جوان‌سازی پوست با لیزر در میان روش‌های جوان‌سازی صورت، بهترین نتایج را دارد، به همان نسبت، مراقبت از پوست بعد از لیزر نیز بسیار مهم است، چرا که در صورت رعایت نکردن اصول مراقبتی، ممکن است پوست دچار عفونت و تورم شود.

البته در همه موارد نیازی به رعایت تمام مواردی که در ادامه می‌آوریم، نیست. بسته به نوع عمل و وضعیت پوستتان می‌توانید تصمیم بگیرید که رعایت کدام نکات برای شما ضرورت بیشتری دارد.

هفته اول بعد از انجام عمل لیزر به خاطر بیشترین بازسازی پوست در این زمان، چالش برانگیزتر است. تا پنج الی شش روز صورت شما ظاهر متورم، پوسته پوسته و قرمز رنگی دارد که شاید با این شرایط نتوانید هر جایی حاضر شوید.

برای این که زودتر بهبود پیدا کنید و بتوانید به فعالیت‌های خود برسید، نیاز به رعایت نکاتی است که در ادامه آورده‌ایم. لطفا تا پایان مقاله ما را همراهی کنید.

نکات لازمی که باید بعد از عمل لیزر رعایت کنید

لایه برداری پوست با لیزر باعث می‌شود که لایه های بیرونی اپیدرم پوست کاملا از بین برود. مانند سایر انواع سوختگی‌ها، در این مورد نیز نباید صورت خود را قبل از شستن دستتان لمس کنید. اگر بقیه قسمت‌های بدن را لمس کرده‌اید، دستتان را به قسمت لیزر شده نمالید که دچار عفونت قارچی یا میکروبی نشوید. از دیگر نکات مراقبت از پوست بعد از لیزر که باید رعایت کنید، در ادامه آمده است:

• تا 24 ساعت بعد از عمل بهتر است یک نفر همراه در کنار خود داشته باشید.
• تا 48 ساعت بعد از جراحی، سرتان را حداقل روی 2 بالش قرار دهید تا بالا بماند و در این حالت استراحت کنید.
• قبل از شروع درد، داروهای مسکن خود را استفاده کنید. اگر درد شروع شود، کنترل آن سخت‌تر می‌شود.
• تا حدود 7 تا 10 روز فعالیت‌های سنگین انجام ندهید و در کل فعالیت‌های خود را کم کنید.
• پس از لیزر لازم است فورا سطح پوست را با وازلین (آکوافور یا هر محصولی که پزشک برایتان تجویز کرده) بپوشانید و برای کنترل تورم از کمپرس سرد استفاده کنید.
• به طور ناگهانی تغییر وضعیت ندهید، چون ممکن است دچار سرگیجه شوید. به طور مثال، اگر دراز کشیده اید، ابتدا یک دقیقه بنشینید، بعد بایستید.

کنترل خون ریزی

بعد از عمل ممکن است ترشحات مختصری از پوست خود داشته باشید. برای این که دچار خونریزی شدید نشوید، فعالیت‌های سنگین را کنار بگذارید و بیشتر استراحت کنید.

هر وضعیتی که فشار خون را بالا ببرد، مانند: خم شدن، زور زدن، بلند کردن جسم سنگین، سرفه و عطسه کردن و … می‌توانند خونریزی را افزایش ‌دهند.

همچنین، لازم است از مصرف داروهایی که باعث بیشتر شدن خونریزی می‌شوند، مانند آسپرین یا دوزهای بالای ویتامین E خودداری کنید. مصرف گیاهانی مانند سیر یا جینسینگ نیز خطر خونریزی را افزایش می‌دهد. در صورت ایجاد خونریزی، به پزشک مراجعه کنید.

کنترل تورم

بخشی از مراقبت از پوست بعد از لیزر، مربوط به کنترل تورم است. این کار با کمپرس یخ انجام می‌شود که از لحظه انجام عمل کمپرس را روی صورت شما قرار می‌دهند و لازم است خودتان در منزل تا 48 ساعت این کار را ادامه دهید. بعد از روز سوم تورم خیلی کمتر می‌شود.

پس از پوشاندن پوست لیزر شده با وازلین (آکوافور یا هر محصولی که پزشکتان تجویز کرده) یک کاسه سالاد را خوب بشویید و در آن 6 فنجان آب سرد، 8/1 فنجان سرکه سفید و چند تکه یخ و تعدادی پارچه تمیز بریزید. کاسه را در یخچال نگهداری کنید.

هر بار یک تکه پارچه سرد را روی محل بگذارید که ناراحتی و تورم را کاهش دهد. زمانی که آن تکه پارچه گرم شد، یک تکه پارچه سرد را به جای آن بگذارید و این کار را ادامه دهید تا جایی که احساس کنید ناراحتی صورتتان کم شده است.

کنترل درد

از دیگر راه‌های مراقبت از پوست بعد از لیزر، مصرف مسکن است. درد لیزر چندان شدید نیست و شبیه درد آفتاب سوختگی است. بعد از 48 ساعت درد به سرعت کم می‌شود. اگر نیاز به مصرف مسکن دارید، از مسکن‌هایی که پزشکتان برای شما تجویز کرده، طبق دستور استفاده کنید. بهتر است نیم ساعت قبل خواب و نیم ساعت قبل از حمام رفتن استفاده کنید که بهتر نتیجه بگیرید. قبل از خواب صورت خود را بشویید.

اگر مسکن مصرف کرده‌اید، چون این داروها خواب‌آور هستند، از انجام رانندگی یا فعالیت‌هایی که نیاز به هوشیاری دارند، خودداری کنید.

رعایت رژیم غذایی

پس از بیهوشی عمومی معمولا باید تا مدتی فقط از مایعات استفاده کنید. طی روزهای بعدی، لازم است مصرف کالری و پروتئین بیشتری داشته باشید. نوشیدن آب کافی می‌تواند از بروز حالت تهوع و استفراغ جلوگیری کند. تمام وعده‌های غذایی خود را مصرف کنید و چون تحرکتان کم است، از میوه و سبزی کافی استفاده کنید که دچار یبوست نشوید.

دستورالعمل روزانه مراقبت از پوست بعد از لیزر

روز اول – استفاده از بسته‌های کمپرس سرد و پوشاندن سطح پوست با وازلین یا آکوافور.

روز دوم تا پنجم – دو بار در روز دوش بگیرید و صورت خود را به آرامی با پاک‌کننده Cetaphil شستشو دهید. همچنین لازم است به مالیدن وازلین/آکوافور و استفاده از کمپرس سرد ادامه دهید.

روز پنجم تا هفتم – شستشو با پاک کننده Cetaphil را ادامه دهید. چنانچه پوستتان صاف، بدون پوسته و بدون تراوش است، می‌توانید از این به بعد به جای وازلین/آکوافور از کرم مرطوب‌کننده Cetaphil استفاده کنید. در معرض آفتاب نباشید!

روز هفتم تا چهاردهم – شستشوی صورت و استفاده از مرطوب‌کننده را ادامه دهید. اگر پوستتان کاملا صاف و صورتی شده و پوسته ندارد، می‌توانید آرایش کرده و از کرم ضد آفتاب بدون عطر استفاده کنید. در نسخه پزشکتان احتمالا Epiquin/Hydroquinone دارید که لازم است بعد از گذشت 2 هفته مصرف آن را شروع کنید. هر وقت که خارج از منزلتان هستید، حتما از پوشش کرم ضد آفتاب روی پوست استفاده کنید.

برای شما داروهایی برای جلوگیری از بروز تبخال (Valtrex)، عفونت باکتریایی (آنتی بیوتیک Keflex)، تورم (پردنیزون)، خارش پوست (بنادریل) تجویز می‌شود که لازم است آن‌ها را سر ساعت مصرف کنید.

اگر مشکل خواب داشتید، می‌توانید بخواهید که برای شما داروی خواب‌آور تجویز شود. چهار تا شش هفته کاملا از آفتاب دور بمانید و حتما از ضد آفتاب در هر شرایطی استفاده کنید. عینک دودی و کلاه لبه پهن نیز می‌تواند به در امان بودن شما از آفتاب کمک کند. لازم است حتما روزانه دو تا سه ساعت یک بار، از ضدآفتاب با SPF 30 استفاده شود.

تغییر رنگ پوست

از دیگر موارد مراقبت از پوست بعد از لیزر، پوشاندن آن است. بعد از انجام لیزر درمانی پوست شما صورتی رنگ خواهد شد که البته این مشکل موقت است و بعد از چند ماه کاملا برطرف می‌شود. با آرایش غلیظ می‌توانید این تغییر رنگ را به خوبی بپوشانید. می‌توانید پنکیکMax Factor دو درجه تیره‌تر از رنگ پوستتان را با اسفنج مرطوب روی پوستتان بمالید.

پس از گذشت چند دقیقه و خشک شدن لایه اول، یک بار دیگر این کار را تکرار کنید تا پوشش کاملی روی پوستتان ایجاد شود. البته تا ده روز بعد عمل خود به هیچ وجه آرایش نکنید.

در سی درصد بیماران ممکن است هایپرپیگمانتاسیون رخ دهد، یعنی رنگ پوستشان تغییر کند، که این مسئله موقتی است و به مرور برطرف می‌شود.

تهوع و استفراغ

اگر بعد از عمل خود حالت تهوع داشتید، تا یک ساعت هیچ غذایی مصرف نکنید. نوشیدن چای زنجبیل یا استفاده از شربت کک می‌تواند به شما در رفع این حالت کمک کند. همچنین، پزشک شما می‌توانید نسخه ویژه‌ای برای رفع حالت تهوع برایتان تجویز کند. پس لازم است به پزشکتان اطلاع دهید.

اطلاعات تکمیلی

• بروز حالت‌های بی حسی پوست در ناحیه اطراف محل جراحی و نیز افزایش دما در این نواحی طبیعی است و جای نگرانی نیست، چرا که تمام این مشکلات موقتی هستند. اگر افزایش دمای زیادی دارید، به پزشکتان اطلاع دهید که داروی تیلنول برایتان تجویز کند.
• چون میزان تغذیه شما کم شده است، توصیه می کنیم حداقل دو هفته از هرگونه فعالیت شدید بدنی دوری کرده و تنها استراحت کنید.
• لباسی که می‌پوشید، باید از جلو یا پشت با دکمه یا چسب یا بند بسته شود، نمی‌توانید لباس خود را از سر بپوشید.
• حداقل تا دو هفته بعد از عمل لیزر سیگار نکشید، چون بهبودی شما به تاخیر می‌افتد و عوارض عمل بیشتر می‌شود.
• تا دو هفته از لنزهای تماسی استفاده نکنید.
• برای مدتی نامعلوم چند روز تا چند هفته، باد، نور و دما شما را بیشتر آزار می‌دهد یا ممکن است آبریزی چشم داشته باشید. می‌توانید از عینک آفتابی استفاده کنید.

در پایان

عوارض بعد از لیزر و طول مدت بهبودی به طور کلی برای هر نوع درمان و هر فردی متفاوت است، چرا که ویژگی‌های افراد و نوع مشکلشان و شدت آن با هم فرق می‌کند.

برای مراقبت از پوست بعد از لیزر به نکات گفته شده در این مقاله عمل کنید و داروهایتان را طبق تجویز پزشک مصرف کنید.

تمام مشکلاتی که برای شما پیش می‌آید، موقتی هستند و به مرور زمان برطرف می‌شوند، پس از بابت آن‌ها نگرانی به خود راه ندهید.

اگر قصد انجام جوان‌سازی پوست با لیزر را دارید، برای مشاوره با دکتر پوست رایگان می‌توانید با تلفن‌های سایت دکتر با من تماس بگیرید و با بهترین متخصص پوست در تهران ارتباط برقرار کنید.

اگر ساکن شرق تهران هستید و دنبال متخصص پوست شرق تهران می‌گردید، می‌توانید از طریق همین سایت اقدام کنید که بتوانید جوان‌سازی پوست را زیر نظر پزشکان متخصص و باتجربه این سایت انجام دهید.

مازوخیسم جنسی یک نوع بیماری است که شخص در رابطه جنسی خود با فرد مقابل، ترجیح میدهد که نوعی آزار و خشونت جنسی را تحمل کند. در واقع او حین این رابطه خشن، لذت جنسی میبرد، اما در واقعیت نه تنها به سلامت جسم و روح خود، آسیب زده بلکه در اجتماع نیز دچار یک سری اختلالات رفتاری با اشخاص مقابل می شود. پس بهتر است بگوییم که این نوع از رابطه به شدت برای فرد مضر و آثار تخریبی زیادی دارد.

افرادی که مبتلا به بیماری آزارخواهی و یا مازوخیسم هستند در گذشته و در زندگی شخصی خود، یک سری از ناملایمات و خشونت های شدید را احساس کرده اند که در حال حاضر خود را لایق این نوع از آزارخواهی می بینند و از طریق آن از رابطه جنسی خود لذت می برند.

یکسری از افراد نیز هستند که در زندگی شخصی خود برخوردهای خشونت آمیز نداشته اند اما تمایل زیادی به آزارخواهی دارند، پس نمی توان به طور صد درصد گفت افرادی که به این بیماری دچار هستند صرفا در محیط بیرون از زندگیِ خود دچار مشکل بوده و آزار های گوناگونی را تجربه کرده اند.

این بیماری دلایل بسیاری دارد که یکی از آنها، سرکوب تمایلات جنسی فرد در زندگی شخصیِ اوست که ممکن است او را درگیر این بیماری نماید.

هرکسی در روابط جنسی خود علایق خاص و تمایلاتی دارد که ترجیح می دهد در رابطه اش وجود داشته باشد. این موضوع با آزارخواهی کاملا متفاوت است و نباید اشتباه گرفته شود. تشخیص این موضوع نیز بر عهده روان درمانگر است.

ریشه بیماری آزارخواهی یا مازوخیسم جنسی چیست؟

آزارگری و آزارخواهی جنسی یک ماهیت مزمن دارد و در حالت بسیار شدید آن حتی ممکن است که فرد در حین رابطه جنسی صدمات بسیار جدی می بیند و حتی موجب مرگ او شود.

در این جا فرد قربانی متصور می شود و ممکن است که به سختی تمام این آثار را از ذهن خود پاک کنند.

یک سری از متخصصین و روانشناس ها بر این باورند که این بیماری ریشه در اتفاقات شخص در زندگی او دارد. برخی دیگر اعتقاد دارند که فرد از نظر روانی چنین تمایلاتی دارد. پس بهتر است که روان درمانگر این موضوع را در نظر بگیرد و با دقت کامل آن را بررسی نمایید.

در این جا فرد از نظر روانی ارضا می شود اما از نظر جسمی آسیب می بیند.

عده ایی دیگر از متخصصان آزارخواهی را ریشه در اتفاقات و خیالات کودکی شخص در نظر میگیرند، بدین شکل که فرد از بچگی تمایل داشته که مورد تجاوز و حوادث وحشتناکی قرار بگیرد و آن را در حال حاضر در روابط جنسی خود پیاده می کند. گفته می شود که این مورد در زنان بسیار بیشتر از مردان است با این حال نمی توان قطعا به این موضوع پاسخ داد.

انواع آزارخواهی یا مازوخیسم چیست؟

1. مازوخیسم روانی

در این نوع مدل از آزار خواهی، شخص تمایل دارد که مورد اتهام واقع شود و توهین ها و بسیاری از الفاظ رکیک را می شنود و از شنیدن آن نه تنها ناراحت نشده بلکه از نظر روانی نیز ارضا می شود. به همین جهت ممکن است در جامعه به شدت آسیب پذیر باشد و اتفاقات ناگواری را متحمل شود.

2. مازوخیسم فیزیولوژیکی

در مازوخیسم و یا آزارخواهی فیزیولوژیکی، که شخص بیشتر از مورد بالا ضرر می بیند چرا که فرد به شنیدن یک سری از الفاظ کفایت نمی کند و ترجیح می دهد که آسیب های فیزیکی مانند تنبیه بدنی، ضرب و شتم و ضربه های محکم تری را متحمل شود که ممکن است منجر به مرگ او شده و یا اندام جنسی او را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد.

3. مازوخیسم احساسی

در این نوع از آزارخواهی، شخص در خیال خود تجسم می کند که این الفاظ و ضربه ها را متحمل می شود و صرفا به روح و روان خود آسیب شدید می رساند. و به صورت فیزیکی به او آسیب نمی رسد.

علائم مازوخیسم یا آزار خواهی چیست؟

• لذت بردن از درد بسیار شدید
• از شخص مقابل خود درخواست دارند که به انواع موارد بالا، آنها را شکنجه و اذیت کنند.
• نابهنجاری های جنسی به فرد لذت می برند.
• شخص بعد از آزارخواهی احساس ندامت و پشیمانی نمی کند.

و علائم دیگر نیز ممکن است وجود داشت باشد که روان درمانگر بایستی آن را تشخیص دهد و به درمان آن بپردازد.

تفاوت بین سادیسم و آزارخواهی چیست؟

سادیسم نقطه مقابل، آزارخواهی است در واقع سادیسم عبارت است از اینکه به فرد آزار بسیار زیادی برسد بسیار خوشحال می شود، و لذت می برد.

در واقع این شخص به صورت وحشتناکی از این کار لذت می برد و با بی رحمی بسیار رفتار می کند.

روان‌درمانی تحلیلی و رفتاردرمانی، مصرف داروهای روانپزشکی در درمان این اشخاص مفید می باشد. پس در نتیجه در آزارخواهی شخص خود تمایل دارد آسیب ببیند و ضرری به شخص مقابل نمی رساند.

انواع سادیسم به قرار زیر است:

الف: سادیسم ذهنی در ذهن خود به شخص مقابل آزار می رساند، و به صورت فیزیکی آسیبی ندارد.

ب: سادیسم احساسی، این فرد از تحقیر کردن دیگران و استفاده از الفاظ رکیک، لذت می برد و آسیب های جنسی نمی رساند.

ج: سادیسم بدنی که با خشونت جسمی بسیار همراه است و ممکن است طرف مقابل را بکشد. این نوع از سادیسم حتما بایستی تحت درمان قرار بگیرد.

1. شخص شش ماه از علائمی که گفته شد را به صورت مداوم تکرار کند.
2. حتما در رابطه جنسی خود ردی از علائم خشونت آمیز باقی بگذارد.
3. رفتارهای طرفین در رابطه جنسی، صرفا یک میل معمولی نباشد و موارد گفته شده همراه با خشم در او وجود داشته باشد.

آزارخواهی با چه رفتارهایی بروز پیدا میکند؟ و اینگونه افراد در مقابل آن، چه حسی به خود دارند؟

زمانی که از دور به اینگونه افراد نگاه می کنید، هیچگاه متوجه نخواهید شد که آنها به این نوع از بیماری دچار شده باشند، بلکه این اشخاص صرفا از نظر درونی بایستی بررسی شوند، تا روان درمانگر به نتایج مثبت تری برسد. اما به طور کلی در صورت مطلع شدن دوست و آشنایان آن ها، بایستی که با مهربانی و همدردی با افراد مبتلا به آزارخواهی برخورد باشد. در زیر نمونه هایی از رفتارها و حس هایی که افراد خودآزار به خود دارند را آورده ایم:

• وارد کردن صدمات و آسیب هایی که شخص به بدن خود وارد می کند.
• قطع کردن قسمت های مختلف بدن خود
• با اشیای داغ به بدن ضربه زدن
• سوزن زدن و سوراخ کردن قسمت های متفاوت بدن
• با استفاده از اشیاء به بدن خود آسیب می رسانند.
• زخم های جدید بر بدن خود وارد کرده و یا مجددا روی زخم های قدیمی آسیب می زنند.

آزارخواهی در فرد از چه سنی آغاز می شود؟

آزارخواهی در سنین مختلفی رخ می دهد و نمی توان یک زمان مشخص برای آن در نظر گرفت، بلکه ممکن است در هر سنی شخص به این بیماری دچار شود. پس بایستی در صورت مشاهده این علائم در هر سنی، تحت نظر روان درمانگر قرار بگیرید وگرنه دچار آسیب های جبران ناپذیری در سنین بالاتر قرار خواهید گرفت.

آزارخواهی می تواند بیماری های اعصاب و روان جدی تری را در فرد به وجود بیاورد و آنها را تقویت کند. مانند افسردگی و اضطراب که دو بیماری بسیار مهم هستند و بایستی در صورت تشدید حتما شخص تحت درمان قرار بگیرد. محرک هایی مانند مواد مخدر می تواند این گونه بیماری ها را تشدید کند پس بهتر است در صورت مصرف حتما آن ها را قطع و یا آرام آرام ترک نمایید.

آزارخواهی چگونه درمان می شود؟

در درجه اول بایستی که این بیماری و ریشه های درونی آن در شخص به خوبی تشخیص داده شود تا درمانگر با توجه به آن، دارو تجویز کرده و او را تحت درمان قرار دهند. پس در نتیجه می توان گفت که تشخیص بیماری در اینجا امری مهم و ضروری است.

مورد اول، درمان دارویی است که شخص تحت درمان با داروهای روانپزشکی قرار می گیرد و با توجه به آن می توان علائم بهبودی را مشاهده کرد. علاوه بر آن جلسات مشاوره نیز بایستی برای فرد گذاشته شود تا روند بهبودی بهتر و عمیق تر صورت بگیرد.

اما در برخی از افراد به دلیل خفیف بودن این بیماری، صرفا جلسات مشاوره صورت می گیرد و نیازی به درمان دارویی نیست و با جلسات مشاوره و یا سکس تراپ این موضوع حل می شود. ممکن است روند بیماری شما طولانی باشد پس بهتر است که تحمل نمایید و سعی کنید که در طول درمان، انگیزه خود را حفظ کنید تا نتیجه بسیار بهتری دریافت کنید.

کلام آخر

ما در این مقاله در خصوص بیماری آزارخواهی صحبت کرده ایم تا شما با انواع و ویژگی های آن آشنا شوید و سپس در صورت بروز این مشکل هرچه سریعتر به روانپزشک مراجعه کنید تا تحت درمان قرار بگیرید. بیماری آزارخواهی در هر فرد ممکن است که شکل بگیرد، در واقع شخص مبتلا به این بیماری می خواهد که به خود آزار برساند و از طریق آن آزار به لذت جنسی و یا حس خوب برسد.

برخی آزارخواهی ها در روابط جنسی حتی ممکن است به مرگ شخص منجر شود. این موضوع بستگی به این دارد که شخص کدام نوع از این بیماری را مبتلا شده است، که به طور کامل در مقاله توضیح داده شده. پیشنهاد می شود برای کسب اطلاعات بیشتر و ارتباط با متخصصین این حوزه به سایت دکتر با من مراجعه کنید.

ما در این مقاله در خصوص بیماری لالی انتخابی صحبت کرده ایم که یکی از بیماری های مهم در حوزه ی روانپزشکی است و ما در سایت دکتر با من در خصوص بیماری های روانپزشکی صحبت کرده ایم تا سطح آگاهی افراد در این حوزه افزایش پیدا کند.

مقدمه

بیماری موتیسم یا همان لالی انتخابی، یکی از اختلالات رفتاری و اجتماعی است که در کودکان مشاهده می‌شود. این بیماری با نوعی اختلال در تعاملات اجتماعی، مشکلات در ارتباط بین فرد و افراد دیگر، عدم توانایی در ارتباط و تعامل زبانی، تکرار برخی عملیات و عدم توجه به محیط اطراف همراه است. در اغلب موارد، نشانه‌های بیماری موتیسم از دوران کودکی آغاز می‌شود و چنانچه درمان نشود، در طول زندگی ادامه دارد. لالی انتخابی یا سکوت پیشگی نوعی از اختلالات اضطرابی است که موجب شود، کودک تمایلی به صحبت نداشته باشد.

مفهوم بیماری لالی انتخابی

این بیماری در کودکان رایج است و به طور مثال کودک در منزل یا خانه نمی تواند صحبت کند که به آن لالی انتخابی می گویند زیرا کودک فقط در موقعیت های خاص سکوت می کند. این یک وضعیت نادر دوران کودکی است که می تواند مشکلاتی در مدرسه و موقعیت های اجتماعی ایجاد کند.
کودک مبتلا به لالی انتخابی ممکن است موقعیت های اجتماعی خاصی را بسیار استرس زا ببیند. این موضوع ممکن است باعث اضطراب شدید شود که کودک احساس کند نمی تواند صحبت کند. لالی انتخابی به دلیل امتناع عمدی کودک از صحبت کردن ایجاد نمی شود و در برخی موارد، کودک ممکن است مشکلات گفتاری دیگری نیز داشته باشد. اما در بسیاری از موارد ممکن است کودک، زمانی که احساس راحتی می کند اصلاً مشکلی نداشته باشد. لالی انتخابی اغلب در کودکان بسیار خردسال، در حدود سنین 2 تا 4 سالگی شروع می شود. اما ممکن است تا زمانی که کودک مدرسه را شروع نکند، تشخیص داده نشود.

عوامل ایجاد بیماری لالی انتخابی چیست؟

محققان، تا به حال در تلاش هستند تا بتوانند علت این موضوع را پیدا کنند و نتایج زیر حاصل این رویه است:
● یک اختلال اضطرابی
● روابط خانوادگی ضعیف
● مسائل روانی درمان نشده
● مشکلات عزت نفس
● مشکل در پردازش صدا
● مشکل گفتار یا زبان، مانند لکنت زبان
● سابقه خانوادگی اختلالات اضطرابی
● یک تجربه آسیب زا

چه افرادی بیشتر ممکن است تحت تاثیر این بیماری قرار گیرند؟

سابقه خانوادگی این بیماری ممکن است، احتمال خطر برای کودک شما را افزایش دهد. در صورتی که اختلالات عصبی در خانواده شما وجود داشته باشد، ممکن است فرزند شما نیز احتمالاً نشانه‌های لالی انتخابی را از خود نشان دهد. یک رویداد آسیب زا نیز ممکن است، احتمال مبتلا شدن را افزایش دهد.

بیماری لالی چه علائمی دارد؟

نشانه اصلی لالی انتخابی در صورتی است که یک ماه یا بیشتر باشد و از مهم ترین آن می تواند، عدم صحبت کردن فقط در موقعیت های اجتماعی خاص باشد. ناگفته نماند که این مشکل به دلیل اختلال ارتباطی دیگری مانند اوتیسم و به دلیل ندانستن زبان گفتاری نیست.
برخی از کودکان مبتلا به لالی انتخابی ممکن است علائم دیگری را نشان دهند، مانند:
● اضطراب
● کناره گیری اجتماعی
● خجالتی بیش از حد
● اختلال وسواس فکری عملی
● افسردگی
● تاخیر رشد
● اختلالات ارتباطی
● اختلالات دفع (ادرار یا مدفوع)

نحوه تشخیص لالی انتخابی به چه صورت است؟

روانپزشکان، در زمان مراجعه ی والدین به همراه کودک خود در مورد سابقه پزشکی و علائم و نشانه های وی می پرسند. همچنین از شما در مورد رشد گفتار و زبان فرزندتان نیز سوال خواهند کرد.

ممکن است ارائه گزارش‌های تحصیلی و نظرات معلمان فرزندتان در زمان قرار ملاقات با متخصص کمک کند. مشاور کودک شما ممکن است بخواهد که او را در خانه و مدرسه تحت نظر داشته باشد. ممکن است از شما خواسته شود که از فرزندتان در خانه یا مدرسه فیلم های بر اساس ضوابطی که وی می گوید ضبط کنید.

در نتیجه فرزند شما تحت معاینه پزشکی قرار خواهد گرفت که این موضوع شامل معاینه گوش، لب، زبان و فک کودک است. همچنین ممکن است فرزند شما معاینه عصبی نیز انجام دهد. بایستی آزمایشی های شنوایی سنجی نیز طبق دستور پزشک صورت بگیرد. گاها پزشک می خواهد به دنبال رد سایر شرایط پزشکی مانند اسکیزوفرنی باشد.
در این پروسه همچنین به ارزیابی فرد در زمان مشخص می پردازند. اینها ممکن است شامل یک آسیب شناس گفتار درمان (SLP) و یک روانشناس یا روانپزشک باشد. یک SLP می تواند توانایی کودک شما را در درک و استفاده از زبان ارزیابی کند و همچنین یک روانشناس در یافتن مسائل عاطفی که ممکن است باعث این بیماری شود کمک می نماید.

بیماری لالی انتخابی چگونه درمان می شود؟

1. کودک را در یک موقعیت آرام با کسی که می تواند آزادانه با او صحبت کند درگیر کنید و سپس به تدریج فرد جدیدی را وارد اتاق کنید.
2. استفاده از یک رویکرد ساختاریافته برای تقویت و تشویق تمام تلاش‌های فرزندتان برای برقراری ارتباط، مانند اشاره‌ها یا زمزمه کردن تا زمانی که به گفتار قابل شنیدن برسد.
3. روانپزشک بخواهد با تماشای ویدئویی توسط کودک، ارتباط او با والدین در خانه انجام می شود تا اعتماد به نفس وی افزایش دهد.
4. گفتار درمانی؛ در صورت نیاز میتوان این کار را برای مشکلات گفتاری زمینه ای انجام داد.
5. خانواده و رفتار درمانی؛ اینها می توانند به مسائل عاطفی کمک کنند.
6. با معلمان فرزندتان صحبت کنید. معلمان فرزند شما می توانند کمک کنند تا ارتباط در مدرسه کمتر برای کودک ترسناک شود. برای مثال، ممکن است معلمی از فرزند شما بخواهد که در ابتدا به جای صحبت با کل کلاس، فقط در گروه های کوچک صحبت کند.
برخی از داروها ممکن است برای کاهش اضطراب استفاده شوند که تشخیص این کار صرفا بر عهده متخصص روانپزشک در سایت دکتر با من است. با درمان، احتمال دارد که کودک دچار لالی انتخابی نشود اما بدون آن، مشکلات تکلم به احتمال زیاد ادامه پیدا می کند.

چگونه می توان این بیماری را کنترل کرد؟

قبل از هر چیز بدانید که بایستی با کودک خود مهربان و دلسوز باشید چرا که او در اثر یک استرس زیاد، منجر به این بیماری شده است بدانید که لالی انتخابی زمانی است که کودک در شرایط خاصی نمی تواند صحبت کند، اما در موقعیت های دیگر می تواند خوب صحبت کند. به عنوان مثال، ممکن است کودکی در مدرسه نتواند صحبت کند، اما در خانه بدون مشکل صحبت کند، که به آن لالی انتخابی می گویند زیرا کودک فقط در موقعیت های خاص سکوت می کند. این یک وضعیت نادر دوران کودکی است که می تواند مشکلاتی در مدرسه و موقعیت های اجتماعی ایجاد کند.

برخی از کودکان مشکلات دیگری مانند کمرویی، تاخیر در رشد یا مشکلات زبانی دارند. یک متخصص اطفال، آسیب شناس گفتار زبان و یک روانشناس ممکن است برای تشخیص و درمان این بیماری با یکدیگر همکاری کنند. کودک شما ممکن است به مجموعه ای از انواع مختلف درمان نیاز داشته باشد که با درمان، اکثر کودکان بر لالی انتخابی غلبه می کنند.

نتیجه گیری

ما در این مقاله در خصوص بیماری لالی انتخابی صحبت کرده ایم که شما بهتر است برای اطلاع از نحوه درمان و علت آن، این مقاله را به خوبی مطالعه نمایید. در نتیجه از بهترین روانپزشک در سایت دکتر با من نوبت اخذ نمایید. دریافت نوبت آنلاین بدین شکل است که شما بایستی وارد سایت شده، تخصص مدنظر خود را جستجو کرده و بر اساس روز و ساعت وی، نوبت خود را دریافت کنید.

با آرزوی بهبودی و سلامتی شما بیمار عزیز دکتر با من

منابع

● Selective mutism – Wikipedia
● Selective Mutism Anxiety & Related Disorders Treatment Center
● Selective Mutism | Cedars-Sinai
● Selective Mutism – Anxiety Canada
● Selective Mutism: Definition, Traits, Causes, Treatment
● Selective Mutism Association: Home
● Mutism as the Presenting Symptom: Three Case Reports and …

گلیوم‌ های ساقه مغز به عنوان یکی از علل اصلی مرگ و میر کودکان مبتلا به تومور‌ های مغزی به حساب می آیند و به طور میانگین 10 تا 20 درصد از کل تومور‌ های سیستم عصبی مرکزی در دوران کودکی را تشکیل میدهند. معمولا رنج سنی کودکانی که به این بیماری مبتلا می‌ شوند بین 5 تا 10 سال است و علائم آن می تواند در هر کودک با کودک دیگر متفاوت باشد. مقاله زیر برای داشتن آگاهی نسبی نسبت به گلیوما ساقه مغزی کودکان نوشته شده است؛ لیکن لطفا در صورت مشاهده علائم و داشتن ریسک فاکتور‌ ها حتما آن را با پزشک متخصص مغز و اعصاب کودکان خود مطرح کنید.

تاریخچه

تاریخچه کشف گلیوم ساقه مغز به قرن بیستم باز میگردد. در سال 1926، یک جراح مغز مشهور به اسم هاروی کوشینگ اولین مورد گلیومای کودکان در ساقه مغز را توصیف کرد. او در گفته‌ های خود به محل قرار‌ گیری منحصر به فرد تومور و چالش‌ هایی که جراحی این نوع تومور‌ های مغزی با آنها مواجه بودند اشاره کرد. مشاهدات کوشینگ نقطه آغاز تحقیقات روی این بیماری سخت و پیچیده در کودکان بود.چند دهه بعد با کشف روش های تصویر برداری از بدن و به خصوص مغز تشخیص و شناسایی انواع گلیوم‌ های ساقه مغزی وارد مرحله جدیدی شد.در دهه‌ های هفتاد و هشتاد میلادی، محققان طبقه‌ بندی گلیوم‌ های ساقه مغز را شروع کردند. این سیستم طبقه‌ بندی که بر‌اساس بافت‌ شناسی تومور‌ها استوار بود، درک بهتر ماهیت این تومور ها و هدایت تصمیمات درمانی را آسان تر کرد.

گلیوم ساقه مغز در کودکان چیست؟

گلیوما ساقه مغز کودکان توموری است که در بافت ساقه مغز ایجاد می‌ شود. گیلوم‌ ها از جنس سلول‌ های گلیال هستند. سلول‌ های گلیال به سلول‌ های غیر‌ نورونی دستگاه عصبی مرکزی که وظیفه حفاظت، عایق بندی و همینطور تغذیه رسانی به نورون‌ ها را بر عهده دارند، می گویند. نحوه درمان و میزان درمان‌ پذیر بودن این بیماری به محل قرار‌ گیری آن در ساقه مغز و نحوه و سرعت رشد آن و نوع گلیوما بستگی دارد.ساقه مغز از سه بخش مغز میانی، پل مغز و پیاز مغز تشکیل شده است. گلیوم ساقه مغز می‌ تواند در هر سه ناحیه نام برده شده از ساقه مغز تشکیل شود، اما بیشتر از 80 درصد از آن در پل مغز ایجاد می‌ شود.برداشتن تومور بدون آسیب دیدن ساقه مغز به طور کلی غیر ممکن است، زیرا گلیوما‌ های ساقه مغز معمولا در میان سلول‌ های طبیعی ساقه مغز رشد کرده و انتشار می‌ یابند که به آن‌ ها گلیومای منتشره ساقه مغز نیز می گویند. این نوع از تومور‌ ها تهاجمی بوده و درصد پایینی از درمان پذیری را نشان می دهند. گلیومای منتشره ساقه مغز به طور معمول داخل پل مغز ایجاد می‌ شود، اما احتمال ایجاد آن در پیاز مغز هم وجود دارد.برخی‌ از گلیوم‌ های ساقه مغز به صورت کانونی رشد می‌ کنند و فقط در یک ناحیه از ساقه مغز انتشار پیدا می کنند که به آنها گلیوم‌ های ساقه مغز ذاتی کانونی می‌ گویند. این گیلوما ها معمولا در مغز میانی ایجاد می شوند. این نوع از گلیوما‌ ها کمتر تهاجمی‌ اند و درصد خطر پایین‌ تری دارند؛ اغلب به جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی پاسخ می دهند.

علامت و نشانه های گلیوما در کودکان کدام است؟

ساقه مغز در پایین‌ ترین بخش مغز و دقیقا پشت گردن قرار دارد. ساقه مغز توسط رشته‌ های عصبی که از مغز به نخاع وصل می‌ شود ادراکات حسی بدن، حرکت و هماهنگی را کنترل می‌ کند و همینطور مسئولیت عملکرد قلبی و تنفسی بدن را بر عهده دارد. گلیوما که بر اثر رشد غیر طبیعی سلول‌ های گلیال بوجود آمده است باعث برهم زدن کارکرد طبیعی ساقه مغز شده و علائم را ایجاد می‌ کند. تومور‌ های واقع در ساقه مغز حتی می توانند در نهایت منجر به هیدروسفالی و افزایش فشار در داخل جمجمه شوند و علائمی مانند سردرد، استفراغ، عدم داشتن تعادل حرکتی و حتی کاهش سطح هوشیاری کودک شوند.گلیوما ساقه مغز در هر کودک می‌تواند علامت و نشانه های مختلفی داشته باشد که با توجه به اندازه تومور، میزان گسترش آن، سرعت رشد، سن و مرحله رشد می‌تواند متفاوت باشد. به طور کلی گلیومای ساقه مغز می‌تواند دارای علامت و نشانه‌های زیر باشد:

• • مشکل در حرکت دادن چشم و به طور کلی مشکلات بینایی.

• • سردرد های صبحگاهی به خصوص سردرد هایی که پس از استفراغ از بین می روند.

• • تهوع و استفراغ

• • اختلال در بلع

• • خواب آلودگی ابنرمال

• • فلج شدن یا بی حسی در یک طرف صورت یا بدن

• • از دست دادن تعادل و به طور کلی مشکلات حرکتی

• • انرژی کم و یا زیاد از حد معمول

• • تغییرات رفتاری

• • مشکلات یادگیری

نحوه تشخیص گلیوما در کودک چگونه است؟

در صورت مشاهده علائم بالا در کودک حتما به پزشک متخصص مغز و اعصاب کودکان مراجعه کنید. پزشک نورولوژیست، کودک را تحت معاینه فیزیکی قرار داده و تاریخچه پزشکی کودک را بررسی خواهد کرد. سپس در صورت احتمال وجود داشتن گلیوما در ساقه مغز عملکرد مغز، نخاع و اعصاب را مورد برسی قرار می‌ دهد و در صورت مشاهده مشکل برای اطمینان از وجود آن و تشخیص نوع گلیوما اسکن MRI انجام خواهد شد. اگر نتیجه اسکن MRI گلیوم ذاتی کانونی ساقه مغز را نشان دهد تومور تحت بیهوشی بافت برداری خواهد شد و اگر گلیوم های مشاهده شده در MRI از نوع گلیوم منتشره ساقه مغز باشد، درمان از راه های دیگری انجام می‌ پذیرد.

چگونه میتوان از ابتلا به گلیوما ساقه مغز در کودکان جلوگیری کرد؟

در حال حاضر هیچ روش پیشگیری شناخته شده‌ ای برای گلیوما ساقه مغز در کودکان وجود ندارد اما رعایت چند نکته می تواند به طور کلی از خطر ابتلا به سرطان که گلیوما هم نوعی از آن است، کمک کند:

• • اجتناب از قرار گرفتن در برابر پرتو های مختلف

• • رژیم غذایی سالم

• • قرار نگرفتن در معرض سموم محیطی

• • محافظت از پوست در برابر نور خورشید

• • واکسیناسیون (HPV)

درمان گلیوما ساقه مغز در کودکان از چه روش هایی ممکن است؟

برای درمان این نوع از تومور‌ ها با توجه به نوع و شدت سرایت تومور گزینه‌ های درمانی مختلفی وجود دارد. انتخاب از میان گزینه‌ های درمانی به عوامل مختلفی از جمله نوع و مرحله پیشرفت تومور، عوارض جانبی احتمالی، ترجیح خانواده ها و سلامت کودک بستگی دارد. از اصلی ترین روش های درمانی گلیوما پس از بررسی توسط متخصص مغز و اعصاب می توان به جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی اشاره کرد. البته باید توجه داشت که گاهی هر سه این درمان ها با هم نیز می‌ توانند استفاده شوند.لطفا برای گرفتن تصمیم مشترک با ‌پزشک نورولوژیست خود‌، اطلاعات خود را در مورد روش‌ های درمانی پیشنهادی بالا ببرید و در نحوه انتخاب بهترین روش درمان با دکتر مغز و اعصاب همکاری فعال داشته باشید. در ادامه ما به برسی چند نوع از روش های درمانی اصلی می‌ پردازیم.

پرتو درمانی کودکان مبتلا به گلیوما ساقه مغز

رایج‌ ترین روش درمانی برای کودکان مبتلا به گلیوم ساقه مغز، پرتو درمانی است. در پرتو درمانی با استفاده از اشعه ایکس تلاش می‌ شود تا سلول‌های سرطانی از بین رود. پزشکی که در این کار تخصص دارد رادیوتراپ آنکولوژیست نامیده می‌ شود.پرتو درمانی انواع مختلفی دارد اما رایج‌ ترین آن پرتو درمانی خارجی یا تله‌ تراپی است. در این نوع پرتو درمانی پرتو از خارج به داخل بدن تابانده می‌ شود. یک برنامه پرتو درمانی شامل تعدادی از جلسات درمانی است که در یه دوره زمانی مشخص انجام می‌ شود.نوع دیگری از پرتو درمانی، پرتو درمانی پروتون است که در آن به جای استفاده از اشعه ایکس از پروتون استفاده می‌ شود. انرژی بالای پروتون‌ ها موجب از بین رفتن سلول های سرطانی می‌ شود.عوارض جانبی این نوع درمان شامل خستگی، واکنش های خفیف پوستی و ناراحتی معده و روده خواهد بود. اکثر عوارض بعد از پایان دوره درمان از بین خواهد رفت. باید توجه داشت که این روش درمانی گاهی ممکن است توسط پزشک متخصص سرطان شناسی پیشنهاد نشود؛ زیرا پرتودرمانی گاهی می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در رشد و تکامل مغز کودک شود. در این شرایط ممکن است شیمی درمانی انتخاب بهتری باشد.

 شیمی‌ درمانی کودکان مبتلا به گلیوما ساقه مغز

در این روش از دارو‌ های قوی برای از بین بردن سلول‌ های تومور استفاده می‌ کنند. این دارو ها معمولا با جلوگیری از رشد، تقسیم و ساخت سلول‌ های بیشتر در تومور آن‌ ها را از بین می‌ برند. برای اینکه داروی شیمی‌ درمانی به کل سلول‌ های سرطانی در سراسر بدن برسد گاهی از طریق جریان خون انجام می‌ شود که به آن درمان سیستماتیک می‌ گویند. گاهی نیز درمان تجویز شده از نوع موضعی است؛ یعنی دارو مستقیما روی تومور یا قسمتی از بدن که با سرطان درگیر شده است، اعمال می‌ شود.شیمی درمانی توسط یک آنکولوژیست انجام می‌ پذیرد. شیمی درمانی از طریق تزریق سرم دارویی و یا بلعیدن قرص یا کپسول انجام می‌ شود. به کودک در یک برنامه شیمی‌ درمانی انواع دارو و دوره زمانی که دارو ها باید استفاده شوند داده می‌ شود.این نوع درمان به تنهایی برای درمان گلیوم ساقه مغز موثر نیست. گاهی پزشک متخصص سرطان شناسی با توجه به شرایط قبل، هنگام و بعد از پرتو درمانی از آن استفاده می‌ کند.عوارض جانبی شیمی‌ درمانی شامل خستگی، تهوع و استفراغ، ریزش مو، کاهش اشتها، بالا رفتن خطر عفونت و اسهال است که با توجه به دوز مصرفی و فرد به فرد متفاوت است.

عوامل افزایش دهنده احتمال ابتلا به گلیوم ساقه مغز در کودکان؟

به هر عاملی که خطر ابتلا به یک بیماری را افزایش دهد، عامل خطر یا ریسک فاکتور می‌گویند. داشتن هر یک از عوامل خطر نام برده شده در زیر به معنای درگیری حتمی کودک شما با گلیوما در آینده نیست و همینطور نداشتن این ریسک فاکتور ها نیز دلیل قاطعی برای مبتلا نشدن کودک به گلیومای ساقه مغز نمی‌ باشد.پزشکان و محققان به طور قطعی مطمئن نیستند که چه چیزی در دوران کودکی باعث بوجود آمدن تومور مغزی در کودکان می‌ شود اما شواهد درصد کمی از ارتباط آن با ژنتیک را تایید می‌کند.برخی از ریسک فاکتور ها عمده در ابتلا به گلیوما در زیر به مختصر آمده است:

1. 1. استعداد ژنتیکی: داشتن برخی بیماری‌ های ژنتیکی مانند نوروفیبروماتوز، توبروس اسکلروزیس، سندرم Li-Fraumeni و سندرم Turcot خطر ابتلا به گلیوما را در کودکان افزایش می‌ دهند.

1. 1. قرار گرفتن در معرض پرتو: کودکانی که تحت پرتو درمانی برای سرطان‌ های قبلی قرار گرفته‌ اند، احتمال ابتلای بیشتری را برای گلیوما نسبت به دیگر کودکان دارند.

1. 1. سابقه خانوادگی: در صورتی که یکی از افراد درجه یک خانواده به گلیوما مبتلا شده باشد احتمال وجود داشتن عامل خطر برای دیگر اعضا بیشتر است.

1. 1. سن: گلیوما در کودکان بین 5 تا 10 سال شایع‌تر است.

1. 1. اختلالات سیستم ایمنی: کودکان مبتلا به برخی اختلالات سیستم ایمنی، مانند ایدز ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار گیرند.

 نتیجه

در آخر اشاره به این نکته بسیار مهم است که در حال حاضر به دلیل غیر معمول بودن رشد تومور در کودکان پروسه درمان و نجات کودکان مبتلا به گلیوما ساقه مغزی برای پزشکان بسیار دشوار است. با این حال با توجه به رشد روز افزون دانش پزشکی و مطالعات انجام شده در آزمایشگاه های سرتاسر جهان توسط محققین و دانشمندان که در تلاش برای بوجود آوردن رویکردهای جدید درمانی هستند، شانس زندگی برای این کودکان روز به روز بیشتر خواهد شد. شما برای گرفتن مشاوره و دریافت بهترین رویکرد های درمانی می توانید با مشاوران و پزشکان دکتر با من در ارتباط باشید.منابع:

• • https://www.rch.org.au/ccc/diagnoses/Brain_Stem_Glioma

• • https://www.cancer.gov/types/brain/patient/child-glioma-treatment-pdq

• • https://www.cancer.net/cancer-types/brain-stem-glioma-childhood/introduction

گانگلیوگلیوما نوزادی یکی از نوع‌های نادر تومور مغزی در نوزادان است که از سلول‌های گلیالی نشأت می‌گیرد. این تومور ممکن است بدون هیچ علامت یا نشانه قابل توجهی شروع به رشد کند، اما در برخی موارد ممکن است علائمی مانند سردردهای شدید، استفراغ مکرر، تغییرات در رفتار و حتی تشنج‌ها ایجاد کند. این علائم ناشی از فشار تومور بر روی بافت‌های مغزی و اختلالات در عملکرد نورون‌هاست. تشخیص این نوع تومور نیاز به انجام تست‌ها و تصاویر پزشکی دقیق دارد، از جمله اسکن‌های MRI و CT Scan. درمان تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی معمولاً شامل جراحی برای برداشتن تومور، درمان‌های پرتویی، و در برخی موارد، درمان‌های دارویی برای کنترل رشد تومور می‌شود.

تاریخچه

تا سال 2021، تاریخچه دقیق این بیماری کاملاً مشخص نیست، چرا که یکی از نوع‌های نادر تومورهای مغزی در نوزادان است و تحقیقات بسیار محدودی در این زمینه انجام شده است. با این حال، اطلاعات موجود نشان می‌دهند که این بیماری به‌طور معمول در نوزادان و کودکان ظاهر می‌شود و ممکن است از طریق برخی از عوامل ژنتیکی یا محیطی ناشی شود. تاکنون، پژوهش‌های بسیار محدودی در مورد علل و ریشه‌های دقیق این بیماری انجام شده است و نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه وجود دارد تا مکانیسم‌های بیشتری از این بیماری درک شود.

 

علائم کامل بیماری گانگلیوگلیوما نوزادی

تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی یک بیماری نادر است که ممکن است بدون نشانه‌های خاصی ظاهر شود یا علائم غیر واضحی ایجاد کند. با این حال، در صورت وجود علائم، ممکن است عبارت باشد از:

• سردردهای شدید: نوزاد ممکن است به سردردهای متکرر و شدید دچار شود که ممکن است نشانه فشار تومور بر روی بافت‌های مغزی باشد.
• استفراغ مکرر: اگر نوزاد به طور مکرر استفراغ داشته باشد، این ممکن است ناشی از فشار تومور بر روی سیستم عصبی مرکزی باشد.
• تغییرات در رفتار: تغییرات ناگهانی در رفتار نوزاد، از جمله خواب زیاد، بی‌حوصلگی یا ناراحتی بی‌دلیل، ممکن است نشانه این بیماری باشد.
• تشنج‌ها: نوزاد ممکن است به تشنج‌های ناگهانی و بی‌دلیل دچار شود، که این نیز یکی از علائم احتمالی تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی است.

لطفاً توجه داشته باشید که این علائم ممکن است به دلایل دیگر نیز وجود داشته باشند و در صورتی که شما یا کسی در اطرافتان اینگونه علائمی داشته باشید، بهتر است به یک پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید تا ارزیابی دقیق تری انجام شود.

روش های تشخیص بیماری تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی

تشخیص تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی نیاز به روش‌ها و تست‌های مختلفی دارد تا پزشکان بتوانند بیماری را تشخیص دهند و برنامه درمانی مناسبی را تعیین کنند. در مراحل ابتدایی، پزشک ممکن است از تست‌ها و امکانات تصویربرداری برای ارزیابی وضعیت مغز و سیستم عصبی نوزاد استفاده کند. این تست‌ها می‌توانند عبارت باشند از:

• اسکن MRI (تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی): این اسکن اطلاعات دقیقی از ساختارهای مغزی و تومور را فراهم می‌کند و ممکن است به تعیین موقعیت و اندازه تومور کمک کند.
• CT scan (تصویربرداری کامپیوتری): این تست نیز مانند MRI به تهیه تصاویر دقیق از داخل مغز کمک می‌کند و به پزشک اطلاعات ارزشمندی ارائه می‌دهد.
• پان‌انجام سیتولوژی: این آزمایش ممکن است نمونه‌هایی از بافت تومور را تحت میکروسکوپ مورد ارزیابی قرار دهد تا نوع تومور و نتایج آنالیز بافتی مشخص شود.
• بیوپسی: در برخی موارد، پزشک ممکن است نمونه بافتی از تومور را جمع آوری کرده و به آزمایشگاه ارسال کند تا اطلاعات دقیق‌تری در مورد نوع و خصوصیات تومور در اختیار داشته باشد.

ترکیب این تست‌ها و نتایج حاصل از آن‌ها، به پزشک امکان می‌دهد تا تشخیص دقیق‌تری ارائه دهد و برنامه درمانی مناسبی برای بیماری تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی تدوین کند.

 

دلایل ایجاد بیماری تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی

تا کنون، دقیقاً علت ایجاد تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی مشخص نشده است. این بیماری یکی از نوع‌های نادر تومورهای مغزی در نوزادان است و علل ابتلا به آن کاملاً مشخص نیستند. با این حال، برخی از تحقیقات نشان می‌دهند که عوامل ژنتیکی ممکن است در بروز این بیماری نقش داشته باشند.

عوامل محیطی نیز به عنوان یکی از علل ممکن بررسی شده‌اند. از آنجا که تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی یک نوع تومور خوش‌خیم است، احتمال انتقال این بیماری از نسل به نسل نیز کمتر است.

مطالعات بیشتر در زمینه این بیماری و تأثیرات عوامل مختلف ممکن است به ما کمک کند تا علت این بیماری را بهتر درک کرده و راه‌های پیشگیری و درمان موثر‌تری را ارائه دهیم.

انواع بیماری گانگلیوگلیوما نوزادی

برخی از انواع تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی عبارت‌اند از:

1. گانگلیوگلیوما هیپوتالاموس: این نوع تومور در ناحیه هیپوتالاموس مغز شکل می‌گیرد که ممکن است به علت موقعیتش، عوارضی بر روی هورمون‌ها و نظام عصبی ایجاد کند.
2. گانگلیوگلیوما تالاموسی: این نوع تومور در ناحیه تالاموس مغز رخ می‌دهد و ممکن است به علت مکانیسم‌های مختلف، مشکلات حرکتی و سیستم حرارتی نوزاد را تحت تأثیر قرار دهد.
3. گانگلیوگلیوما بصری: این نوع تومور در ناحیه بصری مغز شکل می‌گیرد و ممکن است به دید نوزاد آسیب برساند و مشکلات بینایی ایجاد کند.
4. گانگلیوگلیوما تالاموکورتیکال: این نوع تومور در ناحیه تالاموکورتیکال مغز رخ می‌دهد و ممکن است به عملکرد نورون‌ها و پردازش اطلاعات حساس باشد.

تشخیص دقیق نوع تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی نیاز به انجام تست‌ها و تحقیقات دقیق‌تر توسط متخصص اطفال دارد تا بتوانند برنامه درمانی مناسبی را تعیین کنند.

 

درمان بیماری تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی

درمان تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی نسبت به دیگر انواع تومورهای مغزی کودکان، به دلیل خوش‌خیم بودن معمولاً شامل یک یا ترکیبی از روش‌های زیر می‌شود:

• مشاهده و نظارت فعال: در مواردی که تومور در نقاطی قرار دارد که ممکن است عملکرد مغز را تحت تأثیر قرار دهد، پزشکان ممکن است تصمیم به مشاهده و نظارت فعال بگیرند. در این روش، تومور تحت نظر مستمر قرار گرفته و در صورتی که اندازه یا علائم تغییر کنند، به روش‌های درمانی دیگر متوسل می‌شود.
• جراحی: در صورتی که تومور قابل دسترسی باشد و بدون خطر برای سیستم عصبی مرکزی نوزاد باشد، جراحی برای برداشتن تومور ممکن است انجام شود. جراحی ممکن است تومور را به‌طور کامل یا جزئی بردارد.
• درمان پرتوی: پس از جراحی یا در مواردی که جراحی ممکن نباشد، درمان پرتوی ممکن است برای کنترل و کاهش اندازه تومور انجام شود. این روش معمولاً برای کاهش احتمال بازگشت تومور به کار می‌رود.
• درمان دارویی: در برخی موارد، به منظور کنترل رشد تومور و کاهش علائم، درمان‌های دارویی مانند شیمی درمانی ممکن است توصیه شود.

در همه موارد، بیمار نیاز به یک بررسی دقیق و انتخاب درمان مناسب توسط یک تیم پزشکی متخصص دارد. این تیم عموماً شامل جراحان، پزشکان پرتوی، و پزشکان دارویی می‌شود که با همکاری و هماهنگی، برنامه درمانی انتخابی را برای هر بیمار تعیین می‌کنند.

لیست داروهای تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی

درمان تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی نیازمند بررسی دقیق و تجویز داروهای مناسب توسط پزشک متخصص است. درمان معمولاً به شدت بستگی به نوع و مرحله تومور، سلامت عمومی بیمار و پاسخ به درمان‌های قبلی دارد. در اینجا چند نمونه از داروهایی که در برخی موارد ممکن است برای درمان تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی تجویز شوند:

• تموزولومید (Temozolomide): این دارو برای درمان برخی از تومورهای مغزی، از جمله گانگلیوگلیوما، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این یک داروی شیمی درمانی است که به صورت خوراکی مصرف می‌شود.
• رادیوتراپی (Radiotherapy): درمان با پرتوهای گاما یا پرتوهای X نیز ممکن است برای کنترل و کاهش اندازه تومور انجام شود.
• کاربامازپین (Carbamazepine): این دارو ممکن است برای مدیریت تشنج‌های ناشی از فشار تومور بر روی سیستم عصبی مرکزی تجویز شود.
• وینکریستین (Vincristine): این یک داروی شیمی درمانی است که ممکن است برای درمان تومورهای مغزی نوزادان مورد استفاده قرار گیرد.

توجه داشته باشید که هر بیماری ممکن است نیاز به رژیم درمانی مختص خود داشته باشد. انتخاب و تجویز داروها توسط پزشک معالج انجام می‌شود و بیمار باید تحت نظر پزشک خود باشد و تغییرات در درمان را تحت نظر وی انجام دهد.

 

راههای پیشگیری از بیماری تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی

تا کنون روش‌های مشخص و مؤثر برای پیشگیری از بیماری تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی مشخص نشده‌اند، زیرا علل دقیق این بیماری هنوز کاملاً مشخص نیستند. با این حال، برخی از پژوهش‌ها و مطالعات نشان می‌دهند که ممکن است رعایت فاکتورهایی مانند سلامتی مادر در دوران بارداری و جلوگیری از تماس با مواد آلوده یا مواد شیمیایی در دوران بارداری به کاهش خطر بروز بعضی از انواع تومورهای مغزی کمک کند.

در هر صورت، به عنوان یک مرحله ایمنی، مراقبت‌های پزشکی منظم حین بارداری و پیگیری دقیق پزشکی پیشنهاد می‌شود. این اقدامات می‌توانند به زمینه‌های دیگر سلامتی نوزاد کمک کنند و در برخی موارد به تشخیص زودرس مشکلات سلامت کودکان کمک کنند. همچنین، بارداری و مراقبت از سلامتی خود و نوزاد، همواره یک جنبه اساسی در پیشگیری از بسیاری از مشکلات بهداشتی می‌باشد.

 

 

نتیجه‌گیری

با توجه به توضیحات ارائه شده در مورد بیماری گانگلیوگلیوما نوزادی، می‌توان نتیجه گرفت که این بیماری یک نوع تومور خوش‌خیم در سیستم عصبی مرکزی نوزادان است که از سلول‌های گلیالی شکل می‌گیرد. این بیماری نادر به طور کلی در نوزادان رخ می‌دهد و تاکنون علت دقیق ایجاد آن مشخص نشده است. علائم بیماری ممکن است متنوع باشند و از سردردها و استفراغ مکرر گرفته تا تشنج‌ها و تغییرات در رفتار نوزادان را در بر بگیرد. درمان این بیماری عموماً شامل جراحی، درمان پرتوی، و در برخی موارد، داروهای شیمی درمانی می‌شود. همچنین، پیشگیری دقیق از این بیماری امکان‌پذیر نیست و مراقبت‌های پزشکی منظم و توجه به سلامتی بارداری و نوزادان از اهمیت بالایی برخوردار است.

در وب‌سایت دکتر با من، می‌توانید مقالات جامع و علمی در مورد بیماری تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی بیابید و از اطلاعات کاربردی و به‌روز این مرجع پزشکی بهره‌مند شوید.

همچنین، اگر شما یا کسی در خانواده‌تان با این بیماری روبرو شده‌اند یا به هر دلیلی نیاز به مشاوره و دریافت نوبت از یک پزشک متخصص دارند، توصیه می‌شود که به وب‌سایت دکتر بامن مراجعه کنند. در اینجا، اطلاعات دقیق و جامعی در مورد بیماری تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی منتشر می‌شود و شما می‌توانید از تجربیات و دانش ارزنده این پزشک برخوردار شوید.

لطفاً این دعوتنامه را به دیگران نیز منتقل کنید تا هر کسی که نیاز به اطلاعات بیشتری در مورد بیماری تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی دارد، از این فرصت استفاده کند و به بهبودی و سلامتی خود و عزیزانشان بیشتر بپیوندد.

پرسش‌های متداول:

1. آیا تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی قابل درمان است؟

بله، تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی درمان‌پذیر است. درمان‌ها شامل جراحی، درمان‌های پرتویی، و درمان‌های دارویی می‌شوند.

2. آیا این بیماری می‌تواند بهبود پیدا کند؟

بله، با درمان مناسب، امکان بهبود و کنترل رشد تومور وجود دارد.

3. آیا تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی به عوامل وراثتی برمی‌گردد؟

علت دقیق تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی مشخص نشده است، اما عوامل وراثتی نیز ممکن است نقش داشته باشند.

4. چگونه می‌توان از این بیماری پیشگیری کرد؟

پیشگیری از این بیماری به دلیل نوع نادر آن، امکان‌پذیر نیست. اما مشاوره با پزشک در صورت وجود علائم نورولوژیک می‌تواند مفید باشد.

5. چگونه می‌توان از خانواده‌های مبتلا به تومور مغزی گانگلیوگلیوما نوزادی پشتیبانی کرد؟

خانواده‌ها می‌توانند با مشاوره پزشکان، شرکت در گروه‌های پشتیبانی، و ارتباط مستقیم با سازمان‌ها و جمعیت‌های مرتبط، از حمایت و راهنمایی لازم برخوردار شوند.

منابع

Ultrasound computed tomography and magnetic resonance of a neonatal ganglioglioma of the brain

Orbital ganglioglioma arising from ectopic neural tissue

Desmoplastic infantile ganglioglioma: CT and MR features.

بسیاری از خانم ها در طول عمر خود به این بیماری دچار شده اند، به گونه ای که می توان گفت یکی از رایج ترین بیماری ها در بین خانم هاست. به همین جهت کیست تخمدان یا سندروم تخمدان پلی کیستیک بیماری بسیار حادی نبوده اما بهتر است در زمان مواجه با بیماری هرچه سریع تر به پزشک زنان در سایت دکتر با من مراجعه کنید.

مفهوم سندرم تخمدان پلی کیستیک

در دو طرف رحم یک جفت غدد بیضی شکل وجود دارد که توسط لوله هایی به اسم فالوپ به هم می رسند. تخمدان ها وظیفه ی تولید هورمون هایی مانند استروژن و پروژسترون را دارند تا عادت ماهیانه در فرد تنظیم شود.

در واقع این تخمدان ها، تخمک را تولید می کنند. افرادی که دچار بیماری سندروم پلی کیستیک می شوند، تخمدان را تولید می کنند اما دیگر به داخل رحم وارد نمی شود.

این کیست به شکل یک توده بوده که می تواند درونِ خون، مایع و یا حتی چربی نیز وجود داشته باشد. سایز هر کیست در یک فرد نسبت به فرد دیگر کاملا متفاوت است و از کوچک تا بزرگ نیز قابل تغییر است. بسیاری از کیست های تخمدان خود از بین می روند اما ممکن است برخی بزرگ شوند و نیاز به درمان هایی مانند جراحی یا لاپاراسکوپی داشته باشند.

علائم کیست تخمدان چیست؟

کیست تخمدان اگر کوچک باشد می تواند علائمی را از خود بروز ندهد اما اگر بزرگتر شود قطعا با یک سری از علائم همراه است مانند:

• نفخ زیاد شکم
• قاعدگی نامرتب
• استخوان لگن دردناک
• احساس درد در زمان رابطه جنسی
• حالت همیشگی و خاص استفراغ و تهوع
• روده حرکات دردناکی را به شما القا کند
• کمر درد و پا درد شدید

و در حالت شدید نیز شما دچار تب و لرز خواهید شد که در آنجا حتما بایستی به دکتر زنان مراجعه کنید.

چه تفاوتی میان فیبروم رحم و کیست تخمدان وجود دارد؟

فیبروم رحم گونه ای از توده های خاص است که یک حالت توپ شکل مانند بافت بدن دارد اما کیست نوعی کیسه های پر از مایع است و شباهتی که دارند، صرفا در خصوص علائمی است که از خود نشان می دهند. مانند درد لگنی است. اما فیبروم نشانه ای نیز بر ادرار شخص نیز خواهد گذاشت.

انواع کیست تخمدان

کیست تخمدان دارای تنوع بسیار زیادی است که در زیر مهم ترین آنها را برای شما نام برده ایم:

• کیست ساده یا فولیکولی
• کیست بدخیم تخمدان
• کیست اندومتریوئید یا شکلاتی
• کیست درموئید
• کیست عملکردی یا فانکشنال
• کیست تخمدان نئوپلاستیک خوش خیم
• کیست هموراژیک
• کیست فولیکول

در زیر رایج ترین و مهم ترین کیست های تخمدان را برای شما توضیح داده ایم.

مفهوم کیست ساده

این کیست ها، کیست های بسیار ساده ای هستند که بعضا فرد حتی متوجه آن نخواهد شد و دارای علائم شدید و یا حتی بدون علائم است. این کیست یکی از رایج ترین کیست هایی است که خانم ها به آن دچار می شوند و به راحتی نیز درمان می شوند و با سونوگرافی ساده نیز قابل تشخیص است.

مفهوم کیست بدخیم تخمدان

این نوع کیست ها متاسفانه ساده نبود و در بسیاری از حالات نیز سرطانی است و شخص را با مشکل مواجه می سازد و بایستی سریعا تحت درمان قرار بگیرد.

مفهوم کیست شکلاتی

کیست شکلاتی اصولا به خاطر عوامل ژنتیکی به وجود می آید و شخص بر اساس سابقه ی ژنتیکی به آن مبتلا شده است اما هنوز به درستی متخصص زنان و زایمان در خصوص کیست شکلاتی نظر جامعی را ارائه نداده اند.

مفهوم کیست درموئید

نوعی کیست که به آن تراتوم بالغ می گویند و تا حدود 15 سانتی متر نیز اندازه آن است. این کیست معمولا به همراه چربی، مو و غضروف اضافی است.

مفهوم کیست فولیکولار

کیست هایی کوچک هستد که در زمان قبل از عادت ماهانه ایجاد می شوند و حتی با درد نیز همراه هستند و زمانی که شخص پریود می شود نیز از بین می روند.

علت ایجاد کیست تخمدان در بدن

کیست تخمدان در اثر آزاد نشدن تخمک ها و جمع شدن توده هایی به شکل مایع به وجود می آیند که عوامل زیر در ایجاد آن بسیار دخیل هستند.

• چاقی و اضافه وزن
• اختلالات هورمونی
• اختلالات عملکردی تخمدان ها
• ژنتیک
• کم کاری یا پرکاری تیروئید
• عدم تخمک گذاری

در نتیجه می توان گفت که این علائم در افراد کاملا متفاوت است و بهترین تشخیص را دکتر زنان و زایمان در این حوزه خواهد داد.

کیست تخمدان چگونه تشخیص داده می شود؟

یکی از رایج ترین روش هایی که کیست تخمدان یا سندروم پلی کیستیک می تواند به خوبی تشخیص داده شود، انجام سونوگرافی است که به راحتی قابل تشخیص است. اما برای بررسی بیشتر توسط دکتر زنان و زایمان، پزشک به سونوگرافی اکتفا نمی کند و موارد زیر را برای بیمار خود تجویز می کند:

• سونوگرافی لگنی
• لاپاراسکوپی
• آزمایش خون 125 CA ، تست هورمون های تستوسترون، پرولاکتین، انسولین و LH
• ام آر آی
• سی تی اسکن
• معاینه لگنی بیمار

موارد بالا مهم ترین و دقیق ترین راه هایی است که توسط پزشک زنان صورت می گیرد و سپس بعد از آن، راه های درمان را انتخاب می کند.

راه های درمان کیست تخمدان یا پلی کیستیک

پزشک با توجه به نوع کیست بیمار و سابقه ی او یکی از روش های درمان را برای بیمار خود استفاده می کند:

1. دارو درمانی مانند: داروهای ضد بارداری و هورمونی جهت تنظیم هورمون های بدن
2. لاپاراسکوپی و لاپاراتومی
3. اوفورکتومی
4. جراحی باز و فریز کردن

موارد بالا زمانی است که کیست دیگر به درمان دارویی پاسخ ندهد و بسیار بزرگ باشد.

راه های درمان کیست به روش خانگی

راه های زیادی وجود دارد که شما بایستی آنها را رعایت کنید و یا اینکه از به وجود آمدن کیست تخمدان جلوگیری کنید که یکی از این راه ها، قرار دادن ورزش های سبک و عدم مصرف فست فود و غذاهای فراوری شده است. بهترین روش های درمانی در منزل به شرح زیر است:

• ایجاد سبک زندگی سالم
• رژیم غذایی مناسب
• آرامش و مدیتیشن
• استفاده از کیسه آب گرم و حوله گرم
• رفتن به مراکز ماساژ و یا در منزل خودتان می توانید به آرامی سطح شکم را ماساژ دهید.

آیا باید کیست تخمدان را درمان کرد؟

هر بیماری ای چنانچه درمان نشود عوارض بسیار جدی تری را به همراه خواهد داشت. کیست تخمدان ممکن است باعث ترکیدن کیست و درد شدید و یا پیچ خوردگی تخمدان شود.

در مواقعی دیگر نیز احتمال دارد که شما دچار سرطان کیست شده باشید و نیاز به عمل داشته باشد و یا اینکه تحت درمان پزشک زنان در سایت دکتر با من قرار بگیرید، در غیر این صورت احتمال این وجود دارد که شما به بیماری های بدتر و یا حتی از دست دادن جان خود مواجه شوید.

آیا کیست تخمدان جلوی بارداری را می گیرد؟

این سوال بستگی به این دارد که شما چه نوعی از کیست را تجربه کنید. اگر دچار کیست های ساده شده باشید احتمال اینکه باردار شوید، هست اما اگر کیست های شما بزرگ باشد حتی احتمال نازایی برای شما نیز وجود دارد.

آیا می توان از بیماری کیست تخمدان جلوگیری کرد؟

بله شما با انجام آزمایش های روتین در سال، مانند سونوگرافی و آزمایش های نام برده در مقاله، می توانید از ایجاد کیست در بدن خود جلوگیری کنید و علاوه بر آن با داشتن برنامه ی غذایی سالم و دوری از فست فود نیز می توانید از بروز این بیماری جلوگیری کنید. علاوه بر این نیز این بیماری سن خاصی ندارد و از سنین جوانی نیز می تواند شروع شود.

کلام آخر

امروزه با توجه به سبک زندگی وجود تنش های روزمره احتمال ابتلا به سندروم پلی کیستیک یا کیست تخمدان وجود دارد و بهتر است قبل از ایجاد آن با داشتن برنامه غذایی مناسب، جلوی آن را بگیریم. اما در صورت مشاهده ی علائم گفته شده حتما به پزشک زنان و زایمان در سایت دکتر با من مراجعه کنید.

این سایت تخصصی ترین سایت پزشکی در کشور بوده که با ارائه ی لیست کامل پزشکانِ زنان و زایمان،، امکان مشاوره و اخذ نوبت نیز در آن وجود دارد.

به طور کلی از مهم ترین غدد درون ریز در بدن انسان می توان به غده ی تیروئید اشاره کرد که هورمون های آن وظیفه ی تنظیم عملکرد بدن را به عهده دارند. به هیمن جهت از جمله بیماری های مهمی که بایستی سریعا به پزشک مراجعه شود، کم کاری تیروئید است. چرا که اگر این غده و هورمون های ترشح شده به وسیله ی آن به خوبی عمل نکنند، مشکلات ایمنی و سیستماتیک جدی در بدن فرد رخ می دهد و عملکرد طبیعی بدن او را با مشکل مواجه می کند.

هر چه شما زودتر برای معالجه خود اقدام کنید، عوارض کمتری را مشاهده خواهید کرد و طول درمان کوتاه تری خواهید داشت. به همین جهت ما در این مقاله در خصوص کم کاری تیروئید و راه های درمان آن صحبت کرده ایم.

کم کاری تیروئید چیست؟

کم کاری تیروئید یکی از بیماری‌های مربوط به تیروئید است که در آن غده‌ی تیروئید نمی تواند به خوبی تشرح کند، در نتیجه این موضوع سبب کاهش متابولیسم در بدن می شود.

در واقع عدم ترشح هورمون های غده تیروئید در بدن را، کم کاری تیروئید می دانند که ما در ادامه به نشانه های اصلی این بیماری خواهیم پرداخت.

تیروئید کم‌ کار موجب بروز یک سری علائم در بدن فرد می شود که این علائم شامل خستگی، اضافه وزن و عدم تحمل سرما است در واقع می توان گفت که این مشکل تمام بدن را تحت تاثیر خود قرار می دهد.

به نوعی که فعالیت های روزمره و عادی برای شخص سخت می شود و این موضوع باعث کاهش سوخت وساز در بدن می شود.

انواع کم کاری تیروئید

بیماری هیپوتیروئیدی یا تیروئید کم کار انواع مختلفی دارد که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم:

۱. هیپوتیروئیدی مادرزادی

هنگامی که یک نوزاد متولد می شود، ممکن است از همان ابتدا غده تیروئید او به خوبی ترشح نکند و دچار اختلال مادرزادی باشد.

این اتفاق به طور کلی نادر است اما به هر حال ممکن است که برای نوزاد شما رخ دهد. پس چنانچه تصمیم به بارداری گرفتید بهتر است که آزمایشات و پیشگیری قبل آن را انجام دهید. برای این کار می توانید از پزشک زنان و زایمان دکتر با من نوبت اخذ کنید.

در صورت این اتفاق بایستی که حتما درمان نوزاد خود را شروع کنید تا در آینده دچار اختلال روحی و جسمی نشود. البته لازم است بدانید که ممکن است علاوه بر مادر، شخص دیگری نیز در خانواده مبتلا به این عارضه باشد و این بیماری نسل به نسل منتقل شود. پس بهتر است که شما این موضوع را نیز جدی بگیرید و آن را کنترل کنید.

۲. هیپوتیروئیدی خود ایمنی

بدن فرد به غلط خود را بیگانه تلقی کرده و به سیستم بدنی خود و یا بخشی از از آن حمله می کند که در این صورت فرد دچار بیماری های گوناگون می شود. نام دیگر این بیماری هاشیموتو است.

در اینجا بدن به غده تیروئید حمله می کند و موجب کم کاری یا پرکاری تیروئید می شود. در واقع کم کاری در خود ایمنی تیروئید، را تیروئیدیت هاشیموتو می خوانند که موجب التهاب در غده‌ی تیروئید می شود.

کسانی که بیماری هاشیموتو داشته و به بیماری دیابت نیز دچار شده اند بیشتر در معرض تیروئید کم کار قرار می گیرند پس چنانچه به بیماری بالا مبتلا شده اید، حتما به پزشک متخصص غدد مراجعه کنید تا از بروز بیماری تیروئید و سرطان تیروئید جلوگیری کنید.

در واقع پزشک آن ها را از نظر هیپوتیروئیدیسم، تحت نظر قرار می دهد. پس شما بهتر است برای جلوگیری از این بیماری حتما به پزشک متخصص و فوق تخصص غدد در سایت دکتر با من مراجعه نمایید.

3. کم کاری تیروئید یاتروژنیک

این بیماری زمانی رخ می دهد که غده تیروئید شما در عین جراحی به تشخیص پزشک برداشته شود و یا اینکه به علت یک نیروی خارجی این غده دچار نقص شود. در این صورت غده ای وجود ندارد که بخواهد تامین کننده این هورمون در بدن باشد. در نتیجه فرد به این بیماری مبتلا شده و بایستی روش های درمان را که در ادامه به آن خواهیم پرداخت آغاز کند.

4. کم کاری تیروئید مرکزی

بدن به عنوان فرمانده در جسم انسان عمل می کند و به نوعی دستور دهنده اصلی است، به همین جهت زمانی که بدن، دستور ترشح هورمون های محرک تیروئید را ارسال نکند دیگر TSH ساخته نمی شود. هیپوتیروئیدی مرکزی عموما به خاطر نبود هورمون های زیر اتفاق می افتد.

• هورمون هایی که مخصوص رشد در بدن انسان هستند.
• هورمون که محرک غدد فوق کلیه می باشند.
• هورمون‌هایی که محرک جنسی هستند.
• پرولاکتین مربوط به هورمون ترشح کننده شیر می باشد.
• اکسی توسین
• هورمون هایی که مرتبط با ضد ادراری است.

علاوه بر موارد بالا هیپوتیروئیدی مرکزی احتمال دارد که به دلیل وجود مشکلی در هیپوتالاموس یا هیپوفیز (غده‌ی ترشح‌کننده‌ی TSH)، تروما، تومور یا درمان تومور رخ دهد. این موضوع را در نظر بگیرید که این بیماری می تواند ارثی باشد.

کم کاری تیروئید چه علائمی دارد؟

کم کاری تیروئید نشانه های زیادی دارد که در افراد و در سنین مختلف، کاملا متفاوت است به همین جهت ما در ادامه به انواع آنها خواهیم پرداخت:

• خستگی زیاد و بی دلیل
• حساسیت نسبت به سرما
• یبوست شدید
• خشک شدن پوست صورت و بدن
• افزایش آنی وزن
• ورم صورت
• گرفته بودن صدا
• احساس ضعف در عضلات بدن
• بالا رفتن کلسترول در خون
• احساس درد در مفاصل
• بی نظمی در پریود خانم ها
• ریزش موها
• پایین آمدن ضربان قلب
• احساس افسردگی و یاس
• اختلال در عملکرد حافظه
• بزرگ‌ تر شدن غده‌ی تیروئید که به آن گواتر نیز می گویند.

بررسی علائم کم کاری تیروئید در نوزادان

همانطور که در بالا گفته شد نوزادان نیز می توانند به بیماری کم کاری تیروئید دچار شوند و در نتیجه بایستی که سریعا به پزشک متخصص اطفال و یا غدد که لیست کامل آن ها در سایت دکتر با من وجود دارد، مراجعه کرد. یک سری علائم نسبت به علائم دیگر بسیار پر رنگ تر هستند به همین جهت ما در زیر به مهم ترین آن ها اشاره کرده ایم:

• زرد شدن پوست نوزاد
• زردی چشم های نوزاد
• بزرگ شدن زبان
• مشکلات تنفسی
• کلفت شدن صدای گریه نوزاد
• بیرون‌زدگی ناف نوزاد

پس زمانی که این علائم را در نوزاد خود مشاهده نمودید حتما به پزشک مربوطه مراجعه و با او مشورت نمایید تا این بیماری در مراحل اولیه خود شناسایی و درمان شود.

علت کم کاری تیروئید چیست؟

کم کاری تیروئید را می توان با توجه به نشانه هایی که در فرد ظاهر می شود تشخیص داد و بر اساس آن درمان توسط پزشک غدد آغاز خواهد شد.

پس چنانچه دارای علائم زیر هستید حتما به پزشک متخصص غدد و متابولیسم در سایت دکتر با من مراجعه و تحت نظر قرار بگیرید.

• وارد شدن یک آسیب بیرونی به غده‌ی تیروئید در شخص
• بیماری هاشیموتو
• کمبود ید در برنامه غذایی شخص
• کم بودن هورمون محرکی که مربوط به غده‌ی تیروئید است.
• ژنتیک و ارث
• مصرف خودسرانه ی قرص های مختلف در زمینه ی بیماری تیروئید
• سروکار داشتن با اشعات مضر

موارد بالا مهم ترین نشانه های کم کاری تیروئید در بدن شخص است که ممکن است حتی به تشخیص پزشک غدد، علائم تیروئید نباشد، اما به هر جهت شما بایستی به پزشک مربوطه مراجعه نمایید.

تشخیص کم کاری تیروئید به چه صورت است؟

همان طور که مطالعه نمودید ما در بالا علل و نشانه های مختلف کم کاری تیروئید را بیان کرده ایم اما صرفا به اینجا ختم نخواهد شد و بررسی های دقیق تری توسط پزشک متخصص غدد نیاز دارد که در زیر به آن اشاره کرده ایم.

۱. معاینه فیزیکی توسط پزشک

زمانی که تیروئید کم کار باشد، شخص ورم می کند، به همین جهت دکتر با یک معاینه ساده متوجه خواهد شد که شما مبتلا به این بیماری هستید. پس معاینه اولیه توسط پزشک بسیار مهم است چرا که وضعیت ظاهری پوست و موی شما را نیز بررسی و شرح کامل شما را گوش خواهد داد.

۲. آزمایش تیروئید

از مهمترین راه های تشخیص این بیماری آزمایش خون است که هورمون های شخص به طور کامل بررسی می شود. اگر هورمون تحریک‌کننده‌ی غده‌ی تیروئید، TSH از حد نرمال خود عبور کند و سطح هورمون‌های تیروئیدی یا T3 و T4 نیز کمتر شود نشاندهنده تیروئید کم کار است. حتی ممکن است که دکتر آزمایش های تخصصی بیشتری نیز برای شما در نظر بگیرد.

3. سونوگرافی و تصویربرداری

در سی‌تی‌اسکن گردن می‌توان کم‌کاری، پرکاری و یا سایر اختلالات تیروئیدی را بررسی کرد. در واقع این اسکن گردن، همراه با آزمایش های خون تجویز می شود تا وضعیت بیمار با دقت بالا بررسی شود.

درمان بیماری کم کاری تیروئید

1. درمان دارویی
   زمانی که بیماری شما توسط پزشک تشخیص داده می شود، بر اساس آن نحوه و نوع درمان نیز مشخص خواهد شد.
   اما اغلب داروهایی که برای درمان کم کاری تیروئید تجویز می شود شامل موارد زیر است:
   در واقع این نسخ جایگزین هورمون هایی است که در بدن شخص ترشح نمی شود. لیوتیرونین (Liothyronine) با نامه‌ای تجاری سیتومل (Cytomel) و تر تیروکسین (Tertroxin) نسخه‌ای مصنوعی از T3 است و لووتیروکسین (Levothyroxine) با نام‌های تجاری سینتروئید (Synthroid)، لووتیروئید (Levothroid) و لووکسین (Levoxyl) جایگزین T4 است.
2. جراحی
   با توجه به نوع بیماری در شخص، ممکن است پزشک ترجیح دهد که عمل جراحی را بر روی فرد انجام دهد در نتیجه او را آماده این کار می کند. در واقع ممکن است بر اساس تشخیص او قسمتی از تیروئید و یا همه ی آن نیز برداشته شود. بعد از عمل جراحی تیروئید او به مراقبت های خاصی نیاز دارد که پزشک برای بیمار کاملا توضیح خواهد داد.
3. درمان خانگی
   در ابتدا داشتن یک رژیم غذایی می تواند به فرد بیمار کمک بسیاری کند. بهتر است که مواد غذایی سالم و کم چرب مصرف شود که ما نمونه های آن ها را برای شما بیان کرده ایم.

• تخم‌مرغ
• گوشت قرمز
• ماهی
• بیشتر میوه‌ها و سبزی‌ها
• حبوبات
• ماهی ساردین
• آجیل‌ برزیلی
• مکمل زینک یا همان روی
• میگو
• صدف
• مرغ
• سیر در غذا
• دمنوش رازیانه
• دمنوش زعفران
• دمنوش دارچین

موارد بالا را می توانید، در برنامه غذای خود استفاده کنید و تیروئید خود را نیز درمان و یا به بهبودی روند آن کمک کنید. در واقع هرچه سبک زندگی سالم تری داشته باشید بهتر می توانید از پس بیماری خود بر بیاید.

در آخر پیشنهاد ما به شما این است که قبل از هرکاری و شروع درمان خانگی خود، حتما از پزشکان متخصص و فوق تخصص غدد در سایت دکتر با من، مشورت بگیرید و برای مراجعه ی حضوری حتما در اولین فرصت نوبت خود را اخذ کنید.

گلبول های قرمز خون وظیفه اکسیژن رسانی و خون رسانی را بر عهده دارند به گونه ای که نبود آن ها چرخه ی حیات انسان را با خلل مواجه می کند.

در واقع قسمت های زیادی از بدن انسان به ساخت گلبول قرمز کمک می کند اما به اصطلاحی دیگر مغز، نقش تصمیم گیرنده و حیاتی را ایفا می کند.

از سوی دیگر نیز مغزِ استخوان که یک بافت بسیار حیاتی در مرکز استخوان‌ها است، به شکل گیری همه‌ي سلول‌های خونی کمک می‌کند.

اما در داخل گلبول‌های قرمز خون ماده ای به نام هموگلوبین وجود دارد که به سلول های خونی رنگ می بخشد و به نوعی نقش زنده ماندن سلول های خون را بر عهده دارد و به گلبول‌های قرمز خون، حیات می بخشد. در ادامه به مفهوم کم خونی، علت و نحوه ی درمان آن خواهیم پرداخت.

مفهوم کم خونی

با توجه به توضیحات بالا، چنانچه کمبود گلبول قرمز در خون داشته باشید، کم خونی یا آنمی نامیده می‌شود. هنگامی که در آزمایش کم خونی وجود داشته باشد، هموگلوبین کم ‌تر از ۱۳/۵ گرم در دسی لیتر در آقایان یا کم‌ تر از ۱۲ گرم در دسی لیتر در خانم ها می باشد که پزشک شما تشخیص کم خونی می دهد و معالجه ی شما بر اساس همان آغاز می شود.

هورمونی به نام اریتروپویتین در کلیه‌ها وجود دارد که به مغز استخوان فرمان می دهد که سلول‌های قرمز خون زیادی ‌‌تولید کنند و چنانچه شخص مبتلا به کم خونی باشد این پروسه با مشکل روبرو خواهد شد.

طول عمر سلول‌های قرمز خون 90 تا 120 روز است که در بدن انسان به خوبی دوام می‌آورند. در نتیجه سلول های قدیمی مرده و سلول های جدید جای گذاری خواهند شد.

در چه افرادی احتمال کم خونی بیشتر است؟

بسیاری از اشخاص به علت رژیم غذایی بسیار بد به بیماری‌های روده‌ای، بیماری‌های مزمن، عفونت‌ها و سایر بیماری های قلبی دچار خواهند شد. در نتیجه احتمال بیشتری وجود دارد که آنها مبتلا به بیماری کم خونی شوند.

با توجه به بررسی سوابق بیماری ها و سوابق افراد کم خون، بیماری های زیر بیشتر در افراد کم خون دیده شده است.

• آرتریت روماتوئید و یا بیماری هاشیموتو
• بیماری های کلیوی و روده
• سرطان‌های مختلف
• بیماری های مختلف کبدی
• مشکلات تیروئید یا گواتر

پس چنانچه به بیماری های بالا مبتلا شده اید حتما خطر کم خونی را جدی بگیرید و با پزشک متخصص خون، انکولوژیست و دکتر داخلی در سایت دکتر با من مشورت نمایید تا از بروز مشکلات جدی تر خونی، جلوگیری نمایید.

علت ایجاد کم خونی در بدن چیست؟

بدن انسان در حالت عادی نیاز شدیدی به ویتامین ها و مواد بسیار مغذی داره که از جمله ی آن می توان به آهن، ویتامین B12 و اسید فولیک، اشاره کرد.

در صورتی که بدن شما کمبود ویتامین ها و مواد معدنی را تجربه کند، با مشکل کم خونی مواجه می شود.

موارد زیر مهمترین علل کم خونی در بدن است که شامل:

1. کمبود آهن در بدن
2. کمبود ویتامین B12
3. مصرف دارو برای بیماری های خاص
4. از بین رفتن گلبول های قرمز به دلیل مشکلات سیستم ایمنی
5. مبتلا شدن به بیماری های مزمن و بسیار طولانی مانند: سرطان
6. انتقال کم خونی از طریق ژنتیک و ارث
7. زنان باردار در این دوران نوعی کم خونی را تجربه خواهند کرد
8. بیماری هایی که ارتباط مستقیم با مغز استخوان دارد مانند لنفوم، لوسمی، میلودیسپلازی
9. از دست دادن بیش از حد خون مانند تصادف و خونریزی داخلی
10. ایجاد مشکلات خاص در سیستم گوارش مانند: بیماری سلیاک
11. رژیم غذایی بسیار بد و پر چرب
12. جراحی های سخت و طولانی

موارد بالا مهم ترین علل کم خونی است اما صرفا به آن ها ختم نمی شود و ممکن است که علت کم خونی در فرد، متفاوت از موارد بالا باشد. بهتر است جهت درمان و تشخیص بیماری به پزشک متخصص خون و سرطان شناسی در سایت دکتر با من مراجعه نمایید.

بیماری کم خونی چه علائمی دارد؟

در ادامه به مهم ترین علائم کم خونی در بدن انسان خواهیم پرداخت. در واقع علائم کم خونی در ابتدا بسیار ضعیف است و سپس منتهی به هشدارهای بسیار جدی در بدن انسان خواهد شد.

1. احساس ضعف و خستگی در بدن انسان
2. عدم انجام ورزش های طولانی به علت خستگی زیاد
3. سردرد های زیاد
4. اختلال در حواس
5. از دست دادن میل به غذا
6. گر گرفتن و احساس سبکی در دست و پاها
7. آبی شدن سفیدی چشم
8. شکنندگی ها در ناخن های شخص
9. تمایل به خوردن غذاهای بسیار سرد
10. احساس سبک بودن سر به روی بدن
11. کم رنگ شدن پوست صورت شخص
12. تنگی نفس به صورت های مختلف
13. ایجاد زخم در زبان شخص
14. جوش های ریز در دهان
15. از دست دادن خون بسیار در زمان طول قاعدگی زنان
16. از بین رفتن حس جنسی که بیشتر در آقایان رخ می دهد.

موارد بالا از مهم ترین علائم بیماری کم خونی است که در هر فرد با فرد دیگر کاملا متفاوت است و بسته به نوع، از خفیف تا شدت بسیار بالای آن شروع می شود. در ادامه به انواع مختلف کم خونی خواهیم پرداخت.

بررسی انواع مختلف کم خونی

1. کم خونی به دلیل کمبود ویتامین B12

بدن انسان برای ساخت گلبول نیاز به ویتامین B12 دارد و در صورت نبودِ آن امکان آنمی یا کم خونی وجود دارد. در واقع بسیاری از افراد به دلیل مشکلات گوناگون مانند مشکلات در روده ی انسان قادر به جذب ویتامین B نمی باشند. به همین خاطر است که افراد مبتلا به بیماری های گوارشی بیشتر به کم خونی دچار می شوند. شما می توانید با مصرف مواد خوراکی زیر کمبود این ویتامین را جبران کنید:

گوشت، مرغ، لبنیات، تخم مرغ، غذای دریایی، لوبیا، سبزیجات دارای برگ سبز تیره مانند اسفناج، میوه‌های خشک مانند کشمش و زردآلو، غلات، نان و نخود فرنگی.

2. کم خونی ناشی از کمبود فولات (اسید فولیک)

فولات ویتامینی است که درغذاهای بسیاری وجود دارد که دارای برگ سبز هستند. فولات نوعی ویتامین B در بدن انسان است که برای حیات سلول های خونی تولید می شود و از جمله سلول‌های قرمز برای بقای عمر خود به آن نیاز دارند.

زمانی که زنان تصمیم به بارداری می گیرند به شدت به فولات اضافی در بدن خود نیاز دارند. چرا که در صورت کمبود این ویتامین ممکن است جنین دچار نقص شود و به ناهنجاری‌ لوله‌ی عصبی (اسپینا بیفیدا) دچار شوند.

3. کم خونی ناشی از فقر آهن

شایع ترین مدل کم خونی، فقر آهن است که نبود آهن در بدن رخ می دهد. در واقع بدون آن هموگلوبین به درستی در گلبول‌های قرمز به وجود نمی آید و فرد به این بیماری دچار می شود.

شایع ترین علائم فقر آهن شامل موارد زیر است:

خستگی، تنگی نفس، ضعف، رنگ پریدگی پوست، درد قفسه‌ي سینه، ضربان قلب سریع، سردرد، سرگیجه، سبکی سر، سرد بودن دست و پا، التهاب یا درد زبان، شکنندگی ناخن‌ها را می توان رایج ترین نشانه های کم خونی ناشی از فقر آهن دانست.

4. کم خونی همولیتیک خود ایمنی

کم خونیِ همولیتیک خود ایمنی، هنگامی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن دچار مشکل شده و به سلول های خونی حمله کرده و آنها را نابود می کند. عوامل زیادی سبب از بین رفتن RBC می شوند، که مهم ترین علل آن شامل: عفونت‌ها، فشار خون شدید، پیوند عروقی، دریچه‌های مصنوعی قلب، سموم تولید شده به علت بیماری پیشرفته‌ی کلیوی یا کبدی، سم مار یا زهر عنکبوت است. در واقع این موارد شایع ترین علل این بیماری است و نمی توان گفت که قطعا به این موارد ختم می شود.

بیماری هایی مانند لوپوس، درصد ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. داروهایی مانند متیل دوپا، پنی سیلین و کینین نیز می توانند زمینه ی ایجاد این بیماری را در بدن انسان، به وجود آورند.

1. رنگ پریدگی پوست
2. ضربان قلب سریع (تاکی کاردی)
3. مشکلات تنفسی
4. لرز
5. کمر درد
6. و زردی پوست

در واقع درمان این بیماری ها که به سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند خود موجب می شود که بیماری کم خونی نیز کم تر و یا از بین برود. شما می توانید در سایت دکتر با من لیست پزشکان متخصص خون، انکولوژی و سرطان شناسی را مشاهده سپس نوبت خود را اخذ کنید.

5. آنمی آپلاستیک

سلول‌های خونی به وسیله ی مغز استخوان ایجاد می شوند. اما در بیماری کم خونی آپلاستیک، به دلیل آسیب وارده به مغز استخوان امکان تولید سلول های خونی وجود ندارد. در واقع کم خونی آپلاستیک ارثی و یا اکتسابی است.

موارد زیر از مهم ترین دلایل این بیماری است:

• بیماری‌های خود ایمنی مانند لوپوس
• قرار گیری در مقابل مواد شیمیایی مانند آفت کش‌ها
• ابتلا به عفونت‌هایی های مزمن و شدید مانند هپاتیت، ویروس اپشتین بار و HIV
• پرتودرمانی و شیمی درمانی به دلیل بیماری سرطان

علائم کم خونی آپلاستیک می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

1. تنگی نفس
2. سرگیجه
3. سردردحاد
4. رنگ پریدگی زیاد در پوست شخص
5. احساس درد در قفسه‌ی سینه
6. ضربان قلب بالا
7. سرد شدن دست و پا

6. کم خونی سیدروبلاستیک

در خصوص این بیماری لازم است بدانید که بدن به دلیل داشتن اختلالات خونی نمی تواند سلول های خونی را تولید کند و در نتیجه تجمع آهن موجب جمع شدن گلبول‌های قرمز غیرطبیعی به اسم سیدروبلاست خواهد شد. کم خونی سیدروبلاستیک دارای دو نوع است:

• کم خونی سیدروبلاستیک اکتسابی
• و کم خونی سیدروبلاستیک ارثی

مصرف ویتامین B6، پیوند مغز استخوان یا سلول‌های بنیادی برای حل این بیماری پیشنهاد می شود.

7.کم خونی میلودیسپلاستیک

سندرم‌ میلودیسپلاستیک (MDS) نیز در اثر آسیب رساندن به مغز استخوان ایجاد می شود. در واقع علت اصلی این بیماری پرتو درمانی و یا شیمی درمانی است. می توان گفت مصرف الکل نیز احتمال مبتلا شدن به این بیماری را گسترش می دهد.

مهم ترین نشانه های این بیماری عبارتند از:

• کبودی یا خونریزی
• عفونت
• تب
• تنگی نفس
• ضعف
• خستگی
• و کاهش وزن.

در واقع این بیماری در صورت درمان سایر بیماری ها نیز بهبود می باید، البته از طریق تحت نظر بودن توسط دکتر متخصص خون، این کار امکان پذیر است.

۹: کم خونی مگالوبلاستیک

در این نوع کم خونی، مغز استخوان قادر به تولید سلول های خونی بالغ نمی باشد و در نتیجه این بیماری شکل می گیرد. آنمی مگالوبلاستیک به دلیل کمبود ویتامین B12 (کوبالامین) یا ویتامین B9 (فولات) در بدن وجود دارد. بدن انسان جهت ساختن گلبول‌های قرمز، به ویتامین های بالا نیاز دارد. پزشک متخصص اصولا با استفاده از قرص های درمانی، درمان را انجام می دهد.

۱۰: کم خونی سلول داسی شکل

در حالت طبیعی، گلبول‌های قرمز بسیار گرد است و در رگ های خونی جریان دارند. اما در کم خونی داسی شکل، گلبول‌های قرمز خون به هم چسبیده می شوند و حرکت می کنند. در نتیجه خون و اکسیژن کمتری به بدن می رسد.

۱۱: تالاسمی

تالاسمی متاسفانه یک بیماری ارثی است که اجازه ی تولید هموگلوبین را نمی دهد به همین جهت بسیاری از پزشکان تاکید می کنند که این موضوع قبل از ازدواج بررسی شود . دو مدل تالاسمی آلفا و بتا داریم که تالاسمی بتا به دو نوع مینور و ماژور دسته بندی می شود.

بیماری تالاسمی، موجب بروز عوارض زیر در بدن انسان می شود.

• ناهنجاری‌های استخوانی
• بزرگ شدن طحال
• کاهش میزان رشد
• مشکلات قلبی
• افزایش غیر طبیعی آهن
• عفونت

چگونگی تشخیص بیماری کم خونی

１. معاینه‌ی فیزیکی

پزشک با معاینه ی فرد به دنبال علائم زیر است که در صورت وجود این علائم، حتما بررسی های تخصصی تر را انجام می دهد که در ادامه به آنها می پردازیم:

• سوفل قلبی
• فشار خون پایین به ویژه هنگام ایستادن
• تب خفیف
• پوست رنگ پریده
• ضربان قلب سریع و افزایش یافته
• برخی از انواع آنمی ممکن است در معاینه‌ی فیزیکی یافته‌های دیگری ایجاد کنند.

２.آزمایش های خون برای تشخیص نوع بیماری

تست‌های آزمایشگاهی اغلب برای کمک به پزشکان در یافتن علت آنمی استفاده می‌شوند.

آزمایشات تشخیصی عبارتند از:

• آزمایش شمارش کامل خون (CBC): سنجش تعداد گلبول های قرمز
• آزمایش سطح آهن سرم که پزشک متوجه شود به فقر آهن نیز مبتلا شده اید یا خیر.
• آزمایش فریتین: این آزمایش خون ذخایر آهن را بررسی می کند.
• آزمایش ویتامین B12 و آزمایش سطح اسید فولیک: بررسی می کند که سطح فولات سرم چقدر است و همچنین از بیمار تست اندازه و رنگ گلبول‌های قرمز یا هماتوکریت هموگلوبین گرفته می شود.

همچنین در صورتی که شما مبتلا به بیماری های دیگر باشید، احتمال اینکه پزشک موارد زیر را توصیه نماید زیاد است:

• آندوسکوپی برای بررسی خونریزی دستگاه گوارش فوقانی و زخم معده
• کولونوسکوپی برای بررسی خونریزی از دستگاه گوارش فوقانی
• سونوگرافی برای بررسی علت خونریزی قاعدگی بیش از حد و وجود فیبروم رحم در زنان
• تنقیه‌ی باریم
• اشعه‌ی ایکس از قفسه‌ی سینه
• سی تی اسکن از شکم

نحوه ی درمان بیماری کم خونی به چه صورت است؟

1. درمان کلینیکال

با توجه به اینکه بیماری کم خونی اصولا به دلیل وجود سایر بیماری ها در بدن ایجاد می شود پزشک در ابتدا آنها را شناسایی کرده و سپس بر اساس آن معالجه ی بیمار را آغاز خواهد کرد. به همین جهت نمی توان بدون معاینه ی متخصص خون، داروهای دقیقی را تجویز کرد، پس در نتیجه بهتر است که از درمان خودسرانه بپرهیزید. اما به طور کلی داروهای زیر جهت درمان بیماری کم خونی استفاده می شود:

• مصرف مکمل‌های آهن، ویتامین B12، اسید فولیک یا سایر ویتامین‌ها و مواد معدنی
• انتقال خون
• کورتیکواستروئیدها یا سایر داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند
• اریتروپویتین که از جمله داروهای درمانی مغز استخوان است.
• تزریق سرم های آهن که بر اساس تجویز پزشک صورت می گیرد.

2. درمان خانگی

همان طور که گفته شد بهتر است که از درمان های خودسرانه کاملا بپرهیزید، در واقع ممکن است این درمان ها برای شما مضر باشد و کمک به درمان بیماری کند. اما بهتر است که توصیه های زیر را جدی بگیرد و سبک زندگی خود را به آن نزدیک کنید.

1. رژیم غذایی مناسب که دارای میزان مشخصی از پروتئین، ماهی، غلات،سبزی و میوه است.
2. استفاده از جگر
3. دوری از اشعه های مضر برای انسان
4. مصرف مکمل و قرص آهن در زمان بارداری
5. مصرف گوشت و قرص آهن در زمان عادت ماهانه در خانم ها
6. حفظ سیستم ایمنی بدن با خوردن مکمل های مفید به صورت دوره ای
7. قرار دادن ورزش در برنامه ی غذایی خود

به طور کلی بهتر است که بیماری کم خونی را جدی بگیرید چرا که می تواند در آینده به شما آسیب بزند و عملکرد بدن شما را با اختلال مواجه سازد. مخصوصا در زمان بارداری به این موضوع توجه داشته باشید تا نوزاد و مادر به مشکل برنخورند. به همین جهت در صورت مشاهده ی علائم کم خونی بهتر است در اولین فرصت به متخصص و فوق تخصص خون، انکولوژی و داخلی در سایت دکتر با من مراجعه کنید تا روند بهبود بیماری شما انجام شود و زودتر سلامتی شما بازگردد.

کبد چرب از جمله بیماری هایی است که به صورت خاموش، سراغ انسان می آید. پس برای جلوگیری از داشتن کبد چرب، بهتر است این مقاله را تا انتها مطالعه کنید و با علائم آن و روش های درمان این بیماری آشنا شوید.

مفهوم کبد چرب چیست؟

به جمع شدن چربی در کبد و اطراف آن کبد چرب می گویند که با بیماری استئاتوز کبدی نیز شناخته می شود و می تواند علاوه بر کبد به سایر اندام های حیاتی بدن سرایت پیدا کند. مقدار کمِ چربی در بدن عادی است اما بیش از حد آن می تواند به کبد آسیب برساند. در واقع چنانچه 10 درصد کبد شما را چربی بگیرد بایستی که حتما آن را درمان کنید.

این بیماری رابطه مستقیمی با سبک زندگی اشخاص دارد، و هر چه شخص زندگی سالم تری داشته باشد کمتر به این بیماری دچار می شود. اما نگران نباشید، با یک رژیم غذایی صحیح و شیوه های درمانی آن که در ادامه خواهیم پرداخت، شما به زودی سلامتی خود را به دست می آورید.

برای تشخیص علائم این بیماری بهتر است که به متخصص گوارش و کبد مراجعه نمایید که ما لیست پزشکان مذکور را در سایت دکتر با من برای شما آورده ایم تا بتوانید به راحتی نوبت خود را اخذ نمایید.

انواع کبد چرب

کبد چرب به دو نوع بیماری تقسیم می شود و روش های درمان خود را دارد که در زیر به آن می پردازیم:

کبد چرب الکلی (AFLD): این بیماری به دلیل مصرف زیاد الکل ایجاد می شود و هر چه مصرف شخص بیشتر باشد احتمال دچار شدن او به این بیماری بیشتر است. پس بهتر است از مصرف زیاد الکل پرهیز کنید.

کبد چرب غیرالکلی: این بیماری به دلیل مصرف بالای الکل ایجاد نمی شود بلکه، ژنتیک، چاقی، مصرف بیش از حد چربی موجب این بیماری می شود.

مراحل ایجاد کبد چرب به چه صورت است؟

این بیماری دارای 4 مرحله است که روند پیشرفت خود را طی این مراحل می گذراند:

1. کبد چرب گرید ۱ (کبد چرب ساده): در این مرحله صرفا چربی به صورت مختصر در کبد جمع می شود و چنانچه شخص سریع متوجه این موضوع شود می تواند روند بیماری را کنترل و آن را درمان کند.
2. کبد چرب گرید ۲ (استئو هپاتیت): در این مرحله چربی اضافی در کبد جمع می شود و علاوه بر آن یک التهاب در کبد شخص ایجاد می کند. در واقع شخص علاوه بر اینکه دارای کبد چرب است با یک نوع التهاب با کمی درد نیز همراه است.
3. کبد چرب گرید ۳ (فیبروز کبدی): در این مرحله به دلیل پیشرفت بیماری، التهاب کبد چرب در شخص افزایش پیدا می کند و دردناک تر می شود و رفته رفته این التهاب تبدیل به به زخم می شود. در نتیجه موجب اسکار در کبد می‌شود. اما کبد همچنان می تواند عملکرد بدن را تنظیم کند و کار خود را به خوبی انجام دهد و فقط نیاز است که شما به موقع متوجه شوید و این بیماری را درمان کنید. به همین جهت می توانید از پزشکان متخصص گوارش و کبد در سایت دکتر با من نوبت اخذ کنید و سپس مراجعه نمایید.
4. کبد چرب گرید ۴ (سیروز کبدی):در این جا کبد شخص به شدت زخم شده و یا زخم آن گسترش پیدا کرده است و در نتیجه می تواند به یک بیماری بسیار حاد تبدیل شود و منجر به نارسایی کبدی شود. حتی ممکن است که بهبودی شخص با شکست مواجه شود و در نتیجه بهتر است زمانی که گرید های پایین هستید به متخصص کبد و گوارش مراجعه و خود را درمان کنید.

سیروز کبدی اصولا علائم مختلفی از خود نشان می دهد که شامل موارد زیر است:

• کم شدن اشتها
• تغییر وزن
• احساس ضعیف بودن
• خستگی بی دلیل
• داشتن تجربه خون دماغ در چندین مرتبه
• احساس خارش زیاد در پوست
• زرد شدن پوست صورت و یا زردی چشم
• ایجاد رگ های بسیار زیاد در پوست
• احساس درد شکمی
• تورم زیاد در شکم
• تورم در پاهای شخص
• بزرگ شدن غیر طبیعی پستان در مردان
• احساس خواب آلودگی زیاد

علائم کبد چرب چیست و در هر مرحله از آن چه نشانه هایی دارد؟

این بیماری علائم زیادی دارد که در صورت مشاهده ی آن بهتر است که حتما به پزشک متخصص کبد مراجعه کنید تا بتوانید در همان ابتدا درمان خود را آغاز کنید. در واقع هر مرحله از بیماری شما شاهد علائم متنوعی هستید که در زیر آن ها را برای شما بازگو کرد ه ایم. بهتر است تا انتهای آن با ما همراه باشید.

گرید ۱ و ۲ در خصوص بیماری کبد چرب اصولا هیچ علامتی ندارد و شخص حتی متوجه نخواهد شد که به این بیماری دچار شده است. گاهی ممکن است شخص دچار خستگی یا ضعف شود. در این مرحله ممکن است شخص صرفا کمی حال بد و یا خستگی و ضعف احساس کند اما معمولا شدت آن بالا نیست.

گرید 3 علائم شما شدیدتر می شود و در این جا شما علائم رایج را به صورت شدیدتر می بینید. نشانه هایی مانند درد در سمت راست بالای شکم، خستگی مفرط، کاهش وزن و ضعف را در بدن خود احساس می کنید، به گونه ای که تحمل آن برای شما راحت نیست و زندگی روزانه شما را دچار اختلال می کند.

گرید 4 همان علائم سیروز کبدی است که در بالا به آن اشاره شد. همان طور که در بالا گفته شد، شامل درد شکم، ازدست‌دادن اشتها، کاهش وزن، خستگی، حالت تهوع، خارش پوست، زردی، کبودی و خونریزی آسان، ادرار تیره، تجمع مایع در شکم و تورم پاها می شود.

اما به هر حال پزشک متخصص کبد و گوارش بایستی به درستی این موضوع را تشخیص دهد چرا که درست است شما علائم بالا را مشاهده می کنید اما دلیلی بر اینکه شما بیماری کبدی دارید، نیست و شاید مربوط به بیماری دیگری باشد. پس قبل از نگرانی زیاد در ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.

شایع ترین علت بروز این بیماری اعتیاد به الکل است. اما در مورد افرادی که الکلی نیستند در بسیاری از موارد پزشکان نمی‌دانند چه چیزی باعث ایجاد آن می‌شود.

به چه دلیل کبد چرب ایجاد می شود؟

بسیاری از دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که نمی توان علت دقیقی در این خصوص ارائه داد اما علل زیر از مهم ترین موارد رایجی است که موجب ایجاد این بیماری می شود:

• چاقی بیش از حد
• مقاومت بسیار زیاد به انسولین
• دیابت
• کلسترول و چربی بیش از حد
• کم کار بودن تیروئید
• پایین آمدن سطح عملکرد هیپوفیز
• کیست تخمدان
• بالا بودن گلیسیرید
• پایین اومدن وزن شخص به صورت غیر نرمال
• هپاتیت C و اچ آی وی
• کمبود آلفا ۱ آنتی تریپسین
• یک سری دارو ها مثل متوترکسات، تاموکسیفن، آمیودارون و داروهای ضد تشنج وضد صرع، کورتون، استامینوفن
• کار کردن در مکان های پر اشعه
• سابقه بیماری کبد چرب در خانواده
• التهاب روده
• مصرف بیش از حد از کربوهیدرات
• مصرف کردن نوشیدنی های قندی.

موارد بالا از مهم ترین عللی است که شخص دچار بیماری کبد چرب می شود و با رعایت این موارد، به بدن خود کمک بسیار زیادی می کنید تا از بروز این عارضه جلوگیری نمایید.

کبد چرب چگونه تشخیص داده می شود؟

۱. شرح حال بیمار توسط پزشک

شرح حال پزشکی توسط متخصصین داخلی و یا متخصص گوارش و کبد گرفته می شود که لیست کامل آنها در سایت دکتر با من آورده شده است و می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر به صفحات این متخصصان مراجعه کنید. پزشک از شما سوالاتی را در خصوص سابقه ی بیماری در افراد نزدیکتان می پرسد و همچنین در خصوص سبک و رژیم غذایی نیز درخواست دریافت یک سری اطلاعات از شما می کند. این اطلاعات شامل: مصرف الکل، مصرف غذاهای پرچرب و دیگر موارد مهم خواهد بود.

۲. معاینه بدنی

زمانی که شما علائم بالا را در خود حس کنید و پزشک مربوطه مراجعه کنید، او بعد از پرسیدن یک سری سوالات در این زمینه، ترجیح می دهد که شما را معاینه کند.

زمانی که کبد بزرگ می شود پزشک میتواند با لمس آن به خوبی این بیماری را تشخیص دهد.

۳. آزمایش

این بیماری اصولا خود را با افزایش آنزیم‌های کبدی در آزمایش خون، نشان می دهد. در شخصِ مبتلا به این بیماری، آنزیم‌های آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) بیشتر می شود که این خود نشان دهنده ی افزایش آنزیم‌های کبدی می باشد و به نوعی بیانگر التهاب کبدی است که بایستی سریعا به دکتر متخصص کبد مراجعه شود.

در صورتی که آنزیم های کبدی شما بالا باشد دکتر برای شما آزمایش های تخصصی دیگری می نویسد که بهتر است انجام شود.

• آزمایش بررسی عملکرد کبد یا تست کبد چرب: این تست در واقع سطح پروتئین‌ها و آنزیم‌ها در کبد را با دقت بسیار بررسی می کند. و اگر مورد مشکوکی بود سونوگرافی های تخصصی به بیمار توسط پزشک متخصص کبد و دستگاه گوارش پیشنهاد می شود.
• آزمایش چربی خون
• شمار سلول های خون در بدن انسان
• آزمایش تخصصی هپاتیت A، هپاتیتی B، هپاتیت C
• آزمایش غربالگری در خصوص بیماری سلیاک
• گرفت تست قند خون به صورت چند ماه از شخص
• تست تخصصی هموگلوبین

3. سونوگرافی و تصویربرداری های تخصصی

تصویربرداری های تخصصی جهت بررسی بیشتر کبد لازم و ضروری است به نحوی که دکتر حتما برای شما یکی از موارد زیر را می نویسد.

• سونوگرافی
• سی تی اسکن (CT scan)
• ام آر آی (MRI)
• فیبرو اسکن

4. نمونه برداری در کبد

نمونه برداری از کبد یکی از راه های دیگر تشخیص بیماری کبد چرب در انسان است که به وسیله ی یک سوزن نمونه ی کوچکی از کبد را برمی دارند، و سپس با بررسی دقیق آن، مشکلات کبدی را بررسی می کند.

درمان کبد چرب به چه صورت است؟

متاسفانه با توجه به اینکه دانشمندان پیوسته در حال تحقیق هستند اما هنوز یک درمان قطعی برای این کار وجود ندارد در نتیجه می توان گفت که موراد زیر به عنوان بهترین راه حل های درمان هستند و یا اینکه از شیوع بیشتر بیماری در بدن شما جلوگیری می کنند.

۱. درمان فوری کبد چرب

کاهش وزن و قطع مصرف الکل یکی از سریع ترین راه حل هایی است که شما می توانید جلوی پیشرفت بیماری خود را بگیرید در واقع یکی از علل ایجاد چربی در کبد شما، همین اضافه وزن و وجود یک سری چربی های اضافی است. پس تا می توانید خود را به یک رژیم غذایی مناسب نزدیک کنید.

۲. درمان‌های دارویی و قرص برای کبد چرب

زمانی که شما آزمایش های ذکر شده در بالا را جهت بررسی آنزیم های خود می دهید، پزشک می تواند بیماری شما را از طریق آن ها با تجویز دارو کنترل کند. در واقع داروهای تخصصی که در زمینه ی : دیابت، کلسترول و تری گلیسیرید داروهایی است تجویز می شود. همچنین قرص هایی مانند ویتامین E، و متفورمین از جمله داروهایی است که برای شما در صورت صلاحدید پزشک، داده می شود.

۳. عمل جراحی

سیروز یک بیماری حاد در کبد چرب است که موجب می شود حنی کبد شما دیگر قادر به کار کردن نباشد. در نتیجه دکتر متخصص گوارش و پیوند کبد برای پیوند، شما را آماده می کند و در نتیجه می توان گفت که شما با این کار یک کبد جدید خواهید داشت که می توانید عملکرد طبیعی بدن خود را به حالت قبلی باز گردانید و یا اینکه ممکن است با عمل های جراحی محدود نیز درمان شوید.

درمان خانگی کبد چرب

با توجه به درمان های دارویی که در بالا گفته شد شما بایستی یک سبک زندگی سالم را انتخاب کنید که موارد زیر در آن رعایت شود:

• از مصرف بیش از حد از الکل اجتناب ورزید چرا که خود باعث ایجاد این نوع بیماری در بدن شما می شود.
• وزن خود را در منزل با خوردن غذاهای مفید کنترل کنید.
• از مصرف بیش از حد قند و شیرینی اجتناب کنید.
• تا میتوانید غذاهای کم کالری مصرف کنید.
• از چربی هی ترانس شده استفاده کنید.
• حتما در برنامه زندگی خود میوه و سبزی را قرار دهید.
• از کربوهیدرات های تصفیه شده در رژیم غذایی استفاده کنید.
• ورزش های سبک را روزانه انجام دهید.

در |آخر بایستی بدانید که کبد چرب بیماری است که به دستان خودتان می تواند به وجود بیایید و یا از بین برود. پس انتخاب با شماست که کدام گزینه را انتخاب کنید، کبد چرب و یا سبک زندگی سالم و بدون بیماری، این دیگر به شما بستگی دارد.

همچنین بهتر است قبل از هر نگرانی به متخصص داخلی، متخصص و فوق تخصص کبد و گوارش در سایت دکتر با من مراجعه کنید و روند بیماری خود را تکمیل کنید.

کارسینوم کیستیک آدنوئید چیست؟: یک نوع سرطان است که از سلول‌های غده‌ای در بدن ایجاد می‌شود. این نوع سرطان ویژگی دارد که سلول‌های نادرست و غیرطبیعی در بافت‌های غده‌ای بدن رشد می‌کنند. این سلول‌های نادرست به شکل کیست‌ها یا توده‌های غیرقابل پالپاسیون تبدیل می‌شوند که ممکن است در اندازه‌ها و مکان‌های مختلف بدن ظاهر شوند.

این نوع سرطان ممکن است در انواع مختلف بافتی در بدن ایجاد شود. برخی از نمونه‌های رایج کارسینوم کیستیک آدنوئید در کلیه‌ها، پستان، پانکراس و ریه‌ها مشاهده شده‌اند. در این نوع سرطان، کیست‌ها یا توده‌های غده‌ای به صورت غیرطبیعی بزرگ می‌شوند و ممکن است به قسمت‌های اطراف گسترش یابند، از جمله اندام‌های مجاور یا بافت‌های مجاور. این نوع سرطان نیاز به تشخیص و درمان موثر دارد تا از گسترش آن جلوگیری شود و درمان‌های متناسب با مرحله و مکان ایجاد سرطان انجام شود.

تاریخچه

کارسینوم کیستیک آدنوئید یکی از انواع سرطان‌های نادر است که از سلول‌های غده‌ای در بدن ایجاد می‌شود. این نوع سرطان اولین بار توسط دکتر ویلیام اُزلر در سال ۱۸۸۸ توصیف شد. در آن زمان، او این نوع سرطان را به عنوان “سرطان غدد پستانی” تشخیص داد و توصیفات اولیه‌ای از ویژگی‌ها و رفتار آن ارائه داد.

پس از آن، با پیشرفت‌های درمانی و تشخیصی در دهه‌های بعد، دانشمندان و پزشکان به تفسیر بهتری از این نوع سرطان رسیدند. تحقیقات در زمینه علمی و پزشکی ادامه داشت و بهبودهای مهمی در تشخیص و درمان کارسینوم کیستیک آدنوئید انجام شد.

در دهه‌های اخیر، به ویژه با پیشرفت تکنولوژی‌های تصویری و ژنتیک مولکولی، دقت در تشخیص و معالجه این نوع سرطان افزایش یافته و روش‌های درمانی متنوع‌تری توسعه یافته است. همچنین، توانایی درک عمیق‌تری از علل و مکانیسم‌های ایجاد این نوع سرطان در حال افزایش است که این اطلاعات می‌تواند در بهبود درمان و پیشگیری از این بیماری مؤثر باشد.

در کل، تاریخچه کارسینوم کیستیک آدنوئید نشان از پیشرفت‌های چشمگیر در زمینه پزشکی دارد و تحقیقات پیشرفته و مداوم در این حوزه به بهبود مراقبت و درمان از این بیماری کمک می‌کند.

 

آمار جهانی

AdCC یک نوع سرطان غیر معمول است. هر سال حدود 1300 نفر در ایالات متحده با AdCC تشخیص داده می شوند. در سراسر جهان، حدود 200000 نفر به این بیماری مبتلا هستند. حدود 60 درصد زن هستند. AdCC می تواند در بزرگسالان و کودکان ایجاد شود.

علائم کامل کارسینوم کیستیک آدنوئید

کارسینوم کیستیک آدنوئید عمدتاً در مراحل اولیه به صورت بی‌علامت و بی‌درد بوده و در اکثر موارد تا زمانی که به مراحل پیشرفته تر درآید، علائم و نشانه‌های خاصی ندارد. با افزایش اندازه یا گسترش سرطان، ممکن است برخی از علائم ظاهر شوند. این علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

1. آلتراسوند یا توده در ناحیه مربوطه: زمانی که سرطان یک اندام را گرفته و به اندازه کافی بزرگ شده باشد، ممکن است توسط آلتراسوند یا سایر تست‌های تصویری شناسایی شود.
2. درد یا تورم در ناحیه مربوطه: در مراحل پیشرفته‌تر، ممکن است درد، تورم یا فشار در ناحیه مربوط به سرطان احساس شود. این علائم ممکن است به عنوان نشانه‌های گسترش سرطان به بافت‌های اطراف دیده شوند.
3. مشکلات در تخلیه ادرار یا مدفوع: در صورتی که سرطان در نزدیکی مجاری ادراری یا روده واقع شده باشد، ممکن است با مشکلات در تخلیه ادرار یا مدفوع همچون درد یا خونریزی همراه باشد.
4. خون در ادرار یا مدفوع: یکی از علائم اصلی در مراحل پیشرفته کارسینوم کیستیک آدنوئید می‌تواند خونریزی در ادرار یا مدفوع باشد. این ممکن است به علت گسترش سرطان به مجاری ادراری یا روده و ایجاد آسیب در آنها باشد.

مهم است که در صورت تجربه هر گونه علائمی که نگران‌کننده باشد، فوراً به پزشک مراجعه کنید. تشخیص و درمان زودهنگام می‌تواند بهبود شانس درمان و مدیریت کارسینوم کیستیک آدنوئید را افزایش دهد.

روش های تشخیص کارسینوم کیستیک آدنوئید

تشخیص کارسینوم کیستیک آدنوئید از طریق مجموعه‌ای از تست‌ها و روش‌های پزشکی انجام می‌شود. در اینجا چند روش تشخیصی برای این نوع سرطان آورده شده است:

• آلتراسوند: آلتراسوند یکی از تست‌های اولیه است که با استفاده از امواج صوتی تصاویری از داخل بدن ایجاد می‌کند. این تست می‌تواند کمک کند تا توده‌ها یا کیست‌های ممکن در بافت‌های غده‌ای دیده شوند.
• تصویربرداری مقطعی (CT Scan): اسکن CT یا تی‌سی اسکن یک تصویربرداری پیشرفته است که تصاویر دقیق‌تری از بافت‌ها و اندازه توده‌ها فراهم می‌کند.
• رزونانس مغناطیسی (MRI): MRI از میدان‌های مغناطیسی و امواج رادیویی برای تصویرگری دقیق‌تر استفاده می‌کند و می‌تواند اطلاعات بیشتری ارائه دهد.
• بیوپسی: در این روش، نمونه‌ای از بافت مشکوک برداشت شده و تحت میکروسکوپ مورد بررسی قرار می‌گیرد تا تایید کارسینوم کیستیک آدنوئید صورت گیرد.
• سیستوسکوپی: در صورتی که سرطان در مجرای ادراری واقع شده باشد، از سیستوسکوپی استفاده می‌شود که یک لوله نازک با یک دوربین در داخل ادراری قرار دارد. این روش امکان بررسی دقیق‌تری از محل قرارگیری سرطان را فراهم می‌کند.
• سیتولوژی: در این روش، نمونه‌ای از سلول‌های مشکوک با استفاده از سیتولوژی (بررسی سلول‌ها تحت میکروسکوپ) بررسی می‌شود. این روش می‌تواند در تشخیص سرطان و نوع آن کمک کند.
• سیستوگرافی: در این روش، ماده‌ای با رادیواکتیویت کم به بیمار تزریق می‌شود تا تصاویر دقیقی از مجرای ادراری فراهم کند و امکان دیدن توده‌ها یا آسیب‌های درونی را فراهم سازد.
• سیستوسکوپی با رادیوایزوتوپ: در این روش، رادیوایزوتوپ به بیمار تزریق می‌شود و سپس با استفاده از سیستوسکوپی (بررسی داخلی ادراری) تصاویری از ناحیه مشکوک گرفته می‌شود.
• پایگاه داده‌های ژنتیکی: تست‌هایی می‌توانند بر روی نمونه‌های سلولی یا بافتی انجام شود تا جهت ارزیابی ژنتیکی و مولکولی نمونه استفاده شود. این تست‌ها ممکن است نشان دهنده وجود تغییرات ژنتیکی که به سرطان منجر شده‌اند باشند.

تشخیص کارسینوم کیستیک آدنوئید نیاز به مجموعه‌ای از این تست‌ها و روش‌های تصویربرداری دقیق دارد. پزشک معالج پس از انجام این تست‌ها و ارزیابی نتایج، تشخیص نهایی را قطعی کرده و درمان مناسب را تجویز خواهد کرد.

همچنین، پزشک ممکن است بر اساس نیاز بیمار و ویژگی‌های مورد بررسی، سایر روش‌های تشخیصی مورد استفاده قرار دهد. ترکیب مختلفی از این روش‌ها معمولاً برای تشخیص دقیق کارسینوم کیستیک آدنوئید مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

دلایل مبتلا شدن به کارسینوم کیستیک آدنوئید

کارسینوم کیستیک آدنوئید یک نوع سرطان است که از سلول‌های غده‌ای در بدن ایجاد می‌شود. مبتلا شدن به این نوع سرطان ممکن است به دلیل عوامل مختلفی اتفاق بیفتد. این عوامل شامل موارد زیر می‌شوند:

1. عوامل ژنتیکی: وجود سابقه خانوادگی از سرطان کیستیک آدنوئید می‌تواند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. در برخی از موارد، این نوع سرطان به صورت ارثی منتقل می‌شود.
2. عوامل محیطی: عواملی مانند قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی، مواد نشاسته‌ای، دود سیگار و آلودگی هوا ممکن است احتمال ابتلا به کارسینوم کیستیک آدنوئید را افزایش دهند.
3. نارسایی‌های ژنتیکی: برخی از نارسایی‌های ژنتیکی مانند سندرم لینچ (Lynch syndrome) می‌توانند باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان کیستیک آدنوئید شوند.
4. آسیب به بخش‌های خاصی از بدن: آسیب‌ها و التهاب‌ها در بخش‌های خاصی از بدن ممکن است خطر ابتلا به این نوع سرطان را افزایش دهند. مثلاً در مواردی که کیست‌های غده‌ای قدیمی یا التهاب‌های مزمن وجود داشته باشد.
5. سابقه ترمیم جراحی: در صورتی که فرد در گذشته به علت بیماری‌های دیگر در محدوده‌های غده‌ای جراحی داشته باشد، احتمال ابتلا به کیست‌های غده‌ای و در نهایت کارسینوم کیستیک آدنوئید افزایش می‌یابد.

لطفاً توجه داشته باشید که این فهرست کامل نیست و عوامل دقیق‌تری نیز در مطالعات علمی در حال بررسی هستند. همچنین، افرادی که به عوامل خطری از جمله سابقه خانوادگی سرطان ارتباط دارند، باید مراقبت‌های پزشکی منظم داشته باشند و از روش‌های پیشگیری و ارزیابی مرتب استفاده کنند.

انواع بیماری کارسینوم کیستیک آدنوئید

کارسینوم کیستیک آدنوئید یک نوع سرطان غده‌ای است که ممکن است در بخش‌های مختلفی از بدن شکل بگیرد. این نوع سرطان در اندازه و مکان مختلفی ممکن است ظاهر شود و از این رو، انواع مختلفی از کارسینوم کیستیک آدنوئید وجود دارد. در ادامه، تعدادی از انواع شایع این بیماری آورده شده‌اند:

کارسینوم کیستیک آدنوئید پستان: این نوع سرطان از غده‌های پستانی شکل می‌گیرد و ممکن است در اندازه‌ها و مکان‌های مختلفی در داخل پستان ظاهر شود.

کارسینوم کیستیک آدنوئید تیروئید: این نوع سرطان از غده‌های تیروئید، که در پایین گردن قرار دارند، شکل می‌گیرد.

کارسینوم کیستیک آدنوئید پانکراس: این نوع سرطان در غده‌های پانکراس، که در داخل شکم و در نزدیکی معده و دستگاه گوارش واقع شده‌اند، ایجاد می‌شود.

کارسینوم کیستیک آدنوئید ریه: این نوع سرطان در غده‌های ریه، که در داخل سیستم تنفسی قرار دارند، شکل می‌گیرد.

کارسینوم کیستیک آدنوئید پوست: این نوع سرطان در غده‌های پوست، به ویژه در مواقعی که پوست دچار التهاب یا آسیب شده باشد، ایجاد می‌شود.

و……….

لطفاً توجه داشته باشید که این فهرست نماینده تمام انواع کارسینوم کیستیک آدنوئید نیست و ممکن است این سرطان در دیگر بخش‌های بدن نیز شکل بگیرد. تشخیص نوع دقیق سرطان باید توسط متخصص خون و سرطان و بر اساس تست‌ها و آزمایشات مخصوص انجام شود.

 

روش کامل درمان کارسینوم کیستیک آدنوئید

کارسینوم کیستیک آدنوئید درمان پذیر است و درمان آن بستگی به مرحله، مکان و اندازه سرطان و نیز وضعیت عمومی بیمار دارد. در ادامه، روش‌های مختلف درمان کارسینوم کیستیک آدنوئید آورده شده‌اند:

جراحی: در مواردی که سرطان در مراحل اولیه و به محدوده معینی از بدن محدود باشد، جراحی برای برداشت توده سرطانی و بافت‌های اطراف آن انجام می‌شود. این عمل جراحی می‌تواند توسعه سرطان را متوقف کند و در برخی موارد، درمان کامل را فراهم آورد.

کموتراپی: درمان با داروهای شیمی درمانی که سرطان را مهار و تخریب می‌کنند. کموتراپی می‌تواند قبل از جراحی (برای کاهش اندازه توده)، بعد از جراحی (برای از بین بردن باقی‌مانده سلول‌های سرطانی)، یا به تنهایی (در مواردی که جراحی ممکن نباشد) انجام شود.

تراپی موشکافی: این روش شامل تزریق مواد شیمیایی مستقیماً به داخل توده سرطانی است. این روش می‌تواند در مواردی که جراحی یا کموتراپی غیرممکن است، مورد استفاده قرار گیرد.

تراپی هدفمند: این روش به استفاده از داروهایی که به طور خاص به سلول‌های سرطانی هدف می‌شوند اشاره دارد. این داروها می‌توانند روند رشد سرطان را مهار کنند و سلول‌های سرطانی را نابود کنند.

پرتو درمانی: در این روش از پرتوهای با انرژی بالا برای تخریب سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. این روش می‌تواند قبل یا بعد از جراحی یا به تنهایی انجام شود.

مراقبت‌های نگهدارنده: در برخی موارد، مراقبت‌های نگهدارنده مانند تراپی نگهدارنده (تراپی کموتراپی پس از درمان اصلی)، مراقبت‌های نگهدارنده با داروها یا پرتو درمانی برای کنترل و تأخیر بازگشت سرطان به کار می‌روند.

هیپرترمی (Hyperthermia): در این روش، منطقه سرطانی با استفاده از حرارت افزایش می‌یابد. حرارت می‌تواند سلول‌های سرطانی را حساس‌تر به درمان‌های دیگر (مانند پرتو درمانی یا کموتراپی) کند و تأثیر آنها را تقویت کند.

آب‌درمانی (Hydrotherapy): آب‌درمانی یا درمان با آب، استفاده از آب برای درمان بیماری‌ها و کاهش علائم سرطان می‌باشد. این روش می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک کند.

درمان‌های هربال (Herbal Therapies): برخی از گیاهان دارای خواص ضدسرطانی هستند و ممکن است در درمان کارسینوم کیستیک آدنوئید مورد استفاده قرار گیرند. هرچند که قبل از استفاده از هربال‌ها، نیاز به مشاوره با یک پزشک یا ارایه‌دهنده خدمات بهداشتی دارید.

درمان‌های تکمیلی (Complementary Therapies): تکنیک‌های انگیزشی مثل یوگا، تنفس عمیق، و ماساژ می‌توانند به مدیریت درد، کاهش استرس و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند.

لطفاً توجه داشته باشید که هر درمان ممکن است بستگی به مرحله بیماری، وضعیت سلامت عمومی بیمار، و مشاوره با پزشک داشته باشد. همچنین، ممکن است درمان‌های مختلف به همراه یکدیگر استفاده شوند تا بهبودی بهتر و مدیریت موثرتر بیماری حاصل شود.

 

داروهای بیماری کارسینوم کیستیک آدنوئید

در درمان کارسینوم کیستیک آدنوئید، پزشکان ممکن است از مجموعه‌ای از داروها استفاده کنند که به عنوان ترکیبات شیمی درمانی یا داروهای هدفمند شناخته می‌شوند. این داروها می‌توانند به تسریع ترمیم از بین بردن سلول‌های سرطانی کمک کنند یا رشد آنها را مهار کنند. همچنین، در تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار نیز مؤثر هستند. برخی از این داروها عبارتند از:

• پاکلیتاکسل (Paclitaxel): این دارو یک داروی شیمی درمانی است که در درمان بسیاری از نوع‌های سرطان، از جمله کارسینوم کیستیک آدنوئید، استفاده می‌شود. این دارو ممکن است به صورت تزریق وارد بدن شود.
• گمسیتابین (Gemcitabine): این دارو یک داروی شیمی درمانی است که در درمان بسیاری از نوع‌های سرطان، از جمله کارسینوم کیستیک آدنوئید، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• سیسپلاتین (Cisplatin): این دارو یک داروی شیمی درمانی است که در درمان برخی از نوع‌های سرطان، از جمله کارسینوم کیستیک آدنوئید، مفید است. این دارو نیز به صورت تزریق وارد بدن می‌شود.
• انزالوتامید (Enzalutamide): این دارو یک داروی هدفمند است که در درمان سرطان پروستات و بعضی از سرطان‌های دیگر، از جمله کارسینوم کیستیک آدنوئید، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

لطفاً توجه داشته باشید که فهرست فوق نماینده تمام داروهای ممکن برای درمان کارسینوم کیستیک آدنوئید نیست و تنها یک نمونه از داروهایی است که ممکن است در این درمان مورد استفاده قرار گیرد. همیشه تصمیمات درمانی باید توسط پزشک متخصص گرفته شود و باید به دقت دنبال شوند.

راه های پیشگیری

پیشگیری از این بیماری نیازمند تغییرات در سبک زندگی و انجام اقدامات بهداشتی است. در اینجا چند راهکار پیشگیری از این بیماری آورده شده‌اند:

• قطع دود سیگار: مصرف دخانیات، به ویژه سیگار، یکی از عوامل اصلی افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه است. قطع دود سیگار و اجتناب از تنفس هوای آلوده می‌تواند خطر ابتلا به کارسینوم کیستیک آدنوئید را کاهش دهد.
• مراقبت‌های پوستی: اجتناب از بیش‌میزان تعریق و تماس با مواد شیمیایی می‌تواند کمک کند. از ضدآفتاب استفاده کردن و پوست را از نور آفتاب محافظت کردن می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را کاهش دهد.
• مصرف سالم غذا: تغذیه متنوع و سالم که شامل میوه‌ها، سبزیجات، ماهی، و مواد غذایی با فیبر بالا است، می‌تواند به افزایش ایمنی بدن و کاهش خطر ابتلا به برخی از نوع‌های سرطان، شامل کارسینوم کیستیک آدنوئید، کمک کند.
• فعالیت بدنی منظم: ورزش منظم و فعالیت بدنی معتدل می‌تواند به بهبود سیستم ایمنی بدن و کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک کند.
• مراقبت از سلامت روحی: استرس و اضطراب طولانی‌مدت می‌تواند از جمله عواملی باشند که خطر ابتلا به بیماری‌های خطرناک، شامل سرطان، را افزایش دهند. مراقبت از سلامت روحی و انجام تمرینات روحانی می‌تواند به کاهش استرس کمک کند.

همچنین، مراجعه به پزشک برای برنامه‌های پیشگیری مناسب و ارزیابی سلامتی متناسب با وضعیت شما بسیار مهم است.

 

نتیجه‌گیری

در این مقاله، ما با چیستی کارسینوم کیستیک آدنوئید آشنا شدیم و به بررسی علائم، عوامل خطر، روش‌های تشخیص و درمان پرداختیم. توجه به سلامتی و پیشگیری از این نوع سرطان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. همچنین، برای اطمینان از وضعیت سلامتی خود، می‌بایست به مراتب به مشاوره پزشکی متخصص مراجعه کرده و آزمون‌های اسکرینینگ منظم انجام دهید.

تیم دکتر بامن تمام تلاش خود را انجام داده تا محتوای پزشکی علمی و به روز را برای شما عزیزان منتشر کند تا به سوالات پزشکی شما در رابطه با بیماری سرطان پاسخ داده باشد، همچنین سایت نوبت دهی دکتر بامن با داشتن بیش از 7000 متخصص و بیش از 400 متخصص حرفه ای مرتبط با سرطان و جهت نوبت دهی و ارتباط با پزشکان در کنار شماست.

پرسش‌های متداول

1. آیا کارسینوم کیستیک آدنوئید قابل درمان است؟

بله، اگر سرطان در مراحل زودرس تشخیص داده شود، امکان درمان کامل وجود دارد. جراحی، شیمی درمانی و رادیوتراپی از جمله روش‌های درمانی استفاده شده در این بیماری است.

2. آیا می‌توان با تغییر در رژیم غذایی از این بیماری پیشگیری کرد؟

بله، یک رژیم غذایی سالم که شامل میوه‌ها، سبزیجات و کاهش مصرف چربی‌های اشباع شده است، می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند.

3. آیا این نوع سرطان ارثی است؟

تاریخچه خانوادگی از جمله عوامل خطری است که می‌تواند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد، اما این بیماری به صورت مستقیم ارثی نیست.

4. آیا درمان کارسینوم کیستیک آدنوئید درمراحل پیشرفته نیز ممکن است؟

درمراحل پیشرفته، ممکن است درمان دشوارتر باشد، اما هنوز هم انجام‌پذیر است. در این مراحل، درمان‌های گسترده‌تری نظیر شیمی درمانی و رادیوتراپی ممکن است لازم باشد.

5. آیا درمان این نوع سرطان عوارض جانبی دارد؟

بله، همچون بسیاری از درمان‌های سرطان دیگر، درمان این بیماری نیز ممکن است عوارض جانبی داشته باشد. این عوارض بستگی به نوع درمان و وضعیت سلامتی بیمار دارد و پزشک معالج می‌تواند راهنمایی کند.

منابع

1. سازمان جهانی بهداشت
2. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)
3. انجمن سرطان آمریکا
4. مرکز سرطان سلطنتی (National Cancer Institute)