در این مقاله در خصوص بیماری بیش فعالی صحبت نموده ایم که یکی از بیماری های مهم و اساسی در علم روانپزشکی است و همچنین برای راحتی شما همراهان عزیز نیز در سایت دکتر با من اخذ نوبت اینترنتی را فعال نموده تا با آرامش خاطر، درمان خود را آغاز نمایید.

تاریخچه بیماری

بیماری بیش فعالی (ADHD) یک اختلال رفتاری عصبی است که اولین بار در سال 1902 توسط پزشک انگلیسی Sir George Frederick Still تشخیص داده شد. او این اختلال را به عنوان یک شکست در قابلیت کنترل حرکات بدنی و ناتوانی در حفظ توجه توصیف کرد. در سال 1937، نام “بیماری بیش فعالی” توسط یک پزشک آمریکایی به نام Charles Bradley به این اختلال داده شد.

در دهه‌های بعد، تحقیقات بیشتری درباره علل و درمان‌های این بیماری صورت گرفت. در حال حاضر، درمان بیماری پیش فعالی معمولاً شامل داروها، مشاوره، آموزش و تغییرات در شیوه زندگی است.

مفهوم بیش فعالی چیست؟

بیش فعالی (ADHD) یک اختلال عصبی است که برای افرادی که با آن مبتلا هستند، تمرکز کردن بر روی وظایف، کنترل حرکات بدنی و نظم دادن به زندگی روزمره سخت و زمان‌بر است. افراد با ADHD ممکن است دشواری در حفظ توجه و نیز انجام وظایف روزمره داشته باشند. همچنین، آنها ممکن است بیش از حد، فعال و پرانرژی باشند و در برخی موارد نتوانند از انجام کارهای ضروری صرف نظر کنند. درمان بیش فعالی معمولاً شامل داروها، مشاوره، آموزش و تغییرات در شیوه زندگی است.

علت بیش فعالی چیست؟

علت بیماری بیش فعالی (ADHD) هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما تحقیقات نشان می‌دهد که عوامل ژنتیکی، محیطی و عوامل مرتبط با رفتار ممکن است نقشی در ایجاد این بیماری داشته باشند. برخی از عوامل محیطی شامل مشکلات خانوادگی، تحریک کننده‌ها، تغذیه نامناسب، کمبود خواب و نارسایی مغزی هستند. همچنین، برخی ژن‌ها نیز ممکن است در افراد با ADHD نقش داشته باشند.

این ژن‌ها معمولاً در عملکرد مغز و هورمون‌های مغزی مانند دوپامین و نوراپی نفرین دخیل هستند. به طور کلی، بیماری بیش فعالی به عنوان یک اختلال چند عاملی شناخته می‌شود که برای بروز آن، احتمالاً چندین عامل با هم ترکیب شده‌است.

عوامل اختلال بیش فعالی چیست؟

اختلال بیش فعالی و نقص توجه شامل مجموعه ای از علائم هستند که ممکن است شامل بیش فعالی، ناتوانی در توجه و تمرکز، عدم توانایی در کنترل رفتار و اندازه‌گیری احساسات باشد.
برخی از عواملی که به اختلال بیش فعالی و نقص توجه منجر می‌شوند عبارتند از:

1. ژنتیک: به نظر می‌رسد که ژنتیک در ایجاد این اختلال نقش دارد، چرا که بیشتر کودکانی که این اختلال را دارند، پدر و مادر یا خواهر یا برادری نیز دارند که این اختلال را دارند.
2. محیطی: عواملی مانند تغذیه نامناسب، مصرف مواد مخدر و الکل در دوران بارداری، عفونت‌های مغزی، مصرف آهن بیش از حد، نوروتوکسین‌ها و عوامل زیست محیطی دیگر نیز می‌توانند در بروز این اختلال نقش داشته باشند.
3. مشکلات در فعالیت مغزی: در بعضی موارد، مشکلاتی در فعالیت مغزی مانند کمبود نوروترانسمیترها و نقص در سیستم عصبی مرکزی می‌تواند علت این اختلال باشد.
4. فشارهای روانی: فشارهای روانی مثل تنش در خانواده، مسائل مالی، مشکلات در مدرسه و … ممکن است در بروز این اختلال تأثیر داشته باشند.
5. عدم تعادل هورمونی: برخی تحقیقات نشان داده‌اند که عدم تعادل هورمون‌ها مانند سروتونین، نوراپی‌نفرین و دوپامین ممکن است در بروز این اختلال نقش داشته باشند.

علائم بیش فعالی چیست؟

علائم بیش فعالی و نقص توجه می‌تواند به صورت متنوعی در افراد مشاهده شود. برخی از این علائم عبارتند از:

1. بیش فعالی: افراد مبتلا به بیش فعالی ممکن است بیش از حد حرکت کنند، به ناگهانی بلند شوند، از صندلی خارج شوند یا به جایی دویده و یا پرش کنند. آن‌ها ممکن است ناتوانی در نگه داشتن خود را در یک جایی ابراز کنند و به سختی می‌توانند به آرامش برسند.
2. ناتوانی در توجه و تمرکز: این علائم شامل ناتوانی در توجه به جزئیات، سختی در حفظ تمرکز در موقعیت‌های مختلف و سختی در انجام وظایفی است که نیاز به تمرکز و حواس‌پرتی دارند.
3. فراموشی: افراد مبتلا به بیش فعالی ممکن است به سختی به یاد داشته باشند که چه کارهایی را باید انجام دهند، تعهدات خود را فراموش کنند و یا موارد را فراموش کنند که باید یادآوری شوند.
4. ناتوانی در کنترل رفتار: افراد مبتلا به بیش فعالی ممکن است ناتوان در کنترل رفتار خود باشند، به طور مثال، در موقعیت‌های اجتماعی، ترسیده، خشن و بی‌ادبانه عمل کنند.
5. عدم توانایی در تنظیم احساسات: افراد مبتلا به بیش فعالی ممکن است دشواری در تنظیم احساسات خود داشته باشند، به طور مثال، احساسات شدیدی از عصبانیت، ناراحتی یا خشم نشان دهند.
6. مشکلات در تعامل اجتماعی: افراد مبتلا به اختلال ADHD ممکن است دشواری در برقراری رابطه با دیگران، تعارضات مکرر با دیگران داشته باشند و درک نسبت به رفتارهای اجتماعی مناسب نداشته باشند. همچنین، آن‌ها ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی بیش از حد صحبت کنند و یا نتوانند صبر کنند تا دیگران صحبت خود را به پایان برسانند.
7. سرگیجه و خستگی: افراد مبتلا به اختلال ADHD ممکن است احساس سرگیجه و خستگی کنند، به طوری که بعضی اوقات نمی‌توانند تلاش کنند و از انجام کارهای روزمره منصرف می‌شوند.
8. اضطراب و افسردگی: ADHD ممکن است باعث ایجاد اضطراب و افسردگی در افراد شود. آن‌ها ممکن است احساس عدم قابلیت کنترل روی رفتار خود داشته باشند و برای کنترل آن نتوانند خود را بهبود بخشند.
9. مشکلات در عملکرد تحصیلی و شغلی: افراد مبتلا به بیش فعالی ممکن است دشواری در انجام کارهای تحصیلی و شغلی داشته باشند. آن‌ها ممکن است نتوانند به طور مداوم تمرکز کنند و در انجام وظایف خود موفق نباشند.
10. مشکلات خانوادگی: ADHD ممکن است باعث ایجاد مشکلات خانوادگی در افراد شود. آن‌ها ممکن است با خشونت و عدم توجه به نظر دیگران رفتار کنند که باعث تنش در خانواده شود.

با توجه به اینکه علائم بیماری ADHD و نقص توجه بسیار متنوع هستند، این بیماری باید توسط دکتر روانپزشک نیز مشخص شود.

راه های پیشگیری از بیش فعالی

برای پیشگیری از بیماری بیش فعالی، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

• تغذیه سالم: تغذیه سالم و متنوع، شامل میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های سالم، می‌تواند به پیشگیری از بیماری بیش فعالی کمک کند.
• ورزش و فعالیت بدنی: فعالیت بدنی منظم، مانند پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری و ورزش‌های دیگر، می‌تواند به کنترل این اختلال کمک کند.
• مدیریت استرس: یکی از عوامل مهم بروز بیش فعالی، استرس است. بنابراین، روش‌های مدیریت استرس، مانند ماساژ، روش‌های تنفسی، یوگا و مدیتیشن، می‌تواند به پیشگیری از این بیماری کمک کند.
• زمان خواب کافی: خواب کافی و به موقع می‌تواند به کنترل این اختلال کمک کند.
• محدود کردن مصرف قند: مصرف بیش از حد قند و مواد شیرین، می‌تواند به بروز بیش فعالی کمک کند. بنابراین، بهتر است مصرف قند و شیرینی را محدود کنید.
• محدود کردن مصرف مواد مخدر و الکل: مصرف مواد مخدر و الکل، می‌تواند به بروز بیش فعالی کمک کند. بنابراین، بهتر است مصرف این مواد را محدود کنید.
• ارتباط با خانواده: ارتباط صمیمی با خانواده و دوستان، می‌تواند به کنترل بیش فعالی کمک کند.
• مراجعه به روانپزشک: اگر علائم بیش فعالی وجود دارد، بهتر است به پزشک اعصاب و روان مراجعه کنید و درمان مناسب را دریافت کنید.

چه کسانی در معرض بیماری ADHD هستند؟

بیماری بیش فعالی (ADHD) یک اختلال رفتاری و عصبی است که معمولا در کودکان شروع می‌شود، اما ممکن است تا سن بالغی هم ادامه یابد. بر اساس تحقیقات، برخی از عواملی که ممکن است موجب افزایش احتمال ابتلا به ADHD شوند عبارتند از:

• عوامل ژنتیکی: بیش از چندین ژن باعث افزایش احتمال ابتلا به ADHD می‌شوند.
• عوامل زیست محیطی: عواملی مانند مصرف مواد، تغذیه نامناسب، تعرض به سموم و استفاده از مواد مخدر ممکن است عوامل محرک باشند.
• مسائل زایمان: برخی از مشکلات زایمانی مانند سرفه و گرفتگی، کمبود اکسیژن و یا آسیب به مغز ممکن است عامل بیش فعالی باشند.
• عوامل مربوط به زندگی: تحقیقات نشان داده است که برخی عوامل مربوط به زندگی نیز می‌توانند عامل ADHD شوند، به عنوان مثال فرزندانی که در خانواده‌ای با مشکلات خانوادگی زندگی می‌کنند، احتمال ابتلا به ADHD بیشتر است.

بنابراین، افرادی که دارای سابقه خانوادگی، عوامل زیست محیطی، مسائل زایمانی و عوامل مربوط به زندگی هستند، در معرض بیماری بیش فعالی قرار دارند. اما این نکته مهم است که این عوامل تنها ممکن است عامل ADHD باشند و نه تضمینی برای ابتلا به آن‌ها باشد.

راه های تشخیص بیش فعالی چیست؟

بیش فعالی یکی از اختلالات شایع در کودکان است که می‌تواند تاثیرات زیادی بر روی زندگی آن‌ها داشته باشد. برای تشخیص ADHD، روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان از آن‌ها استفاده کرد.

مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

1. مصاحبه با والدین و معلمان: در این روش، پرسشنامه‌هایی به والدین و معلمان داده می‌شود تا با توجه به نظر آن‌ها، بیش فعالی کودک بررسی شود.
2. ارزیابی رفتاری: این روش شامل بررسی رفتار کودک در محیط‌های مختلف مانند مدرسه، خانه، و محیط‌های عمومی است.
3. آزمون‌های نوروپسیکولوژی: این آزمون‌ها به منظور بررسی عملکرد شناختی کودک انجام می‌شوند و می‌تواند به تشخیص ADHD کمک کند.
4. پیگیری و نظارت مداوم: بیش فعالی ممکن است به دلیل عواملی مانند کمبود خواب، نارسایی تغذیه و یا فعالیت کم بدنی به وجود بیاید. در این صورت، نظارت مداوم و پیگیری از عوامل مؤثر بر رفتار کودک، می‌تواند به تشخیص و درمان این اختلال کمک کند.

در کل، تشخیص ADHD نیاز به ارزیابی دقیق و جامع دارد و مشاوره با دکتر روانکاو یا متخصص روانپزشک لازم است.

نحوه ی درمان بیماری بیش فعالی چیست؟

درمان ADHD شامل یک سری روش‌ها و تکنیک‌هایی است که به کودک کمک می‌کند تا مهارت‌های مورد نیاز برای مدیریت رفتار خود را کسب کند که شامل موارد زیر است:

1. روش‌های رفتاری: در این روش، کودک با روش‌های مثبت تحسین و تشویق، به مدیریت رفتار خود می‌پردازد. این روش شامل تعیین مجازات و پاداش برای رفتار مناسب و نامناسب است.
2. روش‌های تغذیه: ممکن است کودک ناشی از نقص در تغذیه به اختلال ADHD دچار شود. در این صورت، اصلاح رژیم غذایی کودک می‌تواند به کاهش بیش فعالی کمک کند.
3. مشاوره خانواده: درمان ADHD برای کودکان، باید به همراه مشاوره خانواده صورت گیرد. در این راه‌کار، والدین و خانواده کودک می‌آموزند که چگونه با رفتار بیش فعالی کودکان خود برخورد کنند و آن‌ها را در مدیریت رفتار کمک کنند.
4. داروهای مصرفی: در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی را به کودک تجویز کند تا به کاهش علائم ADHD کمک کنند.

به طور کلی، درمان این اختلال باید با توجه به نیازهای فردی هر کودک، تعیین و اجرا شود. بهتر است پس از تشخیص اختلال ADHD، با روانپزشک کودکان یا متخصص روانشناسی مشورت شود.

نتیجه گیری

ما در این مقاله در خصوص بیماری ADHD صحبت کرده ایم که به دلیل رایج بودن آن در در دهه های اخیر نیاز است تا اطلاعات درستی از آن به افراد داده شود. به همین جهت بهتر است شما برای درمان خود به یک روانپزشک خوب در سایت دکتر با من مراجعه نمایید.

شیوه ی اخذ نوبت گیری آنلاین در سایت بدین شکل است که ابتدا نام دکتر را جستجو کرده و با توجه به پروفایل وی نوبت اینترنتی خود را دریافت نمایید.

منابع

• Attention-Deficit / Hyperactivity Disorder (ADHD)
• Attention deficit hyperactivity disorder
• Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) in children
• What is ADHD?
• Attention-Deficit / Hyperactivity Disorder (ADHD) in Children
• Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD)
• ADHD (for Parents) – Nemours KidsHealth
• 5 Easy Methods – How to Live with ADHD

امروزه بسیاری از مردم با مشکلات قلبی متفاوتی دست و پنجه نرم می کنند. قلب یکی از مهم ترین اجزای بدن است و ایجاد مشکل در عملکرد آن موجب ناراحتی افراد می شود. یکی از این بیماری های قلبی آریتمی قلب (Cardiac arrhythmias) نام دارد. اگر می خواهید با این بیماری بیشتر آشنا شوید و اطلاعات بیشتری در رابطه با آن بدست آورید، در ادامه با ما همراه باشید.

آریتمی قلب چیست؟

آریتمی به معنای مشکلات ریتم قلب است. اکثر افرادی که به این بیماری مبتلا هستند و ریتم قلبی نا منظمی دارند، اگر به درستی تشخیص داده شوند، می توانند زندگی عادی در کنار خانواده خود داشته باشند. آریتمی می تواند تمامی گروه های سنی را درگیر کند، اما در افراد مسن تر بیماری فیبریلاسیون دهلیزی شایع تر است.

اگر بافت قلب شما به دلیل هر بیماری آسیب دیده باشد، این احتمال که شما در معرض خطر ابتلا به بیماری آریتمی باشید، وجود دارد. برای مثال اگر حمله قلبی داشته اید، به نارسایی قلبی مبتلا هستید یا اگر به ویروس کرونا شدید مبتلا شدید، ممکن است به این بیماری دچار شوید.

انواع خاصی از آریتمی که در بیماران قلبی مختلف رخ می دهد، می تواند موجب مرگ برخی از آنها شود. البته این نکته را در نظر داشته باشید که اگر این بیماری زودتر تشخیص داده شود، می توان از این مرگ ها جلوگیری کرد.

محرک های متفاوتی از جمله بیماری های ویروسی، الکل، تنباکو، تغییر وضعیت بدن، ورزش، نوشیدنی های حاوی کافئین، برخی از داروهایی که بدون نسخه تجویز شده اند و داروهای تفریحی غیر قانونی برای آریتمی وجود دارد.

تاریخچه بیماری آریتمی قلب چیست؟

آشکار شدن مکانیسم های آریتمی به توانایی ثبت فعالیت الکتریکی قلب بستگی دارد. بدین ترتیب در سال 1901 زمانی که گالوانومتر ریسمانی که امکان ثبت دقیق الکتروکاردیوگرام در سطح بدن را فراهم کرد، توسط انیتهوون ساخته شد، مطالعه آریتمی قلب به روشی انفجاری توسعه یافت.

نقشه برداری از گسترش فعالسازی برای چندین دهه در طول یک آریتمی با یک الکترود «روینگ» انجام می شد. به صورتی که در مکان های متفاوت از قلب با ضبط همزمان سیگنال دیگری به عنوان مرجع زمانی قرار می گرفت.

بیماری آریتمی قلب چه علائمی دارد؟

گاهی اوقات ممکن است که آریتمی قلب بی صدا باشد و هیچ علائمی از خودش نشان ندهد. اما پزشکان می توانند با گرفتن نبض، گوش دادن به صدای قلب یا انجام دادن آزمایش های تشخیصی، ضربان قلب نامنظم در طول معاینه را پیدا کنند.

همچنین علائم این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• احساس از دست دادن ضربان قلب هنگامی که شما در حال انجام دویدن یا فلیپ فلاپ هستید.
• احساس کوبیدن قلب در سینه شما
• تنگی نفس
• ناراحتی قفسه سینه
• سر گیجه یا احساس سبکی سر
• احساس ضعف یا خستگی بسیار
• ضعیف شدن عضلات قلب

عوارض و خطرات بیماری آریتمی قلب

امروزه بیماری فیبریلاسیون دهلیزی در میلیون ها نفر شایع شده است، اما برای افراد مسن خطر بیشتری دارد. اعداد مربوط به تعداد بیماران مبتلا به بیماری آریتمی روزانه در حال افزایش است و اغلب افرادی که به این بیماری قلبی دچار می شوند، بالای 60 سال سن دارند. این تنها به این دلیل است که با افزایش سن امکان ایجاد بیماری های قلبی و دیگر بیماری ها در افراد مختلف افزایش می یابد.

این بیماری می تواند برای افراد مسن خطرناک تر باشد و همچنین درمان آن سخت تر شود. زیرا شرایط بدن آن ها امکان استفاده از هر نوع دارویی به آن ها را نمی دهد و ممکن است به بسیاری از داروها حساسیت داشته باشند. همچنین گاهی اوقات ممکن است که داروهای دیگری که آن ها مصرف می کنند، موجب به وجود آمدن بیماری آریتمی شود.

البته لازم است بدانید که برخی از انواع آریتمی هستند که بیشتر در کودکان و جوانان اتفاق می افتند. در این نوع بیماری آریتمی ممکن است که ضربان قلب به طور ناگهانی بسیار بالا برود و ناگهان به طور کامل متوقف شود.

درمان بیماری آریتمی قلب

بیماری آریتمی یک بیماری قلبی است، قلب هم یک بخش حیاتی از بدن ما محسوب می شود، در نتیجه با یک درمان خانگی ساده نمی توان آن را بهبود بخشید.

نحوه درمان آریتمی قلب به این بستگی دارد که آریتمی سریع، آهسته یا بلوک قلبی باشد. برای درمان آریتمی هر گونه علت زمینه ای آریتمی شما مانند نارسایی قلب نیز باید درمان شود.

درمان های مورد استفاده برای آریتمی عبارت هستند از:

• برخی از پزشکان برای جلوگیری از پیشرفت آریتمی و کنترل سرعت آن داروهای متفاوتی تجویز می کنند.
• کاردیوورژن الکتریکی دستگاهی است که با استفاده از الکتریسیته ریتم قلب را به حالت طبیعی باز می گرداند و بیمار را بیهوش یا آرام می کند.
• با استفاده از ابلیشن کاتتر بیمار را تحت بیهوشی موضعی یا عمومی قرار می دهند و با دقت آن قسمت از بافت قلب بیمار که باعث آریتمی می شود را از بین می برند.
• برخی مواقع دستگاه کوچکی به نام ضربان ساز را تحت بی حسی به صورت موضعی در قفسه سینه بیمار می کارند. ضربان ساز برای ساختن ضربان های طبیعی سیگنال های الکتریکی ایجاد می کند که به ایجاد ضربان قلب طبیعی کمک خواهد کرد.
• دفیبریلاتور کاردیوورتر همانند دستگاه ضربان ساز قابل کاشت است و ضربان قلب بیمار را کنترل می کند و هر زمان که قلب برای بازگشتن به حالت طبیعی به کمک نیاز داشته باشد، این دستگاه به آن کمک می کند تا به حالت طبیعی باز گردد.

چگونه بهترین پزشک قلب را پیدا کنیم؟

پس از مشاهده تمام این موارد متوجه شدیم که آریتمی قلب یک بیماری بسیار خطرناک است، در نتیجه بهتر است پس از مشاهده علائم آن در اولین فرصت به یک دکتر متخصص قلب و عروق مراجعه کنیم. اما چگونه می توانیم بهترین دکتر متخصص قلب تهران را پیدا کنیم؟ در این مواقع داشتن یک سایت از متخصصین مختلف که تمامی دکترهای متخصص قلب و عروق مربوط به این حوضه را در اختیار ما بگذارد، می تواند برای ما بسیار مفید باشد.

ما در رابطه با این مشکل سایت «دکتر با من» را به شما معرفی می کنیم. در سایت «دکتر با من» شما به راحتی می توانید دکتر متخصص قلب مشهور در تهران یا هر شهری که در آن زندگی می کنید را پیدا کنید. جالب است بدانید که این سایت منحصر به فرد شماره تلفن، آدرس مطب و تمامی اطلاعات بهترین پزشکی که شما انتخاب کرده اید را در اختیارتان می گذارد.

حرف آخر

مشاهده کردیم که بیماری آریتمی قلب می تواند همه افراد از کودکان گرفته تا افراد مسن را تهدید کند. همچنین برخی اوقات داشتن یک بیماری دیگر یا استفاده کردن از داروهای یک بیماری دیگر می تواند تبدیل به زمینه سازی برای مبتلا شدن به بیماری آریتمی شود. پس همیشه مراقب خودتان و سلامتی خود باشید که گرفتار چنین بیماری خطرناکی نشوید.

اما اگر اکنون با این بیماری درگیر هستید و به دنبال یک دکتر متخصص قلب برای درمان می گردید، سایت «دکتر با من» ایجاد شده است که در بحرانی ترین شرایط بهترین پزشکان را در رابطه با هر بیماری به شما عزیزان معرفی کند.

بیماری آرتریت روماتویید یا روماتیسم مفصلی در دسته بیماری های خود ایمنی قرار دارد. مانند تمام بیماری های خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن انسان به اشتباه بخشی از بدن را به عنوان مهاجم خارجی شناسایی کرده و به آن حمله می کند.

این بیماری در ابتدا با علایم خفیف که تشخیص بیماری را سخت می کند، آغاز می شود، اما در مدت زمان کوتاهی شدت بیماری اوج می گیرد و روی بسیاری از مفاصل بدن مانند مچ دست، مفاصل پا، زانو و انگشتان پا و دست تاثیر می گذارد.

وقتی مفصل های بدن انسان آسیب می بینند، به مرور زمان فرم و شکل خود را از دست می دهند و احساس درد مزمن را سبب می شوند. این نکته را هم باید ذکر کرد که نشانه ها و علایم ممکن است بین دو فرد متفاوت بوده و شدت بیماری نیز مانند هم نباشد.

تعریف و معنی این بیماری

بیماری آرتریت روماتویید یا همان روماتیسم مفصلی نوعی بیماری خود ایمنی التهابی است که با درگیر کردن مفاصل بدن انسان باعث درد، عدم ثبات و از دست دادن شکل اصلی خواهد شد.

درست است که بنا بر تحقیقات دانشمندان در اغلب موارد این بیماری مفاصل کوچک بدن را مورد تهاجم قرار می دهد، اما در بعضی از موارد، کیس هایی دیده شده است که مفاصل بزرگتر مانند شانه یا زانو را درگیر کرده و حرکت را به سمت مفاصل دیگر شروع می کند.

این بیماری معمولا در میانسالی بروز می کند؛ اما نمی توان به طور قطع سن خاصی را برای آن پیش بینی کرد. افراد در هر رده سنی که باشند، پتانسیل ابتلا به این بیماری را دارند.

بیماری خود ایمنی به چه معنا است؟

پیشتر به کلمه بیماری خود ایمنی اشاره شد، اما خود ایمنی واقعا به چه معنا است؟ بیایید برای درک بهتر، نگاهی به بیماری خود ایمنی داشته باشیم. بیماری های خود ایمنی از آن دسته بیماری های هستند که بدن انسان سلول های قسمتی از بدن را به عنوان مهاجم غیر خودی تشخیص می دهد و به آن حمله می کند. به طور مثال پوست یا مفاصل، دشمن تلقی می شوند و سیستم ایمنی لشکری از آنتی بادی ها را آزاد کرده و حمله را آغاز می کند.

سیستم هوشمند ایمنی بدن انسان در حالت عادی توانایی تشخیص سلول های خودی از غیر خودی را دارد، اما چرا در بعضی از موارد این تشخیص دچار مشکل می شود؟ متاسفانه دانشمندان هنوز اطلاعات دقیقی در دست ندارند.

نکته قابل ملاحظه بعدی این است که زنان تقریبا دو برابر مردان به انواع بیماری های خود ایمنی دچار می شوند. بیماری آرتریت روماتویید یا روماتیسم مفصلی یکی از همین بیماری های خود ایمنی است که با حمله سیستم دفاعی بدن به مفاصل آغاز می شود و موجب درد و سفتی مفاصل خواهد شد.

تاریخچه کامل این بیماری چیست؟

آرتروز و روماتیسم از سال های دور گریبانگیر بشر بوده اند. اولین مشاهدات مربوط به وجود این بیماری حدود 1500 سال قبل از میلاد توسط پاپیروس ایبرس صورت گرفته است. همچنین شواهدی از مومیان مصری بدست آمده که این بیماری در میان آنان بسیار شایع بوده است.

در کتب پزشکی هندی که حدود 200 تا 300 سال قبل از میلاد نوشته شده اند، اشاراتی به بیماری شده که با درد و تورم مفاصل همراه است و باعث از دست دادن قدرت تحرک بدن انسان به صورت ثابت و ماندگار می شود.

بقراط نیز تعریفی از آرتریت را عنوان کرد، اما انواع آن را توصیف نکرد. بر اساس شواهد تاریخی و پزشکی، جالینوس بین سال های 129 تا 216 بعد از میلاد اصطلاح روماتیسم را معرفی کرد.

پاراسلسوس پزشک برجسته رومی در کتاب معروف «معدن چی ها و دیگر امراض آن ها»، این مورد را ذکر کرد که موادی که نمی توانند از طریق ادرار دفع شوند، در بدن به خصوص در مفاصل جمع شده که باعث وجود بیماری های مفصلی می شوند.

توماس سیدنهام پزشک بریتانیایی نیز در کتاب معروف خود به نام «مشاهدات پزشکی»، نوعی از روماتیسم مزمن را توصیف کرد. اما اولین پزشکی که در پایان نامه خود به روماتیسم مفصلی اشاره کرد، پزشک فرانسوی به نام آگوستین ژاکوب لاندره بووه در سال 1800 بود که البته تمامی تحقیقاتش درست نبود. وی این بیماری را به اشتباه شکل دیگری از نقرس معرفی کرد که در سال 1859 توسط آلفرد بارینگ گارود تصحیح شد. اما توصیف آگوستین ژاکوب لاندره بووه از بیماری روماتیسم به عنوان اولین تعریف توسط پزشکان مدرن قابل قبول است.

علائم و خطرات بیماری روماتیسم مفصلی

علایم بیماری آرتریت روماتویید در افراد مختلف ممکن است متفاوت به نظر برسد، اما در کلیت موضوع، علایم می توانند بسیار مشابه نیز باشند. به عنوان مثال خستگی، سفتی مفاصل، درد و … در اغلب افراد وجود دارد. در ادامه به بررسی علایم این بیماری خواهیم پرداخت.

• خستگی
• درد
• خشکی مفاصل
• کاهش یافتن دامنه حرکت
• کاهش وزن
• درد قفسه سینه
• احساس کسالت
• برجستگی در زیر پوست
• قرمزی روی پوست
• کم خوابی
• التهاب ریه
• کاهش تراکم استخوان
• التهاب عروق خونی

خستگی

از علایم شایع آرتریت روماتویید، خستگی بیش از حد است. البته می توان این گونه نیز گفت که شروع علایم این بیماری با خستگی آغاز می شود و به حدی پیشرفت می کند که بیمار از خستگی و بی حالی ممکن است به این نتیجه برسد که دچار افسردگی شده است.

درد

یکی دیگر از علایم مهم این بیماری که به تشخیص پزشک کمک می کند، احساس درد در بدن است. در اولین مراحل بیماری، درد در مفاصل کوچک مانند انگشتان ظاهر می شود، اما به مرور رشد می کند و درد تمام بدن را در بر می گیرد. البته از علل درد می توان به خشکی مفاصل نیز اشاره کرد.

خشکی مفاصل

به طور کلی داشتن تحرک امری ضروری است و پزشکان همواره افراد را به ورزش و تحرک تشویق می کنند. اما در این بیماری، داشتن یا نداشتن تحرک تاثیر چندانی در خشکی مفاصل ندارد. خشکی مفاصل اگر چه بعد از بیدار شدن در صبحگاه بیشتر ملموس است، اما ممکن است در تمام ساعات روز حس شود.

کاهش یافتن دامنه حرکت

بیماری آرتریت روماتویید شکل و ساختار مفصل ها را تغییر می دهد و امکان انجام بسیاری از حرکات را از فرد می گیرد؛ زیرا در این بیماری شکل تاندون ها و رباط ها تغییر می کند. وقتی بیماری شدت یافت، دیگر نمی توان به راحتی خم شد یا روی زمین نشست. در مورد کاهش دامنه حرکات، ورزش می تواند موثر باشد. حرکات آهسته و ملایم و به طور مستمر باعث افزایش دامنه حرکات می شود.

کاهش وزن

نوسانات وزنی در این بیماری بسیار شایع است، اما زمانی که بیشتر از میزان قابل قبول و غیر قابل برگشت شود، می تواند بسیار خطر آفرین باشد. تحلیل عضلات یکی از دلایل کاهش وزن بوده و اگر بدن انسان ماهیچه های خود را از دست بدهد، دچار کمبود وزن می شود که در موارد حاد، بیماری تقریبا غیر قابل جبران است.

در این بیماری حتی ممکن است قسمتی از عضلات بدن کوچک تر از قسمت دیگر به نظر برسد؛ زیرا بدن هارمونی و یکپارچگی خود را از دست می دهد.

درد قفسه سینه

بیماری آرتریت روماتویید می تواند باعث التهاب روی بافت های قفسه سینه بیمار شود و بافت را دچار آسیب کند. در این حالت بیمار دچار سوزش و درد ناگهانی غیر قابل توصیف می شود که بنا بر نظر پزشک باید آزمایش های مربوط را انجام دهد. نکته بسیار مهم این است که اگر میزان آسیب به بافت ها زیاد و به موقع شناسایی نشود، می تواند خطرات جبران ناپذیری به دنبال داشته باشد.

احساس کسالت

داشتن روماتیسم مفصلی با احساس کسالت و نداشتن انرژی رابطه مستقیم دارد. گاهی این احساس آنقدر پیشرفت کرده که از جسم فرد وارد روانش می شود و حس فراموشکاری و کرختی زیادی به بیمار می دهد. بدن در این بیماری خود ایمنی آنتی بادی ترشح می کند و این مواد روی سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارند. همچنین سطوح بالای التهاب در بدن، خود باعث احساس افسردگی می شود.

برجستگی در زیر پوست

بعد از مفاصل، پوست دومین قسمت بدن است که مورد تهاجم این بیماری قرار می گیرد. در بیماران روماتیسمی، گره های کوچکی زیر پوست وجود دارند که ناشی از آرتریت روماتویید و عوارض داروهای مصرفی هستند. این گره ها، ندول نام دارند و باعث مشکل خاصی در بیماران نمی شوند، اما از نظر زیبایی ناراحت کننده اند. پزشکان این ندول ها را از طریق جراحی خارج می کنند یا دوز داروها را تغییر می دهند.

قرمزی روی پوست

به دلیل وجود این بیماری، لکه های قرمز یا شرابی به صورت نقطه نقطه روی پوست رویت می شوند که گاهی می توانند تبدیل به زخم های بسیار دردناکی شوند. بثورات جلدی حاصل شده در این بیماری به دلیل عوارض جانبی داروهای مصرف شده است.

کم خوابی

دلایل زیادی در ارتباط با اختلالات خواب در بین بیمارانی که از روماتیسم مفصلی رنج می برند، وجود دارد. یکی از این موارد درد زیادی است که اشخاص هنگام خواب تجربه می کنند. زمانی که بی خوابی به سراغ افراد می آید، خود باعث ایجاد اضطراب و استرس و تشدید شرایط بیماری خواهد شد.

التهاب ریه

درگیری ریه در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید بسیار شایع است. این بیماری در ریه می تواند به شکل خطرناکی خود را بروز دهد. درگیری ریه به شکل ایجاد التهاب یا زخم در ریه، ایجاد گره های ریوی و تومورهای کوچک در ریه ظاهر می شود. ریه ها نیز از شایع ترین ارگان های درگیر در ابتلا به این بیماری هستند.

کاهش تراکم استخوان

داشتن استخوان های مستحکم نیازمند تغذیه سالم، ورزش، ژنتیک و جسمی عاری از بیماری است. متاسفانه در این بیماری خطرناک تراکم استخوان رو به زوال خواهد رفت و به مرور حتی برای انجام ساده ترین کارها فرد دچار مشکل خواهد شد. البته می توان با تغذیه مناسب و ورزش، کاهش تراکم استخوان را به تعویق انداخت.

التهاب عروق خونی

یکی دیگر از عوارض بیماری روماتیسم، التهاب عروق خونی است که در صورت زیاد شدن می تواند زندگی فرد را به خطر بیندازد. این بیماری وضعیت طبیعی عروق خونی را تغییر می دهد، آن ها را نازک یا ضخیم می کند که باعث محدود شدن جریان خون و آسیب به بافت ها و اندام های بدن انسان خواهد شد.

چگونه آرتریت روماتویید را با کمک دکتر روماتولوژیست درمان کنیم؟

باید این واقعیت را پذیرفت که متاسفانه درمان قطعی برای بیماری آرتریت روماتویید وجود ندارد. اما اگر هر چه زودتر به دکتر روماتولوژیست مشهور در تهران یا شهرهای دیگر مراجعه شود، کنترل بیماری برای فرد و پزشک راحت تر خواهد بود.

بهترین دکتر روماتولوژیست نیز در ابتدا با معاینه و گرفتن شرح حال بیمار اقدام به نوشتن آزمایش و عکسبرداری خواهد کرد. اغلب توصیه پزشکان برای کند شدن روند این بیماری در کنار دارو درمانی، ورزش سبک، تغذیه مناسب و تغییر سبک و روش زندگی شخص خواهد بود.

آیا درمان خانگی برای کنترل بیماری روماتیسم مفصلی وجود دارد؟

پاسخ به سوال فوق مثبت است. هر فرد مبتلا به این بیماری می تواند با رعایت یکسری راهکارها، این بیماری را در کنترل خود درآورد. در ادامه به چند مورد اشاره خواهیم داشت:

• آب درمانی
• یوگا
• پیاده روی
• استفاده از گیاهان دارویی مانند زردچوبه

سایت دکتر با من و خدماتی که ارائه می دهد

آیا تا کنون در نیمه های شب احساس ناراحتی یا مریضی داشته اید؟ آیا از دیدن نام صدها پزشک احساس کلافگی کرده اید؟ همه ما با این احساس ها آشنا هستیم؛ از این رو سایت دکتر با من طراحی شده است که به این نیاز به خوبی پاسخ دهد. سایت دکتر روماتولوژیست که می توان در آن به راحتی با دکتر روماتولوژیست مشهور در تهران ارتباط برقرار کرد، دکتر با من نام دارد. تنها کاری که شما باید انجام دهید، یک کلیک است.

شما می توانید به راحتی به سایت دکتر با من مراجعه کنید و وارد بخش پزشکی شوید، دکتر روماتولوژیست مورد نظر را انتخاب کرده و با او صحبت کنید.

سخن آخر

بیماری آرتریت روماتویید یکی از چالش برانگیزترین بیماری هایی است که بشر با آن روبرو شده است. در این بیماری نه تنها جسم، بلکه روان نیز درگیر می شود. منطقی برخورد کردن با این بیماری امری بسیار ضروری است که باید هر روز در جهت ارتقای آن کوشش کرد.

اگر خود شما خواننده گرامی یا یکی از نزدیکانتان با این بیماری دست و پنجه نرم می کند، باید به این نکته واقف باشید که سبک زندگی نقش بسیار مهمی در کنترل این بیماری دارد. تنظیم خواب، پیاده روی، تغذیه، مدیریت استرس، نوشیدن آب فراوان و مشاوره گرفتن از بهترین دکتر روماتولوژیست در وبسایت دکتر با من که 24 ساعته در اختیار مراجعین است، نقش بسزایی در کنترل این بیماری دارد.

امروزه بیماری های مربوط به سر و سیستم ایمنی در دنیا رواج پیدا کرده است. این بیماری ها باعث دغدغه بسیاری از جوامع بزرگ دنیا شده است و آن ها همواره به دنبال پیدا کردن درمان این نوع از بیماری ها هستند. آرتریت تمپورال یا آرتریت گیجگاهی یک بیماری خود ایمنی است که مربوط به سیستم عصبی می شود.

در ادامه این مقاله به توضیحات تکمیلی در رابطه با این بیماری و راه های درمان و… می پردازیم.

بیماری آرتریت تمپورال یا آرتریت گیجگاهی چیست؟

همان طور که در قسمت بالا اشاره شد، این بیماری یک بیماری خود ایمنی روماتیسمی است. در این بیماری عروقی که وظیفه خون رسانی به سر و مغز را بر عهده دارند، بر اثر عواملی دچار التهاب شده یا آسیب می بینند.

با این که عمدتا شریان های سر مدنظر ما هستند، اما این بیماری می تواند بر شریان های خارج از سر مثل آئورت هم تاثیر گذار باشد و به آنها نیز آسیب جدی بزند. بنابراین افراد باید این بیماری را جدی بگیرند. این بیماری می تواند بیمار را به طور جدی تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری از جمله بیماری هایی است که در افراد مسن شایع تر است.

تاریخچه بیماری آرتریت گیجگاهی

بیماران مبتلا به آرتریت تمپورال یا آرتریت گیجگاهی بیش از صد سال پیش کشف شدند، اما در ابتدا به آن ها توجهی نشد. پس از انتشار مقاله هورتون و همکارانش در سال 1930 و پس از آن، تلاش های چند شخص دیگر در سال1940 این بیماری به عنوان یک بیماری خاص به رسمیت شناخته شد.

پس از آن پزشکان تلاش بسیاری برای درمان این بیماری به وسیله داروها کردند. گلوکوکورتیکوئید پس از شناخته شده این بیماری کشف شد و پس از آن محققان اثر کورتیزون بر روماتیسم مفصلی را ایجاد کردند.

علائم آرتریت تمپورال را بشناسید

• خستگی
• ضعف
• از دست دادن اشتها
• تب
• کاهش وزن
• درد زبان
• گلودرد
• درد شانه یا لگن
• حساسیت در ناحیه سر و شقیقه پس از برس زدن موها
• اختلال در بینایی
• دوبینی
• تورم در پاها
• تپش یا لرزش قلب
• کاهش عملکرد سیستم ایمنی
• شب ادراری
• بی حسی، سردی و گزگز دست ها یا پاها

علائم ذکر شده در شرایط مختلف می تواند دارای شدت های متفاوتی باشد. اگر این علائم را داشتید، باید حتما به پزشک مراجعه کنید و آن را جدی بگیرید.

عوامل بوجود آورنده آرتریت تمپورال

آرتریت تمپورال یک بیماری خودایمنی است که سلول های ایمنی بدن به بافت سرخرگ حمله می کنند و آنرا از بین می برند. بنابراین می توان گفت که علت خاصی ندارد و می تواند کاملا آنی بوجود آید.

برخی از محققان تشخیص داده اند که عفونت باکتریایی یا ویروسی می تواند در بروز این بیماری دخیل باشد، اما تا این زمان مدرکی برای اثبات یا رد کلی این فرضیه ارائه نشده است.

برخی از ویروس ها یا باکتری های مشکوکی که می توانند در بروز این بیماری دخیل باشند، به شرح زیر هستند:

• ویروس هرپس سیمپلکس
• ویروس اپشتین بار
• کلامیدیا پنومونیه
• مایکوپلاسما
• B19 پاروویروس

تشخیص آرتریت تمپورال

در صورتی که فردی بالای 50 سال سن داشته باشد و اینکه تاکنون به سردردهای موضعی مبتلا نبوده و بعد از این سن مبتلا شده دکتر متخصص اعصاب به احتمال زیاد به آرتریت تمپورال مشکوک خواهد بود. ابتدا به بررسی سر فرد مشکوک به بیماری آرتریت گیجگاهی می پردازد و از طریق معاینه فیزیکی و بررسی شریان های شقیقه و سر می تواند بیماری را تشخیص دهد. سپس دکتر اعصاب از طریق آزمایش خون و بیوپسی بافتی، علائم را بررسی و تشخیص می دهد.

برای بیوپسی متخصص مغز و اعصاب نمونه هایی از شریان تمپورال را از بالا یا جلوی گوش برمی دارد و پس از بررسی زیر میکروسکوپ می تواند از میزان التهاب و تغییرات شریان اطلاع پیدا کند.

درمان بیماری آرتریت تمپورال یا آرتریت گیجگاهی

بیماری مذکور باعث کاهش بینایی می شود، با توجه به این موضوع پس از نمونه برداری بافت، تجویز مصرف دارو توسط پزشک متخصص مغز و اعصاب انجام می گیرد. احتمالا پس از مصرف دارو دید شما بهتر خواهد شد و احساس بهتری را خواهید داشت.

یکی از مواردی که برای درمان این بیماری استفاده می شود، کورتیکواستروئیدها هستند. به طور معمول، لازم است که این دارو را یک الی دو سال مصرف کنید. پزشکان معمولا ابتدا با مقادیر دوز بیشتری سعی می کنند که بیماری را تحت کنترل درآورند، سپس این مقادیر را پایین می آورند که بتوان به کمترین دوز لازم برای کنترل التهاب برسند. اگرچه در مواردی برخی از افراد به مصرف دائمی با دوز پایین این دارو مجبور می شوند.

گاهی اوقات پزشک متخصص مغز و اعصاب ممکن است داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی تجویز کند. مصرف کورتیکواستروئیدها ممکن است به پوکی استخوان و ضعف عضلات منجر شود، بنابراین پزشک روماتولوژی با تجویز مکمل و ویتامین ها از تحلیل بافت استخوانی جلوگیری می کند.

موارد کمک کننده غیردارویی

همانطور که دریافتیم، مصرف دارو به درمان و بهبود این بیماری کمک می کند. اما باید این نکته را در نظر داشت که سبک زندگی سالم در بهبود این بیماری نیز تاثیر به سزایی دارد.

از جمله مواردی که باید در نظر گرفت:

1.ورزش کنید و پیاده روی داشته باشید.

2.اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید.

3.انجام آزمایش قند خون به طور مرتب

4.انجام آزمایش غربالگری استخوان

5.مصرف مکمل ها و ویتامین ها به خصوص ویتامین دی و کلسیم

انواع آرتریت چیست؟

پس از شناخت کامل این بیماری و راه های درمانی آن، در این بخش به معرفی انواع مختلف این بیماری که تاکنون توسط متخصصان کشف شده اند، خواهیم پرداخت.

آرتریت تاکیاسو

این نوع از آرتریت باعث التهاب دیواره آئورت می شود، از آنجایی که آئورت یکی از شریان های اصلی برای خون رسانی است، بنابراین اکسیژن رسانی به سایر اندام ها را محدود می کند و در نتیجه خطر جدی را به دنبال خواهد داشت. از بین رفتن آئورت باعث می شود که فرد نبض نداشته باشد یا نبض ضعیف بزند.

علائم:

1.مشکل در بینایی

2.مشکل در مفاصل و عضلات

3.تب

4.تعریق شبانه

5. کاهش وزن

آرتریت سلول های غول پیکر یا تمپورال

در این نوع از آرتریت شریان هایی که وظیفه خون رسانی به سر و مغز را دارند، دچار التهاب می شوند. این نوع از آرتریت بیشتر در افراد بالای 50 سال دیده می شود. علائم این بیماری با آنفولانزا مشابه است.

علائم:

1.تب

2.سردرد شدید

3. احساس ناخوشی در کل بدن

4.درد

5.از دست دادن اشتها

پلی آرتریت نودوزا

این نوع از آرتریت مربوط به شریان های کوچکی است که خون را به اندام های مختلف بدن می برند. بسته به اینکه کدام شریان ها درگیر باشند، علائم متفاوت خواهد بود.

علائم:

1.از دست دادن اشتها

2.تب

3.دردهای عضلانی و مفصلی

4.ضعف

5.خستگی

6.بثورات پوستی که گاها به صورت کبودی ظاهر می شوند.

همچنین ممکن است در پاها احساس درد و خستگی شدید، گزگز و ضعف نیز مشاهده شود.

خطرات بیماری آرتریت گیجگاهی

همان طور که بیان شد، آرتریت تمپورال یک بیماری است که در صورتی که آن را جدی نگیریم، می تواند خطراتی از جمله از دست دادن بینایی، کم کار شدن استخوان ها و حتی در موارد شدید منجر به مرگ شود. بنابراین لازم است به دکتر فوق تخصص مغز و اعصاب مراجعه کرده و درمان خود را در صورت ابتلا هر چه سریعتر شروع کنیم تا گرفتار خطرات و تبعات این بیماری نشویم.

سخن پایانی

امروزه راه های درمانی متعددی در حوزه سلامت ارائه شده اند که به درمان هر چه سریعتر این نوع از بیماری ها کمک می کنند. برای درمان بیماری آرتریت تمپورال می توانیم به دکتر متخصص مغز و اعصاب مشهور در تهران یا سایر شهر ها مراجعه کنیم.

همچنین می توانیم در سایت دکتر با من برای ارتباط با بهترین دکتر متخصص روماتولوژی استفاده کنیم تا درمان خود را به بهترین نحو ممکن انجام بدهیم.

برخی بیماری ها مانند آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان در سنین خاصی ممکن است که ایجاد شوند. این بیماری نوعی التهاب در بافت همبند است که از پاسخ غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن ایجاد می شود. دلایلی که باعث می شوند این بیماری در فرد ایجاد شود، متفاوت است. اما شما چه میزان از این بیماری اطلاع دارید؟ راه های درمان یا پیشگیری از این بیماری وجود دارد؟

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این بیماری و بررسی بیشتر آن، با این مقاله همراه شوید که درباره همین موضوعات اطلاعات مفیدی را در اختیار شما قرار خواهیم داد.

آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان چیست؟‍‍‍

یکی از شایع ترین نوع های این بیماری نوع جی آی ای است که عموما با درد در مفاصل شروع شده و باعث التهاب در دست ها و پاها می شود و معمولا زانوها، مچ پا، مچ دست یا آرنج ها را درگیر می کند. اما برخی اوقات ممکن است این بیماری جاهای دیگری از بدن را تحت تاثیر قرار دهد.

جی آی ای قبلا آرتریت روماتوئید نوجوانان (جی آر ای) نام داشت، اما به جی آی ای تغییر نام داد.

تاریخچه این بیماری

آگوستین یاکوب آندره یک پزشک 28 ساله ساکن فرانسه بود. این مرد اولین نفر به علائم و نشانه های این بیماری پی برد که امروزه ما این بیماری را به عنوان روماتوئید آرتریت می شناسیم.

علت های این بیماری

بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان جزو بیماری های خود ایمنی یا خود التهابی است. یعنی سیستم های دفاعی بدن که قرار است با انواع باکتری ها، ویروس ها و میکروب ها بجنگند، گیج می شوند و به بافت های بدن حمله می کنند و این باعث می شود بدن مواد شیمیایی را آزاد کند که به پوشش های بافت اطراف مفاصل حمله کنند و مایعی تولید شود که به مفاصل حالت نرم و بالشتکی می دهد.

این بافت های ملتهب ممکن است باعث مشکلاتی از قبیل درد شدید، قرمز شدن، حساس و متورم شدن شود و در برخی موارد طریقه حرکت آن مفصل ها را مختل کند. اما چرا کودکان و نوجوانان به این بیماری دچار می شوند؟

پزشکان نام این بیماری را ایدیوپاتیک گذاشتند به معنی ناشناخته، یعنی هنوز پزشکان نمی دانند چرا نوجوانان و کودکان همچین ژن خاصی را دارند که توسط ویروس ها یا باکتری های خارجی فعال می شوند.

در واقع پزشکان پس از آزمایشات فراوان هنوز مدرکی مبنی بر اینکه کمبود نوع خاص ویتامین یا انرژی باعث این بیماری شود را پیدا نکردند. حتی زیاد بودن یا خوردن نوعی غذا یا مدلی از سم ها که موجب فعال شدن این ژن ها شود را نیافتند.

علائم آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان چیست؟

علائم بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان

کودکان و نوجوانان مبتلا به این بیماری ممکن است در ابتدا یکی از علایم را داشته باشند و سپس به بقیه علایم دچار شوند. برخی از این علایم عبارتند از:

• درد گرفتن یا سفت شدن مفاصل (مخصوصا پس از بیدار شدن و عموما صبح ها و زمانی که مدت طولانی در یک حالت بدون حرکت باشند.)
• قرمز شدن، گرم یا حساس شدن مفاصل
• احساس خستگی و فرسودگی در مفاصل
• تار شدن دید چشم ها
• کهیر
• کم شدن یا از دست دادن اشتها
• تب های شدید

انواع این بیماری را بشناسید

شش نوع آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان در کودکان وجود دارد که در ادامه به تفصیل هر کدام می پردازیم.

الیگوآرتریت

بین یک تا چهار مفصل را درگیر می کند، معمولا هم مفاصل بزرگ مانند مچ پا، آرنج و زانو که شایع ترین نوع بین کودکان است.

پلی آرتریت

روی پنج یا چند مفصل اثر می گذارد و عموما در دو طرف بدن مثلا هر دو زانو یا هر دو مچ دست که می تواند هم مفاصل کوچک و هم مفاصل بزرگ باشد را درگیر می کند. حدود 25% از کودکان دچار این نوع هستند.

سیستمیک

کل بدن کودک را در برمی گیرد، مانند مفاصل، پوست و اندام های داخلی. همچنین با تب بسیار شدید که حداقل دو هفته طول می کشد، همراه است و حدود 10% از کودکان را در بر می گیرد.

آرتریت پسوریاتیک

علایم مفصلی و علایم پوستی مانند: پوست پوست شدن پشت گوش ها، روی پلک ها، آرنج ها، روی زانو یا روی ناف رخ می دهد. علایم پوستی ممکن است قبل یا بعد از علایم مفصلی رخ بدهد و یک یا چند مفصل در بربگیرد.

مرتبط با آنتزیت

نام دیگر این بیماری اسپوندیلوآرتریت است و در جایی که رباط ها، تاندون ها و ماهیچه ها به استخوان وصل می شوند (آنتزها)، تاثیر می گذارد. معمولا باسن، زانو ها و پاها را درگیر می کند، اما ممکن است انگشتان، آرنج، لگن و سینه را نیز درگیر کند و حتی روی کمر یا دستگاه گوارش نیز اثر گذارد و معمولا در پسران و در سنین 8 الی 15 سال رخ می دهد.

تمایز نیافته

نوع آخر را تمایز نیافته نام گذاری کرده اند، زیرا با هیچ مدل قبلی شباهت ندارد، ولی التهاب در یک یا چند مفصل وجود دارد که می تواند روزها یا ماه ها ادامه داشته باشد.

اثرات مخرب بر سلامتی

بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان عموما با التهاب و درد همراه است. اگر این التهاب ها و مشکلات کنترل نشوند، ممکن است مشکلات بیشتری را ایجاد کنند. به عنوان مثال:

• چشم ها: خشکی، قرمزی، اختلال در دید و حساسیت به نور که عموما با الیگوآرتریت شایع تر است.
• استخوان ها: استفاده از دارو کورتیکواستروئیدها باعث رشد دیرتر و کمتر در نوجوانان و نازک تر شدن استخوان ها می شود و با پوکی استخوان در ادامه همراه خواهد بود.
• دهان و فک: مشکل در جویدن و مسواک زدن که بیش از نیمی از کودکان دارند.
• گردن: باعث درد و سفتی گردن یا تورم غدد گردن می شود.
• مچ پا و پا: درد پا، خستگی پا و اختلال در پروسه راه رفتن که معمولا در پلی آرتریت و آرتریت مرتبط با آنتزیت ها شایع تر است.
• پوست: علایم پوستی هم شایع هستند، علایمی مانند یک راش قرمز یا پوسته پوسته شدن بدن در این کودکان رخ می دهد.
• ریه ها: ممکن است باعث نفس تنگی و سایر بیماری های ریوی شود.
• دستگاه گوارش: اسهال شدن یا درد شدید شکم هم معمولا در کودکان مبتلا به آرتریت ستون فقرات یا اسپوندلیت آنکیلوزان بیشتر شایع است.
• اندام های تناسلی: باعث بلوغ دیررس یا ناباروری می شود و عموما کسانی که از سیکلوفسفامید مصرف می کنند، ممکن است درگیر این مشکل شوند.
• تغییرات وزن غیر عادی: به دلیل سختی در جویدن و سخت بودن ورزش که باعث اضافه وزن در نوجوانان می شود، فشار بیشتری بر مفاصل وارد خواهد شد.

تشخیص بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان

تشخیص بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان

کودکان و نوجوانان حتما باید با مشکل در یک یا چند مفصل رو به رو شده و زیر 16 سال سن داشته باشند تا دارای این بیماری تشخیص داده شوند.

ممکن است اولین شخصی که متوجه این علائم می شود، پزشک اطفال باشد و این پزشک پس از در میان گذاشتن این موضوع با والدین، آنها را به یک پزشک روماتولوژیست معرفی می کند. این پزشکان به سه دسته تقسیم می شوند:

1-متخصص هایی که فقط کودکان را درمان می کنند.

2-متخصص هایی که فقط بزرگسالان را درمان می کنند.

3-متخصص هایی که هر دو گروه را درمان می کنند.

هر سه دسته از این افراد از سه فاکتور اصلی برای تشخیص بیماری استفاده می کنند:

• تاریخچه پزشکی: پزشک از والدین و کودک سوالاتی می پرسد، مانند سابقه پزشکی کل خانواده و سابقه سلامتی کودک و علایمی که کودک داشته و زمان پیدایش علایم و مدتی که کودک دارای علایم بوده است.
• معاینه فیزیکی: پزشک تمامی نقاطی که ممکن است علایم داشته باشد را بررسی می کند، مانند مفاصل و اینکه میزان گرما، تورم، درد و دامنه و محدودیت حرکت آنها چگونه است و نقاطی مانند پوست را نیز در برخی موارد مورد بررسی قرار می دهد.
• آزمایش خون: انواع آزمایش های خون برای بررسی میزان پروتئین ها و مواد شیمیایی خاص که در بیماران مبتلا به آرتریت ایدیوپاتیک نوجوان یافت می شود، می گردند و در برخی موارد عکس برداری توسط اشعه ایکس، سونوگرافی، ام آر آی و سی تی اسکن نیز تجویز می شود.

روش های درمانی این بیماری

متاسفانه تا امروز پزشکان هیچ درمان مستقیم و با موفقیت 100% را پیدا نکردند و کلید موفقیت در این بیماری کنترل هر چه سریعتر این بیماری است. شما می توانید برای گذراندن مراحل درمان بسته به نوع بیماری خود با پزشکان ماهر و متخصص مفاصل از طریق سایت دکتر با من ارتباط برقرار کنید و آدرس سایت بهترین دکتر متخصص روماتیسم را در آنجا بیابید. آنها با ارائه بهترین خدمات و ماهرترین متخصص ها به شما در بهبودی و درمان بیماری کمک می کنند.

اهداف درمان بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان

اهداف درمان بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان

• باعث کاهش یا توقف التهاب شود.
• تسکین درد، کمتر کردن علائم و بطور کلی کیفیت زندگی را بهبود ببخشد.
• از آسیب های بیشتر مفاصل و اندام جلوگیری کند.
• حفظ عملکرد و محدوده حرکتی مفاصل.
• باعث سلامتی طولانی مدت نسبی می شود.
• دستیابی به بهبود کامل یا تقریبا کامل.

بطور کلی درمان این بیماری به عواملی مانند نوع بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان و شدت آن بستگی دارد و داروها به چند دسته زیر تقسیم می شوند:

• داروهای که برای کنترل بیماری تجویز می شوند.
• داروهای که درد و علائم را تسکین می دهند.
• روش های غیر دارویی.
• فیزیوتراپی

در ادامه به شرح این چهار دسته می پردازیم:

1-داروهایی که برای کنترل بیماری تجویز می شوند، داروهای dmard هستند که این داروها برای سرکوب سیستم دفاعی بدن تجویز می شوند که باعث کاهش قدرت سیستم دفاعی و حمله نکردن سیستم دفاعی به مفاصل خواهند شد. این روش رایج ترین نوع درمان است که به صورت طولانی مدت استفاده می شوند و انواع تزریقی و قرص این دارو موجود است.

2- داروهایی که درد و علائم را تسکین می دهند، از انواع مسکن ها و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی برای تسکین درد بیماران تشکیل شده اند و جنبه درمانی زیادی ندارند.

3- روش های غیر دارویی (درمان خانگی): ورزش و نرمش به صورت منظم می تواند باعث کاهش سفت بودن و درد مفاصل شود. ورزش هایی که پیشنهاد می شوند، ورزش های آرام و دوستانه مانند پیاده روی، شنا، دوچرخه سواری و یوگا هستند.

4- فیزیوتراپی باعث بهبود کیفیت زندگی کودک می شود و فیزیوتراپ می تواند به کیفیت زندگی کودک بیفزاید.

اگر شما به دنبال پزشکان ماهر و بهترین متخصصین مفاصل می گردید، می توانید از سایت دکتر با من استفاده کنید. این سایت یکی از بهترین سایت ها در زمینه اطلاعات پزشکی است که شما می توانید با پزشکان ماهر صحبت و مشورت کنید و جالب توجه است که این سایت به طور 24 ساعته به مراجعان خود خدمت رسانی می کند.

نتیجه گیری

بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان در کودکان و نوجوانان از جمله بیماری های معروف نیستند و با این مقاله تلاش کردیم توضیحات کامل و کاربردی جمع آوری کنیم. با توجه به عواقب و سختی های این بیماری حتما در حفظ سلامت فرزندان خود کوشا باشید. همچنین به شما سایت دکتر با من را معرفی کردیم که در آنجا می توانید اطلاعات متخصص مفاصل در تهران یا دیگر شهرها را پیدا کنید.

هر سلول در بدن ما انسان ها دارای یک سیستم کاملا تنظیم شده است که نیاز به رشد و بلوغ دارد و در نهایت مرگ را تعیین می کند. تومورها و سرطان ها زمانی اتفاق می افتند که این کنترل را از دست بدهند و به طور غیر عادی شروع به تقسیم و تکثیر شوند. یکی از این بیماری ها آدنوم است که در ادامه بیشتر با این بیماری آشنا می شویم.

آدنوم چیست؟

این بیماری (Adenoma) یک تومور خوش خیم غیر سرطانی است که از بافت اپیتلیال شروع می شود، بافتی که غدد و اندام ها را می پوشاند. این تومور به آرامی رشد می کند و مانند قارچ های کوچک با ساقه است، همچنین بیشتر در اندام های غده ای رشد می کند. لازم به ذکر است که اندام های غده ای هورمون تولید و آزاد کرده و هورمون ها هم بسیاری از عملکردهای بدن را تنظیم می کنند. این بیماری ممکن است در دیگر قسمت های بدن هم رشد کند.

انواع مختلف این بیماری

انواع آدنوم

• آدرنال در امتداد غدد فوق کلیوی رشد می کند: آدنوم آدرنال بسیار شایع است و بیشتر در شکم دیده می شود. این مورد یک تومور است که غالبا کوچک و بدون علامت ایجاد می شود که از لوله های کلیه به دست می آید.
• بعضی از پولیپ های روده بزرگ: این نوع بسیار شایع است که معمولا در کونولوسکوپی دیده می شود و تمایل به بدخیم شدن دارد و موجب سرطان روده بزرگ خواهد شد.
• پاراتیروئید در امتداد غده پاراتیروئید رشد می کند: غده پاراتیروئید ممکن است به مقدار نامناسب بالایی هورمون پاراتیروئید ترشح کند و باعث هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه شود.
• هیپوفیز در امتداد غده هیپوفیز رشد می کند: هیپوفیز در 10 درصد بیماران عصبی دیده می شود و بسیاری از آنها بدون تشخیص باقی می مانند. معمولا درمان آن جراحی است. بیشتر در زنان و در دوران بارداری تشخیص داده می شود. علائم آن هم مواردی مثل: سردرد، مشکلات بینایی، افزایش وزن، بی نظمی قاعدگی و عدم تحمل گرما هستند.
• پلئومورفیک در امتداد غدد بزاقی رشد می کند: بیشتر تومورهای غدد بزاقی خوش خیم هستند، یعنی سرطانی نیستند و به بقیه اندام های بدن انتقال پیدا نمی کنند. این تومورها تقریبا هرگز تهدید کننده زندگی نخواهند بود.

علائم بیماری آدنوم

علائم بیماری آدنوم

اگر این بیماری کوچک باشد، ممکن است هیچ علائمی نداشته باشد. علائم این بیماری بستگی به محل ایجاد شده دارد و می تواند بسیار متفاوت باشد.

به صورت کلی علائم آندوم بزرگتر شامل موارد زیر هستند:

• شکم درد
• خستگی
• سردرد
• نارسایی کمبود آهن
• ضعف عضلانی
• حالت تهوع یا استفراغ
• خونریزی از رکتوم

علت به وجود آمدن آدنوم

علت به وجود آمدن آدنوم

تقریبا علت دقیق به وجود آمدن این بیماری مشخص نیست. عواملی که در خطر ابتلا به این بیماری تاثیر می گذارند، عبارت اند از:

• سن: بزرگسالان 30 تا40 سال بیشتر در معرض بیماری از نوع هیپوفیز هستند.
• پیشینه قومی: مردمان یهودی بیشتر از قومیت های دیگر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
• جهش های ژنی
• بیماری های ژنتیکی
• جنسیت: زنان 2 برابر مردان بیشتر در معرض بیماری ابتلا به این بیماری از نوع پاراتیروئید هستند.

تشخیص این بیماری چگونه است؟

برای تشخیص این بیماری دکتر جراح یا متخصص غدد معاینه فیزیکی و سابقه پزشکی شما را مورد بررسی قرار می دهد و ممکن است به 1 یا چند آزمایش تصویر برداری نیاز داشته باشید. مانند سی تی اسکن، اسکن MRI یا اسکن PET.

پزشک شما ممکن است نمونه برداری از آدنوم را تجویز کند. در این نمونه برداری پزشک یک نمونه بافت کوچک را برای ارسال به آزمایشگاه می گیرد، آزمایشگاه تجزیه و تحلیل کرده و وجود این بیماری را رد یا تایید می کند.

درمان بیماری مورد نظر

درمان بیماری آدنوم

اگر این بیماری از نوع کوچک باشد، هیچ خطری برای سلامتی ایجاد نمی کند و بهترین دکتر جراح شما ممکن است روند (انتظار و دیدن) را توصیه کند. به این روش نظارت هم گفته می شود، یعنی شما سریعا تحت درمان قرار نمی گیرید. در عوض به صورت دوره ای با پزشک خود بیماری را پیگیری می کنید. در مراجعه های بعدی پزشک شما تشخیص می دهد که این بیماری رشد کرده یا تغییری نکرده است.

اگر این بیماری باعث مشکلات هورمونی بشود، پزشک شما ممکن است دارویی برای کنترل علائم این بیماری تجویز بکند. اگر این بیماری بزرگ باشد و سلامتی شما را تهدید کند، ممکن است پزشک شما جراحی را برای برداشتن آدنوم توصیه کند.

سه نوع درمان برای تومورهای مغزی هیپوفیز وجود دارد:

1.برداشتن تومور یا جراحی.

2.پرتو درمانی با روش اشعه ایکس با دوز بالا برای از بین بردن سلول های تومور.

3.درمان دارویی برای کوچک کردن یا ریشه کن کردن تومور.

آدنوم باید برداشته شود؟

شدت این بیماری بستگی به محل بیماری و اندازه آن متفاوت است. اگر آدنوم کوچک باشد، نیازی به درمان فوری ندارد، ولی اگر بزرگتر باشد یا برای سلامتی بدن مشکل ساز شود، پزشک شما ممکن است جراحی را توصیه کند. اکثرا وقتی این بیماری زود تشخیص داده شود، به سرطان تبدیل نخواهد شد.

کاهش خطر ابتلا به بیماری

بعضی از خطرات این بیماری قابل کنترل نیست. ولی شما می توانید با انجام دادن غربالگری های بهداشتی منظم خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید. اگر خطر ابتلا به این بیماری برای شما بیشتر است، از پزشک خود بپرسید که هر چند وقت یکبار باید غربالگری را انجام دهید.

با رعایت کردن عوامل زیر می توانید سلامتی خود را بهبود بخشید:

• سیگار نکشیدن
• به مقدار زیادی میوه و سبزیجات و غلات کامل دریافت کردن
• ورزش کردن
• مصرف نکردن الکل

پزشک متخصص بیماری آدنوم کیست؟

بهترین و موثرترین راه درمان برای این بیماری معاینه توسط تیم پزشکی چند نفره است که شامل جراح مغز و اعصاب، متخصص گوش و حلق و بینی یا متخصص غدد (متخصص اختلالات هورمونی) می شوند. برای انتخاب پزشک مورد نظر و گرفتن نوبت می توانید به سایت دکتر با من مراجعه کنید.

کلام آخر

مشکلات و اختلالات در نواحی مختلف بدن ممکن است هر فرد را دچار استرس و اضطراب کند، ولی با تشخیص درست و به موقع توسط پزشکان ماهر می توان از هر گونه خطر و نگرانی جلوگیری کرد.

در این مقاله کوشش شد تا در مورد آدنوم، پیشگیری و راه های درمان آن به صورت کامل توضیح داده شود. همچنین شما می توانید در سایت دکتر با من به اطلاعات سایت، مطب و شماره تلفن های فوق تخصص مغز و اعصاب در تهران یا در سایر شهرها دسترسی پیدا کنید.

منابع:

• https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/21477-adenomas#:~:text=What%20are%20adenomas%3F,small%20mushrooms%20with%20a%20stalk.
• https://en.wikipedia.org/wiki/Adenoma
• https://www.news-medical.net/health/What-is-an-Adenoma.aspx

ما در سایت دکتر با من لیست کامل بیماری های روانپزشکی را آورده ایم تا شما بتوانید به راحتی آنها را در سایت مطالعه نمایید و آگاهی خود را به عنوان بیمار و یا همراه آن بالا ببرید. یکی از بیماری های مهم روانی، اختلالات مرتبط با مصرف مواد مخدر است که ما در این مقاله هر آنچه را که نیاز است تا شما راجع به این اختلال بدانید، توسط تیم تخصصی دکتر با من نگارش کرده ایم پس تا انتهای مسیر همراه ما باشید.

مقدمه

اعتیاد به مواد مخدر که به آن اختلال مصرف مواد نیز می گویند، بیماری است که بر مغز و رفتار فرد تاثیر می گذارد و در نهایت منجر به ناتوانی در کنترل مصرف دارو یا داروی قانونی یا غیرقانونی می شود. موادی مانند الکل، ماری جوانا و نیکوتین نیز جزو مواد مخدر محسوب می شوند. هنگامی که معتاد هستید، ممکن است علیرغم آسیبی که به همراه دارد، به مصرف آن ادامه دهید.

اعتیاد به مواد مخدر می تواند با استفاده از یک ماده مخدر تفریحی در موقعیت های اجتماعی شروع شود و برای برخی افراد، مصرف مواد بعد از آن بیشتر می شود و به اصطلاح به آن معتاد می شوند. برای دیگران، به ویژه در مورد مواد افیونی، اعتیاد به مواد مخدر زمانی شروع می شود که داروهای تجویز شده را مصرف می کنند یا از دیگرانی که نسخه دارند دریافت می کنند.

خطر اعتیاد و اینکه چقدر سریع معتاد میشوید بسته به مواد مخدر متفاوت است. برخی از داروها، مانند مسکن های افیونی، خطر بیشتری دارند و سریعتر از سایرین باعث اعتیاد می شوند.

با گذشت زمان، فرد میزان استفاده ی خود را افزایش می دهد. یا اینکه ممکن است فقط برای احساس خوب داشتن در آن لحظه به مصرف مواد نیاز داشته باشد. تلاش برای توقف مصرف مواد مخدر ممکن است باعث هوس شدید شود و شما را از نظر جسمی بیمار کند. به این علائم ترک گفته می شود.

برای ترک مواد مخدر بهتر است که به پزشک ترک اعتیاد مراجعه نمایید و با مصرف دارو و تحت کنترل وی بودن سعی نمایید که اعتیاد به این مواد را آرام آرام ترک کنید.

مفهوم اختلال مصرف مواد مخدر

مصرف غیرقانونی مواد مخدر در بین دانشجویان در سال 2023

اختلال مصرف مواد یک اصطلاح پزشکی است که به دلیل استفاده از یک ماده (دارو) که باعث مشکلات یا ناراحتی قابل توجهی می شود استفاده می شود. این اختلال مشکلاتی نظیر: غیبت در محل کار یا مدرسه و کلا امور زندگی را به وجود می آورد. استفاده از این ماده در موقعیت‌های خطرناک، مانند رانندگی با ماشین، می تواند منجر به کشته شدن فرد شود و علاوه بر آن نیز منجر به مشکلات قانونی مرتبط با مواد یا ادامه مصرف مواد شود که در روابط دوستانه، روابط خانوادگی یا هر دو اختلال ایجاد می کند. اختلال مصرف مواد، به عنوان یک اختلال مغزی پزشکی شناخته شده، به استفاده از مواد غیرقانونی مانند ماری جوانا، هروئین، کوکائین یا مت آمفتامین اشاره دارد و یا استفاده نادرست از مواردی مانند الکل، نیکوتین یا داروهای تجویزی نیز می باشد. الکل رایج ترین اختلال مصرف مواد در نوع خود است.

وابستگی به مواد و ارتباط آن با اختلالات مصرف مواد

تاثیرات وابستگی به مواد و الکل

وابستگی به مواد یک اصطلاح پزشکی است که برای توصیف استفاده از مواد مخدر یا الکل استفاده می شود که حتی زمانی که مشکلات قابل توجهی در ارتباط با مصرف آنها ایجاد شده است ادامه می یابد. علائم وابستگی عبارتند از:

• تحمل یا نیاز به مقادیر زیاد دارو برای تاثیرگذاری
• وجود علائم ترک، که در صورت کاهش یا قطع مصرف دارویی رخ می دهد که قطع یا ترک آن برای شما دشوار می شود
• مصرف بسیار بالای مواد
• کناره گیری از فعالیت های اجتماعی و تفریحی
• مصرف مداوم مواد در زمانی که شخص از مشکلات جسمی، روانی و خانوادگی یا اجتماعی ناشی از آن اطلاع دارد.

اختلال مصرف مواد به استفاده از چه داروهایی گفته می شود؟

• الکل
• ماری جوانا
• داروهای تجویزی، مانند قرص های درد، محرک ها یا قرص های اضطراب
• مت آمفتامین
• کوکائین
• مواد افیونی
• توهم زاها
• مواد استنشاقی

موارد بالا مهم ترین آنها است چرا که تعداد این موارد بسیار بالا بوده و ما در اینجا مهم ترین آنها را برای شما بیان کرده ایم.

چه عواملی موجب اختلال در مصرف مواد است؟

• عوامل فرهنگی و اجتماعی
• گاهی شخص در محیطی بزرگ می شود که استفاده از مواد مخدر امری طبیعی بوده و او نیز از کودکی به پیروی از این الگو دچار اعتیاد شده و ترک آن برایش بسیار دشوار تر است.
• اختلال مصرف مواد توسط عوامل متعددی از جمله آسیب پذیری ژنتیکی
• استرس های محیطی
• فشارهای اجتماعی
• ویژگی های شخصیتی فردی
• مشکلات روانپزشکی

اما اینکه کدام یک از این عوامل بیشترین تاثیر را در یک فرد دارد را نمی توان در همه موارد مشخص کرد. چرا که در برخی یک سری عوامل بسیار پر رنگ تر از عامل های دیگر می باشد و حتی تاثیر گذاری بیشتری دارد. پس نمی توان راجع به همه افراد، یکسان قضاوت کرد.

علائم اختلال مصرف مواد مخدر

موارد زیر رایج ترین علائم این اختلال است که از یک فرد با فرد دیگر کاملا فرق دارد و نمی توان هر کدام از آنها را برای همه ی افراد جامعه یکسان تلقی کرد. مهم ترین آنها موارد زیر است:

• استفاده یا نوشیدن مقادیر بیشتر یا در مدت زمان طولانی تر از برنامه ریزی شده.
• تمایل مستمر یا تلاش ناموفق برای کاهش یا کنترل مصرف مواد مخدر یا الکل.
• صرف زمان زیادی برای مصرف، استفاده یا بهبودی پس از مصرف مواد مخدر یا الکل.
• میل شدید یا میل شدید به مصرف مواد مخدر یا الکل.
• مصرف مداوم مواد مخدر یا الکل که با وظایف کار، مدرسه یا خانه تداخل دارد.
• استفاده از مواد مخدر یا الکل حتی با مشکلات ارتباط مداوم ناشی از مصرف.
• ترک یا کاهش فعالیت ها به دلیل مصرف مواد مخدر یا الکل
• ریسک‌هایی مانند خطرات جنسی یا رانندگی تحت تأثیر مواد
• استفاده مداوم از مواد مخدر یا الکل حتی اگر باعث ایجاد مشکلات جسمی یا روانی شود یا به آنها اضافه کند.
• ایجاد عدم تحمل یا نیاز به استفاده بیشتر از مواد مخدر یا الکل برای رسیدن به همان اثر. یا استفاده از همان مقدار مواد مخدر یا الکل، اما بدون همان اثر.
• داشتن علائم ترک در صورت عدم استفاده از مواد مخدر یا الکل. یا استفاده از الکل یا داروی دیگری برای جلوگیری از چنین علائمی.

علائم اختلال مصرف مواد ممکن است شبیه سایر مشکلات پزشکی یا شرایط روانی باشد. همیشه بهتر است برای اینکه تشخیص درستی داده شود از دکتر عمومی ترک اعتیاد در سایت دکتر با من مشورت های لازم گرفته و به آنها مراجعه شود.

اختلال مصرف مواد مخدر چگونه تشخیص داده می شود؟

• کم شدن وزن در شخص
• خستگی مداوم
• چشم های قرمز
• عدم رعایت بهداشت
• ناهنجاری های رفتاری
• تغییرات در ضربان قلب یا فشار خون
• افسردگی، اضطراب یا مشکلات خواب

ممکن است شما یک یا چند علائم را با یکدیگر تجربه کنید و یا اینکه به طور کلی علائم بیشتری در شما وجود داشته باشد به همین سبب تشخیص پزشک ترک اعتیاد مهمترین قدم در این حوزه است.

درمان اختلال مصرف مواد مخدر چگونه است؟

درمان اختلال مصرف مواد مخدر

درمان این مشکل به این صورت نیست که با مصرف یک دارو تمام شود یا اینکه صرفا شما قصد آن را داشته باشید و از شر آن خلاص شوید. خیر در این جا دو نوع درمان وجود دارد:

1. درمان دارویی (مراکز ترک اعتیاد)
2. درمان رفتاری و روحی که تحت نظر یک روانشناس یا روانپزشک خوب بایستی صورت بگیرد.

اما اصولا درمان خاص برای اختلال مصرف مواد توسط پزشک بر اساس موارد زیر تعیین می شود:

• سن، سلامت کلی و سابقه سلامتی شما
• وسعت علائم
• وسعت وابستگی
• نوع ماده ای که استفاده می کنید
• تحمل شما برای داروها، رویه ها یا درمان های خاص
• انتظارات برای سیر شرایط
• نظر یا ترجیح شما

نرخ مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر در ایالات متحده به ازای هر 100000 نفر، بر اساس نژاد و قومیت (سن، تعدیل شده)

انواع برنامه های درمانی (یا بهبودی) برای اختلال مصرف مواد به صورت بستری یا سرپایی در دسترس هستند. برنامه های در نظر گرفته شده معمولا بر اساس نوع ماده هستند. سم زدایی (در صورت نیاز، بر اساس ماده) و مدیریت پیگیری طولانی مدت یا سیستم های مراقبت بهبود محور از ویژگی های مهم درمان موفق هستند.

مدیریت پیگیری طولانی مدت معمولاً شامل جلسات رسمی گروهی و سیستم های حمایت روانی اجتماعی و همچنین نظارت مداوم پزشکی است. روان درمانی فردی و خانوادگی اغلب برای رسیدگی به مسائلی که ممکن است در ایجاد اختلال مصرف مواد نقش داشته باشد و در نتیجه آن ایجاد شده باشد، توصیه می شود.

نتیجه گیری

ما در این مقاله به صورت کلی در خصوص اختلالات مصرف مواد مخدر صحبت کرده ایم. اختلال مصرف مواد افیونی جزء بیماری های اعصاب و روان تلقی می شود. شما بایستی زمانی که گرفتار این مشکل می شوید حتما به پزشک ترک اعتیاد مراجعه کنید تا بتوانید درمان اصولی و درستی را انجام دهید. در واقع هدف این است که شما بتوانید به خوبی بهبود یابید. برای این کار نیاز است از متخصص ترک اعتیاد در سایت دکتر با من نوبت اخذ کنید. شیوه ی این اخذ نوبت به این شکل است که شما بایستی وارد سایت شوید، و لیست کامل پزشکان ترک اعتیاد را مشاهده و سپس وارد پروفایل آنها شوید و در آنجا با توجه به ساعات و روزهای حضور پزشک نوبت خود را به صورت اینترنتی اخذ نمایید.

با آرزوی بهبودی و سلامتی شما

منابع

• https://www.nimh.nih.gov/health/topics/substance-use-and-mental-health
• https://nida.nih.gov/nidamed-medical-health-professionals/treatment/treatment-materials-patients
• https://substanceusestigma.weill.cornell.edu/education-materials
• https://www.northwell.edu/behavioral-health/conditions/addictive-disorders
• https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/drug-addiction/symptoms-causes/syc-20365112
• https://www.camh.ca/en/health-info/mental-illness-and-addiction-index/addiction

ما در سایت دکتر با من در خصوص بیماری های روانپزشکی با وجود متخصصین اعصاب و روان، به طور کامل مطالب بسیار مفیدی نگارش کرده ایم تا شما بتوانید به خوبی در سایت، در خصوص یکی از اختلالات مهم به نام اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب آگاهی لازم را به دست آورید. پس تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

مفهوم اختلالات کنترل تکانه و رفتار مخرب

یک سری اختلال ها هستند که مرتبط با اختلال های خشونت آمیز و کنترل تکانه هستند. به طور معمول، رفتارها یا اعمال ناشی از آن در درجه اول تهدیدی برای سلامت دیگران و یا هنجارهای اجتماعی در نظر گرفته می شوند. برخی از مصادیق این مسائل؛ شامل دعوا، تخریب مال، سرکشی، دزدی، دروغگویی و قانون شکنی است.

انواع اختلال کنترل تکانه چیست؟

این رفتارها به طور کلی از زمان کودکی در شخص آغاز می شود و در صورت عدم درمان به دوران بزرگسالی وی بر میگردد و حتی کم کم ممکن است این بیماری در وی بیشتر شود. اما به طور کلی درصد بیماری در مردان بیشتر از زنان است.

گزارش درمان اختلال رفتار مخرب و کنترل تکانه، 2018-2026

انواع اختلال کنترل تکانه عبارت است از :

• اختلال نافرمانی مخالف
• اختلال انفجاری متناوب
• اختلال رفتاری
• پیرومانیا
• کلپتومانیا
• سایر اختلالات کنترل تکانه و رفتار مخرب
• اختلال نابسامان، کنترل تکانه و سلوک نامشخص

این مسائل درمانی بایستی توسط روانپزشکان به خوبی درمان شود و علاوه بر این شناسایی این بیماری بر عهده روانپزشکان و معروف ترین دکتر اعصاب و روان تهران در سایت دکتر با من است. یک تفاوت بین اختلالات رفتاری مخرب و بسیاری دیگر از شرایط سلامت روان، این است که این اختلال مستقیم بر روی جامعه نیز به دلیل رفتارهای گوناگون می تواند تاثیر بگذارد. اما اختلال های دیگر بسیار درونی است و بیشتر خود فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.

اختلال نافرمانی مخالف

اختلال نافرمانی مخالف – اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب

اشخاصی که مبتلا به این اختلال هستند اصولا کودکان بوده و تجربیاتی نظیر: اختلال عملکرد به دلیل مخالفت، کینه توزی، مشاجره و پرخاشگری را تجربه می کنند.

الف) علائم اختلال نافرمانی مقابله ای :

• خلق و خوی خشمگین که تحریک پذیر است و افراد لزوما حرکات پرخاشگرانه را تجربه می کنند.
• رفتار استدلالی/سرکشی که اکثرا با دیگران بحث می کنند و سعی می کنند که در مواقع درست به جای گوش دادن به صحبت های افراد دیگر، حرف های خود را عملی کنند و اغلب حرف های دیگران را رد می کنند.
• کینه توزی – کینه توزانه

این رفتار ها به شدت دیگران را آزار می دهد و حتی موجب می شود که خود آنها در محل کار و یا جای دیگر نیز به مشکل بر بخورند. این اشخاص حتما با افراد بزرگتر از خود دچار چالش نیز خواهند شد.

ب) نحوه تشخیص اختلال نافرمانی:

برای تشخیص اختلال نافرمانی، بایستی مخالفت با افراد بیرون از اجتماع حداقل چندین بار پی درپی رخ دهد. علائم این اختلال در دوران کودکی شروع می شود و بایستی حداقل چندین بار در هفته رخ دهد و به مدت 6 ماه پیاپی نیز ادامه دار باشد. اختلال نافرمانی مقابله ای توسط روانپزشک یا سایر متخصصان سلامت روان بر اساس اطلاعات فرد (کودک، نوجوان، بزرگسال) و برای کودکان/نوجوانان از والدین، معلمان و سایر مراقبان تشخیص داده می شود.

آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا (AACAP) خاطرنشان می کند که برای کودک مهم است که یک ارزیابی جامع برای شناسایی سایر شرایطی که ممکن است در ایجاد مشکلات نقش داشته باشد، مانند ADHD، ناتوانی های یادگیری، افسردگی یا اضطراب داشته باشد.

پ) علت و میزان شایع بودن اختلال نافرمانی مخالف:

علت اختلال نافرمانی مقابله ای به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، اعتقاد بر این است که ODD ثانویه به چندین عامل بیولوژیکی، روانی و اجتماعی مربوط باشد.

چندین خطر مرتبط با ایجاد اختلال نافرمانی مقابله ای وجود دارد:

تحمل ناامیدی ضعیف، سطوح بالای واکنش عاطفی، غفلت در دوران کودکی و والدین ناسازگار. ODD در کودکانی که در فقر زندگی می کنند شایع تر است و قبل از نوجوانی در پسران شایع تر از دختران است. شیوع اختلال نافرمانی مقابله ای حدود 3.3 درصد است. حدود 70 درصد از افراد مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای تا سن 18 سالگی علائم را برطرف می‌کنند. علاوه بر این، حدود 67 درصد از کودکانی که با اختلال نافرمانی مقابله‌ای تشخیص داده می‌شوند، در طی یک پیگیری 3 ساله دیگر معیارهای تشخیصی را برآورده نمی‌کنند.

بزرگسالان و نوجوانانی که مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای تشخیص داده شده اند، 90 درصد احتمال دارد که در طول زندگی خود با یک بیماری روانی دیگر تشخیص داده شوند. به ویژه اختلالات اضطرابی، اختلالات خلقی، سوء مصرف مواد، اختلال شخصیت ضداجتماعی و غیره. اختلالات شخصیتی افراد مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای، نسبت به جمعیت عمومی در معرض خطر بیشتری برای خودکشی هستند.

ت) درمان شایع بودن اختلال نافرمانی مخالف:

درمان اختلال نافرمانی مقابله ای اغلب شامل ترکیبی از درمان و آموزش برای کودک و آموزش برای والدین است. برای کودکان و نوجوانان، آموزش حل مسئله شناختی می تواند راه های مثبتی را برای پاسخ به موقعیت های استرس زا آموزش دهد. آموزش مهارت های اجتماعی به کودکان و نوجوانان کمک می کند تا یاد بگیرند که با کودکان و بزرگسالان به شیوه ای مناسب تر و مثبت تر تعامل کنند. در برخی موارد، داروها ممکن است ضروری باشند.

آموزش مدیریت والدین می تواند به والدین کمک کند تا مهارت ها و تکنیک هایی را برای پاسخ به رفتار چالش برانگیز بیاموزند و به فرزندان خود در رفتارهای مثبت کمک کنند. این آموزش بر ارائه نظارت حمایتی و نظم و انضباط فوری و ثابت برای رفتار مشکل ساز، متمرکز است.

اختلال رفتاری

اختلال رفتاری – اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب

این اختلال ناهنجاری های اجتماعی را نقض می کند و شامل پرخاش کردن به دیگران و حیوانات است که حتی شخص بر اثر این اختلال ممکن است اموال عمومی را تخریب کند و همگی جزء نقض قانون نیز محسوب می شود. در واقع شخص با رفتار خود نشان می دهد که چه مواردی را می تواند نقض کند.

الف) علائم اختلال رفتاری شامل چه مواردی است:

• پرخاشگری به مردم و حیوانات (قلدری، ارعاب دیگران، شروع دعوا، استفاده از سلاح، ظلم به دیگران، ظلم به حیوانات، دزدیده شدن در هنگام مواجهه با قربانی، تجاوز به دیگران).
• تخریب اموال (آتش سوزی عمدی، خرابکاری).
• فریبکاری یا دزدی (شکسته شدن به اموال، دستکاری اموال دیگران، سرقت).
• نقض جدی قوانین (فرار از خانه، فرار از مدرسه، بیرون ماندن در شب).

طبق DSM-5 ، این رفتارها را می توان برای اولین بار در دوره پیش دبستانی مشاهده کرد. با این حال، علائم قابل توجه تری بین دوران کودکی و نوجوانی میانی ظاهر می شود. نادر است که این علائم برای اولین بار پس از 16 سالگی ظاهر شوند. اختلال سلوک فقط در کودکان و جوانان تا 18 سالگی تشخیص داده می شود. بزرگسالان با علائم مشابه ممکن است با اختلال شخصیت ضد اجتماعی تشخیص داده شوند. درمان زودهنگام می تواند به جلوگیری از ادامه مشکلات تا بزرگسالی کمک کند.

ب) عوامل و میزان شایع بودن اختلال رفتاری:

عوامل خطر متعددی برای ایجاد اختلال رفتاری وجود دارد، از جمله: سبک‌های فرزندپروری خشن، قرار گرفتن در معرض سوء استفاده فیزیکی یا جنسی در دوران کودکی، تربیت ناپایدار، مصرف مواد مخدر توسط مادر در دوران بارداری، مصرف مواد و فعالیت‌های مجرمانه والدین و فقر.

این رفتارها باعث اختلال قابل توجه در محیط‌های مختلف مانند خانه، مدرسه، روابط و محیط‌های شغلی می‌شود. با این حال، افراد مبتلا به اختلال رفتاری ممکن است رفتارهای خود را انکار کنند یا کم اهمیت جلوه دهند. اختلال رفتاری عموماً جدی تر از ODD در نظر گرفته می شود. این اختلال می تواند با رفتارهای مجرمانه، ترک تحصیل از دبیرستان و سوء مصرف مواد همراه باشد.

حدود 40 درصد از افرادی که معیارهای تشخیصی اختلال را دارند، بعداً معیارهای تشخیصی اختلال شخصیت ضد اجتماعی را خواهند داشت. شیوع اختلال سلوک بین 1.5 تا 3.4 درصد است که در مردان شایع تر است. حدود 16 تا 20 درصد از جوانان مبتلا به اختلال سلوک نیز ADHD دارند. 5 نکته قابل توجه، جوانانی که هم ADHD و هم اختلال سلوک دارند، در معرض خطر بیشتری برای مصرف مواد هستند.

پ) درمان اختلال رفتاری به چه صورت است:

درمان می تواند به کودکان کمک کند تا طرز فکر خود را تغییر دهند و احساسات خشمگین را کنترل کنند. درمان ممکن است شامل آموزش مدیریت والدین و خانواده درمانی، مانند خانواده درمانی عملکردی باشد. خانواده درمانیِ عملکردی به خانواده ها کمک می کند تا این اختلال و مشکلات مربوط به آن را درک کنند، مهارت های فرزندپروری مثبت را آموزش می دهد و به ایجاد روابط خانوادگی کمک می کند. می تواند به خانواده ها کمک کند تا تغییرات مثبت را در سایر زمینه ها و موقعیت های مشکل دار اعمال کنند.

اختلال انفجاری متناوب

اختلال انفجاری متناوب – اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب

اختلال انفجاری متناوب اختلالی است که شخص شدیدا عصبانی می شود و به خاطر موضوعی طغیان می کند. در این جا آنقدر خشم شخص در طول روز زیاد است که به سختی می شود آن را کنترل نمود.

الف) علائم اختلال انفجاری متناوب

1. عصبانیت‌های خلقی، مشاجرات کلامی و دعوا دارند.
2. رفتارهای مشاهده شده منجر به حمله فیزیکی به دیگران یا حیوانات، تخریب اموال یا تجاوزات کلامی می شود.
3. طغیان های تهاجمی را از خود نشان می دهند.
4. با رویداد یا حادثه ای که آنها را تحریک کرده است، تناسب ندارند و بیش از حد برای شخص ناراحت می شوند.
5. رفتارها تکانشی هستند.
6. رفتار آنها باعث ناراحتی زیادی برای افراد می شود.
7. اشخاص مشکلاتی را در محل کار یا خانه ایجاد می کنند.

توجه به این نکته ضروری است که این رفتارهای پرخاشگرانه برنامه ریزی نشده، تکانشی و مبتنی بر عصبانیت هستند. آنها به سرعت پس از تحریک شدن اتفاق می‌افتند و معمولاً بیش از 30 دقیقه طول نمی‌کشند. این طغیان ها باید با ناراحتی ذهنی یا اختلال در عملکرد اجتماعی یا شغلی همراه باشد.

افراد مبتلا، تمایل به رضایت از زندگی ضعیف و کیفیت زندگی پایین تر دارند. برای برآوردن معیارهای تشخیصی، افراد مبتلا باید حداقل 6 سال یا معادل رشد داشته باشند. با این حال، این اختلال معمولاً برای اولین بار در اواخر دوران کودکی یا نوجوانی مشاهده می شود. شیوع یک ساله 2.7٪ و شیوع مادام العمر 7٪ است.

ب) عوامل اختلال انفجاری متناوب

عوامل خطر بسیاری با ایجاد اختلال انفجاری متناوب شناسایی شده اند، مانند: مرد، جوان، بیکار، مجرد، داشتن سطح تحصیلات پایین و قربانی خشونت فیزیکی یا جنسی. اختلال انفجاری متناوب با اضطراب و اختلالات با بیماری دوقطبی مرتبط است. افراد مبتلا به این اختلال در مقایسه با افراد بدون آن در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلالات مصرف مواد هستند. یعنی افرادی که از مواد مخدر استفاده می کنند بیشتر در معرض این بیماری هستند و ممکن است به راحتی دچار این بیماری شوند.

پ) درمان اختلال انفجاری متناوب

درمان معمولاً شامل درمان شناختی رفتاری با تمرکز بر تغییر افکار مربوط به خشم و پرخاشگری و ایجاد آرامش و مهارت های مقابله است. گاهی اوقات، بسته به سن و علائم فرد، دارو ممکن است مفید باشد. اینکه چه دارویی برای این بیماران تجویز شود صرفا بر عهده ی روانپزشک و یا متخصص اعصاب و روان در سایت دکتر با من است چرا که شما بایستی از مصرف داروهای خودسرانه به صورت کلی پرهیز نمایید.

اختلال پیرومانیا چیست؟

اختلال پیرومانیا – اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب

پیرومانیا که یک اختلال نادر است که شامل تکانه‌های مکرر یا تمایل شدید برای ایجاد آتش‌سوزی عمدی است و با سایر بیماری ها و اختلالات متفاوت است. آتش سوزی در این مورد معمولاً با کنجکاوی انجام می شود و معمولاً در کودکان بدون نظارت با دسترسی به فندک و کبریت رخ می دهد. از طرف دیگر، افراد مبتلا به پیرومانیا مجذوب آتش و موارد استفاده از آن هستند.

افراد آسیب دیده درگیر آتش‌زنی مکرر و عمدی می‌شوند که به دلایل خارجی انگیزه ندارد. آنها تمایل شدیدی برای شرکت در آتش‌سوزی خطرناک دارند. آنها همچنین قبل از برافروختن آتش، تنش درونی را تجربه می کنند که پس از روشن شدن آتش، لذت را به دنبال دارد. این افراد برای رهایی از تنش عاطفی درونی، مکان های مختلف را آتش میزنند، نه برای هر نوع سود مادی یا موارد دیگر که مدنظر بزرگسالان است.

عوامل پیرومانیا چیست؟

جنسیت مرد، مصرف مواد، قربانی سوءاستفاده قرار گرفتن، شیفتگی به آتش سوزی و ابتلا به بیماری روانی. شیوع پیرومانیا در ایالات متحده حدود 1٪ است. این بیماری با اختلالات یا ویژگی های شخصیتی (به ویژه اختلال شخصیت ضد اجتماعی یا رفتارهای ضد اجتماعی) و اختلالات مصرف مواد مرتبط است.

درمان پیرومانی معمولاً شامل درمان شناختی رفتاری و آموزش است. این درمان می تواند به افراد کمک کند تا از احساسات تنش آگاهی بیشتری پیدا کنند و راه هایی برای مقابله با آن بیابند. باید به هر کودکی در مورد خطرات بازی با آتش و عواقب احتمالی آموزش داده شود.

اختلال کلپتومانیا چیست؟

اختلال کلپتومانیا – اختلال کنترل تکانه و رفتار مخرب

کلپتومانیا یک اختلال نادر است که شامل سرقت غیرارادی، تکانشی و غیرقابل مقاومت از سوی فرد است که برای استفاده شخصی یا سایر اشکال مورد نیاز نیستند.

این مورد با دزدی از مغازه متفاوت است، زیرا دزدان مغازه برای نوعی سود، دزدی می کنند و اغلب اقدامات خود را برنامه ریزی می کنند. با این حال، افراد مبتلا به کلپتومانیا به چیزی که دزدیده اند نیاز ندارند. آنها اغلب اشیای دزدیده شده را پس می دهند، پنهان می کنند یا احتکار می کنند.

افراد مبتلا به کلپتومانیا می‌دانند کاری که انجام می‌دهند اشتباه است، اما نمی‌توانند انگیزه دزدی را کنترل کنند، که منجر به دزدی عجولانه و با تفکر ضعیف می‌شود. آنها قبل از دزدی تنش درونی را تجربه می کنند که بعد از سرقت برطرف می شود. در حالی که از دزدی لذت می برند، پس از آن احساس گناه یا اندوه می کنند.

بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال ممکن است سعی کنند از دزدی خودداری کنند اما از ناتوانی خود در انجام این کار احساس گناه و شرمندگی می کنند. همچنین بسیاری ممکن است به دلیل این رفتارها دستگیر یا زندانی شوند.

اختلال کلپتومانیا چه زمانی آغاز می شود؟

این اختلال در سنین نوجوانی ظاهر می شود. با این حال، شروع آن می تواند به طور قابل توجهی بین دوران کودکی و پیری متفاوت باشد. شیوع این اختلال مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که این، یک تشخیص عمومی غیر معمول است که ممکن است در زنان و بیماران روانپزشکی شایع تر باشد. بسیاری از مبتلایان به این اختلال همچنین دارای اختلالات مصرف مواد، اختلالات خلقی و خویشاوندان درجه یک با اختلالات مصرف مواد و OCD هستند. هنگامی که بیماران دچار بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال وسواس فکری-اجباری نیز می شوند، علائم شدیدتر می شوند. این اختلال در صورت عدم درمان، می تواند مزمن باشد.

نتیجه گیری

ما در این مقاله در خصوص اختلالات کنترل تکانه و رفتار مخرب صحبت کرده ایم تا شما بتوانید به خوبی از پس آن بر بیایید و با آگاهی کامل درمان خود را آغاز کنید. در واقع هدف این است که شما با مراجعه به بهترین روانپزشک و یا متخصص اعصاب و روان درمان خود را به راحتی شروع کنید.

برای این کار نیاز است که به سایت دکتر با من مراجعه کنید و در آنجا لیست کامل پزشکان را مشاهده و سپس یکی از متخصصین را انتخاب و با توجه به ساعات و روزهای خالی پزشک، نوبت اینترنتی خود را دریافت کنید.

با آرزوی بهبودی و سلامت شما همراهان عزیز دکتر با من

منابع

• https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK562279/
• https://wiregrass.libguides.com/c.php?g=1044445&p=7583281
• https://americanaddictioncenters.org/co-occurring-disorders/impulse-control-disorder
• https://www.verywellhealth.com/impulse-control-disorders-5272073
• https://www.crosscreekhospital.com/behavioral-disorders/impulse-control/signs-effects/
• https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2773021222000177