سرماخوردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات بهداشتی است که همه ما در طول عمر حداقل یک بار با آن روبرو می‌شویم. این مقاله به شما همه چیزی را که باید در مورد این بیماری بدانید ارائه خواهد داد. ما در اینجا در مورد علل، علائم، پیشگیری، و درمان صحبت خواهیم کرد.

سرماخوردگی چیست؟

یک عارضه تنفسی است که به عنوان یک التهاب تنفسی شناخته می‌شود و توسط ویروس‌ها، به ویژه رینوویروسها، ناشی از عفونت و التهاب در مجاری تنفسی انسان ایجاد می‌شود.

تاریخچه

سرماخوردگی به عنوان یکی از بیماری‌های عفونی بسیار رایج در تاریخ پزشکی شناخته شده است. این عارضه از زمان‌های دور وجود داشته و تاریخچه طولانی دارد. اما در سالهای اخیر، با پیشرفتهای علمی و تحقیقات پزشکی، دانش بیشتری در مورد علل و مکانیسم‌های ایجاد این عارضه به دست آمده است.

تا تاریخ (ژانویه 2022)، سرماخوردگی به عنوان یک عفونت تنفسی توسط ویروس‌های مختلف، به ویژه رینوویروسها، درسازمان جهانی بهداشت (WHO) و سایر مراکز پزشکی شناخته شده است. این عارضه از زمانهای دور به عنوان یک اختلال عفونی در مجاری تنفسی انسان شناخته شده و تاریخچه تحقیقات و توجه به آن بسیار طولانی است.

مطالعات و تحقیقات پزشکی در زمینه سرماخوردگی ادامه دارند تا بهترین راه‌ها برای پیشگیری از آن و درمان علائم آن شناسایی شود. به عنوان یک بیماری عفونی شایع، اهمیت مطالعات و تحقیقات در این زمینه بی‌پایان است.

 

دلایل ایجاد سرماخوردگی چیست؟

سرماخوردگی بیماری تنفسی است که معمولاً به دلیل عفونت ویروسی ایجاد می‌شود. عوامل مختلفی می‌توانند به ابتلا به این بیماری منجر شوند، از جمله:

ویروس‌های تنفسی: بیشتر موارد سرماخوردگی ناشی از عفونت ویروسی هستند. ویروس‌های مختلف مانند رینوویروسها، ویروس‌های آنفلوآنزا (آنفولانزا)، ویروس‌های پاراینفلوآنزا و ویروس‌های سیتومگالوویروس می‌توانند عوامل ایجادکننده سرماخوردگی باشند.

تماس با افراد مبتلا: ارتباط نزدیک با افراد مبتلا به سرماخوردگی، به ویژه در فصل‌های سرما، ممکن است علت انتقال ویروس شود.

سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، معمولاً به عفونت‌های ویروسی حساس‌تر می‌باشند و ابتلا به سرماخوردگی در آنها بیشتر است.

زمان و فصل سال: سرماخوردگی در فصل‌های سرما و زمستان شایع‌تر است. در این فصل‌ها، بدن انسان ممکن است به ویروس‌ها حساس‌تر باشد.

استفاده از اشیاء مشترک: تماس با اشیاء مشترکی مانند دستمال‌ها،یا اشیاء دیگر که ممکن است ویروس‌ها را حمل کنند، می‌تواند به انتقال عفونت کمک کند.

استرس و خواب کم: شرایط استرسی و عدم خواب کافی ممکن است سیستم ایمنی را ضعیف کرده و افزایش احتمال ابتلا به سرماخوردگی را به دنبال داشته باشد.

باید توجه داشت که سرماخوردگی ناشی از ویروس‌ها است و درمان مستقیمی ندارد. بهترین روش پیشگیری از سرماخوردگی، رعایت بهداشت شخصی، مصرف مایعات و استراحت است.

 

نشانه های سرماخوردگی چیست؟

علائم عمومی:

سرفه: سرفه خشک از علائم شایع سرماخوردگی است. سرفه به منظور پاکسازی مسیر هوایی از ترشحات مخاطی می‌باشد.

عطسه: عطسه مکرر نیز در سرماخوردگی شایع است و ممکن است به علت تحریک ناشی از التهاب تنفسی رخ دهد.

گلو درد: درد و التهاب در حلق یکی از علائم معمول سرماخوردگی است.

تب: در برخی موارد، افزایش دما و تب خفیف ممکن است همراه با سرماخوردگی باشد.

خستگی: احساس خستگی و ضعیفی عمومی نیز معمولاً همراه با سرماخوردگی است.

درد عضلات و مفاصل: درد عضلات و مفاصل در برخی از موارد همراه با سرماخوردگی دیده می‌شود.

علائم تنفسی:

تنگی نفس: تنگی نفس و احساس سنگینی در سینه نادراً در سرماخوردگی دیده می‌شود، اما در برخی از موارد ممکن است اتفاق بیفتد.

گرفتگی بینی: تورم و انسداد بینی باعث سختی در تنفس از بینی می‌شود.

تغییر در طعم و بو: بعضی افراد ممکن است در طی سرماخوردگی تغییرات در حس بویایی و طعم مواد مصرفی خود تجربه کنند.

این علائم عمومی و تنفسی معمولاً تا 1 تا 2 هفته یا بیشتر ادامه دارند. در صورتی که علائم شما شدیدتر شوند یا بهبود نیابد، بهتر است به متخصص عفونی مراجعه کنید.

علاوه بر علائمی که پیشتر ذکر شد، سرماخوردگی ممکن است با علائم دیگری نیز همراه باشد. برخی از علائم دیگر شامل موارد زیر می‌شوند:

التهاب حلق: در برخی از موارد، سرماخوردگی می‌تواند به التهاب حلق منجر شود و با درد و تورم حلق همراه باشد.

التهاب گوش: اغلب در کودکان، سرماخوردگی می‌تواند به التهاب گوش منجر شود که با درد و احساس تنگی گوش همراه است.

مشکلات معده: برخی افراد ممکن است علائم گوارشی مانند اسهال یا تهوع داشته باشند.

باید توجه داشت که علائم مختلف این بیماری در افراد مختلف ممکن است متفاوت باشد. اگر علائم شدیدتری دارید یا به مدت طولانی ادامه دارد، به متخصص مراجعه کنید.

 

علائم مشابه کرونا و سرماخوردگی

علائم کرونا و سرماخوردگی در برخی موارد به یکدیگر شبیه می‌شوند، که این امر می‌تواند به ایجاد ابهام بین این دو بیماری منجر شود. برخی ازاین علائم مشترک عبارتند از:

تب: هر دو بیماری می‌توانند با افزایش دمای بدن همراه باشند. اما تب در کرونا ممکن است شدیدتر باشد و به طور معمول بیشتر از ۳۸ درجه سلسیوس باشد.

سرفه: سرماخوردگی و کرونا هر دو می‌توانند با سرفه همراه باشند، اما در کرونا سرفه خشک و مزمن معمولاً شایع‌تر است.

گلو درد: در سرماخوردگی و کرونا، گلو درد معمولی است. اما در کرونا ممکن است گلو درد به عنوان یکی از علائم اولیه شدیدتر باشد.

باید توجه داشت که علائم کرونا ممکن است شدیدتر و پیچیده‌تر باشد و ممکن است علائمی دیگر نیز از جمله دل درد، سردرد شدید، اشکال در تنفس و از دست دادن حس بویایی یا ذائقه نیز داشته باشد. اگر شما یا کسی اطرافتان علائم مشابه کرونا دارید، به پزشک مراجعه کنید و تست کرونا انجام دهید. همچنین، پیروی از دستورالعمل‌ها برای پیشگیری از انتقال ویروس کرونا از اهمیت بسیاری برخوردار است.

تفاوت علائم سرماخوردگی در کودکان و بزرگسالان

تفاوت‌های مهم در علائم سرماخوردگی در کودکان و بزرگسالان وجود دارد. در ادامه به برخی از این تفاوت‌ها اشاره می‌شود:

شدت علائم: علائم سرماخوردگی در کودکان معمولاً خفیفتر و کمتر از بزرگسالان است. کودکان ممکن است تب و سرفه خفیف داشته باشند، در حالی که بزرگسالان ممکن است علائم شدیدتری داشته باشند.

علائم عمومی: کودکان معمولاً با علائم عمومی مانند خستگی، تب خفیف و ادرار زیاد همراه هستند. در مقایسه، بزرگسالان ممکن است تجربه تنگی نفس، سردرد شدید و تب بالاتر داشته باشند.

تغییرات در اشتها: کودکان ممکن است تغییرات در اشتهای غذایی داشته باشند و کمتر غذا بخورند، در حالی که بزرگسالان معمولاً توانایی در مصرف غذا را حفظ می‌کنند.

علائم روانی: کودکان ممکن است از عدم راحتی روانی و ناراحتی بیشتری نسبت به بزرگسالان را تجربه کنند.

توانایی ارتباطی: کودکان ممکن است نتوانند علائم خود را به دقت توصیف کنند و از بزرگ‌ترها به کمک نیاز داشته باشند.

توجه به این تفاوت‌ها می‌تواند در تشخیص و مراقبت از کودکان و بزرگسالان مبتلا به سرماخوردگی بسیار مفید باشد. در هر صورت، اگر علائم سرماخوردگی در کودکان یا بزرگسالان شدیدتر شود یا به مدت طولانی ادامه دارد، بهتر است به متخصص عفونی مراجعه کنید.

 

 

روش های تشخیص بیماری سرما خوردگی

تشخیص این بیماری معمولاً بر اساس علائم و نشانه‌های بیماری به همراه تاریخچه پزشکی بیمار تعیین می‌شود. در مواردی که شکی در تشخیص وجود دارد، ممکن است تست‌های تشخیصی مختلف نیز استفاده شود. در ادامه به برخی از روش‌های تشخیص این بیماری اشاره می‌شود:

• پزشک اغلب بر اساس علائم معمول سرماخوردگی تشخیص می‌دهد. این شامل سرفه، عطسه، گرفتگی بینی ، گلو درد، تب خفیف و احساس خستگی می‌شود.
• پرسش‌وپاسخ با بیمار در مورد تاریخچه بیماری، علائم حال، تماس با افراد مبتلا به سرماخوردگی و مسائلی مانند سفرهای اخیر و اعتیاد به دخانیات می‌تواند در تشخیص بیماری مفید باشد.
• در برخی موارد، پزشک ممکن است تست‌های تشخیصی انجام دهد. این تست‌ها معمولاً شامل تست‌های مختلف ویروسی یا مولکولی می‌شوند، اما تشخیص سرماخوردگی بیشتر بر اساس علائم بیماری و تاریخچه بیماری انجام می‌شود.
• در برخی موارد، پزشک ممکن است برای انحراف از علائم کلاسیک سرماخوردگی از علائم بیماری‌های دیگر، آزمایش خون انجام دهد.

در نهایت، تشخیص این بیماری معمولاً بر اساس علائم و تاریخچه بیماری انجام می‌شود، اگر علائم شما شدیدتر شد یا بهبود نیافت، بهتر است به متخصص مراجعه کنید.

تفاوت سرماخوردگی با آنفولانزا

تفاوت‌های مهم بین سرماخوردگی و آنفولانزا در موارد زیر آمده است:

عامل ایجادکننده

• سرماخوردگی ناشی از ویروس‌های تنفسی مختلف مانند رینوویروسها است.
• آنفولانزا توسط ویروس آنفلوآنزا ایجاد می‌شود.

علائم و شدت

• علائم سرماخوردگی معمولاً خفیفتر از آنفولانزا است. این علائم شامل سرفه، عطسه، گرفتگی بینی ، گلو درد، تب خفیف و احساس خستگی می‌شوند.
• آنفولانزا معمولاً با شدت بالاتری همراه است. علائم شدید‌تری مانند تب بالا، درد عضلات و مفاصل شدید، سرفه خشک، خستگی شدید و تنگی نفس ممکن است دیده شود.

شروع علائم

• علائم سرماخوردگی به طور کلی به تدریج ظاهر می‌شوند و بیشتر در چند روز اول شدت ندارند.
• آنفولانزا ممکن است ناگهانی شروع شود و علائم شدید خود را نشان دهد.

مدت بیماری

• معمولاً سرماخوردگی به مدت 1 تا 2 هفته ادامه دارد.
• آنفولانزا ممکن است به مدت 1 تا 2 هفته یا بیشتر ادامه یابد.

عوارض

• عوارض سرماخوردگی معمولاً خفیفتر و کمتر شدید از آنفولانزا هستند.
• آنفولانزا می‌تواند به عوارض جدی‌تری مانند التهاب ریه و آسیب به سیستم تنفسی منجر شود.

توجه داشته باشید که در برخی موارد، علائم سرماخوردگی و آنفولانزا ممکن است مشابه باشند، اما تفاوت‌هایی در شدت و مدت بیماری وجود دارد. در صورتی که علائم شدید شوند یا بهبود نیابند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. همچنین، واکسیناسیون مخصوص برای آنفولانزا وجود دارد که ممکن است در پیشگیری از بیماری مفید باشد.

 

لیست داروهای پزشکی سرماخوردگی

درمان معمولاً بدون نیاز به داروهای تجویزی انجام می‌شود، چرا که سرماخوردگی ناشی از ویروس‌های تنفسی است و داروی معینی برای درمان آن وجود ندارد. با این حال، برخی از داروها و محصولات می‌توانند علائم را تسکین دهند. در ادامه لیستی از داروها و محصولات پزشکی که ممکن است برای درمان این بیماری مفید باشند:

آنتی‌هیستامین‌ها: داروهایی مانند ستیریزین و لوراتادین می‌توانند به کاهش انسداد بینی، عطسه و سرفه کمک کنند.

آنتی‌توسینی‌ها: داروهای ضد سرفه مانند دکسترومتورفان و گوآیفنسین می‌توانند کمک به کاهش سرفه کنند.

داروهای ضد تب: داروهایی مانند پاراستامول و ایبوپروفن می‌توانند در کاهش تب و درد عضلات و مفاصل کمک کنند.

قطره‌های نمکی: این محصولات می‌توانند به ترشحات بینی و انسداد بینی کمک کنند.

داروهای ضد ویروسی: در برخی موارد، ممکن است پزشک داروهای ضد ویروسی خاصی تجویز کند، اما این بستگی به نوع و شدت عفونت دارد.

داروهای ضد التهاب و ضد سردرد: داروهایی مانند آسپرین و تایلنول می‌توانند به تسکین از درد و التهاب عضلات کمک کنند.

باید توجه داشت که مصرف دقیق داروها و محصولات باید به توصیه پزشک یا داروساز انجام شود.

راه های درمان سرماخوردگی

درمان این بیماری بیشتر از همه بر کاهش علائم تمرکز دارد، زیرا سرماخوردگی ناشی از ویروس‌های تنفسی است و درمان مستقیم برای آن وجود ندارد. اما می‌توان با رعایت مراقبت‌های مناسب علائم را کاهش داد و فرآیند بهبودی را تسریع کرد. در ادامه به برخی از راه‌های درمان اشاره می‌شود:

استراحت: به بدن فرصت دهید برای مقابله با عفونت استراحت کند. استراحت به سیستم ایمنی کمک می‌کند تا علائم را مهار کند.

نوشیدن مایعات: مصرف زیاد مایعات مانند آب، آبمیوه های طبیعی، چای گرم به مرطوب نگه داشتن حلق و مخاط تنفسی کمک می‌کند.

مصرف داروهای ضد سرماخوردگی: برخی داروها مانند آنتی‌هیستامین‌ها و آنتی‌توسینی‌ها می‌توانند علائم مانند انسداد بینی و عطسه را تسکین دهند.

مصرف مواد ضد التهاب: مواد غذایی مانند زنجبیل و عسل به عنوان ضد التهاب‌های طبیعی ممکن است به تسکین علائم کمک کنند.

رعایت بهداشت دست: شستشوی منظم و دقیق دست‌ها به مدت 20 ثانیه با آب و صابون، کمک به جلوگیری از انتقال عفونت به دیگران است.

پوشش مخاطی: از ماسک برای پوشش دهان و بینی استفاده کنید.

تغذیه سالم: تغذیه به مقابله با عفونت کمک می‌کند. مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد مغذی به سیستم ایمنی کمک می‌کند.

 

چرا در زمان بیماری سرماخوردگی سرفه میکنیم؟

عامل ایجادکننده سرماخوردگی معمولاً ویروس‌های تنفسی مثل رینوویروسها هستند. این بیماری باعث التهاب و تحریک تنفسی می‌شود و به علائمی مانند سرفه منجر می‌شود. دلایلی که در زمان این بیماری سرفه می‌کنیم عبارتند از:

ترشحات بینی و حلق: ویروس‌های سرماخوردگی باعث ترشحات بینی و تحریک حلق می‌شوند. این ترشحات می‌توانند به پشت حلق نقل مکان کرده و عصب‌های تنفسی را تحریک کنند.

پاکسازی مسیر هوایی: سرفه به عنوان یک مکانیسم دفاعی بدن عمل می‌کند. این فعالیت به پاکسازی مسیر هوایی از ترشحات بینی می‌کند. سرفه باعث حرکت ترشحات به بیرون از ریه‌ها می‌شود.

تسکین علائم: سرفه می‌تواند به تسکین علائمی مانند خفگی حلق و انسداد بینی کمک کند. این علائم معمولاً ناشی از التهاب تنفسی در سرماخوردگی هستند.

مهم است بدانید که سرفه در بیماری سرماخوردگی عمدی است و در واقع نقش مثبتی در بهبودی بیماری دارد.

 

برای درمان بیماری سرماخوردگی به کدام پزشک مراجعه کنیم بهتر است؟

پاسخ به این سوال بستگی دارد که شما در چه مرحله ای از سرماخوردگی باشید. گاهی اوقات شما صرفا دارای یک سری علائم معمولی مانند آبریزش بینی به صورت جزئی هستید که در این صورت مراجعه به پزشک عمومی یا متخصص داخلی در سایت دکتر با من کفایت می کند.

نتیجه

سرماخوردگی بیماری شایعی است که اغلب ناشی از عفونت ویروسی تنفسی می‌شود. علائم این بیماری شامل سرفه، عطسه، بینی گرفتگی، گلو درد، تب خفیف، خستگی و درد عضلات می‌شود. سرماخوردگی ممکن است تا 1 تا 2 هفته یا بیشتر ادامه داشته باشد.

این بیماری ناشی از ویروس‌های تنفسی مثل رینوویروسها و ویروس‌های آنفلوآنزا است. افراد معمولاً از طریق تماس با افراد مبتلا یا تماس با اشیاء مشترکی که ممکن است ویروس‌ها را حمل کنند، به این بیماری مبتلا می‌شوند.

توجه به بهداشت شخصی، مصرف مایعات به میزان کافی، استفاده از دستمال از جمله روش‌های پیشگیری از ابتلا به سرماخوردگی می‌باشد.

ما در این مقاله در خصوص بیماری سرماخوردگی صحبت کرده ایم تا شما با علائم بیماری و نحوه ی درمان آن به خوبی آشنا شوید تا بتوانید این بیماری را پشت سر گذاشته و سلامتی جسمی خود را بدست آورید.

علاوه بر این موضوع پیشنهاد می کنیم که هرچه سریعتر در زمان بیماری، به پزشک عمومی و یا متخصص عفونی در سایت دکتر با من، بزرگترین سایت پزشکی کشور نوبت خود را اخد کرده و سپس مراجعه نمایید.

پرسش های متداول

آیا واکسیناسیون در مقابل سرماخوردگی موثر است؟

خیر،سرماخوردگی ناشی از ویروس‌های تنفسی معمولاً به آنفولانزا (انفلوآنزا) نزدیک نیست و واکسیناسیون آنفولانزا نمی‌تواند از سرماخوردگی جلوگیری کند.

آیا آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند در درمان سرماخوردگی مفید باشند؟

خیر، این بیماری ناشی از ویروس‌های تنفسی معمولاً بوده و آنتی‌بیوتیک‌ها تنها در برابر عفونت‌های باکتریایی موثر هستند.

آیا ویروس‌های سرماخوردگی در فصل‌های مختلف سال فعالیت دارند یا فصل خاصی دارند؟

ویروس‌های سرماخوردگی در اصل در فصل سرما و زمستان فعالیت بیشتری دارند. در این فصل‌ها، برودت و رطوبت بیشتری وجود دارد که منجر به مناسب شدن شرایط برای انتقال ویروس‌های سرماخوردگی می‌شود. به همین دلیل، سرماخوردگی‌ها در فصل‌های سرما معمول‌تر هستند.

آیا افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض ابتلا به سرماخوردگی هستند؟

بله، سیستم ایمنی ضعیف به معنای آن است که بدن نمی‌تواند به خوبی علیه عفونت‌ها و ویروس‌های تنفسی مقاومت کند. افراد با سیستم ایمنی ضعیف مثل افراد مسن، بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن، و افرادی که دارای حالت‌های ایمنی کاهش یافته هستند، از خطر ابتلا به عفونت‌های تنفسی بالاتری رنج می‌برند.

آیا قرص سرماخوردگی برای کرونا استفاده می شود؟

این داروها جایگزین مناسبی برای درمان کرونا نیست چرا که این بیماری بسیار پیشرفته تر از سرماخوردگی است و صرفا می توان به عنوان مسکن و کاهش علائم تا حدودی از آنها استفاده کرد.

آیا بیماری سرما خوردگی ویروسی است؟

بله این بیماری به شدت مسری بوده و احتمال دارد که یک بیمار آلوده، به راحتی چندین نفر را درگیر این ویروس کند. پس تا جایی که می توانید از آنها دوری کنید.

منابع

Understanding the symptoms of the common cold and influenza

The common cold

The common cold: a review of the literature

Epidemiology, Pathogenesis, and Treatment of the Common Cold

Antivirals for the Common Cold

سرطان مقعد: علل، علائم، و درمان: سرطان مقعد یکی از انواع سرطان‌های خطرناک است که می‌تواند برای افراد مختلف در هر سنی ایجاد شود.

سرطان مقعد تومور خطرناکی که از بافت‌های مقعد نشأت می‌گیرد و به تدریج به سلول‌های سرطانی تبدیل می‌شود. این بیماری به صورت اگزونفتالمی و ناحیه‌ای از دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

سرطان مقعد اغلب از توده‌های پلیپوئید شروع می‌شود که در صورت عدم تشخیص و درمان، به تدریج به سلول‌های سرطانی تبدیل می‌شوند.

این بیماری می‌تواند در اثر عوامل ژنتیک، محیطی یا نوعی از التهابات دستگاه گوارش بوجود بیاید. سرطان مقعد می‌تواند باعث علائمی نظیر خونریزی مقعدی، درد، یا تغییرات در عادات دفعی شود و اگر در مراحل ابتدایی تشخیص داده نشود، می‌تواند به سرطان‌های فراگیر و فوقانی متمایل به پخش شود.

درمان این بیماری ممکن است شامل جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی یا ترکیبی از این روش‌ها باشد، که به مرور زمان به وسیله پیشرفت‌های پزشکی بهبود یافته است.

تاریخچه کامل سرطان مقعد

سرطان مقعد، یکی از نوع‌های شایع سرطان در دستگاه گوارش است که در غدد مختلف مقعد (بخش آخر دستگاه گوارش) شکل می‌گیرد. این بیماری اغلب از طریق تشکیل پلیپ‌های خوش‌خیم آغاز می‌شود که در صورت نادیده گرفته شدن، به طور تدریجی به سلول‌های سرطانی تبدیل می‌شوند. در ادامه، تاریخچه کامل سرطان مقعد به‌طور مختصر تشریح می‌شود.

قرن ها پیش: ابتدای شناخت بیماری

• در قرون قدیم، نیاز به تحلیل و شناخت دقیق برای تشخیص سرطان مقعد احساس نمی‌شد و بسیاری از مرگ‌های مرتبط با این نوع سرطان به عنوان مشکلات دستگاه گوارش معمولی دیده می‌شد.

قرن ۲۰: پیشرفت در تشخیص و درمان

• در دهه‌های اخیر، توسعه فناوری‌های تصویربرداری مثل کلونوسکوپی به متخصصان این امکان را می‌دهد که پلیپ‌های خوش‌خیم و حتی سرطان مقعد را در مراحل ابتدایی تشخیص دهند.

قرن ۲۱: پیشرفت‌های درمانی

• پژوهش‌های فراوان در زمینه درمان‌های نورولوژیک، شیمی‌درمانی و رادیوتراپی، امکان درمان سرطان مقعد را بهبود بخشیده‌اند.
• همچنین، توسعه درمان‌های هدفمند و جراحی‌های پیشرفته، افزایش شانس نجات بیماران را افزایش داده است.

آمار جهانی سرطان مقعد

نتایج در سال 2020، بروز جهانی سرطان مقعد 0.65 در هر 100000 نفر با 50865 مورد تخمین زده شد. بروز جهانی کارسینوم سلول سنگفرشی سالانه 8.2 بود، با شیوع بالاتر در جمعیت زنان (0.53 در مقابل 0.28 در مردان) و نسبت بالاتری در اروپای غربی (87٪)، آمریکای شمالی (85٪) و اروپای شمالی ( 82 درصد و اقیانوسیه (77 درصد). بروز آدنوکارسینوم سالانه جهانی 0.54 بود، با بروز بالاتر در جمعیت مردان (0.25 در مقابل 0.19 در زنان). و نسبت بالاتری در شمال آفریقا (79%)، جنوب صحرای آفریقا (64%)، آسیای جنوب شرقی (62%) و آسیای شرقی (53%) مشاهده شد.

 

علائم عادی سرطان مقعد

سرطان مقعد در مراحل ابتدایی خود، به صورت بی‌علامت ممکن است پیشرفت کند. اما در صورتی که علائمی وجود داشته باشد، این علائم معمولاً عبارتند از:

1. خونریزی مقعدی: یکی از نشانه‌های اصلی سرطان مقعد خونریزی مقعدی است که ممکن است به صورت خون ترکیب با مدفوع ظاهر شود.
2. درد و ناراحتی: درد در منطقه مقعد و ناراحتی در هنگام دفع مدفوع نیز ممکن است از علائم این بیماری باشد.
3. تغییرات در عادات دفعی: در صورتی که عادات دفعی شما به صورت ناگهانی تغییر کنند، به ویژه اگر دفع مدفوع به مدت طولانی اسفناک باشد، باید توجه ویژه داشته باشید.
4. تغییرات در وزن: از دست دادن وزن بدون هیچ دلیل آشکاری یا افزایش وزن بدون تغییر در رژیم غذایی و فعالیت ورزشی می‌تواند نشانه‌های سرطان مقعد باشد.
5. تغییرات در رنگ مدفوع: اگر رنگ مدفوع شما تغییر کرده و به رنگ سیاه یا خونی نزدیک شده باشد، این ممکن است نشانه یک مشکل جدی در دستگاه گوارش باشد.
6. کاهش اشتها و وزن: اگر احساس کرده‌اید که اشتهای شما به صورت ناگهانی کاهش یافته و به طور ناگهانی وزن شما ‌پایین می‌آید، این ممکن است به مشکلات گوارشی اشاره کند.
7. تشنج‌ها و اختلال در آشفتگی: در برخی موارد، مشکلات در دستگاه گوارش می‌توانند تشنج‌ها، بی‌خوابی یا افزایش آشفتگی را نیز به همراه داشته باشند.
8. آب‌سیاهی ناشی از خونریزی پنهان: اگر در تشخیص خونریزی مقعدی سختی داشته باشید و آب‌سیاهی در مدفوع یا مدفوع خیلی خونی مشاهده کنید، این ممکن است نشانه مشکلات دستگاه گوارش باشد.

اگر هر یک از این علائم را در خود یا عزیزان خود مشاهده می‌کنید، حتماً باید به پزشک مراجعه کنید. انجام معاینات و تست‌های مناسب توسط پزشک می‌تواند به زودتر تشخیص دقیق و درمان موثر را فراهم کند. به خاطر داشته باشید که پیشگیری، تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌توانند از پیشرفت سرطان جلوگیری کنند و درمان را بسیار موثرتر نمایند.

علائم نادر:

1. کم خونی ناشی از خونریزی پنهان:

این نشانه ممکن است بدون درد یا سایر علائم روشن به وجود بیاید. خستگی مداوم و ضعیفی نیز از جمله علائم کم خونی هستند.

2. تغییر در فرکانس دفع و مدفوع:

اگر فرکانس دفع یا مدفوع شما ناگهان تغییر کرد و در طول چند هفته بهبود نیابد، باید توجه داشته باشید. این ممکن است نشانه یک مشکل جدی معده باشد.

علائم کم‌یاب:

1. گیجی و سرگیجه پس از خوردن:

اگر هر بار که غذا می‌خورید احساس گیجی و سرگیجه می‌کنید، ممکن است نشانه وجود مشکلات در دستگاه گوارش باشد که نیاز به ارزیابی دارد.

2. افزایش وزن ناشی از نفخ مزمن:

اگر وزن شما بدون دلیل آشکار افزایش پیدا می‌کند و همراه با نفخ مزمن است، این ممکن است به مشکلات دستگاه گوارش اشاره کند.

علائمی که نباید نادیده گرفته شوند:

1. افزایش درد شکم پایین:

اگر درد شکم پایین شما پایدار و مزمن شده است، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید تا علت آن بررسی شود.

2. افزایش درد در دستگاه گوارش پس از خوردن:

اگر درد در دستگاه گوارش شما پس از هر وعده غذایی افزایش می‌یابد، این ممکن است نشانه وجود مشکلات معده باشد.

 

علل سرطان مقعد

سرطان مقعد به دلایل مختلفی ایجاد می‌شود. برخی از علل اصلی این بیماری عبارتند از:

عوامل ژنتیکی

ژنتیک و نقص‌های ژنی می‌توانند نقشی در افزایش خطر ابتلا به سرطان مقعد داشته باشند، به ویژه اگر در خانواده تاریخچه‌ای از این بیماری وجود داشته باشد.

التهاب‌ها و عفونت‌ها

بعضی از التهاب‌های مزمن مقعد و عفونت‌ها می‌توانند عامل ایجاد سرطان مقعد باشند. به عنوان مثال، التهاب‌های روده و یا عفونت با ویروس های خاص.

علل سرطان مقعد و عواملی که ممکن است این بیماری را ایجاد کنند

سرطان مقعد، همانند بسیاری از بیماری‌های دیگر، از ترکیب متعددی از عوامل ناشی می‌شود. برخی از اصلی‌ترین عوامل و علل این بیماری عبارتند از:

• خوردن نادرست: رژیم غذایی ناسالم و فقر غذایی، مصرف بیش از حد گوشت قرمز و فرآورده‌های لبنی، و کمبود میوه و سبزیجات می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند.
• تغییرات در عادات دفعی: یکی از علائم عادی سرطان مقعد تغییرات در عادات دفعی می‌باشد. استفراغ مداوم و یا یک مدفوع بسیار ناپایدار می‌تواند نشانه این بیماری باشد.
• عدم فعالیت ورزشی: فعالیت ورزشی ناکافی و نشستن طولانی مدت می‌تواند به افزایش خطر این بیماری منجر شود.
• ژنتیک: وجود تاریخچه خانوادگی در سرطان مقعد ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. اگر یکی از اعضای خانواده در گذشته به این بیماری مبتلا بوده باشد، شما نیز در خطر می‌باشید.
• سن بالا: با بالاتر شدن سن، خطر ابتلا به این بیماری افزایش می‌یابد.
• التهاب‌های مزمن: برخی از بیماری‌های التهابی دستگاه گوارش مثل التهاب کولیت اولسروز یا کرون نیز ممکن است به افزایش خطر ابتلا به سرطان مقعد منجر شوند.
• مصرف دخانیات: استفاده از تنباکو و مصرف دخانیات می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
• التیامهای ناصحیح: درمان‌های ناصحیح و یا به دنبال خود درمانی برای مشکلات دستگاه گوارش، مانند هموروئیدها، می‌تواند به افزایش خطر سرطان مقعد منجر شود.
• عفونت‌های ویروسی: برخی از عفونت‌های ویروسی، به ویژه ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، ممکن است ارتباط داشته باشند.
• آلودگی محیطی: تماس با مواد شیمیایی مختلف یا آلودگی‌های محیطی می‌توانند در برخی از موارد خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند.
• مصرف الکل: مصرف مفرط الکل نیز ممکن است به افزایش خطر ابتلا به سرطان مقعد منجر شود.
• موارد کم خونی مزمن: مواردی مانند آنمی و تالاسمیا می‌توانند به خونریزی مقعدی و در نهایت سرطان مقعد منجر شوند.

همچنین مهم است که از زمینه‌های خانوادگی و تاریخچه سلامتی خود آگاه باشید. اگر در خانواده تان تاریخچه از این بیماری وجود دارد یا شما در معرض یکی از عوامل بالا هستید، پزشک خود را در جریان قرار دهید تا مشاوره و آزمایش‌های لازم را دریافت کنید. به‌یاد داشته باشید که اطلاعات به موقع و پیشگیری می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.

 

انواع سرطان مقعد

این بیماری به صورت عمده در دو مدل اصلی طبقه‌بندی می‌شود:

1. سرطان آدنوکارسینوما: در این نوع سرطان، سلول‌های مخاطی در داخل مقعد به نام سلول‌های آدنوسکوما تغییر می‌کنند و بی‌نظمی‌های سرطانی ایجاد می‌کنند. این نوع سرطان می‌تواند خیلی خطرناک باشد، به خصوص اگر در مراحل ابتدایی تشخیص داده نشود.
2. سرطان سلول‌های مربوط به معده (سرطان اسکوآموس سلولی): در این نوع سرطان، سلول‌های واقع در لایه‌های بیرونی مقعد به نام سلول‌های اسکوآموس کارسینوما تغییر می‌کنند. این نوع سرطان نسبت به سرطان آدنوکارسینوما کمی کمتر خطرناک است.

درمان سرطان مقعد

درمان این بیماری مراحل مختلفی را می‌طلبد که شامل مراحل تشخیص، درمان اولیه و درمان پساعملی است. که ممکن است شامل یک یا ترکیبی از روش‌های زیر باشد:

۱. تشخیص

• آزمایش‌های تشخیصی: آزمایش‌هایی مانند کولونوسکوپی، بیوپسی، اندوسکوپی، آزمایش خون، و آزمایش‌های تصویربرداری از جمله سی‌تی اسکن و مریزمی می‌توانند کمک کنند تا محل و اندازه تومور تشخیص داده شود.

۲. درمان اولیه

• عمل جراحی: جراحی برای برداشتن تومور و بافت‌های اطراف آن ممکن است صورت بگیرد. در برخی موارد، عمل جراحی ممکن است با جراحی تومورهای لنفاوی ترکیب شود.
• شیمی درمانی (کیمیا درمانی): داروهای شیمی درمانی ممکن است به صورت قبل یا بعد از عمل جراحی مورد استفاده قرار بگیرند. این داروها کمک می‌کنند تا سلول‌های سرطانی کاهش یابند و گسترش نیافته‌اند.
• شعاع‌نگاری (رادیوتراپی): شعاع‌نگاری با استفاده از پرتوهای با انرژی بالا به تومورها آسیب می‌رساند و به کاهش اندازه تومور و کنترل رشد آن کمک می‌کند.

۳. درمان پساعملی

• شیمی درمانی پس از عمل جراحی: در بعضی موارد، شیمی درمانی پس از عمل جراحی برای از بین بردن هر باقی‌مانده‌ای از سلول‌های سرطانی ممکن است استفاده شود.
• مانیتورینگ و دنباله‌روی: بررسی مرتب سلامتی و انجام آزمون‌های تصویری به‌منظور پیگیری و اطمینان از عدم بازگشت بیماری نقش دارد.

۴. ترکیبی از روش‌های درمان

• درمان هدفمند (ترکیبی از درمان‌ها): متخصصان ممکن است یک ترکیب از درمان‌های مختلف مانند جراحی، شیمی درمانی، و شعاع‌نگاری را برای بهترین نتایج در نظر بگیرند. این روش معمولاً در مراحل پیشرفته مورد استفاده قرار می‌گیرد.

داروهای پزشکی و شیمیایی سرطان مقعد

درمان این بیماری معمولاً به کمک یک ترکیب از درمان‌های مختلف صورت می‌گیرد که ممکن است شامل داروهای زیر باشد:

1. داروهای شیمی درمانی:

• فلوروراسیل (5-FU): این دارو برای جلوگیری از رشد سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود.
• اکسالیپلاستین (Oxaliplatin): این دارو به عنوان یک داروی پلاتینی برای مهار رشد سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود.
• ایرونوتیکان (Irinotecan): این دارو برای کاهش رشد سلول‌های سرطانی و کنترل تومور استفاده می‌شود.

2. داروهای هدفمند مولکولی:

• سرزینیب (Cetuximab): این دارو یک مهارکننده رسپتور فاکتور رشدی است که برای درمان سرطان مقعد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

3. داروهای ایمونوتراپی:

• پمبرولیزوماب (Pembrolizumab): این دارو به عنوان یک مهارکننده پروتئین PD-1 برای تقویت سیستم ایمنی برای مبارزه با سلول‌های سرطانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

4. داروهای تروسیدایی:

• بوتیلومیوماب (Bevacizumab): این دارو به عنوان یک مهارکننده فاکتور رشد و عروقیت ویژه‌ای برای درمان این بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

لطفاً توجه داشته باشید که هر بیمار ممکن است نیاز به ترکیبات مختلفی از این داروها داشته باشد. تصمیم در مورد نوع داروها باید توسط پزشک متخصص گوارش گرفته شود و باید به دقت دنباله‌روی و نظارت شوند تا عوارض جانبی کنترل شوند و بهینه‌ترین نتیجه درمانی بدست آید.

• درمان هدفمند مولکولی: این نوع درمان بر اساس ویژگی‌های مولکولی سرطان و سلول‌های سرطانی انجام می‌شود. این می‌تواند به کاهش عوارض جانبی و افزایش کارایی درمان کمک کند.

۵. حمایت و مراقبت نیروهای انسانی

• پشتیبانی روحی و روانی: برنامه‌های پشتیبانی از بیماران و خانواده‌های آن‌ها برای مدت طولانی می‌توانند به مدیریت استرس، افزایش امیدواری، و ارتقای کیفیت زندگی کمک کنند.
• پشتیبانی اجتماعی: حمایت از خانواده و ارتباط با گروه‌های حمایتی می‌تواند در مسیر درمان و بهبودی بیماران بسیار موثر باشد.
• فیزیوتراپی و توانبخشی: تمرینات فیزیکی و فیزیوتراپی می‌توانند به بهبود عملکرد بدنی و روحی کمک کنند.
• تغذیه مناسب: تغذیه سالم و منظم می‌تواند به نیروی بدن کمک کرده و در فرآیند درمان نقش مهمی ایفا کند.

با توجه به مرحله بالینی، تیم درمانی پزشک، جراح، و متخصص‌های دیگر ممکن است ترکیبی از روش‌های مختلف را برای درمان سرطان مقعد توصیه کنند. انجام درمان‌ها زودهنگام و پیگیری منظم می‌تواند بهبود شانس‌های درمانی و کیفیت زندگی بیمار کمک کند.

همچنین، پیگیری و مراقبت‌های مداوم در هر مرحله از درمان از اهمیت بالایی برخوردارند. تیم درمانی متخصص، با همکاری بیمار، برنامه درمانی مناسبی را طراحی می‌کند تا بهبودی و کیفیت زندگی بیمار را برای مدت طولانی حفظ کند.

 

راهکارهای پیشگیری از سرطان مقعد

سرطان مقعد یکی از انواع سرطانهایی است که با رعایت راهکارهای پیشگیری می‌توان از ابتلا به آن جلوگیری کرد. در اینجا لیستی از راهکارهای پیشگیری از این بیماری آمده است:

1. آزمایشات اسکرینینگ: آزمایشات اسکرینینگ مانند کولونوسکوپی و تست‌های فحص خون مخفی می‌توانند به زودی یافتن سلول‌های سرطانی یا تغییرات پیش‌سرطانی در مقعد کمک کنند.
2. تغذیه سالم: مصرف میوه‌ها و سبزیجات، کاهش مصرف گوشت قرمز و پردرصد چربی، و افزایش مصرف فیبر از طریق مواد غذایی می‌تواند از ریسک ابتلا به سرطان مقعد کاسته و سلامت روده‌ها را حفظ کند.
3. ورزش منظم: فعالیت‌های ورزشی منظم و حداقل 30 دقیقه در روز می‌توانند خطر این بیماری را کاهش دهند.
4. کاهش مصرف الکل و ترک سیگار: مصرف زیاد الکل و سیگار از عوامل افزایش دهنده خطر سرطان مقعد هستند. ترک این عادات می‌تواند بهبود قابل توجهی در سلامتی روده‌ها داشته باشد.
5. درمان عفونت‌ها: درمان به موقع عفونت‌های روده‌ای می‌تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند.
6. پیگیری پزشکی: افرادی که خطر ابتلا به سرطان مقعد دارند (مانند افرادی که خانواده‌ای دچار این نوع سرطان بوده‌اند) باید به صورت منظم به بررسی پزشکی مراجعه کنند.
7. واکسیناسیون: در صورتی که واکسیناسیون‌هایی برای پیشگیری از عفونت‌هایی که می‌توانند به سرطان مقعد منجر شوند موجود است، از آنها استفاده شود.

رعایت این راهکارها به عنوان یک سبک زندگی سالم می‌تواند به شما کمک کند تا از خطر ابتلا به این بیماری کاسته و به سلامتی روده‌ها خود نگهداری کنید.

نکات پایانی

سرطان یک بیماری جدی است که نیاز به تشخیص و درمان زودهنگام دارد. علائم زودرسی را نادیده نگیرید و با پزشک خود مشورت کنید. با درمان مناسب، امکان بهبود بیشتر خواهد بود.

تیم دکتر بامن تمام تلاش خود را انجام داده تا محتوای پزشکی علمی و به روز را برای شما عزیزان منتشر کند تا به سوالات پزشکی شما در رابطه با بیماری سرطان مقعد را پاسخ داده باشد، همچنین سایت نوبت دهی دکتر بامن با داشتن بیش از 7000 متخصص و بیش از 400 متخصص حرفه ای مرتبط با سرطان و متخصص گوارش جهت نوبت دهی و ارتباط با پزشکان در کنار شماست.

پرسش های متداول در مورد سرطان مقعد

1. آیا سرطان مقعد ارثی است؟

بله، عوامل ژنتیکی می‌توانند نقشی در ابتلا به این بیماری داشته باشند. اگر تاریخچه خانوادگی این بیماری وجود دارد، مشورت با متخصص ژنتیک مفید است.

2. آیا سرطان مقعد قابل درمان است؟

بله، اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود،قابل درمان است. درمان‌های مختلفی از جمله جراحی، شیمی‌درمانی، و پرتو درمانی ممکن است لازم باشد.

3. آیا می‌توان از واکسیناسیون برای جلوگیری از سرطان مقعد استفاده کرد؟

واکسیناسیونی برای جلوگیری از سرطان مقعد وجود ندارد، اما واکسن‌هایی برای جلوگیری از عفونت‌های مرتبط با سرطان مانند ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‌توانند مفید باشند.

4. آیا تغییرات در سبک زندگی می‌تواند در پیشگیری از سرطان مقعد مؤثر باشد؟

بله، تغییرات در سبک زندگی مانند ایجاد عادات تغذیه‌ای سالم، ترک مصرف تنباکو، و ورزش منظم می‌توانند در پیشگیری از این بیماری مؤثر باشند.

5. چگونه می‌توان از خود در مقابل سرطان مقعد محافظت کرد؟

برای پیشگیری از سرطان مقعد، بهترین راه تشخیص زودرسی و مراقبت از سلامتی شماست. از معاینات منظم پزشکی و انجام

منابع

مطالب مرتبط با سرطان مقعد را می‌توانید از منابع دانشگاهی معتبر زیر بخوانید:

1. [انستیتو سرطان ملی](https://www.cancer.gov/cancer-topics/colon-and-rectal-cancer)
2. [انستیتو سرطان دانشگاه هاروارد](https://www.dana-farber.org/adult-care/treatment-and-support/colon-and-rectal-cancer-treatment/)
3. [دانشگاه جانز هاپکینز – مرکز سرطان](https://www.hopkinsmedicine.org/health/conditions-and-diseases/colon-cancer)
4. [انستیتو سرطان دانشگاه مایو](https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/colon-cancer/symptoms-causes/syc-20353669)
5. [انستیتو سرطان دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس](https://www.cedars-sinai.org/health-library/diseases-and-conditions/c/colon-rectal-cancer.html)

سرطان بیماری ای است که اخیرا در سطح جهانی افزایش چشمگیری داشته، زمانی که سلول های بدن به صورت غیر قابل کنترل تقسیم می شوند و رشد سلول ها از حالت طبیعی خارج می شود، این بیماری بروز پیدا می کند. در ادامه با پخش شدن در بافت های مجاور سبب آسیب رساندن به آن ها می شود. در واقع سرطان از تغییرات بخش ژن در DNA به وجود می آید، یکی از شایع ترین نوع این بیماری سرطان معده است، معادل لاتین آن gastric cancer نام دارد.سرطان معده از رشد غیر معمول سلول هایی که در پوشش داخلی معده ایجاد می شوند، معده در بخش میانی یعنی بالای شکم زیر دنده ها قرار دارد، وظیفه معده در بدن تجزیه و هضم غذا است و سرطان معده امکان دارد در هر بخشی از معده اتفاق بیفتد، در نتیجه تحقیق پزشکان این بیماری به علت یک آسیب تروماتیک شکمی اتفاق می افتد.

سرطان معده چیست؟

سلول ها در هر نقطه از بدن می توانند به سلول های سرطانی تبدیل شوند و سپس به باقی بخش های بدن گسترش بیابند. سرطان معده در اثر رشد خارج از کنترل سلول های معده به وجود می آید.معده بخش کیسه مانند در دستگاه گوارش ما است. با ورود غذا به معده، با ترشح اسید هضم غذا در معده شروع می شود و سپس در قسمت ابتدایی روده کوچک یعنی دوازدهه تخلیه می شود. در شکم ارگان های متفاوت وجود دارد که نشانه ابتلا به سرطان در هر کدام از این اندام مانند روده بزرگ، پانکراس، کبد و… می تواند از هم متفاوت باشند.

آمار ابتلا به سرطان معده

سرطان معده دارای رتبه پنجم در بین شایع ترین سرطان ها است، که این عدد بین مردان به ۴ و در بین زنان به ۷ تغییر پیدا می کند. در سال ۲۰۲۰ تعداد افراد مبتلا به سرطان یک میلیون افزایش داشته است، طبق اطلاعات جمع آوری شده در این حوزه مغولستان اولین کشور در تعداد میزان بروز و ابتلا به سرطان معده است و در گام دوم کشور ژاپن قرار دارد، مرگ و میرهای ناشی از این بیماری در گام اول متعلق به کشور مغولستان و سپس تاجیکستان است .در کنار موارد گفته شده آمارهای کشور ایالات متحده آمریکا نیز قابل توجه است، در ایالات متحده تعداد افراد جدیدی که به سرطان معده در ۱۰ سال اخیر ابتلا پیدا کرده اند یک و نیم درصد کاهش داشته است، از ابتدای قرن بیستم سرطان معده یکی از عامل های اصلی مرگ در اثر سرطان است که روند کاهشی دارد. ادله زیادی روی آن تاثیر داشته و از مهمترین عوامل می توانیم به موارد زیر اشاره کرد:

1. 1. افزایش استفاده از یخچال ها و صنعت سرما که سبب شد از غذاهای شور و دودی شده کمتر استفاده شود.

1. 1. کاهش تعداد افرادی که آلوده به باکتری هلیکوباکتر پیلوری هستند.

1. 1. در بعضی از نقاط جهان من جمله شرق آسیا این بیماری شایع تر است.

سرطان معده دارای چه انواعی است؟

با توجه به اینکه سلول های کدام بخش از معده درگیر شده باشد انواع سرطان معده تعریف می شود که به شرح ذیل است:

 سرطان اولیه معده

سرطان معده اصولاً از مخاط معده شروع می شود و به لایه های عمیق تر نفوذ پیدا می کند. اگر در سرطان معده فقط لایه مخاط و زیرمخاط درگیر شود، سرطان معده اولیه است.

سرطان ادنوکارسینومای معده

اگر فقط لایه مخاط درگیر شود، سرطان معده از نوع ادنوکارسینومای معده است که بیش از ۹۰ درصد از سرطان های معده در این دسته قرار می گیرد.

تومورهای استرومائی دستگاه گوارش

این نوع سرطان به نسبت باقی موارد افراد کمتری را درگیر خود می کند و سلول های بینابینی معده را درگیر می کند، ICC سلول های اختصاصی در دستگاه گوارش است. GIST معده به دو صورت خوش خیم و بدخیم هستند.

سرطان لنفوم معده

این نوع سرطان معده در حالتی رخ می دهد که لنفوسیت ها (نوعی از گلبول های سفید) مورد آسیب و حمله قرار بگیرد ، منشا لنفوم معده از خود بافت معده است و به نسبت عمومیت کمتری دارد.

تومور کارسینوئید یا نورواندوکرین دستگاه گوارش

سلول هایی که ترشح کننده هورمون های معده هستند منشا شروع این نوع سرطان هستند، تومورهای نورواندوکرین دستگاه گوارش می توانند به تدریج رشد کنند یا حمله کنند که در بیشتر اوقات این تومورها در باقی اندام گسترش نمی یابند.

علل ابتلا به سرطان معده

با اتکا به دلایل و شواهد علمی می توان گفت مواردی وجود دارد که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد برای کاهش احتمال ابتلا به این بیماری، مواردی از آن را برای دوستان عزیز خواهیم نوشت که به شرح زیر می باشد:

• • عفونت هلیکوباکتر پیلوری و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی صنعتی

• • سیگار کشیدن

• • مصرف نوشیدنی هایی که دارای الکل هستند

• • استفاده بیش از حد از غذاهای نگهداری شده و دارای نمک

• • اضافه وزن و چاقی

• • مصرف گوشت و ماهی به صورت کباب شده

• • داشتن رژیم غذایی بدون میوه و یا کم

• • داشتن سن زیاد (بالای ۶۰ سال)

• • غذاهای دودی، ترشی، شور و مصرف کم سبزیجات و میوه ها

مصرف مرکبات می تواند احتمال مبتلا شدن به سرطان کاردیای معده را کمتر کند.

علائم ابتلا به سرطان معده

نشانه های سرطان معده دارای علائم متعددی است که در سطوح مختلف ابتلا متفاوت هستند، در صورت مشاهده این موارد باید سریعا به پزشک متخصص گوارش مراجعه کرد و نظر آنها را درباره مشکلاتی به وجود آمده دانست، که از آنها می توان موارد زیر را نام برد:

• • مشکل در بلعیدن غذا

• • شکم درد

• • احساس نفخ بعد از صرف کردن وعده غذایی

• • احساس سیری و عدم تمایل به غذا خوردن بعد از میل کردن مقدار کمی از غذا

• • عدم احساس گرسنگی در زمانی که طبق پیش بینی بدن احتیاج به غذا دارد

• • سوزش سر دل

• • حالت تهوع

• • سوء هاضمه

• • استفراغ

باید به این نکته توجه داشته باشیم در مراحل اولیه ابتلا به این بیماری علائم خاصی بیمار، مشاهده نمی کند و امکان دارد این علائم فقط در حد حالت تهوع و شکم درد ظاهر شود و تا زمانی که به مرحله ای از پیشرفت نرسد علائمی که در بالا ذکر شد مشاهده نشود در مراحل بعدی این امکان وجود دارد که این علائم، حالت های خستگی بسیار، کاهش وزن بدون اینکه تلاش زیادی کرده باشیم و داشتن مدفوع سیاه ظاهر شود.سرطان معده زمانی که به باقی بخش های بدن انتقال پیدا کند سرطان معده متاستاتیک نام می گیرد و علائم متفاوت ایجاد می کند که مربوط به مرحله پخش سرطان در بدن است که با مراجعه به موقع به متخصص آنکولوژیست جلوی پخش بیماری گرفته می شود.

چه افرادی بیشتر در معرض سرطان معده هستند ؟

همانطور که گفته شد افراد مسن به نسبت باقی افراد جامعه بیشتر در معرض ابتلا به این سرطان هستند از هر ۱۰ نفر که با این بیماری گلآویز هستند ۶ نفر بیش از ۶۵ سال دارند.خطر ابتلا به سرطان به طور کلی در مردان نسبت به زنان بیشتر است و همچنین افرادی که دارای سابقه های خانوادگی باشند در معرض ابتلا به این بیماری هستند.البته باید به این نکته توجه داشته باشیم که افرادی که دارای چند علامت هستند دلیلی برای ابتلای آن افراد به این بیماری نمی باشد، موارد ذکر شده طبق تجربه به دست آمده است که اکثر افرادی که به این بیماری مبتلا شده اند چنین نشانه هایی را در سیر روند ابتلا به بیماری در خود داشته اند.

نحوه تشخیص سرطان معده

راه های متعددی برای تشخیص سرطان معده وجود دارد، با توجه به تشخیص پزشک متخصص گوارش و سطح ابتلا به بیماری، از روش های متفاوتی جهت تشخیص و اطمینان از ابتلا به بیماری استفاده می شود اما به طور کلی می توان موارد زیر را نام برد:

1. 1. آندوسکوپی

1. 1. آزمایش خون

1. 1. سی تی اسکن

1. 1. تصویربرداری رادیوگرافی

1. 1. آزمایش مدفوع

1. 1. آزمایشات تنفسی

1. 1. آزمایش مارکر تومور

1. 1. پی ای تی-سی تی اسکن

پزشکان متخصص گوارش و معده برای تشخیص این بیماری در درجه اول از شما درباره سابقه شخصی و خانوادگی سوال می کند و ممکن است احتیاج به آزمایش خون باقی آزمایش ها نباشد و ممکن است از روش های زیر برای تشخیص بیماری استفاده کند:

• • معاینه فیزیکی: پزشکان متخصص گوارش تغییراتی که در شکم به وجود می آید را از قبیل تورم و وجود مایع احساس می کند و همچنین غدد لنفاوی که متورم باشند را نیز بررسی می کند.

• • گاستروسکوپی: پزشک متخصص گوارش بعد از بی حس کردن گلو به وسیله اسپری با یک لوله نازک و روشن معده را مورد بررسی قرار می دهد.

• • آزمایش تنفسی و مدفوع: از آنجایی که عفونت هلیکوباکترپیلوری در پیدایش تورم نقش دارد بررسی این مورد به وسیله آزمایش تنفسی و آزمایش مدفوع انجام می شود .

• • بیوپسی: حین گاستروسکوپی ، پزشکان متخصص جراحی گوارش از آندوسکوپی برای نمونه برداری از بافت استفاده می کنند که با برداشت آسیب شناس آنرا در زیر میکروسکوپ ها بررسی می کند تا سلول های سرطانی را بررسی کند و این روش مطمئن ترین روش برای تشخیص سرطان معده است .

در زمانی که این بیماری تشخیص داده شد مجموعه آزمایش های بعدی باید انجام شود، سیتی شکم و قفسه سینه با ماده حاجب تا متوجه متاستاز سلول های سرطانی شوند. آندوسکوپی اولتراسوند در این حالت سونوگرافی از فضای داخلی معده انجام می شود.

آزمایش ها برای تشخیص سرطان

در کنار آزمایش هایی که تا به حال گفته شد باید برای تشخیص دقیق آزمایشات دیگری نیز انجام بگیرند عبارتند از :

1. 1. آزمایش خون

1. 1. تجزیه و تحلیل مدفوع

1. 1. تعیین کمیت نشانگرهای تومور

یکی از ادله مهم برای درگیر شدن با سرطان معده کم خونی از فقر آهن است در نتیجه باید آزمایش خون بگیریم و در کنار آن، آزمایش خون اطلاعاتی در مورد سطح آلبومین و پروتئین پلاسما می دهد که اگر مقدار این پروتئین ها در خون زیاد باشد متوجه خواهیم شد که بیمار از جذب آنها ناتوان است همچنین می توانیم عملکرد ارگان هایی مانند کلیه و کبد را بررسی کنیم.تجزیه و تحلیل مدفوع به ما این کمک را می دهد تا اگر خونی هضم شده که در مدفوع با چشم غیر مسلح قابل رویت نیست شناسایی شود.

پیشگیری از سرطان معده

برای پیشگیری از ابتلا به سرطان معده مواردی را می توانیم رعایت کنیم که به شرح ذیل است:

• • رژیم غذایی سالم تاثیر زیادی در ابتلا به سرطان معده دارد

• • ترک سیگار

• • درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری

• • کاهش وزن

• • فعالیت بدنی و ورزش کردن

• • استفاده نکردن از نوشیدنی های الکلی

• • کمک گرفتن از اصول طب سنتی در پیشگیری از سرطان معده

روش های درمان سرطان معده

سرطان معده یا سرطان گاستریت به روش های متعدد قابل درمان است، با توجه به شدت بیماری و همچنین شرایط بیمار روش های مختلفی از قبیل جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی و یا مصرف دارو استفاده می شود.

شیمی درمانی

در این روش بیمار با مصرف دارو از رشد سلول های سرطانی و تقسیم آنها جلوگیری می کند، این داروها در تمامی اندام جریان دارند و به سلول های سرطانی حمله می کنند.قبل از جراحی اندازه تومور را کوچک برداشتن آن را برای جراح معده آسان می کند و همچنین بعد از جراحی به نابودی سلول های سرطانی باقیمانده کمک می کند.

رادیوتراپی

در این روش سلول های سرطانی با استفاده از تابش اشعه مورد حمله قرار می گیرند که احتمال آسیب دیدن باقی ارگان ها در این روش وجود دارد، سعی می شود از رادیوتراپی در درمان سرطان معده استفاده نشود، ولی در حالت پیشرفت بیماری از این روش استفاده می شود.

جراحی

در واقع در جراحی تمام سلول های سرطانی باید برداشته شود که مثلاً امکان دارد فقط شامل برداشتن مخاط باشد که پزشک متخصص جراحی گوارش با استفاده از آندوسکوپی تومور را برمی دارد.

نتیجه گیری

اگر تشخیص این بیماری در مراحل ابتدایی انجام شود احتمال بهبودی بیشتر خواهد بود در درجه اول از خود مراقبتی باید از حدوث بیماری پیشگیری کنیم. در غیر این صورت برای جلوگیری از پیشرفت بیماری در مراحل اول برای درمان تلاش کنیم.در آخر در شرایطی که احتیاج به راهنمایی و کمک در جهت درمان بیماری سرطان معده داشتید می توانید با مجموعه دکتر با من تماس بگیرید و از سلامت و درمان خود و عزیزانتان مطمئن شوید.

 منابع

• • https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/stomach-cancer/symptoms-causes/syc-20352438

• • https://www.wcrf.org/cancer-trends/stomach-cancer-statistics/

• • https://www.cancer.org/cancer/types/stomach-cancer/about/what-is-stomach-cancer.html

• •  https://www.cancer.org/cancer/types/stomach-cancer/about/key-statistics.html

مری یک لوله‌‌ طولانی عضلانی است که گلو را به معده وصل می‌کند (بین حلق و بینی) وظیفه این لوله انتقال غذا از گلو تا معده است. سرطان مری که انواع مختلفی دارد توده‌هایی درون مری ایجاد می‌کند. در ادامه به بررسی راه‌های درمان این بیماری و علائم و نشانه‌های این بیماری خواهیم پرداخت تا انتهای این محتوا با ما همراه باشید.

تاریخچه سرطان مری

طبق شواهد یافت شده اولین کشف این بیماری مربوط به 3000 سال قبل از میلاد مسیح در کشور مصر باستان است. از آن زمان پزشکان و متخصصان به دنبال درمان و تخلیه این تومور در مری بوده‌اند، اما متاسفانه تلاش آن‌ها هیچ تاثیر کلی روی درمان نداشته است. در قرن بیست و یکم پیشرفت و راهکار‌های زیادی توسط متخصصان ارائه شد و درمان سرطان مری به صورت اساسی آغاز شد.

سرطان مری چیست؟

سرطان مری جز دهمین سرطان های شایع جهان است. به تومور‌هایی که در مری (اتصال گلو به معده) قرار دارد سرطان مری گفته می‌شود. سلول‌های سرطانی در مری پخش می‌شود و تومور‌هایی را ایجاد می‌کنند. اگر تومور رشد کند و بزرگ شود دهانه مری بسته می‌شود. به همین علت سرطان مری بسیار خطرناک است.

نشانه‌ها و علائم بروز سرطان مری

سرطان مری ممکن است تا زمانی که در مرحله پیشرفته قرار نگیرد، علائم و نشانه‌ای از خود نشان ندهد. علائم این بیماری به شرایط و محل تومور‌ها بستگی دارد. از مهم‌ترین علائم سرطان مری میتوان به مشکل و درد در بلع غذا، گیر کردن غذا در قفسه سینه، احساس خفگی، استفراغ، سرفه‌های پی در پی که از بین نمی رود (سرفه‌ خونی) و گرفتگی صدا اشاره کرد.یکی از بیماری های رایجِ مرتبط با مشکل در بلع غذا، بیماری آشالازی یا اختلال مری است. به طور معمول هنگام قورت دادن غذا اسفنکتر (حلقه ای عضلانی که در محل اتصال مری و معده قرار دارد) شل می شود تا مواد غذایی و مایعات بتوانند وارد معده شوند. حال اگر فردی دچار بیماری آشالازی یا اختلال مری شود، اسفنکتر شل نخواهد شد و در نتیجه غذا در آن ناحیه باقی خواهد ماند. برای رفع این مشکل حتما به متخصص گوارش مراجعه کنید.

انواع سرطان مری

سرطان مری درون لوله‌ای که گلو را به معده وصل می‌کند تومور‌هایی با اندازه‌های متفاوت ایجاد می‌کند که بسیار تهاجمی و خطرناک هستند. دو نوع سرطان مری وجود دارد:

• • آدنوکارسینوم معروف‌‌ترین نوع سرطان مری که در ایالت متحده بسیار زیاد وجود دارد، آدنوکارسینوم است که در قسمت پایینی مری تشکیل می‌شود. این تومور بافتی در خود دارد که به بلعیدن غذا کمک شایانی می‌کند.

• • کارسینوم سلول سنگفر‌شی نوع دیگر، کارسینوم سلول سنگفر‌شی است که سلول‌های نازک مری را تحت تاثیر قرار می‌دهد و حدود 70 درصد مری را سلول‌های سنگفر‌شی می‌پوشاند که در قسمت‌های بالا و وسط مری به وجود می‌آیند.

راه های پیشگیری از ابتلا به سرطان مری

نمی‌توان به طور قطع از سرطانها پیشگیری کرد و عواملی نیز مانند ژنتیک و محیط زندگی که ما در انتخاب آنها بی تقصیر هستیم، در روند رشد بیماری تاثیرگذتر هستند. اما می‌توان با انجام برخی کارها و اقدامات از سرطان مری پیشگیری به عمل آورد.

خود‌داری از مصرف دخانیات و الکل

هر کدام از عوامل ذکر شده، احتمال ابتلا به سرطان مری را تا چندین برابر افزایش خواهند داد! به طوری که حتی در کشور آمریکا نیز این دو عامل به عنوان مهم‌ترین عوامل ابتلا به سرطان مری شناسایی شده اند. اجتناب از مصرف دخانیات و الکل یکی از مؤثر‌ترین راه‌ها برای پیشگیر از این بیماری هستند.

مراقبت از رژیم غذایی و حفظ وزن ایده‌آل

پیروی از سبک غذایی سالم و حفظ وزن ایده‌آل نیز بسیار مهم است. رژیم غذایی و استفاده از منابع میوه ها و سبزیجات کمک بسیاری به کاهش خطر ابتلا به این بیماری دارد. چاقی با سرطان مری، به ویژه نوع آدنوکارسینوما مرتبط است، بنابراین حفظ وزن سالم و انجام فعالیت های مرتب ورزشی، می تواند به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند.

درمان رفلاکس (مری‌بارت)

درمان رفلاکس یکی دیگر از راه های پیشگیری از سرطان مری است. در اکثر موارد، رفلاکس با  ایجاد تغییر در رژیم غذایی و سبک زندگی کاهش وزن برای افرادی که  دارای اضافه وزن هستند)،  همچنین داروهای مسدود کننده به نام H2 یا مهارکننده های پمپ پروتون (PPIs) درمان می‌شود. اگر رفلاکس با رژیم غذایی، تغییر شیوه زندگی و داروها کنترل نشود، از جراحی نیز ممکن است برای درمان آن استفاده شود.برای کسانی که مری بارت دارند، درمان روزانه با PPI ممکن است خطر ایجاد تغییرات سلولی (دیسپلازی) را که احتمال دارد منجر به سرطان شود؛ را کاهش دهد. درمان اغلب می تواند علائم را بهبود بخشد و می‌تواند از مشکلات بعدی جلوگیری کند.

درمان سرطان مری

تشخیص به‌موقع در روند درمان بیماری بسیار موثر است. بسته به شرایط بیمار و گسترش بیماری، پزشکان متخصص گوارش شیوه های متفاوتی را برای درمان استفاده می‌کنند. در برخی از موارد برای برداشتن توده سرطانی و تخلیه آن از جراحی استفاده می‌کنند. در مواردی دیگر نیز با استفاده از برخی داروها، روش های شیمی درمانی و لیزر اقدام به برداشتن توده سرطانی می‌کنند.در ادامه با روش های درمانی بیشتر آشنا خواهیم شد:رویکردهای درمانی رایج بسته به مرحله سرطان و سایر عوامل، به صورت های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. انواع مختلف درمان ممکن است، به صورت همزمان و ترتیبی یا پس از یکدیگر مورد استفاده قرار بگیرند. همچنین برخی از این درمان‌ها می‌توانند به عنوان درمان تسکینی استفاده شوند. زمانی که نتوان تمام سرطان را حذف کرد، درمان تسکینی به منظور تسکین علائمی مانند درد و مشکل در بلع استفاده می‌شود، اما امکان دارد که بیماری را به طور کامل درمان نکند و فقط به صورت یک راه حل موقت برای رهایی از درد مورد استفاده قرار بگیرد.

درمان های محلی

در شیوه درمان‌های محلی، تومور، بدون اینکه اثرات مخرب عمده‌ای بر بقیه بدن داشته باشند، در یک مکان خاص آن را درمان می‌کنند؛ این روش درمان اکثراً در مواردی از بیماری کارایی دارد که سرطان در مراحل اولیه خود باشد و پیشرفت زیادی نکرده باشد، مفید است. اگرچه ممکن است در برخی موارد استثنا نیز از این روش استفاده شود.

درمان های سیستمیک

روش درمان سیستمیک، روشی است که می توان در آن، از داروهایی که می توانند از طریق دهان یا دارو هایی که مستقیماً وارد خون شوند، استفاده کرد. این روش درمان‌های سیستمیک نامیده می‌شود، زیرا در کل سیستم شما حرکت می‌کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد تقریباً در هر نقطه از بدن وارد سلول های سرطانی شوند و برای درمان آنها اقدام کنند که توسط متخصص خون و سرطان بسته به نوع سرطان مری، انواع مختلفی از داروها ممکن است استفاده شود.

درمان سرطان مری بر‌عهده چه کسانی است؟

مجموعه تیم پزشکی که برای درمان این بیماری استفاده شود، ممکن است شامل مجموعه پزشکان زیر باشد:

• • جراح قفسه سینه: پزشکی است که بیماری های در ارتباط با قفسه سینه را با جراحی درمان می‌کند.

• • انکولوژیست جراحی: پزشکی است که از روش جراحی برای درمان سرطان استفاده می‌کند.

• • آنکولوژیست پرتو: پزشکی است که سرطان را به روش پرتودرمانی، معالجه می‌کند.

• • انکولوژیست پزشکی: پزشکی است که سرطان را با استفاده از داروهایی مانند شیمی درمانی، ایمونوتراپی یا درمان هدفمند درمان می‌کند.

• • متخصص گوارش: پزشکی متخصص است که در تشخیص و درمان بیماری های دستگاه گوارش (هضم) به شما کمک می‌کند.

شما علاوه بر این پزشکان ذکر شده، ممکن است متخصصان زیادی نیز در تیم درمان خود داشته باشید، مانند: دستیاران پزشک (PAs)، پرستاران (NPs)، پرستاران، روانشناسان، متخصصان تغذیه، مددکاران اجتماعی و سایر متخصصان سلامت.

نتیجه نهایی

در این مقاله سعی کردیم، با استفاده از منابع معتبر، اطلاعات و راه‌کار های مفیدی در ارتباط با سرطان مری، راه های پیشگیری، درمانی و داروهای مورد استفاده در بیماری را در اختیار شما قرار داده شود. سرطان مری، جزء بیماری هایی است که باید سریعاً برای درمان آن دست به کار شد. تشخیص زود هنگام و درمان به موقع، شانس زیادی برای بهبود بیماری وجود دارد و لازم است اگر شما، موارد مشکوکی در خود مشاهده کردید، به دکتر گوارش مراجعه کنید. مجموعه دکتر با من، با بهره گرفتن از متخصصان مجرب در حوزه انواع تومور ها و سرطان، سعی بر کمک و راهنمایی شما عزیزان در مسیر درمان بیماری همراه شما خواهد بود.منبع

• • https://www.cancer.org/cancer/types/esophagus-cancer/treating.html

سرطان مثانه یکی از شایع ‌ترین سرطان‌ها است که به آن سرطان ادرار هم می‌گویند. این بیماری دهمین سرطان شایع را به خود اختصاص داده‌ است که مردان بیشتر گرفتار آن می‌شوند، اما با پیشرفت علم در پزشکی جای نگرانی نیست زیرا راه‌های درمان زیادی برای سرطان مثانه نیز ارائه شده‌است. پس اگر می‌خواهید اطلاعات بیشتر در مورد این بیماری داشته‌ باشید مقاله را تا انتها بخوانید.

تاریخچه سرطان مثانه

این سرطان در سال 1877 آوریل توسط ماکسیمیلیان یک اورولوژیست آلمانی کشف شد و ارتباط بین سرطان مثانه و عوامل سرطان‎‌زای محیطی در سال 1895 کشف شده است. ‌‌‌‌‌‌همچنین رادیوم برای اولین بار در سال 1903 به عنوان درمان تومور استفاده شد و جالب است بدانید که اولین سیستکتومی به عنوان درمانی برای سرطان ادرار در سال 1877 انجام شد.

سرطان مثانه چیست؟

اغلب سرطان مثانه از سلول‌هایی که در داخل مثانه را پوشانده‌ شده‌اند، آغاز می‌شود و این سلول‌ها شروع به رشد خارج از کنترل می‌کنند و تبدیل به سلول‌های سرطانی می‌شوند که این سلول‌های سرطانی به مرور تومور را به وجود خواهند آورد. همچنین سرطان ادرار روی عملکرد طبیعی مثانه اثر می‌گذارد و امکان دارد در صورت پیشرفته شدن بقیه اندام ها را هم نیز درگیر کند. این سرطان بیشتر در مردان دیده شده و در خانم ها میزان کمتری درگیر این بیماری بوده‌اند.

نشانه‌های سرطان مثانه چیست؟

نشانه‌های سرطان مثانه می‌تواند احساس سوزش در هنگام دفع ادرار یا تکرر ادرار و شایع‌ترین آن دیدن خون در ادرار است و حتی احساس کمردرد و درد لگن هم می تواند از نشانه‌های پیشرفته تر شدن این بیماری در نظر گرفت. پیشنهاد می‌شود با داشتن این نشانه‌ها به پزشک متخصص اورولوژ مراجعه کنید، زیرا که ممکن است سرطان در خارج از مثانه به غده های لنفاوی مجاور یا سایر نقاط بدن گسترش یابند.

چه کسانی بیشتر درگیر سرطان ادرار می‌شوند؟

• • این نوع سرطان در مردان بیشتر از خانم‌ها دیده شده و حتی رنگ پوست سفید هم بیشتر از رنگ پوست تیره درگیر سرطان مثانه می‌شود.

• • کسانی که مصرف دخانیات دارند؛ زیرا که مواد شیمیایی مضر وارد ادرار شده و امکان آسیب به پوشش مثانه را نیز دارد.

• • سن بالای 55 سال امکان مبتلا شدن به این سرطان را بالا می‌برد.

• • کسانی که داروی ضد سرطان مصرف کرده‌اند و یا تحت پرتو درمانی بوده‌اند.

• • سرطان مثانه می‌تواند ارثی یا خانوادگی هم باشد.

• • در ایران بیشتر رانندگان اتوبوس و کامیون‌های سنگین درگیر سرطان مثانه می‌شوند.

سرطان مثانه چطور تشخیص داده می‌شود؟

برای تشخیص باید به پزشک متخصص مجاری ادراری و تناسلی مراجعه کنید. ناگفته نماند که تشخیص و درمان این بیماری، یکی از سرطان‌های پرهزینه است به عنوان مثال سیستوسکوپی که در حال حاضر بهترین راه برای تشخیص سرطان مثانه است اما یک روش تهاجمی و  بسیار گران قیمت است.راه‌های تشخیص سرطان مثانه عبارتند از:

1. 1. آزمایش ادرار

1. 1. سیستوسکوپی

1. 1. سونوگرافی

1. 1. سیستوگرافی

1. 1. اندوسکوپی

1. 1. عمل جراحی

راه‌های جلوگیری از سرطان مثانه چیست؟

مصرف دخانیات را برای خود ممنوع کنید یا اگر دخانیات مصرف می‌کنید به دنبال راه یا طرحی باشید که هرچه سریع‌تر آن را ترک کنید. اگر با مواد شیمیایی سر و کار دارید بهتر است تمام دستورالعمل ایمنی خود را دنبال کنید.از خوردن میوه و سبزیجات به هیچ عنوان صرف نظر نکنید زیرا که ابتلا سرطان را کاهش می‌دهد. نوشیدن مایعات فراوان را فراموش نکنید اما از نوشیدن الکل و کافئین خودداری کنید. استفاده از منابع پروتئین کافی پروتئین کافی به سیستم ایمنی شما کمک می‌کند. از غذا‌های تند و چرب و شیرین خودداری  کنید.

آمار جهانی سرطان مثانه

همانطور که گفته شد سرطان ادرار از شایع‌ترین سرطان‌ها است که دهمین سرطان شایع را به خود اختصاص داده‌ است و همچنین طبق نوشته‌های بالا سرطان ادرار در مردان رواج بیشتری دارد، یعنی ششمین سرطان رایج در مردان و یازدهمین سرطان رایج در خانم‌ها است.از ساله 2020 تا 2023 میزان مرگ و میر سرطان مثانه 2 درصد کاهش یافته و این اتفاق بسیار امیدوار کننده‌ای است. نسبت به بقیه کشور‎‌ها اروپا و امریکا بیشتر دچار این سرطان شده‌اند و در ایران بیش از 30000 مرگ سالانه ثبت شده‌ است.

اطلاعاتی در مورد درمان سرطان مثانه

برای درمان سرطان مثانه راه‌های زیادی وجود دارد، اما بسته به مرحله، درمان مناسب پیشنهاد می‌شود. جالب است بدانید که مرحله سرطانی را بعضی از پزشکان با اعداد رومی 0 تا IV نشان می‌دهند که 0 را به معنای توده سرطانی رشد نکرده‌ است و در لایه داخلی مثانه (دیواره داخلی عضلانی ) است و IV به معنای آن است که توده سرطانی رشد کرده و به غدد لنفاوی و سایر نقاط بدن رسیده‌ است.یکی از راه‌های درمان، شیمی درمانی است که این روش برای زمانی است که توده سرطانی رشد نکرده یا همان عدد رومی 0 است. اماگاهی اوقات درمان باعث حادتر شدن سرطان می‌شود که در این صورت پزشک متخصص مجاری ادراری به بیمار توصیه می‌کند که بعد از درمان چندین آزمایش بدهند که این آزمایش، بسته به شرایط سرطان فرد است.پرتودرمانی روش دیگر است که برای از بین بردن سلول‌های سرطانی است که در همان مراحل اولیه این درمان را انجام می‌هند.ایمونوتراپی روش دیگر است این روش برای زمانی است که سرطان به مرحله پیشرفته یا حاد رسیده ‎‌است و درمان‌های بالا کمکی به بیمار نکرده‌ است. این درمان سیستم‌های ایمنی بدن را تحریک می‌کند.راه دیگر برداشتن تومور توسط متخصص جراح کلیه از طریق مجرای ادراری که بدون هیچ بریدگی و جراحی است از لیزر‌های پرانرژی استفاده می‌شود که برای سوزاندن توده سرطانی است.راه دیگر درمان دارویی است که باعث مرگ سلول سرطانی می‌شوند و ازمایش‌هایی را به بیمار می‌دهند که موثر بوده یا روش دیگری را باید امتحان کنند به این ازمایش‌ها چکاپ و یا تست‌های پیگیری می‌گویند.

سخنی برای اطرافیان بیمار

سرطان یک تجربه طاقت فرسا و احساسی هم برای خود فرد هم برای اطرافیان بیمار است.

• • سعی کنید زمانی را برای پذیرش احساسات خود کنید.

• • کسانی که دچار سرطان شده‌اند را حمایت کنید و در کنار آن‌ها باشید.

• • همدلی را با خود تمرین کنید و تصور کنید که فرد بیمار چه احساسی می‌تواند داشته باشد.

• • به جای اظهارنظر و یا توصیه در مورد هر گونه از مسائل به بیمار، احساس خوب به آنها بدهید.

• • سعی کنید مثل همیشه با آن‌ها رفتار کنید در مورد مسائل مختلف، به غیر از مسائل سرطان با آنها صحبت کنید.

• • افراد تحت درمان گاهی هم نیاز به صحبت از خستگی و سختی درمان را دارند ان‌ها را همراهی کنید و بگذارید احساسات خودشان را به اشتراک بگذارند.

• • سعی کنید به جای صحبت کردن بیشتر گوش کنید.

• • اگر میل به صحبت کردن ندارند می‌توانید در کنار ان‌ها باشید؛ حضور شما نشانده‌ی حمایت شما است.

• • از گفتن می‌دانم چه احساسی داری و یا مطمئنم حالت خوب میشه پرهیز کنید.

• • سرطان مثانه نرخ عود بالایی را نیز دارد شناسایی و در اسرع وقت بودن بسیار مهم است.

• • از خودتان هم مراقبت کنید زیرا که هر چه مراقب خود باشید بهتر می‌توانید از بیمار مراقبت کنید.

سخن اخر

همان طور که گفتیم سرطان مثانه بسیار شایع است و در مردان هم بیشتر است اما علم و دانش پزشکی مانند سایر علم‌های دیگر پیشرفت زیادی داشته و همین موضوع باعث شده تا درمان‌های بیشتری برای سرطان ادرار ارائه شده بسیاری از انسان‌های درگیر این بیماری را نجات داده‌اند. ولی مهم‌تر از هر موضوعی پیشگیری آن است که در این مقاله برخی‌ پیشگیری ها نوشته شده است. مراقب سلامتی خود و اطرافیان خود نیز باشید.منابع

• • https://www.cancer.gov/types/bladder

• • https://en.wikipedia.org/wiki/Bladder_cancer

• • https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/14326-bladder-cancer

• • https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK536923/

لنفوم غیر هوچکین که به آن NHL یا لنفوم نیز می گویند نوعی از سرطان است که در گلبول های سفید خون به نام لنفوسیت اتفاق می افتد. لنفوسیت ها بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند. اصطلاح NHL برای طیف گسترده ای از انواع مختلف لنفوم کاربرد دارد. لنفوم هوچکین هم نوع اصلی دیگری است که روش درمان آن متفاوت است.

تاریخچه لنفوم غیر هوچکین

توماس هوچکین یکی از نامدارترین آسیب شناسان بریتانیا در زمان خود بود که در ادینبورگ و پاریس پزشکی را خواند و از سال 1798 تا 1866 زیسته است. در سال 1832 مقاله ای تحت عنوان (درباره برخی از ظاهر های بیمارگونه غدد جاذب و طحال) در مجله انجمن پزشکی و درمانی در لندن نوشت، اما توجه زیادی در آن زمان، جلب این مقاله نشد. ساموئل ویلکس یک پزشک انگلیسی بود که بعد از سه دهه درباره این بیماری و رفتار و ویژگی آن تحقیقات بیشتری کرد و نام هوچکین را به آن داد.

لنفوم چگونه به وجود می آید؟

بخشی از سیستم ایمنی بدن که به محافظت از بدن در برابر عفونت ها، بیماری های دیگر و حرکت مایعات در بدن می پردازد سیستم لنفاوی است و غالبا لنفوم روی این سیستم اثر می گذارد. لنفوم غیر هوچکین یکی از انواع سرطان ها است که گلبول های سفید خون که لنفوسیت نام دارند به طور غیر طبیعی شروع به رشد می کنند و حتی می توانند تومور در سراسر بدن ایجاد کنند. غدد لنفاوی یا سایر بافت های لنفاوی نقطه شروع NHL هستند البته مواردی مانند لنفوم پوست هم دیده شده است.

بافت های لنفاوی در چه جاهایی قرار دارند؟

در تمام قسمت هایی از بدن که بافت لنفاوی وجود دارد لنفوم می تواند اتفاق بیفتد. در ادامه به اندام هایی که در آن بافت لنفاوی وجود دارد می پردازیم.

• • غدد لنفاوی این بخش شامل لنفوسیت ها و سایر سلول های سیستم ایمنی بدن است که به اندازه لوبیا هستند و داخل قفسه سینه و شکم و لگن قرار دارند و به وسیله سیستم عروق لنفاوی به هم متصل می شوند.

• • طحال این عضو وظیفه ساخت لنفوسیت ها و سایر سلول های سیستم ایمنی را دارد و در سمت چپ بدن در زیر دنده هایی پایین قرار دارد. طحال وظایف مهمی دیگر مانند ذخیره سلول های خونی سالم و فیلتر کردن سلول های آسیب دیده، باکتری ها و ضایعات سلولی را دارد.

• • مغز استخوان این بافت اسفنجی که داخل استخوان های خاصی قرار دارد وظیفه تولید سلول های خونی جدید که شامل برخی از لنفوسیت ها است را دارد.

• • تیموس این اندام کوچک کمک به رشد لنفوسیت های T می کند و در پشت قسمت بالایی سینه قرار دارد.

• • آدنوئیدها و لوزه ها این مجموعه  که شامل بافت لنفاوی هستند در پشت گلو قرار دارند و در برابر میکروب هایی که توسط عمل بلع یا تنفس وارد می شوند با ساخت آنتی بادی از بدن محافظت می کند.

• • دستگاه گوارش بافت لنفاوي را در معده، روده و خیلی از اندام های دیگر می توان پیدا کرد.

سرطان لنفوم غیر هوچکین چند نوع است؟

تشخیص نوع لنفوم برای پزشکان در درمان آن بسیار مهم است. این دسته بندی در مشخص کردن نوع آن به سلول های B یا سلول های T و میزان رشد و بلوغ سلول ها در هنگام تبدیل به سرطان و موارد دیگر بستگی دارد.

سلول B و سلول T در مقابل لنفوم

سیستم لنفاوی از لنفوسیت ها که بخش عظیمی از آن را تشکیل می دهند. لنفوسیت ها نوعی گلبول سفید است که به 2 دسته اصلی تقسیم می شودسلول های B که مسئول ساختن پروتئین هایی به نام آنتی بادی هستند که بدن را در برابر میکروب ها که شامل ویروس و باکتری می شود پشتیبانی می کند. عملکرد آنتی بادی ها به این گونه است که به میکروب ها متصل می شوند و آنها را برای نابودی توسط قسمت های دیگر سیستم ایمنی مشخص می کنند.سلول های T به چند شکل متفاوت به محافظت از بدن می پردازند. دسته اول مستقیما میکروب ها یا سلول های غیرطبیعی بدن را از بین می برند. دسته دیگر باعث کاهش یا تقویت فعالیت سایر سلول های سیستم ایمنی بدن می شوند. لنفوم در هر دو نوع لنفوسیت می توانند پدیدار شود اما لنفوم B شایع تر است.

لنفوم های بی حال

دسته ای از لنفوم ها به آهستگی رشد می کنند و گسترش می یابند. گاهی این دسته نیاز فوری به درمان ندارند. یکی از لنفوم های بی حال شایع، لنفوم فولیکولار است که در ایالات متحده دیده می شود.

لنفوم های تهاجمی

این دسته سریعا رشد کرده و به سایر اعضای بدن گسترش می یابد و سریعا باید درمان شود. لنفوم تهاجمی منتشر سلول B بزرگ از شایع ترین آن است که در ایالات متحده دیده شده است.لنفوم سلولی گوشته از آن دسته لنفومی است که با توجه به رفتاری که نشان می دهد نمی توان به راحتی در یکی از این دسته ها قرار داد. لنفوم های دیگری نیز وجود دارد که به خوبی نمی توان گفت در کدام دسته قرار می گیرد.لنفوم های غیر هوچکین عضو هر کدام از دسته ها که باشند و به آهستگی یا زود رشد کنند، اگر درمان نشوند، به سایر بخش های سیستم لنفاوی سرایت می کنند و خود را به اندام هایی مانند کبد، مغز یا مغز استخوان می رسانند.

بر چه اساسی NHL طبقه بندی می شود؟

از آن جایی که سرطان لنفوم غیر هوچکین انواع مختلفی دارد و طبقه بندی آن بسیار سخت و گیج کننده است؛ چندین روش و سیستم مختلف وجود دارد که جدیدترین سیستم طبقه بندی سازمان بهداشت جهانی (WHO) مشخص کرده است که بر اساس سوالات زیر دسته بندی را مشخص می کند:

• • لنفوم در کدام نوع لنفوسیت شروع به رشد کرده است

• • لنفوم در زیر میکروسکوپ به چه شکلی است

• • کروموزوم های سلول های لنفوم چه ویژگی هایی دارند

• • چه پروتئین های خاصی در سطح سلول های سرطانی وجود دارد

علائم و نشانه های سرطان لنفوم غیر هوچکین

بروز بعضی از علائم حاکی از ابتلا به NHL است که در صورت مشاهده موارد ذیل بهتر است به دکتر متخصص خون و سرطان مراجعه کنید؛

• • تورم غدد لنفاوی که در گردن، زیر بغل یا کشاله ران قرار دارند

• • احساس درد یا ورم در شکم

• • احساس درد در قفسه سینه

• • بروز مشکل تنفسی یا سرفه

• • احساس خستگی و کسلی مداوم

• • کاهش وزن ناگهانی و بدون علت

• • تب داشتن و تعریق شبانه

درمان این بیماری به چه طریقی انجام می شود؟

این بیماری به روش های مختلفی درمان می شود و انتخاب این روش ها به نوع لنفوم و این که در چه مرحله ای قرار دارد و سن بیمار بستگی دارد.در موارد محدودی چنانچه سرطان خیلی کوچک است و هنوز پیشرفت نکرده باشد از آن نمونه برداری می کنند که به آن اصطلاحا بیوپسی می گویند و مشخص می شود که نیاز به درمان بیشتری نیست. دکتر متخصص آنکوژی در همچین موقعیتی به بیمار می گوید  مواظب باشد و صبر کند. در برخی از بیماران چندین سال زمان نیاز است تا علائم حاد بیماری خود را نشان دهد که در آن صورت درمان فورا شروع می شود.

شیمی درمانی در درمان سرطان لنفوم غیر هوچکین

پرکاربردترین درمان که اکثرا برای طیف وسیعی از بیماران استفاده می شود شیمی درمانی است که از دارو هایی برای نابودی سلول های سرطانی استفاده می شود. این روش گاهی به تنهایی یا همراه با درمان بیولوژیکی یا رادیوتراپی استفاده می شود.از آن جایی که شیمی درمانی روش های مختلفی دارد، انتخاب نوع آن بستگی به این دارد که لنفوم در چه مرحله ای قرار دارد. اکثرا شیمی درمانی به وسیله قطره چکان در ورید (شیمی درمانی داخل وریدی) یه با تجویز قرص های خوراکی یا ترکیبی از هر دو روش به برای بیمار انجام می شود. چنانچه احتمال سرایت سرطان به مغز باشد، تزریق شیمی درمانی را مستقیما به مایع نخاعی اطراف ستون فقرات بیمار انجام می شود.شیمی درمانی به صورت یک دوره چند ماهه بدون نیاز به بستری و به صورت سرپایی انجام می شود. بعضی مواقع به علت عوارض جانبی بعد از شیمی درمانی پزشک فوق تخصص خون و سرطان صلاح می داند که بیمار در بیمارستان بستری شود و شرایطش تحت کنترل باشد. بیمارانی که قرص مصرف می کنند در خانه به روند درمان خود می پردازند.شیمی درمانی می تواند عوارض جانبی زیادی برای بیمار داشته باشد که اصلی ترین آن آسیب به مغز استخوان است که زمینه را برای تولید سلول های خونی سالم از بین می برد و مشکلاتی نظیر موارد ذیل ایجاد می کند.

• • خستگی و کسالت

• • احساس تنگی نفس

• • خونریزی و کبودی

• • حالت تهوع و استفراغ

• • ریزش مو شدید

• • کاهش اشتها و به طبع آن کاهش وزن

• • ناباروری که موقت یا دائمی است

در صورت بروز این علائم اکثرا پزشک آنکولوژ برای تولید بیشتر سلول های خونی سالم، درمان را مدتی عقب می اندازد و مصرف دارو های فاکتور رشد باعث افزایش سلول های خونی می شود. در بیشتر مواقع عوارض جانبی بعد پایان دوره درمان از بین می رود اما اگر همچنان عارضه باقی ماند، بیمار باید به دکتر آنکولوژیست خود برای رفع آن مراجعه کند.لنفوم غیر هوچکین گاهی با درمان اولیه بهبود پیدا نمی کند که اصطلاحا به آن لنفوم مقام می گویند. بنابراین، شیمی درمانی با دوز قوی تر برای درمان انجام می شود که ممکن است مغز استخوان از بین برود و برای جایگزین کردن آن به پیوند سلول های بنیادی یا مغز استخوان نیاز باشد.

رادیوتراپی در درمان سرطان لنفوم غیر هوچکین

اگر NHL در مراحل اول باشد، می توان از رادیوتراپی برای مهار آن استفاده می شود. دوره درمان توسط این روش به نوع لنفوم غیر هوچکین و مرحله آن بستگی دارد. این درمان در جلسات کوتاه از دوشنبه تا جمعه و معمولا تا 3 هفته انجام می شود و نیازی به ماندن در بیمارستان نیست. عوارض رادیوتراپی بستگی به این دارد که این بیماری در کدام قسمت از بدن اتفاق افتاده است مثلا اگر سرطان در سر باشد، رادیوتراپی باعث ریزش مو می شود.از دیگر عوارض جانبی می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

• • زخم و قرمز شدن پوست در ناحیه درمان

• • کاهش اشتها و خشک شدن دهان

• • احساس خستگی

• • احساس تهوع و استفراغ

خیلی از این عوارض موقت است اما گاهی مشکلاتی مانند تیره شدن پوست یا ناباروری دائمی می شود.

درمان آنتی بادی مونوکلونال در درمان سرطان لنفوم غیر هوچکین

دارویی به نام آنتی بادی مونوکلونال برای درمان مورد استفاده قرار می گیرد. عملکرد این دارو به این گونه است که سلول های سالم و سرطانی را شناسایی می کند و به آن ها متصل می شود و سیستم ایمنی بدن را هوشیار می کند تا به آن ها حمله کرده و نابودشان کند. سلول های سالم بعد از درمان به مرور زمان به حالت عادی باز می گردند. گاهی این روش درمان را همراه با شیمی درمانی برای تاثیر بیشتر انجام می دهند و تا 2 سال زمان می برد و غالبا خطر عود کردن این بیماری را کاهش می دهد.ریتوکسیماب یکی از دارو های اصلی آنتی بادی مونوکلونال است که به صورت تزریق در رگ در یک فرآیند چند ساعته انجام می شود. این دارو عوارض جانبی دارد که برای از بین بردن یا کاهش آن به بیمار داروی اضافی می دهند. بعضی از عوارض این دارو را می توان در زیر مشاهده کرد.

• • احساس خستگی

• • احساس کسالت و بیماری و تهوع

• • عرق کردن شبانه

• • افزایش ریزش مو

• • احساس درد در شکم

• • تغییراتی مانند خارش و قرمزی بر پوست

• • افزایش ریزش مو

داروی استروئیدی در درمان سرطان لنفوم غیر هوچکین

غالبا در کنار شیمی درمانی برای بیمار تجویز می شود که از این دارو ها مصرف کند، چرا که روند شیمی درمانی بهتر و موثرتر پیش می رود. این دارو به  صورت قرص یا تزریق برای چند روز یا نهایتا یک هفته در طی مدت هر دوره شیمی درمانی تجویز می شود. مدت زمانی که در این بین از دارو مصرف نمی شود باعث کاهش عوارض جانبی می گردد.گاهی پیش می آید که بیمار باید این دارو را برای مدت بیشتری باید مصرف کرد که عوارضی مانند فشار خون بالا، افزایش وزن و تورم در پاها، پلک ها و دست ها است. عوارض این بیماری بعد از مصرف آن از بین می رود. برای آشنایی با عوارض جانبی مصرف داروی استروئیدی چند مورد از آن در ذیل نوشته شده است

• • افزایش اشتها که به دنبال آن افزایش وزن

• • احساس سوء هاضمه

• • آشفتگی در خواب

• • احساس کلافگی و آشفتگی

پس از درمان بیماری و بهبود بیمار برای بررسی علائم عود کردن بیماری و نظارت بر سلامتی  قرار های ملاقات به صورت منظم هر چند به قرار ملاقات های منظم برای چند هفته یکبار یا ماهی یک بار تنظیم خواهد شد که به مرور کمتر می شود.

چه عواملی خطر ابتلا به NHL را افزایش می دهد؟

مصرف بعضی از دارو هایی که باعث سرکوب سیستم ایمنی بدن می شود. افرادی که پیوند عضو انجام داده اند به دستور پزشک متخصص سرطان شناسی دارو هایی مصرف می کنند که پیوند اصطلاحا پس زده نشود. این قبیل دارو ها سیستم ایمنی بدن را کنترل می کند و احتمال ابتلا به لنفوم غیر هوچکین را افزایش می دهد.برخی از عفونت ها که توسط ویروس یا باکتری خاصی به وجود می آید، می تواند باعث بروز این بیماری شود. ویروس هایی که باعث این نوع سرطان می شوند شامل HIV و عفونت اپشتین بار است و باکتری هایی که خطر ابتلا را بالا می برند شامل هلیکوباکتر پیلوری که باعث ایجاد زخم می شود است.مواد شیمیایی مانند تمام موادی که برای کشتن حشرات و علف های هرز استفاده می شود خطر بروز این بیماری را افزایش می دهند.

نتیجه

افزایش سن احتمال مبتلا شدن به لنفوم را افزایش می دهد. این بیماری در هر سنی اتفاق می افتد، اما جامعه آماری آن در سنین بالای 60 سال بیشتر است. در یک تحقیقات جدید مشخص شده است که یک سوم مبتلایان 75 سال به بالا را دارند. در این مقاله سعی کردیم هر آنچه که لازم بود در رابطه با لنفوم غیر هوچکین برای شما شرح دهیم. درصورتی که نیاز به اطلاعات بیشتری دارید، از مشاوره متخصصان خون و سرطان دکتر با من استفاده کنید.منابع

• • https://www.cancer.org/cancer/types/non-hodgkin-lymphoma/about/what-is-non-hodgkin-lymphoma.html

• • https://www.nhs.uk/conditions/non-hodgkin-lymphoma/

• • https://www.healthdirect.gov.au/non-hodgkin-lymphoma

• • https://www.leukaemia.org.nz/information/about-blood-cancers/lymphoma/non-hodgkin-lymphoma/

از جمله سرطان‌های نادری که می‌توان به آنها اشاره کرد. سرطان کیسه صفرا است و اغلب در آغاز این سرطان علائم یا علائمی از خود بروز نمی‌دهد و به صورت مخفی رشد می‌کند و وقتی که به حداکثر رشد خود رسید. علائم خفیفی از خود نشان می‌دهد و معمولاً بیماران به صورت اتفاقی متوجه این نوع از سرطان می‌شوند.

سرطان کیسه صفرا چیست؟

سرطان کیسه صفرا توسط سلول‌های بدخیم سرطانی که در کیسه صفرا شروع به رشد می‌کنند، آغاز می‌شود. این سرطان از لایه مخاطی که درونی‌ترین لایه کیسه صفرا است. شروع به فعالیت می‌کند و رو به بیرون گسترش می‌یابد.

شیوع سرطان کیسه صفرا

سرطان کیسه صفرا جز سرطان‌های نادر است. در ایالات متحده آمریکا سالانه دو نفر از بین ۱۰ هزار نفر دچار این نوع سرطان می‌شوند، اما در کشورهای هند، ژاپن، کره، لهستان و بیشتر کشورهای آمریکای جنوبی این سرطان بیشتر شایع است. زیرا مردم این کشورها بیشتر دچار سنگ صفرا می‌شوند. ولی با این حال حتی در این کشورها نیز جز سرطان‌ های نادر به حساب می‌آید.

علائم و نشانه های سرطان کیسه صفرا

تشخیص سرطان کیسه صفرا در مراحل اولیه بسیار دشوار است. زیرا در مراحل اولیه علائمی از خود نشان نمی‌دهد و وقتی به مراحل بالاتر می‌رسد و علائمی از خود نشان می‌دهد. علائم آن با سنگ کیسه صفرا و  انسداد مجاری صفراوی یکی است.علائم عبارتند از:

• • درد در قسمت‌های بالای شکم

• • یرقان (همان زردی پوست است به حالتی که داخل چشم انسان نیز زرد می‌شود)

• • تب

• • نفخ

• • احساس توده در داخل شکم

• • حالت تهوع و استفراغ

• • کاهش وزن به صورتی که دلیلی برای آن وجود نداشته باشد

دلایل ایجاد سرطان کیسه صفرا

سرطان کیسه صفرا زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های سالم کیسه صفرا به دلیل تغییرات یا جهش ماده ژنتیکی به سلول‌های بدخیم سرطانی تبدیل شوند.این اتفاق زمانی می‌افتد که در طول زمان ماده ژنتیکی که سلول‌های سالم می‌گوید. چگونه رفتار کنند به آنها دستور تبدیل شدن به سلول‌های بدخیم سرطانی را می دهد و این امر به صورت اکتسابی اتفاق می‌افتد و این نوع از سرطان از طریق وراثت انتقال نمی‌یابد.دانشمندان در ابتدا نمی‌دانستند چه چیزی باعث می‌شود که سلول‌های سالم به سلول‌های بدخیم سرطانی تبدیل شوند، اما چندین عامل را پیدا کردند که خطر ابتلا را بالا می‌برد.

• • جنسیت (خانم‌ها بیشتر از آقایان در معرض این سرطان هستند.)

• • سن بالای ۶۵

• • سنگ کیسه صفرا یا سابقه داشتن سنگ کیسه صفرا

• • پولیپ کیسه صفرا

• • التهاب مزمن طولانی مدت کیسه صفرا

• • عفونت مزمن سالمونلا تیفی

• • کیسه صفرای چینی ( تجمع رسوبات کلسیم در کیسه صفرا)

• • التهاب مزمن در مجرای صفراوی

• • کیست در مجرای صفراوی

• • چاقی

آزمایشات مورد نیاز برای تشخیص سرطان کیسه صفرا

تست آزمایشگاهی

آزمایش‌هایی که در آزمایشگاه صورت می‌گیرد. مواردی را که در خون شما بیانگر این بیماری هست، بررسی می‌کنند.

• • تست عملکرد کبد: سطح موادی را که کبد شما آزاد می‌کند. اندازه‌گیری می‌کند به این دلیل که سرطان کیسه صفرا امکان دارد، روی کبد شما تاثیر گذاشته باشد.

• • سنجش آنتی ژن کارسینومبریونیک (CEA): یک نشانگر تومور آزاد شده سطوح سلول‌های سالم و سرطانی را مورد آزمایش قرار می‌دهد. بالا بودن سطح سلول های سرطانی می‌توانند نشانگر این بیماری باشند.

تست های تصویر برداری

آزمایش‌هایی که در آن تصویری از داخل بدن به پزشکان متخصص رادیولوژی ارائه می‌دهد. این امکان را به پزشکان می‌دهد که به دنبال انواع سرطان و گسترش آن باشند.

• • سونوگرافی شکم: در سونوگرافی امواج‌ صوتی را توسط دستگاه به داخل شکم ارسال می‌کنند و تصویرهایی از داخل شکم دریافت می‌کنند. اگر پزشک متخصص گوارش در این مرحله سرطان کیسه صفرا را تشخیص دهد. بیمار برای بررسی دقیق‌تر نیازمند سی تی اسکن و ام آر آی است.

• • MRI: در این نوع آزمایش آهنرباهای بزرگی امواجی را به داخل بدن بیمار ارسال می‌کنند تا بتوانند تصویر دقیقی از اجزای درونی بدن بیمار داشته باشند.

• • سی تی اسکن: نوعی اشعه ایکس است که تصاویر دقیقی از اجزای داخلی بدن به پزشکان ارائه می‌دهد.

• • آندوسکوپی: در این روش لوله باریکی همراه با دوربین وارد بدن بیمار می‌شود و از اجزای درونی سیستم گوارش تصاویر دقیقی ارائه می‌دهد.

نمونه برداری

تنها روش اطمینان ۱۰۰ درصدی برای تشخیص این بیماری نمونه برداری است که از دو طریق زیر صورت می‌گیرد.

• • بیوپسی: پزشک متخصص گوارش توسط سوزن بسیار باریکی مقداری از سلول‌های کیسه صفرا را خارج کرده و در زیر میکروسکوپ از نظر سرطانی یا سالم بودن آنها را بررسی می‌کند.

• • لاپاراسکوپی: پزشک متخصص جراح گوارش توسط برش کوچکی که در شکم بیمار ایجاد می‌کند. لوله نازک و شفافی را همراه با دوربین به بدن بیمار وارد می‌کند و تصاویر دقیقی از کیسه صفرا و اطراف آن به دست می‌آورد. این کار معمولاً برای تشخیص گسترش سرطان کیسه صفرا انجام می‌شود.

مراحل سرطان کیسه صفرا

محققان و پزشکان همواره برای بررسی و درمان بیماری‌ها درجه‌بندی برای آنها در نظر می‌گیرند. سرطان کیسه صفرا از لحاظ مراحل گسترش آن ۵ مرحله ۰ تا ۴ تقسیم شده است.

1. 1. مرحله صفر (که به عنوان کارسینوم درجا شناخته می شود) مرحله صفر زمانی است که سلول‌های سرطانی در لایه مخاطی کیسه صفرا شروع به فعالیت کردن و در آنجا قرار دارند.

1. 1. مرحله یک سلول‌های سرطانی در لایه مخاطی قرار دارند و امکان دارد که به دیواره ماهیچه ای کیسه صفرا نفوذ کنند.

1. 1. مرحله دوم سلول‌های سرطانی از دیواره ماهیچه‌ای کیسه صفرا فراتر رفته و به قسمت همبند کیسه صفرا نفوذ کرده‌اند.

1. 1. مرحله سوم در این مرحله سلول‌های سرطانی تمام کیسه صفرا را در بر گرفتند و به کبد یا اندام مجاور آن نفوذ یافته و گسترش یافته‌اند.

1. 1. مرحله چهارم در این مرحله سلول‌های سرطانی علاوه بر کیسه صفرا اندام همجوار خود را نیز درگیر کرده اند و به اندام‌های بسیار دورتر نیز دسترسی یافته‌اند.

چگونه می توانیم از ابتلا به سرطان کیسه صفرا جلوگیری کنیم؟

سرطان کیسه صفرا جز بیماری‌های غیرقابل پیشگیری است، اما شما می‌توانید برای جلوگیری از این بیماری تلاش خود را انجام دهید. مانند حفظ وزن خود و متعادل نگه داشتن آن است.

مراحل درمان سرطان کیسه صفرا

در مراحل اولیه درمان قصد از بین بردن کامل سرطان است که این در مراحل صفر تا ۲ امکان‌پذیر است. در مراحل بالاتر درمان کامل سرطان، خیلی مشکل است و بیشتر تمرکز روی افزایش طول عمر و کنترل علائم است. درمان هایی که پزشکان متخصص گوارش برای درمان پیشنهاد می‌کنند. عبارتند از:

جراحی

در این روش پزشک جراح قسمت‌هایی که دچار سرطان شدند از بدن بیمار خارج کرده که شامل کیسه صفرا و بافت‌های همجوار است، تا این بیماری از بدن بیمار خارج شود.

پرتو درمانی

در این روش پزشک متخصص جراح گوارش و کبد با استفاده از دستگاهی خارج از بدن بیمار پرتوهایی را به قسمت‌هایی که دارای سرطان هستند و سلول‌های سرطانی دارند وارد می‌کنند و سلول‌های سرطانی را از بین می‌برند یا رشد تومور را کاهش می‌دهند. این درمان معمولاً همراه با جراحی انجام می‌شود و در کاهش علائم بیماری موثر است.

شیمی درمانی

در شیمی‌درمانی با استفاده از داروهای خاصی سلول‌های سرطانی باقیمانده درون بدن بیمار از بین می‌رود یا از رشد و تکثیر سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کند. این درمان همانند پرتو درمانی در راستای جراحی برای  بهتر کردن عملکرد جراحی صورت می‌گیرد.

درمان سرطان کیسه صفرای عود کرده یا غیر قابل برداشت

این نوع درمان معمولاً در مراحل ۳ و ۴ صورت می‌گیرد. زمانی که سرطان کیسه صفرا در بخش‌های زیادی از بدن بیمار گسترش یافته است و بخش قابل توجهی از بدن بیمار درگیر سرطان شده است. در این مرحله امکان جراحی برای از بین بردن سرطان وجود ندارد و پزشکان متخصص سرطان شناسی با استفاده از داروهایی سعی می‌کنند که از گسترش بیشتر سرطان جلوگیری کنند و طول عمر بیمار را بالاتر برده و همچنین علائم بیماری را به حداقل ممکن برسانید

سخن آخر

بر اساس تحقیقات انجام شده سرطان‌های کیسه صفرا که در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شوند. تا ۹۵ درصد قابل درمان هستند اما سرطان‌های کیسه صفرایی که در مراحل سه و چهار تشخیص داده می‌شوند که معمولاً این مراحل، مراحلی است که علائم به صورت کاملا واضح خود را نشان می‌دهد در این مرحله تنها ۲ درصد از بیماران به صورت معمول نجات پیدا می‌کنند. پس این نکته بسیار حائز اهمیت است که شما به مراقبت‌های درمانی و چکاپ‌های سالانه خود بسیار اهمیت بدهید و کوچک‌ترین علائمی مانند تب دردهای شکمی را به صورت کامل جدی بگیرید و آنها را دنبال دهید که اگر احیانا شما دچار هر نوع بیماری شدید بتوانید به راحتی آن را درمان کنید.منابع

• • https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/17013-gallbladder-cancer

امروزه در جوامع مختلف انواع مختلفی سرطان‌ها وجود دارد که یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در ایالات متحده سرطان کلیه است.این نوع از سرطان در تمامی سنین از کودکی تا بزرگسالی دیده می‌شود، اما بر اساس آزمایشات و نتایج ها خانم ها دو برابر بیشتر از آقایان در معرض این نوع سرطان هستند. همچنین با افزایش سن خطر ابتلا به این نوع سرطان بیشتر می‌شود و البته این نکته حائز اهمیت است که هر اندازه این سرطان زودتر تشخیص داده شود، امکان درمان آن بیشتر است.

حقایقی در مورد سرطان کلیه

هرساله 76000 نفر دچار سرطان کلیه می شوند. سرطان کلیه جزو 10 سرطان شایع قرار گرفته است و از سنین بسیار پایین تا سنین بالا دچار این نوع از سرطان می شوند اما نکته مهم این ماجرا درصد شیوع در سنین مختلف است به طور مثال در سنین 75 سال به بالا این سرطان شایع تر است و در سنین پایین کم ترین شیوع خود را دارد اما با این حال سالانه 500 تا 600 کودک دچار این بیماری می شوند.

سرطان کلیه چیست؟

هنگامی که در کلیه سلول های به صورت بی رویه شروع به رشد کنند در  ابتدا در کلیه شروع به انتشار می کنند. سپس در ادامه فعالیت خود توده هایی را در کلیه ایجاد می کنند. در نتیجه تومورهای سرطانی به صورت بدخیم یا خوش خیم به وجود می آورند.

دلایل ایجاد سرطان کلیه

دانشمندان با تلاش‌های فراوان تا به کنون موفق به فهمیدن اینکه صرفاً چه دلیلی باعث ایجاد سرطان کلیه می‌شود، نشده‌اند. اما می‌توان عواملی را نام برد که خطر ابتلا به انواع سرطان کلیه را افزایش می‌دهد.

• • استعمال دخانیات: به خصوص در سرطان کلیه استعمال دخانیات به خصوص سیگار خطر ابتلا به انواع سرطان‌ها را افزایش می‌دهد. البته این نکته حائز اهمیت است که سال‌های مصرف سیگار و دخانیات تاثیر بسزایی در افزایش احتمال ابتلا هستند.

• • رژیم‌های نامناسب غذایی و چاقی مفرط داشتن: هر چقدر وزن افراد بالاتر باشد و دچار چاقی مفرط باشند، فضای بهتری برای شروع سرطان کلیه ایجاد می‌شود.

• • فشار خون بالا

• • دیالیز شدن کلیه‌ها: دیالیز شدن به فرایندی گفته می‌شود که در آن کلیه‌های بیمار به درستی نمی‌تواند فعالیت کنند و با دستگاه خون بیمار تسویه می‌شود. پس در این حالت که کلیه‌ها دچار نقص هستند در نتیجه ریسک ابتلا بالاتر می‌رود. همچنین عفونت مثانه نیز می تواند یکی از دلایل ابتلا به سرطان کلیه نیز باشد.

• • استعمال مواد شیمیایی کلر دار

• • وراثت: یکی از عوامل تاثیرگذار برای ابتلا به انواع سرطان وراثت است در سرطان کلیه نیز این امر صدق می‌کند و وراثت می‌تواند یکی از دلایل مبتلا شدن فرد باشد.

علائم سرطان کلیه

سرطان کلیه مانند بیشتر سرطان‌ها در مراحل اولیه هیچ علائمی ندارد و اگر علائمی هم وجود داشته باشد. می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• • مشاهده مدام خون در ادرار

• • درد در ناحیه پهلو و باسن به صورت مداوم

• • دردهای کمر که به دلیل جراحت ایجاد نشده‌اند مداوم ادامه دارند

• • از دست دادن اشتها

• • کاهش وزن چشمگیر

• • تب‌های غیرعفونی که به صورت پشت سر هم تکرار می‌شوند

• • کم خونی کاهش چشمگیر گلبول‌های قرمز

تشخیص سرطان کلیه

به صورت کلی می‌توان گفت تشخیص سرطان کلیه معمولاً به صورت اتفاقی صورت می‌گیرد. زمانی که بیمار یا مراجعه کننده برای دلایل دیگری مانند مراقبت‌های پزشکی یا دلایل مختلفی به بیمارستان و متخصص کلیه مراجعه می‌کنند در صورت اینکه پزشک متوجه شود یا شک کند که امکان دارد در کلیه بیمار مشکلی وجود داشته باشد. دستور آزمایشاتی مثل:تجزیه و تحلیل ادرار بررسی می‌شود که آیا در ادرار شما حتی مقدار اندکی که با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شود خون وجود دارد یا خیر.آزمایش خون متخصص نفرولوژی تعداد سلول‌های خونی شما را در حجم خون شما اندازه‌ گیری می‌کند. همچنین الکترولیت های خون را اندازه می‌کند و اگر از حالت نرمال خارج شده باشند و شما دچار کم خونی شده باشید امکان ابتلا به سرطان کلیه وجود دارد.سی تی اسکن با اشعه ایکس موجود در دستگاه تصویرهایی از بدن یا از بخشی از بدن را با توجه به کنتراست رنگ نشان می‌دهد که بیمارانی که دارای مشکلات کلیوی و سرطان کلیه هستند، این کنتراست رنگ را ندارند.MRI این دستگاه با آهنرباهای قوی که درون خودش قرار دارد. امواج کامپیوتری و الکترونیکی از درون بدن بیمار به صورت تصاویر در اختیار پزشک تصویربرداری و متخصص رادیولوژی قرار می‌دهد.اولتراسوند در این نوع آزمایش امواج صوتی با فرکانس‌های بسیار بالا به بدن وارد می‌شوند و تصاویری را از بافت‌های بدن در اختیار قرار می‌دهند. این آزمایش برای دریافت تصاویری از بافت‌هایی که چگالی آنها با بافت‌های سالم بدن متفاوت است. بسیار کاربردی می‌باشد.بیوپسی توده کلیه همان نمونه برداری از توده کلیه است که در این از آزمایش سوزن کوچکی وارد توده می‌شود و بخشی از آن را خارج می‌کند و به آسیب شناس امکان بررسی دقیقتر توده را می‌دهد.

انواع سرطان کلیه

سرطان کلیه انواع مختلفی دارد که معمول‌ترین آنها ۴ نوع هستند.

نوع  اول (کارسینوم سلول کلیه RCC)

از انواع سرطان کلیه شایع‌ترین آنها در بزرگسالان، نوع اول است که بر اساس آمارهای منتشر شده ۸۵ درصد از سرطان‌های کلیه از نوع کارسینوم سلول کلیه است در این نوع معمولاً یک کلیه درگیر می‌شود اما گاه دو کلیه نیز درگیر می‌شود که با پوشاندن لوله‌های کلیه شروع می‌شود.

سرطان سلول انتقالی

سرطان سلول انتقالی که در حدود ۶ تا ۷ درصد ان‌های کلیه را در بر می‌گیرد. معمولاً در ناحیه‌ای که لگن کلیه نامیده می‌شود به وجود می‌آید و البته این امکان وجود دارد که گاه مثانه یا حالب دچار سرطان سلولی انتقالی شوند.

سارکوم کلیه

یک درصد سرطان به سارکوم کلیه اختصاص می‌یابد که در بافت‌های همبند کار خود را آغاز می‌کند. در صورتی که درمان نشود به استخوان‌ها و سایر اندام‌ها سرایت می‌کند.

تومور ویلمز

تومور ویلمز در کودکان از شایع ترین سرطان‌های کلیه است که ۵ درصد را به خود اختصاص داده است.

درجه بندی سرطان کلیه

پزشکان و متخصصان برای بهتر متوجه شدن و کمک به بیماران برای تومورها درجه‌بندی‌هایی را تعریف کردند که از ۱ تا ۴ است. بر اساس اندازه آنها و خوش خیم یا بدخیم بودن آنها درجه‌ها آنها نیز متفاوت است. یک کوچک‌ترین نوع تومور است و معمولاً به صورت خوش خیم هستند.نوع ۴ بزرگترین اندازه تومور است که بیشتر کلیه را در بر گرفته است و معمولاً به صورت بدخیم است.مرحله ۱: در این مرحله تومور کمتر از ۷ سانتی‌متر باشد و فقط در کلیه قرار دارد و به بافت‌های دیگر سرایت نکرده است.مرحله دوم: در این مرحله اندازه تومور به ۷ سانتی‌متر یا بیشتر می‌رسد اما نکته مهم آن این است که در این مرحله تومور هنوز داخل کلیه است و به نقاط دیگر سرایت نکرده است.مرحله سوم: در گرید 3، اندازه تومور بسیار بزرگتر از مرحله دوم است و تمام کلیه و اطراف کلیه را در بر گرفته است ولی هنوز به سایر اندام‌ها سرایت نکرده است.مرحله چهارم: در گرید 4، علاوه بر اینکه تومور تمام کلیه را در بر گرفته و غده فوق لنفاوی که در بالای کلیه قرار دارد؛ آن را نیز در برگرفته است به سایر اندام‌های بیماری سرایت کرده است که حادترین مرحله سرطان کلیه نامیده می‌شود.

درمان های معمول سرطان کلیه

برای درمان این بیماری، پزشکان نفرولوژی با توجه به شرایط بیمار، اندازه توده (خوش خیم یا بدخیم بودن آن) درمان های مختلفی را استفاده می‌کنند. در بعضی از موارد حتی نیاز به جراحی نیست ولی برای برخی از بیماران پزشک متخصص کلیه و مجاری ادراری دستور نمونه برداری می‌دهد تا اطلاعات دقیق تری به دست بیاورد. سپس بر اساس اطلاعات به دست آمده یکی از چهار روش درمان زیر را برای بیمار انتخاب کرده و طول درمان را طی می‌کند. این روش‌ها عبارتند از:

• • نظارت فعال

• • فرسایش

• • نفرکتومی جزئی

• • نفرکتومی رادیکال

• • پرتو درمانی

• • درمان دارویی هدفمند

• • شیمی درمانی

• • ایمونوتراپی

نظارت فعال

زمانی که اندازه توده کمتر از ۳ سانتی‌متر باشد. دکتر نفرولوژی با توجه به اندازه توده و وضعیت بیمار در بعضی از موارد نظارت فعال را انتخاب می‌کند که در این نوع درمان، بیمار در زمان‌های مختلف برای آزمایشات و تصویربرداری مراجعه می‌کند. این مراجعات می‌تواند سه ماهه، شش ماهه و یک ساله باشد. بستگی به شرایط بیماری و شرایط توده دارد.قصد پزشک از انجام این ازمایشات و تصویرباری‌ها جلوگیری از پیشرفت سرطان کلیه و اثرات جانبی درمان‌های دیگر است

فرسایش

زمانی که تومورِ بیمار بسیار کوچک باشد، پزشک متخصص کلیه با توجه به اطلاعات بیمار، سن و وضعیت سلامتی آن در بعضی موارد فرسایش را انتخاب می‌کند که با ابلیش سرمای یا گرما توده را از بین می برد.

• • کرایو ابلیشن در این روش پزشک متخصص کلیه از طریق سوزنی که وارد پوست می‌کنند و وارد کلیه می‌کنند. گاز سردی را به تومور می‌زند که باعث منجمد شدن تومور می شود.

• • فرسایش با فرکانس‌های رادیویی در این روش نیز همانند روش بالا سوزن وارد کلیه می‌شود و با فرکانس‌های بالایی که به توده وارد می‌کند. جریان الکتریکی را وارد سلول های سرطانی توده می‌کند و آنها را از بین می‌برد.

نفرکتومی جزئی

به صورت کلی می‌توان عنوان کرد نفرکتومی یعنی برداشتن کلیه در نفرکتومی جزئی پزشک متخصص کلیه و مجاری ادراری در صورتی که توده کل کلیه را در بر نگرفته باشد و امکان بازگشتش کم باشد؛ بخشی از کلیه را خارج می‌کند.

نفرکتومی رادیکال

در این نوع درمان پزشک متخصص کلیه با توجه به سرطانی بودن توده و در برگرفتن کل کلیه برای از بین بردن کامل مشکل، کلیه را برمی‌دارد و این در بیمارانی ممکن است که بیمار دارای یک کلیه دیگر باشند و بتوانند به زندگی خود ادامه بدهند. اما این نوع درمان امکان بازگشت سرطان کلیه را تا حد بسیار زیادی کاهش می‌دهد.

پرتودرمانی در سرطان کلیه

زمانی که بیمار به هر دلیلی دارای یک کلیه است و امکان خارج کردن توده یا کلیه وجود ندارد. متخصص کلیه با استفاده از پرتو درمانی به کاهش علائم سرطان همچون درد می‌پردازد.

دارو درمانی هدفمند

در این روش پزشک با استفاده از داروهای خاصی به ویژگی‌هایی که کمک می‌کند، که سرطان گسترش یابد، اختلال وارد می‌کند به طور مثال می‌توان از جلوگیری ایجاد رگ‌های خونی که پروتئین مورد نیاز توده‌های سرطانی را به آنها می‌رساند نام ببرید .همچنین گاه برای دوباره درگیر نشدن بیمار درمان دارویی هدفمند به اجرا در می‌آید.

شیمی درمانی تومور های کلیه

به صورت کلی شیمی درمانی از جمله درمان‌هایی نیست که به بیمارانی که با سرطان کلیه درگیر هستند پیشنهاد می‌شود اما در مواردی پس از درمان‌های مختلف مثل درمان دارویی هدفمند، ایمونوتراپی از شیمی درمانی به صورت دهانی یا وریدی استفاده می‌گردد و تا حد قابل قبولی موثر واقع می‌شود.

ایمونوتراپی

در ایمونوتراپی با استفاده از داروهای خاصی به بدن بیمار کمک می‌کنند که سیستم ایمنی خود را تقویت کند و خود با سلول‌های سرطانی و تومور مبارزه کند. این روش تا حد زیادی موثر است و گاه دیده می‌شود که جراحان کلیه همزمان با جراحی از ایمونوتراپی استفاده می‌کنند.

مراقبت های بعد از درمان

زمانی که درمان به صورت کامل انجام شد. بیمار باید برای چکاپ های مداوم با دکتر نفرولوژیست در ارتباط باشد. همچنین بیمار باید سعی کند شیوه زندگی سالم را در پیش بگیرد. وزن خود را در حد توصیه شده نگه دارد. از تغذیه سالم استفاده کند. مصرف الکل و دخانیات را قطع کند و ورزش را در برنامه خود قرار دهد تا به سلامت بدن خود کمک کند .

آیا سرطان کلیه قابل پیشگیری است؟

امروزه مردم متوجه شدند که پیشگیری بهتر از درمان است چون علاوه بر هزینه کمتر، درد و ریسک کمتری نیز دارد به صورت قطعی روشی برای جلوگیری از سرطان کلیه وجود ندارد به همین دلیل سنین مختلف در معرض این نوع سرطان قرار دارند.هرچند این نکته قابل ذکر است که آمارها نشان می‌دهند، کودکان نسبت به بزرگسالان، کمتر در معرض سرطان کلیه قرار دارند ولی با این حال سالانه چیزی در حدود 500 تا 600 کودک دچار این نوع سرطان می شوند. اما نکته قابل توجه این است که می‌توان با اقداماتی نظیر تغذیه مناسب جلوگیری از فشار خون و ….. خطر ابتلا به سرطان کلیه را کاهش داد.

نتیجه گیری

امروزه یکی از مهم ترین و گاه اجباری‌ترین انواع بیمه، بیمه‌های درمانی است. زیرا زمانی که فرد دچار بیماری‌های سخت مثل سرطان می‌شود. علاوه بر درد و غم و نگرانی هایی که برای خود فرد و اطرافیانش دارد. هزینه‌های سرسام آوری نیز دارد. سرطان کلیه نیز یکی از انواع بیماری‌های سخت و پرهزینه است.هر ساله تعداد افراد زیادی به سرطان کلیه مبتلا می‌شوند اما نکته قابل توجه این است که اگر در مراحل اولیه بیمار، متوجه سرطان شود به راحتی با دارو حتی بدون نیاز به جراحی ‌های سخت درمان می‌شود. اما در صورتی که تشخیص سرطان عقب بیفتد و به مرحله ۳ و ۴ برسد. علاوه بر اینکه بیمار کلیه خود را از دست می‌دهد و ریسک درمان بالا می‌رود در بعضی از موارد این سرطان به بخش‌های دیگر نیز سرایت می‌کند. پس مهم‌ترین کاری که می‌توان انجام داد، پیشگیریی‌های قابل انجام برای جلوگیری از سرطان کلیه و سرطان‌های دیگر است. مانند چکاپ‌های سالانه و شش ماهه که اطلاعات دقیق و کاملی از بدن مان در اختیار ما قرار می‌دهد.همچین ایجاد عادت های سالم و مفید می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. منابع:

• • https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/9409-kidney-cancer-overview

• • https://www.urologyhealth.org/urology-a-z/k/kidney-cancer

سرطان کبد از نظر رتبه بندی ششمین سرطان شایع در سراسر جهان و چهارمین رتبه در مرگ و میر با بیش از ۷۰۰۰۰ مورد جدید در سال را به خود اختصاص داده است. سالانه حدود ۸۰۰۰۰ نفر در سراسر جهان به سرطان کبد مبتلا می‌شوند. عوامل مختلفی در بروز این نوع سرطان نقش دارد. در ادامه به بررسی عواملی که باعث نقص ایمنی و بروز سرطان کبد می‌شود و به راه‌های درمان و غربالگری این نوع سرطان می‌پردازیم.

تاریخچه سرطان کبد

سرطان کبد، بیماری جدیدی نیست. این بیماری کشنده از گذشته در بین مردم شیوع داشته است؛ ولی از سال ۱۹۸۰ به بعد ابتلا به سرطان کبد سه برابر و میزان مرگ و میر در اثر این سرطان به میزان دو برابر افزایش یافته است. به طوری که در سال ۲۰۲۳ انجمن سرطان آمریکا از ابتلای ۴۱۰۰۰ مورد جدید به سرطان کبد و مرگ ۳۰۰۰۰ نفر در ایالات متحده خبر داده است.

سرطان کبد چیست؟

سرطان کبد سرطانی است که از سلول‌های این ناحیه آغاز می‌شود. زمانی که سلول‌های این ناحیه در اثر عوامل مختلفی از بین بروند یا دچار تغییر شکل شوند، تبدیل به سلول‌های سرطانی می‌شوند. کبد عضو توپر و بزرگترین عضو در بدن است که قسمت مهمی از گوارش را تشکیل می دهد. کبد وظیفه دفع سموم و جذب مواد مفید و مغذی در بدن را بر عهده دارد. کبد در قسمت بالایی شکم و زیر دیافراگم قرار گرفته است. مردم از این نوع سرطان، نسبت به سرطان‌های دیگر کمتر شناخت دارند. به همین دلیل در هنگام تشخیص، ممکن است، این بیماری روند بسیار تهاجمی را از خود نشان دهد.بیشتر سرطان‌های کبد در افرادی رخ می‌دهد که یک بیماری زمینه‌ای دارند. گاهی نیز ممکن است در افرادی اتفاق بیافتد که هیچ گونه بیماری زمینه‌ای نداشته باشند. در کل عوامل ژنتیکی و محیطی در ابتلا به سرطان کبد بیشترین تأثیر را دارند.

آمار مرتبط با این بیماری

آمار نشان می‌دهد در سال ۲۰۱۸ حدود ۸۴۰۰۰۰ نفر به سرطان کبد مبتلا شده اند و همچنین این بیماری، منجر به مرگ حدود ۷۸۰۰۰۰ نفر در سراسر جهان گردیده است. آسیا و آفریقای جنوبی بیشترین آمار ابتلا به سرطان کبد را به خود اختصاص داده اند، زیرا مردم این نواحی بالاترین آمار ابتلا به هپاتیت نوع B و C را دارند.آمار نشان می‌دهد مردان بیشتر از زنان به سرطان کبد مبتلا می‌شوند. این بیماری بین رده سنی ۵۵ الی ۶۵ سال در بیشترین حد است.ایالت متحده آمریکا حدود سه چهارم ابتلا به موارد اولیه و ثانویه سرطان کبد را به خود اختصاص داده است. علت آن نیز بیماری‌های مزمن کبدی و یا سیروز کبدی گزارش شده است و امروزه نیز به مرور زمان روبه افزایش است.افرادی که یکی از اعضای خانواده‌شان (والدین، خواهر، برادر یا فرزاندشان) به این بیماری مبتلا بوده‌اند حدود ۴ برابر بیشتر از سایر افرادی که سابقه خانوادگی ندارند، در معرض ابتلا به سرطان کبد قرار دارند. این خطر شامل حال کسانی که بیماری‌های کبدی و هپاتیت نداشته باشند نیز می‌شود. افرادی که هم هپاتیت C یا B و هم سابقه ارثی دارند، در معرض بالاترین خطر ابتلا به این نوع سرطان هستند.

علائم و نشانه های سرطان کبد چیست؟

هر گونه بیماری ممکن است همراه با علائم و نشانه هایی باشد. در زیر به بخشی از این علائم می پردازیم:اکثر افرادی که در مراحل اولیه مبتلا شدن به سرطان کبد هستند، علائم و نشانه‌هایی در بدنشان ندارند. با گذشت زمان علائم و نشانه‌هایی که در زیر ذکر شده است ممکن است در بدن فرد ظهور پیدا کند:

• • کاهش وزن چشمگیر به طور خود به خود

• • از دست دادن اشتها

• • درد بالای شکم و کتف‌ها در سمت راست

• • تهوع و استفراغ

• • ضعف عمومی و خستگی ممتد

• • تورم در قسمت شکم

• • تغییر رنگ پوست و چشم از سفیدی به زردی (یرقان)

• • مدفوع سفید و گچی

• • تعریق و تب شدید

• • استفراغ

• • توده و درد شکمی

• • کمردرد

• • خارش

• • بزرگ شدن کبد

انواع سرطان کبد

انواع مختلفی از این نوع سرطان می‌تواند در کبد بروز کند. شایع‌ترین نوع این سرطان کارسینوم نام دارد که حدود ۸۰ درصد افراد به این نوع دچار می‌شوند. کارسینوم از نوعی است که از سلول‌های اصلی کبدی (هپاتوسیت) شروع می‌شود. انواع دیگر سرطان کبد کلانژیو کارسینوم و هپاتوبلاستوم نام دارند، که معمولا داخل کبد اتفاق می‌افتد و سلول‌های درونی کبد را درگیر می‌کنند. این دو نوع شایع نیستند.سرطانی که به کبد متاستاز می کند خیلی بیشتر از سرطانی است که از سلول‌های کبد آغاز می شود. یعنی سرطان‌هایی که در عضوهایی مانند ریه یا سینه و روده بزرگ آغاز می‌شوند، اگر درمان نشوند و یا درمان موفق‌آمیز نباشد، به مرور زمان به کبد سرایت می‌کند و در کبد گسترش می‌یابد. این مورد به جای سرطان کبد، سرطان متاستاتیک نامیده می‌شود.سرطان متاستاتیک از اندامی که از آن شروع می‌شود نامگذاری شده است به طور مثال سرطانی که در روده بزرگ اتفاق می‌افتد و بعد به کبد سرایت می‌کند، سرطان کولون متاستاتیک نامیده می‌شود.

علت ایجاد سرطان کبد

این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های کبدی تغییرات جهشی در DNA خود ایجاد کند. DNA ماده ای است که عملکردهایی را برای هر فرآیند شیمیایی در بدن فرد ارائه می‌دهد. وقتی DNA جهش می‌کند، این عملکردها دچار تغییر می‌شوند. نتیجه‌ای که این تغییرات روی کبد می‌گذارند این است که سلول‌های کبدی شروع به رشد بی‌رویه و خارج از کنترل می‌کنند و در نتیجه توده‌ای از یک تومور و سلول‌های سرطانی در نواحی مختلف کبد تشکیل می‌شود.گاهی علت سرطان کبد به خوبی شناخته می‌شود، مانند عفونت‌های مزمن هپاتیتی یا مصرف بی‌رویه الکل و موارد دیگر و گاهی سرطان کبد در افرادی که هیچ بیماری زمینه‌ای دیگر ندارند نیز اتفاق می‌افتد و مشخص نیست که چه عاملی باعث ایجاد آن شده است.

راه حل های درمانی این بیماری چیست؟

هر مشکل و بیماری راه حلی دارد. با رعایت نکات زیر می توانید تا حد زیادی از این بیماری کشنده در امان باشید:

1. 1. الکل در حد خیلی کم مصرف شود. بهتر است الکل نوشیده نشود؛ ولی اگر می‌خواهید الکل بنوشید، مقدار مصرف را تا جایی که مقدور هستید کم کنید. در زنان نوشیدن الکل باید در حد یک نوشیدنی در هفته باشد و برای مردان این مقدار در حد دو نوشیدنی در هفته گزارش شده است.

1. 1. بهتر است هر شخص واکسن هپاتیت B را تزریق کند. این واکسن برای همه افراد می‌تواند تزریق شود؛ از جمله افراد مسن، نوزادان و افرادی که سیستم ایمنی آن‌ها قوی نیست.

1. 1. خطر ابتلا به سیروز کبدی را کاهش دهید. سیروز کبدی زخم و اسکاری در کبد است که با گذر زمان طولانی می‌تواند باعث التهاب کبد و در نتیجه تغییر شکل در سلول‌های کبدی و تبدیل آن‌ها به سلول‌های سرطانی شود.

1. 1. در استفاده از داروهای وریدی دقت کنید. توجه در استفاده از تمیز بودن هر نوع سوزن های حائز اهمیت است. با تزریق‌های غیر قانونی و غیر بهداشتی خطر مبتلا شدن به انواع هپاتیت در شما افزایش می‌یابد. قبل از انجام هر گونه عمل زیبایی، پیرسینگ و خالکوبی از استریل بودن سوزن‌ها اطمینان حاصل کنید؛ زیرا اگر سوزن‌ها استریل نباشد خطر ابتلا به هپاتیت نوع C افزایش می‌یابد. مکان هایی که برای این اعمال انتخاب می‌کنید حتما امن و تمیز باشد و با تحقیقات فراوان نسبت به مکان و پرس و جو از کارکنان در مورد بهداشت آن جا، سپس اقدام کنید.

1. 1. وزن متعادل خود را حفظ کنید. اگر وزن شما در حال حاضر متعادل است با ورزش و تغذیه سالم و رژیم‌های مناسب آن را متعادل نگه دارید؛ ولی اگر اضافه وزن دارید با ورزش‌های مناسب آن را کاهش دهید. ناگفته نماند باید در مصرف کالری‌های دریافتی به بدن در روز هم توجه کرد. دقت کنید که به اندازه ورزش کنید و به طور مناسب کاهش وزن داشته باشید (۰.۵ تا ۱ کیلوگرم در هفته)

1. 1. از سلامتی جنسی شریک جنسی‌تان مطمئن شوید. یعنی شریک جنسی شما به هیچ گونه عفونت‌ها و بیماری‌های مقاربتی از جمله هپاتیت نوع B و هپاتیت نوع C رمبتلا نباشد و همچنین رابطه جنسی محافظت نشده نداشته باشید.

1. 1. برای هپاتیت نوع C هنوز واکسنی کشف نشده است ولی می‌توانیم با روش‌هایی از هپاتیت نوع C پیشگیری کرد و اقدامات مناسب در این باره را انجام داد.

1. 1. به دنبال درمان هپاتیت نوع B و C باشید. تمام اقدامات لازم برای درمان این دو نوع هپاتیت در دسترس است.

چه کسانی بیشتر در خطر ابتلا به سرطان کبد هستند؟

عواملی که خطر ابتلا به سرطان کبد را در فرد افزایش می‌دهند عبارتند از:

• • (HBV) و (HBC): عفونت‌های مزمن با ویروس هپاتیت نوع B و هپاتیت نوع C

• • سیروز کبدی: این وضعیت پیشرونده و غیر قابل برگشت باعث ایجاد اسکار در کبد می‌شود که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد.

• • هموکروماتوز و ویلسون: به برخی از بیماری‌های ارثی کبد گفته می شود، که خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش می‌دهد.

• • دیابت: افرادی که از اختلال قند خون رنج می برند بیشتر از افرادی که دیابت ندارند در معرض خطر احتمالی سرطان کبد هستند.

• • بیماری کبد چرب غیر الکلی: تجمع چربی در کبد افراد می‌تواند خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش دهد.

• • قرار گرفتن در معرض آفلاتوکسین ها: آفلاتوکسین‌ها به سم هایی گفته می شود که توسط کپک‌هایی که روی محصولات کشاورزی و مواد غذایی دیگر رشد می‌کنند ایجاد می‌شود. محصولات کشاورزی مانند آجیل و غلات می‌توانند به این سموم آلوده شوند و در نهایت به غذاهایی که با این محصولات ساخته می‌شوند، می‌رسند.

• • مصرف بیش از حد الکل: مصرف بیش از حد الکل روزانه طی سالیان دراز می‌تواند منجر به آسیب به کبد شود و در نتیجه خطر ابتلا به سرطان کبد را در فرد بالا ببرد.

در نتیجه هرگونه بیماری و آسیب کبدی باعث التهاب طولانی مدت در کبد در نتیجه آسیب جدی به کبد و در نهایت سرطان کبد می‌شود.

راه های تشخیص سرطان کبد چیست؟

تشخیص دو نوع سرطان کبد (اولیه و ثانویه) از چندین راه امکان‌پذیر است:

• • آزمایش‌های خون برای بررسی آلفا فتوپروتئین در خون

• • بیوپسی از بافت کبد بیمار

• • تصویر برداری‌های پزشکی مثل سی تی اسکن و MRI و سونوگرافی

در کل می توان ذکر کرد که غربالگری به موقع، به پیشگیری از این بیماری کشنده کمک می‌کند و شانس زنده ماندن را در فرد تا چندین سال بالاتر می‌برد. افرادی که دچار سابقه ارثی، هپاتیت، سیروز کبدی، کلانژیت صفراوی اولیه هستند باید هر ۶الی ۱۲ ماه یک بار، توسط پزشک متخصص گوارش و کبد مورد بررسی قرار گیرند.

چه پزشکانی سرطان کبد را درمان می کنند؟

درمان به وضعیت جسمانی بیمار بستگی دارد. پزشکان مختلفی بنا بر شرایط بیمار درمان را آغاز می کنند:

• • متخصص گوارش: پزشکی که گوارش بیمار را مورد بررسی دقیق قرار می دهد.

• • آنکولوژیست جراحی: این پزشک توده و سرطان را با جراحی درمان می کند.

• • آنکولوژیست پزشکی و شیمی درمانی: این پزشک با درمانی اصولی و با استفاده از داروهای قوی و مرتبط بیمار را درمان می کند.

• • آنکولوژیست پرتودرمانی: این پزشک با استفاده از پرتو درمانی، به ادامه ی درمان می پردازد.

پزشک در شروع درمان بیمار به چند نکته توجه می کند:

• • عواملی مثل سن و طول عمری که در انتظار بیمار است.

• • آیا جراحی به پاکسازی توده کمک میکند؟

• • سرطان تا چه مرحله ای پیشرفته است.

• • چند روش برای درمان سرطان شخص نیاز است؟

بعضی از افرادی که سرطان در بدن آنها پیشرفت کرده است، ممکن است از درمان اجتناب کنند. اما نکته ی مهم این است که در ابتدا نظر پزشک متخصص کبد و گوارش را بدانند سپس تصمیم گیری کنند.

نتیجه گیری

در آخر از این مقاله استنباط می‌شود که با رعایت تمام نکات ذکر شده و غربالگری‌های به موقع می‌توانیم از سرطان کبد تا حدودی در امان باشیم. دریافتیم افرادی که سابقه ارثی از این بیماری، در خانواده دارند ۴ برابر بیشتر از سایر افراد در معرض ابتلا می‌باشند.افرادی که به بیماری‌های مزمن و ارثی کبدی مبتلا هستند هر شش ماه توسط تصویربرداری اولتراسوند کبد مورد بررسی قرار بگیرند. در صورت نیاز به مشاوره می توانید به مشاورین دکتر با من مراجعه کنید.منابع

1. 1. Makk L, Delmor F,Creech JL (Jr).Ogden LL, Fadell EH, Songster CL, Clanton J, Johnson MN, Christopherson WM, Clinicaland morphological features of

hepatic angiosarcoma in vinyl chloride workers. Cancer 37:149-163,1976.

2. 2. Linsell CA, Peers FG, Field studies on liver cell cancer . In Orgins of Human Cancer, Book A,Incidence of Cancer in Humans, Hiatt HH, Watson JD, Winsten JA (eds).Cold Spring Harbor Laboratory, 1977. PP. 549-556.

2. 2. Higginson J, Terracini B, Agthe C, Nutrition and cancer: inqestion of foodborne carcinogens. In Cancer Epidemiology and prevention, Current Conceps, Schottenfeld D, (ed).Springfield: CC Thomas, 1975. PP. 177-206

2. 2. Glassberg AB. Rosenbaum EH. Oral contraceptives and malignant hepatoma. Lancet 1:470. 1976