خوشبختانه امروزه سرطان بیضه بین مردان یک بیماری نادر محسوب می شود. سرطان بیضه بیشتر مردان جوان را درگیر می کند. رده سنی که مردان ممکن است دچار سرطان بیضه شوند، ۱۵ تا ۴۹ سال است.سرطان بیضه مانند دیگر سرطان ها، علائم مختلفی از خود نشان می‌دهد. قصد داریم در این مقاله هر آنچه که باید درباره‌ی این بیماری بدانیم و راه حل‌های پیشگیری و درمان از آن آگاه شویم.

تاریخچه

سرطان بیضه سرطان جدیدی نیست و مانند دیگر سرطان‌ها از دیرباز وجود داشته است. تاریخ نشان می‌دهد با گذر زمان در درمان سرطان بیضه پیشرفت‌های زیادی به وجود آمده است و با استفاده از تکنیک‌های بی‌شمار در ۹۵ درصد بیماران با حفظ عملکرد جنسی، درمان صورت می‌گیرد. پیشرفت در درمان سرطان بیضه از جمله دستاوردهای بزرگ پزشکی محسوب می شود. FDA تاییدیه‌ای به طور جزئی و کامل از چندین عامل ناشی از آزمایشات سرطان بیضه از جمله وین بلاستین در دهه ۱۹۶۰، بلئومایسین در سال ۱۹۷۳، سیس پلاتین در سال ۱۹۷۸، اتوپوزاید در سال ۱۹۸۳ و ایفوسفامید در سال ۱۹۸۸ ارائه داده است.

سرطان بیضه چیست؟

قسمت مهمی از دستگاه تناسلی مردان را بیضه‌ها تشکیل می‌دهند. این اندام جنسی در مردان بیضی شکل است و داخل کیسه‌هایی قرار دارد. می‌توان گفت رشد جنسی مردان تا حد زیادی وابسته به این قسمت از بدنشان است زیرا هورمون تستوسترون و اسپرم در بیضه‌ها تولید می‌شود. اگر DNA سلول‌های این ناحیه با گذر زمان دچار تغییرات شوند به مرور توده یا تومورهای سرطانی در بیضه‌ها ایجاد می‌شود و سرطان بیضه رخ می‌دهد.

آمار ابتلا به سرطان بیضه

از بین تمام سرطان‌هایی که ممکن است بین مردان اتفاق بیفتد، سرطان بیضه تنها یک درصد آن‌ها را تشکیل می‌دهد و به طور کلی این نوع سرطان معمولا یک نوع نادر محسوب می‌شود.آمار نشان می‌دهد در بریتانیا حدود ۲۳۰۰ نفر سالانه به سرطان بیضه مبتلا می‌شوند. این تعداد از اواسط دهه ۱۹۷۰ تقریبا دو برابر افزایش یافته است.مردان سفید پوست بیشتر از مردانِ دیگر در معرض ابتلا به سرطان بیضه هستند ولی دلیل آن به خوبی مشخص نیست. سرطان بیضه بر خلاف سرطان‌های دیگر، مردان جوان را بیشتر تحت تاثیر قرار می‌دهد و سرطانی غیر معمول محسوب می‌شود.آمار نشان دهنده‌ این است که رده‌ی سنی ۱۵ تا ۴۹ سال در مردان بیشتر به سرطان بیضه مبتلا می‌شوند.بر اساس آمارهای دریافتی در انگلستان و ولز، پس از اینکه این بیماری تشخیص داده می‌شود، حدود ۹۹ درصد مردان به مدت یک سال یا بیشتر زنده می‌مانند و همچنین ۹۸ درصد افراد پس از تشخیص به مدت پنج سال یا بیشتر ممکن است زنده بمانند.آمار از ابتلای ۶۸۶۰۰۰ نفر و از مرگ ۹۴۰۰ نفر در سطح جهان در سال ۲۰۱۵ به سرطان بیضه خبر داده است. نرخ مرگ و میر در کشورهای درحال توسعه دو برابر بیشتر از کشورهای توسعه یافته است.

علائم سرطان بیضه چیست؟

سرطان بیضه هم مانند سایر سرطان ها، از خود علائم و نشانه‌هایی بروز می‌دهد. فردی که به سرطان بیضه مبتلا شده است ممکن است یکی از نشانه‌های زیر را داشته باشد:

• • در قسمت پایینی شکم یا قسمت کشاله‌ی رانش دردناک است.

• • احساس کمر درد دارد.

• • در یک یا هر دو بیضه تورم یا وجود توده‌ای را احساس می‌کند.

• • در کیسه‌های بیضه احساس درد یا ناراحتی را تجربه می‌کند.

• • در کیسه‌های بیضه احساس سنگینی می‌کند.

• • بزرگ شدن و حساس شدن در بافت بیضه‌هایش اتفاق افتاده است.

ناگفته نماند که سرطان بیضه در یکی از بیضه‌ها اتفاق می‌افتد و احتمال خیلی کم است که این نوع سرطان در هر دو بیضه اتفاق بیفتد.

انواع سرطان بیضه

سرطان بیضه مانند دیگر سرطان ها ممکن است انواع مختلفی داشته باشد که هر یک علائم و نشانه های خاص خود را دارد. بر اثر تغییراتی که در سلول بیضه‌ها رخ می‌دهد، سرطان بیضه اتفاق می‌افتد و بر حسب نوع سلول‌هایی که دچار تغییر می‌شوند، سرطان بیضه به دو دسته تقسیم می‌شود:

• • اولین و شایع‌ترین نوع سرطان در بیضه ها، سرطان بیضه سلول زایا نامیده می‌شود. سلول‌هایی که بدن فرد از آن‌ها برای تولید اسپرم استفاده می‌کند، سلول‌های زاینده نامیده می‌شود. اگر این سلول‌های زاینده دچار تغییرات شوند سرطان بیضه سلول زایا اتفاق می‌افتد.

سرطان بیضه سلول زایا به دو دسته تقسیم‌بندی می‌شود:

• • سمینوم ها: این نوع سرطان بیضه در ۲۰ سال قبل شیوع بیشتری داشته است. امروز در حدود ۴۰-۴۵ درصد از سرطان بیضه سلول زایا را تشکیل می‌دهند.

• • غیر سمینوم ها: این نوع سرطان سلول زایا از شیوع بیشتری برخوردار است. تومورهای کیسه زرده، کوریوکارسینوم‌های جنینی، تراتوم‌ها جز این نوع سرطان محسوب می‌شوند.

این دو نوع سرطان سلول زایا، معمولا به شیمی درمانی به خوبی پاسخ می‌دهند. برخی از انواع سرطان بیضه که از شیوع کمتری برخوردار هستند عبارتند از:

• • تومورهای سلول سرتولی: حدود یک درصد از موارد را شامل می‌شود.

• • تومورهای سلول لیدیگ: حدود یک الی سه درصد از موارد را شامل می‌شود.

آیا می توان از سرطان بیضه پیشگیری کرد؟

هیچ راهی برای پیشگیری از سرطان بیضه وجود ندارد و اگر در طول زندگی به سرطان بیضه مبتلا شدید باید به پزشک متخصص اورولوژ مراجعه و درمان مربوطه را شروع کنید و  باید بدانید پیشگیری یا خود درمانی خودسرانه پاسخ نمی‌دهد. با استفاده از درمان‌های مختلفی مثل جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی و … می‌توانیم به درمان بپردازیم.

غربالگری سرطان بیضه به چه صورت است؟

توصیه پزشکان اورولوژیست در این است که خود افراد بیضه‌هایشان را خودآزمایی کنند و هر گونه تغییرات احتمالی یا وجود توده را به دکتر اورولوژ گزارش دهند.همه پزشکان با این خودآزمایی‌ها موافق نیستند زیرا بر این باورند که این خودآزمایی‌ها نمی‌تواند فرد را از مرگ ناشی از سرطان بیضه نجات دهد. به همین دلیل خواهان غربالگری‌های سالیانه توسط پزشکان هستند.با این حال این امر می‌تواند تاحدودی برای شما و سلامتی‌تان کارساز باشد و شما می‌توانید برای خود آزمایی بیضه‌ها آن ها را لمس کنید.

علت سرطان بیضه چیست؟

می‌توان گفت علل دقیق ابتلا به سرطان بیضه نامشخص است. اما طی گذشت زمان تعدادی از عوامل شناسایی شده‌اند که خطر ابتلا به سرطان بیضه را در فرد بالا می‌برد. در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.بیضه‌های نزول نکرده: یکی از عللی که سلامت مردان را تهدید می‌کند، کریپتورکیدیسم یا بیضه‌های نزول نکرده نام دارد که یکی از مهم‌ترین علل خطر در ابتلا به سرطان بیضه محسوب می‌شود.حدود ۳ الی ۵ درصد نوزادان تازه متولد شده با بیضه‌هایی داخل شکم متولد می‌شوند. حدود سه یا چهار نوزاد از صد نوزاد بااین مشکل مواجه می‌شوند. این عارضه ممکن است بعد از یک سال از بین برود و بیضه‌ها به پایین بیایند؛ اما در برخی از نوزادان این مشکل به مرور رفع می‌شود.اگر این مشکل به طور طبیعی و خودبه خود برطرف نشود، پزشک اورولوژیست با عمل ارکیدوپکسی بیضه‌های فرد را به حالت طبیعی و به داخل کیسه‌ها باز می‌گردانند.ناگفته نماند این عمل باید در اوایل کودکی صورت بگیرد. پسرانی که به طور غیر طبیعی و با جراحی بیضه‌هایشان به داخل کیسه باز می‌گردد بیشتر از پسرانی که به طور طبیعی بیضه‌هایشان به کیسه باز میگردد در خطر ابتلا به سرطان بیضه هستند.در کل مردانی که بیضه‌های نزول کرده ندارند نسبت به مردانی که بیضه‌هایشان بعد از تولد یا به مرور زمان به پایین آمده است سه برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان بیضه قرار دارند.یکی از علل مهم در ابتلا به همه‌ی سرطان ها، سابقه‌ی خانوادگی است. در سرطان بیضه نیز اگر پدر یا یکی از بستگان نزدیک فرد به سرطان بیضه مبتلا شده باشند، خطر ابتلا به سرطان بیضه افزایش می‌یابد.به طور مثال اگر برادر شخص به سرطان بیضه مبتلا شده باشد، احتمال ابتلای فرد 8 برابر است و اگر پدر شخص به سرطان بیضه مبتلا شده باشد این احتمال ۴ برابر است.باید بیضه‌ها را از نظر اینکه چه شکل و حسی دارند مورد توجه قرار بگیرند و اگر یک بیضه دچار سرطان شد، مواظب بیضه‌ی دیگر باشید.بعد از تشخیص سرطان بیضه و درمان‌های مورد نیاز باید بین ۵ الی ۱۰ سال به طور منظم تحت نظر پزشک متخصص اورولوژ قرار بگیرید.

مراحل مختلف رشد سرطانی سلول های بیضه چیست؟

مانند دیگر سرطان ها، سرطان بیضه هم مراحل مختلفی دارد. هرچه سرطان بیضه در مراحل بالاتری قرار داشته باشد، درمان سخت تر می شود.

• • در اولین مرحله‌ی ابتلا، سرطان بیضه فقط محدود به یک یا هر دو بیضه می‌شود.

• • در مرحله‌ی ثانویه سرطان بیضه به غدد لنفاوی شکم نیز گسترش می‌یابد.

• • در مرحله آخر، این سرطان علاوه بر بیضه و غدد لنفاوی شکم به سایر اندام‌های بدن مثل مغز، کبد، ریه متاستاز می‌دهد. در مورد و مرحله‌ی سوم، درمان بسیار سخت‌تر است.

درمان سرطان بیضه به چه صورت است؟

برای درمان سرطان بیضه راه حل‌های متفاوتی وجود دارد. مهم‌ترین راه‌های درمان معمولا شامل برداشتن قسمتی از بافت بیضه آسیب‌دیده با جراحی (ارکیدکتومی یا ارکیکتومی) است. نکته‌ی قابل توجه این است که این عمل معمولاً بر ناتوانی جنسی و ناباروری مرد و زودانزالی تأثیر قابل توجهی نمی‌گذارد. در ادامه‌ی درمان از شیمی درمانی و پرتو درمانی استفاده می‌شود و بعد از درمان، فرد باید به مدت ۵ سال تحت نظر باشد.

چگونگی تشخیص رشد سرطانی سلول های بیضه

در برخی افراد سرطان بیضه توسط خود شخص با معاینه و خودآزمایی تشخیص داده می‌شود. یا اینکه پزشک اورولوژ در چکاپ سالانه با معاینه‌ی بیضه‌ها وجود توده را در آن کشف می‌کند. برای اینکه مشخص شود این توده چه ماهیتی دارد پزشک دو روش را مدنظر می‌گیرد که عبارتند از:

• • آزمایش خون

• • سونوگرافی

در آزمایش خون سطح تومور مارکرها در خون توسط آزمایشاتی مخصوص صورت می‌گیرد. به طور طبیعی این فاکتورها در خون وجود دارد ولی با این آزمایش مشخص می‌شود که سطح این تومور مارکرها در خون افزایش یافته است یا خیر.در سونوگرافی، توسط متخصص تصویربرداری با استفاده از امواج‌صوتی تصویری از کیسه‌ها و بیضه‌ها نمایان می‌شود و اگر داخل آن‌ها توده یا بافت غیر طبیعی وجود داشته باشد در این تصویر‌ها نمایان می‌شود. ماهیت توده‌ها توسط سونوگرافی نمایان می‌شود.

نتیجه گیری

از این مقاله استنباط می‌شود که یکی از سرطان‌های قابل درمان و حتی بهترین نوع سرطان، سرطان بیضه است.می‌توان گفت تقریباً تمام مردانی که به سرطان سلول زایای بیضه دچار می‌شوند و تحت درمان قرار می‌گیرند، به طور کل درمان می‌شوند و احتمال اینکه بعد از ۵ سال بیماریشان عود کند بسیار کم است. سرطان بیضه بیشتر مردان جوان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. برای مشاوره‌ی بیشتر به سایت دکتر با من مراجعه فرمایید.منابع:https://www.mayocilinic.org/diseases-conditions/testicular-canver-care/symptoms-causes/syc-20352986https://www.nhs.uk/conditions/testicular-cancer/#:text=cancer%20of%20the%20testicle%20is.what%20feels%20normal%20for%20you

سرطان مغز استخوان ممکن است از چند سرطان مختلف باشد که استخوان‌های بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سرطان استخوان می‌تواند در استخوان بدن تشکیل شود. با وجود اینکه سرطان استخوان نادر است اما بیشتر در لگن یا استخوان ‌های بلند زانو و پا دیده می‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با سرطان استخوان پیشگیری، راه‌های درمان و همچنین علائم و نشانه‌های این بیماری تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

تاریخچه سرطان مغز و استخوان

برخی از اولین شواهد سرطان در میان تومورهای استخوانی فسیل شده، مومیایی های انسانی در مصر باستان و دست نوشته های باستانی یافت می شود. رشدهای حاکی از سرطان استخوان به نام استئوسارکوم در مومیایی ها دیده شده است. همچنین تخریب جمجمه استخوانی که در سرطان سر و گردن دیده می شود نیز پیدا شده است.

بیماری سارکوم استخوان چیست؟

سرطان مغز استخوان تومور‌هایی است که در قسمت‌های مختلف بدن به وجود می‌آید و استخوان‌های مختلف را تحت فشار قرار می‌دهد که می‌تواند بافت‌های سالم استخوان را ضعیف کند و در مواقعی از بین ببرد این بیماری در کودکان، نوجوانان و جوانان بیشتر از بزرگسالان دیده می‌شود.

بررسی آمار بیماران مبتلا به سرطان مغز استخوان

سرطان مغز و استخوان جزء، بیماری‌های خطرناک محسوب می‌شود که درمان آن دشوار و زمان بر خواهد بود. طبق بررسی انجام شده توسط انجمن سرطان آمریکا، آمار سرطان اولیه استخوان و مفاصل برای سال 2023 عبارتند از: حدود 3970 مورد جدید تشخیص داده شده (2160 مورد در مرد، 1810 در زن) حدود 2140 مرگ (1200 مورد در مردان، 940 مورد در زنان).

علائم سرطان استخوان

سرطان استخوان احتمال دارد در هر استخوانی رخ دهد و آن استخوان را درگیر کند، اما  معمولاً بیشتر موارد رخ داده در استخوان های بلند پاها و بازوها بوده است.علائم شایع در این بیماری عبارتند از:

• • درد مداوم استخوانی که با گذشت زمان بدتر می‌شود و تا شب ادامه می‌یابد.

• • تورم و قرمزی (التهاب) بر‌روی استخوان و در صورتی که استخوان آسیب دیده نزدیک مفصل باشد، حرکت را دشوار می‌کند.

• • یک توده قابل توجه روی استخوان.

• • استخوان ضعیفی که راحت تر از حد معمول می شکند (شکستگی).

در‌صورتی که شما یا بستگان شما درد استخوانی دارید که در طول زمان، مداوم، شدید یا بدتر شده است، باید به متخصص ارتوپد یا متخصص خون مراجعه کنید. اگرچه این احتمال بعید است که نتیجه آزمایش شما سرطان استخوان باشد، اما باز هم برای اطمینان خاطر نیاز به بررسی دارد.

انواع سرطان‌های مغز استخوان

نوع سرطان استخوان بستگی به محل قرارگیری تومور در قسمت‌های مختلف بدن دارد در اینجا با رایج‌ترین انواع سرطان استخوان آشنا خواهیم شد.

استئوسارکوم

معروف‌ترین و اولین سرطان بد‌خیم مغز استخوان که بیشتر دامنگیر کودکان و جوانان زیر 20 سال می‌شود این نوع سرطان است و در جاهایی به وجود می‌آید که استخوان درحال رشد کردن باشد بیشتر در استخوان‌های زانو، ران و ساق پا دیده می شود

کندروسارکوم

دومین سرطان شایع مغز استخوان است که مردان بیشتر از زنان دچار این بیماری می‌شوند. این نوع از سرطان بیشتر در افرادی که رشد سریعی در دوران بلوغ دارند و بزرگسالان بالای 40 سال دیده می‌شود، بیشتر استخوان‌های لگن و انگشتان پا و دست را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

سارکوم یوئینگ

این سرطان برای اولین بار توسط سارکوم یوئینگ توصیف و نامیده شد. نوع دیگر سرطان مغز استخوان که تومور‌‌ی به رنگ آبی و بد‌خیم دارد سارکوم یوئینگ نامیده می‌شود. این تومور بیشتر اطراف استخوان‌ها و بافت‌های نرم مانند استخوان باسن، دنده‌های شانه و استخوان بلند پا دیده می‌شود.

کندروسارکوم

کندروسارکوم در اشکال اولیه سلول های غضروفی شروع می‌شود. این دومین سرطان شایع مغز استخوان است. احتمال ابتلای افراد زیر 20 سال به این بیماری کمتر است. اما خطر کندروسارکوم با افزایش سن فزونی خواهد یافت.سرطان کندروسارکوم می‌تواند در هر نقطه ای که غضروف وجود دارد ایجاد و سپس تکثیر شود. اما اکثراً در استخوان هایی مانند استخوان لگن (لگن)، پاها یا بازوها رخ خواهد داد. بعضی از آنها از نای، حنجره، دیواره قفسه سینه، تیغه های شانه، دنده ها یا جمجمه شروع می‌شوند.تومورهای خوش‌خیم (غیر سرطانی) مانند انکوندروما و استئوکندروما درون غضروف رایج تر از کندروسارکوم هستند. این تومورهای غیر‌سرطانی به ندرت اتفاق خواهد افتاد که به سرطان تبدیل شوند. افرادی که در بدن خود تعداد زیادی از این تومور ها را دارند، احتمال ابتلای آنان به سرطان نیز بیشتر خواهد بود اما همچنان رایج نیست.

شیوه درجه بندی نوع کندروسارکوم

سرطان کندروسارکوم دارای درجه بندی‌هایی بین درجه 1 تا 3 است که درجه ها نشان دهنده سرعت رشد احتمالی آنها خواهند بود. هرچه درجه پایین تر باشد، سرعت رشد سرطان نیز کندتر خواهد بود و احتمال گسترش آن کمتر می شود.

• • کندروسارکوم هایی با درجه پایین (درجه 1) که با نام تومورهای غضروفی آتیپیک نیز از آنها یاد می‌شود رشد بسیار کندی داشته و احتمال گسترش آنها بسیار کم است.

• • کندروسارکوم هایی با درجه متوسط (درجه 2) احتمال بیشتری برای گسترش آنها وجود دارد.

• • کندروسارکوم هایی با درجه بالا (درجه 3) بیشترین خطر و احتمال را برای گسترش دارند.

بیشتر کندروسارکوم ها  از نوع درجه یک یا درجه دو هستند.

زیرگروه هایی از کندروسارکوم که کمتر رایج هستند

تعداد اندکی از کندروسارکوم ها دارای ویژگی های متفاوتی بوده که به وسیله میکروسکوپ قابل مشاهده هستند. این زیرگروه های غیر معمول اغلب پیش نمایش (چشم انداز) متفاوتی دارند:کندروسارکوم تمایز نیافته به عنوان کندروسارکوم معمولی شروع به فعالیت می‌کند، سپس قسمتی از بخش های تومور به سلول هایی مانند سارکوم با درجه بالا (مانند استئوسارکوم، فیبروسارکوم، یا سارکوم پلئومورفیک تمایز نیافته درجه بالا) تبدیل می‌شوند.این مدل از کندروسارکوم ها بیشتر در افراد مسن رایج بوده و نسبت به سایر کندروسارکوم رشد بیشتری دارند.نوع دیگری از کندروسارکوم به نام، کندروسارکوم مزانشیمی، اغلب در جوانان رخ خواهد داد.آنها به سرعت رشد بالایی دارند و حتی امکان دارد بعد از درمان نیز، بیماری بازگردد.

فیبروسارکوم استخوان

این نوع از سرطان استخوان، اکثراً در بافت های نرم استخوان ایجاد می‌شود. این بیماری معمولا در میانسالان رخ می‌دهد و اغلب استخوان های پا، بازو و فک را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

تومور سلول غول پیکر استخوان

این نوع از تومور اولیه استخوان می‌تواند خوش خیم (غیر سرطانی) یا بدخیم باشد که نوع غیر سرطانی آن رایج‌ تر است. این نوع از  تومورها اکثراً در افراد بین 20 تا 30 سال پدیدار می‌شوند.این تومورهای غول پیکر استخوان اکثراً نقاطی مثل، پاها (معمولاً نزدیک زانو) یا بازوها را تحت تأثیر قرار می دهند. در اکثر موارد این تومور ها به نقاط دیگر بدن گسترش نخواهند یافت، اما بعد از عمل جراحی توسط جراح ارتوپد امکان بازگشت آنها به محلی که فعالیت خود را در آنجا شروع کرده بودند، وجود دارد.با هر عود در تومور، امکان پیشرفت و گسترش بیماری به سایر قسمت‌های بدن (اغلب به ریه‌ها) بیشتر خواهد شد. به ندرت، یک تومور بدخیم استخوان سلول غول پیکر بدون عود موضعی به سایر نقاط بدن گسترش خواهد یافت.

کوردوما

کوردوما جزء دسته غیر معمول از تومور های استخوانی به حساب می‌آید.این نوع تومور استخوانی در استخوان‌های ستون فقرات، کوردوما اکثراً در پایین ستون فقرات (ساکروم) یا پایه جمجمه رخ می‌دهد. این تومور اکثراً در بزرگسالان بالای سنین 30 سال ایجاد می‌شود. شیوع این بیماری در بدن مردان دو برابر بیشتر از  زنان است. البته این احتمال هم ممکن است که در کودکان نیز ایجاد شود.کوردوما رشد کندی داشته و در اغلب موارد به دیگر اعضای بدن گسترش نخواهد یافت. کوردوما، اگر به طور کامل حذف نشوند، اغلب به همان ناحیه باز‌خواهند گشت. اگر گسترش پیدا کنند، اغلب به غدد لنفاوی، ریه ها یا کبد می‌روند.

راه های پیشگیری از سرطان استخوان

به غیر از قرار گرفتن در معرض اشعه (معمولاً در طول پرتودرمانی)، تا کنون هیچ دلیل شناخته شده ای مرتبط با سبک زندگی یا محیطی برای سرطان مغز استخوان وجود ندارد، بنابراین در حال حاضر هیچ راهی برای محافظت در برابر بیشترین سرطان ها وجود ندارد.فقط می‌توان با تشخیص زودهنگام بیماری، شانس بیشتری برای درمان موفقیت آمیز آن داشت، بنابراین افراد با عوامل خطر شناخته شده تشویق می‌شوند که به طور منظم به پزشک متخصص خون خود مراجعه کنند و با انجام آزمایشات و چکاپ های دوره ای، خطرات را به حداقل برسانند و در صورت ابتلا به بیماری، سریعاً برای درمان آن اقدامات لازم صورت پذیرد. با این حال، بیشتر سارکوم (سرطان) استخوان در افرادی رخ می دهد که هیچ فاکتور خطر شناخته شده ای ندارند.

افرادی که در معرض ابتلا به سرطان استخوان هستند

مانند بسیاری از سرطان ها، خطر ابتلا به سرطان استخوان با افزایش سن افزایش می یابد. اما برای برخی از انواع سرطان مغز استخوان، افراد جوان، بیشتر در معرض خطر هستند. استئوسارکوم در نوجوانان (10 تا 19 سال) شایع تر است. به نظر می رسد که با رشد استخوان ها در دوران بلوغ مرتبط باشد.سارکوم یوئینگ معمولا در کودکان (0 تا 14 سال) و نوجوانان ایجاد می‌شود. اما ممکن است در بزرگسالان رخ دهد. کندروسارکوم و سارکوم سلول دوکی معمولاً در بزرگسالان بین 30 تا 60 سال رخ می‌دهد. کوردوما در بزرگسالان بالای 50 سال شایع تر است.

درمان سرطان مغز استخوان

درمان سرطان استخوان در افراد سالمی که تومور آنها گسترش نیافته یا سرطان از قسمت‌های مختلف بدن به استخوان سرایت نکرده بسیار آسان تر و راحت تر است.درمان سرطان استخوان به عوامل زیادی از جمله نوع سرطان استخوان، میزان رشد و گسترش تومور سرطانی و سن بیمار بستگی دارد. جراحان ارتوپد برای برداشتن تومور از شیمی درمانی (داروی قوی و از بین بردن تومور سرطانی) و رادیوتراپی (پرتو‌ای برای از بین بردن سلول‌های سرطانی) استفاده می‌کنند. در برخی موارد پزشکان برای از بین بردن استخوان سرطانی استخوانی جایگزین می‌کنند اما متاسفانه گاهی قطع عضو ضروری است.

نتیجه

در این مقاله سعی کردیم، با استفاده از منابع معتبر، اطلاعات و راه‌کار های مفیدی در ارتباط با سرطان استخوان، راه‌های پیشگیری و درمان آنها در اختیار شما قرار دهیم. سرطان استخوان جزء بیماری هایی است که راه پیشگیری خاصی برای آن وجود ندارد و اگر کسی در خانواده شما، سابقه این بیماری را دارد، بهتر است هر چند وقت یک بار برای اطمینان و آزمایشات به پزشک مراجعه کنید.مجموعه دکتر با من، با بهره گرفتن از متخصصان مجرب در حوزه انواع تومور ها و سرطان، سعی بر کمک و راهنمایی شما عزیزان داشته و  در مسیر درمان بیماری همراه شما خواهد بود.منابع:

• • https://www.nhs.uk/conditions/bone-cancer/

• • https://www.nhsinform.scot/illnesses-and-conditions/cancer/cancer-types-in-adults/bone-cancer

• • https://www.cancerresearchuk.org/about-cancer/bone-cancer/risks-causes

• • https://www.nhsinform.scot/illnesses-and-conditions/cancer/cancer-types-in-adults/bone-cancer#symptoms-of-bone-cancer

آپاندیس کیسه ای نازک است که به روده ی بزرگ متصل است، اندازه حدودی آن 10 سانتی متر و در قسمت پایین سمت راست معده (شکم) قرار دارد. با اینکه عملکرد دقیق آپاندیس مشخص نیست؛ اما به نظر می رسد به سیستم ایمنی بدن کمک می کند. در ادامه مقاله می خواهیم به بررسی سرطان آپاندیس بپردازیم با ما همراه باشید.

سرطان آپاندیس چیست؟

یکی از انواع سرطان های کمیاب است که در چنین شرایطی سلول های آپاندیس از چرخه  رشد طبیعی خود خارج شده و روز به روز به تعداد آن ها افزوده می شود ‌و سلول های سرطانی بیشتری را در بدن فرد گسترش می دهند. این توده ها به تومور معروف اند و می توانند مانند سایر سرطان ها به ۲ نوع خوش خیم (غیر سرطانی) و بدخیم (سرطانی) تقسیم شوند.

آمار سرطان آپاندیس

بر اساس یافته های مطالعه ای در سال 2020 مشخص شد که بروز تومورهای بدخیم آپاندیس در ایالت متحده در سال 2000 تا 2016 به میزان 232 % افزایش یافته است. در واقع این آمار نشان می‌دهد که به ازای هر 1 میلیون نفر جمعیت سالانه، سرطان آپادنیس 1 یا 2 نفر را تحت تاثیر قرار دهد.

چه علائمی نشان دهنده سرطان آپاندیس است؟

نشانه های سرطان آپاندیس در همه افراد متفاوت است، به طوری که احتمال دارد برخی افراد اصلا علائمی تجربه نکنند یا برخی این علائم ذیل را تجربه کنند.

• • آپاندیسیت (درد سمت راست پایین شکم)

• • افزایش تدریجی سایز دور کمر

• • آسیت (تجمع مایع در شکم)

• • تغییر در حرکات روده

• • فتق

• • توده یا توده ای در تخمدان یا شکم

• • درد

• • تهوع و استفراغ

• • احساس سیری پس از شروع غذا

• • نفخ یا بزرگ شدن سایز شکم

• • درد در ناحیه معده یا لگن

شایع ترین انواع سرطان آپاندیس

تومورهای تغییر شکل داده در سرطان آپاندیس در سه نوع مشاهده می شوند، رایج ترین انواع این سرطان عبارتند از: آدنوکارسینوم موسینوس (اپیتلیال)، نورواندوکرین (کارسینوئیدی)، آدنوکارسینوئید (کارسینوم سلول جام)

1. 1. آدنوکارسینوم موسینوس (اپیتلیال): اپیتلیال یک تومور خوش خیم از سلول هایی هستند که پوشش آپاندیس را تشکیل داده و رشد می کنند. لازم است بدانید این سلول ها ماده ای ژله ای به نام موسین می سازند و به سایر قسمت های بدن می فرستند. تومورهای عصبی که از غدد درون ریز (NETS) آپاندیس تشکیل می شوند و در نوک آپاندیس یافت می شوند؛ اکثر این نوع سرطان با تجمع موسین ها می توانند باعث پاره شدن آپاندیس در شکم شود و باعث بروز بیماری کمیابی به نام سودومیکسوم پریتونی (PMP) شوند. این نئوپلاسم های موسینوس دار نوع نادر و مبهمی از نوع سرطان اپیتلیال هستند و در زیر میکروسکوپ به دو گونه درجه پایین (LAMN) و درجه بالا (HAMN) به نظر می رسند و ممکن است به بقیه قسمت های بدن فرد هم سرایت کنند.

1. 1. نورواندوکرین (کارسینوئیدی): با اینکه حدود نصف بیشتر سرطان های آپاندیس هستند اما از نادرترین نوع توموراند که به کندی رشد می کنند و اکثر افراد سال ها قبل از متوجه شدن به آن مبتلا هستند. این تومورها از سلول هایی به نام انتروکرومافین (ECS) رشد می کنند که مسئولیت ساخت هورمون های شیمیایی موثر در هضم و حرکات روده را برعهده دارند.

1. 1. آدنو کارسینوئید (کارسینوم سلول جام): دارای ویژگی های کارسینوئید ها و آدنوکارسینوم ها است اما بیشتر به آدنوکارسینوم ها شباهت داشته و می تواند از آنها تهاجمی تر باشد.

1. 1. آدنوکارسینوم نوع کولون: ممکن است شبیه به سرطان کولون (روده بزرگ) رفتار کند و اغلب در پایه آپاندیس یافت می شوند.

پیشگیری از این بیماری

بخاطر مشخص نبودن علت سرطان آپاندیس توصیه ی پیشگیرانه ی خاصی برای این سرطان وجود ندارد.

درمان سرطان آپاندیس

اصلی ترین درمان سرطان آپاندیس جراحی و شیمی درمانی است که می توان هر کدام را به تنهایی و یا به صورت ترکیبی پس از تشخیص سرطان توسط متخصص گوارش انجام داد.

• • عمل جراحی سرطان آپاندیس: برای افرادی که در مراحل اولیه ی تشخیص بیماری هستند و در شرایط پایدار سلامتی بهتری قرار دارند مناسب تر است، نوع عمل بستگی به مرحله پیشرفت تومور و سلول هدف آن دارد و انواع مختلفی دارد که به آن می پردازیم.

1. 1. جراحی آپاندکتومی: برداشتن کامل آپاندیس توسط جراح است.

1. 1. جراحی همیکولکتومی: برای تومورهای کارسینوئیدی که بیشتر از 2 سانتی متر هستند، انجام می شود که بخشی از کولونی که در کنار آپاندیس قرار دارد طی این روش برداشته می شود.

1. 1. جراحی پریتونکتومی: اگر سرطان به خارج از روده ی بزرگ گسترش یابد و سایر نواحی شکم را مورد حمله قرار دهد این نوع جراحی توصیه می شود و ممکن است جراح گوارش برداشتن صفاق (پوشش داخلی شکم) را توصیه کند.

1. 1. جراحی کاهش دهنده سلولی: اغلب برای تومورهای غیر کارسینوئیدی توصیه می شود. در این نوع جراحی تومور و مایع اطراف آن برداشته می شود.

• • شیمی درمانی سرطان آپاندیس: استفاده از داروها و سرم ها و محلول ها برای از بین بردن یا کند کردن چرخه ی رشد سلول های سرطانی است که معمولا از 2 نوع شیمی درمانی موضعی و سیستمیک استفاده می شود.

1. 1. شیمی درمانی موضعی: هنگامی که داروهای شیمی درمانی مستقیم به سرطان تحویل داده می شود و در شکم قرار می گیرد و به شیمی درمانی صفاقی هم شناخته می شود.

1. 1. شیمی درمانی سیستمیک: داروهای شیمی درمانی وارد جریان خون می شوند و در سراسر بدن شروع به حرکت می کنند تا سلول های سرطانی که در اندام  ها و بافت های هدف  به سرعت رشد و تقسیم می شوند را پیدا کرده و از بین ببرند. این نوع شیمی درمانی از طریق قطره ای به داخل ورید (داخل وریدی) یا به صورت قرص انجام می شود.

• • پرتودرمانی (رادیوتراپی) سرطان آپاندیس: از پرتوهای با طول موج انرژی بالا برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کنند و برای این سرطان، زمانی استفاده می شود که بافت های سرطانی به سایر قسمت های بدن مانند استخوان ها گسترش پیدا کرده باشند که پرتو درمانی می تواند بافت سرطان را کوچک کرده و علائم ناشی از آن را تسکین دهد.

عوامل خطرساز این بیماری

به علت اینکه سرطان آپاندیس یک بیماری ناشناخته و نادر است، عوامل خطر ساز مشخصی ندارد. با این حال برخی از عوامل زیر می توانند خطر بروز این بیماری را افزایش دهند مانند:

• • سیگار کشیدن: به صورتی که احتمال مبتلا شدن در افراد سیگاری بیشتر از افراد غیر سیگاری است.

• • سابقه خانوادگی: بیماران با سابقه خانوادگی سرطان آپاندیس یا سندروم نئوپلازی غدد درون ریز بیشتر در معرض ابتلا به آن هستند.

• • سابقه پزشکی: بیماران با سابقه بیماری های خاص مثل گاستریت آتروفیک و یا کم خونی حاد را داشته باشند در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

• • سن: افزایش سن میزان شانس ابتلا را افزایش می دهد.

• • جنسیت: زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به تومورهای کارسینوئید هستند.

سرطان آپاندیس در چه سنینی شایع است؟

چون جزو سرطان های بسیار نادر به شمار می رود به طوری که در ایالات متحده حدود 1 یا 2 نفر در هر 1 میلیون نفر تحت تاثیر قرار می گیرند،با این وجود مطالعات اخیر حاکی از آن است که در حال افزایش است و این بیماری در افراد بین 50 تا 55 سال شایع تر بوده اما ممکن است در هر سنی رخ دهد.

علت سرطان آپاندیس

علت سرطان آپاندیس به طور قطعی مشخص نشده است و چون ناشناخته است اطلاعات زیادی در این زمینه در دسترس نیست و در خانواده ها رایج نیست، با این وجود برخی از پزشکان گوارش و کبد معتقدند که افزایش سن می تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.

تشخیص سرطان آپاندیس

در برخی موارد در زمان جراحی شکم در شرایط مختلف و بعد از آپاندکتومی (حذف آپاندیس با جراحی) برای بررسی موارد مشکوک به آپاندیسیت یافت می‌ شود و اگر پزشک متخصص گوارش احتمال بدهد که بیمار به سرطان آپاندیس مبتلاست، ابتدا با معاینه فیزیکی و سپس آزمایشات بیشتری را انجام میدهد که این آزمایش ها عبارتند از:

• • آزمایشات خون: شامل شمارش کامل سلول های خون (اندازه گیری تعداد و نوع گلبول های سفید، قرمز و پلاکت ها) و همچنین مواد شیمیایی ترشح شده از مارکرهای سرطانی (سلول های سرطانی) می شود.

• • سی تی اسکن: اسکن و گرفتن تصاویر از بافت های داخلی بدن انجام شده و چون قبل از اسکن به رگ ها رنگ تزریق می شود، تصاویر واضح تری از نمونه در دسترس قرار می گیرد که این کار حدود 10-30 دقیقه زمان نیاز دارد.

• • ام آر آی: تصاویر مقطعی دقیقی از بدن گرفته می شود و میزان پیشروی هر تومور را در بدن فرد بیمار نشان می دهد که حدود 30-90 دقیقه طول می کشد.

• • سونوگرافی: از امواج صوتی برای تصویر برداری از داخل بدن استفاده می شود و حدود 15 دقیقه زمان برده و بدون درد است.

• • بیوپسی: گرفتن نمونه کوچکی از بافت برای بررسی دقیق تر

نتیجه

با این مقاله متوجه شدیم که سه نوع سرطان آپاندیس وجود دارد که هم خوش خیم و هم بدخیم است و با تشخیص به موقع پزشک متخصص گوارش میتوانید با روش های درمان آن یعنی شیمی درمانی و جراحی از روند غیرطبیعی چرخه ی رشد سلول های سرطانی جلوگیری کرده و به درمان به موقع بیمار منجر شود. همچنین با نکشیدن سیگار از خطر ابتلا به آن پیشگیری کرد. اگر در مورد چنین مشکلی، سوالی دارید یا نیازمند به راهنمایی پزشک متخصص گوارش و کبد هستید می توانید از پزشکان” دکتر با من” مشاوره بگیرید.منابع

• • https://www.cancer.org.au/cancer-information/types-of-cancer/rare-cancers/appendix-cancer

• • https://www.cancer.gov/pediatric-adult-rare-tumor/rare-tumors/rare-digestive-system-tumors/appendiceal-cancer

• • https://www.hopkinsmedicine.org/health/conditions-and-diseases/appendix-cancer

سادیسم یکی از جریان‌های فلسفی و روان‌شناختی است که تاکید بر لذت به ویژه از طریق تسلط، کنترل، یا تحکم بر دیگران دارد. این اصطلاح اغلب با وابستگی به لذت از زحمت دیگران، چه به صورت فیزیکی و چه به صورت روانی، مرتبط است. عبارات “سادیست” و “مازوخیست” معمولاً به طرفداران و علاقه‌مندان به این احساسات اشاره دارند.

تاریخچه

مارکیز دوساد (1740 – 1814): واژه “سادیسم” از نام مارکیز دوساد گرفته شده است. او یک نویسنده فرانسوی بود که در آثار خود به موضوعات تاریک، جنسی، و خشونت‌آمیز پرداخت. دوساد در آثارش، به ویژه در رمان “صد و بیست روز شهوانی”، به تصویر کشیدن صحنه‌هایی از جنسیت و خشونت مشهور بود.

استفاده از اصطلاح: واژه “سادیسم” به‌عنوان توصیفی برای لذت بردن از زیان دیگران، به‌ویژه از طریق خشونت و سرکوب، در دوره‌های بعدی به کار گرفته شد. این اصطلاح به مرور زمان به عنوان یک مفهوم روان‌شناختی و فلسفی توسعه یافت.

پژوهش‌های روان‌شناختی: در قرن بیستم، با پیشرفت‌های در زمینه روان‌شناسی، مفاهیم مرتبط با سادیسم به عنوان یک ابعاد جنسیتی و روانی مورد مطالعه قرار گرفت. پژوهش‌ها در زمینه روان‌شناسی جنسی، به تحلیل تمایلات و خواسته‌های جنسی افراد پرداخته و مفاهیمی همچون سادیسم و مازوخیسم را بررسی نموده‌اند.

تأثیر بر هنر و فرهنگ: ایده‌ها و تصویرسازی‌های مرتبط با سادیسم در هنر و فرهنگ نیز تأثیرگذار بوده‌اند. برخی آثار ادبی، نمایشنامه‌ها، و فیلم‌ها موضوعات مربوط به سادیسم را مورد بررسی و تصویرسازی قرار داده‌اند.

مهم است توجه داشت که این مفهوم به عنوان یک موضوع جداگانه و مورد بررسی فلسفی و روان‌شناختی پس از زمان مارکیز دوساد نیز در طول زمان تکامل یافته و بحث‌های متعددی درباره مفهوم و ابعاد آن وجود دارد.

 

دلایل دگرآزاری چیست؟

علت دگرآزاری موضوع پیچیده‌ای است که تا به امروز هنوز محققان به طور کامل درکی از دلایل آن ندارند. این موضوع به عنوان یک جنبه از تنوع و گوناگونی رفتارهای انسانی مورد بررسی قرار گرفته است. در زیر تعدادی از فرضیات و دیدگاه‌های مطرح شده در مورد علت‌های سادیسم را می‌توانید بیابید:

عوامل روانی: برخی محققان به عنوان یکی از عوامل مؤثر در بروز این اختلال، عوامل روانی و رفتاری را نشان داده‌اند. این ممکن است شامل تجربیات کودکی نامطلوب، مشکلات رفتاری، یا اختلالات شخصیت باشد.

عوامل جنسیتی: برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهند که برخی افراد به عنوان یک جنبه از تنوع جنسیتی، از رفتارهای سادیستی لذت می‌برند. این ممکن است به دنبال نقش‌های جنسی خاص یا ارتباطات تحت فرمان باشد.

تأثیرات محیطی: محیط زندگی و تجربیات محیطی نیز می‌توانند بر شکل‌گیری رفتارهای سادیستی تأثیر بگذارند. مثلاً تجربیات ناخوشایند، خشونت در خانواده، یا تجربیات جنسی منفی ممکن است نقش داشته باشند.

اختلالات روانی: برخی از افراد سادیستی ممکن است دچار اختلالات روانی باشند. این اختلالات ممکن است شامل اختلال شخصیتی، اختلالات رفتاری، یا اختلالات جنسی باشند.

عوامل بیولوژیکی: تحقیقات برخی نشان داده‌اند که عوامل بیولوژیکی نیز ممکن است در بروز رفتارهای سادیستی نقش داشته باشند. این شامل عوامل ژنتیک و نوروشیمیایی مغز می‌شود.

به طور کلی، ترکیبی از این عوامل می‌تواند در بروز سادیسم تأثیرگذار باشد و بررسی این موضوع به دقت نیاز به کارهای بیشتر در زمینه روان‌شناسی و علوم مرتبط دارد. همچنین، مهم است توجه داشت که رفتارهای سادیستی که به زیان و آسیب دیگران منجر می‌شود، به‌طور قطع نادرست و غیراخلاقی شناخته می‌شود و ممکن است نیاز به مشاوره و درمان داشته باشد.

ویژگی های افراد سادیسمی چیست؟

افراد سادیسمی ویژگی‌های خاصی دارند که در روان‌شناسی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این ویژگی‌ها ممکن است در افراد به شکل‌ها و میزان‌های مختلف ظاهر شوند، ولی برخی از ویژگی‌های عمومی این افراد عبارتند از:

• افراد سادیسمی از تجربه و تصویر زیان و خشونت، به ویژه در زمینه‌های جنسی و روابط بین افراد لذت می‌برند.
• این افراد معمولاً به کنترل و اقتدار بر روی دیگران تمایل دارند. این ممکن است به شکل‌های مختلفی از جمله ارتباطات جنسی، مسائل روابط میان‌فردی، یا سایر زمینه‌ها باشد.
• افراد سادیسمی اغلب به دنبال تجربه حس‌ها و تحریکات جدید و متفاوت هستند، حتی اگر این تجربه‌ها با وابسته بودن به زیان دیگران همراه باشد. Top of Form
• برخی افراد سادیسمی می‌توانند پذیرش اجتماعی متفاوتی نسبت به ارزش‌ها و نگرش‌های عمومی داشته باشند، به ویژه در زمینه‌هایی که با زیان یا خشونت مرتبط است.

مهم است توجه داشت که ویژگی‌های یک فرد ممکن است تحت تأثیر عوامل مختلفی نظیر محیط زندگی، تجربیات شخصی، و جوانب روانی باشند. همچنین، علایق جنسی و رفتارهای مرتبط با سادیسم ممکن است در محدوده‌های سالم و ایمن انجام شوند، اما در برخی موارد می‌توانند به مسائلی نظیر تحریک زیاد یا خطرات احتمالی منجر شوند.

 

انواع دگرآزاری

دگرآزاری به شکل‌ها و اشکال مختلفی ظاهر می‌شود و می‌توان آن را در دو دسته اصلی جنسی و غیرجنسی تقسیم کرد. در هر دسته نیز زیرمجموعه‌ها و انواع مختلفی از سادیسم وجود دارد.

سادیسم جنسی: یک نوع انگیزه جنسی است که در آن افراد از ایجاد یا تجربه‌ی درد، زحمت، یا زیان جسمی یا روانی در هنگام فعالیت‌های جنسی لذت می‌برند. افرادی که از سادیسم جنسی لذت می‌برند، به کنترل و استقلال در روابط جنسی می‌پردازند.

سادیسم غیرجنسی: سادیسم غیرجنسی نوعی انگیزه یا رفتار است که به تجربه یا ایجاد زحمت، درد، یا زیان غیرجنسی به دیگران متمرکز است. این مفهوم به معنای لذت بردن از ایجاد زحمات یا آسیب به دیگران، بدون در نظر گرفتن جنسیت یا ارتباط جنسی می‌باشد.

سادیسم غیرجنسی ممکن است در انواع مختلف ظاهر شود و در برخی موارد می‌تواند شامل عناصر جنسی باشد، اما اصلی‌ترین تمرکز این نوع از سادیسم بر زمینه‌های غیرجنسی می‌باشد. برخی از مثال‌های ممکن از سادیسم غیرجنسی عبارتند از:

• سادیسم روانی (Psychological Sadism): لذت بردن از ایجاد درد و رنج عاطفی یا روانی در دیگران، به عنوان مثال از طریق تحقیریا خشونت کلامی.
• سادیسم فیزیکی (Physical Sadism): ایجاد درد یا زیان جسمی به دیگران، مثلاً از طریق ضرب و شتم، یا اعمال خشونت جسمی.
• سادیسم اجتماعی (Social Sadism): ایجاد مشکلات یا زحمات در محیط اجتماعی، از جمله تخریب امتیازات دیگران، آسیب رساندن به گروه‌ها یا جوامع خاص.
• سادیسم حیوانات (Sadism towards Animals): لذت بردن از آسیب‌زدن به حیوانات.

در همه موارد، باید توجه داشت که افرادی که به سادیسم غیرجنسی مشغول هستند ممکن است مشکلات روانی داشته باشند، و این رفتارها معمولاً در جوامع به عنوان غیراخلاقی و نادرست شناخته می‌شوند.

چه افرادی به اختلال شخصیت سادیسم مبتلا میشوند؟

این یک موضوع پیچیده است، تا کنون، محققان به دقت نتواسته‌اند علل دقیق این اختلال را تعیین کنند، اما برخی از عوامل ذکر شده‌اند که ممکن است در افراد مبتلا به این اختلال نقش داشته باشند:

• برخی تحقیقات نشان می‌دهد که عوامل ژنتیک نقشی در شکل‌گیری اختلالات شخصیت ممکن است داشته باشند. افرادی که خود والدین یا اقوام نزدیکی با سادیسم یا ویژگی‌های مشابه دارند، ممکن است بیشتر در معرض خطر قرار گیرند.
• تجربیات کودکی و محیط زندگی نیز می‌تواند نقشی در شکل‌گیری این اختلال داشته باشد. سوء استفاده جنسی، خشونت خانوادگی، یا تجربیات ناخوشایند می‌تواند افراد را به سمت اختلالات شخصیتی هدایت کند.

توجه داشته باشید که افراد با این ویژگی‌ها ممکن است به شکل‌های مختلف به اختلالات شخصیتی وارد شوند، و همچنین ممکن است عوامل مختلف با هم ترکیب شده باشند. همیشه مهم است که برای تشخیص و درمان این نوع اختلالات، از کمک متخصصان روان‌شناسی و پزشکان متخصص در این حوزه استفاده شود.

 

گزینه های درمان

درمان سادیسم با چالش‌های خاصی برخوردار است، زیرا این ویژگی‌ها و رفتارها ممکن است به دلایل مختلف از جمله عوامل ژنتیک، محیطی، و روان‌شناختی تشکیل شده باشند. مهمترین گام در درمان سادیسم، توسط یک تیم متخصص از روان‌پزشکان و روان‌شناسان، تشخیص دقیق و ارزیابی صورت می‌گیرد.

درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مشاوره روان‌شناختی (پزشکی): مشاوره با یک روان‌پزشک یا روان‌شناس متخصص در زمینه اختلالات شخصیتی می‌تواند به فرد کمک کند تا درک بهتری از رفتارها و احساسات خود پیدا کند و به کاهش آسیبی که ممکن است به دیگران وارد شود، بپردازد.

درمان دارویی: در برخی موارد، داروها می‌توانند برای مدیریت علائم مرتبط با اختلالات شخصیتی و رفتارهای سادیستی مورد استفاده قرار گیرند. این داروها ممکن است به عنوان ترکیبی از روش‌های دارویی و مشاوره مورد استفاده قرار گیرند.

مداخلات گروهی یا خانوادگی: مشارکت در گروه‌های پشتیبانی، خصوصاً اگر با مشکلات ارتباطی یا خانوادگی مواجه باشید، ممکن است در فرآیند درمان مفید باشد.

آموزش مهارت‌های ارتباطی: یادگیری مهارت‌های بهبود ارتباطات بین فرد و دیگران می‌تواند در کاهش تأثیرات منفی رفتارهای سادیستی کمک کند.

توجه داشته باشید که درمان اختلالات شخصیتی یک فرآیند زمان‌بر است و نیاز به تعهد بلند مدت از سوی فرد دارد. اهمیت دارد که هر فرد متخصصی که با این اختلال مواجه است، مشاوره حرفه‌ای بگیرد و درمان مناسب و هماهنگ با نیازهای او را آغاز کند.

جوانب منفی سادیسم چیست؟

آسیب به دیگران: در صورتی که سادیسم به شکلی منجر به آسیب جسمی یا روانی به دیگران شود، این موضوع باعث خسارت و زیان برای افراد مستقیماً درگیر می‌شود.

تخریب روابط: رفتارهای سادیستی می‌تواند منجر به تخریب روابط فردی و اجتماعی شود. افراد ممکن است از اطرافیان و اعضای خانواده دور شوند یا از جامعه جدا شوند.

پذیرش ناکارآمدی اجتماعی: در بسیاری از جوامع، رفتارهای سادیستی به عنوان ناکارآمد و ناخوشایند شناخته می‌شود و ممکن است منجر به انزوا و عدم پذیرش اجتماعی شود.

پیچیدگی در روابط میان‌فردی: رفتارهای سادیستی ممکن است منجر به پیچیدگی و مشکلات در روابط میان‌فردی شود، زیرا اعضای جمعیت ممکن است از این رفتارها بیم و ناامنی برداشت کنند.

توجه به این نکته حائز اهمیت است که نتایج سادیسم ممکن است بسته به شرایط و محیط، تأثیرات مختلفی داشته باشند. همچنین، برخی افراد ممکن است به طور آگاهانه و با اجازه مشارکت در رفتارهای سادیستی، به عنوان یک نوع بازی یا تجربه جنسی، به این نوع رفتارها روی آورده و از آن لذت ببرند.

نحوه برخورد با افراد دارای اختلال شخصیت سادیسم

با افرادی که ممکن است مشکل سادیسم داشته باشند یا رفتارهای سادیستی را ارائه کنند، باید با دقت و حساسیت برخورد کرد. در اینجا چند راهنمای عمومی برای برخورد با افراد مشکل‌دار سادیستی آورده شده است:

• ایمنی و حقوق شخصی بسیار حائز اهمیت است. هرگونه رفتاری که ممکن است به آسیب یا ناخوشایندی برای شما یا دیگران منجر شود، نباید قابل قبول باشد.
• اگر با فردی همکاری می‌کنید که ممکن است رفتارهای سادیستی داشته باشد، مهم است که مرزها را برقرار کنید. به وضوح تعریف کنید که چه رفتارهایی قابل قبول است و چه چیزهایی قابل تحمل نیست.
• اگر فرد به شدت مشکل سادیسم دارد، توصیه می‌شود که با یک متخصص روانشناس یا روان‌پزشک مشورت کند. این متخصص ها می‌توانند به تشخیص دقیق و ارائه راه‌حل‌های مناسب کمک کنند.
• اگر فرد مشکلی دارد و مایل به تغییر است، اطرافیان می‌توانند حمایت کنند. این حمایت ممکن است شامل همراهی به مشاوره یا درمان مناسب باشد.
• در ارتباط با افرادی که ممکن است رفتارهای سادیستی داشته باشند، حفظ کنترل بسیار مهم است. اگر با مشکل مواجه شدید، تحت نظر متخصصان مشاوره جلو بروید.

توجه داشته باشید که هر ارتباطی باید مبتنی بر احترام متقابل و رضایت مشترک باشد، و اگر احساس کردید که این ارتباطات به شکلی مضر یا خطرناک تبدیل می‌شود، بهتر است از آن فاصله بگیرید.

 

نتیجه

سادیسم به عنوان یک انگیزه یا رفتار با ویژگی‌های غالب به شکل‌ها و اشکال مختلف ظاهر می‌شود. این موضوع می‌تواند در دو دسته جنسی و غیرجنسی مشاهده شود، هرکدام با ویژگی‌ها و نتایج متفاوت.

سادیسم ممکن است شامل خسارات جسمی و روانی به دیگران، تخریب روابط، و اثرات منفی در جوامع باشد. همچنین، این رفتارها ممکن است منجر به پیچیدگی‌ها در روابط میان ‌فردی شود.

درمان نیاز به تشخیص دقیق توسط تیم متخصص از روان‌پزشکان و روان‌شناسان دارد و می‌تواند شامل مشاوره روان‌شناختی، درمان دارویی، و مداخلات گروهی یا خانوادگی باشد. در هر صورت، احترام به حقوق و رضایت افراد در هر فرآیند درمانی از اهمیت بالایی برخوردار است.

اگر با چالش‌ها و علائم دگرآزاری روبرو هستید یا به هر دلیلی به اطلاعات دقیق و به‌روز در این زمینه نیاز دارید، بهترین منبع برای شما سایت دکتر بامن است. این سایت با بیش از 7000 متخصص و به‌روزترین مقالات علمی، به شما کمک می‌کند تا از آخرین تحقیقات و روش‌های درمانی بهره‌مند شوید.

از شما دعوت می‌کنم که به این سایت مراجعه کنید و از منابع علمی و پزشکی معتبری که در اختیارتان قرار می‌گیرد، بهره‌مند شوید. از اینکه به بهبود وضعیت شما کمک کنیم، بسیار خوشحال خواهیم شد.

https://doctorbaman.com/

پرسش های متداول

آیا بیماری سادیسم دارای علل خاصی است یا نتیجه ترکیبی از عوامل مختلف است؟

علل بیماری سادیسم به طور کلی به مسائل ژنتیکی، عوامل محیطی، و عوامل روانی مرتبط می‌شود. تاکید بر یک علل خاص کمی دشوار است، زیرا این اختلال اغلب نتیجه ترکیبی از عوامل مختلف است.

از دیدگاه روانشناسی و روانپزشکی به بیماران سادیست چگونه نگریسته می‌شود؟

از دیدگاه روانشناسی و روانپزشکی، نگرش به بیماران سادیست به چندین شیوه ممکن است. درمان این اختلال معمولاً به شکل ترکیبی از مشاوره روانشناختی، درمان‌های روانپزشکی، و در برخی موارد داروهای مختلف انجام می‌شود.

آیا فاکتورهای فرهنگی یا اجتماعی می‌توانند بر ایجاد یا تشدید بیماری سادیسم تأثیر بگذارند؟

بله، فاکتورهای فرهنگی و اجتماعی می‌توانند به ایجاد یا تشدید بیماری سادیسم تأثیر بگذارند. این فاکتورها می‌توانند از طریق شکل‌گیری الگوهای رفتاری، تربیت، و تعاملات اجتماعی در جامعه مؤثر باشند.

سادیسم چه تأثیراتی بر سلامت جسمی فرد مبتلا دارد؟

بیماری سادیسم نه تنها تأثیرات روانی بلکه تأثیرات جسمی نیز بر فرد مبتلا دارد. اهمیت توجه به سلامت جسمی در افراد مبتلا به سادیسم بسیار مهم است و درمان باید به صورت یکپارچه شامل مشاوره روانشناختی و در صورت لزوم، درمان‌های پزشکی، جهت حفظ سلامت جسمی و روانی فرد مد نظر باشد.

منابع

Understanding sadomasochism: an empirical examination of four perspectives

Development and validation of the attitudes about sadomasochism scale

Pain, aggression, fantasy, and concepts of sadomasochism.

Sadomasochism in the psychoanalytic process, within and beyond the pleasure principle: discussion.

Sadism and masochism in character disorder and resistance. Panel report.

ما در این مقاله می خواهیم در خصوص زوال عقل صحبت کنیم تا شما با روش های درمانی و شیوه های جلوگیری از این بیماری آشنا شوید و همچنین برای نتیجه ی بهتر می توانید به سایت دکتر با من برای دریافت نوبت اینترنتی از روانپزشکان و روانشناسان مراجعه کنید.

تاریخچه ی زوال عقل

“زوال عقل” یا “دیمانسی” به معنی کاهش قابل توجه و پایداری عملکرد شناختی و شخصیتی است که به علت بیماری یا آسیب در مغز اتفاق می‌افتد. این علائم شامل کاهش توانایی تفکر، حافظه، تصمیم‌گیری، تمرکز، تشخیص، تمایز و همچنین تغییرات در شخصیت و رفتار می‌شود.زوال عقل در بسیاری از موارد ناشی از بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، بیماری هانتینگتون، صرع، بیماری لوئی بادی، بیماری کریتزفلد-جاکاب و صدمات مغزی می‌باشد. در بعضی از موارد، زوال عقل به علت عوامل مختلفی مانند سن، فشار خون بالا، دیابت، بیماری‌های قلبی، سرطان و مصرف مواد مخدر هم رخ می‌دهد.در تاریخچه، زوال عقل به‌طور رسمی در سال 1901 توسط دکتر آلوین تاردی توصیف شد. اما این بیماری قبل از این هم در تاریخ ثبت شده است و در گذشته به آن “دیوانگی”، “احمقی” و “زهرماری” نیز گفته می‌شد. اما با پیشرفت دانش پزشکی و تشخیص بهتر، این بیماری به‌طور دقیق‌تر شناخته شده و درمان‌هایی برای کنترل علائم آن توسعه داده شده است.

مفهوم اختلال زوال عقل چیست؟

اختلال زوال عقل (دیمانسی) یا خردسودگی یک بیماری مزمن و پیشرونده است که با کاهش قابل توجه و پایداری عملکرد شناختی و شخصیتی همراه است. افراد مبتلا به این بیماری با مشکلاتی مانند از دست دادن حافظه، کاهش توانایی تفکر، تصمیم‌گیری، تمرکز و تشخیص روبرو هستند. همچنین، در طول زمان، این بیماری می‌تواند تاثیرات منفی بر روی شخصیت فرد داشته باشد و رفتار آنها را تغییر دهد.زوال عقل معمولاً با پیری مرتبط است، اما این بیماری نه تنها برای سالمندان، بلکه برای افرادی که در سنین مختلفی هستند، اتفاق می‌افتد. بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، بیماری هانتینگتون و بیماری لوئی بادی از جمله علل اصلی خردسودگی هستند. در بعضی از موارد، اختلالات قلبی، فشار خون بالا، دیابت و سایر بیماری‌ها هم می‌توانند باعث ظهور این بیماری شوند.تشخیص اختلال خردسودگی بر اساس نشانه‌ها، تاریخچه پزشکی و آزمایش‌های تصویربرداری مغز انجام می‌شود. در حال حاضر، هنوز درمان دائمی برای این بیماری وجود ندارد، اما درمان‌هایی برای کنترل علائم آن و کاهش میزان پیشرفت بیماری وجود دارد. از جمله روش‌های درمانی این بیماری می‌توان به داروهای ضدآلزایمر و روش‌های تغذیه‌ای و تمرینی اشاره کرد.

علت اختلال زوال عقل چیست؟

علت بیماری اختلال زوال عقل (دیمانسی) متنوع است و به طور کلی، این بیماری به دلیل آسیب دیدن و مرگ سلول‌های مغزی اتفاق می‌افتد. زوال عقل ممکن است به دلیل بیماری‌های مرتبط با مغز و عصب‌ها ایجاد شود، مانند بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، بیماری هانتینگتون، بیماری لوئی بادی، بیماری کریتزفلد-جاکاب، بیماری صرع و صدمات مغزی.همچنین، بسیاری از عوامل خطر برای بروز اختلال زوال عقل شناخته شده‌اند. این عوامل شامل سن، ژنتیک، فشار خون بالا، دیابت، سرطان، مصرف الکل و مواد مخدر، عدم فعالیت بدنی، کمبود ویتامین‌ها و مواد مغذی، اختلالات خواب و استرس مزمن می‌شوند.اگرچه تمام عوامل بالا ممکن است باعث بروز بیماری شوند، اما هیچ کدام از آنها نمی‌توانند به تنهایی عامل اصلی بروز اختلال خردسودگی باشند. این اختلال بسیار پیچیده بوده و تاثیرات چند عامل بر روی سیستم عصبی مرکزی و فرایندهای شناختی و شخصیتی فرد را در بلندمدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.

علائم بیماری کند ذهنی چیست؟

علائم اختلال خردسودگی بسته به نوع بیماری و شدت آن متفاوت است، اما علائم مشترکی در بیشتر موارد وجود دارد.بعضی از علائم اصلی اختلال زوال عقل عبارتند از:

1. 1. کاهش توانایی حافظه: فرد از دست دادن حافظه کوتاه مدت و بلند مدت رنج می‌برد و سختی در یادآوری نام و آدرس دوستان و خانواده، نام و تاریخ تولد فرزندان، لغات ساده و رویدادهای گذشته را تجربه می‌کند.

1. 1. کاهش توانایی تفکر و تصمیم‌گیری: فرد مبتلا به اختلال زوال عقل دچار مشکلاتی مانند پرداختن به فعالیت‌های روزمره، پرداختن به کارهای کاربردی، صحبت کردن با دیگران و تفکر مفهومی می‌شود.

1. 1. تغییر در شخصیت و رفتار: فرد ممکن است تغییرات در شخصیت خود را نشان دهد، مانند افزایش خشونت و عصبی‌شدن، خودشیفتگی، ترس و اضطراب و یا شیطنت.

1. 1. مشکلات در تشخیص و تمایز: فرد ممکن است مشکلاتی مانند تشخیص صحیح اشیاء، شناختن افراد عزیز، یا گم شدن در مکان‌های آشنا را تجربه کند.

1. 1. مشکلات در تمرکز: فرد مبتلا به اختلال زوال عقل دچار مشکلات تمرکز و توجه به طور مداوم در طول روز است.

1. 1. دچار مشکلات خواب: فرد ممکن است دچار مشکلاتی مانند بیداری در وسط شب، خواب در طول روز و عدم توانایی در خوابیدن به طور معمولی باشد.

اگر فردی از هر یک از علائم بالا رنج می‌برد، بهتر است که به روانپزشک مراجعه کند تا بهترین راهکار‌ها برای مدیریت و کنترل بیماری دمانس یا خردسودگی را برایشان تشخیص دهد.

چه راهکارهایی برای کنترل بیماری اختلال زوال عقل وجود دارد؟

در حال حاضر، هیچ درمان دائمی برای اختلال دیمانسی وجود ندارد، اما روش‌هایی برای کنترل علائم و تاخیر در پیشرفت بیماری وجود دارد.برخی از راهکارهایی که برای کنترل این بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از:

• • داروهای ضدآلزایمر: برای درمان بیماری آلزایمر و دیگر اختلالات زوال عقل، داروهایی مانند دونپزیل و ممانتین تجویز می‌شوند. این داروها به منظور کنترل علائم بیماری، افزایش عملکرد شناختی و کاهش پیشرفت بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرند.

• • روش‌های تغذیه‌ای: تغذیه مناسب با مصرف مواد مغذی حیاتی مانند ویتامین‌ها و مواد معدنی مهم است. افزایش مصرف مواد مضاد اکسیدانی مانند آنتی‌اکسیدان‌ها و اسیدهای چرب امگا-۳ نیز می‌تواند برای کاهش ریسک بروز بیماری و بهبود علائم آن مفید باشد.

• • تمرین شناختی: تمرین‌های شناختی مانند بازی‌های کامپیوتری، تمرین حافظه، تمرین تمرکز و تمرین‌های فعالیت مغزی مانند مدیتیشن می‌توانند بهبود عملکرد شناختی و کاهش پیشرفت بیماری کمک کنند.

• • فعالیت بدنی: فعالیت بدنی می‌تواند بهبود عملکرد شناختی، کاهش استرس، بهبود خواب و کاهش ریسک بروز بیماری اختلال زوال عقل کمک کند.

• • پشتیبانی و مراقبت: پشتیبانی و مراقبت نگهدارنده از جمله راهکارهای مهم برای کنترل بیماری دمانس است. این شامل توجه به نیازهای روزمره بیمار، ایجاد محیطی امن و راحت برای زندگی، و ارائه پشتیبانی جامع به خانواده و مراقبین است.

در نهایت، برای کنترل بیماری دمانس، بهتر است که فرد مبتلا به این بیماری به همراه روانپزشک خود برنامه درمانی مناسبی را شناسایی کند و به طور منظم پیگیری کند.

آیا تغذیه با مواد غذایی خاصی مانند ماهی، سبزیجات و میوه‌ها می‌تواند به کنترل بیماری کمک کند؟

بله، تغذیه مناسب با مصرف مواد غذایی حیاتی مانند میوه، سبزیجات، ماهی و غذاهای حاوی مواد مغذی مهمی مانند آنتی‌اکسیدان‌ها و اسیدهای چرب امگا-۳ می‌تواند به کنترل این بیماری کمک کند.مطالعات نشان داده‌اند که مصرف ماهی، به خصوص ماهی‌هایی که حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ هستند، می‌تواند به کاهش ریسک بروز بیماری اختلال زوال عقل کمک کند. همچنین، مصرف سبزیجات و میوه‌های غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها مانند ویتامین C و E و بتاکاروتنوئیدها می‌تواند بهبود عملکرد عصبی شناختی و کنترل بیماری را تسهیل کند.علاوه بر این، مطالعات نشان داده‌اند که مصرف دیگر مواد غذایی مانند آلوئه ورا، زنجبیل، گیاهان دارویی مانند گیاه گوتو کولا، کرکم و رزماری نیز می‌تواند به کاهش التهاب و بهبود شرایط مرتبط با بیماری دمانس کمک کند.به هر حال، باید توجه داشت که تغذیه مناسب تنها یکی از روش‌های کنترل بیماری دمانس یا خردسودگی است و باید با دیگر روش‌های درمانی همراه باشد. همچنین، در صورتی که شما یا عزیزان شما با بیماری اختلال زوال عقل مبارزه می‌کنید، بهتر است با پزشک مغز و اعصاب در مورد رژیم غذایی مناسب برای شما صحبت کنید.

آیا تمرین شناختی و فعالیت بدنی می‌تواند پیشگیری از بیماری اختلال زوال عقل را تسهیل کند؟

بله، تمرین و فعالیت بدنی می‌تواند به پیشگیری از بیماری اختلال زوال عقل کمک کند. تمرین هایی مانند بازی‌های کامپیوتری، تمرین حافظه، تمرین تمرکز و تمرین‌های فعالیت مغزی مانند مدیتیشن می‌توانند بهبود عملکرد شناختی و کاهش ریسک بروز بیماری کمک کنند.همچنین، فعالیت بدنی منظم می‌تواند بهبود عملکرد شناختی و کاهش ریسک بروز بیماری اختلال زوال عقل را تسهیل کند. تحقیقات نشان داده‌اند که فعالیت بدنی منظم می‌تواند بهبود عملکرد شناختی، کاهش استرس، بهبود اختلال خواب ناکافی و کاهش ریسک بروز بیماری دمانس کمک کند. برای کسانی که فعالیت بدنی را به عنوان یک بخش از روزانه خود قرار می‌دهند، میزان ریسک بروز بیماری اختلال زوال عقل به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد.اگرچه تمرین شناختی و فعالیت بدنی می‌تواند به کاهش ریسک بروز بیماری اختلال زوال عقل کمک کنند، اما این خود به تنهایی کافی نیست و دیگر عواملی مانند ژنتیک، سن، تاریخچه خانوادگی و بیماری‌های مزمن نیز می‌توانند نقش مهمی در بروز بیماری اختلال زوال عقل داشته باشند. بنابراین، برای کاهش ریسک بروز بیماری دمانس باید به روش‌های دیگری همچون تغذیه مناسب، خواب کافی و کاهش استرس نیز توجه کرد.

انواع بیماری زوال عقل

بیماری‌های زوال عقل گروهی از بیماری‌های عصبی هستند که باعث تخریب تدریجی سلول‌های عصبی در مغز و کاهش عملکرد شناختی و رفتاری فرد می‌شوند. بیشتر بیماری‌های زوال عقل بعد از سنین میانسالی شروع می‌شوند و تدریجی بروز می‌کنند.بعضی از شایع‌ترین آنها عبارتند از:

1. 1. آلزایمر: بیماری آلزایمر یکی از شایع‌ترین بیماری‌های زوال عقل است که باعث تخریب تدریجی سلول‌های عصبی در مغز می‌شود. این بیماری معمولاً در سنین میانسالی و بالاتر شروع می‌شود و باعث کاهش حافظه، تمرکز و توانایی عملکرد شناختی فرد می‌شود.

1. 1. بیماری پارکینسون: بیماری پارکینسون یکی از بیماری‌های عصبی است که باعث تخریب سلول‌های عصبی در بخشی از مغز به نام جسم سیاه می‌شود. این بیماری معمولاً با علائم مانند لرزش، سفتی عضلات و کاهش توانایی حرکتی همراه است.

1. 1. بیماری هانتینگتون: بیماری هانتینگتون نوعی بیماری ژنتیکی است که باعث تخریب تدریجی سلول‌های عصبی در مغز می‌شود. این بیماری با علائم مانند تکان خوردن، مشکلات حرکتی و تغییر رفتار همراه است.

1. 1. بیماری لوئی بادی: بیماری لوئی بادی یکی دیگر از بیماری‌های زوال عقل است که باعث تشکیل توده‌های پروتئینی در سلول‌های عصبی می‌شود. این بیماری با علائم مانند افت حافظه، تغییرات در رفتار و مشکلات حرکتی همراه است.

1. 1. بیماری لاوی: بیماری لاوی یا ابتلا به موارد مرتبط با واکنش‌های بدن به آمیلوئید، یکی دیگر از بیماری‌های زوال عقل است که باعث تشکیل توده‌های پروتئینی در مغز می‌شود. این بیماری با علائم مانند افت حافظه، تغییرات در رفتار و مشکلات حرکتی همراه است.

همچنین، بیماری‌های زوال عقل دیگری مانند بیماری پیشرونده مغزی (فرانتوتمپورال دمانژ)، بیماری کروتزفلت-جاکوب، بیماری پیشرونده سلول‌های موتور (MND) و بیماری کریتزفلد-جاکوب فشاری نیز وجود دارند. هر یک از این بیماری‌ها با علائم، نشانه‌ها و شیوع متفاوتی همراه هستند.

چه افرادی بیشتر در گیر بیماری زوال عقل می شوند؟

ریسک ابتلا به بیماری‌های زوال عقل به عوامل مختلفی بستگی دارد و برخی از این عوامل عبارتند از:

• • سن: با پیشرفت سن، ریسک بروز بیماری‌های زوال عقل افزایش می‌یابد.

• • ژنتیک: بعضی از بیماری‌های زوال عقل به واسطه ژنتیک از نسل به نسل انتقال پیدا می‌کنند. به عنوان مثال، بیماری هانتینگتون یکی از بیماری‌های ژنتیکی است که به واسطه ژن هانتینگتون انتقال پیدا می‌کند.

• • سابقه خانوادگی: اگر در خانواده شما بیماری دمانس وجود داشته باشد، ریسک بروز بیماری برای شما افزایش می‌یابد.

• • جنسیت: برخی از بیماری‌های زوال عقل مانند بیماری آلزایمر بیشتر در زنان از مردان دیده می‌شود.

• • تحصیلات: افرادی که تحصیلات کمتری دارند، ریسک بروز بیماری زوال عقل بیشتری دارند.

• • بیماری‌های مزمن: بیماری‌های مزمن مانند فشار خون بالا، دیابت و بیماری‌های قلبی عروقی می‌توانند ریسک بروز بیماری‌های زوال عقل را افزایش دهند.

• • سبک زندگی: عواملی همچون بی‌حرکتی، بی‌خوابی، استرس، تغذیه نامناسب و مصرف الکل و مواد مخدر می‌توانند ریسک بروز بیماری‌های زوال عقل را افزایش دهند.

به هر حال، این عوامل تنها یک بخش از داستان هستند و برای تشخیص و پیشگیری از بیماری‌های زوال عقل، باید با روانپزشک یا فوق تخصص مغز و اعصاب در تهران مشورت کنید.

آیا تغذیه سالم می‌تواند ریسک بروز بیماری زوال عقل را کاهش دهد؟

بله، تغذیه سالم و متنوع می‌تواند به کاهش ریسک بروز بیماری‌های زوال عقل کمک کند. برخی مطالعات نشان داده‌اند که برخی مواد غذایی و رژیم‌های غذایی خاص می‌توانند به کاهش ریسک بروز بیماری‌های خردسودگی، بهبود عملکرد شناختی و حفظ سلامتی مغز کمک کنند. به عنوان مثال:

• • مصرف مواد غذایی با مقدار کافی آنتی‌اکسیدان‌ها مانند ویتامین C و E و کاروتنوئیدها می‌تواند به کاهش ریسک بروز بیماری‌های زوال عقل کمک کند.

• • مصرف مواد غذایی حاوی اسید چرب امگا-3 مانند ماهی، بادام و کره بادام زمینی می‌تواند به بهبود عملکرد شناختی و حفظ سلامتی مغز کمک کند.

• • مصرف مواد غذایی حاوی مواد معدنی مانند روی، سلنیوم و منیزیم می‌تواند به کاهش ریسک بروز بیماری‌های زوال عقل کمک کند.

• • رژیم غذایی متوسط در کالری و غنی از مواد مغذی می‌تواند به بهبود عملکرد شناختی و حفظ سلامتی مغز کمک کند. از مواد غذایی با اندک مقدار چربی اشباع شده، نمک و قند باید خودداری کنید.

• • مصرف مواد غذایی حاوی مواد معدنی مانند روی، سلنیوم و منیزیم می‌تواند به کاهش ریسک بروز بیماری‌های زوال عقل کمک کند.

به هر حال، تغذیه سالم تنها یکی از عواملی است که می‌تواند به کاهش ریسک بروز بیماری‌های خردسودگی کمک کند. برای حفظ سلامتی مغز، ترک اعتیاد به سیگار و مواد مخدر، تمرینات ورزشی، خواب کافی و کاهش استرس نیز بسیار مهم هستند.

راه های تشخیص بیماری اختلال زوال عقل چیست؟

تشخیص بیماری اختلال زوال عقل از طریق بررسی علائم و نشانه های بیماری، ارزیابی تاریخچه پزشکی و آزمایش های تشخیصی انجام می‌شود. برخی از روش‌های تشخیصی بیماری اختلال زوال عقل عبارتند از:

1. 1. مصاحبه با بیمار و خانواده: پزشک مغز و اعصاب یا دکتر روانپزشک با بیمار و خانواده‌اش صحبت می‌کند تا درباره علائم بیماری، شدت و مدت آن‌ها، تاریخچه پزشکی بیمار و خانواده‌اش و سایر جزئیات مرتبط با بیماری صحبت کند.

1. 1. ارزیابی شناختی: روانپزشک می‌تواند از طریق انجام آزمون‌های شناختی، عملکرد شناختی بیمار را بررسی کند و از این طریق نشانه‌های بیماری را تشخیص دهد.

1. 1. آزمایش‌های تشخیصی: برخی آزمایش‌های تشخیصی مانند تصویربرداری مغزی (مانند CT scan و MRI)، آزمایش خون، آزمایش‌های ژنتیکی و آزمون‌های رفتاری می‌توانند برای تشخیص اختلال دمانس مورد استفاده قرار گیرند.

1. 1. ارزیابی رفتاری: روانپزشک می‌تواند با مشاهده رفتار بیمار، از جمله تغییرات در رفتار روزمره، تحلیل تصاویر روانشناسی و تشخیص نشانه‌های اضطراب و افسردگی، برای تشخیص بیماری اختلال زوال عقل استفاده کند.

برای تشخیص اختلال زوال عقل، بهتر است که با بهترین روانپزشک تهران مشورت کنید و تست‌های مورد نیاز را انجام دهید. در صورت تشخیص بیماری، با روانپزشک خود برای طراحی برنامه مدیریت و درمان مناسب همکاری کنید.

روش های درمان بیماری دمانس یا خردسودگی

در حال حاضر، درمان بیماری زوال عقل کاملاً موثر نیست و بیشتر برای کنترل علائم بیماری و بهبود کیفیت زندگی بیمار انجام می‌شود. با این حال، برخی روش‌های درمانی می‌توانند برای برخی از نوع‌های بیماری خردسودگی یا دمانس موثر باشند. این روش‌ها عبارتند از:

• • مداوای دارویی: برخی داروها می‌توانند برای بهبود برخی از علائم بیماری زوال عقل موثر باشند، از جمله داروهایی مانند آنتی‌دپرسانت‌ها، ضداضطراب‌ها، داروهایی برای بهبود عملکرد حافظه، داروهایی برای کنترل علائم رفتاری و داروهایی برای بهبود عملکرد شناختی.

• • مداوای رفتاری: برای برخی از بیماران، مداوای رفتاری می‌تواند موثر باشد. این شامل آموزش مهارت‌های رفتاری و ارتقای مهارت‌های اجتماعی است.

• • مداوای فیزیکی: تمرینات ورزشی و فعالیت‌های بدنی می‌توانند برای بهبود عملکرد شناختی و حفظ سلامتی مغز مفید باشند.

• • مداوای حمایتی: بیماران با بیماری زوال عقل نیاز به حمایت و مراقبت دارند. خانواده و مراقبین می‌توانند با ارائه حمایت و مراقبت‌های روزانه، بهبود کیفیت زندگی بیمار را تسهیل کنند.

• • مداوای روان‌شناختی: درمان روان‌شناختی مانند روش‌های پنجره‌بازی و تحرکات جسمی ممکن است برای کاهش علائم اضطراب و افسردگی موثر باشد.

به هر حال، برای درمان بیماری خردسودگی یا دمانس، باید با پزشک مغز و اعصاب یا متخصص روانپزشک مشورت کنید و برنامه درمانی مناسب را برای شما طراحی کنید.

نتیجه گیری

بیماری زوال عقل یک بیماری مزمن و پیشرفتی است که باعث کاهش عملکرد شناختی و رفتاری بیمار می‌شود. در حال حاضر، هیچ درمانی برای درمان کامل این بیماری وجود ندارد، اما روش‌های درمانی مختلفی برای کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران وجود دارد. این روش‌ها شامل درمان دارویی، درمان رفتاری، درمان فیزیکی، درمان حمایتی و درمان روان‌شناختی است. برای درمان بیماری زوال عقل، باید با روانپزشک مشورت کرده و برنامه درمانی مناسب را برای خود طراحی کنید. همچنین، مراقبت و حمایت خانواده و مراقبین نیز برای بهبود کیفیت زندگی بیماران بسیار مهم است.منابع

• • What is Dementia? Symptoms, Causes & Treatment

• • Dementia – Symptoms and causes

• • What Is Dementia? Symptoms, Types, and Diagnosis

• • Dementia

• • Dementia: Symptoms, Types, Causes, Treatment & Risk …

• • Dementia: Stages, Causes, Symptoms, and Treatments

• • About dementia

• • What Is Dementia?

زگیل تناسلی یک موضوع مهم در علم پزشکی و بهداشت عمومی است. این مفهوم به انتقال عفونت‌های تناسلی از فردی به فرد دیگر اشاره دارد. زگیل تناسلی شامل بیماری‌هایی مانند سیفیلیس، گنوره، هپاتیت B و C، اچ‌آی‌وی، و بسیاری دیگر می‌شود.

تاریخچه

تاریخچه زگیل تناسلی یک موضوع مهم در تاریخ پزشکی و بهداشت عمومی است. در اینجا به تاریخچه این بیماری می‌پردازیم:

1. تاریخ قدیمی: عفونت‌های تناسلی در تاریخ‌های باستان نیز وجود داشت. متون قدیمی از جامعه‌های مختلف حکایت از این بیماری‌ها دارند.
2. قرون وسطی: در قرون وسطی، اطلاعات در مورد عفونت‌های تناسلی کمتر بود و اغلب به عنوان “آفت عارضه” شناخته می‌شدند. این نادرستی باعث گسترش بیماری‌ها شد.
3. قرن نوزدهم: با پیشرفت‌ها در علم پزشکی و بهداشت عمومی، اطلاعات در مورد عفونت‌های تناسلی بهبود یافت. اولین تشخیص دقیق زگیل تناسلی از اهمیت بالایی برخوردار بود.
4. قرن بیستم: ابداع و توسعه داروها و روش‌های درمانی برای زگیل تناسلی از اهمیت بالایی برخوردار شد. این توسعه‌ها به بهبود درمان و پیشگیری از انتقال بیماری‌های تناسلی کمک کرد.
5. قرن بیست و یکم: با پیشرفت‌های در زمینه علوم پزشکی و توسعه واکسیناسیون‌ها، تلاش‌ها برای کنترل و پیشگیری از زگیل تناسلی ادامه دارد. اطلاعات آنلاین و دسترسی به مشاوره پزشکی بهتر به افراد امکان می‌دهد تا از خطر ابتلا به این بیماری‌ها کاسته و از انتقال آنها جلوگیری کنند.

تاریخچه زگیل تناسلی نشان‌دهنده اهمیت دانش و پیشرفت در مبارزه با این نوع بیماری‌ها و بهبود بهداشت عمومی است. این موضوع به ما یادآوری می‌کند که باید آگاهی داشته باشیم و به روش‌های پیشگیری از این بیماری‌ها عمل کنیم.

 

آمار جهانی

بر اساس آمارها از سوی سازمان بهداشت آمریکا تخمین می زند که فقط 43 میلیون عفونت HPV در سال 2022 در ایالات متحده شناسایی شده است که در این سال، حدود 20 میلیون عفونت جدید دیده شده است. HPV به قدری آمار بالای دارد که افرادی با فعالیت جنسی قطعا یک بار به این ویروس مبتلا می شوند.

در واقع قبل از ترویج و واکسیناسیون سراسری HPV در آمریکا تقریبا هر سال 340000 تا 360000 نفر در سال به این ویروس مبتلا می شدند طوری که هر 100 نفر یک نفر به زگیل تناسلی مبتلا می شد.

قبل از واکسیناسیون در آمریکا و دیگر نقاط جهان، هر ساله بیش از 12000 هزار زن به سرطان دهانه رحم مبتلا می شوند و متاسفانه حتی با غربالگری و پیشگیری های انجام گرفته، در سال بیش از 4000 زن فقط در ایالات متحده بر اثر سرطان دهانه رحم جان خود را از دست می داهند.

همچنین سرطان های دیگری نیز وجود دارند که هم برای آقایان و هم برای زن ها بسیار خطرناک هستند که آمار آنها در سال برای خانم ها حدود، 19400 هزار نفر و برای آقایان حدود، 12100 نفر می باشد که موجب شده آنها سرطان آمارهای بالا، فقط آمار افرادی بوده که برای درمان زگیل تناسلی و یا بیماریهای مرتبط به مراکز رسمی مراجعه کرده و امار انها فقط در آمریکا ثبت شده است و قطعا آمار بسیار بیشتر از این موارد در جهان است.

با توجه به عدم آمار گیری دقیق در سایر کشورها و همچنین عدم آموزش های بهداشتی برای مردم در مناطق محروم و غربالگری مناسب در آنجا، شواهد نشان میدهد که در جهان آمار ها اعلام شده را باید 100 برابر بیشتر در نظر گرفت و این |آمار بسیار جدی و نگران کننده است.

انواع زگیل تناسلی

زگیل تناسلی به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود:

• زگیل تناسلی آندومیتوزی

در این نوع، عفونت از طریق تماس مستقیم با مواد بدنی آلوده به فرد دیگر منتقل می‌شود. مثلاً از طریق روابط جنسی بدون استفاده از وسایل محافظتی یا تبادل سوزن‌های آلوده.

• زگیل تناسلی میتوزی

در این نوع، عفونت از مادر به نوزاد انتقال می‌یابد، عمدی یا تصادفی. این نوع انتقال معمولاً در دوران بارداری و زمان تولد اتفاق می‌افتد.

 

علائم زگیل تناسلی

علائم زگیل تناسلی متنوع هستند و ممکن است در افراد مختلف با شدت‌های متفاوت ظاهر شوند. برخی از علائم شایع آن شامل التهابات، خارش، قرمزی، خونریزی، و درد می‌شوند. برای تشخیص صحیح و درمان بهتر، مهم است که به پزشک متخصص مراجعه کنید. در ادامه به برخی از علائم شایع زگیل تناسلی می‌پردازیم:

1. التهابات و خارش: یکی از علائم شایع زگیل تناسلی التهابات و خارش در منطقه تناسلی می‌باشد. این التهابات ممکن است باعث خارش شدید در منطقه تناسلی شوند.

2. قرمزی و تورم: منطقه تناسلی ممکن است قرمز و تورم داشته باشد. این علائم معمولاً به نوعی التهاب اشاره دارند.

3. خونریزی واژینال: در برخی موارد، عفونت‌های زگیل تناسلی می‌توانند منجر به خونریزی واژینال شوند. این موضوع نیاز به توجه فوری پزشکی دارد.

4. سوء‌تغذیه و لاغری: در موارد پیشرفته‌تر زگیل تناسلی، افراد ممکن است علائمی همچون سوء‌تغذیه و لاغری تجربه کنند.

5. درد در ناحیه تناسلی: درد در منطقه تناسلی نیز ممکن است یکی از علائم زگیل تناسلی باشد. این درد معمولاً نشانه مشکلات جدی‌تر است.

6. سوء‌عملکرد جنسی: افراد ممکن است در دوران روابط جنسی مشکلاتی نظیر درد و عدم راحتی تجربه کنند.

7. خطر عفونت‌های تنفسی: در برخی موارد، زگیل تناسلی می‌تواند باعث ضعف سیستم ایمنی شود و فرد را به عفونت‌های تنفسی آسیب‌پذیرتر کند.

مهم است که به این علائم توجه کنید. اگر علائمی از ابتلا به زگیل تناسلی مشاهده می‌کنید یا شک دارید، بهتر است به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌توانند از تأثیرات جدی این بیماری‌ها جلوگیری کنند.

 

انتقال زگیل تناسلی

زگیل تناسلی به صورت مستقیم از فرد به فرد منتقل می‌شود. برخی از راه‌های انتقال شامل موارد زیر می‌شوند:

راه‌های انتقال

1. روابط جنسی محافظت نشده : یکی از شیوه‌های شایع انتقال زگیل تناسلی روابط جنسی بدون استفاده از وسایل محافظتی مانند کاندوم است.
2. تبادل سوزن‌های آلوده: افرادی که از سوزن‌های آلوده به مواد مخدر استفاده می‌کنند، با خطر انتقال زگیل تناسلی مواجه هستند.
3. منتقل شدن از مادر به نوزاد: در دوران بارداری و زمان تولد نوزاد، انتقال زگیل تناسلی از مادر به نوزاد امکان‌پذیر است.

راه های پیشگیری از زگیل تناسلی چیست؟

برای جلوگیری از انتقال زگیل تناسلی می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

• استفاده از کاندوم: استفاده از کاندوم در هر رابطه جنسی به عنوان یک وسیله محافظتی از اهمیت بالایی برخوردار است. کاندومها از انتقال عفونت‌های تناسلی جلوگیری می‌کنند.
• استفاده از سوزن‌های تمیز: اگر نیاز به استفاده از سوزن دارید، از سوزن‌های تمیز و آلوده جداگانه استفاده کنید تا از انتقال عفونت‌ها جلوگیری کنید.
• تست‌های منظم برای زگیل تناسلی: اگر از ریسک بالایی برای ابتلا به زگیل تناسلی یا بیماری‌های تناسلی دیگر برخوردار هستید، تست‌های منظم از اهمیت بالایی برخوردارند. تست‌های منظم می‌توانند زمان تشخیص و درمان را بهبود ببخشند.
• مشاوره پزشکی: در صورت داشتن سوالات یا مسائل مرتبط با زگیل تناسلی، بهتر است با پزشک متخصص مشورت کنید. او می‌تواند شما را راهنمایی کرده و تست‌های لازم را تعیین کند.
• واکسیناسیون: برخی از بیماری‌های تناسلی، مانند هپاتیت B، با واکسیناسیون قابل پیشگیری هستند. اطمینان حاصل کنید که واکسن‌های خود را به‌روز نگه دارید.
• تعهد به رفتار جنسی امن: تعهد به رفتار جنسی امن و اجتناب از رفتارهای خطرناک، از جمله تعداد زیادی از شرکای جنسی، می‌تواند به پیشگیری از زگیل تناسلی کمک کند.

به خاطر داشته باشید که پیشگیری از زگیل تناسلی از اهمیت بالایی برخوردار است و می‌تواند از تأثیرات جدی این بیماری‌ها جلوگیری کند. اگر شکی به ابتلا دارید یا نیاز به مشاوره دارید، به پزشک زنان و زایمان مراجعه کنید.

 

راه های درمان زگیل تناسلی

درمان زگیل تناسلی بستگی به نوع عفونت و شدت آن دارد. متاسفانه تا به امروز هیچ درمانی برای خود ویروس HPV پیدا نشده و فقط برای برخی از مشکلات خاص مانند زگیل تناسلی و یا سرطان و غیره راهکاری برای رفع مشکلات آن وجود دارد.

در نتیجه، درمان زگیل تناسلی روش های زیر توصیه می شود:

• مصرف داروی خوراکی
• مصرف دارو موضعی
• فریز کردن
• لیزر کردن

موضوع قابل توجه این است که تا زمان وجود ویروس در بدن این مزاحم های پوستی همیشه امکان برگشت را دارند و روشی قطعی برای درمان تضمینی نیز وجود ندارد و هر نوع ادعا در رابطه با رفع کامل این موضوع تبلیغات می باشد و فقط گاها بر روی حجم آنها و اندازه آنها تاثیر میگذارد.

در رابطه سرطان های مرتبط با این ویروس HPV اگر زود تشخیص داده شوند قابل درمان بوده و همچنین آمار های امید بخشی از درمان های سرطان دهانه رحم و غیر به گوش می رسد که با پیشرفت علم شانس درمان این موارد بسیار بالا رفته است.

تأثیرات اجتماعی و روانی زگیل تناسلی

زگیل تناسلی نه تنها تأثیرات جسمانی دارد، بلکه تأثیرات اجتماعی و روانی جدی را نیز به همراه دارد. این تأثیرات می‌توانند بر فرد و جامعه تأثیر گذار باشند. در ادامه به برخی از این تأثیرات اشاره می‌کنیم:

1. استرس روانی: ابتلا به زگیل تناسلی می‌تواند باعث افزایش استرس و نگرانی در افراد شود. این افراد ممکن است احساس ناراحتی و ترس نسبت به انتقال بیماری به دیگران داشته باشند.
2. تبعیض اجتماعی: افراد مبتلا به زگیل تناسلی ممکن است مواجه به تبعیض اجتماعی شوند. این تبعیض می‌تواند باعث از دست دادن اعتماد به نفس شود.
3. ارتباطات میان فردی مختل: زگیل تناسلی می‌تواند منجر به مشکلات در ارتباطات میان فردی شود. افراد ممکن است از برقراری روابط جنسی اجتناب کنند یا احساس انزوا و تنهایی کنند.
4. اعتیاد به مواد مخدر: برخی افراد به علت استرس و افسردگی ناشی از زگیل تناسلی به مصرف مواد مخدر روی بیاورند.
5. انتقال به نوزادان: در برخی موارد، زگیل تناسلی از مادر به نوزاد انتقال پیدا می‌کند و باعث ابتلا نوزاد به بیماری‌های خطرناک می‌شود. این مسئله نه تنها برای مادر بلکه برای نوزاد نیز تأثیر جدی دارد.
6. تأثیر بر روابط خانوادگی: زگیل تناسلی ممکن است تأثیرات جدی بر روابط خانوادگی داشته باشد. خانواده‌ها ممکن است با مسائل پیچیده و احساس گناه مواجه شوند.
7. تأثیر بر عوامل روان‌شناختی: این بیماری می‌تواند به افزایش اضطراب و افسردگی منتهی شود.

به منظور مدیریت تأثیرات اجتماعی و روانی زگیل تناسلی، مشاوره روان‌شناسی و پزشکی بسیار مهم است. افراد می‌توانند با مشاوره و پشتیبانی مناسب از این تأثیرات عبور کنند و به بهبود وضعیت روانی و اجتماعی خود برسند. همچنین، توجه به پیشگیری و اطلاعات به افراد می‌تواند از انتقال زگیل تناسلی به دیگران جلوگیری کند.

 

آیا HPV باعث مشکلات بلند مدت می شود؟

بله. HPV یک ویروس است که به عنوان یکی از عوامل اصلی سرطانهای مختلف مانند سرطان دهانه رحم گردن رحم، ، دهان و گلو، آلت تناسلی و مثانه شناخته می‌شود. به علاوه، HPV می‌تواند عوارضی بر روی سیستم تنفسی و تناسلی ایجاد کند.

در اکثر موارد، بیشتر افرادی که به طور فعال با HPV آشنا می‌شوند، مشکلات بلند مدت ندارند یا بدون علائم بهبود می‌یابند. اما برخی افراد ممکن است با مشکلات جدی‌تر مواجه شوند. به هر حال، پیشگیری از HPV از اهمیت بالایی برخوردار است و واکسیناسیون علاوه بر رعایت بهداشت جنسی و مشاوره پزشکی می‌تواند در کاهش مخاطرات مرتبط با این ویروس کمک کند. در صورت داشتن هر گونه نگرانی یا سوال در مورد HPV، به پزشک متخصص خود مراجعه کنید تا مشاوره و تست‌های لازم را انجام دهید.

آیا HPV حتما باعث سرطان می شود ؟ زنگ خطر اچ پی وی برای زنان

به صورت قطعا خیر! اما این موضوع برای همه یکسان نیست و انسان و بخصوص خانم ها را دچار سرطان های از جمله :

• سرطان دهانه رحم و سایر سرطان ها
• سرطان فرج
• سرطان واژن
• سرطان آلت تناسلی
• سرطان مقعد
• سرطان حنجره
• سرطان در پشت گلو (به نام سرطان اوروفارنکس) می شود

افرادی که داری بیماری HPV هستند گاها سال ها طول میکشد تا تبدیل به سرطان شود.

از دیگر مشکلات در شناخت و تشخیص به موقع HPV و به خصوص بیماری های وابسته آن مانند سرطان، نبود راهی برای تشخیص اینکه چه کسی به خاطر HPV به سرطان مبتلا شده باشد است.

این مشکل برای انسان هایی با سیستم ایمنی ضعیف به مراتب سخت تر می باشد به عنوان مثال افرادی که به HIV مبتلا هستند در مقابل افراد سالم یا با سیستم ایمنی قوی تر شانس کمتری برای بهبود دارند.

 

چه کسانی باید واکسن HPV را دریافت کنند ؟

سازمان های بهداشتی کشورهای مختلف به خصوص سازمان جهانی بهداشت برای سنین زیر تزریق واکسن را توصیه می کنند:

• همه نوجوانان پسر و دختر از سن 9 سالگی تا 12 سالگی
• همه افراد تا قبل از 26 سالگی توصیه می شود که حتما به صورت شخصی این واکسن را تهیه نمایند.

البته ناگفته نماند که این واکسن برای سنین بالاتر هم با توجه به تشخیص متخصص بیماری های عفونی و زنان بهتر است که تا سن 45 سالگی و در صورت بیماری های خاص نیز زده شود و در واقع می توان گفت که بی تاثیر نبوده و هم امکان زدن این واکسن وجود دارد با این تفاوت که هرچه سن بالاتر برود شانس ایمنی در فرد کمتر خواهد شد.

جدا از اینکه چه سنی داشته باشید یک شریک جنسی جدید یک خطر تلقی شده و اگر با تک همسری و یا تک پارتنری رابطه برقرار کنید ابتلای شما به این بیماری به صفر نزدیک می شود.

بهتر است از پارتنر خود بخواهید که قبل از برقراری رابطه ی جنسی حتما آزمایشات لازم را بدهد و امیدواریم که این فرهنگ در جامعه رشد پیدا نماید.

 

من چگونه بفهمم که HPV دارم ؟

تشخیص پاپیلوماویروس (HPV) باید توسط پزشک انجام شود، اما برخی از علائم و راهکارها می‌توانند به شما کمک کنند تا بفهمید که آیا ابتلا به HPV دارید یا خیر:

• علائم معمول: بسیاری از انواع HPV بدون نشانه‌های واضحی تظاهر می‌شوند و به طور معمول افرادی که به طور فعال با آن مبتلا هستند، علائم خاصی ندارند.
• تست‌های اچ پی وی : تست‌های تشخیص HPV ، قابل اعتمادترین راه برای تشخیص می‌باشند. این تست‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا بفهمید آیا HPV دارید یا خیر. بیشتر این تست‌ها به وسیله پزشکان و در زمان مشاوره پزشکی انجام می‌شوند.
• تغییرات در نواحی حساس: در برخی موارد، تغییرات در نواحی حساس مثل زگیل تناسلی یا گردن رحم ممکن است نشانه وجود HPV باشند. این تغییرات را پزشک می‌تواند شناسایی کند.
• مشاوره پزشکی: اگر دلیلی برای نگرانی از ابتلا به HPV دارید، بهترین راه این است که به پزشک خود مشاوره کنید. او می‌تواند شما را در مورد تست‌های مناسب و گام‌های بعدی راهنمایی کند.

به عنوان یک نکته مهم، واکسیناسیون علاوه بر توجه به علائم، یک راهکار مؤثر در پیشگیری از HPV است. واکسن‌های موجود برای HPV می‌توانند از ابتلا به برخی از انواع این ویروس جلوگیری کنند. در هر صورت، اگر نگرانی دارید یا سوالی دارید، به پزشک خود مراجعه کرده و درباره تست‌ها و واکسیناسیون‌های مرتبط با HPV صحبت کنید.

 

نتیجه

ما، تیم دکتر با من در این مقاله سعی داشتیم به بهترین شکل شما را با این ویروس آشنا کرده و روش های جلوگیری تا علائم و یا درمان را برای شما تا جای امکان ساده و کامل بازگو کنیم.

امیدواریم توانسته باشیم شما را تا حدی با این بیماری آشنا کرده باشیم، شما عزیزان همچنین می توانید برای مشاوره بهتر به صفحه متخصص پوست و مو ما در سایت سر زده و با مشاوره گیری از متخصصین مرتبط راهنمایی لازم را دریافت کنید

سوالات متداول

1. بیماری‌های زگیل تناسلی چیستند؟

گروهی از عفونت‌های ناشی از باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها هستند که از طریق فعالیت جنسی منتقل می‌شوند. این بیماری‌ها می‌توانند در هر دو جنسیت رخ دهند و از طریق تماس جنسی، اشتراک اندام‌های جنسی یا تماس با خون منتقل شوند.

2. علائم بیماری‌های زگیل تناسلی چیستند؟

علائم ممکن است شامل خارش، سوزش، درد، ترشحات غیر عادی از اندام‌های تناسلی، و یا زخم‌ها در این ناحیه باشد. در بعضی از موارد، این بیماری‌ها ممکن است بدون نشانه ظاهر شوند.

3. آیا بیماری‌های زگیل تناسلی قابل درمان هستند؟

بله، بسیاری از بیماری‌های زگیل تناسلی قابل درمان هستند، اگرچه نیاز به مراجعه به پزشک و درمان مناسب دارند. درمان ممکن است شامل داروها (مثل آنتی‌بیوتیک‌ها) یا درمان‌های دیگر باشد که پزشک تجویز می‌کند.

4. چگونه می‌توان از ابتلا به بیماری‌های زگیل تناسلی جلوگیری کرد؟

استفاده از مواد از جمله کاندوم‌ها در هر بار فعالیت جنسی می‌تواند خطر انتقال را کاهش دهد. همچنین، اجتناب از تماس جنسی با افرادی که علائم بیماری دارند و انجام آزمایشات زگیل تناسلی قبل از شروع هرگونه رابطه جدید نیز می‌تواند کمک کننده باشد.

5. آیا بیماری‌های زگیل تناسلی تنها از طریق فعالیت جنسی منتقل می‌شوند؟

بیماری‌های زگیل تناسلی از طریق مسیرهای مختلفی منتقل می‌شوند و نه تنها از طریق فعالیت جنسی. اما برخی از این بیماری‌ها ممکن است از مادر به نوزاد در زمان زایمان منتقل شوند. همچنین، در برخی موارد، ممکن است این بیماری‌ها از طریق تماس با خون، اشتراک سوزن‌های تزریق مواد مخدر یا تماس مستقیم با مخاط و مایعات بدنی کسی که این بیماری را دارد، منتقل شوند.

منابع

• https://www.nhsinform.scot/illnesses-and-conditions/sexual-and-reproductive/genital-warts#:~:text=Genital%20warts%20are%20a%20common,during%20vaginal%20and%20anal%20sex.
• https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/4209-genital-warts
• https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK441884/

اگر فرق سرتان پهن تر شده، قسمت هایی از سرتان خالی شده است و روزانه بیشتر از 125 تار مو از دست می دهید، احتمالا دچار ریزش مو شده اید و باید به یک متخصص ریزش مو مراجعه کنید. ریزش مو در خانم ها علل مختلفی دارد و معمولا نمی توان از آن جلوگیری کرد؛ اما اگر به موقع به دکتر مراجعه کنید، شاید بتوانید به موقع ریزش موی خود را کنترل کنید.

زنان بطور متوسط روزانه بین 50 تا 100 تار مو از دست می دهند. بخشی از ریزش مو بسیار نرمال است و برای تمامی افراد اتفاق می افتد؛ اما هنگامی که ریزش مو زیاد شد، موهای کم تری جایگزین آن شده و بدن از حالت تعادل خارج می شود و معمولا نشانه وجود مشکلی در بدن است.

از دست دادن بیش از اندازه نرمال مو در اصطلاح پزشکی آلوپسی نام دارد. در این مقاله قصد داریم دلایل ریزش مو در خانم ها را مورد بررسی قرار دهیم. شما عزیزان می توانید با مراجعه به وبسایت دکتر با من، بهترین متخصص مو در تهران را پیدا کنید و به صورت آنلاین ویزیت شوید. لطفا تا آخر مقاله با ما همراه باشید.

مراحل رشد مو

رشد مو در انسان در طی چرخه ای اتفاق می‌ افتد و این چرخه هر چند وقت یکبار خود را تکرار می کند. هر گونه مشکل یا عدم تعادل در هر یک از بخش های سیکل رویش مو می تواند موجب ریزش و نازک شدن تار موهای فرد شود.

مراحل رشد مو را در ادامه برایتان توضیح داده ایم.

آناژن

آناژن که در این مرحله در ریشه مو تقسیم سلولی صورت می گیرد و موی جدید موی قدیمی را به بیرون هدایت می کند تا موی قدیمی به کلی خارج شود. در مرحله آناژن در هر 28 روز مو یک سانتی متر رشد می کند و این مرحله می تواند 2 تا 8 سال به طول انجامد. 85 تا 90 درصد موهای سر شامل این فاز می شوند.

موی برخی افراد ممکن است از حدی بلندتر نشود، دلیل آن هم کوتاهی فاز آناژن آن ها است. افرادی که موی بلندی دارند، شرایطی عکس داشته و فاز آناژن طولانی تری دارند. چون موهای دست و پا نیز فاز آناژن حدود30 تا 45 روز دارند، معمولا از حدی بلندتر نمی شوند و کوتاه هستند.

مرحله کاتاژن

در این مرحله رشد مو می ایستد و مرحله ای است که مو به مرور می ریزد تا موی دیگری جایگزین آن شود. این فاز موقتی است و در حدود 3 درصد از موهای افراد در این فاز قرار دارند. فاز کاتاژن در حدود 2 تا 4 هفته طول می کشد.

تلوژن

تلوژن که به آن فاز افتادن هم می گویند، فازی است که در آن موهای تازه موهای قدیمی را به بیرون می رانند و جایگزین آن ها می شوند. مدت این فاز نیز 2 تا 3 ماه است.

چند نوع ریزش مو داریم؟

انواع ریزش مو اسم های علمی دارند که دانستن آن ها برای آشنایی بهتر با وضعیت شما کمک کننده هستند. انواع ریزش مو به آناژن افلوویوم، تلوژن افلوویوم و FPHL تقسیم می شوند که هر یک را به اختصار توضیح خواهیم داد.

آناژن افلوویوم

آناژن افلوویوم به نوعی از ریزش مو در خانم ها و آقایان گفته می شود که در این شرایط فرد موهای خود را به سرعت در شرایط خاص مانند تحت درمان بودن از جمله شیمی درمانی از دست می دهد. داروهای شیمی درمانی می توانند سلول های سرطانی را از بین ببرند؛ اما همچنین از جمله عوارض آن ها تاثیر بر فولیکول های مو در تمامی نقاط بدن است، در واقع این داروها فولیکول مو را مسموم می کنند.

تلوژن افلوویوم

تلوژن افلوویوم زمانی اتفاق می افتد که تعداد زیادی از فولیکول های مو به طور همزمان با هم وارد فاز استراحت یا کاتاژن می شوند، اگر پس از گذراندن این فاز فولیکول های مو مرحله رشد خود را شروع نکنند، موهای سر در تمامی نقاط دچار ریزش می شوند و موی جدید نیز رشد نمی کند. البته تلوژن افلوویوم موجب طاسی کامل نمی شود، اما ممکن است فرد در این شرایط روزانه چیزی حدود 300 تا 500 تار مو از دست بدهد؛ یعنی چیزی 5 برابر حالت عادی. در این مشکل موها در قسمت شقیقه و تاج نیز نازک خواهند شد.

آلوپسی اندروژنیک

آلوپسی اندروژنیک غالبا از وراثت است؛ اما با دارو و درمان می توان آن را تا حدی کنترل کرد. این نوع مشکل در مردان و زنان خود را به گونه های مختلفی نشان می دهد. ریزش مو در خانم ها به عنوان ریزش مو با الگو زنانه شناخته می شود که در این شرایط خانوم ها نازک شدن تمامی موهای خود را حس می کنند، اما خط رشد موی آن ها تغییری پیدا نمی کند. همچنین در این مشکل زنان به ندرت دچار طاسی کامل می‌شوند و با مراقبت و معاینه توسط دکتر می توان آن را کنترل کرد.

نشانه های از دست رفتن مو

موهای سر افراد بیشتر به دلایل و زمینه های ژنتیکی و محیطی دچار ریزش می شود و این ریختگی می تواند به شیوه های گوناگونی خود را نشان دهد. ریزش مو ممکن است ناگهانی یا به تدریج اتفاق افتد.

علائم و نشانه های ریزش مو در خانم ها شامل موارد زیر می شود:

• عقب رفتن خط رویش مو: معمولا این نوع ریزش مو در آقایان خود را به شکل عقب رفتن خط رویش مو و در زنان به شکل پهن شدن فرق سر نشان می دهد. البته در زنان مسن تر نیز خط رویش مو حالت عقبگرد دارد و جلوی سر را خالی می کند که به آن آلوپسی فیبروز پیشانی گفته می شود.
• ریزش موی سکه ای: در این نوع ریزش نقاطی از سر به صورت دایره وار شروع به ریزش می کند و در برخی موارد بسیار بزرگ می شود؛ این اتفاق حتی در سبیل و ریش مردان نیز اتفاق می افتد. قبل از ریزش مو ممکن است فرد حس خارش یا درد داشته باشد.
• شل شدن مو: این نوع نشانه معمولا موقتی است و در اثر شوک فیزیکی یا روحی اتفاق می افتد. هنگام شانه زدن یا دست زدن به مو ممکن است تعداد موی زیادی را مشاهده کنید. این نوع ریزش معمولا باعث نازک شدن مو نیز می شود که موقتی است.
• از دست دادن تمام موهای زائد بدن به دلیل استفاده از داروهای شیمیایی مانند داروهای شیمی درمانی می تواند باعث شود که تمام موهای بدنتان به کلی بریزند که البته امری موقتی است.
• پسوریازیس که یک بیماری خود ایمنی است، معمولاً باعث تغییرات پوستی در زانوها، آرنج ها، دست ها، پاها و پوست سر می شود. هنگامی که پوست سر را تحت تاثیر قرار می دهد، باعث می شود سلول های پوستی سریع تر از حالت عادی تکثیر شوند که نتیجه، پوست سر پوسته پوسته و ملتهب و در نهایت منجر به ریزش مو در خانم ها و آقایان می شود.

ریزش مو در خانم ها چه دلایلی دارد؟

از دست دادن 50 تا 100 تار مو در روز برای انسان عادی است و معمولا به چشم نمی آید؛ چون موهای جدید جایگزین موهای ریخته شده می شوند. زمانی می گوییم فردی دچار ریزش مو شده است که موهای جدید جایگزین موهای ریخته شده نشوند.

ریزش مو در خانم ها دلایلی مختلفی می تواند داشته باشد و تنها با آزمایش، معاینه و مشاوره با دکتر مو می توان دلیل آن را پیدا کرد. از جمله شایع ترین دلایل ریزش مو موارد زیر هستند.

وراثت

شایع ترین دلیل ریزش مو در خانم ها و در آقایان وراثت است. این نوع ریزش مو که آلوپسی آندروژنیک و الگوی طاسی زنانه نیز نامیده می شود، نوعی مشکل ژنتیکی است. برخلاف ریزش موی ژنتیکی مردان، دلایل ریزش موی زنان به طور کامل اثبات نشده است. معمولا این نوع ریزش پس از یائسگی بیشتر خود را نشان می دهد. ریزش مو در زنان از سن 30 سالگی شروع می شود و در 40 سالگی و دوران یائسگی خود را بیشتر نشان می دهد. پس از 50 سالگی یک چهارم زنان در جهان نازک شدن موی خود را به وضوح می بینند.

همچنین ریزش مو در خانم ها تحت تأثیر ژنتیک و هورمون های آندروژن است و ریزش موی ارثی آنها موجب رشد موهای نازک‌تر با رنگ روشن تر می شود و موهای فاز تلوژن راحت‌تر می ریزند.

طاسی ارثی در زنان معمولا خود را به شکل لکه ها و یا ریزش سکه ای بزرگ نشان نمی دهد؛ بلکه موهای آن ها به طور کلی نازک تر می شود و خط رویش مو عقب نمی رود.

تغییرات هورمونی

شرایط هورمونی و برخی بیماری ها می تواند باعث ریزش یا نازک شدن تار مو به صورت دائمی و موقت شود. تغییرات هورمونی به دلایل مختلف مانند یائسگی، زایمان، بارداری و مشکلات تیروئیدی، دلایل مختلف دیگر مانند آلوپسی آرهاتا که نوعی بیمای خود ایمنی است، همچنین موجب بیماری هایی مانند کرم حلقوی ریزش مو و اختلالی به نام تریکوتیلومانیا.

استفاده از داروهای خاص

به طور کلی مصرف برخی از داروها موجب ریزش موی سر افراد می شود که باید آن را لحاظ کرد، مانند داروهایی که برای سرطان، آرتریت، افسردگی، مشکلات قلبی، نقرس و فشار خون بالا استفاده می شوند، می توانند در نوع رشد مو تاثیر بگذارند. به عنوان مثال پرتو درمانی به سر ممکن است باعث شود موی فرد دیگر مانند قبل رشد نکند؛ حتی گاها ممکن است شوک عصبی نیز موجب نازک تر شدن ضخامت موها شود که البته جزو عوارض موقتی است.

کلام آخر

ریزش مو در خانم ها می تواند دلایل مختلفی داشته باشد؛ عوامل ژنتیکی، مصرف داروهای شیمیایی و غیره از جمله عواملی هستند که در رشد موی سر افراد تاثیر بسزایی دارند؛ بنابراین برای تشخیص مشکل حتما باید به پزشک مراجعه کنید و توسط متخصص مو، مشکل خود را دقیق ریشه یابی کرده و اصولی تر آن را درمان کنید.

شما عزیزان می توانید برای پیدا کردن بهترین متخصص مو در تهران و همچنین برای مشاوره با دکتر مو و متخصص ریزش مو از طریق سایت دکتر با من اقدام کرده و مشکل خود را ریشه یابی کنید.

رسیدگی به پوست صورت در منزل : به گزارش دکتر بامن مراقبت از پوست صورت یکی از مهم‌ترین بخش‌های روتین روزانه است که به حفظ سلامت و جوانی پوست کمک می‌کند. با توجه به تنوع پوست‌ها و نیازهای مختلف آنها، شناخت روش‌های مناسب برای هر نوع پوست ضروری است. این مقاله به بررسی جامع روش‌های رسیدگی به پوست صورت در منزل می‌پردازد و نکات و توصیه‌های علمی و کاربردی را ارائه می‌دهد.

اهمیت رسیدگی به پوست صورت در منزل

پوست سالم نه تنها زیبایی ظاهری را افزایش می‌دهد، بلکه نقش مهمی در سلامت کلی بدن دارد. یک پوست تمیز و مرطوب می‌تواند از بروز مشکلاتی مانند آکنه، خشکی و چین و چروک جلوگیری کند.

تاثیرات محیطی و سبک زندگی

عوامل محیطی مانند آلودگی هوا، نور خورشید و تغذیه ناسالم می‌توانند تاثیرات منفی بر روی پوست داشته باشند. همچنین، استرس و کم‌خوابی نیز می‌تواند به مشکلات پوستی دامن بزند.

شناخت نوع پوست

انواع پوست شامل :

• پوست چرب
• پوست خشک
• پوست مختلط
• پوست حساس

هر نوع پوست نیازهای خاص خود را دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.

نحوه تشخیص نوع پوست

تشخیص نوع پوست اولین قدم برای انتخاب محصولات مراقبتی مناسب و داشتن پوستی سالم است. نوع پوست هر فرد به عوامل مختلفی مانند ژنتیک، رژیم غذایی و شرایط آب و هوایی بستگی دارد. شناخت نوع پوست به شما کمک می‌کند تا روتین مراقبتی مناسبی انتخاب کنید و از مشکلات پوستی جلوگیری کنید.

برای تشخیص نوع پوست، ابتدا باید با ویژگی‌های هر نوع آشنا شوید:

• پوست چرب: پوست چرب دارای منافذ باز، براق و ضخیم است. اغلب افرادی که پوست چرب دارند، مستعد جوش و آکنه هستند. این نوع پوست بیشتر در مناطق پیشانی، بینی و چانه براق است.
• پوست خشک: پوست خشک نازک و حساس است و به راحتی دچار خشکی و ترک خوردگی می‌شود. این نوع پوست فاقد رطوبت کافی است و معمولاً زبر و پوسته پوسته به نظر می‌رسد.
• پوست مختلط: این نوع پوست ترکیبی از پوست چرب و خشک است. معمولاً در منطقه T (پیشانی، بینی و چانه) چرب و در بقیه قسمت‌ها خشک یا نرمال است.
• پوست نرمال: پوست نرمال تعادل خوبی بین چربی و رطوبت دارد. این نوع پوست صاف، نرم و دارای رنگ یکنواخت است و کمتر دچار مشکلات پوستی می‌شود.
• پوست حساس: پوست حساس به راحتی تحریک می‌شود و به مواد آرایشی و تغییرات محیطی واکنش نشان می‌دهد. این نوع پوست ممکن است قرمز، خارش‌دار یا تحریک‌شده به نظر برسد.

چگونه نوع پوست خود را تشخیص دهیم؟

برای تشخیص نوع پوست خود، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. پاکسازی پوست: ابتدا صورت خود را با یک پاک‌کننده ملایم شستشو دهید و سپس با یک حوله تمیز خشک کنید.
2. انتظار و مشاهده: به مدت یک ساعت صبر کنید و از استفاده از هرگونه محصول آرایشی یا مراقبتی خودداری کنید. این کار به پوست شما اجازه می‌دهد تا به حالت طبیعی خود برگردد.
3. مشاهده تغییرات: پس از یک ساعت، پوست خود را بررسی کنید. اگر صورت شما براق و چرب است، احتمالاً پوست چرب دارید. اگر در برخی نواحی احساس خشکی و کشیدگی می‌کنید و در برخی نواحی دیگر براق هستید، پوست شما مختلط است. اگر پوستتان همچنان صاف و متعادل به نظر می‌رسد، پوست نرمال دارید. در صورت احساس خشکی و زبری، پوست شما خشک است.
4. استفاده از دستمال کاغذی: می‌توانید از یک دستمال کاغذی نازک برای بررسی چربی روی صورت خود استفاده کنید. دستمال را به آرامی روی پیشانی، بینی، چانه و گونه‌ها بکشید. اگر دستمال چرب شد، پوست چرب یا مختلط دارید. اگر دستمال خشک ماند، پوست شما خشک یا نرمال است.

 

انتخاب پاک‌کننده مناسب برای پوست

پاک‌کننده‌ها اولین گام در روتین مراقبت از پوست هستند. انتخاب یک پاک‌کننده مناسب می‌تواند تاثیر زیادی بر سلامت و ظاهر پوست داشته باشد. پاک‌کننده‌ها علاوه بر حذف آلودگی‌ها و چربی‌های اضافی، به حفظ تعادل طبیعی پوست کمک می‌کنند. استفاده از پاک‌کننده نامناسب ممکن است باعث خشکی، تحریک یا افزایش چربی پوست شود.

پاک‌کننده برای پوست چرب

پوست چرب نیاز به پاک‌کننده‌ای دارد که بتواند چربی اضافی را بدون خشک کردن پوست حذف کند. پاک‌کننده‌های فومی و ژلی با قدرت پاک‌کنندگی بالا برای این نوع پوست مناسب هستند. همچنین، پاک‌کننده‌هایی که حاوی موادی مانند سالیسیلیک اسید یا بنزوئیل پراکسید هستند، به کنترل چربی و جلوگیری از جوش کمک می‌کنند.

پاک‌کننده برای پوست خشک

پوست خشک نیاز به پاک‌کننده‌ای ملایم و مرطوب‌کننده دارد که بدون ایجاد خشکی بیشتر، آلودگی‌ها را از بین ببرد. پاک‌کننده‌های کرمی و روغنی بهترین گزینه‌ها برای پوست خشک هستند. این محصولات حاوی مواد مرطوب‌کننده‌ای مانند هیالورونیک اسید و گلیسیرین هستند که به حفظ رطوبت پوست کمک می‌کنند.

پاک‌کننده برای پوست مختلط

برای پوست مختلط، باید از پاک‌کننده‌ای استفاده کنید که هم مناطق چرب را کنترل کند و هم مناطق خشک را نرم و مرطوب نگه دارد. پاک‌کننده‌های ملایم با فرمولاسیون تعادل‌بخش، انتخاب مناسبی هستند. به دنبال محصولاتی باشید که بدون تحریک پوست، چربی اضافی را کنترل کنند.

پاک‌کننده برای پوست نرمال

افرادی که پوست نرمال دارند، می‌توانند از پاک‌کننده‌های متنوعی استفاده کنند. انتخاب یک پاک‌کننده ملایم و غیرتحریک‌کننده که تعادل طبیعی پوست را حفظ کند، برای این نوع پوست ایده‌آل است. پاک‌کننده‌های فومی و ژلی با فرمولاسیون ساده مناسب این نوع پوست هستند.

پاک‌کننده برای پوست حساس

پوست حساس نیاز به پاک‌کننده‌ای بسیار ملایم و غیرتحریک‌کننده دارد. پاک‌کننده‌های هیپوآلرژیک و بدون عطر برای این نوع پوست مناسب هستند. به دنبال محصولاتی باشید که دارای مواد آرام‌بخش مانند آلوئه‌ورا و بابونه باشند و از موادی که می‌توانند باعث تحریک شوند، اجتناب کنید.

نکات مهم در انتخاب پاک‌کننده مناسب

• ترکیبات پاک‌کننده: همیشه لیست مواد تشکیل‌دهنده محصول را بررسی کنید. از محصولاتی که حاوی الکل، پارابن و عطرهای قوی هستند خودداری کنید، زیرا این مواد ممکن است باعث تحریک پوست شوند.
• pH مناسب: پاک‌کننده‌ای با pH متعادل (بین 5.5 تا 6.5) انتخاب کنید. این محدوده pH نزدیک به pH طبیعی پوست است و به حفظ تعادل اسیدی پوست کمک می‌کند.
• تست حساسیت: قبل از استفاده کامل از پاک‌کننده جدید، آن را روی ناحیه کوچکی از پوست خود تست کنید تا از عدم واکنش حساسیتی مطمئن شوید.
• مشورت با متخصص پوست: اگر مطمئن نیستید که کدام پاک‌کننده برای پوست شما مناسب است، با یک متخصص پوست مشورت کنید. آن‌ها می‌توانند بر اساس نوع پوست و نیازهای خاص شما، بهترین محصول را توصیه کنند.

انتخاب پاک‌کننده بستگی به نوع پوست دارد. برای پوست‌های چرب، پاک‌کننده‌های فومی و برای پوست‌های خشک، پاک‌کننده‌های کرمی توصیه می‌شود.

 

لایه ‌برداری پوست در منزل

لایه برداری از جمله روش‌های موثر برای بهبود ظاهر و سلامت پوست است. این فرآیند با از بین بردن سلول‌های مرده از سطح پوست، به نوسازی پوست و بهبود بافت و رنگ آن کمک می‌کند. لایه برداری منظم می‌تواند به کاهش جوش‌ها، روشن‌تر شدن پوست و حتی‌سازی رنگ پوست کمک کند. همچنین، با لایه برداری، محصولات مراقبتی بهتر جذب می‌شوند و اثرگذاری بیشتری دارند.

لایه برداری فیزیکی

لایه برداری فیزیکی شامل استفاده از محصولات یا ابزارهایی است که به صورت فیزیکی سلول‌های مرده را از سطح پوست جدا می‌کنند. اسکراب‌ها و برس‌های مخصوص پوست از جمله این روش‌ها هستند. این روش برای پوست‌های نرمال و چرب مناسب است اما باید با احتیاط استفاده شود تا از آسیب به پوست جلوگیری شود.

لایه برداری شیمیایی

لایه برداری شیمیایی با استفاده از مواد شیمیایی مانند آلفا هیدروکسی اسید (AHA) و بتا هیدروکسی اسید (BHA) انجام می‌شود. این مواد با حل کردن پیوندهای بین سلول‌های مرده، آن‌ها را از سطح پوست جدا می‌کنند. لایه برداری شیمیایی برای انواع پوست مناسب است و می‌تواند مشکلاتی مانند خطوط ریز، لک‌های تیره و جوش‌ها را بهبود بخشد.

روش‌های خانگی برای لایه برداری

استفاده از اسکراب‌های طبیعی

برای لایه برداری خانگی، می‌توانید از موادی که در آشپزخانه موجود هستند استفاده کنید. مخلوطی از شکر قهوه‌ای و روغن نارگیل یک اسکراب طبیعی عالی برای پوست بدن و صورت است. این اسکراب را با حرکات دایره‌ای روی پوست ماساژ دهید و سپس با آب گرم بشویید.

ماسک‌های لایه‌بردار طبیعی

ماسک‌های حاوی مواد لایه‌بردار مانند عسل و ماست نیز می‌توانند به نوسازی پوست کمک کنند. عسل خاصیت ضدباکتریایی دارد و ماست حاوی لاکتیک اسید است که به لایه برداری ملایم پوست کمک می‌کند. این ماسک را به مدت 10-15 دقیقه روی پوست بگذارید و سپس بشویید.

نکات مهم در لایه برداری خانگی

1. بیش از حد لایه برداری نکنید: لایه برداری بیش از حد می‌تواند باعث تحریک و خشکی پوست شود. بسته به نوع پوست، یک تا دو بار در هفته کافی است.
2. مرطوب‌کننده استفاده کنید: بعد از لایه برداری، پوست نیاز به رطوبت دارد. از یک مرطوب‌کننده ملایم استفاده کنید تا از خشکی و تحریک پوست جلوگیری کنید.
3. محافظت از پوست در برابر آفتاب: بعد از لایه برداری، پوست حساس‌تر به آفتاب می‌شود. استفاده از کرم ضدآفتاب با SPF مناسب الزامی است.
4. توجه به نوع پوست: هر نوع پوست به روش‌های لایه برداری خاصی نیاز دارد. افرادی که پوست حساس دارند باید از محصولات ملایم‌تر استفاده کنند.

نکات مهم نگهداری ومراقبت رسیدگی به پوست صورت در منزل

• پاک‌سازی روزانه

پاک‌سازی منظم پوست یکی از اساسی‌ترین مراحل مراقبت از پوست است. استفاده از پاک‌کننده مناسب با نوع پوست، به حذف آلودگی‌ها، چربی اضافی و آرایش کمک می‌کند. پاک‌سازی دو بار در روز (صبح و شب) توصیه می‌شود تا از انسداد منافذ و ایجاد جوش جلوگیری شود.

• استفاده از تونر

تونرها به تنظیم pH پوست کمک می‌کنند و هر گونه باقی‌مانده از پاک‌کننده‌ها را از بین می‌برند. همچنین، تونرها می‌توانند به آماده‌سازی پوست برای جذب بهتر محصولات مراقبتی کمک کنند. انتخاب تونر مناسب با نوع پوست بسیار مهم است.

• مرطوب‌کننده روزانه

استفاده از مرطوب‌کننده، حتی برای پوست‌های چرب، ضروری است. مرطوب‌کننده‌ها به حفظ رطوبت پوست کمک کرده و از خشکی و ترک خوردگی جلوگیری می‌کنند. برای پوست‌های چرب، مرطوب‌کننده‌های سبک و غیر چرب انتخاب مناسبی هستند، در حالی که پوست‌های خشک به محصولات غنی‌تر نیاز دارند.

• محافظت از پوست در برابر آفتاب

کرم ضدآفتاب یکی از مهم‌ترین محصولات مراقبت از پوست است. استفاده روزانه از کرم ضدآفتاب با SPF مناسب، حتی در روزهای ابری، از پوست در برابر اشعه‌های مضر UV محافظت می‌کند و از پیری زودرس و آسیب‌های پوستی جلوگیری می‌کند.

• لایه‌برداری منظم

لایه‌برداری به حذف سلول‌های مرده و روشن‌تر شدن پوست کمک می‌کند. انتخاب لایه‌بردار مناسب با توجه به نوع پوست اهمیت دارد. لایه‌برداری یک تا دو بار در هفته کافی است. پوست‌های حساس نیاز به لایه‌بردارهای ملایم‌تری دارند.

• مصرف کافی آب و تغذیه سالم

مصرف کافی آب و تغذیه سالم، نقش مهمی در سلامت پوست دارد. آبرسانی داخلی به حفظ رطوبت و درخشندگی پوست کمک می‌کند. مصرف میوه‌ها، سبزیجات، مواد غذایی حاوی آنتی‌اکسیدان و امگا 3 برای حفظ سلامت پوست توصیه می‌شود.

• اجتناب از دست‌کاری جوش‌ها

فشار دادن یا دست‌کاری جوش‌ها می‌تواند منجر به عفونت و جای جوش شود. بهتر است جوش‌ها را به حال خود رها کنید و از محصولات ضدجوش مناسب استفاده کنید.

• خواب کافی

خواب کافی برای سلامت پوست ضروری است. در طول خواب، پوست فرصت بازسازی و ترمیم دارد. کمبود خواب می‌تواند باعث پف‌کردگی، تیرگی زیر چشم و ایجاد چین و چروک شود.

• مدیریت استرس

استرس می‌تواند تاثیر منفی بر پوست داشته باشد و مشکلاتی مانند آکنه و اگزما را تشدید کند. تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن، ورزش و یوگا می‌توانند به بهبود وضعیت پوست کمک کنند.

• اجتناب از دخانیات و مصرف الکل

دخانیات و مصرف زیاد الکل می‌توانند باعث کاهش جریان خون به پوست و ایجاد چین و چروک شوند. ترک این عادات می‌تواند به بهبود سلامت پوست کمک کند.

 

انواع ماسک‌های خانگی برای رسیدگی به پوست صورت در منزل

ماسک عسل و ماست برای مرطوب‌سازی

مواد لازم:

2 قاشق غذاخوری ماست

1 قاشق غذاخوری عسل

روش تهیه:

عسل و ماست را به خوبی با هم مخلوط کنید و ماسک حاصل را روی پوست تمیز صورت بمالید. بعد از 15-20 دقیقه با آب گرم بشویید. این ماسک با خاصیت مرطوب‌کنندگی عسل و ماست، پوست را نرم و لطیف می‌کند و به آبرسانی عمیق آن کمک می‌کند.

ماسک خیار و آلوئه‌ورا برای تسکین پوست

مواد لازم:

1 عدد خیار

2 قاشق غذاخوری ژل آلوئه‌ورا

روش تهیه:

خیار را رنده کرده و با ژل آلوئه‌ورا مخلوط کنید. ماسک را روی صورت قرار دهید و بعد از 15 دقیقه با آب سرد بشویید. این ماسک با خواص آرام‌بخش و ضد التهابی خیار و آلوئه‌ورا، به تسکین و خنک‌کنندگی پوست کمک می‌کند.

ماسک زردچوبه و عسل برای روشن‌سازی

مواد لازم:

1 قاشق چایخوری زردچوبه

1 قاشق غذاخوری عسل

1 قاشق غذاخوری ماست یا شیر

روش تهیه:

زردچوبه، عسل و ماست یا شیر را با هم ترکیب کنید تا خمیر نرمی به دست آید. ماسک را روی صورت بمالید و بعد از 10-15 دقیقه با آب گرم بشویید. این ماسک با خاصیت ضد التهابی زردچوبه و روشن‌کنندگی عسل، به کاهش لکه‌های تیره و یکنواختی رنگ پوست کمک می‌کند.

ماسک جو دوسر و موز برای تسکین و تغذیه پوست

مواد لازم:

1/2 موز

1 قاشق غذاخوری جو دوسر آسیاب شده

1 قاشق چایخوری عسل

روش تهیه:

موز را له کنید و با جو دوسر و عسل مخلوط کنید. ماسک را روی صورت بمالید و بعد از 15 دقیقه با آب گرم بشویید. این ماسک به تغذیه و تسکین پوست‌های خشک و حساس کمک می‌کند.

ماسک قهوه و روغن نارگیل برای لایه‌برداری

مواد لازم:

1 قاشق غذاخوری پودر قهوه

1 قاشق غذاخوری روغن نارگیل

روش تهیه:

پودر قهوه و روغن نارگیل را با هم مخلوط کنید و با حرکات دایره‌ای روی صورت ماساژ دهید. اجازه دهید ماسک 10 دقیقه بماند و سپس با آب گرم بشویید. این ماسک با لایه‌برداری ملایم سلول‌های مرده، پوست را نرم و درخشان می‌کند.

استفاده از ماسک‌های خانگی با مواد طبیعی و ارگانیک، یک روش ساده و موثر برای رسیدگی به پوست صورت در منزل است. این ماسک‌ها با توجه به نیازهای مختلف پوست، می‌توانند به مرطوب‌سازی، تسکین، تغذیه و لایه‌برداری پوست کمک کنند. استفاده منظم از این ماسک‌ها می‌تواند به بهبود سلامت و زیبایی پوست شما منجر شود.

مراقبت از پوست حساس

نکات مراقبت ویژه

پوست حساس نیاز به مراقبت‌های ویژه دارد. استفاده از محصولات بدون عطر و مواد حساسیت‌زا و همچنین اجتناب از لایه برداری بیش از حد می‌تواند به محافظت از این نوع پوست کمک کند.

اجتناب از مواد تحریک‌کننده

مواد تحریک‌کننده مانند الکل و مواد شیمیایی قوی باید از روتین مراقبت پوست حذف شوند. این مواد می‌توانند باعث التهاب و تحریک پوست حساس شوند.

مراقبت از پوست چرب و آکنه‌دار

کنترل چربی پوست با استفاده از محصولات مات‌کننده و ضد چربی ممکن است. شستشوی منظم و استفاده از تونرهای حاوی اسید سالیسیلیک نیز می‌تواند به کاهش چربی پوست کمک کند.

درمان‌های خانگی برای آکنه

درمان‌های خانگی مانند استفاده از ماسک خاک رس و چای سبز می‌تواند به کاهش آکنه و التهاب کمک کند. این درمان‌ها به پاکسازی عمقی و ضدعفونی کردن پوست کمک می‌کنند.

مراقبت از پوست خشک و کم‌آب

پوست خشک نیاز به آبرسانی عمقی دارد. استفاده از سرم‌های حاوی هیالورونیک اسید و روغن‌های مغذی می‌تواند به بهبود وضعیت پوست کمک کند.

نکات جلوگیری از خشکی بیشتر

برای جلوگیری از خشکی بیشتر پوست، از مصرف آب گرم برای شستشو و همچنین از محصولات حاوی الکل اجتناب کنید. این موارد می‌توانند باعث تشدید خشکی پوست شوند.

مراقبت از پوست در سنین مختلف

در دهه‌های مختلف زندگی، نیازهای پوستی متفاوت است. در دهه 20، تمرکز بر پیشگیری از آسیب‌های خورشیدی و در دهه 30 و 40 تمرکز بر روی کاهش چین و چروک و حفظ الاستیسیته پوست است.

محصولات توصیه‌شده برای هر سن

محصولاتی مانند کرم‌های ضد پیری و سرم‌های حاوی پپتیدها و آنتی‌اکسیدان‌ها برای مراقبت از پوست در سنین مختلف توصیه می‌شوند.

مواد غذایی مفید برای پوست

مصرف مواد غذایی مانند میوه‌ها، سبزیجات، ماهی‌های چرب و مغزها می‌تواند به سلامت و زیبایی پوست کمک کند. این مواد غذایی حاوی ویتامین‌ها و مواد مغذی مورد نیاز پوست هستند.

تاثیرات مضر مواد غذایی ناسالم

مصرف مواد غذایی ناسالم مانند غذاهای پرچرب و فرآوری‌شده می‌تواند به بروز مشکلات پوستی مانند آکنه و التهاب منجر شود. این غذاها همچنین می‌توانند باعث پیری زودرس پوست شوند.

نتیجه‌گیری

مراقبت از پوست صورت در منزل می‌تواند با استفاده از روش‌های ساده و محصولات طبیعی انجام شود. شناخت نوع پوست و نیازهای آن، انتخاب محصولات مناسب و پیروی از یک روتین منظم از اهمیت بالایی برخوردار است. با مراقبت صحیح و مداوم، می‌توان به پوستی سالم، درخشان و جوان دست یافت.

سوالات متداول

چگونه نوع پوست خود را تشخیص دهم؟

برای تشخیص نوع پوست، می‌توانید پوست خود را تمیز کرده و بعد از چند ساعت بدون استفاده از محصولات مراقبتی، وضعیت آن را بررسی کنید. اگر پوست شما چرب باشد، پوست چرب دارید؛ اگر خشک باشد، پوست خشک دارید.

چند بار در هفته باید لایه برداری کنم؟

این بستگی به نوع پوست دارد. پوست‌های چرب و مختلط ممکن است دو تا سه بار در هفته به لایه برداری نیاز داشته باشند، در حالی که پوست‌های خشک و حساس ممکن است یک بار در هفته کافی باشد.

آیا استفاده از ضد آفتاب در زمستان ضروری است؟

بله، حتی در زمستان اشعه‌های UV می‌توانند به پوست آسیب برسانند. استفاده از ضد آفتاب در تمام فصول سال توصیه می‌شود.

بهترین زمان برای استفاده از ماسک‌های صورت چه زمانی است؟

بهترین زمان برای استفاده از ماسک‌های صورت در پایان روز است، زمانی که پوست تمیز و آماده جذب مواد مغذی باشد.

آیا مصرف آب بر سلامت پوست تاثیر دارد؟

بله، مصرف آب کافی به حفظ رطوبت پوست و جلوگیری از خشکی و کدری آن کمک می‌کند.

منابع

1. کتاب “Dermatology” نوشته Bolognia, Jorizzo, & Schaffer

این کتاب یکی از معتبرترین منابع در حوزه درماتولوژی (پوست‌شناسی) است و اطلاعات کاملی درباره بیماری‌های پوستی، ساختار پوست و مراقبت‌های پوستی ارائه می‌دهد.

2. مجله “Journal of the American Academy of Dermatology (JAAD)“

این مجله علمی از معتبرترین نشریات در زمینه پوست است و مقالات پژوهشی و مرورهای علمی مرتبط با مشکلات پوستی، درمان‌ها و مراقبت‌های پوست را منتشر می‌کند.

3. کتاب “Fitzpatrick’s Dermatology in General Medicine” نوشته Lowell A. Goldsmith et al.

این کتاب جامع نیز از منابع معتبر در زمینه درماتولوژی است که به بررسی بیماری‌ها و درمان‌های پوستی پرداخته و جزئیات علمی و بالینی کاملی ارائه می‌دهد.

4. مجله “British Journal of Dermatology“

این مجله نیز یکی از منابع علمی برجسته در زمینه پوست است و تحقیقات جدید و مقالات علمی معتبر در حوزه درماتولوژی را منتشر می‌کند.

5. کتاب “Cosmetic Dermatology: Principles and Practice” نوشته Leslie Baumann

این کتاب به صورت تخصصی به موضوعات مرتبط با درماتولوژی زیبایی پرداخته و اطلاعات کاربردی و علمی درباره مراقبت‌های پوستی و درمان‌های زیبایی ارائه می‌دهد.

همواره در زندگی روزمره و در ارتباط با افراد مختلف ظاهر شخص به خصوص آراستگی صورت برای عموم مردم از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به همین جهت از بین بردن جوش صورت یکی از دغدغه های تمام اشخاص در سراسر جهان به شمار می آید. انسان‌ ها همیشه در هر کجای این دنیا مشتاقانه به دنبال راهی برای دستیابی به چهره یا پوستی شفاف و زیبا هستند.

تیم حرفه ای ما یعنی دکتر با من، در اینجا گرد هم آمده اند که به شما افراد با سلیقه در زمینه رسیدن به زیبایی هر چه بیشتر یاری برسانند تا با راهنمایی‌ و مشاوره با دکتر پوست به ظاهری فوق العاده جذاب و ایده آل دست پیدا کنید.

چند مورد ساده برای رسیدن به پوستی شفاف و ایده آل

قبل از هر چیز باید بر این موضوع که پوست صاف و درخشان همواره از درون انسان سرچشمه می گیرد، آگاه بود. زیرا این بخش به عنوان بزرگترین عضو بدن به حساب می آید. بنابراین هر چیزی که به عنوان تغذیه یا مکمل در بدن وارد می شود و روی پوست قرار می گیرد و ترکیبی مناسب از عادات سالم و استفاده از محصولات پوستی که با توجه به نظر و راهنمایی متخصص پوست و مو استفاده می شود، می تواند احساس و ظاهری سالم به پوست اشخاص بدهد. در ادامه به معرفی و بررسی راه کارهای ساده برای داشتن پوستی شفاف و از بین بردن جوش صورت می پردازیم.

1. حفظ رطوبت بدن از طریق نوشیدن آب

پوست زمانی شروع به کدر شدن و سفت شدن می کند که بدن احتمالاً دچار کم آبی می شود. متخصصان یا پزشکان پوست و مو نوشیدن حداقل 9 لیوان مایعات در روز را توصیه می کنند. لازم به ذکر است که نوشیدن چای نمی تواند در بالا بردن یا حفظ رطوبت بدن به افراد کمک کند.

در ضمن نوشیدنی های شیرین، گازدار و قهوه نیز جزو این دسته قرار نمی گیرند. در اینجا منظور از مایعات عصاره میوه ها و سبزیجات مانند آب نارگیل، آب هویج یا کرفس و اسموتی های غنی از مواد مغذی است. پوستی که هیدراته شده باشد، درخشان و زیبا به نظر می رسد.

معنی هیدراته شدن یا هیدراتاسیون

هیدراتاسیون یا در اصطلاح انگلیسی هایدریشن (hydration) در واقع یک نوع اثر واکنشی و شیمی آلی که در آن هیدروکسیل گروه (OH^–) به همراه یون مثبت یا به عبارتی پروتون اسیدی به دو اتم کربن افزوده می‌شود، به شمار می آید.

در پزشکی نیز از واژه هیدراتاسیون در زمان حفظ رطوبت و رساندن مایعاتی همچون آب به اشخاصی که با هدر رفتن بیش از حد مایعات و در پی آن رویارویی با بیماری اسهال شدید هستند، استفاده می کنند. یکی از راه های مقابله با دهیدراته شدن بدن یا به عبارتی کمبود آب در بدن تزریق سرم وریدی یا استفاده از پودر خوراکی او آر اس (ORS) تحت نظر دکتر معالج است.

2. تقویت بدن با غذاهای سرشار از آنتی اکسیدان

متحمل شدن استرس و خوردن غذاهای فست فودی مانند پیتزا می تواند به طور ناخواسته لکه هایی را روی پوست بدن یا صورت افراد ایجاد کند. در واقع شفافیت و جوان ماندن پوست ارتباط مستقیمی با تغذیه افراد دارد. یکی از راه های مؤثر برای داشتن پوستی سالم و از بین بردن جوش صورت استفاده از غذاهای فوق العاده سالم و مصرف ویتامین C است. از مواد غذایی مورد علاقه بسیاری از مردم که بر حفظ سلامت پوست تأثیرگذار است، به زغال اخته، توت فرنگی و پرتقال و همچنین کلم پیچ، سیب زمینی شیرین و اسفناج می توان اشاره کرد.

3. از بین بردن جوش صورت

به وجود آمدن جوش روی پوست لزوماً به معنای ناسالم بودن پوست نیست. گاهی ممکن است منافذ مسدود شده باشند یا پوست چربی بیشتری تولید کند که باعث به وجود آمدن جوش می شود. یک روال منظم مراقبت از پوست همانند شست و شوی صورت، تونر، استفاده از ضد آفتاب و مرطوب کننده در داشتن پوستی شاداب کمک می کند.

در ضمن افراد با درمان به موقع آکنه تحت نظر بهترین متخصص پوست در تهران و سایر نقاط کشور و از طریق سایت دکتر با من به راحتی می توانند از مشاوره و راهنمایی متخصصان استفاده و در جهت کنترل و از بین بردن جوش صورت گام بردارند. با توجه به این امر باید گفت اشخاص به سادگی آب خوردن در هر زمان و مکان می توانند به راهکارهایی تخصصی جهت داشتن پوستی زیبا دست پیدا کنند.

4. پاکسازی پوست

پوست سالم همواره نرم و صاف است و رنگ آن یکنواخت و روشن به نظر می رسد. همچنین بدن اشخاص هر روز برای از بین بردن پوست مرده سخت تلاش می کند. اما در برخی مواقع به کمی تقویت احتیاج دارد تا پوست های مرده، کثیفی، چربی و آرایش را از بین ببرد و از مسدود شدن منافذ جلوگیری کند. یکی از بهترین راه ها برای درخشندگی پوست استفاده از اسکراب صورت حداقل هفته ای یکبار است که این لایه کدر را از بین ببرد و ظاهر و بافت پوست افراد را بهبود ببخشد.

5. شاد زیستن

تا به حال به چهره و شادابی پوست خود در زمان خوشحالی و هیجان دقت کرده اید؟ در چنین اوقاتی پوست رنگ سالم را در قسمت گونه های فرد نمایان می کند. علت این امر وجود مویرگ های ریز در پوست شخص است که فعال و اکتیو می شوند و ظاهری درخشان به پوست می دهند. پس باید بیشتر از قبل خندید و از زندگی نهایت لذت را برد.

مواردی که باعث مسدود شدن منافذ می شود

در ابتدا بهتر است که نحوه مسدود شدن منافذ روی بینی و سایر قسمت های صورت مشخص شود. مواد مضر مانند کثیفی، مواد زائد، چربی و پوست مرده همگی می توانند باعث مسدود شدن منافذ شوند. گاهی اوقات، بیان می شود که گرفتگی ها مانند نقاط تاریک کوچک به نظر می رسند.

جوش های سر سیاه کمی متفاوت هستند. به گفته متخصصان در آکادمی پوست آمریکا، جوش‌های سرسیاه ناشی از منافذ پر از فولیکول های مو هستند که باز مانده و اکسید می‌شوند و باعث ایجاد نقطه سیاه می گردند. به همین علت به آن جوش سر سیاه می‌گویند.

راه هایی برای باز کردن منافذ پوست

چیزی به نام تمیز کردن عمیق از طریق ماسک اسکراب به عنوان لایه بردار ملایم برای از بین بردن جوش صورت می تواند برای اشخاص معجزه کند. زیرا این به حل کردن چربی اضافی و از بین بردن پوست مرده کمک می کند. با این وجود به علت متفاوت بودن ­DNA افراد بهتر است شخص از طریق سایت در دسترس و معتبر دکتر با من جهت مشاوره با دکتر پوست به بهترین درمان یا پیشگیری ظاهری زیبا اقدام کند. لیکن باید دانست که به معنای واقعی کلمه نمی توان از شر منافذ روی بینی برای همیشه خلاص شد.

بهترین راه برای از بین بردن جوش های سر سیاه

به صورت عموم اولین قدمی که فرد برای از بین بردن جوش سرسیاه انجام می دهد، فشار دادن آن است. زیرا این کاری وسوسه انگیز برای خلاص شدن از شر جوش های سرسیاه روی بینی، چانه و سایر قسمت های صورت به نظر می رسد. اما باید توجه داشت که فشردن می تواند مواد زائد را به عمق منافذ فشار دهد یا باکتری های بیشتری را از دست افراد به منافذ آنها منتقل کند. فشار دادن و کندن جوش می تواند اوضاع را بسیار بدتر کند. در واقع، اشخاص باید تا حد امکان دست های خود را از صورت دور نگه دارند.

لایه برداری پوست و از بین بردن پوست مرده نیز به دستیابی به پوستی شفاف و از بین بردن جوش صورت کمک می کند. یک اسکراب خوب می تواند به ریزش طبیعی پوست مرده کمک کند. این دانه های کوچک و غیر پلاستیکی پوست را لایه برداری و بهبود می بخشد تا چربی و کثیفی به دام افتاده را که می تواند منافذ را مسدود کند، از بین ببرد.

کلام آخر

برای از بین بردن جوش صورت بهتر است قبل از هر چیزی به تغذیه سالم و عادات شیوه زندگی درست روی آورد. همچنین باید دانست که برای درمان آکنه، جوش و التهابات پوستی یا بهتر از آن جلوگیری و رسیدگی به پوست باید با متخصصان پوست و مو یا متخصص تغذیه که به راحتی از سایت های معتبر همچون دکتر با من در دسترس عموم هستند، بهره مند شد و تا حد امکان از درمان خودسرانه و عجولانه خودداری کرد.

برای درمان گیاهی آریتمی قلبی می توان از گیاهانی مانند بومادران، سنبل الطیب، زالزالک و … استفاده کرد. اما تاثیرگذاری این روش ها برای درمان آریتمی قلب به نوع و علت این عارضه بستگی دارد.

با ما در ادامه این مقاله همراه باشید تا شما را با روش های درمان آریتمی قلب با گیاهان دارویی آشنا کنیم. البته لازم است این نکته را خاطر نشان کنیم که این مطالب تنها برای افزایش آگاهی شما جمع آوری شده است و چنانچه به آریتمی های قلبی مبتلا هستید باید هر چه سریعتر به پزشک متخصص قلب و عروق مراجعه کنید.

آریتمی قلبی چیست؟

به آریتمی قلب تپش قلب یا تپش نامنظم قلب نیز گفته می شود، عارضه ای بسیار رایج است که برخی مواقع بی ضرر و اما در برخی موارد دیگر خطر ساز هستند.

دلیل آریتمی های قلبی چیست؟

عوامل محیطی، روانی، مشکلات هورمونی و … می توانند باعث آریتمی یا تپش قلب شود. از جمله رایج ترین دلایل آریتمی قلب عبارتند از:

• سکته قلبی؛
• نارسایی قلبی؛
• تنگی دریچه ‌های قلب؛
• بیماری های قلبی مادرزادی؛
• کم خونی؛
• سطح قند خون پایین؛
• استرس یا اضطراب شدید؛
• فعالیت بدنی شدید؛
• مصرف بیش از حد کافئین، الکل و نیکوتین؛
• مصرف مواد مخدرهایی مانند کوکائین و ماریجوانا؛
• دیابت؛
• آپنه خواب؛
• پر کاری یا کم کاری تیروئید؛

درمان گیاهی آریتمی قلبی

داروی گیاهی درمان آریتمی قلب بستگی به نوع و شدت بیماری دارد. برای پیشگیری و درمان آرتیمی خفیف؛ برخی داروها و دمنوش های گیاهی می توانند موثر باشند.

بنابراین چنانچه به آریتمی قلبی حاد و تپش قلب شدید مبتلا هستید روش های خانگی برای درمان آریتمی موثر نخواهند بود و باید هر چه سریعتر به یک دکتر آریتمی قلب مراجعه کنید.

از جمله روش های درمان خانگی آرتیمی قلبی خفیف عبارتند از:

• مصرف میوه های شیرین و رسیده مانند انگور سیاه و گلابی؛
• مصرف دمنوش بومادران؛
• یک قاشق چایخوری پودر دارچین را با یک قاشق چایخوری عسل ترکیب کنید و روزانه یک قاشق از این ترکیب استفاده کنید.
• از آنجا که یکی از دلایل تپش قلب کمبود پتاسیم، کلسیم، آهن و منیزیم است، با مصرف ملاس سیاه این کمبود جبران شده و در نتیجه باعث درمان تپش قلب می شود. ملاس سیاه همچنین برای درمان کم خونی که یکی از دلایل اصلی آریتمی قلب است مفید می باشد. به منظور درمان گیاهی آریتمی قلبی با ملاس سیاه؛ یک قاشق چایخوری از این ماده را در یک فنجان آب حل کنید و سپس آن را میل کنید.
• میوه زالزالک باعث افزایش جریان خون به قلب و بهبود انقباضات عضلات قلب می شود که تمامی این عوامل باعث درمان تپش قلب می شوند.
• در صورتی که آریتمی قلب ناشی از اضطراب باشد؛ دانه کنار معجزه می کند. همچنین کنار یک داروی گیاهی آرام بخش برای افرادی است که در هنگام تلاش برای خوابیدن دچار تپش قلب می شوند.
• درمان آریتمی قلب با گیاهان دارویی مثل اسطوخودوس به این صورت است که باعث کاهش استرس و اضطراب در فرد شده و همچنین باعث تنظیم سطح فشار خون و ضربان قلب می شود.

• طبق مطالعات انجام شده ثابت شده است که بیش از 70 درصد از افراد منیزیم کافی به بدن خود نمی رسانند و همین می تواند علت افزایش تپش قلب در بین افراد جامعه باشد. طبق گفته دانشمندان در صورت مصرف روزانه 250 میلی گرم منیزیم می توانید از بروز بسیاری از بی نظمی های قلبی در امان باشید. خرفه سرشار از منیزیم است، بنابراین از مصرف آن قافل نشوید.
• سیر باعث کنترل سطح فشار خون، کنترل کلسترول خون و … می شود. برای کمک به سالم نگه داشتن قلبتان توصیه می شود روزانه یک عدد حبه سیر خام را با یک قاشق روغن زیتون و کمی نمک بخورید.
• مصرف دمنوش سنبل الطیب نیز به درمان آریتمی قلب کمک می کند. ریشه سنبل الطیب برای درمان تپش قلب موثر است. همچنین یک داروی گیاهی آرامبخش است. می توان سنبل الطیب را به صورت کپسول مصرف کرد و یا آن را به مدت 15 دقیقه در آب بجوشانید و سپس میل کنید.
• دمنوش بادرنجبویه نیز یک داروی گیاهی درمان آریتمی قلب است.
• برای کمک به پیشگیری و درمان خانگی آریتمی قلب مصرف غذاهای حاوی منیزیم مانند برگ چغندر، اسفناج، بادام درختی و زمینی، کلم پیچ، بادام هندی، تخم کدو، لوبیا چشم بلبلی، دانه کنجد، جود دوسر، موز، شکلات، انواع ماهی، ماست کم چرب، آووکادو و …. توصیه می شود.
• زرشک نوعی آنتی بیوتیک طبیعی است که در پیشگیری و درمان بی نظمی های قلبی نیز می توانند بسیار موثر باشند.
• گون به عنوان محرک ایمنی بدن و یک درمان گیاهی تپش قلب شناخته شده است.

کلام آخر

ما در این مقاله از دکتر با من به معرفی روش های درمان آریتمی قلب با گیاهان دارویی که شامل دمنوش سنبل الطیب، سیر، زرشک، گون، کندر، خرفه، بومادران و … است پرداختیم و همان طور که در طی مقاله چندین بار تکرار کردیم این روش ها تنها برای درمان آرتیمی های قلبی خفیف موثر هستند.

بنابراین در صورتی که دچار آریتمی های خطرناک قلبی هستید این روش ها هیچ تاثیری نخواهند داشت و باید هر چه سریعتر به پزشک متخصص قلب و عروق مراجعه کنید.