ها برای حذف سرطان است. راه های دیگری هم برای مقابله با این بیماری و جلوگیری از عود کردن آن وجود دارد. بنا به شرایطی که بیمار و وضعیت پیشرفت سرطان دکتر متخصص کلیه و مجاری ادراری برای درمان یکی از راه های زیر را توصیه و عملی می کند:

• • جراحی تومور آدرنال: در جراحی سرطان غدد فوق کلیوی هدف پزشکان از بین بردن تمام غده آدرنال آسیب دیده است. چنانچه پزشکان مشاهده کنند که سرطان به سایر اعضای بدن مانند کبد یا کلیه سرایت کرده است، احتمالا قسمت های آسیب دیده یا تمام آن اندام ها تخلیه می کنند.

• • جلوگیری از عود کردن با مصرف دارو: یکی از بهترین داروهایی که از گذشته برای درمان سرطان و یا کاهش خطر عود بیماری به افراد پس از عمل تومور داده شده است میتوتان است.

• • پرتو درمانی: استفاده از پرتو های پرقدرت اشعه ایکس یا پروتون برای نابودی سلول های سرطانی کاربرد دارد. گاهی بعد از جراحی توسط جراح کلیه چنانچه دکتر تشخیص دهد هنوز سلول های سرطانی باقی مانده است از رادیوتراپی بهره می برند. رادیوتراپی به کاهش درد و جلوگیری از سرایت سلول های سرطانی به سایر اعضای بدن نیز کمک می کند.

• • شیمی درمانی: در شیمی درمانی برای حذف سلول های سرطانی از داروهایی که با مواد شیمیایی ساخته شده است، بهره می برند. آن دسته از سرطان های آدرنال که امکان جراحی ندارند را می توان از طریق شیمی درمانی سرعت رشد تومور را گرفت.

 سخن آخر

خوشبختانه تشخیص زود هنگام این بیماری باعث می شود شانس درمان بالا برود، اما اگر این سرطان به سایر نواحی بدن گسترش پیدا کند، شانس احتمال درمان آن کمتر می شود و در این شرایط درمان وسیله ای برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری و عود کردن آن است.منابع:

• • https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7226109/

• • https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/adrenal-cancer/symptoms-causes/syc-20351026

• • https://www.cancer.org/cancer/types/adrenal-cancer/about/what-is-adrenal-cortical-cancer.html

• • https://www.mskcc.org/cancer-care/types/adrenal-tumors/types

سرطان غدد بزاقی، یکی از مسائل پیچیده و حساس در زمینه سلامتی است که درک عمیقی از آن اهمیت فراوان دارد. این نوع سرطان، در غدد بزاقی که در دهان واقع شده وظایف مهمی انجام می‌دهند، شکل می‌گیرد. با شیوع این بیماری، نیاز به اطلاعات جامع و آگاهی از علل، علائم، تشخیص، و درمان‌های مختلف این نوع سرطان افزایش یافته است. در این مقاله ، به بررسی چندین جنبه مهم از این بیماری خواهیم پرداخت تا افراد بتوانند بهترین تصمیمات در خصوص پیشگیری، تشخیص، و درمان این بیماری را اتخاذ کنند.

سرطان غدد بزاقی چیست؟

یک نوع سرطان است که از غدد بزاقی یا غدد تولید کننده‌ی ترشحات بزاقی در داخل دهان یا حلق شروع می‌شود. این نوع سرطان به طور عام در غدد بزاقی که برای تولید بزاق در دهان مسئول هستند، شکل می‌گیرد. این بیماری، یکی از نوع‌های نادر سرطان‌هاست و در مقایسه با سایر انواع سرطان‌ها، ابتلا به آن نسبتاً کمتر است.

شیوع این نوع سرطان متغیر است و به عوامل مختلفی مانند جغرافیای مکان زندگی، عوامل ژنتیکی، و عادات زندگی ارتباط دارد. در برخی مناطق جهان، ممکن است شیوع بیشتر یا کمتر باشد.

مهمترین نکته این است که اگرچه سرطان غدد بزاقی کمیاب است، افزایش آگاهی درباره علائم، عوامل خطر، و راهکارهای پیشگیری می‌تواند کمک کند تا مردم به موقع اقدامات لازم را انجام دهند و در صورت لزوم، تشخیص و درمان سرطان در مراحل ابتدایی صورت گیرد.

تاریخچه

این بیماری، یکی از مسائل پیچیده در زمینه پزشکی است که تاریخچه طولانی و پرفراز و نشیب دارد. نخستین گزارش‌ها درباره این نوع سرطان به قرن های گذشته بازمی‌گردد. اما تشخیص دقیق و شناخت عمیق از این بیماری، با پیشرفت‌های علمی و پزشکی در قرن بیستم و بخصوص دهه‌های اخیر بهبود یافته است.

در دهه‌های گذشته، ابزارهای تشخیصی پیشرفته‌تر و روش‌های تصویربرداری همچون افزایش دقت تصاویر رادیولوژیک و استفاده از تکنولوژی‌های نوین برای بیوپسی باعث بهبود روش‌های تشخیص سرطان غدد بزاقی شده است. این پیشرفت‌ها، به پزشکان و محققان این امکان را می‌دهد تا سریعتر و با دقت بیشتری اقدامات لازم برای درمان این بیماری را آغاز کنند.

 

آمار جهانی

• 5739 مورد شامل 65% تومورهای خوش خیم و 35% تومورهای بدخیم مورد بررسی قرار گرفت
• تمایل خفیف زنانه (54%) و اوج بروز بین دهه چهارم و هفتم برای تومورهای خوش خیم و بدخیم مشاهده شد
• اکثریت (68٪) از SGT در غدد ماژور و 32٪ در غدد مینور ارائه شده است.
• غده پاروتید (70%) شایع ترین محل برای تومورهای خوش خیم و غدد کوچک (47%) برای تومورهای بدخیم بود.
• آدنوم پلئومورفیک (70%) و تومور وارتین (17%) شایع ترین تومورهای خوش خیم بودند در حالی که کارسینوم موکواپیدرموئید (26%) و کارسینوم کیستیک آدنوئید (17%) شایع ترین تومورهای بدخیم بودند
• سرطان های غدد بزاقی خیلی شایع نیستند و هر سال حدود 2000 تا 2500 مورد جدید تشخیص داده می شود.
• این نوع سرطان بین 6 تا 8 درصد از کل سرطان های سر و گردن در ایالات متحده را تشکیل می دهد.

دلایل سرطان غدد بزاقی چیست؟

عوامل متعددی می‌توانند در ایجاد و توسعه این بیماری نقش داشته باشند. در زیر به برخی از دلایل احتمالی سرطان پرداخته خواهد شد:

1. با افزایش سن، خطر ابتلا به سرطان غدد بزاقی افزایش می‌یابد. همچنین، مشاهده شده است که بیشتر در مردان نسبت به زنان اتفاق می‌افتد.
2. تابش مستقیم به ناحیه سر و گردن، به ویژه درمان‌های پرتو درمانی گذشته، ممکن است یکی از عوامل خطرزا برای سرطان غدد بزاقی باشد.
3. اگر در خانواده تاریخچه ابتلا وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به این بیماری برای فرد افزایش می‌یابد.
4. برخی از ژن‌ها و تغییرات ژنتیکی ممکن است نقشی در افزایش خطر ابتلا ایفا کنند.
5. مصرف تنباکو، از جمله سیگار و دود تنباکو، به عنوان یک عامل خطرزا شناخته شده می‌باشد.
6. رژیم غذایی نامناسب و فقدان مواد غذایی مهم می‌تواند به عنوان یکی از عوامل موثر در افزایش خطر ابتلا به این سرطان مطرح شود.

انواع سرطان غدد بزاقی

کارسینوم موکواپیدرموئید (Mucoepidermoid Carcinoma) : این نوع سرطان، یکی از شایع‌ترین انواع سرطان غدد بزاقی است. در این نوع، سلول‌های مخاطی در غدد بزاقی به شکل نامنظم و غیرطبیعی تغییر می‌کنند و تشکیل تومور می‌دهند.

کارسینوم کیستیک آدنوئید (Adenoid Cystic Carcinoma) : در این نوع سرطان، سلول‌های غدد بزاقی به شکل آدنوئید (شبیه به غدد) تغییر می‌کنند و به صورت کیست‌های پر از مایع تشکیل می‌شوند. این کیست‌ها می‌توانند به طور مستقیم به بافت‌های اطراف گسترش یابند.

کارسینوم سلول اسینیک (Acinic Cell Carcinoma) : در آن سلول‌های غدد بزاقی به شکل سلول‌های پوستی تغییر می‌کنند. این تغییر شکل باعث ایجاد تومورها می‌شود که ممکن است در نواحی مختلف غدد بزاقی شکل گیرد. کارسینوما سلولهای اسینیک ممکن است به ناحیه‌های اطراف گسترش یابد.

آدنوکارسینوم چند شکلی با درجه پایین Polymorphous Low-Grade Adenocarcinoma)) : با تغییرات کم در شکل سلول‌ها تشخیص داده می‌شود. این نوع سرطان تمایل به رشد آهسته دارد و درغدد بزاقی ظاهر می‌شود. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که پیش‌بینی و درمان آن به شکل مثبت‌تری امکان‌پذیر باشد.

تشخیص نوع دقیق بسیار حیاتی است زیرا این اطلاعات در تعیین پروتکل‌های درمانی و پیش‌بینی نتایج تاثیرگذار هستند. هر نوع سرطان ممکن است نیاز به راه‌های درمانی خاص داشته باشد.

 

علائم و نشانه ها

ممکن است در مراحل ابتدایی بدون علائم خاصی پیش برود، اما با گذشت زمان و رشد تومور، علائم مشخصی ظاهر می‌شود. بهتر است در صورت تجربه هرکدام از این علائم، به پزشک مراجعه کرده و ارزیابی دقیقی انجام شود:

• تورم یا گرگرفتگی در ناحیه غدد بزاقی

افزایش حجم یا حس گرگرفتگی در ناحیه گردن و پایین فک ممکن است نشانه‌ای از وجود تومور باشد.

• درد ناشی از فشار بر اعصاب و بافت‌های اطراف

در موارد پیشرفته‌تر، تومور ممکن است فشار به اعصاب و بافت‌های اطراف وارد کرده و درد و ناراحتی ایجاد کند.

• تغییر در طعم

تغییر در طعم غذاها یا تغییر در طعم دهان ممکن است نشانه مشکلات در غدد بزاقی باشد.

• تغییرات در گلو و صدا

ممکن است شخص مبتلا به سرطان غدد بزاقی دچار تغییرات در گلو، صدا، یا مشکلات در بلع و صحبت شود.

هر گونه تغییر طبیعی در ناحیه غدد بزاقی و علائم مشابه باید مورد بررسی پزشک قرار گیرد تا به موقع اقدامات لازم انجام شود.

تست‌ها و راههای تشخیص

تشخیص این بیماری نیاز به یک سری تست‌ها و روش‌های تشخیصی دارد. این تست‌ها به پزشک کمک می‌کنند تا نوع سرطان، مرحله بالینی آن، و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند. تست‌ها عبارتند از:

بیوپسی: این روش شامل جمع‌آوری نمونه بافت از تومور است. این نمونه سپس به وسیله لابراتوار برای بررسی تحت میکروسکوپ قرار می‌گیرد تا نوع سلول‌ها و ویژگی‌های آنها تشخیص داده شود.

تصویربرداری: تست‌های تصویربرداری مانند اسکن‌های CT، MRI و پت اسکن به پزشک کمک می‌کنند تا ابعاد و موقعیت دقیق تومور را تعیین کنند.

آندوسکوپی: از این روش برای مشاهده دقیق داخل دهان، گلو، و حتی غدد بزاقی استفاده می‌شود. آندوسکوپ با یک دوربین کوچک به پزشک امکان مشاهده سطوح داخلی بدن را می‌دهد.

تست‌های خون: برخی تست‌های خون به پزشک اطلاعات مفیدی در مورد وجود سرطان و نقطه‌ای از بدن که تحت تاثیر قرار گرفته است، می‌دهند.

ترکیب این تست‌ها با هم، به پزشک اطلاعات کامل‌تری در مورد وضعیت سرطان غدد بزاقی فراهم می‌کنند و در تعیین برنامه درمانی اثربخش تر کمک می‌کنند.

 

راههای پیشگیری و توصیه‌ها

پیشگیری

• آگاهی از علائم و نشانه‌های سرطان غدد بزاقی و در صورت وجود آنها، مراجعه به پزشک برای تشخیص زودرس.
• حفظ بهداشت دهان و دندان‌ها به کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های دهان و مشکلات غدد بزاقی کمک می‌کند.
• اجتناب از عوامل خطر مانند مصرف تنباکو و الکل، که ارتباط آنها با افزایش خطر ابتلا به سرطان غدد بزاقی ثابت شده است.
• رژیم غذایی سالم با مصرف مقدار مناسبی از میوه‌ها، سبزیجات، و مواد غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها به سلامت غدد بزاقی کمک می‌کند.

توصیه‌ها

• مشاوره با پزشک برای برنامه‌های پیشگیری متناسب با فاکتورهای خطر فردی.
• افراد با عوامل خطر بالا باید آزمایش‌های تشخیصی منظم انجام دهند تا در صورت وجود تغییرات زودرس تشخیص داده شود.
• حفظ سلامت عمومی با تغذیه سالم، ورزش منظم، و کنترل وزن. این عوامل به کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها، از جمله سرطان، کمک می‌کنند.

هر فرد باید با پزشک خود در مورد راهکارهای پیشگیری و توصیه‌های خاص به وضعیت فردی خود مشاوره کند.

 

نقش تغذیه و ورزش در پیشگیری سرطان غدد بزاقی

تغذیه مناسب با نقش بسیار مهمی در پیشگیری از سرطان غدد بزاقی دارد. برخی از راهکارهای مهم در زمینه تغذیه عبارتند از:

• میوه‌ها و سبزیجات حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که به سلول‌ها کمک می‌کنند تا از آسیب‌های اکسایشی محافظت شوند.
• مصرف بیش از حد گوشت قرمز و محصولات گوشتی ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان شود. بهتر است به میزان معقولی از منابع پروتئینی دیگر نظیر ماهی، مرغ، و حبوبات استفاده کنید.
• مصرف غذاهایی که حاوی فیبر هستند، مانند صیفی‌جات، میوه‌ها، و غلات کامل، به بهبود سیستم گوارش و کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک می‌کند.

ورزش منظم نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش احتمال ابتلا به سرطان دارد. برخی از نکات مربوط به ورزش عبارتند از:

• ترکیب ورزش‌های مختلف، از جمله ورزش‌های هوازی، مقاومتی و انعطافی، به بهبود سلامت عمومی و افزایش استقامت فیزیکی کمک می‌کند.
• حفظ وزن مناسب و جلوگیری از چاقی با کاهش خطر ابتلا به سرطان همراه است.

ترکیب تغذیه سالم و فعالیت بدنی منظم می‌تواند بهبود سلامتی و کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها، از جمله سرطان غدد بزاقی، کمک کند.

گزینه های درمان

جراحی: برداشتن تومور و در صورت لزوم، غدد لنفاوی مجاور، از جمله روش‌های جراحی است.

پرتو درمانی: استفاده از پرتوهای با انرژی بالا به منظور نابودی سلول‌های سرطانی یا کاهش اندازه تومور.

درمان دارویی: استفاده از داروها به عنوان تکمیل یا جایگزین جراحی و پرتو درمانی.

درمان هدفمند: استفاده از داروهایی که به صورت خاص برای سلول‌های سرطانی استفاده می‌شوند.

ترکیب درمان‌ها: در برخی موارد، ترکیب چند روش درمانی به عنوان استراتژی مؤثرتر مطرح می‌شود.

تصمیم‌گیری در مورد درمان به میزان پیشرفت بیماری، نوع سرطان، و وضعیت سلامت عمومی بیمار بستگی دارد. پزشک معالج باید تیم متخصصین را هماهنگ کرده و درمانی را انتخاب کند که بهترین نتایج را داشته باشد.

راهنمای مراجعه به پزشک

برای تشخیص، درمان، و پیگیری سرطان غدد بزاقی، می‌توانید به تخصص‌های زیر مراجعه کنید:

پزشک عمومی: پزشک عمومی ابتدایی‌ترین مرجع برای بررسی علائم و انجام تست‌های اولیه است. اگر پزشک، مشکلات غدد بزاقی را مشکوک بداند، ممکن است شما را به متخصص‌های دیگر معرفی کند.

متخصص گوش و حلق و بینی : این متخصص‌ها به بررسی و درمان مشکلات مرتبط با گوش، حلق، بینی، و غدد بزاقی می‌پردازند. ممکن است نیاز به آزمایش‌های تصویربرداری و آندوسکوپی داشته باشید.

متخصص هماتولوژی و متخصص انکولوژی: در صورت تشخیص سرطان، متخصص هماتولوژی و انکولوژی مسئول برنامه درمانی شما خواهد بود. این پزشکان در زمینه‌های مرتبط با بررسی و درمان بیماری‌های خون و سرطان فعالیت می‌کنند.

نتیجه

سرطان غدد بزاقی یک بیماری جدی است که نیازمند شناخت زودرس و درمان مناسب است. با تشخیص دقیق از طریق تست‌های تصویربرداری و آزمایش‌های بیوپسی، می‌توان به‌سرعت برنامه درمانی موثر را شروع کرد. علل این نوع سرطان متنوع بوده و با جلوگیری از عوامل خطری مانند مصرف تنباکو و الکل می‌توان به پیشگیری از بروز این بیماری کمک کرد.

اهمیت حفظ بهداشت دهان، مراقبت دندانی منظم، و تغذیه سالم نیز در پیشگیری از سرطان غدد بزاقی بسیار حائز اهمیت است. همچنین، اطلاع‌رسانی و آگاهی از علائم و نشانه‌های این بیماری می‌تواند کمک به تشخیص زودرس و اقدامات درمانی سریعتر داشته باشد. همچنین، مشارکت فعال با پزشکان متخصص اهمیت زیادی در مدیریت و درمان این بیماری دارد.

با اینکه سرطان غدد بزاقی چالش‌هایی ایجاد می‌کند، اما با شناخت دقیق و همکاری موثر بین بیمار و تیم درمانی، امکان مواجهه با این بیماری و ارتقاء کیفیت زندگی افراد مبتلا به آن، ممکن است بهبود یابد.

به سایت دکتر با من مراجعه کنید. سایت ما دارای جمعی از به‌روزترین مقالات علمی است و بیش از ۷۰۰۰ متخصص در زمینه های مختلف دارد. دکتران با تجربه و دانش فراوانی در اینجا آماده‌اند تا به شما کمک کنند و اطلاعات به‌روز و معتبری را در مورد این بیماری ارائه دهند. امیدوارم با مراجعه به سایت ما، بهترین مشاوره و مراقبت‌های پزشکی را برای خودتان دریافت کنید.

پرسش های متداول

آیا سرطان غدد بزاقی ارثی است؟

تاکنون تحقیقات نشان می‌دهد که به واسطه عوامل محیطی ایجاد می‌شود. اما برخی از مطالعات نشان داده‌اند که وجود افراد مبتلا به این نوع سرطان در خانواده ممکن است عوامل ژنتیکی را نیز در این بیماری نقش داشته باشد.

آیا تغییرات در سبک زندگی می‌تواند در پیشگیری تأثیرگذار باشد؟

بله،اجتناب از مصرف تنباکو و الکل، حفظ بهداشت دهان، تغذیه سالم با مصرف مقدار مناسبی از میوه‌ها و سبزیجات، و ورزش منظم می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند.

چگونه مشکلات روانی مرتبط با سرطان مدیریت می‌شوند؟

مشکلات روانی مرتبط با سرطان می‌تواند شامل استرس، اضطراب، و افسردگی باشد. درمان مشکلات روانی نیازمند همکاری با متخصصین روانشناسی یا مشاوره است. پشتیبانی خانواده و گروه‌های حمایتی نیز می‌توانند نقش مهمی در مدیریت این مشکلات داشته باشند.

آیا درمان‌های نوین در کاهش عوارض جانبی تأثیر دارند؟

بله، توسعه درمان‌های نوین در جهت کاهش عوارض جانبی سرطان و درمان‌های مرتبط با آن ادامه دارد. از تکنولوژی‌های پیشرفته در درمان‌های رادیوتراپی، شیمی درمانی، و درمان‌های مولکولی به منظور بهبود کیفیت زندگی بیماران استفاده می‌شود.

چگونه می‌توانم برای معاینات دوره‌ای خود برنامه ریزی کنم؟

برای معاینات دوره‌ای، بهتر است با پزشک خود مشورت کرده تست‌های مختلف را با او تنظیم کنید. این معاینات می‌توانند به تشخیص زودتر و درمان کمک کنند.

منابع

Salivary Gland Cancer Treatment

Malignant Salivary Gland Tumors

Salivary Duct Carcinoma: An Aggressive Salivary Gland Malignancy with Opportunities for Targeted Therapy

Biology and Management of Salivary Gland Cancers

Environmental Factors and the Risk of Salivary Gland Cancer

سرطان سینه در مردان یک نوع بیماری سرطانی است که از سلول‌های سینه شکل می‌گیرد. در این نوع سرطان، سلول‌های ناسوتی (سلول‌هایی که در تشکیل بافت ناسوتی دخیل هستند) در منطقه سینه دچار دگرگونی‌های ژنتیکی می‌شوند و به یک نقاط بدخیم تبدیل می‌شوند. این نقاط بدخیم، به عنوان تومورهای سرطانی، می‌توانند در اندازه‌ها و میزان فراگیری متفاوت باشند.

این نوع سرطان در مردان نسبت به زنان بسیار کمتر رخ می‌دهد، اما اگرچه نادر باشد، به عنوان یک بیماری جدی و خطرناک شناخته می‌شود. سرطان سینه در مردان ممکن است در هر سنی ظاهر شود، اما معمولاً در افراد بالای ۶۰ سال دیده می‌شود.

علائم این نوع سرطان می‌تواند شامل تغییر در اندازه یا شکل سینه، تشکیل توده‌های قابل لمس در سینه، درد یا تنگی در منطقه سینه، ترشحات غیرمعمول از پستان یا تغییر در پوست سینه باشد. تشخیص سرطان سینه در مردان از طریق تصویربرداری مانند ماموگرافی، سونوگرافی، و بیوپسی انجام می‌شود. درمان این بیماری معمولاً شامل جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی، و درمان‌های هدفمند می‌باشد، که توسط تیم پزشکی متخصص تعیین و اجرا می‌شود.

تاریخچه

سرطان سینه، یکی از قدیمی‌ترین نوع‌های بیماری‌های شناخته شده انسانی است و تاریخچه‌ای طولانی و پیچیده دارد. نخستین توصیفات از علائم مشابه سرطان سینه در اسناد تاریخی مصر باستان و بابل (حدود ۳۰۰۰ سال پیش) وجود دارد. در دوران یونان باستان نیز، هیپوکرات، پدر پزشکی، توصیفاتی از توده‌های سینه ارائه داده است. او این بیماری را “کارسینوما” نامیده بود.

در قرون وسطی و دوره رنسانس، دانشمندان و پزشکان مختلف نیز توصیفاتی از سرطان سینه ارائه داده‌اند. اما تا قرن ۱۷، بسیاری از اطلاعات مربوط به سرطان به صورت نامنظم و ناقص بوده و اطلاعات علمی کمی در این زمینه وجود داشته است.

در قرن ۱۷ و ۱۸، پیشرفت‌های چشمگیری در علم پزشکی و جراحی رخ داد. ایده‌ها و نظریه‌های جدید درباره ساختار بدن و بیماری‌ها مطرح شد. این تغییرات به توسعه دقیق‌ترین روش‌های تشخیص و درمان بیماری‌ها منجر شدند.

در اواسط قرن ۱۹، توسعه علم پاتولوژی به دانشمندان اجازه داد تا با دقت بیشتری به سلول‌ها و بافت‌های بیماری‌ها نگاه کنند. در این دوره، مفهوم “سرطان” به معنای بیماری خاصی از نظر ساختار سلولی و بافتی شناخته شد و نگرانی‌ها در مورد بیماری‌های سرطانی افزایش یافت.

در قرن ۲۰، با پیشرفت تکنولوژی‌های تصویربرداری و تحقیقات بیولوژیکی، دانش در مورد سرطان سینه به شدت افزایش یافت. از این زمان به بعد، روش‌های جدیدی برای تشخیص و درمان سرطان سینه توسعه یافت و پژوهش‌های بسیاری در زمینه پیشگیری و درمان این بیماری انجام شد.

اولین عمل جراحی برای برداشتن یک توده سرطانی از سینه در سال ۱۸۸۲ توسط دکتر ویلیام اسکانل انجام شد. از آن زمان به بعد، روش‌های جراحی و درمان بیماری تکامل یافته‌اند و امروزه ترکیبی از جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی و درمان‌های هدفمند برای سرطان سینه استفاده می‌شود.

در نتیجه، همچنان که پژوهش‌ها و تحقیقات در حال ادامه دارند، دانش ما در مورد سرطان سینه در حال بهبود است و روش‌های بهتر و موثرتری برای پیشگیری، تشخیص و درمان این بیماری در حال توسعه هستند.

آمار جهانی

تخمین های انجمن سرطان آمریکا برای سرطان سینه در مردان در ایالات متحده برای سال 2023 عبارتند از:

حدود 2800 مورد جدید سرطان سینه مهاجم تشخیص داده خواهد شد.

حدود 530 مرد بر اثر سرطان سینه جان خود را از دست خواهند داد.

سرطان سینه در میان مردان سفید پوست حدود 100 برابر کمتر از زنان سفیدپوست شایع است. در میان مردان سیاه پوست حدود 70 برابر کمتر از زنان سیاه پوست شایع است. مانند زنان سیاه پوست، مردان سیاه پوست مبتلا به سرطان سینه معمولاً پیش آگهی بدتری دارند. برای مردان، خطر ابتلا به سرطان سینه در طول زندگی حدود 1 در 833 است.

 

علائم سرطان سینه در مردان

علائم سرطان سینه در مردان ممکن است متفاوت با علائم سرطان سینه در زنان باشد. این علائم معمولاً به مرور زمان تغییرات نشان می‌دهند و ممکن است در مراحل اولیه غیرخطرناک به نظر بیایند. در ادامه، علائم ممکن سرطان سینه در مردان را مطرح می‌کنیم:

1. تغییر در اندازه یا شکل سینه: احتمالاً اولین علامتی که یک مرد ممکن است تجربه کند، تغییر در اندازه یا شکل سینه‌اش است. این ممکن است شامل بزرگتر شدن یک سینه، تورم، یا تغییر در شکل سطح سینه باشد.
2. تشکیل گره یا توده قابل لمس: ظاهر گره‌های یا توده‌های سفت در سینه که معمولاً در محدوده بافت سینه قرار دارند. این توده‌ها ممکن است دردناک یا بی‌درد باشند و بر اساس اندازه و موقعیت، قابل لمس باشند.
3. درد یا تنگی در منطقه سینه: درد یا تنگی در سینه، به ویژه در مناطقی که توده یا گره وجود دارد، می‌تواند یک نشانه باشد.
4. تغییر در پوست سینه: تغییراتی مانند قرمزی، تیره شدن پوست، خشکی، یا پوست کششی که به سینه می‌چسبد، نشانه‌هایی از سرطان سینه در مردان باشد.
5. ترشحات از سینه: ترشحات خونی یا دیگر انواع ترشحات غیرعادی از پستان می‌توانند نشانه‌های این بیماری باشند.
6. تغییر در شکل سوختگی پستان: اگر پستان یا پوست اطراف آن شبیه به پوست سوختگی باشد، این نشانه‌ای از سرطان سینه ممکن است باشد.

توجه داشته باشید که این علائم ممکن است ناشی از دیگر بیماری‌ها یا وضعیت‌ها نیز باشند، اما در صورت تجربه هر یک از این علائم، مهم است که به متخصص پاتولوژی مراجعه کنید تا ارزیابی کامل انجام شود و نیازی به مطالعات تشخیصی دقیق‌تر نظیر ماموگرافی یا بیوپسی انجام شود. این مراجعه به پزشک می‌تواند در تشخیص زودرس و درمان موثر کمک کند.

 

راههای تشخیص بیماری سرطان سینه در مردان

تشخیص سرطان سینه در مردان ممکن است از طریق چندین روش انجام شود. در ادامه، راه‌های تشخیص بیماری سرطان سینه در مردان را شرح می‌دهیم:

1. بررسی فیزیکی و معاینه پزشکی: پزشک ممکن است با بررسی فیزیکی سینه و انجام معاینات تجسسی (مثل لمس سینه) تلاش کند تا هر گونه تغییر، ترشحات، گره‌ها یا توده‌های قابل لمس را که ممکن است نشانه سرطان باشند، تشخیص دهد.
2. تصویربرداری ماموگرافی: ماموگرافی یک روش تصویربرداری پرتکرار برای تشخیص سرطان سینه است. این روش برای تصویربرداری بافت سینه و تشخیص توده‌ها یا تغییرات در بافت استفاده می‌شود.
3. سونوگرافی: سونوگرافی یا اولتراسونوگرافی نیز برای مشاهده توده‌ها و تغییرات در بافت سینه استفاده می‌شود. این روش به ویژه برای تمیزتر نمایش دادن توده‌های مایعی و یا سیست‌های غیرخطرناک مفید است.
4. مراجعه به متخصص پاتولوژی: در صورتی که توده یا نمونه‌ای از بافت سینه با بیوپسی (برداشتن نمونه بافت) گرفته شود، آن نمونه تحت مطالعات پاتولوژی قرار می‌گیرد تا بررسی دقیق‌تری از ساختار و خصوصیات سلول‌ها انجام شود.
5. ماموپیسی (Mammopacsy): این روش به وسیله کامپیوتر و تجهیزات ویژه، تصاویر دقیقی از بافت سینه تهیه می‌کند و به پزشک اجازه می‌دهد تا تغییرات ریزتر را بررسی کند.
6. تصویربرداری MRI: تصویربرداری مغناطیسی (MRI) نیز برای تشخیص سرطان سینه در موارد خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد، به ویژه در مواردی که نیاز به دیدن تصاویر دقیق‌تری از بافت سینه و توده‌ها باشد.

همچنین ممکن است پزشک به بررسی تاریخچه پزشکی فرد و علائمی که او اظهار کرده است توجه کند تا تشخیص نهایی را قطعی‌تر کند. ترکیبی از این روش‌ها به پزشک اطلاعات کافی برای تشخیص و درمان سرطان سینه در مردان را می‌دهد.

 

دلیل ایجاد بیماری سرطان سینه در مردان

سرطان سینه در مردان، هرچند که نسبت به زنان کمتر رخ می‌دهد، اما هنوز یک پدیده نادر و جدید است. دلایل دقیق ایجاد سرطان سینه در مردان هنوز به طور کامل مشخص نشده‌اند، اما تحقیقات نشان داده‌اند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و هورمونی ممکن است نقش داشته باشند. در ادامه، عواملی که ممکن است به ایجاد بیماری سرطان سینه در مردان منجر شوند، بیان شده‌اند:

• عوامل ژنتیکی: اگر یک فرد در خانواده سابقه سرطان سینه داشته باشد، خصوصاً اگر این سابقه در خط نسبی اولیه (پدر یا برادر) و در سنان جوانی رخ داده باشد، خطر ابتلا به سرطان سینه در مردان افزایش می‌یابد.
• اختلالات هورمونی: تغییرات در سطح هورمون‌های جنسی مردانه نظیر افزایش استروژن می‌تواند به افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه در مردان منجر شود.
• سن و پیری: با پیر شدن، خطر ابتلا به سرطان سینه در مردان نیز افزایش می‌یابد. بیشتر موارد این بیماری در مردان بالای ۶۰ سال رخ می‌دهد.
• چاقی و نقصان فعالیت بدنی: چاقی و کم‌فعالیتی بدنی ممکن است به افزایش خطر سرطان سینه در مردان منجر شوند.
• مصرف الکل: مصرف زیاد الکل نیز به عنوان یک عامل خطر احتمالی در ابتلا به سرطان سینه در مردان مطرح شده‌است.
• ترکیبات محیطی: تماس با مواد شیمیایی مانند رادیون و عناصر شیمیایی موجود در محیط کاری ممکن است به افزایش خطر سرطان سینه در مردان منجر شود.
• انسداد یا التهاب در راه‌های ترشحی: انسداد یا التهاب در راه‌های ترشحی در ناحیه سینه می‌تواند به فرآیند‌های التهابی و نواقص در سلول‌های سینه ارتباط داشته باشد.

به هر حال، برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، نیاز به مشاوره پزشک متخصص دارید. او می‌تواند با بررسی دقیق و تست‌های لازم، به تشخیص صحیح و درمان بهینه بیماری کمک کند.

 

انواع بیماری سرطان سینه در مردان

سرطان سینه در مردان نادر است، اما می‌تواند در انواع مختلفی ظاهر شود. در اینجا برخی از انواع سرطان سینه در مردان ذکر شده‌اند:

1. سرطان دستگاه لوله‌ای (Ductal Carcinoma): این نوع سرطان سینه از لوله‌هایی که شیر را به پستان منتقل می‌کنند شکل می‌گیرد. این یکی از رایج‌ترین انواع سرطان سینه در مردان است.
2. سرطان لوبرولار (Lobular Carcinoma): در این نوع سرطان، سلول‌های بدخیم از لوله‌های کوچک درون پستان یا لوله‌های لوبرولار (که شیر را تولید می‌کنند) منشعب می‌شوند. این نوع نسبتاً کمیاب‌تر در مردان است.
3. سرطان التهابی (Inflammatory Breast Cancer): این نوع سرطان سینه در مردان و زنان نادر است. در این نوع، سینه به صورت ناگهانی قرمز و آبکی می‌شود و ممکن است با درد و گرمی همراه باشد.
4. سرطان غدد لنفاوی (Invasive Ductal Carcinoma): در این نوع سرطان، سلول‌های بدخیم از داخل لوله‌های شیری خارج شده و به بافت‌های اطراف پخش می‌شوند. این نوع سرطان می‌تواند به سریعی در بافت‌های اطراف گسترش یابد.
5. سرطان دوره‌ای (Metaplastic Carcinoma): این یک نوع نادر از سرطان سینه در مردان است که ممکن است در تمام اندازه‌ها و اشکال متفاوت ظاهر شود.
6. سرطان پستان وجود ندارد (No Special Type, or Ductal Carcinoma In Situ – DCIS): در این نوع، سلول‌های بدخیم درون لوله‌های شیری وجود دارند اما به بافت‌های اطراف نگسترش نیافته‌اند. این نوع به عنوان یک وضعیت پیش سرطانی شناخته می‌شود.

در هر صورت، تشخیص دقیق نوع سرطان و مراحل پیشرفت آن نیاز به ارزیابی توسط پزشک تخصصی دارد. از اهمیت بررسی‌های منظم سینه و ارتباط با پزشک در صورت وجود هرگونه علامت یا تغییر در سینه نباید غفلت شود.

 

راههای درمان بیماری سرطان سینه در مردان

درمان سرطان سینه در مردان به شکلی گسترده و متنوع انجام می‌شود و وابسته به نوع سرطان، مرحله بیماری و وضعیت عمومی فرد است. در اینجا راه‌های معمول درمان بیماری سرطان سینه در مردان توضیح داده شده‌اند:

1. جراحی: در صورت که توده سرطانی کوچک است و به بافت‌های اطراف گسترش نیافته باشد، ممکن است با جراحی برداشته شود. این عملیات به نام ماستکتومی شناخته می‌شود.
2. شیمی درمانی: شیمی درمانی از داروهای خاصی استفاده می‌کند که به سلول‌های سرطانی حمله کرده و آنها را نابود می‌کند. این درمان معمولاً پس از جراحی به عنوان درمان پیشگیری انجام می‌شود.
3. رادیوتراپی: در رادیوتراپی، از پرتوهای با انرژی بالا استفاده می‌شود تا به سلول‌های سرطانی در منطقه سینه حمله کرده و آنها را نابود کند. این درمان معمولاً پس از جراحی اجرا می‌شود.
4. هرمون درمانی: در برخی از موارد سرطان سینه در مردان، سلول‌های سرطانی به هورمون افزونی چون استروژن یا پروژسترون وابسته هستند. در این صورت، هرمون درمانی با استفاده از داروها ممکن است اثربخش باشد.
5. درمان هدفمند: این درمان‌ها از داروهایی استفاده می‌کنند که به طور مستقیم به سلول‌های سرطانی حمله کرده و توانایی رشد و تقسیم آنها را کاهش می‌دهند. این درمان‌ها ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با دیگر روش‌های درمانی استفاده شوند.
6. پژوهش‌ها و درمان‌های نوآورانه: در زمینه‌های پزشکی و داروسازی پیشرفت‌هایی صورت می‌گیرد و درمان‌های جدید و نوآورانه در حال توسعه هستند. فردا ممکن است درمان‌های جدید و بهتری برای سرطان سینه در مردان در دسترس باشد.
7. پشتیبانی روحی و روانی: مراجعه به مشاور یا روان‌درمانگر می‌تواند به بیماران و خانواده‌های آنها کمک کند تا با استرس و اضطراب ناشی از بیماری مقابله کنند.
8. تغذیه سالم: یک رژیم غذایی سالم و متنوع می‌تواند انرژی و قدرت بیمار را افزایش داده و به بهبودی و پایداری او کمک کند.
9. ورزش و فعالیت‌های ورزشی: ورزش منظم می‌تواند از نظر جسمی و روحی کمک کننده‌ای در مدیریت بیماری باشد و به کاهش خطرات مرتبط با آن کمک کند.
10. داروهای تسکین‌دهنده علائم: برخی داروها می‌توانند به عنوان درمان مکمل برای کاهش درد، تهوع، و سایر علائم ناشی از سرطان سینه استفاده شوند.
11. پشتیبانی گروهی: شرکت در گروه‌های پشتیبانی با دیگرانی که تجربیات مشابهی داشته‌اند، می‌تواند احساس ارتباط اجتماعی و انسجام فرد را تقویت کرده و احساس انزجار و انزوا را کاهش دهد.

همه درمان‌ها و روش‌های درمانی باید توسط یک تیم پزشکی متخصص و متعهد به مراقبت از بیمار انجام شود. هر فرد و هر نوع بیماری سرطان سینه در مردان نیاز به بررسی دقیق و برنامه درمانی مناسب دارد که با توجه به ویژگی‌های فردی و بیماری‌اش تعیین می‌شود.

لیست داروهای بیماری سرطان سینه در مردان

با توجه به پیشرفت‌های پزشکی، متخصصان از داروهای مختلفی برای درمان سرطان سینه در مردان استفاده می‌کنند. همچنین، همچنان در حال تحقیق و توسعه داروهای جدیدی هستند. در اینجا لیستی از برخی داروهای استفاده شده در درمان سرطان سینه در مردان آمده است:

• تراستوزوماب (Trastuzumab): این دارو یک آنتی‌بادی موجه به HER2 (یک پروتئین که در برخی از سرطان‌ها افزایش یافته است) است که به کاهش رشد سلول‌های سرطانی کمک می‌کند.
• لپاتینیب (Lapatinib): این دارو نیز به HER2 متصل می‌شود و ممکن است در ترکیب با دیگر داروها برای درمان سرطان سینه استفاده شود.
• تراستوزوماب امتاستین (Trastuzumab Emtansine): این دارو یک ترکیب از تراستوزوماب و یک داروی شیمی درمانی است که به سلول‌های سرطانی متصل می‌شود و آنها را نابود می‌کند.
• فولوستران (Fulvestrant): این دارو به عنوان یک مهارکننده استروژن (هورمون زنانه) عمل می‌کند و در درمان سرطان سینه مرتبط با هورمون کاربرد دارد.
• لتروزول (Letrozole): این نیز یک داروی مهارکننده استروژن است که معمولاً در درمان سرطان سینه مرتبط با هورمون استفاده می‌شود.
• تاموکسیفن (Tamoxifen): این دارو نیز یک داروی مهارکننده استروژن است که معمولاً در درمان سرطان سینه مرتبط با هورمون به کار می‌رود.

توجه داشته باشید که هر فرد و هر نوع بیماری نیاز به بررسی ویژگی‌های فردی و مشاوره پزشکی دارد. پزشک شما می‌تواند داروهای مناسب را با توجه به نوع و مرحله بیماری و وضعیت شما تجویز کند.

 

راههای پیشگیری

پیشگیری از بیماری سرطان سینه در مردان می‌تواند با اطلاعات و اقدامات مناسب صورت گیرد. در اینجا چند راهکار پیشگیری از بیماری سرطان سینه در مردان آورده شده‌اند:

• آگاهی و آزمون‌های پزشکی: آگاهی از علائم و نشانه‌های بیماری سرطان سینه و ارتقاء آگاهی درباره فاکتورهای خطر می‌تواند کمک کننده باشد. مردان با سابقه خانوادگی از سرطان سینه باید به طور منظم تحت آزمون‌های پزشکی قرار گیرند.
• فعالیت بدنی منظم: ورزش منظم و فعالیت بدنی می‌تواند به افزایش سیستم ایمنی و کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های مزمن از جمله سرطان کمک کند.
• حفظ وزن سالم: چاقی و چربی اضافی افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه دارد. حفظ وزن سالم از طریق رژیم غذایی متنوع و فعالیت‌های ورزشی می‌تواند کمک کننده باشد.
• مصرف الکل و دخانیات: مصرف متعدد الکل و مصرف دخانیات از جمله عوامل خطر برای سرطان سینه است. کاهش مصرف الکل و قطع دخانیات می‌تواند به پیشگیری از بیماری کمک کند.
• جلوگیری از تماس با مواد شیمیایی: در مواردی که در محیط کاری یا در زندگی روزمره با مواد شیمیایی در ارتباط هستید، استفاده از محافظتی مناسب مانند ماسک و لباس محافظتی می‌تواند از تماس مستقیم با مواد مخرب جلوگیری کند.
• تغذیه سالم: مصرف میوه‌ها و سبزیجات فراوان و محدود کردن مصرف گوشت قرمز و محصولات آبپزشکی ممکن است به پیشگیری از بیماری کمک کند.
• آزمایشات پزشکی دوره‌ای: مراجعه به پزشک برای آزمایشات دوره‌ای و پیگیری سلامتی می‌تواند کمک کننده باشد. این آزمایشات شامل آزمایش‌های خون و تست‌های تصویری ممکن است.

همچنین مهم است که به نکات بهداشتی مثل حفظ وزن سالم، مداومت در فعالیت‌های ورزشی، مصرف متعادل و سالم غذا و کنترل استرس نیز توجه کنید. به صورت کلی، سبک زندگی سالم و آگاهانه می‌تواند در پیشگیری از بیماری سرطان سینه در مردان موثر باشد.

نتیجه

نتیجه‌گیری علمی از توضیحات فوق نشان می‌دهد که پیشگیری از بیماری سرطان سینه در مردان ممکن و کمک‌کننده است. آگاهی از علائم، مراقبت از سلامتی، فعالیت ورزشی منظم، حفظ وزن سالم، مصرف متعادل و سالم غذا، کاهش مصرف الکل و دخانیات، و استفاده از محافظتی در برابر مواد شیمیایی، اقداماتی هستند که می‌توانند خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهند. همچنین، مراجعه به پزشک برای آزمایشات دوره‌ای و پیگیری سلامتی از اهمیت بالایی برخوردار است. با اجرای این اقدامات و تغییرات در سبک زندگی، می‌توانیم بهبودی و پیشگیری از بیماری را در این زمینه تجربه کنیم.

“با افتخار به شما دعوت می‌کنم تا به سایت پزشکی دکتر بامن مراجعه کنید، جایی که اطلاعات کامل و معتبر در خصوص بیماری سرطان سینه به شما ارائه می‌شود و با بهترین مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی در کنار شما خواهیم بود.”

پرسش‌های متداول

1. آیا سرطان سینه در مردان رایج است؟

سرطان سینه در مردان نادرتر از زنان است، اما افزایش موارد ابتلا به این بیماری نگرانی‌های جدی ایجاد کرده است.

2. آیا ارثی بودن می‌تواند عامل ابتلا به این بیماری باشد؟

بله، اگر فردی در خانواده سابقه سرطان سینه داشته باشد، خطر ابتلا به این بیماری بالاتر می‌رود.

3. آیا سرطان سینه در مردان درمان‌پذیر است؟

بله، سرطان سینه در مردان در صورت تشخیص زودرس و درمان مناسب، قابل درمان است. هرچه زودتر بیماری تشخیص داده شود، احتمال درمان موفق‌تر افزایش می‌یابد.

4. آیا پس از درمان سرطان سینه در مردان نیاز به پیگیری دارد؟

بله، پس از درمان سرطان سینه، پیگیری دقیق از طریق مراجعات منظم به پزشک ضروری است تا هرگونه علائم بازگشت بیماری زودتر تشخیص داده شود.

5. آیا سرطان سینه در مردان می‌تواند پیشگیری شود؟

پیشگیری ممکن است از طریق تغییر سبک زندگی مانند ورزش منظم، اجتناب از مصرف الکل و سیگار، و نظم‌مندی در مراجعات جهت بررسی‌های پزشکی انجام شود.

منابع

• سازمان جهانی بهداشت (WHO)
• موسسه سرطان امریکا (American Cancer Society)
• مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)
• جامعه بین‌المللی سرطان (International Agency for Research on Cancer)
• انجمن سرطان پستان (Breastcancer.org)
• موسسه سرطان دانشگاه کالیفرنیا (UCSF Helen Diller Family Comprehensive Cancer Center)

سرطان سینه متاستاتیک یک نوع سرطان پیشرفته است که از بافت‌های سینه به سایر اندام‌های بدن منتقل می شود. در این نوع سرطان، سلول‌های سرطانی از سینه به طرق لنفاوی یا خونی به اندام‌های دیگر منتقل می‌شوند و در آنجا به شکل تومورهای جدید شکل می‌گیرند. این نوع سرطان به عنوان متاستاز یا سرطان سینه متاستاتیک شناخته می‌شود.

سرطان سینه متاستاتیک یکی از پیچیده‌ترین و چالش‌برانگیزترین حالات سرطانی است، زیرا در این مرحله، سرطان به عنوان یک بیماری سیستمیک در سراسر بدن گسترش یافته و به چالش کشیدن درمان و مدیریت بیماری می‌پردازد. انتقال سلول‌های سرطانی به اندام‌های دور از سینه می‌تواند از طریق سیستم لنفاوی یا خونی انجام شود و منجر به تشکیل تومورهای ثانویه در این اندام‌ها شود.

سرطان سینه متاستاتیک ممکن است از سرطان سینه اولیه یا از سایر اندام‌های بدن به عنوان متاستاز انتقال یابد. این بیماری نیازمند تشخیص دقیق، درمان گسترده و پشتیبانی فراوان از بیمار و خانواده او است. درمان‌های مختلفی برای کنترل و مدیریت این نوع سرطان وجود دارد از جمله جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی، درمان‌های هدفمند و درمان‌های هرسپتین. همچنین، مراقبت‌های پالیاتیو نیز برای کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران استفاده می‌شوند.

درک دقیق از مکانیسم‌های بیولوژیکی و مولکولی این نوع سرطان و نحوه پخش و رشد آن در اندام‌های دیگر بدن اساسی برای توسعه روش‌های درمانی نوین و مؤثر است. تحقیقات علمی مستمر در این زمینه به منظور بهبود درمان و افزایش شانس زندگی بیماران سرطان سینه متاستاتیک انجام می‌شود.

تاریخچه

زمانی که سرطان سینه متاستاتیک به عنوان یک بیماری جداگانه شناخته شد و مورد مطالعه و درمان قرار گرفت، به علت پیچیدگی و چالش‌هایی که این نوع سرطان ارائه می‌دهد، از آغاز تاکنون تاریخچه طولانی داشته است.

دهه ۱۸۰۰:

• در اوایل قرن نوزدهم، دانشمندان نخستین بار شروع به مطالعه‌ی سرطان سینه کردند. همچنین، در این دوران انجام جراحی‌های اولیه برای درمان سرطان سینه متاستاتیک شروع شد.

دهه ۱۹۰۰:

• در دهه ۱۹۱۰، استفاده از رادیوتراپی به عنوان یکی از روش‌های درمانی سرطان سینه آغاز شد.
• در دهه ۱۹۳۰، توسعه‌ی تکنیک‌های جدید جراحی، از جمله مستقیم کردن آناتومی مراکز سرطانی و بهبود اقدامات جراحی، منجر به افزایش موفقیت درمانی شد.

دهه ۱۹۵۰:

• توسعه‌ی تکنیک‌های شیمی درمانی در دهه ۱۹۵۰ به عنوان یک روش موثر برای کنترل و درمان سرطان سینه متاستاتیک معرفی شد.
• در این دوران، استفاده از ترکیبات شیمی درمانی و رادیوتراپی به عنوان تراکم درمانی (ترکیبی از چند روش درمانی) مورد تجویز قرار گرفت.

دهه ۱۹۷۰:

• با پیشرفت تحقیقات در حوزه ژنتیک و بیوشیمی، فهم عمیق‌تری از مکانیسم‌های رشد سلول‌های سرطانی به دست آمد که به توسعه‌ی درمان‌های هدفمند و مخصوص به بیمار انجامید.

دهه ۲۰۰۰:

• از دهه ۲۰۰۰ به بعد، با پیشرفت تکنولوژی در دامنه تصویربرداری پزشکی (مانند MRI و PET-CT)، تشخیص دقیق‌تر و سریع‌تر سرطان سینه متاستاتیک ممکن شد.
• تحقیقات در حوزه درمان‌های هدفمند و ایمنی‌زایی نیز به شکل چشمگیری در دهه‌های اخیر افزایش یافته است.

امروزه:

• امروزه، درمان سرطان سینه متاستاتیک به صورت یک روند ترکیبی از جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی، درمان‌های هدفمند و مراقبت‌های پالیاتیو (برای بهبود کیفیت زندگی بیمار) انجام می‌شود.
• تحقیقات بهبود روش‌های درمان و کاهش عوارض جانبی از مسائل اساسی در عرصه درمان سرطان سینه متاستاتیک محسوب می‌شوند.

با پیشرفت‌های اخیر در زمینه پزشکی، امید به کاهش عوارض و بهبود زندگی بیماران سرطان سینه متاستاتیک در آینده بسیار روشن تر است.

 

آمار جهانی

در سال 2020 حدود 2261419 زن در سراسر جهان مبتلا به سرطان سینه تشخیص داده شدند. در ایالات متحده، 6 درصد از زنان در اولین تشخیص سرطان سینه متاستاتیک دارند. سرطان سینه دومین علت شایع مرگ ناشی از سرطان در زنان در ایالات متحده است.

علائم بیماری سرطان سینه متاستاتیک

سرطان سینه متاستاتیک در مراحل اولیه ممکن است بدون علائم خاصی باشد و تا زمانی که به اندازه کافی پیشرفت کرده باشد، علائم و نشانه‌های مختلفی نمایان شود. این علائم می‌توانند بسته به محل و میزان گسترش سرطان متفاوت باشند. برخی از علائم متداول سرطان سینه متاستاتیک عبارتند از:

تغییر در اندازه و شکل سینه: ممکن است اندازه‌ی سینه افزایش یا کاهش یابد و یا شکل آن تغییر کند.

گرفتگی یا تغییر در پوست سینه: پوست سینه ممکن است قرمز، گرم، یا پیچیده باشد. همچنین ممکن است پوست سینه خشک و مقاوم به لمس شود.

درد یا دیس‌کامفرت در سینه: درد ممکن است به صورت مداوم یا موقت در سینه حس شود. این درد ممکن است به دیگر اندام‌ها یا استخوان‌ها هم منتقل شود.

آب در سینه (آیپوسارکوما): آب در سینه می‌تواند یکی از علائم سرطان سینه متاستاتیک باشد که به صورت یک توده مایع درون کیسه‌ی سینه ایجاد می‌کند.

تغییر در حالت عمومی سلامتی: افزایش خستگی، لاغری غیرمنطقی، تغییر در اشتها و تب ممکن است نشانه‌هایی از پیشرفت بیماری باشند.

سرفه یا تنفس مشکل‌آور: اگر سرطان به ریه‌ها یا لنفاوی‌ها نزدیک شده باشد، ممکن است سرفه، خلط خونی، یا تنفس مشکل‌آور رخ دهد.

درد و سفتی در مناطق مختلف از بدن: اگر سرطان به استخوان‌ها یا اندام‌های دیگر منتقل شده باشد، درد و سفتی در این مناطق قابل حس شدن است.

نوروپاتی: سوزش در انگشتان و پاها نیز ممکن است از علائم سرطان سینه متاستاتیک باشد.

مهم است بدانید که اگر از هر یک از این علائم یا هر نوع تغییر دیگری در سینه یا بدن خود متوجه شوید، باید به متخصص زنان و زایمان مراجعه کرده و ارزیابی دقیق و تشخیص حرفه‌ای دریافت کنید. از آزمایشات تصویری یا آزمایش‌های خونی استفاده شود تا سرطان در صورت وجود، در مراحل ابتدایی شناسایی و مورد درمان قرار گیرد.

 

روش های تشخیص بیماری سرطان سینه متاستاتیک

تشخیص سرطان سینه متاستاتیک نیازمند انجام روش‌های تشخیصی دقیق و حرفه‌ای است. در زیر، روش‌های متداول برای تشخیص این بیماری آورده شده‌اند:

ماموگرافی: ماموگرافی یکی از معمول‌ترین روش‌های تشخیصی سرطان سینه است که از اشعه‌های ایکس برای تصویربرداری از بافت‌های سینه استفاده می‌کند. این روش می‌تواند کمک کند تا تومورهای درون سینه را تشخیص دهد.

آلتراسونوگرافی (سونوگرافی): سونوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر از بافت‌های سینه استفاده می‌کند. این روش می‌تواند به تمیزترین شکل اطلاعات در مورد تومورها و اندام‌های نزدیکی که ممکن است درگیر شده‌اند، ارائه دهد.

آنگیوگرافی: این روش تصویربرداری از سیستم عروقی استفاده می‌کند و می‌تواند نشان دهد که آیا سرطان به عروق خونی نزدیک شده یا نه.

پزشکی هسته‌ای: در این روش، مواد نشانه‌دهنده خاصی که ردیابی رادیواکتیو در بدن را ممکن می‌سازند، به بیمار تزریق می‌شود. سپس، دستگاه تصویربرداری مانند پوزیترون امیسیون توموگرافی (PET) یا تکنتیومایوگرافی (SPECT) برای تشخیص انتشار سرطان به اندام‌های دیگر بدن استفاده می‌شود.

بیوپسی: برای تایید تشخیص سرطان و تعیین نوع و خصوصیات آن، بیوپسی انجام می‌شود. در این روش، نمونه‌های کوچکی از بافت آلوده گرفته شده و به طور دقیق توسط پاتولوژیست مورد بررسی قرار می‌گیرند.

آزمایشات خونی: آزمایشات خونی ممکن است اطلاعاتی در مورد وضعیت عمومی سلامتی بیمار فراهم کنند و ممکن است نشانه‌هایی از وجود سرطان در بدن، مانند افزایش سطح تومور مشخصه (Tumor Marker) را نشان دهند.

تصویربرداری مغناطیس هسته‌ای (MRI): MRI از میدان‌های مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر از دقیق‌ترین ساختارهای داخلی بدن استفاده می‌کند و می‌تواند به نمایش گذارد که آیا سرطان به سایر اندام‌ها یا بافت‌ها منتقل شده است یا نه.

ترکیب مختلفی از این روش‌های تشخیصی ممکن است برای تشخیص دقیق سرطان سینه متاستاتیک استفاده شود. تصمیم در مورد چه روش‌هایی باید انجام شود، توسط پزشک معالج و با شرایط بالینی بیمار انجام می‌شود.

 

دلایل ایجاد بیماری سرطان سینه متاستاتیک

این بیماری زمانی ایجاد می‌شود که سلول‌های سرطانی از سینه به دیگر اندام‌ها و بافت‌های بدن منتقل می‌شوند. علت انتقال سلول‌های سرطانی به اندام‌های دور از سینه و ایجاد سرطان سینه متاستاتیک پیچیده و چند عاملی است. برخی از دلایل و عوامل ممکن برای ایجاد بیماری سرطان سینه متاستاتیک عبارتند از:

گسترش لنفاوی: اگر سلول‌های سرطانی از سینه به سیستم لنفاوی منتقل شوند، ممکن است به سرعت به لنفاوی‌های نزدیکی یا دورتر انتشار یابند و در اندام‌های مختلف سرطان بسازند.

گسترش خونی: سلول‌های سرطانی ممکن است از طریق سیستم خونی به دیگر اندام‌ها منتقل شوند. این فرایند به عنوان متاستاز خونی شناخته می‌شود.

مسیرهای خونی و لنفاوی: برخی از سرطان‌های سینه می‌توانند از مسیرهای خونی و لنفاوی به سایر اندام‌ها منتقل شوند، به ویژه اگر در مراحل پیشرفته تشخیص داده نشوند.

ژنتیک: اگر در خانواده تاریخچه‌ای از سرطان سینه وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به سرطان سینه افزایش می‌یابد. ژن‌های BRCA1 و BRCA2 به طور خاص با افزایش خطر سرطان سینه مرتبط شده‌اند.

هورمون‌ها: سرطان سینه می‌تواند به واسطه تأثیرات هورمونی بر روی سلول‌های سینه ایجاد شود. افزایش در سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون می‌تواند رشد سلول‌های سرطانی را تشویق کند.

سابقه درمان: اگر بیمار در گذشته درمان‌هایی نظیر رادیوتراپی یا شیمی درمانی برای سرطان سینه دریافت کرده باشد، احتمال بازگشت سرطان به صورت متاستاتیک افزایش می‌یابد.

متاستاز اولیه سرطان سینه: برخی از بیماران از ابتدای دوره سرطان دارای متاستاز هستند، یعنی سرطان در لحظه تشخیص نقطه‌ای دور از سینه، راهی به اندام‌های دیگر از بدن می‌شود.

توجه به این عوامل و شناخت ویژگی‌های سرطان سینه می‌تواند در پیشگیری، تشخیص و مدیریت بهتر بیماری کمک کند. همچنین، ممکن است مشاوره ژنتیکی برای افرادی که خطر ارثی دارند، کمک کند تا از خطر ابتلا به سرطان سینه متاستاتیک پیشگیری کرده و یا آن را در مراحل ابتدایی شناسایی کنند.

 

انواع و مراحل بیماری سرطان سینه متاستاتیک

سرطان سینه متاستاتیک به مرحله‌ای از سرطان سینه اشاره دارد که سلول‌های سرطانی از سینه به اندام‌ها و بافت‌های دور از سینه منتقل شده‌اند. این مراحل به ترتیب از M0 تا M1 نشان‌دهنده گسترش سرطان به اندام‌ها و بافت‌های دور است. در زیر، انواع و مراحل بیماری سرطان سینه متاستاتیک توضیح داده شده‌اند:

انواع بر اساس نوع تومور اولیه:

• متاستاز سینه متاستاتیک (MBC): در این نوع، سرطان از سینه به سایر اندام‌ها و بافت‌ها منتقل می‌شود.
• متاستاز لوبولار سرطانی (ILC): این نوع سرطان سینه معمولاً به لوبول‌های (غده‌های ترشحی) سینه حمله کرده و سپس به سایر اندام‌ها گسترش می‌یابد.

مراحل بر اساس گسترش به اندام‌های دور:

• M0 – بدون متاستاز دور از سینه: در این مرحله، سرطان به سینه محدود است و به اندام‌های دور از سینه گسترش نیافته است.
• M1 – متاستاز دور از سینه: در این مرحله، سرطان از سینه به یک یا چند اندام دیگر از بدن منتقل شده‌است. این اندام‌ها ممکن است شامل ریه‌ها، کبد، استخوان‌ها، مغز و دیگر اندام‌ها باشند.

این بیماری معمولاً در مراحل پیشرفته تر تشخیص داده می‌شود، زیرا سلول‌های سرطانی از سینه به محل‌های دور انتقال یافته‌اند. اما تشخیص زودرس و درمان ممکن است کمک کند تا پیشرفت بیماری کند‌تر شود و کیفیت زندگی بیماران بهبود یابد. برای افرادی که در معرض خطر بالایی برای سرطان سینه قرار دارند، مانند افرادی با تاریخچه خانوادگی یا جایگاه ژنتیکی خاص، ممکن است نیاز به نظارت و ارزیابی منظم پزشک مراجعه‌کننده داشته باشند.

راههای درمان بیماری سرطان سینه متاستاتیک

سرطان سینه متاستاتیک یک بیماری پیچیده است که نیاز به تیم درمانی چندگانه و مختصر دارد. درمان بیماری سرطان سینه متاستاتیک اغلب شامل یک ترکیبی از روش‌های مختلف است که هدف از آن‌ها کاهش سایز تومور، کنترل گسترش سرطان به سایر اندام‌ها، کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران است. در زیر، راه‌های کامل و جامع درمان بیماری سرطان سینه متاستاتیک آورده شده‌اند:

جراحی:

• برداشت تومور (تومورکتومی): در صورتی که تومور قابل برداشت باشد و به تعداد کمی از اندام‌ها منتقل نشده باشد، جراحی برای برداشت تومور ممکن است انجام شود.

درمان‌های دارویی:

• شیمی درمانی: داروهای شیمی درمانی معمولاً برای کاهش سایز تومور و کنترل گسترش سرطان به سایر اندام‌ها استفاده می‌شوند.
• هورمون درمانی: اگر سرطان سینه بیمار هورمون‌حساس باشد، درمان‌هایی مانند تاموکسیفن یا لتروزول برای مهار اثرات هورمون‌ها بر سلول‌های سرطانی استفاده می‌شوند.
• داروهای هدفمند: داروهایی که به طور مستقیم به سلول‌های سرطانی متصل شده و اثرات آن‌ها را مهار می‌کنند، برای کنترل رشد و گسترش سرطان به کار می‌روند.

لیست داروها

درمان این بیماری معمولاً شامل استفاده از یک ترکیب مختلف از داروهای شیمی درمانی، هورمون درمانی، داروهای هدفمند و در برخی موارد رادیوتراپی است. لیست زیر داروهایی را که معمولاً برای بیماری سرطان سینه متاستاتیک تجویز می‌شوند، آورده است:

شیمی درمانی:

• پاکلیتاکسل (Paclitaxel)
• دوسی‌تاکسل (Docetaxel)
• کابازی‌تاکسل (Cabazitaxel)
• نابولیزوماب (Nab-paclitaxel)
• گمسیتابین (Capecitabine)
• دوكسوروبیسین (Doxorubicin)
• آدریامایسین (Adriamycin)
• کاربوپلاتین (Carboplatin)
• سیس‌پلاتین (Cisplatin)
• ایفوسفامید (Ifosfamide)

هورمون درمانی:

• تاموکسیفن (Tamoxifen)
• آناستروزول (Anastrozole)
• لتروزول (Letrozole)
• اکزمستان (Exemestane)
• فولووستران (Fulvestrant)

داروهای هدفمند:

• تراستوزوماب (Trastuzumab)
• پرتوزوماب (Pertuzumab)
• تراستوزوماب-إمتانسین (Trastuzumab emtansine)
• لابراسرتیب (Lapatinib)
• ایبرانسران (Ibrance)
• پالبوسیکلیب (Palbociclib)
• آفینیتور (Everolimus)
• تیپی‌تی‌نیب (Tucatinib)

رادیوتراپی:

• رادیوتراپی محلی: برای کاهش اندازه تومورها در اندام‌های خاص یا کنترل درد و علائم در برخی از اندام‌ها، از رادیوتراپی محلی استفاده می‌شود.

پشتیبانی و مراقبت‌های متمرکز:

• مراقبت پالیاتیو: برای بهبود کیفیت زندگی و کاهش علائم مرتبط با بیماری، مراقبت‌های پالیاتیو مثل درمان درد و مدیریت علائم جانبی ارائه می‌شود.
• پشتیبانی روحی و روانی: بیماران نیاز به حمایت روحی و روانی دارند. مشاوره روحی و گروه‌های پشتیبانی می‌توانند به آن‌ها کمک کنند.

همونطور که مشاهده می‌کنید، درمان سرطان سینه متاستاتیک نیاز به یک روش ترکیبی دارد که شامل جراحی، درمان‌های دارویی، رادیوتراپی و درمان‌های هدفمند است. در ضمن، پشتیبانی معنوی و روانی نیز بسیار مهم است تا بیماران در مواجهه با این بیماری دشوار حمایت شوند و کیفیت زندگی آن‌ها بهبود یابد. همچنین، مشاوره و هماهنگی با تیم درمانی متخصص از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

راهکارهای پیشگیری از بیماری سرطان سینه متاستاتیک

پیشگیری این بیماری می‌تواند از طریق اتخاذ چندین راهکار و تغییر در سبک زندگی انجام شود. در زیر، راهکارهای مهم برای پیشگیری از بیماری سرطان سینه متاستاتیک آورده شده‌اند:

آگاهی و آزمایش‌های ارتباطی:

• شرکت در برنامه‌های آگاهی و آموزشی در مورد سرطان سینه و روش‌های پیشگیری از آن.
• انجام آزمایش‌های سرطان سینه به صورت منظم، به ویژه اگر تاریخچه خانوادگی در این زمینه وجود دارد.

سبک زندگی سالم:

• تغذیه سالم: مصرف مواد غذایی سالم با غنی‌شدن رژیم غذایی در میوه‌ها، سبزیجات، میان وعده‌های پرپروتئین و کاهش مصرف مواد شیرین و چربی.
• ورزش منظم: انجام فعالیت‌های ورزشی منظم و حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته.
• کنترل وزن: حفظ وزن مناسب و جلوگیری از اضافه وزن و چاقی.

محافظت در مقابل عوامل خارجی:

• محافظت از تشعشعات مضر: اجتناب از مواد شیمیایی آلوده، از جمله سیگار.
• کنترل استرس: مدیریت استرس و اضطراب مانند مدیتیشن و یوگا.

مراقبت‌های پزشکی:

• بررسی‌های منظم: ارائه به پزشک برای بررسی‌های پزشکی منظم، از جمله آزمایش‌های سرطان سینه در صورت نیاز.
• مصرف داروهای پیشگیری: در صورت توصیه پزشک، مصرف داروهای پیشگیری ممکن است برای افرادی که در معرض خطر بالایی برای ابتلا به سرطان سینه هستند، مورد نظر قرار گیرد.

به یاد داشته باشید که پیشگیری و تشخیص زودرس می‌تواند در افزایش شانس درمان موفقیت‌آمیز بیماری سرطان سینه و کاهش تاثیرات آن بر روی زندگی روزمره شما کمک کند. همچنین، مشاوره و همکاری با پزشک خود در مورد روش‌های پیشگیری بهینه و متناسب با شرایط شما مفید خواهد بود.

نتیجه

سرطان سینه متاستاتیک یک بیماری پیچیده و جدی است که وقتی که سلول‌های سرطانی از سینه به سایر اندام‌ها منتقل می‌شوند، متاستاز می‌شود.

درمان این بیماری نیازمند یک رویکرد ترکیبی از جراحی، شیمی درمانی، هورمون درمانی، داروهای هدفمند و رادیوتراپی است. پیشگیری موثر از این بیماری شامل آگاهی بیشتر از علائم و عوامل خطر، سبک زندگی سالم شامل تغذیه مناسب، ورزش منظم و کنترل استرس، مراقبت‌های پزشکی و آزمایش‌های منظم برای تشخیص زودرس است. همچنین، درمان زماندهی و موافق با پیشرفت‌های پزشکی، همکاری با تیم درمانی متخصص و حمایت روحی و روانی از بیماران از اهمیت بسیاری برخوردار است.

ارتقاء آگاهی، پیشگیری و تشخیص زودرس می‌تواند به کاهش مخاطرات و افزایش امکانات درمانی برای بیماران سرطان سینه متاستاتیک کمک کند.

“با دکتر بامن، به دنیای بهبودی و سلامتی خوش آمدید! همین حالا برای دریافت مشاوره از متخصصان پزشکی ما نوبت دهی انلاین کنید و با همراهی ما، بهترین مراقبت‌های پزشکی را تجربه کنید.”

سوالات متداول

1. آیا سرطان سینه متاستاتیک درمان‌پذیر است؟

بله، اما درمان بستگی به مرحله بیماری، نوع تومور و وضعیت سلامت کلی بیمار دارد.

2. آیا همیشه نیاز به جراحی در درمان سرطان سینه متاستاتیک وجود دارد؟

نه، همیشه نیاز به جراحی وجود ندارد. در بسیاری از موارد، درمان شیمی درمانی، هورمون درمانی، داروهای هدفمند و رادیوتراپی ممکن است بدون جراحی مؤثر باشند.

3. آیا درمان سرطان سینه متاستاتیک عوارض جانبی دارد؟

بله، درمان‌های مختلف ممکن است عوارض جانبی داشته باشند. این عوارض شامل افت وزن، خستگی، تهوع، افزایش خونریزی و ضعف عمومی می‌شوند.

4. آیا سبک زندگی و تغذیه مناسب می‌تواند در درمان این بیماری کمک کند؟

بله، سبک زندگی سالم شامل تغذیه مناسب و ورزش منظم می‌تواند در بهبود پاسخ به درمان و کاهش خطرات مرتبط با بیماری مؤثر باشد.

5. آیا سرطان سینه متاستاتیک به افراد جوان نیز ممکن است ابتلا کند؟

بله، سرطان سینه متاستاتیک ممکن است در افراد جوان نیز رخ دهد، اما این بیشتر در افراد با سن بالا رخ می‌دهد.

منابع

Metastatic Breast Cancer: The Treatment Challenge

Metastatic Breast Cancer

Deep Learning for Identifying Metastatic Breast Cancer

سرطان سینه التهابی : تشخیص، درمان، و راه های پیشگیری: سرطان سینه التهابی یک نوع از سرطان پستان است که با فرایند التهابی در ارتباط است. در این بیماری، بافت‌های پستان به طور معمول با بافت‌های التهابی عفونت یافته و تغییرات را ایجاد می‌کنند. این تغییرات ممکن است در اندازه و شکل پستان مشاهده شود و همچنین ممکن است با درد، قرمزی، و گرمی در ناحیه سینه همراه باشد.

سرطان سینه التهابی معمولاً با واکنش بدن به التهاب یا عفونت شروع می‌شود و در نتیجه این واکنش‌ها، تشکیل توده‌های خرمایی یا توده‌های نرم ممکن است رخ دهد. این بیماری می‌تواند در هر سنی اتفاق بیفتد، اما معمولاً در زنان جوان‌تر مشاهده می‌شود.

درمان سرطان سینه التهابی معمولاً شامل جراحی برای برداشتن توده‌ها، درمان‌های شیمی درمانی، و در برخی موارد، درمان‌های تکنولوژیکی مانند رادیوتراپی و هرسپتین درمانی استفاده می‌شود. تشخیص زودرس و درمان موثر از اهمیت بسیاری در مدیریت این نوع سرطان برخوردار است.

تاریخچه بیماری سرطان سینه التهابی

سرطان سینه التهابی، یکی از انواع نادر و خاص سرطان‌های پستان است که با واکنش‌های التهابی در بافت‌های پستان آغاز می‌شود. این نوع سرطان، نسبت به سایر انواع سرطان‌های پستان، نسبتاً کمتر متداول است و درصد کمی از تمام موارد سرطان سینه را تشکیل می‌دهد.

تاریخچه این بیماری به سال‌های گذشته بازمی‌گردد. این بیماری برای اولین بار در دهه ۱۹۸۰ شناسایی شد و اطلاعات اولیه درباره آن در اوایل دهه ۱۹۹۰ به دست آمد. با پیشرفت‌های درمانی و تشخیصی در حوزه پزشکی، نگرانی‌ها و تحقیقات در مورد این بیماری افزایش یافته‌اند.

در طول دهه‌ها، پژوهش‌های متعددی در زمینه علل و عوامل موثر در بروز سرطان سینه التهابی انجام شده‌اند. علل مختلفی از جمله ژنتیک، فعالیت‌های هورمونی، و واکنش‌های التهابی بدن به عوامل مختلف از جمله عفونت‌ها یا آسیب‌های فیزیکی به عنوان عوامل ممکن بروز این نوع سرطان مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

تاکنون، تحقیقات پیشرفته در زمینه درمان و مدیریت سرطان سینه التهابی نیز صورت گرفته‌اند. اطلاعات به دست آمده از این تحقیقات به پزشکان و محققان کمک کرده‌اند تا راه‌های بهتری برای تشخیص زودرس و درمان موثر این نوع سرطان را ارائه دهند.

 

علائم بیماری سرطان سینه التهابی

علائم این بیماری ممکن است نسبت به سایر انواع سرطان‌های پستان متفاوت باشد. در اینجا به برخی از علائم معمول اشاره خواهیم کرد:

1. تغییرات در اندازه و شکل پستان: تغییرات ناگهانی در اندازه یا شکل پستان، به ویژه اگر فقط در یکی از پستان‌ها رخ دهد، می‌تواند نشانه سرطان سینه التهابی باشد.
2. درد و گرمی: حس درد یا گرمی در منطقه پستان، که ممکن است با فشار یا لمس افزایش یابد.
3. قرمزی و تورم: قرمزی و تورم پوست سینه ، ممکن است نشانه التهاب باشد.
4. ورم و توده‌ها: حس ورم یا توده‌های غیرمعمول در پستان.
5. تغییرات در پوست پستان: تغییر رنگ، زبری پوست پستان که به نظر طبیعی نباشد.
6. واکنش به لمس یا فشار: حساسیت پستان به لمس یا فشار از لحاظ درد یا تغییرات در ساختار.
7. ویژگی‌های مایعات: ترشحات خارجی از پستان که ممکن است شامل خون یا مایعات غیر عادی باشد.

لطفاً به یاد داشته باشید که این علائم ممکن است نشانه سایر مشکلات پزشکی نیز باشند. در صورت تجربه هرکدام از این علائم، مهم است که به متخصص زنان و زایمان مراجعه کرده و ارزیابی و تشخیص حرفه‌ای دریافت کنید.

 

راه های تشخیص

تشخیص سرطان سینه التهابی معمولاً به وسیله فرآیندهای دقیق پزشکی انجام می‌شود. در اینجا چند روش تشخیص این بیماری آورده شده است:

1. ماموگرافی: این یکی از متداول‌ترین روش‌های تشخیصی سرطان سینه است. در ماموگرافی، از اشعه ایکس برای گرفتن تصاویر از بافت پستان استفاده می‌شود. این تصاویر به پزشک امکان می‌دهند تا تغییراتی نظیر توده‌ها یا تغییرات در ساختار پستان را مشاهده کنند.
2. آلتراسونوگرافی (سونوگرافی): این تست از امواج صوتی برای تولید تصاویر از بافت پستان استفاده می‌کند. سونوگرافی می‌تواند کمک کند تا توده‌هایی که در ماموگرافی دیده نمی‌شوند را مشاهده کند.
3. بیوپسی: این روش نمونه‌برداری مستقیم از بافت پستان است. برخی از نمونه‌های بیوپسی شامل نمونه‌برداری با سوزن نازک (نیدل بیوپسی) یا جراحی کوچک برای برداشتن یک نمونه از توده‌ها یا بافت‌های پستان می‌شوند. این نمونه‌ها سپس تحت میکروسکوپ مورد بررسی قرار می‌گیرند تا نوع سرطان و میزان انتشار آن تشخیص داده شود.
4. ماموپلاستی (MRI): این یک روش تصویربرداری با استفاده از میدان مغناطیسی است که تصاویر دقیق‌تری از بافت پستان ارائه می‌دهد. معمولاً برای تخمین اندازه و میزان گسترش سرطان سینه استفاده می‌شود.
5. آزمایش خون: برخی از آزمایش‌های خون مانند آزمایش CA 15-3 و CA 27-29 می‌توانند در پیگیری و ارزیابی درمان سرطان سینه کمک کنند.
6. آزمایش‌های مولکولی و ژنتیکی: این آزمایش‌ها برای تعیین وجود ژن‌های خاصی که ممکن است باعث بروز سرطان شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.
7. پوزیترون امیسیون توموگرافی (PET-CT): این روش در تکمیل، پوزیترون امیسیون توموگرافی (PET-CT) یک روش تصویربرداری مولکولی است که از اشعه‌های گاما و رادیوایی برای تصویربرداری استفاده می‌کند. این روش به پزشکان اجازه می‌دهد تا نقاطی از بدن که نشان‌دهنده فعالیت سلول‌های سرطانی است را شناسایی کنند. این روش می‌تواند به تشخیص انتشار سرطان و نقاط دور از محل اصلی آن کمک کند.
8. آزمون‌های ژنتیکی و مولکولی: آزمون‌های مختلفی برای بررسی ژنتیک و مولکولی سلول‌های سرطانی مانند آزمایش‌های تخلخل ژنی، آرایشی ژنی و همچنین تست‌های بررسی اکسیداتیو (برای ارزیابی خطرات سرطان) وجود دارد. این آزمون‌ها می‌توانند نقش مهمی در تشخیص نوع و ویژگی‌های سرطان سینه در هر فرد بازی کنند.
9. آزمون‌های مایعات بدن (Biomarker Tests): برخی از آزمون‌های خون و مایعات بدن می‌توانند برای شناسایی مارکرهای خاص سرطان سینه مورد استفاده قرار بگیرند. این مارکرها نشانگرهایی هستند که در مایعات بدن یافت می‌شوند و می‌توانند به پزشکان کمک کنند تا نوع سرطان و ویژگی‌های آن را بیشتر بفهمند.
10. ماموگرافی سه بعدی (3D Mammography): این روش ماموگرافی به وسیله تصاویر سه بعدی از پستان، که به صورت لایه‌های مختلف تهیه می‌شوند، به پزشکان اجازه می‌دهد تا جزئیات دقیق‌تری از ساختار پستان و توده‌ها را مشاهده کنند.

مهم است که برای تشخیص دقیق و توصیف درستی از سرطان سینه التهابی، هر فرد با علائم مشکوک باید به پزشک متخصص مراجعه کند. پزشک با بررسی کامل تاریخچه پزشکی، انجام آزمون‌های مورد نیاز و بررسی افزونه‌های تشخیصی، می‌تواند یک تشخیص دقیق و برنامه درمانی مناسب تهیه کند.

 

دلایل مبتلا شدن به بیماری سرطان سینه التهابی

سرطان سینه التهابی به علت تغییرات در ساختار ژنتیکی سلول‌های پستان و نقص‌هایی در مکانیسم‌های کنترلی رشد سلولی اتفاق می‌افتد. مشخص نیست که چرا برخی افراد به این نوع سرطان مبتلا می‌شوند، اما برخی از عوامل ممکن شامل موارد زیر هستند:

1. ژنتیک و ارث: وجود تاریخچه خانوادگی از سرطان سینه می‌تواند خطر افزایش یابد. مخصوصاً اگر در خانواده مواردی از سرطان سینه یا سایر انواع سرطان وجود داشته باشد. در برخی از موارد، اشتباهات ژنتیکی مانند BRCA1 و BRCA2 می‌توانند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهند.
2. جنسیت: خانم‌ها در مقایسه با آقایان دارای خطر بالاتری برای ابتلا به سرطان سینه هستند. این بیشتر به دلیل وجود بافت پستان در خانم‌ها و تغییرات هورمونی در طول دوران قاعدگی، بارداری، و سن مربوط می‌شود.
3. سن: با افزایش سن، خطر ابتلا به سرطان سینه افزایش می‌یابد. اغلب سرطان‌های سینه در افراد بالای 50 سالگی تشخیص داده می‌شوند.
4. هورمون‌ها: تغییرات در سطوح هورمون‌ها می‌توانند رشد سلول‌های سینه را تحت تأثیر قرار دهند. برای مثال، زنانی که در دوران قاعدگی خود قرار دارند یا در دورانی که درمان هورمونی می‌گیرند، ممکن است با خطر ابتلا به سرطان سینه مواجه شوند.
5. تغذیه ناسالم و کم‌فعالیت جسمانی: رژیم غذایی ناسالم که شامل مصرف بالای چربی، کمبود فیبر و عدم فعالیت ورزشی است، می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.
6. مصرف الکل و سیگار: مصرف زیاد الکل و مصرف سیگار نیز از عوامل ممکن برای افزایش خطر سرطان سینه محسوب می‌شوند.

برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه، زندگی سالمی را رعایت کنید، مصرف الکل و سیگار را کاهش دهید، و از افزایش فعالیت ورزشی و رژیم غذایی سالم بهره‌مند شوید. همچنین، برنامه‌های آزمایش‌های اسکرینینگ سرطان سینه را در صورت توصیه پزشکان پیگیری کنید.

 

انواع بیماری سرطان سینه التهابی

بیماری سرطان سینه التهابی یکی از انواع نادر سرطان سینه است که به طور خاص نشانگرهایی مانند تورم، تورم، احساس حرارت و قرمزی در منطقه سینه نشان می‌دهد. این نوع سرطان در مقایسه با سرطان سینه دیگر، سریع‌تر گسترش می‌یابد و تشخیص و درمان آن نیازمند رسیدگی فوری است.

این بیماری به دو زیرنوع تقسیم می‌شود:

1. التهاب پوستی سرطانی (Inflammatory Breast Cancer – IBC): در این نوع، سرطان به سرعت پوست پستان را متاثر می‌کند و باعث قرمزی، تورم، دم‌کردن و درد می‌شود. پوست ممکن است متورم و زبانه‌دار به نظر برسد. این نوع سرطان معمولاً منفی برای استروژن، پروژسترون و HER2 است.
2. التهاب دفتر تهاجمی (Inflammatory Invasive Cancer): این نوع درصدی از پوست پستان را متاثر می‌کند و از مرزهای مشخص سرطان فراتر می‌رود. این نوع سرطان همچنین ممکن است منفی برای استروژن، پروژسترون و HER2 باشد.

به دلیل سرعت گسترش این نوع سرطان، درمان به صورت یک ترکیب متعددی از روش‌ها انجام می‌شود، از جمله جراحی، شیمی درمانی، پرتو درمانی و درمان‌های مستهدف به ژن‌ها. همچنین، بیماران ممکن است در ادامه درمان نیاز به درمان‌های مکمل داشته باشند تا کمک کنندگی و ارتقاء سلامتی آنها را تضمین کنند.

راه های درمان بیماری سرطان سینه التهابی

درمان بیماری سرطان سینه التهابی به صورت جدی و شخصی‌سازی شده باید انجام شود و باید توسط یک تیم متخصص پزشکی که در حوزه سرطان سینه مهارت دارند، هدایت گردد. درمان ممکن است شامل یک یا ترکیبی از روش‌های زیر باشد:

1. جراحی: در مراحل اولیه بیماری، برای تخلیه توده سرطانی از پستان ممکن است جراحی انجام شود. در موارد پیشرفته‌تر، برای از بین بردن پستان (مستعد برای مستخرجات) و گاهی اوقات تعدیل غده‌های لنفاوی نیز جراحی انجام می‌شود.
2. آنتی‌هورمون‌ها: اگر سرطان سینه بر اساس هورمون‌های استروژن و پروژسترون رشد کند (سرطان هورمون‌دار مثبت)، داروهایی که این هورمون‌ها را مهار می‌کنند (مثل تاموکسیفن) ممکن است تجویز شود.
3. درمان هدفمند به ژن‌ها (Targeted Therapy): در برخی موارد، داروهایی مانند تراستوزوماب (Herceptin) به ژن HER2 متصل شده به سلول‌های سرطانی می‌شوند تا رشد آن‌ها مهار شود.
4. پرتو درمانی (Radiation Therapy): درمان با استفاده از پرتوهای با انرژی بالا بر روی منطقه سرطانی برای کاهش اندازه توده سرطانی و کاهش خطر بازگشت سرطان انجام می‌شود.
5. کیمیا درمانی (Chemotherapy): داروهای شیمی درمانی برای کشتن سلول‌های سرطانی و یا کاهش اندازه توده سرطانی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
6. درمان هربونی بیولوژیک (Immunotherapy): این نوع درمان از سیستم ایمنی بدن برای هدایت و مهار سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند.
7. تراپی موجودی (Hyperthermia): در این روش، به مناطق مختلف از بدن با دمای بالایی گرما داده می‌شود. گرما ممکن است به کاهش حجم توده سرطانی کمک کند و همچنین برای افزایش حساسیت سلول‌های سرطانی به درمان‌های دیگر مفید باشد.
8. کرایوتراپی (Cryotherapy): در این روش، سرطان با استفاده از دمای بسیار پایینی (معمولاً مایع نیتروژن مایع) منجمد شده و از بین می‌برد.
9. لیپوزوناتی (Liposonography): این روش از امواج صوتی برای انجام جراحی سرطانی بدون نیاز به برش یا جراحی باز استفاده می‌کند.
10. پارازیت‌تراپی (Parasite Therapy): در این روش، موادی که از پارازیت‌ها گرفته شده‌اند به بیمار تزریق می‌شوند. این روش بر روی ایده‌ای مبتنی است که پارازیت‌ها ممکن است سیستم ایمنی بدن را فریب دهند و کمک کنند تا بدن به سلول‌های سرطانی پاسخ بدهد.
11. هیپربریک تراپی (Hyperbaric Oxygen Therapy): در این روش، بیمار در محیطی با فشار بالا اکسیژن تنفس می‌کند. این ممکن است به خون رسانی به نقاط دور از توده سرطانی کمک کند.

همچنین، پس از درمان فعال، بیماران به مراقبت‌های پس از درمان نیز نیاز دارند که ممکن است شامل پیگیری‌های منظم پزشکی، فیزیوتراپی، و مشاوره روانی برای مدیریت استرس و اضطراب باشد. تمامی این گزینه‌ها و راهکارها بسته به وضعیت بیماری و مشخصات فردی بیمار، توسط پزشک متخصص تعیین و تجویز می‌شوند.

 

لیست داروهای بیماری سرطان سینه

برای درمان بیماری سرطان سینه التهابی، پزشکان معمولاً از ترکیب متنوعی از داروها استفاده می‌کنند که شامل موارد زیر می‌شود:

1. شیمی درمانی (Chemotherapy): داروهای شیمی درمانی مانند دوکسوروبیسین، پاکلیتاکسل، فلوئورواسیل و کاپسیتابین ممکن است در ترکیبات مختلف برای کاهش اندازه توده سرطانی و جلوگیری از گسترش بیشتر سرطان مورد استفاده قرار بگیرند.
2. داروهای آنتی‌هورمونی (Hormone Therapy): اگر سرطان سینه به وابستگی به هورمون‌های استروژن و پروژسترون رشد کند (سرطان هورمون‌دار مثبت)، داروهایی مانند تاموکسیفن و لتروزول ممکن است تجویز شوند تا هورمون‌ها را مهار کرده و رشد سلول‌های سرطانی را کاهش دهند.
3. داروهای مستهدف به ژن‌ها (Targeted Therapies): داروهایی مانند تراستوزوماب (Herceptin) و پرتوزوماب (Perjeta) به ژن HER2 متصل شده تا رشد سلول‌های سرطانی مهار شود.
4. مهارکننده‌های انگیزه‌ای ایمنی (Immunotherapy Agents): داروهایی مانند پمبرولیزوماب (Keytruda) و اتزولیزوماب (Tecentriq) که بر اساس ایمنی بدن عمل کرده و به سلول‌های سرطانی حمله کرده و آن‌ها را نابود می‌کنند.
5. پرتو درمانی (Radiation Therapy): پرتوهای با انرژی بالا بر روی منطقه سرطانی انجام می‌شود تا سلول‌های سرطانی نابود شوند و از گسترش بیشتر جلوگیری شود.
6. درمان‌های آزمایشی (Clinical Trials): برخی از بیماران ممکن است در آزمایش‌های بالینی شرکت کنند که داروهای جدید یا روش‌های درمانی نوآورانه را بررسی می‌کنند.

مهم است که بیمار با متخصص سرطان شناسی در مورد گزینه‌های درمانی مناسب برای وضعیت خود مشاوره کند. هر بیماری ممکن است نیازهای مختلفی داشته باشد و درمان باید به صورت شخصی‌سازی شده برای هر بیمار انجام شود.

راه های پیشگیری

پیشگیری از بیماری سرطان سینه التهابی در برخی موارد قابل انجام است و ممکن است با تغییر در سبک زندگی و انجام برخی اقدامات، خطر ابتلا به این بیماری کاهش یابد. چند راهکار برای پیشگیری از این بیماری:

• آگاهی و آزمایشات پزشکی: آگاهی از علائم و نشانه‌های ممکن بیماری سرطان سینه و انجام آزمایشات پزشکی منظم مثل ماموگرافی و اولتراسونوگرافی می‌تواند به شناسایی زودتر هرگونه تغییر در سینه کمک کند.
• سبک زندگی سالم: تغذیه متنوع و متوازن با مصرف میزان کافی میوه‌ها و سبزیجات، مقدار متعادل ورزش، کاهش مصرف الکل و محدودیت مصرف گوشت قرمز می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه کمک کند.
• به حداقل رساندن استفاده از هورمونهای زنانه: در صورتی که باید از هورمونهای زنانه مثل هورمون درمانی (هورمون درمانی پس از یائسگی) استفاده کنید، مشورت با پزشک خود و استفاده دقیق از این هورمونها مهم است.
• شیردهی طبیعی: در صورت امکان، شیردهی طبیعی کودکان نیز ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه کمک کند.
• جلوگیری از مواجهه با عوامل خطرزایی: اجتناب از مواجهه با مواد شیمیایی و مواد زیان‌آور مثل ترکیبات آزبست، اشعه‌های X و محیط‌هایی که باعث اختلال در سیستم هورمونی می‌شوند، می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهد.

مشاوره با پزشک شما در مورد هر گونه تغییرات در سبک زندگی و نگهداری سلامتی شما بسیار مهم است. هر فردی نیازهای خاص خود را دارد و برنامه پیشگیری باید به شرایط و نیازهای فردی هر کسی تنظیم شود.

 

نتیجه

در این مقاله، ما به بررسی جامع و اطلاعاتی در مورد بیماری سرطان سینه التهابی پرداختیم. ما از تعریف علمی و تاریخچه این بیماری شروع کردیم، سپس به تشریح علائم، راه‌های تشخیص، انواع بیماری، روش‌های درمان و پیشگیری پرداختیم.

سرطان سینه التهابی یک نوع نادر از سرطان سینه است که با تغییرات در پوست سینه مشخص می‌شود. علایم شامل تورم، قرمزی، دم‌کردن و درد می‌شوند. این بیماری به دو نوع، یعنی التهاب پوستی سرطانی و التهاب دفتر تهاجمی تقسیم می‌شود.

برای تشخیص، آگاهی از علائم، آزمایشات پزشکی همچون ماموگرافی و اولتراسونوگرافی اهمیت دارد. درمان این نوع سرطان معمولاً شامل شیمی درمانی، داروهای آنتی‌هورمونی، درمان‌های مستهدف به ژن‌ها و پرتو درمانی است. همچنین، پیشگیری از این بیماری نیز با تغییر در سبک زندگی، مثل تغذیه سالم، ورزش منظم و اجتناب از عوامل خطرزایی ممکن است انجام شود.

مهمترین نکته درمورد بیماری سرطان سینه التهابی، آگاهی است. آگاهی از علائم، ارزیابی‌های منظم و مشاوره با پزشک می‌تواند به شناسایی زودتر و درمان این بیماری کمک کند. همچنین، انجام تغییراتی در سبک زندگی و رعایت نکات پیشگیری می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک نماید.

پرسش‌های متداول:

1. آیا سرطان سینه التهابی به مردان نیز ممکن است ابتلا کند؟

بله، سرطان سینه التهابی هر دو جنس را می‌تواند تحت تأثیر قرار دهد، اگرچه در زنان این بیماری رایج‌تر است.

2. آیا ماموگرافی یک روش تشخیصی ایمن است؟

ماموگرافی یکی از روش‌های تشخیصی معمول سرطان سینه است و اگر به درستی انجام شود، معمولاً ایمن است و به تشخیص زودرس کمک می‌کند.

3. آیا ورزش منظم می‌تواند در پیشگیری از سرطان سینه التهابی مؤثر باشد؟

بله، ورزش منظم و حفظ وزن سالم می‌تواند در کاهش خطر بروز سرطان سینه التهابی مؤثر باشد.

4. آیا سرطان سینه التهابی به عوامل وراثتی بستگی دارد؟

بله، عوامل وراثتی در بروز این نوع سرطان نقش دارند و در برخی موارد افرادی که تاریخچه خانوادگی این بیماری را دارند، در خطر بیشتری قرار دارند.

5. آیا از واکسن‌های پیشگیری در مقابل سرطان سینه التهابی در دسترس است؟

هم‌اکنون واکسن‌های پیشگیری مخصوص سرطان سینه التهابی در دسترس نیستند، اما تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد.

منابع

https://www.cancer.org/cancer/types/breast-cancer/about/types-of-breast-cancer/inflammatory-breast-cancer.html

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/inflammatory-breast-cancer/symptoms-causes/syc-20355413#:~:text=It’s%20not%20clear%20what%20causes,breast%20milk%20to%20the%20nipple.

https://www.breastcancer.org/types/inflammatory

https://www.cancer.gov/types/breast/ibc-fact-sheet

سرطان سر و گردن یک بیماری خطرناک و نادر است که در دهان، گلو، بینی، لارنکس (حنجره)، ترشحات بینی و گوش ایجاد می‌شود.

این بیماری اغلب از سلول‌های پوستی (سلول‌های اپیتلیال) شروع می‌شود که در این نواحی قرار دارند. با تکثیر نامنظم و ناپیوسته‌ی این سلول‌ها، توده‌های سرطانی در این ناحیه شکل می‌گیرند.

این بیماری ممکن است به نواحی مجاور گسترش یابد و در مراحل پیشرفته، ممکن است به اندازه کافی بزرگ شود تا به اندام‌های دیگر بدن منتقل شود (متاستاز). عوامل مختلفی از جمله مصرف تنباکو، مصرف الکل، عفونت‌های ویروسی، و عوامل ژنتیک می‌توانند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند. درمان سرطان سر و گردن شامل جراحی، رادیوتراپی، کیمیاگرافی، و درمان‌های دارویی متناسب با نوع و مرحله بیماری است.

تاریخچه و زمان کشف این بیماری

سرطان سر و گردن یکی از بیماری‌هایی است که از دیرباز به انسانها آسیب می‌زند. تاریخچه کشف این بیماری به دهه‌ها یا حتی قرون قبل باز می‌گردد، اما دقیقاً زمان کشف اولین مورد سرطان سر و گردن در تاریخ پزشکی نامعلوم است. تا سالهای اولیه پزشکی، اطلاعات کمی در مورد نوعی بیماری مرتبط با این ناحیه از بدن وجود داشته است.

در قرون وسطی و دوران نهضت علمی و پزشکی در اروپا، دانشمندان و پزشکان به شناخت بهتر از بیماری‌ها پرداختند. اولین توضیحات و دستاوردهای علمی درباره سرطان سر و گردن در این دوره ثبت شد. با گذراندن زمان و پیشرفت علم پزشکی، روش‌های تشخیص و درمان این بیماری نیز بهبود یافته‌اند و امروزه امکانات و تکنیک‌های پیشرفته‌تری برای مبارزه با این بیماری وجود دارد.

مهم‌ترین گام در تاریخچه این بیماری، پیدایش روش‌های تشخیصی مانند بیوپسی و تصویربرداری پزشکی (مانند اسکن‌های CT و MRI) و توسعه ترکیب درمانی شامل جراحی، رادیوتراپی، و درمان‌های دارویی است. این پیشرفت‌ها درمان بسیاری از بیماران را ممکن ساخته و شانس‌های بهبود و بهبود کیفیت زندگی را برای آنها فراهم کرده است.

 

آمار جهانی

بر اساس آخرین تخمین های GLOBOCAN (2020)، HNSCC هفتمین سرطان شایع در سطح جهان است که حدود 890000 مورد جدید (تقریباً 4.5٪ از کل تشخیص های سرطان در سراسر جهان) و 450000 مرگ و میر در سال (تقریبا 4.6٪ از مرگ و میرهای جهانی سرطان در جهان را شامل می شود).

علائم کامل سرطان سر و گردن

این بیماری می‌تواند در نقاط مختلف این ناحیه از بدن ایجاد شود و علائم آن متناسب با محل و مرحله بیماری ممکن است متفاوت باشند. اما برخی از علائم و نشانه‌های مشترک سرطان سر و گردن شامل موارد زیر می‌شوند:

تغییرات در دهان و لثه:

• زخم‌ها، ترشحات یا خونریزی‌های نامعمول در دهان یا لثه.
• تورم یا گلودرد مزمن که بهبود نمی‌یابد.
• درد یا خونریزی از لثه یا بافت‌های دهان.

مشکلات در گلو:

• درد و سوزش در گلو.
• مشکل در قبض و بلعیدن.
• تغییرات در صدا.

تغییرات در نفس:

• تغییر در بوی نفس.
• مشکلات در نفس کشیدن.

تغییرات در پوست و گردن:

• تورم یا گانگلیون‌های لمفاوی تحت فک یا در دسته و ناحیه گردن.
• تغییرات در پوست ناحیه گردن، مثل زخم یا تغییر رنگ پوست.

مشکلات در گوش:

• درد، تورم یا سوزش در گوش.
• دفونس (کاهش شنوایی).

درد و تورم در ناحیه‌های مختلف سر و گردن:

• درد یا تورم در ناحیه‌های مختلف سر و گردن که به تدریج افزایش می‌یابد.

در هر صورت، اگر شما یا کسی از اطرافیان شما هر یک از این علائم را تجربه می‌کنید، باید سریعاً به پزشک متخصص سرطان شناسی مراجعه کنید. زودترین تشخیص و درمان می‌تواند شانس‌های بهبود را افزایش دهد.

روش های تشخیص

تشخیص این بیماری بر اساس علائم بالینی، ارزیابی پزشکی و استفاده از تست‌ها و روش‌های تصویری انجام می‌شود. در ادامه، روش‌های تشخیصی را مرور می‌کنیم:

آزمایش‌های خون و بیومارکرها:

• آزمایش‌های خون می‌توانند نشانگرهای بیماری باشند. برای مثال، تست‌های بیومارکرها ممکن است نشانگر وجود سرطان در بدن باشند.

بیوپسی:

• در این روش، نمونه‌ای از بافت یا سلول‌های مشکوک به سرطان از ناحیه مورد بررسی دریافت می‌شود. این نمونه سپس تحت آزمایشات مختلفی قرار می‌گیرد تا تشخیص نهایی از وجود یا عدم وجود سرطان صورت گیرد.

تست‌های تصویری:

• اسکن CT (کامپیوتریزه توموگرافی): این اسکن تصویری از بافت‌ها و ساختارهای داخلی بدن ارائه می‌دهد و می‌تواند کمک کند تا اندازه و مکان تومورها مشخص شود.
• MRI (تصویربرداری مغناطیسی): این تست تصویری از بافت‌های نرم بدن ارائه می‌دهد و می‌تواند اطلاعات بیشتری در مورد اندازه و گسترش تومورها فراهم کند.
• پت اسکن (تصویربرداری پوزیترون امیسیون): این تست تشخیصی به دنبال وجود تومورها در بدن می‌گردد و می‌تواند نشان دهد که آیا سرطان به ناحیه‌های دیگر از بدن منتقل شده است یا خیر.

لارنگوسکوپی و اندوسکوپی:

در این روش‌ها، یک لارنگوسکوپ (یا اندوسکوپ) به کمک یک لوله نازک و نوردهی، به داخل ناحیه داخلی حلق و گلو نفوذ می‌کند. این روش‌ها اجازه می‌دهند تا پزشک بافت‌ها و ساختارهای داخلی را مستقیماً مشاهده کند و نمونه‌برداری برای بیوپسی انجام دهد.

تشخیص و درمان سرطان سر و گردن باید توسط متخصص گوش و حلق و بینی انجام شود. او می‌تواند بر اساس علائم و نتایج تست‌ها، به شما راهنمایی درمانی مناسب ارائه دهد.

 

دلایل ایجاد این بیماری چیست؟

تشخیص این بیماری ممکن است به دلیل چندین عامل ایجاد شود. در اینجا برخی از دلایل و عواملی که ممکن است تشخیص را تسهیل یا سخت کنند آورده شده است:

مصرف تنباکو:

• مصرف تنباکو در هر فرمی از قبیل سیگار، پیپ، چیویینگ توباکو و نیکوتین‌های مصرفی می‌تواند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.

مصرف الکل:

• مصرف بیش از حد الکل نیز یکی از عوامل خطر ابتلا به سرطان سر و گردن است.

عوامل محیطی:

• تعرض به عوامل محیطی نظیر آلودگی هوا، مواد شیمیایی و مواد سمی نیز ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشد.

عفونت‌های ویروسی:

• عفونت با ویروس‌های هومان پاپیلوما (HPV) و ویروس اپشتاین-بار (EBV) نیز می‌توانند سبب ابتلا به برخی از انواع سرطان سر و گردن شوند.

ژنتیک و عوامل خانوادگی:

• وجود سابقه خانوادگی سرطان سر و گردن نیز می‌تواند احتمال ابتلا را افزایش دهد.

سن و جنسیت:

• ریسک ابتلا به سرطان سر و گردن با سن افزایش می‌یابد و این بیماری در مردان بیشتر دیده می‌شود.

مکمل‌ها و مواد شیمیایی:

• برخی مواد شیمیایی و برخی مکمل‌های غذایی نیز با افزایش ریسک سرطان سر و گردن مرتبط هستند.

به هر حال، هرچند که این عوامل ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند، اما مهم‌ترین نکته این است که از طریق سیاست‌های بهداشتی مناسب، اجتناب از مصرف مواد مخدر و الکل، مراقبت از بهداشت دهان و دندان و اخذ واکسن‌های مناسب می‌توان از احتمال ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد.

 

انواع سرطان سر و گردن

سرطان سر و گردن نوعی بیماری است که می‌تواند در نقاط مختلف این ناحیه از بدن ایجاد شود. این انواع سرطان می‌توانند به شکل‌ها و مراحل مختلفی باشند. در ادامه، برخی از انواع این بیماری را بررسی می‌کنیم:

سرطان دهان:

• سرطان دهان ممکن است در لبه‌های دهان، زبان، دهانه، لثه و سایر بخش‌های داخل دهان ایجاد شود.

سرطان گلو:

• سرطان گلو در بخش‌های مختلف حنجره یا لارنکس ایجاد می‌شود. این نوع سرطان می‌تواند در حنجره بالایی (سرطان حنجره بالایی) یا در حنجره پایینی (سرطان حنجره پایینی) ایجاد شود.

سرطان بینی و پارانازال:

• سرطان در ناحیه بینی، پارانازال و ناحیه‌های اطراف آن ایجاد می‌شود. این نوع سرطان ممکن است در سینوس‌ها، کونکه، و ناحیه‌های اطراف بینی رخ دهد.

سرطان گوش:

• سرطان گوش می‌تواند در بخش‌های مختلف گوش ایجاد شود، شامل بیرون‌گوش، گوش میانی و گوش داخلی.

سرطان ترشحات بینی و سینوس:

• این نوع سرطان در ترشحات بینی و سینوسها ایجاد می‌شود و ممکن است در ناحیه‌های مختلف نازل، اندامهای پنجه‌ای و دیگر بخش‌های ترشحات بینی رخ دهد.

هر یک از این انواع سرطان ممکن است نیاز به روش‌های درمانی مختلف داشته باشد و بسته به مرحله بیماری و مکان انتشار، درمان‌های مختلفی از جمله جراحی، رادیوتراپی، کیمیاگرافی و درمان‌های دارویی مورد نیاز باشد. تشخیص و درمان سرطان سر و گردن باید تحت نظر پزشک متخصص و تیم درمانی مجرب انجام شود.

 

روش های درمان کامل سرطان سر و گردن

درمان این بیماری بستگی به نوع سرطان، مرحله بیماری، مکان انتشار تومور و وضعیت سلامتی بیمار دارد. در ادامه، روش‌های درمان را بررسی می‌کنیم:

جراحی:

• برداشت تومور (تومورکتومی): در مراحل اولیه سرطان، تومور و بافت‌های اطراف آن برداشته می‌شود.
• جراحی لارنگکتومی: در مواردی که سرطان حنجره پایینی و حنجره بالایی را درگیر کرده باشد، جراحی لارنگکتومی (برداشت حنجره) انجام می‌شود.

روش‌های جراحی

• جراحی استئومیلیتیس
• جراحی لارنگوفارنژیال

رادیوتراپی:

• استفاده از پرتوهای با انرژی بالا برای نابودی سلول‌های سرطانی. رادیوتراپی ممکن است به تنهایی یا به همراه جراحی (پس از جراحی به منظور تمیز کردن باقیمانده سلول‌های سرطانی) انجام شود.

کیمیاگرافی (درمان با داروها):

• استفاده از داروهای شیمی درمانی به منظور نابودی یا کاهش حجم تومور و کنترل گسترش سرطان.

ترکیبی از رادیوتراپی و کیمیاگرافی:

• در برخی موارد، از ترکیب رادیوتراپی و کیمیاگرافی به عنوان درمان اصلی یا درمان پس از جراحی استفاده می‌شود.

درمان‌های هدفمند (مثل درمان‌های ضد-اچ‌پی‌وی):

• برخی از درمان‌ها به طور خاص برای نوع‌های خاص سرطان سر و گردن طراحی شده‌اند.

متراکم کردن تومور (تراپی متراکم کننده):

• استفاده از تراپی متراکم کننده برای کاهش اندازه تومور و افزایش احتمال موفقیت در جراحی یا رادیوتراپی بعدی.

پیگیری و درمان :

• پس از درمان اصلی، برنامه‌های پیگیری و درمان توسط پزشک تدوین می‌شود تا اطمینان حاصل شود که سرطان بهبود یافته و بازنگری ندارد.

همچنین، درمان سرطان سر و گردن ممکن است شامل درمان نظارتی بر عوارض جانبی (مثل مشکلات خوردن و صحبت کردن) و درمان نظریه‌ای (به عنوان مثال، مشاوره روانی) نیز باشد. همه‌ی این روش‌ها و تصمیمات درمانی به دقت توسط تیم درمانی تعیین می‌شود تا بهترین نتیجه ممکن برای بیمار حاصل شود.

داروهای درمان سرطان سر و گردن

1. سیسپلاتین (Cisplatin):

سیسپلاتین یک داروی کیمیاگرافی است که برای درمان مختلف انواع سرطان‌ها، از جمله سرطان سر و گردن، استفاده می‌شود. این دارو به عنوان یک داروی شیمی درمانی باعث توقف رشد سلول‌های سرطانی می‌شود.

2. کتورال (Cetuximab):

کتورال یک درمان هدفمند (داروی ضد-اچ‌پی‌وی) است که برای درمان برخی از انواع سرطان سر و گردن، از جمله سرطان حنجره، استفاده می‌شود. این دارو به سلول‌های سرطانی می‌پیوندد و رشد آنها را مهار می‌کند.

3. پمبرولیزوماب (Pembrolizumab):

پمبرولیزوماب یک داروی ضد-اچ‌پی‌وی است که برای درمان برخی از نوع‌های سرطان سر و گردن، از جمله سرطان حنجره، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو به سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند تا به سلول‌های سرطانی حمله کند.

4. فلوئورواوراسیل (Fluorouracil):

این یک داروی کیمیاگرافی است که به عنوان یک مهارکننده تکثیر سلولی عمل کرده و برای درمان برخی از انواع سرطان سر و گردن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مهم است که هر درمان و دارویی بر اساس وضعیت بیماری و توصیه پزشک تعیین شود. همچنین، داروها و درمان‌ها ممکن است در طول زمان تغییر کنند، بنابراین باید از یک پزشک یا متخصص درمان سرطان دریافت کنید.

 

 

راهکارهای پیشگیری از سرطان سر و گردن

<p>پیشگیری از این بیماری می‌تواند از طریق ایجاد عادات سالم زندگی و جلوگیری از عوامل خطر انجام شود. در ادامه، چند راهکار پیشگیری را مرور می‌کنیم:

• ترک یا محدود کردن مصرف تنباکو:

سیگار، نیکوتین و دیگر محصولات تنباکو از مهمترین عوامل خطر برای ابتلا به سرطان سر و گردن هستند.

• محدود کردن مصرف الکل:

مصرف زیاد الکل نیز با افزایش ریسک ابتلا به سرطان سر و گردن مرتبط است. مصرف معقول الکل را رعایت کنید.

• واکسیناسیون HPV:

واکسیناسیون در برابر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‌تواند از برخی از نوع‌های سرطان سر و گردن جلوگیری کند. مطمئن شوید که خود و کودکان خود را درست و به موقع واکسینه کنید.

• مصرف مواد غذایی سالم:

زمانی که خوردن خوراکی‌ها به طور صحیح انجام می‌شود، می‌تواند جلوگیری از سرطان دهان، لثه و حنجره کند. از میوه‌ها و سبزیجات به میزان کافی و کاهش مصرف غذاهای پرچرب و فرآورده‌های غذایی با اضافه کردن فیبر به رژیم غذایی خود استفاده کنید.

• نظافت دهان و دندان:

نگهداری بهداشت دهان و دندان، شامل مسواک زدن، استفاده از نخ دندان، و مراجعه به دندانپزشک برای معاینات دوره‌ای، می‌تواند از بروز سرطان دهان جلوگیری کند.

• جلوگیری از تعرض به عوامل محیطی:

اجتناب از تعرض به عوامل محیطی آلوده‌کننده نظیر دودهای صنعتی، آلودگی هوا و مواد شیمیایی می‌تواند از جلوگیری از سرطان سر و گردن کمک کند.

• پیگیری و مراقبت پزشکی:

مراجعه به پزشک برای بررسی‌ها و معاینات دوره‌ای می‌تواند به تشخیص زودرس و درمان به موقع کمک کند.

همیشه مهم است که بهداشت عمومی خود را نگه دارید، سبک زندگی سالم را رعایت کنید و در مورد هر گونه نگرانی یا علائمی که دارید با پزشک خود مشورت کنید.

 

نتیجه

با توجه به اطلاعات موجود، می‌توان گفت که پیشگیری از سرطان سر و گردن از اهمیت بسیاری برخوردار است. ایجاد عادات سالم در زندگی روزمره، از جمله ترک سیگار و مصرف معقول الکل، واکسیناسیون منظم در برابر HPV، حفاظت از نظافت دهان و دندان، مصرف مواد غذایی سالم و پیگیری مراقبت‌های پزشکی منظم، می‌توانند به کاهش خطر ابتلا به این نوع سرطان کمک کنند. همچنین، پیشگیری از تعرض به عوامل آلودگی و محیطی نیز در این راستا اهمیت دارد. پیشگیری از این بیماری از طریق اطلاعات به‌روز و همکاری با پزشک معتبر امکان‌پذیر است.

با افتخار از شما دعوت می‌کنم تا به سایت دکتر با من مراجعه کنید، یک منبع معتبر و مورد اعتماد که به روزترین مقالات علمی در زمینه بیماری سرطان سر و گردن ارائه می‌دهد. این سایت دارای بیش از 7000 متخصص مجرب است که در زمینه بیماری سرطان سر و گردن دارای تجربه و دانش فراوانی هستند. با داشتن یک تیم پزشکی متخصص و منابع به‌روز، دکتر بامن به عنوان یک مرجع قابل اعتماد برای درمان، پیشگیری و آگاهی از این بیماری عمل می‌کند. مراجعه به این سایت می‌تواند به شما کمک کند تا اطلاعات دقیقدتری در مورد سرطان سر و گردن کسب کنید و درمان مناسبی را تجربه کنید.

[دکتر بامن – سایت رسمی](https://www.doctorbaman.com/)

سوالات متداول

• سرطان سر و گردن چیست؟

سرطان سر و گردن یک نوع سرطان است که در هر قسمتی از سر و گردن می‌تواند رخ دهد، از جمله دهان، گلو، حنجره، بینی، گوش، و غدد بزاقی.

• علائم شایع سرطان سر و گردن چه هستند؟

علائم ممکن شامل گلودرد مزمن، تغییر در صدا، سختی در بلعیدن، یا توده‌های قابل لمس در گردن می‌باشند. اگر این علائم وجود داشته باشند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

• چه عوامل خطری برای ابتلا به سرطان سر و گردن وجود دارد؟

عوامل خطر شامل مصرف تنباکو و الکل، عدم بهداشت دهان و دندان، عفونت‌های ویروسی مانند HPV (هومان پاپیلوما ویروس)، و تاریخچه خانوادگی سرطان می‌باشند.

• آیا سرطان سر و گردن قابل درمان است؟

بله، اگر سرطان در مراحل اولیه تشخیص داده شود، درمان موثر است. درمان‌ها ممکن است شامل جراحی، درمان‌های پرتویی، و یا شیمی درمانی باشند. اما در مراحل پیشرفته، درمان‌های پالیاتیو و مدیریت علائم مورد نیاز است.

• چگونه می‌توان از سرطان سر و گردن پیشگیری کرد؟

پیشگیری شامل اجتناب از مصرف تنباکو و محدودیت مصرف الکل، حفظ بهداشت دهان و دندان، و ارتقاء بهداشت جنسی (برای جلوگیری از انتقال HPV) می‌باشد. همچنین، شرکت در برنامه‌های اسکرینینگ و چکاپ های پزشکی نیز می‌تواند به تشخیص زودرس و درمان سرطان کمک کند.

منابع

Head and Neck Cancer

The molecular biology of head and neck cancer

Head and Neck Cancer: Changing Epidemiology, Diagnosis, and Treatment

Recent Advances in Head and Neck Cancer

سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC) یک نوع از سرطان ریه است که از سلول‌های پوششی ریه (سلول‌هایی که مسئول جذب اکسیژن از هوا هستند) نشأت می‌گیرد. این نوع سرطان به عنوان یکی از دسته‌های انواع سرطان‌های ریه محسوب می‌شود و نهادهایی مانند برونکی و آلوئول‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. NSCLC به دو زیرنوع اسکواموسلولار کارسینوما، آدنوکارسینوما و کارسینومای پیشرفته تفکیک می‌شود. این نوع سرطان معمولاً در بخش‌های مختلف ریه شکل می‌گیرد و در مقایسه با سرطان ریه سلول کوچک، به طور عمده در مراحل پیشرفته‌تر تشخیص داده می‌شود.

تاریخچه سرطان ریه سلول غیر کوچک

سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC) یکی از شکل‌های شایع‌تر سرطان ریه است که از سلول‌های پوششی ریه مشتق می‌شود. این نوع سرطان حدود 85٪ تا 90٪ از تمام موارد سرطان‌های ریه را تشکیل می‌دهد. مقایسه با سرطان ریه سلول کوچک، که به طور کلی سریع‌تر پیشرفت می‌کند، NSCLC به طور معمول در مراحل پیشرفته‌تر تشخیص داده می‌شود.

تاریخچه تحقیقات در زمینه NSCLC به دهه‌های اخیر بازمی‌گردد. در دهه‌های گذشته، شناخت بهتر از متون ژنتیکی و مولکولی سلول‌های سرطانی به پیشرفت‌های بزرگی در درمان‌های هدفمند منجر شده است. این شامل توسعه داروهای موثر‌تر و روش‌های جدید درمانی است که به طور مستقیم به سلول‌های سرطانی هدف می‌شوند.

یکی از پیشرفت های مهم در تاریخچه درمان NSCLC، واردات تکنیک‌های جراحی پیشرفته برای برداشتن تومورهای ریه بدون نیاز به برداشتن سلول‌های سالم اطراف آن بوده است. این تکنیک‌ها به بیماران این امکان را می‌دهند که سلول‌های سالم خود را حفظ کنند و با مخاطرات کمتری از جراحی عبور کنند.

همچنین، تحقیقات در زمینه درمان‌های شیمی درمانی و رادیوتراپی نیز بهینه‌سازی شده‌اند. به طور معمول، درمان‌های ترکیبی که متشکل از شیمی درمانی، رادیوتراپی و درمان‌های هدفمند مولکولی هستند، برای بهبود نتایج درمانی استفاده می‌شوند.

در نهایت، تاریخچه درمان NSCLC نشان‌دهنده رشد و تکامل مستمر در درک علمی و درمان این نوع سرطان است و امیدوار کننده است که در آینده نیز با پیشرفت‌های دیگر در پزشکی، درمان‌های موثر‌تر و کارا‌تری برای افراد مبتلا به NSCLC فراهم شود.

آمار جهانی

در سراسر جهان، سرطان ریه دومین سرطان شایع تشخیص داده شده است. NSCLC شایع ترین نوع سرطان ریه در ایالات متحده است که 81 درصد از کل تشخیص های سرطان ریه را شامل می شود.

در سال 2023، حدود 238340 بزرگسال (117550 مرد و 120790 زن) در ایالات متحده به سرطان ریه مبتلا شدند. در سراسر جهان، در سال 2020 تخمین زده می شود که 2206771 نفر به سرطان ریه مبتلا شده اند. این آمار شامل سرطان ریه سلول کوچک و NSCLC می شود.

سرطان ریه عامل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان برای مردان و زنان در سراسر جهان است. تخمین زده می شود که 127070 مرگ (67160 مرد و 59910 زن) بر اثر این بیماری در سال 2024 در ایالات متحده اتفاق بیفتد. در سال 2020، حدود 1،796،144 نفر در سراسر جهان بر اثر این بیماری جان خود را از دست دادند.

 

علل سرطان ریه سلول غیر کوچک

علائم این بیماری ممکن است در مراحل ابتدایی نادر باشند، اما با گذشت زمان و پیشرفت بیماری، علائم و نشانه‌های خاصی ظاهر می‌شوند. این علائم می‌توانند به تشخیص زودرس و درمان موثر کمک کنند. اگر احساس می‌کنید که شما یا کسی اطرافیانتان از سرطان ریه سلول غیر کوچک رنج می‌برید، به متخصص خون و سرطان مراجعه کنید. نکات زیر نشانه‌هایی از این نوع سرطان را توضیح می‌دهند:

1. ضعف و خستگی مداوم: افراد مبتلا به سرطان ریه ممکن است احساس خستگی و ضعف مداوم کنند که با استراحت بهبود نیابد.
2. تغییرات در تنفس: تنفس سریع‌تر یا ناگهانی، تغییراتی که نسبت به عادت قبلی دیده نمی‌شود.
3. درد در قفسه سینه: درد یا تنگی در قفسه سینه، به خصوص زمانی که عمق نفس می‌کشید.
4. سرفه خونریزی: خونریزی در سرفه یا خلط خونی در مخلوط با فضولات.
5. تنفس مشکل‌آور: مشکل در تنفس حتی در حالت استراحت.
6. کاهش وزن بی‌دلیل: افت ناگهانی در وزن بدن بدون هیچ دلیل آشکاری.
7. ضعف و کاهش اشتها: افت شدید در اشتها و کاهش وزن بدن که ناشی از این مشکلات است.
8. آلتراسوند: آلتراسوند قفسه سینه نشان دهنده‌ی نواحی عادی یا غیر عادی در ریه و قلب می‌باشد و ممکن است نشان دهنده وجود تومور باشد.
9. سرگیجه و احساس سرگیجه مداوم: سرگیجه یا احساس ناتوانی و سرگیجه مداوم که ناشی از انتقال سلول‌های سرطانی به مغز باشد.
10. درد در استخوان‌ها: درد و تورم در استخوان‌ها که ناشی از انتقال سلول‌های سرطانی به استخوان‌ها باشد.
11. تغییر در آواز و حالت گلو: تغییرات در آواز، احساس خفگی، یا درد و تورم در گلو.
12. احتقان دائمی یا خونریزی از بینی: احتقان مزمن و ناگهانی یا خونریزی از بینی که به دلیل وجود تومور در نزدیکی بینی باشد.
13. افزایش حجم شکم یا درد شکمی: افزایش غیر عادی در حجم شکم یا درد مداوم در ناحیه شکم.
14. سرفه مزمن: سرفه مداوم که همراه با خلط، خونریزی، یا درد است.
15. بی‌حالی و احساس خستگی: بی‌حالی و احساس خستگی که مداوم باشد و با استراحت بهبود نیابد.

در نظر داشته باشید که این علائم ممکن است ناشی از دیگر مشکلات نیز باشند، اما اگر هر یک از این علائم به مدت طولانی و بدون دلیل آشکار ادامه دارد، حتماً به پزشک مراجعه کنید تا بررسی و ارزیابی کاملی انجام شود.

 

تشخیص سرطان ریه سلول غیر کوچک

تشخیص این بیماری ممکن است از طریق مجموعه‌ای از مراحل و فرآیندهای پزشکی انجام شود. در اینجا چند مرحله کلیدی برای تشخیص این نوع سرطان:

1. تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی: پزشک ابتدا به تفصیل تاریخچه پزشکی شما را دریافت کرده و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. این شامل بررسی ریه‌ها، قلب، و دیگر نواحی مربوطه می‌شود.
2. آزمایش‌های خونی و تصویربرداری: آزمایش‌های خونی ممکن است مارکرهایی که مرتبط با وجود سرطان هستند، اندازه‌گیری کنند. همچنین، تصویربرداری مانند ایکس‌ری ریه، کامپیوتر توموگرافی (CT)، مغناطیسی تصویربرداری هسته‌ای (MRI) و پوزیترون امیسیون توموگرافی (PET) ممکن است انجام شود.
3. آزمایش‌های بیوپسی: برای تایید تشخیص سرطان، نمونه‌ای از بافت مشکوک به سرطان برای بیوپسی ارسال می‌شود. این نمونه از طریق برش کردن کوچکی از بافت اخذ می‌شود و تحت میکروسکوپ بررسی می‌شود.
4. آنالیز مولکولی و ژنتیک: در برخی موارد، آزمایش‌های مولکولی و ژنتیک ممکن است برای تشخیص نوع خاصی از سرطان و یا ارزیابی احتمال پاسخ به درمان‌های خاص انجام شود.
5. تعیین استادیوم (مرحله) سرطان: اگر سرطان تایید شود، پزشک نیاز به تعیین مرحله سرطان دارد. این مرحله نشان‌دهنده گسترش سرطان در بدن است و در تعیین درمان متاثر است.
6. بررسی سیتولوژیک و پاتولوژیک: در این روش، سلول‌ها و بافت‌های مشکوک به سرطان از طریق آزمایش‌های سیتولوژیک (مانند برسنت) یا پاتولوژیک (مانند بیوپسی) بررسی می‌شوند تا سلول‌های سرطانی تایید شوند.
7. آندوسکوپی ریه: این روش نمونه‌برداری از داخل ریه و انجام بیوپسی با استفاده از آندوسکوپی را امکان‌پذیر می‌کند.
8. تست‌های ملکولی: از تست‌هایی مانند تست‌های بیان ژن و متیلاسیون ژن برای بررسی تغییرات در ژن‌ها استفاده می‌شود. این تست‌ها می‌توانند اطلاعات بیشتری در مورد ویژگی‌های سرطانی ارائه دهند.
9. تصویربرداری پیشرفته: تصویربرداری‌های پیشرفته مانند اسکن مغناطیسی هسته‌ای (MRI)، توموگرافی کم‌دمای (CT)، و پوزیترون‌امیسیون توموگرافی (PET-CT) از جمله روش‌هایی هستند که می‌توانند کمک کنند تا مرحله‌های مختلف سرطان و شیوه‌های درمان را مشخص کنند.
10. آزمایش‌های خونی و مارکرها: آزمایش‌های خونی برای اندازه‌گیری مارکرهای خاصی که ممکن است در صورت وجود سرطان تغییر کنند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

استفاده از یک یا ترکیبی از این روش‌ها، به تشخیص دقیق‌تر و مشخص‌تر در مورد نوع، مرحله و گسترش سرطان کمک می‌کند. این اطلاعات به پزشک کمک می‌کنند تا یک برنامه درمانی بهتر و هدفمند تر تهیه کنند.

برای تشخیص سرطان ریه، انجام تست‌های تصویری نظیر اسکن CT و پوزیترون امیژی در همراهی با بررسی‌های بیوپسی ضروری است. این تست‌ها به پزشکان کمک می‌کنند تا اندازه و مرحله سرطان را تعیین کرده و برنامه درمانی را انتخاب کنند.

 

دلایل مبتلا شدن به سرطان ریه سلول غیر کوچک

این بیماری یک بیماری جدی است که در نتیجه ی تغییرات ناگهانی و غیرطبیعی در سلول‌های ریه ایجاد می‌شود. هر چند دلایل دقیق ایجاد این نوع سرطان هنوز کاملاً مشخص نشده‌اند، اما عوامل زیر به افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه سلول غیر کوچک می‌انجامند:

1. سیگاری بودن: مصرف دخانیات، به ویژه سیگار، یکی از عوامل اصلی افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه است. ترک کردن سیگار و جلوگیری از دخانیات می‌تواند خطر این نوع سرطان را کم کند.
2. قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی: مردمی که در محیط‌های کاری خود در معرض مواد شیمیایی ناشی از صنایع مختلف قرار دارند. این مواد شامل آسبست (یک ماده کانسروژن) و غیره می‌شوند.
3. تنفس هوای آلوده: افرادی که به صورت مداوم در معرض آلودگی هوا و ذرات میکروسکوپی هستند، مانند مواد آلوده در هوا، غبار معدنی و آلودگی هوای شهری، ممکن است بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به سرطان ریه باشند.
4. تاریخچه خانوادگی: اگر یک فرد در خانواده تاریخچه‌ای از ابتلا به سرطان ریه داشته باشد، احتمال ابتلا به این نوع سرطان در افراد دیگر افزایش می‌یابد.
5. تنفس دود گازها: تنفس دود گازهای مضر و دود از خودروها، تجهیزات صنعتی و کارخانه‌ها نیز به افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه می‌انجامد.
6. استفاده از مواد مخدر: استفاده از مواد مخدر مانند کوکائین و هروئین نیز باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه می‌شود.
7. گونه وراثتی: ژنتیک و وراثت نیز نقش مهمی در ابتلا به سرطان ریه دارند. اگر در خانواده تاریخچه‌ای از سرطان ریه وجود دارد، احتمال ابتلا به این نوع سرطان در افراد دیگر افزایش می‌یابد.
8. تاریخچه آسیب ریه: افرادی که در گذشته به آسیب‌های مزمن ریه مانند عفونت‌های مکرر ریه، آسم یا بیماری مزمن انسداد مزمن ریه (COPD) دچار بوده‌اند، خطر ابتلا به سرطان ریه را دارند.
9. گاز رادون: گاز رادون که یک گاز طبیعی و بدون رنگ و بو است و از خاک و سنگ‌ها منشأ می‌گیرد، نیز باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه می‌شود.
10. عفونت با ویروسهای خاص: برخی از ویروس‌ها، به ویژه ویروس HPV (ویروس پاپیلومایی انسان)، می‌توانند باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه شوند.
11. برای کاهش خطر ابتلا به سرطان ریه، از سیگار دوری کنید، در معرض آلودگی هوا کمتر قرار بگیرید، فعالیت‌های فیزیکی انجام دهید و از مواد مخدر و محرک دوری کنید. همچنین، در صورتی که در خانواده تاریخچه سرطان وجود دارد، منظماً برنامه‌های اسکرینینگ و مشاوره پزشکی دریافت کنید.

انواع سرطان ریه سلول غیر کوچک

سرطان ریه سلول غیر کوچک یکی از انواع شایع سرطان‌های ریه است و می‌تواند به زیرانواع مختلف تقسیم شود. این زیرانواع عبارتند از:

1. آدنوکارسینوما: این نوع سرطان ریه سلول غیر کوچک از سلول‌هایی که طراحی شبیه به سلول‌های غدد پیچیده‌ای دارند، تشکیل شده است. آدنوکارسینوما بیشترین نوع سرطان ریه سلول غیر کوچک است و معمولاً در انتهای برگه‌های ریه ظاهر می‌شود.
2. سلول‌های مربوط به بزاق (سرطان سلول‌های مربوط به بزاق): این نوع سرطان ریه سلول غیر کوچک از سلول‌هایی که مواد مختلف را در داخل ریه ترشیح می‌کنند، تشکیل شده است.
3. سرطان سلول‌های بسیار بزرگ: در این نوع سرطان، سلول‌ها بسیار بزرگ و غیرطبیعی هستند و می‌توانند سریع به سایر نقاط بدن منتقل شوند.
4. سرطان مخفی (سرطان بدون نشانه‌های خاص): در برخی موارد، سرطان ریه سلول غیر کوچک ممکن است بدون نشانه‌های خاص ظاهر شود و در آزمایش‌های تصویری به اتفاق اتفاقی کشف شود.

درمان‌های موجود

راه‌های کامل مسیر درمان سرطان ریه سلول غیر کوچک شامل مجموعه‌ای از مراحل و روش‌ها هستند که توسط تیم درمانی تعیین و اجرا می‌شوند. این مراحل معمولاً به صورت هماهنگ و گام‌به‌گام انجام می‌شوند تا بیمار بهترین درمان را دریافت کند. درمان سرطان ریه سلول غیر کوچک ممکن است شامل یک یا ترکیبی از روش‌های زیر باشد:

• تشخیص و استدلال دقیق: برای شروع درمان، تشخیص دقیق و استدلال کاملی از نوع سلولی سرطان، مرحله یا استادیوم بیماری و تعیین اندازه و موقعیت تومور لازم است. این اطلاعات از طریق آزمایش‌های تصویری، بیوپسی، آزمایش‌های خونی و مولکولی به‌دست می‌آید.
• جراحی: در مراحل زودرس بیماری، جراحی ممکن است یکی از روش‌های درمان باشد. در این روش، تومور و بخش‌های مجاور از ریه برداشته می‌شوند. همچنین، در مواردی، لنفوژهای محلی نیز حذف می‌شوند.
• شیمی درمانی: شیمی درمانی یا کیمیوتراپی، با استفاده از داروهای ضد سرطان از بین بردن سلول‌های سرطانی و کاهش اندازه تومورها را هدف دارد. این روش ممکن است قبل یا بعد از جراحی برای کاهش اندازه تومور یا کنترل تومورهای پخش‌شده استفاده شود.
• رادیوتراپی: در این روش، پرتوهای با انرژی بالا برای نابودی سلول‌های سرطانی به کار می‌روند. رادیوتراپی ممکن است به عنوان درمان اصلی یا به عنوان درمان پس از جراحی یا شیمی درمانی استفاده شود.
• درمان‌های هدفمند مولکولی: این درمان‌ها از داروهایی که به صورت خاص به سلول‌های سرطانی هدف می‌شوند، استفاده می‌کنند. این درمان‌ها می‌توانند کنترل رشد سلول‌های سرطانی را بهبود بخشند.
• درمان‌های ایمنی: در این روش، سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سلول‌های سرطانی تقویت می‌شود. این درمان‌ها ممکن است شامل داروهایی باشد که ایمنی بدن را تقویت می‌کنند یا از ترکیبات خاصی مانند تراپی‌های ویروسی استفاده کند.
• ترکیبی از درمان‌ها (ترکیب درمانی): در برخی موارد، ترکیب مختلفی از جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی و درمان‌های هدفمند مولکولی ممکن است برای بهبود نتایج درمان و کاهش خطر بازگشت بیماری استفاده شود.
• تراپی های هدفمند مولکولی جدید: پژوهش‌ها در زمینه داروهای هدفمند مولکولی برای درمان سرطان ریه سلول غیر کوچک همچنان در حال ادامه دارند. داروهای جدیدی که به صورت خاص به سلول‌های سرطانی هدف می‌شوند و نقاط ضعف در سلول‌های سرطانی را هدف قرار می‌دهند، ممکن است در آینده برای درمان مؤثرتر این نوع سرطان مورد استفاده قرار گیرند.
• آموزش سلولی ایمنی (ایمونوتراپی): درمان‌هایی که از سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سلول‌های سرطانی استفاده می‌کنند، از جمله درمان‌هایی هستند که در حال تحقیق و توسعه می‌باشند.
• آزمایش‌های بالینی: در آزمایش‌های بالینی، درمان‌های جدید و روش‌های درمانی نوآورانه بر روی بیماران انسانی آزمایش می‌شوند. این آزمایش‌ها ممکن است شامل داروهای جدید، روش‌های جراحی نوین یا تکنیک‌های درمانی دیگر باشند.

توجه: همیشه قبل از انتخاب روش درمانی خاص، بیماران باید با پزشک متخصص خود مشاوره کرده و گزینه‌های درمانی مناسب برای وضعیت خود را مورد بررسی قرار دهند.

بیماران ممکن است ترکیبی از این درمان‌ها را دریافت کنند و درمان خاصی بسته به نوع و مرحله بیماری، وضعیت سلامتی و نیازهای فردی آنها تعیین می‌شود. همچنین، پشتیبانی از بیمار در طول مسیر درمانی و مراقبت پس از درمان نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.

لیست داروهای بیماری سرطان ریه سلول غیر کوچک

برای درمان سرطان ریه سلول غیر کوچک، پزشکان معمولاً از یک ترکیب درمانی استفاده می‌کنند که ممکن است شامل داروهای مختلف باشد. تجویز داروها و دزها بسته به نوع، مرحله و وضعیت سلامتی فرد مختلف است. در زیر لیستی از برخی از داروهای معمولاً استفاده شده برای درمان سرطان ریه سلول غیر کوچک آورده شده است:

1. پلاتینیوم‌ها: مانند کاربوپلاتین (Carboplatin) و سیسپلاتین (Cisplatin)، که از داروهای شیمی درمانی هستند و برای مهار رشد سلول‌های سرطانی استفاده می‌شوند.
2. تاکسان‌ها: مانند پاکلیتاکسل (Paclitaxel) و دوسی‌تاکسل (Docetaxel)، که به ازای جلوگیری از تقسیم و افزایش حجم سلول‌های سرطانی مؤثر هستند.
3. داروهای ضد آنژیوژنز (داروهایی که رشد عروق سرطانی را مهار می‌کنند): مانند بوسنیتینیب (Bevacizumab)، که به عنوان یک مهارکننده فاکتور رشد واسکولار (VEGF) برای مهار رشد عروق خونی سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود.
4. 4. داروهای هدفمند مولکولی: مانند افاتینیب (Afatinib)، جفیتینیب (Gefitinib)، ارلوتینیب (Erlotinib)، و کریزوتینیب (Crizotinib)، که به صورت خاص به مولکول‌های خاص در سلول‌های سرطانی هدف می‌شوند.
5. ایمونوتراپی: داروهایی مانند نیوالوماب (Nivolumab) و پمبرولیزوماب (Pembrolizumab) که به افزایش فعالیت سیستم ایمنی برای مبارزه با سلول‌های سرطانی کمک می‌کنند.

همچنین، ترکیبات مختلف از این داروها و دیگر درمان‌ها نیز ممکن است برای افراد مختلف مورد استفاده قرار گیرد. تجویز داروها توسط پزشک متخصص و بر اساس نیازهای ویژه هر بیمار انجام می‌شود. بنابراین، هرگزینه درمانی باید توسط یک تیم درمانی مجرب و متخصص تعیین شود.

 

راه های پیشگیری

برای پیشگیری از سرطان ریه سلول غیر کوچک، می‌توانید اقداماتی انجام دهید که خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهند. در اینجا چند راهکار پیشگیری از سرطان ریه:

1. ترک سیگار و ترک مصرف ترکیبات تنفسی: سیگار به عنوان عامل اصلی ابتلا به سرطان ریه شناخته شده است. اگر سیگار می‌کشید، ترک کردن آن می‌تواند خطر ابتلا به سرطان ریه را به شدت کاهش دهد.
2. قرار گرفتن در معرض دود و آلودگی هوا: در محیط‌های کاری یا محل زندگی خود، اجتناب از قرار گرفتن در معرض دود سیگار یا آلودگی هوا می‌تواند کمک کند. استفاده از ماسک‌های تنفسی در مواقع لازم نیز مفید است.
3. تغذیه سالم و ورزش منظم: مصرف یک رژیم غذایی سالم که غنی از میوه‌ها، سبزیجات، میان‌وعده‌های سالم و کاهش مصرف چربی‌های اشباع شده است، می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کرده و خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد. ورزش منظم همچنین می‌تواند به تقویت قلب و ریه کمک کرده و سلامتی را افزایش دهد.
4. پیگیری آزمایش‌های اسکرینینگ: اگر در خانواده تاریخچه‌ای از سرطان ریه وجود دارد یا در معرض عوامل خطر قرار دارید، مشاوره با پزشک و پیگیری آزمایش‌های اسکرینینگ می‌تواند به شناسایی زودتر هرگونه تغییرات نادرست در ریه کمک کند.
5. کاهش تعرض به مواد شیمیایی مضر: اجتناب از تماس با مواد شیمیایی مضر در محیط کاری یا در خانه، می‌تواند به پیشگیری از ابتلا به سرطان ریه کمک کند.
6. مراقبت از سلامتی روحی: استرس و اضطراب بالا می‌توانند به ضعف سیستم ایمنی بدن و بالا رفتن خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف، شامل سرطان ریه، منجر شوند. مراقبت از سلامتی روحی و انجام فعالیت‌های آرام‌بخش می‌تواند به کاهش این خطرها کمک کند.

مهم است که به سلامتی ریه‌ها و عملکرد آنها توجه ویژه‌ای داشته باشید و در صورت داشتن هرگونه علائم نگران‌کننده به پزشک مراجعه کنید.

زندگی با سرطان ریه

زندگی با سرطان ریه می‌تواند چالش‌های زیادی داشته باشد. اما با پشتیبانی خانواده و دوستان، مشاوره روحی و روانی، و انگیزه زندگی فعال، افراد می‌توانند یک زندگی معنی‌دار و پر از امید داشته باشند.

تیم دکتر بامن تمام تلاش خود را انجام داده تا محتوای پزشکی علمی و به روز را برای شما عزیزان منتشر کند تا به سوالات پزشکی شما در رابطه با بیماری سرطان را پاسخ داده باشد، همچنین سایت نوبت دهی دکتر بامن با داشتن بیش از 7000 متخصص و بیش از 400 متخصص حرفه ای مرتبط با سرطان و جراح و متخصص جهت نوبت دهی و ارتباط با پزشکان در کنار شماست.

پرسش‌های متداول

1. آیا سرطان ریه قابل درمان است؟

بله، در بسیاری از موارد سرطان ریه در مراحل اولیه قابل درمان است. درمان‌هایی نظیر جراحی و شیمی درمانی می‌توانند به بهبود وضعیت بیمار کمک کنند.

2. آیا مصرف تنباکو عامل اصلی ابتلا به سرطان ریه است؟

بله، مصرف تنباکو یکی از اصلی‌ترین عوامل ابتلا به سرطان ریه می‌باشد. از این‌رو، اجتناب از سیگار و دود تنباکو بسیار مهم است.

3. چه نوع درمان‌هایی برای سرطان ریه سلول غیر کوچک وجود دارد؟

درمان‌هایی نظیر جراحی، شیمی درمانی، درمان‌های هدفمند مولکولی و درمان‌های ایمنی برای سرطان ریه سلول غیر کوچک وجود دارند. انتخاب درمان مناسب بستگی به مرحله بالینی بیمار دارد.

4. آیا سرطان ریه به افرادی که سیگار نمی‌کنند هم آسیب می‌رساند؟

بله، هرچند مصرف تنباکو عامل اصلی است، اما افرادی که به دود تنباکو و عوامل دیگری نظیر آلودگی هوا وا exposed هستند نیز در خطر ابتلا به سرطان ریه هستند.

5. آیا از طریق شیمی درمانی می‌توان سرطان ریه را کنترل کرد؟

بله، شیمی درمانی می‌تواند تومور را کنترل کرده و به بهبود وضعیت بیمار کمک کند. اما تعیین نوع شیمی درمانی باید توسط تیم درمانی پزشکی انجام شود.

منابع

Non-small-cell lung cancer

Non-small-cell lung cancer

https://jnccn.org/view/journals/jnccn/8/7/article-p740.xml?print

امروزه به دلایل بسیاری از جمله تغذیه، ژنتیک، محل سکونت و استرس، افراد به بیماری های مختلفی از جمله سرطان مبتلا می شوند که می توان از سرطان روده به ویژه سرطان روده بزرگ به عنوان شایع ترین بیماری در سده های اخیر نام برد. هدف ما از نگارش این مقاله، آشنایی بیشتر شما با این بیماری بوده، تا در صورت مبتلا هرچه سریعتر روند درمان را آغاز نمایید.

زمانی که شما شروع به میل کردن غذا می نمایید، آن را از سوی دهان به مری خود هدایت می نمایید تا کار گوارش غذا آغاز گردد و سپس بعد از آن به همراه اسید معده شروع به تشکیل شدن مایع غلیظی می نماید و به سمت روده کوچک هدایت می شود و بیشتر املاح و مواد مقوی موجود در غذا در این اندام جذب خون خواهند شد.

این اندام در حالی روده کوچک نام گرفته که با طولی معادل ۶-۵ متر بزرگترین بخش لوله‌ی گوارش است. هدف ما در این مقاله بررسی روده بزرگ است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

روده ی بزرگ چیست؟ و چه ساختاری دارد؟

روده بزرگ با طولی تقریباً ۵/۱ متر است که دارای چندین بخش به نام های روده کور یا سکوم، پس روده یا کولون (colon)، راست روده (rectum)، کانال مقعدی (anal canal) و مقعد (anus) می باشد.

ساختار کلی روده بزرگ شبیه به روده کوچک است، با این تفاوت که مخاط هیچگونه پرزی را در خود ندارد. در واقع روده بزرگ یک لوله ی ماهیچه شکل بوده و طول آن 1.5 متر است، که قسمت اول روده کولون صعودی نام دارد که غذای شما بعد از خروج از روده کوچک وارد آن می شود. محل قرارگیری آن هم در بالا و سمت راست شکم قرار داد. قسمت دوم روده بزرگ، قسمت عرضی آن است که در شکم از سمت راست به سمت چپ می رود. بخش سوم روده بزرگ کلون نزولی نام دارد که از سمت چپ به سمت پایین حرکت می کند و به بخش پایانی روده یعنی سیگموئید می رسد.

سرطان روده بزرگ چیست؟

سرطان روده‌ی بزرگ یا سرطان کولون (Colon cancer) یک نوع بیماری بوده که انتهای لوله ی گوارش را تحت تاثیر قرار می دهد. مطالعات نشان می دهد که این نوع سرطان در افراد مسن شایع است اما به طور کلی می تواند هر سنی را تحت تاثیر خود قرار دهد.

این بیماری با تشکیل پولیپ هایی در داخل کولون شروع می شود که در مراحل اولیه خطر زا نبوده و در صورت مراجعه به پزشک متخصص گوارش می تواند با سرعت بیشتری بهبود یابد اما در صورت بی دقتی نسبت به آن می تواند به توده ای بدخیم تبدیل و یا به سرطان روده بزرگ تبدیل شود.

روش های درمانی سرطان روده بزرگ بنابر تشخیص پزشک متخصص گوارش می باشد که این روش ها شامل جراحی، نمونه برداری و یا درمان دارویی است.

علاوه بر سرطان روده بزرگ، سرطان کولورکتال (colorectal cancer) نیز تلفیقی از سرطان روده‌ی بزرگ و سرطان رکتال یا مقعد می باشد که از قسمت رکتوم روده‌ی بزرگ شروع می شود.

سرطان به طور کلی به معنی رشد غیر طبیعی سلول ها اتفاق می افتد که در مورد سرطان روده این بیماری در سطوح داخلی راست روده یا روده بزرگ آغاز می شود. البته بایستی بدانید که شکل اولیه سرطان های روده، پولیپ روده می باشد که شما با تشخیص به موقع می توانید نسبت به درمان پولیپ ها اقدام نمایید.

بهتر است در ابتدا در مورد انواع پولیپ ها برای شما عزیزان مواردی را مطرح کنیم، پولیپ های روده به طور کلی به دو نوع تقسیم می شوند:

پولیپ های التهابی یا هایپر پلاستیک: پولیپ های التهابی جزو پولیپ های رایج در بسیاری افراد می باشد که توانایی سرطانی شدن را ندارد و ممکن است در روده بسیاری افراد وجود داشته باشد و تا سالیان سال هم از آن خبردار نشوند.

پولیپ های آدنوم: پولیپ های آدنوم برخی اوقات ممکن است به سرطان تبدیل شوند، به این علت پولیپ های آدنوم جزء وضعیت های پیش سرطانی هستند.

توجه داشته باشید که اگر پولیپی بزرگتر از 1 سانتی متر شود، یا تعداد آن افزایش یابد این مورد نیز می تواند جزو علائم هشدار پیش سرطانی قرار بگیرد. ممکن است دکتر متخصص گوارش به شما برداشتن پولیپ را پیشنهاد داد اما اگر بعد از برداشتن پولیپ دیسپلازی اتفاق افتاد، این مورد نیز می تواند جزو علائم پیش سرطانی باشد که نیاز به آزمایشات دقیق تر دارد.

نشانه ها و علائم سرطان روده بزرگ

همه عزیزانی که این مطلب را مطالعه می کنند باید به این نکته توجه داشته باشند که علائمی که در ادامه خواهیم گفت لزوما به معنای بیماری سرطان روده بزرگ نیست، بلکه این عوامل می بایستی به عنوان علائم هشدار در بدن مورد توجه قرار گیرد زیرا طیف وسیعی از بیماری ها غیر از سرطان ممکن است با علائم زیر خود را نشان دهند. همچنین این علائم در هر فردی متفاوت است.

1. همیشه احساس می کنید بعد از تخلیه مدفوع هنوز روده شما خالی نشده است
2. تغییر در عادات روده یعنی اسهال و یبوست مداوم
3. دیدن خون مداوم در زمان خروج مدفوع یا داخل مدفوع
4. احساس ورم و نفخ دائم و یا درد و ناراحتی در ناحیه شکم
5. کاهش بی دلیل و بیش از حد وزن
6. خستگی و ضعفی که همیشه همراه شماست

چه عواملی زمینه ساز سرطان روده بزرگ خواهد بود؟

اگر شما خواننده محترم این مطلب دچار این بیماری شده اید پیشنهاد می کنیم این عوامل را مد نظر قرار دهید و افرادی هم که به این بیماری دچار شده اند و تحت مداوا قرار گرفته اند نیز می بایستی به نکات زیر توجه کنند:

بالا رفتن سن: همان طور که در ابتدا خدمت شما عزیزان بیان کردیم، بسیاری از افرادی که دچار این بیماری می شوند معمولا بالای 50 یا 60 سال سن دارند.

سابقه سرطان های روده: اگر شما عزیزان سرطان های های مجاور روده مانند کولورکتال داشته اید و آن را با جراحی خارج کرده اید این امکان وجود دارد که دچار سرطان روده بزرگ شوید.

التهابات روده: برخی از بیماری های روده مثل کرون یا کولیت ممکن است که خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را بیشتر کند

جهش های ژنی: ممکن است به علت برخی جهش های ژنی که در سالیان گذشته و در خانواده شما اتفاق افتاده است زمینه را برای ابتلا به سرطان روده بزرگ بیشتر کند.

عوامل خانوادگی و ارثی: یکی دیگر از عواملی که باعث افزایش خطر ابتلای شما به سرطان روده بزرگ می شود این است که خانواده خود و یا خویشاوندان خونی خود سابقه ابتلا به سرطان را داشته باشند.

رژیم های پرچرب: مطالعات فراوانی در زمینه رژیم های غذایی و ارتباط آن با سرطان ها صورت گرفته است در این زمینه تحقیقات نشان می دهد که خوردن غذاهای پرچرب و گوشت های فرآوری شده می تواند منجر به افزایش احتمال بروز سرطان روده بزرگ شود.

چاقی: همان طور که بارها و بارها در رسانه ها این موضوع مطرح شده است، اضافه وزن و چاقی احتمال ابتلا به بیماری ها را چندین برابر می کند، یکی از این نوع بیماری ها سرطان روده بزرگ است.

بی تحرکی: از دیگر عوامل مهم در کاهش احتمال ابتلا به این نوع بیماری ورزش است، در واقع بی تحرکی شما را به سرطان روده بزرگ نزدیک تر می کند، پس حتما ورزش را در برنامه های روزانه و هفتگی خود داشته باشید.

پرتو درمانی: اگر شما سابقه ابتلا به سرطان را داشته باشید، پرتو درمانی در ناحیه شکم نیز احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهد.

سیگار کشیدن و مصرف مشروبات الکلی نیز جز خط قرمزهای این بیماری محسوب می شود، و شما با مصرف دخانیات و الکل، سلام گرمی به انواع سرطان ها خواهید کرد.

روش های تشخیص سرطان روده بزرگ

کولونوسکوپی

یکی از روش های تشخیص سرطان روده بزرگ کولونوسکوپی است که به وسیله یک لوله دارای دوربین وارد روده بزرگ می شود و تمام شکل ظاهری روده مشاهده شده و وجود هر نوع ضایعه و ناحیه غیر طبیعی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در صورتی که پزشک متخصص گوارش علائم مشکوک و یا توده ای را مشاهده کند، نمونه برداری را آغاز و روند درمان را شروع خواهد کرد.

کولونوگرافی

کولونوگرافی روش دیگر تشخیص سرطان روده بزرگ است که با استفاده از اشعه ایکس راست روده مورد بررسی قرار می گیرد تا پزشک برسی نماید که آیا مورد مشکوکی وجود دارد یا خیر.

تست غربالگری روده بزرگ

اما در رابطه با غربالگری سرطان روده بزرگ 4 روش وجود دارد که روش اول آن آزمایش DNA مدفوع است. در این آزمایش همان جهش ژنی که در ابتدای مقاله ذکر شد مورد بررسی قرار می گیرد. روش دوم آزمایش های FIT یا ایمونو شیمیایی مدفوع می باشد که خون مخفی در مدفوع را شناسایی می کند.

علاوه بر آن یک سری ترکیبات خاص مانند کارسینوامبریونیک آنتی ژن، توسط سلول های سرطانی موجود در روده ی بزرگ تولید می شود که با بررسی آنها می توان به وجود این بیماری در شخص آزمایش دهنده پی برد.

روش های درمان سرطان روده بزرگ

زمانی که شما با توجه به علائم خود، متوجه بیماری می شوید می توانید به راحتی آن را درمان کنید و حتی ممکن است که روش های دارویی بنا بر تشخیص متخصص و یا فوق تخصص گوارش برای شما کافی باشد. اما موارد زیر رایج ترین روش هایی است که پزشک متخصص گوارش در صورت صلاحدید به شما پیشنهاد می کند.

پولیپکتومی

در صورتی که این بیماری پیشرفت زیادی نداشته باشد و توده ها نیز به صورت مجزا از پولیب باشند، در این صورت می توان گفت که می شود با انجام کولونوسکوپی آن ها را خارج و نمونه برداری نمود. همچنین پولیپ‌هایی که سایز بزرگ تری دارند، از طریق کولونوسکوپی همراه با لایه‌ی داخلی پوشاننده‌ی روده بزرگ خارج می شوند.

جراحی لاپاراسکوپی

زمانی که پزشک متخصص امکان خارج نمودن توده ها به روش کولونوسکوپی را ندارد، از طریق این روش جهت برداشتن پولیپ ها استفاده می کند. پزشک از طریق لاپاراسکوپی یک برش کوچک بر روی شکم بیمار ایجاد نموده و با استفاده از دستگاه لاپاراسکوپ که دارای دوربین مجهز می باشد فضای داخلی روده را مشاهده و سپس توده های سرطانی را خارج خواهد کرد.

کولکتومی

در این روش پزشک توده ی سرطانی به همراه بافت های آسیب دیده را از روده شخص جدا خواهد کرد و سپس آن قسمت هایی را که در روده شخص کاملا سالم است به یکدیگر پیوند خواهد زد.

خارج کردن توده های لنفاوی

توده هایی که در روده ی انسان گرفتار این بیماری شده اند در حین یکی از روش های بالا از بدن فرد خارج می شود و در آزمایشگاه جهت بررسی دقیق تر، توسط پزشک فرستاده می شود.

روش های مراقبتی در منزل جهت پیشگیری از ابتلا به سرطان روده بزرگ

اولین توصیه ما به شما این است که بعد از 45 سالگی هرچند سال یکبار غربالگری سرطان روده بزرگ را مد نظر قرار داده و با چکاپ منظم و به موقع، خیال خودتان را از بابت این بیماری راحت کنید.

دومین موردی که باید به آن توجه کنید سبک زندگی است، شما باید سبک زندگی جدیدی را بعد از مطالعه این مقاله از پیش بگیرید. سعی کنید فست فود ها، سوسیس و کالباس را دور بیندازید و با انواع سبزیجات، میوه ها و غلات سبوس دار آشتی کنید.

در ادامه تغییر سبک زندگی اگر برای سلامتی خود و آرامش خانواده تان اهمیت قائل هستید، دور سیگار و مصرف الکل را خط بکشید و به مرور زمان با کاهش مصرف آن این دو عامل سرطان زا را از زندگی خود حذف کنید.

و در آخر از یکجا نشستن در طول روز بپرهیزید و شروع به ورزش کنید، این را بدانید که فقط یک بار زندگی می کنید پس قدر سلامتی خود را بدانید.

در کلام آخر به یاد داشته باشید که سرطان پایان زندگی نیست و راه درمان برای این بیماری وجود دارد امید خود را به هیچ وجه از دست ندهید و نکته دیگر برای شما دوستانی که این مطلب را مطالعه کردید، بدانید که یکی از عوامل مهم ابتلا به این بیماری همان طور که گفته شد رژیم غذایی سالم، دوری از دخانیات و الکل و انجام ورزش منظم می باشد.

در ضمن به یاد داشته باشید که بدن خود را به صورت سالانه مورد ارزیابی و چکاپ قرار دهید که برای این کار می توانید از پزشکان متخصص گوارش در سایت دکتر با من نوبت اخذ نموده و سپس به او مراجعه کنید.

بعد از سرطان پستان، سرطان دهانه رحم یکی از شایع‌ترین نوع سرطان‌ها در زنان به شمار می‌رود. از نظر رتبه بندی سرطان دهانه‌ رحم چهارمین سرطان شایع و همچنین چهارمین علل مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان در سطح جهان محسوب می‌شود. در ادامه به مبحث‌هایی از قبیل شناخت سرطان دهانه‌ی رحم، عوامل به وجودآورنده‌ی آن و درمان‌های مورد نیاز می‌پردازیم.

تاریخچه سرطان دهانه رحم چیست؟

سرطان دهانه‌ رحم یک بیماری جدید نیست. تاریخ نشان می‌دهد از اوایل دهه‌ی ۱۹۰۰، سرطان دهانه‌ رحم یکی از علل اصلی مرگ ومیر در زنان با بیش از ۴۰۰۰۰ مرگ در سال در ایالت متحده به شمار می‌رفت. در سال ۱۹۲۰ یک دانشمند یونانی به نام پاپانیکولائو نمونه‌هایی از سلول‌های دهانه‌ی رحم داوطلب‌های انسانی را زیر میکروسکوپ مطالعه کرد و تفاوت‌های سلولی طبیعی و بدخیم را کشف نمود پاپانیکولائو یافته‌های خود را در سال ۱۹۲۸ ارائه نمود.

سرطان دهانه رحم چیست؟

انتهای باریک و تحتانی رحم که قسمت پایینی رحم را به واژن متصل می‌کند، دهانه‌ رحم نامیده می‌شود. زمانی که سلول‌های این قسمت دچار تغییراتی به نام دیسپلازی شوند سرطان دهانه‌ رحم اتفاق می‌افتد. در تغییرات دیسپلازی، سلول‌های غیرطبیعی در بافت دهانه‌ رحم تبدیل به سلول‌های سرطانی می‌شوند و شروع به رشد می‌کنند و در نواحی عمیق‌تر در دهانه‌ی رحم و نواحی اطراف آن گسترش می‌یابند که در این صورت سرطان دهانه‌ رحم و سرطان رحم اتفاق می‌افتد.

آمار ابتلا به سرطان دهانه‌ رحم

همانطور که گفته شد سرطان دهانه‌رحم چهارمین سرطان شایع در بین زنان در سراسر جهان به شمار می‌رود. آمار نشان می‌دهد ۶۰۴۰۰۰ مورد ابتلای جدید و ۳۴۲۰۰۰ مرگ در سال ۲۰۲۰ به ثبت رسیده است. سالانه حدود۴۰۰۰ زن به دلیل سرطان دهانه‌رحم جان خود را از دست می‌دهند. حدود ۹۰ درصد این مرگ و میرها در سال ۲۰۲۰ در کشورهای با درآمد کم و متوسط رخ داده است.زنان مبتلا به HIV در مقایسه با زنان بدون HIV،  شش برابر بیشتر در معرض ابتلا به سرطان دهانه‌رحم هستند. آمار نشان می‌دهد سرطان دهانه‌رحم در کشورهای توسعه یافته کاهش یافته است. این امر عمدتا به افزایش آگاهی و راهبردهای غربالگری و پیشگیری‌های به موقع و مؤثر در این کشورها نسبت داده می‌شود. علاوه بر این واکسن HPV به کاهش میزان بروز سرطان دهانه‌رحم کمک کرده است.در بریتانیا سازمان بهداشت جهانی (NHS)، خدمات غربالگری سرطان دهانه‌رحم مبتنی بر سیتولوژی، برای همه زنان ۲۵ تا ۶۴ سال را به طور منظم اجرا نمود و بر این اساس ابتلا به سرطان دهانه‌رحم به طور چشمگیری کاهش یافت. در سال ۲۰۱۹ همه گیری COVID-19 برنامه‌های غربالگری سرطان را مختل نمود و منجر به کاهش ۶.۸ درصدی غربالگری سرطان دهانه‌رحم نسبت به سال‌های اخیر شد.در مناطق محروم انگلستان میزان بروز سرطان دهانه‌ی رحم ۶۵ درصد بیشتر است. عواملی مانند سبک زندگی و مصرف سیگار و دخانیات و سرکوب سیستم ایمنی و رفتار جنسی نامناسب و نادرست در ۲۱ درصد این سرطان‌ها نقش دارد.

 علائم و نشانه های سرطان دهانه رحم چیست؟

عوامل و نشانه‌هایی نظیر لکه بینی و خونریزی‌های شدید و خفیف بین دوره‌های پریود یا بعد از آن خونریزی قاعدگی که طولانی و شدیدتر از حد معمول باشد.

• • خونریزی پس از مقاربت و یا حین معاینه

• • افزایش ترشحات واژن

• • خونریزی بعد از یائسگی

• • درد لگن یا کمری غیر قابل کنترل و مداوم

به طور کلی خونریزی غیر طبیعی واژن، ترشحات بدبو از واژن و خونریزی تماسی به عنوان علائم اصلی سرطان دهانه‌رحم شناخته می‌شوند و در بسیاری از موارد، زنان مبتلا به سرطان دهانه‌رحم هیچ علامتی را گزارش نمی‌کنند. در حال حاضر سه نوع آزمایش به طور گسترده در غربالگری سرطان دهانه‌رحم استفاده می‌شود که شامل آزمایش‌های HPV، تست پاپانیکولائو مبتنی بر سیتولوژی (تست پاپ) و همچنین بازرسی بصری است.

سرطان دهانه رحم در دوران بارداری به چه صورت است؟

درمان سرطان دهانه‌رحم در بیماران باردار از نظر مرحله‌بندی و درمان چالش‌های منحصر به فردی را دارد. صرف نظر از تصمیم بیماران، مادر و جنین باید توسط یک متخصص زنان مورد ارزیابی قرار گیرند تا خطرات احتمالی برای مادر و جنین و از دست رفتن احتمالی جنین مشخص گردد. همچنین باید اقدامات فوری و خطرات به تاخیر افتادن درمان تا زمان زایمان نیز مشخص شود.در این مورد تعیین سن حاملگی بسیار مهم است. حداقل زمان زنده ماندن جنین تقریبا تا هفته‌ی ۲۴ بارداری گزارش شده است. اما در جنین‌هایی که زنده می‌مانند خطر مرگ در نوزادی و ناتوانی های جسمانی طولانی مدت وجود دارد. بقای نوزاد با ناتوانی‌های جسمانی با توجه به سن حاملگی بالاتر از ۲۵ سال افزایش می‌یابد.

شرح حال و معاینه ی فیزیکی در بیماران به چه صورت است؟

بیماران مبتلا به سرطان دهانه‌رحم معمولا در مراحل اولیه بدون علامت هستند. شرح حال بیمار شامل سوالاتی نظیر سن اولین مقاربت جنسی و سابقه‌ی مقاربت جنسی و خونریزی و درد حین رابطه‌ی جنسی، عفونت‌های مقاربتی قبلی، تعداد شرکای زندگی، سابقه عفونت‌های ویروس HPV، سابقه‌ی ویروس نقص ایمنی انسانی، الگوهای قاعدگی و هرگونه خونریزی غیر طبیعی، ترشحات مداوم و بدبوی واژن، ضایعات شناخته شده‌ی دهانه‌رحم، مصرف دخانیات و اینکه آیا بیمار قبلا واکسن HPV تزریق کرده است یا خیر، می‌باشد.معاینه‌ فیزیکی باید شامل ارزیابی کامل دستگاه تناسلی داخلی و خارجی باشد. در زنان مبتلا به سرطان دهانه‌رحم، یافته‌های معاینه ممکن است شامل ضایعات غیر طبیعی و شکنندگی و خونریزی دهانه‌رحم باشد.

راه های پیشگیری از سرطان دهانه رحم چیست؟

واکسیناسیون علیه HPV، غربالگری به موقع و منظم، درمان ضایعات پیش سرطانی و همچنین پیش آگاهی از سن کم یک روش مقرون به صرفه برای پیشگیری از سرطان دهانه‌ی رحم به شمار می‌رود.  اگر سرطان دهانه‌ رحم در مراحل اولیه تشخیص داده شود و به موقع پیگیری شود، قابل درمان است. روش‌های دیگر در درمان سرطان دهانه‌رحم شیمی درمانی و پرتو درمانی می‌باشد.کنترل جامع سرطان دهانه‌رحم شامل پیشگیری اولیه یعنی واکسیناسیون علیه HPV و پیشگیری ثانویه یعنی غربالگری و درمان ضایعات پیش سرطانی و پیشگیری نهایی تشخیص و درمان سرطان‌های مهاجم دهانه‌ رحم و مراقبت‌های تسکینی می‌باشد.

چه کسانی شانس بالا در درمان دارند؟

پایان هر نوع بیماری کشنده ای مرگ نیست و شانس زنده ماندن وجود دارد.با انجام غربالگری های به موقع و توجه کافی به سلامتی می توانیم این شانس را بالاتر ببریم.

• • ۹۰ درصد دخترانی که تا سن ۱۵ سالگی به طور کامل با واکسن HPV واکسینه شوند.

• • ۷۰ درصد زنانی که تا ۳۵-۴۵ سالگی با آزمایش دقیق غربالگری شوند.

• • ۹۰ درصد زنانی که با هر نوع بیماری‌های دهانه‌رحم تحت درمان قرار گیرند. (۹۰ درصد زنانی که با ضایعات پیش سرطانی مورد درمان قرار گرفته اند.)

چه کسانی بیشتر در خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم هستند؟

انواع مختلف ویروس‌های HPV و ویروس‌های نقص ایمنی انسانی، یک عفونت مقاربتی طولانی مدت، داشتن شریک‌های جنسی متعدد، بعضی قرص‌های ضد بارداری خوراکی، عوامل رفتاری مثل سیگار کشیدن و چاقی و همچنین عوامل میزبان مثل حساسیت ژنتیکی در ایجاد سرطان‌های دهانه‌رحم نقش دارند. دو نوع ۱۶ و ۱۸ ویروس پاپیلومای انسانی مسئول تقریبا ۵۰ درصد از پیش سرطان‌های دهانه‌رحم با درجه‌ی بالا هستند. این ویروس عمدتا از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود و بیشتر افراد مدت کوتاهی پس از شروع رابطه‌ی جنسی آلوده می‌شوند. به طور کلی تقریبا تمام سرطان‌های دهانه‌رحم توسط ویروس HPV ایجاد می‌شوند و بنابراین تا حد زیادی قابل پیشگیری هستند.این ویروس از طریق تماس پوست به پوست یا پوست به مخاط مانند فعالیت جنسی از راه واژینال، مقعدی و یا دهانی انتقال می‌یابد. مطالعات نشان می‌دهد بیشترین شیوع ویروس HPV پرخطر در دوره‌ی جوانی قبل از سن ۲۵ سالگی رخ می‌دهد و مرگ و میر ناشی از سرطان دهانه‌رحم در دوره‌ی میانسالی ۴۰ تا ۵۰ سالگی به اوج خود می‌رسد.

نتیجه گیری

سرطان دهانه‌رحم یک بیماری بالقوه قابل پیشگیری است و میزان مرگ و میر سرطان دهانه‌رحم می‌تواند با غربالگری مناسب و راهبردهای پیشگیرانه مانند انجام به موقع واکسیناسیون علیه ویروس HPV و درمان به موقع ضایعات پیش سرطانی و افزایش سیستم ایمنی بدن به حد موثری کاهش یابد.شناخت ویروس HPV در تشخیص و مدیریت سرطان‌های دهانه‌رحم در اکثر کشورها بسیار مهم است.در صورت نیاز به مشاوره می توانید به  مشاورین دکتر با من مراجعه کنید.منابع

• • Sung H. Ferlay j. Siegel RL. Laversanne M. Soerjomataram I. Jamal A. et al. Global cancer statistics 2020; GLOBOCAN estimates of incidence and mortality worldwide for 36 cancers in 185 countries. CA Cancer J Clin. 2021:71:209-49. doi:10.3322/caac.21660

• • Stelzle D. Tanaka LF. Lee KK. et al. Estimates of ehe global burden of cervical cancer associated with HIV. Lancet Glob Helth 2020;published online  Nov 16. DOI:S2214- 109X(20)30459-9

• • Lei et al. (2020) HPV Vaccination and the Risk of Invasive Cervical Cancer. N EngL J Med 2020;383:1340-8. DOI: 10.1056/NEJMoa1917338

• • Global strategy to accelerate the elimination of cervical cancer as a public health problem

• •  Cervical knowlwdge repository

• • Sajid D. Isamme ALF. Muhammad R. Rabeena T. Gazi P. and Amani A-Sh 2019. Knoledge .Attitudes. And Practies towards Cervical Cancer and Screening amongst Female Healthcare Professionals : A Cross Sectianal Study. DOI: 10.1155/2019/5423130

سرطان خون، یا لوکمی، یک نوع اختلال خونی و نخاعی است که ناشی از نقص در سیستم تولید و رشد سلول‌های خونی می‌باشد.

در این بیماری، سلول‌های خونی نرمال به سلول‌های غیرنرمال و نامنظم تبدیل می‌شوند، که نه تنها قابلیت انجام وظایف خود را از دست می‌دهند بلکه به سلول‌های سرطانی تبدیل می‌شوند. این سلول‌های ناقص ممکن است در نخاع استخوان، محل تولید سلول‌های خونی مانند ردهای قرمز (هموگلوبین‌حاوی)، سفید (لنفوسیت‌ها و نوکلئوسیت‌ها) و پلاکت‌ها (مسئول تشکیل خونریزی و ترمیم زخم‌ها) شکل گیری کنند.

این نوع از سرطان در چندین زیرنوع شناخته شده از جمله لوسمی‌ها (سرطان‌های خونی مزمن)، لنفوماها (سرطان‌های لنفاوی) و میلوم‌ها (سرطان‌های مغز استخوان) ظاهر می‌شود. سرطان خون نیازمند تشخیص زودهنگام و درمان تخصصی است که شامل مداخلات مانند شیمی درمانی (استفاده از داروها برای کاهش یا از بین بردن سلول‌های سرطانی)، تراپی اشعه (استفاده از پرتوهای با انرژی بالا برای نابودی سلول‌های سرطانی) و پیوند نخاع (استفاده از سلول‌های سالم خونی از یک نفر به دیگری برای جایگزینی سلول‌های خونی ناکافی یا نابجا) می‌شود.

 

تاریخچه کامل و زمان کشف

سرطان خون یا لوکمی، یکی از مخوف‌ترین و پیچیده‌ترین بیماری‌های انسانی است که هزاران سال است که انسان‌ها را تحت تأثیر قرار داده است. تاریخچه سرطان خون به گذشته دور باز می‌شود.

• زمان کشف اولین مورد سرطان خون

اولین توصیف کتبی در مورد سرطان خون به عصر باستان برمی‌گردد. هیپوکرات، پزشک بزرگ یونانی، در قرن پنجم قبل از میلاد اولین توصیف را ارائه داد. او این بیماری را به عنوان “کارکرد نامنظم و بی‌قاعدگی سلول‌های خونی” توصیف کرد. او تا آن زمان به اشتباه اعتقاد داشت که این بیماری به وسیله انسداد رگ‌های خونی ایجاد می‌شود.

• تکامل در درک بیشتر

در قرون وسطی و دوران رنسانس، اطلاعات در مورد سرطان خون به‌طور نسبی گسترش یافت. اما تا قرن نوزدهم، درک ما از این بیماری به شدت محدود بود. در سال ۱۸۴۵، رودلف فریش، پزشک آلمانی، توانست پیدا کند که مارپیچ‌های خونی در بیماران سرطانی افزایش می‌یابند، اما تا زمان اختراع میکروسکوپ در قرن بیستم، مفهوم واقعی سرطان خون هنوز نامشخص بود.

• دوره مدرن

با پیشرفت‌های درمانی و پژوهشی در قرن بیستم، به خصوص در دهه‌های اخیر، ما در درک این بیماری پیشرفت‌های چشمگیری داشته‌ایم. امروزه، انواع مختلفی از سرطان خون شناخته شده‌اند و روش‌های درمانی پیشرفت‌یافته‌تری وجود دارد. از جمله این روش‌ها می‌توان به شیمی درمانی، تراپی اشعه، پیوند نخاع و ایمن‌سازی مورد اشاره کرد.

در نهایت، پژوهش‌ها در زمینه سرطان خون همچنان ادامه دارند و امیدواریم که با پیشرفت در علم و پزشکی، روزی روزگاری بتوانیم این بیماری را به‌طور کامل درمان کنیم.

آمار جهانی

در سال 2023، 1،958،310 مورد جدید سرطان و 609،820 مرگ ناشی از سرطان در جهان پیش بینی می شود.

 

علائم کامل سرطان خون

علائم این بیماری می‌توانند بسیار متنوع باشند و به شدت وابسته به نوع و استقرار بیماری در بدن فرد باشند. اما در کل، برخی از علائم و نشانه‌های معمول سرطان خون عبارتند از:

• خستگی و ضعف : به دلیل کاهش تولید سلول‌های خونی نرمال ناشی می‌شود که باعث می‌شود افراد حالت خستگی مزمن و اضافی را تجربه کنند.
• کاهش وزن بدن بی‌توجه به دلیل : یکی از علائمی که ممکن است در ابتدای بیماری دیده شود، کاهش وزن بدن غیرعادی و ناشی از از دست دادن اشتها یا هضم ضعیف است.
• نفخ شکم : افزایش حجم ناگهانی شکم ممکن است نشانه سرطان خون باشد، زیرا سلول‌های خونی ناقص می‌توانند در دستگاه گوارش جمع شوند.
• خونریزی و نشت : کاهش سلول‌های پلاکتیت (سلول‌های خونی مسئول ایجاد ایستایی در خون) می‌تواند باعث خونریزی و نشت غیرطبیعی در دستگاه گوارش یا لثه‌ها شود.
• عفونت‌های مکرر : این بیماری می‌تواند باعث کاهش سلول‌های سفید خونی (سلول‌های مسئول مقابله با عفونت‌ها) شود که به تن آسیب می‌زند و باعث افزایش شدید در موارد عفونی می‌شود.
• آسیب‌های استخوانی : ممکن است باعث درد و آسیب در استخوان‌ها شود، که در نهایت می‌تواند به شکستگی‌های ناگهانی منجر شود.
• حالت تب و علائم شبیه به آنفولانزا : در برخی موارد، سرطان خون باعث افزایش دما، عرق‌ریزی شبانه، و حالت تب مداوم می‌شود.
• درد یا فشار در ناحیه استخوانی : این علامت ممکن است به دلیل نفوذ سلول‌های سرطانی به استخوان‌ها ایجاد شود که باعث درد یا فشار در نواحی مختلف بدن می‌شود.
• بی‌قراری و اضطراب : سرطان خون می‌تواند به عنوان یک بیماری مزمن و خطرناک در طول زمان احساس بی‌قراری و استرس ناشی از درمان و تغییرات زندگی ایجاد کند.
• تورم لنفاژ (گره‌های لنفاوی) : اگر سلول‌های سرطانی به لنفاوی‌ها گسترش یابند، ممکن است گره‌های لنفاوی در نقاط مختلف بدن افزایش یابند که معمولاً با لمس قابل تشخیص هستند.
• آسم، خس خس یا سرفه مداوم : اگر این بیماری به سرفه مزمن، تنگی نفس یا خس خس منجر شود، این می‌تواند نشانه فشار بر روی ریه‌ها یا دیگر اعضای نزدیک باشد.
• اختلالات در آزمایش‌های خونی : تغییرات در نتایج آزمایش‌های خونی، از جمله کاهش تعداد سلول‌های خونی (مانند هموگلوبین، لنفوسیت‌ها یا پلاکت‌ها) ممکن است نشانه سرطان خون باشد.

لطفاً توجه داشته باشید که این علائم ممکن است نشانه‌های دیگر بیماری‌ها نیز باشند. در صورتی که افراد هر یک از این علائم را تجربه می‌کنند، باید به متخصص خون و سرطان مراجعه کنند تا تشخیص دقیق و درمان مناسب دریافت کنند.

 

روش های تشخیص سرطان خون

1. آزمایش‌های خونی : آزمایش‌های مختلف خون می‌توانند نشانگرهای مهمی برای وجود سرطان خون باشند. مثلاً آزمایش CBC (Complete Blood Count) تعداد و نوع سلول‌های خونی را اندازه‌گیری کرده و هرگونه ناهنجاری در آنها را نشان می‌دهد.
2. آزمایش‌های بیوپسی : در صورتی که نتایج آزمایش‌های خونی ناقص یا نرمال نباشند، بیوپسی ممکن است لازم باشد. در این روش، نمونه کوچکی از نخاع استخوان یا بافت لنفاوی برای ارزیابی زیر میکروسکوپ قرار می‌گیرد.
3. آزمایش‌های جراحی : برخی از بیماران نیاز به عمل جراحی دارند تا نمونه‌های بیشتری از بافت برای تحلیل زیر میکروسکوپ دریافت کنند. این نمونه‌ها می‌توانند به دقت بیشتری بررسی شوند.
4. آزمایش‌های ایمنوشیمیایی : آزمایش‌هایی مانند فلوسایتومتری (Flow Cytometry) و آزمایش‌های ایمونوهیستوشیمی (Immunohistochemistry) می‌توانند برای تشخیص نوع و خصوصیات سلول‌های سرطانی استفاده شوند.
5. آزمایش‌های مولکولی : این آزمایش‌ها بر روی تغییرات در سطح مولکولی و ژنتیکی سلول‌های سرطانی تمرکز دارند. مانند آزمایش‌های PCR (Polymerase Chain Reaction) که برای تشخیص تغییرات در ژنوم سلول‌های سرطانی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
6. آزمایش‌های تصویری : آزمایش‌های تصویری مانند اسکن‌های پت (PET scans) و اسکن‌های سی تی (CT scans) به ما کمک می‌کنند تا تغییرات در ساختارهای داخلی بدن مثل لنفاوی‌ها و استخوان‌ها را بررسی کنیم.
7. آزمایش‌های فلوئورسانس : این آزمایش‌ها برای تشخیص سرطان خون و انواع مختلف آن، از جمله لوسمی‌ها و لنفوماها، استفاده می‌شوند. این روش با استفاده از نور فلوئورسانس به تغییرات در سلول‌ها نگاه می‌کند.
8. آزمایش‌های ژنتیکی و مولکولی پیشرفته : آزمایش‌هایی که بر پایه تحلیل تغییرات ژنتیکی و مولکولی در سلول‌های سرطانی انجام می‌شوند. این شامل آزمایش‌های سیکوئنسینگ ژنوم (Genome Sequencing) و آزمایش‌های تحلیل تعداد نسخه‌های ژنی (Gene Copy Number Analysis) می‌شود.
9. آزمایش‌های سلولی و بافتی : بررسی سلول‌های سرطانی تحت میکروسکوپ به وسیله آزمایش‌های سیتولوژی (Cytology) و هیستوپاتولوژی (Histopathology) کمک می‌کند تا نوع و خصوصیات سلول‌های سرطانی مشخص شود.
10. آزمایش‌های فیوژن ژنی : این آزمایش‌ها برای شناسایی تغییرات در ژنوم سلول‌های سرطانی و تغییرات در رویدادهای فیوژن (Fusion) از اهمیت زیادی برخوردارند.

توجه داشته باشید که پزشک معالج شما بر اساس نتایج تمامی آزمایش‌ها و ارزیابی‌های انجام شده، تشخیص نهایی خواهد داد و درمان مناسب را تعیین خواهد کرد. همچنین، روش‌های جدیدتری نیز به‌طور مداوم در حال توسعه هستند تا دقت و صحت تشخیص این بیماری را افزایش دهند.

 

دلایل ایجاد سرطان خون

این بیماری به عنوان یک بیماری پیچیده و چندعاملی شناخته می‌شود که عوامل مختلفی می‌توانند در ایجاد آن نقش داشته باشند. تحقیقات نشان داده‌اند که برخی عوامل و اقدامات می‌توانند احتمال ابتلا به سرطان خون را افزایش دهند. در اینجا چند عامل کلیدی که ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند:

• عوامل ژنتیک و ارثی : وجود تاریخچه خانوادگی این بیماری می‌تواند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. ژن‌های خاصی که از نظر وراثتی به سرطان خون مرتبط هستند می‌توانند در انتقال این بیماری نقش داشته باشند.
• تعداد بالا از اشعه X و گاما : افرادی که به تابش‌های اشعه X یا گاما در مواردی مانند درمان سرطان یا آزمایش‌های پزشکی تحت تابش قرار می‌گیرند، دارای احتمال بیشتری برای ابتلا به سرطان خون هستند.
• عفونت‌های ویروسی : برخی از ویروس‌ها نظیر ویروس اپشتین-بار و ویروس هرپس‌ویروس-8 به افزایش احتمال سرطان خون، به ویژه در افراد با سیستم ایمنی ضعیف، مرتبط هستند.
• مواد شیمیایی و ترکیبات سمی : تماس با مواد شیمیایی خاص در محیط کار یا استفاده از مواد شیمیایی در منزل ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
• سیگار و مصرف الکل : سیگار کشیدن و مصرف زیاد الکل از عوامل مخاطره‌آوری هستند که ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند.
• موارد دیابت و چاقی : افراد مبتلا به دیابت نوع 2 یا دارای چاقی، مرتبط با احتمال ابتلا به برخی از انواع سرطان خون می‌باشند.
• عوامل محیطی : تماس با مواد شیمیایی مانند بنزین، استفاده از فراورده های صنعتی، آلودگی هوا و آب، و همچنین تماس با مواد آلوده می‌توانند عوامل محیطی باشند که احتمال ابتلا به سرطان خون را افزایش می‌دهند.
• تعداد بالای اشعه ماورا بنفش (UV) : تعرض طولانی مدت به اشعه UV از نور خورشید، به ویژه بدون استفاده از محصولات محافظتی مانند کرم ضدآفتاب، می‌تواند خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان خون، نظیر لنفوما، را افزایش دهد.
• تاریخچه درمان با داروهای خاص : برخی داروهای شیمی درمانی، مانند داروهای شیمی درمانی برای سرطان‌های دیگر یا داروهای تقویت سیستم ایمنی پس از پیوند نخاع، ممکن است خطر ابتلا به سرطان خون را افزایش دهند.
• سن و جنسیت : اختلافات جنسیتی و افزایش سن معمولاً باعث افزایش خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان خون می‌شوند. برخی از نوع‌های سرطان خون بیشتر در افراد مسن تشخیص داده می‌شوند.
• سابقه درمان با پرتوهای X یا گاما : افرادی که به تابش پرتوی X یا گاما درمانی، برای سرطان یا بیماری‌های دیگر تحت تابش قرار گرفته‌اند، دارای احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند.

توجه داشته باشید که عوامل فوق الذکر ممکن است در هر فردی به شکل مختلفی تاثیر بگذارند و نهایتاً تشخیص دقیق و درمان مختصر به هر فرد بستگی دارد. برای کاهش خطر ابتلا به سرطان خون، رعایت سبک زندگی سالم، پیشگیری از تماس با عوامل محیطی مخاطره‌آور، و انجام آزمایشات پزشکی پیشگیرانه توصیه می‌شود.

انواع سرطان خون

1. لوکمیمی: در این نوع ، افراد دارای تعداد زیادی لوکوسیت (سلول‌های سفید خون) ناهنجار هستند. این می‌تواند لوکمیمی حاد (AML) یا لوکمیمی مزمن (CML) باشد.
2. لنفوما : این نوع سرطان خون در لنفوسیت‌ها (یک نوع سلول سفید خون) رخ می‌دهد. لنفوما به دو دسته تقسیم می‌شود: لنفوماهای هماتولوژیک (مرتبط با خون) و لنفوماهای ناهماتولوژیک (مرتبط با اعضای دیگر بدن).
3. لنفومای هادجکین : این نوع لنفوما یک زیرنوع خاص از لنفوما است که ممکن است در عقب گردن (لنفومای هادجکین) یا در دیگر نقاط بدن (لنفومای غیرهادجکین) ظاهر شود.
4. میلوم نخاعی : این نوع سرطان خون در پلاسماسیت‌ها (یک نوع سلول خونی) رخ می‌دهد.
5. لوسمی های حاد و لنفوسیتی : این دو نوع سرطان خون در مرحله‌های ابتدایی بیشتر مشاهده می‌شوند و سریعاً پیشرفت می‌کنند. لوسمی حاد می‌تواند لوکمیمی حاد یا لنفوسیتی حاد باشد.

توجه داشته باشید که هر یک از این انواع دارای زیرنوع‌ها و شکل‌های مختلفی هستند که ممکن است درمان‌ها و پیش‌آگهی‌های مختلفی نیاز داشته باشند. درمان و مدیریت انواع سرطان خون به طبقه‌بندی دقیق توسط متخصص هماتولوژی و تیم درمانی معتبر بستگی دارد.

 

مراحل سرطان خون

مراحل این بیماری ممکن است بر اساس اندازه و نفوذ تومور، تعداد و نوع سلول‌های سرطانی و انتشار به سایر اندام‌ها تعیین شوند. در اینجا مراحل متداول این بیماری توضیح داده شده‌اند:

مرحله صفر (مرحله پیش‌سرطانی یا بیماری اولیه) : در این مرحله، سلول‌های سرطانی هنوز به اندازه کافی توسعه نیافته‌اند تا علائمی ایجاد کنند و ممکن است توسط آزمایش‌های خونی یا تست‌های تصویری شناسایی شوند.

مرحله 1 (مرحله محلی) : سرطان خون در این مرحله به نسج‌های اطراف انتشار نیافته است. سلول‌های سرطانی معمولاً در یک ناحیه محدود و مشخص از خون یا نسج‌های خونی واقع شده‌اند.

مرحله 2 (مرحله محلی پیشرفته) : در این مرحله، سرطان خون به نسج‌های اطراف گسترش یافته است. اندازه تومور بزرگ‌تر شده و ممکن است به مناطق دیگری از بدن گسترش یابد.

مرحله 3 (مرحله منطقه‌ای یا پیشرفته) : در این مرحله، سرطان خون به زمینه‌های دیگری از خون یا نسج‌های خونی انتشار پیدا کرده است. این مرحله نشان‌دهنده انتشار خارج از منطقه محلی اولیه است.

مرحله 4 (مرحله پیشرفته و گسترده) : سرطان خون در این مرحله به طور گسترده به مناطق دور از محل اولیه گسترش یافته است. ممکن است به اندام‌های دور از خون، نظیر کبد، ریه، استخوان‌ها یا مغز انتشار پیدا کند.

برای تشخیص و درمان دقیق این بیماری، لازم است تا پزشکان تخصصی از ابزارهای مختلفی مانند آزمایش‌های خون، بیوپسی، آزمایش‌های تصویری و آزمایش‌های مولکولی استفاده کنند تا مرحله بیماری تشخیص داده شود و برنامه درمانی مناسب تعیین شود.

 

روش های درمان سرطان خون

• کمک به تولید خون: برای بسیاری از انواع سرطان خون، درمان شامل استفاده از داروهایی است که به تولید سلول‌های خون کمک می‌کنند، نظیر فاکتورهای رشد سلولی یا سلول‌های بنیادی.
• شیمی درمانی (کمال دارویی): از داروهای شیمی درمانی برای کاهش تعداد سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. این داروها سلول‌های سرطانی را مختل کرده و از تکثیر آنها جلوگیری می‌کنند.
• پیوند نخاع (ترابرد نخاعی): در برخی از موارد، پیوند نخاع می‌تواند بخشی از درمان باشد. در این روش، نخاع سالم با نخاع ناسالم جایگزین می‌شود.
• پیوند سلول‌های بنیادی (پیوند اتوگولوس سلول‌های بنیادی): در این روش، سلول‌های بنیادی (مانند سلول‌های خون‌ساز) از بیمار گرفته شده، سپس بعد از یک دوره درمانی شیمی درمانی یا پرتو درمانی، به بیمار باز می‌گردند. این کار به بازسازی سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند.
• پرتو درمانی (رادیوتراپی): در پرتو درمانی، از پرتوهای با انرژی بالا برای نابودی سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. این روش معمولاً برای کاهش اندازه تومور یا درمان مناطق خاص از بدن استفاده می‌شود.
• درمان‌های هدفمند (تراپی هدفمند): این درمان‌ها از داروهایی استفاده می‌کنند که به صورت خاص به سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند و سلول‌های سالم را تخریب نمی‌کنند. این روش درمانی همچنین به عنوان درمان هدفمند یا درمان دارویی مولکولی نیز شناخته می‌شود.
• درمان‌های هورمونی: برخی از انواع سرطان خون به هورمون‌ها وابسته هستند. در این صورت، درمان‌های هورمونی ممکن است با استفاده از داروها یا درمان‌های جراحی که هورمون‌های بدن را کاهش می‌دهند، به کنترل بیماری کمک کنند.
• درمان‌های ایمنی‌سازی: درمان‌هایی وجود دارند که با افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن به کنترل و نابودی سلول‌های سرطانی کمک می‌کنند. این درمان‌ها ممکن است شامل داروهای ایمنی‌سازی یا درمان‌های ایمنی سلولی باشند.
• پزشکی هدفمند (منهاتن‌پروژکت): این روش جدید درمانی از تحلیل ژنومیک بیماری برای شناخت دقیق‌تر تغییرات ژنتیکی در سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند. بر اساس این تحلیل‌ها، درمان‌های دارویی خاصی برای هر بیمار طراحی می‌شود.
• آنتی‌بادی‌های مونوکلونال (مثل داروهای مونوکلونال آنتی‌بادی): این داروها از آنتی‌بادی‌هایی تشکیل شده‌اند که به سلول‌های سرطانی مشخص متصل می‌شوند و آنها را تخریب می‌کنند.
• درمان‌های بازنگری سلولی (مانند کارتی-سلول‌های T): این درمان‌ها از سلول‌های T ایمنی بیمار گرفته شده، به طور مهندسی ارتقاء یافته و سپس به بیمار باز می‌گردند تا به سلول‌های سرطانی حمله کنند.

همه این روش‌های درمانی بستگی به نوع و مرحله سرطان، سلامتی عمومی بیمار و توصیه‌های پزشک معالج دارند. همچنین، اغلب درمان‌های سرطان خون به صورت ترکیبی از این روش‌ها اجرا می‌شوند تا بهترین نتیجه درمانی حاصل شود.

 

لیست داروهای سرطان خون

در درمان این بیماری از داروهای مختلفی استفاده می‌شود که می‌توانند به صورت خوراکی مصرف شوند یا به صورت تزریقی به بیمار تزریق شوند. در اینجا یک لیست از برخی از داروهای پزشکی و خوراکی و یا تزریقی که برای درمان استفاده می‌شوند:

• کیمیاگراپ: یک داروی شیمی درمانی که برای درمان لوسمیمی (لوکمی حاد و مزمن) و لنفوما مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• ایماتینیب (Imatinib): یک داروی هدفمند که برای درمان لوکمیمی (لوکمی مزمن) و لنفومای هادجکین استفاده می‌شود.
• ریتوکسیماب (Rituximab): این دارو برای درمان لنفومای نوعی از لنفوماها (لنفومای فولیکولار و لنفومای هادجکین) و میلوم نخاعی استفاده می‌شود.
• داکسوروبیسین (Doxorubicin): این دارو برای درمان لوکمیمی، لنفوما و میلوم نخاعی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• سنتوزیماب (Cetuximab): این دارو برای درمان لوکمیمی و لنفوما مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• لنالیدوماید (Lenalidomide): این دارو به عنوان درمان مکمل در مواردی از میلوم نخاعی و لنفومای متعدد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• هیدروکسی‌یورها (Hydroxyurea): این دارو برای درمان لوکمیمی و برخی انواع لنفوماها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• متوترکسات (Methotrexate): این دارو برای درمان لنفومای هادجکین و لوسمیمی (لوکمی حاد) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• فلودارابین (Fludarabine): این دارو برای درمان لوکمیمی و لنفومای مزمن استفاده می‌شود.
• آیدارابین (Idarubicin): این دارو برای درمان لوکمیمی (لوکمی حاد) مورد استفاده قرار می‌گیرد و به عنوان یک داروی شیمی درمانی عمل می‌کند.
• وینکریستین (Vincristine): این دارو برای درمان لنفومای مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد و از دسته داروهای آنتی‌میتوتیک است که به سلول‌های سرطانی اثر می‌گذارد.
• فلودارابین (Fludarabine): این دارو در دسته داروهای آنتی‌متابولیت قرار دارد و برای درمان لوکمیمی و لنفومای مزمن مورد استفاده است.
• پنتوستاتین (Pentostatin): این دارو نیز به عنوان یک آنتی‌متابولیت برای درمان لوکمیمی و لنفومای مزمن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• التروپویتین (Erythropoietin): این دارو به تولید سلول‌های خون قرمز کمک می‌کند و در برخی موارد از آن به عنوان درمان پالودرمای مرتبط با سرطان استفاده می‌شود.
• ترومبوپوئیتین (Thrombopoietin): این دارو برای افزایش تعداد سلول‌های پلاکت (ترومبوسیت) در خون استفاده می‌شود و در برخی از حالات سرطانی مورد نیاز است.
• آزاسایدین (Azacitidine): این دارو برای درمان لوسمیمی (لوکمی مزمن) و میلوم نخاعی مورد استفاده قرار می‌گیرد و به عنوان یک داروی دمیتیلاسیون (Demethylation) عمل می‌کند.
• پروکاربازین (Procarbazine): این دارو برای درمان لنفومای هادجکین و لوکمیمی مزمن استفاده می‌شود و به عنوان یک داروی آلکیله‌کننده (Alkylating agent) عمل می‌کند.

توجه داشته باشید که هر دارویی بر اساس نوع سرطان، مرحله بیماری و وضعیت سلامتی بیمار توسط پزشک تجویز می‌شود و ممکن است به همراه داروهای دیگر یا به تنهایی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین، هر دارو ممکن است عوارض جانبی داشته باشد، بنابراین استفاده از آنها تحت نظر پزشک و با دقت باید انجام شود.

 

آیا سرطان خون درمان میشه ؟

بله، در بسیاری از موارد قابل درمان است. امروزه، پیشرفت‌های بسیاری در زمینه درمان این بیماری صورت گرفته است که امکان درمان و مدیریت این بیماری را بهبود داده‌اند. روش‌های مختلف درمانی از جمله شیمی درمانی، پرتو درمانی، درمان‌های هدفمند، پیوند نخاع و سلول‌های بنیادی، درمان‌های ایمنی‌سازی و درمان‌های هورمونی برای کنترل و بهبود وضعیت بیمار استفاده می‌شوند.

با این حال، موفقیت درمان بستگی به مرحله بیماری، نوع سرطان خون، مکان انتشار بیماری، وضعیت سلامتی کلی بیمار، و پاسخ بیمار به درمان دارد. در بسیاری از موارد، درمان‌های ترکیبی از چندین روش درمانی اجرا می‌شود تا بهترین نتیجه حاصل شود.

تا به امروز، بسیاری از افراد مبتلا به سرطان خون با درمان‌های مدرن و پیشرفته بهبود یافته‌اند و زندگی با کیفیتی داشته‌اند. مهمترین نکته در درمان این بیماری، شناسایی زودرس بیماری، مشاوره با تیم پزشکی متخصص و درمان به موقع است که می‌تواند احتمال موفقیت در درمان را افزایش دهد.

طول عمر بیماران سرطان خون چقدر است؟

مدت زمان زندگی بیماران سرطان خون به عوامل بسیاری بستگی دارد و نمی‌توان یک پاسخ قطعی و دقیق در این خصوص داد. بیشتر عوامل زیر تأثیرگذار بر زمان زندگی بیماران سرطان خون هستند:

• نوع سرطان خون: انواع مختلف سرطان خون (مانند لوکمیمی، لنفوما، میلوم نخاعی و …) دارای شیوه‌های درمانی متفاوتی هستند.
• مرحله بیماری: مرحله ای که سرطان در آن شناسایی می‌شود (مانند مرحله اولیه، مرحله پیشرفته و … ) تأثیر زیادی بر پیش‌آگهی دارد.
• نوع درمان و پاسخ به درمان: نوع درمانی که بیمار دریافت می‌کند (شیمی درمانی، پرتو درمانی، درمان‌های هدفمند و …) و چقدر به درمان پاسخ می‌دهد می‌تواند طول عمر را تحت تأثیر قرار دهد.
• سلامتی عمومی بیمار: وضعیت سلامتی عمومی بیمار (مانند وضعیت کلیه، قلب، اندام‌های دیگر بدن و …) نیز نقش مهمی در پیش‌آگهی و درمان سرطان خون دارد.
• پیشرفت‌های پزشکی: با پیشرفت تکنولوژی و دستیابی به درمان‌های جدید، امکان درمان و زندگی با کیفیت بیشتری برای بیماران سرطان خون وجود دارد.

به طور کلی، با توجه به پیشرفت‌های پزشکی و درمان‌های جدید، بسیاری از بیماران سرطان خون می‌توانند زندگی با کیفیتی داشته باشند و مدت زمان زندگی آنها افزایش یابد. اما همچنان لازم است تا زودترین شناسایی و درمان بیماری انجام شود تا احتمال موفقیت در درمان بالاتر رود.

 

عوارض سرطان خون چیست؟

سرطان خون یک بیماری جدی است که می‌تواند انواع عوارض و مشکلات در بدن ایجاد کند. در زیر، برخی از عوارض شایع این بیماری آورده شده‌اند:

• فقر خون (آنمی): سرطان خون می‌تواند باعث کاهش تولید سلول‌های خونی شود، که منجر به فقر خون و احساس خستگی، ضعف و بی‌حالی می‌شود.
• آسیب به سیستم ایمنی بدن: سرطان خون ممکن است باعث کاهش توانایی سیستم ایمنی بدن در مقابل عفونت‌ها شود، که به افزایش احتمال بروز عفونت‌های متعدد می‌انجامد.
• تورم لنفاگردها: لنفوماها گروهی از بیماری‌های سرطانی هستند که ممکن است باعث تورم و بزرگ شدن لنفاگردها در نقاط مختلف بدن شوند.
• آسیب به استخوان‌ها: سرطان خون می‌تواند به استخوان‌ها آسیب برساند، که باعث درد، شکستگی‌های استخوانی و کاهش توانایی حرکتی بیمار می‌شود.
• کاهش وزن ناشی از افزایش استهلاک انرژی: بیماری ممکن است باعث افزایش استهلاک انرژی در بدن شود، که به کاهش وزن و کم‌خونی می‌انجامد.
• آسیب به اعضای داخلی: سرطان خون می‌تواند به اعضای داخلی بدن، از جمله کبد، ریه، کلیه و مغز آسیب برساند.
• عوارض ناشی از درمان‌های سرطان: درمان‌های شیمی درمانی و پرتو درمانی نیز ممکن است عوارضی نظیر تهوع، استفراغ، ریزش مو، خستگی، درد و… را ایجاد کنند.

مهمترین نکته این است که برای کاهش عوارض و بهبود کیفیت زندگی بیمار، مداومت در درمان و پیگیری مرتب با پزشکان متخصص اساسی است.

آیا این بیماری درمان خانگی دارد ؟ در خانه چه کارهای مفید است؟

سرطان خون یک بیماری جدی است که نیاز به درمان تخصصی توسط پزشکان و تیم درمانی دارد. درمان خانگی معتبر و موثر برای این بیماری وجود ندارد. با این حال، برخی از کارهای مفید و پشتیبانی‌کننده در خانه می‌توانند به بیمار کمک کنند:

• پیروی از دستورات پزشک: بیمار باید به دقت دستورات پزشک خود را دنبال کرده و همه درمان‌ها و داروها را درست مصرف کند.
• مراقبت از تغذیه: تغذیه سالم و متنوع بسیار مهم است. مصرف مواد غذایی سالم و غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند سلامتی بیمار را حفظ کند و احتمال بروز عوارض جانبی کاهش دهد.
• حفظ بهداشت شخصی: حفظ بهداشت شخصی، از جمله شستشوی دست‌ها، کمک به جلوگیری از عفونت‌هاست.
• فعالیت‌های ورزشی ملایم: فعالیت‌های ورزشی ملایم می‌تواند از لحاظ جسمی و روحی به بیمار کمک کند.
• مدیریت استرس و روان‌شناسی: مدیریت استرس و اضطراب از طریق مشاوره روان‌شناسی یا تمرین‌های آرامش می‌تواند به بیمار کمک کند.
• حمایت از خانواده و دوستان: حمایت معنوی و انگیزه‌بخشی از سوی خانواده و دوستان می‌تواند روحیه بیمار را بهبود بخشد.
• پیگیری علائم: بیمار باید هر گونه تغییر در علائم خود را به پزشک خود اطلاع دهد و هر گونه نگرانی را با او مطرح کند.

تذکر مهم: هرگزینه‌ای که بیمار در نظر دارد انجام دهد، باید با تأیید و راهنمایی پزشک خود صورت گیرد. هرگونه تغییر در رژیم درمانی یا استفاده از داروهای جدید باید تحت نظر پزشک باشد تا از سلامتی بیشتر بیمار اطمینان حاصل شود.

 

نتیجه

با توجه به اطلاعات ارائه شده در مورد سرطان خون، می‌توان نتیجه گرفت که سرطان خون یک بیماری جدی است که نیاز به درمان تخصصی و دقیق دارد.

پیشرفت‌های پزشکی امروزه امکانات جدیدی برای درمان این بیماری فراهم کرده‌اند. از مهمترین عوامل در مدیریت سرطان خون می‌توان به شناسایی زودرس بیماری، درمان به موقع و مداوم، حمایت از سلامتی عمومی بیمار و پشتیبانی از او اشاره کرد.

مراقبت‌های پزشکی دقیق، درمان‌های شیمی درمانی و هدفمند، پرتو درمانی و رویکردهای درمانی نوین می‌توانند بهبود و کنترل بیماری را تسهیل کنند. بنابراین، همکاری بیمار با تیم درمانی و پیروی صحیح از دستورات پزشکی اساسی‌اند تا بتوان بهترین نتایج در درمان سرطان خون را به دست آورد و کیفیت زندگی او را افزایش دهد.

به سایت دکتر بامن مراجعه کنید. این سایت دارای جدیدترین مقالات علمی در زمینه بیماری سرطان خون است و بیش از 7000 متخصص و پزشک ویژه در این حوزه و دیگر موضوعات دارد.

دکترها با تخصص در این سایت آماده‌اند تا بهترین و به‌روزترین مراقبت‌ها و درمان‌ها را برای بیماران ارائه دهند.

اینجا می‌توانید از تخصص و تجربه پزشکان برجسته استفاده کنید و بهبودی سلامتی خود را در اختیار داشته باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر و ارتباط با پزشکان متخصص، به سایت دکتر بامن مراجعه فرمایید:

(https://www.doctorbaman.com)

پرسش های متداول

1. آیا سرطان خون قابل درمان است؟

بله، بسیاری از انواع سرطان خون قابل درمان هستند، اما درمان و نتیجه آن بستگی به نوع سرطان، مرحله بیماری و تجویز درمان دارد.

2. چه علائمی برای سرطان خون وجود دارد؟

علائم معمول سرطان خون شامل فقر خون، تورم لنفاگردها، ضعف عمومی، تهوع، کاهش وزن و علائمی مشابه عفونت‌های متعدد می‌باشد.

3. چه روش‌هایی برای تشخیص سرطان خون وجود دارد؟

روش‌های تشخیصی سرطان خون شامل آزمایش‌های خونی، بررسی‌های تصویری (مثل سونوگرافی و اسکن PET-CT) و بیوپسی (برداشتن نمونه بافت) می‌شود.

4. آیا افرادی که خانواده‌ای با سرطان خون داشته‌اند در معرض خطر بیشتری هستند؟

بله، افرادی که خانواده‌ای با سرطان خون داشته‌اند ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند. ارثی بودن برای برخی انواع سرطان خون ممکن است نقشی داشته باشد.

5. چه اقداماتی می‌توان برای پیشگیری از سرطان خون انجام داد؟

پیشگیری از این بیماری شامل سبک زندگی سالم، مصرف تغذیه مناسب، جلوگیری از تماس با مواد شیمیایی مضر و مشاوره ژنتیکی در صورت وجود تاریخچه خانوادگی مشکوک به سرطان خون می‌شود.

منابع

• Acute Leukemia
• Immunophenotyping of leukemia
• The Molecular Basis of Leukemia
• Acute Myeloid Leukemia