ما در این مقاله در خصوص بیماری لالی انتخابی صحبت کرده ایم که یکی از بیماری های مهم در حوزه ی روانپزشکی است و ما در سایت دکتر با من در خصوص بیماری های روانپزشکی صحبت کرده ایم تا سطح آگاهی افراد در این حوزه افزایش پیدا کند.

مقدمه

بیماری موتیسم یا همان لالی انتخابی، یکی از اختلالات رفتاری و اجتماعی است که در کودکان مشاهده می‌شود. این بیماری با نوعی اختلال در تعاملات اجتماعی، مشکلات در ارتباط بین فرد و افراد دیگر، عدم توانایی در ارتباط و تعامل زبانی، تکرار برخی عملیات و عدم توجه به محیط اطراف همراه است. در اغلب موارد، نشانه‌های بیماری موتیسم از دوران کودکی آغاز می‌شود و چنانچه درمان نشود، در طول زندگی ادامه دارد. لالی انتخابی یا سکوت پیشگی نوعی از اختلالات اضطرابی است که موجب شود، کودک تمایلی به صحبت نداشته باشد.

مفهوم بیماری لالی انتخابی

این بیماری در کودکان رایج است و به طور مثال کودک در منزل یا خانه نمی تواند صحبت کند که به آن لالی انتخابی می گویند زیرا کودک فقط در موقعیت های خاص سکوت می کند. این یک وضعیت نادر دوران کودکی است که می تواند مشکلاتی در مدرسه و موقعیت های اجتماعی ایجاد کند.
کودک مبتلا به لالی انتخابی ممکن است موقعیت های اجتماعی خاصی را بسیار استرس زا ببیند. این موضوع ممکن است باعث اضطراب شدید شود که کودک احساس کند نمی تواند صحبت کند. لالی انتخابی به دلیل امتناع عمدی کودک از صحبت کردن ایجاد نمی شود و در برخی موارد، کودک ممکن است مشکلات گفتاری دیگری نیز داشته باشد. اما در بسیاری از موارد ممکن است کودک، زمانی که احساس راحتی می کند اصلاً مشکلی نداشته باشد. لالی انتخابی اغلب در کودکان بسیار خردسال، در حدود سنین 2 تا 4 سالگی شروع می شود. اما ممکن است تا زمانی که کودک مدرسه را شروع نکند، تشخیص داده نشود.

عوامل ایجاد بیماری لالی انتخابی چیست؟

محققان، تا به حال در تلاش هستند تا بتوانند علت این موضوع را پیدا کنند و نتایج زیر حاصل این رویه است:
● یک اختلال اضطرابی
● روابط خانوادگی ضعیف
● مسائل روانی درمان نشده
● مشکلات عزت نفس
● مشکل در پردازش صدا
● مشکل گفتار یا زبان، مانند لکنت زبان
● سابقه خانوادگی اختلالات اضطرابی
● یک تجربه آسیب زا

چه افرادی بیشتر ممکن است تحت تاثیر این بیماری قرار گیرند؟

سابقه خانوادگی این بیماری ممکن است، احتمال خطر برای کودک شما را افزایش دهد. در صورتی که اختلالات عصبی در خانواده شما وجود داشته باشد، ممکن است فرزند شما نیز احتمالاً نشانه‌های لالی انتخابی را از خود نشان دهد. یک رویداد آسیب زا نیز ممکن است، احتمال مبتلا شدن را افزایش دهد.

بیماری لالی چه علائمی دارد؟

نشانه اصلی لالی انتخابی در صورتی است که یک ماه یا بیشتر باشد و از مهم ترین آن می تواند، عدم صحبت کردن فقط در موقعیت های اجتماعی خاص باشد. ناگفته نماند که این مشکل به دلیل اختلال ارتباطی دیگری مانند اوتیسم و به دلیل ندانستن زبان گفتاری نیست.
برخی از کودکان مبتلا به لالی انتخابی ممکن است علائم دیگری را نشان دهند، مانند:
● اضطراب
● کناره گیری اجتماعی
● خجالتی بیش از حد
● اختلال وسواس فکری عملی
● افسردگی
● تاخیر رشد
● اختلالات ارتباطی
● اختلالات دفع (ادرار یا مدفوع)

نحوه تشخیص لالی انتخابی به چه صورت است؟

روانپزشکان، در زمان مراجعه ی والدین به همراه کودک خود در مورد سابقه پزشکی و علائم و نشانه های وی می پرسند. همچنین از شما در مورد رشد گفتار و زبان فرزندتان نیز سوال خواهند کرد.

ممکن است ارائه گزارش‌های تحصیلی و نظرات معلمان فرزندتان در زمان قرار ملاقات با متخصص کمک کند. مشاور کودک شما ممکن است بخواهد که او را در خانه و مدرسه تحت نظر داشته باشد. ممکن است از شما خواسته شود که از فرزندتان در خانه یا مدرسه فیلم های بر اساس ضوابطی که وی می گوید ضبط کنید.

در نتیجه فرزند شما تحت معاینه پزشکی قرار خواهد گرفت که این موضوع شامل معاینه گوش، لب، زبان و فک کودک است. همچنین ممکن است فرزند شما معاینه عصبی نیز انجام دهد. بایستی آزمایشی های شنوایی سنجی نیز طبق دستور پزشک صورت بگیرد. گاها پزشک می خواهد به دنبال رد سایر شرایط پزشکی مانند اسکیزوفرنی باشد.
در این پروسه همچنین به ارزیابی فرد در زمان مشخص می پردازند. اینها ممکن است شامل یک آسیب شناس گفتار درمان (SLP) و یک روانشناس یا روانپزشک باشد. یک SLP می تواند توانایی کودک شما را در درک و استفاده از زبان ارزیابی کند و همچنین یک روانشناس در یافتن مسائل عاطفی که ممکن است باعث این بیماری شود کمک می نماید.

بیماری لالی انتخابی چگونه درمان می شود؟

1. کودک را در یک موقعیت آرام با کسی که می تواند آزادانه با او صحبت کند درگیر کنید و سپس به تدریج فرد جدیدی را وارد اتاق کنید.
2. استفاده از یک رویکرد ساختاریافته برای تقویت و تشویق تمام تلاش‌های فرزندتان برای برقراری ارتباط، مانند اشاره‌ها یا زمزمه کردن تا زمانی که به گفتار قابل شنیدن برسد.
3. روانپزشک بخواهد با تماشای ویدئویی توسط کودک، ارتباط او با والدین در خانه انجام می شود تا اعتماد به نفس وی افزایش دهد.
4. گفتار درمانی؛ در صورت نیاز میتوان این کار را برای مشکلات گفتاری زمینه ای انجام داد.
5. خانواده و رفتار درمانی؛ اینها می توانند به مسائل عاطفی کمک کنند.
6. با معلمان فرزندتان صحبت کنید. معلمان فرزند شما می توانند کمک کنند تا ارتباط در مدرسه کمتر برای کودک ترسناک شود. برای مثال، ممکن است معلمی از فرزند شما بخواهد که در ابتدا به جای صحبت با کل کلاس، فقط در گروه های کوچک صحبت کند.
برخی از داروها ممکن است برای کاهش اضطراب استفاده شوند که تشخیص این کار صرفا بر عهده متخصص روانپزشک در سایت دکتر با من است. با درمان، احتمال دارد که کودک دچار لالی انتخابی نشود اما بدون آن، مشکلات تکلم به احتمال زیاد ادامه پیدا می کند.

چگونه می توان این بیماری را کنترل کرد؟

قبل از هر چیز بدانید که بایستی با کودک خود مهربان و دلسوز باشید چرا که او در اثر یک استرس زیاد، منجر به این بیماری شده است بدانید که لالی انتخابی زمانی است که کودک در شرایط خاصی نمی تواند صحبت کند، اما در موقعیت های دیگر می تواند خوب صحبت کند. به عنوان مثال، ممکن است کودکی در مدرسه نتواند صحبت کند، اما در خانه بدون مشکل صحبت کند، که به آن لالی انتخابی می گویند زیرا کودک فقط در موقعیت های خاص سکوت می کند. این یک وضعیت نادر دوران کودکی است که می تواند مشکلاتی در مدرسه و موقعیت های اجتماعی ایجاد کند.

برخی از کودکان مشکلات دیگری مانند کمرویی، تاخیر در رشد یا مشکلات زبانی دارند. یک متخصص اطفال، آسیب شناس گفتار زبان و یک روانشناس ممکن است برای تشخیص و درمان این بیماری با یکدیگر همکاری کنند. کودک شما ممکن است به مجموعه ای از انواع مختلف درمان نیاز داشته باشد که با درمان، اکثر کودکان بر لالی انتخابی غلبه می کنند.

نتیجه گیری

ما در این مقاله در خصوص بیماری لالی انتخابی صحبت کرده ایم که شما بهتر است برای اطلاع از نحوه درمان و علت آن، این مقاله را به خوبی مطالعه نمایید. در نتیجه از بهترین روانپزشک در سایت دکتر با من نوبت اخذ نمایید. دریافت نوبت آنلاین بدین شکل است که شما بایستی وارد سایت شده، تخصص مدنظر خود را جستجو کرده و بر اساس روز و ساعت وی، نوبت خود را دریافت کنید.

با آرزوی بهبودی و سلامتی شما بیمار عزیز دکتر با من

منابع

● Selective mutism – Wikipedia
● Selective Mutism Anxiety & Related Disorders Treatment Center
● Selective Mutism | Cedars-Sinai
● Selective Mutism – Anxiety Canada
● Selective Mutism: Definition, Traits, Causes, Treatment
● Selective Mutism Association: Home
● Mutism as the Presenting Symptom: Three Case Reports and …

ما در این مقاله در خصوص بیماری سندرم گانسر یا روان پریشی زندان که یکی از بیماری های خاص در حوزه ی روانپزشکی است صحبت نموده ایم و هدف ما در سایت این است که شما را کاملا با بیماری های روانپزشکی آشنا نماییم. به همین جهت بهتر است تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

تاریخچه و مفهوم بیماری

این یک وضعیت نادر با علت نامشخص یا متغیر است. اولین بار توسط روانپزشک زیگبرت گانسر در سال 1898 توصیف شد. گانسر پس از مطالعه رفتار سه زندانی یک زندان، این سندرم را توصیف کرد و به این ترتیب مترادف “روان پریشی زندان” را به خود اختصاص داد. او بر این عقیده بود که این وضعیت منشا هیستریک یا بدخلقی است.

بیماری روان پریشی زندان یا سندروم گانسر نام یک بیماری روانی است که بیشتر در زندانیان طولانی مدت مشاهده می‌شود. این بیماری با افزایش زمان اقامت در زندان و عدم دسترسی به منابع مختلف اجتماعی و رفاهی تشدید می‌شود.

بیماران مبتلا به سندروم گانسر معمولاً شامل علائمی مانند افسردگی، اضطراب، خشم، ترس، وسواس و تغییرات رفتاری هستند. درمان این بیماری با شناسایی زمینه های شیوع بیماری و بهبود شرایط زندانیان شروع می‌شود. درمان های دیگر شامل مشاوره، درمان دارویی و درمان های تحریکی مغزی می‌شوند.

علت ایجاد سندرم گانسر

تصور می‌شود که افراد برای اجتناب از موقعیت‌های ناخوشایند به سندرم گانسر، آگاهانه یا ناخودآگاه مبتلا می‌شوند. در طول سال‌ها بحث‌های زیادی در مورد اینکه آیا منشأ روان‌پریشی، تجزیه‌ای یا ساختگی است، وجود داشته است. ارتباط با بیماری جدی ممکن است علتی مشابه هذیان را نشان دهد که نسبتاً رایج است و آن را با آسیب سر مرتبط بدانیم. ممکن است در همه موارد هیچ دلیلی وجود نداشته باشد.

طبقه بندی بین المللی بیماری ها (ICD-11) سندرم گانسر را به عنوان یک اختلال تجزیه ای طبقه بندی می کند. اغلب در عوض به عنوان یک اختلال ساختگی طبقه بندی شده است. به عنوان مثال، در ویرایش سوم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-III) به این ترتیب طبقه بندی شد و در DSM-IV به یک اختلال تجزیه ای طبقه بندی شد. در حال حاضر در DSM-5 نیست.

در حالی که برخی بر این باورند که این سندرم در واقع نشان دهنده شبیه سازی و سوء استفاده عمدی است، خود گانسر کمتر از این توضیح متقاعد شده بود. در سه بیمار اصلی که او توضیح داد، توجه داشت که دو نفر به تازگی دچار جراحت سر شده بودند و سومی، یک مورد شدید تب تیفوس داشته است.

آمار سندرم گانسر در دنیا

گفته می شود که سندرم گانسر بسیار نادر است و اغلب در کشورهای هلندی، انگلیسی، آلمانی و فرانسوی بین سال‌های 1898 و 2016 گزارش شده است . سندرم گانسر در مردان شایع تر است و نسبت مرد به زن احتمالی 3 یا 4:1 است.

اغلب در افراد بین 15 تا 40 سال توصیف می شود اما طیف وسیعی از سنین گزارش شده است. و در کودکان نیز مشاهده شده است و تصور می‌شود که سندرم گانسر توسط دوره‌های استرس شدید ایجاد می‌شود، اما این بیماری ممکن است در اشخاصی که به سر آنها آسیب وارد شده است نیز ایجاد شود.

علت ایجاد بیماری روان پریشی زندان یا سندروم گانسر بسیار پیچیده است و به عوامل متعددی مرتبط است. شرایط زندانی شامل عدم دسترسی به منابع مختلف، فضای محدود، افزایش استرس و اضطراب، فشار روانی و فیزیکی، جداسازی از خانواده و دوستان، از دست دادن حقوق شخصی و محدودیت‌هایی که بر فعالیت‌های روزمره زندانیان اعمال می‌شود، می‌تواند برای آنها عواقب بدی به همراه داشته باشد. همچنین، مشکلات قبلی روانی و رفتاری، عوامل فرهنگی و اجتماعی، نوع و شدت جرم ارتکابی و سطح تحصیلات افراد نیز می‌توانند به شکل مستقل یا در ترکیب با یکدیگر نقش داشته باشند. به طور کلی، این بیماری نتیجه تاثیرات بیشتری است که در محیط زندان بر روی سلامت روانی و رفتار افراد دارد.

علائم سندرم گانسر

این وضعیت در پس زمینه آسیب سر یا بیماری جدی رخ می دهد. استرس روانی اجتماعی شدید نیز می تواند یک علت باشد. استرس های روانی-اجتماعی همراه با مهاجرت ممکن است اثر کاتالیزوری در ایجاد این بیماری داشته باشد. چهار ویژگی اصلی عبارتند از:

• پاسخ های تقریبی
• ابری شدن آگاهی
• علائم تبدیل جسمانی مانند فلج هیستریک
• توهمات بینایی یا شنوایی

علائم بیماری روان پریشی زندان یا سندروم گانسر ممکن است شامل افسردگی، اضطراب، خشم، ترس، وسواس، تغییرات رفتاری و افکار خودکشی باشد. بیماران مبتلا به این بیماری ممکن است علاوه بر این علائم، احساس بی‌توجهی، سردرگمی، خستگی، افزایش وزن یا کاهش وزن، مشکلات خواب و خلق و خوی نامناسب داشته باشند.

علاوه بر این، بیماران مبتلا به سندروم گانسر معمولاً تمایلی به فعالیت‌های روزمره و روابط اجتماعی کمتر دارند و ممکن است به شدت از دنیای بیرون خودشان جدا شده و از ارتباط با دیگران خودداری کنند. در موارد شدیدتر، این بیماری ممکن است با هالوسیناسیون، وسواس و تغییرات شدید و ناگهانی در رفتار همراه باشد.

آمار کلی سندرم گانسر یا روان پریشی زندان در جهان

آمار دقیق درباره بیماری روان پریشی زندان یا سندروم گانسر متفاوت است و در بسیاری از کشورها این آمارها ارائه نشده است. با این حال، برخی تحقیقات نشان می‌دهند که بیش از ۱۰ درصد از زندانیان در سراسر جهان از علائم این بیماری رنج می‌برند. همچنین، برخی مطالعات نشان می‌دهد که احتمال بروز بیماری روان پریشی در زندانیان به طور متوسط ۷ برابر نسبت به جامعه عادی است.

بر اساس این آمارها، این بیماری به عنوان یک مشکل روانی مهم در محیط زندان شناخته شده است و نیاز به توجه و درمان دارد. و شما می توانید برای تشخیص و درمان به سایت دکتر بامن مراجعه و توسط بهترین روانپزشک درمان شوید.

کدام بیماری‌های روان‌پریشی در زندان‌ها یا محیط‌های گانسری شایع هستند؟

• اختلالات افسردگی: این اختلالات معمولاً با احساسات افسردگی، ناامیدی و بی‌اشتهایی همراه هستند.
• اختلالات اضطراب: شامل اختلال اضطراب عمومی، اختلال استرس پس از ضربه، فوبیا، اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال اضطراب جدایی می‌شود.
• اختلالات رفتاری: شامل اختلالات ترسازی، اختلالات ناشی از مصرف مواد مخدر، اختلالات توجه و بیش‌فعالی، اختلال اپوزیسیونی و اختلالات هیستریک می‌شود.
• اختلالات شخصیتی: شامل اختلال شخصیت حساسیتی، اختلال شخصیت نارسایی عاطفی، اختلال شخصیت هیستریونیک، اختلال شخصیت رسیدگی و اختلال شخصیت پرخاشگر می‌شود.
• اختلالات وابستگی: شامل اختلال وابستگی به الکل، مواد مخدر و اختلالات رفتاری ناشی از وابستگی به این مواد می‌شود.

تشخیص بیماری سندرم گانسر یا روان پریشی زندان

تشخیص بیماری‌های روان‌پریشی در زندان‌ها یا محیط‌های گانسری از طریق تحلیل و ارزیابی شدت نشانه‌ها و علائم بالینی انجام می‌شود. این تشخیص ممکن است توسط پزشکان، روان‌شناسان یا روانپزشکان انجام شود.

برخی از روش‌های تشخیص بیماری‌های روان‌پریشی در زندان‌ها عبارتند از:

1. مصاحبه با بیمار: پزشک یا روانپزشک با بیمار مصاحبه کرده و نشانه‌ها و علائم بالینی را ارزیابی می‌کند.
2. استفاده از پرسشنامه‌ها: پزشکان و روان‌پزشکان می‌توانند از پرسشنامه‌های استاندارد برای ارزیابی نشانه‌های بیماری‌های روان‌پریشی استفاده کنند.
3. ارزیابی شدت بیماری با روان درمانی

با این حال بسیار مهم است که با روانپزشک خود صحبت کرده و درمان را سریعا آغاز نمایید.

درمان سندرم گانسر یا روان پریشی زندان

بیماری روان پریشی زندان یا گانسر، به عبارتی بیماری روانی است که در اثر بیش‌اندیشی‌های زیاد و شرایط سخت زندانی برای زندانیان رخ می‌دهد. این بیماری با علائمی همچون افسردگی، اضطراب، خشم، افکار وسواسی، اختلالات خواب و بی‌حوصلگی همراه است. نام گانسر نیز به خاطر شباهت این بیماری با علائم بیماری گان، که در زمان جنگ جهانی اول در اروپا به وجود آمد، انتخاب شده است.

درمان این بیماری اغلب با توجه به شرایط و وضعیت فرد مختصری برای هر فرد جداگانه تعیین می‌شود، اما در کل اصلاح شرایط زندانی، فراهم کردن امکانات لازم و مشاوره روانی به عنوان درمان اولیه مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، داروهایی مانند ضدافسردگی و ضداضطراب می‌توانند بهبودی علائم را حاصل کنند.

درمان روان پریشی زندان یا گانسر به دلیل شدت علائم آن و تاثیرات منفی آن بر زندگی زندانیان، بسیار مهم است. به همین دلیل، برخی از کشورها برنامه‌های ویژه‌ای را برای پیشگیری و درمان این بیماری در زندانیان خود تدوین کرده‌اند.

علاوه بر درمان، پیشگیری نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. به عنوان مثال، ایجاد شرایط بهتر در زندان‌ها، تأمین امکانات اساسی و تحصیلاتی برای زندانیان و ایجاد فضایی پویا و فعالیت‌هایی مثل کارگاه‌های آموزشی و فرهنگی می‌تواند به کاهش شدت این بیماری کمک کند.

در نهایت، بیماری روان پریشی زندان یا گانسر یکی از مسائل پیچیده و حساس در زندان‌هاست که نیاز به رویکردهای گوناگون و بسترهای درمانی متنوع دارد. به همین دلیل، تلاش برای پیشگیری، شناسایی زود هنگام و درمان به موقع این بیماری توسط پزشک اعصاب و روان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

نتیجه گیری

ما در این مقاله هر آنچه نیاز است تا شما در خصوص سندرم گانسر یا روان پریشی زندان بدانید آورده ایم و از این طریق می توانید به خوبی اطلاعات لازم در این حوزه را بدست آورید و در نتیجه می توان گفت که به راحتی نیز می توانید از سایت دکتر بامن برای مراجعه روانپزشک نیز استفاده نمایید.

شیوه ی اخذ نوبت از روانپزشک بدین شکل است که شما بایستی وارد سایت شوید و سپس لیست کامل روانپزشکان را مشاهده و دکتر مد نظر خود را انتخاب و سپس از وی نوبت اینترنتی اخذ نمایید. با آرزوی بهبودی و درمان شما بیمار عزیز دکتر با من.

منابع

• Ganser Syndrome – Mental Health – WebMD
• Ganser Syndrome – PubMed
• Ganser syndrome and lesion in the temporoparietal region
• Ganser’s Syndrome | Encyclopedia.com
• Ganser’s Syndrome; Pseudodementia | Doctor – Patient.info
• What Does Ganser Syndrome Mean? – iCliniq
• Ganser Syndrome – Medscape Reference
• Ganser Syndrome – Mind Help
• Ganser syndrome – bionity.com

با توجه به اینکه به دلایل مختلفی این روزها اشخاص ممکن است به بیماری های مختلفی در حوزه سلامت مبتلا شوند و همچنین نیاز است که با راهکارهای مراقبت از سلامت روان برای بهبود بخشیدن به شرایط روحی خود، آشنا شوند. به همین جهت ما در این مقاله به شما خواهیم گفت که چگونه این روزها بهتر و بیشتر مراقب سلامت روحی خود باشید و راه های تقویت سلامت روان خود را بشناسید.

علاوه بر این موضوع بهتر است همواره مراجعه به روانشناس و یا روانپزشک را داشته باشید که ما در سایت دکتر با من، امکان اخذ نوبت اینترنتی از روانپزشک ها و مشاوران را برای شما فراهم کرده ایم.

آیا مراقبت کردن از سلامت روان برای شما سخت است؟

این سوال بسیاری از افراد در شرایط سخت و بحران زا است به گونه ای که حتی ممکن است رفتن به پیش یک روانشناس و یا روانپزشک برای آنها سخت باشد. به همین جهت می توان گفت که شما می توانید به راحتی با توجه به راهکارهای گفته شده، به خود کمک کرده تا هر چه سریعتر به روحیه و انگیزه مورد نیاز خود برسید. در واقع این موضوع برای هر شخصی آسان نبوده و حتما به فرد یا افرادی در کنار خود نیاز دارند که می توان گفت، هیچکس بهتر از یک روانشناس خوب نمی تواند به شما کمک کند.

راه حل های رسیدن به سلامت روان و دوری از افکار منفی

خبرها را نخوانید!

بله درست شنیدید، خبر نخوانید، چرا که موجب می شود از نظر روحی وضعیت بدتری پیدا کنید. اما چطور می شود؟ آیا امکان دارد که اخبار را کنار گذاشت؟

بله می شود! شما در وضعیتی نیستید که اخبار را مطالعه نمایید. درست است که اطلاع یافتن از وضعیت جامعه نیاز است اما بدین شکل نباید باشد که روحیه شما با مطالعه ی اخبار بدتر شود. هدف ما این است که ابتدا حال شما بهتر شود و سپس برای مطالعه ی اخبار حاضر شوید.

ما به عنوان تیم روانپزشکی و گروه سلامت روان دکتر با من از شما خواستاریم چنانچه شرایط روحی نامناسبی دارید حتما به این توصیه گوش داده و راه را برای بهبود بخشیدن دوباره ی سلامت روان خود هموار نمایید.

از آدم هایی که شما را درک نمی کنند، دوری کنید.

از این آدم ها تا جای ممکن دوری کنید. در واقع انتخاب این آدم ها برای زندگی و آینده شما کاملا خطرناک است چرا که سلامت روان شما ارتباط مستقیمی با افرادی که با با آنها در تعامل هستید دارد. به همین جهت بهتر است که افرادی را برای معاشرت با خود انتخاب نمایید که هم فکری مستقیمی با شما دارند.

هنری که علاقه دارید را انتخاب کنید.

نمیدونیم چقدر تجربه اشو داشتید اما این اطمینان را می دهیم که اگر هنر یا علاقه ای را وارد زندگی خود بکنید، قطعا حال روحی شما بهتر خواهد بود و از سلامت روان خود مراقبت خواهید نمود. به طور مثال کلاس های موسیقی، نقاشی و هر حوزه ای که از آن لذت میبرید حتما شروع کنید. ببینید تغییر سخت است اما امکان پذیر است.

برای خود هدیه بخرید، هر چند ارزان

زمانی که حس خوبی ندارید و میخواهید مراقبت از سلامت روان خود داشته باشید، بهتر است خرید را جایگزین این حس بد نمایید تا حال بهتری داشته باشید. هدیه خریدن به معنی احترام قائل شدن و ارزش گذاری نسبت به خود است.

با خود هم دردی کنید

بهترین شخص برای مراقبت از سلامت روان خود این است که کنار خود بمانید و هیچگاه این تکیه گاه بزرگ را ترک نفرمایید. در اینجاست که متوجه خواهید شد هیچکس مانند خود شما نمی تواند به خوبی مراقبتان باشد.

برای خود هدف گذاری کنید.

هدف گذاری یکی از بهترین گزینه هایی است که می تواند زندگی را شما با انگیزه تر و در یک مسیر درستی قرار دهد. مسیر شغلی مناسب، تحصیلات مورد علاقه و هر هدف دیگری که عاشق آن هستید را انتخاب کنید. در این بین می توانید از عوامل موثر بر سلامت روان که مراجعه به روانشناس و یا متخصص اعصاب و روان است را در برنامه خود بگذارید.

چرا مراقبت کردن از سلامت روان سخت است؟

شاید در ظاهر مراقبت از سلامت روان کاری آسان به نظر بیایید اما این دیدگاه اشتباه است. بحران های روحی و افسردگی نیاز دارند که طول درمان خود را بگذرانند تا به بهبودی کامل برسند. به همین سبب بهتر است که در زمان مشکلات به وجود آمده، مراقبت از سلامت روان را آرام آرام شروع کرده و عجله ی زیادی برای درمان آن نداشته باشید. بگذارید روح شما بر طبق زمان بندی که به آن نیاز دارد، درمان شود.

تغییر کردن و بزرگ تر شدن همواره با تنش ها و دردهای زیادی همراه است اما مطمئن باشید اگر کمی صبوری به خرج دهید روزهای خوب شما نیز شروع خواهد شد. به قولی جوجه را آخر پاییز می شمارند. در واقع قرار نیست همه چیز از روز اول خوب باشد. سگ سیاه افسردگی زمان خود را نیاز دارد تا از وجود شما کنار برود، خیالتان راحت روزه های خوبی را پیش رو دارید که حتی تصورش برای شما سخت بوده است.

به شماتت دیگران توجه ای نکنید!

در مسیر مراقبت از سلامت روان بسیاری از افراد شما را شماتت می کنند و حتی ممکن است که توسط بسیاری از افراد نیز قضاوت شوید. اما فکر کنید اصلا زبان آنها را متوجه نمی شوید و تا جای ممکن دوری کنید. اگر آنها طبیب خوبی بودند برای خود نسخه می پیچیدند. پس کاملا بی اعتنا باشید و مسیر خود را ادامه دهید. مراقبت از سلامت روان شما از حرف های مردم مهم تر است.

اگر قرار باشد به حرف های افراد گوش دهیم که دیگر به زندگی خود نمی توانیم برسیم، هیچکس به اندازه ی خود شما نمی تواند تصور کند که چه اتفاقات تلخی را پشت سر گذرانده اید. پس به خودتان یک ای ول بگویید و گوش هایتان را بگیرید بگذارید زندگی با شما صحبت کند نه حرف مردم!

ما به عنوان تیم تخصصی روانپزشکی و روان درمانی دکتر با من در کنار شما و مراقب سلامت روان شما هستیم.

برای مراقبت از سلامت روان خود، از کجا باید شروع کنیم؟

خیلی از افراد زمانی که دچار بحران روحی می شوند، اولین سوال آنها این است که از کجا بایستی شروع کنند؟ در واقع این اشخاص از شروع درمان و مراقبت از سلامت روان خود می ترسند و اغلب این جملات را با خود تکرار می کنند:

اگر من درمان نشوم چه؟

اگر در ادامه ی راه خسته شوم و مسیر خود را ادامه ندهم چه؟

اگر افراد من را قضاوت کنند و به من برچسب های مختلفی بزنند، چه؟

اگر روان درمانگر، من را ترک کند چه؟

اما بهتر است این سوالات را برای آرامش و مراقبت از سلامت روان خود، کنار گذاشته و با انتخاب بهترین متخصص اعصاب و روان و یا یک مشاور خوب هرچه زودتر درمان خود را شروع کنید و از هیچ چیز نترسید.

چگونه می توان در سایت دکتر با من از روانشناس و یا روانپزشک نوبت اینترنتی دریافت کرد؟

شما می توانید برای اخذ نوبت پزشکی از سایت دکتر با من مراحل زیر را طی کنید:

1. به سایت دکتر با من مراجعه نمایید و سپس متخصص اعصاب و روان را سرچ نمایید.
2. در این قسمت لیست کاملی از پزشکان متخصص اعصاب و روان و یا روانشناسان را مشاهده می کنید.
3. سپس یکی از آنان را انتخاب و وارد پروفایل هر کدام از پزشکان شده و بر روی نوبت اینترنتی کلیک کنید.
4. در اینجا می توانید با وارد کردن نام و نام خانوادگی خود، نوبت پزشکی را ثبت نموده و در زمان و ساعت تعیین شده به مطب پزشکی مراجعه نمایید.

علاوه بر این موضوع شما می توانید در پروفایل هر پزشک، آدرس و نشانی دقیق، تحصیلات و سوابق کاری، همچنین خدمات و ساعاتی که پزشک در مطب حضور دارد را مشاهده نمایید.

 

با آرزوی سلامتی همیشگی شما

• • تبخال

• • هپاتیت سی

• • سوزاک

• • تبخال تناسلی

• • بیماری جنسی جرب

• • اچ‌آی‌وی – HIV

• • آمیبیاز

• • کریپتوسپوریدیوزیس

• • ژیاردیا یا ژیاردیازیس

• • هپاتیت آ

• • شیگلوز یا دیسانتری شیگله

• • ویروس پاپیلوم انسانی

• • شانکروئید یا هموفیلوس دوکرئی

• • کلامیدیا تراکوماتیس

• • گرانولوم مغبنی

• • مایکوپلاسما ژنیتالیوم

• • سیفلیس

• • واژینوز باکتریال

• • بیماری‌های قارچی تناسلی

• • کاندیدیازیس واژن

• • زگیل آبکی

• • تبخال دستگاه تناسلی نوع اول یا لوشیونوز تبخالی

• • تبخال دستگاه تناسلی نوع دوم یا گنوکوکال آنترولیت

• • هپاتیت ب

• • عفونت تریکوموناس واژینالیس

• • تینیا کروریس یا عفونت قارچی ران

• • شپش عانه

• • لنفوگرانولوما ونروم یا LGV

• • گرانولوم اینگوینال یا دونوایلیتیس لنفوماتوز

• • اورتریت یا التهاب لوله ادراری

• • اوره پلاسما اورولیتیکوم

• • کاندیدا آلبیکنس

• • گاردنلا واژینالیس

لیست تمام بیماری‌ های جنسی و تناسلی بسیار طولانی است. دلیل این موضوع و حجم بیماری ها ارتباط مستقیم و غیر مستقیم پوستی می باشد. به عنوان مثال ممکن است یک بیماری لزوما جنسی نباشد اما اگر نکات لازم و ایمنی را در یک ارتباط جنسی رعایت نکنید امکان دارد دچار بیماری های مختلف، به صورت مستقیم یا غیر مستقیم شوید. اما تیم تحقیقاتی دکتر با من تلاش کرده در زیر لیستی از بیماری‌ های جنسی و مقاربتی رایج که در طول زمان طولانی در انسان به وجود آمده را جمع آوری کند که شما عزیزان هم می توانید خلاصه هر کدام را مطالعه کنید و یا با کلیک بر روی هرکدام از بیماری ها، مقاله اختصاصی آن بیماری را که برگرفته از کتاب های علمی دانشگاهی و مقالات معروف جهانی بوده مطالعه کنید :

انواع بیماری های جنسی و مقاربتی

بیماری های جنسی یا مقاربتی انواعی از بیماری ها هستند که از طریق سکس یا ارتباط جنسی و انجام حرکات پرخطر به وجود می آید.

تبخال

بیماری تناسلی تبخال یا سیلیس (Syphilis) یک بیماری جنسی عفونی است که توسط باکتری ترپونما پالیدوم (Treponema pallidum) ایجاد می‌شود. این بیماری از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از روش‌های جلوگیری منتقل می‌شود، هرچند ممکن است از طریق تماس مستقیم با زخم‌های باز تبخالی به دیگران نیز منتقل شود. بیماری تبخال در هر سنی و هر جنسی قابل ابتلا است. بیماری تناسلی تبخال در چهار مرحله پیشرفت می‌کند:

1. 1. مرحله اول (لکه تبخال): در این مرحله، زخمی کوچک و بی درد (تبخال) در محل ورود باکتری به بدن شکل می‌گیرد. این زخم معمولاً در منطقه تناسلی، دهان، شکم یا مقعد قرار می‌گیرد. این زخم ممکن است ناچیز باشد و به طور خودبخود بهبود یابد، به همین دلیل ممکن است افراد بیشتر به آن توجه نکنند.

1. 1. مرحله دوم (طاسی تبخال): در این مرحله، طاسی‌های قرمز روی بدن ظاهر می‌شوند. این طاسی‌ها می‌توانند در هر بخش از بدن ظاهر شوند و معمولاً غیر دردناک هستند. علاوه بر طاسی‌ها، علائم دیگری مانند تب، خستگی، سردرد، تورم لنفاوی و قرمزی آلت تناسلی نیز ممکن است وجود داشته باشد.

1. 1. مرحله سوم (مرحله خاموشی): در این مرحله، علائم بیماری تبخال ممکن است به طور کامل بهبود یابند و یا فاقد علائم باشد. اما درواقع باکتری ترپونما پالیدوم همچنان در بدن وجود دارد و ممکن است در این مرحله سالها یا دهه‌ها بعد، عوارض جدی را به وجود آورد.

1. 1. مرحله چهارم (مرحله مهاجرت باکتری): در این مرحله، باکتری ترپونما پالیدوم به اعضا و ساختارهای داخلی بدن از جمله مغز، قلب، عروق خونی و استخوان‌ها مهاجرت می‌کند و عوارض جدی مانند اختلالات عصبی، مشکلات قلبی، نقص اعصاب جنین در بارداری و ضعف عمومی را ایجاد می‌کند. با توجه به خطرات جدی که بیماری تبخال بهداشتی و جنسیتی به همراه دارد، اهمیت پیشگیری، تشخیص و درمان آن بسیار مهم است. تشخیص و درمان بیماری تبخال بایستی توسط پزشک متخصص زنان یا متخصص اورواوژ صورت بگیرد.

هپاتیت سی

هپاتیت سی (Hepatitis C) یک بیماری ویروسی است که باعث التهاب کبد می‌شود. ویروس هپاتیت سی (HCV) منتشر شده در خون و سایر مایعات بدنی انسان به راحتی از طریق تماس مستقیم با خون آلوده و یا وسایل تزریقی مشترک، مانند سوزن‌های مشترک، انتقال می‌یابد.

تاریخچه هپاتیت سی

• • در سال 1989، ویروس هپاتیت سی توسط دکتر میکل هوتس، دکتر مارشال هیگینز و تیم تحقیقاتی آنها کشف شد. آنها بر روی نمونه‌های خون از بیمارانی که مبتلا به التهاب کبد ناشی از منابع ناشناخته بودند، کار کردند و ویروس هپاتیت سی را شناسایی کردند.

• • در سال 1990، ویروس هپاتیت سی متمایز از سایر انواع هپاتیت شناخته شد و به عنوان هپاتیت C نامگذاری شد.

• • در سال 1997، آزمون آنتی‌بادی هپاتیت سی توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) و سازمان بین‌المللی خون (ISBT) توصیه شد تا تشخیص بیماران مبتلا به این بیماری را سریعتر و موثرتر کند.

• • از سال 2011، درمان‌های نوین برای هپاتیت سی با استفاده از داروهای ضد ویروسی موثرتر و کاملاً درمانی شروع شدند. این درمان‌ها، با درمان بدون تزریق و استفاده از داروهای خوراکی به مدت معین، توانایی درمان و بهبود کامل در بسیاری از موارد را دارند.

• • در سال 2014، برنامه جهانی بهبود کمیته بین‌المللی حقوق بشر موجب شد به اجرای برنامه‌های سراسری برای کنترل و پیشگیری از هپاتیت سی توجه بیشتری شود.

• • در سال 2016، درمان‌های جدید با داروهای ضد ویروسی مؤثرتر به بازار عرضه شدند و این امکان فراهم شد که بیشتر بیماران مبتلا به هپاتیت سی بهبود یابند. هپاتیت سی هنوز یک چالش جهانی در حوزه بهداشت است و تلاش‌های بیشتری برای کنترل، پیشگیری و درمان این بیماری در حال انجام است.

سوزاک

بیماری جنسی سوزاک یا “سوزاکی” (Suzaki)، به نام رسمی “سندروم آمیزشی سوزاکی” (Kawasaki disease)، یک بیماری التهابی ناشناخته‌ای است که بیشتر در کودکان ظاهر می‌شود. این بیماری در بسیاری از کشورها شناخته شده است و معمولاً بین 6 ماه تا 5 سالگی رخ می‌دهد، اما می‌تواند در سنین دیگر نیز ظاهر شود.

تاریخچه بیماری جنسی سوزاکی

• • در سال 1961، یک پزشک ژاپنی به نام تومیساکو کاوازاکی، اولین بار این بیماری را شناسایی و گزارش کرد. وی به بیماران و کودکانی با علائمی از جمله تب بالا، التهاب مشخص در عروق و علائم دیگر توجه کرد.

• • در سال 1974، نام “سندروم آمیزشی سوزاکی” برای این بیماری توسط یک گروه پزشکی ژاپنی در یک کنفرانس پزشکی در ژاپن پیشنهاد شد.

• • این بیماری در ابتدا فقط در ژاپن شناخته شده بود، اما در سال‌های بعدی گزارش‌هایی از موارد جنسی و آمیزشی سوزاکی در سراسر جهان، از جمله اروپا، آمریکا و کشورهای آسیایی دیگر دریافت شد.

• • تا کنون علت دقیق بیماری جنسی و آمیزشی سوزاکی مشخص نشده است، اما فرضیات مختلفی دربارهٔ عوامل ایجاد آن مطرح شده است، از جمله ویروس یا عوامل عفونی، عوامل ژنتیکی و ناهنجاری سیستم ایمنی بدن. بیماری جنسی سوزاکی همچنان یک مسئله پزشکی و تحقیقاتی فعال است و تلاش‌هایی برای شناخت علت و درمان این بیماری در حال انجام است. تشخیص و درمان زمانی که شبهه‌ای به بیماری جنسی سوزاکی وجود داشته باشد، بایستی توسط متخصص عفونی انجام شود.

تبخال تناسلی

تبخال تناسلی یا سیلیس یک بیماری عفونی است که در سیستم تناسلی مردان و زنان تأثیر می‌گذارد. این بیماری ناشی از عفونت با قارچ سیلیس است که معمولاً از طریق رابطه جنسی انتقال می‌یابد. علائم این بیماری ممکن است شامل التهاب، خارش، قرمزی، تورم و ترشحات نازک و نیمه شفاف از مناطق تناسلی باشد. تبخال تناسلی به‌عنوان یک بیماری جنسی منتقل می‌شود و برای جلوگیری از انتشار آن باید توجه ویژه‌ای به اقدامات پیشگیرانه و درمانی شود. برای تشخیص و درمان تبخال تناسلی، بهتر است با یک پزشک متخصص داخلی و عفونی مشاوره و درمان صحیح را دریافت کنید. پزشک ممکن است آزمایشات لازم را انجام دهد و در صورت تشخیص تبخال تناسلی، داروها و روش‌های درمانی مناسب را تجویز کند. همچنین، استفاده از روش‌های جلوگیری از بیماری و استفاده از روش‌های محافظتی مانند استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی نیز می‌تواند کمک کننده باشد.

بیماری جنسی جرب

جرب یا بیماری جنسی جرب یک بیماری پوستی است که ناشی از عفونت با هماتوپتیک سرباز (سوزن‌ماهی جرب) است. این بیماری به‌طور عمده از طریق تماس مستقیم با یک فرد آلوده، مانند رابطه جنسی، تماس بدنی یا استفاده از وسایل شخصی مثل لباس و غیره منتقل می‌شود. جرب در سراسر جهان وجود دارد و در همه سنین ممکن است رخ دهد. علائم جرب شامل خارش شدید که اغلب شبانه است و در مناطقی مانند کف دست، مچ، زیربغل، کمر و دور موضع تناسلی است. در صورت بروز عفونت بیشتر، ممکن است پوست قرمز و التهابی شود و زخم‌های خراشی کوچک یا خطوط ریز به‌وجود بیایند. علائم دیگر ممکن است شامل خارش شدید در شب، بدون خارش در روزها، خارش شدید پس از استحمام یا تماس با آب گرم و ترشحات مایع بین انگشتان باشد. درمان جرب ممکن است شامل استفاده از کرم‌ها یا لوسیون‌های ضد جرب که حاوی مواد مانند پرمترین، کروتم، بنزیل بنزوآت و غیره هستند، باشد. همچنین، بهتر است همه افرادی که با فرد مبتلا به جرب تماس داشته‌اند، همزمان و به صورت موازی درمان شوند. همچنین، محیط‌هایی که ممکن است آلوده باشند، مانند لباس، تخته‌کلید و غیره، باید بازدیدهای منظم و به‌صورت کامل تمیز شوند. در هر صورت، بهتر است با دکتر پوست خود مشورت کنید تا تشخیص و درمان صحیح را دریافت کنید و راهنمایی‌های لازم را درباره جلوگیری از انتشار بیماری و درمان موثر بیشتر دریافت کنید.

اچ‌آی‌وی HIV

بیماری اچ‌آی‌وی (HIV) یک بیماری ویروسی است که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند. ویروس اچ‌آی‌وی باعث ایجاد عفونت در سلول‌های سیستم ایمنی بدن می‌شود و می‌تواند به طور تدریجی باعث ضعف سیستم ایمنی بدن شود و بیماری ایدز را به وجود آورد. عفونت اچ‌آی‌وی از طریق موارد زیر منتقل می‌شود:

• • روابط جنسی بدون استفاده از روش های محافظتی مانند کاندوم با شخص آلوده.

• • تماس مستقیم با خون یا مایعات بدنی آلوده، مانند استفاده از سوزن‌های آلوده، تزریق مشترک مواد مخدر و یا تزریق خون ناامن.

• • انتقال از مادر به نوزاد در هنگام بارداری، زمان تولد یا شیردهی.

علائم بیماری اچ‌آی‌وی HIV ممکن است در مراحل اولیه ضعیف و غیرخاص باشد، اما در مراحل پیشرفته می‌تواند شامل علائم مانند خستگی مزمن، کاهش وزن، تب پ ersistent، عفونت‌های مکرر و عفونت‌های خطرناک باشد.در حال حاضر، درمان‌های موثری برای کنترل بیماری اچ‌آی‌وی وجود دارد. درمان معمولاً شامل داروهای ضد ویروسی اچ‌آی‌وی (آنتی‌ویروس) است که با کنترل تکثیر ویروس، ایجاد عفونت‌های جدید و سیستم ایمنی بدن را کاهش می‌دهند و تضعیف می کند.برای جلوگیری از ابتلا به بیماری اچ‌آی‌وی، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

• • استفاده از روش‌های محافظتی در روابط جنسی، مانند استفاده از کاندوم.

• • استفاده از سرنگ و سوزن تمیز و یکبار مصرف در صورت نیاز به تزریق.

• • عدم استفاده مشترک سرنگ، سوزن و سایر وسایل تیز و بریده‌ای که ممکن است خون آلوده را به‌خود جذب کنند.

• • دریافت تست اچ‌آی‌وی و از انجام آزمایشات قبل از ازدواج و همچنین پیش از بارداری اطمینان حاصل کنید.

در صورت بارداری، درمان مناسب و مراقبت‌های پزشکی دریافت کنید تا خطر انتقال اچ‌آی‌وی به نوزاد کاهش یابد. مهمترین نکته این است که با مشاوره پزشک زنان و دکتر اورولوژ و یا متخصص سکس تراپ و پیروی از راهنمایی‌های ارائه شده، می‌توانید اقدامات مناسبی برای جلوگیری از ابتلا به ویروس اچ‌آی‌وی انجام دهید.

آمیبیاز

بیماری آمیبیاز یا آمیبیازیس، عفونتی است که توسط آمیب‌های انتاموبا هیستولیتیکا ایجاد می‌شود. این آمیب‌ها معمولاً از طریق مصرف آب یا مواد غذایی آلوده و یا در روابط پر خطر که شامل حرکات پر خطر و … به دست می‌آیند. آمیبیاز بیشتر در مناطقی با آب و فضای بهداشتی ضعیف و یا در رابطه های جنسی با افرادی که بهداشت شخصی ضعیفی دارند رخ می‌دهد. علائم بیماری آمیبیاز ممکن است متنوع باشد و از نهایت خفیف تا شدیدترین حالت‌ها متفاوت باشد. برخی از علائم شایع شامل اسهال شدید با خون و مخاط، درد شکمی و دل درد، تب، تشنج، تغییرات در وزن و اشتها، خستگی و ضعف عمومی است. برخی از افراد مبتلا به آمیبیاز ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند ولی به عنوان بارندگان آمیب‌ها به دیگران منتقل کنند. برای تشخیص بیماری آمیبیاز، نمونه‌برداری از مدفوع و تست آزمایشگاهی جهت تشخیص آمیب‌ها وجود دارد. درمان آمیبیاز معمولاً شامل مصرف داروهای ضدآمیب مثل مترونیدازول یا تینیدازول است.

کریپتوسپوریدیوزیس

بیماری کریپتوسپوریدیوزیس یا کریپتوسپوروز، عفونتی است که توسط یک انگل میکروسکوپی به نام کریپتوسپوریدیوم ایجاد می‌شود. این انگل در بیشتر حیوانات و همچنین در انسان وجود دارد. انتقال بیماری به انسان معمولاً از طریق مصرف مواد غذایی یا آب آلوده یا در رابطه جنسی پر خطر و حرکات ناسالم مانند مصرف فضولات انسانی و غیره به کیست‌های انگل صورت می‌گیرد. علائم بیماری کریپتوسپوریدیوزیس ممکن است متنوع باشد و بستگی به سیستم بدنی و سطح عفونت داشته باشد. بیماری ممکن است به صورت بیماری خفیفی با اعراض عمومی مانند تب، خستگی، درد عضلانی و عملکرد ضعیف عضلات، یا به صورت بیماری شدیدتر با درگیری سیستم عصبی مرکزی، عضلات قلبی و دیگر اعضا صورت بگیرد. برای تشخیص بیماری کریپتوسپوریدیوزیس، معمولاً نمونه‌برداری و آزمایشگاهی از خون یا نمونه‌های بیولوژیکی دیگر (مانند مایع نخاعی یا عضلات) صورت می‌گیرد. درمان بیماری کریپتوسپوریدیوزیس عموماً شامل مصرف داروهای ضدپارازیتیک مانند سولفادیازین و پیریمتامین است. همچنین، برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، ممکن است نیاز به درمان مکمل با داروهای ضدعفونی دیگر داشته باشند. مهمترین نکته این است که با رعایت بهداشت شخصی و محیطی و مصرف مواد غذایی بهداشتی، می‌توانید خطر ابتلا به بیماری کریپتوسپوریدیوزیس را به طور قابل توجهی کاهش دهید.

ژیاردیا

بیماری ژیاردیا یا ژیاردیازیس، یک بیماری عفونی است که توسط یک انگل به نام ژیاردیا ایجاد می‌شود. این انگل در تمام انسان‌ها و حیوانات گوارشی وجود دارد و می‌تواند از طریق مصرف آب یا مواد غذایی آلوده وارد بدن شود. علائم بیماری ژیاردیا ممکن است متنوع باشد و بستگی به نوع ژیاردیا و شدت عفونت داشته باشد. برخی از علائم شایع شامل اسهال، کاهش اشتها، تب، افت وزن، نفخ، درد شکمی و استفراغ است. علائم معمولاً بعد از یک تا دو هفته از زمان عفونت ظاهر می‌شوند و ممکن است مدت طولانی (چند هفته تا چند ماه) به طول بیانجامد. برای تشخیص بیماری ژیاردیا، معمولاً نمونه‌برداری از مدفوع یا نمونه‌های دیگر مانند آب معده و انجام آزمایشات آزمایشگاهی از جمله آزمایش میکروسکوپی مدفوع، آزمایش PCR و آزمایش سرولوژیک لازم است. درمان بیماری ژیاردیا معمولاً شامل مصرف داروهای ضدپارازیتیک مانند مترونیدازول یا تینیدازول است. در برخی موارد، بسته به شدت عفونت و وضعیت بیمار، درمان مکمل با داروهای دیگر مانند نیتازوکسانید نیز تجویز می‌شود. مهمترین نکته این است که با رعایت بهداشت شخصی و محیطی، می‌توانید خطر ابتلا به بیماری ژیاردیا را به‌طور قابل توجهی کاهش دهید.

هپاتیت آ

هپاتیت آ به طور عمومی از طریق رابطه جنسی مستقیماً منتقل نمی‌شود. اصلی‌ترین راه انتقال هپاتیت آ، مصرف آب و مواد غذایی آلوده به ویروس هپاتیت A (HAV) است. ویروس HAV به طور معمول از طریق آب آلوده یا مواد غذایی نشسته یا کمتر پخته و بهداشتی منتقل می‌شود. بنابراین، رابطه جنسی به‌عنوان راه اصلی انتقال هپاتیت آ در نظر گرفته نمی‌شود. با این حال، در شرایطی که فردی با هپاتیت آ بیمار و آلوده به ویروس HAV باشد و به صورت مستقیم با شخص دیگری رابطه جنسی داشته باشد، ممکن است ویروس به صورت تحت‌الشعاعی انتقال پیدا کند. اما این حالت نادر و بسیار غیرمعمول است و راه‌هایی مانند مصرف آب و مواد غذایی آلوده به ویروس هپاتیت A اصلی‌ترین راه‌های انتقال هپاتیت آ هستند. به هر حال، در صورت وجود بیماری هپاتیت آ در هر فرد، بهتر است از رابطه جنسی بی‌اطمینان با شخصی که با این بیماری مبتلا است، خودداری کنید و در صورت نیاز، با پزشک داخلی یا دکتر عفونی مشورت کنید.

شیگلوز

بیماری شیگلوز یا دیسانتری شیگله از طریق رابطه جنسی به صورت مستقیم منتقل نمی‌شود. شیگلوز یک بیماری عفونی روده‌ای است که توسط باکتری شیگلا (Shigella) ایجاد می‌شود. راه‌های انتقال شیگلوز عمدتاً از طریق مدفوع آلوده و بهداشت نامناسب است. شیگلا از طریق مدفوع آلوده به بدن انسان وارد می‌شود، مانند نبود بهداشت مناسب در دستشویی، مصرف آب یا مواد غذایی آلوده به شیگلا و انتقال غذاهایی که به‌وسیله افراد آلوده به شیگلا لمس شده‌اند. همچنین، انتقال مستقیم از طریق رابطه جنسی نیز به‌صورت نادری گزارش شده است، اما راه اصلی انتقال شیگلوز به وسیله رابطه جنسی نیست. با رعایت بهداشت شخصی و محیطی و مصرف مواد غذایی بهداشتی، می‌توانید خطر ابتلا به شیگلوز را به‌طور قابل توجهی کاهش دهید. در صورت بروز علائم شیگلوز مانند اسهال شدید و تب، بهتر است به پزشک عفونی مراجعه کنید.

ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV

ویروس پاپیلوم انسانی (Human Papillomavirus یا HPV) یک ویروس عفونی است که به صورت انتقال جنسی یا تماس مستقیم با پوست وارد بدن انسان می‌شود. این ویروس می‌تواند در مناطق مختلفی از بدن مانند ناحیه تناسلی، مقعد، دهان و گلو، گلودرد و بینی عفونت ایجاد کند. بیشتر افرادی که به ویروس HPV آلوده می‌شوند، بدون اینکه از آن آگاه باشند، هیچ علامتی ندارند و بیماری را به دیگران منتقل می‌کنند. اما در برخی موارد، HPV می‌تواند علائمی مانند زگیل، خارش، زخم‌های کوچک، خونریزی غیرطبیعی در ناحیه تناسلی، مقعد یا سایر مناطق بدن ایجاد کند. ویروس HPV می‌تواند به بیماری‌ های جنسی مانند زگیل های تناسلی (Genital warts) و عفونت‌های سرطانی ناشی از HPV منجر شود. برخی از انواع ویروس HPV باعث ایجاد سرطان های مختلف می‌شوند، از جمله سرطان گردن رحم، سرطان مقعد، سرطان تناسلی مردان (سرطان پنیس، سرطان مجرای ادراری و سرطان مقعد مردان) و سرطان دهان و گلو. جهت پیشگیری از عفونت HPV و بیماری‌های مرتبط، می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:

• • استفاده از روش‌های موثر برای جلوگیری از بارداری غیرمطلوب و عفونت‌های جنسی، مانند استفاده از کاندوم و واکسیناسیون HPV.

• • مراقبت از بهداشت شخصی و بهداشت تناسلی، از جمله شستن منظم دست‌ها و استفاده از روش‌های بهداشتی در روابط جنسی.

• • اجتناب از تماس مستقیم با زگیل‌ها و موارد مشابه و عدم استفاده اشتراکی از عوامل بهداشتی شخصی مانند لوازم اصلاح و محصولات بهداشتی شخصی.

با این حال، مهمترین اقدام برای مقابله با HPV، واکسیناسیون است. واکسن‌های HPV در دسترس هستند و با ایجاد ایمنی در برابر انواع ویروس‌های HPV متداول، می‌توانند خطر ابتلا به عفونت و بیماری‌ های مرتبط را به شدت کاهش دهند.

شانکروئید (هموفیلوس دوکرئی)

بیماری شانکروئید یا هموفیلوس دوکرئی (Haemophilus ducreyi) یک بیماری عفونی جنسی است که نیاز به تماس مستقیم جنسی برای انتقال دارد. این بیماری عمدتاً از طریق رابطه جنسی نامناسب یا بی‌اطمینان با فرد آلوده منتقل می‌شود. از جمله عوامل خطر ابتلا به شانکروئید، مشارکت در روابط جنسی بی‌اطمینان یا بدون استفاده از روش‌های موثر مانند کاندوم است. بیماری شانکروئید باعث ایجاد زخم‌های قرمز و دردناک در ناحیه تناسلی می‌شود، که ممکن است همراه با تورم، خارش و ترشحات غیرطبیعی باشد. این علائم عموماً در عرض چند روز تا یک هفته پس از انتقال ویروس ظاهر می‌شوند. در صورت مشاهده علائم مشکوک در ناحیه تناسلی یا هر علامت غیرطبیعی دیگر، بهتر است به پزشک فوق تخصص زنان و یا فوق تخصص اورولوژ مراجعه کنید تا تشخیص درست و درمان مناسب را دریافت کنید.

کلامیدیا تراکوماتیس

بیماری کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis) یک بیماری عفونی جنسی است که نیاز به تماس جنسی یا تماس مستقیم با مایعات بدنی آلوده دارای این باکتری دارد. این بیماری عمدتاً از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از روش‌های موثر مانند کاندوم، تماس مستقیم محلول‌ها، تماس با ترشحات بدنی یا انتقال از مادر به نوزاد در زمان زایمان منتقل می‌شود. بیماری کلامیدیا تراکوماتیس ممکن است بدون نمایان علائم و عوارض واضح ظاهر شود، به‌طوری‌که بسیاری از افراد آلوده به این باکتری هیچ علامتی ندارند. در برخی افراد، ممکن است علایم مانند ترشحات غیرطبیعی از ناحیه تناسلی، سوزش و خارش در ناحیه تناسلی، سوزش و خارش هنگام ادرار کردن، درد در ناحیه تناسلی و درد هنگام رابطه جنسی ظاهر شود. در صورت مشاهده علائم مشکوک در ناحیه تناسلی یا هر علامت غیرطبیعی دیگر، بهتر است به پزشک اورولوژ یا دکتر زنان مراجعه کنید تا تشخیص درست و درمان مناسب را دریافت کنید. همچنین، پزشک ممکن است تست کلامیدیا را برای تشخیص دقیق تر این عفونت انجام دهد.

گرانولوم مغبنی

بیماری گرانولوم مغبنی یا مغبنی دراکون (Granuloma Inguinale) یک بیماری جنسی نادر است که نیاز به تماس مستقیم جنسی با فرد آلوده دارد. این بیماری از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از روش‌های موثر مانند کاندوم و تماس مستقیم محلول‌ها و جرم‌ها منتقل می‌شود. بیماری گرانولوم مغبنی عمدتاً باعث ایجاد زخم‌های قرمز و دردناک در ناحیه تناسلی و مناطق نزدیک آن می‌شود. این زخم‌ها در طول زمان بزرگتر می‌شوند و می‌توانند خراش‌ها و ترشحات غیرطبیعی داشته باشند. در صورت عدم درمان، ممکن است زخم‌ها گسترش یابند و باعث تخریب بافت‌های محلی شوند. در صورت مشاهده علائم مشکوک در ناحیه تناسلی یا هر علامت غیرطبیعی دیگر، بهتر است به پزشک متخصص زنان یا متخصص اورولوژ مراجعه کنید تا تشخیص درست و درمان مناسب را دریافت کنید. پزشک می‌تواند تشخیص دقیق تری را بر اساس علائم و آزمایشات لازم انجام دهد و در صورت لزوم درمان متناسب را تجویز کند.

مایکوپلاسما ژنیتالیوم

بیماری مایکوپلاسما ژنیتالیوم (Mycoplasma genitalium) یک عفونت جنسی است که نیاز به تماس جنسی با فرد آلوده دارد. این باکتری عمدتاً از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از روش‌های موثر مانند کاندوم منتقل می‌شود. عفونت مایکوپلاسما ژنیتالیوم در بسیاری از موارد بدون علائم مشخص ظاهر می‌شود. با این حال، در برخی افراد ممکن است عوارضی شامل ترشحات غیرمعمول از ناحیه تناسلی، سوزش و خارش در ناحیه تناسلی، سوزش هنگام ادرار کردن، درد در ناحیه تناسلی و درد هنگام رابطه جنسی ظاهر شود. در صورت مشاهده علائم مشکوک در ناحیه تناسلی یا هر علامت غیرطبیعی دیگر، بهتر است به دکتر زنان یا اورولوژ مراجعه کنید تا تشخیص درست و درمان مناسب را دریافت کنید. پزشک می‌تواند تشخیص دقیق تری را بر اساس علائم، آزمایشات و در صورت لزوم، تست مایکوپلاسما ژنیتالیوم انجام دهد و درمان مناسب را تجویز کند.

سیفلیس (ترپونما پالیدوم)

بیماری سیفلیس جزو بیماری های جنسی است که توسط باکتری Treponema pallidum منتقل می‌شود. انتقال سیفلیس بیشتر از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از روش‌های موثر مانند کاندوم اتفاق می‌افتد. این باکتری قادر است از طریق زخم‌های باز، شکستگی‌ها یا صدمات ریزشده در اعضای تناسلی به بدن فرد سالم منتقل شود. علائم اولیه سیفلیس ممکن است شامل زخم قرمز و بی‌درد در ناحیه تناسلی، آفت‌های بدون درد در دستگاه تناسلی، لکه‌ها یا زخم‌های پوستی در سر و گردن، خستگی، تب، سردرد و تورم لنفاوی باشند. در صورت عدم درمان، سیفلیس می‌تواند به مراحل پیشرفته‌تری مانند سیفلیس دوم، سیفلیس لاتنس و سیفلیس تاخیری منتقل شود که ممکن است عوارض جدی و بلایای جسمی و عقلی داشته باشد. در صورت مشاهده علائم مشکوک در ناحیه تناسلی یا هر علامت غیرطبیعی دیگر، بهتر است به پزشک زنان یا اورولوژ مراجعه کنید تا تشخیص درست و درمان مناسب را دریافت کنید. پزشک می‌تواند تشخیص دقیق تری را بر اساس علائم و آزمایشات لازم انجام دهد و در صورت لزوم، درمان مناسب را تجویز کند.

واژینوز باکتریال

بیماری واژینوز باکتریال یک عفونت ناشی از تغییر تعادل باکتری‌های طبیعی در دستگاه تناسلی زنان است. این بیماری معمولاً ناشی از رشد بیش از حد باکتری‌های معمول در واژن است و نیازی به تماس جنسی مستقیم برای انتقال آن نیست. با این حال، تماس جنسی ممکن است به افزایش خطر ابتلا به این بیماری منجر شود. علائم واژینوز باکتریال ممکن است شامل ترشحات واژینال بو دار و غیرطبیعی، خارش و سوزش در ناحیه تناسلی، سوزش هنگام ادرار کردن و درد هنگام رابطه جنسی باشد. در برخی از موارد، این عفونت بدون علائم ظاهر می‌شود. در صورت مشاهده علائم مشکوک در واژن یا هر علامت غیرطبیعی دیگر، بهتر است به فوق تخصص زنان مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کنید. پزشک زنان می‌تواند بر اساس علائم و آزمایشات لازم تشخیص دقیق‌تری را برای شما قائل شود و درمان مناسب را تجویز کند.

قارچ

بیماری‌ های قارچی تناسلی عفونت‌هایی هستند که توسط قارچ‌های خاصی در مناطق تناسلی انسان ایجاد می‌شوند.برخی از بیماری‌ های قارچی تناسلی عبارتند از:

• • عفونت قارچی واژن (واژینیت قارچی): در این بیماری، قارچ‌های مانند Candida albicans باعث التهاب و التهاب در واژن می‌شوند. علائم آن شامل خارش، سوزش، ترشحات قارچی و التهاب در ناحیه واژینال است.

• • عفونت قارچی پوست تناسلی: قارچ‌هایی مانند Candida می‌توانند باعث عفونت پوست تناسلی شوند. علائم آن شامل خارش، سوزش، قرمزی و التهاب پوست تناسلی است.

• • عفونت قارچی کاندیدیازیس راحتیونال: این بیماری ممکن است در نواحی تناسلی و آنوس رخ دهد و علائمی مانند خارش، سوزش و قرمزی را به همراه داشته باشد.

برای تشخیص و درمان بیماری‌ های قارچی تناسلی بهتر است به متخصص داخلی عفونی مراجعه کنید. پزشک عفونی می‌تواند با بررسی علائم، انجام آزمایش‌های لازم و تجویز داروهای ضد قارچ مناسب، شما را درمان کند. همچنین، برای جلوگیری از ابتلا به بیماری‌ های قارچی تناسلی، حفظ بهداشت شخصی و بهداشت ناحیه تناسلی مهم است، مانند شستشوی منظم با آب و صابون ناحیه تناسلی و استفاده از لباس‌های مناسب و تمیز.

کاندیدیازیس واژن

کاندیدیازیس واژن یک نوع عفونت قارچی است که توسط قارچ Candida albicans در واژن ایجاد می‌شود. این قارچ به طور طبیعی در برخی از مناطق بدن مانند دهان، روده و مجرای تناسلی موجود است. با این حال، در شرایطی که تعادل قارچ‌های طبیعی در واژن به هر دلیلی بهم برخورد کند، می‌تواند رشد و تکثیر کند و عفونت کاندیدیازیس را ایجاد کند. علائم کاندیدیازیس واژن شامل موارد زیر می‌باشد:

• • خارش و سوزش در واژن و منطقه اطراف آن

• • قرمزی و التهاب در واژن

• • ترشحات قارچی، که معمولاً سفید، لبنی و خمیری هستند

• • درد و سوزش هنگام ادرار کردن یا رابطه جنسی

برای تشخیص و درمان کاندیدیازیس واژن، بهتر است به پزشک زنان مراجعه کنید. پزشک معمولاً با بررسی علائم، انجام آزمایش و بررسی نمونه ترشحات واژن، تشخیص را تایید می‌کند. درمان معمولاً شامل استفاده از ضدقارچ‌ها مانند کرم‌ها، قرص‌ها یا محلول‌های ضد قارچ است که به صورت موضعی یا سیستمیک (درون بدن) مصرف می‌شوند.همچنین، برای جلوگیری از تشدید عفونت و پیشگیری از کاندیدیازیس واژن می‌توانید رعایت موارد زیر را در نظر بگیرید:

• • حفظ بهداشت شخصی و بهداشت تناسلی منظم، شامل شستشوی منظم واژن با آب و صابون ناحیه تناسلی.

• • استفاده از لباس‌های مناسب و تمیز، به خصوص لباس ‌های زیراندام که باید از نوع نرم و تهویه‌دار باشند.

• • استفاده از پد‌های بهداشتی تنفسی و تعویض منظم آن‌ها.

• • اجتناب از استفاده از صابون‌ها و محصولات شیمیایی تحریک‌کننده در محدوده واژن.

• • استفاده از کاندوم در هنگام روابط جنسی ممکن است به کاهش خطر ابتلا به کاندیدیازیس کمک کند.

به هر حال، بهترین راه حل برای تشخیص دقیق و درمان موثر بیماری کاندیدیازیس واژن ارتباط با متخصص زنان است. پزشک شما می‌تواند تشخیص دقیق‌تری را بر اساس علائم و آزمایشات لازم برای شما قائل شود و درمان مناسب را تجویز کند.

زگیل آبکی

بیماری زگیل آبکی، یا به طور علمی نامیده می‌شود “گونوره”، یک عفونت باکتریایی جنسی است. این بیماری توسط باکتری Neisseria gonorrhoeae ایجاد می‌شود و معمولاً از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از وسایل جلوگیری مانند کاندوم منتقل می‌شود. باکتری زگیل آبکی می‌تواند به عنوان عامل اصلی عفونت‌های دستگاه تناسلی زنان و مردان شناخته شود. علائم بیماری زگیل آبکی ممکن است متفاوت باشد و بستگی به جنسیت و محل عفونت داشته باشد. در مردان، علائم شامل سوزش و درد هنگام ادرار کردن، ترشحات رنگ سبز یا زرد از اعضای تناسلی، قرمزی و التهاب در ناحیه اطراف آلت تناسلی است. در زنان، علائم می‌توانند ضعیفتر و نامشخص تر باشند و شامل سوزش و درد هنگام ادرار کردن، ترشحات زرد یا سبز از واژن، درد در ناحیه پایین شکم و خونریزی بین دوره‌های قاعدگی است. برای تشخیص و درمان بیماری زگیل آبکی، بهتر است به متخصص عفونی مراجعه کنید. پزشک معمولاً با بررسی علائم، انجام آزمایشات لازم و بررسی نمونه‌برداری، تشخیص را تایید می‌کند. درمان عموماً شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها برای کنترل عفونت است. همچنین، برای جلوگیری از انتشار بیماری، استفاده از وسایل جلوگیری مانند کاندوم به هنگام روابط جنسی و تماس جنسی کامل می‌تواند مفید باشد.

تبخال دستگاه تناسلی نوع اول (HSV)

بیماری تبخال دستگاه تناسلی نوع اول، به طور علمی به نام “لوشیونوز تبخالی” یا “Chancroid” شناخته می‌شود. این بیماری عفونتی است که به طور اصلی توسط باکتری Haemophilus ducreyi ایجاد می‌شود. انتقال این بیماری معمولاً از طریق روابط جنسی بدون استفاده از وسایل جلوگیری مانند کاندوم صورت می‌گیرد. علائم بیماری تبخال نوع اول شامل موارد زیر می‌شود:

• • ظاهر زخم‌های دردناک و آفت‌های قرمز یا خارش‌آور روی ناحیه تناسلی، به خصوص در مردان.

• • افزایش حجم و درد در لنفوزدهای اطراف ناحیه تناسلی.

• • ترشحات زرد یا سبز از زخم‌ها.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم، بهتر است به دکتر اورولوژ یا متخصص بیماری های مقاربتی مراجعه کنید. پزشک با بررسی علائم، انجام آزمایشات لازم و بررسی نمونه‌برداری، تشخیص را تایید یا رد می‌کند. در صورت تشخیص تبخال، درمان عموماً شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها برای کنترل عفونت است. همچنین، ممکن است به شما توصیه شود در دوران درمان از روابط جنسی خودداری کنید تا جلوگیری از انتشار بیماری به دیگران صورت گیرد.

تبخال دستگاه تناسلی نوع دوم (HSV)

بیماری تبخال دستگاه تناسلی نوع دوم، به طور علمی با نام “گنوکوکال آنترولیت” یا “گنوکوکال اورترایتیس” شناخته می‌شود. این بیماری نیز توسط باکتری با نام Neisseria gonorrhoeae ایجاد می‌شود. انتقال این بیماری معمولاً از طریق روابط جنسی بدون استفاده از وسایل جلوگیری مانند کاندوم صورت می‌گیرد.علائم بیماری تبخال دستگاه تناسلی نوع دوم در مردان و زنان ممکن است متفاوت باشد.در مردان، علائم شامل موارد زیر می‌شود:

• • سوزش و درد هنگام ادرار کردن.

• • ترشحات زرد، سبز یا قهوه‌ای از اعضای تناسلی.

• • التهاب و قرمزی در ناحیه آلت تناسلی.

در زنان، علائم بیماری ممکن است نامشخص یا ضعیف باشد و به طور معمول علائم زیر را شامل می‌شود:

• • سوزش و درد هنگام ادرار کردن.

• • ترشحات زرد یا سبز از واژن.

• • خونریزی بین دوره‌های قاعدگی.

• • درد یا آفت‌ها در ناحیه تناسلی.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم، بهتر است به پزشک زنان یا متخصص اورولوژ مراجعه کنید. پزشک با بررسی علائم، انجام آزمایشات لازم و بررسی نمونه‌برداری، تشخیص را تایید یا رد می‌کند. در صورت تشخیص تبخال دستگاه تناسلی نوع دوم، درمان عموماً شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها برای کنترل عفونت است. همچنین، ممکن است به شما توصیه شود در دوران درمان از روابط جنسی خودداری کنید تا جلوگیری از انتشار بیماری به دیگران صورت گیرد.

هپاتیت ب

بیماری هپاتیت ب (Hepatitis B) می‌تواند از طریق رابطه جنسی به انتقال یابد. ویروس هپاتیت ب (ویروس HBV) در خون و مایعات بدنی مانند منی و مایع اسپرم حضور دارد و در صورت انتقال این مایعات بین افراد، مخصوصاً در طول روابط جنسی بدون استفاده از وسایل جلوگیری مانند کاندوم، انتقال می‌یابد. علائم هپاتیت ب می‌تواند متنوع باشد و در برخی از موارد به طور ظاهری نمایان نمی‌شود. اما علائم شایع شامل موارد زیر می‌تواند باشد:

• • خستگی شدید و ضعف عمومی

• • تب و عارضه‌های سردرد و درد عضلانی

• • افت اشتها و تهوع

• • رنگ پریدن ادرار (زردی)

• • رنگ پریدن پوست و مخاط (زردی پوستی)

برای تشخیص و درمان هپاتیت ب، بهتر است به پزشک متخصص خون یا متخصص گوارش و کبد مراجعه کنید. پزشک ممکن است با بررسی علائم، انجام آزمایشات خونی (برای تشخیص ویروس HBV و میزان تاثیر بر کبد) و مشاوره لازم، تشخیص را تایید یا رد کند. در صورت تشخیص هپاتیت ب، درمان ممکن است شامل داروهای ضد ویروسی و مراقبت‌های حمایتی باشد.مهمترین راه‌های پیشگیری از انتقال هپاتیت ب از طریق رابطه جنسی عبارتند از:

• • استفاده از وسایل جلوگیری مانند کاندوم به طور مداوم و صحیح هنگام روابط جنسی

• • اطمینان از استفاده از وسایل تمیز و ضدعفونی برای سایر فعالیت‌های جنسی مانند تمیز کردن اسباب بازی‌ها و وسایل جنسی قبل و بعد از استفاده

• • انجام واکسیناسیون هپاتیت ب و دریافت دوره کامل واکسین هپاتیت ب

توجه داشته باشید که مشاوره و راهنمایی دکتر گوارش و کبد شما را درباره تشخیص، درمان و پیشگیری از هپاتیت ب بهترین شکل هدایت خواهد کرد.

تریکومونیازیس

بیماری تریکومونیازیس یا عفونت تریکوموناس واژینالیس (Trichomoniasis) یک عفونت تناسلی است که به وسیلهٔ یک انگل میکرواسکپیک به نام Trichomonas vaginalis ایجاد می‌شود. انتقال این عفونت عمدتاً از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از وسایل جلوگیری مانند کاندوم رخ می‌دهد.

• • ترشحات زرد یا سبز از واژن که ممکن است بو دار و خوشه نباشند.

• • خارش و سوزش در ناحیه تناسلی.

• • التهاب و قرمزی در ناحیه تناسلی.

• • درد هنگام رابطه جنسی یا ادرار کردن.

در صورت تشخیص عفونت تریکومونیازیس، درمان به وسیلهٔ داروهای ضد تریکوموناس صورت می‌گیرد. همچنین، درمان همزمان همسر یا شریک جنسی نیز توصیه می‌شود تا جلوگیری از بازگشت عفونت و انتقال آن به دیگران صورت گیرد. برای پیشگیری از عفونت تریکومونیازیس و سایر بیماری‌ های جنسی، استفاده مناسب از وسایل جلوگیری مانند کاندوم در هر رابطه جنسی توصیه می‌شود. همچنین، از ارتباط جنسی با افرادی که علائم عفونت دارند یا تا زمان بهبود کامل آن‌ها صرف نظر کنید.

تینیا کروریس

بیماری تینیا کروریس (Tinea cruris)، که به‌طور عام معروف به عفونت قارچی ران (Jock itch) است، یک عفونت قارچی است که در مناطق رطوبتی و گرم دستگاه تناسلی و منطقه ران رخ می‌دهد. این بیماری اغلب ناشی از قارچ‌های مختلفی مانند قارچ‌های تینا (Tinea) است که از طریق تماس مستقیم با پوست یا موی آلوده انتقال می‌یابد و رابطه جنسی نیز می‌تواند یکی از راه‌های انتقال باشد. علائم بیماری تینیا کروریس شامل موارد زیر می‌شود:

• • خارش و سوزش در ناحیه ران، آلت تناسلی و دور مقعد

• • قرمزی و التهاب پوست در این نواحی

• • تشدید علائم پس از ورزش، تماس با آب گرم و تماس بین پوست

برای تشخیص و درمان بیماری تینیا کروریس، بهتر است به متخصص پوست و درمان بیماری های عفونت قارچی مراجعه کنید. پزشک با مشاهده علائم، تشخیص دقیق را بررسی می‌کند و ممکن است آزمایشات پوستی یا آزمایش نمونه‌برداری پوست انجام دهد تا قارچ مسئول را شناسایی کند.درمان تینیا کروریس شامل استفاده از کرم‌ها یا قرص‌های ضدقارچ موضعی است که به توصیه پزشک پوست و مو قرار می‌گیرد. همچنین، مراقبت‌های پوستی مثل نظافت و خشک نگه داشتن ناحیه مبتلا و استفاده از لباس‌های محافظ در مناطق عمومی نیز توصیه می‌شود.برای پیشگیری از عفونت تینیا کروریس، رعایت موارد زیر مفید است:

• • نگهداری ناحیه تناسلی و ران خشک و تمیز

• • استفاده از لباس‌های مناسب و تهویه‌دار

• • استفاده از حوله و لباس شخصی جداگانه

• • عدم استفاده از اشتراکی ملزومات شخصی مانند حوله و لباس درامدی

شپش عانه

بیماری شپش عانه یا بوتاکس بیماری‌ ای است که به علت عفونت از پاشنه پا و منطقه عانه توسط پارازیت بوتاکس که یک نوع شپش است، ایجاد می‌شود. انتقال شپش عانه از طریق رابطه جنسی نیز امکان‌پذیر است، اما این عفونت نه اصلی و نه شایعترین راه انتقال شپش عانه است. علائم بیماری شپش عانه شامل موارد زیر می‌شود:

• • خارش شدید در ناحیه عانه، پاشنه پا و بین سوراخ مقعد

• • التهاب، قرمزی و تحریک پوست در این نواحی

• • حضور شپش عانه یا رنگ سیاه در موهای محل عفونت

برای تشخیص و درمان بیماری شپش عانه، بهتر است به پزشک پوست یا متخصص زنان مراجعه کنید. پزشک با مشاهده علائم و انجام بررسی‌های لازم، تشخیص را تأیید یا رد خواهد کرد. درمان بیماری شپش عانه شامل استفاده از محصولات ضد شپش، مانند شامپوها، کرم‌ها و اسپری‌ها است که به توصیه دکتر پوست مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، مراقبت‌های بهداشتی مانند تمیز نگه داشتن لباس‌ها، حوله‌ها و ملحفه‌ها، و انجام خوب عملیات شستشوی بدن و موها نیز توصیه می‌شود. برای جلوگیری از انتقال شپش عانه، می‌توانید موارد زیر را رعایت کنید:

• • اجتناب از تماس مستقیم با افرادی که علائم شپش عانه دارند

• • استفاده از لباس شخصی جداگانه و تمیز

• • تمیز نگه داشتن بستر خواب و ملحفه‌ها

• • استفاده از وسایل جداگانه در حمام‌های عمومی و مراقبت از بهداشت شخصی خود

لنفوگرانولوم ونروم

بیماری لنفوگرانولوما ونروم (Lymphogranuloma venereum) یا به اختصار LGV، یک عفونت تناسلی است که توسط گونه‌های خاصی از باکتری کلامیدیا (Chlamydia trachomatis) ایجاد می‌شود. انتقال بیماری LGV نیز از طریق رابطه جنسی، به ویژه رابطه جنسی بدون استفاده از وسایل محافظتی مانند استفاده از پوشاک، وسایل جنسی مشترک و مخاط بدنی، امکان‌پذیر است. علائم بیماری لنفوگرانولوما ونروم ممکن است در مراحل مختلف بیماری متفاوت باشد.معمولاً شامل موارد زیر می‌شود:

• • زخم‌های کوچک و بی‌درد در ناحیه تناسلی

• • التهاب و تورم لنفاوی در مناطق نزدیک به ناحیه عفونت

• • احساس ناراحتی و درد در ناحیه تناسلی و لگن

در صورت بروز هرگونه علائم مشکوک به بیماری LGV، بهتر است به پزشک متخصص زنان یا اورولوژ مراجعه کنید. پزشک عفونی یا متخصص اورولوژ یا زنان با بررسی علائم، انجام آزمایشات لازم و استفاده از تست‌های مختلف، می‌تواند تشخیص دقیق را قرار دهد. درمان بیماری LGV شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها مانند دوزیکلاین برای مدت زمان مشخص است. همچنین، همراهی با رعایت مراقبت‌های بهداشتی شامل جلوگیری از تماس جنسی طی درمان و استفاده از روش‌های جلوگیری از بارداری توصیه می‌شود.

گرانولوم اینگوینال (به علت کلامیدیا)

بیماری گرانولوم اینگوینال (Inguinal granuloma)، که به نام دیگر دونوایلیتیس لنفوماتوز (Donovanosis lymphogranuloma) نیز شناخته می‌شود، یک بیماری عفونی نادر و مزمن است که به علت عفونت با باکتری کلامیدیاگرانولوماتیس (Klebsiella granulomatis) ایجاد می‌شود. انتقال این بیماری نیز ممکن است از طریق رابطه جنسی اتفاق بیفتد، اما این عفونت بسیار نادر است و در مناطق خاصی از جهان محدود شده است. علائم بیماری گرانولوم اینگوینال معمولاً پس از یک دوره نهفتگی طولانی ظاهر می‌شوند و شامل موارد زیر می‌شوند:

• • ظاهر زخم‌های قرمز رنگ و گاهی با بافت زمینه کشسانی در ناحیه تناسلی

• • رشد آرام و تدریجی زخم‌ها به اندازه گرانولوم‌ها

• • ظهور آفت‌ها در ناحیه آنال

در صورت بروز هرگونه علائم مشکوک به بیماری گرانولوم اینگوینال، بهتر است به پزشک متخصص عفونی مراجعه کنید. پزشک با بررسی علائم، انجام آزمایشات لازم و استفاده از تست‌های مختلف، می‌تواند تشخیص دقیق را قرار دهد.درمان بیماری گرانولوم اینگوینال شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها مانند دوکسی‌سایکلین برای مدت زمان مشخص است. همچنین، برای از بین بردن آفت‌ها و جلوگیری از انتقال عفونت به دیگران، رعایت مراقبت‌های بهداشتی اهمیت دارد.

اورتریت

بیماری اورتریت (Urethritis) به معنای التهاب لوله ادراری (اورترا) است. این بیماری ممکن است به علت عفونت با باکتری، ویروس، یا عوامل دیگری که به لوله ادراری تجمع می‌کنند، ایجاد شود. انتقال اورتریت می‌تواند از طریق رابطه جنسی اتفاق بیفتد. علائم بیماری اورتریت شامل موارد زیر می‌شود:

• • درد و سوزش در هنگام ادرار کردن

• • احساس تحریک و خارش در ناحیه ادرار

• • خروج مقدار بیشتری از ادرار

• • ترشحات ادراری غیرعادی (مانند قرمزی، ترشحات رنگی، یا ترشحات پیوسته)

• • احساس درد در ناحیه پایین شکم

در صورت بروز هرگونه علائم مشکوک به اورتریت، بهتر است به متخصص کلیه و مجاری ادراری مراجعه کنید. پزشک با بررسی علائم، انجام آزمایشات لازم و استفاده از تست‌های مختلف، می‌تواند تشخیص دقیق دهد. درمان بیماری اورتریت بستگی به عامل ایجاد کننده دارد و ممکن است شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، ضدویروسی‌ها، یا داروهای دیگر باشد. همچنین، در صورت تشخیص عفونت تناسلی مانند گونورها (gonorrhea) یا کلامیدیا (chlamydia)، درمان همزمان هر دو نفرون را می‌توان توصیه کرد.

بیماری اوره پلاسما اورولیتیکوم

بیماری اوره پلاسما اورولیتیکوم (Ureaplasma urealyticum) یک نوع عفونت باکتریایی است که می‌تواند از طریق رابطه جنسی انتقال یابد. این باکتری در قسمت‌هایی از دستگاه تناسلی انسان، از جمله لوله ادراری و آلت تناسلی، می‌تواند حضور داشته باشد و با عفونت آن، علائمی مانند التهاب لوله ادراری (اورتریت) یا عفونت مجرای ادراری می‌تواند رخ دهد. علائم بیماری اوره پلاسما اورولیتیکوم معمولاً غیر واضح هستند و ممکن است بیماری بدون علائم واضحی رخ دهد.با این حال، در برخی موارد، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• • التهاب و سوزش در ناحیه ادراری

• • تغییرات در رنگ ادرار (مانند ادرار تیره یا غباری)

• • درد یا سوزش در هنگام ادرار کردن

• • خروج مقدار زیادی ادرار

• • ترشحات ادراری ناعادی (مانند قرمزی یا ترشحات پیوسته)

در صورت بروز هرگونه علائم مشکوک به بیماری اوره پلاسما اورولیتیکوم، بهتر است به پزشک نفرولوژی مراجعه کنید. پزشک کلیه و مجاری ادراری با بررسی علائم، انجام آزمایشات لازم و استفاده از تست‌های مختلف، می‌تواند تشخیص دقیق را قرار دهد. برای درمان بیماری اوره پلاسما اورولیتیکوم، معمولاً آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند آزیترومایسین، دوکسی‌سایکلین یا اریترومایسین تجویز می‌شوند. همچنین، در صورت تشخیص همزمان عفونت‌های دیگر، درمان همزمان این عفونت‌ها نیز صورت می‌گیرد.

کاندیدا آلبیکنس

کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans) یک قارچ است که می‌تواند بیماری‌ های قارچی در محدوده‌های مختلف بدن، از جمله دستگاه تناسلی، ایجاد کند. عفونت قارچی کاندیدا آلبیکنس در مناطق مرطوب و گرم مانند واژن، از طریق رابطه جنسی به انتقال می‌یابد. علائم بیماری کاندیدا آلبیکنس در زنان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• • خارش و سوزش در ناحیه واژن

• • التهاب و قرمزی در ناحیه واژن

• • ترشحات سفید، کرم یا سبز رنگ از واژن

درد یا سوزش در هنگام ادرار کردن یا رابطه جنسی در مردان نیز، باعث عفونت قارچی کاندیدا آلبیکنس می شود که ممکن است علائمی مانند خارش، التهاب، قرمزی و ترشحات غیرعادی در ناحیه آلت تناسلی را ایجاد کند. برای درمان بیماری کاندیدا آلبیکنس، معمولاً آنتی‌فانگال‌ها (مانند کرم آنتی‌فانگالیک) یا داروهای خوراکی مانند آزول‌ها تجویز می‌شوند. همچنین، تغییر در شرایط محیطی ناحیه مبتلا (مانند حفظ خشکی) و رعایت بهداشتی‌های مناسب می‌تواند به بهبود علائم کمک کند. همچنین، بهتر است به همسر یا شریک جنسی خود هم اعلام کنید تا در صورت وجود علائم، درمان لازم را انجام دهد و انتقال عفونت را به شما جلوگیری کند.

گاردنلا واژینالیس

گاردنلا واژینالیس (Gardnerella vaginalis) یک باکتری است که می‌تواند عفونت باکتریایی در واژن را ایجاد کند. این عفونت به عنوان یک عفونت تناسلی شناخته می‌شود، اما انتقال آن از طریق رابطه جنسی تأیید شده نیست و در برخی موارد، به صورت ناشی از تغییرات در تعادل بیولوژیکی واژن رخ می‌دهد. علائم بیماری گاردنلا واژینالیس ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• • ترشحات غیرطبیعی از واژن که معمولاً به شکل یک ترشح کرمی یا خاکستری با بوی نامطبوع و بدبو هستند

• • خارش و سوزش در ناحیه واژن

• • التهاب و قرمزی در ناحیه واژن

برای تشخیص و درمان بیماری گاردنلا واژینالیس، بهتر است به پزشک زنان مراجعه کنید. پزشک با بررسی علائم، انجام آزمایش‌های لازم (مانند آزمایش خود ترشحات واژن) و تشخیص دقیق، درمان مناسب را تجویز خواهد کرد. مهم است بدانید که در صورت بروز علائم یا شک برای وجود عفونت تناسلی، بهتر است به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود. این فقط یک لیست جزئی از بیماری‌ های جنسی و آمیزشی است. لیست کامل تمام بیماری‌ های جنسی و آمیزشی بسیار طولانی است و ممکن است شامل بیماری‌ های دیگری نیز باشد. همچنین، تشخیص و درمان هر بیماری بایستی توسط پزشک انجام شود.

تاریخچه بیماری های آمیزشی و تناسلی

بیماری‌های جنسی و آمیزشی از قدیمی‌ترین زمان‌ها تا به امروز انسان‌ها را تحت تأثیر قرار داده‌اند. این بیماری‌ها با شیوع بالا و عوارض جدی بر سلامت جامعه، همواره مورد توجه قرار گرفته‌اند. در ادامه، به تاریخچه برخی از بیماری‌ های جنسی و آمیزشی معروف اشاره خواهیم کرد:

• • سیفیلیس: سیفیلیس یکی از قدیمی‌ترین بیماری‌ های جنسی است. این بیماری توسط باکتری ترپونما پالیدوم (Treponema pallidum) ایجاد می‌شود. اولین گزارش‌ها درباره سیفیلیس در اروپا در قرن 15 میلادی ثبت شده است.

• • کلامیدیا: کلامیدیا جزو بیماری های جنسی است که توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis) ایجاد می‌شود. این بیماری از دهه 1960 میلادی شناخته شده است.

• • گنوره: گنوره یا آلزوت (Gonorrhea) نیز جزو بیماری های جنسی و آمیزشی است که توسط باکتری نواکسه‌گونوکوکوس (Neisseria gonorrhoeae) ایجاد می‌شود. نخستین گزارش‌ها درباره گنوره به قرون وسطی برمی‌گردد.

• • هرپس: هرپس (Herpes) نام مجموعه‌ای از بیماری‌های جنسی و آمیزشی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (Herpes simplex virus) ایجاد می‌شود. بیماری هرپس از هزاران سال قبل شناخته شده است.

• • آبله: آبله (Smallpox) یک بیماری واگیر و بسیار خطرناک است که توسط ویروس واریولا (Variola virus) ایجاد می‌شود. این بیماری در قرون وسطی و دوره‌های بعدی تا قرن 20 میلادی واژگونی بسیاری از جوامع جهان را به‌وجود آورد. با تلاش جهانی در دهه 1970، آبله به طور رسمی از جامعه جهانی از بین برداشته شد.

• • ایدز: ایدز (AIDS) نام بیماری ایمنی ناشی از ویروس اچ آی وی (HIV) است. این بیماری برای نخستین بار در دهه 1980 شناخته شد و از آن زمان تاکنون به یکی از بزرگترین ویروس‌های همه‌گیر در جهان تبدیل شده است.

این تاریخچه مختصری از بیماری‌ های جنسی و آمیزشی نشان می‌دهد که این بیماری‌ها همواره موضوعی حائز اهمیت برای جوامع بشری بوده‌اند و تلاش‌های زیادی برای پیشگیری، تشخیص و درمان آنها انجام شده است.منابع

• • American Congress of Obstetricians and Gynecologists (ACOG)

• • ACOG provides several resources on STDs/STIs:

• • Genital Herpes (PDF 641 KB)

• • Gonorrhea, Chlamydia, and Syphilis (PDF 345 KB)

• • Hepatitis B and Hepatitis C in Pregnancy (PDF 220 KB)

• • HIV and Pregnancy (PDF 328 KB)

• • The HIV Treatment Guidelines for Pregnant Women

• • How to Prevent Sexually Transmitted Infections (PDF 191 KB)

• • Human Papillomavirus Infection (PDF 342 KB)

• • Human Papillomavirus Vaccines (PDF 263 KB)

• • Protecting Yourself Against Hepatitis B and Hepatitis C (PDF 316 KB)

• • Centers for Disease Control and Prevention (CDC)

• • CDC offers patient education materials on hepatitis C, hepatitis B, and human papillomavirus (HPV) in several languages.

• • STD Wizard is a free interactive online tool based on the CDC STD Treatment Guidelines. This tool allows individuals to analyze their STD/STI risk based on their demographics and behaviors and recommends tests and vaccines based on individual responses. These recommendations can be used to start a discussion with the user’s health care provider. The STD Wizard is available from CDC in English and Spanish.

• • o CDC also offers STD Fact Sheets in English and Spanish.

• • CDC also has information about Zika virus, including prevention and transmission, as well as recommendations for pregnant women who might be traveling to areas with Zika.

• • Office on Women’s Health (OWH)

• • OWH offers a Sexually Transmitted Infections (STI) Fact Sheet and Your Rights as a Woman with HIV/AIDS.

• • National Library of Medicine (NLM)

• • The NLM’s Medline Plus X-Plain module on Sexually Transmitted Diseases offers information about STDs.

• • National Institute of Allergy and Infectious Diseases (NIAID)

• • NIAID provides information on STD/STI research and individual STDs.

بیماری های اعصاب و روان در جهان به بیماری هایی گفته می شود که موجب مشکلات و ناتوانی هایی می شوند که برگرفته از تغییرات در افکار، رفتار و هورمون های فرد است. اینکه برای شما بخواهیم خیلی راحت تعداد آنها را بیان کنیم بسیار سخت است.

اما می توان گفت که بر اساس داده های علم روانپزشکی در دنیا، با بیش از 400 نوع بیماری روانی روبرو هستیم که هر کدام شیوه ی درمان خود را دارد و تشخیص آن صرفا با متخصص اعصاب و روان یا روانپزشکی در سایت دکتر با من است.

در ادامه لیست کامل آن را برای شما توضیح خواهیم داد.
DSM و ICD این فهرست شامل شرایطی است که در حال حاضر تعریف این دو سیستم به عنوان اختلالات روانی شناخته شده است.

مختصر تاریخچه ی بیماری های اعصاب و روان

در گذشته به دلیل افسانه و خرافه های موجود، اشخاصی که دچار بیماری های روانی می شدند را بر این فرض می گرفتند که احتمال این موضوع وجود دارد که آنها دچار شیطان گرفتگی شده اند و به اصطلاح شیطان در وجود آنها رفته و بایستی با یک سری کارهای غیر علمی و خشونت آمیز مثل شستشو با آب داغ، فرد را وادار به انجام آن می کردند و یا حتی او را در شرایط گرسنگی قرار می داند به همین جهت بعد از گذشت سالیان سال، زیگموند فروید روانشناسی بود که طرح های درمان را بیان کرد و شروع به درمان نیز نمود.

علل ایجاد بیماری های اعصاب و روان

بیماری های اعصاب و روان علل بسیار زیادی دارد که برای تشخیص آن بهتر است حتما به متخصص اعصاب و روان و روانپزشک مراجعه نمود اما علل مهم آن می تواند شامل:

الف) بیماری های زمینه ای
ب) ژنتیک و ارث
ج) اختلال های مادرزادی
د) اتفاقات دوران کودکی و خانواده
و دیگر علل مهم که بایستی توسط هر فرد به صورت جداگانه بررسی شود.

 

مهم ترین بیماری های روانی از سال های گذشته تا کنون

بیماری های زیر مهم ترین بیماری های روانی از سال های گذشته تا 2023 است که می تواند برای هر شخص و در سن های متفاوت رخ دهد. هر کدام از آنها به موارد دیگر تقسیم می شود که به صورت جداگانه در مقالات بعدی توضیح خواهیم داد.

1. اختلالات اضطراب

• اختلال اضطراب جدایی
• فوبیای خاص
• اختلال اضطراب اجتماعی
• اختلال هراس یا پانیک
• آگورافوبیا
• اختلال اضطراب فراگیر
• اختلال لالی انتخابی

2. اختلال تجزیه ای

● اختلال تجزیه هویت
● فراموشی تجزیه ای (فراموشی روانی)
● اختلال مسخ شخصیت – عدم تحقق
● فوگ تجزیه کننده
● اختلال علائم عصبی تجزیه ای (این شامل تشنج های روانی غیر صرعی می شود )
● سایر اختلالات تجزیه ای مشخص شده (OSDD)
● اختلال تجزیه ای نامشخص
● سندرم گانسر

3. اختلالات خلقی و اختلالات افسردگی

● اختلال بی نظمی خلقی
● اختلال افسردگی اساسی
● دیس تایمی
● اختلال ناخوشی پیش‌قاعدگی
● افسردگی روانی
● اختلال عاطفی فصلی
● افسردگی غیر معمول
● افسردگی پس از زایمان

4. اختلالات دوقطبی

● اختلال دوقطبی I
● اختلال دوقطبی II
● اختلال دوقطبی به طور دیگری مشخص نشده است
● سیکلوتیمیا

5. اختلالات مرتبط با تروما و استرس

● اختلال دلبستگی واکنشی
● اختلال درگیری اجتماعی مهار نشده
● اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
● اختلال استرس حاد
● اختلال سازگاری
● اختلال استرس پس از سانحه پیچیده (C-PTSD)
● اختلال غم و اندوه طولانی مدت

6. اختلالات عصبی رشدی

● ناتوانی ذهنی
● اختلال زبان
● اختلال صدای گفتار
● لکنت زبان
● اختلال ارتباط اجتماعی یا پراگماتیک
● اختلال ارتباطی
● اختلال طیف اوتیسم (به طور رسمی دسته ای است که شامل سندرم آسپرگر، اوتیسم کلاسیک و سندرم رت می شود)
● اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD)
● اختلال هماهنگی رشدی
● سندرم تورت یا اختلال تیک
● نارساخوانی یا دیسلکسیا
● دیسکالکولیا یا اختلال یادگیری ریاضی
● دیسگرافی یا اختلال نوشتن
● اختلال یادگیری غیرکلام

7. اختلالات خواب و بیداری

● بی خوابی یا اختلال اینسومنیا (از جمله بی خوابی مزمن و بی خوابی کوتاه مدت)
● پرخوابی یا اختلال هایپرسومنیا
● پرخوابی ایدیوپاتیک یا بدون دلیل
● سندرم کلاین-لوین یا زیبای خفته
● سندرم خواب ناکافی
● نارکولپسی یا حمله خواب
● سندرم پاهای بی قرار
● آپنه خواب یا وقفه تنفسی در خواب
● وحشت های شبانه (ترورهای خواب)
● سندرم انفجار سر
● اختلال حرکتی مرتبط با خواب

الف) پاراسومنیا

● اختلال کابوس
● اختلال رفتار خواب حرکت سریع چشم
● برانگیختگی های گیج کننده
● راه رفتن در خواب
● اختلال خوردن مرتبط با خواب
● توهمات هیپناگوژیک
● توهمات هیپنوپامپیک

ب) اختلال ریتم خواب شبانه روزی
● اختلال فاز خواب تاخیری
● اختلال فاز خواب پیشرفته
● ریتم خواب و بیداری نامنظم
● اختلال خواب و بیداری غیر 24 ساعته
● اختلال ریتم شبانه روزی خواب و بیداری ناشی از شیفت کاری نامنظم
● جت لگ

 

8.اختلالات عصبی-شناختی

● هذیان
● زوال عقل
● آسیب تروماتیک مغز
● اختلال عصبی-شناختی مرتبط با (HIV) (HAND)
● فراموشی
● آنسفالوپاتی تروماتیک مزمن
● آگنوزیا یا ادراک پریشی

9. اختلالات مرتبط با مواد و اعتیاد

الف) اختلالات مرتبط با مواد
● اختلال ناشی از مواد ( روان پریشی ناشی از مواد، هذیان ناشی از مواد، اختلال خلقی ناشی از مواد )
● مسمومیت با مواد
● برداشت مواد
● وابستگی به مواد

ب) اختلالات ناشی از مصرف الکل
● اختلال مصرف الکل
● توهم الکلی
● ترک الکل
● الگوی مضر مصرف الکل

پ) اختلال ناشی از مصرف حشیش
● وابستگی به شاهدانه
● مسمومیت با شاهدانه
● الگوی مضر استفاده از حشیش
● ترک حشیش
● دلیریوم ناشی از شاهدانه
● روان پریشی ناشی از حشیش
● اختلال خلقی ناشی از شاهدانه
● اضطراب ناشی از حشیش

ج) اختلالات ناشی از استفاده از کانابینوئیدهای مصنوعی

● اپیزود استفاده مضر از کانابینوئیدهای مصنوعی
● الگوی مضر استفاده از کانابینوئیدهای مصنوعی
● وابستگی کانابینوئید مصنوعی
● مسمومیت کانابینوئید مصنوعی
● ترک کانابینوئیدهای مصنوعی
● کانابینوئیدهای مصنوعی هذیان را القا کردند
● کانابینوئیدهای مصنوعی ناشی از اختلال روانپریشی
● اختلال خلقی ناشی از کانابینوئیدهای مصنوعی
● کانابینوئیدهای مصنوعی باعث ایجاد اضطراب می شود.

د) اختلالات ناشی از مصرف مواد افیونی

● اپیزود مصرف مضر مواد افیونی
● الگوی مضر استفاده از مواد افیونی
● وابستگی به مواد افیونی
● مسمومیت با مواد افیونی
● ترک مواد افیونی
● مواد افیونی هذیان را القا کردند
● اختلال روانپریشی ناشی از مواد افیونی
● اختلال خلقی ناشی از مواد افیونی
● مواد افیونی باعث ایجاد اضطراب می شوند

ذ) اختلالات ناشی از استفاده از آرام بخش، خواب آور یا ضد اضطراب

● اپیزود استفاده مضر از آرام بخش، خواب آور یا ضد اضطراب
● الگوی مضر استفاده از آرام بخش، خواب آور یا ضد اضطراب
● وابستگی آرام بخش، خواب آور یا ضد اضطراب
● مسمومیت آرام بخش، خواب آور یا ضد اضطراب
● ترک آرام بخش، خواب آور یا ضد اضطراب
● هذیان ناشی از آرام بخش، خواب آور یا ضد اضطراب
● اختلال روان‌پریشی ناشی از آرام‌بخش، خواب‌آور یا اضطراب
● اختلال خلقی ناشی از آرام بخش، خواب آور یا ضد اضطراب
● اضطراب ناشی از آرام بخش، خواب آور یا ضد اضطراب
● اختلال آمنستیک به دلیل استفاده از داروهای آرام بخش، خواب آور یا ضد اضطراب
● زوال عقل ناشی از استفاده از داروهای آرام بخش، خواب آور یا ضد اضطراب

ر) اختلال ناشی از مصرف کوکائین

● اپیزود مصرف مضر کوکائین
● الگوی مضر مصرف کوکائین
● وابستگی به کوکائین
● مسمومیت با کوکائین
● ترک کوکائین
● هذیان ناشی از کوکائین
● اختلال روانپریشی ناشی از کوکائین
● اختلال خلقی ناشی از کوکائین
● اضطراب ناشی از کوکائین
● OCD ناشی از کوکائین
● اختلال کنترل تکانه ناشی از کوکائین

ز) اختلالات ناشی از مصرف آمفتامین ها

● اپیزود مصرف مضر آمفتامین ها
● الگوی مضر مصرف آمفتامین ها
● وابستگی به آمفتامین
● مسمومیت با آمفتامین
● ترک آمفتامین ها
● هذیان ناشی از آمفتامین
● اختلال روانپریشی ناشی از آمفتامین ها
● اختلال خلقی ناشی از آمفتامین ها
● آمفتامین ها باعث ایجاد اضطراب می شوند
● آمفتامین ها OCD را القا کردند
● اختلال کنترل تکانه ناشی از آمفتامین ها

ج) اختلالات ناشی از استفاده از کاتینون مصنوعی

● اپیزود استفاده مضر از کاتینون مصنوعی
● الگوی مضر استفاده از کاتینون مصنوعی
● وابستگی کاتینون مصنوعی
● مسمومیت با کاتینون مصنوعی
● خروج کاتینون مصنوعی
● هذیان القای کاتینون مصنوعی
● اختلال روانپریشی ناشی از کاتینون مصنوعی
● اختلال خلقی ناشی از کاتینون مصنوعی
● کاتینون مصنوعی باعث اضطراب می شود
● کاتینون مصنوعی OCD را القا کرد
● اختلال کنترل تکانه ناشی از کاتینون مصنوعی

چ) اختلالات ناشی از مصرف کافئین

● اپیزود استفاده مضر از کافئین
● الگوی مضر استفاده از کافئین
● مسمومیت با کافئین
● ترک کافئین
● اختلال اضطراب ناشی از کافئین
● اختلال خواب ناشی از کافئین

ح) اختلالات ناشی از استفاده از مواد توهم زا

● اپیزود استفاده مضر از مواد توهم زا
● الگوی مضر استفاده از مواد توهم زا
● وابستگی به مواد توهم زا
● دلیریوم ناشی از توهم زا
● اختلال روانی ناشی از توهم زا
● اختلال اضطرابی ناشی از توهم زا
● اختلال خلقی ناشی از توهم زاها
● اختلال ادراک مداوم توهم زا

خ) اختلالات ناشی از مصرف نیکوتین اپیزود مصرف مضر نیکوتین

● الگوی مضر مصرف نیکوتین
● مسمومیت با نیکوتین
● ترک نیکوتین
● وابستگی به نیکوتین

ه) اختلالات ناشی از استفاده از مواد استنشاقی فرار

● اپیزود استفاده مضر از مواد استنشاقی فرار
● الگوی مضر استفاده از مواد استنشاقی فرار
● وابستگی به مواد افیونی
● مسمومیت با مواد افیونی
● خروج مواد استنشاقی فرار
● مواد استنشاقی فرار باعث هذیان می شوند
● استنشاق‌های فرار باعث اختلال روان‌پریشی می‌شوند
● استنشاق فرار باعث اختلال خلقی می شود
● مواد استنشاقی فرار باعث ایجاد اضطراب می شوند

م) اختلالات ناشی از استفاده از داروهای تجزیه کننده از جمله کتامین و فن سیکلیدین (PCP)

● اپیزود استفاده مضر از داروهای تجزیه کننده شامل کتامین و فن سیکلیدین [PCP]
● الگوی مضر استفاده از داروهای تجزیه کننده از جمله کتامین و فن سیکلیدین [PCP]
● داروهای تجزیه کننده از جمله وابستگی به کتامین و فن سیکلیدین [PCP]
● داروهای تجزیه کننده از جمله مسمومیت با کتامین و فن سیکلیدین [PCP]
● داروهای تجزیه کننده شامل ترک کتامین و فن سیکلیدین [PCP]
● داروهای تجزیه کننده شامل کتامین و فن سیکلیدین [PCP] هذیان القا می کنند
● داروهای تجزیه کننده از جمله کتامین و فن سیکلیدین [PCP] اختلال روانپریشی ناشی از آن
● داروهای تجزیه کننده از جمله کتامین و فن سیکلیدین [PCP] اختلال خلقی ناشی از
● داروهای تجزیه کننده شامل کتامین و فن سیکلیدین [PCP] اضطراب را القا کردند

10. اختلال غیر مرتبط با مواد

● اختلال قمار
● اعتیاد به بازی های ویدیویی
● اختلال اعتیاد به اینترنت
● اعتیاد جنسی
● اعتیاد به غذا
● اعتیاد به شبکه های اجتماعی
● اعتیاد به پورنوگرافی
● اعتیاد به خرید

 

11) پارافیلیا

● اختلال فضول
● اختلال نمایشی
● اختلال فروتوریستیک
● پدوفیلی
● اختلال مازوخیسم جنسی
● اختلال سادیسم جنسی
● اختلال فتیشیستیک
● اختلال ترانسوستیک
● سایر اختلالات پارافیلیک مشخص شده

 

12 ) اختلالات مرتبط با علائم جسمی

● هیپوکندریازیس
● اختلال جسمانی شدن
● اختلال تبدیلی (اختلال علائم عصبی عملکردی)
● اختلال ساختگی تحمیل شده به خود (سندرم مونچاوزن)
● اختلال ساختگی تحمیل شده به دیگری (مونچاوزن توسط نماینده)
● اختلال درد

13) اختلالات جنسی

● تاخیر در انزال
● اختلال در نعوظ
● آنورگاسمی
● واژینیسموس
● اختلال میل جنسی کم‌فعال مردان
● اختلال برانگیختگی جنسی زنان
● انزال زودرس
● دیسپارونی
● اختلال عملکرد جنسی

 

14) اختلالات دفع

● شب ادراری (ادرار غیر ارادی)
● شب ادراری
● انکوپرزیس (اجابت مزاج غیر ارادی)

15) اختلالات خوردن و تغذیه

● یکا (اختلال)
● سندرم نشخوار فکری
● اختلال در مصرف غذا اجتنابی/محدود کننده
● بی اشتهایی عصبی
● اختلال پرخوری
● پرخوری عصبی
● سایر اختلالات تغذیه یا خوردن مشخص شده (OSFED)
● اختلال پاکسازی
● دیابولیمیا
● سندرم شب خوری
● ارتورکسی عصبی

16) اختلالات کنترل تکانه و رفتار مخرب

● اختلال نافرمانی مخالف
● اختلال انفجاری متناوب
● اختلال رفتاری
● اختلال شخصیت ضد اجتماعی
● پیرومانیا
● کلپتومانیا

17) اختلالات وسواس اجباری و مرتبط

● اختلال وسواس اجباری (OCD)
● اختلال بدشکلی بدن
● دیسفوری یکپارچگی بدن
● احتکار اجباری
● تریکوتیلومانیا
● اختلال برداشتن پوست (اختلال برداشتن پوست)
● اختلال رفتاری تکراری متمرکز بر بدن
● سندرم مرجع بویایی
● در درجه اول اختلال وسواس فکری اجباری

18) اختلال هذیانی

● روانگسیختگی
● اختلال اسکیزوافکتیو
● اختلال اسکیزوفرنی فرم
● اختلال روانی مختصر

19) اختلالات شخصیت

خوشه A
● اختلال شخصیت پارانوئید
● اختلال شخصیت اسکیزوئید
● اختلال شخصیت اسکیزوتایپی
خوشه B
● اختلال شخصیت ضد اجتماعی
● اختلال شخصیت مرزی
● اختلال شخصیت هیستریونیک
● اختلال شخصیتی خودشیفتگی
خوشه C
● اختلال شخصیت اجتنابی
● اختلال شخصیت وابسته
● اختلال شخصیت وسواسی اجباری

نتیجه گیری

در این مقاله ما به طور کامل اسامی کامل بیماری های روانی را برای شما توضیح داده ایم ولی این موضوع بدین منظور نیست که شما خود تشخیص دهید که کدام نوع از بیماری های روحی را دارید به همین جهت می توانید با خواندن این مقاله جامع و آمارهای آن نزد بهترین روانپزشک و یا متخصص اعصاب و روان بروید.
ما در سایت دکتر با من لیست کامل پزشکان اعصاب و روان و روانپزشکان را آورده ایم که شما می توانید به راحتی و با توجه به نوع بیماری و تخصص پزشک به صورت آنلاین از وی نوبت اینترنتی خود را در زمان و ساعات مدنظر گرفته و سپس مراجعه نمایید.

منابع

• https://en.wikipedia.org/wiki/Mental_disorder
• David Healy (2013) Pharmageddon, University of California Press ISBN 978-0-520-27576-8
• “Psychological Disabilities”. edu. Walters State Community College.
• “Mental illness – Symptoms and causes”. Mayo Clinic. 8 June 2019. Archived from the original on 2 May 2022. Retrieved 3 May 2020.
• “Any Mental Illness (AMI) Among U.S. Adults”. National Institute of Mental Health. U.S. Department of Health and Human Services. Archived

• Mind Disorders Encyclopedia Psychosurgery [Retrieved on 5 August 2008]
• Mashour GA, Walker EE, Martuza RL (June 2005). “Psychosurgery: past, present, and future”. Brain Research. Brain Research Reviews. 48 (3): 409–19. doi:1016/j.brainresrev.2004.09.002. PMID 15914249. S2CID 10303872.
• Lakhan SE, Vieira KF (January 2008). “Nutritional therapies for mental disorders”. Nutrition Journal. 7 (1): 2. doi:1186/1475-2891-7-2. PMC 2248201. PMID 18208598.
• Black N, Stockings E, Campbell G, Tran LT, Zagic D, Hall WD, et al. (December 2019). “Cannabinoids for the treatment of mental disorders and symptoms of mental disorders: a systematic review and meta-analysis”. The Lancet. Psychiatry. 6 (12): 995–1010. doi:1016/S2215-0366(19)30401-8. PMC 6949116. PMID 31672337.
• Jump up to:“Cross-national comparisons of the prevalences and correlates of mental disorders. WHO International Consortium in Psychiatric Epidemiology”. Bulletin of the World Health Organization. 78 (4): 413–426. 2000. hdl:10665/57240. PMC 2560724. PMID 10885160.
• Jump up to: Kessler RC, Berglund P, Demler O, Jin R, Merikangas KR, Walters EE (June 2005). “Lifetime prevalence and age-of-onset distributions of DSM-IV disorders in the National Comorbidity Survey Replication”. Archives of General Psychiatry. 62 (6): 593–602. doi:1001/archpsyc.62.6.593. PMID 15939837.

“The World Mental Health Survey Initiative”. Harvard School of Medicine. 2005.

روانپزشکی یکی از موضوعات مهم در جامعه ی کنونی ما است به همین سبب ما در سایت دکتر با من در خصوص بیماری های این حوزه، لیست کاملی را برای شما قرار داده ایم تا آگاهی خود را به ویژه درباره ی افسردگی پس از زایمان که در این مطلب گنجانده شده بالا ببرید. پس پیشنهاد می کنیم تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

تاریخچه ی بیماری

افسردگی پس از زایمان (Postpartum depression) یکی از بیماری‌های روانی است که در دوره‌ای از زمان بین چند هفته تا چند ماه پس از به دنیا آمدن فرزند رخ می‌دهد. در این بیماری، مادران احساس نارضایتی، افسردگی، اضطراب و احساس ناتوانی در پرورش فرزند خود دارند.

افسردگی پس از زایمان از سال‌ها قبل از میلاد مسیح تا به امروز وجود داشته است و در کتاب‌های پزشکی قدیمی نیز به آن اشاره شده است. در قرن ۱۹، این بیماری به عنوان “حزن مادری” (maternity blues) شناخته شد ولی در دهه ۱۹۸۰ به عنوان “افسردگی پس از زایمان” شناخته شد.

دلایل این بیماری هنوز کاملاً مشخص نیست، اما فرضیات مختلفی وجود دارد. از جمله فرضیاتی که مطرح شده است، تغییرات هورمونی، تغییرات شیمیایی مغز، فشار روانی و تغییرات در نوع زندگی و مسئولیت‌های مادری است.

درمان این اختلال با مصرف داروهای ضد افسردگی، مشاوره روانشناسی و پشتیبانی خانواده و دوستان امکان‌پذیر است. همچنین ورزش، تغذیه سالم و کاهش استرس می‌تواند در بهبود وضعیت مادر تاثیر گذار باشد.

مفهوم بیماری افسردگی پس از زایمان

افسردگی بعد از زایمان یا PPD، یکی از اختلالات روانی است که بعد از به دنیا آمدن فرزند در برخی از زنان رخ می‌دهد. این اختلال ممکن است در هر زمان پس از زایمان رخ دهد، اما معمولاً در چند هفته اول شروع می‌شود و به عنوان یکی از شایع‌ترین مشکلات روانی در زنان پس از زایمان شناخته شده است. این اختلال با علائمی مانند افسردگی، اضطراب، خستگی شدید، نارسایی در انجام وظایف روزانه، نارضایتی از خود، اختلال در خواب و افکار منفی همراه است. در صورتی که شما یا عزیزانی از این اختلال رنج می‌برند، می‌توانید به پزشک زنان و بهترین روانپزشک مراجعه کنید تا بهترین راهکارها را به شما بدهند.

علت بیماری افسردگی پس از زایمان

علت بیماری افسردگی پس از زایمان همانطور که ممکن است بدانید، به دلایلی مانند ترکیبی از تحولات فیزیولوژیکی، شیمیایی، روانشناختی و اجتماعی برمی‌گردد.

در واقع، در طی دوران بارداری و زایمان، تغییرات بسیار زیادی در بدن و روان شما رخ می‌دهد که ممکن است باعث عوارض احساسی شوند. به عنوان مثال، سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون پس از به دنیا آمدن فرزند، به شدت کاهش می‌یابد که ممکن است با افزایش سطح هورمون پرولاکتین همراه باشد.

همچنین، صبوری و شکیبایی نیز ممکن است برای شما دشوار شود، زیرا شما در طی این دوران باید مراقب یک بیمار جدید باشید که نیازهای بسیار زیادی دارد. در نتیجه، به دلیل ترکیبی از این عوامل و مسائل دیگر، احساس درماندگی بعد از به دنیا آمدن فرزند، به عنوان یکی از مشکلات رایج، شناخته می‌شود.

افسردگی پس از زایمان به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: ساده و شدید. افسردگی پس از زایمان ساده معمولاً در مدت ۲ هفته پس از زایمان شروع می‌شود و شامل علائمی مانند افسردگی، اضطراب، خستگی و بی‌اشتهایی می‌شود. این علائم معمولاً بسیار طولانی نمی‌شوند و با تغییرات فیزیکی و شخصیتی شما در طی دوران بعد از زایمان بهبود می‌یابند.

اما افسردگی پس از زایمان شدید به عنوان یک بیماری جدی شناخته می‌شود. در این نوع از افسردگی، علائم شدیدتر و بیشتری وجود دارند و ممکن است شامل علائمی مانند افسردگی شدید، اضطراب شدید، خودکشی و همچنین ناتوانی در تمرکز و توجه باشد. این نوع از افسردگی پس از زایمان به عنوان یک بیماری جدی شناخته شده است که نیاز به درمان متخصصانه دارد.

درمان این بیماری ممکن است شامل روش‌هایی مانند درمان دارویی، روان‌درمانی، حمایت اجتماعی و تغییر سبک زندگی باشد. همچنین، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین درمان برای شما تعیین شود.

عوامل تاثیر گذار در به وجود آمدن افسردگی پس از زایمان

عوامل مختلفی ممکن است در ایجاد بیماری افسردگی پس از زایمان تاثیرگذار باشند.

برخی از این عوامل عبارتند از:

1. تغییرات هورمونی: همانطور که قبلاً گفته شد، تغییرات در سطح هورمون‌های مختلف در طی دوران بارداری و زایمان ممکن است در ایجاد افسردگی پس از زایمان نقش داشته باشد. به عنوان مثال، سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون پس از زایمان به شدت کاهش می‌یابد که ممکن است با افزایش سطح هورمون پرولاکتین همراه باشد.
2. تغییرات فیزیولوژیکی: تغییرات فیزیولوژیکی بدن در طی دوران بارداری و زایمان ممکن است در ایجاد افسردگی پس از زایمان تاثیرگذار باشد. برای مثال، تغییر ظاهر شکم، خستگی، درد و عدم توانایی در خوابیدن به خوبی می‌تواند باعث افزایش احساس افسردگی شود.
3. فشار روانی: فشار روانی و تنش‌های روانی نیز ممکن است در ایجاد این اختلال نقش داشته باشند. این فشار ممکن است ناشی از نگرانی‌های مالی، نگرانی‌های پزشکی، نگرانی‌های مربوط به نوزاد و … باشد.
4. وضعیت اجتماعی: وضعیت اجتماعی و خانوادگی نیز در ایجاد این بیماری تاثیرگذار است. برای مثال، حمایت کافی از طرف خانواده و همسر، عدم دسترسی به پشتیبانی و مراقبت مناسب پس از به دنیا آمدن فرزند و مشکلات مالی ممکن است باعث افزایش احساس افسردگی شود.

در کل، این عوامل ممکن است با هم ترکیب شوند و به ایجاد بیماری افسردگی پس از زایمان منجر شوند. برای پیشگیری و درمان این بیماری، مهم است که مادران در دوران بارداری و پس از زایمان با مراقبت و مشاوره از پزشکان و متخصصین روانشناسی همکاری کنند. در برخی موارد، درمان با داروهای ضد افسردگی نیز لازم است.

انواع بیماری افسردگی پس از زایمان

بیماری افسردگی پس از زایمان یکی از اختلالات روانی است که ممکن است در مادران رخ دهد. این بیماری در سه دسته زیر قابل تقسیم‌بندی است:

1. افسردگی پس از زایمان ساده: این نوع افسردگی خیلی شدید نیست و برای بیشتر زنان پس از زایمان اتفاق می‌افتد. علائم آن شامل خستگی، افت اشتها، بی‌خوابی، اضطراب و ناامیدی می‌باشد.
2. اختلال افسردگی شدید پس از زایمان (Postpartum Depression): این نوع افسردگی شدیدتر است و در صورت عدم درمان می‌تواند برای مادر و نوزاد خطرناک باشد. علائم آن شامل تغییرات خلقی و روحی شدید، تعریق بیش از حد، بی‌خوابی شدید، ناراحتی، تحلیل‌ناپذیری، کمبود انرژی و خودکشی می‌باشد.
3. اختلال افسردگی دوقطبی پس از زایمان (Postpartum Bipolar Disorder): این نوع افسردگی کمتر شایع است، اما بسیار خطرناک است. علائم آن شامل تغییرات خلقی و روحی شدید، دوری از جمعیت، بیش‌فعالی، تعریق بیش از حد، کمبود انرژی، افکار خودکشی و خودآسیبی می‌باشد.

راه های پیشگیری از افسردگی پس از زایمان

افسردگی پس از زایمان یک مشکل شایع و جدی است که در مادران اتفاق می‌افتد. در صورتی که به این بیماری مبتلا شدید، باید به دنبال درمان آن باشید.

اما برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری نیز چند راهکار وجود دارد:

1. ایجاد یک شبکه پشتیبانی: در این مرحله شما می‌توانید با دوستان، خانواده و حتی مشاور صحبت کنید تا بتوانید روزهای سخت پس از به دنیا آمدن فرزند، را با تسهیلات بیشتری بگذرانید.
2. اعتنا به تغذیه سالم: رعایت یک رژیم غذایی سالم و متعادل می‌تواند کمک شایانی به جلوگیری از حس درماندگی و بی قراری داشته باشد.
3. ورزش: فعالیت ورزشی به مرور زمان می‌تواند از ترس و اضطراب جلوگیری کند.
4. تمرین مدیتیشن و روش‌های تنفسی: این روش‌ها نیز می‌توانند به کاهش تنش و حس ناامیدی و دپرشن کمک کنند.
5. خواب به موقع: استراحت کافی و خواب به موقع می‌تواند به کاهش تنش و احساس درماندگی کمک کند.

اگر این راهکارها نتیجه ندهد و شما به افسردگی پس از زایمان مبتلا شدید، بهتر است به دنبال درمان مناسب برای آن با متخصصین مشاوره یا روانشناسی مراجعه کنید.

علائم بیماری افسردگی پس از زایمان چیست؟

مهم ترین علائم:

• احساس ناراحتی و افسردگی شدید
• کاهش انرژی و خستگی بیش از حد
• کاهش روحیه و علاقه به کارها و فعالیت‌های روزمره
• بی خوابی یا خواب بیش از حد
• بی‌اشتهایی یا افزایش وزن
• عدم تمایل به برقراری ارتباط با دیگران، حتی با خانواده و دوستان نزدیک
• فراموشی و کمبود توجه

نحوه ی تشخیص بیماری افسردگی پس از زایمان

تشخیص این بیماری، به دلیل وجود علائم مشخص، ممکن است از ساده ترین تا پیشرفته‌ترین روش‌های تشخیصی صورت گیرد.

برخی از روش‌های تشخیصی شامل:

1. مصاحبه با بیمار: پزشک می‌تواند به صورت مستقیم از بیمار سوال کند و تلاش کند تا اطلاعات کافی از وضعیت احساسی بیمار جمع آوری کند.
2. استفاده از پرسشنامه‌های مشخص شده: پرسشنامه‌هایی وجود دارند که برای ارزیابی وضعیت احساسی بیمار در دوران بارداری و پس از زایمان طراحی شده‌اند.
3. انجام ارزیابی روانشناختی: این ارزیابی با هدف بررسی وضعیت روانی بیمار انجام می‌شود و ممکن است شامل انجام مصاحبه روانشناختی، تست های روانشناسی و ارزیابی رفتاری باشد.
4. انجام آزمایش های پزشکی: برخی از بیماری های پزشکی هم ممکن است با علائم افسردگی پس از زایمان همراه باشند، بنابراین انجام بررسی های پزشکی مانند آزمایش خون و سایر تست های پزشکی می‌تواند برای تشخیص این بیماری مفید باشد.

با توجه به اینکه بیماری افسردگی پس از زایمان برای هر فرد به صورت متفاوتی ایجاد می‌شود، بهتر است هرگاه شما علائمی از ناامیدی و درماندگی داشته باشید، با پزشک یا متخصصین مشاوره و روانشناس در سایت دکتر با من مشورت نمایید.

درمان افسردگی پس از زایمان به چه صورت است؟

درمان افسردگی پس از زایمان با توجه به شدت و نوع علائم، ممکن است شامل چندین روش درمانی باشد. به‌طور کلی، درمان آن شامل مشاوره، درمان دارویی و تغییرات در شیوه زندگی مادر می‌شود.

برخی از روش‌های درمانی شامل:

• درمان دارویی: درمان دارویی به عنوان یکی از روش‌های درمانی افسردگی پس از زایمان استفاده می‌شود. معمولاً، آنتی‌دپرسانت‌ها به‌طور گسترده درمان این بیماری را تشکیل می‌دهند.
• مشاوره: مشاوره با پزشک یا روانشناس می‌تواند به کاهش نگرانی و استرس کمک کند و درمان افسردگی پس از زایمان را موثر تر کند.
• تغییرات در شیوه زندگی: انجام تمرینات ورزشی، تغذیه‌ی سالم، خواب کافی و تمرینات استرس کاهنده، می‌توانند به کاهش علائم افسردگی کمک کنند.
• روش‌های رفتار درمانی: روش‌های رفتار درمانی، مانند رواندرمانی شناختی-رفتاری (CBT)، به کاهش علائم افسردگی مادران کمک می‌کند.
• پشتیبانی از شریک زندگی: پشتیبانی و توجه شریک زندگی به مادران پس از زایمان، به کاهش علائم افسردگی کمک می‌کند.

علاوه بر این، مادرانی که به این اختلال مبتلا هستند، باید به خود و بدن خود بیشتر اهمیت بدهند. دریافت کمک از دیگران، انجام تمرینات تنفسی، یوگا و مدیتیشن، همراهی با گروه‌های پشتیبانی و ارتباط با دوستان و خانواده، می‌تواند بهبود علائم افسردگی و افزایش روحیه مادران کمک کند.

در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به درمان بستری باشد. در این حالت، مادر باید در یک محیط ایمن و تحت نظر مداوم پزشکان و متخصصان روان‌شناسی قرار گیرد. در کل، افسردگی پس از زایمان یک بیماری قابل درمان است و با تلاش مادر، پزشکان و پشتیبانی از خانواده، مادران می‌توانند از این بیماری بهبود یابند و زندگی سالم و خوشبختی را پس از زایمان تجربه کنند.

نتیجه گیری

ما در این مقاله در خصوص درمان افسردگی پس از زایمان صحبت کرده ایم که این روزها بیماری رایج در میان مادران تبدیل شده است. می توان گفت که موجب شده بسیاری از افراد به دنبال درمان و یافتن راه حلی برای آن باشند. شما می توانید بدین شیوه از سایت دکتر با من نوبت اینترنتی از متخصص زنان و روانپزشک اخذ نمایید. ابتدا وارد سایت شده، اسم دکتر و یا متخصص مدنظر خود را جستجو نموده و پس از آن از قسمت دریافت نوبت اینترنتی، به صورت آنلاین نوبت را ثبت و دریافت نمایید.

منابع

• Postpartum depression – Symptoms and causes – Mayo Clinic
• Postpartum Depression: Causes, Symptoms & Treatment
• Postpartum depression – Wikipedia
• Postpartum depression | Office on Women’s Health
• Postnatal depression – NHS
• Postpartum Depression – StatPearls – NCBI Bookshelf
• Postpartum Depression: Symptoms, Causes, Risks … – WebMD
• Postpartum depression | March of Dimes
• What is postpartum depression? | UNICEF Parenting

تیم روانپزشکی دکتر با من به صورت 24 ساعته در حال خدمات رسانی به بیماران عزیز است که به نگارش صدها مقاله در این حوزه توانسته نقش مهمی در بالا بردن دانش عموم جامعه در خصوص بیماری های روانپزشکی داشته باشد. این مطلب در خصوص بیماری افسردگی آتیپیک است که ما به صورت کامل برای شما شرح داده ایم که پیشنهاد میکنیم تا انتهای مطلب همراه ما باشید.

تاریخچه ی بیماری

افسردگی آتیپیک یا افسردگی با ویژگی‌های آتیپیک، به یکی از زیرمجموعه‌های اختلال افسردگی اشاره دارد که در آن علائم و نشانه‌های متفاوتی نسبت به افسردگی معمولی وجود دارد. این نوع افسردگی اغلب با افزایش وزن، خواب زیاد، خستگی و خودکشی در نوعی از بیماران مشاهده می‌شود.

تاریخچه‌ی افسردگی آتیپیک به سال ۱۹۵۰ بازمی‌گردد، زمانی که دکترهای آمریکایی این اختلال را برای نخستین بار شناسایی کردند. در آن زمان، به این اختلال با نام «اختلال افسردگی با افزایش وزن» یا «اختلال افسردگی با ویژگی‌های فیزیولوژیکی» اشاره می‌شد.

در سال‌های بعدی، تعریف و شناسایی افسردگی آتیپیک به شکلی دقیق‌تر انجام شد. به عنوان مثال، در سال ۱۹۸۴، یکی از بررسی‌های بزرگ در زمینه‌ی افسردگی آتیپیک به نام بررسی تعدادی از داروها (TADS)، این اختلال را به شکلی دقیق‌تر توصیف کرد.

در حال حاضر، افسردگی آتیپیک یا افسردگی غیر معمول به عنوان یکی از اختلالات افسردگی شناخته می‌شود و در میان پزشکان و متخصصان روان‌شناسی شناخته شده است. اما همچنان برای برخی از محققان و پزشکان، نحوه‌ی تشخیص و درمان این اختلال هنوز چالش برانگیز است.

مفهوم بیماری افسردگی آتیپیک

افسردگی آتیپیک به یک نوع از اختلال افسردگی گفته می‌شود که علائم آن با سایر نوع‌های افسردگی متفاوت است. در این نوع افسردگی، افراد علاوه بر علائم رایج افسردگی، احساس خستگی شدید، افزایش وزن، خوابیدن طولانی و شدید، تحمل کمتر به مسائل روزمره، رابطه نزدیک با غذا و تعاملات اجتماعی کاهش یافته و به ویژه در پاسخ به رویدادهای مثبت، بهبود و خوشحالی زودتری نشان نمی‌دهند.

معالجه افسردگی آتیپیک شامل درمان دارویی و روان‌شناسی است. درمان دارویی از طریق مصرف آنتی‌دپرسانت‌ها و مدولاتورهای سروتونین نوراپی نفرین است. انواع روان درمانی افسردگی از طریق روش‌هایی مانند درمان شناختی-رفتاری، مشاوره و درمان گروهی انجام می‌شود. بهتر است برای درمان این بیماری از یک تیم با چند تخصص که از روانپزشک، روانشناس و مشاور تشکیل شده است، استفاده شود.

علت بیماری افسردگی آتیپیک

علت افسردگی آتیپیک هنوز به شکل کامل مشخص نشده است و این بیماری از علائم متفاوتی ناشی می‌شود. با این حال، برخی از محققان معتقدند که چندین عامل می‌تواند به ایجاد این اختلال کمک کنند، از جمله:

1. ناهنجاری در فعالیت مغزی: برخی از محققان بر این باورند که ناهنجاری در فعالیت مغزی می‌تواند عامل اصلی در ایجاد افسردگی آتیپیک باشد.
2. تنظیم هورمونی: برخی از محققان نشان داده‌اند که تنظیم هورمونی نادرست می‌تواند باعث ایجاد افسردگی آتیپیک شود.
3. ژنتیک: ارثی بودن این اختلال نیز از موارد مورد بررسی قرار گرفته است و برخی از محققان باور دارند که وجود ژن‌های خاص می‌تواند باعث ایجاد این اختلال شود.
4. شرایط زندگی: شرایط زندگی متفاوت افراد می‌تواند به ایجاد افسردگی آتیپیک کمک کند. به عنوان مثال، تجربه‌ی رویدادهای تراوش‌گر و ناگوار، کمبود نور آفتاب در فصل زمستان و یا مصرف مواد مخدر و الکلی می‌تواند باعث ایجاد این اختلال شود.

اگرچه علت دقیق افسردگی آتیپیک هنوز مشخص نشده است، اما با توجه به بررسی‌های انجام شده، می‌توان گفت که ترکیبی از عوامل مختلف می‌تواند در ایجاد این اختلال نقش داشته باشد.

بعضی از نشانه‌هایی که در افراد مبتلا به افسردگی آتیپیک دیده می‌شود شامل افزایش وزن، خوابیدن بیش از حد، بی‌اشتهایی، اضطراب، رفتار پرخاشگرانه، حساسیت به رفتارهای رد شونده و خودکشی هستند. افراد مبتلا به افسردگی آتیپیک نسبت به داروهای ضد افسردگی بهتر پاسخ می‌دهند ولی به‌عنوان درمانِ تنها، موثر نیستند و باید به همراه درمان‌های روان‌شناختی انجام شوند.

درمان افسردگی آتیپیک یا غیر معمول شامل ترکیب درمان دارویی و روان‌شناختی می‌باشد. داروهای ضد افسردگی از جمله معرف‌ترین درمان‌های دارویی برای افسردگی آتیپیک هستند. درمان‌های روان‌شناختی مثل رفتاردرمانی و درمان شناختی-رفتاری نیز می‌تواند موثر باشد.

در کل، افسردگی آتیپیک یکی از نوع‌های افسردگی است که با نشانه‌های خاصی همراه است. علت دقیق این اختلال هنوز مشخص نشده است، اما به‌عنوان یک بیماری قابل درمان با ترکیب درمان دارویی و روان‌شناختی شناخته شده است.

علائم بیماری افسردگی آتیپیک

افسردگی آتیپیک (Atypical Depression) یک نوع از افسردگی است که در آن علائم آن با علائم افسردگی سنتی متفاوت است. این نوع از افسردگی در زنان شایع‌تر است و بیشتر در سنین نوجوانی و بزرگسالی ظاهر می‌شود.

علائم افسردگی آتیپیک عبارتند از:

1. وزن افزایشی و افزایش اشتها
2. خوابیدن بیش از حد و خستگی نامشخص
3. حساسیت به رفتار دیگران و تغییرات ناگهانی در روابط اجتماعی
4. احساس بدنی سنگینی و آرامش در بخش‌هایی از بدن
5. نگرانی و اضطراب در مواجهه با وضعیت‌های مختلف

چه افرادی بیشتر در معرض افسردگی آتیپیک هستند؟

افرادی که در معرض افسردگی آتیپیک هستند، معمولاً شامل افراد زیر می شود:

1. افرادی که قبلاً به افسردگی مبتلا بوده اند
2. افرادی که تاریخچه بیماری درون روانی، اضطراب و اختلالات خوردگی دارند
3. افرادی که تاریخچه مصرف الکل و سایر مواد مخدر دارند
4. افرادی که تاریخچه بیماری های مرتبط با چاقی و دیابت دارند
5. افرادی که افراد خانواده یا همسرشان به افسردگی مبتلا هستند
6. افرادی که با تنش های مالی، شغلی و خانوادگی مواجه هستند
7. افرادی که مجبور به کار کردن در شیفت های ناهماهنگ هستند.

به طور کلی، هیچ گروه خاصی از افرادی که به افسردگی آتیپیک مبتلا می شوند، وجود ندارد، اما افراد با مشکلات خاصی مانند تنش ها، مشکلات خانوادگی، تاریخچه بیماری های مرتبط با چاقی و دیابت، می توانند در بیشترین خطر باشند.

علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که افراد با افسردگی آتیپیک به صورت معمول زنان هستند. همچنین، این نوع از افسردگی بیشتر در افراد جوان تشخیص داده می شود و در افراد مسن کمتر دیده می شود.

در مجموع، برای پیشگیری از افسردگی آتیپیک، رعایت سبک زندگی سالم، کاهش تنش ها، رفع مشکلات خانوادگی و درمان بیماری های جسمی مرتبط با آن می تواند مفید باشد. در صورت تجربه علائم افسردگی آتیپیک، بهتر است به بهترین روانپزشک در سایت دکتر با من, مراجعه کرده و درمان مناسب را دریافت کنید.

راه های پیشگیری از افسردگی آتیپیک

برای پیشگیری از این نوع افسردگی می‌توان از راهکارهای زیر استفاده کرد:

1. ورزش و فعالیت بدنی: ورزش و فعالیت بدنی می‌تواند بهبود حالت افسردهای آتیپیک کمک کند. بهتر است هر روز حداقل 30 دقیقه ورزش کنید.
2. تغذیه سالم: تغذیه سالم و متنوع باعث بهبود حالت افسردگی می‌شود. بهتر است از مصرف غذاهای چرب و شیرین و افراط در مصرف قند و نمک خودداری کنید.
3. استرس و نگرانی: استرس و نگرانی می‌تواند علت افسردگی آتیپیک باشد، برای پیشگیری از این نوع افسردگی بهتر است از راهکارهای کاهش استرس مانند مدیتیشن، یوگا، تکنیک های تنفسی و مشاوره روانشناختی استفاده کنید.
4. ارتباطات اجتماعی: داشتن روابط اجتماعی سالم و نزدیک با دوستان، خانواده و همکاران می‌تواند بهبود حالت افسردگی آتیپیک را به همراه داشته باشد.
5. خواب به موقع: خواب به موقع و کافی بهبود حالت افسردگی را تسهیل می‌کند. بهتر است هر شب حداقل 7-8 ساعت خواب داشته باشید.
6. داشتن فعالیت‌های روزانه: داشتن فعالیت‌های روزانه و پر انرژی می‌تواند بهبود حالت افسردگی آتیپیک را به همراه داشته باشد. این فعالیت‌ها می‌توانند شامل کارهای آفرینشی، ورزشی، تفریحی و سرگرمی باشند.
7. مصرف دارو: در صورت لزوم، پزشک می‌تواند دارویی برای درمان افسردگی آتیپیک تجویز کند. اما مصرف دارو به همراه مشاوره پزشکی می‌بایست باشد.
8. مشاوره روانشناسی: مشاوره روانشناسی می‌تواند به عنوان یکی از راهکارهای اصلی درمان افسردگی آتیپیک مورد استفاده قرار گیرد. روانشناس می‌تواند به شما کمک کند تا راهکارهای مناسبی برای کاهش علائم افسردگی پیدا کنید.
9. توجه به خود: توجه به خود و نیازهای خود می‌تواند بهبود حالت افسردگی را به همراه داشته باشد. بهتر است به خود بیشتر توجه کرده و به نیازهای خود رسیدگی کنید.

در نهایت، برای پیشگیری از افسردگی آتیپیک بهتر است به سبک زندگی سالم و متعادل توجه کرده و در صورت بروز هرگونه علائم افسردگی، به پزشک مراجعه کنید.

راه های تشخیص بیماری

تشخیص بیماری افسردگی آتیپیک بر اساس علائم و نشانه‌های بالینی و تاریخچه پزشکی بیمار تعیین می‌شود. به عنوان مثال، برخی از علائم آتیپیک از جمله افزایش وزن، خوابیدن بیش از حد و تشدید علائم افسردگی در پاسخ به رویدادهای خوشحال‌کننده مانند تولد، ازدواج و یا استقبال از یک شغل جدید می‌باشد. بنابراین، تشخیص بیماری افسردگی آتیپیک با توجه به نشانه‌های بالینی و تاریخچه پزشکی بیمار و با مشاوره پزشک متخصص رواندرمانگر انجام می‌شود.

همچنین برخی از آزمایشات پزشکی مانند آزمایش‌های خون، آزمایش‌های تصویربرداری و مطالعات روان‌شناختی هم می‌توانند به تشخیص بیماری آتیپیک کمک می کند.

معمولاً در ابتدا، پزشک نشانه‌های بالینی و تاریخچه پزشکی بیمار را مورد بررسی قرار می‌دهد. پس از آن، ممکن است پزشک برخی از آزمایش‌های تصویربرداری مانند اسکن مغزی و یا مطالعات روان‌شناختی از جمله پرسشنامه‌های ارزیابی افسردگی را به بیمار تجویز کند.

برخی از پرسشنامه‌های ارزیابی افسردگی که ممکن است پزشک استفاده کند عبارتند از:

1. پرسشنامه افسردگی بک (Beck Depression Inventory)، که به بررسی نشانه‌های افسردگی می‌پردازد.
2. پرسشنامه افسردگی همیلتون (Hamilton Depression Rating Scale)، که برای ارزیابی شدت علائم افسردگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به طور کلی، تشخیص بیماری افسردگی آتیپیک بر اساس نشانه‌های بالینی و تاریخچه پزشکی بیمار و با تشخیص متخصص اعصاب صورت می گیرد.

درمان افسردگی آتیپیک

درمان افسردگی آتیپیک شامل روش‌های مختلفی می‌باشد که بهتر است با مشاوره پزشکی انجام شود. برخی از روش‌های درمانی عبارتند از:

1. مصرف دارو: برخی داروها می‌توانند برای درمان افسردگی آتیپیک تجویز شوند. بهتر است این داروها تحت نظارت پزشک قرار گیرند.
2. مشاوره روانشناسی: مشاوره روانشناسی می‌تواند به شما کمک کند تا راهکارهای مناسبی برای کاهش علائم افسردگی پیدا کنید.
3. مشاوره رفتاری- شناختی: این روش درمانی به شما کمک می‌کند تا الگوهای فکری خود را تغییر دهید و بهبود بخشید.
4. درمان نوروفیدبک: درمان نوروفیدبک می‌تواند به شما کمک کند که احساسات و تفکرات خود را بهبود بخشید.
5. تراپی الکتروشوک: در صورتی که سایر روش‌های درمانی بهبودی مناسبی در شما ایجاد نکردند، تراپی الکتروشوک ممکن است به عنوان یک راهکار دیگر مورد استفاده قرار گیرد.

همچنین، با روش‌های زیر می‌توانید در منزل به بهبود علائم افسردگی آتیپیک کمک کنند:

1. ورزش: فعالیت‌های ورزشی می‌توانند سطح سرخرگی و احساس خوبی را در بدن افزایش دهند و برای کاهش علائم افسردگی موثر باشند.
2. مدیتیشن و یوگا: مدیتیشن و یوگا می‌توانند به کاهش استرس و افزایش آرامش و تمرکز کمک کنند.
3. تغذیه سالم: تغذیه سالم با مصرف مواد غذایی سالم و متنوع می‌تواند به بهبود حالت روحی و جسمی کمک کند.
4. خواب کافی: خواب کافی می‌تواند به بهبود حالت روحی و جسمی کمک کند و در کاهش علائم افسردگی موثر باشد.
5. کاهش مصرف الکل و سیگار: مصرف الکل و سیگار می‌توانند سطح استرس و اضطراب را افزایش دهند و در بالا بردن علائم افسردگی تاثیر منفی داشته باشند.

با توجه به ماهیت مختلف افسردگی آتیپیک و تأثیر آن بر روی کیفیت زندگی افراد، بهتر است با مشورت روانپزشک خود، روش درمانی مناسب را برای خود انتخاب کنید.

چه داروهایی برای درمان افسردگی آتیپیک تجویز می شود؟

برای درمان افسردگی آتیپیک، داروهای مختلفی تجویز می‌شوند که شامل موارد زیر است:

1. مهارکننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی‌نفرین: این دسته از داروها شامل سرترالین، فلوکستین، ونلافاکسین و دولوکستین می‌شوند.
2. داروهای ضد اضطراب: این دسته از داروها شامل بنزودیازپین‌ها مانند دیازپام و آتیوکسیت می‌شوند.
3. مهارکننده‌های بازجذب سروتونین: این دسته از داروها شامل سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین و سرترالین می‌شوند.
4. مهارکننده‌های بازجذب دوپامین و نوراپی‌نفرین: این دسته از داروها شامل بوپروپیون می‌شوند.

مصرف هر کدام از این داروها بسته به شدت علائم افسردگی و واکنش فرد به آن‌ها تعیین می‌شود و بایستی تحت نظر پزشک اعصاب و روان مصرف شود.

نتیجه گیری

ما در این مطلب در خصوص بیماری افسردگی آتیپیک به صور کامل صحبت کرده ایم تا شما آگاهی لازم را در خصوص انواع بیماری های روانی پیدا کرده و توانایی بیشتر برای مقابله با آن و حضور نزد پزشک داشته باشید. هدف این است که شما نزد بهترین روانپزشک در سایت دکتر با من معالجه شوید.

نحوه ی اخذ نوبت اینترنتی در سایت دکتر با من بدین شکل است که شما وارد سایت شده و سپس دکتر یا تخصص مدنظر خود را جستجو نموده و در آنجا به قسمت نوبت دهی آنلاین رفته و با توجه به ساعات و روزهای حضور پزشک نوبت خود را دریافت کنید. با آرزوی بهبودی شما بیمار عزیز دکتر با من

منابع

• Atypical Depression: What It Is, Symptoms & Treatment
• Atypical Depression Symptoms, Treatments, and Diagnosis
• Atypical Depression – PMC – NCBI
• Depression With Atypical Features: Diagnostic Validity … – NCBI
• Atypical Depression: Treatment, Symptoms, Tests – Healthline
• Understanding Atypical Depression: Symptoms & Treatment
• Atypical Depression: Symptoms, Risk Factors, Diagnosis …
• Atypical depression: current perspectives | NDT

رابطه جنسی یک مدل از رابطه عاطفی است که بهتر است قبل از هرچیزی اصول رابطه ی درست را یاد بگیرید تا بتوانید با شخص مقابل خود یک رابطه ی جنسی سالم و موفق داشته باشید. در واقع این موضوع به این سادگی ها که به آن نگاه می شود نیست، بلکه رابطه ی جنسی در بین زوجین و یا در قالب هر رابطه ی دیگر که با توجه به فرهنگ و قوانین کشور متفاوت است، زمانی می توان گفت سالم است که شما به بدن خود و فیزیولوژی اندام انسان شناخت کافی داشته باشید.

ما در این مقاله قصد داریم نکاتی پیرامون این موضوع را با شما در میان بگذاریم تا رابطه ی جنسی سالم و با کیفیت داشته باشید و همچنین به شما پیشنهاد می شود که در کنار خود یک روانشناس خوب و یا مشاور یا سکس تراپیست، در سایت دکتر با من داشته باشید تا اطلاعات کافی از این موضوع را به دست آورید.

چه زمانی به یک رابطه جنسی، خوب گفته می شود؟

این موضوع درست است که معیار های واحد یکسانی دارد اما سبب نمی شود که در همه ی افراد به یک شکل باشد. به همین جهت اصولا به رابطه ی جنسی ای خوب گفته می شود که دارای مشخصات زیر باشد:

1. با رضایت کامل طرفین شکل بگیرد.
2. از نظر سنی بین طرفین اختلاف زیادی نباشد.
3. از خشونت زیاد یا مازوخیسم جنسی در زمان رابطه ی جنسی پرهیز شود.
4. علت برقراری رابطه جنسی نوعی کنش عاطفی میان طرفین باشد.
5. از کلمات محبت آمیز در زمان رابطه ی جنسی استفاده شود.
6. حتما رابطه ی جنسی سالمی را در اولویت قرار دهید و از کاندوم به عنوان پیشگیری از بیماری های واگیردار استفاده نمایید.
7. هرگز با استفاده از زور از شخص طرف مقابل نخواهید که با شما رابطه ی جنسی برقرار نماید.
8. به نظافت و پاکیزگی خود اهمیت دهید و حتما بهداشت فردی را در زمان رابطه رعایت نمایید.
9. سعی کنید از لباس های مناسب و زیبا در آن زمان استفاده کنید.

موارد بالا صرفا نکاتی است که ما بایستی در زمان ایجاد رابطه ی جنسی آنها را رعایت کنیم و نیاز است بدانید که این مورد از فردی به فرد دیگر متغیر است و شما بهتر است که این موضوع مهم را در نظر گرفته و حتما در این خصوص با پارتنر خود صحبت نمایید.

در رابطه ی جنسی انتظارات رویایی نداشته باشید!

بسیاری از افراد با توجه به انتظارت خود که صرفا در فکر آنها ایجاد شده است، توقعات بسیاری در این خصوص از طرف مقابل خود دارند اما این موضوع کاملا غلط بوده و به دلیل عدم برآورده شدن انتظارات، اشخاص دیگر از رابطه ی جنسی خود لذت نمی برند.

اما نیاز است که این موضوع نیز در نظر گرفته شود که گاهی برخی از خواسته ها از طرف مقابل یک نوع سلیقه بوده و منطقی است که دیگر نمی توان گفت که این یک خواسته رویایی است اما باز هم بایستی به نظر طرف مقابل احترام گذاشت و از او درخواست کرد که قبول کند و از روی اجبار نیز این کار صورت نگیرد. اما به طور کلی درست است که افراد احساسات و توقعات خود را برای داشتن یک رابطه ی جنسی خوب به هم نزدیک کنند.

از رابطه ی جنسی به عنوان ابزار سوء استفاده برای نگه داشتن شخص در رابطه استفاده نکنید!

خیلی از افراد به اشتباه فکر می کنند که اگر با طرف مقابل وارد رابطه ی جنسی شوند، دیگر او را از دست نداده و برای همیشه در رابطه خواهند ماند. به همین جهت هرگز با هدفِ این کار با هیچکس، رابطه ی جنسی برقرار نکنید چرا که ممکن است برای خود و یا طرف مقابل حتما مشکل ساز شود.

چنانچه قربانی این موضوع شدید، بدانید که شما تقصیری نداشته و صرفا به خاطر احساسی که به شخص داشته اید وارد رابطه شده و حتی مطلع نبودید که نتیجه این خواهد شد. پس بهتر است خود را ببخشید و با آرامش خاطر زندگی خود را ادامه دهید و بدانید که قطعا مسیر برای شما هموارتر خواهد شد و این روزها نیز می گذرد. دست از سرزنش کردن و مرور خاطرات خود بردارید و بدانید از ارزش شما حتی ذره ای کم نشده است.

میل جنسی را با علاقه ی قلبی بخواهید.

زمانی که شما یک کار را با عشق و علاقه انجام می دهید بسیار لذت بخش تر از این است که از روی اجبار و یا هوس باشد. در واقع علت این موضوع این است که در رابطه جنسی بایستی حتما همراه با عشق و علاقه باشد. درست است که انسان میل و هوسی خاص به این موضوع دارد اما این بدین معنی نیست که با طرف مقابل بنا بر میل خود رابطه برقرار کنید و این موضوع را فراموش نکنید که شخص رو به روی شما حساس است و ممکن بوده که بسیار عاشق شما باشد، به همین جهت با این کار دل او را خواهید شکست و بحران روحی برای او ایجاد می کنید.

در زمان اختلال جنسی شخصی طرف مقابل را مقصر ندانید.

در زمان زندگی مشترک خود چنانچه دارای مشکلات جنسی و یا اختلال جنسی شُدید بهتر است در اولین فرصت به متخصص روانپزشک و یا روانشناس و یا سکس تراپیست در سایت دکتر با من مراجعه فرمایید.

یک سری از بیماری ها ممکن است در بدن شما به علت روابط گذشته، به یک سری ویروس های جنسی وجود داشته باشد که حتی خود نیز از این موضوع با خبر نباشید. پس قبل از سرزنش کردن طرف مقابل همه چیز را بسنجید و سپس با او صحبت نموده و هر چه سریع تر به دکتر متخصص زنان خوب و یا متخصص اورولوژی در سایت دکتر با من مراجعه کنید.

احتمال دارد تا زمان بهبودی کامل، قادر به برقرار کردن رابطه ی جنسی نباشید و این فرصت را به خودتان بدهید که تا بهبودی کامل منتظر بمانید و هرگز برای ایجاد رابطه جنسی به طرف مقابل فشار وارد نکنید.

از این بیماری یک غول بزرگ نسازید. هرکسی ممکن است بنا بر ساختار بدنی خود و یا ایمنی پایین دچار بیماری های مختلف جنسی شود که البته رعایت کردن اصول رابطه جنسی، برای جلوگیری از این اتفاق بسیار مهم است. پس آرامش خود را حفظ نمایید و از یک مشاور در صورت جدی شدن موضوع کمک بگیرید. بدانید که این بیماری با وجود عشق شما قابل حل است و نیاز به گذر زمان دارد.

چگونه از یک روانشناس و یا روانپزشک، سکس تراپیست نوبت اینترنتی اخذ کنیم؟

برای این کار می توانید به سایت دکتر با من مراجعه نمایید و در آنجا لیست کامل روانپزشکان و سکس تراپیست های ایران را مشاهده نمایید. و مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید:

1. وارد سایت دکتر با من شوید.
2. در آنجا کلمه ی روانپزشک و یا روانشناس را جستجو نمایید که یک صفحه با لیست کامل پزشکان برای شما ظاهر می شود.
3. سپس یکی از متخصصین را انتخاب کرده و وارد پروفایل او شوید و یا اینکه اسم دکتر مدنظر خود را در آنجا سرچ نمایید.
4. در اینجا می توانید بعد از وارد شدن به پروفایل دکتر، بر روی دریافت نوبت اینترنتی کلیک نموده و با توجه به روز و ساعت های نوبت دهی، آن را ثبت و دریافت نمایید.

در واقع شما می توانید در پروفایل هر پزشک تمام مشخصات او از جمله: تحصیلات، سابقه ی کار، خدمات دهی مطب و دیگر موضوعات مهم را در این جا مشاهده نمایید حتی نظر سایر کاربران را در خصوص پزشک خود جویا شوید و همچنین نظر خودتان را ثبت کنید. به همین راحتی و حتی در منزل خود از پزشک مربوطه نوبت اینترنتی دریافت کنید.

سایت دکتر با من با دارا بودن تیم حرفه ای روانپزشکی خود با معرفی بهترین روانپزشکان و ارائه ی بیش از صدها مقاله سعی در آگاهی بخشیدن به افراد در این حوزه دارد. در این مقاله در خصوص بیماری شایع اختلال سوگ صحبت شده است که پیشنهاد می کنیم تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

تاریخچه ی بیماری

تاریخچه یا اختلال سوگ یا غم طولانی مدت به عنوان یکی از اختلالات روانی، از قرن ۱۹ میلادی آغاز شد. در آن دوران، این اختلال به عنوان “نوعی افسردگی ملایم” شناخته شده بود و در ابتدا به صورت تجربی توسط فردی به نام “ویلیام ورتن” توصیف شد.

در دهه ۱۹۶۰، پس از تجربیاتی که در دوران جنگ جهانی دوم افراد داشتند، به ویژه در مورد افرادی که خانواده‌های خود را در جنگ از دست دادند، این اختلال به عنوان “اختلال سوگ” شناخته شد.

در سال ۱۹۸۰، این اختلال به عنوان “اختلال سوگ یا غم طولانی مدت” به عنوان یکی از اختلالات روانی در دستور کار تشخیصی انجمن روانپزشکی آمریکا (DSM) قرار گرفت. این اختلال در نسخه‌های مختلف DSM با نام‌های مختلفی مانند “اختلال اضطراب پس از از دست دادن یک عزیز” یا “اختلال اضطراب مرتبط با تجربه غم” هم شناخته شده است.

اختلال سوگ یا غم طولانی مدت به عنوان یکی از اختلالات روانی شایع در سراسر جهان شناخته شده است و درمان‌های متنوعی برای آن وجود دارد.

مفهوم بیماری اختلال سوگ یا غم طولانی مدت

اختلال سوگ یا غم طولانی مدت، یکی از اختلالات روانی است که معمولاً پس از گذراندن یک رویداد ناراحت‌کننده و غم‌انگیز، مانند از دست دادن یک عزیز یا تجربه کردن یک حادثه وحشتناک، ایجاد می‌شود. این اختلال ممکن است در برخی از افراد بعد از گذشت چند هفته یا چند ماه، ایجاد شود و به مدت چندین ماه یا حتی چند سال ادامه داشته باشد.

علائم اختلال سوگ شامل افسردگی شدید، عدم علاقه به فعالیت‌های روزمره، اضطراب، خستگی، بی‌اشتهایی، خواب نامنظم و درد بدن هستند. برخی افراد ممکن است از علائم فیزیکی نیز رنج ببرند، از جمله سردرد، درد معده، تنگی نفس و سایر علائمی که می‌توانند به علت استرس و اضطراب ایجاد شوند.

درمان اختلال سوگ شامل روان‌درمانی، مشاوره و در برخی موارد، داروهای ضدافسردگی می‌شود. بهتر است افرادی که درگیر این اختلال هستند، به دکتر یا مشاور روانشناسی مراجعه کنند تا درمان مناسبی صورت بگیرد.

علت اختلال سوگ و غم طولانی مدت چیست؟

اختلال سوگ یا غم طولانی مدت معمولا به دلیل از دست دادن عزیزان، جدایی از عزیزان، آسیب دیدن جسمی یا روانی و دیگر مسائلی که باعث ایجاد تحولات شدید در زندگی فرد می‌شوند، رخ می‌دهد. این اختلال ممکن است تحت تأثیر عوامل فردی، اجتماعی و فرهنگی قرار گیرد و در برخی موارد نیز به دلیل عدم توانایی فرد در مواجهه با تجربه‌های سخت زندگی و عدم درک صحیح از احساسات خودش رخ می‌دهد.

اختلال سوگ طولانی مدت، در صورت عدم درمان مناسب، می‌تواند تأثیرات شدیدی بر روی کیفیت زندگی فرد داشته باشد و به اختلالات روانی دیگری نیز منجر شود.

علائم اختلال سوگ طولانی مدت شامل استرس، ناراحتی، دلشوره، خستگی، کاهش اشتها، بی‌اختیاری در انجام کارها، ناراحتی در روابط اجتماعی و … می‌باشد. درمان اختلال سوگ طولانی مدت ممکن است شامل درمان‌های روان‌شناختی، مشاوره، داروها و … باشد. همچنین تحقیقات نشان می‌دهد که حمایت از خانواده و دوستان، شرکت در فعالیت‌های اجتماعی و پذیرش تجربه‌های سخت زندگی می‌تواند بهبود وضعیت فرد را افزایش دهد.

برای جلوگیری از اختلال سوگ طولانی مدت نیز می‌توان به مشاوره قبل از از دست دادن یا تجربه مسائل سخت، مراقبت از سلامت روان و بدن، ارتباط موثر با خانواده و دوستان و استفاده از روش‌های مدیریت استرس و اضطراب روزانه روی آورد.

علائم بیماری اختلال سوگ

علائم اختلال سوگ طولانی مدت شامل:

• حس ترس و ناراحتی مداوم
• افسردگی و دلگیری شدید
• افزایش ناراحتی در طول روز
• کاهش انگیزه و علاقه به انجام کارها
• افزایش خستگی و احساس کم انرژی
• اختلال در خواب و تغییر در الگوی خواب
• کاهش اشتها و وزن
• بی‌اختیاری در انجام کارها
• ناراحتی و ناخوشایندی در روابط اجتماعی
• افزایش تمایل به انزوا و دوری از دیگران
• افزایش مصرف مواد مخدر و الکل

اگر فردی این علائم را تجربه کرده باشد، بهتر است به پزشک یا مشاور روان‌شناس مراجعه کند تا درمان مناسب برای او تعیین شود.

چه کسانی بیشتر در معرض اختلال سوگ یا غم طولانی مدت هستند؟

افرادی که دچار از دست دادن افراد نزدیک به خودشان هستند از جمله پدر یا مادر، همسر، فرزند یا دوست صمیمی، بیشتر در معرض بروز اختلال سوگ طولانی مدت قرار دارند. همچنین افرادی که به دلیل حوادث ناگوار مانند تصادفات، سانحه‌های طبیعی، حوادث نظامی و … شاهد مرگ و میر بوده‌اند، نیز در خطر ابتلا به اختلال پس از سانحه هستند. بیماری‌های جسمی و روانی پایدار و شدید قبل از از دست دادن نزدیکان نیز می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند.

علاوه بر این، عوامل دیگری هم می‌توانند برای بروز اختلال سوگواری مؤثر باشند، از جمله:

• از دست دادن فردی نزدیک در سنین کمتر از 18 سال
• فاصله زیاد از فردی نزدیک
• عدم حمایت از فرد دچار از دست دادن نزدیک
• نداشتن راه حل برای درد و رنج احساسی
• انعطاف‌ناپذیری در برابر تغییرات و تنش‌های زندگی
• عدم توانایی در برخورد با خود و درک احساسات خود و دیگران

اگر شما یا کسی که می‌شناسید دچار سوگواری و حزن هستید، می‌توانید با مراجعه به پزشک یا مشاور روان‌شناس یا بهترین روانپزشکان در سایت دکتر با من مراجعه و اطلاعات بیشتری درباره درمان و مدیریت این بیماری به دست آورید.

راه های جلوگیری از اختلال سوگ چیست؟

برای جلوگیری از بروز این بیماری، می‌توانید اقداماتی انجام دهید از جمله:

• حضور در جلسات پشتیبانی و مشاوره پس از از دست دادن فردی نزدیک
• حفظ ارتباط با خانواده و دوستان
• تحقیق در مورد فرآیند مرگ و میر و پذیرش واقعیت‌های آن
• مراجعه به مشاور روان‌شناس و شرکت در جلسات مشاوره
• تمرینات استرس‌زدایی و تکنیک‌های مدیریت احساسات مانند تنفس عمیق، آرامش‌بخشی و مدیتیشن
• فعالیت‌های بدنی و ورزش روزانه
• خواب کافی و رعایت ساعات خواب مناسب
• تغذیه سالم و متعادل

با انجام این اقدامات می‌توانید خود را در برابر بروز غم طولانی مدت محافظت کنید.

تفاوت اختلال سوگ در کودکان و بزرگسالان در چیست؟

تفاوت این بیماری در کودکان و بزرگسالان به دلیل تفاوت در شیوع علائم، علل و روش درمان متفاوت است.

در کودکان، این بیماری معمولاً با نشانه هایی مانند خلق و خوی غیرعادی، افزایش فعالیت، عدم توانایی در تمرکز، خشم و عصبانیت، بی خیالی، عدم علاقه به تحصیل و کار و اختلال در خواب مشخص می شود.

در بزرگسالان، علائم این بیماری ممکن است باعث کاهش توانایی تمرکز و توجه، فراموشی، اضطراب، افسردگی و اختلال در روابط اجتماعی شود.

علل اختلال همچنین در این دو گروه ممکن است متفاوت باشند؛ در کودکان معمولاً به عوامل ژنتیکی، محیطی و تربیتی برمی‌گردد، در حالی که در بزرگسالان ممکن است به عواملی مانند استفاده از مواد مخدر، بیماری های مزمن، عوامل محیطی و تغذیه نامناسب برگردد.

درمان اختلال سوگ نیز در این دو گروه ممکن است با توجه به علائم و علل متفاوت باشد؛ در کودکان معمولاً از روش های رفتاری و درمان دارویی استفاده می شود، در حالی که در بزرگسالان معمولاً درمان شامل مشاوره روانی و داروهای مختلف است

معرفی انواع سوگواری

1. اختلال سوگ عادی: به عنوان پاسخ طبیعی به مرگ یا از دست دادن چیزی که بسیار مهم بوده، رخ می دهد. این نوع از اختلال سوگ بیشتر به صورت کوتاه مدت است و در نهایت بهبود می‌یابد.
2. اختلال سوگ پیچیده: این نوع از اختلال سوگ بیشتر در افرادی که با مرگ عزیزان درگیر می‌شوند و یا با تجربه های سوگواره و تراژیک دیگری روبرو هستند رخ می‌دهد. این اختلال سوگ ممکن است برای مدت طولانی‌تری ادامه داشته باشد و نیاز به درمان دارویی یا مشاوره روانی داشته باشد.
3. اختلال سوگ تاریک: این نوع از اختلال سوگ در افرادی که با تجربه های بدی همچون خشونت، سوء استفاده و ترس درگیر بوده اند، رخ می‌دهد. این اختلال سوگ ممکن است با علائمی همچون افسردگی، اضطراب، خشونت و مشکلات در روابط اجتماعی همراه باشد.
4. اختلال سوگ پیشگیری نشده: این نوع از اختلال سوگ بیشتر در افرادی که در مرحله زندگی خود با تجربه های محدودی از از دست دادن عزیزان برخوردار بوده اند، رخ می‌دهد. این اختلال سوگ ممکن است به صورت ناگهانی بروز کند و در برخی از موارد نیاز به درمان دارویی و مشاوره روانی دارد.

آمار اختلال سوگ در جهان

این بیماری غم طولانی مدت، به عنوان یک مشکل روانی جهانی شناخته شده است و در سطح جهانی انتشار دارد. آمار اختلال سوگ در جهان بسیار گسترده است و براساس آمارهای ارائه شده توسط سازمان جهانی بهداشت، ۲۰ تا ۵۰ درصد از افرادی که با از دست دادن عزیزان درگیر می‌شوند، از اختلال سوگ رنج می‌برند.

همچنین براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، این بیماری، پس از، از دست دادن فردی نزدیک، در بین مردم کشورهای مختلف، شامل کشورهای پیشرفته و در حال توسعه، بسیار رایج است و به عنوان یکی از بیماری‌های روانی شایع در جهان شناخته شده است.

راه های تشخیص اختلال سوگ

راه‌های تشخیص اختلال سوگ عبارتند از:

1. مصاحبه با بیمار: پزشک با بیمار مصاحبه می‌کند و سعی می‌کند تا جزئیات بیشتری درباره تجربه‌ی از دست دادن عزیزان بدست آورد. همچنین، سعی می‌کند تا علائم این بیماری را تشخیص دهد.
2. آزمون‌های روانشناسی: برخی آزمون‌های روانشناسی می‌توانند به روانپزشک کمک کنند تا مشکل بیمار را تشخیص دهد.
3. ارزیابی تشدید علائم: برخی پزشکان از سیستم ارزیابی می‌توانند استفاده کنند تا شدت علائم این غم و اندوه را اندازه بگیرند.
4. تشخیص بالینی: در نهایت، روانپزشک با استفاده از تجربیات خود و اطلاعاتی که از بیمار جمع آوری کرده است، تشخیص بالینی خود را اعلام می‌کند.

برای تشخیص حزن و اندوه این بیماری، ممکن است پزشک نیاز به انجام تست‌های بیشتری داشته باشد و یا به مشاوره روانشناسی و پیشنهاد درمان‌های مختلف، شامل درمان دارویی و مشاوره، نیاز داشته باشد.

راه های درمان اختلال سوگ

اختلال سوگ یکی از مشکلات روان‌شناختی است که پس از، از دست دادن فردی عزیز، بروز می‌کند. درمان این اختلال به منظور کاهش شدت سوگ و بهبود کیفیت زندگی متأثر شده، به صورت چندگانه صورت می‌گیرد که عبارتند از:

1. درمان دارویی: مصرف داروهای ضد افسردگی و آرامبخش‌ها به منظور کاهش نشانه‌های این بیماری و بهبود شرایط فردی متاثر شده، پیشنهاد می‌شود. برای مدت معینی، بهتر است داروهای مورد نیاز توسط دکتر روانپزشک تجویز شود.
2. درمان روان‌درمانی: روان‌درمانی از جمله روش‌های مؤثر در درمان این بیماری است. روان‌درمانی مبتنی بر شناخت (CBT) و رواندرمانی فردی (FT) می‌تواند در بهبود علائم حزن و اندوه موثر باشد. درمان گروهی و خانواده نیز به عنوان گزینه‌های درمانی مؤثر معرفی شده‌اند.
3. حضور در گروه‌های پشتیبانی: حضور در گروه‌های پشتیبانی با دیگر افرادی که تجربیات مشابهی را تجربه کرده‌اند، می‌تواند به کاهش احساس تنهایی، ناراحتی و افزایش روحیه فرد کمک کند.
4. ورزش و تغذیه سالم: ورزش، تغذیه سالم و به موقع خوابیدن می‌تواند در بهبود حالت فرد متأثر شده از این بیماری موثر باشد. این روش‌های کمکی می‌تواند به فرد کمک کند تا انرژی لازم برای مواجهه با روزهای سخت را داشته باشد.
5. مراجعه به روانپزشک و مشاور و درمیان گذاشتن بیماری با او

نتیجه گیری

ما در این مقاله در خصوص بیماری اختلال سوگ صحبت کرده ایم و هر آنچه نیاز است تا شما راجع به آن بدانید را مطرح کرده ایم. این بیماری از جمله بیماری هایی است که به دلیل حوادث تلخ رایج بوده و شخص بایستی به درمان خود بپردازد. در نتیجه مراجعه به روانپزشک بهترین گزینه ی مناسب برای شماست.

بهترین راهکار این است که شما به متخصص روانپزشک در سایت دکتر با من مراجعه نمایید که شیوه ی اخذ نوبت دهی بدین صورت است که شما وارد سایت می شوید و سپس اسم مورد نظر پزشک خود را جستجو می نمایید و در انتها وارد پروفایل شده و نوبت اینترنتی خود را اخذ می نمایید.

با آرزوی موفقیت و سلامتی شما همراهان عزیز دکتر با من

منابع

• Prolonged Grief Disorder – American Psychiatric Association
• English – 113 Zelfmoordpreventie
• Prolonged grief disorder – Wikipedia
• What Is Prolonged Grief Disorder? – WebMD
• Complicated grief – Symptoms and causes – Mayo Clinic
• What Is Prolonged Grief Disorder? – Psycom
• Prolonged Grief Disorder: Course, Diagnosis, Assessment …
• What Are the Signs of Complicated Grief Disorder?
• Prolonged Grief Disorder: Characteristics, Symptoms, Treatment
• New paths for people with prolonged grief disorder