همیشه در مورد تغییرات پوستتان با پزشک متخصص پوست خود صحبت کنید، در حالی که آکنه روزاسه معمولا به نسبت خوش خیم است، تغییرات پوستی ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای جدی تری باشد که نیاز به درمان پزشکی دارد، با مطالعه این مقاله انواع این بیماری را شناسایی می کنید و در ادامه با درمان های پزشکی و خانگی به راحتی این بیماری را کنترل می کنید.

آکنه روزاسه چیست؟

این مورد نوعی آکنه بزرگسالی و بیماری پوستی طولانی مدت است که بیشتر صورت و گاهی اوقات چشم شما را هم درگیر می کند و باعث قرمزی و جوش می شود. این بیماری در زنان و افرادی که پوست روشن تری دارند شایع تر است، اما علائم در مردان می تواند بیشتر باشد، همچنین اغلب افراد میانسال و مسن به این بیماری مبتلا می شوند.

انواع مختلف این بیماری

این بیماری چهار نوع است. اگرچه بسیاری از افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، بیش از یک نوع را تجربه می کنند.

• اریتماتوتلانژکتاتیک: همراه با قرمزی صورت و برافروختگی رگ های خونی قابل مشاهده است.
• پاپولوپوستولار: با جوش های آکنه مانند همراه است و بیشتر زنان میانسال را تحت تاثیر قرار می دهد.
• رینوفیما: این بیماری به صورت نادر به وجود می آید که با ضخیم شدن پوست روی بینی همراه است و بیشتر هم مردان به این نوع مبتلا می شوند.
• چشمی: علائم آن در ناحیه چشم متمرکز می شود.

علائم آکنه روزاسه

علائم این بیماری در هر نوع متفاوت است.

علائم اریتماتوتلانژکتاتیک

• برافروختگی و قرمزی در مرکز صورت شما
• رگ های خونی شکسته قابل مشاهده
• پوست متورم
• پوست حساس
• سوزش پوست
• پوست خشک، زبر و پوسته پوسته

علائم پاپولوپوستولار

• جوش های آکنه مانند و پوست بسیار قرمز
• پوست چرب
• تکه های برجسته پوست

علائم رینوفیما

• بافت پوست ناهموار
• پوست ضخیم روی بینی
• پوست ضخیم روی چانه، پیشانی، گونه ها و گوش ها
• منافذ بزرگ

علائم چشمی

• چشم های خون آلود و اشک آلود
• احساس سوزش در چشم
• چشم های خشک و خارش دار
• چشم هایی که به نور حساس اند
• کیست روی چشم
• کاهش دید
• شکستگی رگ های خونی روی پلک

تاریخچه این بیماری

اصطلاح این بیماری در نوشته های بیتمن دیده شد که آن را به شکل بالینی آکنه مطالعه می کرد، این سردرگمی در طول قرن نوزدهم وجود داشت.

زمانی که هبرا در اتریش و داریر در فرانسه روی این موضوع مطالعاتی انجام می دادند، تشخیص بین آکنه و روزاسه به وضوح انجام شد.

چه چیزی باعث به وجود آمدن آکنه روزاسه می شود؟

علت دقیق این بیماری مشخص نیست، ممکن است ترکیبی از عوامل ارثی و محیطی باشد، طی برخی تحقیقات مشخص شده که برخی از عوامل ممکن است علائم این بیماری را بدتر کند. این موارد شامل موارد زیر هستند:

• خوردن غذاهای تند
• خوردن مواد حاوی ترکیب سینامالئید مانند دارچین، شکلات، گوجه فرنگی و مرکبات
• نوشیدن قهوه و چای داغ

عوامل خطر ابتلا به این بیماری

عواملی وجود دارد که احتمال ابتلا به آکنه روزاسه را بیشتر از سایرین در شما ایجاد می کند، این بیماری اغلب در افراد بین 30 تا 50 سال مشاهده می شود، همچنین در افرادی که پوست روشن، موهای بلوند و چشمان آبی دارند، شایع تر است.

همچنین پیوندهای ژنتیکی با این بیماری وجود دارد، اگر سابقه خانوادگی این بیماری را داشته باشید، احتمال ابتلا به این بیماری در شما بیشتر خواهد بود. زنان بیشتر از مردان به این عارضه مبتلا می شوند، با این حال مردانی که به این بیماری مبتلا می شوند، علائم شدیدتری از خود نشان می دهند.

تشخیص این بیماری چگونه انجام می گیرد؟

هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص استفاده نمی شود، متخصص پوست به راحتی می تواند آکنه روزاسه را با معاینه فیزیکی پوست شما تشخیص دهد، دکتر پوست ممکن است شما را به متخصص پوست تهران ارجاع دهد تا تشخیص داده شود که آیا به این بیماری مبتلا هستید یا بیماری پوستی دیگری دارید.

درمان این بیماری در صورت مراجعه به پزشک

پزشک متخصص پوست ممکن است یک آنتی بیوتیک خوراکی برای این بیماری تجویز کند، اگر این بیماری در حدی شدید است که به سایر داروهای خوراکی پاسخ نمی دهد، ممکن است پزشک ایزوترتینوئین را به شما پیشنهاد کند.

چگونه این علائم را کنترل کنیم؟

این بیماری قابل درمان نیست، اما می توانید اقداماتی را برای کنترل علائم خود انجام دهید.

از پوست خود با استفاده از پاک کننده های ملایم و محصولات مراقبت از پوست بدون چربی و بر پایه آب محافظت کنید، کرم ها و مرطوب کننده های صورت بدون روغن خریداری کنید، همچنین از محصولاتی که حاوی الکل، منتول، فندق جادوگر و لایه بردار هستند، پرهیز کنید.

درمان خانگی این بیماری

اگر این بیماری بدون دلیل زمینه ای از نوع جدی تشخیص داده شد، گزینه هایی پیش روی شما قرار دارد. قبل از اینکه به دنبال داروهای تجویزی باشید، ممکن است بخواهید برخی از موارد زیر را امتحان کنید.

• آلوئه ورا

ژل برگ داخلی گیاه آلوئه ورا نرم کننده و مرطوب کننده است، می توانید به عنوان یک درمان موضعی برای این بیماری در نظر بگیرید.

• بید مشک

بید مشک به عنوان مکمل، عصاره یا غذا در دسترس است.

• بابونه

بابونه هم مانند آلوئه ورا در محصولات مرطوب کننده پوست رایج است، اغلب به صورت موضعی در درمان گیاهی پوست ملتهب استفاده می شود.

• روغن نارگیل

در حالت کلی تحقیق علمی که نشان دهد روغن نارگیل در درمان بیماری آکنه روزاسه تاثیرگذار است، وجود ندارد. اما به دلیل خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی که این روغن دارد، می تواند در بهبود علائم این نوع از آکنه تاثیرگذار باشد.

موارد گیاهی و طبیعی دیگری که در بهبود علائم این بیماری می تواند به مبتلایان کمک کند، شامل کامفری (متعلق به خانواده گاوزبان)، چای سبز، اسانس اسطوخودوس، عسل خام و زردچوبه می شوند.

کلام آخر

همیشه در مورد تغییرات پوست خود با پزشک فوق تخصص پوست در سایت دکتر با من صحبت کنید، در حالی که آکنه روزاسه معمولا به نسبت خوش خیم است، تغییرات پوستی ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای جدی تری باشد که نیاز به درمان پزشکی دارد. با مراجعه به سایت دکتر با من که 24 ساعته در اختیار شما است، می توانید سایت و شماره تماس پزشک پوست مورد نظر را دریافت کنید.

آکنه ، علائم، پیشگیری و راه های درمان آن: آکنه یک مشکل پوستی است که با ظاهر جوش‌های قرمز و قهوه‌ای روی پوست صورت همراه می‌شود. این مشکل معمولاً به علت افزایش تولید چربی در پوست و التهاب پوستی رخ می‌دهد. آکنه می‌تواند در افراد مختلف و در سنین مختلفی اتفاق بیفتد. در این مقاله، به بررسی آکنه، علائم آن، راه‌های پیشگیری و روش‌های درمان آن می‌پردازیم.

تاریخچه آکنه از قدیم تا امروز

آکنه یک مشکل پوستی قدیمی است که تاریخچه‌ای طولانی دارد و تاثیرات آن بر روی انسان‌ها تاکنون مشاهده می‌شود. در ادامه، به تاریخچه آن از دوران‌های قدیمی تا امروز پرداخته خواهد شد.

دوران‌های قدیمی:

آکنه به عنوان یک مشکل پوستی در دوران‌های قدیمی نیز شناخته شده بود. اطلاعات تاریخی نشان می‌دهد که اقداماتی برای درمان در سده‌هاي قبل از میلاد انجام می‌شد. برخی روش‌های سنتی مانند استفاده از گیاهان دارویی به عنوان درمان طبیعی مورد استفاده قرار می‌گرفت.

دوران میانه:

در دوران میانه، تاکید بر طب سنتی و درمان‌های گیاهی افزایش یافت. مورخان و پزشکان معروف مانند ابن سینا روش‌های درمانی برای مشکلات پوستی توصیه می‌کردند. همچنین، برخی آیین‌نامه‌های بهداشتی توسط امپراتوری‌ها و تمدن‌های باستانی تنظیم شد تا به بهبود وضعیت پوست انسان‌ها کمک کنند.

دوران مدرن:

در دوران مدرن با پیشرفت علم و پزشکی، روش‌های درمانی پیشرفت کرد. داروها و محصولات پوستی خاصی برای کنترل آکنه توسط شرکت‌های داروسازی تولید شد. علاوه بر این، تحقیقات علمی بر روی علت‌ها و عوامل موثر در ظهور آکنه انجام شد و توصیه‌های بهداشتی به روز شد.

دوران معاصر:

در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم، تکنولوژی و تحقیقات در زمینه پوست و آکنه به اوج خود رسید. انواع مختلف درمان‌های پوستی مانند لیزر و تکنولوژی‌های پیشرفته دیگر برای کنترل و درمان توسعه یافت. همچنین، توصیه‌های بهداشت پوستی و تغذیه سالم اهمیت بیشتری پیدا کردند.

آکنه از دوران‌های قدیم تا امروز یک مشکل پوستی معروف بوده و تلاش‌های مستمری برای درمان و پیشگیری از آن انجام شده است. تحقیقات علمی و تکنولوژی پزشکی مدرن به بهبود شرایط افراد مبتلا به این بیماری کمک کرده و توصیه‌های بهداشتی بهتری فراهم آورده‌اند.

آمار آکنه در جهان

آکنه یک مشکل پوستی رایج است که تقریباً 9.4 درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و بیشترین شیوع آن در نوجوانان را مشاهده می‌کنیم. این مشکل حدود 90 درصد از مردان و 80 درصد از زنان را در تمام اقوام و نژادها تحت تأثیر قرار می‌دهد.

میزان بروز آکنه در کشورهای اروپای غربی و کشورهای با درآمد بالا در آسیا و اقیانوسیه و شرق آسیا به شدت مشهود است. باید توجه داشت که در سه دهه اخیر، نرخ ابتلا به این بیماری در بسیاری از کشورها به جز ایالات متحده آمریکا، لهستان، آلمان و نیوزلند به طرز چشمگیری افزایش یافته است.

راه های تشخیص آکنه چیست؟

تشخیص معمولاً توسط پزشک یا داروساز انجام می‌شود. این تشخیص می‌تواند بر اساس بررسی جسمی و نگاه کلی به پوست فرد یا بر اساس نشانه‌ها و علائم آکنه انجام شود. در زیر راه‌های تشخیص آمده است:

بررسی جسمی: پزشک ممکن است پوست شما را با دقت بررسی کند تا نوع و شدت آکنه را تشخیص دهد. این شامل بررسی نوع جوش‌ها (سفید یا سیاه)، میزان التهاب و التهابات پوست، و محل ظهور آکنه می‌شود.

مصاحبه با بیمار: پزشک ممکن است سوالاتی در مورد تاریخچه آکنه شما، علائم همراه، رژیم غذایی، عوامل استرس‌زا، و محصولات آرایشی که استفاده می‌کنید، بپرسد.

آزمایش‌های تشخیصی: در موارد خاص، پزشک ممکن است نمونه‌های پوستی را جمع‌آوری کند یا تست‌های خونی و هورمونی انجام دهد تا علت دقیق آکنه را تشخیص دهد.

تصویربرداری: در موارد نادر، پزشک ممکن است از تصاویر تصویربرداری مانند سونوگرافی پوست یا دیگر ابزارهای تصویربرداری برای تشخیص مشکلات زیر پوستی استفاده کند.

تشخیص آکنه به دقت و توسط یک پزشک متخصص پوست انجام شود. پس از تشخیص، پزشک می‌تواند برای شما برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.

انواع آکنه

آکنه به چند نوع مختلف تقسیم می‌شود. این نوع‌ها عبارتند از:

1. آکنه ساده: در این نوع، جوش‌ها گلوبول‌های چرب پوست را مسدود کرده و باعث ایجاد جوش‌های سفید و سرسیاه می‌شوند.
2. آکنه قرمز: در این نوع، جوش‌ها قرمز و التهابی هستند و ممکن است دردناک باشند.
3. آکنه میکروکیستیک: در این نوع، جوش‌ها به صورت میکروکیست‌های کوچک شکل می‌گیرند که معمولاً در عمق پوست قرار دارند.
4. آکنه ملتحمه: این نوع آکنه باعث ایجاد قرمزی و تورم شدید پوست می‌شود و ممکن است با خروج مایعات زرد یا سفید از جوش‌ها همراه باشد. اصطلاحاً به آن “آب‌جوش” هم گفته می‌شود. این نوع معمولاً در اثر التهابات شدید در داخل پوست ایجاد می‌شود.
5. آکنه قبل از قاعدگی: برخی از افراد قبل از شروع دوره قاعدگی با جوش‌هایی مواجه می‌شوند که به عنوان آکنه قبل از قاعدگی شناخته می‌شوند.
6. آکنه عود کننده: افرادی که در سابق آکنه داشته‌اند، ممکن است بعد از گذشت مدتی دوباره به آکنه مبتلا شوند. این نوع به عنوان آکنه عود کننده شناخته می‌شود.

علائم این بیماری پوستی را بشناسید

• جوش‌های قرمز و قهوه‌ای

یکی از نشانه‌های اصلی، ظاهر شدن جوش‌های قرمز و قهوه‌ای بر روی پوست صورت است. این جوش‌ها ممکن است در نقاط مختلف صورت و حتی گردن ظاهر شوند.

• پوست چرب

آکنه معمولاً با افزایش تولید چربی در پوست همراه است. این می‌تواند باعث بروز جوش‌ها و آکنه گردد.

• التهاب پوستی

التهاب پوستی نیز از علائم آکنه است. پوست ممکن است قرمز و دردآور باشد، و در برخی موارد حتی عفونت‌های باکتریایی نیز رخ دهد.

دلایل بوجود آمدن آکنه چیست؟

عوامل متعددی ممکن است به ظهور آکنه منجر شوند. برخی از عوامل اصلی عبارتند از:

1. 1. تولید بیش از حد چربی: تولید بیش از حد چربی توسط پوست و چربی‌های اضافی می‌توانند به انباشتگی چربی در منافذ پوستی (زغالی‌ها) و بافت زیرپوستی منجر شوند که باعث ایجاد جوش می‌شوند.
2. 2. تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی در دوران بلوغ، دوران بارداری، یا درمان‌های هورمونی ممکن است به افزایش تولید چربی پوستی و ظهور آکنه منجر شوند.
3. 3. باکتری‌ها: باکتری‌های Propionibacterium acnes که روی پوست موجودند، می‌توانند عفونت‌ها را در منافذ پوستی ایجاد کرده و جوش‌ها را ایجاد کنند.
4. 4. التهاب پوست: التهاب‌های پوستی مانند تحریک پوست، خراشیدگی، یا فشار ممکن است آکنه را تشدید کنند.
5. 5. عوامل ژنتیکی: وراثت و عوامل ژنتیکی نیز می‌توانند نقشی در بوجود آمدن آکنه ایفا کنند. اگر یکی از والدین شما تاریخچه آکنه داشته باشد، احتمال بروز آکنه در شما افزایش می‌یابد.
6. 6. محصولات آرایشی: استفاده از محصولات آرایشی ناسالم ممکن است به انباشتگی چربی و آکنه منجر شود.
7. 7. تنش و استرس: تنش‌های روانی و استرس ممکن است تاثیر مستقیم بر تولید هورمون‌ها و در نتیجه ظهور آکنه داشته باشند.
8. 8. رژیم غذایی: مصرف مواد غذایی با شکر و کربوهیدرات می‌تواند به افزایش التهابات پوستی منجر شود.

ترکیبی از این عوامل معمولاً در بوجود آمدن آکنه نقش می‌آفرینند. برای کنترل و مدیریت آن، مشاوره با پزشک یا متخصص پوستی توصیه می‌شود.

راه‌های درمان آکنه

راه‌های درمان ممکن است به شدت متنوع باشند و بسته به شدت و نوع آکنه، انتخاب‌های مختلفی وجود داشته باشد. درمان آکنه معمولاً شامل موارد زیر می‌شود:

• مشاوره پزشکی

در موارد شدید آکنه، مشاوره پزشکی و مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک معالج ضروری است.

• استفاده از کرم‌ها و ژل‌ها

استفاده از کرم‌ها و ژل‌ها با تاثیرات ضد آکنه می‌تواند به بهبود وضعیت پوست کمک کند.

• درمان‌های لیزری

درمان‌های لیزری نیز در برخی موارد مفید هستند.

• استفاده از محصولات ضدآکنه

محصولات حاوی اسید سالیسیلیک، پروکسید بنزوئیل، یا رتینوئیدها می‌توانند به کاهش آکنه‌ها و جلوگیری از ظهور آکنه‌های جدید کمک کنند.

• تغییرات در رژیم غذایی

برخی مطالعات نشان می‌دهند که کاهش مصرف مواد غذایی با شکر و چربیهای اشباع شده ممکن است به کاهش آکنه‌ها کمک کند.

• عمل جراحی

در موارد شدیدتر و آکنه‌های عمیق، عمل‌های جراحی مثل جراحی لیزری ممکن است مورد نیاز باشد.

توصیه می‌شود که قبل از شروع هر درمانی با پزشک پوست و مو مشورت کنید تا بهترین راه‌های درمان برای شما مشخص شود.

داروهای پزشکی برای درمان آکنه

داروهای پزشکی معمولاً شامل داروهای موضعی و داروهای سیستمیک می‌شوند. این داروها به شکل کرم، ژل، قرص یا قطره مصرف می‌شوند و توسط پزشک تجویز می‌شوند. در زیر به برخی از داروهای پزشکی معمول برای درمان اشاره می‌شود:

آنتی‌بیوتیک‌ها: داروهایی مثل تتراسایکلین، دوکسی‌سایکلین، یا کلیندامایسین ممکن است به عنوان آنتی‌بیوتیک‌های مصرف داخلی تجویز شوند. آنها به کاهش التهاب‌ها و باکتری‌های موجود در آکنه کمک می‌کنند.

رتینوئیدها: داروهایی مانند ایزوترتینوئین (Accutane) به عنوان یک درمان سیستمیک برای آکنه شدید تجویز می‌شوند. آنها به تنظیم تولید چربی پوست و کاهش ایجاد آکنه کمک می‌کنند.

استروئیدهای موضعی: کرم‌ها یا ژل‌های حاوی استروئیدها می‌توانند به کاهش التهاب‌ها و تحریک‌های پوستی کمک کنند.

بنزویل پراکسید: این دارو به عنوان یک ضدآکنه موضعی عمل می‌کند و به باکتری‌های موجود در پوست مقاومت می‌آموزد.

آزلائیک اسید: این دارو به تسریع تغییرات پوستی و کاهش التهاب‌ها کمک می‌کند.

داروهای تنظیم کننده هورمونی: در برخی موارد، داروهای تنظیم کننده هورمون ممکن است به تنظیم تولید چربی پوست کمک کنند.

همیشه با پزشک یا متخصص پوست مشورت کنید تا بهترین درمان برای وضعیت خاص پوست شما تعیین شود و عوارض و اثرات جانبی ممکن را در نظر بگیرید. همچنین، توجه به دستورات پزشک و مصرف منظم داروها از اهمیت بسیاری برخوردار است.

راه های پیشگیری

• تمیزی پوست: پوست خود را با آب و صابون مناسب و ملایم شستشو دهید. از شستشوی بیش از حد و استفاده از محصولات شوینده قوی خودداری کنید تا پوست خشک نشود.
• استفاده از محصولات مناسب: انتخاب محصولات مراقبت از پوست با توجه به نوع پوست شما مهم است. مطمئن شوید که محصولات برچسب غیر‌کومدوژنیک (غیر آکنه‌زا) دارند.
• پاک کردن آرایش: همیشه پس از استفاده از آرایش، آن را به دقت پاک کنید. آرایش باقی‌مانده می‌تواند منافذ پوست را مسدود کرده و به ظهور آکنه کمک کند.
• تغذیه سالم: مصرف غذاهای سالم و متنوع باعث بهبود کیفیت پوست می‌شود. مصرف میوه‌ها، سبزیجات و آب کافی مهم است.
• ورزش منظم: ورزش و فعالیت بدنی به ترتیب خوبی پوست کمک می‌کند. با مشورت پزشک، برنامه ورزشی مناسبی برای خود تعیین کنید.
• ترک دود و مواد مخدر: دود سیگار و مصرف مواد مخدر ممکن است به تحریک پوست منجر شود. از این عادات دوری کنید.
• حفظ بهداشت پوست: پوست خود را تازه نگه دارید و در صورت لمس آن دست‌های خود را با پاک کننده مناسب بشویید.
• مراجعه به پزشک: اگر مشکل شما جدی است، بهتر است که با یک پزشک متخصص پوست مشورت کنید. آنها می‌توانند درمان‌های موثرتری تجویز کنند.

پیشگیری از این مشکل نیاز به توجه به مراقبت‌های پوستی مناسب و ایجاد عادات سالم دارد.

راه های درمان خانگی

راه‌های خانگی ممکن است به شما در درمان آکنه کمک کنند. این روش‌ها اغلب ایمن و از مواد طبیعی تشکیل شده و می‌توانند به کاهش التهاب‌ها و ظاهر آکنه‌ها کمک کنند. در ادامه چند راه خانگی برای شما آورده شده است:

• استفاده از ژل آلوئه‌ورا: ژل آلوئه‌ورا دارای ویژگی‌های ضد التهابی و آرام‌بخشی است. می‌توانید از ژل آلوئه‌ورا طبیعی بر روی آکنه‌ها بمالید و به مدت 15-20 دقیقه بگذارید. سپس با آب گرم بشویید. این کار را روزانه انجام دهید.
• استفاده از چای داغ: چای داغ دارای خواص ضد التهابی است. یک کیسه چای داغ را در آب جوشانده و بعد از خنک شدن، با پنبه به آکنه‌ها بزنید.
• استفاده از عسل و نمک درمانی: مخلوطی از عسل و نمک را بسازید و به محل آکنه بمالید. این مخلوط به تمیز کردن پوست کمک می‌کند.
• استفاده از روغن درخت چای: روغن درخت چای دارای ویژگی‌های ضد باکتریایی است. می‌توانید یک قطره از این روغن را به آب جوشانده اضافه کرده و با این محلول پوست خود را تمیز کنید.
• استفاده از عصاره لیمو: لیمو عصاره ضد باکتریایی دارد. از یک قطره عصاره لیمو روی آکنه‌ها استفاده کنید و پس از 15 دقیقه بشویید. از مقدار زیادی از آن استفاده نکنید چرا که ممکن است پوست را خشک کند.
• مصرف آب بیشتر: آب مصرفی کافی می‌تواند به تطهیر پوست و کاهش ظاهر آکنه‌ها کمک کند. حداقل 8 لیوان آب روزانه مصرف کنید.
• مصرف مکمل‌های معدنی: مصرف مکمل‌های معدنی مانند روی و زینک می‌تواند به بهبود وضعیت پوست کمک کند.
• تغذیه مناسب: مصرف مواد غذایی با ویتامین A و ویتامین E می‌تواند به بهبود سلامتی پوست کمک کند. میوه‌ها و سبزیجات با ویتامین‌های ضروری را به برنامه غذایی خود اضافه کنید.
• خواب کافی: خواب کافی و استراحت به بهبود وضعیت پوست کمک می‌کند. تلاش کنید شبانه‌روز به مقدار کافی بخوابید.
• استفاده از خمیر دندان: خمیر دندان غیر ژله‌ای استفاده شود. به آکنه‌ها بمالید و به مدت 20 دقیقه بگذارید. سپس با آب گرم بشویید.

نتیجه

آکنه از جمله عارضه های پوستی محسوب می شود که از همان ابتدا در ظاهر فرد نمایان شده و فرد از لحاظ زیبایی آسیب می بینید و این عوامل اعتماد به نفس او را نیز تحت تاثیر قرار می دهند. این جوش ها بیشتر در سنین 12 تا 30 سال اتفاق می افتد، اما لازم است یادآور شویم که این بیماری ممکن است در هر سنی و هر جنسیتی اتفاق بیفتد.

گاه ممکن است درمان این جوش ها زمان زیادی را صرف کند یا گاهی تحمل و صبر شما به پایان برسد، اما لازم است بدانید شما در این راه تنها نیستید، خیلی از افراد نیز شرایطی مشابه شما دارند.

اما بهتر است بدانید که تمام تلاش ما در این مقاله این بوده که بتوانیم به شما در تشخیص و درمان این بیماری کمک کنیم، توصیه ما به شما در این رابطه سایت دکتر با من است. سایت دکتر با من یکی از امن ترین سایت هایی است که می توانید در آن به جستجوی بهترین دکتر متخصص در هر زمینه ای که مدنظرتان است، بپردازد.

این سایت آماده ارائه خدمات به صورت 24 ساعته و آنلاین است تا شما بتوانید بدون صرف هزینه گزاف از بهترین خدمات بهره ببرید.

پرسش های متداول

آیا آکنه فقط در جوانی رخ می‌دهد؟

نه،آکنه به علت تغییرات در تولید چربی پوست و انسداد منافذ چربی پوست رخ می‌دهد، و این مشکل می‌تواند در هر سنی اتفاق بیفتد.

آیا تغذیه نادرست می‌تواند عامل ظهور آکنه باشد؟

بله، تغذیه نادرست و مصرف بیش از حد مواد غذایی ممکن است با ترشح چربی‌های اضافی توسط پوست همراه باشد. این مواد چربی می‌توانند منافذ پوست را مسدود کنند و باعث ایجاد آکنه شوند.

آیا استفاده از ضدآفتاب می‌تواند در پیشگیری از آکنه موثر باشد؟

بله، آفتابگیرها و کرم‌های ضدآفتاب محافظت از پوست در برابر اشعه‌های مضر اولتراویولت (UV) خورشیدی را انجام می‌دهند.

آیا عوامل ژنتیکی نقشی در بروز آکنه دارند؟

بله، اگر یکی یا هر دوی والدین شما در گذشته مشکلات آکنه داشته باشند، احتمالاً شما هم برای بروز این مشکلات ارثی از آنها داشته باشید. ژنتیک و ساختار پوستی افراد می‌تواند تأثیر مستقیمی بر حساسیت پوست به ترشح چربی و التهابات داشته باشد، که دو عامل مهم در ایجاد این مشکل هستند.

منابع

مقاله علمی در PubMed:

عنوان: “Acne Vulgaris: Pathogenesis, Treatment, and Needs Assessment”

نویسندگان: Dreno B, Thiboutot D, Gollnick H, et al.

منتشر شده در: Dermatology and Therapy, سال 2016.

(https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4852869/)

مقاله علمی در Wiley Online Library:

عنوان: “Hormonal Treatment of Acne Vulgaris: An Update”

نویسندگان: Dréno B.

منتشر شده در: Annales de Dermatologie et de Vénéréologie, سال 2013.

(https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1016/j.annder.2013.08.011)

مقاله علمی در ScienceDirect:

عنوان: “The Role of Benzoyl Peroxide in the New Treatment Paradigm for Acne”

نویسندگان: Tanghetti EA.

منتشر شده در: Journal of Drugs in Dermatology, سال 2013.

(https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1545961613061812)

مقاله علمی در ResearchGate:

عنوان: “Acne and Rosacea”

نویسندگان: Zaenglein AL, Pathy AL, Schlosser BJ, et al.

منتشر شده در: Journal of the American Academy of Dermatology, سال 2016.

(https://www.researchgate.net/publication/297924933_Acne_and_Rosacea)

افسردگی زمستانی: تازه وارد فصل سرما شده‌ایم، و برخی از ما ممکن است احساس افسردگی زمستانی کنیم. افسردگی زمستانی یک واقعیت معمول در فصل سرما است و ممکن است به دلایل مختلفی به وجود آید. در این مقاله، به بررسی علل افسردگی زمستانی، راه‌های مقابله با آن و افزایش روحیه در این فصل پرداخته خواهد شد.

افسردگی زمستانی چیست؟

افسردگی زمستانی، یا سندروم افسردگی زمستانی Seasonal Affective Disorder یا SAD، یک نوع اختلال عاطفی است که به صورت متداول در فصل‌های سرما اتفاق می‌افتد. این وضعیت اغلب به کاهش نور خورشیدی در فصل سرما و تأثیر آن بر ساعت‌های تنظیم خواب و هورمون‌های مغزی ارتباط داده می‌شود. در این مقاله، به بررسی علل، علائم، و راه‌های مدیریت این بیماری خواهیم پرداخت.

تاریخچه

افسردگی زمستانی یک وضعیت روانی است که نخستین بار در دهه‌ی 1980 توسط دکتر نورمن روزنتال که یک روان‌پزشک امریکایی بود، توصیف شد. او این وضعیت را به نام “سندروم افسردگی زمستانی” یا SAD نامگذاری کرد. تاریخ کشف و توصیف این وضعیت به عنوان یک اختلال موسمی مرتبط با تغییرات فصلی نور و تأثیر آن بر وضعیت روحی افراد، بسیار مهم و تأثیرگذار بود.

روزنتال و تیم او توانستند ارتباط میان کاهش نور خورشیدی در فصل سرما و افزایش علائم افسردگی و ناراحتی در برخی از افراد را مشاهده کنند. این اختلال به ویژه در مناطقی با طولانی‌ترین دوره‌های تاریکی در فصل سرما مانند کشورهای اسکاندیناوی متداول بود.

پس از توصیف اولیه این وضعیت، روان‌پزشکان و محققان بیشتری به بررسی افسردگی زمستانی پرداختند. تحقیقات علمی بیشتری انجام شد و راه‌های متعددی برای مدیریت و درمان این وضعیت توسعه یافت. از آن زمان تاکنون، این بیماری به عنوان یک مسأله جدی در علوم روان‌پزشکی شناخته شده و مطالعات بسیاری در زمینه‌های مختلف مانند علوم اعصاب، روان‌شناسی، و تغذیه برای درک بهتر این وضعیت و ارائه راه‌های مدیریت آن انجام شده است.

علل افسردگی زمستانی

کاهش نور خورشید: در فصل سرما، تعداد ساعات نورخورشید کاهش می‌یابد. این کاهش نور می‌تواند به کاهش تولید هورمون سروتونین، هورمونی که باعث خوشحالی می‌شود، منجر شود.

تغییر در ساعت‌های خواب: تغییر در ساعت‌های خواب می‌تواند تأثیر منفی بر روی سلامت روانی داشته باشد. کوتاه شدن روز و طولانی‌تر شدن شب در فصل سرما می‌تواند ساعت‌های خواب را تغییر دهد و در نتیجه افسردگی را تشدید کند.

کمبود ورزش: هوا در فصل سرما سردتر است و بسیاری از افراد انگیزه کمتری برای فعالیت بدنی دارند. این کمبود ورزش می‌تواند به کاهش تولید سروتونین منجر شود.

علائم افسردگی زمستانی

افسردگی زمستانی می‌تواند با مجموعه‌ای از علائم و عوارض همراه باشد که در برخی از افراد شدیدتر از دیگران ظاهر می‌شود. علائم شایع این وضعیت عبارتند از:

احساس ناراحتی مداوم: افراد ممکن است احساس ناراحتی عمیق و افسردگی مداوم کنند که تأثیر منفی بر روحیه آنها دارد.

کاهش انرژی و خستگی: کاهش انرژی و خستگی: افراد با افسردگی زمستانی ممکن است از کاهش انرژی و خستگی مزمن رنج ببرند و احساس کمبود انرژی کنند.

کاهش تمرکز و توجه: عدم توانایی در تمرکز روی وظایف و کارهای روزمره که ممکن است این افراد کارهایشان را با دشواری انجام دهند.

اضطراب: افراد مبتلا به افسردگی زمستانی ممکن است تا حدی اضطراب داشته باشند و از افزایش نگرانی و استرس رنج ببرند.

کاهش تمایل به فعالیت‌های اجتماعی: این افراد ممکن است به تدریج از فعالیت‌های اجتماعی دور شوند و از تعامل با دیگران بپرهیزند.

با این حال، مهم است توجه داشت که این علائم ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشند و تنها تشخیص تخصصی توسط متخصص روانپزشک می‌تواند این وضعیت را تأیید کند و راه‌های مدیریتی مناسب را تعیین کند.

تاثیر ژنتیک در بیماری افسردگی زمستانی چیست؟

ژنتیک در این بیماری نقش مهمی دارد. افسردگی زمستانی به عنوان یک نوع اختلال افسردگی فصلی در نظر گرفته می‌شود و به شدت با تغییرات فصلی و نور محیط ارتباط دارد. بر اساس تحقیقات علمی، به نظر می‌رسد که برخی از افراد به دلیل عوامل ژنتیکی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی زمستانی هستند.

از جمله ژن‌هایی که در این بیماری نقش دارند، می‌توان به ژن‌های مرتبط با تولید سروتونین اشاره کرد. سروتونین یک نوروترانسمیتر مغزی است که در مدیریت خلق و خوی و تعادل روانی نقش دارد. تغییرات در این ژن‌ها ممکن است به کاهش تولید سروتونین یا عدم بهره‌برداری بهینه از آن در مغز منجر شود که در نتیجه افزایش علائم افسردگی در فصل زمستان ایجاد می‌کند.

با این حال، ژنتیک تنها یکی از عوامل مؤثر در افسردگی زمستانی است و معمولاً با عوامل محیطی دیگر همراه می‌شود. به عنوان مثال، شیوه زندگی، تغذیه، و میزان تماس با نور خورشید نیز در تأثیر بر این وضعیت روانی نقش دارند. به همین دلیل، درمان و مدیریت این بیماری عمدتاً به ترکیبی از رویکردهای مختلف از جمله تراپی نوری، تغییر در شیوه زندگی، و در برخی موارد داروها نیاز دارد.

راه‌های مقابله با این بیماری چیست؟

راه‌های مقابله با افسردگی زمستانی می‌تواند به شما کمک کند تا علائم این وضعیت را کاهش دهید و وضعیت روحی خود را بهبود ببخشید. در ادامه، راه‌های موثر برای مقابله با این بیماری را بررسی خواهیم کرد:

• نور درمانی

یکی از راه‌های اصلی مقابله استفاده از نور درمانی است. این روش به افراد امکان می‌دهد تا نور مصنوعی با طیف نور خورشید را دریافت کنند. معمولاً از لامپ‌ها یا دستگاه‌های خاصی که نور درمانی ارائه می‌دهند، استفاده می‌شود.

• ورزش منظم

ورزش منظم می‌تواند به تولید هورمون‌های خوشحالی مانند سروتونین کمک کند. حتی ورزش‌های ساده مانند پیاده‌روی یا شنا می‌توانند به بهبود وضعیت روحی کمک کنند.

• تغذیه سالم

تغذیه صحیح و متوازن می‌تواند از افزایش وزن در فصل سرما جلوگیری کند. مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی نیز می‌تواند به بهبود وضعیت روحی کمک کند.

• تنظیم معیارهای خواب

تنظیم ساعت خواب و ایجاد یک الگوی خواب منظم می‌تواند به کنترل افسردگی کمک کند. سعی کنید هر روز در یک زمان ثابت به خواب بروید و بیدار شوید.

• مشاوره روان‌شناسی

در موارد شدید‌تر افسردگی زمستانی، مشاوره روان‌شناسی می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند. مشاوره و در صورت لزوم مصرف داروها به عنوان روش‌های درمانی در نظر گرفته می‌شوند.

• فعالیت‌های اجتماعی

حضور در فعالیت‌های اجتماعی و تعامل با دیگران می‌تواند از افزایش انزوا جلوگیری کرده و به بهبود وضعیت روحی کمک کند.

• تغییر در محیط زندگی

ایجاد تغییرات کوچک در محیط زندگی مانند تغییر در دکوراسیون داخلی یا ایجاد فضاهای با نوردهی زیاد می‌تواند به بهبود وضعیت روحی کمک کند.

• هنر و سرگرمی

شروع به فعالیت‌های هنری یا سرگرمی می‌تواند به شما انگیزه و احساس خوبی بدهد. نقاشی، موسیقی یا هر هنر دیگری که شما را شاد می‌کند را انتخاب کنید.

به عنوان نتیجه، انتخاب یک یا چند راه برای مقابله با افسردگی زمستانی می‌تواند به بهبود وضعیت روحی شما کمک کند. همچنین، در صورت لزوم، بهتر است با یک متخصص مشورت کنید تا راه‌های درمانی مناسب برای شما تعیین شود.

آیا مصرف مکمل‌های ویتامینی می‌تواند به کاهش این بیماری کمک کند؟

افرادی که در فصل سرما احساس افسردگی می‌کنند، ممکن است به دلیل کاهش نور خورشیدی و تغییرات در رژیم غذایی خود از ویتامین‌ها و مواد معدنی کمبود داشته باشند. بنابراین، مصرف ویتامین‌ها و مکمل‌های معدنی می‌تواند به بهبود وضعیت روحی و جسمی کمک کند.

در میان ویتامین‌ها، ویتامین D اهمیت به خصوصی دارد. چرا که بسیاری از افراد در فصل سرما به علت کاهش نور خورشید کمبود ویتامین D دارند. ویتامین D برای سلامتی عمومی بدن و تأثیر بر روحیه و افسردگی دارد. برای تقویت، می‌توانید از مکمل‌های ویتامین D استفاده کنید، البته توصیه می‌شود که قبل از شروع مصرف به مشورت با یک پزشک یا متخصص تغذیه بپردازید.

ویتامین B12 نیز می‌تواند در کاهش افسردگی و افزایش سطح انرژی کمک کند. این ویتامین به حفظ سلامتی سیستم عصبی و تولید انرژی در بدن کمک می‌کند. همچنین، مصرف ویتامین C که یک آنتی‌اکسیدان است، می‌تواند از تأثیرات منفی رادیکال‌های آزاد در بدن جلوگیری کرده و به بهبود وضعیت روحی کمک کند.

با این حال، قبل از شروع مصرف هر گونه مکمل یا ویتامین، مهم است که به مشورت با یک پزشک یا متخصص تغذیه بپردازید. همچنین، تأثیر مکمل‌های ویتامینی ممکن است در هر فرد متفاوت باشد، و باید با دقت مصرف شوند. بهترین راه برای مدیریت این بیماری، ترکیب مصرف مکمل‌های ویتامینی با دیگر روش‌های مدیریتی مانند نور درمانی، ورزش منظم و تنظیم ساعت خواب است.

عوارض بیماری افسردگی زمستانی

افزایش وزن و چاقی: در فصل سرما، بسیاری از افراد افسرده‌تر می‌شوند و تمایل به زیاده‌خواهی دارند. این موضوع می‌تواند به افزایش وزن و در بلندمدت به چاقی منجر شود. چاقی خود می‌تواند عوارض جسمی و اختلالات مرتبط با آن را به همراه داشته باشد.

اختلال در خواب: این بیماری ممکن است با اختلالات خواب همراه باشد. افراد مبتلا به این وضعیت ممکن است از خواب‌آلودگی و تغییرات در الگوی خواب رنج ببرند که می‌تواند تأثیر منفی بر روحیه و عملکرد روزانه آنها داشته باشد.

اختلالات تغذیه‌ای: زیاده‌خواهی و انتخاب غذاهای ناسالم در فصل سرما ممکن است به اختلالات تغذیه‌ای منجر شود. افراد مبتلا به افسردگی زمستانی ممکن است از تغییر در الگوی تغذیه و کاهش مصرف مواد غذایی سالم رنج ببرند.

افزایش احتمال مصرف مواد مخدر و الکل: برخی از افراد به دلیل افسردگی و ناراحتی زمستانی به مصرف مواد مخدر و الکل متوسل شوند. این مواد ممکن است علائم افسردگی را موقتاً تسکین دهند، اما در بلندمدت مشکلات بیشتری را ایجاد کنند.

عوارض جسمی: افسردگی زمستانی ممکن است به عوارض جسمی نیز منجر شود. به عنوان مثال، تأثیر منفی این وضعیت بر سیستم ایمنی بدن ممکن است باعث افزایش حساسیت به عفونت‌ها شود.

کاهش عملکرد کاری: افراد مبتلا به این بیماری ممکن است از انجام وظایف خود در محیط کار کاهش عملکرد داشته باشند. این موضوع می‌تواند به مشکلات اجتماعی و اقتصادی منجر شود.

با توجه به این عوارض، مدیریت و درمان افسردگی زمستانی بسیار مهم است. افرادی که به این وضعیت مبتلا هستند، می‌توانند از مشاوره روان‌شناسی و در صورت لزوم از درمان‌های دارویی که توسط پزشکان تجویز می‌شوند، بهره‌برند.

تأثیر مصرف الکل و مواد مخدر بر افسردگی زمستانی

مصرف الکل و مواد مخدر می‌تواند تأثیر منفی بر این بیماری داشته باشد. در واقعیت، این مواد می‌توانند وضعیت روحی را تشدید کرده و تداوم علائم افسردگی زمستانی را دشوارتر کنند. دلایلی که نشان می‌دهند چرا مصرف الکل و مواد مخدر در افسردگی زمستانی مشکل ساز است عبارتند از:

• الکل و مواد مخدر معمولاً به عنوان مسکن‌ها یا تحریک‌کننده‌ها عمل می‌کنند. این اثرات موقتی ممکن است به افت تولید هورمون‌های خوشحالی مانند سروتونین و اندورفین منجر شود، که موجب افزایش علائم افسردگی می‌شوند.
• الکل و مواد مخدر ممکن است باعث تداوم علائم افسردگی زمستانی شوند. بعد از اثر موقت مثبت این مواد، افراد ممکن است علائم افسردگی خود را شدت بخشند.
• مصرف الکل و مواد مخدر می‌تواند به تضعیف سیستم ایمنی بدن منجر شود. این امر ممکن است باعث افزایش حساسیت به عوامل محیطی و عفونت‌ها شود، که می‌تواند تأثیر منفی بر وضعیت روحی داشته باشد.
• مصرف الکل و مواد مخدر ممکن است باعث تضعیف توانایی افراد در مدیریت مشکلات زندگی روزمره شود. این ممکن است منجر به افزایش عوارض اجتماعی و شخصی شود که افسردگی زمستانی را تشدید می‌کند.

به طور کلی، مصرف الکل و مواد مخدر تأثیر مثبتی بر افسردگی زمستانی ندارند و می‌توانند عوارض اضافی به علائم مرتبط با این وضعیت اضافه کنند. بهترین راه برای مدیریت این بیماری، استفاده از روش‌های مدیریتی مثل نور درمانی، ورزش منظم، تنظیم معیارهای خواب و مشورت با متخصصین است.

چه داروهایی برای درمان افسردگی زمستانی تجویز میشود؟

درمان افسردگی زمستانی معمولاً شامل روش‌های مختلفی می‌شود و در برخی موارد ممکن است پزشکان داروهای مشخصی تجویز کنند. برخی از داروهای معمولاً برای درمان افسردگی زمستانی عبارتند از:

• در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای ضد افسردگی را تجویز کند. این داروها معمولاً از خانواده داروهای SSRI (مهارگرهاي انتخابي عود سروتونين) و SNRI (مهارگرهاي انتخابي عود سروتونين و نوراپينفرين) انتخاب می‌شوند. این داروها می‌توانند به تعداد افراد مبتلا به افسردگی زمستانی کمک کنند.
• پزشکان ممکن است داروهای مشابه کتامین مانند اسکتامین (Esketamine) را تجویز کنند که برای درمان افسردگی شدید و مقاوم به داروهای دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• در برخی موارد، افراد ممکن است اضافه به افسردگی زمستانی، اضطراب هم تجربه کنند. در این صورت، داروهای ضد اضطراب تجویز میشوند.

در هر صورت، مهم است که تنها زیر نظر یک پزشک متخصص و با توجه به وضعیت خاص هر فرد از داروها استفاده شود. همچنین، درمان افسردگی زمستانی ممکن است به ترکیبی از روش‌های مختلف شامل درمان دارویی و تراپی نوری تلقی شود.

نتیجه

عوامل مختلفی از جمله تغییرات در نور خورشید، ساعت زمانی بدن، و شیوه زندگی می‌توانند بر روی این وضعیت روانی تأثیرگذار باشند. مطالعات نشان داده‌اند که کاهش میزان نور خورشید در فصل سرما و تغییر در میزان ساعت‌های روشنایی در روز ممکن است باعث اختلال در تولید مواد شیمیایی مغزی مانند سروتونین شود.

سروتونین یک نوروترانسمیتر مهم در مغز است که وظیفه مدیریت خلق و خوی و تعادل روانی را برعهده دارد. کاهش میزان سروتونین می‌تواند به افزایش افسردگی و ناراحتی منجر شود. در افراد مبتلا به افسردگی زمستانی، تراپی نوری (نوروتراپی) به عنوان یکی از روش‌های درمانی موثر تأیید شده است که با تابش نور با شدت بالا به چشم انسان، تولید سروتونین را افزایش می‌دهد و علائم افسردگی را کاهش می‌دهد.

افسردگی زمستانی نه تنها در تعداد افراد بلکه در کیفیت زندگی آنها تأثیرگذار است. این وضعیت می‌تواند به تغییر در الگوهای خواب، اختلال در تغذیه، کاهش تمرکز، اختلال در روابط اجتماعی و مشکلات کاری و تحصیلی منجر شود.

با توجه به این نتایج، مدیریت مناسب و درمان افسردگی زمستانی اهمیت دارد و به کمک مشاوره از متخصصین بهداشت روانی و در صورت لزوم به درمان‌های دارویی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این وضعیت کمک کند.

من از شما دعوت می‌کنم تا به سایت دکتر بامن مراجعه کرده و از آخرین مقالات علمی در زمینه بیماری افسردگی زمستانی بهره‌مند شوید. این سایت به بیش از 7000 هزار متخصص دارویی ارتباط برقرار کرده است و اطلاعات و درمان‌های به‌روز در اختیار شما قرار می‌دهد. دکتران ما نیز در این زمینه تخصص دارند و می‌توانند به شما راهنمایی‌ها و مشاوره‌های لازم را ارائه دهند. برای دسترسی به اطلاعات کامل و مشاوره با متخصصان ما، لطفاً به سایت دکتر بامن مراجعه فرمایید.

پرسش های متداول

آیا افسردگی زمستانی به عوامل ژنتیکی برمی‌گردد؟

بله، افسردگی زمستانی ممکن است به عوامل ژنتیکی نیز برگردد.

چه نوع نور درمانی برای افسردگی زمستانی مناسب است؟

نور درمانی با نورهای با شدت بالا و با طیف نور طبیعی (مانند نور خورشید) به عنوان درمان افسردگی زمستانی مناسب است. این نورها معمولاً با لامپ‌ها و دستگاه‌های خاصی تولید می‌شوند و باید تحت نظر متخصص انجام شوند.

چقدر ورزش باید در هفته انجام داد تا از افسردگی زمستانی جلوگیری شود؟

برای جلوگیری از افسردگی زمستانی، معمولاً نیاز به حداقل 150 دقیقه ورزش متوسط به شدت در هفته داریم، که می‌تواند به هر ترتیبی تقسیم شود که شما برایش راحتی دارید، اما مهم است که به موازات آن فعالیت‌های بدنی را به روزانه خود اضافه کنید.

منابع

[Winter depression and light therapy]

[Winter depression]

The molecular basis for winter depression

Winter depression recurrence one year after cognitive-behavioral therapy, light therapy, or combination treatment

افسردگی از جمله بیماری هایی است که فرد در طول زندگی خود ممکن است به دلایل گوناگون دچار آن شود. به همین جهت شناخت این بیماری و راه های آن بسیار مهم است.

به همین جهت می توان گفت که شما در صورت مبتلا به افسردگی بایستی فورا به متخصص روانپزشک در سایت دکتر با من مراجعه کنید تا هرچه زودتر راه درمانی خود را آغاز کنید. ما در این مقاله شما را با مفهوم افسردگی، علت و چگونگی آن آشنا خواهیم ساخت، پس تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

مفهوم بیماری افسردگی

بیماری افسردگی بعضا ممکن است به بیماری خاموش تلقی شود چرا که بسیاری از اوقات شخص دچار افسردگی شده است اما از این موضوع اطلاعی ندارد. زمانی که شخص یک خستگی مدام و طولانی را تجربه می کند.

در واقع این بیماری به این شکل نیست که یک هفته ای خوب شود و دیگر شما نیاز به دوره ی درمان ندارید، بلکه ممکن است درمان شما بیش از یک سال طول بکشد، پس هرچه زودتر این بیماری را بشناسید، اقدامات سریع تری را جهت بهبودی خود انجام خواهید داد.

علت ایجاد بیماری افسردگی

افسردگی سن و سال و یا موقعیت اجتماعی نمی شناسد و ممکن است هر فرد در برهه های متفاوتی از زندگی خود دچار افسردگی شود. پس انتظار می رود این بیماری در هر مرحله از زندگی فرد، به وجود بیایید. موارد زیر از جمله مهمترین علت های ایجاد این بیماری هستند.

ژنتیک

بعضی از افراد در خانواده خود سابقه ی بیماری افسردگی را دارند، به طوری که می توان حدس زد این بیماری ممکن است به فرزندان آنها انتقال پیدا کند.

شخصیت هر انسان

شخصیت هر فرد با فرد دیگر کاملا متفاوت است و اشخاص دارای اعتماد و عزت نفس پایین، معمولا به این بیماری دچار می شوند.

عوامل محیطی و خارجی

کسانی که در محیط های استرس زا و پر تنش زندگی می کنند، امکان اینکه به این بیماری دچار شوند بسیار بیشتر از اشخاصی است که در محیط های سالم و آرام قرار دارند.

علائم جسمی و روحی افسردگی

افسردگی دارای یک سری از علائم روحی و جسمی است که فرد در صورت مشاهده ی آن بهتر است که هرچه سریع تر به روانپزشک و روانشناس در سایت دکتر با من مراجعه و نوبت خود را اخذ نماید. در زیر ما به شرح کامل این علائم پرداخته ایم.

علائم جسمی:

• اختلال در خواب

بیماری افسردگی موجب می شود که شما به خوبی نتوانید، بخوابید و یا استراحت کنید. به فرض مثال: شب بیداری های شبانه، آشفتگی و پریدن از خواب، کابوس های طولانی و بیش از اندازه خوابیدن را می توان از علت های شایع آن دانست.

• خستگی و ضعف زیاد

افرادی که به این بیماری دچار می شوند اصولا در طول روز شاهد خستگی بسیار و ضعف و بی حالی هستند که ممکن است حتی علت آن را نیز ندانند.

• بیماری های گوارشی

یک سری از بیماری ها به علت افسردگی ایجاد می شوند که یکی از آنها بیماری گوارش است. در واقع بیماری افسردگی موجب تهوع، سوء هاضمه و رفلاکس معده نیز می شود.

• اضطراب و پریشانی

زمانی که شخص دچار پریشانی و اضطراب های پی درپی می شود و از موضوعی به شدت هراس دارد، علت اینکه به افسردگی دچار شود بسیار زیاد است.

• مشکلات جنسی

اشخاصی که به بیماری افسردگی مبتلا می شوند، احتمال این وجود دارد که مشکلات جنسی نیز در آینده داشته باشند و یا حتی به آن نیز دچار شوند. ضعف در این موضوع و یا حس بد داشتن نسبت به آن نیز میتواند از اثرات داروهای افسردگی باشد.

• سردرد و مشکلات میگرن

کسانی که به این بیماری دچار می شوند، احتمال دارد سردردهای پی در پی را تجربه کنند و یا حتی میگرن و سر درد او نیز می تواند بیشتر شود که در این جا شخص بایستی حتما این موضوع را با روانپزشک خود در میان بگذارد.

علائم روحی:

• احساس یک ناراحتی عمیق و حس پوچ داشتن نسبت به موضوعات

زمانی که شما به بیماری افسردگی مبتلا می شوید، اغلب یک حس پوچی و بی خود بودن را احساس می کنید که ممکن است بی دلیل باشد و در نتیجه می توان گفت که بهتر است برای بیرون آمدن از این حال، با مشاور خود صحبت نمایید.

• زود عصبانی شدن از افراد

معمولا در زمان های مختلف حتی به خاطر مسائل کوچک زود عصبانی می شوند.

• بی رمق بودن نسبت به کارهای روزمره

افراد افسرده معمولا علاقه ای به انجام دادن کارهای روتین زندگی خود ندارد، و بیشتر تمایل دارند که آنها را عقب بیندازند.

• عدم تحمل و صبر نسبت به تصمیمات زندگی

برای نتیجه گرفتن از بسیاری از امور، نیاز است که صبر و حوصله ی کافی به خرج داد، اما این افراد اصولا عجول بوده و آستانه ی صبر پایینی دارند.

• کاهش اشتها و بی میلی نسبت به غذا

این اشخاص تمایلی به خوردن غذا ندارند و حتی نسبت به غذاهای مورد علاقه ی خود هیچ واکنشی ندارند.

• سرزنش بیش از اندازه خود راجع به اتفاقات و اشتباهات زندگی

بیماران افسرده مدام خود را سرزنش می کنند و دوست دارند که خود را همیشه بدون دلیل برنجانند و مقصر بدانند.

• عدم تمرکز کافی نسبت به انجام امور زندگی

حواس پرتی یکی دیگر از علائم افسردگی است که شخص به درستی نمی تواند تصمیم بگیرد.

• ناتوانی در تصمیم گیری

افرادی که به بیماری افسردگی مبتلا هستند اصولا نمی توانند به صورت مستقل تصمیم بگیرند.

• خودکشی و یا تصمیم به آن

خودکشی یکی دیگر از مسائل مهمی است که بیمار افسرده شاید این موضوع را تجربه کرده باشد که در این صورت بهتر است فرد هرچه سریعتر به روانپزشک و یا مشاور خود مراجعه کند.

• بدون علت مشخص، درد های جسمی داشته باشیم.

یکسری از دردهای فیزیکی در طول عمر بیماری افسردگی با فرد همراه است و احتمال دارد دردهای او بدون منشا خاصی باشد.

راه های درمان در بیماری افسردگی

بیماری افسردگی با توجه به علت و نوع آن، درمان های متفاوت دارد، به همین جهت تشخیص نوع آن با دکتر روانپزشک است و شما بایستی حتما با مشورت او، درمان شوید که می توانید برای این کار از سایت دکتر با من، یک دکتر روانپزشک انتخاب کرده و پس از اخذ نوبت به او مراجعه کنید.

درمان دارویی

یکی از گزینه هایی که ممکن است شخص با آن مواجه شود، داروهای رواپزشکی است که برخلاف عقاید رایج مردم، اعتیاد آور نبوده و صرفا می توان گفت که برای درمان بیماری شما تجویز شده است. پس می توان گفت که بهتر است به توصیه های پزشک خود عمل کرده و سپس از شیوه های درمانی او استفاده نمایید.

داروهایی که در درمان افسردگی استفاده می شود:

• آمی تریپتیلین
• آموکساپین
• کلومیپرامین (آنافرانیل)
• دسیپرامین (نورپرین)
• داکسپین
• ایمی پرامین (توفرانیل)
• نورتریپتیلین (پاملور)
• پروتریپتیلین
• تریمیپرامین (سورمونتیل)
• دزونلافاکسین
• دولوکستین (Cymbalta)
• لومیلناسیپران (فتزیما)
• ونلافاکسین (Effexor XR)
• سرترالین (زولوفت)
• فلوکستین (Prozac ، Sarafem)
• سیتالوپرام (Celexa)
• اس سیتالوپرام (لکساپرو)
• پاروکستین (Paxil، Pexeva ، Brisdelle)
• فلووکسامین (Luvox)

2. روان درمانی

شما بایستی علاوه بر دارو درمانی با روانپزشک و یا روانشناس خود صحبت نمایید. تا علاوه بر آن بتوانید به خوبی از پس این بیماری بر آیید. در واقع دارو و مشاوره از جمله راه هایی است که می توان بیماری افسردگی را درمان کرد و به نوعی مکمل یکدیگر هستند.

3. درمان افسردگی با متد جدید و بدون مصرف دارو

امروزه روش های درمانی جدید که با استفاده از تحریک الکتریکی یا مغناطیسی است که شخص بدون مصرف هیچ دارویی درمان شود. در واقع امروزه به دلیل عوارضی که برخی از داروهای افسردگی دارند، پزشکان این متد را جایگزین و یا مکمل مصرف دارو کرده اند.

راه های درمان خانگی افسردگی

1. ورزش

یکی از راه هایی که موجب می شود افسردگی راحت تر درمان شود، این است که فرد فعالیت های ورزشی انجام دهد. به طور مثال حتی قرار دادن روزی نیم ساعت دویدن در برنامه ی زندگی می تواند به خوبی در درمان بیماری افسردگی تاثیر گذار باشد.

2. دمنوش های گیاهی

دمنوش های گیاهی جزو روش های درمانی کامل به حساب نمی آید اما به فرد کمک خواهد کرد تا آرامش خود را حفظ کند و حتی خواب راحت تر و بهتری را نیز تجربه نمایید.

3. مصرف سبزی و ماهی

مصرف برخی از غذاها می تواند در طول درمان بیماری به ما کمک کند. در واقع ویتامین های موجود در ماهی و سبزی باعث سرزنده شدن و نوعی تقویت نیروی جسمانی شخص می شود.

4. شرکت در دورهمی های سالم و کلاس های مورد علاقه

زمانی که شما در یک جمع سالم و خوب باشید روحیه ی خود را بیشتر حفظ خواهید کرد و سرگرم یک سری امور نیز خواهید شد. در واقع علاقه شما به انجام کارها موجب این می شود که از فکرهای منفی دور بمانید و ذهنی پویا داشته باشید.

5. سعی کنید یک شغل داشته باشید

رفتن به سرکار به شما حس عزت نفس و اعتماد به نفس می شود و در نتیجه باعث خواهد شد که شما زمان زیادی از زندگی خود بر روی فعالیت های مفید و درآمدزا باشید و دیگر از کارهای بیهوده پرهیز کنید.

کلام آخر

بیماری افسردگی ممکن است در زمان های مختلفی از زندگی به سراغ فرد بیاید و تجربه تلخی از این بیماری را در طول زمان به او بدهد. اما چنانچه شخص تحت نظر پزشک متخصص باشد و از دکتر روانپزشک و یا بهترین دکتر روانشناس در سایت دکتر با من نوبت اخذ نماید، می توان گفت که این بیماری به راحتی قابل درمان است. اما خود فرد نیز نقش بسیار مهمی در درمان این بیماری دارد تا به صورت کامل درمان یابد.

روانپزشکی یکی از موضوعات مهم در جامعه ی کنونی ما است به همین سبب ما در سایت دکتر با من در خصوص بیماری های این حوزه، لیست کاملی را برای شما قرار داده ایم تا آگاهی خود را به ویژه درباره ی افسردگی پس از زایمان که در این مطلب گنجانده شده بالا ببرید. پس پیشنهاد می کنیم تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

تاریخچه ی بیماری

افسردگی پس از زایمان (Postpartum depression) یکی از بیماری‌های روانی است که در دوره‌ای از زمان بین چند هفته تا چند ماه پس از به دنیا آمدن فرزند رخ می‌دهد. در این بیماری، مادران احساس نارضایتی، افسردگی، اضطراب و احساس ناتوانی در پرورش فرزند خود دارند.

افسردگی پس از زایمان از سال‌ها قبل از میلاد مسیح تا به امروز وجود داشته است و در کتاب‌های پزشکی قدیمی نیز به آن اشاره شده است. در قرن ۱۹، این بیماری به عنوان “حزن مادری” (maternity blues) شناخته شد ولی در دهه ۱۹۸۰ به عنوان “افسردگی پس از زایمان” شناخته شد.

دلایل این بیماری هنوز کاملاً مشخص نیست، اما فرضیات مختلفی وجود دارد. از جمله فرضیاتی که مطرح شده است، تغییرات هورمونی، تغییرات شیمیایی مغز، فشار روانی و تغییرات در نوع زندگی و مسئولیت‌های مادری است.

درمان این اختلال با مصرف داروهای ضد افسردگی، مشاوره روانشناسی و پشتیبانی خانواده و دوستان امکان‌پذیر است. همچنین ورزش، تغذیه سالم و کاهش استرس می‌تواند در بهبود وضعیت مادر تاثیر گذار باشد.

مفهوم بیماری افسردگی پس از زایمان

افسردگی بعد از زایمان یا PPD، یکی از اختلالات روانی است که بعد از به دنیا آمدن فرزند در برخی از زنان رخ می‌دهد. این اختلال ممکن است در هر زمان پس از زایمان رخ دهد، اما معمولاً در چند هفته اول شروع می‌شود و به عنوان یکی از شایع‌ترین مشکلات روانی در زنان پس از زایمان شناخته شده است. این اختلال با علائمی مانند افسردگی، اضطراب، خستگی شدید، نارسایی در انجام وظایف روزانه، نارضایتی از خود، اختلال در خواب و افکار منفی همراه است. در صورتی که شما یا عزیزانی از این اختلال رنج می‌برند، می‌توانید به پزشک زنان و بهترین روانپزشک مراجعه کنید تا بهترین راهکارها را به شما بدهند.

علت بیماری افسردگی پس از زایمان

علت بیماری افسردگی پس از زایمان همانطور که ممکن است بدانید، به دلایلی مانند ترکیبی از تحولات فیزیولوژیکی، شیمیایی، روانشناختی و اجتماعی برمی‌گردد.

در واقع، در طی دوران بارداری و زایمان، تغییرات بسیار زیادی در بدن و روان شما رخ می‌دهد که ممکن است باعث عوارض احساسی شوند. به عنوان مثال، سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون پس از به دنیا آمدن فرزند، به شدت کاهش می‌یابد که ممکن است با افزایش سطح هورمون پرولاکتین همراه باشد.

همچنین، صبوری و شکیبایی نیز ممکن است برای شما دشوار شود، زیرا شما در طی این دوران باید مراقب یک بیمار جدید باشید که نیازهای بسیار زیادی دارد. در نتیجه، به دلیل ترکیبی از این عوامل و مسائل دیگر، احساس درماندگی بعد از به دنیا آمدن فرزند، به عنوان یکی از مشکلات رایج، شناخته می‌شود.

افسردگی پس از زایمان به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: ساده و شدید. افسردگی پس از زایمان ساده معمولاً در مدت ۲ هفته پس از زایمان شروع می‌شود و شامل علائمی مانند افسردگی، اضطراب، خستگی و بی‌اشتهایی می‌شود. این علائم معمولاً بسیار طولانی نمی‌شوند و با تغییرات فیزیکی و شخصیتی شما در طی دوران بعد از زایمان بهبود می‌یابند.

اما افسردگی پس از زایمان شدید به عنوان یک بیماری جدی شناخته می‌شود. در این نوع از افسردگی، علائم شدیدتر و بیشتری وجود دارند و ممکن است شامل علائمی مانند افسردگی شدید، اضطراب شدید، خودکشی و همچنین ناتوانی در تمرکز و توجه باشد. این نوع از افسردگی پس از زایمان به عنوان یک بیماری جدی شناخته شده است که نیاز به درمان متخصصانه دارد.

درمان این بیماری ممکن است شامل روش‌هایی مانند درمان دارویی، روان‌درمانی، حمایت اجتماعی و تغییر سبک زندگی باشد. همچنین، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین درمان برای شما تعیین شود.

عوامل تاثیر گذار در به وجود آمدن افسردگی پس از زایمان

عوامل مختلفی ممکن است در ایجاد بیماری افسردگی پس از زایمان تاثیرگذار باشند.

برخی از این عوامل عبارتند از:

1. تغییرات هورمونی: همانطور که قبلاً گفته شد، تغییرات در سطح هورمون‌های مختلف در طی دوران بارداری و زایمان ممکن است در ایجاد افسردگی پس از زایمان نقش داشته باشد. به عنوان مثال، سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون پس از زایمان به شدت کاهش می‌یابد که ممکن است با افزایش سطح هورمون پرولاکتین همراه باشد.
2. تغییرات فیزیولوژیکی: تغییرات فیزیولوژیکی بدن در طی دوران بارداری و زایمان ممکن است در ایجاد افسردگی پس از زایمان تاثیرگذار باشد. برای مثال، تغییر ظاهر شکم، خستگی، درد و عدم توانایی در خوابیدن به خوبی می‌تواند باعث افزایش احساس افسردگی شود.
3. فشار روانی: فشار روانی و تنش‌های روانی نیز ممکن است در ایجاد این اختلال نقش داشته باشند. این فشار ممکن است ناشی از نگرانی‌های مالی، نگرانی‌های پزشکی، نگرانی‌های مربوط به نوزاد و … باشد.
4. وضعیت اجتماعی: وضعیت اجتماعی و خانوادگی نیز در ایجاد این بیماری تاثیرگذار است. برای مثال، حمایت کافی از طرف خانواده و همسر، عدم دسترسی به پشتیبانی و مراقبت مناسب پس از به دنیا آمدن فرزند و مشکلات مالی ممکن است باعث افزایش احساس افسردگی شود.

در کل، این عوامل ممکن است با هم ترکیب شوند و به ایجاد بیماری افسردگی پس از زایمان منجر شوند. برای پیشگیری و درمان این بیماری، مهم است که مادران در دوران بارداری و پس از زایمان با مراقبت و مشاوره از پزشکان و متخصصین روانشناسی همکاری کنند. در برخی موارد، درمان با داروهای ضد افسردگی نیز لازم است.

انواع بیماری افسردگی پس از زایمان

بیماری افسردگی پس از زایمان یکی از اختلالات روانی است که ممکن است در مادران رخ دهد. این بیماری در سه دسته زیر قابل تقسیم‌بندی است:

1. افسردگی پس از زایمان ساده: این نوع افسردگی خیلی شدید نیست و برای بیشتر زنان پس از زایمان اتفاق می‌افتد. علائم آن شامل خستگی، افت اشتها، بی‌خوابی، اضطراب و ناامیدی می‌باشد.
2. اختلال افسردگی شدید پس از زایمان (Postpartum Depression): این نوع افسردگی شدیدتر است و در صورت عدم درمان می‌تواند برای مادر و نوزاد خطرناک باشد. علائم آن شامل تغییرات خلقی و روحی شدید، تعریق بیش از حد، بی‌خوابی شدید، ناراحتی، تحلیل‌ناپذیری، کمبود انرژی و خودکشی می‌باشد.
3. اختلال افسردگی دوقطبی پس از زایمان (Postpartum Bipolar Disorder): این نوع افسردگی کمتر شایع است، اما بسیار خطرناک است. علائم آن شامل تغییرات خلقی و روحی شدید، دوری از جمعیت، بیش‌فعالی، تعریق بیش از حد، کمبود انرژی، افکار خودکشی و خودآسیبی می‌باشد.

راه های پیشگیری از افسردگی پس از زایمان

افسردگی پس از زایمان یک مشکل شایع و جدی است که در مادران اتفاق می‌افتد. در صورتی که به این بیماری مبتلا شدید، باید به دنبال درمان آن باشید.

اما برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری نیز چند راهکار وجود دارد:

1. ایجاد یک شبکه پشتیبانی: در این مرحله شما می‌توانید با دوستان، خانواده و حتی مشاور صحبت کنید تا بتوانید روزهای سخت پس از به دنیا آمدن فرزند، را با تسهیلات بیشتری بگذرانید.
2. اعتنا به تغذیه سالم: رعایت یک رژیم غذایی سالم و متعادل می‌تواند کمک شایانی به جلوگیری از حس درماندگی و بی قراری داشته باشد.
3. ورزش: فعالیت ورزشی به مرور زمان می‌تواند از ترس و اضطراب جلوگیری کند.
4. تمرین مدیتیشن و روش‌های تنفسی: این روش‌ها نیز می‌توانند به کاهش تنش و حس ناامیدی و دپرشن کمک کنند.
5. خواب به موقع: استراحت کافی و خواب به موقع می‌تواند به کاهش تنش و احساس درماندگی کمک کند.

اگر این راهکارها نتیجه ندهد و شما به افسردگی پس از زایمان مبتلا شدید، بهتر است به دنبال درمان مناسب برای آن با متخصصین مشاوره یا روانشناسی مراجعه کنید.

علائم بیماری افسردگی پس از زایمان چیست؟

مهم ترین علائم:

• احساس ناراحتی و افسردگی شدید
• کاهش انرژی و خستگی بیش از حد
• کاهش روحیه و علاقه به کارها و فعالیت‌های روزمره
• بی خوابی یا خواب بیش از حد
• بی‌اشتهایی یا افزایش وزن
• عدم تمایل به برقراری ارتباط با دیگران، حتی با خانواده و دوستان نزدیک
• فراموشی و کمبود توجه

نحوه ی تشخیص بیماری افسردگی پس از زایمان

تشخیص این بیماری، به دلیل وجود علائم مشخص، ممکن است از ساده ترین تا پیشرفته‌ترین روش‌های تشخیصی صورت گیرد.

برخی از روش‌های تشخیصی شامل:

1. مصاحبه با بیمار: پزشک می‌تواند به صورت مستقیم از بیمار سوال کند و تلاش کند تا اطلاعات کافی از وضعیت احساسی بیمار جمع آوری کند.
2. استفاده از پرسشنامه‌های مشخص شده: پرسشنامه‌هایی وجود دارند که برای ارزیابی وضعیت احساسی بیمار در دوران بارداری و پس از زایمان طراحی شده‌اند.
3. انجام ارزیابی روانشناختی: این ارزیابی با هدف بررسی وضعیت روانی بیمار انجام می‌شود و ممکن است شامل انجام مصاحبه روانشناختی، تست های روانشناسی و ارزیابی رفتاری باشد.
4. انجام آزمایش های پزشکی: برخی از بیماری های پزشکی هم ممکن است با علائم افسردگی پس از زایمان همراه باشند، بنابراین انجام بررسی های پزشکی مانند آزمایش خون و سایر تست های پزشکی می‌تواند برای تشخیص این بیماری مفید باشد.

با توجه به اینکه بیماری افسردگی پس از زایمان برای هر فرد به صورت متفاوتی ایجاد می‌شود، بهتر است هرگاه شما علائمی از ناامیدی و درماندگی داشته باشید، با پزشک یا متخصصین مشاوره و روانشناس در سایت دکتر با من مشورت نمایید.

درمان افسردگی پس از زایمان به چه صورت است؟

درمان افسردگی پس از زایمان با توجه به شدت و نوع علائم، ممکن است شامل چندین روش درمانی باشد. به‌طور کلی، درمان آن شامل مشاوره، درمان دارویی و تغییرات در شیوه زندگی مادر می‌شود.

برخی از روش‌های درمانی شامل:

• درمان دارویی: درمان دارویی به عنوان یکی از روش‌های درمانی افسردگی پس از زایمان استفاده می‌شود. معمولاً، آنتی‌دپرسانت‌ها به‌طور گسترده درمان این بیماری را تشکیل می‌دهند.
• مشاوره: مشاوره با پزشک یا روانشناس می‌تواند به کاهش نگرانی و استرس کمک کند و درمان افسردگی پس از زایمان را موثر تر کند.
• تغییرات در شیوه زندگی: انجام تمرینات ورزشی، تغذیه‌ی سالم، خواب کافی و تمرینات استرس کاهنده، می‌توانند به کاهش علائم افسردگی کمک کنند.
• روش‌های رفتار درمانی: روش‌های رفتار درمانی، مانند رواندرمانی شناختی-رفتاری (CBT)، به کاهش علائم افسردگی مادران کمک می‌کند.
• پشتیبانی از شریک زندگی: پشتیبانی و توجه شریک زندگی به مادران پس از زایمان، به کاهش علائم افسردگی کمک می‌کند.

علاوه بر این، مادرانی که به این اختلال مبتلا هستند، باید به خود و بدن خود بیشتر اهمیت بدهند. دریافت کمک از دیگران، انجام تمرینات تنفسی، یوگا و مدیتیشن، همراهی با گروه‌های پشتیبانی و ارتباط با دوستان و خانواده، می‌تواند بهبود علائم افسردگی و افزایش روحیه مادران کمک کند.

در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به درمان بستری باشد. در این حالت، مادر باید در یک محیط ایمن و تحت نظر مداوم پزشکان و متخصصان روان‌شناسی قرار گیرد. در کل، افسردگی پس از زایمان یک بیماری قابل درمان است و با تلاش مادر، پزشکان و پشتیبانی از خانواده، مادران می‌توانند از این بیماری بهبود یابند و زندگی سالم و خوشبختی را پس از زایمان تجربه کنند.

نتیجه گیری

ما در این مقاله در خصوص درمان افسردگی پس از زایمان صحبت کرده ایم که این روزها بیماری رایج در میان مادران تبدیل شده است. می توان گفت که موجب شده بسیاری از افراد به دنبال درمان و یافتن راه حلی برای آن باشند. شما می توانید بدین شیوه از سایت دکتر با من نوبت اینترنتی از متخصص زنان و روانپزشک اخذ نمایید. ابتدا وارد سایت شده، اسم دکتر و یا متخصص مدنظر خود را جستجو نموده و پس از آن از قسمت دریافت نوبت اینترنتی، به صورت آنلاین نوبت را ثبت و دریافت نمایید.

منابع

• Postpartum depression – Symptoms and causes – Mayo Clinic
• Postpartum Depression: Causes, Symptoms & Treatment
• Postpartum depression – Wikipedia
• Postpartum depression | Office on Women’s Health
• Postnatal depression – NHS
• Postpartum Depression – StatPearls – NCBI Bookshelf
• Postpartum Depression: Symptoms, Causes, Risks … – WebMD
• Postpartum depression | March of Dimes
• What is postpartum depression? | UNICEF Parenting

تیم روانپزشکی دکتر با من به صورت 24 ساعته در حال خدمات رسانی به بیماران عزیز است که به نگارش صدها مقاله در این حوزه توانسته نقش مهمی در بالا بردن دانش عموم جامعه در خصوص بیماری های روانپزشکی داشته باشد. این مطلب در خصوص بیماری افسردگی آتیپیک است که ما به صورت کامل برای شما شرح داده ایم که پیشنهاد میکنیم تا انتهای مطلب همراه ما باشید.

تاریخچه ی بیماری

افسردگی آتیپیک یا افسردگی با ویژگی‌های آتیپیک، به یکی از زیرمجموعه‌های اختلال افسردگی اشاره دارد که در آن علائم و نشانه‌های متفاوتی نسبت به افسردگی معمولی وجود دارد. این نوع افسردگی اغلب با افزایش وزن، خواب زیاد، خستگی و خودکشی در نوعی از بیماران مشاهده می‌شود.

تاریخچه‌ی افسردگی آتیپیک به سال ۱۹۵۰ بازمی‌گردد، زمانی که دکترهای آمریکایی این اختلال را برای نخستین بار شناسایی کردند. در آن زمان، به این اختلال با نام «اختلال افسردگی با افزایش وزن» یا «اختلال افسردگی با ویژگی‌های فیزیولوژیکی» اشاره می‌شد.

در سال‌های بعدی، تعریف و شناسایی افسردگی آتیپیک به شکلی دقیق‌تر انجام شد. به عنوان مثال، در سال ۱۹۸۴، یکی از بررسی‌های بزرگ در زمینه‌ی افسردگی آتیپیک به نام بررسی تعدادی از داروها (TADS)، این اختلال را به شکلی دقیق‌تر توصیف کرد.

در حال حاضر، افسردگی آتیپیک یا افسردگی غیر معمول به عنوان یکی از اختلالات افسردگی شناخته می‌شود و در میان پزشکان و متخصصان روان‌شناسی شناخته شده است. اما همچنان برای برخی از محققان و پزشکان، نحوه‌ی تشخیص و درمان این اختلال هنوز چالش برانگیز است.

مفهوم بیماری افسردگی آتیپیک

افسردگی آتیپیک به یک نوع از اختلال افسردگی گفته می‌شود که علائم آن با سایر نوع‌های افسردگی متفاوت است. در این نوع افسردگی، افراد علاوه بر علائم رایج افسردگی، احساس خستگی شدید، افزایش وزن، خوابیدن طولانی و شدید، تحمل کمتر به مسائل روزمره، رابطه نزدیک با غذا و تعاملات اجتماعی کاهش یافته و به ویژه در پاسخ به رویدادهای مثبت، بهبود و خوشحالی زودتری نشان نمی‌دهند.

معالجه افسردگی آتیپیک شامل درمان دارویی و روان‌شناسی است. درمان دارویی از طریق مصرف آنتی‌دپرسانت‌ها و مدولاتورهای سروتونین نوراپی نفرین است. انواع روان درمانی افسردگی از طریق روش‌هایی مانند درمان شناختی-رفتاری، مشاوره و درمان گروهی انجام می‌شود. بهتر است برای درمان این بیماری از یک تیم با چند تخصص که از روانپزشک، روانشناس و مشاور تشکیل شده است، استفاده شود.

علت بیماری افسردگی آتیپیک

علت افسردگی آتیپیک هنوز به شکل کامل مشخص نشده است و این بیماری از علائم متفاوتی ناشی می‌شود. با این حال، برخی از محققان معتقدند که چندین عامل می‌تواند به ایجاد این اختلال کمک کنند، از جمله:

1. ناهنجاری در فعالیت مغزی: برخی از محققان بر این باورند که ناهنجاری در فعالیت مغزی می‌تواند عامل اصلی در ایجاد افسردگی آتیپیک باشد.
2. تنظیم هورمونی: برخی از محققان نشان داده‌اند که تنظیم هورمونی نادرست می‌تواند باعث ایجاد افسردگی آتیپیک شود.
3. ژنتیک: ارثی بودن این اختلال نیز از موارد مورد بررسی قرار گرفته است و برخی از محققان باور دارند که وجود ژن‌های خاص می‌تواند باعث ایجاد این اختلال شود.
4. شرایط زندگی: شرایط زندگی متفاوت افراد می‌تواند به ایجاد افسردگی آتیپیک کمک کند. به عنوان مثال، تجربه‌ی رویدادهای تراوش‌گر و ناگوار، کمبود نور آفتاب در فصل زمستان و یا مصرف مواد مخدر و الکلی می‌تواند باعث ایجاد این اختلال شود.

اگرچه علت دقیق افسردگی آتیپیک هنوز مشخص نشده است، اما با توجه به بررسی‌های انجام شده، می‌توان گفت که ترکیبی از عوامل مختلف می‌تواند در ایجاد این اختلال نقش داشته باشد.

بعضی از نشانه‌هایی که در افراد مبتلا به افسردگی آتیپیک دیده می‌شود شامل افزایش وزن، خوابیدن بیش از حد، بی‌اشتهایی، اضطراب، رفتار پرخاشگرانه، حساسیت به رفتارهای رد شونده و خودکشی هستند. افراد مبتلا به افسردگی آتیپیک نسبت به داروهای ضد افسردگی بهتر پاسخ می‌دهند ولی به‌عنوان درمانِ تنها، موثر نیستند و باید به همراه درمان‌های روان‌شناختی انجام شوند.

درمان افسردگی آتیپیک یا غیر معمول شامل ترکیب درمان دارویی و روان‌شناختی می‌باشد. داروهای ضد افسردگی از جمله معرف‌ترین درمان‌های دارویی برای افسردگی آتیپیک هستند. درمان‌های روان‌شناختی مثل رفتاردرمانی و درمان شناختی-رفتاری نیز می‌تواند موثر باشد.

در کل، افسردگی آتیپیک یکی از نوع‌های افسردگی است که با نشانه‌های خاصی همراه است. علت دقیق این اختلال هنوز مشخص نشده است، اما به‌عنوان یک بیماری قابل درمان با ترکیب درمان دارویی و روان‌شناختی شناخته شده است.

علائم بیماری افسردگی آتیپیک

افسردگی آتیپیک (Atypical Depression) یک نوع از افسردگی است که در آن علائم آن با علائم افسردگی سنتی متفاوت است. این نوع از افسردگی در زنان شایع‌تر است و بیشتر در سنین نوجوانی و بزرگسالی ظاهر می‌شود.

علائم افسردگی آتیپیک عبارتند از:

1. وزن افزایشی و افزایش اشتها
2. خوابیدن بیش از حد و خستگی نامشخص
3. حساسیت به رفتار دیگران و تغییرات ناگهانی در روابط اجتماعی
4. احساس بدنی سنگینی و آرامش در بخش‌هایی از بدن
5. نگرانی و اضطراب در مواجهه با وضعیت‌های مختلف

چه افرادی بیشتر در معرض افسردگی آتیپیک هستند؟

افرادی که در معرض افسردگی آتیپیک هستند، معمولاً شامل افراد زیر می شود:

1. افرادی که قبلاً به افسردگی مبتلا بوده اند
2. افرادی که تاریخچه بیماری درون روانی، اضطراب و اختلالات خوردگی دارند
3. افرادی که تاریخچه مصرف الکل و سایر مواد مخدر دارند
4. افرادی که تاریخچه بیماری های مرتبط با چاقی و دیابت دارند
5. افرادی که افراد خانواده یا همسرشان به افسردگی مبتلا هستند
6. افرادی که با تنش های مالی، شغلی و خانوادگی مواجه هستند
7. افرادی که مجبور به کار کردن در شیفت های ناهماهنگ هستند.

به طور کلی، هیچ گروه خاصی از افرادی که به افسردگی آتیپیک مبتلا می شوند، وجود ندارد، اما افراد با مشکلات خاصی مانند تنش ها، مشکلات خانوادگی، تاریخچه بیماری های مرتبط با چاقی و دیابت، می توانند در بیشترین خطر باشند.

علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که افراد با افسردگی آتیپیک به صورت معمول زنان هستند. همچنین، این نوع از افسردگی بیشتر در افراد جوان تشخیص داده می شود و در افراد مسن کمتر دیده می شود.

در مجموع، برای پیشگیری از افسردگی آتیپیک، رعایت سبک زندگی سالم، کاهش تنش ها، رفع مشکلات خانوادگی و درمان بیماری های جسمی مرتبط با آن می تواند مفید باشد. در صورت تجربه علائم افسردگی آتیپیک، بهتر است به بهترین روانپزشک در سایت دکتر با من, مراجعه کرده و درمان مناسب را دریافت کنید.

راه های پیشگیری از افسردگی آتیپیک

برای پیشگیری از این نوع افسردگی می‌توان از راهکارهای زیر استفاده کرد:

1. ورزش و فعالیت بدنی: ورزش و فعالیت بدنی می‌تواند بهبود حالت افسردهای آتیپیک کمک کند. بهتر است هر روز حداقل 30 دقیقه ورزش کنید.
2. تغذیه سالم: تغذیه سالم و متنوع باعث بهبود حالت افسردگی می‌شود. بهتر است از مصرف غذاهای چرب و شیرین و افراط در مصرف قند و نمک خودداری کنید.
3. استرس و نگرانی: استرس و نگرانی می‌تواند علت افسردگی آتیپیک باشد، برای پیشگیری از این نوع افسردگی بهتر است از راهکارهای کاهش استرس مانند مدیتیشن، یوگا، تکنیک های تنفسی و مشاوره روانشناختی استفاده کنید.
4. ارتباطات اجتماعی: داشتن روابط اجتماعی سالم و نزدیک با دوستان، خانواده و همکاران می‌تواند بهبود حالت افسردگی آتیپیک را به همراه داشته باشد.
5. خواب به موقع: خواب به موقع و کافی بهبود حالت افسردگی را تسهیل می‌کند. بهتر است هر شب حداقل 7-8 ساعت خواب داشته باشید.
6. داشتن فعالیت‌های روزانه: داشتن فعالیت‌های روزانه و پر انرژی می‌تواند بهبود حالت افسردگی آتیپیک را به همراه داشته باشد. این فعالیت‌ها می‌توانند شامل کارهای آفرینشی، ورزشی، تفریحی و سرگرمی باشند.
7. مصرف دارو: در صورت لزوم، پزشک می‌تواند دارویی برای درمان افسردگی آتیپیک تجویز کند. اما مصرف دارو به همراه مشاوره پزشکی می‌بایست باشد.
8. مشاوره روانشناسی: مشاوره روانشناسی می‌تواند به عنوان یکی از راهکارهای اصلی درمان افسردگی آتیپیک مورد استفاده قرار گیرد. روانشناس می‌تواند به شما کمک کند تا راهکارهای مناسبی برای کاهش علائم افسردگی پیدا کنید.
9. توجه به خود: توجه به خود و نیازهای خود می‌تواند بهبود حالت افسردگی را به همراه داشته باشد. بهتر است به خود بیشتر توجه کرده و به نیازهای خود رسیدگی کنید.

در نهایت، برای پیشگیری از افسردگی آتیپیک بهتر است به سبک زندگی سالم و متعادل توجه کرده و در صورت بروز هرگونه علائم افسردگی، به پزشک مراجعه کنید.

راه های تشخیص بیماری

تشخیص بیماری افسردگی آتیپیک بر اساس علائم و نشانه‌های بالینی و تاریخچه پزشکی بیمار تعیین می‌شود. به عنوان مثال، برخی از علائم آتیپیک از جمله افزایش وزن، خوابیدن بیش از حد و تشدید علائم افسردگی در پاسخ به رویدادهای خوشحال‌کننده مانند تولد، ازدواج و یا استقبال از یک شغل جدید می‌باشد. بنابراین، تشخیص بیماری افسردگی آتیپیک با توجه به نشانه‌های بالینی و تاریخچه پزشکی بیمار و با مشاوره پزشک متخصص رواندرمانگر انجام می‌شود.

همچنین برخی از آزمایشات پزشکی مانند آزمایش‌های خون، آزمایش‌های تصویربرداری و مطالعات روان‌شناختی هم می‌توانند به تشخیص بیماری آتیپیک کمک می کند.

معمولاً در ابتدا، پزشک نشانه‌های بالینی و تاریخچه پزشکی بیمار را مورد بررسی قرار می‌دهد. پس از آن، ممکن است پزشک برخی از آزمایش‌های تصویربرداری مانند اسکن مغزی و یا مطالعات روان‌شناختی از جمله پرسشنامه‌های ارزیابی افسردگی را به بیمار تجویز کند.

برخی از پرسشنامه‌های ارزیابی افسردگی که ممکن است پزشک استفاده کند عبارتند از:

1. پرسشنامه افسردگی بک (Beck Depression Inventory)، که به بررسی نشانه‌های افسردگی می‌پردازد.
2. پرسشنامه افسردگی همیلتون (Hamilton Depression Rating Scale)، که برای ارزیابی شدت علائم افسردگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به طور کلی، تشخیص بیماری افسردگی آتیپیک بر اساس نشانه‌های بالینی و تاریخچه پزشکی بیمار و با تشخیص متخصص اعصاب صورت می گیرد.

درمان افسردگی آتیپیک

درمان افسردگی آتیپیک شامل روش‌های مختلفی می‌باشد که بهتر است با مشاوره پزشکی انجام شود. برخی از روش‌های درمانی عبارتند از:

1. مصرف دارو: برخی داروها می‌توانند برای درمان افسردگی آتیپیک تجویز شوند. بهتر است این داروها تحت نظارت پزشک قرار گیرند.
2. مشاوره روانشناسی: مشاوره روانشناسی می‌تواند به شما کمک کند تا راهکارهای مناسبی برای کاهش علائم افسردگی پیدا کنید.
3. مشاوره رفتاری- شناختی: این روش درمانی به شما کمک می‌کند تا الگوهای فکری خود را تغییر دهید و بهبود بخشید.
4. درمان نوروفیدبک: درمان نوروفیدبک می‌تواند به شما کمک کند که احساسات و تفکرات خود را بهبود بخشید.
5. تراپی الکتروشوک: در صورتی که سایر روش‌های درمانی بهبودی مناسبی در شما ایجاد نکردند، تراپی الکتروشوک ممکن است به عنوان یک راهکار دیگر مورد استفاده قرار گیرد.

همچنین، با روش‌های زیر می‌توانید در منزل به بهبود علائم افسردگی آتیپیک کمک کنند:

1. ورزش: فعالیت‌های ورزشی می‌توانند سطح سرخرگی و احساس خوبی را در بدن افزایش دهند و برای کاهش علائم افسردگی موثر باشند.
2. مدیتیشن و یوگا: مدیتیشن و یوگا می‌توانند به کاهش استرس و افزایش آرامش و تمرکز کمک کنند.
3. تغذیه سالم: تغذیه سالم با مصرف مواد غذایی سالم و متنوع می‌تواند به بهبود حالت روحی و جسمی کمک کند.
4. خواب کافی: خواب کافی می‌تواند به بهبود حالت روحی و جسمی کمک کند و در کاهش علائم افسردگی موثر باشد.
5. کاهش مصرف الکل و سیگار: مصرف الکل و سیگار می‌توانند سطح استرس و اضطراب را افزایش دهند و در بالا بردن علائم افسردگی تاثیر منفی داشته باشند.

با توجه به ماهیت مختلف افسردگی آتیپیک و تأثیر آن بر روی کیفیت زندگی افراد، بهتر است با مشورت روانپزشک خود، روش درمانی مناسب را برای خود انتخاب کنید.

چه داروهایی برای درمان افسردگی آتیپیک تجویز می شود؟

برای درمان افسردگی آتیپیک، داروهای مختلفی تجویز می‌شوند که شامل موارد زیر است:

1. مهارکننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی‌نفرین: این دسته از داروها شامل سرترالین، فلوکستین، ونلافاکسین و دولوکستین می‌شوند.
2. داروهای ضد اضطراب: این دسته از داروها شامل بنزودیازپین‌ها مانند دیازپام و آتیوکسیت می‌شوند.
3. مهارکننده‌های بازجذب سروتونین: این دسته از داروها شامل سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین و سرترالین می‌شوند.
4. مهارکننده‌های بازجذب دوپامین و نوراپی‌نفرین: این دسته از داروها شامل بوپروپیون می‌شوند.

مصرف هر کدام از این داروها بسته به شدت علائم افسردگی و واکنش فرد به آن‌ها تعیین می‌شود و بایستی تحت نظر پزشک اعصاب و روان مصرف شود.

نتیجه گیری

ما در این مطلب در خصوص بیماری افسردگی آتیپیک به صور کامل صحبت کرده ایم تا شما آگاهی لازم را در خصوص انواع بیماری های روانی پیدا کرده و توانایی بیشتر برای مقابله با آن و حضور نزد پزشک داشته باشید. هدف این است که شما نزد بهترین روانپزشک در سایت دکتر با من معالجه شوید.

نحوه ی اخذ نوبت اینترنتی در سایت دکتر با من بدین شکل است که شما وارد سایت شده و سپس دکتر یا تخصص مدنظر خود را جستجو نموده و در آنجا به قسمت نوبت دهی آنلاین رفته و با توجه به ساعات و روزهای حضور پزشک نوبت خود را دریافت کنید. با آرزوی بهبودی شما بیمار عزیز دکتر با من

منابع

• Atypical Depression: What It Is, Symptoms & Treatment
• Atypical Depression Symptoms, Treatments, and Diagnosis
• Atypical Depression – PMC – NCBI
• Depression With Atypical Features: Diagnostic Validity … – NCBI
• Atypical Depression: Treatment, Symptoms, Tests – Healthline
• Understanding Atypical Depression: Symptoms & Treatment
• Atypical Depression: Symptoms, Risk Factors, Diagnosis …
• Atypical depression: current perspectives | NDT

آفتاب سوختگی چیست؟

آفتاب سوختگی پوست و درمان سریع آن: آفتاب سوختگی وضعیتی است که پوست در معرض قرار گرفتن اشعه مضر ماوراء بنفش ( UV) از نور خورشید آسیب می‌بیند. این وضعیت معمولاً با قرمزی و درد پوست همراه است و می‌تواند درجات مختلف شدت داشته باشد. با ما در این مطلب همراه باشید تا به بررسی کامل این مشکل بپردازیم.

تاریخچه

تاریخچه آفتاب سوختگی به عنوان یک مشکل پوستی به دوره‌های گذشته بازمی‌گردد. این مسئله در تاریخ به‌طور مستقیم مورد مطالعه قرار نگرفته است، اما نشانه‌ها و علائم مرتبط با آفتاب سوختگی در نوشتارها و متون قدیمی یافت می‌شود.

در سال‌ها و قرون گذشته، افراد برای حفاظت از پوست خود در مقابل تعریض به نور خورشید از روش‌های سنتی مانند استفاده از پوشاک پوشیده و کلاه‌ها بهره می‌بردند. اطلاعات علمی در مورد علل و عوامل زمینه‌ای آفتاب سوختگی به مرور زمان افزایش یافت و مطالعات بیشتری در زمینه پوست و تأثیرات نور خورشید بر آن انجام شد.

در قرن ۲۰، مفهوم SPF (عامل حفاظتی نسبی) برای محافظت از پوست در مقابل اشعه‌های ماوراء بنفش معرفی شد و محصولات ضدآفتاب با این عامل حفاظتی توسعه یافت. این پیشرفت‌ها در تکنولوژی محافظت از پوست به کاهش شدید خطرات آفتاب سوختگی کمک کرده است.

از آن زمان، تحقیقات و توسعه در زمینه محصولات محافظتی پوست و درمان آفتاب سوختگی ادامه داشته و دانش بهبود یافته است. امروزه، از تکنولوژی‌های پیشرفته‌تری برای محافظت از پوست در مقابل اشعه UV استفاده می‌شود و داروها و کرم‌ها با تأثیرات بهتر برای درمان آفتاب سوختگی در دسترس هستند.

علائم آفتاب سوختگی چیست؟

علائم آفتاب سوختگی ممکن است در افراد مختلف و درجات مختلف شدت داشته باشند. این علائم معمولاً پس از در معرض قرار گرفتن نور خورشید و آفتاب ظاهر می‌شوند و شامل موارد زیر می‌شوند:

1. قرمزی و درد پوست: یکی از علائم اصلی آفتاب سوختگی، قرمزی پوست است. پوست مناطق تعریض شده به نور خورشید قرمز می‌شود و معمولاً درد و سوزش در این مناطق احساس می‌شود.
2. تورم و حساسیت پوستی: در موارد شدیدتر آفتاب سوختگی، پوست ممکن است تورم کند و حساسیت پوستی افزایش یابد. این وضعیت ممکن است با خارش پوست همراه باشد.
3. خارش پوست: در برخی از موارد، پوست دچار خارش می شود، این ممکن است بسیار ناراحت‌کننده باشد و باعث تازه شدن آفتاب سوختگی شود.
4. سوزش پوست: آفتاب سوختگی ممکن است با سوزش و خستگی، سردرد و تب همراه باشد، به ویژه در موارد شدید.

داروهای آفتاب سوختگی کدامند؟

درمان آفتاب سوختگی معمولاً در خانه انجام می‌شود و نیاز به داروهای خاصی ندارد. با این حال، در صورتی که علائم آفتاب سوختگی شدید باشد، پزشک ممکن است داروهایی را تجویز کند تا تسکین علائم و التیام پوست را تسریع کند. داروهایی که ممکن است به شما تجویز شوند شامل موارد زیر می‌شود:

1. کرم‌ها یا لوسیون‌های دارویی: پزشک ممکن است کرم‌ها یا لوسیون‌هایی که حاوی مواد مختلفی مانند هیدروکورتیزون یا کورتیکواستروئیدها هستند را تجویز کند. این مواد می‌توانند در کاهش التهاب، درد و تندی پوست کمک کنند.
2. آنتی‌هیستامین‌ها: در برخی موارد، پزشک ممکن است آنتی‌هیستامین‌ها را تجویز کند تا علائم خارش و تورم را کاهش دهد.
3. درمان‌های مکمل: برخی از درمان‌های مکمل مانند عصاره‌های آلوئه‌ورا یا ژل‌های مواد طبیعی ممکن است در التیام آفتاب سوختگی مفید باشند.
4. داروهای تسکین دهنده درد: اگر آفتاب سوختگی با درد شدید همراه باشد، پزشک ممکن است داروهای تسکین دهنده درد مانند استامینوفن یا ایبوپروفن تجویز کند.

در صورتی که علائم آفتاب سوختگی شدید باشد یا بهبود نیافته حتماً به متخصص پوست مراجعه کنید. توجه داشته باشید که استفاده از داروها باید تحت نظر پزشک باشد و باید دستورات او را رعایت کنید.

تاثیرات طولانی مدت آفتاب سوختگی

ضایعات پوستی پیش سرطانی

ضایعات پوستی پیش سرطانی، لکه های خشن و پوسته پوسته در مناطقی هستند که در اثر نور خورشید آسیب دیده اند. این ضایعات اغلب در نواحی در معرض آفتاب مثل سر، صورت، گردن و دست افرادی که پوستشان به راحتی زیر نور خورشید می سوزد، دیده می‌شوند. ضایعات پوستی پیش سرطانی می‌توانند به سرطان پوست تبدیل شوند. این ضایعات همچنین کراتوزهای اکتینیک و کراتوزهای خورشیدی هم نامیده می‌شوند.

افزایش خطر سرطان پوست

قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، حتی بدون آفتاب سوختگی، خطر ابتلا به سرطان پوست، مانند ملانوما را افزایش می دهد. اشعه ماوراء بنفش می‌تواند به DNA سلول‌های پوست آسیب برساند. آفتاب سوختگی در دوران کودکی و نوجوانی ممکن است خطر ابتلا به ملانوم را در سنین بالاتر افزایش دهد.

سرطان پوست عمدتاً در مناطقی از بدن که بیشتر در معرض نور خورشید هستند، از جمله پوست سر، صورت، لب‌ها، گوش‌ها، گردن، سینه، بازوها، دست‌ها، پاها و پشت ایجاد می‌شود.

برخی از انواع سرطان پوست به صورت یک ضایعه کوچک یا زخمی ظاهر می‌شوند که به راحتی خونریزی می‌کند، پوسته پوسته می‌شود، بهبود می‌یابد و سپس دوباره باز می‌شود. با وجود ملانوما، یک خال موجود ممکن است تغییر کند یا یک خال جدید مشکوک رشد کند.

در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر در سریع‌ترین زمان ممکن به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید:

• رشد پوست جدید؛
• تغییر آزاردهنده در پوست شما؛
• تغییر در ظاهر یا بافت خال؛
• زخمی که خوب نمی‌شود.

پیری زودرس پوست

قرار گرفتن در معرض نور خورشید و آفتاب سوختگی‌های مکرر روند پیری پوست را سرعت می‌بخشد. تغییرات پوستی ناشی از اشعه ماوراء بنفش، پیری ناشی از نور خورشید (Photoaging) نامیده می‌شود. این پیری پوست مشکلات زیر را به همراه دارد:

• ضعیف شدن بافت های همبند که استحکام و خاصیت ارتجاعی پوست را کاهش می‌دهد؛
• ایجاد چین و چروک عمیق؛
• خشک و خشن شدن پوست؛
• رگ‌های قرمز ریز روی گونه‌ها، بینی و گوش‌ها؛
• کک و مک که بیشتر روی صورت و شانه‌‌ها ظاهر می‌شود؛
• لکه‌های تیره یا تغییر رنگ صورت، پشت دست‌ها، بازوها، قفسه سینه و قسمت بالایی پشت – که لنتی‌ژین‌های خورشیدی نیز نامیده می‌شوند.

آسیب چشم

نور UV اگر بیش از حد به چشم بتابد، به قرنیه آسیب می‌رساند. آسیب نور خورشید به عدسی می‌تواند منجر به کدر شدن عدسی (و بروز بیماری آب مروارید) شود. اگر چشم دچار آفتاب سوختگی شده باشد، ممکن است احساس درد یا شن‌ریزه داخل چشم‌ها داشته باشید. آفتاب سوختگی قرنیه را برف کوری نیز می گویند. این نوع آسیب ممکن است در اثر نور خورشید، جوشکاری، لامپ‌های برنزه کننده و شکسته شدن لامپ‌های بخار جیوه ایجاد شود.

راه‌های درمان آفتاب سوختگی

1. استفاده از کرم‌ها و ژل‌های خنک کننده: استفاده از کرم‌ها و ژل‌های خنک کننده می‌تواند به کاهش درد، قرمزی و سوزش پوست کمک کند. محصولات حاوی عوامل ضد التهابی و آلوئه ورا معمولاً موثر هستند. این مواد را به دقت روی مناطق آفتاب‌سوخته بمالید و به طور مکرر تکرار کنید.
2. استفاده از داروهای ضد التهابی: در موارد شدیدتر آفتاب سوختگی، پزشک می‌تواند داروهای ضد التهابی مانند آسپرین یا ایبوپروفن تجویز کند. این داروها می‌توانند به کاهش التهاب پوست و درد کمک کنند.
3. آرامش و استراحت: بهترین راه برای بهبود زودتر از آفتاب سوختگی به استراحت و آرامش نیاز دارید. بدن شما به این نیاز دارد تا بتواند خودش را ترمیم کند. پیشنهاد می‌شود از تعریض به نور خورشید جدا شوید و در سایه باشید.
4. استفاده از آب سرد: استفاده از سردی به عنوان یک راه سریع برای تسکین درد و سوزش پوست استفاده می‌شود. می‌توانید از کمپرس‌های یخ یا حمام‌های سرد استفاده کنید. اما توجه داشته باشید که یخ را مستقیماً روی پوست خود نگذارید و از دسته‌بندی استفاده کنید.
5. مصرف آب به میزان کافی: مصرف آب به میزان کافی می‌تواند به رطوبت پوست کمک کند و از ایجاد ترک‌های پوستی جلوگیری کند. از مصرف آب خنک هم نیز می‌توانید برای تسکین سوزش پوست استفاده کنید.

راه های درمان خانگی

درمان خانگی آفتاب سوختگی می‌تواند به تسکین علائم و کاهش تندی و درد پوست کمک کند. اگر پوست شما از آفتاب سوخته است، می‌توانید از روش‌های خانگی زیر استفاده کنید:

آب خنک

آفتاب سوختگی اساساً التهاب پوست است. یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای درمان التهاب، خنک کردن ناحیه آسیب‌دیده است. یک راه موثر برای کمک به آفتاب سوختگی فوری، حتی زمانی که هنوز بیرون هستید، پریدن در آب (حتی در یک وان حمام) است. غوطه ور شدن در آب در طول روز می‌تواند به جلوگیری از تشدید آفتاب سوختگی کمک کند. مراقب استخرها باشید، زیرا آب کلردار می تواند پوست را بیشتر تحریک کند. همچنین باید از قرار دادن مستقیم یخ روی پوست خودداری کنید. اگرچه ممکن است زمانی که پوست شما می‌سوزد، وجود یخ، خنک‌کننده و جذاب به نظر برسد، اما در واقع می‌تواند آسیب بیشتری به پوست آفتاب سوخته فوق العاده حساس شما وارد کند.همچنین می توانید برای کمک به خنک شدن و تسکین پوست خود، حمام با آب خنک را امتحان کنید.

آلوئه‌ورا

ژل آلوئه‌ورا از خواص التیامی برخوردار است و می‌تواند در درمان آفتاب سوختگی کمک کند. ژل آلوئه‌ورا را به طور مستقیم روی پوست سوخته بمالید و به آرامی ماساژ دهید. اجازه دهید تا خوب جذب شود.

عصاره هویج

عصاره هویج طبیعی‌ترین روش‌های درمان آفتاب سوختگی است. هویج را بپزید و پوره کنید تا عصاره بگیرید. سپس عصاره را روی پوست سوخته بمالید و به مدت ۲۰ دقیقه نگه دارید، سپس با آب بشویید.

سرکه

نظرات در مورد استفاده از سرکه برای تسکین آفتاب سوختگی متفاوت است. برخی می‌گویند افزودن دو فنجان سرکه به آب خنک حمام می تواند به رفع سوزش کمک کند، در حالی که برخی دیگر می گویند اسیدیته بالای سرکه فقط اوضاع را بدتر می کند. اگر قبلاً از این درمان برای آفتاب سوختگی‌های کوچکتر و سبک‌تر استفاده نکرده‌اید، بهتر است آن را برای سوختگی‌های بزرگ‌تر و جدی‌تر امتحان نکنید.

لباس‌های گشاد بپوشید

زمانی که پوست آسیب‌دیده در حال ترمیم است، لباسی بپوشید که به پوست شما نچسبد. پوست شما بزرگ‌ترین و وسیع‌ترین عضو بدن شماست، بنابراین بهتر است به آن فضایی برای تنفس بدهید. الیاف طبیعی، مانند پنبه یا بامبو، بهترین نوع پارچه پس از آفتاب سوختگی هستند.

آب زیاد بنوشید

از آنجایی که پوست شما در حال مبارزه با آسیب‌های ناشی از اشعه های خورشید است، به رطوبتی نیاز دارد که در مدت زمان قرار گرفتن در معرض نور خورشید از دست داده است. برای کمک به پوست در ترمیم سریع‌تر، آب زیاد بنوشید.

مرطوب کننده را فراموش نکنید

پس از درمان اولیه، پوست شما همچنان به مراقبت نیاز دارد. یکی از مهم ترین کارهایی که می توانید برای جلوگیری از لایه برداری پوست انجام دهید – یا آن را به حداقل برسانید – استفاده منظم از مرطوب کننده روی نواحی آسیب دیده است. از مرطوب‌کننده‌های بدون بو و رنگ (که برای پوست‌های حساس به بازار آمده) استفاده کنید تا تحریک پوست را به حداقل برسانید.

راه‌های پیشگیری از آفتاب سوختگی

برای جلوگیری از آفتاب سوختگی و حفاظت از پوست در مقابل تعریض به نور خورشید، می‌توانید از راه‌های زیر استفاده کنید:

• استفاده از کرم‌های ضدآفتاب یک مرحله مهم در مراقبت از پوست در معرض نور خورشید است. این کرم‌ها به پوست شما محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش (UV) خورشید کمک می‌کنند و از آفتاب سوختگی و آسیب به پوست جلوگیری می‌کنند.
• پوشیدن لباس‌های مناسب یکی از مهمترین اقدامات در محافظت از پوست در معرض نور خورشید است. لباس‌های مناسب می‌توانند از آفتاب سوختگی (UV) جلوگیری کنند.
• تعریق بیش از حد می‌تواند آفتاب سوختگی را تشدید کند. در روزهای گرم، تلاش کنید از تعریق بیش از حد جلوگیری کنید و بیشتر آب بنوشید.
• در ساعاتی که نور خورشید بیشتر شدید است (معمولاً از ساعت ۱۰ صبح تا ۴ عصر)، ترجیحاً در سایه بمانید. اگر نیاز به خروج در آفتاب دارید، سعی کنید مکان‌هایی را انتخاب کنید که دارای سایه هستند. این مکان‌ها ممکن است در زیر درختان، ساختمان‌ها، چترها یا سایر سازه‌های محافظت‌کننده باشند.

اگر مکانی با سایه وجود ندارد، می‌توانید چترهای سایه‌زا یا سایر وسایل محافظتی مانند چترهای خورشیدی یا سایه‌زایی‌های موقتی را با خود همراه کنید تا در صورت نیاز از آنها استفاده کنید.

• مصرف مایعات به میزان کافی یکی از نکات حیاتی در مراقبت از پوست و جلوگیری از آفتاب سوختگی است. در معرض نور خورشید، بدن بیشتر تعریق می‌کند و از طریق تعریق، مایعات بسیاری از بدن از دست می‌دهد. این می‌تواند باعث خشکی و آسیب به پوست شود.
• نوزادان و کودکان نوپا هم باید در برابر آفتاب محافظت شوند. با کلاه‌های لبه‌دار و لباس‌های سبک که دست‌ها و پاها را می پوشانند، از نوزادان و کودکان در برابر آفتاب سوختگی محافظت کنید. آنها را خنک، هیدراته و دور از نور مستقیم خورشید نگه دارید. زمانی که این امکان وجود ندارد، آکادمی اطفال آمریکا استفاده از کرم ضد آفتاب با SPF حداقل 15 را برای اگر لباس و سایه ضد آفتاب در دسترس نیست، ضد آفتاب های حاوی اکسید روی یا دی اکسید تیتانیوم بهترین انتخاب بعدی هستند.
• انجام فعالیت‌های بیرونی در ساعات صبح و عصر به عنوان یک روش مهم برای محافظت از سلامت پوست و کاهش خطر آفتاب سوختگی توصیه می‌شود.
• حدود 30 دقیقه قبل از رفتن به فضای باز، کرم ضد آفتاب خود را به مقدار مناسب روی پوست تمیز و خشک بمالید. مقدار ضدآفتاب باید به قدری باشد که تمام سطوح پوست به جز پلک‌ها را بپوشاند. اگر از اسپری ضد آفتاب استفاده می کنید، آن را به دستان خود اسپری کنید و سپس آن را به پوست بمالید. این به جلوگیری از استنشاق محصول کمک می کند. هنگام سیگار کشیدن یا نزدیک شعله، باز از محصول اسپری استفاده نکنید. کرم ضد آفتاب را هر دو ساعت یکبار تجدید کنید – یا اگر شنا می‌کنید یا تعریقتان زیاد است، زودتر از 2 ساعت یک بار تجدید کنید. اگر آرایش می‌کنید و می‌خواهید بدون اینکه کل صورتتان را دوباره آرایش کنید، ضدآفتاب خود را مجدداً استفاده کنید، یکی از گزینه‌ها استفاده از پودرهای دارای SPF روی آرایش است.
• وقتی بیرون از منزل هستید از عینک آفتابی استفاده کنید. عینک آفتابی را انتخاب کنید که دارای محافظ UVA و UVB است. هنگام خرید عینک جدید، امتیاز UV روی برچسب را بررسی کنید. لنزهای تیره همیشه به معنای محافظت بهتر در برابر اشعه ماوراء بنفش نیستند.
• مراقب داروها و لوازم آرایشی حساس به آفتاب باشید. برخی از داروهای رایج با نسخه و بدون نسخه می توانند پوست را نسبت به نور خورشید حساس‌تر کنند. به عنوان مثال می توان به آنتی بیوتیک‌ها، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و داروهای کاهش دهنده کلسترول اشاره کرد. با داروساز یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد عوارض جانبی داروهایی که مصرف می کنید صحبت کنید. لوازم آرایشی حاوی آلفا هیدروکسی اسید نیز حساسیت به نور خورشید را افزایش می دهد.

با پیروی از این راه‌های جلوگیری، می‌توانید از آفتاب سوختگی جلوگیری کرده و پوست خود را محافظت کنید.

نتیجه

آفتاب سوختگی مشکلی شایع در فصل‌های گرم سال است که می‌تواند پوست را آسیب برساند. برای پیشگیری از این مشکل، استفاده از کرم‌های ضدآفتاب و پوشیدن لباس‌های مناسب اهمیت دارد. همچنین در صورت بروز آفتاب سوختگی، درمان موثر و استراحت به بهبود سریع‌تر کمک می‌کنند.

اگر آفتاب سوختگی شما شدید است و با درد و التهاب همراه است، حتماً باید به یک متخصص پوست خوب مراجعه کنید تا درمان برای جلوگیری از آسیب بیشتر آغاز شود. شما می‌توانید فهرست متخصصان پوست را در وبسایت دکتر با من مشاهده نمایید و با تعیین نوبت، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

پرسش های متداول

چگونه می‌توانم از آفتاب سوختگی جلوگیری کنم؟

باید از کرم‌های ضدآفتاب با SPF مناسب استفاده کنید و پوشیدن لباس‌های مناسب را فراموش نکنید.

آیا همه افراد به یکسان به آفتاب سوختگی حساس هستند؟

خیر، حساسیت به آفتاب در افراد مختلف متفاوت است. افراد با پوست حساس‌تر بیشتر در معرض خطر هستند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟

اگر علائم آفتاب سوختگی شما شدید باشد یا بهبود نیابید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر علائمی نظیر تب یا تورم شدید داشته باشید، پزشک می‌تواند شما را راهنمایی کند.

آیا آفتاب سوختگی می‌تواند باعث سرطان پوست شود؟

بله، آفتاب سوختگی مکرر و بدون محافظت می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد.

آیا آفتاب سوختگی در کودکان نیز اتفاق می‌افتد؟

بله، کودکان نیز می‌توانند به آفتاب سوختگی حساس باشند. بنابراین، باید از محافظت پوست کودکان در برابر اشعه UV مراقبت شود.

منابع

مقاله علمی در PubMed:

عنوان: “Genetic cerebellar ataxias”

نویسندگان: Klockgether T.

منتشر شده در: Handbook of Clinical Neurology, سال 2012.

(https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22938989)

مقاله علمی در Wiley Online Library:

عنوان: “The molecular genetics of the autosomal-dominant cerebellar ataxias”

نویسندگان: Schols L, Bauer P, Schmidt T, Schulte T, Riess O.

منتشر شده در: Movement Disorders, سال 2004.

(https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/mds.870190212)

مقاله علمی در SpringerLink:

عنوان: “Hereditary Ataxias: Overview and Classification”

نویسندگان: Pandolfo M.

منتشر شده در: Handbook of Clinical Neurology, سال 2012. (https://link.springer.com/chapter/10.1007%2F978-94-007-5979-5_8)

مقاله علمی در ScienceDirect:

عنوان: “Cerebellar ataxia: Pathophysiology and rehabilitation”

نویسندگان: Ilg W, Bastian AJ, Boesch S, et al.

منتشر شده در: Movement Disorders, سال 2007.

(https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1353802007002039)

اگر قصد دارید صاحب فرزند شوید یا اخیرا یک عضو کوچک به خانواده شما اضافه شده است، باید با یکی از مشکلات پوستی آن‌ها آشنا باشید که جوش صورت نوزاد است. در ابتدا باید بگوییم که این جوش‌ها ابدا خطرآفرین نیستند و متفاوت با جوش‌هایی هستند که روی صورت بزرگسالان ظاهر می‌شوند.

علت و درمان آن ها نیز متفاوت است. روی پوست بعضی از نوزادان چند هفته پس از تولد جوش‌های ریز و سفید پدیدار می‌شود و معمولا بدون درمان خاصی از بین می‌روند.

هر آنچه را که در رابطه با این جوش‌ها باید بدانید، امروز در این مقاله برای شما شرح خواهیم داد. در سایت دکتر با من شما می‌توانید نام تعدادی متخصص پوست اطفال را ببینید که برای مشاوره با آن‌ها آدرسشان نیز در آن درج شده است.

به چه علتی جوش صورت نوزاد به وجود می‌آید؟

در این قسمت به عللی می‌پردازیم که به وجود آورنده این عارضه هستند. درمان با توجه به علت تجویز می‌شود.

عفونت های قارچی

در بزرگسالان دلیل رایج جوش تجمع چربی است. اشتباه است اگر تصور کنیم در نوزادان نیز همین دلیل وجود دارد. یکی از عمده‌ترین دلایل چنین جوش‌هایی روی صورت نوزادان عفونت‌های قارچی است که اغلب نیز روی گونه‌‌ها و بینی دیده می‌شوند.

اگر علت جوش صورت نوزاد قارچی باشد، مدت آن دو تا سه هفته طول خواهد کشید و بدون درمان خاصی برطرف می‌شوند. علت عفونت‌های قارچی در نوزادان ممکن است مصرف آنتی‌بیوتیک باشد.

سرما، گرما یا آفتاب سوختگی

پوست نوزاد به شدت در برابر عوامل محیطی آسیب‌پذیر است. یکی از این آسیب‌های محیطی قرار گرفتن در سرما و گرما به شمار می‌آید که باعث به وجود آمدن این جوش‌ها می‌شود. همینطور اگر پوست نوزادان آفتاب سوخته شود، این جوش‌ها پدیدار می‌شوند.

برای اینکه از این اتفاق جلوگیری کنید، ضدآفتاب‌های مناسب نوزادان را به صورت آن‌ها بزنید. همینطور سعی کنید تا جایی که می‌توانید نوزادان را تا ۶ ماهگی در معرض نور خورشید قرار ندهید.

اگر متوجه شدید که نوزادتان دچار آفتاب سوختگی جزئی شده است، برای برطرف کردن این وضعیت کافی است که یک پارچه خنک روی پوست قرار دهید. اما اگر این عارضه شدید بود، حتما باید به یک پزشک مراجعه کنید.

حساسیت های دارویی یا غذایی

ممکن است که جوش‌ روی صورت نوزاد در اثر حساسیت او به یک داروی شیمیایی یا ماده غذایی باشد. همینطور ممکن است در اثر نیش حشرات نیز این جوش‌ها پدیدار شوند.

جوش‌هایی که به این دلایل ایجاد می‌شوند، چرکی و دارای مرکزی کمرنگ هستند. مکان‌هایی که تحت تاثیر آن قرار می‌گیرند، تمام قسمت‌های بدن هستند و معمولا باعث آزار و خارش پوست نوزاد نیز می‌شوند. برای درمان این جوش‌ها بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

هورمون‌های مادر

یکی از دلایل دیگر بروز جوش‌ صورت نوزاد در دوران بارداری شکل گرفته است. در این دوران هورمون‌های ترشح‌ شده در بدن مادر بر نوزاد تاثیر می‌گذارد و غدد چربی در نوزادان را تحریک می‌کند و پس از تولید روی صورت آن‌ها جوش‌های چرکی به وجود خواهد آمد.

اگزما

اگزما در نوزادان نیز به وجود می‌آید. این بیماری در نوزادان شباهت‌هایی با اگزما در بزرگسالان دارد. اگزمای نوزادان را از ظاهر جوش می‌توانیم تشخیص دهیم که قرمز رنگ هستند و منجر به خارش روی پوست می‌شوند. علل این مشکل می‌تواند سابقه خانوادگی بیماری آسم، درماتیت یا آلرژی باشد.

اگزما روی پوست به شکل تاول هم پدیدار می‌شود. قسمت‌هایی از بدن که اگزما روی آن‌ها پدیدار می‌شود، عبارت هستند از سینه، بازو، آرنج و پشت نوزاد. اگزما ممکن است برای نوزاد بسیار آزاردهنده باشد. با بروز آن حتما به یک پزشک مراجعه کنید.

بوسیدن نوزاد

بوسیدن نوزاد یکی دیگر از دلایل به وجود آمدن جوش نوزادان است. همانطور که قبلا هم گفتیم، پوست صورت نوزاد بسیار حساس است، مخصوصا نسبت به نکات بهداشتی. بوسیدن مداوم کودک به شکل مرتب حساسیت‌های صورت او را بیشتر می‌کند.

جوش‌های صورت نوزادان چطور درمان می‌شود؟

در این قسمت چند راهکار برای از بین بردن جوش صورت نوزاد به شما معرفی می‌کنیم. اگر با انجام آن‌ها وضعیت بهتر نشد، بهتر است به پزشک نوزادان مراجعه کنید. یکی از ساده‌ترین آن‌ها این است که در روز چند بار صورت نوزاد خود را بشورید. در ادامه راهکارهای دیگر را به شما معرفی می‌کنیم.

شیر مادر

برای از بین بردن این جوش‌ها چند شیوه خانگی وجود دارد. یکی از بهترین آن‌ها این است که کمی شیر مادر را روی قسمتی که جوش‌ها قرار دارند، آغشته کنید. می‌توانید مقداری از آن را روی تکه‌ای پنبه بریزید و روی صورت نوزاد بمالید. بهتر است در روز دو یا سه بار این کار را انجام دهید.

سرکه سیب

ماده دیگری که می‌توانید از آن برای از بین بردن این جوش‌ها استفاده کنید، سرکه سیب است. این ماده باکتری‌ها را از بین می‌برد و چربی‌ها را به خود جذب می‌کند. از همین رو ماده خوبی برای پاک کردن پوست به شمار می‌آید.

برای استفاده از آن یک قاشق چایخوری از آن را در نصف فنجان آب مقطر بریزید. پنبه را به آن آغشته کنید و به صورت نوزاد بزنید. بعد از ۲۰ دقیقه آن را پاک کنید.

روغن نارگیل

راهکار دیگر برای از بین بردن این جوش‌ها استفاده از روغن نارگیل روی آن‌ها است. این روغن خاصیت ضدقارچ و ضدباکتریایی دارد و از رشد آن‌ها روی پوست جلوگیری می‌کند. ۲۰ دقیقه بعد از آغشته کردن روغن روی پوست صورت نوزاد، با یک پارچه مرطوب آن را پاک کنید.

چه نکات دیگری را برای درمان جوش صورت نوزادان باید رعایت کرد؟

یک سری اقدامات برای از بین بردن جوش صورت نوزاد نباید انجام شود. به هیچ عنوان نباید با فشار روی جوش‌ها آن‌ها را از بین ببرید. از ترکیبات قوی روی صورت نوزادان استفاده نکنید. موادی که حاوی بنزوئیل پراکساید و اسیدسالیسیک هستند، به پوست آن‌ها آسیب وارد می‌کنند.

بعد از شستن صورت نوزادان از مرطوب‌کننده‌های بدون روغن روی صورت و بدن آن‌ها استفاده کنید. در نهایت اکیدا به شما توصیه می‌کنیم از مواد بهداشتی مخصوص پوست بزرگسالان به هیچ منظوری برای نوزادان و کودکان استفاده نکنید.

کلام آخر

در این مقاله شما را با یکی از رایج‌ترین عارضه‌های پوستی نوزادان آشنا کردیم. جوش صورت نوزاد عارضه خطرناکی نیست و در این مقاله تلاش کردیم شما را با علل آن و همینطور درمان‌های خانگی آن آشنا کنیم.

البته برای درمان خانگی نیز به شما توصیه می‌کنیم که به کمک سایت دکتر با من از یک متخصص پوست و مو طب سنتی مشاوره بگیرید. این سایت حتی ارتباط با دکتر پوست آنلاین را نیز برای شما فراهم می‌کند.

رابطه جنسی یک مدل از رابطه عاطفی است که بهتر است قبل از هرچیزی اصول رابطه ی درست را یاد بگیرید تا بتوانید با شخص مقابل خود یک رابطه ی جنسی سالم و موفق داشته باشید. در واقع این موضوع به این سادگی ها که به آن نگاه می شود نیست، بلکه رابطه ی جنسی در بین زوجین و یا در قالب هر رابطه ی دیگر که با توجه به فرهنگ و قوانین کشور متفاوت است، زمانی می توان گفت سالم است که شما به بدن خود و فیزیولوژی اندام انسان شناخت کافی داشته باشید.

ما در این مقاله قصد داریم نکاتی پیرامون این موضوع را با شما در میان بگذاریم تا رابطه ی جنسی سالم و با کیفیت داشته باشید و همچنین به شما پیشنهاد می شود که در کنار خود یک روانشناس خوب و یا مشاور یا سکس تراپیست، در سایت دکتر با من داشته باشید تا اطلاعات کافی از این موضوع را به دست آورید.

چه زمانی به یک رابطه جنسی، خوب گفته می شود؟

این موضوع درست است که معیار های واحد یکسانی دارد اما سبب نمی شود که در همه ی افراد به یک شکل باشد. به همین جهت اصولا به رابطه ی جنسی ای خوب گفته می شود که دارای مشخصات زیر باشد:

1. با رضایت کامل طرفین شکل بگیرد.
2. از نظر سنی بین طرفین اختلاف زیادی نباشد.
3. از خشونت زیاد یا مازوخیسم جنسی در زمان رابطه ی جنسی پرهیز شود.
4. علت برقراری رابطه جنسی نوعی کنش عاطفی میان طرفین باشد.
5. از کلمات محبت آمیز در زمان رابطه ی جنسی استفاده شود.
6. حتما رابطه ی جنسی سالمی را در اولویت قرار دهید و از کاندوم به عنوان پیشگیری از بیماری های واگیردار استفاده نمایید.
7. هرگز با استفاده از زور از شخص طرف مقابل نخواهید که با شما رابطه ی جنسی برقرار نماید.
8. به نظافت و پاکیزگی خود اهمیت دهید و حتما بهداشت فردی را در زمان رابطه رعایت نمایید.
9. سعی کنید از لباس های مناسب و زیبا در آن زمان استفاده کنید.

موارد بالا صرفا نکاتی است که ما بایستی در زمان ایجاد رابطه ی جنسی آنها را رعایت کنیم و نیاز است بدانید که این مورد از فردی به فرد دیگر متغیر است و شما بهتر است که این موضوع مهم را در نظر گرفته و حتما در این خصوص با پارتنر خود صحبت نمایید.

در رابطه ی جنسی انتظارات رویایی نداشته باشید!

بسیاری از افراد با توجه به انتظارت خود که صرفا در فکر آنها ایجاد شده است، توقعات بسیاری در این خصوص از طرف مقابل خود دارند اما این موضوع کاملا غلط بوده و به دلیل عدم برآورده شدن انتظارات، اشخاص دیگر از رابطه ی جنسی خود لذت نمی برند.

اما نیاز است که این موضوع نیز در نظر گرفته شود که گاهی برخی از خواسته ها از طرف مقابل یک نوع سلیقه بوده و منطقی است که دیگر نمی توان گفت که این یک خواسته رویایی است اما باز هم بایستی به نظر طرف مقابل احترام گذاشت و از او درخواست کرد که قبول کند و از روی اجبار نیز این کار صورت نگیرد. اما به طور کلی درست است که افراد احساسات و توقعات خود را برای داشتن یک رابطه ی جنسی خوب به هم نزدیک کنند.

از رابطه ی جنسی به عنوان ابزار سوء استفاده برای نگه داشتن شخص در رابطه استفاده نکنید!

خیلی از افراد به اشتباه فکر می کنند که اگر با طرف مقابل وارد رابطه ی جنسی شوند، دیگر او را از دست نداده و برای همیشه در رابطه خواهند ماند. به همین جهت هرگز با هدفِ این کار با هیچکس، رابطه ی جنسی برقرار نکنید چرا که ممکن است برای خود و یا طرف مقابل حتما مشکل ساز شود.

چنانچه قربانی این موضوع شدید، بدانید که شما تقصیری نداشته و صرفا به خاطر احساسی که به شخص داشته اید وارد رابطه شده و حتی مطلع نبودید که نتیجه این خواهد شد. پس بهتر است خود را ببخشید و با آرامش خاطر زندگی خود را ادامه دهید و بدانید که قطعا مسیر برای شما هموارتر خواهد شد و این روزها نیز می گذرد. دست از سرزنش کردن و مرور خاطرات خود بردارید و بدانید از ارزش شما حتی ذره ای کم نشده است.

میل جنسی را با علاقه ی قلبی بخواهید.

زمانی که شما یک کار را با عشق و علاقه انجام می دهید بسیار لذت بخش تر از این است که از روی اجبار و یا هوس باشد. در واقع علت این موضوع این است که در رابطه جنسی بایستی حتما همراه با عشق و علاقه باشد. درست است که انسان میل و هوسی خاص به این موضوع دارد اما این بدین معنی نیست که با طرف مقابل بنا بر میل خود رابطه برقرار کنید و این موضوع را فراموش نکنید که شخص رو به روی شما حساس است و ممکن بوده که بسیار عاشق شما باشد، به همین جهت با این کار دل او را خواهید شکست و بحران روحی برای او ایجاد می کنید.

در زمان اختلال جنسی شخصی طرف مقابل را مقصر ندانید.

در زمان زندگی مشترک خود چنانچه دارای مشکلات جنسی و یا اختلال جنسی شُدید بهتر است در اولین فرصت به متخصص روانپزشک و یا روانشناس و یا سکس تراپیست در سایت دکتر با من مراجعه فرمایید.

یک سری از بیماری ها ممکن است در بدن شما به علت روابط گذشته، به یک سری ویروس های جنسی وجود داشته باشد که حتی خود نیز از این موضوع با خبر نباشید. پس قبل از سرزنش کردن طرف مقابل همه چیز را بسنجید و سپس با او صحبت نموده و هر چه سریع تر به دکتر متخصص زنان خوب و یا متخصص اورولوژی در سایت دکتر با من مراجعه کنید.

احتمال دارد تا زمان بهبودی کامل، قادر به برقرار کردن رابطه ی جنسی نباشید و این فرصت را به خودتان بدهید که تا بهبودی کامل منتظر بمانید و هرگز برای ایجاد رابطه جنسی به طرف مقابل فشار وارد نکنید.

از این بیماری یک غول بزرگ نسازید. هرکسی ممکن است بنا بر ساختار بدنی خود و یا ایمنی پایین دچار بیماری های مختلف جنسی شود که البته رعایت کردن اصول رابطه جنسی، برای جلوگیری از این اتفاق بسیار مهم است. پس آرامش خود را حفظ نمایید و از یک مشاور در صورت جدی شدن موضوع کمک بگیرید. بدانید که این بیماری با وجود عشق شما قابل حل است و نیاز به گذر زمان دارد.

چگونه از یک روانشناس و یا روانپزشک، سکس تراپیست نوبت اینترنتی اخذ کنیم؟

برای این کار می توانید به سایت دکتر با من مراجعه نمایید و در آنجا لیست کامل روانپزشکان و سکس تراپیست های ایران را مشاهده نمایید. و مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید:

1. وارد سایت دکتر با من شوید.
2. در آنجا کلمه ی روانپزشک و یا روانشناس را جستجو نمایید که یک صفحه با لیست کامل پزشکان برای شما ظاهر می شود.
3. سپس یکی از متخصصین را انتخاب کرده و وارد پروفایل او شوید و یا اینکه اسم دکتر مدنظر خود را در آنجا سرچ نمایید.
4. در اینجا می توانید بعد از وارد شدن به پروفایل دکتر، بر روی دریافت نوبت اینترنتی کلیک نموده و با توجه به روز و ساعت های نوبت دهی، آن را ثبت و دریافت نمایید.

در واقع شما می توانید در پروفایل هر پزشک تمام مشخصات او از جمله: تحصیلات، سابقه ی کار، خدمات دهی مطب و دیگر موضوعات مهم را در این جا مشاهده نمایید حتی نظر سایر کاربران را در خصوص پزشک خود جویا شوید و همچنین نظر خودتان را ثبت کنید. به همین راحتی و حتی در منزل خود از پزشک مربوطه نوبت اینترنتی دریافت کنید.